Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:20
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:33

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaki element infrastruktury parku powinien znajdować się przy jego wjeździe?

A. Tablica z regulaminem

B. Altanka

C. Karmnik dla ptaków

D. Zadaszenie

Tablica z regulaminem to kluczowy element wyposażenia parku, który powinien być umieszczony przy wejściu. Taki dokument informacyjny pełni funkcję orientacyjną oraz edukacyjną, przekazując odwiedzającym zasady korzystania z parku, takie jak zakazy palenia, zasady dotyczące psów czy godziny otwarcia. Przykładowo, w wielu parkach miejskich zastosowanie tablic z regulaminem zyskało na znaczeniu, ponieważ pomaga w utrzymaniu porządku oraz bezpieczeństwa. Dobrą praktyką jest również umieszczanie na takiej tablicy informacji o dostępnych atrakcjach, ścieżkach spacerowych czy lokalnych wydarzeniach. Odwiedzający zyskują jasny i łatwy dostęp do ważnych informacji, co wpływa na pozytywne postrzeganie przestrzeni publicznej. Zgodnie z wytycznymi instytucji zajmujących się zarządzaniem przestrzenią publiczną, tablice informacyjne powinny być czytelne, estetyczne i dostosowane do wymogów estetyki otoczenia, co czyni je nieodzownym elementem każdego parku.

Pytanie 2

Aby zaprezentować na jednym rysunku budowę altany ogrodowej wraz z fundamentami, należy wykorzystać

A. widok z boku.

B. przekrój.

C. rzut.

D. widok aksonometryczny.

Przekrój to jeden z najważniejszych rysunków technicznych, który umożliwia przedstawienie obiektu w sposób ukazujący jego wnętrze oraz konstrukcję. W przypadku altany ogrodowej, rysunek przekroju pozwala na zobrazowanie nie tylko samej konstrukcji, ale także fundamentów, co jest niezwykle istotne dla zrozumienia budowy i stabilności obiektu. Przekrój pozwala na szczegółowe odwzorowanie warstw materiałowych, takich jak beton fundamentowy, drewno konstrukcyjne czy pokrycie dachu, co ułatwia dalsze prace projektowe oraz wykonawcze. W praktyce, architekci i inżynierowie często korzystają z przekrojów, aby przedstawić różne aspekty budowy, takie jak wysokości pomieszczeń, grubości ścian czy lokalizację instalacji. Przykładem może być projektowanie domów jednorodzinnych, gdzie przekroje są kluczowe dla zrozumienia układu budowli i jej funkcjonalności. W ramach standardów branżowych, przekroje powinny być zgodne z wytycznymi określonymi w normach rysunków budowlanych, co zapewnia ich poprawność i czytelność.

Pytanie 3

Podstawowym zamysłem tworzenia ogrodów deszczowych w miastach jest

A. zwiększenie liczby siedlisk ptaków śpiewających

B. zwiększenie retencji i infiltracji wód opadowych

C. redukcja powierzchni utwardzonych

D. zmniejszenie jednolitości krajobrazu

Zwiększenie retencji i infiltracji wód opadowych jest kluczowym celem budowy ogrodów deszczowych, szczególnie w obszarach zurbanizowanych, gdzie zyskują one na znaczeniu ze względu na intensyfikację zmian klimatycznych. Ogrody deszczowe, poprzez swoją przemyślaną konstrukcję, pozwalają na efektywne zatrzymywanie i wchłanianie wód opadowych, co przyczynia się do zmniejszenia ryzyka powodzi oraz erozji gruntów. Dzięki zastosowaniu odpowiednich roślin, które są dostosowane do warunków wilgotnych, można osiągnąć efektywną filtrację zanieczyszczeń z wód deszczowych. Przykładowo, w miastach takich jak Portland w Stanach Zjednoczonych, ogrody deszczowe wykorzystywane są do zarządzania wodami opadowymi, a ich zastosowanie zredukowało ilość wody odprowadzanej do systemów kanalizacyjnych o 30%. W myśl standardów zrównoważonego rozwoju oraz dobrych praktyk w zakresie gospodarki wodnej, ogrody deszczowe stanowią nie tylko rozwiązanie problemów hydrologicznych, ale również przyczyniają się do poprawy jakości życia mieszkańców przez zwiększenie bioróżnorodności i estetyki miejskiej.

Pytanie 4

Główne kryterium doboru elementów wyposażenia skateparku to

A. estetyka

B. rozmiar

C. trwałość

D. kolor

Trwałość jest kluczowym kryterium przy doborze wyposażenia skateparku, ponieważ umożliwia długotrwałe użytkowanie obiektów w zmiennych warunkach atmosferycznych oraz intensywnej eksploatacji przez skaterów. Wysokiej jakości materiały, takie jak stal nierdzewna, beton odporny na ścieranie czy kompozyty, są standardem w renomowanych projektach skateparków. Przykładem praktycznego zastosowania jest wykorzystanie specjalnych powłok antypoślizgowych, które nie tylko zwiększają bezpieczeństwo, ale również minimalizują zużycie nawierzchni. Dodatkowo, trwałość wpływa na obniżenie kosztów utrzymania i napraw, co jest istotne dla zarządców obiektów. Zwracając uwagę na trwałość, projektanci uwzględniają także przyszłe trendy rozwoju sportów ekstremalnych, co pozwala adaptować skatepark do zmieniających się potrzeb użytkowników.

Pytanie 5

Aby uzyskać konkretne wnętrze ogrodowe, należy tak zaprojektować przestrzeń, aby procent otwarć ścian

A. wynosił od 50% do 60%

B. był mniejszy niż 30%

C. wynosił od 31% do 45%

D. był większy niż 60%

Odpowiedź "był mniejszy niż 30%" jest prawidłowa, ponieważ odpowiednie zaprojektowanie przestrzeni ogrodowej wymaga zminimalizowania powierzchni otwarć ścian. Zgodnie z zasadami projektowania architektonicznego, zbyt duży procent otwarć może prowadzić do problemów związanych z prywatnością, hałasem oraz ekspozycją na niekorzystne warunki atmosferyczne. Przykładowo, w przypadku przestrzeni ogrodowych, ograniczenie otwarć do mniej niż 30% pozwala na lepsze zintegrowanie budynku z krajobrazem, a także zapewnia intymność użytkowników. Tego rodzaju podejście opiera się na standardach projektowania przestrzeni, które podkreślają znaczenie równowagi między przestrzenią otwartą a zamkniętą, co wpływa na komfort i estetykę. Dodatkowo, odpowiednia ilość przeszklenia może optymalizować dostęp światła naturalnego przy jednoczesnym zminimalizowaniu efektów cieplarnianych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego budownictwa.

Pytanie 6

Kamienie w murze kamiennym powinny być układane w sposób, który pozwala im tworzyć powierzchnię odchyloną od pionu w zakresie

A. 5-10%

B. 15-20%

C. 25-30%

D. 35-40%

Sposób układania kamieni w suchym murku z kątami odchylenia innymi niż 15-20% może prowadzić do szeregu problemów strukturalnych. Odpowiedzi sugerujące kąty w zakresie 35-40% czy 25-30% są znacznie zbyt duże, co może skutkować poważną niestabilnością konstrukcji. Taki wysoki kąt może prowadzić do przesunięcia się kamieni, a w ekstremalnych przypadkach do całkowitego zawalenia się murku. Ponadto, przy zbyt dużym nachyleniu, woda deszczowa nie będzie skutecznie odprowadzana, co może prowadzić do gromadzenia się wilgoci i erozji gruntu pod murkiem. Z kolei odpowiedzi 5-10% są zbyt małe, aby zapewnić odpowiednie odprowadzanie wody. Przy tak niewielkich kątów, woda może gromadzić się na powierzchni, co prowadzi do zwiększenia ryzyka nawodnienia fundamentów, a w dłuższej perspektywie do degradacji struktury. W praktyce, projektanci murów muszą brać pod uwagę szereg czynników, takich jak rodzaj gleby, klimat czy lokalne przepisy budowlane, które jasno określają zalecane kąty nachylenia. Zastosowanie niewłaściwego kąta podczas budowy może prowadzić do nie tylko nieefektywnego odprowadzania wody, ale także do zwiększonego ryzyka uszkodzeń związanych z obciążeniem śniegiem czy innymi czynnikami atmosferycznymi.

Pytanie 7

Plan zagospodarowania terenu budowlanego zwykle opracowuje się w skali

A. 1:2000

B. 1:200

C. 1:5000

D. 1:500

Plan zagospodarowania działki budowlanej najczęściej wykonuje się w skali 1:500, ponieważ ta skala pozwala na szczegółowe odwzorowanie terenu oraz zaplanowanie wszystkich elementów infrastruktury, takich jak budynki, drogi, tereny zielone i inne obiekty. W tej skali można precyzyjnie uwzględnić wszystkie niezbędne elementy, a także ich wzajemne relacje przestrzenne. Na przykład, w przypadku projektowania osiedla mieszkaniowego, skala 1:500 umożliwia architektom i urbanistom dokładne rozmieszczenie domów, parkingów oraz przestrzeni wspólnych, co jest kluczowe dla funkcjonalności i estetyki całego projektu. Ponadto, w Polsce standardy urbanistyczne, takie jak Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, oraz wytyczne dotyczące projektowania terenów zabudowanych, podkreślają znaczenie detali, które są najlepiej odwzorowywane w mniejszych skalach. Dlatego też, korzystanie z skali 1:500 w planach zagospodarowania działek budowlanych jest uznawane za najlepszą praktykę w branży.

Pytanie 8

Jakiego rodzaju kamień powinno się wybrać do projektowania schodów zewnętrznych, które będą użytkowane w obszarze o dużym natężeniu ruchu pieszych?

A. Marmur

B. Granit

C. Wapień

D. Piaskowiec

Nie za bardzo polecam wapń, piaskowiec czy marmur na schody w miejscach z dużym ruchem pieszym. Te materiały są po prostu słabsze, jeśli chodzi o trwałość. Wapień może wyglądać ładnie, ale szybko się eroduje pod wpływem wody i różnych warunków atmosferycznych, co prowadzi do szybkiego niszczenia. Jest też porowaty, więc woda i chemikalia mogą łatwo wnikać w jego strukturę, co nie jest najlepsze. Piaskowiec, mimo że również estetyczny, ma niską twardość i łatwo go uszkodzić, więc do intensywnie użytkowanych ścieżek się nie nadaje. A marmur, choć elegancki, nie jest odporny na ścieranie i może się łatwo zarysować czy pęknąć. Do tego trzeba go bardziej pilnować, co w warunkach zewnętrznych nie jest zbyt wygodne. Podsumowując, przy projektowaniu schodów terenowych ważne jest, by materiał był nie tylko ładny, ale też wytrzymały i praktyczny - a w kwestii granitu chyba nie ma wątpliwości, że spełnia te wymagania.

Pytanie 9

Jaką należy przyjąć właściwą sekwencję działań przy budowie zbiornika wodnego z folii, jeżeli dół pod zbiornik został już przygotowany i wyłożony piaskiem?

A. Umieszczenie kamieni i żwiru na dnie, rozłożenie folii, unieruchomienie brzegów folii, nalanie wody

B. Rozłożenie folii, unieruchomienie brzegów folii, umieszczenie kamieni i żwiru na dnie, nalanie wody

C. Rozłożenie folii, unieruchomienie brzegów folii, nalanie wody, umieszczenie kamieni i żwiru na dnie

D. Rozłożenie folii, umieszczenie kamieni i żwiru na dnie, nalanie wody, unieruchomienie brzegów folii

Prawidłowa kolejność prac przy budowie zbiornika wodnego z folii zaczyna się od rozłożenia folii na przygotowanym dnie zbiornika. Rozłożenie folii jest kluczowe, ponieważ zapewnia szczelność całej konstrukcji, co jest niezbędne do zatrzymywania wody. Następnie na dnie zbiornika umieszcza się kamienie i żwir, które pełnią funkcję filtracyjną oraz amortyzacyjną, chroniąc folię przed uszkodzeniami i przeciekami. Po umieszczeniu tych materiałów, przystępuje się do nalewania wody, co dodatkowo stabilizuje folię oraz powoduje jej dopasowanie do kształtu zbiornika. Ostatnim krokiem jest unieruchomienie brzegów folii, co zapobiega jej przemieszczaniu się pod wpływem wody oraz warunków atmosferycznych. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami budowlanymi i zapewnia długotrwałość oraz funkcjonalność zbiornika wodnego.

Pytanie 10

Użycie koloru czerwonego w kompozycji umożliwia osiągnięcie efektu

A. rozszerzenia

B. przybliżenia

C. zawężenia

D. oddalenia

Czerwony to jeden z tych kolorów, które naprawdę przyciągają wzrok. Używając go w projektach graficznych, można stworzyć efekt bliskości, bo po prostu zwraca uwagę. Z punktu widzenia psychologii kolorów, czerwień kojarzy się z pasją, miłością i energią, co sprawia, że jeszcze bardziej działa na odbiorców. W praktyce, projektanci często sięgają po czerwień w reklamach, żeby zwiększyć zainteresowanie i podkreślić ważne elementy, jak np. przyciski akcji. Gdy stosuje się czerwień w interfejsach, można zwiększyć konwersje, bo zwraca uwagę na kluczowe opcje, takie jak 'Kup teraz' czy 'Zarejestruj się'. W sztuce czerwień również często wzbudza silne emocje i przyciąga wzrok. Na przykład w plakatach filmowych czerwień może skierować uwagę na tytuł lub głównych bohaterów, co robi dużą różnicę w atrakcyjności wizualnej.

Pytanie 11

Parki uzdrowiskowe to elementy architektury krajobrazowej, które powstają na obszarach charakteryzujących się walorami

A. uzdrowiskowymi

B. historycznymi

C. użytkowymi

D. dydaktycznymi

Parki zdrojowe to specyficzne obiekty architektury krajobrazu, które powstają na terenach o walorach uzdrowiskowych, co oznacza, że ich lokalizacja jest ściśle związana z występowaniem naturalnych źródeł wód mineralnych, borowin czy innych surowców o właściwościach leczniczych. Zwykle są one projektowane w taki sposób, aby wspierać procesy rehabilitacji i zdrowienia, a także promować zdrowy styl życia poprzez udostępnienie przestrzeni do wypoczynku oraz aktywności fizycznej. Przykładem mogą być parki zdrojowe w takich miejscowościach jak Krynica-Zdrój czy Żywiec, gdzie infrastruktura parkowa jest odpowiednio dostosowana do potrzeb kuracjuszy. W parkach tych często znajdują się alejki spacerowe, strefy relaksu, tereny zielone oraz miejsca do wykonywania ćwiczeń rehabilitacyjnych. Standardy projektowania parków zdrojowych podkreślają znaczenie harmonijnej integracji natury z infrastrukturą uzdrowiskową, co wpływa na dobre samopoczucie odwiedzających. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują zrównoważone zarządzanie zielenią, edukację ekologiczną oraz promocję lokalnych walorów przyrodniczych.

Pytanie 12

W dokumentacji wykonawczej dla terenu parku miejskiego uwzględniono między innymi stworzenie ścieżek ogrodowych, budowę sadzawki, instalację mostka oraz zasadzenie roślin w pobliżu sadzawki. Jaką czynność zrealizuje się na końcu tego projektu?

A. Montaż mostka

B. Wykonanie ścieżek

C. Sadzenie roślin

D. Wykonanie sadzawki

Montaż mostka, wykonanie sadzawki oraz budowa ścieżek są istotnymi elementami projektu budowy parku miejskiego, ale nie powinny być postrzegane jako ostatnie etapy realizacji. Montaż mostka jest zarówno technicznym, jak i estetycznym elementem, który powinien być wykonany przed sadzeniem roślin, aby nie uszkodzić nowych nasadzeń oraz zabezpieczyć delikatne młode rośliny przed ewentualnym ruchem roboczym. Wykonanie sadzawki jest z kolei jednym z kluczowych etapów, które powinny być zrealizowane przed wprowadzeniem roślinności, gdyż wymaga to odpowiedniego uformowania terenu oraz stworzenia stabilnych warunków wodnych. Budowa ścieżek także powinna być wykonana przed sadzeniem roślin, aby uniknąć zadeptania i uszkodzenia świeżo posadzonych roślin. W przeciwnym razie, mogłoby to prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń ekosystemu parku oraz ich roślinności. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie elementy parku mogą być realizowane równolegle, bez uwzględnienia wpływu jednej czynności na drugą. Właściwe podejście do harmonogramu prac budowlanych w kontekście projektów parkowych wymaga zrozumienia sekwencji działań oraz ich wzajemnych zależności, co jest istotne dla osiągnięcia pożądanych efektów wizualnych, funkcjonalnych i ekologicznych w końcowym projekcie.

Pytanie 13

Należy stworzyć rysunek detalu ukazującego sposób łączenia deski sosnowej z metalową konstrukcją ławki przy użyciu śruby zamkowej, nakrętki i podkładki w odpowiedniej skali

A. 1:50

B. 1:25

C. 1:5

D. 1:250

Odpowiedź 1:5 jest prawidłowa, ponieważ ta skala pozwala na szczegółowe odwzorowanie detalu połączenia deski sosnowej ze stalową konstrukcją. W kontekście projektowania mebli i konstrukcji drewnianych, stosowanie skali 1:5 umożliwia dokładne przedstawienie wszystkich istotnych elementów, takich jak śruby zamkowe, nakrętki oraz podkładki, co jest kluczowe dla zrozumienia i analizy konstrukcji. W praktyce, ta skala jest często używana w rysunkach technicznych i projektach, gdzie istotne są detale, a ich precyzyjne odwzorowanie ma wpływ na późniejsze wykonanie. Przykładem zastosowania tej skali może być projektowanie prototypu mebla, gdzie inżynierowie muszą zwrócić uwagę na każdy detal konstrukcji, aby zapewnić odpowiednią stabilność oraz bezpieczeństwo użytkowania. W branży meblarskiej, zgodność z normami rysunkowymi, takimi jak ISO 128, podkreśla wagę precyzyjnego przedstawienia detali w odpowiedniej skali, co pozwala na eliminację błędów w produkcji oraz zwiększa efektywność całego procesu.

Pytanie 14

Jaka jest typowa sekwencja działań przy budowie panelowego ogrodzenia metalowego?

A. Wykonanie wykopu, wylanie fundamentu, ustawienie słupków, mocowanie paneli ogrodzeniowych

B. Wykonanie wykopu, ustawienie słupków, mocowanie paneli ogrodzeniowych, zalanie wykopu mieszanką betonową

C. Wykonanie wykopu, ustawienie słupków, zalanie wykopu mieszanką betonową, mocowanie paneli ogrodzeniowych

D. Wykonanie wykopu, zalanie wykopu mieszanką betonową, mocowanie paneli ogrodzeniowych, ustawienie słupków

Wiele osób może myśleć, że kolejność działań przy budowie ogrodzenia panelowego jest elastyczna, jednak niektóre podejścia mogą prowadzić do poważnych problemów strukturalnych. Na przykład, wylanie fundamentu przed ustawieniem słupków nie tylko wydłuża czas budowy, ale również zwiększa ryzyko, że słupki zostaną źle ustawione w odniesieniu do podstawy, co skutkuje niestabilnym ogrodzeniem. Ponadto, zalanie wykopu mieszanką betonową przed zamocowaniem słupków jest błędem, ponieważ nie pozwala to na odpowiednie umocowanie słupków i ich wypoziomowanie. To podejście może prowadzić do pochyleń lub niestabilności ogrodzenia w przyszłości. Ustawienie słupków jako drugiej operacji, bez wcześniejszego zabezpieczenia ich w betonie, zmniejsza także jakość połączeń między słupkami a panelami ogrodzeniowymi. Z perspektywy branżowej, każda nieprawidłowość w kolejności prac obniża standardy budowlane oraz wpływa na efektywność całego procesu. Przykładem typowych błędów może być też mocowanie paneli przed ich stabilizacją, co prowadzi do deformacji pod wpływem obciążeń, takich jak wiatr czy inne siły. Dlatego tak ważne jest przestrzeganie sprawdzonej sekwencji prac, aby zapewnić trwałość i funkcjonalność ogrodzenia.

Pytanie 15

Jakie elementy powinny znajdować się przy wejściu do publicznego placu zabaw dla dzieci?

A. Altana z ławeczkami

B. Skrzynia z piaskiem

C. Donica z kwiatami

D. Tablica z regulaminem

Tablica z regulaminem jest kluczowym elementem, który powinien znaleźć się przy wejściu do ogólnie dostępnego placu zabaw dla dzieci. Jej obecność zapewnia nie tylko bezpieczeństwo użytkowników, ale także informuje rodziców i opiekunów o zasadach korzystania z obiektu. Regulamin powinien zawierać informacje dotyczące dozwolonego wieku dzieci, zasady korzystania z urządzeń zabawowych, a także zasady dotyczące zachowania na placu zabaw. Wytyczne te są zgodne z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-EN 1176, które definiują wymagania dotyczące konstrukcji i użytkowania placów zabaw. Przykładowo, tablica może informować o zakazie wprowadzania zwierząt, co jest istotne dla zachowania higieny i bezpieczeństwa dzieci. Umożliwia również opiekunom lepsze zrozumienie zasad korzystania z placu, co wpływa na odpowiedzialne zachowanie i minimalizuje ryzyko kontuzji. Odpowiednie umiejscowienie i czytelność tablicy są równie ważne, a ich projekt powinien być przemyślany, aby był atrakcyjny i zrozumiały dla dzieci i dorosłych.

Pytanie 16

Jakiej techniki należy użyć do zapewnienia odpowiedniego drenażu na terenie podmokłym przed budową ścieżki?

A. Zastosowanie drenażu francuskiego

B. Podsypanie terenu piaskiem

C. Ułożenie podbudowy z żwiru

D. Wykorzystanie folii izolacyjnej

Podsypanie terenu piaskiem, choć może wydawać się prostym i szybkim rozwiązaniem, nie jest skuteczne w kontekście odprowadzania nadmiaru wody na terenach podmokłych. Piasek może pomóc w podniesieniu poziomu terenu, ale nie rozwiązuje problemu odprowadzania wody, a nawet może prowadzić do jej zatrzymywania, co pogłębia problem. Wykorzystanie folii izolacyjnej jest jeszcze mniej odpowiednie, ponieważ taka folia służy przede wszystkim do zabezpieczania przed przenikaniem wilgoci, a nie do jej odprowadzania. Co więcej, stworzenie bariery w postaci folii mogłoby prowadzić do gromadzenia się wody w jednym miejscu, zamiast jej efektywnego rozprowadzenia. Ułożenie podbudowy z żwiru jest lepszym rozwiązaniem niż dwa wcześniej wspomniane, gdyż żwir jest materiałem przepuszczalnym. Jednakże, sam żwir bez odpowiedniego systemu odprowadzającego wodę, jak w przypadku drenażu francuskiego, nie jest wystarczający do skutecznego zarządzania wodą na podmokłych terenach. Typowe błędy w planowaniu drenażu wynikają z niezrozumienia, że skuteczne odwodnienie wymaga nie tylko materiałów przepuszczalnych, ale również systemu, który aktywnie odprowadza wodę z problematycznego obszaru.

Pytanie 17

Który z produktów nie jest wykorzystywany w procesie odnawiania metalowych elementów w architekturze krajobrazu?

A. Farba ftalowa

B. Grunt reaktywny

C. Bejca rustykalna

D. Farba epoksydowa

Bejca rustykalna nie jest środkiem przeznaczonym do odnawiania metalowych elementów, ponieważ jej głównym zastosowaniem jest nadanie estetycznego wykończenia drewnu. Bejce są używane do podkreślenia naturalnego usłojenia drewna i są wytwarzane na bazie rozpuszczalników lub wody. W przypadku metalu, niezbędne są środki, które oferują ochronę przed korozją oraz zapewniają odpowiednią przyczepność. W kontekście odnawiania metalowych struktur architektury krajobrazu, właściwe będą farby epoksydowe i ftalowe, które tworzą trwałe, odporne na czynniki atmosferyczne powłoki. Farby epoksydowe są szczególnie cenione za swoje właściwości adhezyjne i odporność chemiczną, co czyni je idealnym rozwiązaniem w przypadku powierzchni metalowych. Grunt reaktywny również ma na celu poprawę przyczepności i ochrony metalu przed korozją. Zgodnie z dobrymi praktykami w konserwacji, wybór odpowiednich materiałów jest kluczowy dla zapewnienia długowieczności i estetyki metalowych elementów.

Pytanie 18

Aby poprawić parametry gruntu na ściskanie, w nowoczesnych materiałach wspierających budowę nawierzchni, konieczne jest zastosowanie

A. geowłókniny

B. georusztu

C. geotkaniny

D. geodrenu

Wybór geotkaniny, geowłókniny lub geodrenu w tej konkretnej kwestii może prowadzić do nieefektywnych rozwiązań. Geotkaniny są używane głównie jako materiał filtracyjny, który nie ma właściwości wzmacniających grunt. Ich głównym zadaniem jest separacja warstw gruntowych, co może być przydatne, ale nie wpływa na nośność gruntu. Z kolei geowłókniny są stosowane do drenażu oraz filtrowania, co również nie prowadzi do poprawy parametrów ściskania. Użycie ich w roli wzmocnienia gruntu jest mylnym podejściem, które może skutkować nieodpowiednią stabilizacją nawierzchni i zwiększonym ryzykiem uszkodzeń. Geodren ma na celu odprowadzanie wody z gruntu, co jest istotne w kontekście zarządzania wodami gruntowymi, ale nie przyczynia się do zwiększenia nośności podłoża. Często spotykanym błędem jest mylenie funkcji tych materiałów, co prowadzi do niewłaściwego doboru technologii i materiałów w projektach budowlanych. Właściwy dobór materiałów geosyntetycznych, zgodny z ich funkcjonalnością oraz cechami mechanicznymi, jest kluczowy dla sukcesu projektu inżynieryjnego."

Pytanie 19

Ławka ogrodowa ma długość 2,0 m. Jaką długość będzie miała ta ławka na planie wykonanym w skali 1:20?

A. 5 cm

B. 1 cm

C. 50 cm

D. 10 cm

Odpowiedź 10 cm jest poprawna, ponieważ przy obliczaniu długości obiektu w skali 1:20, należy podzielić rzeczywistą długość obiektu przez wartość skali. W tym przypadku długość ławki ogrodowej wynosi 2,0 m, co przelicza się na 200 cm. Dzieląc 200 cm przez 20, otrzymujemy 10 cm. Przykładami zastosowania skalowania są plany architektoniczne i inżynieryjne, gdzie przedstawienie rzeczywistych wymiarów w skali umożliwia łatwe zaplanowanie i wizualizację projektów. W praktyce, skala 1:20 oznacza, że każdy 1 cm na planie odpowiada 20 cm w rzeczywistości. Znajomość zasad skalowania jest kluczowa dla architektów, projektantów oraz inżynierów, gdyż pozwala na właściwe odwzorowanie rzeczywistych obiektów w dokumentacji technicznej, co jest zgodne z normami branżowymi. Zrozumienie tego procesu jest fundamentem skutecznego projektowania i realizacji wszelkich inwestycji budowlanych.

Pytanie 20

Jaki materiał powinien być wybrany na okładzinę ogrodowego murka, aby uzyskać powierzchnię z regularnie rozmieszczonymi punktowymi wgłębieniami i wypukłościami?

A. Kamień o powierzchni ciosanej

B. Kamień o fakturze groszkowanej

C. Płytki ceramiczne

D. Cegła klinkierowa

Wybór materiału na okładzinę murka ogrodowego jest kluczowy dla uzyskania pożądanych efektów estetycznych i funkcjonalnych. Kamień o fakturze ciosanej może sprawiać wrażenie solidnego i eleganckiego, jednak jego gładka powierzchnia nie będzie w stanie zapewnić efektu regularnych wklęśnięć i wypukłości, co ogranicza jego użyteczność w kontekście projektów, w których pożądana jest bogatsza faktura. Z kolei cegła klinkierowa, chociaż często stosowana w budownictwie, posiada jednorodną powierzchnię, co może prowadzić do monotonii wizualnej oraz braku dynamiki w projekcie. Płytki ceramiczne, mimo że są łatwe w montażu i dostępne w szerokiej gamie kolorów, również nie oferują wymaganej faktury, a ich gładkość sprawia, że mogą być śliskie i nieprzyjazne w użytkowaniu na zewnątrz. Wybierając materiał, warto kierować się nie tylko estetyką, ale również jego funkcjonalnością, co często bywa pomijane przy podejmowaniu decyzji. Zrozumienie różnic między fakturą a właściwościami użytkowymi materiałów budowlanych jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów w projekcie ogrodowym.

Pytanie 21

Jakie narzędzie powinno się wybrać do wykonania wykopu wzdłużnego w celu osadzenia drewnianej palisady o średnicy 12 cm?

A. Kilof

B. Szuflę

C. Szpadel

D. Piaskówkę

Szufla jest spoko, ale nie ma co się oszukiwać – nie nadaje się do wykopów liniowych przy osadzaniu palisady. W tym przypadku zdecydowanie lepszy będzie szpadel. Dzięki swojemu wąskiemu ostrzu, szpadel pozwala na precyzyjne wykopanie wąskiego rowu, co jest kluczowe. W sumie, szpadel świetnie wchodzi w glebę, co ułatwia wyciąganie ziemi i przygotowanie miejsca na palisady. W praktyce używa się go często w ogrodnictwie, na przykład przy sadzeniu drzew czy stawianiu ogrodzeń. Chyba wszyscy wiemy, że dobrze jest mieć odpowiednie narzędzie. Zresztą, kiedy używasz szpadla, masz lepszą kontrolę nad tym, jak głęboko wykopujesz, a to ważne, żeby palisada była stabilna.

Pytanie 22

Który materiał budowlany charakteryzuje się największą odpornością na czynniki atmosferyczne?

A. plastik

B. granit

C. drewno

D. stal

Chociaż stal, drewno i plastik mają swoje zastosowania w budownictwie, każde z tych materiałów ma ograniczenia, które wpływają na ich odporność na warunki atmosferyczne. Stal, pomimo swojej wysokiej wytrzymałości, jest podatna na korozję, szczególnie w środowiskach o dużej wilgotności lub w obecności soli. Aby zminimalizować te skutki, stal często wymaga stosowania powłok ochronnych, co zwiększa koszty i wymaga regularnej konserwacji. Drewno, będąc materiałem organicznym, jest narażone na działanie grzybów, insektów oraz wilgoci, co może prowadzić do jego szybkiego niszczenia. Aby zwiększyć jego trwałość, często stosuje się impregnaty, ale to również wiąże się z dodatkowymi kosztami i koniecznością regularnej konserwacji. Plastik, chociaż odporny na korozję, może ulegać degradacji pod wpływem promieniowania UV, co ogranicza jego zastosowanie w długoterminowych projektach budowlanych. Dodatkowo, materiały plastikowe mogą być mniej wytrzymałe mechanicznie niż granit. W związku z powyższym, podejmowanie decyzji o wyborze materiałów budowlanych powinno opierać się na ich długoterminowej wydajności oraz odporności na zmienne warunki atmosferyczne, co czyni granit najlepszym wyborem w tej kategorii.

Pytanie 23

Wartość nakładu dla betonu potrzebnego do budowy ławek parkowych z betonu żwirowego monolitycznego wynosi 1,02 m3 na 1 m3. Jaką wartość ma nakład dla masy betonowej przy wykonaniu dwóch takich ławek o wymiarach 1,00 m x 0,50 m x 0,50 m?

A. 0,51 m3

B. 0,25 m3

C. 2,04 m3

D. 1,02 m3

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z niedokładnych obliczeń lub niezrozumienia koncepcji nakładu materiałów. Na przykład, jeśli ktoś wskazał 2,04 m3, mógł pomylić jednostki objętości lub nie uwzględnić nakładu. Również odpowiedzi takie jak 0,25 m3 są niepoprawne, ponieważ odnoszą się do objętości jednej ławki, ale nie biorą pod uwagę dodatkowego nakładu na masę betonową. Z kolei odpowiedź 1,02 m3 sugeruje, że ktoś mógł błędnie przyjąć, że jest to całkowita ilość betonu potrzebna na dwie ławki, ale nie uwzględniłby przelicznika nakładu, co jest kluczowe w dostosowywaniu objętości materiałów budowlanych. W inżynierii budowlanej kluczowe jest, aby dokładnie znać wskaźniki nakładów, gdyż mają one istotne znaczenie w kontekście kosztów i efektywności materiałowej. Pominięcie tych wskaźników prowadzi do błędnych oszacowań, co w praktyce może skutkować poważnymi problemami w realizacji projektów budowlanych, w tym opóźnieniami i przekroczeniami budżetowymi.

Pytanie 24

Rysunek o wymiarach 210 x 297 mm oznaczany jest symbolem

A. A3

B. A4

C. Al

D. A2

Format A4, o wymiarach 210 x 297 mm, jest jednym z najbardziej powszechnych rozmiarów papieru stosowanych w biurach i drukarniach na całym świecie. Jest on częścią międzynarodowego systemu rozmiarów papieru ISO 216, który jest standardem w wielu krajach. A4 jest często wykorzystywany do drukowania dokumentów, raportów, ulotek i materiałów biurowych. Warto zauważyć, że rozmiary papieru w systemie A są zdefiniowane na podstawie proporcji 1:√2, co zapewnia zachowanie proporcji podczas cięcia papieru na mniejsze arkusze. Przykładowo, arkusz A4 można łatwo podzielić na dwa arkusze A5, co czyni go niezwykle elastycznym w zastosowaniach takich jak tworzenie broszur czy książek. Zrozumienie i prawidłowe stosowanie standardów rozmiarów papieru jest kluczowe dla efektywności w pracy biurowej oraz w procesach drukarskich, co wpływa na oszczędność materiałów i czas pracy.

Pytanie 25

Jaki element przestrzenny wyróżnia klasztorne założenia ogrodowe z okresu średniowiecza?

A. Wgłębnik

B. Wzgórze

C. Wirydarz

D. Grota

Wirydarz to centralny element przestrzenny w średniowiecznych klasztornych ogrodach, który pełnił zarówno funkcje estetyczne, jak i praktyczne. Był to zazwyczaj prostokątny dziedziniec otoczony krużgankami, który służył mnichom jako miejsce do medytacji, modlitwy oraz codziennych aktywności. Wirydarz często był zagospodarowany zielenią, w tym ziołami i roślinami leczniczymi, co miało znaczenie nie tylko w kontekście duchowym, ale także w praktycznym użytkowaniu, gdyż dostarczał mnichom składników do posiłków oraz leków. W kontekście współczesnego projektowania przestrzeni ogrodowych można zauważyć, że wirydarz inspiruje nowoczesne koncepcje ogrodowe, które łączą estetykę z funkcjonalnością, takie jak ogrody sensoryczne czy terapeutyczne. Zrozumienie roli wirydarza w średniowieczu pozwala na lepsze zaprojektowanie przestrzeni, które sprzyjają zarówno kontemplacji, jak i aktywności fizycznej, co jest zgodne z aktualnymi trendami w architekturze krajobrazu.

Pytanie 26

"Ważka" stanowi charakterystyczny element umeblowania

A. zadrzewień izolacyjnych

B. placów zabaw

C. terenów turystycznych

D. ogrodów botanicznych

Wybór odpowiedzi 'placów zabaw' jako typowego elementu wyposażenia, w kontekście ważki, jest poprawny, ponieważ ważki są często używane jako elementy dekoracyjne oraz edukacyjne w przestrzeniach dla dzieci. Przykładowo, w projektowaniu placów zabaw, ważka może pełnić rolę atrakcyjnej do zabawy konstrukcji, która jednocześnie wprowadza elementy przyrody, umożliwiając dzieciom naukę o owadach i ich ekosystemach. Ponadto, zgodnie z normami bezpieczeństwa i zdrowia, takie wyposażenie powinno być wykonane z materiałów odpowiednich dla dzieci, co może obejmować również formy stylizowane na ważki, które są bezpieczne i dostosowane do aktywności dziecięcych. W praktyce, takie elementy sprzyjają rozwijaniu koordynacji, motoryki oraz wyobraźni dzieci, co jest zgodne z zaleceniami dotyczących tworzenia przyjaznych i stymulujących przestrzeni do zabawy dla najmłodszych.

Pytanie 27

Jakie kruszywo powinno być zastosowane do budowy warstwy podbudowy dla ścieżki pieszej na gruncie przepuszczalnym, z nawierzchnią ścieralną z kostki brukowej betonowej?

A. Tłuczeń

B. Keramzyt

C. Odpady budowlane

D. Piasek

Wybór gruzu, tłucznia czy keramzytu na podbudowę ścieżki pieszej na gruncie przepuszczalnym jest raczej nietrafiony. Gruz ma dużą frakcję i nie pozwala na dobrą przepuszczalność, co skutkuje zbieraniem się wody na powierzchni. To może prowadzić do erozji nawierzchni i psucia się całości, co nie wygląda dobrze. Tłuczeń niby jest trwały, ale może się przesuwać pod obciążeniem, co znowu prowadzi do deformacji kostki brukowej. Z kolei keramzyt, chociaż lekki i porowaty, to nadaje się bardziej na ocieplenie, a nie do podbudowy, bo ma niską nośność. Wybór odpowiednich kruszyw jest kluczowy, a piasek sprawdza się tu świetnie, bo ma i nośność, i przepuszczalność, co jest istotne przy budowie ścieżek. Ignorowanie tych detali może prowadzić do poważnych problemów, jak deformacje nawierzchni czy nawet całkowite uszkodzenie ścieżki.

Pytanie 28

Jakie działania powinny być podjęte w pierwszej kolejności podczas realizacji projektu rewaloryzacji zabytkowego założenia pałacowo-ogrodowego?

A. Badania archeologiczne

B. Analiza stopnia zachowania substancji zabytkowej

C. Przygotowanie wytycznych konserwatorskich

D. Wytyczenie geodezyjne elementów projektu w terenie

Podejmowanie badań archeologicznych, opracowywanie wytycznych konserwatorskich oraz analiza stopnia zachowania substancji zabytkowej to istotne elementy procesu rewaloryzacji, jednak powinny one mieć miejsce dopiero po dokonaniu geodezyjnego wytyczenia. Wiele osób może mylnie sądzić, że badania archeologiczne powinny być przeprowadzane w pierwszej kolejności, ponieważ mają one na celu ochronę i zrozumienie wartości historycznych obiektu. Niemniej jednak, bez precyzyjnego wytyczenia terenu, badania archeologiczne mogą być prowadzone w niewłaściwych miejscach, co skutkuje utratą istotnych informacji i zasobów. Opracowanie wytycznych konserwatorskich wymaga już wiedzy o lokalizacji i stanie zachowania elementów, co czyni je działaniem wtórnym w stosunku do geodezyjnego wytyczenia. Podobnie analiza stopnia zachowania substancji zabytkowej jest efektywna tylko wtedy, gdy istnieje jasny obraz lokalizacji i układu przestrzennego. Przy podejmowaniu decyzji w projektowaniu nie można pomijać aspektów geodezyjnych, co jest często przyczyną niepowodzeń w realizacji projektów. Na etapie planowania każdy krok powinien być dokładnie przemyślany i zorganizowany zgodnie z uznawanymi standardami, co pozwala uniknąć kosztownych błędów i nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 29

Najbardziej wytrzymałe wzmocnienie brzegów naturalnego zbiornika wodnego o zmiennym poziomie wody można osiągnąć dzięki

A. cegłom budowlanym.

B. faszynowym kiszkami.

C. drewnianemu ogrodzeniu.

D. narzutowi kamiennemu.

Narzut kamienny jest jednym z najskuteczniejszych sposobów umacniania brzegów zbiorników wodnych, szczególnie tych o zmiennym poziomie lustra wody. Jego zastosowanie polega na układaniu warstwy kamieni na dnie i brzegach zbiornika, co pozwala na skuteczne przeciwdziałanie erozji oraz stabilizację gruntu. Kamienie, dzięki swojemu ciężarowi i trwałości, tworzą naturalną barierę, która chroni przed działaniem fal i zmieniającymi się warunkami hydrologicznymi. Ponadto, narzut kamienny dobrze integruje się z naturalnym środowiskiem, co sprzyja ochronie ekosystemów wodnych. Przykłady zastosowania narzutu kamiennego można znaleźć w budowie zbiorników retencyjnych, stawów rybnych czy w projektach ochrony brzegów rzek. Zgodnie z normami budowlanymi, narzut kamienny powinien być wykonany z odpowiednich frakcji kamienia, aby zapewnić optymalną stabilność i efektywność. Warto również zauważyć, że tego rodzaju umocnienia wymagają regularnych przeglądów, aby upewnić się o ich trwałości i skuteczności.

Pytanie 30

Na jaką głębokość należy fundamentować słupy pergoli?

A. 80-120 cm

B. 40-50 cm

C. 60-70 cm

D. 20-30 cm

Fundamentowanie słupów pergoli na głębokość 80-120 cm jest zalecane w celu zapewnienia odpowiedniej stabilności i wytrzymałości konstrukcji. Głębokość ta pozwala na skuteczne osadzenie słupów w gruncie, co jest istotne w kontekście sił działających na pergolę, takich jak obciążenia wiatrowe oraz ciężar elementów dachu i roślinności. W praktyce, głębokość fundamentu powinna być dostosowana do specyfiki gruntu – w przypadku gruntów luźnych, zaleca się większe głębokości, aby uniknąć osiadania. W budownictwie często stosuje się metody takie jak odwodnienie terenu wokół fundamentów, co może również wpłynąć na stabilność całej konstrukcji. Ponadto, projektując pergolę, warto uwzględnić lokalne przepisy budowlane oraz przepisy dotyczące strefy klimatycznej, które mogą wymagać różnych głębokości fundamentów. Dzięki odpowiedniemu fundamentowaniu, pergola zyskuje trwałość oraz estetyczny wygląd na wiele lat.

Pytanie 31

Jaki element ogrodowego wyposażenia składa się z dwóch rzędów kolumn, wspierających lekką ażurową strukturę poziomą?

A. Pergola

B. Trejaż

C. Bramka

D. Bindaż

Bindaż, trejaż oraz bramka to elementy ogrodowe, które różnią się znacząco od pergoli, zarówno w konstrukcji, jak i funkcji. Bindaż to technika związana z wiązaniem roślin pnących, a nie element samodzielny, więc nie może być postrzegany jako struktura podtrzymująca. Trejaż to z kolei rodzaj podpory dla roślin, który zazwyczaj ma formę jednego lub kilku pionowych słupków z poziomymi elementami, co różni się od charakterystycznej dla pergoli ażurowej konstrukcji poziomej. Bramka, natomiast, to element, który zwykle służy do zamykania przejść, a nie do tworzenia osłoniętej przestrzeni. Często mylnie interpretowane są funkcje tych elementów, ponieważ mogą być one używane w kontekście ogrodów, ale nie spełniają one roli architektonicznej pergoli. Prowadzi to do nieporozumień związanych z ich zastosowaniem w projektowaniu przestrzeni ogrodowych. Kluczowym błędem myślowym jest traktowanie tych elementów jako zamienników dla pergoli, co jest niezgodne z ich rzeczywistym przeznaczeniem i konstrukcją. Wiedza na temat różnorodności elementów wyposażenia ogrodów jest fundamentem, który powinien prowadzić do ich właściwego wykorzystania w projektach ogrodowych.

Pytanie 32

Podział podłużnego ogrodu na strefy za pomocą dróg biegnących równolegle do krótszych boków sprawia, że jego wnętrze wydaje się być

A. węższe

B. niższe

C. szersze

D. wyższe

Wybór odpowiedzi niższe, wyższe, węższe lub szersze może wynikać z nieporozumienia dotyczącego percepcji przestrzeni. Jeśli chodzi o opcję niższe, to można sugerować, że podział przestrzeni w ogrodzie wpływa na postrzeganą wysokość, co nie jest zgodne z rzeczywistością. Wnętrze ogrodowe nie zmienia swojej wysokości w wyniku podziału na sekcje; zmienia się jedynie percepcja szerokości. W przypadku odpowiedzi węższe, może występować błędne przekonanie, że podziały przestrzenne mogą ograniczać wrażenie szerokości, podczas gdy w rzeczywistości równoległe układy wprowadzają wrażenie otwartości. Odpowiedź wyższe również jest błędna, ponieważ nie ma związku z postrzeganą wysokością w kontekście ogrodu. Takie błędne rozumowanie może wynikać z typowych błędów poznawczych, które prowadzą do mylnych wniosków o przestrzeni. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że percepcja przestrzeni jest złożona i zależy od wielu czynników, w tym od układu linii, światła oraz otoczenia. Dlatego w projektowaniu przestrzeni, głównie w architekturze krajobrazu, kluczowe jest zastosowanie właściwych proporcji oraz zrozumienie, jak różne elementy wpływają na odbiór przestrzeni przez użytkowników.

Pytanie 33

Jakiego rodzaju lakier powinno się zastosować do pokrycia drewnianego podestu w ogrodzie przydomowym?

A. Innowacyjny, jednoskładnikowy lakier przeznaczony do ochronno-dekoracyjnego wykończenia podłóg z różnych rodzajów drewna oraz korka w pomieszczeniach.

B. Jednoskładnikowy lakier stworzony do wykończenia podłóg z drewna i materiałów drewnopochodnych w mieszkalnych pomieszczeniach oraz obiektach użyteczności publicznej.

C. Lakier do lakierowania drewnianych podłóg, parkietów, boazerii i elementów wyposażenia wnętrz w obiektach użyteczności publicznej.

D. Lakier przeznaczony do malowania drewna lub materiałów drewnopochodnych stosowanych na zewnątrz i wewnątrz pomieszczeń

Wybór lakieru do polakierowania drewnianego podestu w ogródku przydomowym jest kluczowy dla zapewnienia trwałości i odporności na czynniki zewnętrzne. Odpowiedzi, które wskazują na lakiery przeznaczone wyłącznie do użytku wewnętrznego, są niewłaściwe, ponieważ nie zapewniają one odpowiedniej ochrony przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Lakier modernistyczny, jednoskładnikowy, dedykowany do ochronno-dekoracyjnego lakierowania podłóg wewnętrznych, nie jest przystosowany do radzenia sobie z wilgocią, zmianami temperatury czy promieniowaniem UV. Takie lakiery są zaprojektowane z myślą o stabilnych warunkach wewnętrznych, co czyni je nieodpowiednimi dla zastosowań zewnętrznych, gdzie drewno narażone jest na intensywne działanie atmosferyczne. Ponadto, lakiery dedykowane obiektom użyteczności publicznej, takie jak te do parkietów czy boazerii, są również przeznaczone do użytku wewnętrznego, i ich zastosowanie na podestach zewnętrznych może prowadzić do szybkiego uszkodzenia i degradacji. Użytkownicy często popełniają błąd, zakładając, że wszelkie lakiery do drewna mają podobne właściwości, co jest mylne. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że do skutecznej ochrony drewnianych elementów w ogrodzie należy stosować specjalistyczne produkty przeznaczone do tego celu, które oferują optymalne właściwości ochronne i estetyczne, a ich zastosowanie pozwala na długotrwałe cieszenie się pięknem i funkcjonalnością drewnianych powierzchni.

Pytanie 34

O jakie obiekty odbywa się rewaloryzacja?

A. rezerwaty przyrody

B. budowle habitatowe

C. ogrody zabytkowe

D. pomniki przyrody

Rewaloryzacja ogrodów zabytkowych jest procesem, który ma na celu przywrócenie i zachowanie ich historycznego oraz artystycznego charakteru. Ogrody te są nie tylko miejscem wypoczynku, ale również elementem dziedzictwa kulturowego, który wymaga szczególnej troski. Rewaloryzacja uwzględnia zarówno aspekty botaniczne, jak i architektoniczne, co oznacza, że należy dbać o zachowanie oryginalnych roślin, układów przestrzennych i elementów małej architektury. Przykładem może być rewaloryzacja ogrodu w Wilanowie, gdzie starannie przywracane są historyczne założenia roślinne oraz architektoniczne, co pozwala na ożywienie historycznego kontekstu tego miejsca. Standardy dotyczące rewaloryzacji ogrodów zabytkowych opierają się na zasadach konserwacji i restauracji, zgodnie z wytycznymi międzynarodowych organizacji, takich jak ICOMOS. Ważne jest, aby proces ten był prowadzony przez specjalistów z zakresu konserwacji, którzy potrafią ocenić wartość historyczną oraz estetyczną ogrodu, a także zaplanować odpowiednie działania, które będą zgodne z zasadami ochrony dziedzictwa.

Pytanie 35

Zanim przystąpi się do renowacji historycznych schodów w ogrodzie, należy najpierw uzyskać zezwolenie na przeprowadzenie prac remontowych, które powinno być wydane przez

A. konserwatora zabytków

B. architekta

C. konserwatora sztuki

D. konstruktora

Odpowiedź "konserwatora zabytków" jest prawidłowa, ponieważ przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac remontowych dotyczących zabytkowych schodów ogrodowych, konieczne jest uzyskanie zgody od konserwatora zabytków. Osoba ta jest odpowiedzialna za ochronę i zachowanie dziedzictwa kulturowego, a także za zapewnienie, że wszelkie prace są przeprowadzane zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz standardami ochrony zabytków. Przykładem może być remont schodów w ogrodzie pałacowym, gdzie wszelkie zmiany powinny być zatwierdzone przez konserwatora, który oceni m.in. zastosowane materiały oraz metody pracy, aby nie naruszyć wartości historycznych obiektu. Dobrą praktyką jest również dokumentowanie stanu przed remontem, aby mieć odniesienie do historycznego kontekstu danego obiektu. Warto też zaznaczyć, że konserwator zabytków współpracuje z innymi specjalistami, takimi jak architekci czy projektanci, aby zapewnić kompleksowe podejście do konserwacji i remontu zabytków.

Pytanie 36

Jaka jest rzeczywista szerokość powierzchni, jeśli jej szerokość w rzucie w skali 1:250 wynosi 1,5 cm?

A. 0,60 m

B. 4,00 m

C. 3,75 m

D. 2,50 m

Aby obliczyć rzeczywistą szerokość nawierzchni na podstawie jej szerokości w skali, można zastosować prostą formułę. Skala 1:250 oznacza, że 1 cm na rysunku odpowiada 250 cm w rzeczywistości. Dlatego, mając szerokość 1,5 cm w skali, przeliczenie na rzeczywistą szerokość będzie wyglądać następująco: 1,5 cm * 250 cm/cm = 375 cm. Przeliczając centymetry na metry, otrzymujemy 375 cm = 3,75 m. Tego rodzaju obliczenia są szczególnie istotne w dziedzinach takich jak inżynieria lądowa i architektura, gdzie precyzyjne wymiary są kluczowe dla planowania i wykonania projektów. Na przykład, projektując drogę, inżynierowie muszą dokładnie określić szerokości pasów ruchu, aby zapewnić bezpieczeństwo i płynność ruchu. Praca z odpowiednimi skalami i obliczeniami pozwala na skuteczne przygotowanie dokumentacji technicznej, spełniając standardy branżowe.

Pytanie 37

Aby zrealizować warstwę podbudowy ścieżki pieszej na gruncie przepuszczalnym z nawierzchnią ścieralną z kostki brukowej drewnianej, należy zastosować

A. tłuczeń

B. gruz

C. piasek

D. keramzyt

Wybór tłucznia na podbudowę ścieżki pieszej w gruntach przepuszczalnych to raczej zły pomysł. Tłuczeń, mimo że mocny, ma zbyt dużą przestrzeń między ziarnami, co może sprawić, że woda się będzie zatrzymywała. Duże kawałki tłucznia mogą naprawdę nagromadzić wodę, a to nie jest dobre dla stabilności nawierzchni na dłuższą metę. Gruz, który jest mixem rozdrobnionych materiałów budowlanych, też nie jest najlepszą opcją. Jego różne frakcje mogą prowadzić do tego, że cała konstrukcja będzie niestabilna i że woda nie będzie mogła swobodnie odpływać. Z mojej perspektywy, piasek jest lepszy, bo zapewnia znacznie lepszą przepuszczalność, co jest kluczowe, żeby ścieżka przetrwała dłużej. Z kolei keramzyt, chociaż wydaje się interesujący przez swoją lekkość i właściwości izolacyjne, też nie nadaje się do budowy ścieżek pieszych. Po prostu nie daje wystarczającej stabilności, przez co nawierzchnia może osiadać. Trzeba pamiętać, że materiały do budowy ścieżek muszą spełniać pewne wymagania, żeby były funkcjonalne i ładne, a źle dobrane materiały mogą kosztować nas sporo pieniędzy na naprawy w przyszłości.

Pytanie 38

Bioindykacja jest jedną z metod wykorzystywanych

A. do kalkulowania opłat za wycinkę drzew

B. do zabezpieczania elementów małej architektury

C. do oceny stanu środowiska

D. do odnawiania historycznych założeń ogrodowych

Bioindykacja to metoda oceny stanu środowiska, która wykorzystuje organizmy żywe jako wskaźniki jakości i zanieczyszczenia ekosystemów. Przykładem mogą być porosty, które są wrażliwe na zanieczyszczenia powietrza, a ich obecność lub brak mogą informować o poziomie zanieczyszczeń atmosferycznych w danym obszarze. Inne organizmy, takie jak niektóre gatunki ryb, mogą wskazywać na jakość wód powierzchniowych. W praktyce bioindykacja jest stosowana w monitoringu środowiskowym, co umożliwia szybkie i efektywne zidentyfikowanie problemów ekologicznych, takich jak eutrofizacja czy zanieczyszczenie chemiczne. Działania te są zgodne z dobrymi praktykami ochrony środowiska, wspierając zrównoważony rozwój oraz ochronę bioróżnorodności. W kontekście polityki środowiskowej, bioindykacja jest również uwzględniana w regulacjach prawnych dotyczących ochrony środowiska i zdrowia publicznego, co czyni ją istotnym narzędziem dla ekologów i decydentów.

Pytanie 39

Zgodnie z regulacjami prawa budowlanego, co nie jest uznawane za obiekt małej architektury?

A. kapliczka

B. fontanna

C. piaskownica

D. altana

Wybór wodotrysku, kapliczki lub piaskownicy jako obiektów małej architektury może wynikać z niepełnego zrozumienia definicji oraz przepisów prawa budowlanego. Wodotryski, będące elementami małej architektury, pełnią funkcje estetyczne oraz relaksacyjne w przestrzeni publicznej i nie wymagają skomplikowanego procesu budowlanego. Kapliczki to także obiekty małej architektury, które są umiejscowione w przestrzeni publicznej lub prywatnej, mając na celu zaspokojenie potrzeb kulturowych i religijnych. Piaskownice, z kolei, są typowym przykładem obiektu przeznaczonego dla dzieci, który również nie wymaga szczególnych zezwoleń budowlanych, o ile nie są to konstrukcje trwale związane z gruntem. Różnica pomiędzy altaną a wymienionymi obiektami polega na ich funkcji oraz skali wykonania. Altana, jako obiekt, ma znacznie większe wymiary oraz funkcje użytkowe, które mogą wpływać na otoczenie, co właśnie powoduje, że podlega innym regulacjom prawnym. Dlatego tak istotne jest dobrze zrozumienie kategorii obiektów budowlanych oraz ich zastosowania w praktyce, aby unikać błędnych interpretacji i problemów prawnych związanych z budową i użytkowaniem tych obiektów.

Pytanie 40

Jaką nawierzchnię należy rekomendować do umieszczenia pod huśtawką na placu zabaw dla dzieci?

A. Żwirową

B. Betonową

C. Asfaltową

D. Poliuretanową

Poliuretanowa nawierzchnia jest najlepszym wyborem do zastosowania pod bujakiem na placu zabaw, ponieważ zapewnia odpowiednią amortyzację, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa dzieci podczas zabawy. Materiał ten charakteryzuje się dobrą elastycznością oraz odpornością na różne warunki atmosferyczne, co sprawia, że jest trwały i łatwy w utrzymaniu. Poliuretanowa powierzchnia jest również antypoślizgowa, co zmniejsza ryzyko upadków. W wyniku zastosowania poliuretanu, dzieci bawiące się na bujaku mogą cieszyć się większym komfortem, a jednocześnie zapewnia to zgodność z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-EN 1177, które określają wymagania dotyczące nawierzchni chodnikowych na placach zabaw. Przykłady zastosowania poliuretanowych nawierzchni obejmują nie tylko placówki edukacyjne, ale także parki rekreacyjne i osiedla, co podkreśla ich wszechstronność i skuteczność w zapewnieniu bezpieczeństwa dzieci.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej