Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 15:53
  • Data zakończenia: 17 grudnia 2025 16:21

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W formularzu wartość z pola input o typie number została przypisana do zmiennej a, a następnie przetworzona w skrypcie JavaScript w sposób poniższy

var x = parseInt(a);

Jakiego typu jest zmienna x?

A. liczbowe, całkowite.
B. NaN
C. zmiennoprzecinkowego.
D. napisowego.
Odpowiedź "liczbowego, całkowitego" jest poprawna, ponieważ funkcja <span>parseInt()</span> w JavaScript konwertuje argument na liczbę całkowitą. Kiedy zmienna <span>a</span> zawiera wartość z pola <span>input</span> o typie <span>number</span>, to ta wartość jest już reprezentacją liczby, co oznacza, że <span>parseInt()</span> przyjmuje ją jako argument i zwraca wartość liczbową całkowitą. Przykładowo, jeżeli użytkownik wprowadzi 42, to <span>parseInt(42)</span> zwróci 42 jako liczbę całkowitą. Dobrą praktyką jest używanie <span>parseInt()</span> z drugim argumentem, który określa system liczbowy (np. <span>parseInt(a, 10)</span>), co zapobiega niejednoznaczności w interpretacji liczby. Warto również pamiętać, że w przypadku, gdy wartość wprowadzona do <span>a</span> nie jest liczbą całkowitą, <span>parseInt()</span> nadal zwróci liczbę całkowitą, obcinając część dziesiętną (np. <span>parseInt(4.9)</span> zwróci 4). Dlatego w kontekście powyższego pytania, zmienna <span>x</span> przyjmuje typ liczbowy, całkowity.
Pytanie 2

Użycie znacznika <b> do pogrubienia tekstu może być również osiągnięte poprzez zastosowanie reguły CSS

A. text-size
B. text-weight
C. font-size
D. font-weight
Właściwość CSS 'font-weight' to naprawdę ważne narzędzie, które pozwala nam kontrolować grubość tekstu na stronie. Dzięki niemu możemy nie tylko pogrubić tekst, ale też ustawić różne inne wartości, jak 'normal', 'bold', 'bolder' oraz liczby od 100 do 900. To daje nam fajne możliwości w zakresie typografii. Na przykład, jak użyjesz zapisu CSS 'p { font-weight: bold; }', to wszystkie akapity na stronie będą się wyświetlały pogrubioną czcionką. Dobrze jest pamiętać, że korzystanie z 'font-weight' jest zgodne z najlepszymi praktykami, bo odseparowuje treść od stylizacji. Moim zdaniem dobrze jest ograniczać użycie znaczników HTML, takich jak <b>, do sytuacji, kiedy zależy nam na podkreśleniu ważności jakiejś treści. Projektując strony, musimy myśleć też o tym, jak strony będą odbierane przez użytkowników i jak będą dostępne. Dobre style mogą bardzo poprawić czytelność tekstu.
Pytanie 3

W każdej iteracji pętli wartość aktualnego elementu tablicy jest przypisywana do zmiennej, a wskaźnik tablicy jest przesuwany o jeden, aż do ostatniego elementu tablicy. Czy to zdanie odnosi się do instrukcji?

A. foreach
B. next
C. for
D. while
Instrukcja 'foreach' w językach programowania, takich jak PHP, C# czy Java, jest zaprojektowana specjalnie do iteracji po elementach kolekcji, takich jak tablice lub kolekcje. Działa to poprzez przypisanie bieżącego elementu tablicy do zmiennej w każdej iteracji pętli oraz automatyczne przesuwanie wskaźnika do następnego elementu, co czyni ten mechanizm bardzo wygodnym w użyciu. Przykładowo, w PHP możemy użyć 'foreach' w następujący sposób: 'foreach ($tablica as $element) { echo $element; }'. W tej konstrukcji, dla każdego elementu w tablicy, zmienna $element będzie zawierać jego wartość, a pętla zakończy się automatycznie po osiągnięciu ostatniego elementu. Taki sposób iteracji jest bardziej przejrzysty i mniej podatny na błędy, ponieważ nie musimy zarządzać indeksami ręcznie, co może prowadzić do pomyłek, takich jak przekroczenie granic tablicy. Ponadto, instrukcje 'foreach' są bardziej czytelne, co ułatwia współpracę w zespołach programistycznych i utrzymanie kodu w dłuższej perspektywie. W dokumentacji wielu języków programowania 'foreach' jest rekomendowane jako najlepsza praktyka do iteracji po elementach kolekcji, co czyni je bardziej efektywnymi w kontekście programowania obiektowego oraz funkcjonalnego.
Pytanie 4

Znacznik w języku HTML jest używany do wskazania

A. cytowanego fragmentu tekstu
B. tekstu o zmienionym formacie
C. tekstu, który został dodany
D. tekstu, który został usunięty
Odpowiedzi dotyczące oznaczania cytowanego bloku tekstu, tekstu przeformatowanego oraz tekstu, który został usunięty, nie są poprawne w kontekście znacznika <ins>. Znacznik używany do cytowania tekstu to <blockquote>, który służy do wyodrębnienia dłuższych cytatów, zazwyczaj z innymi źródłami. Z kolei do oznaczania tekstu, który został usunięty, stosuje się znacznik <del>, który wskazuje na treść, która została usunięta z dokumentu, co jest sprzeczne z funkcją <ins>. Oznaczenie tekstu przeformatowanego nie ma związku z tagiem, ponieważ nie ma on bezpośredniego związku z formatowaniem; formatowanie tekstu odbywa się przy użyciu znaczników takich jak <strong> lub <em>, które nadają różne style wizualne, ale nie zmieniają semantyki tekstu. W związku z tym, wszystkie te niepoprawne odpowiedzi dotyczą różnych aspektów zarządzania treścią w HTML, ale nie są związane z oznaczaniem tekstu dodanego, co jest kluczowym zastosowaniem znacznika <ins>. Zrozumienie różnic między tymi znacznikami jest istotne, aby poprawnie stosować HTML w praktyce oraz zapewniać jasność i dostępność treści w sieci.
Pytanie 5

Wskaż warunek w języku JavaScript, który ma na celu sprawdzenie, czy przynajmniej jeden z poniższych przypadków jest spełniony: 1) dowolna naturalna liczba a jest liczbą trzycyfrową 2) dowolna liczba całkowita b jest liczbą ujemną

A. ((a>99)&&(a<1000))||(b<0)
B. ((a>99)||(a<1000))||(b<0)
C. ((a>99)&&(a<1000))&&(b<0)
D. ((a>99)||(a<1000))&&(b<0)
Warunek zapisany jako ((a>99)&&(a<1000))||(b<0) jest poprawny, ponieważ sprawdza dwa różne przypadki. Pierwsza część warunku, (a>99)&&(a<1000), zwraca prawdę, gdy a jest liczbą naturalną w zakresie od 100 do 999, co oznacza, że jest to liczba trzycyfrowa. Z kolei druga część, b<0, jest spełniona, gdy b jest liczbą całkowitą mniejszą od zera, co oznacza, że jest to liczba ujemna. Zastosowanie operatora logicznego '||' (OR) pozwala na spełnienie warunku, gdy przynajmniej jeden z dwóch przypadków jest prawdziwy. Użycie operatora '&&' (AND) w pierwszej części jest kluczowe, ponieważ musi być spełniony zarówno warunek większy niż 99, jak i mniejszy niż 1000, co pozwala na precyzyjne określenie, czy a jest liczbą trzycyfrową. Przykładowo, gdy a = 150, a b = -5, cały warunek zwróci prawdę z powodu drugiej części warunku. Na przeciwnym biegunie, jeśli a = 50, a b = 5, warunek zwróci fałsz, ponieważ ani a nie jest trzycyfrowe, ani b nie jest ujemne. Tego rodzaju warunki są powszechnie stosowane w programowaniu, aby weryfikować różne stany i wartości zmiennych w aplikacjach webowych i systemach informatycznych.
Pytanie 6

W trakcie edycji grafiki rastrowej w aplikacji obsługującej kanały, dodanie kanału alfa oznacza

A. wzmocnienie krawędzi obrazu
B. powiększenie głębi ostrości obrazu
C. ustalenie właściwego balansu bieli
D. wprowadzenie warstwy z przezroczystością
Dodanie kanału alfa do grafiki rastrowej jest kluczowym krokiem w procesie zarządzania przezroczystością w obrazach. Kanał alfa to dodatkowy kanał, który przechowuje informacje o przezroczystości pikseli, co pozwala na tworzenie efektów wizualnych, takich jak miękkie krawędzie i złożone kompozycje. W praktyce, zastosowanie kanału alfa umożliwia na przykład nałożenie obiektów na różne tła bez wyraźnych granic, co jest szczególnie przydatne w grafice komputerowej, projektowaniu stron internetowych czy produkcji wideo. Dobrą praktyką w branży jest korzystanie z programów graficznych, takich jak Adobe Photoshop czy GIMP, gdzie dodanie kanału alfa można zrealizować poprzez stworzenie warstwy maski. Podczas pracy w takich programach warto również pamiętać o wykorzystaniu formatu PNG, który obsługuje przezroczystość, co jest standardem w zapewnieniu wysokiej jakości grafiki w sieci.
Pytanie 7

W tabeli personel znajdują się pola: imie, nazwisko, pensja, staz. Aby otrzymać średnią pensję pracowników, dla których staż wynosi od 10 do 20 lat pracy włącznie, należy wykonać kwerendę:

A. SELECT AVG(pensja) FROM personel WHERE staz >= 10 AND staz <= 20
B. SELECT AVG(*) FROM personel WHERE staz >= 10 AND staz <= 20
C. SELECT COUNT(*) FROM personel WHERE staz >= 10 AND staz <= 20
D. SELECT COUNT(pensja) FROM personel WHERE staz >= 10 AND staz <= 20
Poprawna kwerenda to 'SELECT AVG(pensja) FROM personel WHERE staz >= 10 AND staz <= 20;'. Użycie funkcji AVG() jest kluczowe, gdyż jej celem jest obliczenie średniej wartości z konkretnego zestawu danych, w tym przypadku pensji pracowników z określonym stażem. Funkcja ta agreguje dane, zliczając sumę pensji i dzieląc ją przez ich liczbę, co jest standardową metodą obliczania średniej arytmetycznej. W kontekście praktycznym, taką kwerendę można wykorzystać w raportach finansowych dla działu HR, aby ocenić wynagrodzenia w zespole z odpowiednim doświadczeniem. Standardy SQL zalecają użycie funkcji agregujących, takich jak AVG(), do takich obliczeń, co zapewnia dokładność i efektywność w analizie danych. Co więcej, efektywne wykorzystanie takich zapytań pozwala na lepsze planowanie budżetu oraz strategii wynagrodzeń w organizacjach.
Pytanie 8

W programie Audacity, podczas edytowania dźwięku pozyskanego z płyty analogowej, konieczne jest usunięcie pojedynczych trzasków typowych dla płyt winylowych. Jakie narzędzie jest do tego celu przeznaczone?

A. Normalizuj (Normalize)
B. Redukcja szumu (Noise Reduction)
C. Usuwanie stukotu (Click Removal)
D. Obwiednia (Envelope)
Wybór narzędzi takich jak 'Obwiednia (Envelope)', 'Normalizuj (Normalize)' oraz 'Redukcja szumu (Noise Reduction)' wskazuje na nieporozumienie dotyczące funkcji tych opcji w programie Audacity. Narzędzie 'Obwiednia' służy do dynamicznej regulacji głośności dźwięku w czasie, co nie ma zastosowania w przypadku usuwania pojedynczych trzasków. Chociaż może być użyteczne w kontekście ogólnej edycji utworu, nie jest odpowiednie do eliminacji krótkotrwałych zakłóceń. Z kolei 'Normalizuj' ma na celu podniesienie poziomu głośności całego nagrania do maksymalnego poziomu bez zniekształceń, co może skutkować wzmocnieniem trzasków zamiast ich eliminacji. Używanie tego narzędzia przed usunięciem trzasków może sprawić, że będą one bardziej wyraźne, co jest przeciwnym efektem do zamierzonego. 'Redukcja szumu' jest narzędziem, które usuwa szumy tła, a nie krótkotrwałe dźwięki, takie jak trzaski. Chociaż może być użyta w procesie poprawy jakości nagrania, nie jest ona w stanie skutecznie rozwiązać problemu z trzaskami, które mają inną charakterystykę. W praktyce, nieodpowiedni wybór narzędzi prowadzi do nieefektywnej obróbki dźwięku, co może skutkować niezadowalającą jakością finalnego nagrania.
Pytanie 9

Jakie jest znaczenie powtarzania w zdefiniowanym stylu CSS?

body {
  background-image: url("rysunek.gif");
  background-repeat: repeat-y;
}
A. obrazu umieszczonego przy użyciu znacznika img
B. tła każdego z paragrafów
C. obrazu umieszczonego w tle strony w pionie
D. obrazu umieszczonego w tle strony w poziomie
Rozważając inne odpowiedzi nietrudno dostrzec podstawowe błędy w ich koncepcjach Rysunek umieszczony w tle strony w poziomie odpowiadałby wartości repeat-x a nie repeat-y To fundamentalne rozróżnienie wynika z konwencji nazewnictwa CSS która jasno określa kierunki powtarzania W przypadku użycia znacznika img obraz jest osadzony w treści dokumentu HTML a nie jako tło CSS Powtarzanie w takim kontekście nie ma miejsca ponieważ obrazki w znacznikach img są kontrolowane za pomocą innych mechanizmów jak szerokość wysokość czy pozycjonowanie w ramach układu strony Ostatnia opcja odnosząca się do tła każdego ze znaczników akapitu wykazuje niezrozumienie kontekstu CSS Deklaracja body odnosi się do całego dokumentu a nie do poszczególnych elementów takich jak akapity aby zmienić tło akapitów należałoby użyć selektora p lub innego klasyfikatora odpowiadającego tym elementom Nietrafne odpowiedzi wynikają z nieznajomości podstawowych zasad działania CSS oraz ich zastosowania w praktyce co podkreśla potrzebę dogłębnego zrozumienia jak poszczególne właściwości wpływają na układ i wygląd strony internetowej
Pytanie 10

Co zazwyczaj wchodzi w skład Framework'a?

A. wbudowany serwer i obsługa formularzy
B. zarządzanie komunikacją z bazą danych, mechanizm uruchamiania i przetwarzania akcji
C. certyfikat http oraz mechanizm przetwarzania i uruchamiania akcji
D. obsługa błędów i domena
Pierwsza odpowiedź wskazuje na elementy, które są często obecne w aplikacjach webowych, jednak nie są kluczowymi składnikami frameworków. Domeny i obsługa błędów to ważne aspekty ogólnie dotyczące programowania, ale same w sobie nie definiują funkcjonalności frameworka. Obsługa formularzy oraz wbudowany serwer to funkcje, które mogą być dostarczane przez frameworki, jednak nie stanowią one ich podstawowych komponentów. Obsługa formularzy dotyczy głównie interakcji użytkownika z aplikacją, a wbudowany serwer to jedynie narzędzie do lokalnego testowania, które nie jest kluczowe dla samego frameworka. Natomiast certyfikat http jest istotny dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas przesyłania danych, lecz nie jest on związany z architekturą czy funkcjonalnością frameworków. Dlatego też, choć wszystkie z wymienionych elementów są ważne w kontekście tworzenia aplikacji webowych, to nie stanowią one rdzenia frameworków, które koncentrują się na ułatwieniu komunikacji z bazą danych oraz zarządzaniu cyklem życia żądań.
Pytanie 11

Które stwierdzenie na temat funkcji fun1 zapisanej w języku JavaScript jest prawdziwe?

var x = fun1(3, 24, "Mnożymy");

function fun1(a, b, c) {
    return a * b;
}
A. Zwraca dwie wartości przechowywane w zmiennych a i b.
B. Ma dwa parametry liczbowe i zwraca wartość typu napisowego.
C. Przyjmuje trzy parametry, lecz nie zwraca wartości.
D. Ma trzy parametry wejściowe, w tym jeden typu napisowego, i zwraca wartość numeryczną.
Gratulacje, Twoja odpowiedź jest poprawna. Istotą funkcji w JavaScript jest to, że mogą one przyjmować dowolną liczbę argumentów i mogą zwracać wartość. W przypadku funkcji fun1, przyjmuje ona trzy parametry: a, b, c. Parametr c jest typu napisowego, co jest istotne, ponieważ JavaScript jest językiem słabo typowanym, co oznacza, że możemy przekazywać różne typy zmiennych jako argumenty dla funkcji. Funkcja fun1 zwraca wynik mnożenia dwóch pierwszych parametrów, co jest wartością numeryczną. To jest zgodne z zasadami JavaScript, gdzie funkcje mogą zwracać dowolne wartości - w tym przypadku wartość numeryczną. W praktyce, funkcje takie jak ta mogą być używane w różnych kontekstach, na przykład do manipulacji danymi wejściowymi i zwracania przetworzonych wyników.
Pytanie 12

Która z poniższych opcji najlepiej opisuje przedstawioną definicję w JavaScript?

var imiona = ["Anna", "Jakub", "Iwona", "Krzysztof"];
A. klasy
B. zbioru
C. tablicy
D. obiektu
Definicja przedstawiona na obrazku odpowiada tablicy w języku JavaScript. Tablice w JavaScript są typem obiektu, który pozwala na przechowywanie wielu wartości w jednej zmiennej. W tym przypadku zmienna imiona zawiera listę stringów reprezentujących imiona. Tablice w JavaScript są dynamiczne co oznacza że ich rozmiar można zmieniać podczas działania programu. Dostęp do poszczególnych elementów tablicy uzyskuje się za pomocą indeksów które zaczynają się od zera. Na przykład pierwszy element tej tablicy to imiona[0] czyli Anna. JavaScript oferuje wiele metod do manipulacji tablicami takich jak push do dodawania elementów na końcu tablicy pop do usuwania ostatniego elementu czy map do tworzenia nowej tablicy na podstawie istniejącej poprzez zastosowanie funkcji do każdego elementu. Zrozumienie działania tablic jest kluczowe dla efektywnego programowania w JavaScript ponieważ są one podstawowym narzędziem do przechowywania i zarządzania danymi.
Pytanie 13

Aby zwiększyć wydajność operacji w bazie danych, należy skupić się na polach, które są często wyszukiwane lub sortowane

A. dodać klucz obcy
B. utworzyć indeks
C. dodać więzy integralności
D. stworzyć oddzielną tabelę przechowującą wyłącznie te pola
Utworzenie indeksu w bazie danych jest kluczowym krokiem w optymalizacji operacji wyszukiwania i sortowania. Indeksy działają jak spis treści w książce, umożliwiając szybsze odnajdywanie danych bez konieczności przeszukiwania całej tabeli. Gdy zapytania często wykorzystują konkretne kolumny do filtracji lub sortowania, indeksowanie tych kolumn znacznie przyspiesza wydajność. Na przykład, jeśli często wyszukujesz klientów według ich nazwisk, utworzenie indeksu na kolumnie nazwiska pozwoli bazie danych szybko zlokalizować odpowiednie rekordy. Standardy branżowe, takie jak SQL Server czy MySQL, zalecają stosowanie indeksów zwłaszcza na dużych tabelach, gdzie operacje skanowania mogą być czasochłonne. Dobrą praktyką jest również monitorowanie wydajności i regularne dostosowywanie indeksów w zależności od zmieniających się wzorców zapytań. Należy jednak pamiętać, że nadmierna liczba indeksów może wpłynąć negatywnie na operacje zapisu, dlatego kluczowe jest znalezienie odpowiedniej równowagi.
Pytanie 14

Polecenie colspan służy do łączenia komórek tabeli w poziomie, natomiast rowspan w pionie. Którą z tabel wyświetli poniższy fragment kodu napisany w języku HTML?

<table border="1" cellspacing="0" cellpadding="10">
    <tr>
        <td rowspan="2">&nbsp;</td>
        <td>&nbsp;</td>
    </tr>
    <tr>
        <td>&nbsp;</td>
    </tr>
</table>
Ilustracja do pytania
A. A.
B. D.
C. C.
D. B.
Dokładnie tak, wybrałeś poprawną odpowiedź. Fragment kodu HTML napisałeś pokazuje tabelę z dwoma wierszami i dwoma komórkami. Pierwsza komórka w pierwszym wierszu ma atrybut rowspan='2', co oznacza, że będzie się rozciągać na dwa wiersze w pionie. Druga komórka w pierwszym wierszu nie ma żadnych specjalnych atrybutów, więc jest standardową komórką. W drugim wierszu jest tylko jedna komórka, gdyż druga komórka jest połączona z pierwszą komórką pierwszego wiersza przez atrybut rowspan. Tabela odpowiadająca opisowi to tabela B, która ma jedną długą komórkę po lewej stronie rozciągającą się na dwa wiersze i dwie krótsze komórki po prawej stronie, po jednej w każdym wierszu. Pamiętaj, że atrybuty rowspan i colspan są bardzo przydatne do tworzenia skomplikowanych layoutów tabel, które nie są możliwe do osiągnięcia przy użyciu standardowych tagów tabeli.
Pytanie 15

Baza danych MySQL została uszkodzona. Które z poniższych działań nie przyczyni się do jej naprawy?

A. Utworzenie nowej bazy i przeniesienie do niej tabel
B. Wykonanie replikacji bazy danych
C. Próba naprawy za pomocą polecenia REPAIR
D. Odtworzenie bazy z kopii zapasowej
Wykonanie replikacji bazy danych nie pomoże w naprawie uszkodzonej bazy MySQL, ponieważ replikacja jest procesem, który tworzy kopię danych z jednej bazy danych do drugiej. Gdy źródłowa baza danych jest uszkodzona, replikacja jedynie skopiuje te uszkodzone dane do bazy docelowej, co prowadzi do dalszych problemów. Zamiast naprawić uszkodzenia, replikacja może nawet pogorszyć sytuację, ponieważ błędne dane zostaną powielone. W praktyce, zanim podejmie się próbę replikacji, konieczne jest ustalenie, czy źródłowa baza danych jest w dobrym stanie. Warto również zwrócić uwagę na standardy zarządzania bazami danych, które zalecają regularne wykonywanie kopii zapasowych oraz monitorowanie stanu bazy danych. W przypadku uszkodzeń zawsze lepiej jest najpierw spróbować naprawić bazę lub przywrócić ją z kopii zapasowej, zanim podejmie się działania związane z replikacją, aby uniknąć propagacji błędów.
Pytanie 16

W dokumencie HTML zdefiniowano pewne elementy w klasie o nazwie "nomargin". W celu przeprowadzenia operacji na tych elementach za pomocą języka JavaScript, można wykorzystać funkcję

A. getElement("nomargin")
B. getElementsByClassName("nomargin")
C. getElementsByTagName("nomargin")
D. getElementById("nomargin")
Funkcja getElementsByClassName("nomargin") jest poprawnym sposobem na uzyskanie dostępu do elementów HTML przypisanych do klasy o nazwie 'nomargin'. Jest to metoda dostępna w obiekcie document, która zwraca kolekcję wszystkich elementów, które mają wskazaną klasę. W przeciwieństwie do getElementById, która zwraca pojedynczy element o podanym identyfikatorze, getElementsByClassName zwraca listę, co jest szczególnie przydatne, gdy mamy do czynienia z wieloma elementami oznaczonymi tą samą klasą. Przykładowo, jeśli mamy kilka divów z klasą 'nomargin', możemy w łatwy sposób iterować przez wszystkie z nich i stosować różne operacje, takie jak zmiana stylów czy dodawanie zdarzeń. Używanie tej metody jest zgodne z najlepszymi praktykami, ponieważ pozwala na selekcję grupy elementów, co z kolei wspiera modularność i łatwość zarządzania kodem. Warto również pamiętać, że w przypadku użycia tej metody, zmiany w DOM będą miały wpływ na wszystkie elementy, co może być przydatne w złożonych interfejsach użytkownika.
Pytanie 17

Instrukcja break w przedstawionym kodzie PHP sprawi, że

for($i = 1; $i <= 3; $i++) {
    for($j = 1; $j <= 3; $j++) {
        echo "Iteracja: ($i, $j)";
        if($i == 2 and $j == 2)
            break;
    }
}
A. działanie wewnętrznej pętli zostanie zakończone po iteracji (2, 2) i będzie kontynuowane dla $i = 3.
B. iteracja (2, 2) zostanie przerwana i nastąpi po niej iteracja (2, 3).
C. działanie obu pętli zostanie zakończone po iteracji (2, 2).
D. wewnętrzna pętla dokończy działanie dla $j = 3, a następnie program zostanie przerwany.
Poprawna odpowiedź to: 'działanie wewnętrznej pętli zostanie zakończone po iteracji (2, 2) i będzie kontynuowane dla $i = 3'. Instrukcja 'break' w języku PHP, bez dodatkowego argumentu, kończy działanie najbliższej pętli - w tym przypadku jest to wewnętrzna pętla 'for'. Po przerwaniu działania wewnętrznej pętli, następuje kontynuacja wykonania kodu od kolejnej iteracji pętli zewnętrznej, czyli dla $i = 3. To jest zgodne ze standardami PHP - instrukcja 'break' służy do zakończenia aktualnej pętli czy instrukcji switch i przeniesienia sterowania do następnej instrukcji. Jest to przydatne narzędzie, które pozwala na optymalizację kodu i unikanie niepotrzebnego obliczenia iteracji, które nie wpłyną na wynik końcowy. Przykładowo, może to być użyteczne, gdy w pętli przeszukujemy tablicę w celu znalezienia konkretnego elementu - po jego znalezieniu nie musimy już przeszukiwać reszty tablicy.
Pytanie 18

Aby przywrócić bazę danych MS SQL z archiwum, należy użyć polecenia

A. RESTORE DATABASE
B. DBCC CHECKDB
C. REBACKUP DATABASE
D. SAVE DATABASE
Aby przywrócić bazę danych w systemie MS SQL Server z kopii bezpieczeństwa, wykorzystuje się polecenie RESTORE DATABASE. To polecenie umożliwia odtworzenie całej bazy danych ze wskazanej kopii zapasowej. Proces ten jest kluczowy w sytuacjach awaryjnych, takich jak usunięcie danych, awaria sprzętu czy uszkodzenie bazy danych. W kontekście standardów Microsoft, RESTORE DATABASE jest integralną częścią zarządzania danymi i bezpieczeństwa. Przykładowe zastosowanie polecenia obejmuje: RESTORE DATABASE [nazwa_bazy] FROM DISK = 'ścieżka_do_pliku.bak', gdzie 'ścieżka_do_pliku.bak' wskazuje na lokalizację pliku z kopią zapasową. Dodatkowo, można użyć opcji WITH RECOVERY, aby przywrócić bazę do stanu operacyjnego, lub WITH NORECOVERY, aby umożliwić dalsze operacje przywracania. Warto zaznaczyć, że przed przywróceniem bazy danych ważne jest odpowiednie przygotowanie środowiska oraz sprawdzenie integralności kopii zapasowej, co można osiągnąć za pomocą narzędzi takich jak DBCC CHECKDB. Zastosowanie polecenia RESTORE DATABASE jest niezbędne w codziennym zarządzaniu bazami danych, a jego znajomość jest kluczowa dla administratorów systemów baz danych.
Pytanie 19

Jakie polecenie należy wykorzystać, aby przypisać użytkownikowi uprawnienia do tabel w bazie danych?

A. GRANT
B. CREATE
C. SELECT
D. REVOKE
Poprawna odpowiedź to GRANT, które jest standardowym poleceniem w systemach zarządzania bazami danych (DBMS) umożliwiającym nadawanie użytkownikom uprawnień do wykonywania określonych operacji na obiektach bazy danych, takich jak tabele, widoki czy procedury. Przy użyciu GRANT administrator bazy danych może precyzyjnie określić, jakie działania użytkownik może wykonać, np. SELECT (odczyt danych), INSERT (wstawianie danych), UPDATE (aktualizacja danych) czy DELETE (usuwanie danych). Przykładowo, polecenie 'GRANT SELECT ON tablename TO username;' nadaje użytkownikowi 'username' prawo do odczytu danych z tabeli 'tablename'. Dobrą praktyką jest przydzielanie minimalnych uprawnień, które są niezbędne do realizacji zadań, co zwiększa bezpieczeństwo bazy danych. Warto również zauważyć, że uprawnienia mogą być nadawane grupom użytkowników, co upraszcza zarządzanie dostępem w dużych organizacjach.
Pytanie 20

W języku JavaScript zdefiniowano następującą funkcję:

function fun1(f) {
    if (f < 0) f = f * (-1);
    return f;
}
Jej celem jest:
A. Zwrócić wartość odwrotną do argumentu f
B. Wypisać wartość bezwzględną argumentu f
C. Wypisać wartość odwrotną do argumentu f
D. Zwrócić wartość bezwzględną argumentu f
Funkcja w języku JavaScript przedstawiona w pytaniu realizuje zadanie zwracania wartości bezwzględnej z argumentu f. Wartość bezwzględna liczby jest jej odległością od zera na osi liczbowej i jest zawsze liczbą nieujemną. Mechanika działania funkcji polega na sprawdzeniu za pomocą instrukcji warunkowej if czy wartość przekazanego argumentu f jest mniejsza od zera. Jeśli tak, wartość ta jest mnożona przez -1 co przekształca ją w liczbę dodatnią. W przeciwnym razie liczba pozostaje bez zmian. Ostatecznie funkcja zwraca wynik operacji co jest typowym podejściem w programowaniu funkcyjnym. Warto zwrócić uwagę że takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi ponieważ funkcja ma jednoznacznie określony cel i nie powoduje efektów ubocznych takich jak modyfikacja zmiennych globalnych. W realnych projektach często korzysta się z funkcji Math.abs która jest wbudowana w JavaScript i zwraca wartość bezwzględną liczby co jest bardziej wydajnym podejściem i zgodnym ze standardami języka
Pytanie 21

Który modyfikator jest związany z opisem podanym poniżej?

Metoda oraz zmienna jest dostępna wyłącznie dla innych metod własnej klasy.
A. public
B. static
C. private
D. protected
Modyfikator dostępu private w językach programowania takich jak Java i C# umożliwia ukrywanie szczegółów implementacji danej klasy przed jej użytkownikami. Deklarowanie zmiennych i metod jako private chroni je przed nieumyślnymi zmianami z zewnątrz, co zwiększa bezpieczeństwo i integralność danych. Daje to kontrolę nad tym, jak dane są używane i modyfikowane, co jest kluczowe w projektowaniu solidnych systemów. Prywatne elementy są dostępne jedynie w obrębie klasy, co pozwala zachować enkapsulację, jedną z podstaw programowania obiektowego. Dzięki temu, można łatwo modyfikować wewnętrzne mechanizmy klasy, bez wpływu na inne części programu, które z niej korzystają. Używanie private umożliwia również tworzenie metod pomocniczych, które są niewidoczne dla użytkowników zewnętrznych, ale wspomagają działanie publicznych interfejsów. To podejście zgodne ze standardami projektowania, takimi jak zasada najmniejszej wiedzy, która zaleca ograniczanie dostępu do niezbędnego minimum dla poprawy modularności i utrzymania kodu. Przykładem może być klasa KontoBankowe, gdzie saldo konta jest prywatne, a dostęp do jego zmiany odbywa się poprzez metody publiczne, co pozwala na weryfikację operacji finansowych.
Pytanie 22

Emblemat systemu CMS o nazwie Joomla! to

Ilustracja do pytania
A. D.
B. B.
C. C.
D. A.
Logo systemu CMS Joomla! składa się z czterech kolorowych elementów ułożonych w ciekawy wzór, który od razu zwraca uwagę. Moim zdaniem, ten design dobrze oddaje ideę Joomla!, bo podkreśla współpracę i wspólnotę. To jeden z najpopularniejszych systemów do zarządzania treścią na świecie, a ludzie go używają do różnych rzeczy – od prostych blogów po naprawdę rozbudowane portale korporacyjne. Dzięki fajnym rozszerzeniom i szablonom można na prawdę spersonalizować swoją stronę. Co ważne, Joomla! wspiera dobre praktyki SEO, więc jest super opcją dla deweloperów, którzy chcą, żeby ich strony były dobrze widoczne w sieci. Widziałem, że to logo często pojawia się na stronach jako znak jakości, co pokazuje, jak bardzo jest rozpoznawalne i ważne w branży. Wybór tego logo jest więc trafiony i daje dobry punkt wyjścia do nauki o CMS-ach i ich zastosowaniach w realnym świecie.
Pytanie 23

Tabele Osoby oraz Zainteresowania są połączone relacją jeden do wielu. Jakie zapytanie SQL należy użyć, aby w oparciu o tę relację poprawnie wyświetlić imiona i odpowiadające im hobby?

Ilustracja do pytania
A. SELECT imie, hobby FROM Osoby, Zainteresowania;
B. SELECT imie, hobby FROM Osoby JOIN Zainteresowania ON Osoby.Zainteresowania_id = Zainteresowania.id;
C. SELECT imie, hobby FROM Osoby.Zainteresowania_id = Zainteresowania.id FROM Osoby, Zainteresowania;
D. SELECT imie, hobby FROM Osoby, Zainteresowania WHERE Osoby.id = Zainteresowania.id;
Odpowiedź numer 1 jest poprawna, ponieważ wykorzystuje składnię JOIN, która jest standardowym sposobem łączenia dwóch tabel w SQL. W tym przypadku tabele Osoby i Zainteresowania są połączone za pomocą klucza obcego Osoby.Zainteresowania_id, który odwołuje się do klucza głównego w tabeli Zainteresowania. Dzięki użyciu klauzuli ON możemy precyzyjnie określić warunek łączenia tych tabel. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania baz danych, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie relacjami między danymi. Stosowanie JOIN umożliwia również ograniczenie wyniku do konkretnych wierszy, co zwiększa wydajność zapytań. Praktyczne zastosowanie tego rodzaju zapytań obejmuje różne systemy zarządzania danymi, gdzie konieczne jest pobieranie powiązanych informacji z wielu źródeł danych. Warto również pamiętać, że JOIN-y są ustandaryzowanym elementem języka SQL, co gwarantuje ich poprawne działanie w różnych systemach bazodanowych, takich jak MySQL, PostgreSQL czy Oracle SQL. W kontekście relacyjnych baz danych stanowią one fundament w optymalizacji i organizacji danych, co jest kluczowe dla profesjonalistów z branży IT.
Pytanie 24

W języku JavaScript należy sformułować warunek, który będzie prawdziwy, gdy zmienna a będzie jakąkolwiek liczbą naturalną dodatnią (również nie zerową) lub gdy zmienna b będzie liczbą mieszczącą się w przedziale od 10 do 100, włącznie. Wyrażenie logiczne zastosowane w tym warunku powinno mieć formę

A. (a>0) && ((b>=10) || (b<=100))
B. (a>0) || ((b>=10) || (b<=100))
C. (a>0) && ((b>=10) && (b<=100))
D. (a>0) || ((b>=10) && (b<=100))
Odpowiedź (a>0) || ((b>=10) && (b<=100)) jest poprawna, ponieważ precyzyjnie odwzorowuje wymagane warunki. Warunek logiczny składa się z dwóch głównych części. Pierwsza część, (a>0), sprawdza, czy zmienna a jest liczbą naturalną dodatnią. Liczby naturalne dodatnie to liczby całkowite większe od zera, co oznacza, że a musi być większe od zera, aby warunek był spełniony. Druga część warunku, ((b>=10) && (b<=100)), wymaga, aby zmienna b znajdowała się w przedziale od 10 do 100, włącznie z tymi wartościami. Zastosowanie operatora && w tej części oznacza, że obie nierówności muszą być spełnione jednocześnie. Operator || łączy te dwie części, co oznacza, że wystarczy spełnić jeden z warunków, aby cały wyrażenie logiczne zwróciło prawdę. Jest to zgodne z zasadami programowania, które wskazują na konieczność precyzyjnego definiowania warunków w celu uniknięcia niejasności. W praktyce takie wyrażenie jest niezwykle przydatne w sytuacjach, gdy konieczne jest weryfikowanie wartości zmiennych przed ich dalszym przetwarzaniem, co pozwala na zwiększenie bezpieczeństwa i stabilności aplikacji.
Pytanie 25

Które z poniższych twierdzeń o zasadach programowania w PHP jest poprawne?

A. Deklaracja zmiennych odbywa się po słowie kluczowym var
B. Jest to język o słabej kontroli typów
C. W nazwach zmiennych nie rozróżnia się wielkości liter
D. Nazwy zmiennych zaczynają się od znaku !
PHP jest językiem o słabej kontroli typów, co oznacza, że nie wymaga określenia typu zmiennej podczas jej deklaracji. W praktyce, PHP automatycznie konwertuje typy danych w zależności od kontekstu, w którym są używane. Przykładowo, jeśli przypiszesz do zmiennej wartość liczbową, a następnie użyjesz jej w kontekście tekstowym, PHP przekształci tę liczbę na łańcuch znaków automatycznie. Dzięki temu programiści mogą skupić się na logice aplikacji, a nie na zarządzaniu typami danych. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że ta elastyczność może prowadzić do błędów, jeśli nie będziemy ostrożni. Dlatego dobrym podejściem jest stosowanie jawnych konwersji typów, gdy jest to możliwe, co zwiększa czytelność kodu i ułatwia jego późniejsze utrzymanie. Używanie funkcji takich jak (int), (float) czy (string) w celu wymuszenia określonych typów danych przed operacjami arytmetycznymi lub logicznymi, to praktyka, która może zapobiec wielu problemom z nieoczekiwanym zachowaniem skryptów. Znalezienie równowagi między wygodą a bezpieczeństwem typów jest kluczowym elementem programowania w PHP.
Pytanie 26

Jakie polecenie w CSS umożliwia dodanie zewnętrznego arkusza stylów?

A. require
B. import
C. include
D. open
Użycie poleceń takich jak 'require', 'include' czy 'open' w kontekście CSS jest błędne, ponieważ nie są one częścią standardowego języka CSS. 'Require' i 'include' są terminami używanymi w kontekście języków programowania, takich jak PHP, gdzie umożliwiają one włączanie plików, ale nie mają zastosowania w CSS. Przykładowo, w PHP można załączyć plik z funkcjami w ten sposób: 'include 'functions.php';', co pokazuje, jak specyficzne języki programowania mają swoje własne mechanizmy włączania plików. W przypadku CSS, celem jest stylizacja dokumentów HTML, a nie manipulacja strukturą plików. 'Open' natomiast nie jest terminem związanym z załączaniem stylów i nie ma odpowiednika w CSS. Powszechnym błędem jest mylenie koncepcji załączania plików, które są specyficzne dla danej technologii. W CSS jedyną poprawną metodą jest użycie '@import', co zapewnia, że style są ładowane w odpowiedniej kolejności i w odpowiednich kontekście, co jest kluczowe dla zachowania integralności wizualnej i funkcjonalnej strony. Dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na specyfikę każdego języka i stosować odpowiednie dla niego mechanizmy, unikając przenoszenia koncepcji z innych technologii, co może prowadzić do nieporozumień.
Pytanie 27

Jaką właściwość należy zastosować w stylu CSS, aby określić krój czcionki?

A. font-style
B. text-family
C. text-style
D. font-family
Odpowiedź 'font-family' jest poprawna, ponieważ w CSS to właśnie ta właściwość służy do określenia rodziny czcionek, które mają być używane w danym elemencie. Właściwość 'font-family' pozwala na zdefiniowanie podstawowych czcionek, a także alternatywnych, które mogą być użyte, jeśli preferowana czcionka nie jest dostępna. Przykładowo, zapisywanie: `font-family: Arial, sans-serif;` wskazuje, że przeglądarka powinna używać czcionki Arial, a w przypadku jej braku - czcionki z rodziny sans-serif. To podejście jest szczególnie ważne w kontekście tworzenia responsywnych i dostępnych interfejsów użytkownika, gdzie różne urządzenia mogą obsługiwać różne czcionki. Dodatkowo, zgodnie z wytycznymi W3C i zasadami projektowania, zaleca się określanie co najmniej dwóch czcionek: głównej i alternatywnej, aby zapewnić odpowiednią estetykę i czytelność tekstu. Znajomość właściwości 'font-family' jest kluczowa dla każdego, kto zajmuje się projektowaniem stron internetowych, pozwalając na lepsze dostosowanie wyglądu i funkcjonalności serwisów oraz aplikacji webowych.
Pytanie 28

Wskaź poprawną formę kodowania polskich znaków w pliku HTML?

A. <meta "content=UTF-8">
B. <meta charset="UTF-8">
C. <meta char set= "UTF-8">
D. <meta content='UTF8'>
Odpowiedź <meta charset="UTF-8"> to strzał w dziesiątkę! To zgodny z nowoczesnymi standardami HTML sposób na określenie kodowania znaków w dokumencie. Dzięki temu, że używamy atrybutu 'charset' z wartością 'UTF-8', mówimy przeglądarkom, że tekst powinien być interpretowany według tego kodowania. UTF-8 jest super popularne, bo obsługuje wszystkie znaki w Unicode. To oznacza, że możemy pisać wszystkie polskie znaki diakrytyczne, czyli te jak ą, ć, ę, ł itd., bez obaw o błędy w wyświetlaniu. Jeśli wstawisz ten tag w sekcji <head> swojego dokumentu HTML, masz pewność, że strona będzie dobrze wyglądać w różnych przeglądarkach i na różnych urządzeniach. Dobrze jest umieszczać go na początku sekcji <head>, żeby uniknąć problemów z pokazywaniem treści. Co więcej, korzystanie z UTF-8 jest rekomendowane przez W3C, więc to naprawdę dobry wybór dla nowoczesnych aplikacji webowych.
Pytanie 29

Jakiego protokołu trzeba użyć do przesyłania plików witryny internetowej na serwer hostingowy?

A. IRC
B. HTTP
C. FTP
D. SMTP
Protokół FTP (File Transfer Protocol) jest standardowym sposobem przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci, co czyni go idealnym rozwiązaniem do przesyłania plików strony internetowej na serwer hostingowy. FTP pozwala na łatwe przesyłanie dużych plików, takich jak obrazy, skrypty i style, które są niezbędne do prawidłowego działania witryny. Użytkownicy mogą korzystać z różnych programów klienckich FTP, takich jak FileZilla lub WinSCP, które oferują intuicyjny interfejs graficzny umożliwiający przeciąganie i upuszczanie plików, co znacząco upraszcza cały proces. Z perspektywy bezpieczeństwa, zaleca się korzystanie z FTPS lub SFTP, które dodają warstwę szyfrowania, chroniąc przesyłane dane przed nieautoryzowanym dostępem. Przesyłanie plików za pomocą FTP jest również zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie dedykowanych protokołów do zarządzania plikami, aby zapewnić efektywność i bezpieczeństwo transferów.
Pytanie 30

Zapis CSS postaci: 

 ul {
    list-style-image: url('rys.gif');
}

sprawi, że na stronie internetowej
A. punktorem listy nienumerowanej będzie rys.gif
B. każdy z punktów listy będzie miał osobne tło pobrane z grafiki rys.gif
C. wyświetli się rysunek rys.gif jako tło listy nienumerowanej.
D. rys.gif będzie stanowił ramkę dla listy nienumerowanej.
Gratulacje! Poprawnie zidentyfikowałeś, że w podanym kodzie CSS, obrazek 'rys.gif' będzie służył jako punktor listy nienumerowanej. Według standardów CSS, właściwość list-style-image jest używana do określenia obrazka, który będzie używany jako punktor w liście nienumerowanej. Zasada ta jest bardzo przydatna, kiedy chcemy stworzyć niestandardowe punktory listy, które lepiej pasują do designu naszej strony. Możemy użyć dowolnego obrazka, który jest dostępny online lub zasobu z naszej lokalnej przestrzeni roboczej. Pamiętaj jednak, że obrazek powinien być mały i czytelny. W tym konkretnym przypadku, obrazek 'rys.gif' zostanie ustawiony jako punktor dla każdego elementu listy <li> wewnątrz listy nienumerowanej <ul>. Używając tej techniki, możemy stworzyć atrakcyjniejsze i bardziej interaktywne listy na naszej stronie internetowej.
Pytanie 31

Przy użyciu polecenia ALTER TABLE można

A. usuwać tabelę
B. tworzyć nową tabelę
C. zmieniać wartości zapisane w rekordach tabeli
D. zmieniać strukturę tabeli
Polecenie ALTER TABLE jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu bazami danych, pozwalającym na modyfikację struktury istniejących tabel. Umożliwia m.in. dodawanie, usuwanie lub modyfikowanie kolumn, a także zmianę ich typów danych. Na przykład, aby dodać nową kolumnę do tabeli, można użyć polecenia: ALTER TABLE nazwa_tabeli ADD nowa_kolumna typ_danych. W praktyce, ALTER TABLE jest niezbędne w przypadku zmiany wymagań aplikacji, które mogą wymagać dostosowania struktury bazy danych. Zmiany strukturalne powinny być przeprowadzane zgodnie z zasadami normalizacji, co zapewnia optymalizację bazy danych oraz zapobiega redundancji danych. Kluczowe jest również testowanie wprowadzonych zmian w środowisku testowym przed ich wdrożeniem w produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w inżynierii oprogramowania. Warto również pamiętać, że podczas modyfikacji struktury tabeli, odpowiednie zrozumienie relacji między tabelami jest istotne dla zachowania integralności danych.
Pytanie 32

Jaką wartość zwróci ten algorytm?

Z = 0
N = 1
dopóki Z < 3:
    N = N * 2 + 1
    Z = Z + 1
wypisz N
A. 7
B. 5
C. 15
D. 3
Zrozumienie działania tego algorytmu jest kluczowe dla programowania i matematyki obliczeniowej. Algorytm ten wykorzystuje pętlę 'dopóki', która wykonuje operacje na dwóch zmiennych: Z i N. Na początku Z jest równe 0, a N jest równe 1. Pętla trwa dopóki Z jest mniejsze od 3. W każdej iteracji pętli zmienna N jest aktualizowana zgodnie z wyrażeniem N = N * 2 + 1 oraz Z jest zwiększane o 1. Przy pierwszej iteracji Z wynosi 0, więc N staje się 1 * 2 + 1 = 3, a Z zostaje zwiększone do 1. W drugiej iteracji Z wynosi 1, więc N staje się 3 * 2 + 1 = 7, a Z wynosi 2. W trzeciej iteracji Z wynosi 2, dlatego N staje się 7 * 2 + 1 = 15, a Z zostaje zwiększone do 3, co kończy pętlę. W rezultacie, gdy algorytm kończy działanie, zmienna N ma wartość 15, która zostaje wypisana. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w pisaniu algorytmów, gdzie dbałość o zrozumienie pętli i operacji na zmiennych jest fundamentalna dla tworzenia wydajnych programów.
Pytanie 33

Którego atrybutu należy użyć w miejscu trzech kropek w znaczniku HTML5 <blockquote>, aby zdefiniować źródło cytatu?

<blockquote ...="https://pl.wikipedia.org">
Pokojowa Nagroda Nobla jest przyznawana kandydatom, którzy wykonali największą lub najlepszą
pracę na rzecz braterstwa między narodami
</blockquote>
A. href
B. src
C. cite
D. alt
Gratulacje, twoja odpowiedź jest poprawna. Atrybut 'cite' w znaczniku <blockquote> jest używany do definiowania źródła cytatu. Jest to zgodne z definicją tego atrybutu zawartą w specyfikacji HTML5. W praktyce, jeśli chcesz zacytować fragment tekstu z innego źródła na swojej stronie internetowej, możesz użyć znacznika <blockquote> i atrybutu 'cite' do określenia źródła cytatu, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Na przykład, <blockquote cite='https://www.example.com'> Tutaj umieść tekst cytatu </blockquote>. Dzięki temu, czytelnik może łatwo odnaleźć źródło cytowanego tekstu. Warto zaznaczyć, że choć atrybut 'cite' nie jest wyświetlany bezpośrednio na stronie, jest on użyteczny dla użytkowników technologii asystujących, takich jak czytniki ekranowe.
Pytanie 34

W języku CSS zapis

h2 {background-color: green;}
spowoduje, że kolor zielony będzie dotyczył:
A. czcionki nagłówka drugiego stopnia
B. tła całej strony
C. tła tekstu nagłówka drugiego stopnia
D. czcionki każdego nagłówka na stronie
Odpowiedź, że kolor zielony będzie dotyczył tła tekstu nagłówka drugiego stopnia, jest poprawna. W kodzie CSS, zapis <b>h2 {background-color: green;}</b> oznacza, że wszystkie elementy <h2> na stronie będą miały tło w kolorze zielonym. W praktyce oznacza to, że każdy nagłówek drugiego stopnia będzie miał zielone tło, co może być użyteczne do wyróżnienia sekcji na stronie. Warto zauważyć, że stylowanie tła nagłówków może poprawić czytelność i estetykę dokumentu, zwłaszcza w sytuacjach, gdy chcemy podkreślić różne sekcje treści. Dobrą praktyką w CSS jest także używanie klas i identyfikatorów do bardziej precyzyjnego stylowania, co pozwala na unikanie konfliktów z innymi stylami na stronie. Dodatkowo, można eksperymentować z różnymi kolorami i przezroczystościami, aby uzyskać unikalne efekty wizualne, co jest szczególnie ważne w nowoczesnym projektowaniu stron internetowych.
Pytanie 35

Jak można umieścić komentarz w kodzie PHP, używając odpowiednich symboli?

A. <? ... ?>
B. /? ... ?/
C. <!-- ... -->
D. /* ... */
W języku PHP, komentarze można umieszczać w kodzie przy użyciu znaku '/*' na początku i '*/' na końcu. Jest to standardowy sposób tworzenia komentarzy blokowych, który pozwala na dodanie dłuższych opisów lub notatek. Komentarze te są ignorowane przez interpreter PHP, co oznacza, że nie wpływają na działanie programu. Użycie komentarzy blokowych jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy chcemy wyłączyć większe fragmenty kodu lub dokumentować skomplikowane algorytmy. Można również stosować komentarze jednolinijkowe, które rozpoczyna się od znaku '//'. Ważne jest, aby stosować komentarze w sposób przemyślany, aby poprawić czytelność kodu oraz ułatwić jego utrzymanie. Warto zaznaczyć, że zgodnie z zaleceniami standardów PEP8 i PSR-12, dobrze udokumentowany kod jest kluczowy dla jego długoterminowej użyteczności i współpracy w zespole programistycznym. Przykładem użycia komentarza blokowego może być: /* To jest komentarz blokowy, który wyjaśnia poniższy kod. */
Pytanie 36

Jaką właściwość należy zastosować w kodzie CSS, aby ustawić czcionkę Verdana?

A. font-family: Verdana;
B. font-name: Verdana;
C. font-weight: Verdana;
D. font-style: Verdana;
Aby ustawić czcionkę Verdana w CSS, musisz użyć właściwości 'font-family'. To taka właściwość, która pozwala na określenie czcionek stosowanych w twoim dokumencie. W tym przypadku, chodzi o 'Verdana'. Jak przeglądarka znajdzie tę czcionkę w systemie użytkownika, to ją użyje. Na przykład, taki kod CSS może wyglądać tak: 'body { font-family: Verdana; }'. Warto pamiętać, że dobrze jest podać też inne czcionki na wypadek, gdyby Verdana nie była dostępna. Można to zrobić, wpisując alternatywy, jak w 'font-family: Verdana, Arial, sans-serif;'. Wtedy, jeżeli 'Verdana' nie jest dostępna, przeglądarka przejdzie do 'Arial', a jak ta też nie, to sięgnie po jakąś standardową czcionkę bezszeryfową. Z moich doświadczeń wynika, że stosowanie właściwości 'font-family' jest kluczowe dla stylu strony, bo poprawia to czytelność i jej ogólny wygląd.
Pytanie 37

Aby cofnąć uprawnienia danemu użytkownikowi, należy użyć polecenia

A. DELETE PRIVILEGES
B. GRANT NO PRIVILEGES
C. DELETE
D. REVOKE
Odpowiedź 'REVOKE' jest rzeczywiście trafna. To standardowe polecenie w systemach baz danych, jak SQL, do odbierania uprawnień użytkownikom. Dzięki temu administracja może lepiej zarządzać dostępem do danych, co jest mega ważne dla ich bezpieczeństwa. Na przykład, jeśli ktoś wcześniej miał prawo do edytowania danych, administrator może użyć 'REVOKE UPDATE ON tabela FROM użytkownik', żeby cofnąć te uprawnienia. W praktyce, stosowanie odpowiednich uprawnień jest kluczowe, żeby utrzymać integralność danych oraz upewnić się, że tylko uprawnione osoby mają do nich dostęp. Użycie 'REVOKE' to dobra praktyka w zarządzaniu dostępem, bo daje możliwość elastycznego dostosowania uprawnień, co może pomóc w uniknięciu nieautoryzowanego dostępu.
Pytanie 38

Termin „front-end” w kontekście budowy stron internetowych odnosi się do

A. organizacji danych na serwerze WWW
B. interfejsu witryny internetowej powiązanego z technologiami działającymi w przeglądarkach internetowych
C. działania skryptów i aplikacji realizowanych po stronie serwera WWW
D. bazy danych zawierającej informacje prezentowane na stronie
Pojęcie „front-end” odnosi się do części aplikacji webowej, która jest widoczna dla użytkownika i z którą użytkownik może wchodzić w interakcję. Front-end obejmuje wszystkie elementy interfejsu użytkownika, takie jak układ graficzny, teksty, obrazki oraz wszelkie interaktywne elementy, takie jak przyciski i formularze. Technologie używane w front-endzie obejmują HTML, CSS oraz JavaScript, które są standardami stosowanymi w tworzeniu stron internetowych. Dobrze zaprojektowany front-end nie tylko wygląda estetycznie, ale również jest responsywny, co oznacza, że dostosowuje się do różnych rozmiarów ekranów, co jest istotne w dobie urządzeń mobilnych. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują tworzenie stron internetowych, rozwijanie aplikacji webowych oraz optymalizację doświadczeń użytkowników poprzez testy A/B oraz analizy UX. Dobre praktyki w front-endzie to także dostępność (wcag) oraz optymalizacja wydajności, co przekłada się na lepsze doświadczenia użytkowników oraz wyższe pozycje w wynikach wyszukiwania.
Pytanie 39

Aby przeanalizować rozkład ilościowy różnych kolorów na zdjęciu, jaka metoda powinna być zastosowana?

A. rozmycia Gaussa
B. desaturacji
C. histogramu
D. balansu kolorów
Histogram to narzędzie analityczne, które pozwala wizualizować rozkład kolorów oraz ich intensywność w obrazie. Dzięki histogramowi możemy zidentyfikować, które kolory dominują w danym zdjęciu, co jest kluczowe w procesie edycji graficznej oraz analizy obrazu. Histogram przedstawia liczbę pikseli dla każdego poziomu jasności lub dla poszczególnych kolorów w skali RGB (czerwony, zielony, niebieski). W praktyce, analizując histogram, możemy szybko ocenić, czy zdjęcie jest dobrze naświetlone, czy może występują w nim zbyt ciemne lub zbyt jasne obszary. Przykładowo, w fotografii krajobrazowej, gdy chcemy uzyskać pełne spektrum barw zieleni i niebieskiego nieba, histogram pomoże nam dostosować ekspozycję lub kolory, aby uzyskać pożądany efekt. Standardy branżowe, takie jak Adobe RGB czy sRGB, również opierają się na analizie histogramu, co czyni go niezbędnym narzędziem dla profesjonalnych fotografów oraz grafików.
Pytanie 40

W formularzu HTML użyto znacznika <input>. Pole to będzie służyło do wprowadzania maksymalnie

<input type="password" size="30" maxlength="20">
A. 30 znaków, które nie są widoczne w polu tekstowym
B. 30 znaków, które są widoczne w trakcie wprowadzania
C. 20 znaków, które są widoczne w trakcie wprowadzania
D. 20 znaków, które nie są widoczne w polu tekstowym
Poprawna odpowiedź to 20 znaków, które nie są widoczne w polu tekstowym. Znacznik <input type="password"> w HTML jest używany do tworzenia pól wprowadzania, w których hasła lub inne wrażliwe dane są maskowane, co oznacza, że wpisywane znaki są pokazywane jako symbole, zwykle kropki. W atrybucie 'maxlength' określa się maksymalną liczbę znaków, które użytkownik może wprowadzić. W tym przypadku, atrybut 'maxlength="20"' oznacza, że użytkownik może wprowadzić maksymalnie 20 znaków, ale nie będą one widoczne w polu tekstowym, co zwiększa bezpieczeństwo. Dobrym przykładem zastosowania tego typu pola jest logowanie do systemów, gdzie ochrona danych użytkownika jest kluczowa. Stosowanie pól typu 'password' jest zgodne z zasadami ochrony prywatności i dobrymi praktykami w zakresie projektowania interfejsów użytkownika, które wymagają maskowania danych w celu minimalizacji ryzyka ich ujawnienia.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej