Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 12:10
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 12:18

Egzamin niezdany

Wynik: 7/40 punktów (17,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Umowa, na podstawie której użytkownik ma między innymi dostęp do kodu źródłowego oprogramowania w celu jego analizy i ulepszania, to licencja

A. MOLP
B. OLP
C. OEM
D. GNU GPL
GNU GPL to jedna z popularniejszych licencji open source, która daje szansę każdemu na dostęp do kodu źródłowego oprogramowania. Dzięki temu można go analizować, zmieniać i dzielić się nim z innymi. To fajne, bo sprzyja współpracy i innowacjom wśród programistów. Przykładowo, Linux, który jest rozwijany przez wielu ludzi, korzysta z tej licencji. Z mojego doświadczenia, korzystanie z GNU GPL to krok w dobrym kierunku, bo to pozwala na większą transparentność i tworzenie lepszego oprogramowania, które odpowiada na potrzeby użytkowników. W ogóle, takie licencje są bardzo ważne w ruchu open source, bo dostępność kodu to klucz do rozwoju technologii i współpracy w IT.

Pytanie 2

W interfejsie graficznym systemów Ubuntu lub SuSE Linux, aby zainstalować aktualizacje programów systemowych, można zastosować aplikacje

A. Pocket lub Dolphin
B. Synaptic lub YaST
C. Chromium lub XyGrib
D. Shutter lub J-Pilot
Odpowiedź 'Synaptic lub YaST' jest poprawna, ponieważ oba te programy są dedykowane do zarządzania oprogramowaniem w systemach Linux, w tym Ubuntu i SuSE Linux. Synaptic to graficzny menedżer pakietów, który pozwala użytkownikom na przeglądanie, instalowanie i usuwanie aplikacji oraz aktualizacji w sposób przyjazny dla użytkownika. Umożliwia on korzystanie z repozytoriów oprogramowania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania oprogramowaniem w systemach Linux. Z drugiej strony, YaST (Yet another Setup Tool) to wszechstronny narzędzie, które jest częścią dystrybucji SuSE i oferuje funkcje administracyjne, w tym zarządzanie pakietami, konfigurację systemu oraz ustawienia sprzętowe. Oba narzędzia wspierają użytkowników w utrzymaniu aktualności systemu operacyjnego, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i stabilności. Przykładowo, regularne aktualizacje systemu z wykorzystaniem Synaptic lub YaST mogą pomóc w eliminacji znanych luk bezpieczeństwa oraz w poprawieniu wydajności systemu. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami wielu organizacji dotyczących utrzymania systemów operacyjnych w najnowszych wersjach.

Pytanie 3

Aby podłączyć drukarkę igłową o wskazanych parametrach do komputera, należy umieścić kabel dołączony do drukarki w porcie

A. Centronics
B. USB
C. FireWire
D. Ethernet
Wybór interfejsu USB, Ethernet czy FireWire w kontekście drukarki igłowej marki OKI jest błędny ze względu na specyfikę i standardy komunikacyjne tych technologii. Interfejs USB, pomimo swojej popularności w nowoczesnych urządzeniach, nie był standardem stosowanym w starszych drukarkach igłowych, które zazwyczaj korzystają z równoległych połączeń, jak Centronics. Zastosowanie USB wymagałoby użycia adapterów, co może wprowadzać dodatkowe opóźnienia i problemy z kompatybilnością. Interfejs Ethernet jest przeznaczony głównie dla drukarek sieciowych, co oznacza, że jego zastosowanie w kontekście drukarki igłowej, która może nie obsługiwać tego standardu, jest niewłaściwe. FireWire, choć szybszy od USB w określonych zastosowaniach, nie jest typowym interfejsem do komunikacji z drukarkami igłowymi i w praktyce nie znajduje zastosowania w takich urządzeniach. Typowym błędem jest mylenie różnych technologii komunikacyjnych oraz przywiązywanie ich do nieodpowiednich typów urządzeń, co często prowadzi do problemów z konfiguracją i użytkowaniem sprzętu. W praktyce, skuteczne podłączenie drukarki igłowej powinno polegać na stosowaniu standardów, które były pierwotnie zaprojektowane dla tych urządzeń, co zapewnia stabilność i niezawodność połączenia.

Pytanie 4

Polecenie uname -s w systemie Linux jest wykorzystywane do sprawdzenia

A. ilości wolnej pamięci.
B. wolnego miejsca na dyskach twardych.
C. statusu aktywnych interfejsów sieciowych.
D. nazwy jądra systemu operacyjnego.
Polecenie uname -s bywa często mylone z innymi narzędziami systemowymi, które dostarczają informacji o zasobach lub konfiguracji systemu. W rzeczywistości nie służy ono do raportowania ilości wolnej pamięci, stanu dysków twardych czy statusu interfejsów sieciowych. Takie pomyłki biorą się chyba stąd, że te wszystkie tematy – pamięć, dyski, sieci – to codzienność w zarządzaniu systemem, a polecenia do ich obsługi bywają mylone przez podobieństwo nazw. Na przykład, do sprawdzania ilości wolnej pamięci używa się poleceń takich jak free, top lub vmstat. One pokazują zarówno pamięć RAM, jak i czasami swap, a dokładność tych narzędzi jest ceniona w monitoringu. Jeśli chodzi o wolne miejsce na dysku, tutaj standardem jest polecenie df, które w czytelny sposób wypisuje zajętość poszczególnych zamontowanych partycji i systemów plików. Takie skróty myślowe prowadzą czasem do wyboru niewłaściwego polecenia, co w efekcie utrudnia diagnostykę problemów. Status aktywnych interfejsów sieciowych możesz zweryfikować za pomocą ip addr, ifconfig lub narzędzi typu nmcli. Każde z tych poleceń ma ściśle określoną funkcję, więc dobrze znać różnice. Uname -s natomiast koncentruje się wyłącznie na informacji o nazwie jądra, co może być przydatne np. przy pisaniu przenośnych skryptów lub instalacji sterowników wymagających określonej platformy jądra. Moim zdaniem, rozróżnianie tych narzędzi to nie jest jakaś akademicka fanaberia, tylko coś, co znacznie przyspiesza i ułatwia pracę w administracji. Warto więc wyrobić sobie nawyk sprawdzania, po co dane polecenie zostało stworzone i do jakiej kategorii informacji służy, żeby uniknąć nieporozumień i marnowania czasu na niewłaściwe komendy.

Pytanie 5

Aby uzyskać uprawnienia administratora w systemie Linux, należy w terminalu wpisać polecenie

A. uname -s
B. su root
C. df
D. $HOME
Odpowiedzi 'uname -s', '$HOME' oraz 'df' odnoszą się do różnych funkcji systemu Linux, które nie mają związku z uzyskiwaniem uprawnień administratora. Polecenie 'uname -s' służy do wyświetlania informacji o systemie, w tym jego nazwy, co może być przydatne w kontekście identyfikacji systemu operacyjnego, ale nie ma wpływu na poziom uprawnień użytkownika. Z kolei '$HOME' to zmienna środowiskowa, która wskazuje na katalog domowy aktualnie zalogowanego użytkownika, co również nie ma związku z administracyjnymi uprawnieniami. Polecenie 'df' służy do wyświetlania informacji o użyciu przestrzeni dyskowej w systemie plików, co może być pomocne w zarządzaniu zasobami, ale nie wpływa na możliwość wykonywania działań jako użytkownik root. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych poleceń z ich zastosowaniem w kontekście administracji systemem. Zrozumienie, które polecenia mają wpływ na uprawnienia użytkownika, jest kluczowym elementem skutecznego zarządzania systemem operacyjnym, a ich niewłaściwe zastosowanie może prowadzić do poważnych problemów z bezpieczeństwem i dostępem do systemu.

Pytanie 6

Adware to program komputerowy

A. płatny po upływie określonego okresu próbnego
B. bezpłatny bez żadnych ograniczeń
C. płatny na zasadzie dobrowolnych wpłat
D. bezpłatny z wbudowanymi reklamami
Adware, czyli to oprogramowanie, które wyświetla reklamy, często jest dostępne za darmo. No, ale trzeba pamiętać, że to właśnie te reklamy sprawiają, że programiści mogą na tym zarabiać. Często spotkać można różne aplikacje na telefonach, które w ten sposób działają. Wiadomo, że jak korzystasz z adware, to możesz trafić na mnóstwo irytujących reklam. Z drugiej strony, część z nich zbiera też dane o tym, jak korzystasz z aplikacji, żeby pokazywać Ci reklamy, które mogą Cię bardziej interesować. To może być i fajne, i dziwne, zależnie od tego, jak na to patrzysz. Jak używasz takich aplikacji, to warto rzucić okiem na ich zasady i być świadomym, na co się zgadzasz. Fajnie też mieć jakieś oprogramowanie zabezpieczające, które nieco ochroni Cię przed tymi niechcianymi reklamami.

Pytanie 7

Industry Standard Architecture to norma magistrali, według której szerokość szyny danych wynosi

A. 16 bitów
B. 64 bitów
C. 128 bitów
D. 32 bitów
Wybór 128 bitów może sugerować, że masz pojęcie o nowoczesnych standardach komputerowych, ale pomijasz ważny kontekst historyczny związany z ISA. 128-bitowe magistrale to bardziej nowoczesne podejście, wykorzystywane w architekturach SIMD, które głównie są w GPU i niektórych procesorach ogólnego przeznaczenia. W ISA, która powstała w latach 80-tych, zbyt szeroka szyna danych nie była ani wykonalna technicznie, ani potrzebna, biorąc pod uwagę dostępne technologie. Z kolei 64 bity odnoszą się do nowszych standardów jak x86-64, ale w przypadku ISA to nie ma sensu. Często ludzie myślą, że szersza szyna to od razu lepsza wydajność, ale to nie do końca prawda. Warto pamiętać, że sama szerokość szyny to tylko jedna z wielu rzeczy, które wpływają na wydajność systemu. W kontekście ISA, która miała 16-bitową szerokość, kluczowe jest zrozumienie jej ograniczeń i możliwości. Dlatego przy analizie architektur komputerowych warto patrzeć zarówno na historyczne, jak i techniczne aspekty, żeby lepiej zrozumieć, jak technologia komputerowa się rozwijała.

Pytanie 8

Osoba pragnąca jednocześnie drukować dokumenty w wersji oryginalnej oraz trzech kopiach na papierze samokopiującym, powinna nabyć drukarkę

A. termotransferową
B. igłową
C. laserową
D. atramentową
Wybór drukarki termotransferowej, atramentowej lub laserowej do drukowania dokumentów na papierze samokopiującym jest niewłaściwy z kilku kluczowych powodów. Drukarki termotransferowe wykorzystują proces, w którym ciepło jest stosowane do przenoszenia tuszu na papier. Ta technologia nie jest przystosowana do uzyskiwania kopii na papierze samokopiującym, który wymaga mechanicznego uderzenia dla stworzenia odbitki. Atramentowe urządzenia z kolei, wytwarzają wydruki poprzez nanoszenie kropli tuszu na papier, co również nie wspiera efektywnego tworzenia kopii, a dodatkowo tusz może rozmazać się w kontakcie z warstwami samokopiującymi. Drukarki laserowe, mimo że oferują wyspecjalizowane wydruki o wysokiej jakości, są zaprojektowane do jednego procesu wydruku na arkuszu, co znacznie ogranicza ich zdolność do pracy z dokumentami wymagającymi wielokrotnego wydruku na różnych warstwach. Wspólnym błędem, który prowadzi do takich mylnych wyborów, jest nieznajomość zasad działania różnych technologii druku oraz ich zastosowań. Ważne jest, aby przy wyborze sprzętu drukarskiego kierować się specyfiką potrzeb biurowych oraz technicznymi wymaganiami materiałów, z którymi będziemy pracować.

Pytanie 9

Wykonane polecenia, uruchomione w interfejsie CLI rutera marki CISCO, spowodują ```Router#configure terminal Router(config)#interface FastEthernet 0/0 Router(config-if)#ip address 10.0.0.1 255.255.255.0 Router(config-if)#ip nat inside```

A. konfiguracja interfejsu wewnętrznego z adresem 10.0.0.1/24 dla NAT
B. pozwolenie na ruch z sieci o adresie 10.0.0.1
C. zdefiniowanie zakresu adresów wewnętrznych 10.0.0.1 ÷ 255.255.255.0
D. konfiguracja interfejsu zewnętrznego z adresem 10.0.0.1/24 dla NAT
Odpowiedzi sugerujące dopuszczenie ruchu pochodzącego z sieci o adresie 10.0.0.1, określenie puli adresów wewnętrznych 10.0.0.1 ÷ 255.255.255.0 oraz ustawienie interfejsu zewnętrznego o adresie 10.0.0.1/24 dla technologii NAT prezentują istotne nieporozumienia w zakresie działania NAT oraz klasyfikacji interfejsów w ruterach Cisco. Przede wszystkim, NAT (Network Address Translation) jest technologią, której głównym celem jest umożliwienie komunikacji pomiędzy siecią wewnętrzną a zewnętrzną poprzez translację adresów IP. W tej konfiguracji interfejs FastEthernet 0/0 został oznaczony jako 'ip nat inside', co jednoznacznie wskazuje na jego rolę jako interfejsu wewnętrznego, a nie zewnętrznego. Oznaczenie interfejsu jako 'inside' jest kluczowe, ponieważ ruch przychodzący z tego interfejsu będzie podlegał translacji, co jest niezbędne do prawidłowego działania NAT. Poza tym, odpowiedzi sugerujące puli adresów wewnętrznych są mylące, ponieważ maska 255.255.255.0 wskazuje na zakres adresów od 10.0.0.1 do 10.0.0.254, jednak nie jest to sposób na określenie puli w kontekście NAT. NAT działa na zasadzie translacji, gdzie adresy wewnętrzne zamieniane są na adresy publiczne w momencie wysyłania pakietów do sieci zewnętrznej, co nie ma nic wspólnego z określaniem zakresów adresowych wewnętrznych. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe w kontekście prawidłowej konfiguracji oraz zabezpieczeń sieciowych, dlatego takie nieścisłości mogą prowadzić do poważnych błędów w implementacji.

Pytanie 10

Licencja Windows OEM nie umożliwia wymiany

A. sprawnej karty sieciowej na model o wyższych parametrach
B. sprawnego zasilacza na model o wyższych parametrach
C. sprawnego dysku twardego na model o wyższych parametrach
D. sprawnej płyty głównej na model o wyższych parametrach
Wybór odpowiedzi dotyczących wymiany sprawnych komponentów, takich jak zasilacz, karta sieciowa czy dysk twardy, wskazuje na niepełne zrozumienie zasad licencjonowania Windows OEM. Licencja ta jest zaprojektowana z myślą o konkretnym sprzęcie, co oznacza, że pozwala na wymianę niektórych elementów komputera, o ile nie naruszają one tożsamości systemu. Na przykład, wymiana zasilacza na model o lepszych parametrach nie wpływa na identyfikację komputera, a tym samym nie wymaga nowej licencji. Podobnie, modernizacja karty sieciowej czy dysku twardego nie wiąże się z koniecznością zmiany licencji, ponieważ te komponenty nie są kluczowe dla identyfikacji sprzętowej maszyny. Błędne rozumienie tego zagadnienia może prowadzić do niepotrzebnych wydatków na nowe licencje lub niepewności w zakresie legalności oprogramowania. Zastosowanie praktycznych zasad dotyczących licencjonowania i aktualizacji sprzętu jest istotnym elementem efektywnego zarządzania zasobami IT w organizacji oraz zapewnienia zgodności z regulacjami prawnymi.

Pytanie 11

Czym wyróżniają się procesory CISC?

A. prostą i szybką jednostką kontrolną
B. niewielką ilością trybów adresowania
C. wysoką liczbą instrukcji
D. ograniczoną wymianą danych pomiędzy pamięcią a procesorem
Procesory CISC (Complex Instruction Set Computing) charakteryzują się dużą liczbą rozkazów, co odzwierciedla ich złożoną architekturę. Ta różnorodność rozkazów umożliwia programistom pisanie bardziej złożonych instrukcji w mniejszej liczbie linii kodu, co jest szczególnie przydatne w kontekście programowania niskopoziomowego lub w systemach operacyjnych. Na przykład, w architekturze x86, która jest jedną z najbardziej popularnych architektur CISC, istnieje wiele instrukcji, które mogą wykonywać skomplikowane operacje na danych w pojedynczej instrukcji, co jest korzystne w aplikacjach wymagających intensywnej obliczeniowości. Dzięki temu, programiści mogą efektywnie wykorzystywać zasoby sprzętowe, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii oprogramowania, gdzie celem jest optymalizacja wydajności i minimalizacja zużycia pamięci. Zrozumienie architektury CISC jest kluczowe dla projektowania i implementacji wydajnych aplikacji komputerowych, co czyni tę wiedzę niezbędną w branży IT.

Pytanie 12

W systemach operacyjnych z rodziny Windows odpowiednikiem programu fsck z systemu Linux jest aplikacja

A. tasklist
B. chkdsk
C. erase
D. icacls
'chkdsk' to rzeczywiście to, czego szukałeś. To narzędzie w Windows sprawdza dyski twarde i naprawia różne błędy. W sumie, można je porównać do 'fsck' w Linuxie, bo oba zajmują się sprawdzaniem systemu plików i naprawą uszkodzeń. To przydatna sprawa, zwłaszcza jak system ma problemy z czytaniem danych albo coś się psuje podczas pracy na plikach. Żeby użyć 'chkdsk', wystarczy otworzyć wiersz poleceń jako administrator i wpisać 'chkdsk C:', gdzie 'C' to litera dysku do sprawdzenia. Fajnie jest też robić to regularnie, szczególnie po awarii lub intensywnym użytkowaniu, żeby mieć pewność, że wszystko działa jak należy i że nasze dane są bezpieczne. Warto też wiedzieć, że 'chkdsk' można ustawić, żeby działał automatycznie przy starcie systemu, co pomaga w naprawie problemów jeszcze zanim użytkownik zdąży coś zrobić na problematycznym dysku.

Pytanie 13

Oprogramowanie, które regularnie przerywa działanie przez pokazanie komunikatu o konieczności uiszczenia opłaty, co prowadzi do zniknięcia tego komunikatu, jest dystrybuowane na podstawie licencji

A. nagware
B. careware
C. crippleware
D. greenware
Wybór crippleware, careware lub greenware jako odpowiedzi na pytanie o oprogramowanie przerywające działanie w celu wymuszenia zapłaty jest niepoprawny z kilku powodów. Crippleware odnosi się do oprogramowania, które ma ograniczone funkcje, ale nie wymusza płatności poprzez uciążliwe przypomnienia. Oznacza to, że użytkownik może korzystać z podstawowych funkcji, jednak pełne możliwości są zablokowane. Careware to z kolei model, w którym programiści oferują oprogramowanie za darmo, ale zachęcają użytkowników do wsparcia ich pracy, często w formie darowizn lub pomocy charytatywnej, co nie ma nic wspólnego z wymuszaniem płatności poprzez przerywanie działania programu. Greenware to termin używany do opisania oprogramowania, które promuje ochronę środowiska, ale również nie odnosi się do modelu płatności. Typowym błędem myślowym jest myślenie, że wszystkie te terminy dotyczą formy wymuszenia płatności, gdyż każdy z nich odnosi się do innego modelu licencjonowania. Zrozumienie różnic między tymi pojęciami jest kluczowe dla poprawnego klasyfikowania oprogramowania w zależności od jego funkcji i sposobu dystrybucji. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zaznajomić się z definicjami oraz zastosowaniami poszczególnych rodzajów oprogramowania, co przyczyni się do lepszego zrozumienia rynku oprogramowania oraz możliwości, jakie oferują różne modele licencyjne.

Pytanie 14

Aby uruchomić przedstawione narzędzie systemu Windows, należy użyć polecenia

Ilustracja do pytania
A. dxdiag
B. nmon
C. msconfig
D. taskmgr
Polecenie dxdiag uruchamia w systemie Windows narzędzie diagnostyczne DirectX, które według mnie należy do najważniejszych narzędzi systemowych, jeśli chodzi o sprawdzanie komponentów multimedialnych i graficznych. Dzięki dxdiag można bardzo szybko uzyskać szczegółowe dane na temat wersji DirectX, zainstalowanych sterowników audio i wideo, a także stanu sprzętu. W praktyce jest to nieocenione narzędzie podczas rozwiązywania problemów z grami, aplikacjami graficznymi czy nawet przy zwyczajnym sprawdzaniu zgodności sprzętu z nowym oprogramowaniem. Moim zdaniem każdy technik czy informatyk pracujący z Windows powinien znać dxdiag na pamięć, bo pozwala on w kilka sekund zidentyfikować problemy ze sterownikami lub nieprawidłową konfiguracją systemu. W branży IT to wręcz standard i podstawa pracy w dziale wsparcia technicznego; praktycznie każda poważniejsza diagnostyka sprzętu graficznego zaczyna się właśnie od uruchomienia dxdiag. Szczerze, narzędzie jest dużo bardziej przyjazne niż niektóre zamienniki, bo za jednym razem podaje zestaw kluczowych informacji w czytelnej formie. Dobra praktyka to wygenerować raport z dxdiag przed aktualizacją sterowników – można wtedy szybko porównać zmiany. Trochę szkoda, że tak wielu użytkowników go nie zna, bo czasem rozwiązałoby to mnóstwo problemów bez szukania ich po omacku.

Pytanie 15

Modułem pamięci RAM, kompatybilnym z płytą główną GIGABYTE GA-X99- ULTRA GAMING/ X99/ 8x DDR4 2133, ECC, max 128GB/ 4x PCI-E 16x/ RAID/ USB 3.1/ S-2011-V3/ATX, jest pamięć

A. HPE 32GB (1x16GB) Dual Rank x4 PC3L-10600R (DDR3-1333) Registered CAS-9 , Non-ECC
B. HPE 32GB (1x32GB) Quad Rank x4 DDR4-2133 CAS-15-15-15 Load Reduced Memory Kit, ECC
C. HPE 16GB (1x16GB) Dual Rank x4 PC3-14900R (DDR3-1866) Registered CAS-13 Memory Kit
D. HPE 32GB (1x32GB) Quad Rank x4 PC3-14900L (DDR3-1866) Load Reduced CAS-13 Memory Kit
Częstym błędem przy wyborze pamięci RAM do konkretnej płyty głównej jest sugerowanie się wyłącznie pojemnością lub samą nazwą DDR3 czy DDR4 bez głębszego zrozumienia kompatybilności technologicznej. W przypadku GIGABYTE GA-X99-ULTRA GAMING kluczowe jest to, że płyta ta obsługuje wyłącznie pamięci DDR4 – starszy standard DDR3 nie jest tutaj wspierany zarówno mechanicznie (gniazda są inne), jak i elektronicznie (napięcia, kontrolery). W praktyce, nawet jeśli ktoś znalazłby DDR3 o dużej pojemności lub z funkcją ECC, nie ruszy to na X99, bo fizycznie nie da się umieścić takiej kości w slocie DDR4. Kolejna sprawa to rodzaj modułów – spotyka się różne typy: Registered (RDIMM), Load Reduced (LRDIMM), Unbuffered (UDIMM), każda klasa płyt głównych ma tu swoje ograniczenia. Moduły Registered DDR3 czy Load Reduced, choć świetne do serwerów z ich epoki, na X99 nie mają racji bytu, bo platforma oczekuje DDR4. Warto też zwracać uwagę na parametry takie jak napięcie zasilania (PC3L sugeruje obniżone 1.35V, charakterystyczne dla nowszych DDR3, ale nie dla DDR4) oraz obecność ECC – nie każda płyta gamingowa potrafi je wykorzystać, choć X99 sobie z tym radzi. Typowym błędem jest też przekonanie, że każda pamięć serwerowa będzie pasować do każdej zaawansowanej płyty, co niestety często prowadzi do frustracji i nieudanych modernizacji. Z mojego doświadczenia wynika, że nie warto eksperymentować z DDR3 na platformach DDR4 – to po prostu nie zadziała, a szkoda czasu i pieniędzy. Najlepiej zawsze trzymać się specyfikacji producenta i dobierać pamięć dokładnie pod dany chipset, wtedy wszystko gra jak należy.

Pytanie 16

Aby zapobiec uszkodzeniu sprzętu w trakcie modernizacji laptopa polegającej na wymianie modułów pamięci RAM, należy

A. podłączyć laptop do UPS-a, a następnie rozmontować jego obudowę i przystąpić do instalacji.
B. wywietrzyć pomieszczenie oraz założyć okulary z powłoką antyrefleksyjną.
C. rozłożyć i uziemić matę antystatyczną oraz założyć na nadgarstek opaskę antystatyczną.
D. przygotować pastę przewodzącą oraz nałożyć ją równomiernie na gniazda pamięci RAM.
Podłączenie laptopa do zasilacza awaryjnego oraz rozkręcenie obudowy nie jest wystarczającym środkiem zabezpieczającym podczas wymiany pamięci RAM. Choć zasilacz awaryjny chroni przed przerwami w dostawie energii, nie neutralizuje zagrożeń związanych z ładunkami elektrostatycznymi, które mogą uszkodzić delikatne komponenty, takie jak pamięć RAM. Inną nieprawidłową koncepcją jest stosowanie pasty przewodzącej na obudowie gniazd pamięci RAM. Pasta ta jest zazwyczaj używana do poprawy przewodzenia ciepła w zastosowaniach, takich jak montaż procesora z radiatorem, a nie do instalacji pamięci. Nakładanie jej na gniazda może prowadzić do nieprawidłowego działania modułów lub ich całkowitego uszkodzenia. Ponadto, przewietrzenie pomieszczenia oraz założenie okularów z powłoką antyrefleksyjną nie mają związku z ochroną przed ładunkami elektrostatycznymi. Powłoka antyrefleksyjna na okularach nie redukuje elektryczności statycznej, a przewietrzenie pomieszczenia jest ważne dla komfortu pracy, ale nie wpływa na bezpieczeństwo komponentów. Należy zatem pamiętać, że właściwe procedury ochrony przed ESD są kluczowe w każdej operacji związanej z wymianą podzespołów komputerowych, a ich zignorowanie może prowadzić do poważnych uszkodzeń sprzętu.

Pytanie 17

Użytkownicy w sieciach bezprzewodowych mogą być uwierzytelniani zdalnie przy pomocy usługi

A. RADIUS
B. NNTP
C. HTTPS
D. IMAP
No to widzę, że wybrałeś odpowiedzi jak IMAP, HTTPS i NNTP, ale muszę przyznać, że są one nieco mylące w kontekście zdalnego uwierzytelniania w sieciach bezprzewodowych. IMAP to protokół do zarządzania e-mailami, więc nie ma tu mowy o uwierzytelnianiu w sieci. Użycie go w tym przypadku to trochę nietrafione posunięcie, bo nie ma żadnych mechanizmów, które by pomogły w autoryzacji dostępu do sieci. HTTPS z kolei to protokół, który dba o bezpieczne przesyłanie danych w internecie, ale znów nie jest to coś, co służy do uwierzytelniania w sieci lokalnej. Może się wydawać, że jest to jakiś sposób na ochronę, ale w tym kontekście po prostu nie pasuje. NNTP natomiast to protokół do wymiany wiadomości w grupach dyskusyjnych, i to też nie ma nic wspólnego z procesem uwierzytelniania w sieciach. Tutaj błędnie myślisz, myląc funkcje tych protokołów, które tak naprawdę mają różne zadania. Zrozumienie, jak te protokoły działają i do czego służą, jest kluczowe, szczególnie w kontekście bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 18

Który z poniższych elementów jest częścią mechanizmu drukarki atramentowej?

A. Pisak
B. Zespół dysz
C. Soczewka
D. Filtr ozonowy
Niektóre z wymienionych elementów, takie jak soczewka, filtr ozonowy czy pisak, nie mają żadnego związku z mechanizmem drukarki atramentowej. Soczewka, będąca elementem optycznym, służy w zupełnie innych zastosowaniach, takich jak aparaty fotograficzne czy mikroskopy. W kontekście drukowania, nie odgrywa ona żadnej roli, ponieważ proces ten opiera się na aplikacji płynnego atramentu na papier, a nie na optyce. Filtr ozonowy, z kolei, jest elementem stosowanym w systemach wentylacyjnych, mającym na celu redukcję ozonu w powietrzu, co nie ma zastosowania w drukarkach atramentowych. Pisak, mimo że może być użyty do pisania, to oczywiście nie spełnia funkcji drukarki. Typowe błędy myślowe, prowadzące do wyboru tych odpowiedzi, wynikają z nieznajomości zasad działania drukarek. Użytkownicy mogą mylić elementy optyczne z komponentami druku, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że drukarki atramentowe opierają się na technologii aplikacji atramentu poprzez zespół dysz, a inne elementy nie mają w tym przypadku żadnego zastosowania. Zrozumienie roli poszczególnych komponentów w sprzęcie biurowym jest niezbędne dla efektywnej eksploatacji i konserwacji urządzeń, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 19

Kiedy w komórce arkusza MS Excel zamiast liczb wyświetlają się znaki ########, to przede wszystkim należy zweryfikować, czy

A. wprowadzona formuła zawiera błąd
B. liczba nie mieści się w komórce i nie można jej poprawnie zobrazować
C. wystąpił błąd podczas obliczeń
D. zostały wprowadzone znaki tekstowe zamiast liczb
Wybór odpowiedzi, że wprowadzona formuła zawiera błąd, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego interpretacji pojawiających się znaków ########. Znak ten nie wskazuje na problemy z formułą, lecz na to, że wartość liczby przekracza dostępny obszar w komórce. Użytkownicy często myślą, że błędy w obliczeniach są powodem, dla którego nie widzą wartości w arkuszu, co prowadzi do mylnego wniosku o błędnych formułach. To podejście jest błędne, ponieważ Excel nie wyświetli błędnej formuły w formacie widocznym jako ########; zamiast tego, wyświetli komunikat o błędzie, taki jak #DIV/0! lub #VALUE!. Ponadto, podejście, w którym uważa się za problem wprowadzenie znaków tekstowych zamiast liczb, również jest mylące. Choć można również spotkać się z sytuacją, w której tekst zostanie wprowadzony w miejsce liczby, to również wtedy Excel zazwyczaj wyświetli komunikat o błędzie. Należy więc zrozumieć, że znaki ######## mają konkretne znaczenie, które odnosi się do problemów z wyświetlaniem danych, a nie z błędami w formułach czy typach danych. Kluczową umiejętnością w pracy z arkuszami kalkulacyjnymi jest umiejętność rozróżniania tych sytuacji i podejmowania odpowiednich działań w zależności od problemu. Warto zatem zawsze analizować kontekst, aby lepiej poradzić sobie z napotykanymi trudnościami w pracy z Excel.

Pytanie 20

Co otrzymujemy po zsumowaniu liczb 33(8) oraz 71(8)?

A. 1100101(2)
B. 1010100(2)
C. 1001100(2)
D. 1010101(2)
Wybór innych odpowiedzi często wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasad konwersji liczb między systemami liczbowymi oraz z błędnego dodawania w systemie ósemkowym. Na przykład, przy dodawaniu 33(8) i 71(8), kluczowe jest zrozumienie, że system ósemkowy ogranicza wartości cyfr do zakresu od 0 do 7. W przypadku, gdy użytkownik próbuje dodać te liczby bez wcześniejszej konwersji do systemu dziesiętnego, mógłby popełnić błąd arytmetyczny, myśląc, że cyfry są dodawane tak jak w systemie dziesiętnym. Inną możliwością jest pomylenie wyniku podczas konwersji z systemu dziesiętnego na binarny, co może prowadzić do niepoprawnych wyników, takich jak 1001100(2) lub 1010101(2). Często takie błędy wynikają z braku praktyki w konwertowaniu liczb oraz z niewłaściwego zrozumienia, jak różne systemy liczbowo-arabiczne różnią się między sobą. Użytkownicy mogą także zafałszować wyniki przez błędne dodawanie w systemie ósemkowym, na przykład dodając cyfry w sposób, który nie uwzględnia przeniesienia, co prowadzi do nieprawidłowego wyniku w systemie ósemkowym. Wszystkie te błędy podkreślają znaczenie zrozumienia podstawowych zasad systemów liczbowych oraz praktyki w ich stosowaniu, by uniknąć typowych pułapek w obliczeniach.

Pytanie 21

Zastosowanie symulacji stanów logicznych w obwodach cyfrowych pozwala na

A. sonometr.
B. impulsator.
C. kalibrator.
D. sonda logiczna.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Impulsator jest urządzeniem, które pozwala na generowanie sygnałów o określonych stanach logicznych, co jest kluczowe w symulacji obwodów cyfrowych. Umożliwia on testowanie i analizowanie zachowania układów logicznych poprzez wprowadzanie impulsów, które odwzorowują stany binarne 0 i 1. Przykładem zastosowania impulsatora jest testowanie układów scalonych, gdzie za jego pomocą można symulować różne warunki pracy i sprawdzać reakcje obwodów na zmiany sygnału. Dobrą praktyką jest korzystanie z impulsatorów w laboratoriach elektronicznych i na zajęciach z dziedziny inżynierii elektronicznej, co pozwala studentom na bezpośrednie zrozumienie działania układów cyfrowych. W branży, impulsatory są również wykorzystywane w diagnostyce, gdzie umożliwiają analizę i lokalizację usterek w złożonych systemach cyfrowych, zgodnie z normami i standardami testowania obwodów.

Pytanie 22

Jakie polecenie w systemie Linux prawidłowo ustawia kartę sieciową, przypisując adres IP oraz maskę sieci dla interfejsu eth1?

A. ifconfig eth1 192.168.1.0 netmask 255.255.255.0
B. ifconfig eth1 192.168.1.1 netmask 255.255.255.0
C. ifconfig eth1 192.168.1.255 netmask 255.255.255.0
D. ifconfig eth1 192.168.1.0 netmask 0.255.255.255.255

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Polecenie 'ifconfig eth1 192.168.1.1 netmask 255.255.255.0' jest poprawne, ponieważ umożliwia skonfigurowanie interfejsu sieciowego eth1 z odpowiednim adresem IP oraz maską sieci. Adres IP 192.168.1.1 jest typowym adresem dla prywatnych sieci lokalnych, a maska 255.255.255.0 definiuje podsieć, w której urządzenia mogą się komunikować. Zastosowanie maski 255.255.255.0 oznacza, że pierwsze trzy oktety adresu IP (192.168.1) są częścią adresu sieci, co pozwala na przypisanie do 254 różnych adresów IP w tej podsieci (od 192.168.1.1 do 192.168.1.254). To podejście jest zgodne z praktykami stosowanymi w administracji sieci, które zakładają przydzielanie adresów IP w obrębie ustalonych podsieci, co ułatwia zarządzanie i bezpieczeństwo sieci. W kontekście rzeczywistych zastosowań, odpowiednia konfiguracja adresu IP i maski sieci jest kluczowa dla zapewnienia komunikacji między urządzeniami w sieci lokalnej oraz ich dostępności z zewnątrz.

Pytanie 23

Komunikat "BIOS checksum error" pojawiający się w trakcie startu komputera zazwyczaj wskazuje na

A. błąd pamięci RAM
B. brak urządzenia z systemem operacyjnym
C. uszkodzoną lub wyczerpaną baterię na płycie głównej
D. wadliwy wentylator CPU

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Komunikat "BIOS checksum error" mówi nam, że coś jest nie tak z pamięcią CMOS, która trzyma ustawienia BIOS. Kiedy bateria na płycie głównej padnie lub jest uszkodzona, CMOS nie da rady zapisać danych, stąd pojawia się ten błąd. W praktyce to znaczy, że komputer nie może się uruchomić, bo mu brakuje ważnych danych do startu. Wymiana baterii na płycie głównej to prosta sprawa, którą można ogarnąć samemu. Fajnie jest też regularnie sprawdzać, w jakim stanie jest ta bateria, zwłaszcza u starszych komputerów. Warto również zapisywać ustawienia BIOS-u przed ich zmianą, w razie gdyby trzeba było je przywrócić. Jeśli ten komunikat się powtarza, to możliwe, że trzeba będzie zaktualizować BIOS, żeby wszystko działało stabilniej. Moim zdaniem, to bardzo przydatna wiedza dla każdego użytkownika komputera.

Pytanie 24

Który kolor żyły nie występuje w kablu typu skrętka?

A. biało-żółty
B. biało-pomarańczowy
C. biało-niebieski
D. biało-zielony
Odpowiedź 'biało-żółty' jest poprawna, ponieważ w standardzie okablowania skrętkowego, takim jak T568A i T568B, nie przewidziano koloru biało-żółtego dla żył. Standardowe kolory dla par kolorowych to: biało-niebieski, biało-pomarańczowy, biało-zielony i biało-brązowy. W praktyce oznacza to, że dla instalacji sieciowych, w których stosuje się kable skrętkowe, tak jak w przypadku sieci lokalnych (LAN), nie ma żyły oznaczonej kolorem biało-żółtym, co jest kluczowe dla właściwego podłączenia i identyfikacji żył. Prawidłowe oznaczenie kolorów żył w kablu jest niezbędne do zapewnienia maksymalnej wydajności i funkcjonalności sieci. Przykładowo, w instalacjach Ethernetowych, niewłaściwe oznaczenie żył może prowadzić do problemów z przesyłaniem danych oraz zakłóceń w komunikacji. Stosowanie właściwych kolorów żył zgodnie z normami branżowymi, jak ANSI/TIA/EIA-568, jest zatem kluczowym elementem skutecznego okablowania.

Pytanie 25

Na ilustracji zaprezentowano

Ilustracja do pytania
A. sondę logiczną
B. czujnik temperatury
C. impulsator
D. tester płyt głównych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Tester płyt głównych, znany również jako karta POST, to narzędzie diagnostyczne służące do identyfikacji problemów w komputerze na poziomie płyty głównej. Jest szczególnie użyteczne w przypadku, gdy komputer nie potrafi uruchomić się do systemu operacyjnego, a standardowe metody diagnozy zawiodły. Karta POST jest podłączana do slotu PCI lub PCIE na płycie głównej i przy uruchomieniu systemu wyświetla kody POST (Power-On Self-Test) na wyświetlaczu LED. Te kody reprezentują różne etapy testu uruchamiania, a każda nieprawidłowość jest sygnalizowana określonym kodem. Umożliwia to szybkie zidentyfikowanie problematycznego komponentu lub sekcji płyty głównej. Karty te są zgodne z międzynarodowymi standardami diagnostycznymi i są szeroko stosowane przez techników serwisowych i specjalistów IT. Prawidłowe stosowanie testerów płyt głównych wymaga znajomości specyfikacji BIOS-u oraz umiejętności interpretacji kodów POST, co jest kluczowe dla efektywnego rozwiązywania problemów sprzętowych w komputerach.

Pytanie 26

W topologii gwiazdy każde urządzenie działające w sieci jest

A. skonfigurowane z dwoma sąsiadującymi komputerami
B. połączone z jedną magistralą.
C. podłączone do węzła sieci.
D. spojone ze sobą przewodami, tworząc zamknięty pierścień.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Topologia gwiazdy to jeden z najpopularniejszych układów sieciowych, w którym wszystkie urządzenia (komputery, drukarki, itp.) są podłączone do centralnego węzła, którym najczęściej jest switch lub hub. Dzięki temu, w przypadku awarii jednego z urządzeń, pozostałe nadal mogą funkcjonować. Taka architektura ułatwia również zarządzanie siecią, ponieważ wszelkie operacje, takie jak dodawanie nowych urządzeń czy diagnozowanie problemów, można przeprowadzać w centralnym punkcie. Przykładem zastosowania topologii gwiazdy jest typowa sieć lokalna (LAN) w biurach, gdzie wiele komputerów łączy się z jednym centralnym przełącznikiem, co zapewnia wysoką wydajność oraz minimalizuje ryzyko kolizji danych. Topologia ta jest również zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają użycie centralnych urządzeń do zarządzania ruchem w sieci, co zwiększa jej efektywność i bezpieczeństwo.

Pytanie 27

Aby przygotować do pracy skaner, którego opis zawarto w tabeli, należy w pierwszej kolejności

Skaner przenośny IRIScanBook 3
Bezprzewodowy, zasilany baterią i bardzo lekki. Można go przenosić w dowolne miejsce!
Idealny do skanowania książek, czasopism i gazet
Rozdzielczość skanowania 300/600/900 dpi
Prędkość skanowania: 2 sek. dla tekstów biało-czarnych / 3 sek. dla tekstów kolorowych
Bezpośrednie skanowanie do formatu PDF i JPEG
Zapis skanu na kartę microSD ™ (w zestawie)
Kolorowy ekran (do podglądu zeskanowanych obrazów)
3 baterie alkaliczne AAA (w zestawie)
A. włożyć baterię i kartę pamięci do odpowiedniego gniazda skanera.
B. podłączyć skaner do komputera za pomocą kabla Ethernet.
C. włączyć urządzenie i rozpocząć bezpośrednie skanowanie do formatu PDF.
D. podłączyć ładowarkę i całkowicie naładować akumulator.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Do przygotowania skanera IRIScanBook 3 do pracy trzeba najpierw zadbać o dwie absolutnie podstawowe rzeczy: zasilanie i pamięć na dane. W praktyce oznacza to, że należy włożyć baterie alkaliczne AAA, które są zresztą w zestawie, a do tego kartę microSD – właśnie tam będą zapisywane wszystkie zeskanowane pliki. To jest zgodne z ogólnie przyjętymi zasadami użytkowania urządzeń przenośnych, szczególnie tych bez własnej pamięci wbudowanej lub stałego zasilania sieciowego. Z mojego doświadczenia wynika, że bardzo często użytkownicy próbują uruchomić sprzęt bez tych dwóch elementów, co kończy się frustracją, bo urządzenie nawet nie zareaguje na włączenie. To naprawdę podstawowa procedura – zawsze najpierw sprawdzamy zasilanie i nośnik danych. Dopiero po tym można myśleć o konfiguracji, wyborze trybu pracy czy ustawieniu rozdzielczości skanowania. W branży IT i elektronice użytkowej mówi się wręcz o zasadzie „zawsze od podstaw”, czyli najpierw hardware, potem software. Warto też pamiętać, że przy pracy w terenie wymiana kart microSD może być bardzo praktyczna – można szybko zmienić nośnik i kontynuować skanowanie bez kopiowania danych. Dobre praktyki podpowiadają też, żeby zawsze sprawdzić stan baterii, bo niska energia może skutkować przerwaniem procesu skanowania, co bywa frustrujące zwłaszcza przy dużych dokumentach. Tak więc, bez baterii i karty pamięci – ani rusz!

Pytanie 28

Jakie jest tworzywo eksploatacyjne w drukarce laserowej?

A. taśma drukująca
B. zbiornik z tuszem
C. kaseta z tonerem
D. laser

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kaseta z tonerem jest kluczowym materiałem eksploatacyjnym w drukarkach laserowych. Toner to proszek, który przyczepia się do bibuły, tworząc tekst i obrazy podczas procesu drukowania. W przeciwieństwie do tuszu używanego w drukarkach atramentowych, toner jest formą suchego materiału, co pozwala na szybsze i bardziej precyzyjne drukowanie. Standardowe kasety z tonerem są projektowane tak, aby współpracować z konkretnymi modelami drukarek, co zapewnia optymalną jakość druku oraz minimalizuje ryzyko uszkodzenia urządzenia. Ponadto, wiele nowoczesnych modeli drukarek laserowych oferuje funkcje oszczędzania energii i automatycznego zarządzania tonerem, co przekłada się na niższe koszty eksploatacji. Warto również podkreślić, że kasety z tonerem mogą być dostępne w różnych pojemnościach, co pozwala dostosować je do potrzeb użytkownika, szczególnie w biurach, gdzie drukowanie odbywa się na dużą skalę. W kontekście standardów, wiele firm produkujących tonery przestrzega norm ISO dotyczących jakości druku oraz ochrony środowiska.

Pytanie 29

Jaki typ grupy jest automatycznie przypisany dla nowo tworzonej grupy w kontrolerze domeny systemu Windows Server?

A. Uniwersalny
B. Dystrybucyjny
C. Globalny
D. Lokalny w domenie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to "Globalny", ponieważ w kontrolerze domeny systemu Windows Serwer nowo utworzone grupy domyślnie przyjmują ten właśnie zakres. Grupy globalne są wykorzystywane do organizowania użytkowników i grup w ramach jednej domeny, co ma kluczowe znaczenie dla zarządzania uprawnieniami i dostępem do zasobów. Przykładowo, jeśli mamy grupę globalną o nazwie 'UżytkownicyMarketingu', można ją przypisać do określonych zasobów w domenie, takich jak udziały plików, umożliwiając wszystkim członkom tej grupy dostęp do niezbędnych danych. Ponadto, dobrą praktyką jest utrzymywanie grup globalnych w celu centralizacji zarządzania oraz uproszczenia administracji. Standardowym podejściem zgodnym z najlepszymi praktykami branżowymi jest ograniczanie liczby grup lokalnych i dystrybucyjnych, co zwiększa efektywność zarządzania w dużych środowiskach IT.

Pytanie 30

W lokalnej sieci protokołem odpowiedzialnym za dynamiczną konfigurację adresów IP jest

A. FTP
B. DNS
C. DHCP
D. TCP/IP

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Protokół DHCP to naprawdę ważny element w sieciach lokalnych, bo to on sprawia, że przydzielanie adresów IP do urządzeń jest łatwe i szybkie. Kiedy podłączasz komputer albo smartfona, to wysyła on do serwera DHCP zapytanie. A ten serwer odpowiada, przydzielając wolny adres IP oraz inne dane, jak maska podsieci czy brama domyślna. To mega ułatwia życie administratorom, bo nie muszą ręcznie przydzielać adresów, co mogłoby skończyć się błędami. Ze swojego doświadczenia mogę powiedzieć, że w dużych sieciach, gdzie jest masa urządzeń, DHCP naprawdę robi różnicę. I jeszcze, co jest super, to daje możliwość rezerwacji adresów IP dla konkretnych urządzeń, co jest przydatne, gdy musisz mieć urządzenia zawsze dostępne w sieci.

Pytanie 31

Wskaż urządzenie, które należy wykorzystać do połączenia drukarki wyposażonej w interfejs Wi-Fi z komputerem stacjonarnym bez interfejsu Wi-Fi, ale z interfejsem USB.

A. Urządzenie 1
Ilustracja do odpowiedzi A
B. Urządzenie 2
Ilustracja do odpowiedzi B
C. Urządzenie 3
Ilustracja do odpowiedzi C
D. Urządzenie 4
Ilustracja do odpowiedzi D

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź numer 3, czyli adapter USB Wi-Fi (widoczny napis 802.11n), to rozwiązanie, które umożliwi połączenie komputera stacjonarnego, pozbawionego wbudowanego modułu Wi-Fi, z siecią bezprzewodową. Jest to popularny i bardzo praktyczny sposób na rozbudowę starego lub budżetowego peceta o dostęp do Wi-Fi bez konieczności wymiany płyty głównej czy kupowania karty sieciowej na PCIe. W praktyce po prostu podłączasz taki adapter do portu USB, instalujesz sterowniki (czasem robi się to automatycznie) i masz możliwość wyszukania sieci bezprzewodowych – także tej, z którą współpracuje twoja drukarka. Standard 802.11n zapewnia przyzwoitą prędkość transmisji, a urządzenie jest bardzo mobilne – można je bez problemu przepinać pomiędzy komputerami. W branży IT to wręcz klasyka, jeśli chodzi o szybkie i tanie dołączenie komputera do sieci Wi-Fi, bez żadnych kombinacji z kablami czy sprzętem. Z mojego doświadczenia wynika, że o wiele łatwiej skonfigurować drukarkę Wi-Fi z komputerem mającym taki adapter, niż szukać rozwiązań alternatywnych. Warto też pamiętać, że podobny adapter przyda się również do innych urządzeń, np. do laptopów bez działającego Wi-Fi, czy nawet niektórych telewizorów Smart TV z portem USB. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami administracji sprzętem komputerowym – zasada plug&play i uniwersalność zawsze się sprawdzają.

Pytanie 32

Dysk znajdujący się w komputerze ma zostać podzielony na partycje. Jaką maksymalną liczbę partycji rozszerzonych można utworzyć na jednym dysku?

A. 4
B. 1
C. 2
D. 3

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dobra robota! Odpowiedź, którą wybrałeś, jest jak najbardziej trafna. Zgodnie z zasadami MBR (Master Boot Record) można mieć tylko jedną partycję rozszerzoną na dysku. To taka partycja, która pozwala na stworzenie wielu partycji logicznych w jej obrębie. W praktyce oznacza to, że na jednym dysku możesz mieć do 4 partycji podstawowych, albo jedną partycję rozszerzoną, w której można zrobić więcej partycji logicznych. Ułatwia to zarządzanie przestrzenią dyskową i pozwala lepiej organizować dane. Fajnie jest dzielić różne pliki na partycjach logicznych, bo to później bardzo pomocne przy robieniu backupów czy przywracaniu systemu. Ważne jest, żebyś nie mylił partycji podstawowych z rozszerzonymi, bo mają one zupełnie różne zadania i zastosowanie w strukturze dysku.

Pytanie 33

Które z urządzeń sieciowych jest przedstawione na grafice?

Ilustracja do pytania
A. Hub
B. Access Point
C. Switch
D. Router

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Symbol graficzny, który widzisz, to router. To bardzo ważne urządzenie w sieciach komputerowych. Router działa jak pośrednik między różnymi częściami sieci i przekazuje dane w taki sposób, żeby było to jak najbardziej efektywne. Korzysta z tablic routingu, które są na bieżąco aktualizowane, więc potrafi kierować pakiety tam, gdzie powinny trafić. Co ciekawe, routery mogą łączyć różne typy sieci, na przykład lokalne sieci LAN z rozległymi WAN, czego inne urządzenia sieciowe nie potrafią. Dzisiaj routery obsługują różne protokoły, jak OSPF, RIPv2 czy BGP, co naprawdę pozwala na lepsze zarządzanie ruchem sieciowym. Mają też różne funkcje zabezpieczeń, na przykład firewalle i VPN, co znacznie poprawia bezpieczeństwo i prywatność użytkowników. W domach często pełnią dodatkowo rolę punktu dostępowego Wi-Fi, co pozwala nam bezprzewodowo połączyć się z siecią. Myślę, że bez routerów dzisiaj nie wyobrazimy sobie nowoczesnych sieci, zarówno w domach, jak i w firmach. Kiedy korzystasz z routerów zgodnie z ich przeznaczeniem, możesz nie tylko lepiej zarządzać ruchem, ale też poprawić bezpieczeństwo oraz stabilność sieci.

Pytanie 34

Zdiagnostykowane wyniki wykonania polecenia systemu Linux odnoszą się do ```/dev/sda: Timing cached reads: 18100 MB in 2.00 seconds = 9056.95 MB/sec```

A. dysku twardego
B. pamięci RAM
C. karty graficznej
D. karty sieciowej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wynik działania polecenia systemu Linux, który przedstawia wartość "Timing cached reads: 18100 MB in 2.00 seconds = 9056.95 MB/sec" dotyczy wydajności odczytu z dysku twardego, który z kolei jest kluczowym komponentem systemu komputerowego. W kontekście diagnostyki, informacja ta wskazuje na prędkość, z jaką system operacyjny może odczytywać dane zapisane na dysku, co jest istotne w kontekście wydajności całego systemu. Przykładem praktycznego zastosowania tego typu pomiaru może być ocena, czy dany dysk twardy spełnia wymagania aplikacji, które wymagają szybkiego dostępu do danych, takich jak bazy danych czy serwery plików. Standardy branżowe, takie jak SATA czy NVMe, definiują różne typy interfejsów, które wpływają na wydajność przesyłu danych. Dobre praktyki wymagają regularnego monitorowania tych parametrów, aby zapewnić optymalną wydajność systemu oraz przewidywać ewentualne problemy z dyskiem, co może zapobiec utracie danych oraz przestojom operacyjnym.

Pytanie 35

Do zainstalowania serwera proxy w systemie Linux, konieczne jest zainstalowanie aplikacji

A. Samba
B. Squid
C. Postfix
D. Webmin

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Squid to wydajny serwer proxy, który jest powszechnie stosowany w systemach Linux do zarządzania ruchem internetowym. Jest to oprogramowanie typu open source, co oznacza, że jest dostępne za darmo i cieszy się szerokim wsparciem społeczności. Squid umożliwia cache'owanie stron internetowych, co znacząco przyspiesza dostęp do najczęściej odwiedzanych zasobów. Dzięki temu nie tylko oszczędzamy pasmo, ale również zmniejszamy obciążenie serwerów zewnętrznych. Dodatkowo, Squid może pełnić rolę filtra treści, co jest przydatne w środowiskach korporacyjnych i edukacyjnych. Możliwość konfigurowania reguł dostępu i autoryzacji użytkowników sprawia, że Squid jest bardzo elastyczny i dostosowuje się do różnych scenariuszy użycia. Warto również zaznaczyć, że Squid obsługuje protokoły HTTP, HTTPS oraz FTP, co czyni go wszechstronnym narzędziem do zarządzania połączeniami sieciowymi.

Pytanie 36

Który z protokołów umożliwia terminalowe połączenie ze zdalnymi urządzeniami, zapewniając jednocześnie transfer danych w zaszyfrowanej formie?

A. Telnet
B. SSL (Secure Socket Layer)
C. SSH (Secure Shell)
D. Remote

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
SSH (Secure Shell) to protokół wykorzystywany do bezpiecznego łączenia się z zdalnymi urządzeniami, który zapewnia szyfrowanie danych przesyłanych w sieci. W przeciwieństwie do Telnetu, który przesyła dane w formie niezaszyfrowanej, SSH chroni poufność informacji, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie cyberzagrożeń. Protokół ten stosuje zaawansowane techniki kryptograficzne, w tym szyfrowanie symetryczne oraz asymetryczne, co sprawia, że jest niezwykle trudny do przechwycenia przez osoby trzecie. SSH jest powszechnie wykorzystywany przez administratorów systemów do zdalnego zarządzania serwerami i innymi urządzeniami, umożliwiając im bezpieczne wykonywanie poleceń w trybie terminalowym. Przykładem może być sytuacja, w której administrator zarządza serwerem Linux, łącząc się z nim za pomocą polecenia `ssh user@server_ip`, co zapewnia bezpieczny dostęp do powłoki systemu. Dzięki swojej elastyczności, SSH znajduje także zastosowanie w tunelowaniu portów oraz wykorzystywaniu przekierowań X11, co pozwala na uruchamianie aplikacji graficznych w trybie zdalnym przy zachowaniu bezpieczeństwa. Warto również zwrócić uwagę, że SSH jest standardem w branży IT, co sprawia, że jego znajomość jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się administracją systemami i bezpieczeństwem IT.

Pytanie 37

W systemie Linux uruchomiono skrypt z czterema argumentami. Jak można uzyskać dostęp do listy wszystkich wartości w skrypcie?

A. $all
B. $X
C. $*
D. $@

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
$@ jest poprawnym sposobem dostępu do wszystkich przekazanych parametrów w skrypcie Bash. Umożliwia on zachowanie wszystkich argumentów jako oddzielnych jednostek, co jest szczególnie przydatne, gdy argumenty mogą zawierać spacje. Na przykład, jeśli wywołasz skrypt z parametrami 'arg1', 'arg 2', 'arg3', 'arg 4', to używając $@, będziesz mógł iterować przez te argumenty w pętli for bez obawy o ich podział. Dobrą praktyką jest użycie cudzysłowów: "$@" w kontekście pętli, co zapewnia, że każdy argument jest traktowany jako całość, nawet jeśli zawiera spacje. Przykładem może być: for arg in "$@"; do echo "$arg"; done. Ta konstrukcja jest zgodna z zaleceniami dotyczącymi pisania skryptów, ponieważ unika potencjalnych błędów związanych z obsługą argumentów. Dodatkowo, warto znać różnicę między $@ a $*, gdzie ten drugi traktuje wszystkie argumenty jako jeden ciąg, co może prowadzić do niezamierzonych błędów w przetwarzaniu danych.

Pytanie 38

Który zakres adresów pozwala na komunikację multicast w sieciach z użyciem adresacji IPv6?

A. ::/96
B. 3ffe::/16
C. 2002::/24
D. ff00::/8

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź ff00::/8 jest poprawna, ponieważ jest to zarezerwowany zakres adresów IPv6 przeznaczony do komunikacji multicast. W architekturze IPv6, adresy multicast są używane do przesyłania pakietów do grupy odbiorców, co jest kluczowe w aplikacjach takich jak transmisje wideo, audio w czasie rzeczywistym oraz różnorodne usługi multimedialne. Umożliwia to efektywne wykorzystanie zasobów sieciowych, ponieważ pakiety są wysyłane raz i mogą być odbierane przez wiele urządzeń jednocześnie, zamiast wysyłać osobne kopie do każdego z nich. Przykładowo, w kontekście protokołów takich jak MLD (Multicast Listener Discovery), urządzenia w sieci mogą dynamicznie dołączać lub opuszczać grupy multicastowe, co zwiększa elastyczność i wydajność komunikacji. Standardy takie jak RFC 4291 dokładnie definiują sposób działania adresacji multicast w IPv6, co czyni ten zakres adresów kluczowym elementem nowoczesnych sieci komputerowych.

Pytanie 39

Jaką maksymalną liczbę podstawowych partycji na dysku twardym z tablicą MBR można utworzyć za pomocą narzędzia Zarządzanie dyskami dostępnego w systemie Windows?

A. 2
B. 3
C. 4
D. 1

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź '4' jest poprawna, ponieważ tablica MBR (Master Boot Record) pozwala na utworzenie maksymalnie czterech partycji podstawowych na dysku twardym. W praktyce oznacza to, że każda z tych partycji może być używana do przechowywania systemów operacyjnych lub danych. W przypadku potrzeby utworzenia większej liczby partycji, można skonwertować jedną z partycji podstawowych na partycję rozszerzoną, która może zawierać dodatkowe partycje logiczne. Taki sposób zarządzania partycjami jest zgodny z dobrymi praktykami w administracji systemami, gdzie optymalizacja korzystania z dostępnej przestrzeni dyskowej jest kluczowa. Warto również zaznaczyć, że MBR jest ograniczony do dysków o maksymalnej pojemności 2 TB, dlatego w przypadku nowoczesnych systemów i dysków twardych o większej pojemności zaleca się użycie systemu GPT (GUID Partition Table), który nie tylko pozwala na więcej partycji, ale także obsługuje dużo większe dyski. Właściwe zrozumienie różnic między tymi systemami partycji jest niezbędne dla efektywnego zarządzania zasobami w środowisku IT.

Pytanie 40

Usługi na serwerze są konfigurowane za pomocą

A. interfejsu zarządzania
B. ról i funkcji
C. serwera domeny
D. Active Directory

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Konfiguracja usług na serwerze przez role i funkcje jest kluczowym elementem zarządzania infrastrukturą IT. Role i funkcje to zestawy zadań i odpowiedzialności, które są przypisane do serwera, co pozwala na efektywne dostosowanie jego działania do konkretnych potrzeb organizacji. Na przykład, w systemie Windows Server możliwe jest przypisanie roli serwera plików, co umożliwia centralne zarządzanie danymi przechowywanymi w sieci. W praktyce oznacza to, że administratorzy mogą łatwo konfigurować dostęp do zasobów, zarządzać uprawnieniami użytkowników i monitorować wykorzystanie przestrzeni dyskowej. Ponadto, dobre praktyki w zakresie zarządzania serwerami wymagają regularnej aktualizacji i przeglądu przypisanych ról, aby zapewnić bezpieczeństwo i wydajność systemu. Standardy branżowe, takie jak ITIL, podkreślają znaczenie odpowiedniego przypisania ról w zakresie zarządzania usługami IT, co wpływa na jakość dostarczanych usług oraz satysfakcję użytkowników końcowych.