Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 09:03
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 09:24

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby uzyskać przedstawiony efekt napisu w programie INKSCAPE / COREL, należy

Ilustracja do pytania
A. zastosować opcję sumy z kołem
B. skorzystać z opcji wstaw / dopasuj tekst do ścieżki
C. zastosować opcję wykluczenia z kołem
D. skorzystać z opcji gradientu
Zastosowanie funkcji wykluczenia z kołem nie jest właściwe w kontekście dopasowywania tekstu do ścieżki ponieważ funkcja ta służy do tworzenia efektów wycinania w których elementy jednego obiektu są wykluczane z drugiego. Jest to przydatne w sytuacjach gdzie potrzebujemy stworzyć złożone kształty poprzez odejmowanie jednego obiektu od drugiego. Natomiast zastosowanie funkcji sumy z kołem odnosi się do łączenia kilku obiektów w jeden nowy kształt co jest użyteczne przy tworzeniu złożonych kompozycji graficznych ale nie ma związku z manipulowaniem kształtem tekstu. Funkcja gradientu jest związana z kolorowaniem obiektów przez stopniowe przechodzenie jednego koloru w drugi co nadaje obiektom atrakcyjny efekt wizualny ale nie wpływa na kształtowanie liter wzdłuż ścieżki. Typowym błędem jest myślenie że te funkcje mogą być używane wymiennie z narzędziami do tekstu co wynika z niepełnego zrozumienia ich specyficznych zastosowań i ograniczeń w kontekście projektowania grafiki wektorowej. Zrozumienie różnych funkcji dostępnych w programach do grafiki wektorowej jak Inkscape czy CorelDRAW jest kluczowe dla efektywnego tworzenia projektów które są zarówno estetyczne jak i funkcjonalne. Profesjonalne wykorzystanie tych narzędzi wymaga nie tylko znajomości ich podstawowych funkcji ale także świadomości kontekstu ich użycia oraz możliwości jakie oferują w tworzeniu zaawansowanych projektów graficznych które spełniają określone wymagania wizualne i techniczne.

Pytanie 2

Można wydać instrukcję transakcyjną ROLLBACK, aby

A. zatwierdzić transakcję
B. cofnąć działanie transakcji
C. zatwierdzić jedynie wybrane modyfikacje transakcji
D. cofnąć transakcję po zastosowaniu instrukcji COMMIT
Odpowiedź 2 jest poprawna, ponieważ instrukcja ROLLBACK jest używana w systemach zarządzania bazami danych, aby cofnąć wszystkie zmiany wprowadzone w bieżącej transakcji. ROLLBACK przywraca stan bazy danych do momentu sprzed rozpoczęcia transakcji, co jest niezwykle istotne w kontekście zapewnienia integralności danych. W sytuacjach, gdy transakcja kończy się błędem lub występują nieprzewidziane okoliczności, ROLLBACK umożliwia usunięcie wszystkich niepoprawnych lub niekompletnych operacji. Na przykład, podczas aktualizacji danych w bazie, jeśli część operacji zakończy się niepowodzeniem, a część nie, zastosowanie ROLLBACK pozwala na ochronę danych przed niespójnym stanem. W praktyce, ROLLBACK powinien być stosowany w ramach transakcji, co jest zgodne z zasadami ACID (Atomicity, Consistency, Isolation, Durability), które są kluczowe dla bezpieczeństwa i spójności operacji w bazach danych. Dobrą praktyką jest również testowanie scenariuszy, w których mogą wystąpić błędy, aby upewnić się, że ROLLBACK działa poprawnie w sytuacjach awaryjnych, co może pomóc w ochronie przed utratą danych oraz w utrzymaniu zaufania użytkowników względem systemu.

Pytanie 3

W poniższym zapytaniu SQL znak „*” wskazuje, że w wyniku tego zapytania zostaną zwrócone:

SELECT * FROM mieszkancy WHERE imie = 'Anna';
A. wszystkie rekordy z tabeli mieszkańcy będą widoczne
B. warunek dotyczący imienia zostanie pominięty
C. zostanie pokazane pole zatytułowane „*” (gwiazdka)
D. zostaną wyświetlone wszystkie kolumny tabeli mieszkańcy
W zapytaniu SQL, operator '*' jest używany do oznaczania wszystkich kolumn w tabeli. W kontekście zapytania 'SELECT * FROM mieszkancy WHERE imie = 'Anna';', zapytanie to zwraca wszystkie kolumny z tabeli 'mieszkancy', które spełniają warunek określony w klauzuli WHERE, czyli te rekordy, w których pole 'imie' ma wartość 'Anna'. Przykład zastosowania: jeśli tabela 'mieszkancy' zawiera kolumny takie jak 'id', 'imie', 'nazwisko', 'adres', to wynik zapytania będzie zawierał wszystkie te kolumny dla osób o imieniu 'Anna'. Używanie '*' w zapytaniach jest powszechnie stosowaną praktyką, ale w dobrych praktykach programistycznych zaleca się określanie, które kolumny są faktycznie potrzebne w wyniku, aby zoptymalizować zapytania i zmniejszyć ilość przesyłanych danych, szczególnie w większych bazach danych.

Pytanie 4

Tabela Pracownicy zawiera informacje na temat pracowników różnych działów, co jest zaznaczone przez pole liczbowe dzial. Z racji tego, że zazwyczaj kwerendy dotyczą tylko działu 2, można uprościć zapytania do tej tabeli, tworząc wirtualną tabelę o nazwie Prac_dzial2 przy użyciu zapytania

A. CREATE VIEW Prac_dzial2 FROM Pracownicy WHERE dzial=2;
B. VIEW Prac_dzial2 SELECT FROM Pracownicy WHERE dzial=2;
C. VIEW Prac_dzial2 FROM Pracownicy WHERE dzial=2;
D. CREATE VIEW Prac_dzial2 AS SELECT * FROM Pracownicy WHERE dzial=2;
Wybór odpowiedzi, która nie zawiera pełnej składni SQL, prowadzi do nieporozumień w zrozumieniu, jak działa tworzenie widoków w bazach danych. Odpowiedzi takie jak 'CREATE VIEW Prac_dzial2 FROM Pracownicy WHERE dzial=2;' są błędne, ponieważ użycie słowa kluczowego 'FROM' jest niewłaściwe w kontekście definicji widoku. W standardowym SQL używa się 'AS' do określenia zapytania, które definiuje widok, co jest kluczowe dla poprawnego przetwarzania zapytania przez silnik bazy danych. Z kolei odpowiedzi, które zaczynają się od 'VIEW', takie jak 'VIEW Prac_dzial2 FROM Pracownicy WHERE dzial=2;' oraz 'VIEW Prac_dzial2 SELECT FROM Pracownicy WHERE dzial=2;', są całkowicie niepoprawne, ponieważ w SQL nie istnieje polecenie 'VIEW' jako samodzielne polecenie do tworzenia widoków. To może prowadzić do mylnego przekonania, że komendy SQL są bardziej elastyczne w kwestii składni, co nie jest zgodne z rzeczywistością. Użytkownicy powinni zawsze odnosić się do dokumentacji SQL oraz standardów, aby upewnić się, że struktura zapytań jest zgodna z wymaganiami danego systemu bazy danych. Rozumienie poprawnej składni i semantyki SQL jest podstawowym elementem efektywnego zarządzania bazami danych i kluczowym krokiem w procesie nauki oraz implementacji skutecznych rozwiązań bazodanowych.

Pytanie 5

Jaką wartość zwróci poniższa instrukcja w JavaScript?

document.write(5==='5');
A. 1
B. true
C. false
D. 0
Instrukcja JavaScript użyta w tym przykładzie wykorzystuje operator potrójnego równości === który jest używany do porównywania wartości i typu danych. W przeciwieństwie do podwójnego równości == który porównuje tylko wartości potrójne równości wymaga aby zarówno typ jak i wartość były identyczne. W przedstawionym kodzie porównywana jest liczba 5 z ciągiem znaków '5'. Chociaż mają tę samą widoczną wartość ich typy danych są różne. Liczba jest typem numericznym podczas gdy '5' jest ciągiem znaków. Ponieważ typy danych nie są identyczne operator === zwróci wartość false. Operator potrójnego równości jest preferowany w dobrych praktykach branżowych JavaScript ponieważ eliminuje problemy wynikające z niejawnej konwersji typów co może prowadzić do nieoczekiwanych wyników. Użycie potrójnego równości poprawia czytelność kodu i jego niezawodność ponieważ zmusza programistę do świadomego zwracania uwagi na typy danych co jest szczególnie ważne w złożonych aplikacjach gdzie takie błędy mogą skutkować trudnymi do wykrycia problemami. Praktyka ta jest zalecana w celu utrzymania wysokiej jakości i przewidywalności działania aplikacji webowych.

Pytanie 6

Określ rodzaj relacji między tabelami: Tabela1 oraz Tabela3?

Ilustracja do pytania
A. Jeden do wielu
B. Wiele do wielu
C. Jeden do jednego
D. Wiele do jednego
Relacja wiele do wielu pomiędzy tabelami w bazie danych oznacza, że jeden rekord w pierwszej tabeli może być powiązany z wieloma rekordami w drugiej tabeli i odwrotnie. To jest powszechne w sytuacjach, gdzie istnieje potrzeba przechowywania złożonych asocjacji danych. W przedstawionym schemacie, Tabela1 reprezentuje uczniów, a Tabela3 nauczycieli. Ponieważ jeden uczeń może być uczony przez wielu nauczycieli, a jeden nauczyciel może uczyć wielu uczniów, Tabela2 stanowi tabelę pośrednią, często zwaną tabelą asocjacyjną, która przechowuje klucze obce z obu tabel, tworząc relację wiele do wielu. Tego typu struktura jest kluczowa, gdy chcemy modelować bardziej złożone związki danych i zapewnić łatwy dostęp do nich, co jest standardową praktyką w relacyjnych bazach danych. Użycie tabel asocjacyjnych pozwala na efektywne zarządzanie danymi i jest zgodne z normą normalizacji bazy danych, eliminując redundancję i zapewniając integralność danych. W kontekście praktycznym, takie podejście umożliwia elastyczne zapytania i analizy, co jest fundamentalne w zarządzaniu danymi w dużych systemach informacyjnych.

Pytanie 7

Jak można dodać zewnętrzny arkusz stylów do dokumentu HTML?

A. <meta>
B. <style>
C. <link>
D. <css>
Dołączenie zewnętrznego arkusza stylów do kodu HTML realizowane jest przy użyciu znacznika <link>, który znajduje się w sekcji <head> dokumentu HTML. Ten znacznik umożliwia przeglądarkom internetowym odnalezienie i załadowanie zewnętrznego pliku CSS, co pozwala na zastosowanie stylów do elementów HTML. Przy użyciu atrybutu 'href' wskazujemy lokalizację arkusza stylów, natomiast atrybut 'rel' definiuje relację między dokumentem HTML a plikiem stylów, zazwyczaj ustawiając go na 'stylesheet'. Przykładowa struktura to: <link rel='stylesheet' href='styles.css'>. Taki sposób organizacji stylów pozwala na lepsze zarządzanie kodem, umożliwia wielokrotne wykorzystanie tych samych stylów w różnych dokumentach oraz przyspiesza ładowanie strony poprzez caching. Użycie zewnętrznych arkuszy stylów jest zgodne z najlepszymi praktykami programowania front-endowego, co wpływa pozytywnie na wydajność oraz SEO, umożliwiając lepszą indeksację przez wyszukiwarki. Dodatkowo, umożliwia to łatwiejsze wprowadzanie zmian w stylach bez potrzeby edytowania każdego pliku HTML z osobna.

Pytanie 8

W języku HTML zdefiniowano znacznik ```link``` Wartość nofollow atrybutu rel

A. jest informacją dla przeglądarki internetowej, aby nie formatowała słowa "link" jako odnośnika.
B. oznacza, że kliknięcie na link nie przeniesie do strony website.com.
C. jest informacją dla robota wyszukiwarki Google, aby nie podążał za tym linkiem.
D. oznacza, że kliknięcie na link otworzy go w osobnej karcie przeglądarki.
Dobrze, że to wybrałeś! Atrybut rel='nofollow' w tagu <a> w HTML mówi robotom wyszukiwarek, jak Google, żeby nie śledziły tego linku. Często używa się go w SEO, czyli w optymalizacji stron. Dzięki temu możemy zdecydować, które linki na naszej stronie są ważne, a które nie. Jeśli mamy na myśli, żeby dana strona była mniej widoczna w wyszukiwarkach, to ten atrybut się przyda. Tylko musisz pamiętać, że zbyt wiele linków z 'nofollow' może sprawić, że wyszukiwarki nie będą patrzyły na naszą stronę za dobrze. Moim zdaniem, warto to dobrze przemyśleć!

Pytanie 9

Wskaż polecenie SQL, które dodaje kolumnę miesiacSiewu do już istniejącej tabeli rośliny

A. CREATE TABLE rosliny {miesiacSiewu int}
B. INSERT INTO rosliny Values (miesiacSiewu int)
C. UPDATE rosliny ADD miesiacSiewu int
D. ALTER TABLE rosliny ADD miesiacSiewu int
Pierwsza niepoprawna odpowiedź wykorzystuje polecenie 'UPDATE rosliny ADD miesiacSiewu int;', ale to zupełnie nie to, bo UPDATE jest do zmieniania już istniejących rekordów, a nie do dodawania kolumn. Kolejna odpowiedź, w której jest 'CREATE TABLE rosliny {miesiacSiewu int};', to też zły pomysł. CREATE TABLE jest do tworzenia nowych tabel, co w tym przypadku nie ma sensu, bo tabela 'rosliny' już przecież jest. Stworzenie nowej tabeli zamiast zmieniania tej istniejącej tylko by skomplikowało sprawę. Ostatnia odpowiedź z 'INSERT INTO rosliny Values (miesiacSiewu int);' też nie pasuje, bo INSERT INTO jest do dodawania nowych rekordów, a nie do kolumn. Do tego to 'miesiacSiewu int' nie powinno się tam znaleźć, bo w poleceniu INSERT powinny być rzeczywiste dane, a nie definicje typów. Te niepoprawne odpowiedzi pokazują różne rzeczy w SQL, ale żadna z nich nie osiąga celu dodania kolumny do istniejącej tabeli.

Pytanie 10

W zaprezentowanej klasie zdefiniowane zostały

class a {
    public $b;
    public $c;
    public function d() {}
}
A. dwie metody
B. jedna właściwość
C. dwa obiekty
D. dwie właściwości
W przedstawionej klasie w języku PHP zdefiniowano dwie właściwości publiczne: $b oraz $c. Właściwości te są zmiennymi, które mogą przechowywać dane różnego typu i są dostępne z poziomu innych obiektów lub kodu poza klasą dzięki modyfikatorowi dostępu public. W praktyce, właściwości klasy są wykorzystywane do przechowywania stanu obiektu czyli wartości specyficznych dla instancji tej klasy. Należy pamiętać o dobrych praktykach w programowaniu obiektowym, takich jak stosowanie odpowiednich modyfikatorów dostępu (public, private, protected) w celu lepszej enkapsulacji danych oraz korzystanie z metod dostępowych (getterów i setterów) w celu kontroli dostępu i modyfikacji właściwości. Właściwości te mogłyby być użyte na przykład do przechowywania danych użytkownika, takich jak imię i nazwisko, w klasach modelujących obiekty w aplikacjach typu MVC. Zastosowanie właściwości jako mechanizmu przechowywania stanu obiektu jest kluczowym elementem programowania obiektowego i poprawnego projektowania klas.

Pytanie 11

W skrypcie JavaScript operatory: ||, && zaliczane są do kategorii operatorów

A. bitowych
B. arytmetycznych
C. logicznymi
D. przypisania
Odpowiedź 'logicznym' jest poprawna, ponieważ w języku JavaScript operatory || (logiczne OR) i && (logiczne AND) są klasyfikowane jako operatory logiczne. Te operatory służą do wykonywania operacji na wartościach logicznych (prawda/fałsz). Użycie operatora && powoduje, że wyrażenie zwraca prawdę tylko wtedy, gdy oba operandy są prawdziwe. Z kolei operator || zwraca prawdę, jeśli przynajmniej jeden operand jest prawdziwy. Przykładem ich zastosowania może być warunkowe wykonywanie kodu, np. w instrukcjach if, gdzie możemy sprawdzić, czy spełnione są określone warunki. Standardowe praktyki programistyczne zalecają używanie tych operatorów do efektywnego zarządzania logiką programów, co zwiększa ich czytelność i umożliwia łatwiejszą konserwację. Ważne jest także zrozumienie, że operatory te wykonują krótką ocenę (short-circuit evaluation), co oznacza, że ​​nie obliczają drugiego operandu, jeśli pierwszy już decyduje o wyniku. Dzięki tym właściwościom, operatory logiczne są kluczowym elementem wszelkich aplikacji programistycznych, które potrzebują podejmować decyzje w oparciu o różne warunki.

Pytanie 12

Dostępna jest tabela pracownicy zawierająca pola id, nazwisko, imię oraz wynagrodzenie. Kolumnę wynagrodzenie można usunąć przy użyciu następującej instrukcji

A. ALTER TABLE pracownicy DELETE COLUMN wynagrodzenie
B. ALTER TABLE pracownicy DROP COLUMN wynagrodzenie
C. DROP TABLE pracownicy DELETE COLUMN wynagrodzenie
D. ALTER TABLE pracownicy DELETE wynagrodzenie
W niepoprawnych odpowiedziach pojawiają się błędy związane z użyciem SQL i polecenia ALTER TABLE. Na przykład w pierwszej odpowiedzi ktoś użył kombinacji DROP TABLE i DELETE COLUMN, co jest totalnie pomyłką, bo DROP TABLE usuwa całą tabelę, a nie tylko kolumnę. Może to wynikać z pomylenia usuwania tabeli z usuwaniem kolumny. W następnej odpowiedzi, ALTER TABLE pracownicy DELETE COLUMN, mamy do czynienia z błędem, bo w SQL nie ma czegoś takiego jak DELETE COLUMN. Ludzie mogą to mylić z instrukcją DELETE, która dotyczy usuwania wierszy, a nie kolumn. Ostatnia odpowiedź, czyli ALTER TABLE pracownicy DELETE wynagrodzenie, też jest błędna, bo nie zaznacza, że chodzi o kolumnę, a użycie słowa DELETE w tym kontekście jest mylące. Takie błędy mogą wynikać z niepełnego zrozumienia podstawowych konceptów związanych z bazami danych i SQL. Żeby tego uniknąć, dobrze jest regularnie przeglądać dokumentację oraz ćwiczyć pisanie zapytań, bo to naprawdę pomaga w lepszym rozumieniu tego, co się robi.

Pytanie 13

W kodzie HTML zamieszczono link do strony internetowej: ```strona Google``` Jakie dodatkowe zmiany należy wprowadzić, aby link otwierał się w nowym oknie lub zakładce przeglądarki, dodając do definicji linku odpowiedni atrybut?

A. target = "_blank"
B. rel = "next"
C. rel = "external"
D. target = "_parent"
Atrybut target w HTML ma na celu określenie, w jaki sposób ma być otwierany odnośnik. Wartość _blank wskazuje przeglądarkę, że nowa strona powinna zostać otwarta w nowym oknie lub zakładce. Jest to istotne dla poprawy użyteczności strony internetowej, gdyż użytkownicy mogą łatwo wrócić do oryginalnej strony po otwarciu nowego linku. W kontekście dobrych praktyk w projektowaniu stron internetowych, otwieranie odnośników w nowym oknie jest zalecane w przypadku linków zewnętrznych, aby użytkownik nie opuścił aktualnej witryny. Przykładem zastosowania jest link do dokumentacji czy zasobów zewnętrznych, gdzie ma to na celu zachowanie kontekstu przeglądania. Stosując ten atrybut, warto jednak pamiętać o tym, aby nie nadużywać go, ponieważ może to być irytujące dla użytkowników, którzy wolą kontrolować, kiedy nowe okno jest otwierane. Warto również pamiętać, że w nowoczesnych standardach HTML5 atrybut target jest często stosowany w połączeniu z atrybutem rel, aby określić, czy link jest zaufany czy nie. Umożliwia to jeszcze lepsze zarządzanie bezpieczeństwem użytkowników.

Pytanie 14

Które znaczniki HTML umożliwiają wyświetlenie tekstu w jednym wierszu na stronie, zakładając brak zdefiniowanego formatu CSS?

Dobre strony m o j e j  s t r o n y
A. <span>Dobre strony </span><span style="letter-spacing:3px">mojej strony</span>
B. <div>Dobre strony </div><div style="letter-spacing:3px">mojej strony</div>
C. <p>Dobre strony </p><p style="letter-spacing:3px">mojej strony</p>
D. <h3>Dobre strony </h3><h3 style="letter-spacing:3px">mojej strony</h3>
Elementy <h3> <p> i <div> są znacznikami HTML które domyślnie zachowują się jako elementy block-level co oznacza że każdy z nich zaczyna się w nowej linii i wprowadza przerwę przed i po sobie. Element <h3> jest używany do oznaczania nagłówków trzeciego poziomu co nadaje mu dodatkowego semantycznego znaczenia w strukturze dokumentu ale nie jest odpowiedni do użycia tam gdzie wymagane jest wyświetlenie tekstu w jednym wierszu. Podobnie <p> jest przeznaczony do oznaczania akapitów tekstu i dlatego również wprowadza przerwy przed i po swoim zawartości. Znacznik <div> jest uniwersalnym kontenerem w HTML używanym do grupowania elementów w celu stylizacji lub manipulacji za pomocą CSS i JavaScript ale także działa jako element block-level. Typowym błędem przy nauce HTML jest niezdawanie sobie sprawy z różnicy między elementami inline i block-level co prowadzi do problemów z układem strony gdy elementy block-level są stosowane tam gdzie potrzebny jest płynny układ w jednym wierszu. Zrozumienie i umiejętność właściwego zastosowania tych znaczników jest kluczowe dla każdej osoby zajmującej się profesjonalnie tworzeniem stron internetowych pozwalając na tworzenie bardziej intuicyjnych i estetycznych interfejsów użytkownika. Właściwe stosowanie elementów inline i block-level jest również istotne w kontekście responsywności i dostępności stron internetowych co ma kluczowe znaczenie we współczesnym środowisku webowym. Umiejętność rozróżniania i stosowania odpowiednich elementów w kodzie HTML jest kluczowym aspektem w tworzeniu wydajnych i semantycznie poprawnych stron internetowych które są zarówno estetyczne jak i funkcjonalne dla szerokiego grona użytkowników i urządzeń.

Pytanie 15

W tabeli mieszkancy znajdują się różne dane. Aby przefiltrować jedynie mieszkańców, którzy mają przypisaną dzielnicę = 1, stworzono dla uproszczenia działania wirtualną tabelę (widok) poprzez zastosowanie kwerendy

A. CREATE VIEW mieszkancy FROM mieszkancy WHERE dzielnica = 1
B. CREATE VIEW mieszkancy WHERE dzielnica = 1
C. CREATE VIEW mieszkancySrodmiescie AS SELECT * FROM mieszkancy WHERE dzielnica = 1
D. CREATE VIEW mieszkancySrodmiescie AS SELECT * FROM mieszkancy
Odpowiedź nr 4 jest na pewno w porządku, bo dobrze definiuje widok w SQL. Filtruje ona dane mieszkańców na podstawie konkretnego warunku. Użycie składni 'CREATE VIEW mieszkancySrodmiescie AS SELECT * FROM mieszkancy WHERE dzielnica = 1;' jest naprawdę zgodne z tym, co powinniśmy robić przy tworzeniu widoków w bazach danych. Widok to w zasadzie zapytanie, które pokazuje dane w specyficzny sposób, a w tym przypadku koncentruje się na mieszkańcach z konkretnej dzielnicy. Moim zdaniem, definiując widoki, warto pamiętać, że prostsze zapytania mogą znacznie poprawić czytelność i ułatwić pracę z kodem. Widoki są naprawdę przydatnym narzędziem do organizacji i segregacji danych, zwłaszcza w dużych systemach, gdzie filtrowanie i agregacja mają duże znaczenie. Na przykład, jeśli chciałbyś zobaczyć mieszkańców tylko z jednej dzielnicy, wystarczy, że użyjesz widoku i napiszesz 'SELECT * FROM mieszkancySrodmiescie'. Dobrze też wiedzieć, że widoki nie tylko filtrują, ale mogą też pomagać w prezentacji bardziej skomplikowanych zestawów danych, co czyni je uniwersalnym narzędziem w analizie i raportowaniu danych.

Pytanie 16

Aby włączyć zewnętrzny skrypt JavaScript o nazwie skrypt.js, konieczne jest umieszczenie w kodzie HTML

A. <link rel="script" href="/skrypt.js" />
B. <link rel="JavaScript" type="js" href="/skrypt.js" />
C. <script> skrypt.js </script>
D. <script src="/skrypt.js"></script>
Poprawna odpowiedź to <script src="/skrypt.js"></script>. Wykorzystanie atrybutu src w tagu <script> to standardowa metoda do ładowania zewnętrznych skryptów JavaScript w HTML. Dzięki temu przeglądarka wie, żeby pobrać i uruchomić kod z pliku skrypt.js. To z kolei pozwala na lepszą organizację, bo możemy używać tego samego skryptu w różnych miejscach projektu. No i w praktyce, to przynosi dużo korzyści, jak łatwiejsze utrzymanie czy debugowanie aplikacji. Jak mamy porządnie zorganizowany kod, to strona się szybciej ładuje, a przeglądarka może buforować te skrypty. Na koniec warto dodać, że dobrze osadzone skrypty wpływają też pozytywnie na SEO, bo wyszukiwarki lubią strony, które są zorganizowane i zoptymalizowane. Warto pamiętać, żeby umieszczać tagi <script> na końcu dokumentu HTML, zaraz przed zamknięciem tagu </body>, bo to pozwala na szybsze wyświetlanie zawartości.

Pytanie 17

Kolor określony kodem RGB, mający wartość rgb(255, 128, 16) w przedstawieniu szesnastkowym, przyjmie jaką wartość?

A. #ff8011
B. #008010
C. #ff0fl0
D. #ff8010
Odpowiedź #ff8010 jest trafna. Konwersja wartości RGB na szesnastkowy to w sumie przekształcanie kolorów: czerwony, zielony i niebieski. W przypadku rgb(255, 128, 16), czerwony (255) zmienia się w 'ff', zielony (128) w '80', a niebieski (16) w '10'. Gdy to wszystko połączymy, dostajemy kod #ff8010. To wiedza, która naprawdę się przydaje, gdy pracujesz z kolorami w stronach www, aplikacjach graficznych czy przy projektowaniu interfejsów. W branży IT używanie standardu RGB i konwersji do HEX to normalka, bo to pozwala na dokładne określenie kolorów w kodzie. Na przykład, w CSS łatwo będzie używać kolorów w tym formacie, a to pomaga w lepszej czytelności kodu.

Pytanie 18

W języku HTML, aby połączyć w pionie dwie sąsiadujące komórki w kolumnie tabeli, należy użyć atrybutu

A. rowspan
B. cellpadding
C. cellspacing
D. colspan
W kontekście scalania komórek w pionie w HTML, inne proponowane atrybuty są nieodpowiednie. Atrybut colspan służy do scalania komórek w poziomie, co oznacza, że pozwala na połączenie kilku komórek w jednym wierszu, co jest zupełnie inną operacją niż scalanie w pionie. Używanie colspan byłoby nieodpowiednie w sytuacji, gdy celem jest połączenie komórek w kolumnie. Atrybut cellpadding dotyczy natomiast przestrzeni wewnętrznej, określającej odstęp pomiędzy zawartością komórki a jej krawędziami. Jego zastosowanie nie wpływa na scalanie komórek, a jedynie na ich wygląd, co sprawia, że jest to zupełnie inny aspekt formatowania tabeli. Podobnie atrybut cellspacing, który jest używany do definiowania odstępów między komórkami tabeli, również nie ma zastosowania w procesie scalania komórek. Obydwa te atrybuty mogą być użyte do poprawy estetyki tabeli, ale nie wpływają na strukturę danych w sposób, który byłby wymagany do osiągnięcia pionowego scalania komórek. Użycie ich zamiast rowspan jest błędne i prowadzi do niepoprawnego zrozumienia struktury HTML oraz sposobu, w jaki tabele powinny być zbudowane.

Pytanie 19

Aby przeprowadzić walidację kontrolek formularza w momencie, gdy użytkownik wprowadza dane, można wykorzystać zdarzenie

A. onKeyDown
B. onFocusOut
C. onLoad
D. onClick
Zdarzenia 'onLoad', 'onClick' oraz 'onFocusOut' są niewłaściwymi odpowiedziami w kontekście walidacji formularzy w czasie rzeczywistym. Zdarzenie 'onLoad' jest wywoływane podczas ładowania strony, a nie podczas interakcji użytkownika z polami formularza. Oznacza to, że nie nadaje się do monitorowania zmian wprowadzanych przez użytkownika, a jego zastosowanie ogranicza się zazwyczaj do inicjalizacji komponentów lub załadowania danych. Z kolei 'onClick' jest wywoływane, gdy użytkownik klika na element, co również nie jest optymalnym momentem do walidacji danych wprowadzanych w formularzu, ponieważ nie oferuje możliwości reagowania na zmiany wprowadzane w trakcie pisania. To zdarzenie bardziej nadaje się do sytuacji, gdy chcemy wykonać akcję po zakończeniu interakcji z danym elementem. Zdarzenie 'onFocusOut', które jest wywoływane, gdy element traci fokus, również nie jest wystarczające do walidacji w czasie rzeczywistym. Może to prowadzić do opóźnienia w informowaniu użytkownika o błędach, ponieważ walidacja jest przeprowadzana dopiero po zakończeniu interakcji z polem. Dlatego poprawnym podejściem do walidacji danych użytkowników w formularzach jest korzystanie ze zdarzeń związanych z klawiaturą, które umożliwiają bieżące monitorowanie wprowadzanych danych, co zwiększa efektywność procesu walidacji oraz poprawia komfort użytkowników. Warto również podkreślić, że odpowiednie użycie zdarzeń jest kluczowe dla budowy interaktywnych i responsywnych aplikacji webowych.

Pytanie 20

Aby zdefiniować pole w klasie, do którego dostęp mają wyłącznie metody tej klasy i które nie jest dostępne dla klas dziedziczących, należy zastosować kwalifikator dostępu

A. published
B. public
C. protected
D. private
Wybór błędnych kwalifikatorów dostępu, takich jak 'published', 'public' czy 'protected', może prowadzić do poważnych problemów z bezpieczeństwem i integralnością danych w aplikacjach. Kwalifikator 'public' sprawia, że pole jest dostępne dla wszystkich klas, co naraża je na nieautoryzowane zmiany oraz może prowadzić do trudności w utrzymaniu kodu. Użytkownicy często mylą publiczne i prywatne pola, zakładając, że pełna dostępność sprzyja współpracy między klasami. Takie podejście może skutkować nieprzewidywalnym zachowaniem systemu, ponieważ zmiany w jednym miejscu mogą wpłynąć na inne klasy. Z kolei 'protected' umożliwia dostęp do pola w klasach pochodnych, co jest niepożądane, gdyż może prowadzić do niezamierzonych zależności i naruszenia zasad dziedziczenia. 'Published', będący terminem używanym w niektórych językach programowania, w rzeczywistości nie jest standardowym kwalifikatorem dostępu i może wprowadzać w błąd, sugerując, że pole jest dostępne tylko w określonych kontekstach, co nie jest zgodne z rzeczywistym zachowaniem. Ostatecznie, niewłaściwy wybór kwalifikatora dostępu skutkuje nie tylko obniżeniem bezpieczeństwa, ale również trudnościami w późniejszym utrzymaniu i rozwijaniu kodu, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami programistycznymi.

Pytanie 21

Jakiego zdarzenia należy użyć, aby funkcja JavaScript była uruchamiana za każdym razem, gdy użytkownik wprowadzi jakikolwiek znak w polu edycji?

A. onkeydown
B. onmouseout
C. onload
D. onclick
Odpowiedź 'onkeydown' jest poprawna, ponieważ to zdarzenie jest wywoływane za każdym razem, gdy użytkownik naciśnie klawisz na klawiaturze, a zatem idealnie nadaje się do sytuacji, gdy chcemy reagować na wprowadzanie tekstu w polu edycji. W praktyce oznacza to, że nasza funkcja może być użyta do natychmiastowego przetwarzania danych wprowadzanych przez użytkownika, co jest szczególnie istotne w przypadku dynamicznych interfejsów użytkownika. Na przykład, możemy wykorzystać 'onkeydown' do implementacji funkcji autouzupełniania, gdzie na bieżąco prezentujemy możliwe opcje na podstawie wprowadzanego tekstu. Dobrą praktyką jest również umieszczanie dodatkowych warunków, aby nasza funkcja nie była wywoływana dla klawiszy, które nie mają znaczenia dla wprowadzania tekstu, takich jak klawisze funkcyjne czy kombinacje klawiszy. Warto również zrozumieć, że istnieją inne zdarzenia, takie jak 'input', które mogą być użyte w podobnym kontekście, ale 'onkeydown' daje bardziej bezpośrednią kontrolę nad interakcją użytkownika.

Pytanie 22

Aby wykonać usunięcie tabeli, należy użyć kwerendy

A. DROP TABLE
B. UNIQUE
C. TRUNCATE TABLE
D. DELETE
Wybór DELETE jest często mylnie interpretowany jako metoda usuwania tabeli. Komenda DELETE jest używana do usuwania wierszy z tabeli, a nie do usuwania samej tabeli. Na przykład, polecenie DELETE FROM Użytkownicy WHERE id = 1 usunie tylko wiersz odpowiadający konkretnemu identyfikatorowi, pozostawiając tabelę oraz inne dane nietknięte. Inną błędną odpowiedzią jest UNIQUE, która nie jest komendą do usuwania czegokolwiek. To słowo kluczowe jest stosowane do definiowania ograniczeń unikalności dla kolumn w tabeli, aby zapewnić, że wartości w danej kolumnie są niepowtarzalne. Truncating tabeli, przez użycie komendy TRUNCATE TABLE, może być mylone z usunięciem tabeli, ale ta komenda tylko opróżnia tabelę z danych, pozostawiając jej strukturę nienaruszoną. Główne różnice między TRUNCATE a DELETE polegają na tym, że TRUNCATE jest szybsze i nie zapisuje poszczególnych usunięć w dzienniku transakcji. Często w praktyce powstają nieporozumienia związane z zastosowaniem tych poleceń. Dlatego istotne jest zrozumienie, że DROP TABLE jest jedyną komendą, która całkowicie usuwa tabelę, a pozostałe komendy mają inne, odrębne funkcje związane z zarządzaniem danymi w bazie.

Pytanie 23

Web designer pragnie wstawić w znaczniku <header> nagłówek do treści. Zgodnie z zasadami użycia znaczników semantycznych, powinien wykorzystać znacznik

A. <h1>
B. <strong>
C. <title>
D. <p>
Zastosowanie znacznika <h1> w nagłówkach strony internetowej jest zgodne z zasadami semantycznymi HTML. Znacznik <h1> jest przeznaczony do oznaczania głównego nagłówka dokumentu i powinien być używany do przedstawienia najważniejszej treści. Dobrą praktyką jest, aby każda strona miała tylko jeden znacznik <h1>, co pomaga wyszukiwarkom zrozumieć hierarchię treści na stronie. Na przykład, w przypadku artykułu, tytuł artykułu mógłby być umieszczony w znaczniku <h1>, a podtytuły w <h2>, <h3> itd. W ten sposób struktura dokumentu jest jasna, co poprawia dostępność oraz SEO. Dodatkowo, stosowanie semantycznych znaczników ułatwia nawigację po stronie osobom korzystającym z technologii asystujących, takich jak czytniki ekranu, które interpretują hierarchię treści na podstawie użytych znaczników.

Pytanie 24

Reguła CSS, która ustawia tekst paragrafu w pionie na środku, to:

A. vertical-align: middle
B. align: middle
C. vertical-align: center
D. text-align: center
Odpowiedzi, które zostały podane jako alternatywne, są niepoprawne z różnych powodów. 'Vertical-align: center' nie jest uznawane za poprawną regułę CSS, ponieważ nie istnieje właściwość 'center' w kontekście 'vertical-align'. Tylko wartości takie jak 'top', 'middle', 'bottom' oraz 'baseline' są dozwolone. Z kolei 'text-align: center' jest właściwością, która odpowiada za poziome centrowanie tekstu wewnątrz elementu blokowego lub kontenera, a nie za wyśrodkowanie w pionie. Użycie tej reguły sprawi, że tekst będzie wyśrodkowany w poziomie, co jest zupełnie inną operacją niż pionowe centrowanie. Ostatnia propozycja, 'align: middle', jest również niepoprawna, ponieważ nie jest to właściwość CSS. W kontekście wyśrodkowywania elementów w CSS, 'align' nie jest używane, a zamiast tego powinno się stosować 'vertical-align' lub techniki takie jak flexbox, które pozwalają na bardziej elastyczne i nowoczesne podejście do układania elementów. Zrozumienie różnicy między tymi właściwościami jest kluczowe dla efektywnego projektowania stron internetowych, ponieważ stosowanie niewłaściwych reguł może prowadzić do nieoczekiwanych rezultatów w układzie strony.

Pytanie 25

Język JavaScript wspiera

A. klasy abstrakcyjne
B. funkcje wirtualne
C. wysyłanie ciasteczek z identycznymi informacjami do wielu klientów witryny
D. obiekty DOM
JavaScript to język skryptowy, który ma wbudowaną obsługę obiektowego modelu dokumentu (DOM), co umożliwia dynamiczne manipulowanie strukturą HTML oraz CSS stron internetowych. Dzięki DOM programiści mogą dodawać, usuwać lub modyfikować elementy na stronie w czasie rzeczywistym, co czyni aplikacje bardziej interaktywnymi. Przykładem może być zmiana tekstu przycisku po jego kliknięciu, co można osiągnąć dzięki metodom takim jak `getElementById` oraz `innerHTML`. JavaScript jest nieodłącznym elementem nowoczesnego podejścia do tworzenia aplikacji webowych, a jego kompatybilność z DOM sprawia, że jest to kluczowa umiejętność dla programistów. Wiedza na temat manipulacji DOM jest fundamentem dla technologii takich jak React czy Angular, które opierają się na zasadach wydajnego zarządzania interfejsem użytkownika przez wirtualny DOM. Współczesne standardy, takie jak ECMAScript, rozwijają możliwości JavaScript, a znajomość DOM jest niezwykle cenna na rynku pracy.

Pytanie 26

Jak zostanie wyświetlony formularz HTML zawarty w podanym kodzie przez przeglądarkę?

A. stanowisko: obowiązki: sporządzanie dokumentacji pisanie kodu testy oprogramowania
B. stanowisko: obowiązki: sporządzanie dokumentacji pisanie kodu testy oprogramowania
C. stanowisko: obowiązki: sporządzanie dokumentacji pisanie kodu testy oprogramowania
D. stanowisko: obowiązki: sporządzanie dokumentacji pisanie kodu testy oprogramowania
Odpowiedzi, które są określone jako niepoprawne, zawierają pewne zniekształcenia w interpretacji struktury formularza HTML. Kluczowym błędem jest nieuznanie faktu, że checkbox z atrybutem 'disabled' ma wpływ tylko na możliwość interakcji użytkownika z tym elementem, a nie na jego wyświetlanie. W rzeczywistości checkboxy, nawet jeśli są zablokowane, są nadal renderowane w DOM oraz ich etykiety są widoczne dla użytkownika. W każdej z niepoprawnych odpowiedzi brak jest również pełnej jasności dotyczącej zastosowania atrybutów i ich wpływu na interakcję z formularzem. Błędne jest przyjmowanie, że atrybuty takie jak 'checked' i 'disabled' w sposób zasadniczy zmieniają wyświetlaną treść, gdy w rzeczywistości wpływają one jedynie na zachowanie elementów formularza. Aby zrozumieć, jak formularze są renderowane w HTML, ważne jest zwrócenie uwagi na każdy atrybut i jego znaczenie. W kontekście budowania interfejsów użytkownika, zasady dostępności i użyteczności podkreślają znaczenie pełnej przejrzystości opcji, co pozwala uniknąć nieporozumień. Typowym błędem myślowym jest również utożsamianie interakcji użytkownika z prezentacją wizualną, co prowadzi do błędnych wniosków o tym, co jest wyświetlane. W przypadku formularzy ważne jest przemyślenie, jak użytkownik interpretuje i wchodzi w interakcję z elementami na stronie, a także jak te elementy są prezentowane wizualnie, aby zapewnić pełne zrozumienie dostępnych opcji.

Pytanie 27

Która z funkcji agregujących dostępnych w SQL służy do obliczania średniej z wartości znajdujących się w określonej kolumnie?

A. SUM
B. MIN
C. COUNT
D. AVG
Funkcja AVG w języku SQL jest wbudowaną funkcją agregującą, która służy do obliczania średniej wartości we wskazanej kolumnie. Oblicza ona średnią arytmetyczną z wartości liczbowych w danej kolumnie, co jest niezwykle przydatne w analizie danych. Na przykład, jeśli mamy tabelę z wynikami sprzedaży, możemy użyć zapytania SQL: SELECT AVG(sprzedaż) FROM tabela_sprzedaży; aby uzyskać średnią sprzedaż. Dobrą praktyką jest stosowanie tej funkcji w połączeniu z klauzulą GROUP BY, co pozwala na obliczenie średnich wartości w różnych grupach danych, na przykład średnia sprzedaż według kategorii produktowej. Przy stosowaniu funkcji AVG warto pamiętać, że ignoruje ona wartości NULL, co wpływa na wynik obliczeń. W kontekście analizy danych w SQL, znajomość takich funkcji jak AVG jest kluczowa dla efektywnego przetwarzania i analizy informacji, co stanowi fundament dobrego zarządzania danymi.

Pytanie 28

W HTML5 semantycznym znacznikiem, który służy do określenia dwóch sekcji widocznych po prawej stronie na rysunku, zawierających wiadomości oraz aktualności, jest

Ilustracja do pytania
A. &lt;article&gt;
B. &lt;nav&gt;
C. &lt;main&gt;
D. &lt;footer&gt;
Element <article> w HTML5 został stworzony właśnie do oznaczania niezależnych, samodzielnych treści, które mają sens nawet poza kontekstem strony – czyli takich, które można zamieścić np. w RSS, podlinkować czy udostępnić osobno. W praktyce oznacza to np. pojedyncze wpisy na blogu, wiadomości, ogłoszenia czy aktualności – dokładnie tak jak w tym zadaniu. Dzięki użyciu <article>, osoby korzystające z czytników ekranowych czy wyszukiwarek łatwiej rozpoznają strukturę strony, bo semantyka jest czytelna dla maszyn. Z mojego doświadczenia, stosowanie <article> dla wiadomości i aktualności jest też zgodne z dobrą praktyką tworzenia dostępnych stron – Google nawet sugeruje, by tak wyodrębniać własne, kompletne treści. To ma ogromne znaczenie przy pozycjonowaniu (SEO), bo roboty wyszukiwarek potrafią lepiej rozumieć, co jest główną treścią strony. Dodatkowo, używanie odpowiednich znaczników semantycznych poprawia współpracę z różnymi narzędziami, które analizują układ i zawartość strony, a także ułatwia późniejszą przebudowę lub rozwój projektu. Moim zdaniem, nadanie sekcjom z wiadomościami i aktualnościami znacznika <article> to podstawa nowoczesnego kodowania stron internetowych.

Pytanie 29

Przygotowując raport w systemie zarządzania relacyjnymi bazami danych, można uzyskać

A. analizę wybranych danych
B. aktualizowanie danych w tabelach
C. usuwanie danych z tabel
D. dodawanie danych do tabel
W kontekście systemów obsługi relacyjnych baz danych, raportowanie odgrywa kluczową rolę w analizie danych. Wykonywanie raportu umożliwia użytkownikom dostęp do wybranych informacji, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji opartych na danych. Analiza danych to proces przetwarzania informacji w celu wydobycia wartościowych wniosków. Przykłady zastosowania to generowanie raportów sprzedażowych, finansowych czy analizy trendów klientów. W raportach można wykorzystać różne techniki, takie jak filtrowanie, grupowanie czy agregowanie danych, co umożliwia prezentację wyników w przystępnej formie graficznej. Dodatkowo, standardy takie jak SQL (Structured Query Language) są powszechnie używane do wykonywania zapytań w relacyjnych bazach danych, co pozwala na efektywne przeszukiwanie i analizowanie danych. W praktyce, raporty mogą być generowane na podstawie zapytań do bazy danych i mogą obejmować różne parametry, co zwiększa ich użyteczność w podejmowaniu decyzji strategicznych i operacyjnych.

Pytanie 30

Jakie polecenie należy zastosować, aby w trakcie tworzenia tabeli dodać klucz obcy obejmujący wiele kolumn?

A. CONSTRAINT fk_osoba_uczen FOREIGN KEY ON (nazwisko, imie) REFERENCES osoby (nazwisko,imie)
B. CONSTRAINT fk_osoba_uczen FOREIGN KEY (nazwisko, imie) REFERENCES osoby (nazwisko,imie)
C. CONSTRAINT(nazwisko,imie) FOREIGN REFERENCES KEY osoby (nazwisko, imie)
D. CONSTRAINT(nazwisko,imie) FOREIGN KEY REFERENCES osoby (nazwisko, imie)
Wszystkie odpowiedzi inne niż 'CONSTRAINT fk_osoba_uczen FOREIGN KEY (nazwisko, imie) REFERENCES osoby (nazwisko,imie)' zawierają błędy, które mogą prowadzić do nieprawidłowego definiowania klucza obcego. Pierwsza odpowiedź niepoprawnie używa terminu 'FOREIGN REFERENCES KEY', co jest błędną konstrukcją, ponieważ nie istnieje taki termin w standardzie SQL. Poprawnym terminem jest 'FOREIGN KEY', który jasno wskazuje na rolę kolumn w kontekście relacji między tabelami. Dwie kolejne odpowiedzi błędnie zdefiniowały składnię definicji klucza obcego, używając niepoprawnych konstrukcji, takich jak 'ON' czy niewłaściwego umiejscowienia nazwy ograniczenia. Klucz obcy powinien być zdefiniowany w kontekście kolumn, które są nim objęte, a także powinien odnosić się do kolumn w innej tabeli, co w tych przypadkach nie zostało zrobione prawidłowo. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują mylenie terminów i składni SQL, co może wynikać z braku znajomości standardów SQL lub po prostu z nieuwagi. Ważne jest, aby osoby pracujące z bazami danych dokładnie znały zasady składni oraz funkcje, jakie pełnią różne elementy definicji tabel i relacji, aby unikać takich błędów i zapewniać integralność danych.

Pytanie 31

Jaką czynność należy wykonać przed zrobieniem kopii zapasowej danych w MySQL?

A. zweryfikowanie poprawności tabel w bazie oraz ewentualne naprawienie usterek
B. przyznanie uprawnień do przeglądania bazy dla Administratora
C. ustalenie systemu kodowania znaków w bazie
D. sprawdzenie, czy baza działa wystarczająco wydajnie
Sprawdzenie poprawności tabel w bazie przed wykonaniem kopii bezpieczeństwa jest kluczowym krokiem, który pozwala na zapewnienie integralności danych. W przypadku, gdy w tabelach występują błędy, takie jak uszkodzone wiersze czy niedopasowane indeksy, proces tworzenia kopii zapasowej może nie uwzględnić tych problemów, co w konsekwencji prowadzi do utraty danych lub trudności w ich przywróceniu. W MySQL, przed rozpoczęciem backupu, zaleca się użycie polecenia 'CHECK TABLE' do weryfikacji stanu tabel. Przykładowo, jeśli tabela 'users' jest sprawdzana i wykryto błąd, można zastosować 'REPAIR TABLE', aby naprawić uszkodzenia. Dobrą praktyką w branży jest regularne tworzenie kopii zapasowych oraz prowadzenie audytów jakości danych, co pozwala na minimalizację ryzyka utraty informacji. Utrzymywanie bazy danych w dobrym stanie technicznym poprzez regularne sprawdzanie tabel oraz ich naprawianie jest zalecane w dokumentacji MySQL oraz innych systemów zarządzania bazami danych, co podkreśla znaczenie tego procesu w kontekście bezpieczeństwa danych.

Pytanie 32

Który z poniższych znaczników jest częścią sekcji <head> dokumentu HTML?

A. <img>
B. <span>
C. <section>
D. <title>
Znacznik <title> jest fundamentalnym elementem sekcji <head> dokumentu HTML. Jego głównym zadaniem jest określenie tytułu strony, który jest wyświetlany na pasku tytułowym przeglądarki oraz w wynikach wyszukiwania. Dobrze skonstruowany tytuł powinien być zwięzły, ale jednocześnie informacyjny, aby skutecznie przyciągnąć uwagę użytkowników. Zgodnie z wytycznymi W3C, tytuł powinien mieć od 50 do 60 znaków, aby uniknąć obcinania w wynikach wyszukiwania. Przykładem dobrze sformułowanego tytułu może być: „Jak stworzyć responsywną stronę internetową - poradnik krok po kroku”. Ważne jest, aby tytuł był unikalny dla każdej podstrony w witrynie, co nie tylko poprawia SEO, ale również ułatwia użytkownikom nawigację. W kontekście standardów i dobrych praktyk, należy również unikać umieszczania w tytule zbędnych słów kluczowych, co może być uznane za spam przez wyszukiwarki. Dobrze zaprojektowany tytuł jest kluczem do efektywnego pozycjonowania i budowania marki w sieci.

Pytanie 33

Tabela góry, której fragment został pokazany, obejmuje polskie pasma górskie oraz ich szczyty. Podaj kwerendę obliczającą dla każdego pasma górskiego średnią wysokość szczytów.

A. SELECT pasmo, SUM(wysokosc) FROM gory GROUP BY pasmo
B. SELECT pasmo, COUNT(wysokosc) FROM gory ORDER BY pasmo
C. SELECT pasmo, AVG(wysokosc) FROM gory GROUP BY pasmo
D. SELECT pasmo, AVG(wysokosc) FROM gory LIMIT pasmo
Gratulacje! Twoja odpowiedź jest prawidłowa. Zapytanie 'SELECT pasmo, AVG(wysokosc) FROM gory GROUP BY pasmo;' jest poprawne. Funkcja AVG() jest jedną z funkcji agregujących w SQL, które służą do wykonania pewnej operacji na zestawie wartości. W tym przypadku oblicza ona średnią wartość wysokości szczytów dla każdego z pasm górskich. Funkcja GROUP BY jest natomiast klauzulą SQL, która jest używana do grupowania wartości z różnych wierszy w jedną grupę. W tym przypadku GROUP BY pasmo oznacza, że wyniki zostaną pogrupowane według pasma górskiego, co pozwala obliczyć średnią wysokość szczytów dla każdego z pasm. Jest to zgodne z treścią pytania. Pamiętaj, że wykorzystanie funkcji agregujących w SQL pozwala na efektywne przetwarzanie dużych ilości danych, co jest niezwykle ważne w praktycznych zastosowaniach baz danych.

Pytanie 34

W skrypcie JavaScript, aby uzyskać dane od użytkownika, można wykorzystać okno wyświetlane przez funkcję

A. confirm()
B. alert()
C. documet.write()
D. prompt()
Funkcja prompt() w JavaScript jest specjalnie zaprojektowana do pobierania danych od użytkownika i wyświetlania okna dialogowego, które pozwala wprowadzić tekst. W przeciwieństwie do alert(), który jedynie wyświetla informacje, prompt() umożliwia użytkownikowi wprowadzenie danych, które mogą być później wykorzystane w kodzie. Na przykład, można zainicjować zmienną i przypisać do niej wartość wprowadzaną przez użytkownika: var imie = prompt('Podaj swoje imię:');. Tego rodzaju interakcje są niezwykle ważne w dynamicznych aplikacjach internetowych, gdzie potrzeba elastyczności i użytkownika jako aktywnego uczestnika w procesie. Dobrą praktyką jest zapewnienie, że zapytania są jasne i zrozumiałe, a także, że walidujemy dane wejściowe, aby uniknąć błędów. Warto również mieć na uwadze, że z uwagi na estetykę i funkcjonalność, w nowoczesnym podejściu do interakcji użytkownika, lepszym rozwiązaniem mogą być formularze HTML z JavaScript, które oferują większą kontrolę nad danymi i lepsze możliwości stylizacji."

Pytanie 35

Który z linków ma poprawną formę?

A. <a href='mailto:adres'>tekst</a>
B. <a href="http://adres">tekst</a>
C. <a href="mailto:adres">tekst</a>
D. <a href='http://:adres'>tekst</a>
Poprawna konstrukcja odsyłacza HTML do adresu e-mail, przedstawiona w odpowiedzi czwartej, jest zgodna z obowiązującymi standardami HTML. Kluczowym elementem jest użycie atrybutu 'href' z prefiksem 'mailto:', co wskazuje przeglądarkom, że link powinien otworzyć domyślną aplikację pocztową użytkownika, umożliwiając bezpośrednie wysłanie wiadomości e-mail. Poprawny format to <a href='mailto:adres'>tekst</a>, gdzie 'adres' jest zastępowany rzeczywistym adresem e-mail, a 'tekst' to widoczny fragment, na który użytkownik może kliknąć. Taka konstrukcja jest kluczowa w interakcji użytkowników z aplikacjami pocztowymi, a także zwiększa użyteczność i dostępność stron internetowych. Zgodnie z wytycznymi W3C, stosowanie odpowiednich atrybutów pozwala na lepszą indeksację przez wyszukiwarki, co ma pozytywny wpływ na SEO. Użycie standardowych cudzysłowów (") w konstrukcji HTML jest również zalecane, co dodatkowo podnosi jakość kodu oraz jego czytelność."

Pytanie 36

W tabeli zwierzeta znajdują się kolumny nazwa, gatunek, gromada, cechy, dlugosc_zycia. Aby uzyskać listę nazw zwierząt, które dożywają przynajmniej 20 lat oraz są ssakami, jakie zapytanie należy wykonać?

A. SELECT nazwa FROM zwierzeta WHERE gromada = 'ssak';
B. SELECT nazwa FROM zwierzeta WHERE dlugosc_zycia >= 20 AND gromada = 'ssak';
C. SELECT nazwa FROM zwierzeta WHERE dlugosc_zycia >= 20;
D. SELECT nazwa FROM zwierzeta WHERE dlugosc_zycia >= 20 OR gromada = 'ssak';
Zrozumienie, dlaczego pozostałe odpowiedzi są niepoprawne, wymaga analizy koncepcji związanych z używaniem operatorów w zapytaniach SQL. Pierwsza opcja, która wskazuje jedynie na gromadę ssaków, nie spełnia wymagania dotyczącego długości życia. W rezultacie, takie zapytanie może zwrócić wszystkie ssaki, niezależnie od ich długości życia, co nie odpowiada na postawione pytanie. Druga odpowiedź koncentruje się wyłącznie na długości życia zwierząt, a więc zignoruje ich przynależność do gromady, co również prowadzi do niekompletnych wyników. Z punktu widzenia standardów projektowania baz danych, takie podejście jest niewłaściwe, ponieważ nie uwzględnia wymagań wielokryterialnych. Ostatnia opcja używa operatora 'OR', co oznacza, że wystarczy, aby jedno z kryteriów było spełnione, co skutkuje zwróceniem większej liczby zwierząt, w tym tych, które są krócej żyjące i nie są ssakami. Taki sposób myślenia prowadzi do sytuacji, w której wyniki są rozmyte i nieprecyzyjne, co w praktyce może wpłynąć na jakość analiz i decyzji opartych na tych danych. Właściwe formułowanie zapytań jest kluczowe dla zapewnienia, że otrzymujemy tylko te dane, które są istotne dla naszych potrzeb i celów analitycznych.

Pytanie 37

W jaki sposób będzie uporządkowana lista stworzona z wszystkich kolumn tabeli uczniowie, obejmująca uczniów o średniej wyższej niż 5, która zostanie zwrócona jako rezultat przedstawionego zapytania?

SELECT *
FROM uczniowie
WHERE srednia > 5
ORDER BY klasa DESC;
A. Malejąco według parametru srednia
B. Rosnaco według parametru srednia
C. Malejąco według parametru klasa
D. Rosnąca według parametru klasa
Zapytanie SQL zawiera klauzulę ORDER BY klasa DESC co wskazuje że sortowanie odbywa się malejąco według kolumny klasa Niepoprawne odpowiedzi sugerują różne podejścia do sortowania które nie są zgodne z rzeczywistym działaniem zapytania Po pierwsze sortowanie malejąco według parametru średnia oznaczałoby że rekordy są uporządkowane od najwyższej do najniższej wartości średniej co nie jest prawdą dla tego zapytania ponieważ używamy ORDER BY klasa a nie srednia Po drugie sortowanie rosnąco według średniej oznaczałoby uporządkowanie od najniższej do najwyższej wartości średniej co nie jest objęte żadnym aspektem tego zapytania Trzecią błędną koncepcją jest sortowanie rosnąco według klasy co oznaczałoby że wyniki są uporządkowane od najniższej do najwyższej wartości klasy jednak zapytanie wyraźnie specyfikuje malejące sortowanie DESC co jest przeciwieństwem sortowania rosnącego Takie niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z braku zrozumienia funkcji klauzuli ORDER BY oraz różnic między DESC a ASC Typowym błędem jest założenie że sortowanie zawsze odbywa się według parametru który jest przedmiotem filtrowania w klauzuli WHERE co nie jest regułą w języku SQL Istotne jest zrozumienie że klauzula WHERE ogranicza wyniki do tych które spełniają określone warunki podczas gdy ORDER BY określa kolejność wyświetlania tych wyników Uważne analizowanie struktury i składni zapytań SQL jest kluczowe w unikaniu takich błędów

Pytanie 38

W kontekście PGP zmienna $_GET jest zmienną

A. zwykłą, stworzoną przez autora strony
B. zdefiniowaną przez autora strony, wykorzystywaną do przesyłania danych z formularzy przez adres URL
C. predefiniowaną, stosowaną do przesyłania informacji do skryptów PHP poprzez adres URL
D. predefiniowaną, służącą do zbierania wartości z formularzy po nagłówkach zapytań HTTP (dane z formularzy nie są widoczne w URL)
Odpowiedzi dotyczące zmiennej $_GET zawierają szereg nieścisłości, które mogą wprowadzać w błąd. Pierwsza z nich sugeruje, że $_GET jest używana do gromadzenia wartości formularza po nagłówkach zlecenia HTTP. W rzeczywistości, $_GET jest używana do przesyłania danych poprzez adres URL, a nie z nagłówków formularza; to zmienna $_POST odpowiada za przesyłanie danych z formularza, których nie widać w adresie. Druga niepoprawna odpowiedź twierdzi, że $_GET jest zdefiniowana przez twórcę strony. Należy podkreślić, że $_GET jest zmienną predefiniowaną, co oznacza, że jest wbudowana w PHP i nie można jej zmienić ani zdefiniować na nowo. Ostatnia odpowiedź sugeruje, że $_GET jest zwykłą zmienną, co jest nieprecyzyjne, ponieważ zmienne predefiniowane, takie jak $_GET, mają specjalne znaczenie i funkcjonalność w kontekście aplikacji webowych. W związku z tym każda z tych odpowiedzi zawiera błędne zrozumienie roli zmiennej $_GET, co może prowadzić do nieprawidłowego użycia tej zmiennej w praktyce.

Pytanie 39

W języku JavaScript, funkcja Math.pow() wykorzystuje się do obliczenia

A. potęgi liczby
B. wartości bezwzględnej liczby
C. pierwiastka kwadratowego liczby
D. wartości przybliżonej liczby
Wybierając odpowiedzi, które nie są zgodne z funkcją Math.pow(), można popełnić pewne typowe błędy myślowe. Odpowiedź dotycząca wartości bezwzględnej liczby nie ma związku z działania funkcji Math.pow(). Funkcja ta nie jest zaprojektowana do obliczania wartości bezwzględnej, co jest zadaniem funkcji Math.abs(). Wartość bezwzględna to odległość liczby od zera na osi liczbowej, a obliczenia potęgowania nie mają tutaj zastosowania. Z kolei pierwiastek kwadratowy liczy się zupełnie inaczej. Aby obliczyć pierwiastek kwadratowy z liczby, należy użyć funkcji Math.sqrt(), która zwraca liczbę, która podniesiona do kwadratu daje oryginalną liczbę. Zastosowanie Math.pow() do wyznaczenia pierwiastka kwadratowego, na przykład Math.pow(9, 0.5), daje prawidłowy wynik, ale jest mniej klarowne i mniej wydajne niż użycie dedykowanej funkcji. Ostatnia opcja, dotycząca wartości przybliżonej liczby, również jest błędna, ponieważ Math.pow() nie służy do przybliżania wartości, a jedynie do podnoszenia jej do odpowiedniej potęgi. Ważne jest, aby zrozumieć, jakie funkcje są dostępne w JavaScript i jak mają być stosowane w odpowiednich kontekstach, aby uniknąć nieporozumień oraz poprawić czytelność i efektywność kodu w projektach programistycznych.

Pytanie 40

W dokumencie HTML umieszczono tekst sformatowany określonym stylem. Aby dodać do tego tekstu kilka słów sformatowanych innym stylem, należy użyć znacznika

A. <hr>
B. <span>
C. <section>
D. <table>
Znaczniki <hr>, <table> oraz <section> nie są odpowiednie do wtrącania fragmentów tekstu w innym stylu. <hr> to znacznik, który wprowadza poziomą linię, służący do wizualnego oddzielania elementów na stronie, a nie do formatowania tekstu. Stosowanie go w miejscu, gdzie chcemy zmienić styl fragmentu tekstu, byłoby nieefektywne i zmniejszałoby czytelność. Z kolei <table> jest używane do tworzenia tabel, co oznacza, że jego zastosowanie ogranicza się do strukturyzowania danych w formie wierszy i kolumn. Tego znacznika nie można użyć do lokalnego formatowania tekstu, ponieważ wprowadza on zupełnie inny kontekst i zmienia sposób, w jaki przeglądarka interpretuje i wyświetla zawartość. Ostatecznie <section> jest stosowane do grupowania powiązanych treści w sekcję dokumentu, co jest przydatne w kontekście organizacji treści, ale nie ma zastosowania w przypadku, gdy chcemy zmienić styl pojedynczych wyrazów lub fraz. Każdy z tych znaczników ma swoje specyficzne zastosowanie w HTML, które nie odpowiada potrzebie lokalnego formatowania tekstu, co czyni je niewłaściwymi wyborami w tym kontekście.