Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 21:53
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 22:04

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie przyporządkowanie: urządzenie - funkcja, którą pełni, jest błędne?

A. Access Point - bezprzewodowe połączenie komputerów z siecią lokalną

B. Modem - łączenie sieci lokalnej z Internetem

C. Ruter - łączenie komputerów w tej samej sieci

D. Przełącznik - segmentacja sieci na VLAN-y

Zrozumienie roli i funkcji urządzeń sieciowych jest kluczowe dla efektywnego projektowania oraz zarządzania sieciami komputerowymi. Przełącznik, który w tej odpowiedzi został przypisany do podziału sieci na VLAN-y, jest urządzeniem, które działa na warstwie drugiej modelu OSI i służy do łączenia urządzeń w ramach lokalnej sieci komputerowej. Przełączniki umożliwiają segregowanie ruchu sieciowego oraz zwiększają wydajność poprzez tworzenie wirtualnych sieci lokalnych (VLAN), co pozwala na lepsze zarządzanie ruchem i zwiększa bezpieczeństwo. Modem, z kolei, jest urządzeniem, które konwertuje sygnały cyfrowe na analogowe i odwrotnie, umożliwiając połączenie między siecią lokalną a Internetem. To sprawia, że modem jest niezbędny w każdym systemie, który wymaga dostępu do globalnej sieci. Access Point to urządzenie, które rozszerza zasięg sieci bezprzewodowej, pozwalając na dostęp do sieci lokalnej dla komputerów i innych urządzeń mobilnych. Odpowiednie przypisanie funkcji do urządzeń jest kluczowe dla poprawnego działania całej infrastruktury sieciowej. Błędy w rozumieniu ról tych urządzeń mogą prowadzić do nieefektywnego projektowania sieci, co z kolei może wpłynąć na wydajność oraz bezpieczeństwo całego systemu. Właściwe przyporządkowanie funkcji do urządzeń w sieci jest nie tylko kwestią techniczną, ale także strategicznym aspektem, który wymaga zrozumienia interakcji pomiędzy różnymi technologiami i ich zastosowaniem w praktyce.

Pytanie 2

Jaką usługę serwerową wykorzystuje się do automatycznej konfiguracji interfejsów sieciowych urządzeń klienckich?

A. RIP (Routing Information Protocol)

B. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

C. ICMP (Internet Control Message Protocol)

D. SIP (Session Initiation Protocol)

DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) to protokół, który automatyzuje proces przypisywania adresów IP i innych ustawień sieciowych stacjom klienckim w sieci. Dzięki DHCP, administratorzy sieci mogą zdalnie zarządzać konfiguracją interfejsów sieciowych, co znacznie upraszcza proces wprowadzania nowych urządzeń do sieci oraz minimalizuje ryzyko błędów, jakie mogą wystąpić przy ręcznym przypisywaniu adresów IP. Protokół ten pozwala na dynamiczne przydzielanie adresów IP z puli dostępnych adresów, co jest szczególnie przydatne w środowiskach z wieloma urządzeniami mobilnymi lub w sytuacji, gdy liczba urządzeń w sieci zmienia się często. Przykładem zastosowania DHCP może być biuro, gdzie pracownicy przynoszą swoje laptopy i smartfony, a serwer DHCP automatycznie przydziela im odpowiednie adresy IP oraz inne ustawienia, takie jak brama domyślna czy serwery DNS. Stosowanie DHCP jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania siecią, co pozwala na efektywne i bezpieczne zarządzanie infrastrukturą sieciową.

Pytanie 3

Jaką minimalną ilość pamięci RAM musi mieć komputer, aby móc uruchomić 64-bitowy system operacyjny Windows 7 w trybie graficznym?

A. 1GB

B. 256MB

C. 512MB

D. 2GB

Wybór 2GB jako minimalnej pamięci RAM do systemu Windows 7 w wersji 64-bitowej jest zgodny z wymaganiami technicznymi Microsoftu. Zgodnie z dokumentacją techniczną, Windows 7 64-bitowy wymaga minimum 2GB pamięci RAM dla optymalnej pracy w trybie graficznym, co pozwala na płynne uruchamianie aplikacji, korzystanie z interfejsu graficznego oraz obsługę podstawowych funkcji systemowych. Przykładowo, w przypadku uruchamiania aplikacji biurowych, przeglądarek internetowych czy programów multimedialnych, 2GB RAM pozwala na zachowanie odpowiedniej wydajności oraz komfortu użytkowania. Warto także zauważyć, że w praktyce, dla bardziej zaawansowanych zadań, takich jak obróbka grafiki czy gry, zalecana jest jeszcze większa ilość pamięci, co jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi. Użytkownicy powinni również pamiętać, że zainstalowanie większej ilości RAM może znacząco wpłynąć na ogólną wydajność systemu, pozwalając na jednoczesne uruchamianie większej liczby aplikacji oraz poprawiając szybkość działania systemu.

Pytanie 4

Na rysunku zobrazowano schemat

A. zasilacza impulsowego

B. przetwornika DAC

C. przełącznika kopułkowego

D. karty graficznej

Karta graficzna to komponent komputerowy dedykowany do renderowania grafiki i generowania obrazów. Jej kluczowymi elementami są procesor graficzny (GPU) oraz pamięć RAM, które wspólnie odpowiadają za przetwarzanie danych graficznych. Schemat przedstawiony na rysunku nie zawiera elementów typowych dla układów graficznych, takich jak złącza wideo czy procesory przetwarzania grafiki. Przetwornik DAC, czyli cyfrowo-analogowy, służy do konwersji sygnałów cyfrowych na analogowe, co jest istotne w systemach dźwiękowych i telekomunikacyjnych. Tego typu układ zawiera zwykle drabinkę rezystorową i wzmacniacze operacyjne, które nie są obecne w analizowanym schemacie. Przełącznik kopułkowy natomiast to mechaniczny element stosowany w klawiaturach i innych urządzeniach wejściowych, który poprzez fizyczne naciśnięcie zamyka obwód elektryczny. Schemat zasilacza impulsowego zawiera elementy elektroniczne takie jak diody, tranzystory i kondensatory, które umożliwiają efektywną konwersję energii, nie mając zastosowania w kontekście mechanicznych przełączników. Błędy w rozpoznaniu schematu wynikają często z mylenia funkcji i zastosowań poszczególnych komponentów elektronicznych oraz ich charakterystycznych układów w różnych systemach technologicznych. Właściwe rozpoznanie takich rysunków wymaga zrozumienia ich funkcji i sposobu działania, co jest kluczowe przy projektowaniu i naprawie urządzeń elektronicznych.

Pytanie 5

W tabeli zaprezentowano specyfikacje czterech twardych dysków. Dysk, który oferuje najwyższą średnią prędkość odczytu danych, to

Pojemność	320 GB	320 GB	320 GB	320 GB
Liczba talerzy	2	3	2	2
Liczba głowic	4	6	4	4
Prędkość obrotowa	7200 obr./min	7200 obr./min	7200 obr./min	7200 obr./min
Pamięć podręczna	16 MB	16 MB	16 MB	16 MB
Czas dostępu	8.3 ms	8.9 ms	8.5 ms	8.6 ms
Interfejs	SATA II	SATA II	SATA II	SATA II
Obsługa NCQ	TAK	NIE	TAK	TAK
Dysk	A.	B.	C.	D.

A. B

B. D

C. A

D. C

Dysk A zapewnia największą średnią szybkość odczytu danych dzięki najniższemu czasowi dostępu wynoszącemu 8.3 ms co jest kluczowym parametrem przy wyborze dysku twardego do zadań jak szybkie przetwarzanie danych czy ładowanie aplikacji Im niższy czas dostępu tym szybciej dysk może odczytywać i zapisywać dane co jest istotne w zastosowaniach wymagających szybkiej reakcji jak w serwerach czy stacjach roboczych Dysk A wyposażony jest także w 16 MB pamięci podręcznej oraz obsługę NCQ co przyspiesza operacje wejścia-wyjścia poprzez optymalne kolejkowanie zadań NCQ (Native Command Queuing) jest istotnym wsparciem w środowiskach wielozadaniowych ułatwiając jednoczesny dostęp do wielu plików Standard SATA II z prędkością 3 Gb/s zapewnia wystarczającą przepustowość dla większości zastosowań komercyjnych i konsumenckich Wybór odpowiedniego dysku twardego zgodnie z wymaganiami aplikacji jest kluczowy dla optymalizacji wydajności systemu Warto zatem inwestować w dyski o niższym czasie dostępu i obsłudze NCQ aby zwiększyć efektywność pracy szczególnie w zastosowaniach profesjonalnych

Pytanie 6

Na wydruku z drukarki laserowej występują jasne i ciemne fragmenty. Jakie działania należy podjąć, by poprawić jakość druku oraz usunąć problemy z nieciągłością?

A. zastąpić nagrzewnicę

B. wyczyścić dysze drukarki

C. wymienić bęben światłoczuły

D. oczyścić wentylator drukarki

Wymiana bębna światłoczułego jest kluczowym krokiem w rozwiązaniu problemów z jakością wydruku w drukarce laserowej, w tym z jaśniejszymi i ciemniejszymi obszarami na stronie. Bęben światłoczuły odpowiada za przenoszenie obrazu na papier; jego zużycie lub uszkodzenie prowadzi do nieprawidłowej reprodukcji tonera. W przypadku, gdy bęben jest zarysowany, zabrudzony lub ma zużyte powierzchnie, toner nie przywiera równomiernie, co skutkuje widocznymi nieciągłościami w wydruku. Przykładem może być sytuacja, w której kończy się żywotność bębna po wielu stronach wydruku, co prowadzi do niszczenia jego powierzchni. Wymiana bębna na nowy, zgodny z zaleceniami producenta, powinna przywrócić prawidłową jakość wydruku. Warto także pamiętać, aby regularnie kontrolować stan bębna i zgodnie z harmonogramem konserwacji wymieniać go na nowy, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania urządzeniami drukującymi.

Pytanie 7

Aby po załadowaniu systemu Windows program Kalkulator uruchamiał się automatycznie, konieczne jest dokonanie ustawień

A. funkcji Snap i Peak

B. pulpitu systemowego

C. harmonogramu zadań

D. pliku wymiany

Inkorporowanie funkcji wymiany plików, takich jak plik wymiany, nie ma związku z automatycznym uruchamianiem aplikacji w systemie Windows. Plik wymiany jest używany przez system operacyjny do zarządzania pamięcią, zwłaszcza w sytuacjach, gdy pamięć RAM jest niewystarczająca. Jego rola polega na przechowywaniu danych, które nie mieszczą się w pamięci operacyjnej, co nie wpływa na uruchamianie aplikacji przy starcie systemu. Kolejnym błędnym podejściem jest zakładanie, że funkcje Snap i Peak miałyby w tym kontekście zastosowanie. Te funkcje są odpowiedzialne za zarządzanie oknami aplikacji, umożliwiając ich maksymalizację lub minimalizację oraz tworzenie zrzutów ekranu, jednak nie mają żadnego wpływu na automatyzację uruchamiania programów. Co więcej, pulpitu systemowego nie można traktować jako narzędzia do konfigurowania aplikacji startowych. Pulpit to jedynie interfejs użytkownika, na którym mogą być umieszczane ikony aplikacji, ale nie ma on funkcji automatyzacji. Typowym błędem jest mylenie terminologii i założeń dotyczących systemu operacyjnego, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Aby poprawnie ustawić automatyczne uruchamianie aplikacji, istotne jest zrozumienie działania Harmonogramu zadań oraz innych narzędzi systemowych, które oferują takie możliwości.

Pytanie 8

Który z poniższych protokołów funkcjonuje w warstwie aplikacji?

A. ARP

B. FTP

C. TCP

D. UDP

UDP (User Datagram Protocol), ARP (Address Resolution Protocol) oraz TCP (Transmission Control Protocol) są protokołami, które działają w warstwie transportowej i warstwie linku, a nie w warstwie aplikacji. UDP jest protokołem bezpołączeniowym, co oznacza, że nie ustanawia połączenia przed wysłaniem danych, co może prowadzić do utraty pakietów, ale jest wydajny w aplikacjach, gdzie szybkość jest kluczowa, takich jak transmisje wideo czy gry online. Z kolei TCP jest protokołem połączeniowym, który zapewnia niezawodne przesyłanie danych poprzez potwierdzenia i retransmisję w przypadku utraty pakietów, co czyni go idealnym dla aplikacji wymagających dokładności, jak przeglądanie stron internetowych czy poczta elektroniczna. ARP z kolei jest protokołem warstwy linku, odpowiedzialnym za mapowanie adresów IP na adresy MAC w lokalnej sieci, co jest kluczowe dla komunikacji w sieciach Ethernet. Typowym błędem myślowym jest mylenie warstw modelu OSI i przypisywanie protokołów do niewłaściwych warstw, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście ich funkcji i zastosowania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego projektowania i wdrażania rozwiązań sieciowych oraz dla bezproblemowej komunikacji między różnymi systemami.

Pytanie 9

Jakie polecenie uruchamia edytor polityk grup w systemach z rodziny Windows Server?

A. regedit.exe

B. gpedit.msc

C. dcpromo.exe

D. services.msc

Wybór odpowiedzi, która nie wskazuje na gpedit.msc, może prowadzić do niedokładnych wniosków dotyczących narzędzi administracyjnych w systemach Windows Server. regedit.exe jest narzędziem do edycji rejestru systemowego, co czyni je nieodpowiednim do zarządzania zasadami grup. Edycja rejestru może wprowadzić zmiany w konfiguracji systemu, ale nie zapewnia struktury ani funkcjonalności dedykowanej do centralnego zarządzania politykami grupowymi, co jest kluczowe w środowisku serwerowym. services.msc umożliwia zarządzanie usługami uruchomionymi w systemie, co również nie ma związku z zasadami grup. Użytkownicy mogą błędnie utożsamiać zarządzanie usługami z administracją politykami bezpieczeństwa, co prowadzi do mylnych interpretacji. dcpromo.exe z kolei jest używane do promowania serwera do roli kontrolera domeny, co również odbiega od tematu zarządzania politykami. Użytkownicy mogą myśleć, że promowanie serwera jest związane z administracją zasad grup, ale w rzeczywistości jest to proces konfiguracyjny dotyczący architektury Active Directory. Rozróżnienie tych narzędzi jest kluczowe dla zrozumienia, jak efektywnie zarządzać środowiskiem Windows Server oraz jakie narzędzia są właściwe do realizacji konkretnych zadań administracyjnych. Wiedza na temat funkcji i zastosowań poszczególnych narzędzi jest fundamentalna dla każdego, kto chce skutecznie zarządzać infrastrukturą IT.

Pytanie 10

W topologii fizycznej w kształcie gwiazdy, wszystkie urządzenia działające w sieci są

A. połączone z dwoma sąsiadującymi komputerami

B. połączone ze sobą segmentami kabla tworząc zamknięty pierścień

C. podłączone do jednej magistrali

D. podłączone do węzła sieci

W topologii fizycznej gwiazdy, wszystkie urządzenia w sieci są podłączone do centralnego węzła, który pełni rolę koncentratora. Węzeł ten może być przełącznikiem, routerem lub innym urządzeniem sieciowym, które zarządza komunikacją między wszystkimi podłączonymi do niego urządzeniami. Taki model architektoniczny zapewnia dużą elastyczność i łatwość w dodawaniu nowych urządzeń do sieci. W przypadku awarii jednego z podłączonych urządzeń, inne nie są nią dotknięte, co znacząco zwiększa niezawodność sieci. Przykładem zastosowania topologii gwiazdy może być biuro, w którym komputery pracowników są podłączone do centralnego przełącznika, co umożliwia ich komunikację z serwerami, drukarkami czy Internetem. W kontekście dobrych praktyk, stosowanie topologii gwiazdy jest zgodne ze standardami sieciowymi, ponieważ pozwala na łatwe monitorowanie i zarządzanie ruchem sieciowym. Dzięki centralizacji zarządzania, administratorzy sieci mogą szybko identyfikować i rozwiązywać problemy, co jest kluczowe w środowisku o dużym natężeniu ruchu.

Pytanie 11

Błąd typu STOP Error (Blue Screen) w systemie Windows, który wiąże się z odniesieniem się systemu do niepoprawnych danych w pamięci RAM, to

A. PAGE_FAULT_IN_NONPAGE_AREA

B. UNMOUNTABLE_BOOT_VOLUME

C. UNEXPECTED_KERNEL_MODE_TRAP

D. NTFS_FILE_SYSTEM

UNMOUNTABLE_BOOT_VOLUME oznacza, że system operacyjny nie może uzyskać dostępu do partycji rozruchowej. Zwykle jest to spowodowane uszkodzeniem systemu plików lub błędami w strukturze partycji, co prowadzi do niemożności załadowania systemu operacyjnego. W przeciwieństwie do PAGE_FAULT_IN_NONPAGE_AREA, błędy te są bardziej związane z problemami z dyskiem twardym niż z pamięcią operacyjną. UNEXPECTED_KERNEL_MODE_TRAP to błąd, który zazwyczaj występuje w wyniku problemów z oprogramowaniem lub sprzetowym, a jego przyczyny mogą być różnorodne, w tym nieprawidłowe sterowniki. Wreszcie, NTFS_FILE_SYSTEM to kod błędu związany z problemami w systemie plików NTFS, co również różni się od problemu z pamięcią, jakim jest PAGE_FAULT_IN_NONPAGE_AREA. Warto zauważyć, że mylenie tych błędów może wynikać z braku zrozumienia ich specyfiki oraz różnic w kontekstach, w których się pojawiają. Kluczowe jest, aby przy diagnozowaniu błędów systemowych skupić się na ich kontekście oraz przyczynach, co pozwala na skuteczniejsze rozwiązywanie problemów. Właściwe zrozumienie, co oznacza każdy z tych błędów, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem operacyjnym oraz jego konserwacji, co jest niezbędne dla zapewnienia jego stabilności i wydajności.

Pytanie 12

Które z urządzeń używanych w sieci komputerowej NIE WPŁYWA na liczbę domen kolizyjnych?

A. Hub

B. Server

C. Switch

D. Router

Zrozumienie ról różnych urządzeń w sieci komputerowej jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania ruchem danych. Ruter, jako urządzenie sieciowe, działa na poziomie warstwy sieci w modelu OSI i jest odpowiedzialny za przesyłanie pakietów między różnymi sieciami oraz zarządzanie ich trasowaniem. Przełącznik, z kolei, działa na poziomie warstwy łącza danych i może segmentować sieć na różne domeny kolizyjne, co pozwala na równoległe przesyłanie danych bez ryzyka kolizji. Koncentrator, będący urządzeniem działającym na poziomie fizycznym, przekazuje sygnały do wszystkich portów, co skutkuje tym, że wszystkie urządzenia podłączone do koncentratora należą do tej samej domeny kolizyjnej. W związku z tym, zarówno ruter, jak i przełącznik mają wpływ na liczbę domen kolizyjnych w sieci, co powoduje, że ich wybór i zastosowanie są istotne w kontekście projektowania efektywnych architektur sieciowych. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji serwera z funkcjami urządzeń, które zarządzają ruchem. Serwer nie zmienia liczby domen kolizyjnych, ponieważ jego rola ogranicza się do udostępniania zasobów. Właściwe zrozumienie tych ról i ich zastosowanie w praktyce jest kluczowe dla optymalizacji działania sieci oraz unikania problemów z wydajnością i dostępnością zasobów.

Pytanie 13

W przypadku awarii którego urządzenia w sieci lokalnej, cała sieć przestaje działać w topologii magistrali?

A. Serwer DHCP

B. Kabel magistrali

C. Dowolny komputer kliencki

D. Router

W topologii magistrali, uszkodzenie kabla magistrali skutkuje całkowitym zanikiem komunikacji w sieci, ponieważ wszystkie urządzenia korzystają z tego samego medium do przesyłania danych. Uszkodzenie dowolnego komputera klienckiego nie wpłynie na działanie całej sieci, ponieważ inne urządzenia nadal będą mogły komunikować się przez magistralę. Chociaż awaria routera lub serwera DHCP może wpłynąć na funkcjonalność sieci, to nie doprowadzi do całkowitego zaniku komunikacji w topologii magistrali. Router jest zazwyczaj używany do łączenia różnych sieci, a jego awaria może uniemożliwić połączenie z siecią zewnętrzną, ale nie wpłynie na komunikację w ramach samej magistrali. Z kolei serwer DHCP jest odpowiedzialny za dynamiczne przydzielanie adresów IP, a jego awaria mogłaby uniemożliwić nowym urządzeniom dołączenie do sieci, ale nie zablokuje komunikacji między już podłączonymi urządzeniami. W topologii magistrali to właśnie kabel magistrali pełni kluczową rolę i jego uszkodzenie wpływa na całą sieć, podczas gdy inne elementy mogą mieć wpływ jedynie na pewne aspekty funkcjonalności sieci.

Pytanie 14

Aby stworzyć bezpieczny wirtualny tunel pomiędzy dwoma komputerami korzystającymi z Internetu, należy użyć technologii

A. EVN (Easy Virtual Network)

B. VLAN (Virtual Local Area Network)

C. VPN (Virtual Private Network)

D. VoIP (Voice over Internet Protocol)

Wybór odpowiedzi związanych z EVN, VoIP oraz VLAN może wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji i zastosowania tych technologii. EVN, czyli łatwa sieć wirtualna, nie jest standardowo uznawana za technologię umożliwiającą tworzenie bezpiecznych tuneli, a raczej odnosi się do prostszych form zdalnego dostępu. VoIP, czyli protokół głosowy w Internecie, skupia się głównie na przesyłaniu dźwięku, co sprawia, że nie ma zastosowania w kontekście tworzenia bezpiecznych tuneli danych. Ta technologia ma zupełnie inną funkcję, koncentrując się na komunikacji głosowej, a nie na bezpieczeństwie przesyłanych informacji. VLAN, z kolei, to technologia stosowana do segmentacji sieci lokalnych, co pozwala na organizację ruchu w sieci, ale nie zapewnia szyfrowania ani bezpiecznego połączenia przez Internet. Często osoby mylą VLAN z VPN, nie dostrzegając kluczowej różnicy między nimi. Błędne przypisanie tych technologii do kontekstu bezpieczeństwa danych może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach. Dlatego ważne jest zrozumienie, że dla zapewnienia bezpieczeństwa komunikacji w Internecie, VPN jest niezbędnym narzędziem, podczas gdy inne wymienione technologie pełnią inne funkcje i nie są przeznaczone do zabezpieczania połączeń między komputerami.

Pytanie 15

Atak DDoS (ang. Disributed Denial of Service) na serwer doprowadzi do

A. zbierania danych o atakowanej sieci

B. zmiany pakietów przesyłanych przez sieć

C. przeciążenia aplikacji serwującej określone dane

D. przechwytywania pakietów sieciowych

Atak DDoS (Distributed Denial of Service) jest formą cyberataków, której celem jest zablokowanie dostępu do serwera lub usługi poprzez przeciążenie ich nadmierną ilością ruchu sieciowego. W przypadku wybrania odpowiedzi 'przeciążenie aplikacji serwującej określone dane', wskazujemy na istotę działania ataku DDoS, który korzysta z rozproszonych źródeł, jak botnety, aby wysyłać dużą ilość żądań do serwera w krótkim czasie. Praktycznie, może to prowadzić do spadku wydajności serwera, a w skrajnych przypadkach do jego całkowitego unieruchomienia. W branży IT stosuje się różne metody obrony przed takimi atakami, jak load balancing, które pomagają rozłożyć obciążenie na wiele serwerów, oraz systemy wykrywania i zapobiegania atakom (IDS/IPS), które monitorują ruch i mogą blokować podejrzane źródła. Znajomość mechanizmów DDoS i technik obrony przed nimi jest kluczowa dla administratorów sieci oraz specjalistów ds. bezpieczeństwa.

Pytanie 16

Jakim poleceniem w systemie Linux można ustawić powłokę domyślną użytkownika egzamin na sh?

A. chmod egzamin /etc/shadow sh

B. groupmod /users/egzamin /bin/sh

C. vi /etc/passwd -sh egzamin

D. usermod -s /bin/sh egzamin

Polecenie usermod -s /bin/sh egzamin to naprawdę dobry sposób na zmianę domyślnej powłoki użytkownika w Linuxie. Dzięki opcji -s możemy wskazać, która powłoka ma być używana przez naszego użytkownika 'egzamin'. W tym przypadku to /bin/sh. Warto pamiętać, że najlepiej robić takie zmiany z uprawnieniami administratora, czyli użyć polecenia z prefiksem sudo, czyli np. sudo usermod -s /bin/sh egzamin. Co do powłok, każda z nich ma swoje unikalne funkcje. Na przykład powłoka bash ma świetne opcje jak autouzupełnianie i możliwość pisania skryptów, a w sh może być z tym gorzej. Warto więc przed zmianą powłoki zastanowić się, jakie funkcje będą nam potrzebne, żeby wszystko działało tak, jak chcemy.

Pytanie 17

Czym zajmuje się usługa DNS?

A. przekład nazw domenowych na adresy IP

B. weryfikacja poprawności adresów domenowych

C. przekład adresów IP na nazwy domenowe

D. weryfikacja poprawności adresów IP

Wybierając odpowiedzi, które sugerują sprawdzanie poprawności adresów IP lub domenowych, można łatwo wpaść w pułapkę nieporozumień dotyczących funkcji usług DNS. Usługa DNS nie zajmuje się weryfikacją poprawności adresów IP – jej rola nie obejmuje analizy, czy dany adres IP jest prawidłowy czy nie. Zamiast tego, DNS odpowiada na zapytania o translację nazw domenowych, co oznacza, że jego celem jest zamiana łatwych do zapamiętania nazw na ich odpowiedniki numeryczne. Istnieje również mylne przekonanie, że DNS może tłumaczyć adresy IP na nazwy domenowe, ale to nie jest jego podstawowa funkcja. Chociaż dostępne są techniki, takie jak reverse DNS lookup, które mogą dostarczyć nazwę domenową z adresu IP, są one mniej powszechne i nie stanowią głównego zadania DNS. Istotne jest więc, aby zrozumieć, że główną odpowiedzialnością DNS jest ułatwienie dostępu do zasobów internetowych poprzez translację nazw, a nie weryfikacja ich poprawności. Takie błędne koncepcje mogą prowadzić do nieporozumień, które w dłuższej perspektywie mogą wpłynąć na skuteczność i bezpieczeństwo zarządzania domenami oraz korzystania z zasobów sieciowych.

Pytanie 18

Który adres IP posiada maskę w postaci pełnej, zgodną z klasą adresu?

A. 118.202.15.6, 255.255.0.0

B. 140.16.5.18, 255.255.255.0

C. 180.12.56.1, 255.255.0.0

D. 169.12.19.6, 255.255.255.0

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć pewne nieprawidłowości w przypisanych maskach do adresów IP. Adres 118.202.15.6 należy do klasy B, jednak zastosowanie maski 255.255.0.0 dla adresu klasy C nie jest poprawne. Adres klasy C, który obejmuje zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, wymaga zastosowania maski 255.255.255.0, co pozwala na utworzenie 256 podsieci, w których każda z nich może mieć 254 hosty. Nieprawidłowe przypisanie maski do adresu prowadzi do nieefektywnego zarządzania przestrzenią adresową i potencjalnych problemów z routingiem. Z kolei adres 140.16.5.18 również należy do klasy B, a zastosowanie maski 255.255.255.0 jest niewłaściwe. Zgodnie z konwencją, dla klasy B właściwa maska to 255.255.0.0, co pozwala na szersze możliwości podziału na podsieci. W przypadku adresu 169.12.19.6, który jest adresem klasy B, również nie powinno się używać maski 255.255.255.0, co mogłoby skutkować problemami w identyfikacji właściwej sieci oraz hostów. Te pomyłki mogą wynikać z braku zrozumienia podstawowej klasyfikacji adresów IP oraz ich masek, co jest kluczowe w projektowaniu sieci. Właściwe przypisanie adresów IP i ich masek jest fundamentalne dla zapewnienia stabilności i wydajności sieci, a także dla efektywnego zarządzania jej zasobami.

Pytanie 19

Aby zainicjować w systemie Windows oprogramowanie do monitorowania wydajności komputera przedstawione na ilustracji, należy otworzyć

A. gpedit.msc

B. devmgmt.msc

C. taskschd.msc

D. perfmon.msc

Pozostałe polecenia nie są związane z uruchamianiem narzędzia Monitor wydajności. Devmgmt.msc służy do uruchomienia Menedżera urządzeń, który jest używany do zarządzania sprzętem i sterownikami w systemie. Menedżer urządzeń pozwala użytkownikom instalować, aktualizować i diagnozować problemy ze sprzętem, ale nie oferuje funkcji monitorowania wydajności systemu. Polecenie gpedit.msc uruchamia Edytor lokalnych zasad grupy, które służy do zarządzania ustawieniami polityk bezpieczeństwa i konfiguracji systemu w środowiskach Windows, ale nie ma bezpośredniego związku z monitorowaniem wydajności. Taskschd.msc uruchamia Harmonogram zadań, który jest narzędziem do automatyzacji wykonywania zadań w systemie, takich jak uruchamianie programów w określonym czasie czy reagowanie na określone zdarzenia. Choć Harmonogram zadań może być używany do uruchamiania skryptów monitorujących wydajność, to sam w sobie nie jest narzędziem do tego dedykowanym. Błędne zrozumienie funkcji tych narzędzi może prowadzić do ich niewłaściwego zastosowania. Znajomość ich zastosowań i ograniczeń jest kluczowa dla efektywnego zarządzania systemem operacyjnym oraz minimalizowania ryzyka wystąpienia błędów związanych z wydajnością i bezpieczeństwem systemu. Prawidłowa identyfikacja i użycie odpowiednich narzędzi systemowych są istotne dla skutecznego zarządzania i monitorowania infrastruktury IT w środowiskach profesjonalnych.

Pytanie 20

Jakie polecenie w systemie Windows pozwala na zmianę zarówno nazwy pliku, jak i jego lokalizacji?

A. mkdir

B. rename

C. move

D. set

Polecenia 'set', 'mkdir' oraz 'rename' nie są odpowiednie do zmiany zarówno nazwy, jak i lokalizacji pliku. Polecenie 'set' jest używane w systemie Windows do definiowania zmiennych środowiskowych i nie ma zastosowania w kontekście pracy z plikami. Często mylnie uważa się, że można go użyć do zmiany nazw plików, jednak jego funkcjonalność jest całkowicie inna i ogranicza się do operacji na zmiennych. 'Mkdir' służy do tworzenia nowych katalogów, a nie do przenoszenia plików, co również może prowadzić do nieporozumień. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że jedynie utworzenie nowego folderu jest wystarczające do zorganizowania plików. Z kolei polecenie 'rename' jest używane tylko do zmiany nazwy pliku w tej samej lokalizacji i nie może być użyte do przenoszenia go w inne miejsce. Często w praktyce użytkownicy błędnie interpretują te polecenia, co prowadzi do frustracji, gdyż nie osiągają zamierzonego celu. Kluczowe jest zrozumienie właściwego kontekstu i zastosowania każdego polecenia, aby efektywnie zarządzać plikami w systemie operacyjnym.

Pytanie 21

Jakiego działania nie wykonują serwery plików?

A. Zarządzania bazami danych

B. Udostępniania plików w Internecie

C. Odczytu oraz zapisu informacji na dyskach twardych

D. Wymiany informacji pomiędzy użytkownikami sieci

Zarządzanie bazami danych nie jest typowym zadaniem, które realizują serwery plików. Serwery plików mają na celu przechowywanie, udostępnianie oraz zarządzanie plikami w sieci, co obejmuje operacje odczytu i zapisu danych na dyskach twardych oraz wymianę danych pomiędzy użytkownikami. Przykładowo, serwer plików może być wykorzystywany w biurze do centralnego hostingu dokumentów, które użytkownicy mogą wspólnie edytować. W praktyce, serwery plików są pomocne w scentralizowanym zarządzaniu danymi, co zwiększa bezpieczeństwo i ułatwia kontrolę dostępu do plików. W przeciwieństwie do tego, zarządzanie bazami danych polega na organizacji, przechowywaniu oraz przetwarzaniu danych w bardziej złożony sposób, zazwyczaj z wykorzystaniem systemów zarządzania bazami danych (DBMS), takich jak MySQL czy PostgreSQL, które są zaprojektowane do obsługi relacyjnych i nierelacyjnych baz danych. Dlatego zarządzanie bazami danych to osobna kategoria, która nie jest w zakresie działania serwerów plików.

Pytanie 22

Jak nazywa się translacja adresów źródłowych w systemie NAT routera, która zapewnia komputerom w sieci lokalnej dostęp do internetu?

A. WNAT

B. LNAT

C. SNAT

D. DNAT

WNAT, LNAT i DNAT to terminy, które są często mylone z SNAT, ale ich zastosowanie i działanie jest różne. WNAT, czyli Wide Network Address Translation, nie jest standardowym terminem w kontekście NAT i może być mylony z NAT ogólnie. Z kolei LNAT, co w domyśle mogłoby oznaczać Local Network Address Translation, również nie ma uznania w standardach sieciowych i nie wskazuje na konkretne funkcjonalności. Natomiast DNAT, czyli Destination Network Address Translation, jest techniką używaną do zmiany adresów docelowych pakietów IP, co jest przeciwieństwem SNAT. Użycie DNAT ma miejsce w sytuacjach, gdy ruch przychodzący z Internetu musi być przekierowany do odpowiednich serwerów w sieci lokalnej, co znajduje zastosowanie w przypadkach hostingowych. Typowym błędem myślowym jest przyjmowanie, że wszystkie formy NAT są takie same, co prowadzi do nieporozumień dotyczących ich funkcji i zastosowań. W rzeczywistości, SNAT jest kluczowe dla umożliwienia urządzeniom w sieci lokalnej dostępu do Internetu, podczas gdy DNAT koncentruje się na ruchu przychodzącym. Zrozumienie różnicy między tymi technikami jest istotne dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi, co jest fundamentalne w kontekście coraz bardziej złożonych infrastruktur sieciowych.

Pytanie 23

Typ profilu użytkownika w systemie Windows Serwer, który nie zapisuje zmian wprowadzonych na bieżącym pulpicie ani na serwerze, ani na stacji roboczej po wylogowaniu, to profil

A. zaufany

B. lokalny

C. tymczasowy

D. mobilny

Profil tymczasowy w Windows Serwer to taki typ profilu, który powstaje, jak się logujesz do systemu, a znika, gdy się wylogowujesz. To znaczy, że wszystkie zmiany, jakie wprowadzisz, jak ustawienia pulpitu czy dokumenty, nie zostaną zapamiętane ani na komputerze, ani na serwerze. Jest to mega przydatne w miejscach, gdzie ludzie korzystają z tych samych komputerów, bo pozwala utrzymać porządek. Na przykład w szkołach czy bibliotekach, gdzie sporo osób siada do jednego kompa. W takich sytuacjach profile tymczasowe pomagają chronić dane użytkowników i zmniejszają ryzyko problemów z bezpieczeństwem. Fajnie jest też używać ich, gdy ktoś potrzebuje dostępu na chwilę, ale nie chce, żeby jego ustawienia zostały zapamiętane. To wprowadza dodatkowe zabezpieczenia i zapobiega bałaganowi w systemie przez niechciane zmiany.

Pytanie 24

Jak sprawdzić, który z programów w systemie Windows generuje największe obciążenie dla procesora?

A. msconfig

B. dxdiag

C. regedit

D. menedżer zadań

Menedżer zadań jest kluczowym narzędziem w systemie Windows, które umożliwia monitorowanie i zarządzanie procesami działającymi na komputerze. Dzięki niemu użytkownicy mogą uzyskać wgląd w aktualne obciążenie procesora przez poszczególne aplikacje oraz procesy systemowe. W zakładce 'Procesy' można zobaczyć zarówno zużycie CPU, jak i pamięci RAM przez różne aplikacje, co jest niezwykle pomocne w identyfikacji programów, które obciążają system. Przykładowo, jeśli zauważysz, że jeden z procesów, jak przeglądarka internetowa, zużywa znaczną część CPU, można podjąć decyzję o jego zamknięciu lub optymalizacji. Dobre praktyki sugerują regularne sprawdzanie Menedżera zadań w celu utrzymania optymalnej wydajności systemu. Dodatkowo, program ten pozwala na zakończenie nieodpowiadających aplikacji oraz zarządzanie uruchamianiem programów przy starcie systemu, co również wpływa na ogólną wydajność komputera.

Pytanie 25

Jaką rolę należy przypisać serwerowi z rodziny Windows Server, aby mógł świadczyć usługi rutingu?

A. Usługi zasad i dostępu sieciowego

B. Usługi domenowe w Active Directory

C. Serwer sieci Web (IIS)

D. Usługi zarządzania dostępem w Active Directory

Wybór usługi zarządzania dostępu w usłudze Active Directory jako odpowiedzi na pytanie o ruting jest błędny, ponieważ ta rola skupia się głównie na kontrolowaniu dostępu do zasobów w sieci, a nie na zarządzaniu ruchem sieciowym. Usługi te mają na celu autoryzację i uwierzytelnianie użytkowników oraz urządzeń w sieci, co jest ważne, ale nie wystarcza do realizacji zadań rutingowych. Z drugiej strony, usługi domenowe w usłudze Active Directory są fundamentalne dla organizacji i zarządzania użytkownikami, ale nie zajmują się bezpośrednio przesyłaniem pakietów danych pomiędzy różnymi segmentami sieci, co jest kluczowe w kontekście rutingu. Serwer sieci Web (IIS) ma zupełnie inną funkcję, koncentrując się na hostowaniu aplikacji internetowych, a nie na zarządzaniu ruchem sieciowym. Takie nieprawidłowe podejście może wynikać z mylnej interpretacji roli poszczególnych serwisów w infrastrukturze IT. W praktyce, aby poprawnie skonfigurować serwer do pełnienia roli routera, należy skupić się na odpowiednich usługach, które rzeczywiście obsługują ruting, a odpowiedzi nie związane z tym tematem prowadzą do błędnych wniosków, co może skutkować brakiem efektywności w zarządzaniu siecią.

Pytanie 26

Na ilustracji ukazano port

A. DisplayPort

B. SATA

C. DVI

D. HDMI

Gniazdo DisplayPort to cyfrowy interfejs służący do przesyłania sygnału audio-wideo. Jest szeroko stosowany w nowoczesnych komputerach, monitorach i telewizorach. W przeciwieństwie do HDMI, DisplayPort oferuje mechanizm blokady zapobiegający przypadkowemu odłączeniu. Dzięki technologii DisplayPort można uzyskać wyższą przepustowość, co pozwala na przesyłanie obrazu o wyższej rozdzielczości i częstotliwości odświeżania. DisplayPort obsługuje również technologie takie jak FreeSync i G-Sync, które synchronizują częstotliwość odświeżania monitora z kartą graficzną, eliminując zjawisko rozrywania obrazu. DisplayPort jest również kompatybilny z innymi interfejsami, takimi jak HDMI czy DVI, za pomocą odpowiednich adapterów. Dzięki swojej wszechstronności i wysokiej wydajności DisplayPort jest wybierany w profesjonalnych środowiskach graficznych i gamingowych, gdzie wymagane są wysoka jakość obrazu i elastyczność konfiguracji. Standard ten jest również kluczowy w zastosowaniach wielomonitorowych, gdzie przesyłanie dużej ilości danych jest niezbędne do utrzymania jednolitego obrazu na wielu ekranach.

Pytanie 27

W systemie Linux narzędzie do śledzenia zużycia CPU, pamięci, procesów oraz obciążenia systemu z poziomu terminala to

A. passwd

B. top

C. dxdiag

D. pwd

Wybór odpowiedzi, które nie są związane z narzędziami monitorującymi, może prowadzić do nieporozumień dotyczących zarządzania systemem Linux. Odpowiedź 'pwd' to polecenie służące do wyświetlania bieżącej ścieżki roboczej w systemie plików, a nie do monitorowania zasobów systemowych. Gdy administratorzy próbują zrozumieć, jak działają procesy w systemie, powinni korzystać z narzędzi, które dostarczają informacji o ich stanie, a nie tych, które jedynie informują o lokalizacji w systemie plików. Z kolei 'dxdiag' jest narzędziem dostępnym w systemie Windows, które służy do zbierania informacji o sprzęcie i zainstalowanych sterownikach, a nie o monitorowaniu procesów czy obciążenia CPU w systemie Linux. Natomiast 'passwd' jest komendą używaną do zmiany haseł, co również nie ma związku z monitorowaniem systemu. Wybierając niewłaściwe narzędzia, użytkownicy mogą stracić czas na wykonanie błędnych operacji, co prowadzi do nieefektywności w pracy oraz może przyczynić się do problemów z bezpieczeństwem, gdyż brak monitoringu zasobów może ukrywać potencjalne problemy z wydajnością lub nadużywaniem zasobów. Właściwy wybór narzędzi do monitorowania jest kluczowy dla skutecznego zarządzania systemem, dlatego ważne jest, aby znać i korzystać z narzędzi dedykowanych do tych zadań.

Pytanie 28

Złącze umieszczone na płycie głównej, które umożliwia podłączanie kart rozszerzeń o różnych ilościach pinów, w zależności od wersji, nazywane jest

A. PCI

B. PCI Express

C. ISA

D. AGP

PCI Express (PCIe) jest nowoczesnym standardem interfejsu, który służy do łączenia kart rozszerzeń z płytą główną komputera. Jako złącze szeregowe, PCIe oferuje znacznie wyższą przepustowość danych w porównaniu do swoich poprzedników, takich jak PCI czy AGP. Dzięki architekturze punkt-punkt, PCIe pozwala na bezpośrednią komunikację pomiędzy urządzeniami, co znacząco zwiększa efektywność transferu danych. Przykładowo, karty graficzne, SSD NVMe i karty dźwiękowe często wykorzystują ten standard, co zapewnia im optymalną wydajność. Standard PCI Express obsługuje różne warianty, takie jak x1, x4, x8 i x16, co pozwala na elastyczne dostosowanie liczby linii transmisyjnych w zależności od potrzeb danego urządzenia. Dobre praktyki branżowe zalecają korzystanie z PCIe, gdyż jego architektura jest zgodna z przyszłymi wymaganiami technologicznymi oraz umożliwia łatwą aktualizację komponentów bez potrzeby zmiany całej płyty głównej.

Pytanie 29

Które urządzenie pomiarowe wykorzystuje się do określenia wartości napięcia w zasilaczu?

A. Amperomierz

B. Watomierz

C. Woltomierz

D. Omomierz

Woltomierz jest specjalistycznym przyrządem pomiarowym zaprojektowanym do mierzenia napięcia elektrycznego. Jego zastosowanie jest kluczowe w elektrotechnice, gdzie ocena wartości napięcia w zasilaczach i obwodach elektrycznych jest niezbędna do zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania. Przykładowo, przy konserwacji i diagnostyce urządzeń elektronicznych w laboratoriach lub warsztatach, woltomierz pozwala na precyzyjne określenie napięcia wejściowego i wyjściowego, co jest istotne dla analizy ich wydajności i bezpieczeństwa. W praktyce, pomiar napięcia z użyciem woltomierza odbywa się poprzez podłączenie jego końcówek do punktów, między którymi chcemy zmierzyć napięcie, co jest zgodne z zasadami BHP oraz standardami branżowymi, takimi jak IEC 61010. Zrozumienie funkcji woltomierza oraz umiejętność jego użycia jest niezbędne dla każdego specjalisty zajmującego się elektrycznością i elektroniką.

Pytanie 30

Z jaką informacją wiąże się parametr TTL po wykonaniu polecenia ping?

C:\Users\Właściciel>ping -n 1 wp.pl

Pinging wp.pl [212.77.98.9] with 32 bytes of data:
Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=17ms TTL=54

Ping statistics for 212.77.98.9:
    Packets: Sent = 1, Received = 1, Lost = 0 (0% loss),
Approximate round trip times in milli-seconds:
    Minimum = 17ms, Maximum = 17ms, Average = 17ms

A. liczbą pakietów wysłanych w celu weryfikacji połączenia w sieci

B. liczbą routerów biorących udział w przesyłaniu pakietu od nadawcy do odbiorcy

C. czasem trwania weryfikacji komunikacji w sieci

D. czasem odpowiedzi z docelowego urządzenia

Parametr TTL nie jest związany z czasem trwania sprawdzenia komunikacji ani z czasem odpowiedzi z urządzenia docelowego. Są to częste błędne interpretacje wynikające z mylenia dwóch niezależnych pomiarów wykonywanych podczas korzystania z narzędzia ping. Czas trwania sprawdzenia komunikacji to rzeczywisty czas potrzebny na przesłanie pakietu w obie strony między klientem a serwerem co jest reprezentowane przez wartości czasowe w milisekundach w wynikach ping. Natomiast liczba pakietów wysłanych w celu sprawdzenia komunikacji odnosi się do całkowitej liczby wysłanych wiadomości echo ale nie ma bezpośredniego związku z TTL. TTL określa liczbę routerów przez które pakiet może przejść zanim zostanie odrzucony a nie ilość wysłanych pakietów. Mylenie tych pojęć często prowadzi do błędów w diagnozowaniu problemów sieciowych. Rozumienie czym dokładnie jest TTL oraz jak działa mechanizm pętli pakietów w sieci jest kluczowe dla skutecznego monitorowania i rozwiązywania problemów w sieciach komputerowych. Poprawne zrozumienie tych zasad umożliwia efektywne zarządzanie ruchem w sieci i zapewnia lepszą kontrolę nad zasobami IT. Takie zagadnienia są kluczowe w codziennej pracy administratorów sieci gdzie precyzyjna interpretacja danych sieciowych jest niezbędna do utrzymania wysokiej jakości usług sieciowych. Zrozumienie różnicy między czasem odpowiedzi a parametrem TTL jest także podstawą do dalszego zgłębiania wiedzy o protokołach sieciowych i ich zastosowaniu w praktyce zarządzania infrastrukturą IT. Współczesne sieci wymagają dokładności i wiedzy na temat działania różnych protokołów co podkreśla znaczenie posiadania solidnej bazy wiedzy w tym zakresie. Dobrze zrozumiane podstawy takie jak TTL stanowią fundament do projektowania i utrzymywania wydajnych i bezpiecznych sieci komputerowych.

Pytanie 31

Jaką postać ma liczba szesnastkowa: FFFF w systemie binarnym?

A. 1111 1111 1111 1111

B. 1111 0000 0000 0111

C. 0000 0000 0000 0000

D. 0010 0000 0000 0111

Liczba szesnastkowa FFFF w systemie binarnym jest równoznaczna z 1111 1111 1111 1111, co wynika z bezpośredniego przekształcenia wartości szesnastkowej na binarną. W systemie szesnastkowym każda cyfra reprezentuje cztery bity binarne, ponieważ 2^4 = 16. Tak więc, każda z maksymalnych cyfr F (15 w systemie dziesiętnym) przekłada się na 1111 w systemie binarnym. Zatem FFFF, składające się z czterech cyfr F, będzie miało postać: 1111 1111 1111 1111. Przykładowo, w kontekście programowania, podczas pracy z systemami operacyjnymi, takie reprezentacje są stosowane do określenia adresów w pamięci lub wartości w rejestrach procesora. Zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowe nie tylko w programowaniu, ale również w inżynierii komputerowej oraz przy projektowaniu systemów cyfrowych, gdzie precyzyjne przetwarzanie danych jest niezbędne.

Pytanie 32

Do jakiego typu wtyków przeznaczona jest zaciskarka pokazana na ilustracji?

A. SC/PC

B. E2000

C. RJ45

D. BNC

Zrozumienie różnych rodzajów złącz i narzędzi do ich montażu to bardzo ważna sprawa w telekomunikacji i transmitowaniu danych. Zaciskarki do RJ45 nie są takie same jak te do BNC, bo RJ45 są dla kabli skrętkowych w sieciach komputerowych i powinny być zgodne z normami Ethernet (np. TIA/EIA-568). W złączach RJ45 mamy osiem przewodów, a zaciskarki są tak zrobione, że zaciskają wszystkie jednocześnie we wtyku. Z kolei złącza E2000 i SC/PC to światłowody, gdzie precyzyjny montaż jest niezbędny, żeby ograniczyć straty sygnału. Zaciskarki do światłowodów są specjalnie zaprojektowane, żeby dbać o delikatne włókna, a ich zarabianie musi być bardzo dokładne, co opisują normy takie jak ITU-T G.652. Jak użyjemy zaciskarki do BNC w kontekście światłowodów, to może skutkować niestabilnymi połączeniami i dużymi stratami sygnału. A użycie tej samej zaciskarki do RJ45 może spowodować, że połączenie elektryczne nie będzie dobre, co jest kluczowe dla transmisji danych. Ogólnie, ważne jest, aby dobrze rozumieć specyfikę różnych złączy i narzędzi, żeby systemy telekomunikacyjne działały niezawodnie i uniknąć typowych błędów, które mogą prowadzić do awarii i problemów z jakością sygnału.

Pytanie 33

Do weryfikacji funkcjonowania serwera DNS na systemach Windows Server można zastosować narzędzie nslookup. Jeżeli w poleceniu jako argument zostanie podana nazwa komputera, np. nslookup host.domena.com, to system sprawdzi

A. strefy przeszukiwania do przodu.

B. obie strefy przeszukiwania, najpierw wstecz, a potem do przodu.

C. aliasu zdefiniowanego dla rekordu adresu domeny.

D. strefy przeszukiwania wstecz.

Wybór strefy przeszukiwania wstecz jako odpowiedzi na to pytanie jest niepoprawny, ponieważ strefa ta działa w odwrotny sposób. Strefa przeszukiwania wstecz jest używana do przekształcania adresów IP na odpowiadające im nazwy hostów. Zatem, jeżeli podalibyśmy adres IP w narzędziu nslookup, moglibyśmy uzyskać nazwę hosta, ale nie jest to poprawne w kontekście podawania nazwy domeny. Koncepcja strefy przeszukiwania do przodu, która jest głównym aspektem omawianego pytania, odnosi się do przekształcania nazw na adresy IP, co czyni ją odpowiednią w przypadku zapytania o nazwę hosta. Wybór aliasu wprowadzonego dla rekordu adresu domeny również nie jest adekwatny, ponieważ nslookup nie jest narzędziem do analizy aliasów, lecz do rozwiązywania nazw. Istnieje także mylne przekonanie, że nslookup jednocześnie przeszukuje obie strefy, co jest błędne; narzędzie to zawsze zaczyna od strefy przeszukiwania do przodu przy podawaniu nazwy. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do trudności w prawidłowym rozwiązywaniu problemów z DNS oraz w skutecznym zarządzaniu infrastrukturą sieciową. Zrozumienie różnicy między tymi strefami jest kluczowe dla prawidłowego korzystania z narzędzi diagnostycznych i efektywnego zarządzania systemami DNS.

Pytanie 34

Kiedy adres IP komputera ma formę 176.16.50.10/26, to jakie będą adres rozgłoszeniowy oraz maksymalna liczba hostów w danej sieci?

A. 176.16.50.63; 62 hosty

B. 176.16.50.1; 26 hostów

C. 176.16.50.62; 63 hosty

D. 176.16.50.36; 6 hostów

Odpowiedź 176.16.50.63; 62 hosty jest jak najbardziej trafna. Żeby ogarnąć adres rozgłoszeniowy i maksymalną liczbę hostów w sieci, trzeba się przyjrzeć masce podsieci. W tym przypadku mamy maskę /26, co znaczy, że 26 bitów jest zajętych na identyfikację sieci, a 6 bitów zostaje dla hostów. Można to obliczyć tak: 2 do potęgi n, minus 2, gdzie n to liczba bitów dla hostów. Dla 6 bitów wychodzi 2^6 - 2, czyli 64 - 2, co daje nam 62 hosty. Adres rozgłoszeniowy uzyskujemy ustawiając wszystkie bity hostów na 1. Więc w naszej sieci, z adresem IP 176.16.50.10 i maską /26, mamy zakres od 176.16.50.0 do 176.16.50.63, co wskazuje, że adres rozgłoszeniowy to 176.16.50.63. Te obliczenia to podstawa w projektowaniu sieci komputerowych, więc dobrze, że się z tym zapoznałeś!

Pytanie 35

Aby przetestować funkcjonowanie serwera DNS w systemach Windows Server, można skorzystać z narzędzia nslookup. Jeśli w poleceniu podamy nazwę komputera, np. nslookup host.domena.com, to dojdzie do weryfikacji

A. strefy przeszukiwania do przodu

B. strefy przeszukiwania wstecz

C. obu stref przeszukiwania, najpierw wstecz, a później do przodu

D. aliasu przypisanego do rekordu adresu domeny

Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na szereg nieporozumień dotyczących działania systemu DNS. Idea przeszukiwania wstecz polega na konwersji adresu IP na nazwę hosta, co jest zupełnie innym procesem niż przeszukiwanie do przodu. Użytkownicy mogą mylnie twierdzić, że podczas korzystania z nslookup można uzyskać informacje o aliasach, co jest możliwe, ale wymaga dodatkowych kroków i odpowiednich rekordów CNAME w konfiguracji DNS. Warto również podkreślić, że przeszukiwanie strefy wstecz nie ma zastosowania w przypadku standardowego polecenia nslookup bez odpowiednich parametrów. Często pojawia się błąd polegający na myśleniu, że narzędzie to automatycznie przeszukuje wszystkie dostępne strefy, co nie jest prawdą. Należy pamiętać, że każda strefa DNS jest zdefiniowana niezależnie, a nslookup działa na podstawie konkretnych zapytań skierowanych do właściwego serwera, co podkreśla znaczenie precyzyjnego formułowania zapytań. Istotne jest również zrozumienie, że w praktyce konfiguracja i zarządzanie strefami DNS powinny być zgodne z zasadami organizacyjnymi i wymaganiami sieciowymi, co podkreśla znaczenie odpowiedniego zarządzania i monitorowania DNS w kontekście bezpieczeństwa i dostępności usług.

Pytanie 36

Adres fizyczny karty sieciowej AC-72-89-17-6E-B2 jest zapisany w formacie

A. dziesiętnym

B. binarnym

C. oktalnym

D. heksadecymalnym

Adres AC-72-89-17-6E-B2 jest zapisany w formacie heksadecymalnym, co oznacza, że używa systemu liczbowego o podstawie 16. W heksadecymalnym stosuje się cyfry od 0 do 9 oraz litery od A do F, które reprezentują wartości od 10 do 15. Taki format jest powszechnie stosowany w kontekście adresów MAC (Media Access Control), które identyfikują unikalne urządzenia w sieciach komputerowych. Adresy MAC są kluczowe dla komunikacji w warstwie 2 modelu OSI i są używane podczas przesyłania danych przez Ethernet oraz inne technologie sieciowe. Dla przykładu, w sieciach lokalnych routery i przełączniki wykorzystują adresy MAC do przekazywania pakietów do odpowiednich urządzeń. W praktyce, rozumienie formatu heksadecymalnego jest niezbędne dla administratorów sieci, którzy muszą konfigurować urządzenia, monitorować ruch sieciowy i diagnozować problemy. Przyjmuje się również, że adresy MAC zapisane w formacie heksadecymalnym są bardziej kompaktowe i czytelne niż w innych systemach liczbowych, co wpływa na łatwość ich wykorzystania w dokumentacji oraz konfiguracji sprzętu sieciowego.

Pytanie 37

Jaki jest główny cel stosowania maski podsieci?

A. Ochrona danych przed nieautoryzowanym dostępem

B. Rozdzielenie sieci na mniejsze segmenty

C. Zwiększenie przepustowości sieci

D. Szyfrowanie transmisji danych w sieci

Maska podsieci jest kluczowym elementem w zarządzaniu sieciami komputerowymi, zwłaszcza gdy mówimy o sieciach opartych na protokole IP. Jej główną funkcją jest umożliwienie podziału większych sieci na mniejsze, bardziej zarządzalne segmenty, zwane podsieciami. Dzięki temu administrator może lepiej kontrolować ruch sieciowy, zarządzać adresami IP oraz zwiększać efektywność wykorzystania dostępnych zasobów adresowych. Maska podsieci pozwala na określenie, która część adresu IP odpowiada za identyfikację sieci, a która za identyfikację urządzeń w tej sieci. Z mojego doświadczenia, dobrze zaplanowane podsieci mogą znacząco poprawić wydajność i bezpieczeństwo sieci, minimalizując ryzyko kolizji adresów IP oraz niepotrzebnego ruchu między segmentami sieci. W praktyce, stosowanie masek podsieci jest nie tylko standardem, ale i koniecznością w dużych organizacjach, które muszą zarządzać setkami, a nawet tysiącami urządzeń. Optymalizacja przydziału adresów IP w ten sposób jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, promowanymi przez organizacje takie jak IETF.

Pytanie 38

Użytkownik systemu Windows może logować się na każdym komputerze w sieci, korzystając z profilu, który jest przechowywany na serwerze i może być zmieniany przez użytkownika. Jak nazywa się ten profil?

A. lokalny

B. tymczasowy

C. mobilny

D. obowiązkowy

Profil mobilny w systemie Windows jest rozwiązaniem pozwalającym użytkownikom na dostęp do swojego środowiska roboczego z różnych komputerów w sieci. Gdy użytkownik loguje się na komputerze, system pobiera jego profil z serwera, co umożliwia synchronizację ustawień, plików i preferencji użytkownika. Mobilne profile są szczególnie przydatne w środowiskach korporacyjnych, gdzie pracownicy mogą korzystać z różnych stacji roboczych, a ich dane i konfiguracje muszą być spójne niezależnie od miejsca logowania. Działa to na zasadzie przechowywania profilu na serwerze, co oznacza, że wszelkie zmiany dokonane przez użytkownika są natychmiast synchronizowane. W praktyce zapewnia to większą elastyczność i wygodę, umożliwiając użytkownikom płynne przechodzenie między różnymi komputerami, co jest kluczowe w organizacjach o rozproszonych zasobach. Mobilne profile są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania IT, zapewniając bezpieczeństwo danych oraz ułatwiając zarządzanie użytkownikami w przedsiębiorstwach.

Pytanie 39

Czym charakteryzuje się technologia Hot swap?

A. równoczesne przesyłanie i odbieranie informacji

B. opcja podłączenia urządzenia do działającego komputera

C. umożliwienie automatycznego wgrywania sterowników po podłączeniu urządzenia

D. transfer danych wyłącznie w jednym kierunku, lecz z większą prędkością

Odpowiedzi, które mówią o automatycznym instalowaniu sterowników czy przesyłaniu danych w jednym kierunku, to trochę nieporozumienie. Wiadomo, że niektóre systemy mogą automatycznie instalować sterowniki, ale to nie jest to, o co chodzi w hot swap. Hot swap to tak naprawdę kwestia tylko fizycznego podłączania i odłączania sprzętu, a nie tego, jak się instalują sterowniki. Przesyłanie danych w jednym kierunku? Też nie, bo standardy takie jak USB czy SATA działają w obie strony. A co do jednoczesnego przesyłania i odbierania danych, to dotyczy protokołów komunikacyjnych jak TCP/IP, a nie hot swap. Wiele z tych błędów wynika z mylenia różnych kategorii technologicznych. Ważne jest, by rozumieć, że hot swap to temat fizyczny, a przesył danych i instalacja sterowników to już inna bajka. Warto to rozdzielić, żeby się nie pogubić.

Pytanie 40

Aby zapobiec uszkodzeniu sprzętu podczas modernizacji laptopa, która obejmuje wymianę modułów pamięci RAM, należy

A. rozłożyć i uziemić matę antystatyczną oraz założyć na nadgarstek opaskę antystatyczną

B. przewietrzyć pomieszczenie oraz założyć okulary z powłoką antyrefleksyjną

C. podłączyć laptop do zasilania awaryjnego, a następnie rozkręcić jego obudowę i przejść do montażu

D. przygotować pastę przewodzącą oraz równomiernie nałożyć ją na obudowę gniazd pamięci RAM

Wybór opcji polegającej na rozłożeniu i uziemieniu maty antystatycznej oraz założeniu opaski antystatycznej jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa sprzętu podczas modernizacji komputera przenośnego. Podczas pracy z delikatnymi komponentami elektronicznymi, takimi jak moduły pamięci RAM, istnieje ryzyko uszkodzenia ich w wyniku wyładowań elektrostatycznych (ESD). Zastosowanie maty antystatycznej i opaski antystatycznej skutecznie odprowadza ładunki elektryczne, minimalizując ryzyko wystąpienia ESD. Przykładowo, w profesjonalnych środowiskach serwisowych, zawsze stosuje się takie zabezpieczenia, aby chronić sprzęt oraz zapewnić długoterminową niezawodność. Warto również pamiętać o tym, aby unikać pracy w ubraniach z syntetycznych materiałów, które generują statykę. Wnioskując, przestrzeganie tych zasad jest standardem w branży, co zaleca wiele podręczników dotyczących serwisowania sprzętu komputerowego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej