Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik teleinformatyk
- Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
- Data rozpoczęcia: 1 listopada 2025 20:19
- Data zakończenia: 1 listopada 2025 20:40
Egzamin zdany!
Wynik: 28/40 punktów (70,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Po zainstalowaniu roli usług domenowych Active Directory na serwerze Windows, możliwe jest
A. centralne zarządzanie użytkownikami oraz komputerami
B. współdzielenie plików znajdujących się na serwerze
C. udostępnienie użytkownikom witryny internetowej
D. automatyczne przypisywanie adresów IP komputerom w sieci
Centralne zarządzanie użytkownikami i komputerami jest kluczową funkcjonalnością roli usług domenowych Active Directory (AD DS) na serwerach Windows. Dzięki tej roli administratorzy mogą tworzyć, modyfikować i usuwać konta użytkowników oraz urządzeń w zorganizowany sposób, co znacząco ułatwia zarządzanie dużymi środowiskami IT. W praktyce, AD DS pozwala na wdrażanie polityk bezpieczeństwa i grupowych, co umożliwia określenie, jakie zasoby i aplikacje są dostępne dla poszczególnych użytkowników oraz grup. Na przykład, administrator może przydzielić dostęp do określonej aplikacji tylko pracownikom działu finansowego. Dodatkowo, dzięki integracji z innymi usługami Microsoft, takimi jak Exchange czy SharePoint, AD DS wspiera efektywne zarządzanie infrastrukturą IT w organizacji, umożliwiając centralizację procesów uwierzytelniania i autoryzacji. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania tożsamością i dostępem, co przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa i efektywności operacyjnej w środowiskach korporacyjnych.
Pytanie 3
Jednostką przenikania zdalnego FEXT, dotyczącego okablowania strukturalnego, jest
A. s
B. V
C. dB
D. Ω
FEXT, czyli far-end crosstalk, to zjawisko zakłócenia sygnału w systemach okablowania strukturalnego, które występuje, gdy sygnał z jednego toru kablowego wpływa na tor inny, znajdujący się w dalszej odległości. Jednostką przeniku zdalnego FEXT jest dB (decybel), co oznacza, że mierzy się go w logarytmicznej skali, co pozwala na łatwiejsze porównanie poziomów sygnału i zakłóceń. W praktyce, zrozumienie i mierzenie FEXT jest kluczowe w projektowaniu i eksploatacji systemów komunikacyjnych, zwłaszcza w sieciach Ethernet oraz w technologii DSL. Przykładowo, w standardach takich jak ISO/IEC 11801, zagadnienia dotyczące FEXT są regulowane, a ich wartości graniczne są określone, aby zapewnić minimalizację zakłóceń i poprawę jakości sygnału. Właściwe projektowanie systemów okablowania, w tym odpowiednia separacja torów kablowych oraz dobór materiałów, przyczynia się do zmniejszenia przeniku FEXT i zwiększenia efektywności komunikacji.
Pytanie 4
Które z poleceń w systemie Windows umożliwia sprawdzenie zapisanych w pamięci podręcznej komputera tłumaczeń nazw DNS na odpowiadające im adresy IP?
A. ipconfig /renew
B. ipconfig /flushdns
C. ipconfig /displaydns
D. ipconfig /release
Wybór 'ipconfig /release' to nie jest najlepszy pomysł, bo to polecenie zwalnia adres IP, a nie ma nic wspólnego z pamięcią podręczną DNS. To może wprowadzać w błąd, bo można pomyśleć, że na pewno coś zmienia w kontekście monitorowania tej pamięci. Z kolei polecenie 'ipconfig /flushdns' też nie jest dobre, bo ono służy do czyszczenia pamięci, a nie do jej wyświetlania. Ważne jest, żeby znać różnice między tymi poleceniami, bo czyszczenie to jedno, a sprawdzanie zawartości to zupełnie co innego. A 'ipconfig /renew' to też nie jest odpowiednia odpowiedź, bo odnawia ono dzierżawę adresu IP z serwera DHCP. Wiele osób się gubi w tych poleceniach, bo wszystkie zaczynają się od 'ipconfig', ale każde z nich ma inne zastosowanie. Dlatego warto wiedzieć, jakie polecenie kiedy użyć, żeby rozwiązywanie problemów z siecią było skuteczniejsze.
Pytanie 5
Narzędzie z grupy systemów Windows tracert służy do
A. uzyskiwania szczegółowych informacji dotyczących serwerów DNS
B. wyświetlania oraz modyfikacji tablicy trasowania pakietów sieciowych
C. nawiązywania połączenia zdalnego z serwerem na wyznaczonym porcie
D. śledzenia ścieżki przesyłania pakietów w sieci
Narzędzie <i>tracert</i> (traceroute) to naprawdę fajne i przydatne narzędzie, kiedy chodzi o diagnostykę w sieciach komputerowych. Pozwala nam śledzić, jak pakiety danych przemieszczają się przez różne routery. Działa to tak, że wysyła pakiety ICMP echo request, a potem monitoruje odpowiedzi z każdego przeskoku. Dzięki temu możemy zobaczyć, gdzie mogą być opóźnienia albo jakieś problemy na trasie do celu. Na przykład, administratorzy sieci mogą używać <i>tracert</i> do znajdowania problemów z łącznością, co jest super ważne w dużych sieciach (WAN) albo w sytuacjach, kiedy użytkownicy skarżą się na problemy z dostępem do stron. Warto regularnie sprawdzać trasy w sieci i analizować wyniki, żeby poprawić wydajność sieci, to naprawdę działa!
Pytanie 6
Najefektywniejszym sposobem na zabezpieczenie prywatnej sieci Wi-Fi jest
A. zmiana adresu MAC routera
B. stosowanie szyfrowania WPA-PSK
C. zmiana nazwy SSID
D. stosowanie szyfrowania WEP
Stosowanie szyfrowania WPA-PSK (Wi-Fi Protected Access Pre-Shared Key) jest najskuteczniejszą metodą zabezpieczenia domowej sieci Wi-Fi, ponieważ zapewnia silne szyfrowanie danych przesyłanych między urządzeniami a routerem. WPA-PSK wykorzystuje algorytmy szyfrowania TKIP (Temporal Key Integrity Protocol) lub AES (Advanced Encryption Standard), co znacznie podnosi bezpieczeństwo w porównaniu do przestarzałych metod, takich jak WEP. Aby wprowadzić WPA-PSK, użytkownik musi ustawić hasło, które będzie używane do autoryzacji urządzeń w sieci. Praktyczne zastosowanie tej metody polega na regularnej zmianie hasła, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo. Warto także pamiętać o aktualizacji oprogramowania routera, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa sieci. W przypadku domowych sieci Wi-Fi, zastosowanie WPA-PSK jest standardem, który powinien być przestrzegany, aby chronić prywatność i integralność przesyłanych danych.
Pytanie 7
Który ze wskaźników okablowania strukturalnego definiuje stosunek mocy testowego sygnału w jednej parze do mocy sygnału wyindukowanego w sąsiedniej parze na tym samym końcu przewodu?
A. Przenik zdalny
B. Suma przeników zbliżnych i zdalnych
C. Przenik zbliżny
D. Suma przeników zdalnych
Zrozumienie pojęć związanych z przenikami w okablowaniu strukturalnym jest kluczowe dla efektywnej analizy jakości sygnału. Odpowiedzi takie jak przenik zdalny i suma przeników zdalnych nie odpowiadają na postawione pytanie dotyczące wpływu sygnału w sąsiednich parach na tym samym końcu kabla. Przenik zdalny odnosi się do zakłóceń, które mogą być generowane przez sygnały w innej parze przewodów, ale nie bierze pod uwagę bezpośredniego wpływu sąsiednich par. Z kolei suma przeników zdalnych i zbliżnych może sugerować, że oba te parametry są równoważne, co jest mylne, ponieważ każdy z nich mierzy inny aspekt zakłóceń. Typowym błędem myślowym jest mylenie przeników, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących jakości i wydajności okablowania. Podczas projektowania i instalacji systemów telekomunikacyjnych, kluczowe jest przestrzeganie standardów, które jasno definiują pomiar i wpływ przeników na funkcjonowanie sieci. Dlatego zrozumienie różnicy między przenikiem zdalnym a zbliżnym jest niezbędne dla inżynierów zajmujących się okablowaniem strukturalnym oraz dla uzyskania optymalnych parametrów sieci.
Pytanie 8
Jakie zakresy adresów IPv4 można zastosować jako adresy prywatne w lokalnej sieci?
A. 200.186.0.0 ÷ 200.186.255.255
B. 168.172.0.0 ÷ 168.172.255.255
C. 127.0.0.0 ÷ 127.255.255.255
D. 172.16.0.0 ÷ 172.31.255.255
Odpowiedzi, które nie dotyczą zakresu 172.16.0.0 do 172.31.255.255, nie są adresami prywatnymi. Na przykład, zakres 127.0.0.0 do 127.255.255.255 jest zarezerwowany dla adresów loopback, co oznacza, że jest wykorzystywany do komunikacji wewnętrznej samego urządzenia. Adresy te nie nadają się do sieci lokalnej, bo działają tylko w ramach jednego komputera. Kolejny zły przykład to zakres 200.186.0.0 do 200.186.255.255, który to już są publiczne adresy IP. One mogą być routowane w Internecie i są zarządzane przez odpowiednie organizacje. Używanie takich adresów w lokalnej sieci nie tylko łamie zasady, ale też może spowodować konflikty i problemy z zarządzaniem. No i ten ostatni zakres 168.172.0.0 do 168.172.255.255 też nie jest uznawany za prywatny, bo nie wchodzi w te zdefiniowane przez RFC 1918. Wybieranie złych odpowiedzi często wynika z braku wiedzy o klasyfikacji adresów IP i mylenia ich zastosowania w sieciach.
Pytanie 9
Który komponent serwera w formacie rack można wymienić bez potrzeby demontażu górnej pokrywy?
A. Moduł RAM
B. Karta sieciowa
C. Dysk twardy
D. Chip procesora
Dysk twardy to naprawdę ważny element w serwerach rackowych. Fajnie, że można go wymienić bez zrzucania całej obudowy, bo to olbrzymia wygoda, szczególnie kiedy trzeba szybko zareagować na jakieś awarie. Wiele nowoczesnych serwerów ma systemy hot-swappable, co znaczy, że te dyski można wymieniać bez wyłączania serwera. Wyobraź sobie, że w momencie awarii, administrator może w mgnieniu oka podmienić dysk i w ten sposób zminimalizować przestoje. To wszystko ma sens, bo SaS i SATA dają taką możliwość, a to zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Z mojego doświadczenia, umiejętność szybkiej wymiany dysków naprawdę pomaga w efektywnym zarządzaniu infrastrukturą IT.
Pytanie 10
W specyfikacji sieci Ethernet 1000Base-T maksymalna długość segmentu dla skrętki kategorii 5 wynosi
A. 100 m
B. 250 m
C. 500 m
D. 1000 m
Odpowiedź 100 m jest prawidłowa, ponieważ w standardzie Ethernet 1000Base-T, który obsługuje transmisję danych z prędkością 1 Gbps, maksymalna długość segmentu dla kabla skrętki kategorii 5 (Cat 5) wynosi właśnie 100 metrów. Ta długość obejmuje zarówno odcinek kabla, jak i wszelkie połączenia oraz złącza, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i jakości sygnału. W praktyce, dla sieci lokalnych (LAN), stosuje się kable Cat 5 lub lepsze, takie jak Cat 5e czy Cat 6, aby osiągnąć wysoką wydajność przy minimalnych zakłóceniach. Warto zauważyć, że przekroczenie tej długości może prowadzić do degradacji sygnału, co z kolei wpłynie na prędkość i niezawodność połączenia. Standardy IEEE 802.3, które regulują kwestie związane z Ethernetem, podkreślają znaczenie zachowania tych limitów, aby zapewnić efektywne funkcjonowanie sieci. Dlatego też, przy projektowaniu lub rozbudowie infrastruktury sieciowej, należy przestrzegać tych wytycznych, aby uniknąć problemów z wydajnością.
Pytanie 11
Norma PN-EN 50174 nie obejmuje wytycznych odnoszących się do
A. uziemień systemów przetwarzania danych
B. montażu instalacji na zewnątrz budynków
C. zapewnienia jakości instalacji kablowych
D. realizacji instalacji w obrębie budynków
Wydaje się, że odpowiedzi związane z wykonaniem instalacji wewnątrz budynków, zapewnieniem jakości instalacji okablowania oraz wykonaniem instalacji na zewnątrz budynków są mylnie interpretowane jako wytyczne ujęte w normie PN-EN 50174. W rzeczywistości, norma ta koncentruje się na aspektach związanych z planowaniem, projektowaniem i wykonawstwem instalacji okablowania strukturalnego w budynkach oraz ich integralności systemowej, co obejmuje zarówno instalacje wewnętrzne, jak i zewnętrzne. W kontekście instalacji wewnętrznych, norma dostarcza wytycznych dotyczących m.in. rozmieszczenia kabli, ich oznaczenia, a także minimalnych odległości między różnymi systemami. Zapewnienie jakości instalacji okablowania odnosi się natomiast do metodyk i praktyk, które powinny być zastosowane w celu zapewnienia, że instalacje spełniają określone standardy wydajności i niezawodności. Takie zagadnienia, jak testowanie i certyfikacja okablowania, są również kluczowe w kontekście zapewnienia jakości, co jest istotne dla funkcjonowania nowoczesnych sieci. Dlatego też, mając na uwadze cel normy PN-EN 50174, należy zrozumieć, że dotyczy ona szerszego zakresu wytycznych w obszarze instalacji okablowania, a nie tylko aspektów uziemienia, które są regulowane innymi standardami.
Pytanie 12
Jakie urządzenie pozwala na połączenie lokalnej sieci komputerowej z Internetem?
A. driver.
B. switch.
C. hub.
D. router.
Ruter jest kluczowym urządzeniem w infrastrukturze sieciowej, które umożliwia podłączenie lokalnej sieci komputerowej do Internetu. Jego rola polega na kierowaniu pakietami danych pomiędzy różnymi sieciami, co pozwala na komunikację pomiędzy urządzeniami w sieci lokalnej a zdalnymi zasobami w Internecie. Ruter pracuje na warstwie trzeciej modelu OSI, co oznacza, że analizuje adresy IP w pakietach danych, aby określić najlepszą trasę do docelowego adresu. Przykładem zastosowania rutera może być domowa sieć Wi-Fi, gdzie ruter łączy wiele urządzeń, takich jak komputery, smartfony czy telewizory, z globalną siecią Internet. W praktyce, ruter może także pełnić funkcje zabezpieczeń, takie jak zapora ogniowa (firewall), co zwiększa bezpieczeństwo naszej sieci. Dobre praktyki w konfiguracji rutera obejmują regularne aktualizacje oprogramowania oraz stosowanie silnych haseł do zabezpieczenia dostępu do administracji. Warto również zwrócić uwagę na konfigurację NAT (Network Address Translation), która pozwala na ukrycie wewnętrznych adresów IP w sieci lokalnej, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo.
Pytanie 13
Za pomocą polecenia netstat w systemie Windows można zweryfikować
A. ścieżkę połączenia z wybranym adresem IP
B. parametry interfejsów sieciowych komputera
C. zapisy w tablicy routingu komputera
D. aktywną komunikację sieciową komputera
Polecenie 'netstat' jest narzędziem w systemie Windows, które pozwala na monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych komputera. Dzięki niemu użytkownicy mogą zobaczyć, jakie porty są otwarte, jakie protokoły są używane oraz z jakimi adresami IP komputer nawiązał połączenia. Przykładowo, administratorzy sieci mogą używać 'netstat' do diagnozowania problemów z połączeniem, monitorowania nieautoryzowanych transmisji danych, a także do audytowania bezpieczeństwa sieci. Narzędzie to dostarcza także informacji o stanie połączeń, co jest kluczowe w kontekście zarządzania ruchem sieciowym. Zastosowanie 'netstat' jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zabezpieczania środowisk IT, ponieważ umożliwia wczesne wykrywanie potencjalnych zagrożeń oraz nieprawidłowości w komunikacji sieciowej.
Pytanie 14
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 15
Umowa użytkownika w systemie Windows Serwer, która po wylogowaniu nie zachowuje zmian na serwerze oraz komputerze stacjonarnym i jest usuwana na zakończenie każdej sesji, to umowa
A. obowiązkowy
B. lokalny
C. tymczasowy
D. mobilny
Profil tymczasowy to taki typ konta w Windows Server, który powstaje automatycznie, jak się logujesz, a potem znika po wylogowaniu. To ważne, bo wszystko, co zrobisz podczas sesji, nie zostaje zapisane ani na serwerze, ani na komputerze. Takie rozwiązanie jest mega przydatne w miejscach, gdzie użytkownicy korzystają z systemu tylko przez chwilę, jak w szkołach czy firmach z wspólnymi komputerami. Dzięki tym profilom można zmniejszyć ryzyko, że ktoś nieuprawniony dostanie się do danych, a poza tym, pozostawia się czyste środowisko dla następnych użytkowników. Z doświadczenia mogę powiedzieć, że korzystanie z profilów tymczasowych jakby przyspiesza logowanie, bo nie obciążają one systemu zbędnymi danymi, co jest naprawdę fajne.
Pytanie 16
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 17
Urządzenie sieciowe typu most (ang. Bridge) działa w:
A. jest urządzeniem klasy store and forward
B. nie ocenia ramki pod względem adresu MAC
C. pierwszej warstwie modelu OSI
D. osiemnej warstwie modelu OSI
Praca w zerowej warstwie modelu OSI odnosi się do warstwy fizycznej, która zajmuje się przesyłaniem bitów przez medium transmisyjne. Mosty, jako urządzenia warstwy łącza danych, operują na ramkach, które zawierają adresy MAC, co oznacza, że nie mogą funkcjonować na poziomie zerowym. Przypisywanie mostów do ósmej warstwy modelu OSI jest błędne, ponieważ model OSI definiuje jedynie siedem warstw, a wszelkie odniesienia do ósmej warstwy byłyby niepoprawne z punktu widzenia standardów sieciowych. Warto również zauważyć, że mosty w rzeczywistości analizują ramki pod kątem adresów MAC, co jest kluczowym elementem ich funkcjonalności. To umożliwia im podejmowanie decyzji o przesyłaniu danych do odpowiednich segmentów sieci, w zależności od ich adresacji. Ignorowanie analizy adresów MAC w kontekście pracy mostów prowadzi do nieporozumień co do ich roli w architekturze sieci. Typowym błędem jest mylenie mostów z urządzeniami, które nie analizują danych na poziomie warstwy łącza, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania ruchem i spadku wydajności sieci. Zrozumienie prawidłowych funkcji mostów jest kluczowe dla skutecznego projektowania i zarządzania nowoczesnymi sieciami.
Pytanie 18
Który standard protokołu IEEE 802.3 powinien być użyty w środowisku z zakłóceniami elektromagnetycznymi, gdy dystans między punktem dystrybucji a punktem abonenckim wynosi 200 m?
A. 1000Base–TX
B. 100Base–T
C. 100Base–FX
D. 10Base2
Standard 100Base-FX jest odpowiedni w środowiskach, gdzie występują zakłócenia elektromagnetyczne, zwłaszcza w sytuacjach wymagających przesyłania sygnału na odległość do 200 m. Ten standard wykorzystuje światłowody, co znacząco zwiększa odporność na zakłócenia elektromagnetyczne w porównaniu do standardów opartych na miedzi, takich jak 100Base-T. W praktyce oznacza to, że w miejscach, gdzie instalacje elektryczne mogą generować zakłócenia, 100Base-FX jest idealnym rozwiązaniem. Przykładem zastosowania tego standardu mogą być instalacje w biurach znajdujących się w pobliżu dużych maszyn przemysłowych lub w środowiskach, gdzie wykorzystywane są silne urządzenia elektryczne. 100Base-FX obsługuje prędkość przesyłu danych do 100 Mb/s na dystansie do 2 km w kablu światłowodowym, co czyni go bardzo elastycznym rozwiązaniem dla różnych aplikacji sieciowych. Ponadto, stosowanie światłowodów przyczynia się do zminimalizowania strat sygnału, co jest kluczowe w przypadku dużych sieci korporacyjnych.
Pytanie 19
Która para: protokół – warstwa, w której dany protokół funkcjonuje, jest prawidłowo zestawiona według modelu TCP/IP?
A. DHCP – warstwa dostępu do sieci
B. TCP – warstwa Internetu
C. RARP – warstwa transportowa
D. DNS – warstwa aplikacyjna
Odpowiedź "DNS – warstwa aplikacji" jest poprawna, ponieważ DNS (Domain Name System) działa na najwyższej warstwie modelu TCP/IP, czyli warstwie aplikacji. Warstwa ta jest odpowiedzialna za interakcję pomiędzy aplikacjami a protokołami transportowymi. DNS służy do rozwiązywania nazw domenowych na adresy IP, co jest kluczowe dla funkcjonowania Internetu. Dzięki temu użytkownicy mogą korzystać z przyjaznych nazw (np. www.przyklad.com) zamiast trudnych do zapamiętania adresów IP. W praktyce, gdy przeglądarka internetowa wprowadza adres URL, najpierw wysyła zapytanie do serwera DNS, który zwraca odpowiedni adres IP. To sprawia, że DNS jest fundamentalnym protokołem, który wspiera działanie wielu usług internetowych, takich jak e-maile, strony WWW czy serwisy streamingowe. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, wdrażanie odpowiednich serwerów DNS oraz ich konfiguracja z użyciem standardów, takich jak RFC 1035, są kluczowe dla zapewnienia wydajności i dostępności usług sieciowych.
Pytanie 20
W jakiej warstwie modelu TCP/IP funkcjonuje protokół DHCP?
A. Łącza danych
B. Transportowej
C. Aplikacji
D. Internetu
Protokół DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, działa w warstwie aplikacji w modelu TCP/IP. To oznacza, że zajmuje się tym, co dzieje się na poziomie aplikacji w sieci. Głównym zadaniem DHCP jest automatyczne przydzielanie adresów IP oraz różnych informacji konfiguracyjnych urządzeniom w sieci. Dzięki temu, administratorzy mogą łatwiej zarządzać adresami IP, bo nie muszą ręcznie ustawiać każdego urządzenia. Znajdziesz go w różnych środowiskach - od małych biur do dużych centrów danych, gdzie ręczne zarządzanie setkami adresów IP byłoby totalnie czasochłonne i mogłoby prowadzić do pomyłek. Zresztą, jak wiadomo, standardy IETF mówią, że ten protokół działa w modelu klient-serwer, co sprawia, że zarządzanie adresami jest prostsze i bardziej elastyczne. Co więcej, jeśli coś się zmienia w sieci, to łatwo można wszystko przestawić, a to jest mega ważne w dynamicznych warunkach IT.
Pytanie 21
W technologii Ethernet protokół CSMA/CD stosowany w dostępie do medium opiera się na
A. priorytetach żądań
B. unikaniu kolizji
C. przekazywaniu żetonu
D. wykrywaniu kolizji
Protokół CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) jest kluczowym elementem w technologii Ethernet, który umożliwia efektywne zarządzanie dostępem do wspólnego medium transmisyjnego. Jego działanie opiera się na zasadzie wykrywania kolizji, co oznacza, że urządzenia w sieci najpierw nasłuchują kanał, aby upewnić się, że nie jest on zajęty. Jeśli dwa urządzenia rozpoczną przesyłanie danych jednocześnie, dochodzi do kolizji. Protokół CSMA/CD wykrywa tę kolizję i natychmiast przerywa transmisję, a następnie oba urządzenia czekają losowy czas przed ponowną próbą wysyłania danych. Ta mechanika jest fundamentalna dla prawidłowego funkcjonowania sieci Ethernet, co zostało opisane w standardach IEEE 802.3. W praktyce, pozwala to na efektywne i sprawne zarządzanie danymi, minimalizując ryzyko utraty informacji i zwiększając wydajność całej sieci, co jest niezwykle istotne w środowiskach o dużym natężeniu ruchu, takich jak biura czy centra danych.
Pytanie 22
Jakie protokoły sieciowe są typowe dla warstwy internetowej w modelu TCP/IP?
A. TCP, UDP
B. HTTP, FTP
C. DHCP, DNS
D. IP, ICMP
Wybór protokołów DHCP, DNS, TCP, UDP oraz HTTP, FTP jako odpowiedzi na pytanie o zestaw protokołów charakterystycznych dla warstwy internetowej modelu TCP/IP pokazuje pewne nieporozumienia dotyczące struktury modelu TCP/IP i funkcji poszczególnych protokołów. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) i DNS (Domain Name System) operują na wyższych warstwach modelu, odpowiednio w warstwie aplikacji oraz warstwie transportowej. DHCP służy do dynamicznego przydzielania adresów IP w sieci, natomiast DNS odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP. Z kolei TCP (Transmission Control Protocol) i UDP (User Datagram Protocol) to protokoły warstwy transportowej, które są odpowiedzialne za przesyłanie danych między aplikacjami, a nie za ich adresowanie i routowanie. TCP zapewnia niezawodne, połączeniowe przesyłanie danych, podczas gdy UDP oferuje szybszą, ale mniej niezawodną transmisję bez nawiązywania połączenia. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) i FTP (File Transfer Protocol) są przykładami protokołów aplikacyjnych, używanych do przesyłania dokumentów i plików w sieci. Każdy z wymienionych protokołów ma swoją specyfikę i zastosowanie, ale nie pełnią one funkcji charakterystycznych dla warstwy internetowej, co może prowadzić do zamieszania w zakresie architektury sieci. Kluczowym błędem w rozumieniu pytania jest mylenie warstw modelu TCP/IP oraz nieprecyzyjne rozróżnienie funkcji protokołów w tych warstwach.
Pytanie 23
Jakie medium transmisyjne powinno być użyte do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych o 600 m?
A. Skrętkę UTP
B. Skrętkę STP
C. Przewód koncentryczny
D. Światłowód
Wybór światłowodu jako medium transmisyjnego do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych o 600 m jest uzasadniony przede wszystkim jego zdolnością do przesyłania danych na dużych odległościach przy minimalnych stratach sygnału. Światłowody, dzięki swojej konstrukcji opartej na włóknach szklanych, oferują pasmo przenoszenia sięgające gigabitowych prędkości, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych. Przykładowo, w przypadku instalacji sieci w dużych biurowcach lub kampusach, światłowody pozwalają na łączenie różnych budynków bez obaw o degradację sygnału, która mogłaby wystąpić, gdyby zastosowano miedź. Dodatkowo, światłowody są odporne na zakłócenia elektromagnetyczne, co czyni je preferowanym wyborem w środowisku intensywnego korzystania z technologii radiowych i elektronicznych. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z aktualnymi standardami branżowymi, takie jak 802.3z dla Ethernetu, światłowody są rekomendowane do połączeń wymagających wysokiej wydajności oraz dużej niezawodności. Stanowią one przyszłość komunikacji sieciowej, zwłaszcza w kontekście rosnących potrzeb na szybkość i jakość przesyłu danych.
Pytanie 24
Ruter otrzymał pakiet, który jest adresowany do komputera w innej sieci. Adres IP, który jest celem pakietu, nie znajduje się w sieci bezpośrednio podłączonej do rutera, a tablica routingu nie zawiera informacji na jego temat. Brama ostateczna nie została skonfigurowana. Jaką decyzję podejmie ruter?
A. Zwróci pakiet do nadawcy
B. Odrzuci pakiet
C. Przekaże do hosta w lokalnej sieci
D. Wyśle na interfejs wyjściowy do kolejnego skoku
Ruter nie prześle pakietu, bo brakuje mu info, żeby go wysłać. W sieciach każdy pakiet powinien trafiać do konkretnego adresu IP. Jak ruter dostaje pakiet z adresem, którego nie ma w swojej tablicy routingu, a brama ostatniej szansy nie jest ustawiona, to ruter nie wie, gdzie go wysłać. Odrzucenie pakietu to normalna sprawa, zgodnie z zasadami, które rządzą sieciami. Weźmy na przykład zamknięte sieci w firmach – tam administracja ma obowiązek pilnować, żeby tablice routingu były aktualne. Jeśli nie ma odpowiednich tras, pakiety po prostu znikają, co jest przydatne, by nikt nieproszony się nie włamał. Takie sytuacje są też opisane w standardach IETF, które mówią, jak ważne jest zarządzanie trasami w sieciach IP.
Pytanie 25
Stworzenie symulowanego środowiska komputerowego, które jest przeciwieństwem środowiska materialnego, określa się mianem
A. aktualizacją.
B. wirtualizacją.
C. modernizacją.
D. ustawieniem.
Wirtualizacja to proces tworzenia symulowanego środowiska komputerowego, które działa w odseparowanej przestrzeni niż rzeczywiste zasoby fizyczne. Przykładem wirtualizacji jest korzystanie z maszyn wirtualnych, które pozwalają na uruchamianie różnych systemów operacyjnych na jednej fizycznej maszynie. Dzięki wirtualizacji administratorzy mogą efektywnie zarządzać zasobami, zmniejszać koszty operacyjne oraz zwiększać elastyczność i skalowalność infrastruktury IT. W praktyce, wirtualizacja umożliwia tworzenie środowisk testowych, które nie wpływają na działanie produkcyjnych aplikacji, a także pozwala na łatwe przeprowadzanie kopii zapasowych i przywracanie systemów. Ponadto, standardy takie jak VMware vSphere, Microsoft Hyper-V oraz KVM (Kernel-based Virtual Machine) są przykładami dobrych praktyk w zakresie wirtualizacji, które pozwalają na efektywne i bezpieczne zarządzanie wirtualnymi zasobami.
Pytanie 26
Protokół stworzony do nadzorowania oraz zarządzania urządzeniami w sieci, oparty na architekturze klient-serwer, w którym jeden menedżer kontroluje od kilku do kilkuset agentów to
A. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)
B. SNMP (Simple Network Management Protocol)
C. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)
D. FTP (File Transfer Protocol)
SNMP, czyli Simple Network Management Protocol, to standardowy protokół sieciowy, który umożliwia monitorowanie i zarządzanie urządzeniami w sieci IP. Opiera się na architekturze klient-serwer, gdzie agent (urządzenie zarządzane) przekazuje dane do menedżera (systemu zarządzającego). Dzięki SNMP administratorzy sieci mogą zbierać dane o stanie urządzeń, takich jak routery, przełączniki czy serwery, co pozwala na szybką identyfikację problemów, optymalizację wydajności oraz planowanie zasobów. Protokół SNMP jest szeroko stosowany w branży IT, będąc częścią standardów IETF. Przykładem zastosowania może być monitorowanie obciążenia serwera w czasie rzeczywistym, co pozwala na podejmowanie decyzji na podstawie zebranych danych. Ponadto, SNMP wspiera różne poziomy bezpieczeństwa i wersje, co pozwala na dostosowanie go do specyficznych potrzeb organizacji. Standardy SNMP są zgodne z najlepszymi praktykami, co daje pewność, że system zarządzania siecią będzie działał w sposób efektywny i bezpieczny.
Pytanie 27
Który z poniższych zapisów określa folder noszący nazwę dane, który jest udostępniony na dysku sieciowym urządzenia o nazwie serwer1?
A. C:\dane
B. \dane
C. C:\serwer1\dane
D. \serwer1\dane
Odpowiedź \serwer1\dane jest okej, bo pokazuje folder 'dane' na serwerze 'serwer1'. W Windowsie zwykle używamy formatu \nazwa_serwera\nazwa_folderu, żeby łatwo dostać się do plików w sieci. Można na przykład w Eksploratorze Windows wpisać tę ścieżkę, żeby zobaczyć, co jest w folderze 'dane'. To super, bo dzięki temu firmy mogą dobrze dzielić się plikami i zasobami. Fajnie też pamiętać o tym, żeby ustawiać odpowiednie uprawnienia, żeby nikt nie miał dostępu do danych, do których nie powinien mieć. Takie praktyki naprawdę pomagają w utrzymaniu porządku w firmach.
Pytanie 28
Podaj domyślny port, który służy do przesyłania poleceń w serwisie FTP.
A. 25
B. 20
C. 21
D. 110
Odpowiedź 21 jest poprawna, ponieważ port 21 jest standardowym portem używanym do komunikacji w protokole FTP (File Transfer Protocol). FTP jest jednym z najstarszych protokołów internetowych, stosowanym głównie do przesyłania plików między komputerami w sieci. Port 21 jest używany do nawiązywania połączenia i obsługi próśb klientów. W praktyce, gdy klient FTP łączy się z serwerem, inicjuje sesję poprzez wysłanie polecenia LOGIN na ten właśnie port. Aby zapewnić bezpieczeństwo i zgodność z najlepszymi praktykami, ważne jest, aby administratorzy serwerów wykorzystywali standardowe porty, takie jak 21, co ułatwia diagnostykę problemów i integrację z innymi systemami. Warto również zauważyć, że FTP może działać w różnych trybach, a port 21 jest kluczowy w trybie aktywnym. W kontekście bezpieczeństwa, rozważając współczesne zastosowania, administratorzy mogą również korzystać z protokołów zabezpieczających, takich jak FTPS lub SFTP, które oferują szyfrowanie danych, ale nadal używają portu 21 jako standardowego portu komend.
Pytanie 29
Jak nazywa się topologia fizyczna, w której wszystkie urządzenia sieciowe są połączone z jednym centralnym urządzeniem?
A. gwiazdy
B. siatki
C. drzewa
D. pierścienia
Topologia gwiazdy to jedna z najpopularniejszych architektur sieciowych, w której wszystkie urządzenia, takie jak komputery i drukarki, są połączone z centralnym urządzeniem, zazwyczaj przełącznikiem lub hubem. Taki układ zapewnia łatwą konserwację i diagnozowanie problemów, gdyż ewentualne awarie jednego z węzłów nie wpływają na funkcjonowanie pozostałych urządzeń. Przykładem zastosowania topologii gwiazdy może być lokalna sieć komputerowa w biurze, gdzie wszystkie stacje robocze są podłączone do jednego przełącznika. Standardy takie jak Ethernet oraz protokoły sieciowe, takie jak TCP/IP, zostały zaprojektowane z myślą o pracy w takich strukturach. Zastosowanie topologii gwiazdy ułatwia także skalowanie sieci – wystarczy dodać nowe urządzenie do centralnego przełącznika, co czyni ją elastyczną i odpowiednią dla rozwijających się środowisk biurowych.
Pytanie 30
W strukturze hierarchicznej sieci komputery należące do użytkowników znajdują się w warstwie
A. dostępu
B. dystrybucji
C. rdzenia
D. szkieletowej
Wybór odpowiedzi dotyczącej warstwy rdzenia, dystrybucji lub szkieletowej pokazuje pewne nieporozumienia związane z hierarchiczną strukturą sieci komputerowych. Warstwa rdzenia, będąca najwyższą warstwą w modelu, jest odpowiedzialna za szybkie przesyłanie danych między różnymi segmentami sieci oraz zapewnianie wysokiej przepustowości i niezawodności. Jej głównym zadaniem jest transportowanie ruchu danych, a nie bezpośrednia obsługa użytkowników. Z kolei warstwa dystrybucji pełni funkcję pośrednią, agregując ruch z warstwy dostępu i kierując go do rdzenia, co również nie jest jej głównym zadaniem. W kontekście szkieletowej warstwy, można zauważyć, że odnosi się ona do infrastruktury, która wspiera połączenia na dużą skalę, a nie do podłączenia użytkowników. Często popełnianym błędem jest mylenie funkcji i zadań poszczególnych warstw, co prowadzi do nieprawidłowego zrozumienia struktury sieci. Dlatego istotne jest zrozumienie, że to warstwa dostępu jest miejscem, gdzie użytkownicy fizycznie łączą się z siecią, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania całego systemu. Niezrozumienie różnic między tymi warstwami może skutkować nieefektywnym projektowaniem sieci oraz problemami z wydajnością i bezpieczeństwem.
Pytanie 31
Jak nazywa się adres nieokreślony w protokole IPv6?
A. FE80::/64
B. ::/128
C. ::1/128
D. 2001::/64
Adres nieokreślony w protokole IPv6, zapisany jako ::/128, jest używany w sytuacjach, gdy adres nie może być określony lub jest nieznany. Jest to ważny element specyfikacji IPv6, ponieważ pozwala na odróżnienie urządzeń, które nie mają przypisanego konkretnego adresu. Przykładowo, gdy urządzenie próbuje komunikować się z innymi w sieci, ale jeszcze nie otrzymało adresu, może użyć adresu nieokreślonego do wysłania wiadomości. Użycie tego adresu jest kluczowe w kontekście protokołu DHCPv6, gdzie urządzenia mogą wysyłać zapytania o adres IP, korzystając z adresu ::/128 jako źródła. Dodatkowo, adres nieokreślony jest często stosowany w kontekście tworzenia aplikacji sieciowych, które muszą być elastyczne w kontekście przydzielania adresów. Standardy dotyczące IPv6, takie jak RFC 4291, wyraźnie definiują rolę oraz znaczenie adresów nieokreślonych, co czyni je niezbędnym elementem każdej nowoczesnej infrastruktury sieciowej.
Pytanie 32
Gdy komputer K1 wykonuje polecenie ping, otrzymuje odpowiedź od komputera K2. Natomiast po wysłaniu polecenia ping w odwrotnym kierunku komputer K2 nie dostaje odpowiedzi od K1. Oba urządzenia działają na systemie Windows 7 lub 10. Jaka może być przyczyna tej sytuacji?
A. Nieprawidłowa konfiguracja kart sieciowych w komputerach K1 i K2.
B. Ustawienia domyślne zapory na komputerze K1 są skonfigurowane.
C. Zapora sieciowa jest wyłączona na komputerach K1 oraz K2.
D. Karta sieciowa komputera K2 jest uszkodzona.
W przypadku odpowiedzi sugerujących wyłączenie zapory sieciowej na obu komputerach K1 i K2, można zauważyć podstawowy błąd w rozumieniu działania zabezpieczeń sieciowych. Wyłączenie zapory na komputerach nie jest zalecane, ponieważ naraża system na ataki z zewnątrz. Zapory sieciowe mają za zadanie kontrolować ruch sieciowy, a ich wyłączenie wprowadza ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Odpowiedź odnosząca się do nieprawidłowej konfiguracji kart sieciowych również nie jest trafna, gdyż jeśli jedna karta sieciowa działa poprawnie i odpowiada na polecenie ping, to nie można jednoznacznie uznać, że konfiguracja obu kart jest błędna. Istotnym błędem logicznym jest też myślenie, że uszkodzenie karty sieciowej K2 mogłoby prowadzić do braku odpowiedzi na ping z K1, podczas gdy w rzeczywistości, skoro K1 odpowiada, to karta sieciowa K1 działa poprawnie. Uszkodzona karta sieciowa K2 mogłaby prowadzić do zupełnego braku komunikacji, a nie jedynie do braku odpowiedzi na ping. Kluczowe w tej sytuacji jest zrozumienie, że zapory sieciowe są pierwszą linią obrony w zabezpieczaniu sieci, a ich domyślne ustawienia często mają na celu ograniczenie typu ruchu ICMP, co w przypadku braku odpowiedzi jest najbardziej prawdopodobnym rozwiązaniem opisanej sytuacji.
Pytanie 33
Jaką rolę odgrywa usługa proxy?
A. firewalla.
B. pośrednika sieciowego.
C. serwera z usługami katalogowymi.
D. serwera e-mail.
Proxy to taka usługa, która działa jak pośrednik między użytkownikiem a serwerem. Dzięki niemu możemy mieć większe bezpieczeństwo i prywatność, bo ukrywa nasz adres IP i daje dostęp do treści, które mogą być zablokowane w danym regionie. Na przykład, gdy firma korzysta z proxy, może kontrolować, co pracownicy oglądają w internecie, a także monitorować ruch sieciowy i blokować nieodpowiednie strony. Proxy działa też jak bufor, dzięki czemu często odwiedzane strony ładują się szybciej, bo mniej czasu schodzi na ich pobieranie. Warto wiedzieć, że korzystanie z proxy to standard w branży, który pomaga zapewnić bezpieczeństwo i wydajność w zarządzaniu siecią, co potwierdzają różne organizacje, jak Internet Engineering Task Force (IETF).
Pytanie 34
Jakie urządzenie powinno być użyte do połączenia komputerów, aby mogły działać w różnych domenach rozgłoszeniowych?
A. Koncentratora
B. Mostu
C. Regeneratora
D. Rutera
Ruter jest urządzeniem, które odgrywa kluczową rolę w łączeniu różnych domen rozgłoszeniowych, co pozwala na efektywną komunikację między różnymi sieciami. W przeciwieństwie do mostu czy koncentratora, które operują na warstwie drugiej modelu OSI (warstwie łącza danych), ruter funkcjonuje na warstwie trzeciej (warstwa sieci). Jego zadaniem jest zarządzanie ruchem danych pomiędzy różnymi sieciami, co oznacza, że pakiety danych mogą być kierowane do odpowiednich adresów IP, co jest istotne w przypadku, gdy komputery są w różnych podsieciach. Dzięki temu, ruter potrafi zrozumieć, kiedy dane powinny zostać wysłane do innej sieci, a kiedy pozostają w obrębie tej samej. Przykładowo, w dużych organizacjach, które mają różne lokalizacje geograficzne, rutery umożliwiają komunikację między nimi poprzez sieci WAN. Praktyczne zastosowanie ruterów obejmuje nie tylko łączenie lokalnych sieci, ale także umożliwiają one stosowanie zaawansowanych funkcji, takich jak QoS (Quality of Service), które pomagają w zarządzaniu ruchem sieciowym, co jest kluczowe w przypadku aplikacji wymagających niskich opóźnień, jak np. wideokonferencje. W kontekście standardów, rutery muszą być zgodne z protokołami, takimi jak IP (Internet Protocol) oraz muszą wspierać różnorodne protokoły routingu, co czyni je nieodzownym elementem nowoczesnych infrastruktur sieciowych.
Pytanie 35
Z powodu uszkodzenia kabla typu skrętka zanikło połączenie pomiędzy przełącznikiem a komputerem stacjonarnym. Jakie urządzenie pomiarowe powinno zostać wykorzystane do identyfikacji i naprawy usterki, aby nie było konieczne wymienianie całego kabla?
A. Reflektometr TDR
B. Urządzenie do pomiaru mocy.
C. Spektrum analizer.
D. Wielofunkcyjny miernik.
Multimetr, mimo że jest to wszechstronne narzędzie pomiarowe, nie jest optymalnym wyborem do lokalizacji uszkodzeń w kablach sieciowych typu skrętka. Jego główną funkcją jest pomiar napięcia, prądu oraz oporu, co może być użyteczne w diagnostyce obwodów elektronicznych, ale nie dostarcza informacji na temat lokalizacji wad w kablu. W przypadku uszkodzenia kabla typu skrętka multimetr może jedynie pomóc w potwierdzeniu braku ciągłości, co jest zbyt ogólnym podejściem do problemu, zwłaszcza gdy nie znamy dokładnej lokalizacji usterki. Miernik mocy również nie jest odpowiednim narzędziem do tego celu, gdyż jego funkcja ogranicza się do oceny jakości sygnału oraz mocy w danym obwodzie. Miernik mocy może wskazać, że sygnał jest osłabiony, jednak nie wskaże miejsca uszkodzenia ani nie umożliwi dokładnej diagnostyki. Analizator widma, choć użyteczny w kontekście analizy częstotliwości sygnałów, również nie jest narzędziem do lokalizacji uszkodzeń kablowych. Jego stosowanie skupia się na ocenie jakości sygnału w danym zakresie częstotliwości, co nie odpowiada na pytanie o konkretne uszkodzenie kabla. Te narzędzia, mimo że mają swoje zastosowanie w diagnostyce, nie są wystarczające do rozwiązywania problemów z uszkodzonymi kablami skrętkowymi i mogą prowadzić do błędnych wniosków, co z kolei wydłuża czas naprawy oraz zwiększa koszty operacyjne.
Pytanie 36
Jakie oprogramowanie odpowiada za funkcję serwera DNS w systemie Linux?
A. vsftpd
B. samba
C. apache
D. bind
Poprawna odpowiedź to bind, który jest popularnym serwerem DNS w systemach Linux. Bind, czyli Berkeley Internet Name Domain, to oprogramowanie, które implementuje protokół DNS (Domain Name System). Umożliwia to rozwiązywanie nazw domenowych na adresy IP, co jest kluczowe dla funkcjonowania internetu. Bind jest skonfigurowany do pracy zarówno jako serwer nazw autoritarny, jak i serwer rekurencyjny, co oznacza, że może odpowiadać na zapytania o nazwę domeny i jednocześnie przekazywać zapytania do innych serwerów DNS w celu uzyskania odpowiedzi. Przykładowo, gdy użytkownik wpisuje adres www.example.com w przeglądarce, serwer DNS wykorzystujący bind przekształca tę nazwę w odpowiedni adres IP, co pozwala na nawiązanie połączenia z właściwym serwerem. Bind jest zgodny z różnymi standardami, w tym RFC 1035, co czyni go niezawodnym narzędziem w zarządzaniu nazwami domenowymi. Dobrą praktyką jest regularne aktualizowanie konfiguracji serwera DNS oraz monitorowanie jego działania, aby zapewnić bezpieczeństwo i optymalną wydajność.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
Jakie polecenie spowoduje wymuszenie aktualizacji wszystkich zasad grupowych w systemie Windows, bez względu na to, czy uległy one zmianie?
A. gpupdate /wait
B. gpupdate /boot
C. gpupdate /force
D. gpupdate /sync
Odpowiedź 'gpupdate /force' jest prawidłowa, ponieważ to polecenie wymusza ponowne przetworzenie zasad grupy w systemie Windows, niezależnie od tego, czy zostały one zmienione od ostatniej aktualizacji. W praktyce oznacza to, że wszystkie zasady grupowe, zarówno dotyczące komputerów, jak i użytkowników, będą stosowane w bieżącej sesji. Przykładem zastosowania tego polecenia może być sytuacja, gdy administrator systemu wprowadził zmiany w politykach bezpieczeństwa i chce, aby te zmiany natychmiast wpłynęły na użytkowników lub maszyny w sieci, bez potrzeby czekania na automatyczne synchronizacje. Warto podkreślić, że stosowanie 'gpupdate /force' jest zalecane w sytuacjach wymagających natychmiastowych aktualizacji polityk, aby zapewnić zgodność z organizacyjnymi standardami bezpieczeństwa i najlepszymi praktykami zarządzania IT. W związku z tym, to polecenie jest kluczowym narzędziem w arsenale administratorów sieciowych, którzy muszą utrzymać kontrolę nad politykami grupowymi.
Pytanie 40
Administrator zamierza udostępnić folder C:\instrukcje w sieci trzem użytkownikom należącym do grupy Serwisanci. Jakie rozwiązanie powinien wybrać?
A. Udostępnić folder C:\instrukcje grupie Serwisanci bez ograniczeń co do liczby równoczesnych połączeń
B. Udostępnić dysk C: grupie Serwisanci i nie ograniczać liczby równoczesnych połączeń
C. Udostępnić grupie Wszyscy folder C:\instrukcje i ustalić limit równoczesnych połączeń na 3
D. Udostępnić grupie Wszyscy dysk C: i ograniczyć liczbę równoczesnych połączeń do 3
Wybór opcji, która zakłada udostępnienie dysku C: grupie Serwisanci lub grupie Wszyscy, nie jest zgodny z zasadą minimalnych uprawnień, co zwiększa ryzyko naruszenia bezpieczeństwa. Udostępnienie całego dysku C: może prowadzić do nieautoryzowanego dostępu do wrażliwych danych, co może narazić organizację na różnorodne zagrożenia, w tym utratę danych lub naruszenie prywatności. Dodatkowo, ograniczenie liczby równoczesnych połączeń do trzech w przypadku udostępnienia dysku C: dla grupy Wszyscy jest niewłaściwe, ponieważ nie rozwiązuje problemu z nadmiernym dostępem. Ograniczenie połączeń nie wpływa na bezpieczeństwo, a jedynie może wprowadzać frustrację wśród użytkowników, którzy będą musieli czekać na dostęp. Należy również zauważyć, że opcje udostępnienia folderu C:\instrukcje grupie Wszyscy są nieefektywne, ponieważ prowadzą do szerszego dostępu niż zamierzano, co narusza podstawowe zasady zarządzania dostępem. Ostatecznie, błędne podejście do zarządzania uprawnieniami może prowadzić do poważnych konsekwencji dla organizacji, w tym do naruszeń bezpieczeństwa oraz marnotrawstwa zasobów, co jest sprzeczne z obowiązującymi standardami branżowymi.