Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik spedytor
Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 07:29
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 07:44

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie mienie objęte jest ubezpieczeniem typu CARGO?

A. kierowca

B. ładunek

C. odbiorca

D. naczepa

Ubezpieczenie typu CARGO ma na celu ochronę ładunku przewożonego w czasie transportu. Jest to kluczowy element logistyki, który zabezpiecza interesy właścicieli towarów przed stratami wynikającymi z różnych ryzyk, takich jak uszkodzenie, zniszczenie czy kradzież. W praktyce, właściciele ładunków, a także firmy transportowe, decydują się na wykupienie takiego ubezpieczenia, aby zminimalizować potencjalne straty finansowe. Ubezpieczenie CARGO obejmuje różne rodzaje ładunków, w tym towary przemysłowe, żywność, materiały budowlane, a także inne dobra. Dobrym przykładem są transporty międzynarodowe, gdzie ładunek może być narażony na wiele nieprzewidzianych okoliczności, takich jak zmiana warunków pogodowych, wypadki drogowe czy problemy celne. W związku z tym, standardy branżowe, takie jak Instytut CARGO (Institute Cargo Clauses), dostarczają podstawowych wytycznych dotyczących ochrony ładunków oraz określają zasady odpowiedzialności przewoźników. Wiedza na temat ubezpieczenia CARGO jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa w transporcie, co jest szczególnie istotne w kontekście globalizacji rynku.

Pytanie 2

Na paletach o wymiarach 1,2 x 0,8 x 0,144 m (dł. x szer. x wys.) formuje się ładunek. Wysokość ładunku na palecie wynosi 850 mm. Ile maksymalnie warstw można ustawiać paletowe jednostki ładunkowe (pjł) w naczepie o wewnętrznej wysokości 2,95 m?

A. W jednej warstwie

B. W czterech warstwach

C. W dwóch warstwach

D. W trzech warstwach

Wybór jednej, trzech lub czterech warstw demonstruje typowe błędy w obliczeniach związanych z fizycznymi ograniczeniami przestrzeni. W przypadku opcji "w jednej warstwie" nie uwzględnia się możliwości piętrzenia, co w transporcie jest często kluczowe dla efektywności. Argumentacja za jedną warstwą sugeruje, że ładunek mógłby być przewożony tylko w niepełnej wysokości naczepy, co jest nieefektywne. Wybór trzech warstw, z kolei, ignoruje fakt, że po dodaniu wysokości trzech jednostek ładunkowych przekroczylibyśmy wysokość naczepy. Ostatecznie, odpowiedź "w czterech warstwach" jest całkowicie nieprawidłowa, ponieważ wysokość czterech warstw wyniosłaby 3400 mm (850 mm x 4), co zdecydowanie przekracza dostępne 2950 mm w naczepie. Te błędy mogą wynikać z nieznajomości zasad obliczeń lub z braku zrozumienia, jak wysokość ładunku wpływa na jego transport. W praktyce, podczas planowania transportu, ważne jest, aby zwrócić uwagę na wszystkie wymiary ładunku oraz dostępne przestrzenie ładunkowe, co przekłada się na lepsze zarządzanie kosztami i ryzykiem uszkodzenia ładunku w transporcie.

Pytanie 3

Jaką kolejność załadunku palet do naczepy należy przyjąć, aby ładunek z Poznania dotarł kolejno do Łodzi, Warszawy i Białegostoku w systemie obwodowym?

A. Warszawa, Łódź, Białystok

B. Łódź, Warszawa, Białystok

C. Białystok, Warszawa, Łódź

D. Warszawa, Białystok, Łódź

Odpowiedź "Białystok, Warszawa, Łódź" jest prawidłowa, ponieważ układ dostaw w systemie obwodowym wymaga odpowiedniego zaplanowania tras, aby zminimalizować czas przejazdu oraz koszty transportu. Z perspektywy logistycznej, przy planowaniu dostaw z Poznania do Łodzi, Warszawy i Białegostoku, kluczowe jest, by przewozy odbywały się w kolejności, która zapewnia optymalizację tras, a także redukuje niepotrzebne przebiegi. Startując z Poznania i kierując się najpierw do Białegostoku, następnie do Warszawy, a na końcu do Łodzi, uzyskujemy trasę, która w pełni wykorzystuje zasoby transportowe, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży TSL (Transport-Spedycja-Logistyka). Przykładem zastosowania tej metodologii może być wykorzystanie systemów TMS (Transportation Management Systems), które umożliwiają automatyzację planowania tras dostaw w oparciu o rzeczywiste dane i optymalizację kosztów.

Pytanie 4

Spedytor otrzymał zlecenie rozładunku 20 kontenerów oraz ich magazynowanie przez 3 dni. Który podwykonawca oferuje realizację całego zlecenia po najniższych kosztach?

CZYNNOŚĆ	Wykonawca A.	Wykonawca B.	Wykonawca C.	Wykonawca D.
Rozładunek kontenerów	9,00 zł/szt.	12,00 zł/szt.	18,00 zł/szt.	19,00 zł/szt.
Magazynowanie kontenerów	20 zł/dzień/1szt.	15 zł/dzień/1szt.	14 zł/dzień/1szt.	13 zł/dzień/1szt.

A. B.

B. D.

C. A.

D. C.

Odpowiedź B jest poprawna, ponieważ po dokładnej analizie kosztów oferowanych przez wszystkich wykonawców, wykonawca B zaproponował najniższy całkowity koszt realizacji zlecenia, wynoszący 1140 zł. W logistyce zlecenia transportowe i magazynowe są często analizowane pod kątem efektywności kosztowej, a wybór odpowiedniego podwykonawcy ma kluczowe znaczenie dla rentowności całego przedsięwzięcia. Zastosowanie metod takich jak analiza kosztów całkowitych (TCO) pozwala na identyfikację najkorzystniejszej oferty. W praktyce, spedytorzy powinni zawsze brać pod uwagę nie tylko cenę, ale także jakość usług, czas realizacji oraz dodatkowe warunki umowy. Dobrą praktyką jest również porównanie ofert różnych wykonawców na podstawie jednolitych kryteriów, co ułatwia podjęcie decyzji. Wybór odpowiedniego wykonawcy to nie tylko kwestia kosztów, ale także zaufania do jego profesjonalizmu i dotrzymywania terminów. Takie podejście zapewnia optymalizację procesów logistycznych oraz minimalizację ryzyka.

Pytanie 5

Który typ transportu w związku z najwyższą ładownością oraz najniższymi kosztami przewozu powinien być wykorzystany do transportu samochodów wyprodukowanych w Japonii, które mają trafić na rynek europejski?

A. Transport powietrzny

B. Transport kolejowy

C. Transport samochodowy

D. Transport morski

Transport morski jest najczęściej stosowanym sposobem przewozu dużych ilości towarów na długich dystansach, zwłaszcza w przypadku produktów takich jak samochody. Główne zalety tego rodzaju transportu to jego wysoka ładowność oraz konkurencyjność kosztowa. Przy przewozie samochodów produkowanych w Japonii do Europy, transport morski umożliwia jednoczesne przewożenie setek pojazdów w kontenerach lub na specjalnych statkach ro-ro (roll-on/roll-off), co znacząco obniża jednostkowe koszty transportu. Przykładem mogą być statki ro-ro, które są zaprojektowane specjalnie do transportu pojazdów, co zwiększa efektywność i bezpieczeństwo transportu. Dodatkowo, transport morski jest zgodny z globalnymi standardami i praktykami branżowymi, co zapewnia wysoką jakość usług i minimalizację ryzyka uszkodzeń towaru. Ponadto, w kontekście zrównoważonego rozwoju, transport morski generuje niższe emisje CO2 na tonokilometr w porównaniu do transportu drogowego czy powietrznego, co czyni go bardziej ekologicznym wyborem.

Pytanie 6

Jaką maksymalną długość może mieć zestaw drogowy w Polsce oraz w wielu krajach europejskich?

A. 16,50 m

B. 25,00 m

C. 18,75 m

D. 13,60 m

Dopuszczalna długość zestawu drogowego w Polsce oraz w większości krajów europejskich wynosi 18,75 m. Przepisy te są zgodne z regulacjami Unii Europejskiej, które ustalają standardy dla transportu drogowego. Zestaw drogowy to zazwyczaj ciągnik siodłowy oraz naczepa. Długość 18,75 m pozwala na efektywne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej bez narażania bezpieczeństwa na drogach. Przykładowo, w transporcie towarów, zestaw drogowy o tej długości umożliwia przewożenie większych ładunków, co przyczynia się do zmniejszenia liczby kursów oraz ograniczenia emisji spalin na odcinku transportowym. Ustalając normy dotyczące długości zestawów drogowych, stara się zbalansować potrzeby logistyki z bezpieczeństwem ruchu drogowego. To ważne, aby kierowcy oraz przedsiębiorstwa transportowe były świadome tych norm, ponieważ ich przestrzeganie zapewnia legalność operacji transportowych w Europie oraz minimalizuje ryzyko związane z niewłaściwym użytkowaniem pojazdów. Zrozumienie tych regulacji jest kluczowe dla skutecznego zarządzania flotą i planowania tras przewozów.

Pytanie 7

Do czasu pracy kierowcy nie wlicza się

A. załadunku i rozładunku oraz nadzoru nad tymi czynnościami

B. czasu dyżuru, jeżeli kierowca nie wykonywał pracy w tym czasie

C. innych działań podejmowanych w celu zrealizowania zadań służbowych lub zapewnienia bezpieczeństwa

D. nadzoru oraz asysty osobom wsiadającym i wysiadającym

Podane odpowiedzi, które sugerują, że czas nadzoru nad osobami wsiadającymi i wysiadającymi, załadowywaniem lub rozładowywaniem oraz innymi pracami służącymi do wykonania zadania służbowego wlicza się do czasu pracy kierowcy, są nieprawidłowe. W rzeczywistości nadzór nad pasażerami, a także czynności związane z załadunkiem i rozładunkiem są uznawane za część obowiązków kierowcy, które są związane z przewozem. W związku z tym czas poświęcony na te działania jest zaliczany do czasu pracy kierowcy. Istnieje powszechne nieporozumienie, że te czynności są niezwiązane z wykonywaniem pracy, jednak w kontekście prawa pracy i regulacji transportowych, są one integralną częścią zadań kierowcy. Przy takim podejściu można nieświadomie naruszać przepisy dotyczące maksymalnego czasu pracy oraz minimalnych okresów odpoczynku, co może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zagrożeń dla bezpieczeństwa. Zrozumienie, że nadzór nad załadunkiem oraz czynniki bezpieczeństwa są nieodłączną częścią pracy kierowcy, jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z regulacjami oraz dla bezpieczeństwa na drogach.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Częścią infrastruktury liniowej transportu drogowego nie jest

A. mostek

B. skrzyżowanie

C. droga ekspresowa

D. parking

Parking rzeczywiście nie jest elementem infrastruktury liniowej transportu drogowego. Infrastruktura liniowa odnosi się do struktur, które mają formę linii, takich jak drogi, autostrady czy mosty, które umożliwiają przemieszczanie się pojazdów i ludzi. Parkingi natomiast są to tereny przeznaczone do zatrzymywania pojazdów, a nie do ich przemieszczania. Przykładowo, autostrady stanowią arterie komunikacyjne, które łączą różne miejscowości i regiony, natomiast parkingi są miejscem postoju, a nie częściami drogi. Z perspektywy standardów budowlanych, parkowanie jest zazwyczaj regulowane oddzielnymi przepisami, które nie są bezpośrednio związane z infrastrukturą drogową. Zrozumienie tego rozróżnienia jest kluczowe dla planowania urbanistycznego i zarządzania ruchem drogowym w miastach, gdzie właściwe rozmieszczenie infrastruktury transportowej wpływa na płynność ruchu oraz bezpieczeństwo użytkowników dróg.

Pytanie 10

Ile maksymalnie opakowań o wymiarach 250 mm × 400 mm można umieścić na jednej warstwie palety EUR o wymiarach 1,2 × 0,8 × 0,144 m (dł. × szer. × wys.)?

A. 8 opakowań

B. 7 opakowań

C. 9 opakowań

D. 6 opakowań

Prawidłowa odpowiedź to 9 kartonów, co można obliczyć, analizując dostępną powierzchnię palety oraz wymiary kartonów. Paleta typu EUR ma wymiary 1,2 m × 0,8 m, co daje 0,96 m² powierzchni. Karton ma wymiary 250 mm × 400 mm, czyli 0,25 m × 0,4 m, co daje 0,1 m² powierzchni. Aby obliczyć maksymalną liczbę kartonów, dzielimy powierzchnię palety przez powierzchnię jednego kartonu: 0,96 m² / 0,1 m² = 9,6. Oznacza to, że na jednej warstwie palety można zmieścić 9 kartonów, przy założeniu, że zostaną one ułożone optymalnie. Ułożenie kartonów na palecie powinno być starannie przemyślane, aby maksymalizować przestrzeń, z zachowaniem zasad dotyczących stabilności i bezpieczeństwa ładunków. W praktyce, warto stosować się do norm logistycznych, które zalecają odpowiednie rozmieszczenie opakowań, aby zapobiec ich przesuwaniu się podczas transportu. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie efektywności w zarządzaniu przestrzenią ładunkową.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Ile pojazdów transportowych o pojemności 18 palet typu EUR oraz maksymalnej ładowności 6 ton jest wymaganych do przetransportowania 20 000 kg towaru rozmieszczonego równomiernie na 40 paletach?

A. 2 pojazdy transportowe

B. 1 pojazd transportowy

C. 3 pojazdy transportowe

D. 4 pojazdy transportowe

Wybierając niewłaściwą liczbę środków transportu, można wpaść w pułapkę błędnych obliczeń lub niepełnego zrozumienia zdolności przewozowych. Na przykład, odpowiedzi sugerujące użycie 1 lub 2 środków transportu wynikają z nieprawidłowego oszacowania ładowności. Użytkownicy mogą zakładać, że 20 000 kg ładunku można zmieścić w mniejszej liczbie pojazdów, jednak nie uwzględniają, że maksymalna ładowność jednego środka transportu wynosi 6000 kg. Również niektórzy mogą myśleć, że wystarczająca liczba palet (40 palet) będzie kluczowym czynnikiem, ignorując fakt, że każdy środek transportu może przewieźć jedynie 18 palet. To prowadzi do błędnego wniosku, że dwa środki transportu (12 palet) mogą wystarczyć, aby pomieścić 40 palet, co jest technicznie niemożliwe. Błędne podejście do tego problemu często wynika z braku zrozumienia, jak obliczenia ładowności i liczby palet wpływają na logistykę transportową. W praktyce, odpowiednia analiza ładunków i ich rozdzielenie na określoną liczbę środków transportu jest kluczową praktyką, mającą na celu optymalizację procesów transportowych oraz zapewnienie bezproblemowego przewozu towarów, co jest podstawą efektywnej logistyki.

Pytanie 13

Przedstawiona na rysunku naczepa umożliwia załadunek tylko

A. boczny z poziomu "zero".

B. przez dok załadunkowy lub rampę.

C. tylny, boczny i górny.

D. tylny i boczny.

Wybór odpowiedzi, który ogranicza się do jednego z wymienionych sposobów załadunku, wskazuje na brak zrozumienia cech konstrukcyjnych naczep i ich praktycznego zastosowania w transporcie. Odpowiedzi sugerujące możliwość załadunku tylko od tyłu lub z boku zakładają, że naczepa nie jest przystosowana do elastyczności, co jest sprzeczne z nowoczesnymi standardami projektowania. Naczepy, które umożliwiają załadunek tylko od tyłu, ograniczają operacyjność w sytuacjach, gdzie szybki dostęp do ładunku z różnych kierunków jest niezbędny. Podobnie, odpowiedzi wskazujące na załadunek tylko przez dok załadunkowy lub rampę nie uwzględniają możliwości, jakie dają ruchome elementy konstrukcyjne, takie jak dachy. W praktyce, ograniczenie metod załadunku do jednego kierunku może prowadzić do nieefektywności operacyjnej, wydłużenia czasu załadunku i wyładunku oraz wzrostu kosztów transportu. Właściwa interpretacja zdjęcia naczepy i zrozumienie jej funkcjonalności są kluczowe, aby uniknąć takich nieprawidłowych wniosków. W edukacji na temat logistyki istotne jest znajomość różnych typów naczep oraz ich cech, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji w zakresie transportu towarów.

Pytanie 14

Firma zakłada przychód ze świadczonych usług transportowych na poziomie 25 000 zł. Jednostkowy koszt wykonania usługi został oszacowany na 0,25 zł za 1 tkm. Jaką ilość pracy przewozowej powinno zrealizować przedsiębiorstwo, aby uzyskać planowany przychód?

A. 1 100 tkm

B. 1 000 tkm

C. 100 000 tkm

D. 10 000 tkm

Aby obliczyć wymaganą pracę przewozową, należy podzielić zakładany przychód przez jednostkowy koszt realizacji usługi. W tym przypadku przychód wynosi 25 000 zł, a koszt jednostkowy to 0,25 zł za 1 tkm. Dzielenie 25 000 zł przez 0,25 zł/tkm daje 100 000 tkm. Oznacza to, że przedsiębiorstwo musi wykonać 100 000 tkm, aby osiągnąć zakładany przychód. Tego typu obliczenia są powszechnie stosowane w branży transportowej, gdzie efektywność kosztowa jest kluczowym czynnikiem sukcesu. W praktyce przedsiębiorstwa muszą szczegółowo analizować swoje koszty i przychody, aby optymalizować swoje operacje. Przykłady takiej analizy to m.in. badanie różnych tras przewozowych pod kątem kosztów jednostkowych, co pozwala na zwiększenie rentowności usług przewozowych. Zrozumienie tych zależności jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu transportem i logistyką."

Pytanie 15

Jakie urządzenie nie służy do załadunku ładunków na pojazdy transportowe?

A. Suwnica

B. Wózek widłowy

C. Żuraw

D. Depaletyzator

Depaletyzator to urządzenie, które służy do rozdzielania jednostek ładunkowych, takich jak palety, w celu ułatwienia dalszej obróbki lub transportu. Nie jest ono przeznaczone do załadunku ładunków na środki transportu, lecz raczej do ich demontażu, co czyni je odmiennym narzędziem od wózków naładowczych, suwnic czy żurawi, które służą do podnoszenia i przenoszenia ładunków. Przykładem zastosowania depaletyzatora jest linia produkcyjna, gdzie towary muszą być rozładowane z palet i wprowadzone do dalszego procesu, takiego jak pakowanie lub inspekcja jakości. W przemyśle logistycznym oraz magazynowym depaletyzatory zwiększają efektywność operacyjną, eliminując potrzebę ręcznego rozładunku i redukując ryzyko uszkodzenia produktów oraz urazów pracowników. Standardy takie jak ISO 9001 podkreślają znaczenie optymalizacji procesów logistycznych, co czyni depaletyzatory kluczowym elementem w nowoczesnych systemach zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 16

Podejmując się negocjacji, istotne jest, by cele były:

A. wymierne, złożone, osiągalne w dłuższej perspektywie

B. określone, mierzalne, wyznaczone w czasie, możliwe do zrealizowania

C. mierzalne, z nieokreślonym terminem realizacji

D. mierzalne, proste, trudne do zrealizowania

Odpowiedź określone, mierzalne, sprecyzowane w czasie, możliwe do osiągnięcia jest prawidłowa, ponieważ w negocjacjach kluczowe jest ustalenie jasnych celów. Cele określone oznaczają, że są one jasno zdefiniowane, co pozwala wszystkim uczestnikom negocjacji zrozumieć, co jest przedmiotem dyskusji. Mierzalność celów umożliwia ocenę postępów i sukcesów, co jest istotne w zarządzaniu projektami oraz w nieustannym doskonaleniu procesów. Sprecyzowanie w czasie wprowadza element pilności i pozwala na lepsze planowanie działań. Cele możliwe do osiągnięcia odzwierciedlają realistyczne oczekiwania, co zwiększa motywację do ich realizacji. Na przykład, w negocjacjach handlowych ustalenie celu, jakim jest zwiększenie sprzedaży o 15% w ciągu najbliższych sześciu miesięcy, jest przykładem praktycznego zastosowania tej zasady. Tego rodzaju podejście nie tylko sprzyja efektywności, ale także buduje zaufanie między stronami, co jest fundamentem udanych negocjacji.

Pytanie 17

Firma transportowa otrzymała zlecenie na przewóz 8 jednostek ładunkowych w paletach z odlewami hutniczymi, każda o masie brutto 1 t. Najlepszym pojazdem do realizacji tego przewozu, biorąc pod uwagę ładowność, będzie samochód

A. niskotonażowy

B. wysokotonażowy

C. średniotonażowy

D. dostawczy

Wybór niskotonażowego lub wysokotonażowego pojazdu w kontekście przewozu 8 palet o łącznej masie 8 ton jest problematyczny z kilku powodów. Niskotonażowe pojazdy, często klasyfikowane jako dostawcze z dopuszczalną masą całkowitą do 3,5 tony, nie są w stanie przewieźć całego ładunku, co czyni je niepraktycznymi w tej sytuacji. Użytkowanie niskotonażowych samochodów w takich okolicznościach prowadziłoby do konieczności wielokrotnego kursowania, co zwiększałoby koszty transportu, czas dostawy oraz negatywnie wpływało na efektywność operacyjną. Z drugiej strony, decyzja o wyborze pojazdu wysokotonażowego, który jest zaprojektowany do przewozu znacznie większych ładunków, również nie jest optymalna w tym przypadku. Mimo że pojazdy te mogą pomieścić większe ilości towarów, ich zastosowanie do transportu stosunkowo niewielkich ładunków prowadzi do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni ładunkowej, co wiąże się z wyższymi kosztami zakupu, eksploatacji i ubezpieczenia. Ponadto, wysokotonażowe pojazdy mogą mieć utrudniony dostęp do niektórych obszarów miejskich z powodu ograniczeń drożności i przepisów dotyczących transportu ciężkiego. Dlatego kluczowe jest, aby przy wyborze pojazdu wziąć pod uwagę zarówno wagę, jak i objętość ładunku oraz specyfikę trasy, co sprawia, że średniotonażowy pojazd jest najbardziej odpowiednim rozwiązaniem w tej konkretnej sytuacji.

Pytanie 18

Towar przetworzony oraz produkt gotowy, który transportowany jest w opakowaniach jednostkowych lub zbiorczych, określa się mianem ładunku

A. całopojazdowy

B. dłużycowy

C. ponadgabarytowy

D. drobnicowy

Odpowiedzi 'ponadgabarytowy', 'całopojazdowy' oraz 'dłużycowy' są niepoprawne, ponieważ nie odzwierciedlają one specyfiki ładunków, o których mowa w pytaniu. Ładunki ponadgabarytowe to te, które przekraczają standardowe wymiary i wymagają specjalistycznego transportu, co nie dotyczy produktów przetworzonych w opakowaniach jednostkowych. Z kolei ładunki całopojazdowe odnoszą się do przewozu, w którym cała przestrzeń ładunkowa pojazdu jest wykorzystywana przez jednego przewożonego klienta lub towar, co również nie ma zastosowania w kontekście drobnicowych przesyłek. Natomiast ładunki dłużycowe dotyczą towarów o wydłużonym kształcie, takich jak rury czy belki, które również nie pasują do opisu produktów przetworzonych w opakowaniach jednostkowych lub zbiorczych. Błędem w myśleniu jest ignorowanie kluczowych cech produktów oraz ich formy pakowania, co prowadzi do mylnych wniosków. Dobrze jest zauważyć, że terminologia używana w logistyce i transporcie jest precyzyjna, a jej zrozumienie jest istotne dla skutecznego zarządzania łańcuchem dostaw oraz efektywnego planowania transportu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Zgodnie z przedstawionym fragmentem OPWS roszczenie wynikające z umowy spedycji z tytułu utraty przesyłki, która miała być dostarczona odbiorcy 7 stycznia bieżącego roku upływa

Fragment Ogólnych Polskich Warunków Spedycyjnych (OPWS)
Przedawnienie § 26
26.1. Roszczenia z umowy spedycji przedawniają się z upływem jednego roku.
26.2. Przedawnienie zaczyna biec:
26.2.1. w przypadku roszczeń z tytułu uszkodzenia lub braków w przesyłce - od dnia jej dostarczenia;
26.2.2. w przypadku całkowitej utraty przesyłki lub dostarczenia jej z opóźnieniem - od dnia, w którym przesyłka miała być dostarczona;
26.2.3. we wszystkich innych przypadkach - od dnia wykonania zlecenia.

A. 7 stycznia przyszłego roku.

B. 31 grudnia bieżącego roku.

C. 21 stycznia bieżącego roku.

D. 21 stycznia przyszłego roku.

Niepoprawne odpowiedzi opierają się na nieprawidłowym rozumieniu zasad przedawnienia roszczeń w kontekście umowy spedycji. Odpowiedzi takie jak "31 grudnia bieżącego roku" czy "21 stycznia bieżącego roku" sugerują, że przedawnienie kończy się w innym roku niż przewidywane 12 miesięcy od daty dostawy, co jest błędem logicznym. Przykładowo, w przypadku pierwszej odpowiedzi nie uwzględniono faktu, że przedawnienie rozpoczyna się w dniu planowanej dostawy, a nie na koniec roku. Druga niewłaściwa odpowiedź oraz trzecia sugerują, że roszczenie może wygasnąć przed upływem roku, co jest sprzeczne z zasadami OPWS. Typowym błędem jest nieuwzględnianie pełnego roku przedawnienia, co prowadzi do fałszywych wniosków o terminach wygasania roszczeń. Warto zwrócić uwagę, że znajomość tych zasad jest kluczowa w praktyce spedycyjnej oraz transportowej, gdzie terminy i odpowiedzialność są ściśle związane z obowiązującymi regulacjami prawnymi. Dlatego znajomość standardów oraz dobrych praktyk branżowych jest niezbędna dla właściwego zarządzania ryzykiem i zabezpieczenia interesów stron zaangażowanych w proces spedycji.

Pytanie 21

Jaki dokument powinien wystawić sprzedawca, gdy na fakturze podał błędny numer NIP kupującego?

A. Faktura korygująca

B. Faktura marża

C. Nota księgowa

D. Nota korygująca

Wystawienie noty księgowej w przypadku błędnego numeru NIP nabywcy jest rozwiązaniem, które nie spełnia wymogów prawnych. Nota księgowa jest bowiem stosowana w kontekście rozliczeń między stronami w odniesieniu do błędów w rozliczeniach lub zmian w umowach, ale nie służy do korygowania błędów na fakturach. Jest to jedno z najczęstszych nieporozumień w praktyce, które może prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych i prawnych dla przedsiębiorców. Wybór faktury marża również nie jest odpowiedni, ponieważ ten dokument dotyczy transakcji, w których stosuje się szczególne zasady ustalania podstawy opodatkowania, a nie korekcji danych identyfikacyjnych. Z kolei wystawienie faktury korygującej w tej sytuacji jest także niewłaściwe, ponieważ faktura korygująca jest używana do zmiany wartości transakcji, a nie do prostowania błędów w NIP. Błędy te mogą prowadzić do nieprawidłowości w rozliczeniach podatkowych i mogą być podstawą do kar ze strony urzędów skarbowych. Dlatego tak istotne jest, aby przedsiębiorcy dokładnie przestrzegali procedur wystawiania dokumentów i stosowali noty korygujące, by zapewnić zgodność z przepisami prawa oraz zminimalizować ryzyko błędów.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Realizacja zarobkowego krajowego transportu towarów jest uzależniona od posiadania licencji, która przyznawana jest m.in. w oparciu o

A. posiadanie certyfikatu ISO

B. posiadanie certyfikatu kompetencji zawodowych

C. złożenie wniosku o wpis do ewidencji ludności

D. legitymowanie się karnetem TIR

Posiadanie certyfikatu kompetencji zawodowych jest kluczowym wymogiem przy ubieganiu się o licencję na wykonywanie zarobkowego krajowego przewozu rzeczy. Certyfikat ten potwierdza, że osoba prowadząca działalność transportową posiada odpowiednią wiedzę i umiejętności niezbędne do zarządzania przedsiębiorstwem transportowym. W praktyce oznacza to znajomość przepisów dotyczących transportu, prawa pracy, zasad bezpieczeństwa oraz zarządzania finansami. W Polsce certyfikat kompetencji zawodowych można zdobyć poprzez ukończenie odpowiednich kursów oraz zdanie egzaminu. Jego posiadanie jest nie tylko wymogiem formalnym, ale także wskazuje na profesjonalizm przedsiębiorcy, co może zwiększyć konkurencyjność na rynku. Dobre praktyki w branży transportowej sugerują, że przedsiębiorcy, którzy posiadają ten certyfikat, są lepiej przygotowani do radzenia sobie z wyzwaniami związanymi z prowadzeniem działalności transportowej, co przekłada się na efektywność operacyjną oraz satysfakcję klientów.

Pytanie 25

Firma przeprowadziła transport dwoma pojazdami na łączną trasę 65 000 km. Ile litrów paliwa zakupiono na jeden samochód, jeśli średnie zużycie paliwa wynosi 25 l na 100 km, a każdy z pojazdów przejechał równą odległość?

A. 10 250 litrów

B. 8 125 litrów

C. 6 625 litrów

D. 18 125 litrów

Odpowiedź "8 125 litrów" jest jak najbardziej trafna. Można to policzyć w taki sposób: łączna odległość obu pojazdów wynosi 65 000 km, więc każdy przejechał 32 500 km. Średnie zużycie paliwa to 25 litrów na 100 km. Żeby dowiedzieć się, ile paliwa zużyje jeden samochód na tej trasie, trzeba to obliczyć. Robimy to tak: 25 litrów podzielić przez 100 km i pomnożyć przez 32 500 km. Po obliczeniach dostajemy x = (25 * 32 500) / 100, co daje 8 125 litrów. Takie wyliczenia są powszechnie stosowane w transporcie. Wiedza o tym, ile paliwa potrzeba, jest kluczowa, gdy planujemy budżet na transport, bo to pozwala na lepsze zarządzanie kosztami.

Pytanie 26

Jaką wagę obliczeniową należy przyjąć do określenia kosztu frachtu dla 12 przesyłek o wymiarach
0,7 x 0,8 x 0,4 m (dł. x szer. x wys.) każda, jeśli przelicznik 1m³ = 1 000 kg?

A. 3 360 kg

B. 2 688 kg

C. 3 840 kg

D. 6 720 kg

Aby obliczyć właściwą wagę obliczeniową dla przesyłek, należy najpierw obliczyć całkowitą objętość jednej przesyłki. Wymiary 0,7 m x 0,8 m x 0,4 m dają objętość 0,224 m³ (0,7 * 0,8 * 0,4). Następnie mnożymy tę objętość przez liczbę sztuk, co daje 2,688 m³ (0,224 m³ * 12). Zgodnie z przelicznikiem 1 m³ = 1 000 kg, otrzymujemy wagę obliczeniową równą 2,688 kg. W obszarze logistyki, szczególnie w transporcie morskim i lotniczym, kluczowe jest stosowanie właściwych metod obliczeń, aby określić fracht. Warto również zaznaczyć, że waga obliczeniowa jest istotna przy ustalaniu kosztów transportu, ponieważ może różnić się od wagi rzeczywistej. Przykładowo, przy transporcie towarów, które zajmują dużo miejsca, ale są relatywnie lekkie, waga obliczeniowa może być znacznie wyższa niż ich waga rzeczywista, co wpływa na koszty. Dlatego zrozumienie i umiejętność obliczania wagi obliczeniowej jest niezbędne dla efektywnego zarządzania kosztami w logistyce.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Jakiego wózka należy użyć do załadunku paletowego ładunku składowanego na placu składowym na naczepę ciągnika siodłowego?

A. Wózek holowniczy, który jest przeznaczony do realizacji prac kompletacyjnych

B. Wózek z widłami, stworzony do podnoszenia i transportowania ładunków obsługiwany przez operatora poruszającego się pieszo

C. Wózek z widłami, które umożliwiają manipulację ładunkiem, przystosowany do podnoszenia ładunku na wysokość składowania

D. Wózek jezdny z zamontowanym złączem do holowania, przygotowany do ciągnięcia innych wózków

Wózek wyposażony w widły, który umożliwia manipulowanie ładunkiem oraz jest przystosowany do podnoszenia go na wysokość składowania, jest kluczowym narzędziem w logistyce i magazynowaniu. Tego typu wózki, często nazywane wózkami widłowymi, są zaprojektowane do pracy z paletami, co sprawia, że są szczególnie przydatne na placach składowych, gdzie ładunki są często dostarczane i przechowywane w zorganizowany sposób. Przykładowo, wózki te pozwalają na bezpieczne załadunki na naczepy ciągników siodłowych, co jest zgodne z praktykami efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw. Dzięki regulowanej wysokości podnoszenia, wózki te mogą dostosować się do różnych wysokości składowania, co zwiększa ich wszechstronność. Ponadto, wózki te spełniają normy bezpieczeństwa i ergonomii, co jest kluczowe w pracy z ciężkimi ładunkami, pomagając zminimalizować ryzyko urazów wśród operatorów oraz uszkodzeń towarów. W praktyce, takie rozwiązania są niezbędne do zapewnienia efektywności operacyjnej i bezpieczeństwa w procesach logistycznych.

Pytanie 29

Dokument, który nie pojawia się w obiegu handlowym, to

A. podanie

B. reklamacja

C. zamówienie

D. oferta

Podanie to forma pisma, która nie jest powszechnie stosowana w korespondencji handlowej. Zazwyczaj dotyczy sytuacji, w których osoba lub podmiot składa prośbę o coś, na przykład o przyjęcie do pracy, uzyskanie zezwolenia czy innego rodzaju wsparcia. W przeciwieństwie do zamówienia, oferty czy reklamacji, które są bezpośrednio związane z transakcjami handlowymi, podanie ma charakter bardziej osobisty i formalny. W praktyce, organizacje często opracowują wzory podań, aby ułatwić proces aplikacji, utrzymując spójność i profesjonalizm. Standardy w zakresie komunikacji profesjonalnej podkreślają znaczenie jasnych i zrozumiałych podań, które powinny zawierać najważniejsze informacje, takie jak cel podania, dane osobowe oraz dodatkowe dokumenty wspierające. Warto zwrócić uwagę na różnice między rodzajami pism, co może mieć wpływ na efektywność komunikacji w kontekście biznesowym.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Ile naczep potrzeba do transportu 198 pjł w jednej warstwie w naczepach o maksymalnej nośności 33 uformowanych pjł?

A. 4 naczepy

B. 3 naczepy

C. 6 naczep

D. 5 naczep

Aby obliczyć ilość naczep potrzebnych do przewozu 198 pjł w jednej warstwie, musimy podzielić całkowitą ilość pjł przez maksymalną ładowność jednej naczepy. W tym przypadku 198 pjł podzielone przez 33 pjł na naczepę daje nam około 6. W praktyce oznacza to, że potrzebujemy 6 naczep, aby skutecznie i zgodnie z normami przewieźć tę ilość. W transporcie drogowym kluczowe jest zapewnienie, że naczepy są odpowiednio załadowane, co nie tylko wpływa na bezpieczeństwo transportu, ale także na efektywność operacyjną. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zawsze warto zaokrąglić w górę, aby uniknąć przeciążenia naczepy i zapewnić odpowiednią przestrzeń na ewentualne manewry podczas załadunku oraz rozładunku. Dodatkowo, pamiętajmy, że zbyt mała ilość naczep może prowadzić do opóźnień w dostawach, a tym samym do nieefektywności operacyjnej.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Według regulacji AETR, w każdym cyklu trzydziestogodzinnym, gdy w pojeździe znajduje się co najmniej dwóch kierowców, każdy z kierowców musi odbyć dzienny odpoczynek trwający minimum

A. pięć kolejnych godzin

B. dwanaście kolejnych godzin

C. sześć kolejnych godzin

D. osiem kolejnych godzin

Nieprawidłowe odpowiedzi opierają się na błędnych założeniach dotyczących wymogu odpoczynku dla kierowców. Odpowiedzi sugerujące krótsze okresy odpoczynku, takie jak sześć, pięć czy dwanaście godzin, ignorują kluczowy element przepisów AETR, który podkreśla znaczenie ośmiogodzinnego, nieprzerwanego odpoczynku dla kierowców. Przykładowo, sześć godzin odpoczynku jest niewystarczające, aby zapewnić regenerację kierowcy, co może prowadzić do zmęczenia i obniżenia zdolności do koncentracji podczas prowadzenia pojazdu. Ponadto, dwanaście godzin odpoczynku, mimo że jest dłuższe, nie jest wymaganym minimum w określonym kontekście, co może wprowadzać w błąd i prowadzić do nieprzestrzegania norm. W praktyce, kierowcy muszą być świadomi, że naruszanie zasad dotyczących odpoczynku może skutkować surowymi karami, a także zwiększa ryzyko wypadków drogowych. Dlatego kluczowe jest, aby wszyscy kierowcy stosowali się do ustalonych regulacji, co przyczynia się do poprawy bezpieczeństwa na drogach i efektywności operacyjnej firm transportowych. Wnioskując, błędne odpowiedzi wskazują na niedostateczne zrozumienie przepisów oraz ich praktycznego zastosowania w codziennej pracy kierowców.

Pytanie 34

Jakiego typu pismo jest tworzone przez potencjalnego klienta usługi w przypadku, gdy ma on niedostateczne informacje o produkcie?

A. Reklamacja

B. Zapytanie o ofertę

C. Umowa najmu

D. Awizo

Zapytanie o ofertę to dokument, który potencjalny odbiorca usługi sporządza w celu uzyskania dodatkowych informacji o produkcie lub usłudze, gdy nie dysponuje pełnymi danymi. W kontekście sprzedaży i marketingu, zapytanie o ofertę stanowi kluczowy element procesu komunikacji między klientem a dostawcą. Przykładowo, jeśli przedsiębiorca planuje zakup nowego oprogramowania, ale ma wątpliwości co do jego funkcji lub ceny, może skierować zapytanie o ofertę do dostawcy. W odpowiedzi dostawca przedstawia szczegółowy opis produktu, jego ceny oraz warunki zakupu. Stosowanie zapytań o ofertę to dobra praktyka, która pozwala na uzyskanie niezbędnych informacji, co w efekcie może prowadzić do podjęcia świadomej decyzji zakupowej. Warto również zaznaczyć, że w obszarze B2B, zapytania o ofertę często wiążą się z procesem przetargowym, gdzie klienci porównują oferty różnych dostawców, co przyczynia się do większej konkurencyjności i lepszej jakości usług na rynku.

Pytanie 35

Zespół składający się z pojazdów, infrastruktury, ludzi oraz reguł i zasad, które odpowiadają za transport osób i towarów od punktów początkowych, przez ewentualne miejsca przeładunku, do miejsc docelowych, nazywamy

A. łańcuchem logistycznym

B. systemem transportowym

C. procesem spedycyjnym

D. energochłonnością transportu

Podejście oparte na procesie spedycyjnym koncentruje się głównie na organizacji transportu oraz zarządzaniu ładunkami, co stanowi jedynie fragment szerszego systemu transportowego. Spedycja to proces, który obejmuje planowanie i realizację transportu, ale nie obejmuje całości infrastruktury i zasobów, które są kluczowe dla funkcjonowania systemu transportowego. Z kolei łańcuch logistyczny to koncepcja, która odnosi się do całego procesu dostarczania produktów od surowców po finalnego konsumenta, a więc również wykracza poza ramy samego transportu. Energochłonność transportu odnosi się do kosztów energetycznych związanych z przemieszczaniem ładunków i osób, co również nie dotyczy bezpośrednio struktury systemu transportowego. Te błędne koncepcje mogą prowadzić do mylenia złożoności i różnorodności funkcji systemu transportowego, co utrudnia efektywne zarządzanie i optymalizację procesów transportowych. Kluczowe jest zrozumienie, że system transportowy obejmuje wszystkie elementy, które współdziałają w celu zapewnienia sprawnego i efektywnego przemieszczania, a nie tylko wybrane aspekty logistyczne czy energetyczne.

Pytanie 36

Obowiązek dostarczenia przewoźnikowi towaru w stanie pozwalającym na jego prawidłowy transport oraz wydanie bez strat i uszkodzeń spoczywa na

A. załadowcy

B. nadawcy

C. przechowawcy

D. spedytorze

Obowiązek oddania przewoźnikowi rzeczy w stanie umożliwiającym ich prawidłowy przewóz i wydanie bez ubytku i uszkodzenia rzeczywiście spoczywa na nadawcy. Jest to kluczowy element w logistyce i transporcie, gdyż nadawca ma za zadanie przygotować towar do transportu, co oznacza, że musi on zadbać o odpowiednie pakowanie, oznakowanie oraz dokumentację. Na przykład, jeśli nadawca wysyła delikatne przedmioty, powinien zastosować odpowiednie materiały ochronne, takie jak styropian czy folię bąbelkową, aby zapewnić bezpieczeństwo ładunku. Dobrze zorganizowane przygotowanie przesyłki przekłada się na minimalizację ryzyka uszkodzeń w trakcie transportu oraz na usprawnienie całego procesu logistycznego. Należy także pamiętać, że nadawca ponosi odpowiedzialność za wszelkie straty czy uszkodzenia wynikające z niewłaściwego przygotowania towaru, co jest zgodne z ogólnymi zasadami odpowiedzialności w transporcie towarów. Standardy ISO oraz regulacje dotyczące międzynarodowego transportu towarów również podkreślają znaczenie tego obowiązku.

Pytanie 37

Która polisa jest dowodem ubezpieczenia jednej konkretnej przesyłki tylko na okres jej przewozu wybranym środkiem transportu na określonej trasie?

A. Odpisowa

B. Generalna

C. Jednostkowa

D. Obrotowa

Polisa jednostkowa jest dedykowanym dokumentem ubezpieczeniowym, który ma zastosowanie do konkretnej przesyłki, zabezpieczając ją na czas przewozu jednym określonym środkiem transportu, na ściśle określonej trasie. Jej podstawowym celem jest ochrona przed ryzykiem utraty lub uszkodzenia towarów w trakcie transportu. Z punktu widzenia praktycznego, polisa jednostkowa jest często wykorzystywana przez firmy zajmujące się handlem międzynarodowym oraz logistyką, gdzie specyfika przesyłek wymaga indywidualnego podejścia do ubezpieczeń. Przykładami mogą być sytuacje, gdy firma wysyła drogocenne przedmioty, takie jak dzieła sztuki czy sprzęt elektroniczny, które powinny być objęte ochroną przez cały okres transportu. Użycie polisy jednostkowej w takich przypadkach nie tylko zabezpiecza finansowo nadawcę, ale również spełnia wymagania kontraktowe, które mogą być stawiane przez odbiorców lub instytucje finansowe. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które kładą nacisk na odpowiedzialność i ochronę interesów wszystkich stron zaangażowanych w proces transportu.

Pytanie 38

Zasada Incoterms EXW-Ex Works wymaga od sprzedającego

A. przekazania towaru do dyspozycji kupującego na granicy

B. udostępnienia towaru kupującemu w miejscu wydania

C. pokrycia wydatków związanych z odprawą celną oraz odpowiedzialności za towar

D. dostarczenia towarów do określonego miejsca w kraju, do którego trafia towar

Wybranie opcji, że sprzedający pokrywa koszty odprawy celnej czy odpowiedzialność za towar, jest błędne. Po pierwsze, wg zasad Incoterms, odpowiedzialność za transport i wszystkie koszty związane z przewozem spoczywają na kupującym od momentu, gdy towar jest dostępny do odbioru. Sprzedający nie ma obowiązku pokrywania tych kosztów. Po drugie, dostarczenie towarów do konkretnego miejsca w kraju kupującego nie jest zgodne z regułą EXW, bo sprzedający nie musi organizować transportu do miejsca wskazanego przez kupującego. Wizja dostarczenia towaru na granicę też nie jest właściwa, bo przy EXW sprzedający nie angażuje się w transport poza swoim zakładem. Często błędy w myśleniu o tym wynikają z nieznajomości ról obu stron w różnych regułach Incoterms, takich jak DAP czy CIP, gdzie sprzedający ma więcej obowiązków. Dlatego warto dogłębnie poznać, co mówią zasady Incoterms.

Pytanie 39

Do intermodalnych jednostek transportowych (UTI) nie wliczamy

A. pojazd ciężarowy

B. siodłową naczepę

C. kontener

D. wymienne nadwozie pojazdu osobowego

Wszystkie wymienione odpowiedzi, z wyjątkiem samochodu ciężarowego, dotyczą intermodalnych jednostek transportowych, co prowadzi do błędnego wniosku. Nadwozia samochodowe wymienne, naczepy siodłowe i kontenery są zaprojektowane z myślą o transportowaniu ładunków w różnych środkach transportu bez konieczności ich rozładunku. Intermodalność polega na efektywnym i elastycznym przemieszczaniu towarów, wykorzystując różne środki transportu, co jest kluczowe w logistyce i łańcuchach dostaw. Nadwozia samochodowe wymienne mogą być łatwo przenoszone między pojazdami drogowymi a innymi środkami transportu, co zwiększa ich wszechstronność w logistyce. Naczepy siodłowe, podobnie, są stosowane w transporcie drogowym i mogą być przetransportowane na platformach kolejowych lub statkach. Kontenery, z kolei, są najbardziej znanym przykładem UTI, używanym na całym świecie w transporcie morskim, kolejowym i drogowym. Biorąc pod uwagę te cechy, niepoprawne odpowiedzi wskazują na brak zrozumienia definicji intermodalności oraz jej zastosowania w praktyce transportowej, co jest kluczowe dla efektywności operacji logistycznych. Ignorowanie tej koncepcji może prowadzić do nieefektywnego planowania transportu oraz zwiększonych kosztów operacyjnych.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej