Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 10:13
  • Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 10:28

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Kable światłowodowe nie są powszechnie używane w lokalnych sieciach komputerowych z powodu

A. wysokich kosztów elementów pośredniczących w transmisji
B. znacznych strat sygnału podczas transmisji
C. niskiej odporności na zakłócenia elektromagnetyczne
D. ograniczonej przepustowości
Kable światłowodowe są coraz częściej wykorzystywane w różnych systemach komunikacyjnych, jednak ich powszechne zastosowanie w lokalnych sieciach komputerowych jest ograniczone przez koszty elementów pośredniczących w transmisji. Światłowody wymagają zastosowania specjalistycznych urządzeń, takich jak transceivery i przełączniki światłowodowe, które są znacznie droższe w porównaniu do tradycyjnych urządzeń dla kabli miedzianych. Przykładem może być wykorzystanie światłowodów w dużych przedsiębiorstwach, gdzie ich zalety, takie jak wysoka przepustowość i odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, przeważają nad kosztami. W zastosowaniach lokalnych, szczególnie w małych biurach lub domach, miedź (np. kable Ethernet) pozostaje bardziej opłacalna. Zgodnie z najlepszymi praktykami, gdyż koszt wykonania instalacji światłowodowej nie zawsze jest uzasadniony w kontekście wymagań lokalnej sieci, ciągle preferowane są rozwiązania oparte na miedzi, które wystarczają do zaspokojenia bieżących potrzeb.

Pytanie 2

Użytkownik laptopa z systemem Windows 7 widzi dostępne sieci Wi-Fi przedstawione na rysunku. Przy konfiguracji połączenia z siecią Z1 musi określić dla tej sieci

Ilustracja do pytania
A. adres MAC
B. klucz zabezpieczeń
C. nazwę SSID
D. typ zabezpieczeń
Klucz zabezpieczeń to ciąg znaków używany do ochrony dostępu do sieci bezprzewodowej. Jest to element niezbędny do nawiązania połączenia z większością współczesnych sieci Wi-Fi, które stosują mechanizmy zabezpieczeń typu WPA lub WPA2. Gdy użytkownik wybiera sieć, z którą chce się połączyć, system operacyjny zazwyczaj prosi o podanie tego klucza, aby upewnić się, że dostęp do zasobów sieciowych mają tylko uprawnione osoby. W praktyce klucz ten działa jak hasło i może mieć różną długość oraz złożoność, w zależności od ustawień skonfigurowanych przez administratora sieci. Zaleca się, aby klucze zabezpieczeń były skomplikowane, składały się z liter, cyfr i znaków specjalnych, co utrudnia ich potencjalne złamanie. Standardy zabezpieczeń sieciowych podkreślają znaczenie takich kluczy dla zapewnienia poufności i integralności danych przesyłanych w ramach sieci bezprzewodowej. W przypadku sieci domowych użytkownicy powinni regularnie zmieniać klucz zabezpieczeń, aby dodatkowo zwiększyć poziom ochrony i minimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 3

Bez zgody właściciela praw autorskich do oprogramowania jego legalny użytkownik, zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co może zrobić?

A. może wykonać dowolną ilość kopii programu na swój użytek
B. może dystrybuować program
C. może stworzyć jedną kopię, jeśli jest to konieczne do korzystania z programu
D. nie ma możliwości wykonania żadnej kopii programu
Wybór odpowiedzi, że użytkownik może wykonać dowolną liczbę kopii programu na własny użytek, jest błędny, ponieważ narusza zasady prawa autorskiego. Zgodnie z ustawą o prawie autorskim, użytkownik ma prawo do wykonania jedynie jednej kopii programu w celu jego używania, a nie tworzenia wielokrotnych kopii, które mogłyby prowadzić do rozpowszechnienia programu. Wykonywanie dowolnej liczby kopii może prowadzić do nieautoryzowanego użytkowania, co jest sprzeczne z intencjami twórcy oprogramowania i narusza jego prawa do kontrolowania rozpowszechniania swojego dzieła. Po prostu posiadanie kopii na własny użytek nie zwalnia z obowiązku przestrzegania umowy licencyjnej, która zazwyczaj ogranicza liczbę dozwolonych kopii. Z kolei odpowiedź, że użytkownik może rozpowszechniać program, jest także mylna, ponieważ wymaga zezwolenia od posiadacza praw autorskich. Każde nieautoryzowane rozpowszechnianie może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych, w tym do odpowiedzialności cywilnej i karnej. Ponadto, stwierdzenie, że użytkownik nie może wykonać żadnej kopii programu, jest zbyt restrykcyjne i niezgodne z prawem, ponieważ użytkownik rzeczywiście ma prawo do wykonania jednej kopii, jeśli jest to niezbędne do korzystania z programu. Tego rodzaju nieporozumienia często wynikają z braku wiedzy na temat przepisów prawa autorskiego i zasad użytkowania oprogramowania, co może prowadzić do nieświadomego łamania prawa.

Pytanie 4

Jednym z programów stosowanych do tworzenia kopii zapasowych partycji oraz dysków jest

A. CrystalDiskInfo
B. Norton Ghost
C. Gparted
D. Diskpart
Diskpart to narzędzie systemowe wbudowane w systemy operacyjne Windows, które służy do zarządzania partycjami dysków, ale nie ma możliwości tworzenia kopii zapasowych ani obrazów. Diskpart pozwala na wykonywanie operacji takich jak tworzenie, usuwanie czy formatowanie partycji, jednak nie oferuje funkcji klonowania, co jest kluczowe w kontekście tworzenia kopii zapasowych. Gparted to natomiast narzędzie graficzne dla systemów Linux, umożliwiające zarządzanie partycjami, ale także nie jest przeznaczone do tworzenia kopii dysków. Z kolei CrystalDiskInfo to aplikacja monitorująca stan dysków twardych, dostarczająca informacji o ich kondycji, temperaturze i parametrach S.M.A.R.T., ale nie posiada funkcji tworzenia kopii dysków. Często mylone jest pojęcie zarządzania partycjami z tworzeniem kopii zapasowych, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że aby skutecznie zabezpieczyć dane, nie wystarczy jedynie zarządzać strukturą dyskową; niezbędne są odpowiednie narzędzia, które oferują funkcjonalności klonowania i tworzenia obrazów. W kontekście backupów, zastosowanie dedykowanych aplikacji, takich jak Norton Ghost, jest standardową praktyką w branży IT, co potwierdza znaczenie wyboru odpowiednich narzędzi do konkretnych zadań.

Pytanie 5

Która norma określa parametry transmisji dla komponentów kategorii 5e?

A. EIA/TIA 607
B. CSA T527
C. TIA/EIA-568-B-1
D. TIA/EIA-568-B-2
Wybór normy CSA T527 nie jest właściwy, ponieważ ta norma dotyczy przede wszystkim klasyfikacji urządzeń elektrycznych w Kanadzie, a nie parametrów transmisyjnych kabli sieciowych. Także norma EIA/TIA 607, która odnosi się do zasad instalacji systemów okablowania, nie zawiera specyfikacji dotyczących wydajności transmisyjnej komponentów kategorii 5e. Można łatwo pomylić te normy ze względu na ich techniczny charakter, jednak każda z nich pełni inną funkcję. Z kolei norma TIA/EIA-568-B-1, choć jest związana z instalacjami kablowymi, nie specyfikuje odpowiednich parametrów dla kategorii 5e, lecz koncentruje się na ogólnych zasadach i wymaganiach dla okablowania struktur. Typowym błędem jest mylenie ogólnych wymagań dotyczących instalacji z specyfikacjami technicznymi, które określają wydajność poszczególnych komponentów. Kluczowym aspektem przy wyborze normy jest znajomość ich przeznaczenia oraz zakreślenie odpowiednich wymagań dla stosowanych technologii. W kontekście projektowania sieci, zrozumienie różnic pomiędzy normami oraz ich odpowiednich zastosowań jest niezbędne dla sukcesu instalacji oraz zapewnienia efektywności komunikacji w sieci.

Pytanie 6

Który z wymienionych adresów należy do klasy C?

A. 154.0.12.50
B. 176.18.5.26
C. 125.9.3.234
D. 196.74.6.29
Adres klasy C to adresy IP, które w głównym zakresie mają pierwszą oktet w przedziale od 192 do 223. Adres 196.74.6.29 spełnia ten warunek, ponieważ jego pierwsza oktet, 196, mieści się w tym przedziale. Adresy klasy C są powszechnie stosowane w mniejszych sieciach, gdzie organizacje potrzebują od 256 do 65 536 adresów IP do przypisania do swoich urządzeń. Dzięki podziałowi na podsieci, administratorzy mogą efektywnie zarządzać ruchem w sieci oraz zwiększać bezpieczeństwo poprzez ograniczenie komunikacji między różnymi podsieciami. Praktycznym zastosowaniem adresów klasy C jest np. przypisanie adresów IP dla małych biur, gdzie liczba urządzeń nie przekracza 254. Oprócz tego, zastosowanie CIDR (Classless Inter-Domain Routing) pozwala na bardziej elastyczne zarządzanie adresami IP, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie administracji sieci.

Pytanie 7

Jakiego protokołu sieciowego używa się do określenia mechanizmów zarządzania urządzeniami w sieci?

A. Internet Control Message Protocol (ICMP)
B. Simple Mail Transfer Protocol (SMTP)
C. Simple Network Management Protocol (SNMP)
D. Internet Group Management Protocol (IGMP)
Protokół Simple Mail Transfer Protocol (SMTP) jest standardem używanym do przesyłania wiadomości e-mail w internecie, co wyklucza go jako mechanizm zarządzania urządzeniami sieciowymi. SMTP odpowiada za transport wiadomości e-mail pomiędzy serwerami pocztowymi i nie pełni funkcji monitorowania czy zarządzania urządzeniami, co jest kluczowe w kontekście zarządzania siecią. Internet Control Message Protocol (ICMP) jest używany głównie do diagnostyki sieci oraz przesyłania informacji o błędach, takich jak nieosiągalność hosta, ale nie umożliwia zarządzania urządzeniami ani ich konfiguracji. Protokół ten jest istotny w kontekście testowania i monitorowania, ale jego zastosowanie w zarządzaniu siecią jest ograniczone. Internet Group Management Protocol (IGMP) jest używany do zarządzania członkostwem w grupach multicastowych, co jest zupełnie inną funkcjonalnością, która koncentruje się na dostarczaniu danych w grupach, a nie na monitorowaniu urządzeń. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi często wynikają z mylenia funkcji różnych protokołów. Użytkownicy mogą nie dostrzegać, że protokoły te są przeznaczone do różnych celów i nie mają związku z zarządzaniem siecią w kontekście efektywnego monitorowania i konfiguracji urządzeń, co jest kluczowe dla SNMP.

Pytanie 8

Komunikat biosu POST od firmy Award o treści "Display switch is set incorrectly" sugeruje

A. nieprawidłowy tryb wyświetlania obrazu
B. problem z pamięcią operacyjną
C. błąd w inicjalizacji dysku twardego
D. brak nośnika rozruchowego
Komunikat BIOS POST "Display switch is set incorrectly" rzeczywiście wskazuje na problem z ustawieniami trybu wyświetlania obrazu. Może to oznaczać, że system nie rozpoznaje prawidłowo urządzenia wyświetlającego lub że parametr wyświetlania nie jest zgodny z konfiguracją sprzętową. Na przykład, jeśli komputer jest podłączony do telewizora, a ustawienia są skonfigurowane na monitor, może wystąpić ten błąd. Użytkownicy powinni upewnić się, że wszystkie kable są prawidłowo podłączone, a w BIOSie ustawienia wyświetlania odpowiadają używanemu urządzeniu. W praktyce często zaleca się przywrócenie domyślnych ustawień BIOS lub aktualizację sterowników graficznych, jeśli problem się powtarza. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w diagnostyce problemów z wyświetlaniem, co może znacznie ułatwić rozwiązywanie podobnych problemów w przyszłości.

Pytanie 9

Sprzęt sieciowy umożliwiający połączenie pięciu komputerów w tej samej sieci, minimalizując ryzyko kolizji pakietów, to

A. przełącznik.
B. most.
C. koncentrator.
D. ruter.
Przełącznik, nazywany również switch, jest kluczowym urządzeniem w nowoczesnych sieciach komputerowych. Działa na poziomie drugiego (łącza danych) i trzeciego (sieci) modelu OSI, co pozwala mu skutecznie zarządzać przesyłem danych pomiędzy różnymi urządzeniami w tej samej sieci lokalnej. Przełącznik analizuje adresy MAC (Media Access Control) urządzeń podłączonych do portów, co umożliwia mu wysyłanie pakietów danych tylko do konkretnego urządzenia, a nie do wszystkich, jak ma to miejsce w przypadku koncentratora. Dzięki temu minimalizuje ryzyko kolizji pakietów, co przekłada się na wyższą wydajność całej sieci. W praktyce, przełączniki są powszechnie stosowane w biurach, szkołach oraz centrach danych, gdzie istnieje potrzeba efektywnego zarządzania dużymi ilościami ruchu sieciowego. Istnieją również zaawansowane przełączniki zarządzane, które pozwalają na konfigurację i monitorowanie ruchu sieciowego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania sieciami. W kontekście rozwoju technologii, przełączniki Ethernet stały się podstawowym elementem infrastruktury sieciowej, wspierając standardy takie jak IEEE 802.3.

Pytanie 10

Które z kont nie jest standardowym w Windows XP?

A. asystent
B. użytkownik gość
C. administrator
D. admin
Wybór konta 'gość', 'pomocnik' lub 'administrator' jako nie-wbudowanego w systemie Windows XP jest niepoprawny, ponieważ wszystkie te konta są integralną częścią tego systemu operacyjnego. Konto 'gość' to konto z ograniczonymi uprawnieniami, które pozwala na dostęp do systemu bez konieczności posiadania pełnego konta użytkownika. Konto 'administrator' jest kluczowe, ponieważ zapewnia pełny dostęp do zasobów systemowych oraz możliwość zarządzania innymi kontami użytkowników. Konto 'pomocnik' jest wykorzystywane do wsparcia technicznego i również jest wbudowane. Błędem jest myślenie, że 'admin' to standardowe konto w Windows XP; w rzeczywistości, system stosuje termin 'administrator' maksymalnie. Tego rodzaju pomyłki mogą wynikać z nieznajomości dokumentacji technicznej lub faktu, że wiele osób korzysta z różnych wersji systemów operacyjnych, które mogą mieć różne domyślne konta użytkowników. W praktyce, zrozumienie struktury kont użytkowników w systemie operacyjnym jest kluczowe dla administratorów, aby móc efektywnie zabezpieczać system oraz zarządzać dostępem do zasobów. Dlatego ważne jest, aby zdobywać wiedzę na temat uprawnień użytkowników i najlepszych praktyk w zakresie zarządzania kontami, co w znaczący sposób wpływa na bezpieczeństwo i stabilność całego środowiska IT.

Pytanie 11

Dezaktywacja automatycznych aktualizacji systemu Windows skutkuje

A. automatycznym ściąganiem aktualizacji bez ich instalacji
B. zablokowaniem wszelkich metod pobierania aktualizacji systemu
C. automatycznym sprawdzeniem dostępności aktualizacji i informowaniem o tym użytkownika
D. zablokowaniem samodzielnego ściągania uaktualnień przez system
Wyłączenie automatycznej aktualizacji systemu Windows rzeczywiście skutkuje zablokowaniem samodzielnego pobierania uaktualnień przez system. W praktyce oznacza to, że użytkownik musi ręcznie sprawdzać dostępność aktualizacji oraz decydować, kiedy i jakie aktualizacje zainstalować. Jest to szczególnie istotne w kontekście zarządzania systemem operacyjnym, gdzie niektóre aktualizacje mogą wprowadzać zmiany w funkcjonalności systemu lub wpływać na jego stabilność. W sytuacjach, gdy organizacje preferują mieć pełną kontrolę nad aktualizacjami, wyłączenie automatycznych aktualizacji może być uzasadnione. Przykładem może być środowisko produkcyjne, gdzie nagłe zmiany mogą prowadzić do nieprzewidzianych problemów. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania IT, zaleca się regularne wykonywanie ręcznych aktualizacji, aby zapewnić, że system jest zabezpieczony przed najnowszymi zagrożeniami. Ponadto, administratorzy powinni monitorować dostępność aktualizacji, co może być realizowane za pomocą narzędzi zarządzania systemami, takich jak SCCM czy WSUS, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie cyklem życia oprogramowania.

Pytanie 12

Narzędzie używane do przechwytywania oraz analizy danych przesyłanych w sieci, to

A. viewer
B. sniffer
C. keylogger
D. spywer
Wybory takie jak spywer, viewer i keylogger wskazują na nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowań narzędzi w obszarze analizy sieci. Spywer, często mylony z narzędziami monitorującymi, jest typem złośliwego oprogramowania, które szpieguje użytkowników, zbierając ich dane bez ich zgody. Jego celem jest zwykle kradzież informacji osobistych, co jest sprzeczne z zasadami etycznymi związanymi z monitorowaniem ruchu sieciowego. Viewer to z kolei ogólny termin odnoszący się do narzędzi wizualizacyjnych, które służą do wyświetlania danych, ale nie mają one zdolności do przechwytywania ruchu sieciowego, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście tego pytania. Keylogger to inny rodzaj złośliwego oprogramowania, które rejestruje naciśnięcia klawiszy, co również nie ma związku z analizy ruchu sieciowego. Kluczowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie narzędzi do analizy z narzędziami złośliwymi, co prowadzi do niewłaściwych wniosków na temat ich funkcji i potencjalnych zastosowań w sieci. Przy wyborze narzędzi do monitorowania ruchu sieciowego istotne jest rozróżnienie pomiędzy legalnymi narzędziami do analizy oraz złośliwym oprogramowaniem, które może stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa.

Pytanie 13

Na dołączonym obrazku ukazano proces

Ilustracja do pytania
A. fuzji danych
B. kasowania danych
C. kompilacji danych
D. kompresji danych
Kompresja danych to proces polegający na zmniejszaniu objętości danych poprzez zastosowanie algorytmów, które eliminują zbędne informacje lub optymalizują ich strukturę. Na załączonym obrazku widzimy interfejs programu 7-Zip, który jest jednym z popularniejszych narzędzi służących do kompresji plików. Proces ten ma na celu zwiększenie efektywności przechowywania i przesyłania danych, co jest szczególnie istotne w przypadku dużych plików lub ograniczonej przestrzeni dyskowej. Kompresja może być stratna lub bezstratna; w przypadku zastosowań, gdzie istotne jest zachowanie integralności danych, najczęściej wybiera się metody bezstratne. W kontekście standardów branżowych, formaty takie jak ZIP, RAR czy 7Z są powszechnie stosowane i wspierane przez większość systemów operacyjnych. Praktyczne zastosowania kompresji danych obejmują archiwizację, redukcję kosztów transferu danych oraz szybsze ładowanie stron internetowych. Kluczowym aspektem jest również znajomość różnicy między metodami kompresji i umiejętność wyboru odpowiedniej w zależności od potrzeb i ograniczeń technologicznych. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne aktualizowanie narzędzi kompresji oraz świadomość potencjalnych zagrożeń związanych z dekompresją podejrzanych lub nieznanych plików. Kompresja danych odgrywa istotną rolę w informatyce i telekomunikacji, będąc nieodłącznym elementem optymalizacji przepływu informacji.

Pytanie 14

System S.M.A.R.T. służy do śledzenia funkcjonowania oraz identyfikacji usterek

A. napędów płyt CD/DVD
B. płyty głównej
C. kart rozszerzeń
D. dysków twardych
Wydaje mi się, że sporo osób myli różne pojęcia związane z monitorowaniem sprzętu komputerowego, co potrafi prowadzić do pomyłek odnośnie S.M.A.R.T. Widać, że nie do końca rozumiesz, które komponenty są monitorowane przez ten system, bo odpowiedzi o płycie głównej czy napędach DVD pokazują luki w wiedzy. Płyty główne to raczej centra zarządzające, a nie monitorujące, no i karty rozszerzeń, takie jak graficzne, też nie mają z tym nic wspólnego, bo S.M.A.R.T. dotyczy tylko dysków. A CD/DVD też nie wykorzystują tego systemu. Warto zrozumieć, jak to działa, żeby lepiej zarządzać sprzętem i uniknąć problemów.

Pytanie 15

Nośniki informacji, takie jak dyski twarde, zapisują dane w jednostkach zwanych sektorami, które mają wielkość

A. 512 B
B. 128 B
C. 1024 KB
D. 512 KB
Rozmiary sektorów danych na dyskach twardych mają kluczowe znaczenie dla wydajności przechowywania i zarządzania danymi. Wiele osób może pomylić standardowy rozmiar sektora z innymi jednostkami miary, co prowadzi do błędów w interpretacji. Odpowiedzi wskazujące na 128 B są niewłaściwe, ponieważ ten rozmiar był używany w starszych technologiach, a nowoczesne dyski twarde przyjęły 512 B jako standard. Sektor 512 KB i 1024 KB dotyczą bardziej zaawansowanych systemów plików lub różnego rodzaju dysków optycznych, a nie tradycyjnych dysków twardych. Taka pomyłka może wynikać z braku zrozumienia, jak dane są fizycznie organizowane na nośnikach. Przyjmując błędny rozmiar sektora, można niewłaściwie ocenić pojemność dysku lub jego wydajność. Standardy branżowe jednoznacznie definiują rozmiar sektora jako 512 B, co zapewnia jednolitość i interoperacyjność między różnymi systemami operacyjnymi oraz dyskami. Warto zwrócić uwagę na te normy, aby uniknąć nieporozumień, które mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni dyskowej lub problemów z wydajnością systemu.

Pytanie 16

Zgodnie z normą 802.3u technologia sieci FastEthernet 100Base-FX stosuje

A. kabel UTP Kat. 6
B. światłowód jednomodowy
C. światłowód wielomodowy
D. kabel UTP Kat. 5
Zarówno przewód UTP Kat. 5, jak i Kat. 6 nie są zdefiniowane w kontekście standardu 802.3u, ponieważ ten standard dotyczy technologii światłowodowej. UTP (Unshielded Twisted Pair) to kategoria kabli, które są wykorzystywane w standardach Ethernet o prędkości do 1 Gbps, jednak nie w zastosowaniach światłowodowych. Odpowiedzi te zatem opierają się na mylnym założeniu, że wszystkie sieci Ethernet można budować wyłącznie w oparciu o przewody miedziane, podczas gdy standard 802.3u wyraźnie wprowadza osobną specyfikację dla światłowodów. Jak wskazuje standard, 100Base-FX to technologia, która wymaga światłowodu do osiągnięcia wymaganej przepustowości i zasięgu, co nie może być zapewnione przez przewody UTP. Dodatkowo, odpowiedzi związane z światłowodem jednomodowym również są nieprawidłowe, ponieważ ten typ światłowodu jest bardziej odpowiedni do aplikacji wymagających dużych odległości, a nie typowych biurowych połączeń, które są obsługiwane przez światłowody wielomodowe. Wybór niewłaściwego medium transmisyjnego może prowadzić do problemów z wydajnością i niezawodnością w sieci, co często wynika z braku zrozumienia fizycznych właściwości różnych typów kabli i ich zastosowań w różnych standardach sieciowych.

Pytanie 17

Wskaż rodzaj wtyczki zasilającej, którą należy podłączyć do napędu optycznego podczas montażu komputera.

Ilustracja do pytania
A. B
B. C
C. A
D. D
Wybór odpowiedzi A jako właściwej jest poprawny ponieważ złącze pokazane na zdjęciu to typowy wtyk zasilania SATA wykorzystywany w nowoczesnych komputerach do podłączenia napędów optycznych takich jak DVD lub Blu-ray. Złącza SATA są standardem w nowoczesnych komputerach z uwagi na ich zdolność do obsługi dużej przepustowości i łatwości montażu. Zastosowanie wtyku SATA do zasilania napędów optycznych jest zgodne ze standardami ATX które definiują zasady okablowania komputerów stacjonarnych. W praktyce wtyczka SATA zapewnia napięcia 3.3V 5V i 12V co pozwala na dostosowanie się do różnych wymagań energetycznych nowoczesnych urządzeń. Ponadto dzięki płaskiej budowie wtyk SATA umożliwia lepsze zarządzanie kablami co jest istotne w kontekście utrzymania optymalnego przepływu powietrza wewnątrz obudowy komputera. Dzięki złączom SATA możemy również łatwo dodawać i usuwać urządzenia bez potrzeby skomplikowanych operacji montażowych co jest znacznie wygodniejsze w porównaniu do starszych technologii takich jak Molex.

Pytanie 18

W dokumentacji płyty głównej znajduje się informacja "Wsparcie dla S/PDIF Out". Co to oznacza w kontekście tej płyty głównej?

A. cyfrowe złącze sygnału wideo
B. analogowe złącze sygnału wyjścia wideo
C. analogowe złącze sygnału wejścia wideo
D. cyfrowe złącze sygnału audio
Wybór opcji dotyczących analogowych złączy sygnałów video jest niepoprawny, ponieważ S/PDIF odnosi się wyłącznie do cyfrowego sygnału audio, a nie video. Zrozumienie różnicy między sygnałem analogowym a cyfrowym jest kluczowe w kontekście nowoczesnych systemów audio-wideo. Sygnały analogowe, w tym analogowe złącza sygnału wyjścia video, są podatne na różne zakłócenia, co może prowadzić do degradacji jakości obrazu i dźwięku. Z kolei cyfrowe złącza, takie jak S/PDIF, zapewniają lepszą jakość sygnału, ponieważ przesyłają dane w formie cyfrowej, co eliminuje błędy wynikające z zakłóceń elektromagnetycznych. Odpowiedzi dotyczące analogowych sygnałów wyjścia video mogą wynikać z mylenia terminów związanych z audio i video; jest to powszechny błąd wśród osób, które nie są dobrze zaznajomione z technologią audio-wideo. Aby poprawnie podłączyć źródło dźwięku do odpowiednich urządzeń, istotne jest, aby znać różne typy złączy i ich zastosowanie. W praktyce, wybór odpowiedniego złącza powinien opierać się na specyfikacji urządzeń oraz wymaganiach dotyczących jakości dźwięku i obrazu.

Pytanie 19

Uszkodzenie mechaniczne dysku twardego w komputerze stacjonarnym może być spowodowane

A. przechodzeniem w stan uśpienia systemu po zakończeniu pracy zamiast wyłączenia
B. nieprzeprowadzaniem operacji czyszczenia dysku
C. dopuszczeniem do przegrzania dysku
D. niewykonywaniem defragmentacji dysku
Przegrzanie dysku twardego to naprawdę poważna sprawa, bo może doprowadzić do jego uszkodzenia. Dyski, zwłaszcza te większe i szybsze, potrafią nagrzewać się podczas pracy, no i jeśli temperatura staje się za wysoka, to mogą się zaczynać problemy. Może się to skończyć nawet uszkodzeniem talerzy lub głowic, co oznacza, że stracisz dostęp do swoich danych. To raczej nie jest coś, czego byśmy chcieli, prawda? Dlatego warto zainwestować w dobre chłodzenie, jak wentylatory czy systemy cieczy, żeby trzymać dysk w odpowiedniej temperaturze. A jeśli będziesz regularnie sprawdzać temperaturę dysku, to szybciej zauważysz, że coś się dzieje i będzie łatwiej to naprawić. To naprawdę dobra praktyka, żeby dbać o swoją infrastrukturę IT.

Pytanie 20

Adresy IPv6 są reprezentowane jako liczby

A. 64 bitowe, wyrażane w postaci ciągów binarnych
B. 256 bitowe, wyrażane w postaci ciągów szesnastkowych
C. 32 bitowe, wyrażane w postaci ciągów binarnych
D. 128 bitowe, wyrażane w postaci ciągów szesnastkowych
Zrozumienie struktury adresów IPv6 jest kluczowe dla prawidłowego ich wykorzystania w nowoczesnych sieciach. Adresy IPv6 nie są 32-bitowe, jak sugeruje jedna z opcji odpowiedzi. Takie podejście jest typowe dla adresowania IPv4, które ogranicza się do około 4 miliardów unikalnych adresów. Z kolei 256-bitowe adresy byłyby niezwykle rozbudowane i praktycznie niepotrzebne, biorąc pod uwagę, że liczba adresów IPv6 wynosi 2^128, co przekłada się na ilość rzędu 340 undecylionów. Taki nadmiar adresów nie jest potrzebny w obecnych zastosowaniach. Inna błędna koncepcja dotyczy podawania adresów w postaci napisów binarnych. Chociaż technicznie możliwe jest przedstawienie adresów IPv6 w formie binarnej, byłoby to niewygodne i niepraktyczne dla ludzi, dlatego przyjęto konwencję szesnastkową. Format szesnastkowy jest znacznie bardziej kompaktowy i łatwiejszy do zrozumienia i zapamiętania. Z tego powodu, aby uniknąć zamieszania, ważne jest, aby przyzwyczaić się do odpowiednich formatów i standardów, takich jak RFC 5952, który promuje sposób zapisywania adresów IPv6. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania sieciami oraz ich bezpieczeństwem, co jest podstawowym wymaganiem w projektach IT.

Pytanie 21

Aby zapewnić łączność urządzenia mobilnego z komputerem za pośrednictwem interfejsu Bluetooth, konieczne jest

A. zestawić połączenie między urządzeniami kablem krosowym
B. ustawić urządzenie mobilne przez przeglądarkę
C. stworzyć sieć WAN dla tych urządzeń
D. wykonać parowanie urządzeń
Wykonanie parowania urządzeń jest kluczowym krokiem w nawiązywaniu połączenia Bluetooth pomiędzy urządzeniem mobilnym a komputerem. Proces ten polega na wymianie danych zabezpieczających, takich jak kody PIN lub hasła, które są niezbędne do autoryzacji połączenia. Parowanie zapewnia, że tylko zaufane urządzenia mogą wymieniać dane, co jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa. Po zakończeniu parowania, urządzenia będą mogły automatycznie się łączyć bez potrzeby ponownego wprowadzania danych. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której użytkownik chce przesłać pliki z telefonu na komputer. Po parowaniu, takie operacje stają się znacznie łatwiejsze, a użytkownik oszczędza czas. Ponadto, Bluetooth ma różne profile, takie jak A2DP do przesyłania dźwięku czy SPP do przesyłania danych, co pozwala na różnorodne zastosowania w zależności od potrzeb użytkownika.

Pytanie 22

Jakie urządzenie sieciowe reprezentuje ten symbol graficzny?

Ilustracja do pytania
A. Switch
B. Router
C. Access Point
D. Hub
Router to coś w rodzaju przewodnika w sieci, który kieruje pakiety z jednego miejsca do drugiego. W sumie to jego zadanie jest mega ważne, bo bez niego trudno by było przesyłać dane między naszą lokalną siecią a internetem. Jak działa? Sprawdza adresy IP w pakietach i wybiera najfajniejszą trasę, żeby dane dotarły tam, gdzie trzeba. Używa do tego różnych protokołów, jak OSPF czy BGP, które pomagają mu ustalać optymalne ścieżki. W domowych warunkach często pełni też funkcję firewalla, co zwiększa nasze bezpieczeństwo i pozwala na bezprzewodowy dostęp do netu. W korporacjach to z kolei kluczowe urządzenie do zarządzania siecią i ruchem danych między oddziałami firmy. Co ważne, przy konfiguracji routera warto pomyśleć o zabezpieczeniach jak filtrowanie adresów IP czy szyfrowanie, żeby nikt nieproszony się nie włamał. Generalnie, routery to podstawa w dużych firmach i centrach danych, bez nich nie byłoby tak łatwo zarządzać całym ruchem.

Pytanie 23

Jak skonfigurować czas wyczekiwania na wybór systemu w programie GRUB, zanim domyślny system operacyjny zostanie uruchomiony?

A. GRUB_ENABLE
B. GRUB_TIMEOUT
C. GRUB_HIDDEN
D. GRUB_INIT
Wybór innych opcji, takich jak GRUB_ENABLE, GRUB_INIT czy GRUB_HIDDEN, jest błędny, ponieważ nie odnoszą się one bezpośrednio do ustawienia czasu oczekiwania na wybór systemu operacyjnego w GRUB. GRUB_ENABLE nie istnieje jako opcja konfiguracyjna w kontekście ustawień czasu, a GRUB_INIT nie jest standardową opcją w plikach konfiguracyjnych GRUB, więc nie ma żadnego wpływu na czas oczekiwania. Z kolei GRUB_HIDDEN, mimo że dotyczy widoczności menu GRUB, nie ma nic wspólnego z określonym czasem, przez który menu jest wyświetlane. Użytkownicy często mylą te opcje, myśląc, że ich funkcjonalność się pokrywa, co prowadzi do nieporozumień. GRUB_HIDDEN może ukrywać menu, ale nie określa, jak długo system powinien czekać na interakcję użytkownika przed przejściem do domyślnego systemu. Prawidłowe podejście do konfiguracji GRUB polega na zrozumieniu ról różnych opcji konfiguracyjnych i ich wpływu na użytkowanie systemu. Dlatego istotne jest, aby przed wprowadzeniem zmian w plikach konfiguracyjnych GRUB dokładnie zapoznać się z dokumentacją oraz standardami najlepszych praktyk, aby uniknąć problemów podczas uruchamiania systemu operacyjnego.

Pytanie 24

Active Directory w systemach MS Windows Server 2000 oraz MS Windows Server 2003 to

A. usługa katalogowa, która przechowuje dane dotyczące obiektów w sieci i udostępnia je użytkownikom oraz administratorom sieci
B. grupa komputerów połączonych w infrastrukturę sieciową, składająca się z serwera działającego jako kontroler oraz stacji roboczych – klientów
C. baza danych zawierająca dane o użytkownikach sieci, ich hasłach oraz uprawnieniach
D. logiczna zbiorowość komputerów, które mają możliwość wzajemnej komunikacji w sieci oraz dzielenia się zasobami
Często pojawiają się pomyłki związane z Active Directory, bo ludzie mylą je z innymi strukturami sieciowymi. Na przykład, w jednej z odpowiedzi postawiono tezę, że AD to po prostu grupa komputerów. To jest błąd, bo AD nie ma nic wspólnego z fizycznymi połączeniami, to bardziej struktura, która ogarnia i zarządza danymi o obiektach w sieci. Mylenie AD z bazą, która tylko trzyma hasła i uprawnienia, naprawdę ogranicza zrozumienie całej tej technologii. AD to nie jest tylko zwykła baza danych; to złożony system, który wprowadza zasady bezpieczeństwa i pozwala na zarządzanie politykami grupowymi. Nie do końca rozumiejąc, jak działa Active Directory, można natrafić na spore błędy w projektowaniu całej infrastruktury IT, co potem może rodzić problemy z dostępem do zasobów i zarządzaniem nimi.

Pytanie 25

"Gorące podłączenie" ("Hot plug") oznacza, że urządzenie, które jest podłączane, ma

A. kontrolę temperatury.
B. gotowość do działania zaraz po podłączeniu, bez potrzeby wyłączania ani restartowania systemu.
C. ważność po zainstalowaniu odpowiednich sterowników.
D. zgodność z komputerem.
Termin "gorące podłączenie" (ang. "hot plug") odnosi się do możliwości podłączania urządzeń do systemu komputerowego bez konieczności jego wyłączania lub restartowania. Ta funkcjonalność jest szczególnie istotna w kontekście zarządzania infrastrukturą IT, gdzie minimalizacja przestojów jest kluczowa. Na przykład, podczas pracy z serwerami w centrum danych, administratorzy mogą dodawać lub wymieniać dyski SSD i inne komponenty, takie jak karty graficzne, bez wpływu na działanie systemu operacyjnego. Wspierają to standardy takie jak PCI Express, które zostały zaprojektowane z myślą o gorącym podłączaniu. W przypadku urządzeń peryferyjnych, takich jak drukarki czy skanery, ich podłączenie po włączeniu komputera automatycznie rozpozna urządzenie, co ułatwia i przyspiesza proces konfigurowania sprzętu. Dzięki gorącemu podłączaniu, użytkownicy zyskują większą elastyczność, co pozwala na sprawniejsze zarządzanie zasobami oraz polepsza efektywność operacyjną.

Pytanie 26

Program iftop działający w systemie Linux ma na celu

A. monitorowanie aktywności połączeń sieciowych
B. ustawianie parametrów interfejsu graficznego
C. kończenie procesu, który zużywa najwięcej zasobów procesora
D. prezentowanie bieżącej prędkości zapisu w pamięci operacyjnej
Odpowiedzi, które wskazują na konfigurowanie ustawień interfejsu graficznego, wyświetlanie prędkości zapisu do pamięci operacyjnej oraz wyłączanie procesów obciążających procesor, wskazują na fundamentalne nieporozumienia dotyczące funkcji programów w systemie Linux. Najpierw, konfigurowanie ustawień interfejsu graficznego to zadanie dla narzędzi takich jak 'gnome-control-center' lub 'systemsettings', które są ściśle związane z konfiguracją środowiska graficznego, a nie monitorowaniem ruchu sieciowego. Drugim aspektem jest wyświetlanie chwilowej prędkości zapisu do pamięci operacyjnej, co nie ma związku z iftop, ponieważ to zadanie realizowane jest przez narzędzia takie jak 'htop' czy 'vmstat', które skupiają się na monitorowaniu zużycia zasobów systemowych. Wreszcie, wyłączanie procesów zużywających moc obliczeniową jest funkcją zarządzania procesami, którą można zrealizować za pomocą komendy 'kill' lub narzędzi takich jak 'top' czy 'ps', jednak te działania nie są związane z monitorowaniem połączeń sieciowych. Wszystkie te nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia możliwości narzędzi dostępnych w systemie Linux oraz ich zastosowania w praktycznych scenariuszach zarządzania systemami. Warto zainwestować czas w naukę i eksperymentowanie z różnymi narzędziami, aby zyskać pełniejszy obraz ich funkcjonalności i zastosowań.

Pytanie 27

Jaki standard szyfrowania powinien być wybrany przy konfiguracji karty sieciowej, aby zabezpieczyć transmisję w sieci bezprzewodowej?

A. WPA
B. EAP
C. MAC
D. PPP
WPA (Wi-Fi Protected Access) to standard szyfrowania, który został opracowany w celu poprawy bezpieczeństwa sieci bezprzewodowych. Jest on następcą wcześniejszych protokołów, takich jak WEP, które okazały się nieefektywne w ochronie przed nieautoryzowanym dostępem. WPA wykorzystuje silniejsze algorytmy szyfrowania, w tym TKIP (Temporal Key Integrity Protocol), co znacząco zwiększa poziom bezpieczeństwa. W praktyce, zastosowanie WPA w konfiguracji karty sieciowej pozwala na szyfrowanie danych przesyłanych w sieci bezprzewodowej, co zminimalizuje ryzyko podsłuchiwania i ataków typu „man-in-the-middle”. Oprócz WPA, istnieje również WPA2 i WPA3, które oferują jeszcze większe bezpieczeństwo dzięki zastosowaniu AES (Advanced Encryption Standard) oraz bardziej zaawansowanym mechanizmom uwierzytelniania. Wybierając WPA, Administratorzy powinni również pamiętać o stosowaniu silnych haseł oraz regularnych aktualizacjach oprogramowania, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo systemu.

Pytanie 28

Na załączonym zdjęciu znajduje się

Ilustracja do pytania
A. opaska do mocowania przewodów komputerowych
B. opaska antystatyczna
C. bezprzewodowy transmiter klawiatury
D. opaska uciskowa
Przy rozważaniu odpowiedzi na temat funkcji przedstawionych przedmiotów, należy zrozumieć specyficzne cechy każdego z nich. Opaska do upinania przewodów komputerowych służy do organizacji i porządkowania kabli, zapobiegając ich splątaniu i ułatwiając zarządzanie przestrzenią roboczą. Choć jest to praktyczne narzędzie, nie spełnia funkcji ochronnych związanych z ładunkami elektrostatycznymi. Transmiter klawiatury bezprzewodowej to urządzenie umożliwiające komunikację między klawiaturą a komputerem bez użycia kabli, co jest kluczowe w środowiskach, gdzie wygoda i mobilność są priorytetem. Jednakże nie dotyczy on ochrony przed wyładowaniami elektrostatycznymi. Opaska uciskowa, stosowana w medycynie, służy do tymczasowego zatrzymania przepływu krwi w określonych partiach ciała, np. podczas pobierania krwi, co również nie jest związane z ochroną elektroniki. Pojęcie opasek w kontekście elektroniki odnosi się głównie do opasek antystatycznych, które są nieodzowne w pracy z delikatnymi urządzeniami elektronicznymi. W wyniku błędnego rozumienia funkcji tych przedmiotów, można łatwo przeoczyć ich prawdziwe zastosowanie, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Kluczem do poprawnego zrozumienia jest precyzyjna znajomość zastosowań i branżowych praktyk każdego z wymienionych produktów, co jest istotne w kontekście profesjonalnych działań związanych z elektroniką. Właściwe rozróżnianie tych narzędzi jest kluczowe dla profesjonalistów, którzy muszą zapewnić bezpieczeństwo i efektywność pracy z urządzeniami elektronicznymi.

Pytanie 29

W systemie serwerowym Windows widoczny jest zakres adresów IPv4. Ikona umieszczona obok jego nazwy sugeruje, że

Ilustracja do pytania
A. ten zakres jest nieaktywny
B. pula adresów w tym zakresie jest prawie w pełni wyczerpana
C. pula adresów w tym zakresie została wyczerpana całkowicie
D. ten zakres jest aktywny
Zakres adresów IP w systemie serwerowym Windows przy opisywanej ikonie jest nieaktywny co oznacza że serwer nie przydziela adresów IP z tej puli. Przekonanie że zakres jest aktywny wynika często z niewłaściwego zrozumienia ikon i interfejsów użytkownika. Jest to typowy błąd wynikający z założenia że wszystkie widoczne elementy w interfejsie są aktywne co nie zawsze jest zgodne z rzeczywistością. Zakładając że pula jest wyczerpana w 100% może wynikać z niedostatecznej analizy sytuacji. Taki stan byłby sygnalizowany innymi wskaźnikami a nie wyłącznie ikoną sugerującą nieaktywność. Użytkownicy mogą mylnie identyfikować problemy z dostępnością adresów zamiast sprawdzać stan aktywności zakresu i jego konfigurację. Myślenie że pula jest bliska wyczerpania również odzwierciedla niedostateczne rozumienie mechanizmów zarządzania DHCP. Właściwa interpretacja ikon i wskaźników pozwala na efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi i unikanie błędów które mogą skutkować przestojami w pracy sieci. Poprawna analiza wymaga zarówno teoretycznej wiedzy jak i praktycznego doświadczenia w administracji serwerami co jest kluczowe dla utrzymania sprawnie działającej infrastruktury IT. Zrozumienie kiedy i dlaczego zakresy są aktywne lub nieaktywne jest fundamentem skutecznego zarządzania DHCP i zapewnienia ciągłości działania sieci komputerowej.

Pytanie 30

Który z symboli w systemach operacyjnych z rodziny Windows powinien być użyty przy udostępnianiu zasobu ukrytego w sieci?

A. #
B. $
C. @
D. ?
Znak dolara ($) jest używany w systemach operacyjnych Windows do oznaczania zasobów ukrytych w sieci. Kiedy udostępniasz folder lub plik w sieci, dodanie znaku dolara na końcu nazwy zasobu sprawia, że staje się on niewidoczny dla użytkowników, którzy nie mają odpowiednich uprawnień. Na przykład, jeśli utworzysz folder o nazwie 'Zasób$', będąc administratorem, użytkownicy standardowi nie będą mogli go zobaczyć w przeglądarce zasobów sieciowych. Ta praktyka jest szeroko stosowana w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo i prywatność danych są kluczowe. Dobrą praktyką jest także zarządzanie uprawnieniami dostępu do tych zasobów, co dodatkowo zabezpiecza informacje przed nieautoryzowanym dostępem. Znajomość takich technik jest istotna dla administratorów sieci oraz specjalistów IT, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie zasobami i ochronę danych przed zagrożeniami. Warto również zauważyć, że odpowiednie korzystanie z ukrytych zasobów może ułatwić pracę grupom projektowym, które dzielą się danymi, ale nie chcą, by były one dostępne dla wszystkich użytkowników w sieci.

Pytanie 31

Jaki protokół jest używany do ściągania wiadomości e-mail z serwera pocztowego na komputer użytkownika?

A. SMTP
B. FTP
C. POP3
D. HTTP
Protokół POP3 (Post Office Protocol 3) jest standardem stosowanym do pobierania wiadomości e-mail z serwera na komputer użytkownika. POP3 umożliwia użytkownikom ściąganie e-maili na lokalne urządzenie, co pozwala na ich przeglądanie offline. Główną funkcjonalnością POP3 jest przenoszenie wiadomości z serwera pocztowego na klienta pocztowego, co oznacza, że po pobraniu wiadomości na komputer, są one zazwyczaj usuwane z serwera. To podejście jest szczególnie użyteczne dla osób, które preferują zarządzać swoją pocztą lokalnie oraz dla tych, którzy mają ograniczone połączenie internetowe. W praktyce, użytkownicy często konfigurują swoje aplikacje pocztowe, takie jak Outlook, Thunderbird czy inne, aby korzystały z protokołu POP3, co pozwala im na łatwe zarządzanie swoimi wiadomościami i utrzymanie porządku w skrzynce odbiorczej. Warto również zwrócić uwagę na bezpieczeństwo, stosując szyfrowanie SSL/TLS podczas połączenia z serwerem, co jest dobrą praktyką w branży.

Pytanie 32

Adres IP urządzenia, zapisany jako sekwencja 172.16.0.1, jest przedstawiony w systemie

A. dziesiętnym
B. ósemkowym
C. dwójkowym
D. szesnastkowym
Wybór innych systemów liczbowych jako reprezentacji adresu IP 172.16.0.1 może prowadzić do nieporozumień dotyczących interpretacji danych. System ósemkowy, oparty na liczbach od 0 do 7, nie jest używany do przedstawiania adresów IP, ponieważ jego zakres ogranicza możliwość bezpośredniego odwzorowania wartości oktetów, które mieszczą się w zakresie 0-255. Takie podejście może prowadzić do błędów w konfiguracji i identyfikacji urządzeń w sieci. Z kolei system szesnastkowy, w którym liczby są przedstawiane za pomocą cyfr 0-9 oraz liter A-F, jest stosowany głównie w kontekście reprezentacji danych binarnych w bardziej skondensowanej formie, ale nie jest standardem w adresowaniu IPv4. Użytkownicy mogą pomylić ten system z adresowaniem w protokołach, które używają notacji szesnastkowej do reprezentowania adresów MAC. System dwójkowy, z kolei, chociaż fundamentalny w kontekście działania komputerów, nie jest używany w codziennej pracy związanej z adresowaniem IP, gdyż jego zapis byłby zbyt skomplikowany i mało czytelny. Powszechnym błędem jest mylenie różnych systemów liczbowych, co wynika z braku zrozumienia ich zastosowania. W praktyce, znajomość i umiejętność poprawnej interpretacji adresów IP w systemie dziesiętnym jest kluczowa dla skutecznego zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 33

Na schemacie przedstawiono układ urządzenia. Do jakich portów należy podłączyć serwer o adresie IP 192.168.20.254/24 oraz stację roboczą o adresie IP 192.168.20.10/24, aby umożliwić ich komunikację w sieci?

Ilustracja do pytania
A. Do portów 1 i 2
B. Do portów 1 i 3
C. Do portów 3 i 4
D. Do portów 2 i 3
Odpowiedź 3 jest prawidłowa, ponieważ porty 1 i 3 są przypisane do VLAN 33. VLAN, czyli Virtual Local Area Network, to technologia umożliwiająca podział jednej fizycznej sieci na kilka logicznie odseparowanych sieci. Dzięki temu urządzenia podłączone do różnych VLANów nie mogą się ze sobą komunikować, chyba że skonfigurowana jest odpowiednia trasa routingu między VLANami. W tym przypadku serwer i stacja robocza muszą znajdować się w tej samej sieci VLAN, aby mogły się komunikować. Porty 1 i 3 przypisane do tego samego VLAN 33 oznaczają, że każde urządzenie podłączone do tych portów znajduje się w tej samej logicznej sieci, co umożliwia swobodną komunikację. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania sieci, które zalecają wykorzystanie VLANów do zarządzania ruchem oraz zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności w sieci lokalnej. Umożliwia to również lepsze zarządzanie zasobami sieciowymi poprzez segmentację ruchu i jego izolację w ramach różnych grup roboczych.

Pytanie 34

Jaka liczba hostów może być zaadresowana w podsieci z adresem 192.168.10.0/25?

A. 126
B. 128
C. 62
D. 64
Adresacja podsieci to kluczowy element zarządzania sieciami komputerowymi. W przypadku adresu 192.168.10.0/25, maska /25 oznacza, że pierwsze 25 bitów jest zarezerwowanych dla części sieciowej adresu, co pozostawia 7 bitów dla części hostowej. Możemy obliczyć liczbę dostępnych adresów hostów w tej podsieci zgodnie z wzorem 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów przeznaczonych na hosty. W tym przypadku n wynosi 7, więc mamy 2^7 - 2 = 128 - 2 = 126. Te dwa odejmowane adresy to adres sieci (192.168.10.0) i adres rozgłoszeniowy (192.168.10.127), które nie mogą być przypisane do urządzeń. W praktyce, znajomość liczby dostępnych adresów w podsieci jest niezbędna podczas projektowania sieci i alokacji adresów IP, co pomaga w zarządzaniu zasobami i unikaniu konfliktów adresowych, zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie inżynierii sieciowej.

Pytanie 35

Z informacji przedstawionych w tabeli wynika, że efektywna częstotliwość pamięci DDR SDRAM wynosi

184 styki
64-bitowa szyna danych
Pojemność 1024 MB
Przepustowość 3200 MB/s

A. 266 MHz
B. 200 MHz
C. 400 MHz
D. 333 MHz
Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z niezrozumienia, jak efektywna częstotliwość pamięci DDR SDRAM jest obliczana. Częstotliwość efektywna jest wynikiem podwojenia częstotliwości zegara bazowego, co jest kluczową cechą technologii DDR (Double Data Rate), gdzie dane są przesyłane dwukrotnie w jednym cyklu zegara. Dla pamięci o przepustowości 3200 MB/s i 64-bitowej szerokości szyny, poprawną częstotliwością efektywną jest 400 MHz. Inne wartości jak 200 MHz, 266 MHz, czy 333 MHz nie odpowiadają tej przepustowości, ponieważ musiałyby mieć inną szerokość szyny danych lub inną przepustowość. Wartości te są charakterystyczne dla innych generacji DDR lub innych standardów pamięci. Typowym błędem jest mylenie częstotliwości bazowej z efektywną, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. Zrozumienie różnic w technologii DDR i jej kolejnych generacjach (jak DDR2, DDR3) jest kluczowe, ponieważ każda z nich oferuje różne specyfikacje i standardy, które wpływają na wydajność systemu. Ważne jest, aby w praktyce umieć dobierać komponenty zgodnie z rzeczywistymi potrzebami i możliwościami systemu, co pozwala na osiągnięcie optymalnej wydajności i stabilności komputera. Znajomość specyfikacji technicznych pamięci RAM oraz ich wpływu na inne komponenty to kluczowa umiejętność w dziedzinie informatyki i inżynierii systemów komputerowych. Standardy, takie jak JEDEC, pomagają w precyzyjnym określeniu, jakie parametry powinna spełniać pamięć RAM, aby była kompatybilna z innymi komponentami systemu, co znacząco ułatwia integrację i optymalizację sprzętu komputerowego.

Pytanie 36

W systemie Ubuntu, które polecenie umożliwia bieżące monitorowanie działających procesów i aplikacji?

A. proc
B. top
C. sysinfo
D. ps
Choć polecenie 'ps' służy do wyświetlania listy uruchomionych procesów, jego użycie nie jest tak efektywne w kontekście monitorowania w czasie rzeczywistym jak w przypadku 'top'. 'ps' generuje statyczny snapshot bieżących procesów, co oznacza, że prezentowane dane nie są aktualizowane w czasie rzeczywistym. Dlatego administratorzy często korzystają z 'top', aby uzyskać dynamiczny widok procesów i ich zużycia zasobów. Podobnie, 'proc' nie jest poleceniem, lecz systemowym systemem plików, który zawiera informacje o procesach i innych aspektach systemu, ale nie służy do monitorowania ich w czasie rzeczywistym. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że eksploracja katalogu /proc bezpośrednio dostarcza im informacji na temat procesów, jednak wymaga to dodatkowego wysiłku i nie jest tak intuicyjne jak użycie 'top'. Wreszcie, 'sysinfo' to narzędzie, które dostarcza ogólnych informacji o systemie, ale nie koncentruje się na analizie procesów. Często pojawiają się błędne przekonania, że każde polecenie systemowe może pełnić rolę monitorowania, podczas gdy zrozumienie specyfiki ich działania jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem. Dlatego właściwy wybór narzędzi i umiejętność ich zastosowania w odpowiednich kontekstach są fundamentem skutecznego zarządzania systemem operacyjnym.

Pytanie 37

Zainstalowanie serwera WWW w środowisku Windows Server zapewnia rola

A. serwer sieci Web
B. serwer aplikacji
C. usługi plików
D. usługi pulpitu zdalnego
Instalacja serwera stron internetowych w systemach Windows Server to coś, co ma kluczowe znaczenie w zarządzaniu treściami w sieci. Serwer WWW, taki jak Internet Information Services (IIS), odgrywa tu główną rolę w przetwarzaniu żądań HTTP i dostarczaniu stron do użytkowników. Z mojego doświadczenia, IIS jest naprawdę wszechstronny – pozwala na hostowanie nie tylko prostych stron, ale też bardziej skomplikowanych aplikacji webowych. Dobrze jest wiedzieć, że obsługuje różne technologie, jak ASP.NET czy PHP, co daje adminom duże możliwości w tworzeniu zróżnicowanych treści. Warto też pamiętać o bezpieczeństwie i stosować SSL/TLS do szyfrowania danych, bo nikt nie chce, żeby jego strony były narażone na ataki. Jeśli chodzi o wydajność, to serwery w Windows Server można łatwo skalować, co daje możliwość obsługi dużych ruchów bez problemów. Moim zdaniem, to wiedza, która naprawdę się przydaje w IT.

Pytanie 38

Kondygnacyjny punkt dystrybucyjny jest połączony za pomocą poziomego okablowania z

A. budynkowym punktem dystrybucyjnym
B. gniazdem abonenckim
C. centralnym punktem dystrybucyjnym
D. centralnym punktem sieci
Jak wybierzesz inne odpowiedzi, to możesz napotkać trochę błędnych przekonań na temat architektury systemów dystrybucyjnych. Gniazdo abonenckie to końcowy element, a nie punkt sieci, więc nie myl go z centralnym punktem, gdzie sygnały są zbierane i zarządzane. Centralne punkty dystrybucyjne są też ważne, ale ich rola jest inna, bo zbierają sygnały z różnych źródeł, podczas gdy KPD rozdziela je do końcowych użytkowników. Jeśli pomyślisz o centralnym punkcie w kontekście KPD, to możesz się pogubić w tym, jak sieć jest zbudowana. Kiedy budynkowy punkt dystrybucyjny rozdziela sygnały w obrębie budynku, to nie łączy ich bezpośrednio z gniazdami abonenckimi. Rozróżnienie pomiędzy tymi dwoma punktami jest mega istotne, jeśli chodzi o design i wdrażanie systemów telekomunikacyjnych. Dużo osób myśli, że KPD ma te same funkcje, co centralny punkt dystrybucyjny, co wprowadza bałagan w strukturze sieci i może prowadzić do problemów z przesyłaniem danych. Dlatego ważne jest, by stosować odpowiednie standardy i praktyki w projektowaniu skutecznych sieci telekomunikacyjnych.

Pytanie 39

Aby aktywować lub dezaktywować usługi w zainstalowanej wersji systemu operacyjnego Windows, należy wykorzystać narzędzie

A. lusrmgr.msc
B. dcpol.msc
C. dfsgui.msc
D. services.msc
Pierwsza z odpowiedzi, 'dcpol.msc', odnosi się do narzędzia, które jest używane do zarządzania politykami grupowymi w systemie Windows. Chociaż polityki grupowe mogą wpływać na zachowanie niektórych usług, sama przystawka 'dcpol.msc' nie umożliwia bezpośredniego zarządzania usługami systemowymi. Kolejna odpowiedź, 'dfsgui.msc', jest związana z zarządzaniem systemem plików rozproszonych (DFS) w Windows, co również nie ma związku z zarządzaniem usługami. Wybór tej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji tej przystawki, ponieważ nie dotyczy ona usług, lecz bardziej struktury plików w sieci. Ostatnia niepoprawna odpowiedź, 'lusrmgr.msc', odnosi się do zarządzania lokalnymi użytkownikami i grupami. Podczas gdy to narzędzie jest przydatne do zarządzania kontami użytkowników, nie jest używane do kontrolowania usług systemowych. Błędy w wyborach mogą wynikać z mylnego zrozumienia roli każdego z tych narzędzi w systemie Windows. Kluczowe jest zrozumienie, że zarządzanie usługami wymaga korzystania ze specjalistycznych narzędzi, takich jak 'services.msc', które są dedykowane do tego celu, a nie narzędzi ogólnych, które zajmują się innymi aspektami administracji systemem.

Pytanie 40

W architekturze sieci lokalnych opartej na modelu klient - serwer

A. żaden z komputerów nie odgrywa dominującej roli wobec innych.
B. wszyscy klienci mają możliwość dostępu do zasobów innych komputerów.
C. wydzielone komputery pełnią funkcję serwerów, które udostępniają zasoby, podczas gdy inne komputery z tych zasobów korzystają.
D. każdy z komputerów zarówno dzieli się pewnymi zasobami, jak i korzysta z zasobów pozostałych komputerów.
Architektura sieci lokalnych typu klient-serwer opiera się na podziale ról pomiędzy komputerami w sieci. W tej konfiguracji wyodrębnia się komputery pełniące funkcję serwerów, które udostępniają zasoby, takie jak pliki, aplikacje czy drukarki, oraz komputery klienckie, które z tych zasobów korzystają. Serwery są zazwyczaj skonfigurowane w taki sposób, aby były w stanie obsługiwać jednocześnie wiele połączeń od różnych klientów, co zwiększa wydajność i efektywność zarządzania zasobami. Przykładami zastosowania tej architektury są serwery plików w biurach, które umożliwiają pracownikom dostęp do wspólnych dokumentów, oraz serwery baz danych, które zarządzają danymi wykorzystywanymi przez aplikacje klienckie. Warto również zaznaczyć, że ta struktura sieciowa jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi dotyczącymi zarządzania sieciami, co przyczynia się do ich stabilności i bezpieczeństwa.