Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 01:55
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 02:04

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Do prac zanikających oraz tych, które zostają zakryte i wymagają odbioru, zalicza się

A. przygotowanie podłoża

B. uzupełnianie tynku

C. układanie podłogi

D. malowanie

Przygotowanie podłoża jest kluczowym etapem w procesie budowlanym, który ma na celu zapewnienie odpowiednich warunków dla dalszych prac wykończeniowych. Podłoże musi być solidne, równe i suche, aby materiały takie jak płytki, podłogi czy tynki mogły prawidłowo związać i funkcjonować bez ryzyka uszkodzeń. Niezbędne jest przeprowadzenie odpowiednich badań, takich jak ocena nośności podłoża oraz sprawdzenie poziomu wilgotności. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie wytycznych zawartych w normach budowlanych, które wskazują na konieczność przygotowania podłoża poprzez jego oczyszczenie, zagruntowanie oraz wyrównanie. Należy również wziąć pod uwagę rodzaj materiałów, które będą aplikowane na podłoże, ponieważ różne systemy wymagają specyficznych przygotowań. Odpowiednio przygotowane podłoże zapewnia trwałość i estetykę wykończenia, co jest kluczowe w kontekście przyszłych prac konserwacyjnych i użytkowania przestrzeni.

Pytanie 2

Aby uniknąć wilgoci na zewnętrznych ścianach parteru budynku z bloczków betonowych, pierwszą warstwę należy ułożyć na

A. lepiku asfaltowym

B. papie asfaltowej

C. zaprawie cementowej

D. zaprawie cementowo-wapiennej

Zgadza się, papa asfaltowa to dobry wybór. Działa jak tarcza przed wilgocią, chroniąc ściany budynku przed wodą. Ułożenie bloczków betonowych na tej papie to świetny pomysł, bo izoluje nam to od wilgoci z gruntu i deszczu, a to naprawdę ważne, żeby wszystko było trwałe. Papa asfaltowa ma super właściwości, jeśli chodzi o odporność na wodę, co w budownictwie jest mega ważne. Na przykład, w piwnicach, gdzie woda może być problemem, jej użycie jest wręcz niezbędne. Trzeba pamiętać, że według norm budowlanych, stosowanie papy na fundamentach i ścianach parteru to naprawdę dobra praktyka, bo minimalizuje ryzyko wilgoci i uszkodzeń. Generalnie, dobrze jest myśleć o izolacji od początku budowy, bo to wpływa na to, jak długo konstrukcja wytrzyma i czy będzie bezpieczna.

Pytanie 3

Na rysunku przedstawiono stosowane w dokumentacji projektowej oznaczenie graficzne betonu

A. lekkiego niezbrojonego.

B. lekkiego zbrojonego.

C. zwykłego zbrojonego.

D. zwykłego niezbrojonego.

Wybór betonu lekkiego niezbrojonego, zwykłego niezbrojonego lub zwykłego zbrojonego wskazuje na brak zrozumienia podstawowej różnicy między tymi rodzajami betonu oraz ich właściwościami. Beton lekki niezbrojony, mimo że charakteryzuje się niską gęstością, nie ma zbrojenia, co czyni go mniej odpornym na obciążenia rozciągające. W praktyce stosuje się go głównie w elementach, gdzie nie są przewidywane duże naprężenia, co czyni go nieodpowiednim wyborem dla konstrukcji wymagających wytrzymałości. Z kolei beton zwykły niezbrojony cechuje się większą gęstością i nie ma zastosowania zbrojenia, co sprawia, że jest stosunkowo cięższy i mniej odporny na rozciąganie. W przypadku zwykłego betonu zbrojonego, zbrojenie nie jest tylko kwestią graficzną, ale oznacza zastosowanie stali, co również wpływa na właściwości mechaniczne betonu. Wybór niewłaściwego rodzaju betonu może prowadzić do poważnych konsekwencji w konstrukcji budowlanej, takich jak pęknięcia czy nawet zawalenia się elementów. Dostrzeganie różnic w oznaczeniach jest kluczowe dla inżynierów oraz projektantów w celu zapewnienia trwałości i bezpieczeństwa budowli.

Pytanie 4

Na podstawie fragmentu opisu technicznego określ, ile pojemników cementu i wapna należy zużyć do przygotowania zaprawy, jeżeli do jej sporządzenia zaplanowano 20 pojemników piasku?

Opis techniczny
(fragment)

(...) Do wykonania ścian zewnętrznych z pustaków Max należy zastosować zaprawę cementowo-wapienną odmiany E, o proporcji objętościowej składników 1 : 0,5 : 4. (...)

A. 4 pojemniki wapna i 2 pojemniki cementu.

B. 5 pojemników wapna i 2,5 pojemnika cementu.

C. 4 pojemniki cementu i 2 pojemniki wapna.

D. 5 pojemników cementu i 2,5 pojemnika wapna.

Odpowiedź, która wskazuje na zużycie 5 pojemników cementu i 2,5 pojemnika wapna jest właściwa, ponieważ opiera się na poprawnych proporcjach składników potrzebnych do przygotowania zaprawy. W opisie technicznym podano, że proporcje objętościowe składników wynoszą 1:0,5:4, co oznacza, że na każdy 1 pojemnik cementu przypada 0,5 pojemnika wapna i 4 pojemniki piasku. Zgodnie z planowanym użyciem 20 pojemników piasku, można obliczyć ilość pozostałych składników. 20 pojemników piasku podzielone przez 4 (czwartą część proporcji) daje 5 pojemników cementu, co odpowiada proporcji 1:4. Współczynnik dla wapna wynosi 0,5, więc 5 pojemników cementu pomnożone przez 0,5 daje 2,5 pojemnika wapna. Takie podejście nie tylko zapewnia zgodność z podanymi proporcjami, ale także wpisuje się w najlepsze praktyki budowlane, które gwarantują odpowiednią wytrzymałość i trwałość zaprawy. W praktyce, stosowanie się do tych proporcji pozwala uniknąć problemów związanych z niedostatecznym wiązaniem materiałów, co ma kluczowe znaczenie dla późniejszej jakości prac budowlanych.

Pytanie 5

Na fundamentowej ścianie budynku przeprowadzono pionową izolację poprzez dwukrotne pokrycie ściany lepikiem asfaltowym. Jakiego rodzaju jest to izolacja?

A. termiczna

B. przeciwwilgociowa

C. przeciwdrganiowa

D. akustyczna

Izolacja pionowa z lepikiem asfaltowym to naprawdę ważna rzecz, bo pomaga chronić nasz budynek przed wodą gruntową. Lepik asfaltowy dobrze działa jako materiał hydroizolacyjny, co jest kluczowe dla długowieczności fundamentów. Dzięki takiej izolacji zmniejszamy ryzyko różnych problemów, jak grzyby czy pleśnie, które mogą nie tylko zaszkodzić zdrowiu domowników, ale też samej konstrukcji. W praktyce, smarując ścianę lepikiem dwa razy, uzyskujemy lepszą szczelność i większą odporność na wodę gruntową. Z tego, co się orientuję, takie rozwiązanie jest standardem w budownictwie, zarówno przy domach jednorodzinnych, jak i w blokach. Warto też pamiętać, że żeby wszystko dobrze działało, trzeba odpowiednio przygotować podłoże i pomyśleć o dodatkowych elementach, jak drenaż, żeby ochrona przed wilgocią była skuteczna.

Pytanie 6

W trakcie tynkowania ceglanego gzymsu zaprawę narzutu aplikujemy na

A. całą długość gzymsu, a następnie, po związaniu zaprawy, przesuwając szablon po prowadnicach w jednym kierunku tj. "do siebie"

B. takim odcinku, aby można go wyprofilować przed związaniem zaprawy, przesuwając szablon po prowadnicach do przodu i do tyłu

C. całą długość gzymsu, a następnie, po związaniu zaprawy, przesuwając szablon po prowadnicach do przodu i do tyłu

D. takim odcinku, aby można go wyprofilować przed związaniem zaprawy, przesuwając szablon po prowadnicach w jednym kierunku tj. "do siebie"

W przypadku tynkowania gzymsu ceglanego, nieprawidłowe podejście do nanoszenia zaprawy narzutu może prowadzić do istotnych problemów w późniejszym użytkowaniu. Odpowiedzi, które sugerują nanoszenie zaprawy na całą długość gzymsu przed związaniem, a następnie przesuwanie szablonu tylko w jedną stronę, pomijają kluczowy aspekt pracy z materiałem, jakim jest czas związania zaprawy. Takie działania mogą skutkować nierównomiernym wykończeniem, bowiem zaprawa może związać się w różnych momentach, co sprawi, że szablon nie wygeneruje pożądanego profilu. Przemieszczanie szablonu w jedną stronę, także ogranicza kontrolę nad procesem tynkowania, co może prowadzić do powstawania nieestetycznych nierówności. Dodatkowo, z praktycznego punktu widzenia, techniki tynkarskie zalecają zastosowanie ruchów w obie strony dla optymalizacji procesu, co zapewnia lepszą adaptację zaprawy do kształtów gzymsu. Typowym błędem jest także brak uwzględnienia różnorodności stosowanych zapraw, które mogą wymagać specyficznych metod nanoszenia i profilowania. W literaturze branżowej podkreśla się znaczenie dbałości o detale w pracy tynkarskiej, ponieważ nawet małe zaniedbania mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak odpadanie tynku czy jego pękanie. Dlatego, fundamentalne dla uzyskania wysokiej jakości wykończenia jest stosowanie się do sprawdzonych procedur technicznych oraz zasad dobrych praktyk w budownictwie.

Pytanie 7

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile palet pustaków potrzeba do wymurowania dwóch ścian wysokości 4 m, długości 8,5 m i grubości 19 cm każda.

Fragment instrukcji producenta
Wymiary pustaka	250×188×220 mm
Masa pustaka	ok. 8,5 kg
Zużycie	grubość ściany - 25 cm	22 szt/m²
	grubość ściany - 19 cm	17 szt./m²
Liczba pustaków na palecie	120 szt.

A. 13 palet

B. 12 palet

C. 10 palet

D. 9 palet

Odpowiedź 10 palet jest poprawna, ponieważ wymagała od nas precyzyjnego obliczenia całkowitej powierzchni dwóch ścian, co stanowi kluczowy element w procesie budowlanym. Obliczając powierzchnię jednej ściany o wysokości 4 m i długości 8,5 m, otrzymujemy 34 m². Dla dwóch ścian daje to łącznie 68 m². Następnie, biorąc pod uwagę, że grubość każdej ściany wynosi 19 cm, musimy uwzględnić odpowiednią ilość pustaków, które potrzebujemy na każdy metr kwadratowy. Przyjmując standardową wartość zużycia pustaków, powinniśmy obliczyć całkowitą liczbę pustaków potrzebnych do wymurowania ścian. Po podzieleniu tej liczby przez ilość pustaków na palecie (zwykle około 6-7 pustaków na paletę), otrzymujemy wynik około 9,63 palety, który zaokrąglamy do 10. Takie podejście zgodne jest z praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnych obliczeń w planowaniu materiałów budowlanych, co pozwala uniknąć niedoborów i opóźnień w realizacji projektu budowlanego.

Pytanie 8

Na ilustracji przedstawiono fragment powierzchni tynku

A. strukturalnego.

B. zacieranego.

C. mozaikowego.

D. ciągnionego.

Tynk mozaikowy, który został przedstawiony na ilustracji, charakteryzuje się unikalną, dekoracyjną strukturą, składającą się z różnokolorowych fragmentów, które są równomiernie rozłożone na powierzchni. Ta technika tynkarska jest powszechnie stosowana w architekturze i budownictwie, ponieważ nie tylko poprawia estetykę budynku, ale także zwiększa jego odporność na czynniki atmosferyczne. Tynki mozaikowe mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak drobne kamienie, kolorowy piasek, a nawet szkło, co daje ogromne możliwości stylizacyjne. Ze względu na swoją trwałość, są one często wykorzystywane w obiektach użyteczności publicznej, takich jak szkoły czy centra handlowe, gdzie odporność na uszkodzenia mechaniczne jest istotna. Ponadto, zgodnie z normami budowlanymi, tynki mozaikowe mogą być stosowane zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynków, co czyni je uniwersalnym rozwiązaniem w nowoczesnym budownictwie.

Pytanie 9

Rodzaj rusztowania wykorzystywanego w pomieszczeniach, zbudowanego z dwóch podpór oraz pomostu roboczego, to rusztowanie

A. stojakowe

B. modułowe

C. kozłowe

D. wspornikowe

Rusztowanie kozłowe to świetne rozwiązanie, zwłaszcza w zamkniętych przestrzeniach. Składa się z dwóch podpór i jednego pomostu roboczego, co sprawia, że montuje się je naprawdę szybko i bez większych problemów. To coś, co jest super przydatne przy robieniu remontów czy budowie tam, gdzie miejsca jest mało. Kozły robocze są mega pomocne, gdy trzeba sięgnąć do wyżej położonych rzeczy, jak malowanie sufitów czy zakładanie instalacji. Dodatkowo, ich konstrukcja spełnia normy bezpieczeństwa, więc nie trzeba się obawiać o bezpieczeństwo podczas pracy. Tego typu rusztowania można znaleźć w mieszkaniówkach i różnych obiektach komercyjnych, gdzie przestrzeń jest ograniczona, ale potrzebna jest odpowiednia wysokość robocza.

Pytanie 10

Jakie ściany powinny być zbudowane z materiałów charakteryzujących się niskim współczynnikiem przewodzenia ciepła oraz niewielką gęstością pozorną?

A. Fundamentowe

B. Piwniczne

C. Nośne

D. Osłonowe

Ściany osłonowe to w sumie dość ważny element budynków. Dają nam izolację, co oznacza, że chronią wnętrze przed złymi warunkami pogodowymi. Jak to działa? Jeśli zrobimy je z materiałów, które słabo przewodzą ciepło i mają niską gęstość, to jest to świetny sposób na to, żeby nie tracić ciepła zimą i nie nagrzewać się za mocno latem. Wełna mineralna, styropian, różne panele izolacyjne – to przykłady takich materiałów. Używanie ich w ścianach osłonowych to też zgodne z normami budowlanymi, które mówią, jakie powinny być wymagania dotyczące izolacji cieplnej. Moim zdaniem, dobra izolacja może naprawdę obniżyć koszty ogrzewania i poprawić komfort w pomieszczeniach. Warto też wspomnieć, że efektywność izolacji wpływa na klasę energetyczną budynku, co teraz jest dość istotne, patrząc na przepisy o zrównoważonym budownictwie. Dobrze zaprojektowane ściany osłonowe nie tylko poprawiają efektywność energetyczną, ale też wpływają na trwałość i estetykę budynku.

Pytanie 11

Na fotografii przedstawiono materiał izolacyjny przeznaczony do wykonywania izolacji

A. termicznej i akustycznej.

B. przeciwwodnej i przeciwwilgociowej.

C. przeciwwilgociowej i paroprzepuszczalnej.

D. akustycznej i przeciwwodnej.

Odpowiedź dotycząca izolacji termicznej i akustycznej jest prawidłowa, ponieważ wełna mineralna, prezentowana na zdjęciu, jest jednym z najczęściej stosowanych materiałów izolacyjnych w budownictwie. Charakteryzuje się doskonałymi właściwościami termicznymi, co oznacza, że skutecznie ogranicza utratę ciepła w budynkach, co jest zgodne z aktualnymi standardami efektywności energetycznej budowli. Jest to kluczowy aspekt, gdyż odpowiednia izolacja termiczna wpływa na obniżenie kosztów ogrzewania. Dodatkowo, wełna mineralna ma także znakomite właściwości akustyczne, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w kontekście budowy ścian działowych czy sufitów podwieszanych, gdzie istotne jest ograniczenie hałasu. W praktyce, materiał ten jest również łatwy w obróbce i może być stosowany zarówno w nowych budynkach, jak i podczas modernizacji starszych obiektów, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem w branży budowlanej.

Pytanie 12

Wylicz koszt wymiany pięciu okien o wymiarach 120×150 cm każde, jeśli cena jednostkowa tej usługi to 65,00 zł/m.

A. 1755,00 zł

B. 1950,00 zł

C. 1560,00 zł

D. 1404,00 zł

Żeby obliczyć, ile kosztuje wymiana pięciu okien o wymiarach 120x150 cm, najpierw trzeba policzyć pole jednego okna. To proste – 120 cm razy 150 cm daje nam 18000 cm². Potem przeliczamy to na metry kwadratowe, dzieląc przez 10000, co daje 1,8 m² na jedno okno. Jak już mamy pięć okien, to całkowite pole wychodzi 5 razy 1,8 m², czyli 9 m². Koszt za metr kwadratowy to 65 zł, więc całkowity koszt wymiany tych okien to 9 m² razy 65 zł, co daje 585 zł. Pamiętaj, że zawsze musisz sprawdzić jednostki, żeby uniknąć błędów. To może się wydawać nudne, ale w praktyce wiedza o kosztach materiałów i robocizny jest kluczowa do dobrego planowania budżetu. Precyzyjne obliczenia pomagają lepiej zarządzać finansami w budownictwie.

Pytanie 13

Zgodnie z zasadami przedmiarowania robót tynkarskich z powierzchni tynków nie odlicza się powierzchni otworów do 3 m², jeżeli ich ościeża są tynkowane. Oblicz powierzchnię ściany pokazanej na rysunku, zakładając, że ościeża będą otynkowane.

A. 22,0 m2

B. 18,8 m2

C. 20,8 m2

D. 24,0 m2

Odpowiedź 20,8 m2 jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zasadami przedmiarowania robót tynkarskich, nie odlicza się powierzchni otworów do 3 m2, jeżeli ich ościeża są tynkowane. W omawianym przypadku mamy do czynienia z dwoma otworami okiennymi, każdy o powierzchni 1 m2, które nie są odliczane od całkowitej powierzchni ściany. Natomiast otwór drzwiowy o powierzchni 3,2 m2 jest większy niż 3 m2, co oznacza, że jego powierzchnia powinna zostać odjęta. Całkowita powierzchnia ściany przed odliczeniem otworów wynosi 24 m2. Po odjęciu 3,2 m2 uzyskujemy wynik 20,8 m2, co jest powierzchnią do tynkowania. Praktyczne zastosowanie tych zasad jest kluczowe w procesie kosztorysowania robót budowlanych, gdzie precyzyjne obliczenia wpływają na efektywność finansową projektu. Wiedza ta jest także istotna w kontekście przepisów budowlanych i standardów branżowych, które zalecają uwzględnianie tylko istotnych powierzchni w kosztorysach.

Pytanie 14

Szerokość filarka międzyokiennego na fragmencie rzutu kondygnacji wynosi

A. 130 cm

B. 90 cm

C. 110 cm

D. 50 cm

Szerokość filarka międzyokiennego to bardzo ważny element, który nie tylko wpływa na stabilność całej budowli, ale też na to, jak wygląda przestrzeń wewnętrzna. W tym przypadku, jak pokazał rysunek, dobra szerokość filarka to 50 cm. To jest zgodne z powszechnymi normami budowlanymi, które mówią, że filarki powinny mieć minimum 50 cm, żeby dobrze trzymały całość i były trwałe. Właściwa szerokość filarka jest kluczowa, bo jak będzie za wąski, to możemy mieć problemy z obciążeniem, co nie jest bez znaczenia dla bezpieczeństwa. Myślę, że w pracy architekta czy inżyniera trzeba mieć na uwadze takie szczegóły jak ta szerokość filarka, bo to wpływa na jakość i estetykę budynków, które projektujemy. Jeśli nie będziemy przestrzegać tych norm, to możemy spotkać się z trudnościami. Dlatego warto to mieć na uwadze.

Pytanie 15

Jakiej zaprawy nie wykorzystuje się w miejscach, gdzie styka się z elementami stalowymi, z powodu ryzyka pojawienia się korozji stali?

A. Gipsowo-wapiennej

B. Cementowej

C. Szamotowej

D. Cementowo-wapiennej

Gipsowo-wapienna zaprawa nie jest stosowana w miejscach styku z elementami stalowymi, ponieważ jej skład chemiczny sprzyja korozji stali. Gips, jako mineralny składnik, zawiera wodę krystaliczną oraz siarczany, które w obecności wilgoci mogą prowadzić do reakcji chemicznych z materiałami stalowymi. W praktyce oznacza to, że w miejscach, gdzie gipsowo-wapienna zaprawa styka się ze stalą, może dochodzić do korozji i osłabienia konstrukcji. W związku z tym, w przemyśle budowlanym, szczególnie w obiektach narażonych na działanie wilgoci, zaleca się stosowanie zapraw, które są bardziej odporne na korozję, takich jak zaprawy cementowe czy cementowo-wapienne. Standardy budowlane, takie jak Eurokod 6, podkreślają znaczenie doboru materiałów w kontekście ich właściwości chemicznych i fizycznych, co ma kluczowe znaczenie dla długowieczności i bezpieczeństwa konstrukcji.

Pytanie 16

Na rysunku przedstawiono szczegół oparcia stropu gęstożebrowego na ścianie zewnętrznej z betonu komórkowego. Całkowita wysokość tego stropu wynosi

A. 220 mm

B. 250 mm

C. 190 mm

D. 300 mm

Wybór odpowiedzi 190 mm, 300 mm lub 250 mm może wynikać z kilku powszechnych mylnych przekonań. Zbyt niski wymiar, jak w przypadku 190 mm, może pochodzić z niewłaściwego odczytu rysunku lub braku zrozumienia, że wysokość stropu gęstożebrowego jest mierzona w kontekście całkowitym, a nie tylko w odniesieniu do jednego z jego komponentów. Odpowiedź 300 mm może sugerować nadmierne przewidywanie, które nie znajduje odzwierciedlenia w rzeczywistości, ponieważ standardowe stropy gęstożebrowe rzadko przekraczają tę wartość w typowych zastosowaniach budowlanych. Wysokość 250 mm, z kolei, może wynikać z ogólnego błędnego założenia, że stropy muszą być zawsze szersze dla lepszej nośności, co jest niezgodne z zasadami projektowania zgodnymi z normami budowlanymi. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiednich wymiarów stropów powinien być oparty na dokładnych danych i analizach, a nie na subiektywnych osądach. Podczas projektowania konstrukcji powinno się zawsze polegać na precyzyjnych wymiarach i wytycznych branżowych, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz funkcjonalność budowlanych rozwiązań.

Pytanie 17

Rzeczywiste wymiary pomieszczenia biurowego wynoszą 8 x 5 m. Jakie będą jego wymiary na rysunku sporządzonym w skali 1:200?

A. 4,0 x 2,5 cm

B. 40,0 x 25,0 cm

C. 8,0 x 5,0 cm

D. 16,0 x 10,0 cm

Aby obliczyć wymiary pomieszczenia biurowego w skali 1:200, należy najpierw zrozumieć, że skala ta oznacza, iż 1 jednostka na rysunku odpowiada 200 jednostkom w rzeczywistości. Wymiary pomieszczenia wynoszą 8 m x 5 m, co w centymetrach daje 800 cm x 500 cm. Przy zastosowaniu skali 1:200, obliczamy wymiary na rysunku, dzieląc rzeczywiste wymiary przez 200. Tak więc: 800 cm / 200 = 4 cm, a 500 cm / 200 = 2,5 cm. Zatem wymiary przedstawione na rysunku wynoszą 4,0 x 2,5 cm. W praktyce, umiejętność przeliczania wymiarów na rysunkach technicznych jest kluczowa w architekturze, inżynierii i projektowaniu wnętrz. Przy projektowaniu biur, poprawne odwzorowanie wymiarów budynków w rysunkach technicznych zapewnia dokładność i zgodność z rzeczywistością, co jest zgodne z normami branżowymi i wspomaga procesy konstrukcyjne oraz weryfikację planów budowlanych.

Pytanie 18

Jakie narzędzia są niezbędne do przeprowadzenia demontażu ścian?

A. Przecinak, kielnia, młotek murarski

B. Kilof, oskard, młot pneumatyczny

C. Poziomnica, paca, młotek gumowy

D. Strug, szpachelka, wiertarka wolnoobrotowa

Kilof, oskard i młot pneumatyczny to zestaw narzędzi idealnie nadający się do rozbiórki ścian. Kilof, znany z wysokiej efektywności w przełamywaniu twardych materiałów, jest używany do rozbijania betonu i cegieł. Oskard, z kolei, jest narzędziem o płaskiej, szerokiej końcówce, które doskonale sprawdza się w odrywanie i usuwaniu różnych materiałów budowlanych, jak np. tynki czy płyty gipsowo-kartonowe. Młot pneumatyczny, będący narzędziem elektrycznym, znacznie przyspiesza proces rozbiórki dzięki swojej mocy i szybkości. Dzięki połączeniu tych trzech narzędzi, możliwe jest efektywne i szybkie wykonywanie prac rozbiórkowych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w budownictwie, gdzie priorytetem jest bezpieczeństwo i wydajność. Warto także pamiętać, że stosowanie odpowiednich narzędzi podczas rozbiórki nie tylko ułatwia pracę, ale również minimalizuje ryzyko uszkodzeń innych elementów konstrukcji oraz zapewnia większe bezpieczeństwo pracowników.

Pytanie 19

Jakie będą wydatki na postawienie dwóch szczytowych ścian budynku, które mają wymiary 10,0 x 5,0 m, jeśli czas pracy wynosi 1,44 h/m2, a stawka godzinowa murarza wynosi 10 zł?

A. 1 220 zł

B. 720 zł

C. 560 zł

D. 1 440 zł

Koszt wymurowania dwóch ścian szczytowych budynku został obliczony na podstawie wymiarów i nakładu pracy. Każda ściana ma wymiary 10,0 m x 5,0 m, co daje powierzchnię jednej ściany równą 50 m2. Zatem dla dwóch ścian całkowita powierzchnia wynosi 100 m2. Nakład pracy wynosi 1,44 godzin na m2, co oznacza, że potrzebny czas na wykonanie pracy to 100 m2 * 1,44 h/m2 = 144 h. Przy stawce godzinowej murarza wynoszącej 10 zł, całkowity koszt robocizny wyniesie 144 h * 10 zł/h = 1440 zł. Taki sposób kalkulacji kosztów jest zgodny z praktykami branżowymi, które uwzględniają zarówno powierzchnię, jak i nakład pracy, co pozwala na precyzyjne oszacowanie całkowitych wydatków. Użycie takich metod jest niezbędne w branży budowlanej dla zachowania budżetu i efektywności zarządzania projektem.

Pytanie 20

Na której ilustracji przedstawiono chwytak do przenoszenia cegieł?

A. Na ilustracji 4.

B. Na ilustracji 2.

C. Na ilustracji 1.

D. Na ilustracji 3.

Ilustracja 2 przedstawia chwytak do przenoszenia cegieł, co czyni ją poprawną odpowiedzią w tym pytaniu. Chwytaki tego typu są niezwykle istotnym narzędziem w branży budowlanej, umożliwiającym szybki i efektywny transport cegieł z miejsca na miejsce. Ich konstrukcja opiera się na mechanizmie zaciskowym, który pozwala na pewne i bezpieczne uchwycenie cegły, co znacznie minimalizuje ryzyko uszkodzenia materiału oraz obrażeń pracowników. W praktyce, chwytaki do przenoszenia cegieł są często stosowane na placach budowy, gdzie zwiększają wydajność pracy, a także redukują czas potrzebny na transport ciężkich materiałów. Warto zaznaczyć, że zgodność z normami BHP oraz standardami pracy odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa podczas używania takich narzędzi. Właściwe techniki przenoszenia materiałów, jak również znajomość właściwości cegieł, to aspekty, które każdy pracownik budowlany powinien znać, aby efektywnie i bezpiecznie wykonywać swoje zadania.

Pytanie 21

Tynk klasy II to tynk

A. pospolity o powierzchni równej i szorstkiej

B. doborowy o powierzchni równej i szorstkiej

C. doborowy o powierzchni równej i gładkiej

D. pospolity o powierzchni równej i gładkiej

Tynk kategorii II, określany jako pospolity, jest materiałem budowlanym charakteryzującym się powierzchnią równą i szorstką. Tynki tej kategorii są szeroko stosowane w budownictwie, szczególnie w obszarach, gdzie wymagane jest uzyskanie dobrej przyczepności dla dalszych warstw wykończeniowych, takich jak farby czy tynki dekoracyjne. Dzięki swojej strukturze, tynki pospolite są bardziej odporne na zmiany atmosferyczne, co czyni je odpowiednimi do zastosowań zewnętrznych. Przykładem zastosowania tynków kategorii II mogą być elewacje budynków, które wymagają zarówno estetyki, jak i trwałości. Warto również zauważyć, że tynki te muszą spełniać określone normy jakości, takie jak PN-EN 998-1, które regulują ich właściwości mechaniczne oraz odporność na czynniki zewnętrzne. Dzięki zastosowaniu tynków kategorii II, można uzyskać nie tylko funkcjonalność, ale także estetykę, co jest istotne w projektach architektonicznych.

Pytanie 22

Urządzenia przedstawionego na rysunku używa się do

A. szlifowania i cięcia różnych materiałów.

B. wykuwania otworów w murze.

C. wykonywania bruzd w murze.

D. fazowania naroży ścian.

Urządzenie przedstawione na zdjęciu to frezarka do bruzd, znane również jako frezarka bruzdowa. Jest to specjalistyczne narzędzie, które jest wykorzystywane w budownictwie oraz w branży instalacyjnej do wykonywania precyzyjnych rowków w murze. Dzięki swojej konstrukcji, składającej się z dwóch tarcz tnących oraz prowadnicy, umożliwia ono równoległe cięcia, co jest niezbędne przy instalowaniu kabli elektrycznych czy rur. W przypadku bruzdowania, ważne jest, aby cięcia były wykonane w odpowiedniej głębokości oraz szerokości, co pozwala na estetyczne i funkcjonalne ukrycie instalacji. Stosowanie frezarki do bruzd znacząco przyspiesza proces pracy w porównaniu do tradycyjnych metod, takich jak używanie młotka i dłuta. Dobre praktyki wskazują na konieczność przestrzegania norm bezpieczeństwa, takich jak noszenie odpowiednich środków ochrony osobistej oraz stosowanie się do instrukcji obsługi urządzenia, co zapewnia nie tylko efektywność, ale też bezpieczeństwo pracy.

Pytanie 23

Skoro z 400 kg cementu, 1 m3 piasku oraz 240 l wody uzyskuje się 1 m3 zaprawy cementowej, to ile materiałów należy przygotować na jedną betoniarkę o pojemności 250 l?

A. 300 kg cementu, 0,70 m3 piasku, 180 l wody

B. 200 kg cementu, 0,50 m3 piasku, 120 l wody

C. 100 kg cementu, 0,50 m3 piasku, 120 l wody

D. 100 kg cementu, 0,25 m3 piasku, 60 l wody

Odpowiedź 100 kg cementu, 0,25 m3 piasku oraz 60 l wody jest poprawna, ponieważ odpowiednio przelicza składniki zaprawy cementowej z jednostek na objętość betoniarki o pojemności 250 l. Zgodnie z danymi, z 1 m3 zaprawy uzyskuje się 400 kg cementu, 1 m3 piasku oraz 240 l wody. Przeliczając proporcjonalnie, dla 0,25 m3 zaprawy cementowej, które odpowiada pojemności betoniarki, otrzymujemy: 100 kg cementu (400 kg/1 m3 * 0,25 m3), 0,25 m3 piasku (1 m3/1 m3 * 0,25 m3), oraz 60 l wody (240 l/1 m3 * 0,25 m3). Takie podejście jest zgodne z praktykami budowlanymi, gdzie kluczowe jest zachowanie odpowiednich proporcji materiałów, co wpływa na jakość końcowego produktu. Przykładowo, niewłaściwe dozowanie składników może prowadzić do osłabienia zaprawy, co może wpłynąć na trwałość budowli. Dlatego ważne jest, aby w trakcie przygotowania zaprawy stosować się do wytycznych producenta oraz standardów branżowych.

Pytanie 24

Jaki sprzęt powinien być użyty do przygotowania zaprawy, niezbędnej do postawienia ścian w budynku jednorodzinnym z bloczków gazobetonowych, murowanych na standardowe spoiny?

A. Betoniarkę wolnospadową.

B. Mieszarkę wirową.

C. Agregat tynkarski.

D. Pompę do zapraw.

Wybór innych urządzeń, takich jak pompa do zapraw, mieszarka wirowa czy agregat tynkarski, może wynikać z niedostatecznego zrozumienia specyfiki procesu murarskiego. Pompa do zapraw jest dedykowana do transportu już przygotowanej zaprawy na plac budowy, a nie do jej mieszania. Jest to sprzęt używany w sytuacjach, gdy zaprawa została wytworzona w większych ilościach w innym miejscu, co nie ma zastosowania w tym przypadku, gdzie zaprawa musi być przygotowywana bezpośrednio na budowie. Mieszarka wirowa, choć skuteczna w mieszaniu, jest zazwyczaj przeznaczona do mniejszych ilości materiałów, co może być ograniczeniem w kontekście dużych projektów budowlanych, gdzie wymagana jest większa ilość zaprawy. Agregat tynkarski z kolei, pomimo iż jest użyteczny w aplikacji tynków, nie jest odpowiedni do przygotowania zaprawy murarskiej, ponieważ jego konstrukcja nie jest dostosowana do mieszania cięższych składników, jak cement czy piasek w odpowiednich proporcjach. W budownictwie kluczowe jest stosowanie właściwych narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem, co wpływa na jakość wykonania i trwałość konstrukcji. Niewłaściwe dobranie sprzętu może prowadzić do osłabienia zaprawy, co z kolei może skutkować problemami strukturalnymi w przyszłości.

Pytanie 25

Warstwę termoizolacyjną ściany, której fragment przekroju pionowego przedstawiono na rysunku, oznaczono cyfrą

A. 4

B. 2

C. 3

D. 1

Wybór odpowiedzi nr 3 jest strzałem w dziesiątkę! Ta warstwa rzeczywiście działa jako termoizolacja w ścianie, co jest bardzo ważne. Ma sporą grubość i zwartą strukturę, a to kluczowe, gdy mówimy o utrzymywaniu ciepła. W budownictwie stosuje się materiały, które mają niską przewodność cieplną, jak styropian czy wełna mineralna, bo one naprawdę pomagają w zatrzymywaniu ciepła w środku. Wiesz, budynki muszą spełniać określone normy, żeby były energooszczędne, a odpowiednie warstwy izolacyjne pomagają w tym nie tylko przez zmniejszenie kosztów ogrzewania, ale i podnoszą komfort życia mieszkańców. Na przykład w domach jednorodzinnych, kiedy ściany mają dobrą izolację, to faktycznie poprawia to bilans energetyczny budynku, a także sprawia, że jest bardziej odporny na różne warunki pogodowe.

Pytanie 26

Czym jest spoiwo w betonie zwykłym?

A. cement

B. asfalt

C. gips

D. wapno

Beton zwykły to materiał budowlany, w którego skład wchodzi kilka kluczowych komponentów, z których najważniejsze to kruszywo, woda oraz spoiwo. Spoiwem w betonie zwykłym jest cement, który pełni rolę wiążącą i umożliwia tworzenie trwałych konstrukcji. Cement, będący produktem spalania wapienia i gliny w wysokotemperaturowych piecach, po zmieszaniu z wodą tworzy zaczyn, który twardnieje i wiąże kruszywa. Dzięki temu powstaje struktura betonu, która może osiągać różne właściwości w zależności od stosunku składników oraz rodzaju użytego cementu. W praktyce, cement stosowany w betonie jest zgodny z normami PN-EN 197-1, które określają wymagania dotyczące jego klasy i jakości. Ponadto, cement jest podstawowym składnikiem dla wielu różnych zastosowań budowlanych, w tym fundamentów, ścian, stropów, a także elementów prefabrykowanych. Jego zdolność do uzyskiwania wysokiej wytrzymałości na ściskanie oraz odporności na czynniki atmosferyczne sprawia, że jest niezbędnym materiałem w nowoczesnym budownictwie.

Pytanie 27

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile bloczków gazobetonowych o wymiarach
240×240×590 mm potrzeba do wymurowania trzech ścian grubości 24 cm, długości 12 m i wysokości 4,5 m każda.

Fragment instrukcji producenta
Zużycie bloczków gazobetonowych
Wymiary bloczków [mm]	Zużycie [szt./m²]
240×240×590	7
120×240×590

A. 2268 sztuk.

B. 1134 sztuk.

C. 756 sztuk.

D. 378 sztuk.

Fajnie, że wybrałeś 1134 bloczki gazobetonowe. To odpowiednia liczba, a żeby do tego dojść, trzeba było dobrze policzyć. Zaczynamy od obliczenia powierzchni jednej ściany. Mamy 12 m na 4,5 m, co daje nam 54 m². Potem bierzemy pod uwagę, że robimy trzy ściany, więc całkowita powierzchnia to 162 m². Aż się prosi, żeby policzyć, ile bloczków potrzeba na każdy metr kwadratowy – w tym przypadku to 7. Przemnażając, dostajemy 1134 bloczki. To bardzo ważna wiedza w budownictwie, bo dokładne obliczenia pozwalają oszacować materiały, co wpływa na koszty i czas budowy. Warto znać takie zasady, bo dobrze przeprowadzona kalkulacja zwiększa efektywność i pozwala lepiej zarządzać zasobami.

Pytanie 28

Jakie narzędzia wykorzystuje się do demontażu murowanych części konstrukcyjnych budynku?

A. wkrętarki

B. piły tarczowe

C. wiertarki obrotowe

D. młoty udarowe

Młoty udarowe są narzędziem, które doskonale nadaje się do rozbiórki murowych elementów konstrukcyjnych budynków. Charakteryzują się one dużą mocą udaru, co umożliwia skuteczne łamanie betonu i cegieł. Działanie młota udarowego polega na generowaniu szybkich uderzeń, które przekładają się na dużą energię uderzenia, co w efekcie pozwala na efektywne rozbijanie twardych materiałów. Przykłady zastosowania młotów udarowych obejmują prace rozbiórkowe w budownictwie, takie jak usuwanie starych ścian, fundamentów czy posadzek. W branży budowlanej rekomenduje się korzystanie z młotów udarowych zgodnie z normami BHP, co zapewnia nie tylko efektywność, ale również bezpieczeństwo pracy. Korzystanie z odpowiednich osłon, rękawic i okularów ochronnych jest kluczowe podczas pracy z tym narzędziem, co potwierdzają najlepsze praktyki w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy."

Pytanie 29

Który z wymienionych materiałów jest najbardziej odpowiedni do wzmacniania nadproży?

A. Liny nierdzewne

B. Kątowniki stalowe

C. Zetowniki zimnogięte

D. Narożniki aluminiowe

Kątowniki stalowe są jednym z najskuteczniejszych materiałów stosowanych do wzmocnienia nadproży w konstrukcjach budowlanych. Ich główną zaletą jest wysoka wytrzymałość na zginanie i ściskanie, co czyni je idealnym rozwiązaniem do przenoszenia dużych obciążeń. W praktyce, kątowniki stalowe są często stosowane w budownictwie do wzmacniania miejsc, gdzie występują duże siły, takich jak nadproża okienne czy drzwiowe. Dodatkowo, ich zastosowanie zgodne jest z normami budowlanymi, które zalecają użycie materiałów o wysokiej nośności w kluczowych elementach konstrukcyjnych. Wzmocnienie nadproży przy użyciu kątowników stalowych może znacząco poprawić stabilność całej struktury budynku, co jest szczególnie ważne w rejonach o dużej aktywności sejsmicznej. Przykładem mogą być budynki mieszkalne, gdzie odpowiednie wzmocnienia w nadprożach zwiększają bezpieczeństwo mieszkańców. Warto również zwrócić uwagę na możliwość łatwego montażu kątowników, co wpływa na efektywność czasową procesu budowy.

Pytanie 30

Rozbiórkę ręczną stropu ceglanego na belkach stalowych należy zacząć od

A. wycięcia belek wzdłuż ścian

B. rozebrania górnej części stropu, czyli podłogi

C. skucia wypełnienia stropowego

D. zbicia tynku z powierzchni stropu

Rozpoczęcie rozbiórki stropu ceglanego od rozebrania wierzchu, czyli podłogi, jest niewłaściwym podejściem, ponieważ może prowadzić do poważnych konsekwencji strukturalnych i bezpieczeństwa. Zanim przystąpimy do demontażu podłogi, kluczowe jest zrozumienie, że bez uprzedniego usunięcia tynku, nie będziemy w stanie ocenić, jak dobrze zachowały się elementy nośne stropu. Tynk często ukrywa uszkodzenia lub osłabienia w konstrukcji, które mogą stać się widoczne dopiero po jego usunięciu. Ponadto, skuwanie wypełnienia stropu przed usunięciem tynku może spowodować, że fragmenty strukturalne będą niestabilne, co stwarza ryzyko dla pracowników. Wycinanie belek przy ścianach bez wcześniejszej analizy stanu tynku również jest niezalecane, ponieważ może prowadzić do osunięcia się stropu, co zagraża nie tylko bezpieczeństwu wykonawców, ale również osób znajdujących się w obrębie budynku. Zbijanie tynku ze stropu, jako pierwszy krok, umożliwia przeprowadzenie niezbędnych analiz i prac przygotowawczych, co jest zgodne z zaleceniami standardów budowlanych i najlepszymi praktykami branżowymi. Dlatego kluczowe jest, aby najpierw zrealizować ten etap, zanim przejdziemy do bardziej skomplikowanych prac związanych z demontażem stropu.

Pytanie 31

Uszkodzenie tynku przedstawione na rysunku to

A. zabrudzenie.

B. odbarwienie.

C. wysolenie.

D. pęknięcie.

Wysolenie, jako zjawisko występujące na tynkach, jest wynikiem migracji soli z głębszych warstw budynku na powierzchnię tynku. Woda, która wnika w materiał budowlany, transportuje rozpuszczone sole, a ich kondensacja na powierzchni następuje w wyniku parowania wody. Wykwity solne, które widzimy na zdjęciu, są efektem tego procesu. W praktyce, identyfikacja wysolenia jest kluczowa dla oceny stanu tynku oraz planowania odpowiednich prac konserwacyjnych. Wysolenie nie tylko wpływa na estetykę, ale również na trwałość tynku, ponieważ sole mogą powodować kruszenie i osłabienie struktury. W przypadku wystąpienia tego zjawiska zaleca się zastosowanie odpowiednich środków, takich jak dedykowane preparaty do usuwania wykwitów solnych. Istotne jest również zwrócenie uwagi na źródło wilgoci, aby podjąć kroki w celu jego eliminacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie.

Pytanie 32

Budowę stropu Fert o długości 4,00 m należy rozpocząć od położenia

A. zbrojenia żeber rozdzielczych

B. zbrojenia belek monolitycznych

C. belek nośnych na ścianach

D. pustaków ceramicznych na deskowaniu

Odpowiedź o rozpoczęciu wykonania stropu Fert od ułożenia belek nośnych na ścianach jest poprawna, ponieważ belki nośne stanowią podstawowy element konstrukcyjny, na którym opiera się cały strop. Belki te muszą być odpowiednio zaprojektowane i wykonane, aby zapewnić nośność oraz stabilność całej konstrukcji. W przypadku stropów Fert, belki nośne powinny być instalowane jako pierwsze, ponieważ to one przenoszą obciążenia na ściany budynku i muszą być solidnie zamocowane. Na belkach nośnych następnie układa się zbrojenie i pustaki, co stanowi kolejne etapy budowy stropu. Przykładem dobrych praktyk w tej dziedzinie jest wykorzystanie zgodnych z normami projektowania i wykonania belek oraz ich odpowiednie zabezpieczenie przed uszkodzeniami mechanicznymi podczas kolejnych prac budowlanych. Zgodnie z normą PN-EN 1992-1-1, prawidłowe wykonanie belek nośnych jest kluczowe dla bezpieczeństwa i funkcjonalności całej konstrukcji budowlanej.

Pytanie 33

Remont odspojonego tynku należy przeprowadzić w poniższej kolejności:

A. odkurzyć podłoże, zwilżyć podłoże wodą, skuć odspojony tynk, otynkować ścianę

B. skuć odspojony tynk, zwilżyć podłoże wodą, odkurzyć podłoże, otynkować ścianę

C. skuć odspojony tynk, odkurzyć podłoże, zwilżyć podłoże wodą, otynkować ścianę

D. odkurzyć podłoże, skuć odspojony tynk, zwilżyć podłoże wodą, otynkować ścianę

Odpowiedź wskazująca na kolejność: skuć odspojony tynk, odkurzyć podłoże, zwilżyć podłoże wodą, otynkować ścianę jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla właściwy proces naprawy odspojonego tynku. Pierwszym krokiem jest skuśnięcie odspojonego tynku, co pozwala na usunięcie luźnych fragmentów, które mogłyby wpłynąć na jakość nowej warstwy. Następnie, przed dalszymi pracami, kluczowe jest odkurzenie podłoża, co eliminuje wszelkie zanieczyszczenia oraz pył, które mogą osłabić przyczepność nowego tynku. Zwilżenie podłoża wodą jest kolejnym istotnym krokiem, ponieważ wilgoć na podłożu pomaga w poprawnej adhezji materiału tynkarskiego. Na koniec, otynkowanie ściany tworzy nową, stabilną powierzchnię ochronną, która jest dobrze przylegająca do podłoża. Taki sposób działania jest zgodny z najlepszymi praktykami w budownictwie oraz standardami jakości, co zapewnia trwałość i estetykę wykonania. Warto również pamiętać, że staranność na każdym etapie procesu jest kluczowa dla uzyskania zadowalającego efektu końcowego.

Pytanie 34

Na rysunku przedstawiono

A. nadproże sklepione płasko.

B. sklepienie odcinkowe.

C. sklepienie półkoliste.

D. nadproże sklepione łukowo.

Nadproże sklepione płasko, które zostało przedstawione na rysunku, to konstrukcja charakteryzująca się poziomą formą, która przenosi obciążenia z górnej części ściany na boki otworu. Jest to popularne rozwiązanie w budownictwie, zwłaszcza przy projektowaniu otworów w murach nośnych, nad oknami czy drzwiami. W konstrukcji nadproża płaskiego zastosowanie znajdują elementy, takie jak cegły, betonowe bloczki czy stalowe belki, które są ułożone w poziomie, tworząc stabilną podstawę. Warto podkreślić, że nadproża te są szczególnie efektywne w budynkach jednorodzinnych oraz w obiektach, gdzie nie są przewidziane duże obciążenia. Zastosowanie tego typu nadproża przyczynia się do zwiększenia wytrzymałości konstrukcji oraz poprawy estetyki budynku. W praktyce budowlanej, projektanci stosują nadproża płaskie zgodnie z zasadami zawartymi w normach budowlanych, co gwarantuje bezpieczeństwo i funkcjonalność obiektu.

Pytanie 35

Oblicz całkowity koszt wykonania tynku mozaikowego na obu stronach ściany o wymiarach 8×4 m, jeśli jednostkowy koszt robocizny wynosi 21,00 zł/m², a koszt materiałów to 14,00 zł/m²?

A. 2 240,00 zł

B. 1 792,00 zł

C. 2 420,00 zł

D. 1 120,00 zł

Aby obliczyć całkowity koszt wykonania tynku mozaikowego, należy najpierw obliczyć powierzchnię ściany. Ściana ma wymiary 8 m x 4 m, co daje 32 m². Ponieważ tynk ma być wykonany po obu stronach ściany, całkowita powierzchnia wynosi 64 m². Koszt jednostkowy robocizny wynosi 21,00 zł/m², co daje koszt robocizny: 64 m² x 21,00 zł/m² = 1 344,00 zł. Koszt materiałów to 14,00 zł/m², co daje koszt materiałów: 64 m² x 14,00 zł/m² = 896,00 zł. Łączny koszt wykonania tynku to suma kosztu robocizny i materiałów: 1 344,00 zł + 896,00 zł = 2 240,00 zł. W praktyce, przy planowaniu budowy lub remontu, kluczowe jest dokładne oszacowanie kosztów, co pozwala na kontrolę budżetu oraz uniknięcie nieprzyjemnych niespodzianek finansowych. Dobrze jest również uwzględnić ewentualne dodatkowe koszty, takie jak transport materiałów czy wynajem sprzętu, co jest standardem w branży budowlanej.

Pytanie 36

Który z rodzajów tynków jest stosowany do finalizacji powierzchni elewacji podczas ocieplania budynku płytami styropianowymi w systemie BSO (Bezspoinowym Systemie Ocieplania)?

A. Gipsowo-wapienny

B. Akrylowy

C. Cementowo-wapienny

D. Cementowy

Odpowiedź akrylowy jest prawidłowa, ponieważ tynki akrylowe są najczęściej stosowane w systemach ocieplania budynków płytami styropianowymi metodą BSO (Bezspoinowego Systemu Ocieplania). Ich główną zaletą jest doskonała elastyczność oraz odporność na czynniki atmosferyczne, co jest kluczowe w przypadku elewacji. Tynki akrylowe charakteryzują się również wysoką przyczepnością do podłoża oraz łatwością w aplikacji, co sprawia, że są bardzo popularnym wyborem w budownictwie. Stosowanie tynków akrylowych pozwala na uzyskanie estetycznego wykończenia, dostępnego w szerokiej gamie kolorystycznej. Zgodnie z normami budowlanymi, tynki te powinny być aplikowane zgodnie z zasadami producenta, co zapewnia ich długotrwałość oraz trwałość estetyczną. W praktyce, tynki akrylowe są szczególnie polecane w przypadku budynków narażonych na intensywne warunki atmosferyczne, ponieważ dobrze znoszą zmiany temperatury i wilgotności, co jest istotne dla zachowania izolacyjności termicznej budynku.

Pytanie 37

Obrzutkę na stropie z cegły wykonuje się z

A. gęstej zaprawy wapiennej

B. rzadkiej zaprawy wapiennej

C. gęstej zaprawy cementowej

D. rzadkiej zaprawy cementowej

Obrzutka na stropie ceglanym wykonuje się z rzadkiej zaprawy cementowej, co jest zgodne z przyjętymi standardami budowlanymi. Rzadka zaprawa cementowa pozwala na uzyskanie odpowiedniej przyczepności do podłoża, a także elastyczności, co jest niezbędne w przypadku stropów, które mogą być narażone na różne obciążenia. Taka zaprawa składa się z cementu, piasku oraz wody, co zapewnia jej odpowiednią konsystencję i właściwości fizyko-chemiczne. Dzięki stosowaniu rzadkiej zaprawy, obrzutka może lepiej wchłaniać mikro-ruchy stropów oraz zmiany temperatury, co przyczynia się do dłuższej trwałości konstrukcji. Przykładem zastosowania rzadkiej zaprawy cementowej jest budownictwo mieszkaniowe, gdzie stropy ceglane są powszechnie używane. W praktyce, wykonując obrzutkę, należy pamiętać o odpowiednich proporcjach składników, aby zapewnić optymalne właściwości mechaniczne zaprawy i uniknąć problemów z jej trwałością w czasie użytkowania.

Pytanie 38

W remontowanym budynku na poddaszu zamierzono stworzyć lekką ściankę działową, aby oddzielić dwa pokoje mieszkalne. Jakie materiały powinno się zastosować do jej budowy?

A. płyty wiórowe laminowane

B. płyty Pro-Monta

C. cegły szamotowe

D. cegły klinkierowe

Płyty Pro-Monta to naprawdę fajne rozwiązanie do budowy lekkich ścianek działowych. Mają świetną stabilność i dobrze izolują dźwięk, co jest bardzo ważne. Dzięki temu, że są lekkie i łatwe w montażu, można szybko zmieniać układ przestrzeni w mieszkaniu. Jak masz poddasze, gdzie miejsca często brakuje, to te płyty sprawdzą się super. Stosowanie ich w budowie ścianek to zgodne z normami i dobrymi praktykami, zwłaszcza jeśli chodzi o efektywność energetyczną. Co więcej, można je wykończyć różnymi materiałami, więc łatwo dopasujesz styl do swojego gustu. Przykładowo, można podzielić duże pomieszczenie na mniejsze, co tworzy bardziej intymne przestrzenie, co na poddaszu bywa naprawdę przydatne.

Pytanie 39

Na rysunku przedstawiono układ cegieł w

A. narożniku murów o grubości 2½ i 1½ cegły.

B. przenikających się murach o grubości 2½ i 1½ cegły.

C. narożniku murów o grubości 2½ i 2½ cegły.

D. przenikających się murach o grubości 2½ i 2½ cegły.

Wybór odpowiedzi "narożniku murów o grubości 2½ i 1½ cegły" jest poprawny, ponieważ na rysunku rzeczywiście widoczne są dwa mury spotykające się w narożniku. Aby zrozumieć tę sytuację, należy zwrócić uwagę na sposób układania cegieł oraz ich grubość. W budownictwie murarskim istotne jest, aby odpowiednio dobierać grubość ścian w zależności od wymagań konstrukcyjnych i izolacyjnych. Mur o grubości 2½ cegły jest powszechnie stosowany w obiektach, które mają pełnić funkcję nośną, natomiast mur o grubości 1½ cegły często znajduje zastosowanie w ścianach działowych lub tam, gdzie nie ma potrzeby większej odporności na obciążenia. Zastosowanie tych dwóch grubości w narożniku pozwala na efektywne rozprowadzenie obciążeń oraz zapewnia stabilność całej konstrukcji. Dzięki temu, oraz odpowiedniemu zaplanowaniu układu cegieł, można osiągnąć zarówno walory estetyczne, jak i funkcjonalne, które są kluczowe w projektowaniu budynków zgodnie z nowoczesnymi standardami budowlanymi.

Pytanie 40

Proces naprawy wilgotnego tynku powinien rozpocząć się od

A. zlikwidowania nalotów pleśni

B. eliminacji źródła zawilgocenia

C. nałożenia środka gruntującego

D. osuchania powierzchni tynku

Usunięcie przyczyny zawilgocenia tynku jest kluczowym krokiem w procesie naprawy, ponieważ bez rozwiązania podstawowego problemu, wszelkie dalsze działania, takie jak osuszanie czy pokrywanie gruntami, będą jedynie tymczasowe i nieefektywne. W praktyce oznacza to, że najpierw należy zidentyfikować źródło wilgoci, co może być spowodowane różnymi czynnikami, takimi jak nieszczelne rury, niewłaściwe odprowadzanie wody, czy też uszkodzenia fundamentów. Po ustaleniu źródła problemu, należy podjąć odpowiednie kroki, takie jak naprawa instalacji wodno-kanalizacyjnej czy poprawa systemu odwadniającego. Dobrym przykładem jest sytuacja, w której wilgoć w tynku jest wynikiem podciągania kapilarnego z gruntu. W takiej sytuacji można zastosować odpowiednie izolacje przeciwwilgociowe, aby zapobiec dalszemu wnikaniu wilgoci w strukturę budynku. Zgodnie z normami budowlanymi, kluczowe jest, aby zapobiec wystąpieniu problemu w przyszłości, dlatego działania powinny być kompleksowe i systemowe.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej