Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 30 października 2025 22:10
Data zakończenia: 30 października 2025 22:28

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przedstawiony znak manipulacyjny oznacza

A. nie zawieszać.

B. nie toczyć.

C. nie owijać.

D. nie obejmować.

Znak manipulacyjny, który oznacza zakaz toczenia, jest kluczowym elementem w systemie transportu i magazynowania. Oznaczenie to służy do ochrony towarów, które mogłyby ulec uszkodzeniu w wyniku niewłaściwej manipulacji. Przykładowo, paczki zawierające delikatne przedmioty, takie jak szkło lub elektronika, są szczególnie wrażliwe na toczenie, co może prowadzić do ich zniszczenia. W praktyce, zastosowanie odpowiednich znaków manipulacyjnych, takich jak ten, jest zgodne z międzynarodowymi regulacjami, w tym z normą ISO 780, która dotyczy znakowania paczek. Użycie tego znaku w magazynach i podczas transportu pozwala pracownikom i kurierom na szybką identyfikację wymogów dotyczących obsługi towarów, co zwiększa bezpieczeństwo oraz efektywność procesów logistycznych. Zrozumienie tych znaków jest kluczowe dla wszystkich osób zaangażowanych w łańcuch dostaw, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń oraz zapewnić zgodność z regulacjami prawnymi.

Pytanie 2

Czym jest Reachstacker?

A. wozem kontenerowym

B. wywrotnicą obrotową

C. suwnicą półbramową

D. wozem bramowym

Reachstacker to taki specjalny wóz kontenerowy, który naprawdę ułatwia życie w portach i terminalach intermodalnych. Służy do podnoszenia i transportowania kontenerów, więc jest mega ważny w logistyce i transporcie morskim. Jego konstrukcja pozwala na pracę w wąskich miejscach, gdzie inne ciężarówki czy suwnice nie dają rady. Na przykład, terminal kontenerowy to idealne miejsce użycia Reachstackera – przenosi kontenery między statkami a magazynami, co robi dużą różnicę w wydajności pracy. Warto pamiętać, że obsługa takiego wozu wymaga przestrzegania zasad bezpieczeństwa. To naprawdę ważne, bo w portach jest sporo ludzi i niebezpiecznie, jak się nie uważa na takie rzeczy.

Pytanie 3

Firma zajmująca się transportem wystawiła fakturę na kwotę 1 230,00 zł brutto za przewóz towaru na trasie 200 km. Jaką stawkę netto za kilometr należy przyjąć, jeśli usługa podlega 23% stawce VAT?

A. 6,15 zł

B. 5,00 zł

C. 23,00 zł

D. 244,00 zł

Aby obliczyć stawkę netto za kilometr w przypadku przewozu ładunku, należy najpierw ustalić kwotę netto faktury. Faktura wynosi 1 230,00 zł brutto, co obejmuje 23% VAT. Aby znaleźć wartość netto, musimy obliczyć kwotę brutto bez VAT. Można to zrobić, dzieląc kwotę brutto przez 1,23. W wyniku tego otrzymujemy 1 000,00 zł jako wartość netto. Następnie, aby uzyskać stawkę netto za kilometr, dzielenie kwoty netto przez liczbę kilometrów (200 km) prowadzi do wyniku 5,00 zł za kilometr. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy może być ustalanie kosztów transportu przy ofertach przewozu, gdzie precyzyjne obliczenie stawki netto jest kluczowe dla prawidłowego wyceny usług. Dobre praktyki w branży transportowej wymagają, aby przedsiębiorstwa jasno komunikowały stawki netto oraz uwzględniały VAT w ofertach, co pozwala na lepsze zrozumienie kosztów przez klientów i unika nieporozumień.

Pytanie 4

Dokument przewozowy CMR jest wykorzystywany w transporcie

A. międzynarodowym kolejowym

B. krajowym kolejowym

C. międzynarodowym samochodowym

D. krajowym śródlądowym

List przewozowy CMR, znany jako Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów, jest kluczowym dokumentem stosowanym w transporcie samochodowym międzynarodowym. Jego główną rolą jest potwierdzenie zawarcia umowy przewozu, a także określenie praw i obowiązków przewoźnika oraz nadawcy. Dokument ten zawiera dane dotyczące przewożonych towarów, miejsce i datę załadunku oraz miejsce przeznaczenia. Przykładowo, w sytuacji przewozu towarów z Polski do Niemiec, list CMR stanowi niezbędny dokument, który zarówno przewoźnik, jak i nadawca muszą posiadać, aby potwierdzić legalność transportu. Dzięki zastosowaniu listu CMR możliwe jest również szybkie rozwiązywanie sporów oraz odpowiednie zabezpieczenie roszczeń w przypadku uszkodzenia lub utraty towarów. W sektorze transportowym dokument ten jest szeroko akceptowany i stanowi standard w transporcie międzynarodowym, co potwierdzają różnorodne regulacje i umowy międzynarodowe, takie jak konwencje UNECE.

Pytanie 5

Roczny koszt eksploatacji środka transportu, który zrealizował przewozy na poziomie 100 000 tonokilometrów (tkm), wynosi 70 000,00 zł. Wyznacz cenę jednostkową usługi transportowej dla podmiotów zewnętrznych, jeżeli firma stosuje 30% marżę zysku w odniesieniu do jednostkowego kosztu eksploatacyjnego.

A. 0,49 zł/tkm

B. 0,21 zł/tkm

C. 0,91 zł/tkm

D. 1,42 zł/tkm

Wielu użytkowników może popełnić błąd przy obliczaniu ceny jednostkowej usług przewozu, co często wynika z niewłaściwego zrozumienia sposobu kalkulacji kosztów i narzutów. Istotne jest, aby najpierw prawidłowo ustalić jednostkowy koszt użytkowania, co w tym przypadku wynosi 0,70 zł/tkm. Niektórzy mogą mylnie uznać, że cena jednostkowa to tylko koszt użytkowania, bez uwzględnienia narzutu zysku. Taki błąd prowadzi do nieprawidłowych wyników, ponieważ narzut zysku jest kluczowym elementem, który zapewnia przedsiębiorstwu rentowność. Z kolei zignorowanie procentowego narzutu zysku w przeliczeniach może prowadzić do wyceny usług poniżej kosztów operacyjnych, co zagraża stabilności finansowej firmy. Kolejnym typowym błędem jest niewłaściwa interpretacja wartości procentowych, na przykład przez błędne obliczenie 30% od jednostkowego kosztu, co prowadzi do zaniżenia lub zawyżenia ceny. Przykładowo, błędne przeliczenie narzutu jako 0,30 zł zamiast 0,21 zł prowadzi do całkowitej wartości 1,00 zł/tkm, co nie odzwierciedla rzeczywistych kosztów i zysku. Zrozumienie dynamicznego charakteru kalkulacji kosztów transportu oraz umiejętność prawidłowego ustalania cen są kluczowe w kontekście konkurencyjności i efektywności działania firm transportowych.

Pytanie 6

Czas potrzebny na załadunek kontenera na naczepę wynosi 10 minut. Odległość między nadawcą a stacją kolejową to 30 km. Pojazd porusza się ze średnią prędkością 40 km/h. O której najpóźniej powinien być podstawiony pojazd pod załadunek kontenera u nadawcy, jeżeli kontener musi dotrzeć do stacji 30 minut przed odjazdem pojazdu? Pociąg odjeżdża o 17:05.

A. 16:10

B. 16:25

C. 15:55

D. 15:40

Analizując inne odpowiedzi, zauważamy, że wiele z nich ignoruje kluczowe aspekty potrzebne do prawidłowego obliczenia czasu załadunku i transportu. W przypadku odpowiedzi, które są wcześniejsze niż 15:40, nie uwzględniono odpowiedniego zapasu czasowego na załadunek oraz czas przejazdu. Na przykład, jeśli wybierzemy godzinę 15:55, to po dodaniu 10 minut na załadunek oraz 45 minut na transport, dostaniemy godzinę 16:50, a to oznacza, że kontener dotrze na stację kolejową za późno, co jest nieakceptowalne w kontekście logistyki. Podobnie, korzystając z 16:10, czas przejazdu razem z załadunkiem przekroczyłby wymagany termin dostarczenia, co prowadzi do potencjalnych opóźnień w dostawie. W logistyce kluczowym aspektem jest planowanie z wyprzedzeniem, które minimalizuje ryzyko opóźnień. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jak kluczowe jest adekwatne obliczenie czasów, aby w efekcie zrealizować procesy transportowe w sposób wydajny i terminowy.

Pytanie 7

Która z formuł handlowych INCOTERMS 2010 wymaga najmniej działań od sprzedającego?

A. EXW (Ex Works)

B. DDP (Delivered Duty Paid)

C. CPT (Carriage Paid to)

D. FOB (Free on Board)

Wybór formuł handlowych INCOTERMS 2010 jak DDP, FOB czy CPT wiąże się z różnym poziomem odpowiedzialności i obowiązków sprzedającego. DDP (Delivered Duty Paid) oznacza, że sprzedający ponosi pełną odpowiedzialność za dostarczenie towaru do ustalonego miejsca oraz za wszystkie koszty, w tym cła i podatki. To podejście oznacza, że sprzedający ma obowiązek zorganizować transport, odprawę celną oraz dostarczenie towaru do drzwi kupującego, co znacząco zwiększa jego zobowiązania. Wybór DDP mógłby wynikać z mylnego przekonania, że klienci preferują „wszystko w cenie” bez dodatkowych kosztów. Jednakże, takie podejście może powodować znaczne ryzyko dla sprzedającego, zwłaszcza jeśli nie jest on dobrze zaznajomiony z przepisami celnymi kraju importera. Z kolei FOB (Free on Board) oznacza, że sprzedający ponosi odpowiedzialność do momentu załadunku towaru na statek. Oznacza to, że sprzedający musi zorganizować transport do portu i załadunek, co również wiąże się z dodatkowymi zobowiązaniami. CPT (Carriage Paid To) nakłada na sprzedającego obowiązek opłacenia kosztów transportu do określonego miejsca, ale ryzyko przechodzi na kupującego w momencie przekazania towaru przewoźnikowi. Wybór tych formuł może prowadzić do nieporozumień, jeśli sprzedający nie jest odpowiednio przygotowany do zarządzania dodatkowymi obowiązkami. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że większa odpowiedzialność sprzedającego przekłada się na większą satysfakcję kupującego, co nie zawsze jest prawdą, zwłaszcza gdy sprzedający nie ma doświadczenia w międzynarodowym transporcie.

Pytanie 8

W systemie kodowania EAN-13 trzeci zestaw cyfr reprezentuje numer

A. systemu

B. kraju

C. indywidualny towaru

D. jednostki kodującej

W kodzie EAN-13, który jest powszechnie stosowanym systemem kodowania produktów, trzecia grupa cyfr rzeczywiście odnosi się do numeru indywidualnego towaru. Pierwsze trzy cyfry kodu EAN-13 identyfikują kraj pochodzenia produktu, natomiast kolejne cztery cyfry, w tym trzecia grupa, mają na celu jednoznaczną identyfikację konkretnego artykułu w ramach danego producenta. Jest to kluczowe w kontekście zarządzania zapasami, sprzedaży detalicznej oraz logistyki. Przykładowo, w przypadku dużych sieci handlowych, każdy produkt ma przypisany unikalny kod EAN-13, co umożliwia jego szybką identyfikację przy kasie oraz efektywne prowadzenie inwentaryzacji. Ponadto, zgodnie z międzynarodowymi standardami ISO, zapewnia to jednolitą i spójną identyfikację towarów na rynku globalnym. Takie podejście nie tylko ułatwia handel, ale również zwiększa przejrzystość danych w systemach zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 9

Firma przewozowa działa przez 20 dni w miesiącu. Średnio czas potrzebny na realizację trasy wynosi 4 dni, a przeciętna ładowność pojazdów to 10 ton. Liczba pojazdów, które powinny być używane każdego dnia, aby zaspokoić zapotrzebowanie na transport w wysokości 500 ton, wynosi

A. 25 samochodów / dzień

B. 50 samochodów / dzień

C. 16 samochodów / dzień

D. 10 samochodów / dzień

Odpowiedź to 10 samochodów dziennie. Musimy pamiętać, że przy przewożeniu 500 ton w ciągu miesiąca, kluczowe jest, jaką ładowność mają te nasze pojazdy i jak dużo czasu zajmuje ich praca. Jeśli jeden samochód ma ładowność 10 ton, to na 500 ton potrzebujemy przynajmniej 50 kursów, czyli 50 ton podzielone na 10 ton za kurs. Skoro pracujemy przez 20 dni w miesiącu, to wychodzi 2,5 kursu dziennie. I tu ważna sprawa, każdy pojazd potrzebuje średnio 4 dni na zrealizowanie trasy, przez co musimy mieć 10 samochodów dziennie, żeby wszystko ogarnąć. Takie obliczenia i podejście są naprawdę ważne w logistyce, bo dobrze zaplanowana flota to klucz do efektywności.

Pytanie 10

Jaką wysokość osiąga utworzona paletowa jednostka ładunkowa (pjł), powstała na palecie o wymiarach: 1,2 x 0,8 x 0,144 m (dł. x szer. x wys.), jeśli znajdują się na niej 4 kartony o wymiarach: 1,2 x 0,4 x 0,9 m (dł. x szer. x wys.) i ładunek nie wystaje poza obrys palety?

A. 3,744 m

B. 19 440 mm

C. 1 944 mm

D. 1,800 m

Wysokość sformowanej paletowej jednostki ładunkowej (pjł) wynosi 1 944 mm, co można uzasadnić analizą wymiarów ułożonych kartonów na palecie. Paleta ma wymiary 1,2 m długości, 0,8 m szerokości i 0,144 m wysokości. Na niej umieszczono cztery kartony, z których każdy ma wymiary 1,2 m długości, 0,4 m szerokości i 0,9 m wysokości. Kartony są układane w dwóch rzędach po dwa. Dzięki takiemu rozmieszczeniu, całkowita wysokość ładunku wynosi 0,9 m, co po dodaniu wysokości palety (0,144 m) daje 1,044 m, jednak kluczowym jest to, że w momencie ułożenia ładunku na palecie, jego wysokość nie przekracza 1,944 m (1 944 mm). W przemyśle transportowym niezwykle ważne jest przestrzeganie norm dotyczących wysokości ładunku na paletach, aby zapewnić bezpieczeństwo podczas transportu oraz magazynowania. Wysokość paletowanych ładunków powinna być monitorowana, aby zminimalizować ryzyko przewrócenia się ładunku, co jest zgodne z wytycznymi standardu ISO 11607 dotyczącego opakowań do wyrobów medycznych.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Urządzenie do mechanizacji załadunku przepracowało 3 000 roboczogodzin. Zgodnie z zaleceniami producenta, szczegółowa kontrola urządzenia powinna być przeprowadzana co 240 roboczogodzin. Oblicz, ile maksymalnie roboczogodzin może pracować to urządzenie do następnej kontroli.

A. 100 roboczogodzin

B. 120 roboczogodzin

C. 80 roboczogodzin

D. 140 roboczogodzin

Odpowiedź 120 roboczogodzin jest poprawna, ponieważ zgodnie z informacjami zawartymi w treści pytania, urządzenie do mechanizacji załadunku powinno być kontrolowane co 240 roboczogodzin. Po przepracowaniu 3000 roboczogodzin możemy obliczyć, ile roboczogodzin pozostało do następnej kontroli. Aby to zrobić, wystarczy obliczyć, ile pełnych cykli kontroli już się odbyło. Dzieląc 3000 przez 240, otrzymujemy 12,5, co oznacza, że urządzenie przeszło 12 pełnych kontroli i zbliża się do 13. W takim przypadku musimy obliczyć resztę z tego dzielenia: 3000 - (12 * 240) = 3000 - 2880 = 120. Oznacza to, że maksymalnie 120 roboczogodzin może upłynąć przed następną kontrolą. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na tym, że regularna kontrola urządzeń jest kluczowa dla utrzymania ich sprawności i unikania kosztownych awarii. Właściwe monitorowanie roboczogodzin urządzenia pozwala na efektywne planowanie konserwacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu flotą maszyn.

Pytanie 13

Kierowca, według regulacji dotyczących czasu pracy kierowców, ma obowiązek skorzystać z przerwy w prowadzeniu pojazdu trwającej

A. 30 min po 5 h jazdy

B. 45 min po 4,5 h jazdy

C. 30 min po 4 h jazdy

D. 45 min po 5 h jazdy

Odpowiedź '45 min po 4,5 h jazdy' jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami unijnymi oraz krajowymi regulacjami dotyczącymi czasu pracy kierowców, każdy kierowca powinien przestrzegać określonych norm czasu pracy i odpoczynku. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 561/2006, po maksymalnie 4,5 godzinach jazdy, kierowca ma obowiązek zatrzymać się na przerwę trwającą co najmniej 45 minut. Taki czas odpoczynku jest niezbędny dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach, ponieważ długotrwałe prowadzenie pojazdu bez odpoczynku prowadzi do zmęczenia i zwiększa ryzyko wypadków. W praktyce kierowcy powinni planować swoje trasy z wyprzedzeniem, uwzględniając te przerwy, aby ich czas pracy był zgodny z przepisami i jednocześnie nie wpływał negatywnie na ich koncentrację oraz zdrowie. Przykładowo, podczas długich tras przewozowych, kierowcy mogą skorzystać z punktów odpoczynku, które są dostępne na autostradach, aby zapewnić sobie odpowiednie warunki do relaksu i regeneracji sił przed dalszą jazdą.

Pytanie 14

Na ilustracji jest przedstawione rozmieszczenie paletowych jednostek ładunkowych (pjł) w naczepie o pojemności 100 m³. Ile wynosi współczynnik wykorzystania pojemności naczepy, jeżeli objętość jednej pjł B wynosi 1,5 m³, a jednej pjł D 2,0 m³?

A. 0,50

B. 0,66

C. 0,56

D. 0,60

Współczynnik wykorzystania pojemności naczepy to kluczowy wskaźnik efektywności transportu, który pozwala ocenić, jak dobrze wykorzystana jest dostępna przestrzeń ładunkowa. W przypadku tej naczepy o pojemności 100 m³, obliczenia wykazują, że załadunek jednostek ładunkowych B (o objętości 1,5 m³) i D (o objętości 2,0 m³) prowadzi do uzyskania wartości 0,56, co oznacza, że 56% pojemności naczepy jest efektywnie wykorzystane. Efektywne zarządzanie przestrzenią ładunkową jest istotne w logistyce, gdyż pozwala na redukcję kosztów transportu oraz minimalizację emisji CO2 na jednostkę towaru. W praktyce, przy planowaniu transportu, warto zawsze dokonywać analizy objętości ładunków oraz optymalizacji rozmieszczenia jednostek ładunkowych. Zastosowanie standardów takich jak ISO 3874 dotyczących transportu paletowego może znacząco wspierać efektywność załadunku.

Pytanie 15

Koszt usługi transportowej wynosi 500 zł. Firma transportowa oferuje zniżkę w wysokości 10%. Ile będzie wynosić opłata za świadczoną usługę?

A. 475 zł

B. 450 zł

C. 400 zł

D. 550 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 450 zł. Aby uzyskać tę wartość, musimy najpierw obliczyć wysokość rabatu, który wynosi 10% z ceny usługi transportowej, czyli 500 zł. Obliczenia wykonujemy w następujący sposób: 10% z 500 zł to 0,10 * 500 zł = 50 zł. Następnie, aby obliczyć ostateczny koszt usługi po uwzględnieniu rabatu, należy od ceny początkowej odjąć wartość rabatu: 500 zł - 50 zł = 450 zł. Jest to przykład zastosowania podstawowych działań matematycznych w praktyce biznesowej, które są niezwykle istotne w zarządzaniu kosztami. W branży transportowej, gdzie rabaty mogą być powszechnie stosowane, umiejętność szybkiego obliczenia ostatecznej ceny jest kluczowa dla efektywnego podejmowania decyzji. Przykładowo, jeśli przedsiębiorstwo transportowe wykona więcej zleceń na podstawie podobnych rabatów, może to znacząco wpłynąć na jego zyski. Efektywne zarządzanie kosztami oraz umiejętność obliczania rabatów jest fundamentalne dla utrzymania konkurencyjności na rynku.

Pytanie 16

Międzynarodowy kodeks IMDGC zawiera szczegółowe regulacje dotyczące transportu ładunków niebezpiecznych w transporcie

A. samochodowym

B. kolejowym

C. morskim

D. powietrznym

Przewóz ładunków niebezpiecznych odbywa się też innymi środkami transportu, jak pociągi czy samochody, ale nie mogą być one regulowane przez kodeks IMDG. Ten kodeks dotyczy tylko transportu morskiego, a inne formy mają swoje własne przepisy. Na przykład, transport kolejowy ma swoje zasady, które są w dokumentach RID, a transport drogowy to już regulują przepisy ADR. Dla transportu powietrznego istotny jest dokument IATA DGR. Więc jeśli ktoś myśli, że kodeks IMDG obejmuje transport kolejowy czy drogowy, to widać, że nie rozumie podziału regulacji w tej kwestii. Każda z tych form transportu ma swoje konkretne wymagania, które trzeba znać i stosować, żeby przewóz był bezpieczny.

Pytanie 17

Korzystając z fragmentu ustawy Prawo o ruchu drogowym, określ maksymalną rzeczywistą masę całkowitą przyczepy ciągniętej przez samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej wynoszącej 7,5 tony.

Fragment ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym
Art. 62. 1. Rzeczywista masa całkowita przyczepy ciągniętej przez: 1) samochód osobowy, samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t lub autobus - nie może przekraczać rzeczywistej masy całkowitej pojazdu ciągnącego; 2) samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t- nie może przekraczać rzeczywistej masy całkowitej tego samochodu powiększonej o 40%;

Fragment ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym

Art. 62. 1. Rzeczywista masa całkowita przyczepy ciągniętej przez:

1) samochód osobowy, samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t lub autobus - nie może przekraczać rzeczywistej masy całkowitej pojazdu ciągnącego;

2) samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t- nie może przekraczać rzeczywistej masy całkowitej tego samochodu powiększonej o 40%;

A. 7,5 t

B. 11,0 t

C. 10,5 t

D. 3,5 t

Poprawna odpowiedź to 10,5 t, co wynika z przepisów zawartych w ustawie Prawo o ruchu drogowym. Zgodnie z tymi przepisami, maksymalna rzeczywista masa całkowita przyczepy ciągniętej przez samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej (DMC) wynoszącej 7,5 tony, wynosi 10,5 tony. Obliczenie to jest oparte na zasadzie, że przyczepa nie może przekraczać 40% DMC pojazdu ciągnącego. W praktyce oznacza to, że na przykład, jeśli mamy do czynienia z transportem towarów, kierowca musi upewnić się, że masa ładunku na przyczepie, dodana do masy pojazdu, nie przekracza tej wartości. Właściwe przestrzeganie norm dotyczących masy całkowitej jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze, gdyż nadmierna masa może prowadzić do poślizgu, trudności w hamowaniu oraz zwiększonego zużycia paliwa. Znajomość tych przepisów oraz ich stosowanie jest niezbędne w branży transportowej, aby zapewnić nie tylko legalność, ale i bezpieczeństwo wykonywanych przewozów.

Pytanie 18

Aby zrealizować transport żywych zwierząt, firma przewozowa musi posiadać pojazd lub zestaw drogowy

A. izotermicznym

B. specjalistycznym

C. uniwersalnym typu firanka

D. uniwersalnym bez burt

Odpowiedź, którą wybrałeś, jest jak najbardziej na miejscu. Przewóz żywych zwierząt to nie byle co, bo musi odbywać się w odpowiednich warunkach. Po pierwsze, takie samochody są projektowane tak, żeby zapewnić zwierzakom komfort, a to oznacza dobrą wentylację i odpowiednią temperaturę. Często są nawet dodatkowo wyposażane w klatki czy maty, które zapobiegają poślizgom. Takie pojazdy idealnie nadają się na transport bydła, gdzie musisz zwrócić uwagę na rozmiary i całe wyposażenie, żeby zwierzęta czuły się bezpiecznie i nie miały z tym stresu. Przepisy mówią jasno, że transport żywych zwierząt musi spełniać normy, co zresztą jest bardzo ważne. Na przykład, zgodnie z unijną dyrektywą, pojazdy muszą być dostosowane do przewozu różnych gatunków zwierząt, bo to wpływa na ich dobrostan w trakcie transportu.

Pytanie 19

Kierowca pokonał dystans 420 km z przeciętną prędkością 60 km/h. Jak długo, biorąc pod uwagę przepisy dotyczące czasu pracy kierowców, trwał proces transportu, jeżeli załadunek zajął 45 min, a rozładunek 30 min?

A. 9 h 00 min

B. 7 h 00 min

C. 8 h 15 min

D. 8 h 45 min

Aby obliczyć całkowity czas przewozu, musimy uwzględnić zarówno czas jazdy, jak i czas potrzebny na załadunek i wyładunek. Kierowca przejechał 420 km ze średnią prędkością 60 km/h. Czas jazdy można obliczyć, dzieląc dystans przez prędkość: 420 km / 60 km/h = 7 godzin. Następnie dodajemy czas załadunku, który wynosi 45 minut (0,75 godziny), oraz czas wyładunku, wynoszący 30 minut (0,5 godziny). Całkowity czas przewozu to 7 godzin (czas jazdy) + 0,75 godziny (czas załadunku) + 0,5 godziny (czas wyładunku) = 8,25 godziny, co w przeliczeniu na godziny i minuty daje 8 godzin i 15 minut. Jednakże, zgodnie z przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowcy, musimy również uwzględnić czas odpoczynku. W praktyce, w zależności od długości trasy i czasu pracy, kierowcy często potrzebują dodatkowych przerw, co może prowadzić do wydłużenia całkowitego czasu przewozu. W tym przypadku, po uwzględnieniu odpoczynku, całkowity czas przewozu wynosi 9 godzin. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w logistyce i transporcie, aby zapewnić zgodność z przepisami oraz efektywność operacyjną.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Czas załadunku samochodu ciężarowego przy użyciu rampy i ręcznego wózka unoszącego wynosi 30 minut. Ile pojazdów można obsłużyć w ciągu godziny, mając do dyspozycji 4 stanowiska do przeładunku oraz 4 wózki?

A. 2 samochody

B. 12 samochodów

C. 8 samochodów

D. 4 samochody

Poprawna odpowiedź to 8 samochodów, co wynika z analizy dostępnych stanowisk przeładunkowych oraz czasu potrzebnego na obsługę jednego samochodu. Wyładunek każdego pojazdu zajmuje 30 minut, co oznacza, że w ciągu jednej godziny można obsłużyć dwa samochody na jednym stanowisku. Posiadając 4 stanowiska przeładunkowe, można zatem obsłużyć 4 stanowiska x 2 samochody, co daje łącznie 8 samochodów. Takie podejście jest zgodne z zasadami efektywności operacyjnej w logistyce, które zakładają optymalne wykorzystanie dostępnych zasobów. Praktyczne zastosowanie tego obliczenia ma miejsce w centrach dystrybucyjnych, gdzie kluczowe jest minimalizowanie czasu przeładunku. Właściwe planowanie i organizacja przestrzeni ładunkowej mogą przyczynić się do poprawy wydajności, co jest szczególnie ważne w branżach, gdzie czas realizacji zamówień ma kluczowe znaczenie dla zadowolenia klienta. Oprócz tego, warto zwrócić uwagę na techniki zarządzania ruchem towarów, które mogą jeszcze bardziej zwiększyć efektywność operacyjną.

Pytanie 22

Jakiego dokumentu przewozowego powinien użyć nadawca, wysyłając towar pociągiem z Polski do Mongolii?

A. MAWB

B. SMGS

C. AWB

D. HAWB

SMGS, czyli 'Smluvní přeprava zboží po železnici', to międzynarodowy dokument przewozowy, który jest stosowany w transporcie kolejowym towarów między krajami, które są sygnatariuszami konwencji SMGS. Jako dokument przewozowy, SMGS reguluje prawa i obowiązki nadawcy, odbiorcy oraz przewoźnika, co zapewnia jasność i bezpieczeństwo w transporcie międzynarodowym. W przypadku transportu z Polski do Mongolii, SMGS jest odpowiednim wyborem, ponieważ obejmuje zarówno kraje Europy, jak i Azji. Dokument ten zawiera szczegółowe informacje o ładunku, w tym jego charakterystykę, wagę oraz dane nadawcy i odbiorcy. Dzięki SMGS nadawca może skorzystać z uproszczonych procedur celnych i zapewnia sobie większą ochronę prawną w razie ewentualnych sporów związanych z przewozem. W praktyce, stosowanie SMGS w transporcie kolejowym przyczynia się do efektywności operacyjnej oraz szybszego przeprowadzenia procedur logistycznych, co jest niezbędne w handlu międzynarodowym.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Któremu kierowcy należy zlecić przewóz ładunku, uwzględniając przepisy dotyczące dwutygodniowego czasu jazdy, jeżeli będzie on musiał w czwartym tygodniu prowadzić pojazd przez 52 godziny?

Kierowca	Tygodniowy czas prowadzenia pojazdu
Kierowca	pierwszy tydzień [h]	drugi tydzień [h]	trzeci tydzień [h]
A.	48	42	39
B.	56	34	37
C.	34	48	42
D.	42	36	51

A. Kierowcy C.

B. Kierowcy D.

C. Kierowcy B.

D. Kierowcy A.

Wybór któregokolwiek z pozostałych kierowców to kiepski pomysł, bo narusza przepisy dotyczące czasu pracy. Przykładowo, jeśli byśmy wybrali kierowcę A, to miałby zbyt duże godziny w poprzednich tygodniach, co oznacza, że w czwartym tygodniu mógłby przekroczyć limit, a to jest niezgodne z przepisami. Taki sposób myślenia to typowy błąd, bo nie bierze się pod uwagę kluczowych zasad regulujących czas pracy kierowców. W transporcie ważne, żeby zdawać sobie sprawę, że łamanie przepisów naraża kierowców na niebezpieczeństwo, a firmę na kłopoty z reputacją czy kary finansowe. W dodatku, źle podejmowane decyzje wpływają na efektywność, bo zmęczeni kierowcy nie są tak wydajni i mogą popełniać błędy. Zarządzanie czasem pracy jest podczas transportu kluczowe dla bezpieczeństwa i rentowności firmy, więc znajomość przepisów to podstawa dla wszystkich zaangażowanych w transport.

Pytanie 26

Dokumentem stosowanym dla jednego pojazdu lub zespołu pojazdów przy transporcie ładunków w międzynarodowym transporcie drogowym, który pełni rolę celną i gwarancyjną, jest

A. deklaracja RUS

B. karnet TIR

C. list UFO

D. list FIATA

Karnet TIR (Transport International Routier) jest międzynarodowym dokumentem celnym, który umożliwia przewóz towarów w transporcie drogowym z zastosowaniem uproszczonych procedur celnych. Użycie karnetu TIR ma na celu przyspieszenie transportu towarów poprzez zminimalizowanie liczby kontroli celnych na granicach. Dokument ten jest stosowany w ramach systemu TIR, który obejmuje wiele krajów, co czyni go niezwykle istotnym narzędziem w międzynarodowym handlu. Przykładem zastosowania karnetu TIR może być przewóz ładunków z jednego kraju do drugiego, gdzie pojazd jest objęty gwarancją celną, co pozwala na opóźnienie opłat celnych do momentu dotarcia do miejsca przeznaczenia. Dzięki temu przedsiębiorcy mogą efektywniej zarządzać cash flow i uniknąć niepotrzebnych opóźnień. Karnet TIR, jako dokument uznawany na całym świecie, ułatwia również współpracę między różnymi administracjami celnymi, co jest kluczowe w kontekście globalizacji i rosnących wymagań logistycznych.

Pytanie 27

Która z formuł handlowych Incoterms 2020 nakłada na sprzedającego obowiązek ubezpieczenia towaru podczas transportu w najszerszym zakresie ochrony, odpowiadającym warunkom ICC A?

A. CIP

B. EXW

C. FAS

D. DPU

Wybranie odpowiedzi takich jak FAS, EXW czy DPU może świadczyć o pewnych nieporozumieniach dotyczących tego, co dokładnie robi sprzedający w kontekście Incoterms 2020. FAS (Free Alongside Ship) oznacza, że sprzedający tylko dostarcza towar blisko statku, ale nie musi ubezpieczać ładunku i ryzyko na kupującego przechodzi w momencie, gdy towar jest w tym miejscu. EXW (Ex Works) to jeszcze bardziej ogranicza odpowiedzialność sprzedającego, bo oznacza, że dostarcza towar tylko ze swojego zakładu, a wszystkie koszty, w tym transport i ubezpieczenie, pokrywa kupujący od momentu odbioru. Natomiast DPU (Delivered at Place Unloaded) pokazuje, że sprzedający dostarcza towar do określonego miejsca, ale też nie musi go ubezpieczać na czas transportu. Często popełniany błąd to myślenie, że wszystkie formuły Incoterms wymagają ubezpieczenia, co nie jest prawdą, bo tylko CIP ma taki wymóg dla sprzedającego. Warto to zrozumieć, bo każda z formuł ma swoje specyficzne zastosowania i różne poziomy odpowiedzialności, co jest kluczowe w zarządzaniu ryzykiem w handlu międzynarodowym.

Pytanie 28

Odbiorca wskazany w krajowym samochodowym liście przewozowym potwierdza przyjęcie towaru na egzemplarzu zwanym

A. grzbietem dokumentu przewozowego

B. oryginałem dokumentu przewozowego

C. cedułą dokumentu przewozowego

D. wtórnikiem dokumentu przewozowego

Ceduła listu przewozowego jest kluczowym dokumentem, na którym odbiorca potwierdza odbiór towaru. Jest to egzemplarz, który zawiera wszystkie istotne informacje dotyczące przesyłki, takie jak nazwa nadawcy, odbiorcy, rodzaj towaru oraz jego ilość. Odbiorca, kwitując odbiór na cedułach, zapewnia, że towar dotarł w odpowiednim stanie i ilości, co stanowi istotny dowód w przypadku ewentualnych reklamacji lub sporów. Praktyka ta jest zgodna z normami transportowymi, obowiązującymi w branży logistycznej, które podkreślają znaczenie dokumentacji przewozowej w procesach transportowych. Warto zauważyć, że ceduła, jako egzemplarz potwierdzający, jest często używana w różnych scenariuszach przewozu, co czyni ją uniwersalnym narzędziem w zarządzaniu logistyką. Z tego powodu zrozumienie roli ceduły w procesie transportowym jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 29

Jaką stawką VAT obciążona jest usługa transportu towarów na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej?

A. 8%

B. 5%

C. 23%

D. 0%

Usługa przewozu rzeczy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej objęta jest stawką VAT w wysokości 23%. Jest to standardowa stawka VAT, która dotyczy większości towarów i usług w Polsce. Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, usługi transportowe są klasyfikowane jako usługi związane z działalnością gospodarczą, a ich opodatkowanie wynika z ogólnych zasad naliczania VAT. Praktycznym przykładem może być firma transportowa, która świadczy usługi przewozu towarów dla różnych klientów, takich jak sklepy, producentów czy hurtownie. W takim przypadku wszystkie usługi przewozowe powinny być fakturowane z naliczeniem stawki 23%. Warto również pamiętać, że w przypadku przewozu towarów poza granice Polski mogą występować inne stawki lub zwolnienia z VAT, dlatego przedsiębiorcy powinni być świadomi obowiązujących przepisów na poziomie europejskim oraz krajowym, aby prawidłowo naliczać podatek VAT na swoich fakturach.

Pytanie 30

Gdy zleceniodawca wynagradza za zdolność ładunkową (pojemność) zamówionego środka transportu, niezależnie od ilości i objętości towaru, który zostanie załadowany, to taki transport określa się

A. kabotażowym

B. całopojazdowym

C. drobnicowym

D. ponadgabarytowym

Przewóz całopojazdowy to forma transportu, w której zleceniodawca płaci za pełną zdolność ładunkową, niezależnie od ilości towaru, jaki zostanie załadowany. Oznacza to, że cały pojazd dedykowany jest na przewóz ładunku jednego zleceniodawcy, co pozwala na maksymalne wykorzystanie pojemności transportowej. W praktyce, przewozy całopojazdowe są często stosowane w sytuacjach, gdzie klient ma do przewiezienia dużą ilość towaru, co może być bardziej opłacalne niż korzystanie z przewozu drobnicowego, w którym ładunki różnych zleceniodawców są łączone w jednym transporcie. Przewóz całopojazdowy zapewnia również większą elastyczność w zakresie terminu dostawy oraz mniejsze ryzyko uszkodzenia towaru, ponieważ ładunek nie jest przepakowywany. W standardach branżowych, przewozy całopojazdowe często wiążą się z umowami długoterminowymi, co pozwala na lepsze planowanie i optymalizację kosztów transportu."

Pytanie 31

Korzystając z zamieszczonej tabeli, ustal najniższy koszt przewozu 10 paletowych jednostek ładunkowych jednym środkiem transportu na odległość 26 km, jeżeli pojazd porusza się ze średnią prędkością 20 km/h.

Cennik opłat przewozowych
Rodzaj środka transportu – maksymalna pojemność	Cennik
pojazd 5-paletowy (14 m³)	100,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę
pojazd 8-paletowy (20 m³)	125,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę
pojazd 14-paletowy (35 m³)	150,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę
pojazd 20-paletowy (50 m³)	180,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę

A. 200,00 zł

B. 360,00 zł

C. 300,00 zł

D. 250,00 zł

Najniższy koszt przewozu 10 paletowych jednostek ładunkowych na odległość 26 km przy średniej prędkości 20 km/h wynosi 300,00 zł. Aby to ustalić, należy obliczyć czas przewozu, który wynosi 1,3 godziny, co zaokrągla się do 2 godzin. W przypadku transportu paletowego, kluczowym elementem jest dobór odpowiedniego środka transportu. Pojazd 14-paletowy, o pojemności 35 m³, jest idealny do przewozu 10 palet. Koszt wynajmu takiego pojazdu wynosi 150,00 zł za godzinę. Stąd, całkowity koszt za 2 godziny przewozu to 300,00 zł. W praktyce, przy planowaniu transportu, ważne jest nie tylko obliczenie kosztów, ale także uwzględnienie czasu dostawy i efektywności logistycznej. Przestrzeganie norm przewozowych i dobrych praktyk w organizacji transportu, takich jak optymalizacja trasy czy właściwy dobór pojazdu, wpływa na efektywność kosztową operacji logistycznych, co jest niezbędne do osiągnięcia konkurencyjności na rynku.

Pytanie 32

Kierowca transportujący substancje niebezpieczne na terytorium kraju powinien dysponować

A. świadectwem wymaganym zgodnie z konwencją ATP.

B. zezwoleniem wspólnotowym na transport.

C. zaświadczeniem ADR.

D. dokumentem certyfikacyjnym EURO 1.

Zaświadczenie ADR jest dokumentem wymaganym do przewozu towarów niebezpiecznych zgodnie z międzynarodową konwencją dotyczącą przewozu takich towarów. ADR (fr. Accord européen relatif au transport international des marchandises Dangereuses par Route) określa zasady dotyczące transportu drogowego materiałów, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia, życia ludzi oraz dla środowiska. Posiadanie zaświadczenia ADR potwierdza, że kierowca przeszedł odpowiednie szkolenie oraz zna zasady bezpiecznego transportu tych materiałów. W praktyce oznacza to, że kierowca jest w stanie zidentyfikować rodzaj przewożonego towaru, stosować się do specjalnych zasad załadunku i rozładunku, a także zna procedury postępowania w razie wypadku. Przykładem zastosowania wiedzy zdobytej podczas szkolenia ADR może być umiejętność oceny ryzyka oraz właściwego oznakowania pojazdu, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze oraz w przypadku kontroli drogowych.

Pytanie 33

Jednostką ładunkową w kontenerze o objętości 1 TEU jest kontener

A. o szerokości 20 ft

B. o szerokości 40 ft

C. o długości 20 ft

D. o długości 40 ft

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na kontener o szerokości 40 ft lub długości 40 ft, jest błędny, ponieważ nie odpowiada definicji jednostki 1 TEU. Kontener o długości 40 ft (stóp) ma pojemność równą 2 TEU. To zrozumienie jest kluczowe w kontekście logistyki, gdzie precyzyjne określenie pojemności ładunkowej wpływa na strategię transportową. Podobnie, kontener o szerokości 20 ft nie odnosi się do standardowego wymiaru jednostki ładunkowej TEU, ponieważ szerokość kontenera nie jest czynnikiem decydującym o jego pojemności; to długość jest kluczowa. Takie nieścisłe rozumienie może prowadzić do nieefektywnego planowania transportu, co z kolei generuje dodatkowe koszty i opóźnienia w łańcuchu dostaw. W transporcie morskim i logistyce, standardy te są ustalane przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) oraz praktyki branżowe, które mają na celu ułatwienie wymiany towarów na globalnym rynku. Nieprawidłowe interpretacje tych standardów mogą skutkować nieoptymalnym wykorzystaniem przestrzeni ładunkowej, co jest kosztowne i nieefektywne dla firm zajmujących się transportem i handlem międzynarodowym.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

W systemie Ro-La (Rollende Landstrasse - ruchoma droga) pojazdy są załadowywane na wagony niskopodwoziowe zawsze w poziomie poprzez najazd z przodu pojazdu

A. przodem na rampę czołową

B. przodem na rampę boczną

C. tyłem na rampę czołową

D. tyłem na rampę boczną

Załadunek pojazdów tyłem na rampę czołową, przodem na rampę boczną oraz tyłem na rampę boczną są podejściami, które nie są zgodne z zasadami praktyki transportowej w systemie Ro-La. Załadunek tyłem na rampę czołową wiąże się z trudnościami w manewrowaniu, a także z problemami z widocznością, co zwiększa ryzyko wypadków i uszkodzeń. Tego rodzaju podejście jest niewskazane, ponieważ ogranicza kontrolę kierowcy nad pojazdem w trakcie wjazdu na wagon. Z kolei załadunek przodem na rampę boczną jest również niewłaściwy, ponieważ wiele wagonów Ro-La nie jest zaprojektowanych do obsługi takich manewrów. Rampy boczne nie zapewniają wystarczającej stabilności oraz przestrzeni do bezpiecznego wjazdu, co może prowadzić do nieprawidłowego umiejscowienia pojazdu na wagonie. Dodatkowo, załadunek tyłem na rampę boczną zwiększa ryzyko uszkodzenia części naczepy lub kontenera podczas manewrów. W praktyce, takie błędne podejścia mogą prowadzić do wydłużenia czasu załadunku oraz wyładunku, co jest nieefektywne z perspektywy operacyjnej. Niestety, często spotyka się mylne przekonania związane z różnymi metodami załadunku, które nie opierają się na rzetelnych standardach branżowych ani praktycznym doświadczeniu, co może prowadzić do niezamierzonych komplikacji.

Pytanie 38

Jaką objętość ma paletowa jednostka ładunkowa utworzona na palecie o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 1 200 x 1 000 x 150 mm, na której znajduje się 8 kartonów o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 600 x 500 x 850 mm?

A. 1,776 m3

B. 2,040 m3

C. 1,200 m3

D. 2,220 m3

Aby obliczyć objętość paletowej jednostki ładunkowej, należy pomnożyć wymiary palety, które wynoszą 1200 mm x 1000 mm x 150 mm. Obliczenie: (1200 mm x 1000 mm x 150 mm) / 1 000 000 000 = 0,180 m³. Następnie należy wziąć pod uwagę objętość kartonów. Każdy karton ma wymiary 600 mm x 500 mm x 850 mm, co daje: (600 mm x 500 mm x 850 mm) / 1 000 000 000 = 0,255 m³ na jeden karton. Dla 8 kartonów objętość wynosi 8 x 0,255 m³ = 2,040 m³. Łącząc te dane, otrzymujemy całkowitą objętość jednostki ładunkowej równą 2,220 m³. Takie obliczenia są kluczowe w logistyce i magazynowaniu, gdzie precyzyjne określenie objętości ładunków pozwala na efektywne zarządzanie przestrzenią oraz kosztami transportu. Zrozumienie tego procesu jest niezbędne dla osób pracujących w branży transportowej oraz magazynowej.

Pytanie 39

CIM waybill to dokument używany w transporcie

A. krajowym drogowym

B. międzynarodowym drogowym

C. krajowym lotniczym

D. międzynarodowym kolejowym

List przewozowy CIM (Convention Internationale des Marchandises) jest kluczowym dokumentem stosowanym w międzynarodowym transporcie kolejowym towarów. Stanowi on formalne potwierdzenie zawarcia umowy przewozu pomiędzy nadawcą a przewoźnikiem. Dokument ten jest zgodny z międzynarodowymi standardami, w tym z regulacjami COTIF (Convention concerning International Carriage by Rail), które określają zasady transportu towarów koleją. List CIM zawiera istotne informacje takie jak dane nadawcy, odbiorcy, szczegóły dotyczące ładunku oraz warunki przewozu. Praktyczne zastosowanie listu CIM widoczne jest w transporcie ładunków między różnymi krajami, gdzie kolej jest często najefektywniejszym środkiem transportu, zwłaszcza w przypadku dużych i ciężkich ładunków. Umożliwia on także łatwiejsze śledzenie przesyłek oraz ograniczenie ryzyka błędów w dokumentacji. Warto również zauważyć, że list CIM może być używany jako podstawa do ubiegania się o odszkodowanie w przypadku zagubienia lub uszkodzenia towaru podczas transportu, co czyni go niezwykle istotnym w zarządzaniu ryzykiem w branży logistycznej.

Pytanie 40

Oblicz masę 15 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), które zawierają po 16 kartonów, gdy masa jednego kartonu wynosi 45 kg, a masa palety to 25 kg?

A. 11 175 kg

B. 10 800 kg

C. 18 000 kg

D. 16 800 kg

Aby obliczyć całkowitą masę 15 paletowych jednostek ładunkowych, musimy uwzględnić zarówno masę kartonów, jak i masę palet. Każda paletowa jednostka ładunkowa zawiera 16 kartonów, a masa jednego kartonu wynosi 45 kg. Zatem masa 16 kartonów na paletę wynosi 16 * 45 kg = 720 kg. Następnie dodajemy masę palety, która wynosi 25 kg, co daje całkowitą masę jednej paletowej jednostki ładunkowej równą 720 kg + 25 kg = 745 kg. Aby uzyskać całkowitą masę 15 palet, mnożymy tę wartość przez 15, co daje 15 * 745 kg = 11 175 kg. Tego rodzaju obliczenia są powszechnie stosowane w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw, gdzie wiedza na temat obliczania masy ładunków jest kluczowa dla efektywnego planowania transportu i magazynowania. Dzięki temu można uniknąć przekroczenia nośności pojazdów transportowych oraz zoptymalizować procesy związane z załadunkiem i rozładunkiem towarów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej