Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik spedytor
  • Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
  • Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 22:34
  • Data zakończenia: 18 grudnia 2025 23:08

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Z uwagi na różne opcje transportu oraz zajmowaną przestrzeń, najbardziej wszechstronną naczepą służącą do przewozu kontenerów o długości 20, 30, 40 oraz 45 stóp jest naczepa podkontenerowa.

A. z rozsuwanym tyłem
B. z rozsuwanym przodem
C. z rozsuwanym przodem i tyłem
D. bez rozsuwanego przodu i tyłu
Naczepy podkontenerowe z rozsuwanymi przodem i tyłem to naprawdę fajne rozwiązanie, jeśli chodzi o transport kontenerów o długościach 20, 30, 40 i 45 stóp. Dzięki temu, można dostosować długość naczepy do potrzeb, co jest bardzo przydatne w różnych sytuacjach. Te przesuwane elementy sprawiają, że załadunek i rozładunek kontenerów są dużo prostsze, co ma ogromne znaczenie, zwłaszcza gdy trzeba działać w różnych miejscach. W praktyce, w transporcie intermodalnym, takie naczepy są często używane do przewozu kontenerów morskich – to pozwala na lepsze wykorzystanie miejsca w naczepie. Można też powiedzieć, że to rozwiązanie jest zgodne z międzynarodowymi standardami transportu, które stawiają na elastyczność i efektywność. Dużo firm korzysta z takich naczep, więc można śmiało powiedzieć, że są niezastąpione w logistyce i transporcie.

Pytanie 2

Który rodzaj wózka należy zastosować do obsługi ładunków umieszczonych w regałach przedstawionych na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Widłowy podnośnikowy.
B. Widłowy unoszący.
C. Podsiębierny unoszący.
D. Podnośnikowy bramowy.
Wybór wózka widłowego podnośnikowego do obsługi ładunków umieszczonych w wysokich regałach magazynowych jest uzasadniony ze względu na jego techniczne właściwości i zdolności manewrowe. Tego typu wózki są zaprojektowane z myślą o pracy na wysokości, co pozwala na efektywne podnoszenie palet lub innych ładunków do znacznych wysokości, co jest istotne w przypadku regałów magazynowych. Dodatkowo, wózki widłowe podnośnikowe często charakteryzują się wąską konstrukcją, co umożliwia poruszanie się w ograniczonej przestrzeni magazynowej. Zastosowanie wózka widłowego podnośnikowego pozwala na maksymalne wykorzystanie dostępnej przestrzeni i zwiększa efektywność operacji magazynowych. W branży logistyki i magazynowania standardem jest używanie tego rodzaju sprzętu, gdyż zgodnie z normami bezpieczeństwa oraz optymalizacji procesów, zapewnia on nie tylko efektywność, ale i bezpieczeństwo pracy w magazynach.

Pytanie 3

Jaki typ outsourcingu jest używany, gdy przedsiębiorstwo rezygnuje z funkcji transportowych i zleca ich realizację innemu, niezależnemu podmiotowi gospodarczemu na mocy zawartej umowy?

A. Kapitałowy
B. Kontraktowy
C. Wewnętrzny
D. Sektorowy
Odpowiedź 'kontraktowy' jest poprawna, ponieważ outsourcing kontraktowy polega na zleceniu określonych funkcji, takich jak transport, innemu niezależnemu podmiotowi gospodarczemu na podstawie umowy. W ramach takiego outsourcingu firma nie tylko przenosi odpowiedzialność za wykonanie tych funkcji, ale także zyskuje dostęp do specjalistycznej wiedzy i zasobów, które mogą poprawić efektywność operacyjną. Przykładem może być firma produkcyjna, która decyduje się na zlecenie transportu swoich produktów do zewnętrznego przewoźnika, co pozwala jej skupić się na core businessie, czyli produkcji. Zastosowanie outsourcingu kontraktowego jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie efektywności kosztowej i elastyczności operacyjnej. Firmy mogą korzystać z tego modelu, aby dostosować się do zmieniających się warunków rynkowych oraz skupić się na strategiach rozwoju, zamiast angażować się w działalności pomocnicze, które są mniej związane z ich główną misją.

Pytanie 4

Zasady eksploatacji technicznej ciągnika siodłowego wymagają, aby olej silnikowy był wymieniany co 40 000 km przebiegu. Ostatnią wymianę oleju w ciągniku przeprowadzono przy stanie licznika 238 460 km. Ile maksymalnie kilometrów może przejechać ciągnik przed następną wymianą oleju, jeśli obecny stan licznika wynosi 276 110 km?

A. 2 350 km
B. 40 000 km
C. 37 650 km
D. 3 890 km
Wybór innych opcji wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasad dotyczących wymiany oleju silnikowego w kontekście przebiegu pojazdu. Na przykład, odpowiedź 3890 km wydaje się niewłaściwa, ponieważ sugeruje, że ciągnik mógłby przejechać ten dystans bez przekroczenia zalecanego limitu wymiany oleju. W rzeczywistości, aby obliczyć maksymalny przebieg do wymiany oleju, należy uwzględnić stan licznika oraz wcześniej ustalony limit 40 000 km. Odpowiedzi takie jak 37 650 km i 40 000 km również są błędne, ponieważ nie biorą pod uwagę konkretnego stanu licznika w kontekście ostatniej wymiany oleju. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy ciągnik siodłowy ma określone normy eksploatacyjne, a przekroczenie limitu przebiegu może prowadzić do poważnych uszkodzeń silnika, zwiększonego zużycia paliwa, a także wyższych kosztów napraw. W przemyśle transportowym regularne monitorowanie stanu technicznego pojazdów oraz przestrzeganie harmonogramów konserwacji są fundamentalne dla efektywności operacyjnej i bezpieczeństwa. W związku z tym, błędem jest zakładanie, że można dowolnie zwiększać przebieg pomiędzy wymianami oleju, co w konsekwencji może negatywnie wpłynąć na wydajność silnika oraz całkowity koszt utrzymania pojazdu.

Pytanie 5

Wskaż polisę odpisową CARGO.

Stanowi dowód ubezpieczenia jednej konkretnej przesyłki, na czas przewozu określonym środkiem transportu, na określonej trasie.Jest stosowana przy ubezpieczeniu całego potoku ładunków. W trakcie okresu, który obejmuje, ochroną ubezpieczeniową są objęte wskazane w umowie rodzaje przesyłek.
Polisa A.Polisa B.
Obejmuje cały obrót transportowy ubezpieczającego. Poszczególne przesyłki nie muszą być ewidencjonowane. Wystarczy, gdy ubezpieczający poda zakładowi ubezpieczeń co pewien czas wartość tych wszystkich przesyłek, według której oblicza się należną składkę.Ochroną ubezpieczeniową obejmuje się całą pulę jednorodnych przesyłek, przewożonych określonym rodzajem środków transportowych. Wartość kolejnych przesyłek pomniejsza podaną na początku wartość globalną, aż do wyczerpania całej sumy ubezpieczenia.
Polisa C.Polisa D.
A. Polisa D.
B. Polisa C.
C. Polisa A.
D. Polisa B.
Polisa D. odpowiada definicji polisy Cargo, która jest niezbędnym narzędziem w obszarze ubezpieczeń transportowych. Ubezpieczenie tego typu obejmuje wszelkie ryzyka związane z przewozem towarów, zapewniając ochronę zarówno w trakcie transportu drogowego, morskiego, jak i lotniczego. W przypadku polisy Cargo, suma ubezpieczenia jest ustalana na początku, co oznacza, że wartość ta jest pomniejszana w miarę zrealizowanych przesyłek. To podejście pozwala na optymalizację kosztów ubezpieczenia oraz dostosowanie ochrony do zmieniających się potrzeb przedsiębiorstwa. Przykładem praktycznego zastosowania jest firma logistyczna, która regularnie przemieszcza różne ładunki; w takim przypadku polisa Cargo, jak Polisa D., umożliwia elastyczne zarządzanie ubezpieczeniem w zależności od ilości i wartości przesyłek. Ważnym standardem w tej branży jest zasada pełnej przejrzystości oraz odpowiedni dobór warunków ubezpieczenia, co chroni interesy zarówno ubezpieczającego, jak i ubezpieczonego.

Pytanie 6

Wskaż klasy środków transportu, w których może być wykonywany przewóz żywności zamrożonej i głęboko mrożonej, dla której powinny być zachowane normy temperatury od -11°C do -16°C

Fragment umowy ATP
Dla klas A, B i C z dowolnym ustalonym praktycznie stałym poziomem temperatury t1, zgodnie z podanymi niżej normami określonymi dla poniższych trzech klas:
Klasa A.Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12 °C i 0°C włącznie.
Klasa B.Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -10°C włącznie.
Klasa C.Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -20°C włącznie.
Dla klas D, E i F z ustalonym praktycznie stałym poziomem temperatury t1 zgodnie z podanymi niżej normami określonymi dla poniższych trzech klas:
Klasa D.Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż +2°C.
Klasa E.Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -10°C.
Klasa F.Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -20°C.
A. Klasa C i Klasa F
B. Klasa B i Klasa E
C. Klasa D i Klasa E
D. Klasa A i Klasa F
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ Klasa C i Klasa F są zgodne z wymaganiami dotyczącymi przewozu żywności zamrożonej i głęboko mrożonej. Klasa C obejmuje środki transportu, które są w stanie utrzymać temperatury w zakresie od +12°C do -20°C, co pozwala na transport produktów wymagających niskich temperatur. Klasa F, z kolei, dotyczy chłodni, które nie mogą przekraczać temperatury -20°C, co zapewnia odpowiednie warunki dla żywności głęboko mrożonej. Przykładem zastosowania tych klas mogą być transporty owoców morza, mięs czy warzyw, które wymagają ściśle kontrolowanej temperatury, aby zachować swoją jakość i bezpieczeństwo. W kontekście norm ATP, klasy te są kluczowe dla zapewnienia, że przewożone produkty nie ulegną zepsuciu, co jest istotne zarówno z perspektywy zdrowotnej, jak i ekonomicznej. W praktyce, znajomość tych norm jest niezbędna dla firm zajmujących się logistyką i dystrybucją żywności.

Pytanie 7

Formuła EXW-Ex Works, która może być zawarta w zleceniu spedycyjnym, jest stosowana według

A. systemów transportu drogowego
B. reguł Incoterms
C. Ogólnych Polskich Warunków Spedycji
D. rodzajów rozliczeń
Odpowiedź "regułami Incoterms" jest jak najbardziej trafna. EXW, czyli Ex Works, to jedna z tych międzynarodowych reguł handlowych, które są ustalane przez Międzynarodową Izbę Handlową. Takie zasady są naprawdę pomocne, bo ułatwiają sprzedaż międzynarodową i jasno określają, kto jest odpowiedzialny za co. Przykładowo, przy EXW sprzedający daje towar w swoim zakładzie, a kupujący musi sam ogarnąć transport i wszystkie formalności, co czasem może być sporym wyzwaniem. Wyobraź sobie producenta w Polsce, który sprzedaje maszyny niemieckiemu kontrahentowi. W takiej sytuacji to Niemiec musi zorganizować transport i wszystko, co z tym związane. Znajomość zasad Incoterms, jak EXW, to klucz do efektywnego zarządzania w łańcuchu dostaw, moim zdaniem.

Pytanie 8

W tabeli zestawiono koszty związane z transportem własnym oraz z zakupem usług zewnętrznych. Miesięczna długość trasy transportowej wynosi 10 000 km. Analizując koszty ponoszone w skali roku, korzystanie z transportu własnego w stosunku do zakupu transportu obcego będzie

Pozycja kosztówTransport własnyTransport obcy
Materiały eksploatacyjne20 zł/km-
Płace15 zł/km-
Płace personelu obsługowego200 000 zł/rok30 000 zł/rok
Naprawy10 000 zł/rok-
Zakup usług zewnętrznych10 000 zł/rok100 zł/km
A. niekorzystne o 189 935 zł
B. korzystniejsze o 7 610 000 zł
C. niekorzystne o 7 610 000 zł
D. korzystniejsze o 189 935 zł
Wybór niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z kilku typowych pomyłek w analizie kosztów transportu. Twierdzenie, że transport własny jest korzystniejszy tylko o 189 935 zł, może wynikać z błędnej oceny kosztów stałych i zmiennych związanych z obsługą floty własnej. Tego rodzaju kalkulacja często pomija kluczowe elementy, takie jak amortyzacja pojazdów oraz koszty zatrudnienia kierowców. Z kolei stwierdzenie, że korzystanie z transportu własnego jest niekorzystne o 7 610 000 zł, wskazuje na dużą nieznajomość realiów rynkowych oraz nieprawidłowe założenia dotyczące kosztów. W przypadku outsourcingu usług transportowych, często wynikiem jest wyższa całkowita kwota, gdyż operatorzy zewnętrzni doliczają swoje marże oraz dodatkowe opłaty za usługi, co podnosi końcowy koszt. Taki błąd analityczny prowadzi do fałszywego wniosku, że outsourcing mogłoby być bardziej korzystne, co jest sprzeczne z praktykami efektywnego zarządzania kosztami. Warto pamiętać, że decyzja dotycząca wyboru metody transportu powinna opierać się na rzetelnej analizie kosztów oraz korzyści, a nie na ogólnych osądach czy pojedynczych przykładach. Nie uwzględnienie pełnego obrazu kosztów może prowadzić do błędnych decyzji strategicznych w przedsiębiorstwie.

Pytanie 9

Odbiorca zamówienia, czekając na istotną przesyłkę z zagranicy, otrzymuje od dostawcy wiadomość e-mail z informacją "ready for dispatch". Co to oznacza w kontekście towaru?

A. jest w fazie produkcji
B. jest w procesie dostawy do odbiorcy
C. oczekuje na przechowanie
D. jest gotowy do wysyłki
Odpowiedź "jest gotowy do wysyłki" jest prawidłowa, ponieważ fraza "ready for dispatch" oznacza, że towar został już skompletowany, zapakowany i jest przygotowany do przekazania kurierowi lub innemu podmiotowi odpowiedzialnemu za transport. W praktyce, w kontekście logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw, status ten zazwyczaj wynika z wcześniejszych etapów, takich jak produkcja, kontrola jakości oraz pakowanie. W momencie, gdy dostawca informuje odbiorcę, że towar jest gotowy do wysyłki, oznacza to również, że spełnia on wymagania dotyczące dokumentacji transportowej i jest gotowy do dalszych działań związanych z logistyką, takich jak wybór metody transportu i ustalenie harmonogramu dostaw. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce może być sytuacja, w której firma logistyczna planuje transport międzynarodowy, a status "ready for dispatch" pozwala jej na przygotowanie odpowiednich dokumentów celnych oraz zorganizowanie transportu w odpowiednim terminie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 10

Zgodnie z zasadami AETR łączny czas prowadzenia pojazdu w każdym dwutygodniowym okresie nie może być dłuższy niż

A. 36 godzin
B. 24 godzin
C. 90 godzin
D. 56 godzin
Wybór innych odpowiedzi, takich jak 36, 24 czy 56 godzin, opiera się na błędnych założeniach dotyczących regulacji prawnych oraz praktyk związanych z prowadzeniem pojazdów w transporcie drogowym. Odpowiedzi te wynikać mogą z mylnego zrozumienia zasad pracy kierowców lub z nieaktualnych informacji. Na przykład, 36 godzin to czas, który może odnosić się do minimalnych okresów odpoczynku, ale nie do całkowitego czasu prowadzenia w okresie dwutygodniowym. Z kolei 24 godziny to zbyt krótki czas, który nie może obejmować pracy kierowcy w ciągu tak długiego okresu, co prowadziłoby do niezgodności z wymogami AETR. Z kolei 56 godzin, chociaż zbliżone do stosowanych limitów w niektórych przypadkach, także nie oddaje rzeczywistego limitu czasowego określonego w konwencji. Błędy w wyborze tych odpowiedzi mogą wynikać z braku znajomości regulacji, co jest istotne dla bezpieczeństwa na drogach, oraz z nieaktualnych informacji o przepisach dotyczących czasu pracy kierowców. Aby uniknąć tych nieporozumień, warto regularnie aktualizować swoją wiedzę o regulacjach i standardach w branży, co pomoże w lepszym zrozumieniu zasad prowadzenia pojazdów oraz ich wpływu na bezpieczeństwo transportu."

Pytanie 11

Transport wykonywany co najmniej przy użyciu dwóch środków transportu tej samej branży definiuje się jako proces transportowy

A. łamanym
B. multimodalnym
C. kombinowanym
D. bimodalnym
Wybór odpowiedzi "bimodalnym", "kombinowanym" lub "multimodalnym" wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące terminologii. Transport bimodalny odnosi się do wykorzystania dwóch różnych gałęzi transportu, na przykład transportu morskiego i drogowego, co nie jest zgodne z definicją łamanego, która sugeruje stosowanie różnych środków transportu w obrębie jednej gałęzi. Z kolei termin "kombinowany" jest często stosowany w kontekście transportu, który łączy różne metody, ale niekoniecznie w obrębie tej samej gałęzi. Transport multimodalny natomiast oznacza korzystanie z różnych gałęzi transportu, takich jak transport powietrzny, morski i lądowy, co różni się od koncepcji transportu łamanego. Typowym błędem myślowym prowadzącym do wybrania tych odpowiedzi jest mylenie rodzajów transportu z ich sposobem angażowania różnych środków. W kontekście logistyki, ważne jest zrozumienie tych subtelnych różnic, ponieważ każdy rodzaj transportu wiąże się z różnymi standardami, procedurami i regulacjami, co ma kluczowe znaczenie dla skutecznego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 12

Jaki będzie koszt netto transportu 1 tony ładunku przy użyciu pojazdu o nośności 24 ton, którego ładowność została wykorzystana w 45%, jeśli całkowity koszt przewozu wyniósł 1 080,00 zł netto?

A. 100,00 zł
B. 300,00 zł
C. 200,00 zł
D. 180,00 zł
Aby obliczyć koszt netto przewozu 1 tony ładunku, należy najpierw ustalić, ile wynosi całkowita ładowność pojazdu oraz ile z niej zostało wykorzystane. Pojazd o nośności 24 ton, przy 45% wykorzystaniu ładowności, transportuje 10,8 tony ładunku (24 tony * 0,45). Znając całkowity koszt przewozu, który wyniósł 1 080,00 zł netto, można obliczyć koszt transportu 1 tony. Dzielimy całkowity koszt przez ładowność, co daje: 1 080,00 zł / 10,8 tony = 100,00 zł za tonę. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w branży transportowej, gdzie precyzyjne wyliczenia kosztów wpływają na konkurencyjność ofert. Warto stosować takie analizy w codziennym zarządzaniu logistyką, aby optymalizować koszty i efektywność transportu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 13

Firma Transportowa TRANS (wykonawca) otrzymała zlecenie przewozu ładunku od Firmy Spedycyjnej SPEDPOL (zleceniodawca/płatnik) z Firmy Produkcyjnej ONE (nadawca) do Firmy Produkcyjnej TWO (odbiorca). Na fakturze dotyczącej tej usługi jako uczestnicy transakcji będą wymienione odpowiednio

A. sprzedawca: Firma Spedycyjna SPEDPOL, nabywca: Firma Transportowa TRANS
B. sprzedawca: Firma Produkcyjna ONE, nabywca: Firma Produkcyjna TWO
C. sprzedawca: Firma Transportowa TRANS, nabywca: Firma Spedycyjna SPEDPOL
D. sprzedawca: Firma Produkcyjna TWO, nabywca: Firma Produkcyjna ONE
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ w opisanym scenariuszu Przedsiębiorstwo Transportowe TRANS wykonuje usługę przewozu, co oznacza, że sama firma transportowa pełni rolę sprzedawcy usługi transportowej. Zleceniodawcą, który zleca wykonanie przewozu, jest Przedsiębiorstwo Spedycyjne SPEDPOL, co czyni je nabywcą usługi. W praktyce, w transakcjach tego typu, faktura wystawiana jest przez zleceniobiorcę (w tym przypadku TRANS) na zleceniodawcę (SPEDPOL). Takie podejście jest zgodne z ogólnie przyjętymi zasadami w handlu i logistyce, gdzie odpowiedzialność za realizację zlecenia spoczywa na przewoźniku, a spedycja pełni rolę pośrednika. Warto również zauważyć, że na fakturze powinny być wyszczególnione wszystkie szczegóły dotyczące transportu, takie jak miejsce nadania, miejsce dostarczenia, rodzaj ładunku i stawki za przewóz, co jest kluczowe w przypadku ewentualnych reklamacji lub rozliczeń.

Pytanie 14

Minimalny dzienny czas odpoczynku dla kierowcy, który samodzielnie realizuje przewóz drogowy pojazdem o dopuszczalnej masie całkowitej (dmc) 8 t wynosi

A. 12 godzin
B. 9 godzin
C. 7 godzin
D. 10 godzin
Wiesz, że skrócony dzienny czas odpoczynku kierowcy, który jeździ autem o dmc 8 ton, to minimum 9 godzin? To wynika z przepisów, które mają na celu dbanie o bezpieczeństwo na drogach oraz zdrowie kierowców. W skrócie, po przepracowaniu określonej liczby godzin, każdy kierowca powinien mieć czas na odpoczynek. Przykładowo, jak kierowca jedzie dłużej, to te 9 godzin odpoczynku jest naprawdę ważne, żeby mógł się zregenerować i być skupiony. Przestrzeganie tych zasad jest mega istotne, bo wpływa na to, czy na drodze będzie bezpiecznie. Warto też pamiętać, że jeśli kierowca skróci swój czas odpoczynku, to w następnym dniu można sobie to nadrobić, co również jest regulowane przepisami.

Pytanie 15

Pojazd poruszający się z przeciętną prędkością 60 km/h w czasie 3 godzin i 30 minut pokona dystans

A. 200 km
B. 210 km
C. 235 km
D. 120 km
Aby obliczyć odległość pokonaną przez samochód, można skorzystać z podstawowego wzoru na drogę: \( d = v \cdot t \), gdzie \( d \) to odległość, \( v \) to prędkość, a \( t \) to czas. W naszym przypadku prędkość wynosi 60 km/h, a czas to 3 godziny i 30 minut, co można przeliczyć na godziny jako 3,5 godziny. Wstawiając wartości do wzoru, otrzymujemy: \( d = 60 \text{ km/h} \cdot 3,5 \text{ h} = 210 \text{ km} \). Przykładem praktycznym zastosowania tej metody może być planowanie podróży samochodowej, gdzie dokładne określenie pokonywanej odległości pozwala na lepsze zarządzanie czasem i paliwem. Ponadto, w branży transportowej i logistyce, precyzyjne obliczanie odległości jest kluczowe dla efektywności operacyjnej i kosztów. Warto również zauważyć, że znajomość prędkości średnich jest istotna przy ocenie możliwości kierowcy oraz planowaniu tras, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży motoryzacyjnej.

Pytanie 16

Jakie czynności systemu serwisowo-naprawczego pojazdu powinny być realizowane samodzielnie przez kierowcę?

A. Naprawa główna, która ma na celu przywrócenie pojazdowi sprawności do pracy
B. Okresowe przeglądy techniczne w pełnym zakresie, obejmujące także kontrolę powłoki lakierniczej
C. Okresowa obsługa techniczna po osiągnięciu określonego przebiegu lub po upływie czasu
D. Codzienna obsługa obejmująca prace porządkowe oraz kontrolno-przeglądowe
Odpowiedzi sugerujące, że kierowca powinien wykonywać naprawy główne, okresowe przeglądy techniczne w pełnym zakresie lub obsługę techniczną okresową po osiągnięciu określonego przebiegu są nieprawidłowe z kilku powodów. Naprawa główna oznacza często skomplikowane czynności, które wymagają specjalistycznego wyposażenia oraz wiedzy. Osoby nieposiadające odpowiednich uprawnień i doświadczenia mogą nie tylko nie skutecznie naprawić pojazdu, ale również stworzyć zagrożenie dla siebie i innych uczestników ruchu. Z kolei pełne przeglądy techniczne wymagają użycia sprzętu diagnostycznego, który jest dostępny tylko w warsztatach. Takie przeglądy są ważne dla zachowania bezpieczeństwa i sprawności pojazdu, ale powinny być przeprowadzane przez wykwalifikowanych mechaników, którzy posiadają odpowiednie wiedzę i narzędzia. Przykładowo, skontrolowanie zawieszenia czy układu hamulcowego wymaga dogłębnej analizy i często użycia zaawansowanej technologii, co jest poza zasięgiem przeciętnego kierowcy. Ponadto, obsługa techniczna okresowa jest regulowana przepisami prawa oraz normami branżowymi, które określają, jakie czynności powinny być wykonywane przez wykwalifikowany personel, a nie przez kierowców. Wskazane jest, aby kierowcy koncentrowali się na zadaniach, które są w ich zakresie kompetencji, a bardziej skomplikowane i wymagające interwencje pozostawiali specjalistom.

Pytanie 17

Formuła handlowa FOB (Free On Board) jest używana w przypadku transakcji handlowych, które obejmują transport

A. lotniczy
B. morski
C. kolejowy
D. drogowy
Formuła handlowa FOB (Free On Board) odnosi się do sytuacji, w której sprzedawca ponosi odpowiedzialność za towar do momentu, gdy zostanie on załadunkowy na statek w porcie załadunku. Po przekroczeniu krawędzi burty statku, odpowiedzialność za towar przechodzi na kupującego. Ta formuła jest szczególnie popularna w transporcie morskim, gdzie koszty i ryzyko związane z transportem są ściśle związane z miejscem załadunku i wyładunku. Przykładem zastosowania FOB może być sytuacja, w której firma importowa zleca zakup towarów w Chinach, a sprzedawca w Chinach organizuje transport do portu morskiego. Gdy towary zostaną załadowane na statek, odpowiedzialność za jakiekolwiek straty czy uszkodzenia przechodzi na kupującego. Takie podejście jest zgodne z Incoterms 2020, które definiują zasady odpowiedzialności za transport w handlu międzynarodowym, promując przejrzystość i odpowiedzialność stron w transakcjach handlowych.

Pytanie 18

Jakiego rodzaju ubezpieczenie umożliwi zrekompensowanie szkody powstałej w wyniku niewykonania umowy przewozu z winy przewoźnika?

A. OC spedytora
B. OC przewoźnika
C. NW
D. CARGO
OC przewoźnika to ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej, które zabezpiecza przewoźnika przed skutkami szkód wyrządzonych w związku z wykonywaniem usługi transportowej. W przypadku niedotrzymania umowy przewozu, np. w sytuacji, gdy przewoźnik nie dostarczy towaru na czas lub uszkodzi go w trakcie transportu, to właśnie OC przewoźnika pokryje ewentualne roszczenia ze strony nadawcy lub odbiorcy towaru. Przykładem może być sytuacja, w której przewoźnik spóźnia się z dostawą zamówionych towarów, co prowadzi do strat finansowych dla klienta. W takim przypadku, jeżeli klient zdecyduje się na wystąpienie z roszczeniem, ubezpieczenie OC przewoźnika umożliwi pokrycie kosztów wynikających z niedotrzymania warunków umowy. Z perspektywy branżowej, posiadanie takiego ubezpieczenia jest standardem, który chroni zarówno przewoźników, jak i ich klientów, co wpływa na zwiększenie zaufania i stabilności w relacjach biznesowych.

Pytanie 19

Jaką maksymalną liczbę ładunków o wymiarach: długość 1,2 m, szerokość 0,8 m, wysokość 0,3 m można ustawić w pionie w skrzyni ładunkowej o wymiarach: długość 1,2 m, szerokość 1,9 m, wysokość 2,3 m?

A. 14 sztuk
B. 8 sztuk
C. 7 sztuk
D. 16 sztuk
Aby obliczyć maksymalną liczbę sztuk ładunku, które mogą być umieszczone w skrzyni ładunkowej, należy zwrócić uwagę na wymiary zarówno ładunku, jak i skrzyni. Wymiary ładunku to 1,2 m długości, 0,8 m szerokości oraz 0,3 m wysokości. Skrzynia ma wymiary 1,2 m długości, 1,9 m szerokości i 2,3 m wysokości. Analizując te dane, w pierwszej kolejności możemy umieścić ładunek w skrzyni w sposób pionowy, co oznacza, że jego wysokość będzie sięgać do 2,3 m. W takim układzie możemy obliczyć, ile sztuk ładunku zmieści się w każdej z osi. W osi wysokości zmieszczą się 7 sztuk, ponieważ: 2,3 m / 0,3 m = 7,67, co zaokrąglamy do 7. Wzdłuż długości skrzyni możemy umieścić 1 sztukę (1,2 m / 1,2 m = 1), a w szerokości zmieszczą się 2 sztuki (1,9 m / 0,8 m = 2,375, co zaokrąglamy do 2). Mnożąc te wartości: 1 * 2 * 7 = 14. To pozwala nam stwierdzić, że maksymalnie możemy umieścić 14 sztuk ładunku w skrzyni. Dlatego odpowiedź 14 sztuk jest poprawna, a takie obliczenia są zgodne z praktykami stosowanymi w logistyce i transporcie, gdzie optymalizacja przestrzeni załadunkowej jest kluczowa dla efektywności operacyjnej.

Pytanie 20

Ile wynosi koszt przewozu 15 paletowych jednostek ładunkowych o masie 550 kg każda na odległość 190 kilometrów?

Cennik przewozu
Łączna masa nadanych ładunków [kg]Odległość [km]Cena za kilometr [zł]
od 100 do 1 000 kgdo 1503,50 zł
od 100 do 1 000 kgpowyżej 1503,20 zł
powyżej 1001 kgdo 1503,10 zł
powyżej 1001 kgpowyżej 1503,00 zł
A. 589,00 zł
B. 570,00 zł
C. 608,00 zł
D. 665,00 zł
Wybór niepoprawnej odpowiedzi często wynika z nieprawidłowej analizy danych dotyczących masy oraz odległości przewozu. Kluczową kwestią jest prawidłowe zrozumienie, że masa ładunku i dystans mają kluczowy wpływ na koszt transportu. W przypadku podanych odpowiedzi, wiele osób może błędnie oszacować koszt przewozu, nie uwzględniając szczegółowych kategorii wagowych i odległościowych. Na przykład, jeśli ktoś wybiera 608,00 zł, może myśleć, że to kwota związana z przewozem w innej kategorii masowej, co jest błędnym założeniem. Warto zwrócić uwagę, że każdy przewóz powyżej 1001 kg oraz na odległość powyżej 150 km podlega innym stawkom. Ponadto, błędne podejście do takich obliczeń może prowadzić do znacznych różnic w kosztach przewozu, co w praktyce może wpłynąć na rentowność operacji logistycznych. Kluczowym krokiem jest dokładne zrozumienie tabeli cen oraz przepisów dotyczących transportu, co pozwala uniknąć takich pomyłek i optymalizować koszty. W praktyce, menedżerowie powinni regularnie aktualizować swoją wiedzę na temat stawek i regulacji w branży transportowej, co jest niezbędne do podejmowania skutecznych decyzji biznesowych.

Pytanie 21

Dobrowolne wyrażenie woli związane z odpowiedzialnością producenta za towar oraz obejmujące jego obowiązki i prawa nabywcy to

A. rokowanie
B. reklamacja
C. rękojmia
D. gwarancja
Rękojmia, reklamacja i rokowanie to pojęcia, które często są mylone z gwarancją, choć każde z nich odnosi się do innych aspektów odpowiedzialności producenta oraz ochrony konsumenta. Rękojmia to ustawowy obowiązek sprzedawcy, który zapewnia konsumentowi ochronę w przypadku wad towaru niezależnie od woli producenta. Konsument ma prawo zgłosić reklamację w ciągu 2 lat od daty zakupu, w przypadku ujawnienia się wady. Rękojmia nie jest dobrowolnym oświadczeniem, lecz wynika z przepisów prawa cywilnego, a więc jej zakres nie zależy od producenta. Reklamacja z kolei to formalne zgłoszenie przez konsumenta faktu, iż produkt jest wadliwy lub niezgodny z umową, co oznacza, że konsument domaga się naprawy sytuacji, co nie zawsze wiąże się z obowiązkiem producenta do działania, jeżeli nie wynika to z jego gwarancji. Rokowanie odnosi się zaś do możliwości zawarcia umowy, a nie do odpowiedzialności za produkt, co czyni je całkowicie nieadekwatnym terminem w kontekście pytania. Te błędne rozumienia mogą prowadzić do nieporozumień, dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice między tymi terminami oraz ich zastosowanie w praktyce.

Pytanie 22

Przedstawiony na rysunku znak manipulacyjny umieszczony na opakowaniu informuje, że ładunek formowany w paletową jednostkę ładunkową

Ilustracja do pytania
A. można umieścić tylko w czwartej warstwie na palecie.
B. w każdej warstwie waży maksymalnie cztery kilogramy.
C. składa się z czterech opakowań.
D. można piętrzyć do czterech warstw.
Odpowiedź, że ładunek formowany w paletową jednostkę ładunkową można piętrzyć do czterech warstw, jest poprawna, ponieważ znak manipulacyjny na opakowaniu wyraźnie informuje o dozwolonej liczbie warstw ładunku. W praktyce oznacza to, że przy układaniu opakowań na paletach, można bezpiecznie umieścić do czterech warstw, co zapewnia oszczędność miejsca oraz efektywność transportu. Stosowanie takich oznaczeń jest kluczowe w logistyce, aby uniknąć uszkodzeń towarów oraz zapewnić zgodność z normami bezpieczeństwa. W branży transportu i magazynowania, takich jak standardy ISO 3873 dotyczące palet, szczegółowe informacje o maksymalnym piętrzeniu ładunków są istotne dla zarządzania przestrzenią magazynową oraz efektywności operacyjnej. Przykładem zastosowania tego typu zasad może być magazynowanie produktów spożywczych, gdzie zachowanie odpowiednich warstw wpływa na wentylację i dostęp do towarów, co jest kluczowe dla jakości produktów. Dobrze zorganizowany proces piętrowania ładunków przyczynia się do zwiększenia efektywności operacyjnej oraz minimalizacji ryzyka uszkodzeń.

Pytanie 23

Koszty związane z przewozem towarów transportem lotniczym mogą być pokrywane zarówno przez nadawcę, jak i przez odbiorcę. Kto ureguluje opłatę za przesyłkę przyjętą do transportu na zasadzie CC (charges collect)?

A. Nadawca
B. Kurier
C. Odbiorca
D. Pilot
Wybór takiej odpowiedzi, jak kurier, nadawca czy pilot, jest mylący i wynika z nieporozumienia dotyczącego zasadności opłat przewozowych w przypadku transportu lotniczego. Jeśli chodzi o kuriera, warto zauważyć, że jego rola ogranicza się do fizycznego dostarczenia przesyłki, a nie do podejmowania decyzji o pokrywaniu kosztów. Kurier działa jako pośrednik i jego zadaniem jest zapewnienie, że przesyłka dotrze na miejsce, ale to nie on jest odpowiedzialny za opłacenie transportu. W przypadku nadawcy, chociaż często to on ponosi koszty transportu w innych modelach współpracy, to jednak w systemie CC to odbiorca przejmuje tę odpowiedzialność. Co do pilota, to również jest to niepoprawna odpowiedź, ponieważ jego rola koncentruje się na prowadzeniu statku powietrznego, a nie na zarządzaniu finansami związanymi z transportem. Często pojawiające się błędne przekonanie, że to nadawca lub kurier powinien opłacać przesyłki, wynika z braku zrozumienia specyfiki umów przewozowych, w których warunki płatności są jasno określone. Właściwe zrozumienie tych zasad jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień oraz błędów w przyszłych transakcjach handlowych.

Pytanie 24

W tabeli zestawiono proporcje między masą i objętością dla przykładowych ładunków. Oblicz minimalną liczbę potrzebnych środków transportu wg objętości do przewozu 24 ton żyta, jeżeli każdy środek transportu ma przestrzeń ładunkową o wymiarach 3,60 x 1,70 x 1,10 m?

Rodzaj produktuPrzeciętna masa 1 m3 [kg]Przeciętna objętość 1 t [m3]
Pszenica7501,33
Żyto6501,50
Jęczmień6001,67
A. 6 środków transportu.
B. 4 środki transportu.
C. 40 środków transportu.
D. 36 środków transportu.
Odpowiedź wskazująca na potrzebę 6 środków transportu jest prawidłowa, ponieważ pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnej przestrzeni ładunkowej. Obliczenia wykazały, że 24 tony żyta zajmują objętość 36 m³. Średnia objętość jednego środka transportu wynosi 6,732 m³. Podzielając 36 m³ przez 6,732 m³ uzyskujemy wynik około 5,35, co oznacza, że potrzebujemy zaokrąglić do 6, aby w pełni pomieścić ładunek. W praktyce, zrozumienie takich obliczeń jest kluczowe w branży logistycznej i transportowej, gdzie efektywność kosztowa i czasowa ma ogromne znaczenie. Przyjęte dobre praktyki w logistyce zalecają zawsze uwzględniać margines bezpieczeństwa w obliczeniach, co zapobiega niedoborom przestrzeni w trakcie transportu. Obliczenia te powinny być rutynowo stosowane podczas planowania wszelkiego rodzaju transportów, aby zapewnić maksymalne wykorzystanie dostępnych zasobów i uniknąć przestojów.

Pytanie 25

Jak długo potrwa transport ładunku na dystansie 570 km przy prędkości 60 km/h, gdy kierowca stosuje standardowe, niedzielone przerwy i ma możliwość wydłużenia czasu jazdy w ciągu dnia?

A. 11 h
B. 10 h 15 min
C. 10 h
D. 9 h 30 min
W kontekście obliczeń czasu dostawy, często pojawiają się nieporozumienia dotyczące zasadniczych założeń, które składają się na ostateczny wynik. Niektórzy mogą próbować obliczyć czas dostawy, ignorując regulacje dotyczące przerw w prowadzeniu pojazdu, co prowadzi do niedoszacowania czasu potrzebnego na realizację transportu. Na przykład, obliczenie 10 godzin lub 10 godzin 15 minut na podstawie prostego wzoru, bez uwzględnienia wymaganych przerw, jest błędne. Kierowcy nie mogą jeździć nieprzerwanie przez dłuższy czas, gdyż przepisy jasno określają maksymalne czasy prowadzenia pojazdu oraz obowiązkowe przerwy, które są kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze. W dodatku, niektórzy mogą mylnie zakładać, że 9 godzin 30 minut wystarczy na pokonanie tej odległości, co może wynikać z mylenia prędkości z czasem jazdy bez przerw. Takie podejście nie uwzględnia realiów transportu drogowego, gdzie czas jazdy i czas odpoczynku muszą być odpowiednio balansowane zgodnie z regulacjami krajowymi i europejskimi. Ignorując te istotne aspekty, można łatwo wpaść w pułapkę błędnych obliczeń, co może prowadzić do problemów zarówno w kwestii logistycznej, jak i prawnej, gdyż nieprzestrzeganie przepisów dotyczących czasu pracy kierowców może skutkować poważnymi konsekwencjami.

Pytanie 26

Ile jednostek ładunku o wymiarach: długość 5,00 m, szerokość 1,80 m, wysokość 1,55 m oraz masie 9 000 kg można przetransportować środkiem transportu drogowego o wymiarach: długość 13,00 m, szerokość 2,40 m, wysokość 2,60 m i ładowności 16 ton?

A. 2 jednostki
B. 4 jednostki
C. 3 jednostki
D. 1 jednostkę
W przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak 2 sztuki, 3 sztuki czy 4 sztuki, kluczowym problemem jest zrozumienie ograniczeń związanych z ładownością oraz wymiarami transportu. Odpowiedzi te często wynikają z nieuwzględnienia, że chociaż przestrzeń ładunkowa pojazdu jest wystarczająca, to kluczowym ograniczeniem jest masa ładunku. Transport drogowy regulowany jest przez przepisy dotyczące maksymalnej ładowności, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach oraz integralności pojazdu. Przy obliczaniu, ile sztuk ładunku można przewieźć, istotne jest, aby nie tylko obliczyć objętość, ale również zwrócić uwagę na masę przewożonego materiału. Jeden ładunek waży 9 000 kg, a ładowność środka transportu wynosi 16 000 kg, co oznacza, że po załadunku jednej sztuki pozostaje już tylko 7 000 kg dostępnej ładowności, co nie wystarcza nawet na kolejną sztukę. Każda z błędnych odpowiedzi może wynikać z pomyłki przy obliczaniu pojemności lub zignorowania krytycznego aspektu, jakim jest ładowność. Ważne jest, aby w analizach transportowych uwzględniać zarówno wymiary, jak i masę ładunku, a także stosować się do dobrych praktyk i regulacji branżowych w zakresie transportu towarów, co pozwala zminimalizować ryzyko przekroczenia dopuszczalnych norm.

Pytanie 27

Naturalne straty towarowe, które mają miejsce podczas przewozu, są rezultatem

A. niewłaściwie dobranym zabezpieczeniem
B. kradzieży
C. pożaru
D. czynników biologicznych
Naturalne ubytki towarowe, związane z transportem, mogą być spowodowane różnorodnymi czynnikami biologicznymi, takimi jak pleśń, bakterie czy szkodniki. Te czynniki mogą wpływać na jakość towarów, szczególnie w przypadku produktów spożywczych, roślinnych czy organicznych. W praktyce, towar poddany transportowi może ulegać degradacji lub uszkodzeniu w wyniku działania mikroorganizmów, co prowadzi do strat. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia naturalnych ubytków, ważne jest stosowanie odpowiednich metod przechowywania i transportu, takich jak kontrola temperatury, wilgotności, a także zabezpieczenia przed szkodnikami. W branży spożywczej zdefiniowane są standardy, jak np. HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), które pomagają w identyfikacji i kontroli zagrożeń biologicznych, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości produktów. Ta wiedza jest istotna nie tylko z perspektywy logistyki, ale również zarządzania jakością w całym łańcuchu dostaw.

Pytanie 28

Jaki akt normatywny określa zasady oraz warunki dopuszczania pojazdów do ruchu na drogach publicznych?

A. Umowa AETR
B. Prawo o ruchu drogowym
C. Umowa CMR
D. Kodeks cywilny
Prawo o ruchu drogowym to akt prawny, który kompleksowo reguluje zasady oraz warunki dopuszczania pojazdów do ruchu na drogach publicznych w Polsce. Zawiera przepisy dotyczące wymogów technicznych, które muszą spełniać pojazdy, aby mogły być używane na drogach. Przykładem zastosowania tych przepisów jest proces rejestracji pojazdu, który wymaga przeprowadzenia badań technicznych oraz weryfikacji dokumentacji. Ponadto, Prawo o ruchu drogowym wskazuje na obowiązki właścicieli pojazdów, takie jak utrzymanie pojazdu w stanie odpowiadającym normom bezpieczeństwa. W kontekście standardów, przepisy te są zgodne z międzynarodowymi regulacjami dotyczącymi transportu drogowego, co zapewnia jednolite podejście do kwestii bezpieczeństwa na drogach. Zrozumienie i przestrzeganie tych regulacji jest kluczowe nie tylko dla kierowców, ale również dla osób zarządzających infrastrukturą drogową oraz instytucjami kontrolnymi i nadzorczymi.

Pytanie 29

Aby zapewnić "czystość" konosamentu, wcześniej należy wystawić dokument o nazwie

A. zaświadczenie spedytorskie
B. kwit sternika
C. instrukcja wysyłkowa
D. specyfikacja towarowa
Wybór odpowiedzi związanych z innymi dokumentami, takimi jak specyfikacja towarowa, instrukcja wysyłkowa czy zaświadczenie spedytorskie, wskazuje na niepełne zrozumienie roli i zastosowania określonych dokumentów w procesie transportu morskiego. Specyfikacja towarowa to dokument, który zawiera szczegółowe informacje o towarze, takie jak jego rodzaj, ilość, jakość oraz inne istotne cechy. Choć ważny, nie ma on zastosowania jako dowód przyjęcia towaru na statek. Instrukcja wysyłkowa to z kolei dokument, który daje wskazówki dotyczące sposobu transportu towaru, ale nie potwierdza stanu, w jakim towar został przyjęty na pokład. Zaświadczenie spedytorskie to dokument wydawany przez spedytora, który potwierdza wykonanie usługi transportowej, jednak również nie pełni roli kwitu sternika. Te błędne odpowiedzi mogą prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie dostrzegają kluczowej roli, jaką odgrywa kwit sternika w kontekście ochrony interesów obu stron umowy przewozu. Osoby zapoznające się z tematyką transportu morskiego powinny zrozumieć, że brak odpowiednich dokumentów, takich jak kwit sternika, może prowadzić do trudności w dochodzeniu roszczeń oraz problemów z odpowiedzialnością przewoźnika. W praktyce, prawidłowe zrozumienie funkcji każdego z tych dokumentów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw oraz minimalizacji ryzyka utraty lub uszkodzenia towarów.

Pytanie 30

Skrót Globalnego Numeru Lokalizacyjnego, który służy do rozpoznawania przedsiębiorstwa lub organizacji jako podmiotu prawnego, to

A. GLN
B. GIAI
C. GSIN
D. IZ
Globalny Numer Lokalizacyjny (GLN) jest unikalnym identyfikatorem przypisywanym przedsiębiorstwom i organizacjom jako jednostkom prawnym, co czyni go kluczowym elementem w kontekście zarządzania łańcuchem dostaw. GLN jest zdefiniowany przez organizację GS1, która opracowuje standardy dla wymiany informacji w handlu. Przykładowe zastosowanie GLN obejmuje identyfikację lokalizacji punktów sprzedaży, magazynów oraz biur. Dzięki GLN firmy mogą efektywnie zarządzać swoimi zasobami, usprawniając procesy logistyczne. W praktyce, wykorzystanie GLN przyczynia się do zwiększenia dokładności danych oraz automatyzacji procesów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi. Na przykład, wprowadzenie GLN pozwala na szybkie i precyzyjne lokalizowanie partnerów biznesowych w systemach informatycznych, co z kolei może prowadzić do redukcji kosztów operacyjnych oraz zwiększenia efektywności współpracy. Warto również dodać, że GLN stanowi integralną część systemów EDI (Electronic Data Interchange), co świadczy o jego znaczeniu w nowoczesnym handlu elektronicznym.

Pytanie 31

Technika negocjacyjna mająca na celu osiągnięcie jak największej satysfakcji dla obu stron to

A. kooperacja.
B. ugoda.
C. adekwatność.
D. przewaga.
Kooperacja to strategia negocjacyjna, która koncentruje się na maksymalizacji interesów obu stron zaangażowanych w proces negocjacyjny. To podejście polega na otwartym dzieleniu się informacjami i zasobami, co prowadzi do tworzenia wartości, która może być dzielona w sposób, który zaspokaja potrzeby obu stron. Przykładami zastosowania kooperacji mogą być negocjacje w kontekście długoterminowych umów, gdzie obie strony dążą do znalezienia rozwiązań korzystnych dla obu. W praktyce, kooperacja wymaga aktywnego słuchania, empatii oraz umiejętności identyfikacji wspólnych interesów. W standardach zarządzania projektami, takich jak PMBOK, podkreśla się wartość współpracy jako kluczowego elementu osiągania sukcesu projektowego, co pokazuje, że kooperacja nie tylko sprzyja budowaniu pozytywnych relacji, ale także przyczynia się do efektywności i innowacyjności w realizacji zadań.

Pytanie 32

Która instytucja jest odpowiedzialna za ustalanie reguł kalkulacji opłat za transport w lotnictwie?

A. IMDGC
B. IATA
C. ICAO
D. IMO
IATA, czyli Międzynarodowe Stowarzyszenie Transportu Lotniczego, jest kluczową organizacją w branży lotniczej, odpowiedzialną za ustalanie standardów i zasad dotyczących przewozów lotniczych, w tym obliczania należności za przewozy. IATA opracowuje zasady, które ułatwiają współpracę pomiędzy przewoźnikami a agentami frachtowymi oraz innymi uczestnikami rynku. Przykładem zastosowania tych zasad jest system obliczania taryf, który uwzględnia różnorodne czynniki, takie jak odległość, rodzaj frachtu, a także zmieniające się przepisy regulacyjne. Dzięki standardom IATA, firmy transportowe mogą efektywniej zarządzać kosztami, co przekłada się na większą przejrzystość i konkurencyjność na rynku. IATA również promuje najlepsze praktyki, takie jak zapewnienie bezpieczeństwa w transporcie lotniczym oraz zrównoważony rozwój, co jest niezbędne w obliczu rosnących wymagań środowiskowych. Wiedza na temat zasad IATA jest niezbędna dla profesjonalistów w branży, aby skutecznie operować w skomplikowanym świecie transportu lotniczego.

Pytanie 33

Której informacji brakuje w przedstawionym fragmencie umowy przewozu?

Umowa przewozu
Zawarta dnia 01.09.2016 r. w Warszawie pomiędzy FHU Promyk ul. Słoneczna 10, Warszawa zwanym dalej Zleceniodawcą
§ 1
Zleceniobiorca zobowiązuje się do przewozu 33 paletowych jednostek ładunkowych z napojami.
§ 2
Przewóz ładunku nastąpi w terminie 10 dni od daty podpisania niniejszej umowy.
§ 3
Dostawa towaru nastąpi jednorazowo do magazynu Odbiorcy: Hurtownia XY Poznań, ul. Kwiatowa 9.
§ 4
Zleceniodawca za wykonanie przewozu otrzyma wynagrodzenie w wysokości 4 000 zł netto (VAT 23%).
§ 5
Koszt transportu wyrobów obciąża Zleceniodawcę.
§ 6
Wynagrodzenie płatne będzie w terminie 14 dni od daty złożenia zatwierdzonego rachunku.
A. Wysokości wynagrodzenia.
B. Danych zleceniobiorcy.
C. Stawki podatku VAT.
D. Terminu płatności za usługę.
To, że brakuje danych zleceniobiorcy, to ważny problem w tej umowie przewozu. Wiesz, w praktyce każda umowa powinna mieć pełne dane obu stron, żeby uniknąć późniejszych kłopotów. Bez tych informacji może być ciężko, zwłaszcza jak przyjdzie do rozwiązania jakichś sporów. Wyobraź sobie sytuację, gdzie zleceniobiorca nie robi swojej roboty, a zleceniodawca nie ma pojęcia, jak go znaleźć, żeby się jakoś dogadać. To właśnie dlatego dobrze jest mieć wszystko na papierze. Szczególnie w branży transportowej, gdzie musi być jasno, kto z kim współpracuje. I nie zapomnij, że oprócz danych kontaktowych ważne są też numery identyfikacyjne, jak NIP czy REGON, bo to wszystko ułatwia współpracę i jest istotne dla bezpieczeństwa transakcji.

Pytanie 34

Jakie jest zastosowanie worków sztauerskich?

A. do zabezpieczania i stabilizowania ładunku
B. do pakowania ładunku
C. do podnoszenia ładunku
D. do ochrony ładunku przed warunkami atmosferycznymi
Worki sztauerskie są naprawdę przydatne w transporcie i magazynowaniu. Ich głównym zadaniem jest upewnienie się, że ładunek jest dobrze zabezpieczony i stabilny podczas transportu. Dzięki swojej konstrukcji można je wypełnić w wolne miejsca między różnymi elementami ładunku, co zapobiega ich przemieszczaniu i zmniejsza ryzyko uszkodzeń. Jak dobrze wiesz, dobrze zaprojektowane worki sztauerskie są wykonane z materiałów odpornych na różne warunki, co sprawia, że działają efektywnie nawet przy długotrwałym przechowywaniu. Na przykład w transporcie morskim, gdzie ładunki często dostają niezłe wstrząsy, użycie takich worków pozwala utrzymać kontenery stabilnie, a to jest zgodne z wytycznymi IMO. Dodatkowo, w branży logistycznej, mądre użycie worków sztauerskich pomaga w optymalizacji przestrzeni ładunkowej oraz obniża koszty transportu, co wpasowuje się w ideę zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 35

Na zdjęciu przedstawione jest opakowanie

Ilustracja do pytania
A. zbiorcze.
B. kartonowe.
C. metalowe.
D. jednostkowe.
Opakowanie jednostkowe to termin odnoszący się do opakowania, które ma na celu zapakowanie pojedynczej sztuki produktu, co czyni je niezwykle istotnym elementem w branży opakowaniowej. W przypadku przedstawionego zdjęcia, opakowanie wyraźnie wskazuje na przeznaczenie dla jednego produktu, co potwierdza naszą odpowiedź. Opakowania jednostkowe są kluczowe w procesie dystrybucji i sprzedaży, ponieważ umożliwiają łatwe identyfikowanie i zarządzanie produktami w magazynach oraz sklepach. Przykłady opakowań jednostkowych obejmują butelki, słoiki, a także pakowane jednostkowo żywności. Zgodnie z normami branżowymi, opakowania jednostkowe powinny być odpowiednio oznakowane etykietami, co ułatwia konsumentom podejmowanie decyzji zakupowych oraz zapewnia zgodność z regulacjami prawnymi. Dodatkowo, opakowania jednostkowe wspierają również działania związane z recyklingiem i zrównoważonym rozwojem, co jest obecnie priorytetem w wielu branżach.

Pytanie 36

Dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów mających cztery osie, składających się z dwuosiowego pojazdu samochodowego i dwuosiowej przyczepy, nie może przekraczać

Fragment Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia.
§ 3. 1. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 2-13, nie może przekraczać w przypadku:
1) pojazdu składowego zespołu pojazdów:
   a) przyczepy dwuosiowe – 18 ton,
   b) przyczepy trzyosiowe – 24 tony;
2) zespołu pojazdów mających 5 lub 6 osi:
   a) dwuosiowy pojazd samochodowy i trzyosiowa przyczepa – 40 ton,
   b) trzyosiowy pojazd samochodowy i dwuosiowa przyczepa – 40 ton;
3) pojazdów członowych mających 5 lub 6 osi:
   a) dwuosiowy ciągnik siodłowy i trzyosiowa naczepa – 40 ton,
   b) trzyosiowy ciągnik siodłowy i dwu- lub trzyosiowa naczepa – 40 ton,
   c) trzyosiowy ciągnik siodłowy i trzyosiowa naczepa przewożąca 40-stopowy kontener ISO w transporcie
      kombinowanym – 44 tony;
4) zespołu pojazdów mających 4 osie, składających się z dwuosiowego pojazdu samochodowego i dwuosiowej
przyczepy - 36 ton;
5) pojazdu członowego mającego 4 osie, składającego się z dwuosiowego ciągnika siodłowego i dwuosiowej
naczepy, jeżeli odległość pomiędzy osiami naczepy:
   a) wynosi co najmniej 1,3 m, ale nie więcej niż 1,8 m – 36 ton,
   b) jest większa niż 1,8 m – 36 ton + 2 tony tolerancji, jeżeli oś napędowa jest wyposażona w opony
      bliźniacze i zawieszenie pneumatyczne lub równoważne, o którym mowa w § 5c;
6) dwuosiowego pojazdu samochodowego – 18 ton;
A. 18 ton.
B. 30 ton.
C. 36 ton.
D. 24 tony.
Zgadza się, dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów składającego się z dwuosiowego pojazdu samochodowego i dwuosiowej przyczepy nie może przekraczać 36 ton. Zgodnie z obowiązującymi regulacjami prawnymi, w szczególności z rozporządzeniem dotyczącym transportu drogowego, ta wartość jest podyktowana względami bezpieczeństwa oraz stabilności jazdy. Przykładowo, przy przeciążeniu pojazdów, mogą wystąpić problemy z hamowaniem oraz stabilnością podczas pokonywania zakrętów, co zwiększa ryzyko wypadków drogowych. Warto również zauważyć, że przekroczenie dozwolonej masy prowadzi do konsekwencji prawnych, w tym do nałożenia kar finansowych oraz utraty zdolności do prowadzenia działalności transportowej. W kontekście praktycznym, przedsiębiorstwa transportowe powinny regularnie kontrolować wagę swoich pojazdów przed wyruszeniem w trasę, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami oraz bezpieczeństwo na drodze.

Pytanie 37

Na placu powinno zostać umieszczonych 120 jednostek ładunkowych paletowych (pjł) o wymiarach 1,2 × 0,8 × 1,9 m (dł. × szer. × wys.). Jaka minimalna powierzchnia placu będzie konieczna do składowania pjł, bez uwzględniania luzów manipulacyjnych, które będą rozmieszczone w trzech warstwach?

A. 2,88 m2
B. 38,40 m2
C. 82,08 m2
D. 115,20 m2
W przypadku błędnych odpowiedzi, kluczowym problemem jest niewłaściwe zrozumienie zasad obliczania powierzchni zajmowanej przez jednostki ładunkowe. Przy obliczaniu powierzchni, wiele osób może pomylić zasadę obliczeń dotyczących ilości warstw z całkowitą liczbą jednostek. Na przykład, odpowiedzi takie jak 2,88 m² czy 82,08 m² sugerują, że użytkownik nie uwzględnił liczby warstw, co prowadzi do znacznego zaniżenia wymaganej powierzchni. Odpowiedź 115,20 m² wskazuje na obliczenie całkowitej powierzchni dla wszystkich jednostek bez rozdzielenia na warstwy, co również jest błędem w koncepcji. Innym błędem myślowym jest założenie, że można magazynować wszystkie pjł na jednej warstwie, co nie uwzględnia zasadności składowania w kilku poziomach, co jest standardową praktyką w logistyce i zarządzaniu magazynem. Dobrą praktyką jest obliczanie wymaganej powierzchni w zależności od rozłożenia jednostek ładunkowych. W rzeczywistości, nie wszystkie jednostki ładunkowe będą mogły być składowane płasko na ziemi, zwłaszcza przy większych ilościach, co sprawia, że zrozumienie tego aspektu jest kluczowe dla efektywnego planowania przestrzeni w magazynach. Wnioskując, odpowiedzi błędne wynikają często z pomyłek w obliczeniach lub niezrozumienia mechanizmów składowania, dlatego istotne jest dokładne przemyślenie strategii składowania przed podjęciem decyzji o wymaganej powierzchni.

Pytanie 38

Całkowita masa pojazdu z ładunkiem wynosi 40 ton. Prawidłowo wybranym środkiem transportu jest pojazd

§ 3. 1. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu nie może przekraczać:
1)pojazdu pojedynczego, z wyłączeniem naczepy, przyczepy z osią centralną i ciągnika siodłowego:
a) dwuosiowego, z zastrzeżeniem lit. b - 16 t,
b) dwuosiowego autobusu o zawieszeniu kół pneumatycznym lub równoważnym, o ile równoważność ta została wykazana przez producenta pojazdu - 18 t,
c) trzyosiowego - 24 t,
d) o liczbie osi większej niż trzy - 32 t,
e) autobusu przegubowego - 28 t;
2)pojazdu członowego lub zespołu złożonego z pojazdu silnikowego i przyczepy:
a) o liczbie osi nie większej niż cztery - 32 t.
b) o liczbie osi większej niż cztery, z zastrzeżeniem pkt 3 - 40 t;
3)pojazdu członowego składającego się z trójosiowego pojazdu silnikowego i trójosiowej naczepy, przewożącego 40-stopowy kontener ISO w transporcie kombinowanym - 44 t.
2. Udział masy na oś (osie) napędową (napędowe) pojazdu lub zespołu pojazdów nie może być mniejszy niż 25%, a w odniesieniu do samochodu osobowego udział masy na oś przednią nie może być mniejszy niż 30%.
3. Przepis ust. 2 stosuje się do pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy po dniu 31 marca 1998 r.
4. W przypadku pojazdu uczestniczącego w ruchu drogowym podstawą sprawdzenia wymagań, o których mowa w ust. 1 i 2, są wartości rzeczywiste wymienionych mas.
A. członowy z 5 osiami.
B. członowy z 4 osiami.
C. pojedynczy z 2 osiami.
D. pojedynczy z 3 osiami.
Odpowiedź "członowy z 5 osiami" jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi transportu drogowego, pojazdy członowe z większą liczbą osi niż cztery mogą osiągać dopuszczalną masę całkowitą do 40 ton. Pojazdy tego typu są projektowane z myślą o przewożeniu ciężkich ładunków, co sprawia, że są one bardziej stabilne i bezpieczne w ruchu drogowym. Przykładem zastosowania takich pojazdów mogą być transporty materiałów budowlanych czy maszyn przemysłowych, gdzie istotne jest nie tylko osiągnięcie odpowiedniej nośności, ale również zachowanie bezpieczeństwa. W branży transportowej ważne jest, aby zgodnie z normami, jak na przykład norma ZKP 4/2012, stosować pojazdy o odpowiedniej liczbie osi do przewożonych ładunków, co wpływa na zminimalizowanie uszkodzeń drogi oraz poprawę bezpieczeństwa na trasach. Wybór odpowiedniego środka transportu o właściwej liczbie osi jest kluczowy dla efektywności oraz rentowności operacji transportowych.

Pytanie 39

Jednoosobowa ekipa pojazdu transportującego ładunek z Łodzi do Gdańska na dystansie 350 km musi zgłosić się na odprawę promową o godzinie 15:00. O której najwcześniej, biorąc pod uwagę wymagane przerwy w trakcie jazdy, powinien nastąpić wyjazd z Łodzi, jeśli przeciętna prędkość pojazdu wynosi 70 km/godz.?

A. O 10:00
B. 0 9:15
C. O 8:45
D. O 10:15
Aby zrozumieć, dlaczego wyjazd o godzinie 9:15 jest prawidłowy, należy obliczyć czas potrzebny na pokonanie dystansu 350 km przy średniej prędkości 70 km/h. Czas podróży wynosi zatem 350 km / 70 km/h = 5 godzin. Aby dotrzeć na odprawę promową o godzinie 15:00, kierowca musi przyjechać na miejsce na czas, co oznacza, że powinien zakończyć podróż najpóźniej o 14:45, aby mieć wystarczająco dużo czasu na odprawę. Zatem, odejmując 5 godzin od 14:45, otrzymujemy godzinę 9:45. Jednak zgodnie z przepisami prawa transportowego, kierowca musi również uwzględnić obowiązkowe przerwy w czasie jazdy. Przy prowadzeniu pojazdu przez 5 godzin, zalecane jest zrobienie przerwy na odpoczynek co 4 godziny jazdy. Zatem, kierowca powinien zrobić przerwę, co oznacza, że powinien wyruszyć najpóźniej o 9:15, aby mieć czas na przerwę oraz dotarcie na odprawę. W praktyce, przestrzeganie regulacji dotyczących czasu pracy kierowców jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa na drodze oraz efektywności transportu.

Pytanie 40

Fragment Ogólnych Polskich Warunków Spedycyjnych W jakim terminie, zgodnie z Ogólnymi Polskimi Warunkami Spedycyjnymi, spedytor ma obowiązek udzielić odpowiedzi na złożoną reklamację?

24.1. Reklamacja zleceniodawcy złożona spedytorowi winna być wniesiona do spedytora na piśmie w ciągu 6 dni od daty, w której zleceniodawca dowiedział się lub powinien był się dowiedzieć o zaistniałej szkodzie. W terminie 14 dni od jej otrzymania spedytor zobowiązany jest do potwierdzenia otrzymania reklamacji i udzielenia wyjaśnień co do sposobu i terminu jej rozpatrzenia.

24.2. Reklamacji powinny towarzyszyć dokumenty stwierdzające stan przesyłki oraz okoliczności powstania szkody/braków.

24.3. Procedura reklamacyjna związana z wykonywaniem przez spedytora funkcji przewoźnika umownego uregulowana jest odrębnymi przepisami.

A. 7 dni.
B. 21 dni.
C. 14 dni.
D. 30 dni.
Zgodnie z Ogólnymi Polskimi Warunkami Spedycyjnymi, spedytor ma obowiązek udzielić odpowiedzi na złożoną reklamację w terminie 14 dni od daty jej otrzymania. Jest to standardowa praktyka w branży spedycyjnej, mająca na celu zapewnienie efektywności i przejrzystości w procesie reklamacyjnym. Przykładowo, jeśli reklamacja dotycząca uszkodzenia towaru zostanie złożona 1 marca, spedytor powinien przesłać odpowiedź najpóźniej do 15 marca. Taki termin umożliwia klientowi szybkie uzyskanie informacji na temat dalszych kroków oraz potencjalnych rekompensat. Dodatkowo, stosowanie się do określonych terminów w odpowiedziach na reklamacje jest zgodne z ogólnymi zasadami dobrego zarządzania klientem, co może wpływać na poziom zaufania oraz satysfakcji klientów. Warto również zauważyć, że przestrzeganie tego terminu jest nie tylko obowiązkiem spedycyjnym, ale także elementem budowania długotrwałych relacji z kontrahentami, co jest kluczowe w dzisiejszym konkurencyjnym środowisku biznesowym.