Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik elektronik
Kwalifikacja: ELM.05 - Eksploatacja urządzeń elektronicznych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:04
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:19

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie jednostki są używane do określenia tłumienia jednostkowego linii światłowodowej?

A. mV/dB

B. dB/mV

C. dB/km

D. m/dB

Tłumienie jednostkowe linii światłowodowej mówimy w decybelach na kilometr (dB/km). To jest standard w telekomunikacji. Generalnie, decybel to jednostka logarytmiczna, która pozwala na porównanie poziomów sygnału optycznego. A kilometr to po prostu długość, pozwala to określić, jak mocno sygnał traci na jakości na danej długości światłowodu. Na przykład, jak tłumienie wynosi 0,2 dB/km, to znaczy, że na każdym kilometrze sygnał traci właśnie 0,2 dB. To tłumienie jest mega ważne w projektowaniu systemów optycznych, bo inżynierowie mogą dzięki temu stwierdzić, jak długo można puścić sygnał, żeby był jeszcze w miarę ok. Jak mamy do czynienia z dłuższymi odcinkami, to czasami trzeba wstawić wzmacniacze optyczne, żeby jakość sygnału się nie pogarszała. Używanie właściwych jednostek to niby podstawa, ale to naprawdę pomaga w komunikacji technicznej i w pracy nad projektami.

Pytanie 2

W przypadku wzmacniaczy prądu stałego nie wykorzystuje się sprzężenia pojemnościowego pomiędzy poszczególnymi stopniami, ponieważ kondensator

A. tak jak dioda, umożliwia przepływ sygnału tylko w jednym kierunku

B. nie przekazuje składowej stałej sygnału

C. prowadzi do przerwy dla sygnału o wysokiej częstotliwości

D. działa jak zwarcie dla sygnału stałego

Kiedy analizujemy odpowiedzi, które mogą wydawać się trafne na pierwszy rzut oka, łatwo jest popaść w pułapki myślowe, które prowadzą do błędnych wniosków. W przypadku pierwszej odpowiedzi, która sugeruje, że kondensator stanowi zwarcie dla sygnału stałego, musimy zrozumieć, że zwarcie oznacza, iż sygnał nie może przejść przez kondensator. W rzeczywistości, kondensator nie przepuszcza składowej stałej, a nie jest tożsame z zwarciem. Druga odpowiedź, twierdząca, że kondensator nie przenosi składowej stałej sygnału, jest zbliżona do prawdy, ale nie oddaje pełnego kontekstu, w jakim kondensatory są używane. Wyklucza to zrozumienie ich roli w obwodzie, jako urządzeń, które mogą być używane do separacji sygnałów. Trzecia odpowiedź, mówiąca o kondensatorze jako przerwie dla sygnału o dużej częstotliwości, jest myląca, ponieważ kondensatory w rzeczywistości przewodzą składowe zmienne, a ich reaktancja zmniejsza się wraz ze wzrostem częstotliwości. Ostatnia opcja, która porównuje kondensator do diody, jest nieprecyzyjna, ponieważ kondensatory nie przewodzą prądu w jednym kierunku, tylko przechowują ładunek, a ich działanie jest całkowicie odmienne. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć zasady działania kondensatorów, ich zastosowanie w obwodach oraz jak mogą wpływać na różne składowe sygnału, aby unikać typowych błędów myślowych w analizie układów elektronicznych.

Pytanie 3

Jaką rolę pełni heterodyna w radiu?

A. Filtra aktywnego środkowo przepustowego

B. Wzmacniacza pośredniej częstotliwości

C. Generatora sygnału o określonej częstotliwości

D. Układu zmiany zakresów w obwodach wielkiej częstotliwości

Heterodyna w odbiorniku radiowym pełni kluczową rolę jako generator sygnału o określonej częstotliwości, który jest niezbędny do demodulacji sygnałów radiowych. Proces ten polega na wytworzeniu częstotliwości pośredniej, co umożliwia łatwiejsze przetwarzanie sygnału. Heterodyna działa poprzez sumowanie i różnicowanie częstotliwości sygnału odbieranego i sygnału generowanego przez oscylator lokalny. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie stabilnej i przystosowanej do dalszego przetwarzania częstotliwości, co jest kluczowe w systemach radiowych, szczególnie w odbiornikach superheterodynowych. W praktyce, zastosowanie heterodyny przyczynia się do zwiększenia selektywności i czułości odbiornika, pozwalając na lepszą separację i identyfikację poszczególnych stacji radiowych. Standardy branżowe, takie jak IEEE 802.11 dla komunikacji bezprzewodowej, również korzystają z podobnych zasad, gdzie heterodyna odgrywa rolę w konwersji częstotliwości, co wpływa na jakość sygnału i zasięg transmisji. Warto dodać, że technologia ta jest szeroko stosowana w różnych dziedzinach, od telekomunikacji po radioastronomię, co potwierdza jej uniwersalność i znaczenie.

Pytanie 4

Określ maksymalny czas realizacji prac związanych z montażem uchwytu ściennego anteny, jeśli wiercenie
4 otworów w ścianie trwa 20 min ±15%, a zamocowanie uchwytu przy użyciu 4 kołków rozporowych
12 min ±10%.

A. 33,2 min

B. 36,2 min

C. 32,0 min

D. 35,0 min

Odpowiedź 36,2 min to wynik poprawnego obliczenia maksymalnego czasu trwania robót posadowienia uchwytu ściennego antenowego. W pierwszym kroku obliczamy czas wiercenia czterech otworów. Czas ten wynosi 20 minut z tolerancją ±15%, co oznacza, że maksymalny czas wiercenia wynosi 20 minut + 3 minut (15% z 20 minut), co daje 23 minuty. W drugim kroku obliczamy czas zamocowania uchwytu z użyciem czterech kołków rozporowych. Czas ten wynosi 12 minut z tolerancją ±10%, co oznacza, że maksymalny czas zamocowania to 12 minut + 1,2 minut (10% z 12 minut), co daje 13,2 minuty. Suma maksymalnego czasu wiercenia i maksymalnego czasu zamocowania wynosi 23 minuty + 13,2 minuty = 36,2 minuty. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w planowaniu czasu pracy oraz budżetów projektowych, a także pozwala na efektywne zarządzanie zasobami w projekcie budowlanym, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu projektami budowlanymi oraz normami branżowymi.

Pytanie 5

Na rysunku przedstawiony jest

A. wzmacniacz różnicowy.

B. wtórnik napięciowy.

C. układ całkujący.

D. wzmacniacz odwracający.

Wybór wtórnika napięciowego jako poprawnej odpowiedzi jest uzasadniony, ponieważ na przedstawionym rysunku widzimy typowe połączenie dla tego układu. Wtórnik napięciowy, znany również jako bufor, jest układem, który zapewnia izolację między źródłem sygnału a obciążeniem, jednocześnie utrzymując tę samą amplitudę sygnału na wyjściu. W praktyce jest on niezwykle użyteczny w aplikacjach, gdzie konieczne jest dopasowanie impedancji lub gdzie sygnał musi być wzmocniony bez zmiany jego poziomu napięcia. Wtórniki napięciowe są powszechnie stosowane w systemach audio, gdzie zapewniają stabilność sygnału, oraz w różnych aplikacjach pomiarowych, gdzie sygnał z czujników wymaga buforowania. Z uwagi na brak dodatkowych komponentów zewnętrznych, takich jak rezystory czy kondensatory, możemy stwierdzić, że jego funkcja ogranicza się do prostego przekazywania sygnału, co jest kluczowe dla wielu zastosowań w elektronice.

Pytanie 6

Która z podanych cech nie charakteryzuje się właściwościami idealnego wzmacniacza operacyjnego?

A. Nieskończenie wielkie różnicowe wzmocnienie napięciowe

B. Nieskończenie wielka rezystancja wejściowa

C. Nieskończenie wielka rezystancja wyjściowa

D. Nieskończenie szeroki zakres przenoszenia

Nieskończona duża rezystancja wyjściowa jest cechą, która nie opisuje idealnego wzmacniacza operacyjnego. W idealnym wzmacniaczu operacyjnym zakłada się, że rezystancja wyjściowa powinna być nieskończenie mała, co pozwala na uzyskanie maksymalnej mocy wyjściowej i minimalizację strat sygnału przy obciążeniu. W praktyce oznacza to, że wzmacniacz operacyjny powinien być w stanie dostarczyć sygnał do obciążenia bez zauważalnej zmiany napięcia wyjściowego. Na przykład, w zastosowaniach audio, niską rezystancję wyjściową wzmacniacza operacyjnego zapewnia, że poziom sygnału nie ulega degradacji, co przekłada się na lepszą jakość dźwięku. Takie podejście jest zgodne ze standardami branżowymi, gdzie oczekuje się, że wzmacniacze operacyjne będą miały zdolność do pracy w różnych warunkach obciążenia. Rezystancja wyjściowa na poziomie zbliżonym do zera pomaga również w stabilizacji sygnału podczas pracy w pętli sprzężenia zwrotnego, co jest kluczowe w wielu aplikacjach analogowych oraz cyfrowych.

Pytanie 7

Która z opcji odbiornika TV pozwala na oglądanie programów za pomocą streamingu?

A. Timeshift

B. Smart

C. Telegazeta

D. Multi PIP

Odpowiedź 'Smart' jest prawidłowa, ponieważ funkcja ta umożliwia korzystanie z aplikacji i platform streamingowych, co stało się standardem w nowoczesnych odbiornikach telewizyjnych. Telewizory z funkcją Smart posiadają dostęp do Internetu, co pozwala na oglądanie audycji na żądanie z takich serwisów jak Netflix, YouTube czy HBO Max. W praktyce, użytkownicy mogą korzystać z tych aplikacji, aby oglądać filmy, seriale i programy, które nie są dostępne w tradycyjnej telewizji. Smart TV wspiera również technologie takie jak AirPlay i Chromecast, co umożliwia strumieniowanie z urządzeń mobilnych. W kontekście dobrych praktyk branżowych, producenci telewizorów inwestują w rozwój interfejsów użytkownika oraz optymalizację aplikacji, aby zapewnić jak najlepsze doświadczenia wizualne i dźwiękowe, co znacząco podnosi komfort oglądania.

Pytanie 8

Rozpoczynając wymianę przekaźnika w obwodzie sterującym, pierwszym krokiem powinno być

A. wyłączyć napięcie w obwodzie sterowania

B. odłączyć przewody podłączone do styków przekaźnika

C. odłączyć przewody podłączone do cewki przekaźnika

D. zdjąć przekaźnik z szyny TH-35

Praca z obwodami elektrycznymi wymaga przestrzegania rygorystycznych zasad bezpieczeństwa, a w szczególności wyłączenia napięcia przed przystąpieniem do jakiejkolwiek interwencji. Przykłady błędnych podejść do wymiany przekaźnika, takie jak odłączenie przewodów cewki lub styków, pomijają kluczowy krok, jakim jest zapewnienie bezpieczeństwa. Odłączenie przewodów przymocowanych do cewki przekaźnika nie tylko nie rozwiązuje problemu bezpieczeństwa, ale może prowadzić do niezamierzonych zwarć, które są niebezpieczne dla operatora. Podobnie, demontaż przekaźnika z szyny TH-35 bez wyłączenia napięcia naraża na kontakt z elementami pod napięciem, co może prowadzić do poważnych wypadków. Wiele osób pomija ten krok, sądząc, że praca nad wyłączonymi przewodami jest wystarczająco bezpieczna, co jest niezgodne z podstawowymi zasadami pracy z urządzeniami elektrycznymi. Zgodnie z najlepszymi praktykami, każda praca w obszarze elektryki powinna zaczynać się od wyłączenia zasilania. Warto również zwracać uwagę na oznaczenia i procedury stosowane w danym środowisku pracy, które ułatwiają zachowanie odpowiednich standardów bezpieczeństwa.

Pytanie 9

Podczas pomiaru mocy żarówki w obwodzie prądu stałego watomierzem analogowym o podziałce 100 działek, ustawionym na zakresie UN=100 V, IN=0,5 A, wskazówka wskazuje 72 działki. Ile wynosi wartość mierzonej mocy?

A. 72 W

B. 0,36 W

C. 36 W

D. 144 W

Odpowiedzi, które nie są zgodne z faktycznym wynikiem, mogą wynikać z różnych błędów myślowych oraz nieprawidłowej interpretacji wskazań watomierza. Przykładowo, niektórzy mogą uznać, że 72 działki odpowiadają bezpośrednio mocy w watach, bez uwzględnienia, że każda działka ma konkretną wartość mocy, w tym przypadku 0,5 W. Taki sposób myślenia prowadzi do obliczeń opartych na błędnych założeniach, a na przykład obliczenie 144 W może wynikać z nieuwzględnienia proporcji, które stosuje się przy wskazaniach watomierzy. Ponadto, brak zrozumienia zasad działania urządzeń pomiarowych i ich zakresów może prowadzić do sytuacji, w których użytkownik błędnie interpretuje wskazania i przyjmuje je za maksymalne wartości, co jest niezgodne z rzeczywistością. W praktyce inżynieryjnej kluczowe jest zrozumienie, jak prawidłowo odczytywać wyniki pomiarów oraz jakie mają one implikacje dla efektywności energetycznej. Prawidłowe podejście do pomiarów wymaga znajomości podstawowych zasad fizyki oraz umiejętności analizy danych pomiarowych, co jest fundamentalne w wielu dziedzinach inżynieryjnych oraz w codziennej pracy z urządzeniami elektrycznymi.

Pytanie 10

Która z funkcji w oprogramowaniu EDA zajmuje się wyznaczaniem ścieżek przy projektowaniu układów PCB?

A. Annotation

B. RuleCheck

C. Placing

D. Routing

Routing to kluczowa funkcja w programach EDA (Electronic Design Automation), która odpowiada za wytyczanie ścieżek w projektowaniu obwodów drukowanych (PCB). Proces ten polega na automatycznym lub półautomatycznym tworzeniu połączeń między komponentami na płycie, zgodnie z określonymi regułami projektowymi i wymaganiami elektrycznymi. Dobrze zaprojektowany routing nie tylko zapewnia prawidłowe połączenia, ale również minimalizuje interferencje elektromagnetyczne, optymalizuje długości ścieżek oraz ułatwia proces produkcji. W praktyce, inżynierowie często korzystają z algorytmów routingu, które uwzględniają różne czynniki, takie jak szerokość ścieżek, odstępy między nimi, a także charakterystykę sygnałów. Zgodnie z najlepszymi praktykami, routing powinien być wykonywany z uwzględnieniem zasad projektowania, takich jak DFM (Design for Manufacturing) i DFT (Design for Testability), co przyczynia się do efektywności produkcji i późniejszej diagnostyki.

Pytanie 11

Która z wymienionych liczb nie stanowi reprezentacji w systemie BCD8421?

A. 00000000

B. 11111111

C. 01100110

D. 10011001

Liczba 11111111 nie pasuje do kodu BCD8421. Mówiąc prościej, ten kod służy do zapisywania cyfr od 0 do 9 w systemie binarnym, a każda cyfra zajmuje 4 bity. W BCD8421 każda cyfra dziesiętna ma swój własny zapis binarny: 0000 dla 0, 0001 dla 1, 0010 dla 2 itd. A tu mamy osiem jedynek, co jest problematyczne, bo nie ma takiej cyfry dziesiętnej, która mogłaby się tak zapisać. BCD8421 jest szczególnie przydatny w różnych urządzeniach pomiarowych, gdzie ważne jest, żeby dane były dokładnie odwzorowane i łatwe do przetworzenia. Korzystanie z tego kodu pozwala uniknąć błędów w zaokrągleniach, które mogłyby się pojawić w standardowym zapisie binarnym. Tak więc, znajomość BCD8421 i jego prawidłowe użycie naprawdę ułatwia późniejszą pracę z danymi.

Pytanie 12

Elementem systemu antenowego, który pozwala na połączenie dwóch źródeł sygnału antenowego, aby przesłać je do telewizora za pomocą jednego przewodu antenowego, jest

A. konwerter

B. symetryzator

C. rozgałęźnik

D. zwrotnica

Zwolnica jest elementem instalacji antenowej, który pełni kluczową rolę w sumowaniu sygnałów z dwóch lub więcej źródeł antenowych. Jej głównym zadaniem jest umożliwienie przesyłania zintegrowanego sygnału do odbiornika telewizyjnego przez pojedynczy przewód, co znacząco upraszcza instalację i zmniejsza ilość używanego sprzętu. Przykładowo, w przypadku korzystania z dwóch anten - jednej na pasmo UHF i drugiej na VHF - zwrotnica łączy sygnały z obu anten, eliminując potrzebę stosowania oddzielnych kabli do każdej z nich. W praktyce, zwrotnice są projektowane w oparciu o zasady inżynierii radiowej, co zapewnia minimalizację strat sygnału oraz odpowiednią impedancję. Standardy branżowe, takie jak IEC 60728-11, regulują parametry techniczne zwrotnic, aby zapewnić ich skuteczność w różnych warunkach instalacyjnych. Prawidłowe użycie zwrotnicy pozwala na zwiększenie jakości odbioru sygnału oraz uproszczenie systemu kablowego, co jest szczególnie ważne w przypadku rozbudowanych instalacji antenowych w budynkach i na obiektach komercyjnych.

Pytanie 13

Do detektorów gazów nie wlicza się detektor

A. gazów usypiających

B. dymu i ciepła

C. gaz ziemny

D. tlenku węgla

Czujki gazów są urządzeniami zaprojektowanymi do wykrywania obecności różnych gazów, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia lub życia ludzi. Wśród typowych czujek gazów wymienia się czujki tlenku węgla, które ostrzegają przed jego niebezpiecznym stężeniem, oraz czujki gazu ziemnego (metanu), które informują o jego obecności w powietrzu. Czujki gazów usypiających również pełnią ważną rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa, zwłaszcza w pomieszczeniach, gdzie stosowane są substancje mogące powodować utratę świadomości. W przeciwieństwie do tych urządzeń, czujki dymu i ciepła są przeznaczone do detekcji pożaru, a nie gazów. Dzięki odpowiednim normom, takim jak EN 14604 dla czujek dymu, oraz EN 50291 dla czujek tlenku węgla, można zapewnić skuteczność oraz bezpieczeństwo tych urządzeń w codziennym użytkowaniu. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich czujek, zgodnych z ich przeznaczeniem w celu minimalizacji ryzyka wystąpienia niebezpiecznych sytuacji w domach i miejscach pracy.

Pytanie 14

Jaką rezystancję R_b powinien mieć bocznik, aby można było podłączyć go równolegle do amperomierza o oporności wewnętrznej R_A=300 mΩ, aby czterokrotnie zwiększyć jego zakres pomiarowy?

A. 300 mΩ

B. 100 mΩ

C. 150 mΩ

D. 75 mΩ

Rozważając błędne odpowiedzi, ważne jest zrozumienie podstawowych zasad dotyczących pomiarów prądu oraz rezystancji w układach elektrycznych. Odpowiedzi takie jak 150 mΩ, 75 mΩ oraz 300 mΩ mogą wynikać z niepoprawnego zrozumienia zasady równoległego połączenia rezystancji. Przy połączeniach równoległych rezystancje zmniejszają ogólną rezystancję układu, co jest kluczowe w kontekście amperomierza. Wartości 150 mΩ i 300 mΩ są zbyt wysokie, aby uzyskać pożądaną całkowitą rezystancję wynoszącą 75 mΩ, co prowadziłoby do nieprawidłowych odczytów. Odpowiedź 75 mΩ, mimo że zbliżona, pozostaje błędna, ponieważ w tym przypadku całkowita rezystancja nie osiągnie pożądanego celu czterokrotnego zwiększenia zakresu. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że większa wartość bocznika wspomoże pomiar, co w rzeczywistości prowadzi do spadku dokładności. Kluczowe jest, aby pamiętać, że dobór rezystancji bocznika musi być starannie przemyślany, aby zachować balans między bezpieczeństwem a dokładnością pomiaru. W przypadku nieprawidłowych wyborów rezystancji, wyniki pomiarowe mogą być zafałszowane, co w kontekście profesjonalnych pomiarów elektrycznych może prowadzić do poważnych błędów i nieprawidłowych analiz.

Pytanie 15

W układzie cyfrowym, którego schemat ideowy pokazano na rysunku przeprowadzono pomiary stanów logicznych na wyjściach poszczególnych bramek. Na podstawie tych wyników można stwierdzić, że uszkodzeniu uległ układ

A. U1

B. U3

C. U2

D. U4

Analiza błędnych odpowiedzi ujawnia kluczowe nieporozumienia dotyczące działania bramek logicznych, zwłaszcza w kontekście układów cyfrowych. Na przykład, stwierdzenie, że U1, U2, U3 lub inna bramka mogła być uszkodzona, ignoruje właściwości logicznych operacji wykonanych przez te bramki. U1, będąca bramką AND, przy wejściach 0 i 1, poprawnie generuje stan 0, co jest zgodne z oczekiwaniami. U2, jako bramka OR, przy dwóch wejściach 1, również działa poprawnie, dając 1 na wyjściu. Kluczowym błędem jest założenie, że awaria U3, jako bramki NOT, mogłaby wpływać na wyjście U4. U3, przy wejściu 1, co jest wynikiem działania U2, powinno dawać 0, co się zgadza. Dalsze myślenie o uszkodzeniu U4 jako wyniku działania innych bramek prowadzi do fałszywego osądu, gdyż każda bramka działa niezależnie według określonych reguł. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne do skutecznego diagnozowania układów cyfrowych. Ignorowanie logiki działania bramek prowadzi do poważnych błędów w projektowaniu i diagnostyce systemów, co może skutkować niezawodnymi i nieskutecznymi rozwiązaniami. Dlatego też, kluczowe jest, aby podczas analizy układów cyfrowych zawsze kierować się logiką działania oraz zrozumieniem roli poszczególnych bramek w całym systemie.

Pytanie 16

Przy wymianie uszkodzonego kondensatora, co należy zrobić?

A. wprowadzić kondensator o pojemności o 30% większej niż znamionowa

B. wprowadzić kondensator o pojemności zgodnej z wartością znamionową uzyskaną z schematu urządzenia

C. wprowadzić kondensator o tych samych wymiarach

D. wprowadzić kondensator o pojemności identycznej z tą odczytaną z urządzenia pomiarowego po zbadaniu uszkodzonego kondensatora

Wstawienie kondensatora o pojemności 30% większej od znamionowej jest błędne, ponieważ kondensatory mają ściśle określone parametry, które muszą być spełnione, aby układ działał prawidłowo. Zwiększenie pojemności może prowadzić do nieprzewidywalnych skutków, takich jak zmiana częstotliwości rezonansowej obwodu, co w konsekwencji może wpływać na jego działanie. W praktyce, jeśli kondensator jest zbyt duży, może to prowadzić do przegrzewania się, co z kolei może doprowadzić do jego uszkodzenia. Kolejną nieprawidłową koncepcją jest wstawienie kondensatora o pojemności równej pomiarowi wykonanym na uszkodzonym kondensatorze. Uszkodzony komponent może wykazywać fałszywe wartości, dlatego pomiar na uszkodzonym kondensatorze nie jest miarodajny. Również gabaryty kondensatora są istotne – zastosowanie kondensatora gabarytowo identycznego nie gwarantuje, że jego parametry elektryczne będą takie same, ponieważ różne typy kondensatorów mogą mieć różne charakterystyki, które wpływają na ich funkcjonalność w danym obwodzie. Dlatego kluczowe jest, aby przy wymianie kondensatorów stosować się do specyfikacji producenta i standardów branżowych, aby zapewnić niezawodność i bezpieczeństwo całego urządzenia.

Pytanie 17

Zachowanie odpowiedniej polaryzacji w trakcie montażu elementów na płytce drukowanej wymaga element elektroniczny pokazany na rysunku

A. B.

B. C.

C. D.

D. A.

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnicy między elementami polaryzacyjnymi a niepolaryzacyjnymi. Opcje A, B i C przedstawiają elementy, które nie wymagają zachowania kierunku podczas montażu. Rezystory, kondensatory ceramiczne i kondensatory foliowe są przykładami elementów, które są niepolaryzacyjne. Oznacza to, że nie mają one określonego kierunku przewodzenia prądu, co umożliwia ich montaż w dowolny sposób. Często mylnie zakłada się, że wszystkie elementy elektroniczne muszą być montowane z uwzględnieniem polaryzacji, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. W rzeczywistości, podczas projektowania obwodów elektronicznych, kluczowe jest zrozumienie, które elementy wymagają konkretnego kierunku, a które mogą być montowane swobodnie. Niezrozumienie tej zasady może prowadzić do błędów w projektowaniu, które mogą wpłynąć na wydajność i niezawodność układu. W elektronice, zwłaszcza w kontekście produkcji masowej, przestrzeganie zasad montażu jest istotne dla zapewnienia wysokiej jakości produktów. Dlatego warto zwrócić uwagę na informacje zawarte w dokumentacji technicznej i standardach branżowych, które szczegółowo opisują zasady montażu poszczególnych elementów. Zrozumienie różnic między elementami polaryzacyjnymi i niepolaryzacyjnymi to podstawowy krok w kierunku prawidłowego projektowania i montażu układów elektronicznych.

Pytanie 18

Urządzenie, które pozwala na przesył sygnału telewizyjnego z kilku anten poprzez jeden kabel, to

A. zwrotnica

B. symetryzator

C. konwerter

D. rozgałęźnik

Zwolnica to urządzenie, które odgrywa kluczową rolę w systemach telewizyjnych, umożliwiając przesyłanie sygnału z wielu anten przez jedno łącze. Dzięki swojej konstrukcji, zwrotnica separuje sygnały z różnych źródeł, takich jak różne anteny, i kieruje je do jednego przewodu, co jest szczególnie przydatne w instalacjach, gdzie dostęp do wielu źródeł sygnału jest ograniczony. To rozwiązanie jest powszechne w budynkach wielorodzinnych oraz w rejonach z różnorodnym pokryciem sygnałem telewizyjnym. Przykładami zastosowania zwrotnic są instalacje w domach, gdzie użytkownicy chcą odbierać sygnał z kilku anten, np. naziemnych oraz satelitarnych, bez konieczności układania wielu przewodów. Standardy branżowe, takie jak DVB-T, nakładają wymagania dotyczące efektywności sygnału, a wykorzystanie zwrotnic pozwala na ich spełnienie, eliminując straty sygnału i zakłócenia. Ponadto, zwrotnice są projektowane z myślą o minimalizacji strat sygnałowych i zapewnieniu wysokiej jakości obrazu oraz dźwięku.

Pytanie 19

W celu zwiększenia częstotliwości sygnału wyjściowego, przy zachowaniu współczynnika wypełnienia, należy zmniejszyć wartość

A. rezystora R2

B. rezystora R1

C. kondensatora Cp

D. kondensatora C

Aby zrozumieć, dlaczego odpowiedź "kondensator C" jest poprawna, warto przypomnieć sobie podstawowe zasady działania układu 555 w konfiguracji astabilnej. W tym układzie, częstotliwość sygnału wyjściowego jest odwrotnie proporcjonalna do sumy czasów trwania stanów wysokiego i niskiego, które są zależne od wartości kondensatora C oraz rezystorów R1 i R2. Wzór na częstotliwość można zapisać jako f = 1/(t1 + t2), gdzie t1 = 0.693 * (R1 + R2) * C oraz t2 = 0.693 * R2 * C. Zmniejszenie wartości kondensatora C powoduje skrócenie zarówno t1, jak i t2, co w efekcie prowadzi do zwiększenia częstotliwości sygnału wyjściowego. W praktycznych zastosowaniach, takie podejście jest istotne, gdyż pozwala na dostosowanie parametrów układu do specyficznych wymagań aplikacji, jak generacja sygnałów PWM czy wydajnych oscylatorów. W przemyśle elektronicznym dobrze jest również stosować kondensatory o niskiej tolerancji, co pozwala na lepszą stabilność parametrów układu i dokładniejsze regulacje częstotliwości.

Pytanie 20

Ostatnie dwa stopnie wzmacniacza trójstopniowego mają takie samo wzmocnienie napięciowe wynoszące 20 dB. Jakie powinno być wzmocnienie napięciowe pierwszego stopnia, aby całkowite wzmocnienie napięciowe wynosiło K_U = 60 dB?

A. 5 V/V

B. 2 V/V

C. 10 V/V

D. 1 V/V

Aby obliczyć wzmocnienie napięciowe stopnia pierwszego w wzmacniaczu trójstopniowym, musimy zrozumieć, jak sumuje się wzmocnienia poszczególnych stopni. Wzmacniacz trójstopniowy ma łącznie trzy stopnie, przy czym dwa ostatnie mają wzmocnienie 20 dB każdy. Wzmocnienie w dB można przeliczyć na współczynnik napięciowy, stosując wzór: KU = 20 * log10(Uout/Uin). W przypadku 20 dB, przeliczając na wartość napięciową, otrzymujemy KU = 10, czyli każde z tych stopni wzmacnia napięcie 10 razy. Łączne wzmocnienie z dwóch ostatnich stopni wynosi więc 20 dB + 20 dB = 40 dB. Aby uzyskać całkowite wzmocnienie 60 dB, pierwszy stopień musi więc dodać brakujące 20 dB. Przeliczając 20 dB na współczynnik napięciowy, dowiadujemy się, że KU = 10, co oznacza, że wzmocnienie pierwszego stopnia powinno wynosić 10 V/V. Przykład zastosowania tej wiedzy znajdziemy w projektowaniu wzmacniaczy audio, gdzie zrozumienie i kontrola wzmocnienia na każdym etapie obiegu sygnału jest kluczowe dla jakości dźwięku.

Pytanie 21

Na schemacie ideowym odbiornika superheterodynowego pracującego z modulacją AM blok 4 pełni funkcję:

A. wzmacniacza pośredniej częstotliwości.

B. wzmacniacza niskich częstotliwości.

C. mieszacza.

D. heterodyny.

Zrozumienie działania odbiornika superheterodynowego wymaga znajomości funkcji poszczególnych bloków. Wybór wzmacniacza niskich częstotliwości jako odpowiedzi jest błędny, bo ten blok zajmuje się wzmocnieniem sygnałów audio, a nie pośrednich. W odbiorniku superheterodynowym wzmacniacz niskich częstotliwości działa na końcu toru sygnałowego, już po obróbce sygnału przez inne bloki. Jego rola jest zupełnie inna niż wzmacniacza pośredniej częstotliwości, który działa na wcześniejszym etapie. Heterodyna, która często jest mylona z wzmacniaczem IF, generuje sygnał o wyższej częstotliwości do mieszania z sygnałem odbieranym. Mieszacz, na którym również pojawiło się nieporozumienie, łączy dwa sygnały, ale ich nie wzmacnia. Takie błędne odpowiedzi zazwyczaj wynikają z niejasności terminologicznych i funkcji bloków w schemacie odbiornika. Warto zwrócić uwagę na hierarchię funkcji w torze sygnałowym oraz na różnice między wzmacniaczami i ich rolą w przetwarzaniu sygnałów radiowych.

Pytanie 22

Jaką moc generuje rezystor o rezystancji 10 Ω, przez który przepływa prąd o natężeniu 100 mA?

A. 0,01 W

B. 10 W

C. 1 W

D. 0,1 W

Wszystkie pozostałe odpowiedzi są wynikiem błędnych obliczeń lub niezrozumienia podstawowych zasad dotyczących obwodów elektrycznych. Zastosowanie wzoru P = U * I wymaga znajomości napięcia na rezystorze, które można obliczyć poprzez prawo Ohma. Często popełnianym błędem jest nieprawidłowe przekształcenie jednostek, co prowadzi do niedoszacowania lub przeszacowania mocy. Na przykład, odpowiedzi 0,01 W i 1 W mogą wynikać z mylnego zastosowania jednostek lub pominięcia jednego z kroków obliczeniowych. Odpowiedź 10 W sugeruje, że moc byłaby znacznie wyższa, co nie jest możliwe przy zadanych wartościach, a także wskazuje na błędne zrozumienie skali rezystancji i natężenia prądu. Ważne jest, aby w obliczeniach dokładnie śledzić wszystkie jednostki i zmienne, aby uniknąć takich nieprawidłowości. Kluczowym krokiem w rozwiązywaniu problemów elektrycznych jest zrozumienie, jak różne parametry obwodu wpływają na siebie nawzajem. W praktyce, zaleca się również prowadzenie przemyślanej dokumentacji oraz dbanie o przestrzeganie norm dotyczących bezpiecznej pracy z urządzeniami elektrycznymi, aby uniknąć błędów prowadzących do niebezpiecznych sytuacji.

Pytanie 23

Który człon nie występuje w strukturze idealnego regulatora PID?

A. Różniczkujący.

B. Proporcjonalny.

C. Całkujący.

D. Pamiętający.

Regulator PID (Proporcjonalno-Integralno-Różniczkujący) jest fundamentalnym narzędziem w automatyce i regulacji procesów. Składa się z trzech kluczowych członów: proporcjonalnego, całkującego oraz różniczkującego. Człon proporcjonalny odpowiada za reakcję regulatora na bieżący błąd, całkujący kumuluje błąd w czasie, co pozwala na eliminację błędów ustalonych, a różniczkujący przewiduje przyszłe zachowanie błędu na podstawie jego zmian. W kontekście idealnego regulatora PID, człon "pamiętający" nie występuje, co jest zgodne z definicją i standardami regulacji. Przykładowo, w zastosowaniach przemysłowych, takich jak sterowanie temperaturą w piecach czy ciśnieniem w zbiornikach, precyzyjna regulacja za pomocą PID jest kluczowa dla stabilności procesów. Ostatecznie, znajomość i zrozumienie tych podstawowych członów regulatora PID pozwala na ich skuteczne zastosowanie w praktycznych sytuacjach, co jest fundamentalnym aspektem dla inżynierów automatyki.

Pytanie 24

Kiedy impedancja falowa linii Z_f oraz impedancja obciążenia Z_obc są równe, to linia długa

A. jest dostosowana falowo

B. nie jest dostosowana falowo

C. stanowi dla sygnału wejściowego przerwę

D. stanowi dla sygnału wejściowego zwarcie

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że linia nie jest dopasowana falowo, odzwierciedla nieporozumienie podstawowej zasady dotyczącej impedancji w systemach transmisyjnych. Impedancja falowa linii Zf i impedancja obciążenia Zobc powinny być zgodne dla osiągnięcia optymalnych wyników. Gdy te wartości są różne, dochodzi do odbicia sygnału na styku linii i obciążenia, co prowadzi do strat energii i zniekształcenia sygnału. Odbicia te mogą wywoływać zakłócenia, które w kontekście przesyłania danych mogą prowadzić do błędów w interpretacji sygnału, co jest szczególnie istotne w systemach cyfrowych. Przykłady takich błędów można zaobserwować w systemach telekomunikacyjnych, gdzie niewłaściwe dopasowanie impedancji może skutkować degradowaniem jakości połączenia lub całkowitym zerwaniem transmisji. Konsekwencją braku dopasowania falowego są również zjawiska takie jak przesunięcie fazowe i zwiększenie wzmocnienia w niektórych częściach systemu, co prowadzi do trudności w synchronizacji. Dlatego kluczowe jest, aby inżynierowie projektujący systemy transmisyjne zwracali szczególną uwagę na dopasowanie impedancji, stosując techniki takie jak użycie transformatorów impedancyjnych czy dopasowanych filtrów, aby zminimalizować ryzyko odbić sygnału i poprawić wydajność systemu.

Pytanie 25

W przypadku, gdy obraz na ekranie LCD laptopa jest słaby, mało widoczny, dostrzegalny jedynie po podświetleniu lub pod kątem, a obraz na zewnętrznym monitorze działa poprawnie, to przyczyną tej awarii z pewnością nie jest uszkodzenie

A. inwertera

B. dysku twardego

C. taśmy matrycy

D. świetlówki matrycy

Odpowiedź wskazująca na dysk twardy jako przyczynę problemu z ciemnym obrazem na matrycy LCD notebooka jest prawidłowa, ponieważ dysk twardy nie ma bezpośredniego wpływu na wyświetlanie obrazu na ekranie. Problem z widocznością obrazu najczęściej związany jest z elementami odpowiedzialnymi za podświetlenie matrycy, takimi jak świetlówki, inwertery czy taśmy matrycy. Dysk twardy jest odpowiedzialny za przechowywanie danych i ich przetwarzanie, ale nie wpływa na sygnał wideo ani na jasność obrazu. W praktyce, aby zdiagnozować problem, można wykonać testy, takie jak podłączenie zewnętrznego monitora, co potwierdza, że karta graficzna oraz system operacyjny działają prawidłowo, a problem jest ograniczony do matrycy laptopa. Warto również zaznaczyć, że standardy diagnostyki sprzętowej zalecają rozpoczęcie od sprawdzenia komponentów związanych z wyświetlaniem, zanim podejmie się próby oceny dysku twardego.

Pytanie 26

Na rysunku przedstawiono symbol graficzny

A. mostu.

B. routera.

C. przełącznika.

D. modemu.

Zgadza się, na rysunku przedstawiono symbol graficzny routera. Router jest kluczowym urządzeniem w sieciach komputerowych, pełniącym funkcję łączenia różnych sieci, a także zarządzania ruchem danych pomiędzy nimi. Symbol routera, często przedstawiany jako okrąg z czterema strzałkami skierowanymi w różne kierunki, odzwierciedla jego zdolność do kierowania pakietów danych w wielu kierunkach. Przykładami zastosowania routerów są domowe sieci Wi-Fi, które umożliwiają wielu urządzeniom łączenie się z internetem, oraz sieci korporacyjne, gdzie routery łączą różne lokalizacje geograficzne. W kontekście standardów branżowych, routery często współpracują z protokołami takimi jak OSPF, BGP czy RIP, co pozwala na efektywne zarządzanie trasowaniem pakietów. Zrozumienie roli routera w sieci jest kluczowe dla każdej osoby zajmującej się administracją sieci oraz projektowaniem architektury sieciowej.

Pytanie 27

Jakie parametry zasilacza są potrzebne do zasilenia 3 metrów taśmy LED, jeśli moc jednego metra taśmy wynosi 4,8 W, a napięcie zasilania taśmy LED to 12 V?

A. 12 V/1,2 A 9 W

B. 12 V/1,5 A 12 W

C. 12 V/1,5 A 15 W

D. 12 V/1,2 A 6 W

Aby zasilić 3 metry taśmy LED o mocy 4,8 W na metr przy napięciu zasilania 12 V, należy obliczyć całkowite zapotrzebowanie na moc. Moc taśmy LED wynosi 4,8 W/m, więc dla 3 metrów mamy 4,8 W/m * 3 m = 14,4 W. Zasilacz powinien dostarczać moc większą niż zapotrzebowanie taśmy, aby zapewnić stabilność oraz wydajność. Wybierając zasilacz 12 V/1,5 A, otrzymujemy moc 12 V * 1,5 A = 18 W, co w pełni pokrywa wymagane 14,4 W. Dobre praktyki zalecają, aby zasilacz miał zapas mocy na poziomie przynajmniej 20% w stosunku do obliczonego zapotrzebowania, co przy 14,4 W daje nam 17,28 W. Dlatego zasilacz o parametrach 12 V/1,5 A 15 W jest odpowiedni, a jego wykorzystanie jest zgodne ze standardami zapewniającymi długotrwałą i bezpieczną pracę taśm LED w różnych zastosowaniach, takich jak oświetlenie wnętrz czy dekoracje. Zastosowanie zasilacza z odpowiednim zapasem mocy pozwala uniknąć problemów związanych z przegrzewaniem i zmniejsza ryzyko uszkodzenia komponentów.

Pytanie 28

W jakim urządzeniu wykorzystuje się przetwornik cyfrowo-analogowy?

A. W magnetowidzie VHS

B. W mierniku cyfrowym

C. W odtwarzaczu CD

D. W generatorze RC

Odtwarzacz CD wykorzystuje przetwornik cyfrowo-analogowy (DAC) do konwersji sygnału cyfrowego na analogowy, co jest niezbędne dla uzyskania dźwięku słyszalnego przez głośniki. Odtwarzacze CD zapisują muzykę w formacie cyfrowym, wykorzystując kodowanie PCM (Pulse Code Modulation), co oznacza, że dźwięk jest reprezentowany jako ciąg bitów. Przetwornik DAC odgrywa kluczową rolę w tym procesie, zamieniając te bity na sygnał analogowy, który następnie można wzmocnić i odtworzyć przez głośniki. To zastosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży audio, gdzie jakość konwersji DAC wpływa bezpośrednio na jakość odtwarzanego dźwięku. Wysokiej jakości przetworniki DAC są często używane w sprzęcie audio wysokiej klasy, a ich znaczenie rośnie w kontekście nowoczesnych formatów audio, takich jak Hi-Res Audio. Przykładami zastosowania DAC w odtwarzaczach CD mogą być urządzenia z możliwością odtwarzania plików audio w formacie FLAC, które wymagają dokładnej konwersji w celu uzyskania pełnej jakości dźwięku.

Pytanie 29

Sieć komputerowa, która rozciąga się poza granice miast, krajów lub kontynentów, jest siecią

A. PAN

B. LAN

C. WAN

D. MAN

Sieć WAN (Wide Area Network) to typ sieci komputerowej, której zasięg geograficzny wykracza poza granice pojedynczego miasta, państwa, a nawet kontynentu. WAN jest używana do łączenia lokalnych sieci, takich jak LAN (Local Area Network), w celu umożliwienia komunikacji na dużą odległość. Przykładem zastosowania sieci WAN są połączenia między biurami korporacji działających w różnych krajach, które wykorzystują takie technologie jak MPLS (Multi-Protocol Label Switching) czy VPN (Virtual Private Network) do zapewnienia bezpiecznego transportu danych. WAN jest również kluczowym elementem infrastruktury Internetu, gdzie różne dostawcy usług internetowych łączą swoje sieci, tworząc globalną sieć komunikacyjną. W kontekście standardów, WAN opiera się na różnych protokołach komunikacyjnych, takich jak TCP/IP, które pozwalają na niezawodne przesyłanie danych na dużych odległościach. Dobry projekt sieci WAN powinien zapewniać wysoką dostępność, bezpieczeństwo oraz odpowiednią przepustowość, co można osiągnąć poprzez zastosowanie technologii redundancji i optymalizacji tras.

Pytanie 30

Jaką funkcję pełni soczewka Fresnela w czujkach ruchu typu PIR?

A. ma za zadanie skupiać wiązki detekcji na pyroelemencie

B. jest komponentem wyłącznie dekoracyjnym

C. emituje promieniowanie podczerwone w stronę intruza

D. gwarantuje efektywne działanie systemu przeciwsabotażowego

Wykorzystanie soczewek Fresnela w czujkach ruchu PIR nie jest związane z ich rolą w przeciwdziałaniu sabotażowi. Odpowiedź sugerująca, że soczewka ta zapewnia skuteczne działanie układu przeciwsabotażowego jest myląca, ponieważ soczewki Fresnela nie mają zdolności aktywnego zapobiegania sabotażowi, a ich funkcja polega głównie na skupieniu promieniowania podczerwonego. Sugerowanie, że soczewka jest jedynie elementem dekoracyjnym, również jest nieprawidłowe. Soczewki te są zaprojektowane w celu maksymalizacji efektywności detekcji, a ich forma wynika z wymogów technicznych, a nie estetycznych. Ponadto, soczewki Fresnela nie emitują promieniowania podczerwonego w kierunku intruza; zamiast tego to detektory PIR monitorują zmiany w promieniowaniu podczerwonym wydobywającym się z obiektów, które są w ruchu. Warto zrozumieć, że błędne założenia o działaniu czujników PIR mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w ich zastosowaniach w systemach zabezpieczeń. Zamiast myśleć, że soczewka pełni funkcję dekoracyjną lub aktywnego elementu obrony, kluczowe jest dostrzeganie jej roli w detekcji i odpowiedzi na zmiany w otoczeniu, co jest podstawą ich funkcjonalności. Dobre praktyki w zakresie zabezpieczeń podkreślają znaczenie zrozumienia technologii stosowanej w systemach monitoringu, co pozwala na lepsze wykorzystanie ich możliwości.

Pytanie 31

Do skonstruowania głośnika dynamicznego należy zastosować magnes wykonany z

A. ferromagnetyka twardego

B. ferromagnetyka miękkiego

C. materiału paramagnetycznego

D. materiału diamagnetycznego

Głośniki dynamiczne są jednym z najpowszechniej stosowanych typów głośników w przemyśle audio. W ich budowie wykorzystuje się magnesy z ferromagnetyka miękkiego, co pozwala na uzyskanie wysokiej efektywności przetwarzania sygnału elektrycznego na dźwięk. Ferromagnetyk miękki charakteryzuje się zdolnością do łatwego namagnesowania oraz demagnetyzacji. Dzięki temu, zmiany w kierunku prądu elektrycznego w cewce głośnika powodują, że pole magnetyczne jest dynamicznie modyfikowane, co z kolei wpływa na ruch membrany głośnika i generowanie fal dźwiękowych. W praktyce oznacza to lepsze odwzorowanie dźwięku oraz szybszą reakcję na zmiany sygnału audio. W branży audiofilskiej stosuje się takie rozwiązania w celu maksymalizacji jakości dźwięku, co jest zgodne z wysokimi standardami, jakimi są normy AES i IEC dotyczące sprzętu audio. Przykładem zastosowania ferromagnetyków miękkich mogą być głośniki wysokiej klasy, które muszą odtwarzać dźwięk w szerokim zakresie częstotliwości z zachowaniem wysokiej dynamiki oraz niskich zniekształceń.

Pytanie 32

W specyfikacji technicznej zasilacza podano, że współczynnik tętnień kt < 2%. Współczynnik tętnień zdefiniowano jako stosunek wartości skutecznej składowej zmiennej do wartości średniej przebiegu. Jaką wartość ma ten współczynnik i czy spełnia on normy techniczne zasilacza, jeżeli przebieg wyjściowy zasilacza można przedstawić równaniem u_wyj(t) = 1 0 + 0,1√2sin(628t) ?

A. 3%, tak

B. 3%, nie

C. 1%, nie

D. 1%, tak

Prawidłowa odpowiedź wynika z analizy wzoru przebiegu wyjściowego zasilacza: uwyj(t) = 1 0 + 0,1√2sin(628t). Aby obliczyć współczynnik tętnień (kt), musimy najpierw określić wartość skuteczną składowej zmiennej oraz wartość średnią. Wartość skuteczna składowej zmiennej sinusoidalnej, w tym przypadku, wynosi 0,1√2, co odpowiada 0,1414. Wartość średnia tej samej składowej sinusoidalnej wynosi 0, ponieważ dla sinusoidy, średnia z jednego pełnego okresu równoważy się do zera. Z tego powodu współczynnik tętnień obliczamy jako: kt = (0,1414 / 1) * 100% = 14,14%. W praktyce dla zasilaczy wymagany współczynnik tętnień powinien być mniejszy niż 2%, co oznacza, że nasz wynik 1% jest znacznie poniżej tego progu, a zatem spełnia wymagania techniczne. Takie zasilacze są odpowiednie do zasilania wrażliwych urządzeń elektronicznych, gdzie stabilność napięcia jest kluczowa dla ich prawidłowego działania. Przykładem mogą być systemy audio czy urządzenia pomiarowe, które wymagają wysokiej jakości zasilania.

Pytanie 33

Ilość stabilnych stanów przerzutnika bistabilnego wynosi

A. 0

B. 1

C. 2

D. 3

Przerzutnik bistabilny, czyli ten flip-flop, to całkiem ciekawy układ cyfrowy. Ma dwie stabilne wartości: 0 albo 1. To znaczy, że jest w stanie jednocześnie przechowywać jeden bit informacji. Można go spotkać w różnych miejscach, jak rejestry czy pamięci RAM, ale też w generatorach zegarów i układach sekwencyjnych. Właśnie to, że potrafi zmieniać swoje stany w odpowiedzi na sygnały wejściowe, sprawia, że mogą powstawać złożone układy logiczne, które są podstawą współczesnych komputerów. Różne standardy, jak TTL i CMOS, dają nam różne typy tych przerzutników, co otwiera drzwi do wielu zastosowań w elektronice cyfrowej. Moim zdaniem, to naprawdę interesujące jak te małe elementy potrafią mieć tak duże znaczenie w naszym codziennym życiu.

Pytanie 34

Dzięki działaniu negatywnego sprzężenia zwrotnego, wzmocnienie tego układu

A. zwiększa się

B. wynosi 0

C. zmniejsza się

D. pozostaje takie samo

W przypadku rozważania wpływu sprzędzenia zwrotnego na wzmocnienie układu, niektóre odpowiedzi mogą być mylące. Utrzymywanie wzmocnienia bez zmian jest błędnym założeniem, gdyż ujemne sprzężenie zwrotne ma jasno określony wpływ na obniżenie wzmocnienia. W rzeczywistości, analogowe układy wzmacniające, takie jak wzmacniacze operacyjne, zawsze podlegają wpływowi sprzężenia zwrotnego, co jest kluczowe dla ich poprawnego działania. Dalsze zwiększanie wzmocnienia w kontekście ujemnego sprzężenia zwrotnego jest niemożliwe, ponieważ mechanizm ten działa zgodnie z zasadą redukcji wzmocnienia, co skutkuje stabilizacją. W odpowiedzi sugerującej, że wzmocnienie jest równe zeru, występuje znaczący błąd rozumienia natury sprzężenia zwrotnego. Owszem, wzmocnienie może dążyć do zera w niektórych ekstremalnych przypadkach, ale nie jest to normą w zastosowaniach praktycznych. Takie podejście zniekształca zrozumienie funkcjonalności wzmacniaczy i ich zdolności do pracy w różnych warunkach. Dlatego, interpretując ujemne sprzężenie zwrotne, kluczowe jest zrozumienie jego roli w stabilizacji wzmocnienia oraz w poprawie jakości sygnału, co jest fundamentalnym aspektem inżynierii elektronicznej.

Pytanie 35

Przedstawiony na zdjęciu klucz Dallas jest elementem systemu

A. sieci komputerowej.

B. automatyki przemysłowej.

C. telewizji dozorowej.

D. dostępu i zabezpieczeń.

Klucz Dallas, znany również jako iButton, jest kluczowym elementem w systemach kontroli dostępu i zabezpieczeń. Jego zastosowanie polega na bezpiecznej identyfikacji użytkowników, co czyni go niezwykle użytecznym w różnych aplikacjach, takich jak automatyczne otwieranie drzwi, autoryzacja dostępu do systemów komputerowych oraz zabezpieczenia w budynkach użyteczności publicznej. Klucz działa na zasadzie komunikacji z czytnikiem, co pozwala na szybką weryfikację tożsamości. Praktyczne zastosowania obejmują m.in. systemy kontroli dostępu w biurach, fabrykach czy instytucjach finansowych, gdzie bezpieczeństwo jest priorytetem. Dobre praktyki w branży wskazują na konieczność używania unikalnych identyfikatorów, co znacznie podnosi poziom bezpieczeństwa. Warto również zwrócić uwagę na standardy, takie jak ISO/IEC 27001, które dotyczą zarządzania bezpieczeństwem informacji, a systemy oparte na kluczach Dallas mogą wspierać implementację tych standardów poprzez efektywne zarządzanie dostępem i identyfikacją użytkowników.

Pytanie 36

Do dokumentacji konstrukcyjnej nie zalicza się

A. dokumentacja opisowa

B. rysunek techniczny mechaniczny

C. rysunek techniczny elektryczny

D. karta kalkulacyjna

Rysunek techniczny elektryczny, dokumentacja opisowa oraz rysunek techniczny mechaniczny są kluczowymi elementami dokumentacji konstrukcyjnej. Rysunek techniczny elektryczny ma na celu przedstawienie schematów elektrycznych, co umożliwia dokładne zrozumienie połączeń oraz układów elektrycznych w projekcie. Wiele osób może nie dostrzegać znaczenia tej dokumentacji, jednak jej precyzyjne wykonanie jest istotne dla bezpieczeństwa oraz efektywności systemów elektrycznych. Z kolei rysunek techniczny mechaniczny dostarcza szczegółowych informacji na temat komponentów mechanicznych, ich współpracy i funkcji, co jest niezbędne do produkcji oraz montażu wyrobów. Dokumentacja opisowa stanowi uzupełnienie tych rysunków, zawierając nie tylko opisy techniczne, ale także wymagania dotyczące materiałów, procesów technologicznych i testów, które muszą zostać przeprowadzone. Często można spotkać się z błędnym założeniem, że karta kalkulacyjna jest wystarczająca sama w sobie, aby opisać projekt. To podejście ignoruje konieczność wizualizacji, która jest kluczowa w zrozumieniu złożoności i interakcji pomiędzy różnymi komponentami systemu. Nieodpowiednie przygotowanie dokumentacji technicznej może prowadzić do błędów w produkcji, montażu oraz eksploatacji, co w skrajnych przypadkach może zagrażać bezpieczeństwu użytkowników i prowadzić do znacznych strat finansowych. Dlatego ważne jest, aby każdy inżynier posiadał wiedzę na temat różnorodnych typów dokumentacji i ich znaczenia w procesie projektowym.

Pytanie 37

Aby przeprowadzić ocenę jakości sygnału cyfrowej telewizji satelitarnej, wymagane jest użycie miernika

A. DVB-H

B. DVB-T

C. DVB-S

D. DVB-C

Wybór pomiaru przy użyciu standardów DVB-C, DVB-H lub DVB-T jest nieodpowiedni w kontekście analizy sygnału telewizji satelitarnej. DVB-C to standard przystosowany do telewizyjnych sygnałów kablowych, co oznacza, że wykorzystuje różne technologie transmisji i częstotliwości, które są całkowicie różne od transmisji satelitarnej. W związku z tym, mierniki DVB-C nie będą w stanie poprawnie analizować sygnału satelitarnego, co może prowadzić do błędnych interpretacji jakości sygnału. Z kolei DVB-H to standard, który został zaprojektowany do transmisji telewizji mobilnej, a jego parametry są dostosowane do odbiorników mobilnych, co czyni go nieodpowiednim rozwiązaniem w przypadku telewizji satelitarnej. Z kolei DVB-T jest standardem telewizji naziemnej, który nie ma zastosowania w systemach satelitarnych. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych standardów ma swoje unikalne zastosowanie i nie można ich stosować zamiennie. Wybierając niewłaściwy standard, można nie tylko uzyskać nieprawidłowe wyniki pomiarów, ale również popełnić poważne błędy w konfiguracji systemu, które mogą prowadzić do zakłóceń w odbiorze sygnału. W praktyce, aby uzyskać optymalne wyniki, należy stosować odpowiednie urządzenia i standardy zgodnie z ich przeznaczeniem, co jest podstawową zasadą w branży telekomunikacyjnej.

Pytanie 38

Zakładając, że bit D jest najbardziej znaczący, określ która cyfra pojawi się na wyświetlaczu siedmiosegmentowym?

A. 6

B. 8

C. 4

D. 2

Odpowiedź 6 jest poprawna, ponieważ wartość binarna 0110 odpowiada liczbie dziesiętnej 6. W systemie binarnym, każdy bit reprezentuje potęgę liczby 2, przy czym najbardziej znaczący bit (MSB) znajduje się po lewej stronie. W tej konkretnej sekwencji, odczytujemy wartość binarną jako: 0*2^3 + 1*2^2 + 1*2^1 + 0*2^0, co daje 0 + 4 + 2 + 0 = 6. Wyświetlacze siedmiosegmentowe, powszechnie stosowane w urządzeniach elektronicznych, takich jak zegary cyfrowe czy kalkulatory, wizualizują liczby poprzez zapalanie odpowiednich segmentów. W przypadku liczby 6, segmenty a, b, c, e, f oraz g muszą być aktywne. Zrozumienie konwersji z systemu binarnego na dziesiętny ma kluczowe znaczenie w programowaniu mikrokontrolerów oraz w projektowaniu układów cyfrowych, gdzie często zachodzi potrzeba przetwarzania danych w różnych systemach liczbowych. Dostosowanie wyświetlacza do konkretnego zastosowania, jak np. wyświetlanie wyników pomiarów, wymaga znajomości sposobu działania takich układów.

Pytanie 39

Czym jest radiator?

A. element odprowadzający ciepło do otoczenia

B. tor używany w transmisji radiowej

C. radiacyjny pirometr termoelektryczny

D. nastawna cewka toroidalna do strojenia radioodbiornika

Radiator to naprawdę ważny element w systemach chłodzenia, który odprowadza ciepło z różnych urządzeń, jak silniki czy sprzęt elektroniczny. Jego głównym zadaniem jest przekazywanie ciepła do otoczenia, żeby urządzenia się nie przegrzały. Radiatory znajdziesz w wielu miejscach, od komputerów po systemy klimatyzacji. Ważne, żeby były wykonane z odpowiednich materiałów, jak aluminium czy miedź, bo mają one super przewodność cieplną. Warto zwrócić uwagę na to, jak projektuje się radiatory – dobrze jest optymalizować powierzchnię, która wymienia ciepło, i zapewnić właściwy przepływ powietrza, co można wspierać wentylatorami. W branżowych standardach, jak IPC-9592, mówi się o tym, jak ważne są efektywne systemy chłodzenia w elektronice, więc naprawdę warto zrozumieć, czemu radiator jest tak istotny dla trwałości urządzeń.

Pytanie 40

W systemie z wzmacniaczem oraz głośnikiem kluczowe jest z perspektywy efektywności układu, aby impedancja głośnika

A. była jak najmniejsza

B. była jak największa

C. była równa impedancji wyjściowej wzmacniacza

D. przekraczała impedancję wyjściową wzmacniacza

Wybór odpowiedzi zakładającej, że impedancja głośnika powinna być większa niż impedancja wyjściowa wzmacniacza, jest błędny, ponieważ prowadzi do znacznych strat energii w systemie audio. W sytuacji, gdy impedancja głośnika jest wyższa niż impedancja wyjściowa wzmacniacza, część energii nie zostanie przekazana do głośnika, co skutkuje niższą efektywnością i gorszą jakością dźwięku. Podobnie, twierdzenie, że impedancja głośnika powinna być jak najmniejsza, jest również nieprawidłowe. Zbyt niska impedancja głośnika w stosunku do impedancji wzmacniacza może prowadzić do przeciążenia wzmacniacza, co może skutkować jego uszkodzeniem. W praktyce, wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, jak kluczowe jest poprawne dopasowanie impedancji. Często mylnie przyjmuje się, że im większa moc głośnika, tym lepiej, jednak nie uwzględnia się przy tym zasady dopasowania impedancji. Nieodpowiedni dobór impedancji może również wpływać na osobliwości dźwięku, takie jak zniekształcenia tonalne, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami inżynierii dźwięku. Dlatego istotne jest, aby projektując system audio, kierować się wiedzą na temat impedancji oraz dostosowywać ją do zalecanych wartości, co zapewnia lepszą wydajność i jakość dźwięku.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej