Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 19:44
  • Data zakończenia: 17 grudnia 2025 20:09

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Analizując przedstawione wyniki konfiguracji zainstalowanych kart sieciowych na komputerze, można zauważyć, że

Ilustracja do pytania
A. karta bezprzewodowa nosi nazwę Net11
B. interfejs Bluetooth dysponuje adresem IPv4 192.168.0.102
C. karta przewodowa ma adres MAC 8C-70-5A-F3-75-BC
D. wszystkie karty mogą automatycznie uzyskać adres IP
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ wszystkie karty sieciowe zainstalowane w tym systemie mają włączoną autokonfigurację IP oraz DHCP, co oznacza, że mogą automatycznie uzyskać adresy IP z serwera DHCP. W praktyce oznacza to, że urządzenia te są skonfigurowane zgodnie ze standardami sieciowymi, które promują użycie serwerów DHCP do dynamicznego przydzielania adresów IP. Dzięki temu zarządzanie siecią jest uproszczone, ponieważ administrator nie musi ręcznie przypisywać adresów IP każdemu urządzeniu. Jest to szczególnie korzystne w dużych sieciach, gdzie automatyzacja procesów konfiguracyjnych oszczędza czas i minimalizuje błędy konfiguracyjne. W sieciach korzystających z protokołów takich jak IPv6, autokonfiguracja jest wręcz zalecana, ponieważ umożliwia wykorzystanie różnych metod zarządzania adresacją, w tym stateless address autoconfiguration (SLAAC). Ważne jest również zrozumienie, że autokonfiguracja nie ogranicza się tylko do adresów IP, ale obejmuje także inne parametry jak serwery DNS, co czyni ją wszechstronnym narzędziem w zarządzaniu siecią.

Pytanie 2

Jakim materiałem eksploatacyjnym dysponuje ploter solwentowy?

A. zestaw metalowych narzędzi tnących
B. atrament w żelu
C. farba na bazie rozpuszczalników
D. element tnący
Farba na bazie rozpuszczalników jest kluczowym materiałem eksploatacyjnym w ploterach solwentowych, które są powszechnie stosowane w reklamie, grafice i produkcji druku wielkoformatowego. Ta technologia druku wykorzystuje farby, które zawierają rozpuszczalniki organiczne, co umożliwia uzyskiwanie intensywnych kolorów oraz wysokiej odporności na czynniki zewnętrzne, takie jak promieniowanie UV czy wilgoć. W praktyce oznacza to, że wydruki wykonane za pomocą ploterów solwentowych są idealne do użycia na zewnątrz. Dobrze dobrane materiały eksploatacyjne, takie jak farby solwentowe, są zgodne z normami branżowymi i pozwalają na uzyskanie zarówno estetycznych, jak i trwałych efektów wizualnych. Ważne jest również, aby użytkownicy ploterów solwentowych przestrzegali zaleceń producentów dotyczących stosowania odpowiednich farb oraz technik druku, co wpływa na jakość końcowego produktu oraz wydajność maszyn.

Pytanie 3

Wskaź, który symbol towarowy może wykorzystywać producent finansujący działalność systemu zbierania oraz recyklingu odpadów?

Ilustracja do pytania
A. Znak 2
B. Znak 4
C. Znak 3
D. Znak 1
Znak 1 przedstawia symbol Zielonego Punktu który jest szeroko uznawany w Europie jako znak towarowy symbolizujący finansowe wsparcie przez producenta systemu odzysku i recyklingu odpadów. Jest to znak używany przez przedsiębiorstwa które uczestniczą w systemie zarządzania odpadami opakowaniowymi zgodnie z wymaganiami dyrektywy Unii Europejskiej w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych 94/62/EC. Producent wykupując licencję na używanie tego znaku wspiera finansowo zbiórkę sortowanie i recykling odpadów co jest zgodne z zasadą rozszerzonej odpowiedzialności producenta. Znak Zielonego Punktu nie oznacza że opakowanie jest przyjazne dla środowiska ani że można je recyklingować w każdym systemie ale informuje że producent lub importer dołożył starań aby zapewnić odpowiednie zagospodarowanie opakowań po ich zużyciu. W praktyce oznacza to współpracę z organizacjami zajmującymi się recyklingiem i odpadami co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska.

Pytanie 4

Gdy użytkownik wpisuje w przeglądarkę internetową adres www.egzamin.pl, nie ma możliwości otwarcia strony WWW, natomiast wprowadzenie adresu 211.0.12.41 umożliwia dostęp do niej. Problem ten spowodowany jest brakiem skonfigurowanego serwera

A. SQL
B. DHCP
C. WWW
D. DNS
Odpowiedź "DNS" jest poprawna, ponieważ DNS, czyli Domain Name System, jest kluczowym elementem infrastruktury internetowej, który odpowiada za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP. W przypadku, gdy użytkownik wpisuje adres www.egzamin.pl, przeglądarka wysyła zapytanie do serwera DNS, który powinien zwrócić odpowiedni adres IP. Jeśli ten proces zawiedzie, użytkownik nie uzyska dostępu do strony. Taki problem może wystąpić w wyniku braku odpowiedniej konfiguracji serwera DNS, co może być spowodowane niepoprawnym wpisem w strefie DNS lub brakiem wpisu dla danej domeny. Aby poprawnie skonfigurować DNS, należy upewnić się, że rekordy A (adresowe) są prawidłowo ustawione i wskazują na właściwy adres IP serwera. Dobrą praktyką jest także regularne monitorowanie i aktualizacja stref DNS w miarę zachodzących zmian oraz stosowanie narzędzi do diagnostyki, takich jak nslookup czy dig, aby zweryfikować, czy domena prawidłowo wskazuje na pożądany adres IP.

Pytanie 5

Jakie polecenie pozwala na uzyskanie adresów fizycznych dla kart sieciowych w systemie?

A. ping
B. arp -a
C. getmac
D. pathping
Odpowiedź 'getmac' jest poprawna, ponieważ polecenie to umożliwia wyświetlenie adresów MAC (Media Access Control) wszystkich kart sieciowych zainstalowanych w systemie. Adres MAC jest unikalnym identyfikatorem przypisanym do urządzeń sieciowych, co jest kluczowe w kontekście komunikacji w sieci lokalnej. Dzięki użyciu polecenia 'getmac', administratorzy i użytkownicy mogą łatwo uzyskać dostęp do tych informacji, co jest przydatne w diagnostyce problemów z połączeniem sieciowym lub w konfiguracji urządzeń. Przykładem praktycznego zastosowania tego polecenia jest sytuacja, gdy użytkownik chce skonfigurować filtrację adresów MAC na routerze, aby ograniczyć dostęp do sieci tylko do zaufanych urządzeń. Oprócz tego, polecenie to może być również użyteczne w analizie bezpieczeństwa sieci, pozwalając na identyfikację i weryfikację urządzeń podłączonych do sieci. Warto zauważyć, że adresy MAC są często stosowane w protokołach warstwy 2 modelu OSI, co podkreśla ich znaczenie w architekturze sieciowej.

Pytanie 6

Jaką rolę pełni komponent wskazany strzałką na schemacie chipsetu płyty głównej?

Ilustracja do pytania
A. Umożliwia korzystanie z pamięci DDR3-800 oraz DDR2-800 w trybie DUAL Channel
B. Pozwala na podłączenie i używanie pamięci DDR 400 w trybie DUAL Channel w celu zapewnienia kompatybilności z DUAL Channel DDR2 800
C. Pozwala na wykorzystanie standardowych pamięci DDR SDRAM
D. Umożliwia wykorzystanie magistrali o szerokości 128 bitów do transferu danych między pamięcią RAM a kontrolerem pamięci
Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z różnych nieporozumień dotyczących specyfikacji i funkcji chipsetów płyty głównej. W pierwszej kolejności ważne jest zrozumienie roli dual channel w kontekście pamięci RAM. Technologia ta polega na jednoczesnym użyciu dwóch kanałów pamięci co pozwala na podwojenie szerokości magistrali z 64 do 128 bitów. Tym samym błędne jest przekonanie że pozwala ona na zgodność z innymi standardami jak DDR2 800 i DDR3 800 gdyż te standardy różnią się specyfikacją techniczną napięciem i architekturą. Kolejny błąd to przypuszczenie że chipset umożliwia korzystanie z pamięci DDR3 wraz z DDR2 co jest technicznie niemożliwe z powodu różnych wymagań tych pamięci w kontekście kontrolerów i gniazd na płycie głównej. Ostatecznie mylne jest twierdzenie że chipset pozwala na wykorzystanie typowych pamięci DDR SDRAM. Ten standard pamięci jest znacznie starszy i niekompatybilny z nowoczesnymi chipsetami które obsługują DDR2 i DDR3. Typowym błędem myślowym jest tu ogólne założenie że nowsze płyty główne są w stanie obsłużyć wszystkie starsze standardy co jest często fizycznie niemożliwe bez dedykowanych kontrolerów pamięci. Edukacja w zakresie specyfikacji technicznych i ich zgodności jest kluczowa dla zrozumienia funkcjonowania nowoczesnych systemów komputerowych.

Pytanie 7

Który z poniższych protokołów jest wykorzystywany do uzyskiwania dynamicznych adresów IP?

A. DNS
B. HTTP
C. DHCP
D. FTP
Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP) jest kluczowym elementem w zarządzaniu adresami IP w sieciach komputerowych. Jego głównym zadaniem jest automatyczne przypisywanie dynamicznych adresów IP urządzeniom w sieci. Dzięki temu administratorzy sieci nie muszą ręcznie konfigurować każdego urządzenia, co minimalizuje ryzyko błędów i upraszcza zarządzanie dużymi sieciami. DHCP działa w modelu klient-serwer, gdzie serwer DHCP przydziela adresy IP na podstawie zapytań od klientów. Proces ten obejmuje kilka kroków, takich jak DISCOVER, OFFER, REQUEST i ACKNOWLEDGE, co zapewnia, że każde urządzenie otrzymuje unikalny adres IP. W praktyce oznacza to, że nowe urządzenia mogą być szybko i bezproblemowo włączane do sieci, co jest niezwykle istotne w dynamicznych środowiskach biznesowych. Co więcej, DHCP pozwala na centralne zarządzanie konfiguracją sieci, co ułatwia wprowadzanie zmian i aktualizacji w całej organizacji. Dzięki temu protokołowi, sieci mogą być elastyczne i skalowalne, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie technologii.

Pytanie 8

Po wykonaniu podanego skryptu

echo off
echo ola.txt >> ala.txt
pause
A. zawartość pliku ola.txt będzie przeniesiona do pliku ala.txt
B. zawartość pliku ala.txt będzie przeniesiona do pliku ola.txt
C. tekst z pliku ola.txt zostanie zapisany w pliku ala.txt
D. tekst z pliku ala.txt zostanie zapisany w pliku ola.txt
Pierwsza odpowiedź myli się, bo sugeruje, że zawartość pliku 'ala.txt' ma być skopiowana do 'ola.txt', a to nie jest prawda. W rzeczywistości w skrypcie używamy polecenia 'echo' z operatorami '>>', które nie kopiuje, tylko dodaje tekst do pliku. Druga odpowiedź też jest nietrafiona, twierdząc, że tekst 'ala.txt' zostanie wpisany do 'ola.txt', a w skrypcie to się nie pojawia. W poleceniu 'echo' tekst 'ola.txt' jest po prostu zwykłym ciągiem znaków, a nie zawartością pliku. Tak samo trzecia odpowiedź myli się, mówiąc, że zawartość 'ola.txt' trafi do 'ala.txt'. Operator '>>' nie działa jak kopiowanie, tylko dodaje tekst do pliku, który wskazujesz. Takie pomyłki wynikają z braku zrozumienia, jak działają operatory w wierszu poleceń, a to może prowadzić do problemów, gdy próbujesz to przenieść na grunt produkcji. Kluczowe jest, żeby dobrze rozumieć używane polecenia i ich funkcje w systemach operacyjnych.

Pytanie 9

Która z licencji na oprogramowanie wiąże je trwale z zakupionym komputerem i nie pozwala na przenoszenie praw użytkowania programu na inny komputer?

A. BOX
B. OEM
C. SINGLE
D. ADWARE
Wybierając inne opcje niż OEM, można łatwo paść ofiarą mylących skojarzeń związanych z nazwami licencji. Przykładowo, licencja BOX bywa mylona z OEM, bo również dotyczy zakupu oprogramowania w fizycznym opakowaniu. Jednak BOX to całkiem inna historia: pozwala użytkownikowi na przenoszenie oprogramowania między komputerami, pod warunkiem że nie jest zainstalowane na kilku jednocześnie. Z mojego punktu widzenia to dużo wygodniejsze w środowiskach, gdzie sprzęt często się zmienia, bo nie ogranicza nas do jednego urządzenia. SINGLE natomiast oznacza, że oprogramowanie można aktywować tylko na jednym komputerze w danym momencie, ale nigdzie nie jest powiedziane, że nie można dezaktywować i potem aktywować go na innym – to zależy od producenta, ale w zdecydowanej większości nie jest to więź stała z konkretnym sprzętem, tak jak w OEM. Brak tu też powiązania z podzespołami, jak to jest w przypadku OEM, gdzie nawet wymiana płyty głównej może skutkować utratą licencji. Odpowiedź ADWARE jest zupełnie błędnym tropem, bo to nie jest licencja w sensie ograniczeń własności czy przenoszenia prawa użytkowania, tylko rodzaj modelu dystrybucyjnego – program jest za darmo, ale wyświetla reklamy. Wielu uczniów myli to z darmowym lub ograniczonym czasowo dostępem, ale to zupełnie inna kwestia niż powiązanie z komputerem. Tak naprawdę największym błędem logicznym w tych odpowiedziach jest nieuwzględnienie, że tylko OEM narzuca trwałą zależność oprogramowania od sprzętu. Praktyka pokazuje, że mylenie tych pojęć może prowadzić do niepotrzebnych problemów przy późniejszej aktywacji lub zmianie sprzętu, co w firmach bywa nawet kosztowną pomyłką. Warto więc dobrze rozumieć różnice między tymi licencjami i nie kierować się tylko nazwą lub potocznym skojarzeniem.

Pytanie 10

Jakie urządzenie sieciowe zostało przedstawione na diagramie sieciowym?

Ilustracja do pytania
A. przełącznik
B. koncentrator
C. modem
D. ruter
Ruter jest urządzeniem sieciowym kluczowym dla łączenia różnych sieci komputerowych. Jego główną funkcją jest przekazywanie pakietów danych pomiędzy sieciami, na przykład pomiędzy siecią lokalną (LAN) a rozległą siecią (WAN). Dzięki zastosowaniu protokołów routingu, takich jak OSPF czy BGP, ruter optymalnie wybiera ścieżki, którymi dane powinny podróżować, co ma ogromne znaczenie dla efektywności i szybkości działania sieci. Ruter również zarządza tablicami routingu, które zawierają informacje o możliwych trasach w sieci, co pozwala na dynamiczne reagowanie na zmiany w topologii sieci. Praktyczne zastosowanie ruterów obejmuje zarówno sieci domowe, gdzie umożliwiają dostęp do Internetu, jak i skomplikowane sieci korporacyjne, gdzie optymalizują ruch danych pomiędzy wieloma oddziałami firmy. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, ruter często współpracuje z innymi urządzeniami sieciowymi, takimi jak przełączniki czy firewalle, by zapewnić kompleksową ochronę i zarządzanie ruchem w sieci. Dzięki zaawansowanym funkcjom, takim jak NAT czy QoS, ruter umożliwia również zarządzanie przepustowością i bezpieczeństwem danych, co jest kluczowe w nowoczesnych środowiskach IT.

Pytanie 11

W specyfikacji IEEE 802.3af opisano technologię dostarczania energii elektrycznej do różnych urządzeń sieciowych jako

A. Power over Classifications
B. Power over Internet
C. Power over Ethernet
D. Power under Control
Wybór odpowiedzi innej niż 'Power over Ethernet' wskazuje na nieporozumienie dotyczące technologii zasilania przez Ethernet oraz specyfiki standardów IEEE. Odpowiedzi takie jak 'Power over Classifications', 'Power under Control' czy 'Power over Internet' nie są uznawane za standardy IEEE i nie odnoszą się do rzeczywistych praktyk zasilania urządzeń sieciowych. 'Power over Classifications' sugeruje podział urządzeń na różne klasy według zapotrzebowania na moc, co nie jest istotnym aspektem stosowanego w praktyce zasilania przez Ethernet. 'Power under Control' brzmi jak koncepcja zarządzania mocą, ale nie odnosi się bezpośrednio do jakiejkolwiek znanej normy zasilania w kontekście sieci. 'Power over Internet' myli zasady działania sieci komputerowych z zasilaniem, co prowadzi do błędnych wniosków. W rzeczywistości, Power over Ethernet to technologia, która wprowadza spójność i efektywność w projektowaniu systemów zasilania urządzeń w sieciach, a błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylenia terminologii lub braku zrozumienia zastosowań technologii PoE. Kluczowym błędem jest nieodróżnianie pojęcia zasilania od pojęcia komunikacji w sieciach komputerowych, co prowadzi do dezorientacji w zakresie standardów i ich zastosowania w realnych scenariuszach.

Pytanie 12

Jakie polecenie w systemie Windows należy wpisać w miejsce kropek, aby uzyskać dane przedstawione na załączonym obrazku?

Ilustracja do pytania
A. net config Gość
B. net accounts Gość
C. net user Gość
D. net statistics Gość
Polecenie net config Gość nie jest poprawnym wyborem ponieważ net config jest używane głównie do konfiguracji ustawień sieciowych takich jak serwery czy drukarki sieciowe a nie do zarządzania kontami użytkowników. Częstym błędem jest mylenie poleceń związanych z siecią z tymi które dotyczą użytkowników zwłaszcza w środowisku Windows gdzie zakres poleceń jest szeroki. Net statistics Gość również nie jest prawidłowym wyborem ponieważ to polecenie służy do wyświetlania statystyk związanych z działaniem usług sieciowych na komputerze takich jak czas działania czy ilość przetworzonych danych. W kontekście zarządzania użytkownikami nie daje ono żadnych użytecznych informacji. Polecenie net accounts Gość natomiast dotyczy ustawień haseł i zasad logowania dla wszystkich kont w systemie ale nie pozwala na uzyskanie szczegółowych informacji o konkretnym użytkowniku. Typowym błędem jest zakładanie że narzędzie to wyświetli szczegółowe dane dotyczące użytkownika co jest nieprawidłowe. Wiedza o tym jakie polecenia służą do zarządzania użytkownikami a jakie do konfiguracji systemowych jest kluczowa w pracy każdego specjalisty IT. Poprawne rozróżnianie tych komend pozwala nie tylko na skuteczniejsze zarządzanie systemami ale również na szybkie rozwiązywanie problemów związanych z administracją kont.

Pytanie 13

Wartość koloru RGB(255, 170, 129) odpowiada zapisie

A. #AA18FF
B. #18FAAF
C. #FFAA81
D. #81AAFF
Wartości RGB(255, 170, 129) przekształcane na format heksadecymalny mogą wprowadzać w błąd, jeśli nie zrozumie się podstawowych zasad konwersji. Odpowiedzi takie jak #81AAFF, #18FAAF i #AA18FF nie tylko nie odpowiadają właściwej konwersji, ale także ukazują typowe błędy myślowe, które mogą wystąpić podczas próby przeliczenia wartości kolorów. Wartości w notacji heksadecymalnej są tworzone z zestawów dwóch cyfr, przy czym każda para odpowiada jednemu z komponentów RGB. Przykładowo, pierwsza para cyfr reprezentuje wartość czerwieni, druga zieleni, a trzecia niebieskiego. W przypadku wartości RGB(255, 170, 129), prawidłowe wartości heksadecymalne to FF dla czerwieni, AA dla zieleni i 81 dla niebieskiego. Błąd w konwersji może wynikać z pomieszania wartości lub ich nieprawidłowego odzwierciedlenia w formacie heksadecymalnym. Odpowiedzi #81AAFF i #18FAAF sugerują zamianę wartości RGB w sposób, który nie odzwierciedla ich rzeczywistych wartości, co jest istotnym błędem w procesie przetwarzania kolorów. W praktyce, mogą prowadzić do nieprawidłowego wyświetlania kolorów w aplikacjach webowych czy graficznych, co może negatywnie wpływać na estetykę projektu oraz jego funkcjonalność.

Pytanie 14

Substancją używaną w drukarkach 3D jest

A. ciekły materiał.
B. proszek węglowy.
C. środek katalityczny.
D. filament.
Filament to materiał eksploatacyjny wykorzystywany w drukarkach 3D, najczęściej w technologii FDM (Fused Deposition Modeling). Jest to tworzywo w postaci cienkiego włókna, które jest podgrzewane i wytłaczane przez głowicę drukarki, tworząc obiekt warstwa po warstwie. Najpopularniejsze rodzaje filamentów to PLA (kwas polilaktyczny), ABS (akrylonitryl-butadien-styren) oraz PETG (tereftalan etylenu). Każdy z tych materiałów ma swoje unikalne właściwości: PLA jest biodegradowalny i łatwy w obróbce, ABS charakteryzuje się większą wytrzymałością i odpornością na wysokie temperatury, natomiast PETG łączy w sobie łatwość drukowania z wytrzymałością i odpornością chemiczną. Wybór odpowiedniego filamentu ma kluczowe znaczenie dla uzyskania wysokiej jakości wydruków oraz dla ich finalnego zastosowania, co czyni znajomość specyfiki różnych filamentów niezbędną dla każdego użytkownika drukarki 3D.

Pytanie 15

W systemie Windows ochrona polegająca na ostrzeganiu przed uruchomieniem nierozpoznanych aplikacji i plików pobranych z Internetu jest realizowana przez

A. Windows Update
B. zaporę systemu Windows
C. Windows Ink
D. Windows SmartScreen
Ochrona przed uruchamianiem nierozpoznanych aplikacji i plików pobranych z Internetu w systemie Windows wymaga narzędzia, które analizuje reputację plików oraz źródło ich pochodzenia, a nie ogólnej kontroli nad systemem czy funkcji wspomagających pisanie. Często pojawia się mylne przekonanie, że takie zabezpieczenie zapewnia zapora systemu Windows. To jednak narzędzie służy do blokowania lub umożliwiania komunikacji sieciowej konkretnym programom czy usługom, a nie do oceniania bezpieczeństwa plików wykonywalnych pobieranych z sieci. Zapora działa na poziomie sieciowym, a nie na poziomie kontroli uruchamianych aplikacji. Kolejnym błędnym tropem jest Windows Update – to narzędzie odpowiada za aktualizacje systemu, poprawki zabezpieczeń i sterowniki, ale w żaden sposób nie zajmuje się analizą plików pobieranych przez użytkownika z Internetu. Mylenie tych funkcji prowadzi do zaniedbywania kwestii ochrony przed nowymi, nieznanymi zagrożeniami. No i Windows Ink – to już zupełnie inna bajka, bo to narzędzie skierowane głównie do obsługi cyfrowego pióra i rysowania, więc nie pełni żadnej roli w kontekście zabezpieczania systemu przed szkodliwym oprogramowaniem. Moim zdaniem, największy błąd polega właśnie na utożsamianiu ogólnych lub sieciowych zabezpieczeń z tymi, które są dedykowane do wykrywania konkretnych zagrożeń na podstawie reputacji czy analizy behawioralnej. W praktyce, tylko Windows SmartScreen jest tutaj narzędziem dedykowanym do tego celu i warto zwracać uwagę na jego komunikaty, bo ignorowanie ich może być kosztowne, zwłaszcza w środowiskach firmowych, gdzie ataki przez nieznane aplikacje są coraz częstsze.

Pytanie 16

Przydzielanie przestrzeni dyskowej w systemach z rodziny Windows

A. pozwalają na określenie maksymalnej pojemności dyskowej dla kont użytkowników.
B. przydzielają partycje na dyskach.
C. oferują podstawowe funkcje diagnostyczne, defragmentację oraz checkdisk.
D. przydzielają etykietę (np. C) dla konkretnej partycji.
Wybór odpowiedzi, która dotyczy przydzielania partycji na dyskach, jest mylny, ponieważ partycje są stałymi jednostkami strukturalnymi, które są tworzone podczas formatowania dysków i nie mogą być dynamicznie przydzielane w kontekście kont użytkowników. Partycje pełnią rolę logicznych podziałów dysku, ale nie mogą być przez użytkowników zmieniane w sposób, który odpowiada elastycznym przydziałom przestrzeni dyskowej. Kolejnym błędnym podejściem jest twierdzenie, że przydziały dyskowe przydzielają etykiety dla partycji. Etykiety, takie jak „C”, są przypisane do partycji na poziomie systemu operacyjnego i nie mają związku z przydziałami przestrzeni dyskowej dla użytkowników. Właściwy kontekst dla etykiet to identyfikacja fizycznych lokalizacji na dysku, a nie zarządzanie przestrzenią dla kont. Ostatnia z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że przydziały dyskowe zapewniają funkcje diagnostyczne i defragmentację. Choć te operacje są ważne dla utrzymania sprawności dysku, nie są one związane bezpośrednio z tematem przydziałów dyskowych. Defragmentacja i checkdisk to narzędzia zarządzania dyskiem, które poprawiają jego wydajność, ale nie mają związku z przydzielaniem przestrzeni dla użytkowników. W rezultacie, wybierając nieprawidłowe odpowiedzi, można łatwo stracić z oczu kluczowe aspekty zarządzania pamięcią masową i bezpieczeństwa danych.

Pytanie 17

Aby połączyć dwa przełączniki oddalone o 200 m i zapewnić minimalną przepustowość 200 Mbit/s, powinno się użyć

A. światłowó.
B. skrótkę STP.
C. skrótkę UTP.
D. kabel koncentryczny 50 ?.
Wybór skrętki STP lub UTP jako medium do połączenia dwóch przełączników na odległość 200 m oraz przy wymaganej przepustowości 200 Mbit/s może wydawać się logiczny, jednak ma swoje ograniczenia. Skrętka UTP (Unshielded Twisted Pair) jest powszechnie stosowana w sieciach lokalnych, ale ma ograniczone możliwości przesyłania danych na dłuższe dystanse. Zgodnie z normą TIA/EIA-568, maksymalna długość kabla UTP dla 1000BASE-T wynosi 100 m. W przypadku dłuższego dystansu, takiego jak 200 m, jakość sygnału ulega degradacji, co prowadzi do spadku wydajności i potencjalnych problemów z zakłóceniami. Skrętka STP (Shielded Twisted Pair), chociaż oferuje lepszą ochronę przed zakłóceniami elektomagnetycznymi, również nie jest w stanie sprostać wymaganiu długości 200 m przy pełnej przepustowości 200 Mbit/s. Kabel koncentryczny 50 ? jest kolejną niewłaściwą opcją w tym kontekście, ponieważ nie jest standardowo używany do lokalnych połączeń sieciowych w środowisku Ethernet. Jego użycie w nowoczesnych sieciach jest ograniczone, a jego zastosowanie do połączeń magistralnych nie odpowiada wymaganym standardom i praktykom branżowym. Dlatego decyzja o wyborze odpowiedniego medium jest kluczowa dla zapewnienia stabilności i wydajności sieci.

Pytanie 18

W specyfikacji głośników komputerowych producent mógł podać informację, że maksymalne pasmo przenoszenia wynosi

A. 20%
B. 20 kHz
C. 20 W
D. 20 dB
Maksymalne pasmo przenoszenia to bardzo ważny parametr w specyfikacjach głośników komputerowych i ogólnie każdego sprzętu audio. Odpowiedź 20 kHz jest tutaj właściwa, bo właśnie ta wartość określa górną granicę częstotliwości, jaką dany zestaw głośników potrafi odtworzyć. Większość ludzi słyszy dźwięki w zakresie od około 20 Hz do właśnie 20 000 Hz, czyli 20 kHz, więc producenci sprzętu audio często podają ten zakres jako standard. Moim zdaniem to ma duże znaczenie praktyczne – jeśli głośnik jest w stanie odtworzyć sygnał do 20 kHz, to usłyszysz zarówno niskie basy, jak i najwyższe soprany, chociaż nie każdy faktycznie rejestruje te najwyższe dźwięki, bo słuch się z wiekiem pogarsza. W praktyce dobre głośniki będą miały szerokie pasmo przenoszenia, a niektóre profesjonalne konstrukcje potrafią nawet przekraczać 20 kHz, ale dla odbiorników komputerowych to już raczej marketing. Gdy widzę w danych technicznych "pasmo przenoszenia: 20 Hz – 20 kHz", to od razu wiem, że sprzęt przynajmniej teoretycznie pokrywa pełne spektrum słyszalne. To jest taka branżowa podstawa, o której warto pamiętać – nie tylko w testach, ale i przy wyborze sprzętu do domu czy firmy.

Pytanie 19

Na przedstawionym rysunku zaprezentowane jest złącze

Ilustracja do pytania
A. DVI-A
B. DVI-D
C. D-SUB
D. HDMI
Złącze DVI-A jest rodzajem złącza używanego do przesyłania analogowego sygnału wideo. Rozwiązanie to jest częścią standardu Digital Visual Interface, który obsługuje zarówno sygnały cyfrowe jak i analogowe. DVI-A jest często stosowane do podłączania starszych monitorów CRT oraz niektórych projektorów. Jego kluczowym zastosowaniem jest kompatybilność z urządzeniami, które nie obsługują sygnałów cyfrowych. Złącze DVI-A jest fizycznie podobne do innych rodzajów DVI, ale różni się układem pinów, co pozwala na przesyłanie wyłącznie sygnałów analogowych. Pomimo rosnącej popularności sygnałów cyfrowych, DVI-A nadal znajduje zastosowanie w systemach, gdzie wymagane jest połączenie z urządzeniami analogowymi. Dbałość o odpowiedni dobór kabli i złączek jest istotna, aby uniknąć zakłóceń sygnału i zapewnić optymalną jakość obrazu. W kontekście praktycznych zastosowań, znajomość standardu DVI-A może być kluczowa dla specjalistów zajmujących się modernizacją i konserwacją starszych systemów wizyjnych, w których zastosowanie znajdują rozwiązania analogowe. Standardy takie jak DVI-A są przykładem na ciągłą potrzebę znajomości różnych technologii wideo w dynamicznie zmieniającym się świecie cyfrowym.

Pytanie 20

Polecenie chmod +x test

A. odbiera wszystkim użytkownikom prawo do zapisu do pliku test.
B. ustawia pełną kontrolę nad wszystkimi plikami znajdującymi sie w katalogu test.
C. pozwala na uruchomienie pliku test przez każdego użytkownika.
D. nadaje prawo do odczytu pliku test jego właścicielowi.
Zagadnienie uprawnień w systemach plików Linux i Unix bywa mylące, bo każda literka i znak w poleceniu chmod ma znaczenie. Wiele osób zakłada, że +x zmienia coś więcej niż tylko prawo wykonywania. To jednak nieprawda – +x dokładnie oznacza tylko dodanie prawa uruchomienia dla wszystkich (czyli właściciela, grupy i innych). To nie ma nic wspólnego z dostępem do odczytu (czyli +r), dlatego nie sprawi, że właściciel nagle może czytać plik, jeśli wcześniej nie miał takiego prawa. Tak samo, jeśli ktoś myśli o zapisie – żadne +x nie odbiera nikomu prawa do zapisu, bo od tego jest -w. Często spotykam się z mylną opinią, że chmod +x pozwala zarządzać pełnymi uprawnieniami do katalogów, ale katalogi rządzą się swoimi prawami. Aby katalog był „pełnokontrolny”, potrzebujesz zupełnie innych uprawnień (na przykład chmod 777 katalog). Błąd wynika też z niezrozumienia, że polecenie działa na konkretny plik, a nie na jego zawartość czy całą strukturę katalogu. Wreszcie, polecenie chmod +x test nie nadaje uprawnień wykonania tylko właścicielowi, ale każdemu użytkownikowi, o ile nie ograniczają tego inne ustawienia systemowe, typu ACL albo SELinux. W praktyce błędy tego typu wynikają z nieodróżniania różnych flag uprawnień i nieczytania dokumentacji. Najlepszą metodą jest zawsze precyzyjnie sprawdzać, co dany parametr zmienia, zanim się go użyje – zwłaszcza jeśli pracujesz na produkcyjnych serwerach, gdzie każde nieprawidłowe uprawnienie może skończyć się poważnym naruszeniem bezpieczeństwa albo dostępności aplikacji. Warto pamiętać, że uprawnienia najlepiej nadawać możliwie najmniejsze, zgodnie z zasadą najmniejszych uprawnień, a chmod +x to tylko jedno z narzędzi do osiągnięcia tego celu.

Pytanie 21

Standard sieci bezprzewodowej WiFi 802.11 a/n operuje w zakresie

A. 2,4 GHz
B. 250 MHz
C. 5 GHz
D. 1200 MHz
Wybór odpowiedzi "2,4 GHz" jest niepoprawny, ponieważ chociaż standardy WiFi 802.11 b/g/n mogą również działać w tym paśmie, to 802.11a oraz 802.11n są zoptymalizowane głównie dla pasma 5 GHz, co pozwala na osiąganie lepszych parametrów transmisji. Pasmo 2,4 GHz jest powszechnie używane i często obciążone przez inne urządzenia, co prowadzi do większych zakłóceń. Wybór "1200 MHz" jest błędny, ponieważ nie jest to standardowe pasmo operacyjne w kontekście WiFi. Pasmo 2,4 GHz odpowiada 2400 MHz, a 1200 MHz to nieistniejące pasmo dla typowych zastosowań sieciowych. Odpowiedź "250 MHz" również nie znajduje zastosowania w kontekście WiFi, ponieważ jest to pasmo zbyt niskie dla standardów bezprzewodowych. Zrozumienie tego, że standardy WiFi są dostosowane do specyficznych pasm, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią. Większość użytkowników nie zdaje sobie sprawy z tego, że niskie pasma są bardziej podatne na zakłócenia i interferencje, co może prowadzić do obniżenia jakości połączeń. Dlatego, w kontekście nowoczesnego wdrażania technologii WiFi, preferowane są wyższe częstotliwości, które oferują mniej zakłóceń i większe przepustowości.

Pytanie 22

W drukarce laserowej do utrwalania obrazu na papierze stosuje się

A. głowice piezoelektryczne
B. taśmy transmisyjne
C. promienie lasera
D. rozgrzane wałki
W drukarce laserowej do utrwalania wydruku wykorzystywane są rozgrzane wałki, co jest kluczowym etapem procesu drukowania. Po nałożeniu toneru na papier, wałki, które są podgrzewane do wysokiej temperatury, powodują, że cząsteczki tonera topnieją i wnikają w strukturę papieru. Dzięki temu uzyskuje się trwały i odporny na rozmazywanie wydruk. Wałki te są częścią zespołu utrwalającego, który odgrywa fundamentalną rolę w całym procesie drukowania laserowego. W praktyce, odpowiednia temperatura wałków jest kluczowa dla zapewnienia wysokiej jakości wydruku, a zbyt niski lub zbyt wysoki poziom może prowadzić do problemów, takich jak smugi na papierze czy brak pełnego utrwalenia tonera. W kontekście dobrych praktyk, producenci drukarek laserowych dostosowują parametry wałków do specyfikacji używanych materiałów eksploatacyjnych, co jest zgodne z normami branżowymi dotyczącymi jakości druku.

Pytanie 23

Co oznacza standard 100Base-T?

A. standard sieci Ethernet o prędkości 1GB/s
B. standard sieci Ethernet o prędkości 1000MB/s
C. standard sieci Ethernet o prędkości 100Mb/s
D. standard sieci Ethernet o prędkości 1000Mb/s
Wybór błędnych odpowiedzi, które sugerują, że standard 100Base-T oferuje przepustowość 1000 megabitów na sekundę lub 1 gigabit na sekundę, wynika z powszechnego nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji różnych standardów Ethernet. Standardy takie jak 1000Base-T, które są znane jako Gigabit Ethernet, rzeczywiście umożliwiają przesył danych z prędkością 1000 Mb/s, co jest znacznie wyższą przepustowością niż 100Base-T. Jednakże, kluczowym aspektem, który należy zrozumieć, jest fakt, że te różne standardy są zaprojektowane do różnych zastosowań oraz mają różne wymagania techniczne. 100Base-T został zaprojektowany w czasach, gdy większość aplikacji sieciowych nie wymagała tak dużej przepustowości, a jego wdrożenie pozwoliło na znaczną poprawę wydajności w porównaniu do wcześniejszych rozwiązań. Błędne odpowiedzi mogą również wynikać z mylenia jednostek miary – gigabit (Gb) to 1000 megabitów (Mb), co może prowadzić do stosowania niewłaściwych wartości w kontekście różnych standardów. Dla zapewnienia optymalnej wydajności sieci, kluczowe jest dobieranie standardów zgodnie z rzeczywistymi potrzebami i możliwościami sprzętowymi, a także znajomość różnic między nimi, co pozwoli na świadome podejmowanie decyzji w zakresie budowy i rozbudowy sieci.

Pytanie 24

Jakim interfejsem można uzyskać transmisję danych o maksymalnej przepustowości 6 Gb/s?

A. USB 2.0
B. USB 3.0
C. SATA 3
D. SATA 2
Interfejs SATA 3 (Serial ATA III) rzeczywiście umożliwia transmisję danych z maksymalną przepustowością wynoszącą 6 Gb/s. Jest to standard, który zapewnia znaczną poprawę wydajności w porównaniu do jego poprzednika, SATA 2, który obsługuje maksymalną przepustowość na poziomie 3 Gb/s. SATA 3 jest powszechnie używany w nowoczesnych dyskach twardych i dyskach SSD, co umożliwia szybsze przesyłanie danych i lepszą responsywność systemu. Praktyczne zastosowanie tego standardu można zaobserwować w komputerach osobistych, serwerach oraz systemach NAS, gdzie wymagania dotyczące przepustowości są szczególnie wysokie, zwłaszcza w kontekście obsługi dużych zbiorów danych oraz intensywnego korzystania z aplikacji wymagających szybkiego dostępu do pamięci masowej. Warto również zauważyć, że SATA 3 jest wstecznie kompatybilny z wcześniejszymi wersjami SATA, co oznacza, że można używać go z urządzeniami obsługującymi starsze standardy, co jest korzystne dla użytkowników, którzy chcą zaktualizować swoje systemy bez konieczności wymiany wszystkich komponentów.

Pytanie 25

W systemie Linux do obsługi tablic partycji można zastosować komendę

A. free
B. fdisk
C. iostat
D. lspci
Polecenie 'fdisk' w systemie Linux jest narzędziem służącym do zarządzania tablicami partycji, co czyni je kluczowym w kontekście administracji systemu. 'fdisk' pozwala na tworzenie, usuwanie oraz modyfikowanie partycji na dyskach fizycznych. Przykładowo, administratorzy mogą używać tego narzędzia do dodawania nowej partycji, co jest szczególnie przydatne w przypadku rozbudowy systemu lub instalacji nowych systemów operacyjnych obok istniejących. W praktyce, korzystając z 'fdisk', można wprowadzać zmiany w układzie dysku w sposób interaktywny, uzyskując jednocześnie informację zwrotną o stanie partycji. Dobre praktyki sugerują, aby przed jakimikolwiek zmianami wykonać kopię zapasową danych znajdujących się na dysku, gdyż operacje na partycjach mogą prowadzić do utraty danych. Warto także zapoznać się z dokumentacją oraz z użyciem opcji '-l', aby uzyskać listę dostępnych dysków i ich partycji. Ponadto, 'fdisk' jest standardowym narzędziem w wielu dystrybucjach Linuxa, co czyni go uniwersalnym i niezbędnym w arsenale administratora systemów.

Pytanie 26

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux służy do monitorowania komunikacji protokołów TCP/IP lub innych przesyłanych lub odbieranych w sieci komputerowej, do której jest podłączony komputer użytkownika?

A. route
B. tcpdump
C. ssh
D. ipconfig
Wybór poleceń ssh, route i ipconfig jako narzędzi do śledzenia komunikacji TCP/IP wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich funkcji i zastosowania. Polecenie ssh (Secure Shell) jest używane do bezpiecznego zdalnego logowania się do innego komputera, a jego głównym zadaniem jest zapewnienie bezpiecznej komunikacji pomiędzy klientem a serwerem. Nie jest to narzędzie do śledzenia ruchu sieciowego, lecz do bezpiecznego dostępu. Kolejnym przykładem jest polecenie route, które służy do wyświetlania i modyfikacji tablic routingu w systemie. Chociaż tablice routingu są kluczowe dla kierowania pakietów w sieci, samo polecenie route nie pozwala na analizę przepływu danych ani na ich przechwytywanie. Z kolei ipconfig to narzędzie dostępne w systemie Windows, które pokazuje konfigurację sieci, w tym adres IP i maskę podsieci. Umożliwia ono uzyskanie informacji o interfejsach sieciowych, ale również nie oferuje funkcji analizy ruchu. W kontekście zarządzania siecią zrozumienie różnicy między tymi narzędziami a tcpdump jest kluczowe. Tcpdump jest dedykowanym narzędziem do monitorowania i analizy pakietów, co czyni go niezastąpionym w diagnostyce i audycie sieciowym, podczas gdy pozostałe wymienione komendy pełnią zupełnie inne role w administracji systemami i sieciami.

Pytanie 27

Jaki protokół umożliwia nawiązywanie szyfrowanych połączeń terminalowych z zdalnym komputerem?

A. Telnet
B. SSL
C. SSH
D. SIP
SSH, czyli Secure Shell, to protokół komunikacyjny zaprojektowany w celu bezpiecznego łączenia się z zdalnymi komputerami. Oferuje szyfrowane połączenie, które chroni przesyłane dane przed podsłuchiwaniem, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa informacji. Protokół SSH jest szeroko stosowany do zarządzania serwerami, co pozwala administratorom na zdalne wykonywanie poleceń oraz transfer plików w sposób bezpieczny. Przykładem zastosowania może być administracja serwerami Linux, gdzie SSH jest standardem pozwalającym na zdalne logowanie i konfigurację systemu. Ponadto, SSH wspiera różne metody uwierzytelniania, w tym klucze publiczne, co zwiększa bezpieczeństwo w porównaniu do tradycyjnych metod, takich jak hasła. Warto również zwrócić uwagę, że SSH stanowi podstawowy element w najlepszych praktykach bezpieczeństwa, a jego użycie jest zalecane w każdym środowisku, które wymaga zdalnego dostępu do zasobów informatycznych.

Pytanie 28

Ile sieci obejmują komputery z adresami IP przedstawionymi w tabeli oraz standardową maską sieci?

Komputer 1172.16.15.5
Komputer 2172.18.15.6
Komputer 3172.18.16.7
Komputer 4172.20.16.8
Komputer 5172.20.16.9
Komputer 6172.21.15.10
A. Jednej
B. Czterech
C. Dwóch
D. Sześciu
Adresy IP należą do klasy B oznacza to że standardowa maska sieci to 255.255.0.0. W tej klasie dwie pierwsze części adresu określają sieć a dwie ostatnie hosta. Adresy które zaczynają się od 172.16 172.18 172.20 i 172.21 należą do różnych sieci. Dlatego też te sześć adresów reprezentuje cztery różne sieci. Przy przydzielaniu adresów IP ważne jest zrozumienie jak maska podsieci wpływa na klasyfikację sieci co jest kluczowe w projektowaniu skalowalnych i wydajnych sieci. W praktyce administracja sieci musi często implementować strategie takie jak VLSM (Variable Length Subnet Masking) aby zoptymalizować wykorzystanie adresów IP. Wiedza o podziałach na podsieci jest niezbędna do zarządzania dużymi sieciami z wieloma segmentami co pozwala na efektywne użycie przestrzeni adresowej oraz poprawę bezpieczeństwa i wydajności sieci. Zrozumienie tej koncepcji jest nieodzowne dla profesjonalistów zajmujących się projektowaniem i zarządzaniem sieciami komputerowymi.

Pytanie 29

W systemie Windows harmonogram zadań umożliwia przypisanie

A. nie więcej niż trzech terminów realizacji dla danego programu
B. nie więcej niż pięciu terminów realizacji dla danego programu
C. nie więcej niż czterech terminów realizacji dla danego programu
D. więcej niż pięciu terminów realizacji dla danego programu
Harmonogram zadań w systemie Windows jest narzędziem, które pozwala na automatyzację uruchamiania programów i skryptów w określonych terminach lub według zdefiniowanych warunków. Umożliwia on przypisanie więcej niż pięciu terminów wykonania dla wskazanego programu, co znacznie zwiększa elastyczność jego użycia. Użytkownicy mogą na przykład zaplanować codzienne, tygodniowe lub miesięczne zadania, takie jak tworzenie kopii zapasowych, uruchamianie skryptów konserwacyjnych lub wykonywanie raportów. Dobrą praktyką jest korzystanie z harmonogramu zadań do automatyzacji rutynowych zadań, co pozwala na oszczędność czasu oraz minimalizację błędów ludzkich. Harmonogram zadań wspiera również funkcje takie jak uruchamianie zadań na podstawie zdarzeń systemowych, co poszerza jego funkcjonalność. W kontekście standardów IT, automatyzacja zadań jest kluczowym elementem efektywnego zarządzania systemami, co jest zgodne z metodykami DevOps i zarządzania infrastrukturą jako kodem (IaC).

Pytanie 30

Najlepszą metodą ochrony danych przedsiębiorstwa, którego biura znajdują się w różnych, odległych miejscach, jest wdrożenie

A. kompresji strategicznych danych
B. backupu w chmurze firmowej
C. kopii analogowych
D. kopii przyrostowych
Kopie analogowe, czyli fizyczne nośniki danych, takie jak taśmy czy płyty CD, są niewystarczające w przypadku firm rozproszonych geograficznie. Choć mogą one stanowić pewną formę archiwizacji, ich ograniczenia są znaczące, z uwagi na trudności w dostępie do danych z różnych lokalizacji oraz ryzyko uszkodzenia lub zgubienia nośników. Ponadto, kopie analogowe nie oferują automatyzacji ani synchronizacji w czasie rzeczywistym, co jest kluczowe w aktualnym środowisku biznesowym, gdzie czas reakcji jest istotny. Kopie przyrostowe, które dotyczą jedynie zmian od ostatniego backupu, są bardziej efektywne od pełnych kopii, jednak również nie są idealnym rozwiązaniem w przypadku firm z wieloma lokalizacjami. Mogą one prowadzić do problemów z zarządzaniem wersjami danych, a przywrócenie pełnej bazy danych wymaga skomplikowanego procesu odtwarzania. Kompresja strategicznych danych, choć może pomóc w oszczędności miejsca, nie zapewnia ochrony danych ani ich dostępności w przypadku awarii. Te metody, z uwagi na swoje ograniczenia, mogą wprowadzać w błąd firmy, które są przekonane, że wystarczą jako jedyne formy zabezpieczenia danych. W rzeczywistości, optymalne podejście powinno obejmować różnorodne strategie backupu, w tym chmurę, która jest uznawana za standard w branży dla zarządzania danymi w nowoczesnym przedsiębiorstwie.

Pytanie 31

Jakie procesory można wykorzystać w zestawie komputerowym z płytą główną wyposażoną w gniazdo procesora typu Socket AM3?

A. Phenom II
B. Core i7
C. Itanium
D. Pentium D
Procesor Phenom II jest zgodny z gniazdem Socket AM3, co czyni go odpowiednim wyborem do montażu na płycie głównej obsługującej ten standard. Socket AM3 został zaprojektowany z myślą o procesorach AMD, w tym rodzinie Phenom, Phenom II oraz Athlon II. Użycie procesora Phenom II w zestawie komputerowym zapewnia dobrą wydajność w zastosowaniach multimedialnych oraz gier, co czyni go popularnym wyborem wśród entuzjastów. Przykładowo, procesory z tej serii oferują wielordzeniową architekturę, co pozwala na równoległe przetwarzanie zadań, co jest istotne w dzisiejszych aplikacjach wymagających dużej mocy obliczeniowej. Warto dodać, że Phenom II obsługuje także pamięć DDR2 i DDR3, co pozwala na większą elastyczność w konfiguracji systemu. W kontekście standardów branżowych, zgodność z gniazdem jest kluczowa dla zapewnienia stabilności i wydajności, a wybór odpowiednich komponentów zgodnych z płytą główną to fundamentalna zasada w budowie komputerów.

Pytanie 32

Zainstalowanie w komputerze wskazanej karty pozwoli na

Ilustracja do pytania
A. podłączenie dodatkowego urządzenia peryferyjnego, na przykład skanera lub plotera
B. rejestrację, przetwarzanie oraz odtwarzanie obrazu telewizyjnego
C. bezprzewodowe połączenie z siecią LAN przy użyciu interfejsu BNC
D. zwiększenie przepustowości magistrali komunikacyjnej w komputerze
Odpowiedź dotycząca rejestracji przetwarzania oraz odtwarzania obrazu telewizyjnego jest prawidłowa ponieważ karta przedstawiona na zdjęciu to karta telewizyjna często używana do odbioru sygnału telewizyjnego w komputerze. Tego typu karty pozwalają na dekodowanie analogowego sygnału telewizyjnego na cyfrowy format przetwarzany w komputerze co umożliwia oglądanie telewizji na ekranie monitora oraz nagrywanie programów TV. Karty takie obsługują różne standardy sygnału analogowego jak NTSC PAL i SECAM co umożliwia ich szerokie zastosowanie w różnych regionach świata. Montaż takiej karty w komputerze jest szczególnie przydatny w systemach do monitoringu wideo gdzie może służyć jako element do rejestracji obrazu z kamer przemysłowych. Dodatkowo karty te często oferują funkcje takie jak timeshifting pozwalające na zatrzymanie i przewijanie na żywo oglądanego programu. Stosowanie kart telewizyjnych w komputerach stacjonarnych jest praktyką umożliwiającą integrację wielu funkcji multimedialnych w jednym urządzeniu co jest wygodne dla użytkowników domowych oraz profesjonalistów zajmujących się edycją wideo.

Pytanie 33

Do wymiany uszkodzonych kondensatorów w karcie graficznej potrzebne jest

A. klej cyjanoakrylowy
B. żywica epoksydowa
C. lutownica z cyną i kalafonią
D. wkrętak krzyżowy oraz opaska zaciskowa
Wymiana uszkodzonych kondensatorów na karcie graficznej wymaga precyzyjnych narzędzi, a lutownica z cyną i kalafonią jest kluczowym elementem tego procesu. Lutownica dostarcza odpowiednią temperaturę, co jest niezbędne do stopienia cyny, która łączy kondensator z płytą główną karty graficznej. Kalafonia pełni rolę topnika, ułatwiając równomierne pokrycie miedzi lutowiem oraz poprawiając przyczepność, co jest istotne dla długotrwałej niezawodności połączenia. Używając lutownicy, ważne jest, aby pracować w dobrze wentylowanym pomieszczeniu i stosować techniki, które minimalizują ryzyko uszkodzenia innych komponentów, np. poprzez stosowanie podstawki do lutowania, która izoluje ciepło. Obecne standardy w naprawie elektroniki, takie jak IPC-A-610, zalecają również przeprowadzenie testów połączeń po zakończeniu lutowania, aby upewnić się, że nie występują zimne luty lub przerwy w połączeniach. Takie podejście zapewnia nie tylko poprawne działanie karty graficznej, ale również wydłuża jej żywotność.

Pytanie 34

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) funkcjonuje w trybie

A. bezpołączeniowym
B. połączeniowym
C. sekwencyjnym
D. hybrydowym
Protokół TCP (Transmission Control Protocol) działa w trybie połączeniowym, co oznacza, że przed przesłaniem danych nawiązywane jest połączenie między nadawcą a odbiorcą. Ten proces nazywa się handshaking, który zapewnia, że obie strony są gotowe do komunikacji. TCP gwarantuje dostarczenie pakietów danych, zapewniając ich kolejność i integralność. Dzięki mechanizmowi kontroli błędów oraz retransmisji utraconych pakietów, TCP jest idealnym protokołem dla aplikacji wymagających niezawodności, takich jak przeglądanie stron internetowych czy przesyłanie e-maili. Standardy takie jak RFC 793 definiują działanie protokołu TCP, co czyni go fundamentem komunikacji w Internecie. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą być pewni, że dane dotrą w całości i w odpowiedniej kolejności, co jest kluczowe w przypadku transakcji finansowych czy przesyłania ważnych informacji. W przeciwieństwie do protokołu UDP, który działa w trybie bezpołączeniowym, TCP zapewnia bardziej stabilne i przewidywalne połączenie.

Pytanie 35

Jaką czynność można wykonać podczas konfiguracji przełącznika CISCO w interfejsie CLI, bez przechodzenia do trybu uprzywilejowanego, na poziomie dostępu widocznym w powyższej ramce?

A. Określanie haseł dostępu
B. Tworzenie sieci VLAN
C. Zmiana nazwy systemowej
D. Wyświetlenie tablicy ARP
Wyświetlenie tablicy ARP (Address Resolution Protocol) jest operacją, którą można zrealizować na poziomie dostępu w interfejsie CLI przełącznika Cisco bez potrzeby przechodzenia w tryb uprzywilejowany. Tablica ARP zawiera informacje o mapowaniu adresów IP na adresy MAC, co jest kluczowe w kontekście komunikacji w sieci lokalnej. Przykładowe polecenie do wyświetlenia tablicy ARP to 'show ip arp'. To polecenie pozwala administratorom sieci na monitorowanie aktywności sieciowej oraz rozwiązywanie problemów związanych z komunikacją między urządzeniami. Zrozumienie działania ARP jest fundamentalne w kontekście projektowania i zarządzania siecią, ponieważ pomaga w identyfikacji potencjalnych problemów, takich jak kolizje adresów IP. W praktyce, umiejętność efektywnego korzystania z tablicy ARP przyczynia się do zwiększenia wydajności i niezawodności sieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie zarządzania sieciami.

Pytanie 36

Pierwsze trzy bity adresu IP w formacie binarnym mają wartość 010. Jaką klasę reprezentuje ten adres?

A. klasy A
B. klasy D
C. klasy B
D. klasy C
Adres IP składa się z 32 bitów, które dzielą się na cztery oktety. Klasy adresów IP są definiowane przez wartość najstarszych bitów. W przypadku adresu klasy A, najstarszy bit ma wartość 0, co oznacza, że adresy klasy A zaczynają się od zakresu 0.0.0.0 do 127.255.255.255. Wartość 010 w systemie binarnym oznacza, że najstarsze trzy bity adresu IP są ustawione jako 010, co w systemie dziesiętnym odpowiada 2. W ten sposób adres IP z tak ustawionymi bitami mieści się w zakresie adresów klasy A. Przykładem praktycznym zastosowania adresów klasy A mogą być sieci dużych organizacji, które wymagają wielu adresów IP w ramach swojej infrastruktury. Standardy dotyczące adresacji IP są regulowane przez IANA oraz RFC 791, które zapewniają ramy dla przydzielania oraz zarządzania adresami IP. Klasa A jest szczególnie istotna w kontekście rozwoju Internetu oraz przydzielania zasobów adresowych, co czyni ją fundamentalnym elementem infrastruktury sieciowej.

Pytanie 37

Elementem płyty głównej, który odpowiada za wymianę informacji pomiędzy procesorem a innymi komponentami płyty, jest

A. pamięć BIOS
B. chipset
C. pamięć RAM
D. system chłodzenia
Układ chłodzenia jest niezwykle ważnym komponentem systemu komputerowego, ale jego rola jest całkowicie inna niż rola chipsetu. Jego głównym zadaniem jest odprowadzanie ciepła generowanego przez procesor oraz inne elementy, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilności działania systemu. W kontekście komunikacji pomiędzy procesorem a innymi komponentami, układ chłodzenia nie ma żadnego wpływu. BIOS ROM to oprogramowanie, które uruchamia komputer i jest odpowiedzialne za podstawowe funkcje systemu, takie jak rozruch oraz konfiguracja sprzętu. Choć BIOS odgrywa rolę w inicjalizacji systemu, nie jest elementem odpowiedzialnym za komunikację pomiędzy procesorem a innymi podzespołami. Pamięć RAM, z kolei, jest miejscem przechowywania danych i instrukcji, które procesor wykorzystuje w czasie rzeczywistym, ale sama w sobie nie zarządza komunikacją; to chipset pełni tę funkcję, łącząc procesor z pamięcią oraz innymi urządzeniami. Często myląca jest koncepcja myślenia, że każdy komponent pełni rolę komunikacyjną, podczas gdy niektóre z nich, jak pamięć RAM czy układ chłodzenia, mają zupełnie inne funkcje w systemie. Zrozumienie różnicy między tymi elementami oraz ich rolą w architekturze komputera jest kluczowe dla efektywnego projektowania i diagnostyki systemów komputerowych.

Pytanie 38

Urządzenie, które pozwala komputerom na bezprzewodowe łączenie się z siecią komputerową przewodową, to

A. koncentrator
B. regenerator
C. punkt dostępowy
D. modem
Punkt dostępowy (ang. access point) to urządzenie, które pełni kluczową rolę w tworzeniu bezprzewodowych sieci komputerowych. Jego głównym zadaniem jest umożliwienie komputerom, laptopom i innym urządzeniom mobilnym łączności z przewodową siecią lokalną (LAN). Działa on jako przekaźnik, który konwertuje sygnały radiowe na sygnał sieciowy i odwrotnie. Dzięki temu, urządzenia bezprzewodowe mogą korzystać z zasobów i usług dostępnych w sieci przewodowej. Typowym zastosowaniem punktów dostępowych jest ich umieszczanie w biurach, uczelniach czy miejscach publicznych, gdzie zapewniają dostęp do Internetu. W standardzie IEEE 802.11, który definiuje zasady komunikacji w sieciach WLAN, punkty dostępowe są niezbędne do zapewnienia stabilnej i wydajnej komunikacji bezprzewodowej. Warto także wspomnieć o technikach zarządzania, takich jak WDS (Wireless Distribution System), które pozwalają na rozbudowę sieci i zwiększenie jej zasięgu poprzez integrację wielu punktów dostępowych.

Pytanie 39

Aby zminimalizować ryzyko wyładowań elektrostatycznych podczas wymiany komponentów komputerowych, technik powinien wykorzystać

A. rękawice gumowe
B. odzież poliestrową
C. matę i opaskę antystatyczną
D. okulary ochronne
Stosowanie maty i opaski antystatycznej jest kluczowym środkiem zapobiegawczym w procesie wymiany podzespołów komputerowych. Mata antystatyczna służy do uziemienia sprzętu i osób pracujących, co skutecznie minimalizuje ryzyko powstania ładunków elektrostatycznych. Opaska antystatyczna, noszona na nadgarstku, również jest podłączona do uziemienia, co zapewnia ciągłe odprowadzanie ładunków. W praktyce oznacza to, że gdy technik dotyka podzespołów, takich jak płyty główne czy karty graficzne, nie stwarza ryzyka uszkodzenia związanego z wyładowaniami elektrostatycznymi (ESD). W branży IT stosowanie tych środków ochrony jest szeroko rekomendowane, jako część dobrych praktyk w zakresie bezpiecznego zarządzania sprzętem. Zgodnie z normą ANSI/ESD S20.20, przedsiębiorstwa powinny wdrażać odpowiednie procedury ESD, aby ochronić swoje zasoby. Dbanie o zapobieganie ESD nie tylko chroni sprzęt, ale również wydłuża jego żywotność i stabilność działania, co jest kluczowe w kontekście zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 40

Do jakiej warstwy modelu ISO/OSI odnosi się segmentacja danych, komunikacja w trybie połączeniowym przy użyciu protokołu TCP oraz komunikacja w trybie bezpołączeniowym z protokołem UDP?

A. Warstwa fizyczna
B. Warstwa transportowa
C. Warstwa sieciowa
D. Warstwa łącza danych
Odpowiedź "Transportowej" jest prawidłowa, ponieważ warstwa transportowa modelu ISO/OSI odpowiada za segmentowanie danych oraz zarządzanie połączeniami między aplikacjami. W tej warstwie realizowane są dwa kluczowe protokoły: TCP (Transmission Control Protocol) oraz UDP (User Datagram Protocol). TCP zapewnia komunikację w trybie połączeniowym, co oznacza, że przed wymianą danych następuje ustanowienie bezpiecznego połączenia oraz kontrola błędów, co jest kluczowe dla aplikacji wymagających niezawodności, takich jak przesyłanie plików czy strumieniowanie wideo. Z drugiej strony, UDP wspiera komunikację w trybie bezpołączeniowym, co sprawia, że jest szybszy, ale mniej niezawodny, idealny do aplikacji czasu rzeczywistego, takich jak gry sieciowe czy VoIP. Warstwa transportowa zapewnia również mechanizmy takie jak kontrola przepływu i multiplexing, umożliwiając jednoczesne przesyłanie wielu strumieni danych z różnych aplikacji. Znajomość tych aspektów jest niezbędna dla inżynierów sieci oraz programistów, aby skutecznie projektować i implementować systemy komunikacyjne, które spełniają wymagania użytkowników i aplikacji.