Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 17:24
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 17:34

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Dzienne spożycie paszy przez kurczęta brojlery w 3. tygodniu życia wynosi 89 g/szt. Ile wyniesie dzienne spożycie paszy przez stado 3000 szt. brojlerów?

A. 267 kg

B. 26,70 kg

C. 2670 kg

D. 2,67 t

Dokładnie tak! Dzienne spożycie paszy przez jedno kurczę brojlery w 3. tygodniu życia wynosi 89 g. Jeśli mamy stado liczące 3000 sztuk, trzeba po prostu przemnożyć te wartości: 89 g × 3000 = 267 000 g. Teraz jeszcze trzeba przeliczyć gramy na kilogramy, bo tak podane są odpowiedzi. 267 000 g to nic innego jak 267 kg. Takie zadanie bardzo często pojawia się w praktyce hodowlanej, bo pozwala prawidłowo oszacować ilość paszy do zamówienia na fermę lub ustalić harmonogramy karmienia. Warto pamiętać, że normy żywieniowe dla brojlerów są ściśle określone i niedobory paszy mogą bardzo mocno odbić się na opłacalności produkcji. Z mojego doświadczenia wynika, że osoby pracujące w kurnikach często mają tabelki z dziennymi dawkami na każdy wiek kurcząt – bez tego łatwo się pomylić o rzędy wielkości. W branży drobiarskiej trzymanie się zaleceń dotyczących ilości paszy to podstawa, bo dzięki temu stado rośnie równomiernie i nie ma niepotrzebnych strat. Właśnie takie zadania pokazują, dlaczego matematyka jest tak ważna w rolnictwie – bez tych obliczeń zarządzanie produkcją byłoby mocno utrudnione. No i jeszcze ciekawostka: w praktyce wynik zawsze zaokrągla się lekko w górę, bo lepiej mieć minimalny zapas paszy niż niedobór.

Pytanie 2

Modyfikację grupy wiekowej zwierzęcia z powodu jego wieku lub zmianę grupy użytkowej w wyniku zmiany metody użytkowania, w tabeli obrotu stada dokumentuje się jako

A. przeznaczenie

B. przeklasowanie

C. przeniesienie

D. przemieszczenie

Przeklasowanie to termin stosowany w zarządzaniu stadem, który odnosi się do zmiany grupy wiekowej zwierzęcia lub zmiany grupy użytkowej w wyniku zmiany sposobu użytkowania. W praktyce, przeklasowanie jest szczególnie istotne w kontekście rejestracji zwierząt hodowlanych, gdzie precyzyjne dokumentowanie zmian jest kluczowe dla ścisłego zarządzania stadem, a także dla celów analitycznych i raportowych. Na przykład, jeśli młode bydło przechodzi z grupy cieląt do grupy jałówek, taka zmiana powinna zostać odpowiednio udokumentowana jako przeklasowanie. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące hodowli zwierząt, podkreślają znaczenie dokładnych zapisów w tabelach obrotu stada, aby umożliwić przejrzystość i kontrolę w hodowli. Ponadto, przeklasowanie wpływa na zarządzanie wydajnością zwierząt, ich zdrowiem oraz na realizację celów hodowlanych, co czyni tę procedurę niezwykle istotną.

Pytanie 3

Substancje, które są dodawane do pasz w celu zabezpieczenia składników podatnych na utlenianie, takich jak witaminy czy karoteny, to

A. enzymy paszowe

B. konserwanty

C. antyoksydanty

D. detoksykanty

Detoksykanty są substancjami, które mają na celu usuwanie toksycznych związków z organizmu zwierząt, ale nie mają bezpośredniego wpływu na ochronę składników odżywczych w paszy przed utlenianiem. Enzymy paszowe są natomiast dodatkami, które pomagają w trawieniu i przyswajaniu składników odżywczych, ale nie działają jako środki ochronne dla wrażliwych substancji. Z kolei konserwanty są używane głównie w celu przedłużenia trwałości paszy poprzez hamowanie rozwoju mikroorganizmów, a nie ochronę przed utlenianiem. Typowe błędy myślowe prowadzące do mylenia tych pojęć wynikają z braku zrozumienia różnic w funkcji dodatków do pasz. Właściwe zastosowanie antyoksydantów jest kluczowe dla jakości paszy, a stosowanie niewłaściwych substancji, jak detoksykanty, enzymy paszowe czy konserwanty, może prowadzić do nieoptymalnego żywienia zwierząt oraz obniżenia wartości odżywczej pasz. W branży paszowej istotne jest, aby wszyscy uczestnicy rynku mieli świadomość znaczenia i ról, jakie pełnią różne dodatki, aby podejmować właściwe decyzje dotyczące ich stosowania.

Pytanie 4

W gospodarstwie, w którym znajduje się 6 000 kur niosek, z których każda waży średnio 2 kg, jaką wartość ma DJP?

A. 36

B. 18

C. 12

D. 24

Zrozumienie jednostek przeliczeniowych zwierząt (DJP) jest kluczowe w zarządzaniu gospodarstwem hodowlanym, jednak często pojawiają się błędy w ich interpretacji. Odpowiedzi, które nie uwzględniają właściwego przelicznika dla kur niosek, prowadzą do błędnych obliczeń. Na przykład, wybierając 18 DJP, można założyć, że zakłada się, iż kur nie ma wystarczającej masy, co nie odpowiada rzeczywistości, ponieważ standardowy przelicznik jasno określa, że jedna kura nioska o wadze 2 kg odpowiada 0,4 DJP. Podobnie, wybierając 36 DJP, można dojść do wniosku, że każda kura jest liczona jako 1 DJP, co podwyższa całkowitą wartość jednostek przeliczeniowych, co jest niezgodne z faktycznymi normami. W przypadku 12 DJP z kolei pojawia się niedoszacowanie, które może wynikać z błędów w ocenie liczby kur lub ich masy. Błędy te często wynikają z nieznajomości przeliczników oraz nieprawidłowego podejścia do analizy danych dotyczących hodowli. Kluczowe w tym kontekście jest zrozumienie, że DJP to nie tylko liczba zwierząt, ale również ich masa, które wpływają na zapotrzebowanie na paszę i całokształt produkcji. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje nie tylko poprawne zarządzanie gospodarstwem, ale także utrzymanie jego rentowności i zgodności z regulacjami prawnymi.

Pytanie 5

Jakiego dodatku używa się do wzbogacenia żywienia krow w okresie zimowym w celu uzupełnienia wapnia?

A. kredę pastewną

B. lizawki

C. drożdże pastewne

D. kwaśny węglan sodu

Kreda pastewna to naprawdę ważny element w diecie krów, zwłaszcza zimą, kiedy świeżych źródeł wapnia jest mało. Wapń ma sporo zadań, m.in. pomaga w budowie kości i normalnym funkcjonowaniu mięśni. Kreda to naturalny minerał, pełen węglanu wapnia, który nie tylko dostarcza wapń, ale też wpływa na pH w żołądku, co może pomóc w trawieniu. Tak więc, dodanie 1-2% kredy do jedzenia krów mlecznych to dobry sposób na zapobieganie niedoborom wapnia, co jest super ważne, zwłaszcza dla krów w laktacji, które potrzebują go więcej. Warto regularnie sprawdzać poziom wapnia w diecie i stosowanie kredy pastewnej to jedna z najlepszych praktyk, bo to wspiera zdrowie zwierząt i ich wydajność.

Pytanie 6

Zjawiskiem nietypowym dla behawioryzmu krów jest sytuacja, gdy

A. krowa żeruje w sąsiedztwie swoich odchodów

B. krowa o dominującej pozycji w grupie rozpoczyna żerowanie, inne podążają za nią

C. w grupie krów występuje hierarchia społeczna

D. każda krowa posiada indywidualny dystans osobisty

Krowy, jako zwierzęta stadne, wykazują różnorodne zachowania społeczne, w tym hierarchię i dystans osobniczy. Jednak sytuacja, w której krowa pasie się w pobliżu własnych odchodów, jest nietypowa i niezgodna z ich naturalnymi instynktami. Krowy, podobnie jak inne zwierzęta roślinożerne, zazwyczaj unikają obszarów, gdzie mogłyby znaleźć się ich odchody, gdyż mogą one być źródłem patogenów i zanieczyszczeń. W praktyce, dobrze zorganizowane systemy hodowli bydła stosują zasady bioasekuracji, aby zapewnić zdrowie zwierząt, co obejmuje ograniczenie kontaktu zwierząt z ich odchodami. Przykładowo, w nowoczesnych oborach stosuje się systemy wentylacji oraz odpowiednie zagospodarowanie przestrzeni, aby zapobiec zanieczyszczeniom. Zrozumienie tego zachowania krów ma znaczenie w kontekście zrównoważonego rozwoju hodowli zwierząt oraz poprawy dobrostanu bydła, co jest zgodne z wytycznymi organizacji takich jak World Organisation for Animal Health (OIE).

Pytanie 7

Jakim stawem łączą się kość ramienna z kośćmi przedramienia?

A. łokciowy

B. ramienny

C. nadgarstkowy

D. kolanowy

Staw łokciowy łączy kość ramienną z kośćmi przedramienia, czyli kością promieniową i łokciową. Jest to staw złożony, który umożliwia zarówno zginanie, jak i prostowanie oraz rotację przedramienia. W praktyce, pełni kluczową rolę w umożliwieniu ruchów takich jak podnoszenie i przenoszenie przedmiotów, a także w wielu sportach, gdzie precyzyjne ruchy rąk są niezbędne. Zgodnie z anatomią człowieka, staw łokciowy zapewnia stabilność podczas wykonywania codziennych czynności, a także w dyscyplinach wymagających dużej precyzji, jak rzut dyskiem czy strzelectwo. Ponadto, odpowiednie zrozumienie budowy i funkcji stawu łokciowego jest istotne w rehabilitacji po urazach, ponieważ pozwala na opracowanie skutecznych programów terapeutycznych, które przywracają pełną funkcjonalność kończyny górnej.

Pytanie 8

Jaja do inkubacji powinny być

A. jak największe

B. wyczyszczone

C. świeże

D. w kształcie kulistym

Świeżość jaj wylęgowych jest kluczowym czynnikiem wpływającym na ich zdolność do wylęgu. Jaja, które są świeże, mają wyższe prawdopodobieństwo, że będą zawierały zdrowe zarodki oraz będą miały lepsze parametry wylęgowe. W praktyce, świeżość jaj oznacza, że powinny być one zebrane w ciągu ostatnich kilku dni, najlepiej nieprzekraczających tygodnia. Warto również zwrócić uwagę na warunki przechowywania, które powinny być kontrolowane pod kątem temperatury i wilgotności, aby zminimalizować ryzyko degradacji jakości. W przypadku wylęgu drobiu, standardy branżowe, takie jak te ustalane przez Międzynarodową Organizację Pracy (ILO) oraz inne agencje, rekomendują stosowanie jaj zbieranych w świeżym stanie, które są dokładnie klasyfikowane i monitorowane. Właściwe zarządzanie świeżością jaj ma bezpośredni wpływ na efektywność hodowli oraz zdrowie przyszłych ptaków. Dlatego też, utrzymanie wysokich standardów świeżości jest kluczowe dla sukcesu w produkcji drobiu i zapewnienia jakości mięsa oraz jaj.

Pytanie 9

Wskaż produkt uboczny, który powstaje podczas wytwarzania piwa i jest stosowany w karmieniu bydła.

A. Młóto

B. Śruta poekstrakcyjna

C. Makuchy

D. Ekspelery

Młóto jest istotnym produktem ubocznym powstającym podczas produkcji piwa, który znajduje zastosowanie w żywieniu zwierząt, w szczególności bydła mlecznego. Jest to materiał bogaty w białko, błonnik oraz składniki mineralne, co czyni go wartościowym dodatkiem do paszy dla krów. Młóto, będące pozostałością po procesie warzenia, zawiera znaczące ilości składników odżywczych, które mogą wspierać zdrowie i wydajność mleczną krów. W praktyce, stosowanie młóta w diecie bydła może poprawić efektywność wykorzystania paszy oraz wpłynąć na jakość mleka. Warto również zauważyć, że młóto ma korzystny wpływ na procesy fermentacyjne w żołądku krów, co może przyczyniać się do lepszego trawienia i przyswajania składników odżywczych. W branży hodowlanej młóto jest często wykorzystywane jako składnik pasz treściwych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami żywienia zwierząt. Zarządzanie paszami z młóta, odpowiednie dawkowanie oraz analiza wartości odżywczej są kluczowe dla osiągania optymalnych wyników produkcyjnych.

Pytanie 10

Nerka gładka wielobrodawkowa występuje

A. u bydła.

B. u konia.

C. u owcy.

D. u świni.

Nerka gładka wielobrodawkowa to specyficzna cecha anatomiczna, która w praktyce weterynaryjnej pozwala szybko rozpoznać narząd świni podczas sekcji lub badania. U świni każda brodawka nerkowa odprowadza osobno mocz do miedniczki nerkowej, a powierzchnia nerki jest gładka, bez widocznych płatów. Co ciekawe, mimo tej gładkości, wewnątrz znajduje się wiele brodawek (czyli ujść piramid nerkowych), stąd określenie „wielobrodawkowa”. To odróżnia nerkę świni od np. nerki bydła, gdzie brodawki są liczne, ale powierzchnia nerki jest wyraźnie płatowana, no i od konia czy owcy, gdzie dominują nerki jednobrodawkowe. W praktyce rozpoznanie tej budowy ma kluczowe znaczenie np. przy ocenie zmian patologicznych, w weterynaryjnej diagnostyce obrazowej czy przy doborze technik chirurgicznych. Moim zdaniem łatwo to przeoczyć, gdy patrzy się tylko na zewnętrzny wygląd, nie uwzględniając budowy wewnętrznej. Przykładowo – przy rozpoznawaniu martwicy brodawek czy kamicy moczowej, znajomość specyfiki budowy nerki świni pozwala przewidzieć rozprzestrzenianie się zmian. Warto pamiętać, że takie szczegóły anatomiczne mają znaczenie praktyczne, nie tylko teoretyczne – chociażby w technologii produkcji mięsa, gdzie różnice w budowie narządów muszą być uwzględnione podczas rozbioru tusz. Branży mięsnej nie wypada tego nie znać.

Pytanie 11

Gdzie zaczyna się mały krwiobieg?

A. w lewym przedsionku

B. w prawej komorze

C. w prawym przedsionku

D. w lewej komorze

Odpowiedzi wskazujące na lewy przedsionek, lewą komorę czy prawy przedsionek nie są poprawne, ponieważ w małym krwiobiegu to właśnie prawa komora jest kluczowym punktem startowym. Lewy przedsionek i lewa komora są częścią dużego krwiobiegu, który zajmuje się rozprowadzaniem utlenowanej krwi po całym organizmie. Typowym błędem myślowym jest mylenie ról poszczególnych komór serca. Często ludzie uważają, że wszystkie krążenia (małe i duże) zaczynają się od lewej strony serca, co nie jest zgodne z rzeczywistością. Prawy przedsionek natomiast pełni funkcję zbiornika dla krwi odtlenowanej, która wpływa do serca z organizmu. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że mały krwiobieg ma odrębne miejsce rozpoczęcia i zakończenia, które różni się od dużego krwiobiegu. Ustanowienie jasnego zrozumienia obydwu krwiobiegów jest kluczowe w kontekście chorób serca i płuc, gdzie złożoność tych układów wymaga szczegółowej analizy ich funkcjonowania.

Pytanie 12

Wybierz rasę kóz odpowiednią do hodowli mięsnej?

A. Alpejska

B. Saaneńska

C. Kaszmirska

D. Burska

Burska koza jest jedną z najlepszych ras do użytkowania mięsnego, ze względu na swoje walory produkcyjne oraz wysoką jakość mięsa. Rasa ta charakteryzuje się dużą masą ciała, co wpływa na wydajność rzeźną. Burskie kozy osiągają wagę do 90 kg, a ich mięso jest cenione za delikatność i intensywny smak. W hodowli zwraca się uwagę na ich odporność na choroby oraz zdolność do adaptacji w różnych warunkach klimatycznych. Dodatkowo, burskie kozy są stosunkowo łatwe w utrzymaniu, co sprawia, że są popularne wśród rolników zajmujących się produkcją mięsa. Dobre praktyki związane z ich hodowlą obejmują odpowiednią dietę bogatą w białko oraz regularne kontrole weterynaryjne, co przekłada się na zdrowie zwierząt oraz jakość uzyskiwanego mięsa. Hodowcy, którzy decydują się na Burskie kozy, powinni również brać pod uwagę aspekty etyczne związane z dobrostanem zwierząt, co w dłuższej perspektywie przyczynia się do zrównoważonego rozwoju produkcji mięsnej.

Pytanie 13

Przed wprowadzeniem kateteru do pochwy, ważne jest, aby zadbać o czystość warg sromowych u lochy. Jak należy postępować?

A. gdy są zabrudzone

B. w przypadku podejrzenia infekcji

C. w każdej sytuacji

D. wyłącznie u pierwiastek

Właściwa higiena warg sromowych lochy przed wprowadzeniem cewnika jest kluczowym elementem zapobiegającym zakażeniom dróg rodnych. Czystość tych obszarów powinna być utrzymywana w każdym przypadku, niezależnie od stanu zdrowia lochy, ponieważ bakterie mogą być obecne w różnych lokalach i stanach chorobowych. Przykładem może być sytuacja, w której nawet zdrowa locha może mieć niewidoczne patogeny, mogące prowadzić do infekcji. Aby zadbać o higienę, przed wprowadzeniem kateteru należy umyć wargi sromowe letnią wodą z mydłem, a następnie osuszyć je czystym ręcznikiem. Dobrą praktyką jest również stosowanie jednorazowych rękawiczek, co minimalizuje ryzyko przenoszenia bakterii z rąk na wrażliwe obszary ciała. Właściwe przygotowanie do zabiegu jest zgodne z zasadami aseptyki i antyseptyki, co powinno być standardem w każdej hodowli zwierząt.

Pytanie 14

Samice którego gatunku mają najkrótszy okres ciąży?

A. Owca.

B. Koza.

C. Bydło.

D. Świnia.

Wybrałeś odpowiedź dotyczącą świni, co jest w pełni zgodne z danymi zootechnicznymi. Okres ciąży u samic świń, inaczej loch, wynosi przeciętnie około 114 dni, czyli mniej więcej trzy miesiące, trzy tygodnie i trzy dni. To najkrótszy czas spośród wymienionych gatunków, co jest bardzo praktycznie wykorzystywane w produkcji trzody chlewnej, zwłaszcza w cyklu intensywnym. Tak krótki okres rozwoju płodowego pozwala na uzyskanie większej liczby miotów w ciągu roku, co z kolei przekłada się na opłacalność hodowli. Z mojego doświadczenia hodowcy naprawdę cenią sobie tę właściwość, bo szybciej można planować kolejne pokolenia i efektywniej zarządzać stadem. Dla porównania – u krów czy kóz okres ciąży jest znacznie dłuższy, więc cykl produkcyjny rozciąga się w czasie. Standardy branżowe, na przykład zalecenia Polskiego Związku Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej, mocno podkreślają znaczenie dokładnego monitorowania cyklu rozrodczego i terminów wyproszeń, właśnie ze względu na te krótkie okresy. W praktyce, umiejętność szybkiego rozpoznawania objawów rui i ciąży u loch jest kluczowa dla sukcesu technologa produkcji trzody. Takie szczegóły naprawdę robią różnicę w efektywności gospodarstwa. Warto też pamiętać, że intensywna produkcja świń opiera się na precyzyjnym zarządzaniu kalendarzem rozrodu – bo właśnie ten najkrótszy okres ciąży daje największe możliwości manipulacji cyklem produkcyjnym.

Pytanie 15

Oblicz spodziewaną datę rozpoczęcia następnej rui u klaczy, jeśli objawy ostatniej rui zanikły 6 marca, a jej czas trwania wynosił 6 dni?

A. 31 marca

B. 6 kwietnia

C. 15 marca

D. 24 marca

Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia cyklu rui u klaczy oraz pomylenia poszczególnych etapów w tym cyklu. Na przykład, odpowiedź sugerująca 15 marca mogła wynikać z błędnego założenia, że kolejna ruja rozpoczyna się bezpośrednio po zakończeniu ostatniej, co jest niezgodne z rzeczywistością. Klacze po zakończeniu rui nie wchodzą natychmiast w nowy cykl, lecz przechodzą przez okres anestrusu. Odpowiedzi takie jak 31 marca czy 6 kwietnia mogą z kolei wynikać z mylnego przyjęcia dłuższego okresu anestrusu, co także nie odpowiada typowym cyklom rui. Klacze mają ustalony schemat rui, gdzie średni czas między ruji wynosi około 21 dni, a do tego wlicza się czas trwania samej rui oraz anestrusu. Odpowiedzi te ujawniają często typowe błędy myślowe, takie jak nadmierne uproszczenie procesu, które mogą prowadzić do niewłaściwych wniosków. Hodowcy koni powinni być świadomi tych cykli, aby prawidłowo planować działania związane z reprodukcją, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności hodowli oraz zdrowia zwierząt.

Pytanie 16

Nadmiar witamin w ciele ludzkim nazywany jest

A. hiperwitaminozą

B. witaminozą

C. hipowitaminozą

D. awitaminozą

Hiperwitaminoza to stan, w którym w organizmie występuje nadmiar witamin, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. W szczególności dotyczy to witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, takich jak witamina A, D, E i K, które są magazynowane w organizmie i mogą kumulować się w niebezpiecznych ilościach. Na przykład, nadmiar witaminy A może prowadzić do toksyczności, objawiającej się bólami głowy, zawrotami głowy, a w skrajnych przypadkach do uszkodzenia wątroby. Z kolei nadmiar witaminy D może powodować hiperkalcemię, co skutkuje osłabieniem kości i problemami z nerkami. W praktyce, aby uniknąć hiperwitaminozy, ważne jest, aby stosować się do zaleceń dotyczących dawkowania suplementów diety oraz konsultować wszelkie zmiany w diecie z lekarzem lub dietetykiem. Warto również pamiętać, że różne grupy społeczne mogą mieć odmienne zapotrzebowanie na witaminy, co powinno być brane pod uwagę w planowaniu diety. Standardy żywieniowe, takie jak te opracowane przez FAO i WHO, dostarczają wskazówek dotyczących bezpiecznego spożycia witamin.

Pytanie 17

Największy gruczoł w organizmach zwierzęcych, odpowiedzialny za produkcję żółci, zlokalizowany w jamie brzusznej, usytuowany przed żołądkiem, na przeponie, to

A. śledziona

B. wątroba

C. trzustka

D. grasica

Wątroba jest największym gruczołem w organizmie zwierzęcym i pełni kluczowe funkcje metaboliczne oraz detoksykacyjne. Znajduje się w jamie brzusznej, tuż pod przeponą, przed żołądkiem. Jej główną rolą jest produkcja żółci, która jest niezbędna do emulgacji tłuszczów w procesie trawienia. Wątroba także uczestniczy w metabolizmie węglowodanów, białek oraz lipidów, a także w magazynowaniu witamin i minerałów. Na przykład, wątroba przechowuje glikogen, który może być przekształcony w glukozę w sytuacjach wymagających dostarczenia energii. Dobre praktyki w medycynie weterynaryjnej i ludzkiej uwzględniają regularne badania funkcji wątroby, aby monitorować jej stan i wykrywać potencjalne choroby na wczesnym etapie. Dlatego zrozumienie roli wątroby w organizmie jest nie tylko istotne dla nauk biologicznych, ale także dla klinicznych zastosowań w diagnostyce i terapii.

Pytanie 18

Który z elementów pasz wykorzystywanych w karmieniu knurów, w przypadku niedoboru powoduje uczucie głodu, a w zbyt dużej ilości może wpływać negatywnie na strawność paszy?

A. Białko

B. Włókno

C. Popiół

D. Tłuszcz

Włókno jest kluczowym składnikiem pasz, który ma istotny wpływ na procesy trawienne u knurów. W niedoborze włókna zwierzęta mogą odczuwać głód, ponieważ włókno wpływa na objętość paszy, a tym samym na poczucie sytości. Dobrze zbalansowana dieta powinna zawierać optymalną ilość włókna, aby wspierać prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego. Włókno wspomaga perystaltykę jelit oraz jest niezbędne do utrzymania zdrowia mikroflory jelitowej. Zbyt mała ilość włókna w diecie może prowadzić do zaburzeń trawiennych, a w skrajnych przypadkach do kolki. Z drugiej strony, nadmiar włókna w diecie może prowadzić do pogorszenia strawności paszy. Włókna, zwłaszcza te o wysokiej ligninowej zawartości, mogą utrudniać dostęp enzymów trawiennych do składników odżywczych, co może negatywnie wpływać na wchłanianie energii i białka. Dlatego ważne jest, aby hodowcy dostosowywali poziom włókna w paszach do potrzeb żywieniowych zwierząt, uwzględniając ich wiek, kondycję i cel hodowlany. Przykładowo, w żywieniu knurów reprodukcyjnych zaleca się stosowanie włókna surowego na poziomie 5-10%, co sprzyja prawidłowej kondycji i wydajności.

Pytanie 19

Oksytocyna jest rodzajem hormonu

A. wspierającym przebieg ciąży

B. ulepszającym wydalenie płodu

C. przyśpieszającym proces owulacji

D. hamującym wydzielanie mleka

Oksytocyna jest hormonem peptydowym, który odgrywa kluczową rolę w procesie porodowym, szczególnie w fazie wypierania płodu. Hormon ten stymuluje skurcze macicy, co jest niezbędne do skutecznego narodzin dziecka. Oksytocyna jest wydzielana przez przysadkę mózgową i jej działanie jest znane jako 'hormon miłości', ponieważ również sprzyja tworzeniu więzi emocjonalnych. W praktyce klinicznej, oksytocyna jest często stosowana w indukcji porodu lub w celu wzmocnienia skurczów macicy podczas porodu. Zrozumienie roli oksytocyny w porodzie jest istotne dla personelu medycznego, ponieważ właściwe jej zastosowanie może znacznie poprawić wyniki porodowe i zminimalizować ryzyko powikłań. Ponadto, badania pokazują, że oksytocyna ma również wpływ na zachowania społeczne i empatię, co czyni ją interesującym obszarem badań w kontekście psychologii i psychiatrii.

Pytanie 20

Aby polepszyć właściwości jakościowe wołowiny pochodzącej z hodowli krów mlecznych, stosuje się krzyżowanie towarowe krów mlecznych z buhajami ras mięsnych. Do takiego krzyżowania zazwyczaj wybiera się buhaja rasy

A. Ayrshire

B. Hereford

C. Angler

D. Jersey

Krzyżowanie krów mlecznych z buhajami ras mięsnych, takimi jak Hereford, ma na celu poprawę cech jakościowych mięsa, co jest kluczowe w produkcji wołowiny. Rasa Hereford jest znana ze swojej efektywności w produkcji mięsa o wysokiej jakości, co wynika z jej doskonałego przyrostu masy oraz korzystnego stosunku mięsa do kości. Praktyczne zastosowanie krzyżowania z buhajem Hereford polega na uzyskaniu potomstwa, które łączy cechy mleczne krów z walorami mięsnymi Hereforda. Dzięki temu uzyskuje się cielęta, które są bardziej odporne na choroby, lepiej przyrastają, a także mają wyższy wskaźnik jakości mięsa. W wielu krajach, takich jak Stany Zjednoczone czy Australia, krzyżowanie to stało się standardową praktyką w hodowli bydła, co przyczynia się do wzrostu rentowności gospodarstw poprzez zwiększenie jakości produkowanej wołowiny oraz poprawę efektywności ekonomicznej. Włączenie buhaja Hereford do programu hodowlanego jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie kluczowe jest łączenie cech różnych ras, aby maksymalizować korzyści zarówno ekonomiczne, jak i produkcyjne.

Pytanie 21

Trzeci palec stanowi najbardziej dystalną część kończyn

A. kotów.

B. owiec.

C. psów.

D. koni.

Trzeci palec jako najbardziej dystalna część kończyny to bardzo charakterystyczna cecha budowy anatomicznej konia. U koni doszło do silnej redukcji liczby palców w toku ewolucji. Z całej pierwotnej, pięciopalczastej kończyny ssaka, u konia pozostał tylko jeden funkcjonalny – właśnie trzeci. To ten palec tworzy oś kończyny, a jego końcowa część to puszka kopytowa. Z mojej perspektywy to mega ważne, bo dzięki tej adaptacji koń jest świetnie przystosowany do biegu na twardym podłożu. Wiedza o tym przydaje się praktycznie – na przykład przy kuciu koni, rozpoznawaniu urazów kopyta czy analizie chodu. W przypadku urazów trzeba wiedzieć, że cała masa ciała opiera się właśnie na tym palcu, więc nawet drobne uszkodzenia mają ogromne znaczenie dla zdrowia zwierzęcia. Branżowe standardy weterynaryjne podkreślają konieczność znajomości tej unikalnej budowy, bo ma to wpływ na profilaktykę, rozpoznawanie kulawizn i dobór sprzętu ortopedycznego. Bardzo ciekawe jest też to, że pozostałości innych palców – tzw. rysiki – są obecne, ale nie mają znaczenia funkcjonalnego. Takie szczegóły techniczne serio mogą się przydać na praktykach czy w pracy w stajni.

Pytanie 22

W dokumencie „Zgłoszenie owiec do rejestru” jagnię, którego matka jest rasy merynos polski, a ojciec rasy texel, otrzyma oznaczenie kodem

A. krzyżówki z rasami mięsnymi.

B. rasy ojca.

C. rasy matki.

D. krzyżówki z rasami plennymi.

Bardzo dobrze, że wybrałeś właśnie tę odpowiedź, bo w przypadku dokumentu „Zgłoszenie owiec do rejestru”, jeśli jagnię pochodzi z matki rasy merynos polski oraz ojca rasy texel, powinno się oznaczyć je jako krzyżówkę z rasami mięsnymi. Wynika to z zasad identyfikacji i klasyfikacji zwierząt gospodarskich w Polsce – przy takich połączeniach rasowych decyduje nie rasa matki czy ojca, tylko właśnie charakter krzyżówki. Texel jest typową rasą mięsną, a merynos polski raczej kierunkiem wełnistym, chociaż też wykorzystuje się go w produkcji mięsa. Jeżeli więc jagnię ma wśród przodków rasę mięsną, taką jak texel, a drugi rodzic nie jest również typowo mięsną rasą, to zgodnie z zasadami rejestracji wpisuje się je jako krzyżówkę z rasą mięsną. Takie podejście pomaga prowadzić bardziej precyzyjne statystyki hodowlane i lepiej zarządzać stadem pod kątem produkcji mięsa. Z mojego doświadczenia, w praktyce dokumentacja tego typu ułatwia też późniejszą sprzedaż jagniąt na rzeź czy do dalszej hodowli, bo potencjalny odbiorca od razu widzi, że zwierzę ma geny ras mięsnych. Moim zdaniem warto znać te klasyfikacje nie tylko dla poprawności formalnej, ale też dla lepszego planowania pracy w gospodarstwie – szczególnie jeśli myśli się o specjalizacji w kierunku mięsnym.

Pytanie 23

Ilustracja przedstawia schemat zewnętrznej budowy nerek

A. psa.

B. świni.

C. krowy.

D. konia.

Charakterystyczną cechą budowy zewnętrznej nerek konia, widoczną na przedstawionym schemacie, jest ich wyraźnie gładka powierzchnia oraz różnica w kształcie między nerką lewą a prawą. Nerka lewa u konia ma typowy kształt fasoli, natomiast prawa jest bardziej sercowata – to dość nietypowe wśród ssaków domowych i właśnie ten szczegół najczęściej pozwala bezbłędnie rozpoznać narząd tego gatunku. W praktyce weterynaryjnej rozpoznanie budowy nerek jest bardzo ważne, np. przy badaniach ultrasonograficznych czy podczas zabiegów chirurgicznych. Z mojego doświadczenia wynika, że warto zwracać uwagę na umiejscowienie moczowodów oraz stosunkowo szerokie ujścia żył i tętnic nerkowych u konia – ich rozplanowanie na schemacie dokładnie odzwierciedla anatomiczną rzeczywistość. Dobra praktyka to zawsze porównywać schematyczne rysunki z preparatami rzeczywistymi, bo tylko tak można nauczyć się praktycznego rozróżniania narządów u różnych gatunków. Warto też wiedzieć, że taka wiedza jest niezbędna nie tylko w weterynarii, ale też np. w technologii produkcji żywności, gdzie umiejętność identyfikacji narządów podczas rozbioru tuszy zwierząt bywa po prostu wymagana zawodowo.

Pytanie 24

W Polsce ocena kondycji krów mlecznych (BCS) jest przeprowadzana w skali

A. dziesięciostopniowej

B. pięciostopniowej

C. sześciostopniowej

D. dziewięciostopniowej

Punktowa ocena kondycji krów mlecznych (Body Condition Score, BCS) w Polsce jest stosowana w skali pięciostopniowej, co oznacza, że ocena kondycji zwierzęcia odbywa się w zakresie od 1 do 5. Wartość 1 oznacza skrajną niedobór tkanki tłuszczowej, natomiast 5 wskazuje na nadwagę. Odpowiednia ocena kondycji zwierząt jest kluczowa dla prowadzenia zdrowego chowu bydła mlecznego, gdyż pozwala na optymalizację wydajności mlecznej oraz reprodukcji. Na przykład, krowy z odpowiednią kondycją ciała (wskaźnik 3-4) mają lepsze wyniki w laktacji oraz większą szansę na szybki powrót do cyklu estralnego po wycieleniu. Utrzymanie prawidłowego BCS jest zgodne z zaleceniami specjalistów z dziedziny zootechniki i weterynarii, co przyczynia się do poprawy dobrostanu zwierząt i zwiększa efektywność produkcji mleka. W praktyce, regularna ocena BCS umożliwia wcześniejsze wykrywanie problemów zdrowotnych oraz niedoborów żywieniowych, co jest kluczowe dla długoterminowego zarządzania stadem.

Pytanie 25

Określ właściwą powierzchnię okien dla pomieszczenia inwentarskiego o powierzchni 120 m², przy założeniu, że wymagany stosunek powierzchni okien do podłogi wynosi 1:15?

A. 10 m2

B. 8 m2

C. 12 m2

D. 15 m2

Wynik 8 m² dla okien w pomieszczeniu inwentarskim o powierzchni 120 m² jest zgodny z wymaganym stosunkiem okien do podłogi wynoszącym 1:15. Aby obliczyć wymaganą powierzchnię okien, należy podzielić całkowitą powierzchnię pomieszczenia przez wskaźnik. W tym przypadku, 120 m² / 15 = 8 m². Odpowiednia wentylacja oraz naturalne doświetlenie odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu zdrowego środowiska dla zwierząt hodowlanych. Powierzchnia okien w pomieszczeniach inwentarskich powinna być dostosowana do rodzaju zwierząt, sezonu, a także warunków klimatycznych. Na przykład, w obiektach zajmujących się hodowlą drobiu, większa ilość światła dziennego może przyczynić się do lepszego wzrostu ptaków. Standardy budowlane oraz normy dotyczące hodowli zwierząt zalecają odpowiednie proporcje okien w celu zapewnienia optymalnych warunków. W praktyce, odpowiednie zaprojektowanie okien oraz ich umiejscowienie może również wpłynąć na efektywność energetyczną budynku.

Pytanie 26

Na zdjęciu przedstawiono przedmiot służący do

A. korekcji racic i kopyt.

B. wykrywania rui.

C. trokarowania.

D. dekornizacji.

Wybór odpowiedzi związanej z trokarowaniem, wykrywaniem rui czy korekcją racic i kopyt wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowania konkretnych narzędzi i technik w hodowli zwierząt. Trokarowanie to procedura, której celem jest umożliwienie odpływu gazów z żołądka, co jest istotne w przypadku wystąpienia wzdęcia, szczególnie u bydła. Chociaż jest to ważny zabieg, nie ma on związku z procesem dekornizacji, który dotyczy usuwania rogów. Wykrywanie rui to z kolei proces identyfikacji okresu płodności u samic, co jest kluczowe dla planowania rozrodu, ale również nie ma związku z dekornizacją. Natomiast korekcja racic i kopyt jest oddzielnym zagadnieniem, które odnosi się do utrzymania zdrowia nóg zwierząt oraz ich komfortu, ale nie dotyczy usuwania rogów. Te pomyłki mogą wynikać z mylnego kojarzenia różnych procedur weterynaryjnych i hodowlanych. Warto zrozumieć, że każda z wymienionych metod ma swoje specyficzne zastosowania i jest stosowana w różnych kontekstach w hodowli zwierząt. Aby poprawnie ocenić sytuację, hodowcy powinni zapoznać się z różnymi technikami i ich przeznaczeniem, co pozwoli uniknąć błędnych wniosków i skutecznie zarządzać zdrowiem oraz dobrostanem swoich zwierząt.

Pytanie 27

Zdjęcie przedstawia przyrząd do poskramiania

A. bydła.

B. psów.

C. koni.

D. świń.

To, co widzisz na zdjęciu, to klasyczny model poskramiacza do bydła, bardzo charakterystyczne narzędzie w branży hodowlanej. Poskramiacz ten stosuje się przede wszystkim podczas wykonywania czynności zootechnicznych czy weterynaryjnych, takich jak zabiegi higieniczne, zakładanie kolczyków, szczepienia, czy nawet proste badania. Konstrukcja urządzenia umożliwia szybkie i pewne unieruchomienie zwierzęcia, co minimalizuje jego stres oraz ryzyko urazów zarówno dla zwierzęcia, jak i obsługującego. Poskramiacze dla bydła wykonuje się najczęściej z wytrzymałych materiałów, które są odporne na odkształcenia i korozję, bo jednak w oborach często jest wilgotno i brudno. Śruby dociskowe i specjalnie wyprofilowane ramiona pozwalają na bezpieczne, ale zdecydowane ograniczenie ruchów zwierzęcia, co jest zgodne ze standardami dobrostanu zwierząt – jest to ważna kwestia, o której nie można zapominać. W praktyce, bez poskramiacza praca przy dużych sztukach bydła bywa wręcz niemożliwa, a już na pewno bardzo niebezpieczna. Moim zdaniem, umiejętność korzystania z takiego sprzętu powinna być obowiązkowa dla każdego technika weterynarii czy zootechnika. Co ciekawe, na rynku są także modele z dodatkowymi zabezpieczeniami i szybką regulacją, które jeszcze bardziej zwiększają bezpieczeństwo. Generalnie, dobry poskramiacz to podstawa nowoczesnej hodowli bydła.

Pytanie 28

Prawidłowe warunki rozmrażania słomki z nasieniem buhaja to

Odpowiedź	Temperatura wody [°C]	Czas rozmrażania [sekunda]
A.	15÷17	20
B.	25÷27	30
C.	35÷37	40
D.	45÷47	60

A. B.

B. A.

C. D.

D. C.

Odpowiedź C jest prawidłowa, ponieważ prawidłowe warunki rozmrażania słomki z nasieniem buhaja są kluczowe dla utrzymania wysokiej jakości nasienia, co bezpośrednio wpływa na skuteczność inseminacji. Temperatura wody w zakresie 35-37°C jest optymalna, ponieważ zbyt niska temperatura może prowadzić do niepełnego rozmrożenia komórek, a zbyt wysoka może je uszkodzić. Czas rozmrażania wynoszący 40 sekund to standard stosowany w praktyce, który pozwala na osiągnięcie najlepszego rezultatu. W przypadku nieprzestrzegania tych warunków, nasienie może stracić swoją zdolność do zapłodnienia, co z kolei wpływa na wyniki hodowlane. Warto również zaznaczyć, że przy rozmrażaniu nasienia zaleca się korzystanie z wody o stabilnej temperaturze, a nie z gorącego źródła, co może prowadzić do nagłych zmian temperatury i negatywnie wpływać na jakość nasienia. Dobrze przeprowadzony proces rozmrażania to kluczowy element w inseminacji buhajów, który wymaga uwagi i precyzji.

Pytanie 29

Przewlekły niedobór witaminy E oraz selenu w diecie buhaja, ma szkodliwy wpływ na działanie jego układu

A. rozrodczego

B. oddechowego

C. wydalniczego

D. pokarmowego

Witamina E oraz selen odgrywają kluczową rolę w zdrowiu reprodukcyjnym buhajów. Witamina E jest silnym antyoksydantem, który chroni komórki przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, co jest szczególnie ważne dla komórek płciowych. Niedobór tej witaminy może prowadzić do obniżenia jakości nasienia, co w efekcie wpływa na płodność. Selen z kolei wspiera funkcjonowanie enzymów, które są niezbędne do prawidłowej spermatogenezy. W praktyce, hodowcy powinni monitorować poziom tych składników odżywczych w diecie buhajów, aby zapewnić im odpowiednią kondycję zdrowotną i reprodukcyjną. Regularne badania krwi oraz analiza paszy mogą pomóc w uniknięciu niedoborów. Ponadto, stosowanie suplementów diety, które zawierają witaminę E i selen, powinno być zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi, co zwiększa szanse na uzyskanie zdrowego potomstwa oraz poprawia wyniki produkcyjne stada.

Pytanie 30

W żywieniu zwierząt zgodnym z zasadami ekologii można wykorzystywać

A. antybiotyki

B. kokcydiostatyki

C. stymulatory wzrostu

D. dodatki mineralne

Dodatki mineralne stanowią kluczowy element w ekologicznej diecie zwierząt, gdyż zapewniają niezbędne składniki odżywcze, które wspierają zdrowie i dobrostan zwierząt. W systemach ekologicznych, gdzie ogranicza się użycie syntetycznych substancji, takie jak dodatki mineralne pochodzenia naturalnego, odgrywają istotną rolę w zaspokajaniu potrzeb żywieniowych. Przykłady takich dodatków to wapń, fosfor, magnez oraz mikroelementy, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. W praktyce, stosowanie dodatków mineralnych może poprawić jakość mięsa, mleka oraz innych produktów pochodzenia zwierzęcego, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i wymogami certyfikacji ekologicznej. Dodatkowo, wprowadzenie odpowiednich minerałów do diety zwierząt może przyczynić się do zwiększenia odporności na choroby, co jest kluczowe w hodowli ekologicznej, gdzie unika się stosowania antybiotyków i innych substancji chemicznych. Dlatego też, ich zastosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ekologicznego żywienia zwierząt.

Pytanie 31

Przed porodem krowy ograniczają kontakty społeczne i poszukują samotności. W jakim okresie przed wycieleniem krowy częściej ryczą, spoglądają za siebie oraz często kładą się i wstają?

A. 1–2 tygodnie

B. 7–8 tygodni

C. 5–6 tygodni

D. 3–4 tygodnie

Wybór odpowiedzi 1–2 tygodnie przed porodem jest poprawny, ponieważ w tym okresie krowy często wykazują intensywne zachowania związane z nadchodzącym wycieleniem. W tym czasie zwierzęta stają się bardziej niespokojne, co objawia się częstym ryczeniem, oglądaniem się za siebie oraz częstym kładzeniem się i wstawaniem. To zachowanie jest wynikiem hormonalnych zmian, które zachodzą w organizmie krowy, a także instynktownej potrzeby znalezienia bezpiecznego i odosobnionego miejsca do porodzenia. Praktyka zarządzania stadem powinna uwzględniać te zmiany w zachowaniu, co pozwala na lepsze przygotowanie się do porodu, zmniejszając stres zarówno dla krowy, jak i dla osób zajmujących się hodowlą. Warto również zauważyć, że odpowiednie monitorowanie zachowań zwierząt i ich zdrowia w tym czasie jest kluczowe dla zapewnienia sukcesu w wycieleniu oraz minimalizacji ryzyka powikłań. Dbanie o komfort krowy w tym okresie jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła, które zalecają tworzenie spokojnego i przystosowanego środowiska dla zwierząt w czasie porodu.

Pytanie 32

Czubki kopyt są skierowane do wewnątrz, co powoduje, że zewnętrzne ścianki kopyt znoszą większy ciężar niż te wewnętrzne, i to pod ostrzejszym kątem. Czasami tylko jedna noga może ujawniać tę deformację. Konie przy takiej postawie często w ruchu bilardują. Taki układ występuje często w przypadku tylnych nóg o kształcie krowim.

A. poprawna

B. krowia

C. zgodna

D. szpotawa

Postawa szpotawa, opisująca zjawisko, w którym kopyta koni są ustawione w taki sposób, że czubki kopyt wskazują do środka, prowadzi do większego obciążenia zewnętrznych ściank kopyt. W praktyce klinicznej rozpoznawanie postawy szpotawą jest kluczowe, ponieważ może wpływać na biomechanikę ruchu konia, co z kolei wpływa na jego wydajność i zdrowie. Tego typu postawa może prowadzić do problemów ze stawami oraz niewłaściwego rozkładu ciężaru ciała, co jest szczególnie istotne w kontekście sportów jeździeckich. Właściwe monitorowanie i korekcja postawy szpotawą powinny być realizowane przez wykwalifikowanych specjalistów, którzy mogą wdrożyć odpowiednie programy treningowe oraz skorygować obuwie, co pomoże zminimalizować ryzyko kontuzji. Dodatkowo, zrozumienie mechaniki ruchu koni z taką postawą jest istotne w kontekście ich ogólnego dobrostanu oraz długotrwałej wydajności.

Pytanie 33

Skiełkowanych i zazieleniałych bulw ziemniaków nie należy stosować w żywieniu zwierząt ze względu na obecność

A. solaniny.

B. taniny.

C. aflatoksyn.

D. mykotoksyn.

Solanina to toksyczny glikoalkaloid naturalnie występujący w ziemniakach, szczególnie właśnie w skiełkowanych i zazieleniałych bulwach. Często się o tym zapomina, ale już niewielkie ilości tej substancji mogą wywołać poważne zatrucia zarówno u ludzi, jak i u zwierząt gospodarskich. Objawy toksyczne obejmują najczęściej wymioty, biegunkę, a w cięższych przypadkach nawet zaburzenia nerwowe czy trudności z oddychaniem. Z mojego doświadczenia, w gospodarstwach często próbuje się wykorzystać pozostałości roślin uprawnych jako paszę, ale akurat w przypadku ziemniaków jest to wyjątkowo ryzykowne, jeżeli bulwy są skiełkowane lub zielone od światła. W praktyce, zgodnie z zaleceniami żywieniowymi dla zwierząt, produkty zawierające podwyższoną ilość solaniny – właśnie takie bulwy – powinny być bezwzględnie wykluczane z dawki pokarmowej. Moim zdaniem warto pamiętać, że solanina nie ulega rozkładowi w procesie gotowania ani kiszenia, więc żadne domowe metody nie usuną tego zagrożenia. Standardy bezpieczeństwa żywności oraz dobre praktyki w produkcji rolnej wyraźnie podkreślają, żeby ziemniaki wykorzystywane w żywieniu zwierząt były zawsze zdrowe, niezielone i bez kiełków. To po prostu kwestia odpowiedzialności za zdrowie zwierząt i jakość produktów pochodzenia zwierzęcego.

Pytanie 34

Do jakiego celu używa się Furminatora?

A. do eliminacji kamienia nazębnego

B. do oczyszczania uszu

C. do przycinania pazurów

D. do pielęgnacji sierści

Furminator to naprawdę super narzędzie do pielęgnacji sierści. Jest zaprojektowany tak, żeby skutecznie usuwać martwe włosy i podszerstek, co jest mega przydatne, zwłaszcza dla psów i kotów. Dzięki jego budowie można dotrzeć do głębszych warstw futra, co sprawia, że działa lepiej niż zwykłe szczotki. Właściwie zaprojektowana końcówka tego narzędzia zmniejsza ryzyko uszkodzenia zdrowej sierści oraz skóry zwierzęcia. Moim zdaniem, regularne używanie Furminatora nie tylko poprawia wygląd futra, ale także wspiera zdrowie skóry, co może pomóc w unikaniu alergii czy stanów zapalnych. Z mojego doświadczenia, jest on szczególnie polecany dla długowłosych i półdługowłosych ras, gdzie często pojawiają się kołtuny i martwe włosy. Dobrze jest używać Furminatora przynajmniej raz w tygodniu, ale to zależy od tego, jak dużo włosów ma nasze zwierzę. Oprócz tego, czesanie futra może także wzmocnić więź między właścicielem a pupilem, co jest naprawdę ważne dla ich relacji.

Pytanie 35

Wskaź, który rodzaj ptaków ma samice składające największe jaja?

A. Kury

B. Gęsi

C. Kaczki

D. Indyki

Gęsi są ptakami, których samice znoszą największe jaja w porównaniu do innych wymienionych gatunków, takich jak kury, kaczki i indyki. Jaja gęsi charakteryzują się dużą wielkością, średnio ważą od 150 do 200 gramów, co czyni je znacząco większymi od jaj kurzych, które ważą przeciętnie od 50 do 70 gramów. Zastosowanie jaj gęsich w kulinariach jest szerokie; dzięki swojej wielkości i bogatemu smakowi, są one często wykorzystywane w ekskluzywnych potrawach oraz wypiekach. W kontekście hodowli, gęsi dostarczają nie tylko większe jaja, ale również wyższej jakości mięso, co jest ważne dla producentów i konsumentów. Ponadto, gęsi są znane z ich roli w ekosystemach, mogą pomagać w kontrolowaniu chwastów i insektów, co wpisuje się w praktyki zrównoważonego rolnictwa. Zrozumienie różnic w wielkości jaj między gatunkami ptaków jest istotne w kontekście ich hodowli oraz wyboru odpowiednich ras do konkretnych celów produkcyjnych.

Pytanie 36

Prawidłowo zbudowane wymię u krów ma kształt

A. obwisły.

B. kulisty.

C. piętrowy.

D. miskowaty.

Prawidłowo zbudowane wymię u krowy faktycznie przyjmuje kształt miskowaty. Ten typ budowy jest uważany za najbardziej pożądany zarówno z punktu widzenia fizjologii laktacji, jak i praktycznych aspektów codziennego doju. Wymię o takim kształcie jest szeroko rozstawione, ma wyraźnie oddzielone ćwiartki, a strzyki są symetrycznie rozmieszczone, co daje dostępność do każdej części wymienia. Taki kształt zapewnia równomierny odpływ mleka i minimalizuje ryzyko zastoju, przez co spada prawdopodobieństwo wystąpienia mastitis, czyli zapalenia wymienia. Z mojego doświadczenia wynika, że w praktyce hodowlanej właśnie krowy z miskowatym wymieniem są preferowane przez dojarzy, bo łatwiej przeprowadzić dokładny dój mechaniczny, a samo wymię jest mniej podatne na urazy mechaniczne. Branżowe standardy, jak np. wytyczne oceny pokroju bydła mlecznego (tzw. liniowa ocena pokroju), wyraźnie wskazują, że kształt miskowaty jest najbardziej wartościowy. Co ciekawe, ten typ wymienia sprzyja też dłuższej wydajności krowy w stadzie, bo jest mniej obciążony grawitacyjnie niż formy obwisłe czy kuliste. Praktyka pokazuje, że nie tylko aspekt wizualny ma znaczenie, ale chodzi też o zdrowie i komfort zwierzęcia oraz jakość i bezpieczeństwo pozyskiwanego mleka. Dobry hodowca zawsze zwraca na to uwagę przy selekcji jałówek na matki krów mlecznych.

Pytanie 37

Podmiot prowadzący produkcję rolną utrzymujący obsadę większą niż 60 DJP wg stanu średniorocznego opracowuje plan nawożenia azotem. Które z gospodarstw musi sporządzić taki plan?

Gospodarstwo	Grupa technologiczna zwierząt	Stan średnioroczny szt.	Współczynnik przeliczeniowy na DJP
I	kurczęta brojlery	16 000	0,0036
II	krowy	45	1,2
III	tuczniki	480	0,14
IV	bydło opasowe	155	0,36

A. III

B. II

C. IV

D. I

Gospodarstwo III, czyli to z tucznikami, rzeczywiście musi opracować plan nawożenia azotem, bo przekracza próg 60 DJP według stanu średniorocznego. No i tu nie ma żadnych wątpliwości – liczenie DJP to podstawa przy ocenie obowiązków środowiskowych w gospodarstwach rolnych. Zobacz: 480 tuczników razy 0,14 DJP to daje nam aż 67,2 DJP. To przekracza wymagany próg. Praktyka pokazuje, że wielu rolników nie docenia, jak szybko można przekroczyć limity, nawet jeśli wydaje się, że „to tylko świnie”. Plan nawożenia azotem jest super ważny i nie chodzi tylko o papiery dla kontroli – prawidłowe rozplanowanie nawożenia pozwala ograniczyć straty azotu, poprawić plonowanie i uniknąć niepotrzebnych wydatków na nawozy. Poza tym to się wpisuje w dobre praktyki rolnicze i minimalizuje ryzyko zanieczyszczenia wód. Moim zdaniem, nawet gdyby nie było obowiązku ustawowego, taki plan to po prostu rozsądne podejście do zarządzania gospodarstwem. Warto ćwiczyć liczenie DJP dla różnych grup technologicznych, bo przy większych zmianach w strukturze produkcji obowiązki mogą się szybko zmienić. Pamiętaj, że współczynniki DJP są różne, zależnie od gatunku i grupy wiekowej – tabela w zadaniu jest typowa dla polskich standardów. To taki temat, który za chwilę będzie codziennością w każdym większym gospodarstwie.

Pytanie 38

Kiedy należy przeprowadzić unasienienie krowy, jeśli pierwsze symptomy rui zauważono w poranku?

A. zaraz po dostrzeżeniu

B. następnego dnia rano

C. następnego dnia po południu

D. w tym samym dniu po południu

Właściwy termin unasienienia krowy, u której pierwsze objawy rui zauważono rano, to w tym samym dniu po południu. Krowy mają określony cykl rujowy, który trwa średnio około 21 dni. Podczas rui, która oznacza czas, kiedy krowa jest gotowa do zapłodnienia, występują zmiany hormonalne i fizjologiczne, które są kluczowe dla skutecznego unoszenia. Obserwacja pierwszych objawów rui rano sugeruje, że krowa jest w pierwszej fazie rui, a najlepszym czasem na unasienienie jest kilka godzin po zauważeniu tych objawów, co pozwala na zwiększenie prawdopodobieństwa zapłodnienia. Zgodnie z rekomendacjami weterynaryjnymi, zaleca się unasienienie krowy w okresie szczytowym rui, który zazwyczaj występuje w ciągu 12-18 godzin od zauważenia objawów. Przykładowo, jeśli zauważono ruję rano, to unasienienie w tym samym dniu po południu zapewnia, że samica będzie w optymalnym stanie do zapłodnienia. Dobrą praktyką jest monitorowanie krowy przez całą dobę od momentu pierwszych obserwacji, aby jak najdokładniej ustalić czas unasienienia oraz zminimalizować ryzyko nieudanych ciąż.

Pytanie 39

Maść konia przedstawiona na zdjęciu jest

A. srokata.

B. dereszowata.

C. tarantowata.

D. bułana.

Maść konia przedstawiona na zdjęciu to maść tarantowata, która charakteryzuje się unikalnym wzorem białej sierści z nieregularnymi, ciemnymi plamami. Taki wzór jest bardzo ceniony w hodowli koni, zwłaszcza w kontekście ras, gdzie maść odgrywa znaczącą rolę estetyczną i identyfikacyjną. Tarantowata maść jest często spotykana u koni rasy Appaloosa, gdzie różnorodność wzorów jest jedną z cech charakterystycznych. W praktyce, hodowcy zwracają uwagę na maści swoich koni nie tylko ze względów estetycznych, ale także z powodu ich wpływu na wartość rynkową zwierzęcia. Dobrze dobrane połączenie cech genetycznych i wyglądu maści może znacząco zwiększyć zainteresowanie potencjalnych nabywców. Ponadto, znajomość różnych maści u koni może być przydatna w kontekście wystaw i zawodów jeździeckich, gdzie specyficzne cechy wyróżniają konia na tle innych.

Pytanie 40

Prącie o cienkiej budowie, długości około 50 cm, z esowatym zgięciem przed moszną oraz charakterystycznym spiralnie skręconym końcem występuje

A. u knura

B. u psa

C. u buhaja

D. u ogiera

Prącie knura, charakteryzujące się cienką budową, długością około 50 cm oraz typowym zgięciem esowatym przed moszną, jest unikalne w świecie zwierząt hodowlanych. Wierzchołek prącia knura ma spiralny kształt, co ułatwia skuteczne zapłodnienie lochy. Wiedza na temat anatomii i fizjologii knura jest istotna dla hodowców świń, ponieważ właściwe zrozumienie budowy anatomicznej tych zwierząt wpływa na efektywność rozrodu. Knury są często używane w programach hodowlanych, a ich zdrowie i kondycja mają kluczowe znaczenie dla uzyskania silnych i zdrowych potomków. W praktyce, hodowcy powinni również zwracać uwagę na techniki inseminacji oraz prowadzenie odpowiedniej selekcji genetycznej, co pozwoli na poprawę cech użytkowych stada. Dobre praktyki hodowlane obejmują także monitorowanie stanu zdrowia knurów, co ma znaczący wpływ na ich zdolności reprodukcyjne oraz ogólną wydajność produkcji świń.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej