Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 10:41
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 11:16

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W przypadku, gdy w tej samej przestrzeni będą funkcjonować jednocześnie dwie sieci WLAN zgodne ze standardem 802.11g, w celu zminimalizowania ryzyka wzajemnych zakłóceń, powinny one otrzymać kanały o numerach różniących się o

A. 3

B. 4

C. 5

D. 2

Przydzielenie kanałów różniących się o 2, 3 lub 4 nie jest właściwym podejściem do eliminacji zakłóceń w przypadku równocześnie działających sieci WLAN standardu 802.11g. Zakłócenia w sieciach bezprzewodowych wynikają z interferencji, które mogą mieć miejsce, gdy sieci korzystają z zbyt bliskich kanałów. Przydzielając kanały różniące się o 2, na przykład kanał 1 i 3, nie zyskujemy wystarczającej separacji, co prowadzi do nakładania się sygnałów i wzajemnych zakłóceń. Podobnie, różnice o 3 lub 4 kanały, na przykład kanał 1 i 4, również nie są wystarczające, aby zapewnić stabilną i wyraźną komunikację. Tego typu podejście może prowadzić do spadku wydajności sieci, zwiększonego opóźnienia w transferze danych oraz wyższej liczby błędów w transmisji. Często administratorzy sieci popełniają błąd, zakładając, że im większa liczba kanałów przypisanych do dwoma sieciom, tym lepsza ich wydajność. W rzeczywistości, aby zminimalizować interferencje, konieczne jest skupienie się na odpowiednich, dobrze zdefiniowanych kanałach, które są od siebie wystarczająco oddalone. Standardy WLAN, takie jak 802.11g, zalecają użycie kanałów 1, 6 i 11 w celu zminimalizowania zakłóceń, a zatem przydzielanie kanałów różniących się o mniej niż 5 nie jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania i zarządzania sieciami bezprzewodowymi.

Pytanie 2

Na urządzeniu znajduje się symbol, który stanowi certyfikat potwierdzający zgodność sprzętu w zakresie emisji promieniowania, ergonomii, efektywności energetycznej oraz ekologii, co przedstawiono na rysunku

A. rysunek D

B. rysunek C

C. rysunek B

D. rysunek A

Symbol TCO Development jest certyfikatem przyznawanym urządzeniom spełniającym wysokie standardy dotyczące emisji promieniowania ergonomii energooszczędności i ekologii. TCO to skrót od The Swedish Confederation of Professional Employees która wprowadziła te standardy w celu poprawy jakości i bezpieczeństwa urządzeń elektronicznych. Certyfikacja obejmuje nie tylko monitory ale także laptopy i sprzęt biurowy. TCO Development skupia się na minimalizacji negatywnego wpływu technologii na środowisko poprzez promowanie energooszczędnych rozwiązań i materiałów przyjaznych dla środowiska. Ponadto urządzenia z certyfikatem TCO muszą spełniać wymagania ergonomiczne co oznacza że powinny być zaprojektowane z myślą o komforcie użytkownika aby zminimalizować ryzyko zmęczenia lub kontuzji związanych z długotrwałym użytkowaniem. Praktyczne zastosowanie certyfikatów TCO obejmuje wybór sprzętu który nie tylko działa efektywnie ale również wspiera zrównoważony rozwój co jest coraz bardziej istotne w nowoczesnych miejscach pracy. Wybór urządzeń z certyfikatem TCO pomaga firmom w osiągnięciu ich celów w zakresie odpowiedzialności społecznej i środowiskowej.

Pytanie 3

Jaką maskę domyślną mają adresy IP klasy B?

A. 255.255.0.0

B. 255.255.255.255

C. 255.0.0.0

D. 255.255.255.0

Domyślna maska dla adresów IP klasy B to 255.255.0.0. Klasa B obejmuje adresy IP od 128.0.0.0 do 191.255.255.255 i jest przeznaczona głównie dla średnich do dużych sieci. Maska 255.255.0.0 pozwala na utworzenie 65 536 adresów IP w jednej sieci (2^16), co czyni ją odpowiednią dla organizacji wymagających dużej liczby hostów. W praktyce, ta maska używana jest w dużych korporacjach, instytucjach edukacyjnych i centrach danych, gdzie zarządzanie dużymi zbiorami urządzeń jest kluczowe. Warto również zauważyć, że zgodnie z konwencją CIDR (Classless Inter-Domain Routing), maska ta może być zapisywana jako /16, co ułatwia zrozumienie zakresu adresów w danej sieci. Odpowiednie przydzielanie i zarządzanie adresami IP jest fundamentalne dla efektywności działania sieci, a znajomość masek podsieci pozwala na lepsze planowanie infrastruktury sieciowej.

Pytanie 4

Jakiego kodu numerycznego należy użyć w komendzie zmiany uprawnień do katalogu w systemie Linux, aby właściciel folderu miał prawa do zapisu i odczytu, grupa posiadała prawa do odczytu i wykonywania, a pozostali użytkownicy jedynie prawa do odczytu?

A. 123

B. 751

C. 654

D. 765

Wszystkie pozostałe odpowiedzi nie spełniają wymagań dotyczących uprawnień do folderu. Odpowiedź 765 sugeruje, że właściciel ma pełne uprawnienia (7), co oznacza odczyt, zapis i wykonanie, a grupa i pozostali użytkownicy mają również zbyt wiele uprawnień. W praktyce przyznawanie zbyt wielu uprawnień może prowadzić do niepożądanych konsekwencji, takich jak nieautoryzowane modyfikacje plików. Z kolei odpowiedź 751 oznacza, że grupa dysponuje uprawnieniem do wykonania, co może być niebezpieczne, jeśli grupa nie powinna sięgać po takie możliwości, zwłaszcza gdy wykonanie skryptów i programów wiąże się z ryzykiem. Ostatecznie, odpowiedź 123 przyznaje minimalne uprawnienia, ale znacznie ogranicza możliwości właściciela folderu, co w praktyce uniemożliwia mu jakiekolwiek modyfikacje. Prawidłowe przydzielanie uprawnień to kluczowy element zabezpieczeń w systemach operacyjnych. Zbyt luźne lub zbyt restrykcyjne podejście do uprawnień może prowadzić do naruszeń bezpieczeństwa lub problemów z dostępnością danych. Dlatego ważne jest, aby świadomie przydzielać uprawnienia, znając ich konsekwencje dla operacji na plikach i folderach.

Pytanie 5

W metodzie dostępu do medium CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) stacja planująca rozpoczęcie transmisji sprawdza, czy w sieci ma miejsce ruch, a następnie

A. po zauważeniu ruchu w sieci czeka, aż medium stanie się dostępne

B. wysyła prośbę o rozpoczęcie transmisji

C. oczekuje na przydzielenie priorytetu transmisji przez koncentrator

D. czeka na żeton pozwalający na rozpoczęcie nadawania

Zgłoszenie żądania transmisji nie jest odpowiednim krokiem w kontekście metody CSMA/CD, ponieważ ta metoda opiera się na zasadzie detekcji kolizji i samodzielnego zarządzania dostępem do nośnika. W przypadku, gdy stacja usiłuje nadawać bez wcześniejszego nasłuchu na obecność ruchu, istnieje duże ryzyko kolizji, co prowadzi do utraty danych oraz konieczności ich retransmisji, co jest nieefektywne. Ponadto, oczekiwanie na nadanie priorytetu transmisji przez koncentrator nie znajduje zastosowania w tej metodzie, gdyż CSMA/CD nie operuje na zasadzie przypisywania priorytetów, a każda stacja ma równy dostęp do medium. Warto również zauważyć, że mechanizm żetonu, stosowany często w metodzie Token Ring, nie jest zastosowaniem metody CSMA/CD. Takie pomylenie może wynikać z niepełnego zrozumienia zasady działania różnych metod dostępu do medium. Prawidłowe zrozumienie, jak CSMA/CD różni się od innych protokołów, takich jak Token Ring, jest kluczowe dla efektywnego projektowania i diagnozowania sieci. W kontekście praktycznym, omijanie podstawowych zasad detekcji kolizji w CSMA/CD może prowadzić do zwiększenia obciążenia sieci i pogorszenia jakości przesyłanych danych.

Pytanie 6

W układzie SI jednostką, która mierzy napięcie, jest

A. herc

B. amper

C. wolt

D. wat

Wolt (symbol: V) jest jednostką miary napięcia elektrycznego w układzie SI. Napięcie, często nazywane różnicą potencjałów, jest miarą energii elektrycznej potrzebnej do przesunięcia ładunku elektrycznego między dwoma punktami. W praktyce, wolt jest kluczowy w wielu zastosowaniach, takich jak obwody elektryczne, systemy zasilania i elektronika. Na przykład, standardowe baterie AA mają napięcie rzędu 1,5 V, co oznacza, że mogą zasilać urządzenia wymagające napięcia w tym zakresie. Zrozumienie pojęcia napięcia jest fundamentalne w inżynierii elektrycznej, a także w codziennych zastosowaniach, takich jak ładowanie urządzeń mobilnych czy zasilanie sprzętu elektronicznego. Przy projektowaniu układów elektronicznych inżynierowie muszą brać pod uwagę napięcia, aby zapewnić, że elementy układu będą działać w bezpiecznych i efektywnych warunkach, zgodnych z normami europejskimi i międzynarodowymi, takimi jak IEC.

Pytanie 7

Jakie medium transmisyjne używają myszki Bluetooth do interakcji z komputerem?

A. Fale radiowe w paśmie 2,4 GHz

B. Promieniowanie podczerwone

C. Fale radiowe w paśmie 800/900 MHz

D. Promieniowanie ultrafioletowe

Myszki Bluetooth wykorzystują fale radiowe w paśmie 2,4 GHz do komunikacji z komputerem. To pasmo jest szeroko stosowane w technologii Bluetooth, która została zaprojektowana z myślą o krótkozasięgowej łączności bezprzewodowej. Warto zauważyć, że technologia Bluetooth operuje w tak zwanym zakresie ISM (Industrial, Scientific and Medical), co oznacza, że jest przeznaczona do użytku ogólnego i nie wymaga specjalnych pozwoleń na użytkowanie. Dzięki działaniu w paśmie 2,4 GHz, myszki Bluetooth są w stanie zapewnić stabilne połączenie z komputerem na odległość do około 10 metrów, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla osób korzystających z laptopów lub komputerów stacjonarnych w różnych warunkach. W praktyce, umożliwia to użytkownikom wygodne korzystanie z urządzeń bezprzewodowych, eliminując problem splątanych kabli i zapewniając większą mobilność. Ponadto, wiele nowoczesnych urządzeń, takich jak smartfony, tablety i głośniki, również wykorzystuje technologię Bluetooth, co pozwala na łatwe parowanie i współdzielenie danych bez potrzeby skomplikowanej konfiguracji, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie ergonomii i funkcjonalności w projektowaniu urządzeń elektronicznych.

Pytanie 8

Interfejs HDMI w komputerze umożliwia transfer sygnału

A. tylko cyfrowego audio

B. tylko cyfrowego video

C. cyfrowego audio i video

D. analogowego audio i video

Wybór odpowiedzi dotyczącej wyłącznie cyfrowego wideo lub cyfrowego audio tłumaczy się często nieprecyzyjnym zrozumieniem funkcjonalności interfejsu HDMI. Interfejs HDMI został zaprojektowany z myślą o przesyłaniu zarówno sygnałów audio, jak i wideo w formie cyfrowej, co odróżnia go od starszych technologii, które wymagały osobnych połączeń dla audio i wideo. Wybór odpowiedzi wskazującej na analogowe audio i wideo również jest błędny, ponieważ HDMI nie obsługuje sygnałów analogowych. W praktyce, korzystanie z HDMI pozwala na uproszczenie całego procesu podłączenia urządzeń, redukując liczbę potrzebnych kabli. Warto również podkreślić, że istnieją inne standardy, jak VGA czy RCA, które mogą przesyłać sygnały analogowe, ale są one przestarzałe w kontekście nowoczesnych urządzeń. Osoby, które wybierają te nieprawidłowe odpowiedzi, mogą mylić pojęcia związane z różnymi formatami przesyłania sygnałów oraz ich zastosowaniami w różnych kontekstach, co prowadzi do nieporozumień. Zrozumienie różnic między sygnałem cyfrowym a analogowym, a także znajomość funkcji HDMI, są kluczowe dla efektywnego korzystania z nowoczesnych technologii multimedialnych.

Pytanie 9

Symbol graficzny przedstawiony na rysunku wskazuje na opakowanie

A. zgodne z normą TCO

B. do ponownego użycia

C. odpowiednie do recyklingu

D. wykonane z materiałów wtórnych

Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowej interpretacji symbolu który faktycznie oznacza możliwość recyklingu a nie inne właściwości opakowania Oznaczenie zgodnie z normą TCO zwykle odnosi się do standardów związanych z ergonomią oraz przyjaznością dla użytkownika w kontekście sprzętu elektronicznego a nie do opakowań Symbol mówiący o wielokrotnym użyciu różni się od symbolu recyklingu i ma formę trzech strzałek tworzących trójkąt co jasno informuje użytkownika o możliwości ponownego użycia danego opakowania lub produktu Wyprodukowanie z surowców wtórnych oznacza że materiał pochodzi z przetworzonego surowca co jest równie ważne w kontekście ochrony środowiska ale nie jest tym samym co recykling Recykling obejmuje proces przetwarzania zużytych materiałów na nowe produkty co różni się od samego wykorzystania surowców wtórnych Różnorodne symbole ekologiczne mają na celu edukację konsumentów i promowanie zrównoważonego rozwoju dlatego istotne jest aby prawidłowo je rozpoznawać i rozumieć ich znaczenie co pomaga w codziennym podejmowaniu bardziej świadomych i ekologicznych decyzji

Pytanie 10

Oblicz całkowity koszt brutto usług świadczonych przez serwisanta, uwzględniając koszt dojazdu wynoszący 55,00 zł netto.

A. 196,80 zł

B. 215,00 zł

C. 160,00 zł

D. 264,45 zł

Obliczenia kosztów serwisowych mogą być naprawdę mylące, co pewnie już zauważyłeś. Koszty netto to te, które widzisz przed dodaniem VAT-u, a brutto to suma netto i VAT-a. Jak źle zrozumiesz te różnice, to możesz pomyśleć, że kwotę brutto po prostu dodajesz w głowie do kosztów netto, co nie jest prawdą. Przykład: jeśli pomyślisz, że koszt dojazdu nie jest objęty VAT-em, to wynik będzie zupełnie błędny. Nieprawidłowości mogą też wystąpić przy liczeniu stawki VAT, bo w Polsce jest 23%. Dlatego każde wyliczenie musi to uwzględniać. Pamiętaj, że usługi serwisowe mogą mieć różne stawki VAT, więc to też może być mylące. I nie zapominaj, że koszt dojazdu także podlega tym samym zasadom VAT jak reszta usług. To wszystko jest ważne, jeśli chcesz prowadzić działalność i nie mieć problemów z urzędami.

Pytanie 11

Interfejs UDMA to interfejs

A. równoległy, który został zastąpiony przez interfejs SATA.

B. równoległy, wykorzystywany między innymi do podłączania kina domowego do komputera.

C. szeregowy, który służy do wymiany danych pomiędzy pamięcią RAM a dyskami twardymi.

D. szeregowy, używany do podłączania urządzeń wejścia.

Wokół interfejsu UDMA istnieje sporo nieporozumień, głównie przez to, że rynek komputerowy przeszedł ogromną transformację z rozwiązań równoległych na szeregowe. UDMA, czyli Ultra Direct Memory Access, to standard oparty na równoległym przesyle danych. W praktyce oznacza to, że dane przesyłane były szeroką taśmą, gdzie każdy przewód niósł określoną część informacji. Nie jest to ani rozwiązanie szeregowe, ani nie ma żadnego powiązania z podłączaniem kina domowego czy urządzeń audio – takie urządzenia zwykle korzystają z interfejsów HDMI, S/PDIF czy nawet USB. Błędne jest też przekonanie, że UDMA służy do komunikacji pomiędzy pamięcią RAM a dyskami twardymi. W rzeczywistości UDMA dotyczyło magistrali pomiędzy kontrolerem ATA/IDE na płycie głównej a samym dyskiem – dostęp do RAM-u zachodził zawsze przez procesor i układ mostka północnego lub południowego, w zależności od architektury chipsetu. Często powtarzanym błędem, zwłaszcza przy pierwszym kontakcie z tematem, jest przekładanie logiki współczesnych interfejsów szeregowych (jak SATA czy PCIe) na rozwiązania starsze, co prowadzi do mylenia szeregowych i równoległych technologii. UDMA nie był i nie jest interfejsem do urządzeń wejścia, takich jak klawiatury czy myszki – dla nich przewidziane są zupełnie inne rozwiązania, np. PS/2, USB czy Bluetooth. Z mojego doświadczenia wynika, że to zamieszanie wynika często z uproszczonego podejścia do nazw i skrótów technicznych. Warto więc pamiętać, że UDMA był częścią rozwoju magistrali ATA/IDE, która w końcu została wyparta przez znacznie prostszy i szybszy interfejs SATA. Wiedza o tym pozwala nie tylko poprawnie rozpoznawać sprzęt, ale też unikać kosztownych pomyłek w praktyce serwisowej czy modernizacyjnej.

Pytanie 12

Który standard Gigabit Ethernet pozwala na tworzenie segmentów sieci o długości 550 m lub 5000 m przy prędkości transmisji 1 Gb/s?

A. 1000Base-T

B. 1000Base-FX

C. 1000Base-SX

D. 1000Base-LX

Wybór 1000Base-T, 1000Base-FX i 1000Base-SX nie jest najlepszym rozwiązaniem w tym kontekście. Standard 1000Base-T działa na skrętce miedzianej, ale ma limit do 100 metrów, więc nie nadaje się na dłuższe odległości, takie jak 550 m czy 5000 m. W sieciach optycznych byłoby to zupełnie niepraktyczne. 1000Base-FX, chociaż działa na włóknach optycznych, ma zasięg tylko do 2 km na włóknach jedno-modowych, co też nie spełnia wymagań z pytania. Z kolei 1000Base-SX jest zoptymalizowany do włókien wielo-modowych, ale i on ma zasięg do 550 metrów, więc również nie sprawdzi się przy dłuższych połączeniach. Zrozumienie różnic między tymi standardami i ich zasięgami jest kluczowe przy projektowaniu sieci, szczególnie gdy mamy do czynienia z dużymi i złożonymi infrastrukturami LAN.

Pytanie 13

Urządzenie sieciowe działające w trzeciej warstwie modelu ISO/OSI, obsługujące adresy IP, to

A. bridge

B. router

C. repeater

D. hub

Router to urządzenie sieciowe działające na trzeciej warstwie modelu ISO/OSI, znanej jako warstwa sieci. Jego głównym zadaniem jest kierowanie ruchem danych pomiędzy różnymi sieciami, operując na adresach IP. Routery są kluczowe w realizacji komunikacji w Internecie, ponieważ umożliwiają wymianę informacji pomiędzy urządzeniami znajdującymi się w różnych podsieciach. W praktyce, routery potrafią analizować adresy IP pakietów danych, co pozwala na podejmowanie decyzji o ich dalszej trasie. Dzięki zastosowaniu protokołów, takich jak RIP, OSPF czy BGP, routery mogą dynamicznie aktualizować swoje tablice rutingu, co zwiększa efektywność komunikacji. W kontekście bezpieczeństwa, routery często pełnią funkcję zapory sieciowej, filtrując nieautoryzowany ruch. Przykładem zastosowania routerów są domowe sieci Wi-Fi, gdzie router łączy lokalne urządzenia z Internetem, kierując ruch danych w sposób efektywny i bezpieczny. Dobre praktyki obejmują regularne aktualizowanie oprogramowania routerów oraz konfigurowanie zabezpieczeń, takich jak WPA3, aby chronić przesyłane dane.

Pytanie 14

Aby obserwować przesył danych w sieci komputerowej, należy wykorzystać program typu

A. sniffer

B. debugger

C. kompilator

D. firmware

Sniffer, znany również jako analizator protokołów, to narzędzie używane do monitorowania i analizowania ruchu sieciowego. Jego podstawowym zadaniem jest przechwytywanie pakietów danych przesyłanych przez sieć, co umożliwia administratorom i specjalistom ds. bezpieczeństwa zrozumienie, co dzieje się w sieci w czasie rzeczywistym. Przykładowe zastosowanie snifferów obejmuje diagnozowanie problemów z połączeniem, analizę wydajności sieci oraz identyfikację potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa. W praktyce sniffery są używane do monitorowania ruchu HTTP, FTP, a także do analizy ruchu VoIP. Standardy takie jak Wireshark, który jest jednym z najpopularniejszych snifferów, są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, umożliwiając głęboką analizę protokołów i efektywne wykrywanie anomalii w ruchu sieciowym.

Pytanie 15

Na ilustracji zobrazowano okno ustawień rutera. Wprowadzone parametry sugerują, że

A. komputer z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 oraz adresem IP 192.168.17.30 nie będzie w stanie połączyć się z urządzeniami w tej sieci

B. komputerowi o adresie MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 usługa DHCP rutera przydzieli adres IP 192.168.17.30

C. komputer z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 oraz adresem IP 192.168.17.30 został usunięty z sieci

D. na komputerze z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 skonfigurowano adres IP 192.168.17.30 przy użyciu Panelu Sterowania

Prawidłowa odpowiedź wskazuje na to że usługa DHCP rutera została skonfigurowana w taki sposób aby przypisywać komputerowi o adresie MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 stały adres IP 192.168.17.30. Tego typu konfiguracja jest znana jako rezerwacja DHCP i pozwala na przypisanie określonego adresu IP do konkretnego urządzenia w sieci co jest użyteczne w przypadku gdy chcemy zapewnić urządzeniu zawsze ten sam adres IP bez konieczności ręcznej konfiguracji na każdym urządzeniu. Przykładowo serwery drukarki czy inne urządzenia wymagające stałego adresu IP mogą korzystać z tej funkcji aby zapewnić stabilne i przewidywalne działanie w sieci. Rezerwacja IP jest kluczowym elementem zarządzania siecią pozwalającym na lepszą kontrolę nad alokacją zasobów sieciowych oraz uniknięcie konfliktów IP. Jest to szczególnie ważne w środowiskach biznesowych gdzie stabilność sieci ma bezpośredni wpływ na ciągłość operacyjną przedsiębiorstwa. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi rezerwacja DHCP jest preferowanym rozwiązaniem w porównaniu do ręcznego przypisywania adresów IP na urządzeniach co minimalizuje ryzyko błędów konfiguracyjnych.

Pytanie 16

Która z kart graficznych nie będzie kompatybilna z monitorem, posiadającym złącza pokazane na ilustracji (zakładając, że nie można użyć adaptera do jego podłączenia)?

A. Sapphire Fire Pro W9000 6GB GDDR5 (384 bit) 6x mini DisplayPort

B. Asus Radeon RX 550 4GB GDDR5 (128 bit), DVI-D, HDMI, DisplayPort

C. Fujitsu NVIDIA Quadro M2000 4GB GDDR5 (128 Bit) 4xDisplayPort

D. HIS R7 240 2GB GDDR3 (128 bit) HDMI, DVI, D-Sub

Dobra robota! Karta graficzna HIS R7 240 ma wyjścia HDMI, DVI i D-Sub, a te nie pasują do złączy w monitorze, który widzisz. Ten monitor ma złącza DisplayPort i VGA, więc bez specjalnych adapterów nie połączysz ich bezpośrednio. Z doświadczenia wiem, że przy wybieraniu karty graficznej warto zawsze sprawdzić, co będzie pasować do monitora. Zwłaszcza w pracy, gdzie liczy się szybkość i jakość przesyłania obrazu. Dobrze mieć karty z różnymi złączami, jak DisplayPort, bo dają one lepszą jakość i wspierają nowoczesne funkcje, jak np. konfiguracje z wieloma monitorami. Pamiętaj też o tym, żeby myśleć o przyszłej kompatybilności sprzętu. W technice wszystko się zmienia i dobrze mieć elastyczność na przyszłość.

Pytanie 17

Aby zablokować oraz usunąć złośliwe oprogramowanie, takie jak exploity, robaki i trojany, konieczne jest zainstalowanie oprogramowania

A. antyspyware

B. antyspam

C. antymalware

D. adblock

Odpowiedź "antymalware" jest prawidłowa, ponieważ oprogramowanie tego typu zostało zaprojektowane specjalnie do wykrywania, blokowania i usuwania różnorodnych zagrożeń, takich jak exploity, robaki i trojany. Oprogramowanie antymalware działa na zasadzie analizy zachowań plików oraz ich kodu w celu identyfikacji zagrożeń. Przykłady renomowanych programów antymalware to Malwarebytes, Bitdefender i Norton. Używanie tego rodzaju oprogramowania jest znane jako jedna z najlepszych praktyk w zakresie zabezpieczeń komputerowych, a ich skuteczność potwierdzają liczne testy przeprowadzane przez niezależne laboratoria. W kontekście wdrożeń korporacyjnych, zaleca się regularne aktualizacje bazy danych definicji wirusów oraz skanowanie pełnego systemu, co przyczynia się do utrzymania wysokiego poziomu bezpieczeństwa. Ponadto, odpowiednie oprogramowanie antymalware często integruje się z innymi rozwiązaniami zabezpieczającymi, takimi jak zapory ogniowe, co tworzy wielowarstwową strategię ochrony przed zagrożeniami. Zastosowanie oprogramowania antymalware to kluczowy element ochrony nie tylko indywidualnych użytkowników, ale także organizacji przed różnymi typami ataków cybernetycznych.

Pytanie 18

Jaki protokół sygnalizacyjny jest wykorzystywany w technologii VoIP?

A. SNMP (Simple Network Management Protocol)

B. POP (Post Office Protocol)

C. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

D. SIP (Session Initiation Protocol)

POP, czyli Post Office Protocol, to protokół, którego używamy do odbierania e-maili, więc nie ma sensu stosować go w telefonii VoIP. Jego główna rola to umożliwienie klientom poczty pobierania wiadomości z serwera, więc nie ogarnia zarządzania sesjami multimedialnymi – co w telefonii jest kluczowe. SNMP, czyli Simple Network Management Protocol, to coś, co służy do monitorowania urządzeń w sieci, ale znowu nie ma to nic wspólnego z tym, co robimy w sygnalizacji VoIP. A DHCP? To protokół do automatycznego przypisywania adresów IP w sieci, a nie do prowadzenia rozmów głosowych. Często myli się te protokoły, bo niektórzy myślą, że wszystkie protokoły to to samo, ale to nieprawda. Protokół SIP to zupełnie inna bajka, bo zaprojektowano go do zarządzania danymi audio i wideo, a inne z wymienionych nie mają tych funkcji. Warto zrozumieć te różnice, jeśli chcemy dobrze wdrażać technologie VoIP i telekomunikacyjne sieci.

Pytanie 19

Lokalny komputer posiada adres 192.168.0.5. Po otwarciu strony internetowej z tego urządzenia, która rozpoznaje adresy w sieci, wyświetla się informacja, że jego adres to 195.182.130.24. Co to oznacza?

A. adres został przetłumaczony przez translację NAT.

B. serwer WWW dostrzega inny komputer w sieci.

C. inny komputer podszył się pod adres lokalnego komputera.

D. serwer DHCP zmienił adres podczas przesyłania żądania.

Adres 195.182.130.24 jest wynikiem działania translacji NAT (Network Address Translation), która jest powszechnie stosowana w celu zarządzania i ukrywania lokalnych adresów IP w sieciach. NAT pozwala wielu urządzeniom w lokalnej sieci na korzystanie z jednego zewnętrznego adresu IP do komunikacji z Internetem. Gdy komputer o adresie 192.168.0.5 wysyła zapytanie do serwera WWW, router NAT zamienia lokalny adres IP na jego zewnętrzny odpowiednik, w tym przypadku 195.182.130.24. Dzięki temu, odpowiedzi od serwera są kierowane na adres NAT, a router z powrotem przekazuje je do odpowiedniego urządzenia w sieci lokalnej. Jest to kluczowa technika nie tylko ze względu na oszczędność adresów IP, ale także dla zwiększenia bezpieczeństwa, ponieważ ukrywa adresy lokalne przed zewnętrznymi podmiotami. W praktyce, NAT jest standardem w większości domowych routerów, co umożliwia bezpieczne i efektywne użycie Internetu przez wiele urządzeń jednocześnie.

Pytanie 20

Jaką funkcję pełni polecenie tee w systemie Linux?

A. Wyświetla zbiory dyskowe zapisane w postaci drzewa katalogów.

B. Pobiera dane ze strumienia wejściowego i wysyła je do strumienia wyjściowego oraz plików.

C. Pobiera dane ze strumienia i zapisuje wynik do pliku tekstowego w katalogu <i>/home</i>.

D. Wyświetla zawartość pliku tekstowego podanego jako argument polecenia.

Polecenie tee w systemie Linux jest czymś, co naprawdę warto znać, jeśli pracujesz z terminalem i potokami. Moim zdaniem to jedno z tych narzędzi, które na początku wydaje się niepozorne, a potem nagle okazuje się nieocenione w codziennej pracy. Tee pobiera dane ze standardowego wejścia i przekazuje je jednocześnie dalej do standardowego wyjścia oraz do wskazanych plików. Dzięki temu możesz np. przetwarzać dane w potoku, a przy okazji zapisać gdzieś kopię na później, co bywa przydatne przy debugowaniu albo archiwizacji wyników. Przykładowo, możesz użyć polecenia ls -l | tee lista.txt, żeby wyświetlić zawartość katalogu na ekranie i jednocześnie zapisać ją do pliku lista.txt. Z mojego doświadczenia, tee przydaje się także w automatyzacji, na przykład w skryptach backupowych czy testowych. Warto pamiętać, że tee domyślnie nadpisuje pliki, ale można dodać opcję -a, żeby dane były dopisywane. To jest zgodne z filozofią UNIXa: robić jedną rzecz dobrze i umożliwiać współpracę narzędzi poprzez strumienie. Przy pracy z dużymi systemami, gdzie ważne jest logowanie i jednoczesne monitorowanie procesów, tee po prostu ratuje sytuację. Takie podejście promuje przejrzystość i łatwość śledzenia, co w branży IT jest ogromną zaletą.

Pytanie 21

Podanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może skutkować

A. puchnięciem kondensatorów, zawieszaniem się procesora oraz nieoczekiwanymi restartami

B. brakiem możliwości instalacji aplikacji

C. uruchomieniem jednostki centralnej z kolorowymi pasami i kreskami na wyświetlaczu

D. pojawieniem się błędów w pamięci RAM

Dostarczanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może prowadzić do puchnięcia kondensatorów, zawieszania się jednostki centralnej oraz niespodziewanych restartów. Kondensatory na płycie głównej są kluczowymi elementami odpowiedzialnymi za stabilizację napięcia zasilającego różne komponenty systemu. Kiedy napięcie przekracza dopuszczalne wartości, kondensatory mogą ulec uszkodzeniu, co objawia się ich puchnięciem lub wyciekiem. Zjawisko to jest szczególnie istotne w kontekście kondensatorów elektrolitycznych, które są wrażliwe na zbyt wysokie napięcia. Dodatkowo, nieprawidłowe napięcie wpływa na stabilność pracy procesora oraz pamięci RAM, co może prowadzić do zawieszeń, bluescreenów oraz niespodziewanych restartów. W branży komputerowej standardem jest stosowanie zasilaczy z certyfikatem 80 Plus, które gwarantują efektywność i stabilność napięcia, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia komponentów. Dbanie o odpowiednie parametry zasilania to kluczowy element utrzymania długowieczności sprzętu i jego niezawodności.

Pytanie 22

Gdy użytkownik wykonuje w wierszu poleceń komendę ping www.onet.pl, otrzymuje komunikat: "Żądanie polecenia ping nie może znaleźć hosta www.onet.pl Sprawdź nazwę i ponów próbę". Z kolei, po wpisaniu w wierszu poleceń komendy ping 213.180.141.140 (adres IP serwera www.onet.pl), użytkownik otrzymuje odpowiedź z serwera. Jakie mogą być przyczyny tej sytuacji?

A. błędnie ustawiona maska podsieci

B. błędny adres IP hosta

C. błędnie skonfigurowana brama domyślna

D. błędny adres IP serwera DNS

Odpowiedź o niepoprawnym adresie IP serwera DNS jest prawidłowa, ponieważ to właśnie serwer DNS odpowiada za tłumaczenie nazw domen na odpowiednie adresy IP. Kiedy użytkownik wpisuje polecenie 'ping www.onet.pl', system operacyjny wysyła zapytanie do serwera DNS, aby uzyskać adres IP przypisany do tej nazwy. Jeśli serwer DNS nie może odnaleźć odpowiedniej informacji, użytkownik otrzymuje komunikat o błędzie, mówiący o tym, że host nie może zostać znaleziony. W takiej sytuacji, nawet jeśli adres IP serwera (213.180.141.140) jest poprawny i odpowiada, to brak możliwości przetłumaczenia nazwy domeny skutkuje brakiem odpowiedzi na polecenie ping. Warto zainwestować czas w skonfigurowanie stabilnych i niezawodnych serwerów DNS, takich jak Google Public DNS (8.8.8.8) lub Cloudflare DNS (1.1.1.1), co może znacznie poprawić dostępność usług sieciowych oraz zredukować czas odpowiedzi. Dobrą praktyką jest także regularne sprawdzanie i aktualizowanie konfiguracji DNS, aby zapewnić ciągłość działania systemów sieciowych.

Pytanie 23

W jakiej usłudze wykorzystywany jest protokół RDP?

A. terminalowej w systemie Linux

B. poczty elektronicznej w systemie Linux

C. SCP w systemie Windows

D. pulpitu zdalnego w systemie Windows

Patrząc na opcje, które podałeś, warto zrozumieć, jak działa RDP w Windowsie, bo można łatwo pomylić to z innymi technologiami. Na przykład, opcja terminalowa w Linuxie dotyczy protokołu SSH, który służy do zdalnego dostępu do powłok, a nie do interfejsu graficznego. Z kolei SCP to protokół do transferu plików, też powiązany z SSH, ale nie ma tam możliwości interaktywnej sesji graficznej jak w RDP. No i jeszcze ta opcja o e-mailu – tutaj RDP zupełnie nie pasuje, bo do komunikacji mailowej używa się innych protokołów, jak SMTP do wysyłania wiadomości czy IMAP do ich odbierania. Można się łatwo pogubić w tym wszystkim, dlatego ważne jest, żeby dobrze rozumieć te różnice, bo niewłaściwe wybory w IT mogą prowadzić do problemów.

Pytanie 24

Ile bitów trzeba wydzielić z części hosta, aby z sieci o adresie IPv4 170.16.0.0/16 utworzyć 24 podsieci?

A. 6 bitów

B. 5 bitów

C. 3 bity

D. 4 bity

Wybierając mniej niż 5 bitów, takie jak 3 lub 4, tracimy zdolność do zapewnienia wystarczającej liczby podsieci dla wymaganej liczby 24. Dla 3 bitów otrzymujemy jedynie 2^3=8 podsieci, co jest niewystarczające, a dla 4 bitów 2^4=16 podsieci, co również nie zaspokaja wymagań. Takie podejście może prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu siecią, ponieważ zbyt mała liczba podsieci może skutkować przeciążeniem i trudnościami w administracji. W praktyce, niewłaściwe oszacowanie wymaganej liczby bitów prowadzi do problemów z adresacją, co może skutkować konfiguracjami, które nie spełniają potrzeb organizacji. Również błędne obliczenia mogą prowadzić do nieprzewidzianych zatorów w komunikacji między różnymi segmentami sieci. Właściwe planowanie podsieci jest kluczowe w inżynierii sieciowej, gdyż pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz minimalizację problemów związanych z adresacją i zasięgiem. Ewentualne pominięcie odpowiedniej liczby bitów może również powodować problemy z bezpieczeństwem, ponieważ zbyt mała liczba podsieci może prowadzić do niekontrolowanego dostępu do zasobów sieciowych.

Pytanie 25

Przy użyciu urządzenia przedstawionego na ilustracji można sprawdzić działanie

A. płyty głównej

B. dysku twardego

C. procesora

D. zasilacza

Dysk twardy nie jest urządzeniem które można przetestować za pomocą testera zasilacza. Dyski twarde wymagają specjalistycznych narzędzi diagnostycznych które analizują wydajność i integralność danych przechowywanych na nośnikach magnetycznych. Problemy związane z dyskami twardymi są zazwyczaj związane z uszkodzeniami mechanicznymi lub błędami logicznymi danych co nie ma związku z zasilaniem. Płyta główna również nie jest testowana bezpośrednio za pomocą testera zasilacza. Chociaż zasilanie ma wpływ na jej funkcjonowanie do testowania płyt głównych stosuje się inne narzędzia diagnostyczne które analizują sygnały POST BIOS-u oraz komunikację z innymi komponentami. Procesor podobnie jak płyta główna nie jest bezpośrednio testowany przez urządzenie do zasilaczy. Testowanie procesorów wymaga benchmarków i testów obciążeniowych które mierzą wydajność i stabilność działania pod obciążeniem. Jest to proces bardziej zaawansowany i wymaga odpowiedniego oprogramowania które jest w stanie zasymulować różnorodne scenariusze działania procesora. W kontekście testera zasilacza kluczowym elementem analizy jest sam zasilacz ponieważ jego poprawne działanie jest fundamentem dla prawidłowego działania wszystkich innych komponentów w systemie komputerowym. Wybór błędnych odpowiedzi wynika z niezrozumienia specyfiki działania testera zasilacza który jest wyspecjalizowanym narzędziem do analizy napięć zasilających a nie diagnostyki poszczególnych komponentów komputera które wymagają zupełnie innych metod testowania i narzędzi diagnostycznych. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla skutecznego rozwiązywania problemów w środowisku IT oraz dla prawidłowego wyboru narzędzi diagnostycznych w zależności od rodzaju problemu który występuje w systemie komputerowym. Poprawne użycie odpowiednich narzędzi diagnostycznych pozwala na szybkie i efektywne lokalizowanie problemów co jest istotne w profesjonalnym serwisie IT.

Pytanie 26

Z jaką informacją wiąże się parametr TTL po wykonaniu polecenia ping?

C:\Users\Właściciel>ping -n 1 wp.pl

Pinging wp.pl [212.77.98.9] with 32 bytes of data:
Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=17ms TTL=54

Ping statistics for 212.77.98.9:
    Packets: Sent = 1, Received = 1, Lost = 0 (0% loss),
Approximate round trip times in milli-seconds:
    Minimum = 17ms, Maximum = 17ms, Average = 17ms

A. czasem odpowiedzi z docelowego urządzenia

B. czasem trwania weryfikacji komunikacji w sieci

C. liczbą pakietów wysłanych w celu weryfikacji połączenia w sieci

D. liczbą routerów biorących udział w przesyłaniu pakietu od nadawcy do odbiorcy

Parametr TTL nie jest związany z czasem trwania sprawdzenia komunikacji ani z czasem odpowiedzi z urządzenia docelowego. Są to częste błędne interpretacje wynikające z mylenia dwóch niezależnych pomiarów wykonywanych podczas korzystania z narzędzia ping. Czas trwania sprawdzenia komunikacji to rzeczywisty czas potrzebny na przesłanie pakietu w obie strony między klientem a serwerem co jest reprezentowane przez wartości czasowe w milisekundach w wynikach ping. Natomiast liczba pakietów wysłanych w celu sprawdzenia komunikacji odnosi się do całkowitej liczby wysłanych wiadomości echo ale nie ma bezpośredniego związku z TTL. TTL określa liczbę routerów przez które pakiet może przejść zanim zostanie odrzucony a nie ilość wysłanych pakietów. Mylenie tych pojęć często prowadzi do błędów w diagnozowaniu problemów sieciowych. Rozumienie czym dokładnie jest TTL oraz jak działa mechanizm pętli pakietów w sieci jest kluczowe dla skutecznego monitorowania i rozwiązywania problemów w sieciach komputerowych. Poprawne zrozumienie tych zasad umożliwia efektywne zarządzanie ruchem w sieci i zapewnia lepszą kontrolę nad zasobami IT. Takie zagadnienia są kluczowe w codziennej pracy administratorów sieci gdzie precyzyjna interpretacja danych sieciowych jest niezbędna do utrzymania wysokiej jakości usług sieciowych. Zrozumienie różnicy między czasem odpowiedzi a parametrem TTL jest także podstawą do dalszego zgłębiania wiedzy o protokołach sieciowych i ich zastosowaniu w praktyce zarządzania infrastrukturą IT. Współczesne sieci wymagają dokładności i wiedzy na temat działania różnych protokołów co podkreśla znaczenie posiadania solidnej bazy wiedzy w tym zakresie. Dobrze zrozumiane podstawy takie jak TTL stanowią fundament do projektowania i utrzymywania wydajnych i bezpiecznych sieci komputerowych.

Pytanie 27

W systemie Linux, aby wyszukać wszystkie pliki z rozszerzeniem txt, które znajdują się w katalogu /home/user i zaczynają się na literę a lub literę b lub literę c, należy wydać polecenie

A. ls /home/user/[abc]*.txt

B. ls /home/user/a?b?c?.txt

C. ls /home/user/abc*.txt

D. ls /home/user/[a-c]*.txt

Bardzo często w pracy z systemem Linux można się natknąć na różnego rodzaju pułapki związane z nieprawidłowym użyciem wzorców wyszukiwania plików. Wystarczy drobna pomyłka w składni i efekt bywa zupełnie inny od zamierzonego. Na przykład polecenie ls /home/user/abc*.txt nie wyłapie plików zaczynających się na a, b lub c, ale tylko takie, których nazwa zaczyna się dosłownie od ciągu 'abc'. To częsty błąd u osób, które dopiero zaczynają przygodę z Bash'em – nie rozróżniają, kiedy zastosować nawiasy kwadratowe oznaczające zakres znaków. Z kolei ls /home/user/[abc]*.txt działa bardzo podobnie do poprawnej odpowiedzi, ale nie stosuje zakresu tylko wymienia pojedyncze znaki – w praktyce tu jeszcze efekt końcowy jest ten sam, ale to nie jest najlepsza praktyka, bo zakres [a-c] jest bardziej uniwersalny i czytelny, szczególnie gdy zakres jest dłuższy (np. [a-g]). Warto pamiętać, że dobór odpowiedniego wzorca to nie tylko kwestia uzyskania poprawnych wyników, ale też czytelności dla innych użytkowników czy administratorów. Natomiast ls /home/user/a?b?c?.txt to już zupełnie inny temat. Znak zapytania ? w globbingu oznacza dokładnie jeden dowolny znak, więc taki wzorzec znajdzie np. plik typu 'a1b2c3.txt', ale już nie 'abcde.txt'. To specyficzne i rzadko stosowane rozwiązanie, bardzo niepraktyczne w tym wypadku. Takie błędy wynikają często z mylenia mechanizmów globbingu z wyrażeniami regularnymi, gdzie znaczenie znaków specjalnych jest trochę inne. Moim zdaniem, kluczowe jest rozumienie, jak powłoka interpretuje wzorce, aby nie wpadać w takie pułapki. Warto na spokojnie testować polecenia na próbnych katalogach, żeby uniknąć nieporozumień i nie stracić danych przez przypadkowe skasowanie czy przeniesienie niewłaściwych plików. Praktyka pokazuje, że nawet doświadczeni użytkownicy czasem się mylą, jeśli nie pilnują drobiazgów w składni wzorców.

Pytanie 28

Ustawienia przedstawione na diagramie dotyczą

A. modemu

B. karty sieciowej

C. drukarki

D. skanera

Przedstawione ustawienia dotyczą modemu, ponieważ odnoszą się do zaawansowanych ustawień portu COM, które są często używane do komunikacji z urządzeniami szeregowymi, takimi jak modemy. W oknie dialogowym widzimy opcje dotyczące buforów FIFO, co jest typowe dla konfiguracji urządzeń szeregowych, gdzie wymagana jest obsługa UART (Universal Asynchronous Receiver-Transmitter). Bufory FIFO umożliwiają efektywne zarządzanie danymi przychodzącymi i wychodzącymi, co jest krytyczne w komunikacji poprzez porty szeregowe. Modemy, jako urządzenia konwertujące sygnały cyfrowe na analogowe i odwrotnie, często korzystają z takich ustawień, aby zapewnić płynność transmisji danych. Konfiguracja portu COM jest niezbędna, aby uzyskać optymalną wydajność i minimalizować zakłócenia w połączeniach modemowych. W praktyce, poprawna konfiguracja tych parametrów wpływa na jakość połączeń dial-up oraz na wydajność transmisji w systemach komunikacji danych. Standardy w tej dziedzinie obejmują zgodność z normami UART, które specyfikują sposób przesyłu danych w systemach komunikacyjnych. Zrozumienie i umiejętność konfiguracji tych ustawień jest kluczowe dla specjalistów IT zajmujących się instalacją i utrzymaniem sieci oraz sprzętu komunikacyjnego.

Pytanie 29

Na ilustracji przedstawiony jest schemat konstrukcji logicznej

A. myszy komputerowej

B. karty graficznej

C. klawiatury

D. procesora

Schemat nie przedstawia budowy myszy komputerowej ani klawiatury. Mysz komputerowa to urządzenie wskazujące służące do nawigacji po interfejsie użytkownika, składające się z sensora, przycisków i mechanizmów śledzenia ruchu. Współczesne myszy używają technologii optycznej lub laserowej, nie posiadając elementów takich jak jednostka arytmetyczno-logiczna czy dekoder rozkazów, typowych dla procesora. Klawiatura natomiast jest urządzeniem wejściowym przekształcającym wciśnięcia klawiszy na sygnały elektryczne interpretowane przez system operacyjny. Nie korzysta z zaawansowanych układów logicznych jak procesor, lecz zawiera prostsze kontrolery skanujące. Karta graficzna, chociaż złożona, również różni się w budowie. Jej główną funkcją jest przetwarzanie danych graficznych, często z własnym procesorem graficznym (GPU), pamięcią VRAM i układami chłodzenia, niezwiązanymi z elementami przedstawionymi na schemacie jak dekoder rozkazów czy magazyn pamięci ROM. Błędne utożsamienie przedstawionego schematu z tymi urządzeniami wynika z braku znajomości ich wewnętrznych struktur i funkcji pełnionych w systemie komputerowym, co jest kluczowe dla prawidłowego zrozumienia ich zastosowań i ograniczeń. Właściwe rozróżnianie komponentów sprzętowych wymaga znajomości ich specyfikacji technicznych oraz roli w ekosystemie komputerowym, co przekłada się na efektywne ich wykorzystanie w praktycznych zastosowaniach technologicznych.

Pytanie 30

W tabeli przedstawiono numery podzespołów, które są ze sobą kompatybilne

Lp.	Podzespół	Parametry
1.	Procesor	INTEL COREi3-4350- 3.60 GHz, x2/4, 4 MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150
2.	Procesor	AMD Ryzen 7 1800X, 3.60 GHz, 95W, s-AM4
3.	Płyta główna	GIGABYTE ATX, X99, 4x DDR3, 4x PCI-E 16x, RAID, HDMI, D-Port, D-SUB, 2x USB 3.1, 8 x USB 2.0, S-AM3+
4.	Płyta główna	Asus CROSSHAIR VI HERO, X370, SATA3, 4xDDR4, USB3.1, ATX, WI-FI AC, s- AM4
5.	Pamięć RAM	Corsair Vengeance LPX, DDR4 2x16GB, 3000MHz, CL15 black
6.	Pamięć RAM	Crucial Ballistix DDR3, 2x8GB, 1600MHz, CL9, black

A. 1, 4, 6

B. 1, 3, 5

C. 2, 4, 5

D. 2, 4, 6

Odpowiedź 2, 4, 5 jest prawidłowa, ponieważ wszystkie wymienione komponenty są ze sobą kompatybilne. Procesor AMD Ryzen 7 1800X (numer 2) jest zgodny z płytą główną Asus CROSSHAIR VI HERO (numer 4), która używa gniazda AM4, co jest wymagane do tego procesora. Płyta główna obsługuje pamięć RAM DDR4, co idealnie pasuje do Corsair Vengeance LPX (numer 5), która jest pamięcią DDR4 o odpowiednich parametrach, co zapewnia optymalną wydajność. Kiedy składamy komputer, kluczowe jest, aby wszystkie komponenty były ze sobą zgodne, co zapewnia ich prawidłowe działanie. Na przykład, kompatybilność pamięci RAM z płytą główną i procesorem wpływa na stabilność systemu oraz wydajność w intensywnych zastosowaniach. Dobranie odpowiednich komponentów, jak w tej odpowiedzi, zapewnia nie tylko wydajność, ale również przyszłościowość zestawu, pozwalając na ewentualne aktualizacje bez potrzeby wymiany całego sprzętu.

Pytanie 31

Po zauważeniu przypadkowego skasowania istotnych danych na dysku, najlepszym sposobem na odzyskanie usuniętych plików jest

A. przeskanowanie systemu narzędziem antywirusowym, a następnie skorzystanie z narzędzia chkdsk

B. podłączenie dysku do komputera, w którym zainstalowany jest program typu recovery

C. zainstalowanie na tej samej partycji co pliki programu do odzyskiwania skasowanych danych, np. Recuva

D. odinstalowanie i ponowne zainstalowanie sterowników dysku twardego, zalecanych przez producenta

Odzyskiwanie usuniętych plików z dysku twardego to delikatny proces, który wymaga ostrożności, aby zwiększyć szanse na sukces. Podłączenie dysku do zestawu komputerowego z zainstalowanym programem typu recovery, takim jak Recuva czy EaseUS Data Recovery Wizard, jest najlepszym rozwiązaniem. Taki program skanuje dysk w poszukiwaniu fragmentów usuniętych plików i ich metadanych, co pozwala na ich odzyskanie. Ważne jest, aby nie instalować programu do odzyskiwania na tej samej partycji, z której chcemy odzyskać dane, ponieważ mogłoby to nadpisać usunięte pliki, co znacznie zmniejsza szanse na ich odzyskanie. W praktyce, po podłączeniu dysku do innego komputera, użytkownik może uruchomić program odzyskiwania, który przeprowadzi skanowanie w celu identyfikacji i przywrócenia utraconych danych. Taki sposób działania jest zgodny z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania danymi i odzyskiwania informacji, pozwalając na minimalizację ryzyka i maksymalizację efektywności procesu.

Pytanie 32

W przypadku dysku twardego, w jakiej jednostce wyrażana jest wartość współczynnika MTBF (Mean Time Between Failure)?

A. w minutach

B. w dniach

C. w godzinach

D. w latach

Wartość współczynnika MTBF (Mean Time Between Failure) dla dysków twardych jest podawana w godzinach, co wynika z charakterystyki pracy tych urządzeń. MTBF jest miarą niezawodności, wskazującą na średni czas, jaki można oczekiwać, że dysk twardy będzie działał bezawaryjnie pomiędzy awariami. Przykładowo, jeśli dysk ma MTBF równy 1 000 000 godzin, oznacza to, że w średnim czasie użytkowania, możemy oczekiwać, że dysk wytrzyma długi okres bez uszkodzenia. W praktyce dane te są szczególnie istotne w kontekście centrów danych i przedsiębiorstw, gdzie urządzenia muszą zapewniać wysoką dostępność. Wysoki współczynnik MTBF jest także często wymagany w standardach branżowych, takich jak ISO 9001, które kładą duży nacisk na jakość i niezawodność produktów. Dlatego też zrozumienie i odpowiednie interpretowanie MTBF jest kluczowe dla inżynierów zajmujących się projektowaniem systemów pamięci masowej. Znajomość MTBF pozwala nie tylko na lepsze planowanie konserwacji, lecz także na optymalne zarządzanie ryzykiem związanym z potencjalnymi awariami.

Pytanie 33

Która z grup w systemie Windows Serwer dysponuje najmniejszymi uprawnieniami?

A. Administratorzy

B. Wszyscy

C. Użytkownicy

D. Operatorzy kont

Grupa "Wszyscy" w systemie Windows Serwer rzeczywiście posiada najmniejsze uprawnienia i jest to poprawna odpowiedź. Użytkownicy należący do tej grupy nie mają przydzielonych żadnych uprawnień administracyjnych ani do modyfikacji systemu operacyjnego, co sprawia, że ich dostęp jest ściśle ograniczony. Z perspektywy bezpieczeństwa, ograniczenie uprawnień do minimum jest jedną z podstawowych zasad zarządzania dostępem, znaną jako zasada minimalnych uprawnień (least privilege principle). Przykładowo, użytkownicy z grupy "Wszyscy" mogą mieć dostęp do określonych zasobów, takich jak publiczne foldery, ale nie mogą ich zmieniać ani usuwać, co zapobiega nieautoryzowanym zmianom w systemie. W praktyce, dobrym podejściem jest przydzielanie użytkownikom jedynie niezbędnych uprawnień do wykonywania ich zadań, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo całej infrastruktury IT.

Pytanie 34

Na płycie głównej z gniazdem pokazanym na fotografii możliwe jest zainstalowanie procesora

A. Intel Xeon E3-1240V5, 3.9GHz, s-1151

B. AMD FX-6300, s-AM3+, 3.5GHz, 14MB

C. AMD Sempron 2800+, 1600 MHz, s-754

D. Intel i9-7940X, s-2066 3.10GHz 19.25MB

Gniazdo AM3+ na płycie głównej jest zgodne z procesorami AMD, takimi jak AMD FX-6300. Gniazdo AM3+ jest ulepszoną wersją gniazda AM3, oferującą lepsze wsparcie dla procesorów z większą liczbą rdzeni i wyższymi częstotliwościami taktowania. Procesory FX są znane ze swojej wielowątkowości, co czyni je atrakcyjnymi dla użytkowników, którzy korzystają z aplikacji wymagających dużej mocy obliczeniowej, takich jak renderowanie grafiki 3D czy edycja wideo. Instalacja zgodnego procesora w odpowiednim gnieździe jest kluczowa dla stabilności i wydajności systemu. Wybierając odpowiedni procesor, użytkownik może skorzystać z możliwości overclockingu, co jest popularne w przypadku serii FX. Zastosowanie procesora w odpowiednim gnieździe zgodnym z jego specyfikacją techniczną zapewnia optymalne działanie systemu oraz długowieczność komponentów, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Zapewnia to także łatwiejsze aktualizacje i modernizacje, co jest istotnym aspektem planowania zasobów IT.

Pytanie 35

Plik zajmuje 2KB. Jakie to jest?

A. 2000 bitów

B. 16384 bity

C. 16000 bitów

D. 2048 bitów

W przypadku odpowiedzi takich jak '2000 bitów', '2048 bitów' czy '16000 bitów', występują błędne interpretacje związane z konwersją rozmiaru plików. '2000 bitów' jest niewłaściwe, ponieważ nie uwzględnia właściwej konwersji bajtów na bity. Wartości te są zaniżone w porównaniu do rzeczywistych jednostek. Natomiast '2048 bitów' to błąd polegający na niepoprawnym przeliczeniu bajtów, gdzie zapomniano uwzględnić przelicznika 8 bitów na bajt. Odpowiedź '16000 bitów' również nie znajduje uzasadnienia, ponieważ nie istnieje bezpośredni związek z konwersjami jednostek w tym kontekście. Typowe błędy myślowe w takich sytuacjach obejmują pominięcie kluczowego kroku przeliczeniowego lub mylenie jednostek, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Aby unikać tych pomyłek, warto zaznajomić się z podstawowymi zasadami konwersji jednostek, które są fundamentalne w informatyce, w tym w programowaniu i administracji systemów, gdzie precyzyjne obliczenia są kluczowe dla działania oprogramowania oraz efektywności systemów komputerowych.

Pytanie 36

Drugi monitor CRT, który jest podłączony do komputera, ma zastosowanie do

A. wyświetlania informacji

B. dostosowywania danych

C. magazynowania danych

D. analizowania danych

Wybór odpowiedzi sugerujących, że drugi monitor CRT służy do przechowywania, kalibracji lub przetwarzania danych, opiera się na błędnym zrozumieniu funkcji monitorów w systemach komputerowych. Monitory, w tym CRT, są urządzeniami wyjściowymi, co oznacza, że ich podstawowym zadaniem jest prezentacja danych, a nie ich przechowywanie ani przetwarzanie. Przechowywanie informacji odbywa się w pamięci systemu komputerowego, na dyskach twardych lub w chmurze, a nie na monitorze. Ponadto kalibracja danych odnosi się do procesu dostosowywania parametrów urządzeń pomiarowych, co również nie ma związku z funkcją wyjściową monitora. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że różne funkcje sprzętu komputerowego mogą się ze sobą pokrywać, jednak każda z tych funkcji ma swoje specyficzne urządzenia i przeznaczenie. Przykładowo, do kalibracji wykorzystywane są specjalistyczne programy i urządzenia pomiarowe, a przetwarzanie danych odbywa się na procesorze komputerowym. Zrozumienie ról różnych komponentów w systemie komputerowym jest kluczowe dla efektywnego wykorzystywania technologii, a pomylenie ich z funkcjami monitorów prowadzi do nieefektywnych praktyk oraz trudności w rozwiązywaniu problemów związanych z konfiguracją sprzętową.

Pytanie 37

Analizując przedstawione wyniki konfiguracji zainstalowanych kart sieciowych w komputerze, można zauważyć, że

A. karta bezprzewodowa nosi nazwę Net11

B. wszystkie karty mają możliwość uzyskania adresu IP w sposób automatyczny

C. karta przewodowa dysponuje adresem MAC 8C-70-5A-F3-75-BC

D. interfejs Bluetooth otrzymał adres IPv4 192.168.0.102

Poprawna odpowiedź wskazuje, że wszystkie karty mogą uzyskać adres IP automatycznie co jest zgodne z informacjami pokazanymi w wynikach polecenia ipconfig. Funkcja DHCP czyli Dynamic Host Configuration Protocol jest włączona dla wszystkich kart sieciowych co oznacza że mogą one automatycznie otrzymać adres IP od serwera DHCP. Jest to kluczowe w wielu środowiskach biznesowych i domowych gdzie zarządzanie adresami IP dla każdego urządzenia ręcznie byłoby czasochłonne i podatne na błędy. Automatyczna konfiguracja IP przez DHCP jest zgodna z praktykami branżowymi które zalecają minimalizację interwencji użytkownika i redukcję błędów konfiguracji sieci. Dzięki DHCP urządzenia w sieci mogą łatwo zmieniać pozycję w ramach różnych sieci bez potrzeby ręcznego zmieniania ustawień sieciowych co zwiększa elastyczność i efektywność obsługi urządzeń mobilnych i stacjonarnych. Co więcej DHCP pozwala na centralne zarządzanie i monitorowanie ustawień sieciowych co jest przydatne w dużych organizacjach.

Pytanie 38

Liczba 22 umieszczona w adresie http://www.adres_serwera.pl:22 wskazuje na numer

A. PID procesu działającego na serwerze

B. sekwencyjny pakietu przesyłającego dane

C. aplikacji, do której wysyłane jest zapytanie

D. portu, innego niż standardowy numer dla danej usługi

No, wybór odpowiedzi dotyczącej aplikacji, sekwencyjnego pakietu czy PID procesu to małe nieporozumienie, jeśli chodzi o porty w komunikacji sieciowej. Porty nie są bezpośrednio powiązane z aplikacjami jako takimi, bardziej to punkty końcowe, które pozwalają aplikacjom na komunikację przez sieć. Na przykładowo, masz aplikację działającą na serwerze, ale żeby się połączyć, musi ona używać konkretnego portu. A sekwencyjne pakiety danych to też inna sprawa, związane z transportem informacji, a nie z numerami portów. Każdy pakiet przesyłany w sieci korzysta z adresów IP i numerów portów, ale to właśnie porty decydują, dokąd ten ruch ma trafić. A co do PID procesu, to jest zupełnie błędne, bo PID to identyfikator procesu w systemie, a nie pokazuje, jak usługi są dostępne dla klientów w sieci. Naprawdę warto zrozumieć, jak działają porty i ich użycie w architekturze sieciowej, bo to klucz do sprawnego zarządzania i zabezpieczania komunikacji. Jak się tego nie ogarnie, to można narobić sobie poważnych problemów z bezpieczeństwem i wydajnością.

Pytanie 39

Jakie jest rozgłoszeniowe IP dla urządzenia o adresie 171.25.172.29 z maską 255.255.0.0?

A. 171.25.172.255

B. 171.25.255.255

C. 171.25.255.0

D. 172.25.0.0

Adres rozgłoszeniowy (broadcast address) dla danego hosta można obliczyć, znając jego adres IP oraz maskę sieci. W tym przypadku, adres IP to 171.25.172.29, a maska sieci to 255.255.0.0, co oznacza, że 16 bitów jest przeznaczonych na identyfikację sieci, a 16 bitów na identyfikację hostów. Aby znaleźć adres rozgłoszeniowy, należy wziąć adres IP i ustalić jego część sieciową oraz część hosta. Część sieciowa adresu 171.25.172.29, przy masce 255.255.0.0, to 171.25.0.0. Pozostałe 16 bitów (część hosta) są ustawiane na 1, co prowadzi do adresu 171.25.255.255. Adres ten jest używany do wysyłania pakietów do wszystkich hostów w tej sieci. W praktyce, adresy rozgłoszeniowe są kluczowe w konfiguracji sieci, ponieważ umożliwiają jednoczesne przesyłanie danych do wielu urządzeń, na przykład w sytuacjach, gdy serwer chce rozesłać aktualizacje w ramach lokalnej sieci.

Pytanie 40

Na początku procesu uruchamiania sprzętowego komputera, wykonywany jest test

A. BIOS

B. POST

C. MBR

D. DOS

Odpowiedź POST (Power-On Self-Test) jest prawidłowa, ponieważ jest to proces, który odbywa się zaraz po włączeniu komputera. Podczas POST system sprawdza podstawowe komponenty sprzętowe, takie jak pamięć RAM, procesor, karta graficzna oraz inne urządzenia peryferyjne, aby upewnić się, że wszystkie są poprawnie podłączone i działają. Jeśli testy te zakończą się pomyślnie, BIOS przechodzi do uruchomienia systemu operacyjnego z dysku twardego lub innego nośnika. Praktyczne zastosowanie tego mechanizmu ma kluczowe znaczenie dla stabilności i niezawodności systemu komputerowego, ponieważ pozwala zidentyfikować ewentualne problemy sprzętowe na wczesnym etapie. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie i diagnostyka sprzętu, co może zapobiec poważnym awariom. Wiedza na temat POST jest istotna dla specjalistów IT, którzy muszą być w stanie szybko diagnozować problemy z uruchamianiem komputerów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej