Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 14:28
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 14:46

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Ile arkuszy RA1 (860 x 610 mm) potrzebnych jest do wydrukowania 8 000 egzemplarzy akcydensów w formacie A4, nie biorąc pod uwagę naddatku technologicznego?

A. 900
B. 1 100
C. 1 000
D. 800
Wybór niewłaściwej liczby arkuszy do wydrukowania 8 000 sztuk formatu A4 często wynika z błędnych założeń dotyczących efektywności zadrukowania arkuszy. Na przykład, wskazanie liczby 900 arkuszy sugeruje, że są one w stanie pomieścić ponad 8 000 sztuk, co jest niemożliwe z uwagi na fakt, że jeden arkusz RA1 daje jedynie 6 arkuszy A4. Kolejną powszechną pomyłką jest uwzględnianie naddatku technologicznego w obliczeniach, co może prowadzić do niedoszacowania potrzebnej ilości materiału. Często zdarza się, że osoby zajmujące się przygotowaniem produkcji nie uwzględniają strat materiałowych, które występują podczas cięcia arkuszy. Właściwe podejście powinno obejmować zrozumienie, że podczas zadruku i cięcia, nie wszystkie obszary arkusza mogą być w pełni wykorzystane, co skutkuje koniecznością zakupu dodatkowych arkuszy. Standardy w druku zalecają, aby w planowaniu produkcji uwzględniać co najmniej 10-20% naddatku w celu pokrycia ewentualnych strat, co oznacza, że przy 1 334 arkuszach RA1, można by pomyśleć o zamówieniu 1 500 arkuszy, a nie 900. Ważne jest, aby przy obliczeniach posługiwać się dokładnymi wymiarami i analizować możliwości produkcyjne, aby uniknąć niedoborów materiałowych i strat finansowych.
Pytanie 2

Podczas tworzenia tekstu w postaci dialogu, co należy umieścić na początku wiersza?

A. dywiz
B. wykrzyknik
C. pauzę
D. wielokropek
Wybór odpowiedzi, które wskazują na wykrzyknik, dywiz lub wielokropek, pokazuje nieporozumienie w zakresie zasad typograficznych związanych z dialogiem. Wykrzyknik jest używany w kontekście emocjonalnych wypowiedzi, ale nie jest odpowiedni jako separator wypowiedzi. Jego użycie w rozpoczęciu nowej linijki może prowadzić do mylnych interpretacji i zniekształcenia zamysłu autora. Dywiz, będący znakiem interpunkcyjnym, nie pełni roli separatora dialogów, a jego zastosowanie w tym kontekście może wprowadzać chaos w strukturze tekstu. Z kolei wielokropek, będący znakiem wskazującym na niedopowiedzenie lub zawahanie, również nie nadaje się do wyodrębnienia wypowiedzi w dialogu. Stosowanie tych znaków w miejscu pauzy może skutkować nieczytelnością i utrudnieniem w odbiorze treści. W literaturze, zgodnie z zasadami interpunkcji, należy unikać wprowadzania niejasności, a stosowanie pauzy jako separatora jest kluczowe dla zachowania klarowności i przejrzystości dialogu. Prawidłowe formatowanie jest niezbędne, aby zapewnić odbiorcy zrozumienie intencji autora oraz płynność narracji.
Pytanie 3

Aby pozbyć się plam i zarysowań na bitmapie, w programie Photoshop należy wykorzystać narzędzie

A. falowanie
B. rasteryzowanie
C. stempel
D. wyostrzanie
Narzędzie stempel w programie Photoshop, znane również jako klonowanie, jest niezwykle efektywne w usuwaniu plam i zarysowań z bitmap. Działa na zasadzie kopiowania pikseli z jednego obszaru obrazu i nanoszenia ich na inny, co pozwala na wypełnienie wadliwych elementów tłem lub innymi odpowiednimi fragmentami. Jako praktyczny przykład, jeśli na zdjęciu znajduje się plama na twarzy, można użyć narzędzia stempel, aby sklonować zdrową skórę z sąsiedniego obszaru, tworząc gładką powierzchnię. Dobre praktyki przy użyciu tego narzędzia obejmują odpowiednie ustawienie twardości pędzla, aby uzyskać naturalny efekt oraz regularne zmienianie źródła klonowania, aby uniknąć widocznych powtórzeń. Narzędzie stempel jest wszechstronne i może być również stosowane do retuszu zdjęć, eliminacji niepożądanych obiektów oraz poprawy ogólnej estetyki obrazu. W branży graficznej stempel jest powszechnie uznawany za jedno z podstawowych narzędzi w edytorach graficznych oraz jest kluczowe w procesie retuszu fotograficznego.
Pytanie 4

Jaką ilość folii należy mieć do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 125 m2
B. 110 m2
C. 130 m2
D. 115 m2
Podane odpowiedzi 130 m2, 115 m2 oraz 110 m2 są błędne z kilku powodów. Po pierwsze, w każdej z tych propozycji zawyżono lub zaniżono obliczenia powierzchni potrzebnej do laminowania. Kluczowe jest zrozumienie, że format A3 ma powierzchnię równą 0,125 m2. Przy jednostronnym laminowaniu 1000 arkuszy A3, całkowita wymagana powierzchnia folii wynosi 1000 x 0,125 m2, co daje dokładnie 125 m2. Błędem jest pomylenie jednostek miary lub przyjęcie zbyt dużych marginesów na straty materiałowe, które w przypadku standardowego laminowania nie powinny być tak wysokie. Dodatkowo, ważne jest, aby w obliczeniach uwzględnić tylko tę część folii, która rzeczywiście będzie użyta do laminowania, a nie dodatkowe zapasy. Zbyt duże zapotrzebowanie na folię może prowadzić do niepotrzebnego wzrostu kosztów produkcji, co jest nieefektywne pod względem zarządzania zasobami. W profesjonalnym środowisku poligraficznym kluczowe jest precyzyjne planowanie i właściwe wyliczenia, które pozwalają na optymalne wykorzystanie materiałów. Rekomendacje branżowe wskazują na konieczność dokładnego przeliczania powierzchni oraz przewidywania ewentualnych strat, co powinno stać się standardem w każdym zakładzie zajmującym się laminowaniem.
Pytanie 5

Przygotowanie rozmieszczenia kompozycji graficzno-tekstowej pokazanej na rysunku w procesach przygotowawczych (prepress) jest określane jako

Ilustracja do pytania
A. frontyspis.
B. złam.
C. layout.
D. kolofon.
Poprawna odpowiedź to 'layout', ponieważ termin ten opisuje proces przygotowania rozmieszczenia elementów graficznych i tekstowych w publikacjach. W kontekście prepress, layout jest kluczowym etapem, w którym ustalamy, jak informacje zostaną zaprezentowane na stronie. Obejmuje to nie tylko rozmieszczenie tekstu i obrazów, ale również uwzględnienie marginesów, stylów czcionek oraz kolorów. Dobre praktyki w tej dziedzinie opierają się na zasadach kompozycji wizualnej, które mają na celu ułatwienie czytelności oraz estetyki publikacji. Na przykład, publikacje drukowane powinny mieć dobrze zdefiniowane obszary tekstowe i graficzne, aby zachować równowagę wizualną i przyciągnąć uwagę czytelnika. Warto również pamiętać, że layout może się różnić w zależności od formatu publikacji, czy to książka, czasopismo, czy materiał reklamowy. Współczesne narzędzia do projektowania, takie jak Adobe InDesign, oferują zaawansowane funkcje, które wspierają proces tworzenia efektywnego layoutu, zgodnego z wymaganiami branżowymi.
Pytanie 6

Ile form drukarskich trzeba przygotować do realizacji 20 000 dwustronnych, wielokolorowych (CMYK) zaproszeń z selektywnie lakierowanymi elementami po obu stronach w technologii offsetowej?

A. 10 form.
B. 4 formy.
C. 6 form.
D. 8 form.
W technice offsetowej, do wykonania 20 000 dwustronnych zaproszeń z pełnokolorowym nadrukiem (CMYK) oraz elementami lakierowanymi wybiórczo, należy naświetlić 10 form. Proces offsetowy wymaga przygotowania oddzielnych form dla każdego koloru, co oznacza, że dla pełnokolorowego druku, czyli czterech kolorów CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny), konieczne jest przygotowanie czterech form. Ponadto, biorąc pod uwagę, że zaproszenia mają być lakierowane wybiórczo po obu stronach, należy naświetlić dodatkowe formy dla lakieru, co zwiększa łączną liczbę form. Łącznie daje to 10 form: 4 dla kolorów CMYK, 2 dla lakieru na stronie A, 2 dla lakieru na stronie B oraz 2 dla lakieru wybiórczego na stronach A i B. Taki sposób przygotowania form jest zgodny z dobrą praktyką w branży poligraficznej, zapewniając wysoką jakość druku oraz precyzyjne odwzorowanie detali w projektach. Przykładem zastosowania tej technologii mogą być eleganckie zaproszenia na ślub, które wymagają skomplikowanego druku i wykończenia.
Pytanie 7

Jak długo potrwa oraz ile będzie kosztować wykonanie 5 banerów o wymiarach 6 x 15 m, jeśli ploter drukuje z prędkością 30 m2/h, a cena druku 1 m2 wynosi 12 zł?

A. 15 h, 1 080 zł
B. 3 h, 1 080 zł
C. 3 h, 5 400 zł
D. 15 h, 5 400 zł
Rozważając błędne odpowiedzi, można zauważyć, że nieprawidłowe obliczenia dotyczą zarówno czasu, jak i kosztów. W przypadku wskazania 3 godzin na zrealizowanie wydruku, może to wynikać z nieprawidłowego pomnożenia powierzchni banerów lub pomylenia jednostek. Przyzwyczajenie do błędnych koncepcji może wprowadzać w błąd, szczególnie gdy nie uwzględnia się całkowitej powierzchni, jaka jest potrzebna do wydruku. Kolejnym typowym błędem jest niewłaściwe oszacowanie kosztu na podstawie niepoprawnych danych o cenie za metr kwadratowy lub całkowitym metrze kwadratowym. Użytkownicy mogą mylić jednostki, co prowadzi do zaniżonych lub zawyżonych kosztów. Niezrozumienie, że koszt zależy nie tylko od ceny jednostkowej, ale i od wymiarów i ilości wydruków, może prowadzić do niepoprawnych wniosków. Warto również zwrócić uwagę na praktyki w branży, które wymagają szczegółowego przeliczenia wszystkich parametrów przed przystąpieniem do realizacji zlecenia. Używanie szablonów obliczeniowych oraz sprawdzanie wprowadzenia danych przez zespół produkcyjny jest kluczowe dla unikania takich pomyłek.
Pytanie 8

Ile barw separacyjnych należy przygotować do stworzenia form drukowych offsetowych w technologii CtF dla druku w kolorystyce 4+0?

A. Osiem separacji
B. Jedną separację
C. Cztery separacje
D. Pięć separacji
Aby przygotować offsetowe formy drukowe w technologii CtF (Computer-to-Film) dla druku o kolorystyce 4+0, należy wykonać cztery separacje. Technika ta polega na oddzieleniu poszczególnych składowych kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black), które są podstawą druku kolorowego w technologii offsetowej. Proces ten wymaga przygotowania oddzielnych filmów dla każdego z kolorów, co jest niezbędne do precyzyjnego odtworzenia pełnej palety barw na finalnym produkcie. Przykładowo, jeśli projekt graficzny zawiera elementy w kolorze niebieskim, czerwonym, żółtym i czarnym, każda z tych barw będzie drukowana z osobnym filmem, co zapewnia wysoką jakość oraz dokładność odwzorowania. Przygotowanie czterech separacji jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają stosowanie standardowych modeli kolorów, aby zapewnić spójność i precyzję w procesie druku.
Pytanie 9

Podstawowym materiałem do wykonania cyfrowej odbitki próbnej jest

A. plik w formacie DOC
B. forma drukowa
C. plik w formacie PDF
D. diapozytyw
Odpowiedź "plik w formacie PDF" jest prawidłowa, ponieważ PDF (Portable Document Format) to standardowy format plików, który jest szeroko stosowany w branży wydruku. Pliki PDF zachowują oryginalny układ dokumentu, co oznacza, że czcionki, obrazy i inne elementy graficzne są prezentowane tak, jak zostały zaprojektowane, niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania używanego do otwarcia pliku. Ponadto, PDF jest preferowany w kontekście cyfrowych odbitek próbnych, ponieważ umożliwia również dodanie informacji o kolorach, co jest kluczowe w procesie druku. Standardy branżowe, takie jak PDF/X, definiują specyfikacje techniczne dla plików PDF, które mają być używane w druku, zapewniając, że dokumenty te są wolne od błędów i gotowe do produkcji. W praktyce, korzystając z plików PDF do wydruku, można uniknąć nieporozumień, które mogą wystąpić w przypadku innych formatów, takich jak DOC, który jest bardziej związany z edytowaniem tekstu, a nie z precyzyjnym odwzorowaniem układu graficznego. W związku z tym, dla profesjonalnych usług druku, PDF stanowi materiał wyjściowy o najwyższej jakości.
Pytanie 10

Obróbka wykończeniowa druku pozwalająca otrzymanie efektu wskazanego na zdjęciu strzałką wymaga zastosowania operacji

Ilustracja do pytania
A. tłoczenia folią.
B. grawerowania laserowego.
C. kalandrowania szczotkowego.
D. lakierowania wybiórczego.
Wybór grawerowania laserowego w kontekście opisanym w pytaniu jest niewłaściwy, gdyż ta technika polega na usuwaniu materiału z powierzchni, co prowadzi do tworzenia wgłębień, a nie wypukłych efektów. Grawerowanie laserowe jest stosowane głównie do precyzyjnego znakowania, jak na przykład logo na metalowych lub drewnianych powierzchniach, co nie ma nic wspólnego z uzyskiwaniem efektów wypukłości. Tłoczenie folią, które również zostało wymienione jako odpowiedź, służy do nadawania połysku i koloru, ale działa na zasadzie wytłaczania wzoru na materiale, co również nie daje efektu wypukłych kropek. Kalandrowanie szczotkowe, z kolei, to proces wygładzania powierzchni, który odnosi się do poprawy ich jednolitości, a nie do tworzenia trójwymiarowych efektów. W praktyce, najczęściej występującym błędem jest mylenie tych technik, co może prowadzić do niewłaściwego doboru procesów obróbczych w produkcie końcowym. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych metod ma swoje specyficzne zastosowanie i skutki, które powinny być dostosowane do oczekiwanego efektu wizualnego i funkcjonalnego danego produktu.
Pytanie 11

Konwertowanie danych z matrycy światłoczułej aparatu zapisanych w formacie RAW do formatu JPG umożliwia program

A. Ableton Live
B. Corel Duplexing Wizard
C. Adobe Camera Raw
D. Adobe Dreamweaver
Adobe Camera Raw to narzędzie, które w branży fotograficznej uchodzi za jeden z podstawowych programów do obróbki zdjęć w formacie RAW. Pozwala on na konwersję plików RAW (czyli surowych danych prosto z matrycy aparatu) do popularniejszych i łatwiejszych w użyciu formatów, takich jak JPG czy TIFF. Dzięki temu można wydobyć z obrazu znacznie więcej informacji niż z już skompresowanego JPG. Osobiście uważam, że warto znać różnicę – RAW daje Ci pełną kontrolę nad balansem bieli, zakresem tonalnym i szczegółami w cieniach czy światłach. W praktyce, jeśli zależy Ci na profesjonalnych zdjęciach, najpierw otwierasz plik RAW w takim właśnie programie jak Adobe Camera Raw, korygujesz ekspozycję, szumy czy ostrość, a dopiero potem zapisujesz gotowy plik w JPG. To jest standardowy workflow w pracy fotografa, bo JPG to już plik „finalny”, gotowy do publikacji czy wydruku, a RAW jest jak cyfrowy negatyw – daje pole do popisu. Dobre praktyki branżowe podpowiadają, żeby zawsze archiwizować oryginały RAW, a do Internetu wysyłać dopiero JPG po solidnej obróbce.
Pytanie 12

Podczas obliczania wydatków na druk 1 000 egzemplarzy plakatów metodą offsetową, stwierdzono, że cena druku pojedynczego plakatu wynosi 5 zł. Jeśli liczba zamawianych egzemplarzy wzrośnie do 2 000, to koszt wyprodukowania jednego plakatu

A. zostanie niezmieniony
B. zmniejszy się z racji mniejszej liczby form drukowych
C. wzrośnie
D. spadnie z powodu podziału kosztów formy drukowej oraz czasu pracy maszyny na większy nakład
Wiesz, wiele osób może myśleć, że koszt jednostkowy się nie zmienia, ale to nie jest prawda. To błędne myślenie, które w zasadzie wynika z niepełnego zrozumienia, jak działają koszty w druku offsetowym. Koszty jednostkowe są mocno związane z tym, jak przebiega produkcja i jak efektywnie ją przeprowadzamy. Kiedy zwiększamy nakład, stałe koszty, takie jak forma drukowa i praca maszyny, dzielą się na więcej sztuk, przez co koszt jednostkowy maleje. Jak ktoś nie odróżnia kosztów formy od całkowitych wydatków produkcji, to łatwo może dojść do błędnych wniosków. Koszt formy nie jest jedyną rzeczą, na którą trzeba zwracać uwagę, bo czas maszyny i inne materiały też są ważne. Więc myślenie, że większy nakład jest droższy lub że nic się nie zmieni w kosztach jednostkowych, jest po prostu błędne. W branży druku jest tak, że większe zamówienia są zawsze bardziej opłacalne. No i podręczniki analizy kosztów są na pewno przydatne w planowaniu produkcji, bo to daje lepszą perspektywę na podejmowanie decyzji.
Pytanie 13

Wyróżnione na rysunku symbole umieszczone na szkicu wydawniczym oznaczają

Ilustracja do pytania
A. ilość łamów na kolumnie.
B. numer ramki tekstowej.
C. wielkość wysunięcia spadu.
D. szerokość marginesów wewnętrznych.
Wybrałeś odpowiedź dotyczącą szerokości marginesów wewnętrznych i właśnie o to chodzi na takim szkicu wydawniczym. Te 10 mm zaznaczone na rysunku to typowy margines – przestrzeń między krawędzią strony a treścią (tekstem, grafiką czy innymi elementami). W branży poligraficznej i DTP (Desktop Publishing) ustalanie szerokości marginesów to absolutna podstawa – nie tylko ze względów estetycznych, ale też praktycznych, bo zbyt mały margines może sprawić, że tekst będzie nieczytelny albo zostanie ucięty podczas obróbki introligatorskiej. Moim zdaniem często lekceważy się rolę odpowiedniego marginesu, a przecież to on gwarantuje czytelność i profesjonalny wygląd publikacji. Dobrą praktyką jest zawsze zostawić co najmniej 5-10 mm marginesu wewnętrznego, zwłaszcza w druku offsetowym czy cyfrowym, by uniknąć niechcianych błędów w końcowym produkcie. Marginesy często są określane już na etapie projektu w programach takich jak Adobe InDesign czy QuarkXPress – tam dokładnie ustala się te wartości, żeby cały układ graficzny był spójny i zgodny ze standardami branżowymi. Co ciekawe, marginesy mają też znaczenie przy oprawie – na przykład w książkach margines wewnętrzny musi być większy, żeby nie zginął tekst w grzbiecie. Tak więc szerokość marginesów to nie tylko detal, ale kluczowy element profesjonalnego projektu!
Pytanie 14

Który z wymienionych formatów jest najlepszy do publikowania grafik wektorowych w Internecie?

A. PNG
B. JPEG
C. TIFF
D. SVG
Format JPEG jest popularny w przypadku fotografii i obrazów rastrowych z dużą ilością szczegółów, ale nie jest najlepszy dla grafik wektorowych. JPEG kompresuje dane stratnie, co oznacza, że przy każdej edycji czy konwersji może tracić na jakości. To sprawia, że nie nadaje się do grafik, które wymagają precyzyjnego odwzorowania kształtów i kolorów, jak w przypadku wektorów. PNG to format bezstratny, ale również rastrowy, co oznacza, że mimo że nie traci jakości przy zapisie, to nie jest skalowalny w taki sposób, jak formaty wektorowe. Jest odpowiedni dla grafik z przezroczystościami i mniejszymi detalami, ale nie dla złożonych grafik wektorowych, które wymagają skalowalności. TIFF to format używany głównie w profesjonalnej fotografii i druku, ale z uwagi na duży rozmiar plików i brak wsparcia dla elementów wektorowych w standardowych zastosowaniach sieciowych, nie jest efektywny w publikacjach internetowych. Z powodu tych ograniczeń, SVG jest optymalnym wyborem dla grafik wektorowych w sieci, jako że zapewnia skalowalność, edytowalność i wsparcie dla interaktywnych funkcji, co jest nieosiągalne w przypadku JPEG, PNG czy TIFF.
Pytanie 15

Schemat przedstawia operację technologiczną

Ilustracja do pytania
A. wprowadzania tekstu do publikacji.
B. rozmieszczania użytków na arkuszu.
C. ustalania kolorów w obrębie publikacji.
D. rozmieszczania ilustracji na makiecie cyfrowej.
Poprawna odpowiedź, dotycząca rozmieszczania użytków na arkuszu, jest najlepszym wyborem w kontekście analizowanego schematu. W procesie przygotowania do druku kluczowym krokiem jest optymalne rozmieszczenie użytków, czyli elementów, które mają zostać wydrukowane. Schemat ilustruje podział arkusza na różne sekcje, co jest istotne dla zapewnienia efektywności procesu produkcji. W profesjonalnym druku offsetowym, na przykład, każde z tych użytków musi być precyzyjnie umiejscowione, aby minimalizować straty materiałowe oraz zmaksymalizować wykorzystanie powierzchni arkusza. W praktyce, odpowiednie rozmieszczenie użytków wpływa na finalny koszt produkcji, jakość druku oraz czas realizacji zlecenia. Warto zaznaczyć, że standardy branżowe, takie jak ISO 12647, określają wymagania dotyczące jakości druku, w tym również aspekty związane z rozmieszczeniem użytków. Dlatego poprawne zrozumienie i zastosowanie tej zasady jest kluczowe dla każdego specjalisty w dziedzinie poligrafii.
Pytanie 16

Jakie są wymiary arkusza A5?

A. 105 mm x 148 mm
B. 350 mm x 500 mm
C. 175 mm x 250 mm
D. 148 mm x 210 mm
Odpowiedź 148 mm x 210 mm jest prawidłowa, ponieważ są to standardowe wymiary formatu A5 określone w międzynarodowym systemie ISO 216. Format A5 jest połową rozmiaru A4, co czyni go popularnym wyborem w biurach i instytucjach do tworzenia notatek, ulotek i broszur. Dzięki swoim wymiarom A5 jest wystarczająco kompaktowy, aby zmieścić się w torbie, jednocześnie oferując wystarczającą przestrzeń na tekst i grafikę. Stosowanie standardowych formatów papieru, takich jak A5, ułatwia proces druku i składania, a także pozwala na efektywne planowanie projektów graficznych. Warto zauważyć, że korzystanie z uznanych norm papieru pozwala na łatwe zrozumienie wymagań dotyczących wydruków w różnych krajach, co jest szczególnie istotne w kontekście globalizacji. W branży drukarskiej i projektowej znajomość standardów formatu A5 jest kluczowa dla optymalizacji procesów produkcyjnych, a także dla uzyskania zadowalających rezultatów wizualnych.
Pytanie 17

Ile brutto arkuszy drukowych powinno się przygotować, jeśli rzeczywisty nakład wynosi 5 000 netto, a planowany naddatek technologiczny na materiał drukowy wynosi 5%?

A. 5 050 arkuszy
B. 5 125 arkuszy
C. 5 500 arkuszy
D. 5 250 arkuszy
Aby obliczyć ilość arkuszy drukowych brutto, musimy dodać naddatek technologiczny do nakładu netto. W tym przypadku mamy 5000 arkuszy netto oraz naddatek wynoszący 5%. Obliczamy naddatek: 5000 * 0,05 = 250. Następnie dodajemy naddatek do nakładu netto: 5000 + 250 = 5250 arkuszy brutto. Zastosowanie naddatku technologicznego jest kluczowe w procesie drukowania, ponieważ rekompensuje straty wynikające z nieodpowiednich cięć, błędów przy drukowaniu oraz innych czynników technologicznych. Przykładowo, jeśli podczas drukowania zdarzy się, że kilka arkuszy będzie uszkodzonych, naddatek pozwala na zrealizowanie zamówienia w pełnym wymiarze. W branży poligraficznej standardowym podejściem jest uwzględnianie naddatku, aby zapewnić pełne zaspokojenie potrzeb klienta, co jest zgodne z najlepszymi praktykami jakościowymi, takimi jak ISO 9001.
Pytanie 18

Jakie składniki są kluczowe w pliku PDF przeznaczonym do druku cyfrowego?

A. Znaczniki cięcia
B. Pasery
C. Typ oprawy
D. Dane dotyczące pliku
Przygotowując plik PDF do druku cyfrowego, niektóre elementy mogą wydawać się istotne, jednak nie wszystkie z nich są niezbędne. Informacje o pliku, choć mogą być użyteczne w kontekście identyfikacji i organizacji dokumentów, nie wpływają bezpośrednio na jakość druku. W rzeczywistości, drukarnie często nie potrzebują szczegółowych opisów plików, skupiając się bardziej na konkretnych parametrach technicznych, takich jak rozdzielczość czy przestrzeń kolorów. Rodzaj oprawy, chociaż istotny w kontekście końcowego produktu, nie jest elementem, który musi znajdować się w samym pliku PDF. Oprawa jest zazwyczaj ustalana na etapie planowania projektu i nie wpływa na proces drukowania w sposób techniczny. Pasery, które są pomocne przy dokładnym dopasowywaniu elementów, również nie są obowiązkowe, zwłaszcza w nowoczesnych technologiach druku, gdzie precyzja maszyn często eliminuje potrzebę ich użycia. W praktyce, wiele osób często myli znaczenie tych elementów, uważając je za kluczowe, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie przygotowania plików do druku. Właściwe zrozumienie, które elementy są faktycznie wymagane, jest kluczowe dla efektywnego i profesjonalnego procesu drukowania.
Pytanie 19

Oblicz wydatki na papier dwustronnie kredowany o gramaturze 115 g/m2, niezbędny do wydruku 10 000 ulotek w formacie A5, przy założeniu, że w hurtowni papier jest dostępny w formacie 860 x 610 mm, a cena za 1 kg papieru wynosi 3,80 zł?

A. 143,28 zł
B. 187,46 zł
C. 202,36 zł
D. 168,36 zł
Wiele osób popełnia błąd w obliczeniach związanych z kosztami materiałów drukarskich, co często skutkuje błędnymi wynikami. Jednym z typowych błędów jest pomijanie kluczowych kroków w analizie, takich jak obliczenie powierzchni potrzebnej do druku. W przypadku ulotek A5, niektórzy mogą błędnie obliczyć całkowitą powierzchnię lub pomylić jednostki, co prowadzi do nieprawidłowych wartości. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy gramaturę papieru należy przeliczać na kilogramy w kontekście całkowitego zapotrzebowania. Dodatkowo, błędne założenia dotyczące strat materiałowych mogą znacząco wpłynąć na końcowy koszt. Na przykład, przyjęcie zaniżonego procentu strat (np. 2% zamiast 5%) sprawi, że obliczenia będą niekompletne. W branży poligraficznej standardem jest uwzględnianie potencjalnych strat materiałowych, aby móc przewidzieć rzeczywiste koszty produkcji. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego oszacowania kosztów i zapobiegania nieefektywnościom w procesie produkcyjnym. Warto także zaznaczyć, że dobrych praktyk w branży nie należy lekceważyć, ponieważ mogą one mieć istotny wpływ na rentowność projektów wydruku.
Pytanie 20

Jakie operacje technologiczne wykończeniowe są niezbędne do przygotowania wkładów oprawy zeszytowej?

A. Lakierowanie okładki, bigowanie okładki, złamywanie arkuszy, klejenie wkładu z okładką
B. Bigowanie arkuszy, prasowanie arkuszy, frezowanie grzbietu wkładu, klejenie wkładu oraz okładki
C. Impozycja użytków, nadkrawanie arkuszy, zszywanie nićmi oprawy
D. Złamywanie arkuszy, zszywanie drutem, okrawanie oprawy
Bigowanie arkuszy, prasowanie arkuszy, frezowanie grzbietu wkładu oraz klejenie wkładu z okładką to operacje, które nie odnoszą się bezpośrednio do wykończeniowych wymaganych procesów technologicznych dla wkładów oprawy zeszytowej. Bigowanie jest operacją stosowaną do tworzenia linii zgięcia, co może być istotne w innych kontekstach, takich jak produkcja folderów, ale nie ma zastosowania w kontekście wkładów zeszytowych, gdzie kluczowe jest precyzyjne złamanie arkuszy. Prasowanie arkuszy, chociaż może mieć swoje miejsce w przygotowywaniu papieru, nie jest standardową operacją wykończeniową dla zeszytów. Frezowanie grzbietu wkładu to technika stosowana w introligatorstwie, ale w przypadku zeszytów, gdzie stosuje się inny typ oprawy, jest to zabieg zbędny. Klejenie wkładu z okładką jest istotne w produkcji większych formatów książek, jednak w przypadku zeszytów z zszywanymi kartkami, nie jest to kluczowy proces. Te nieporozumienia mogą wynikać z braku znajomości specyfiki produkcji zeszytów oraz z nieprecyzyjnego rozróżnienia pomiędzy różnymi technikami introligatorskimi, co prowadzi do błędnych wniosków na temat procesów technologicznych. Standardy i dobre praktyki w branży podkreślają, że dla wkładów zeszytowych najważniejsze są operacje związane z ich praktycznym użytkowaniem.
Pytanie 21

Oblicz czas konieczny do wykonania druku 40 000 odbitek czterokolorowych jednostronnie zadrukowanych w formacie A4 na maszynie dwukolorowej formatu B2, która ma maksymalną wydajność wynoszącą 4 000 odbitek/h.

A. 8 h
B. 6 h
C. 5 h
D. 4 h
Gdy zaznaczasz inne odpowiedzi, widać, że nie bierzesz pod uwagę zasad liczenia czasu druku w kontekście efektywności maszyn. Odpowiedzi jak 4 godziny czy 6 godzin mają sens w zupełnie inny sposób, bo opierają się na niepoprawnych założeniach o wydajności. Przy wydajności 4 000 odbitek na godzinę, logicznie dochodzimy do 10 godzin na 40 000 odbitek, co jest jasno pokazane. Ale zapominając, że maszyna dwukolorowa produkuje tylko połowę tego, co jedno kolorowa, to naprawdę spory błąd. A jak wybierasz 8 godzin, to może na pierwszy rzut oka wygląda sensownie, ale znowu nie bierzesz pod uwagę, jak działa maszyna i specyfiki druku dwukolorowego. Generalnie, planując druk, musisz zwracać uwagę zarówno na czas produkcji, jak i na wydajność maszyn. Najczęstsze pomyłki, jakie tu się pojawiają, to brak zrozumienia wydajności maszyn i błędne założenia co do cyklu produkcji. Każdy, kto działa w branży druku, powinien mieć świadomość, że dokładne obliczenia i zrozumienie procesów są kluczowe dla sukcesu.
Pytanie 22

Jaki rodzaj oprogramowania powinien być użyty, by przenieść maszynopis książki do formy edytowalnej oraz umożliwić dalsze skład i łamanie tekstu?

A. ACR
B. CCR
C. GCR
D. OCR
Niewłaściwe odpowiedzi odnoszą się do różnych rodzajów technologii, które nie są przystosowane do konwersji tekstów z maszynopisów na formę edytowalną. ACR (Automatyczne Rozpoznawanie Znaków) jest pojęciem ogólnym, które może mylić z OCR, ale w rzeczywistości odnosi się do bardziej zaawansowanych systemów, które mogą nie być dostosowane do konwersji tekstów drukowanych. GCR (Rozpoznawanie Znaków Graficznych) jest technologią wykorzystywaną do rozpoznawania i interpretacji symboli graficznych, a nie tekstu, co czyni ją nieodpowiednią w kontekście przetwarzania maszynopisu książki. CCR (Rozpoznawanie Znaków Kodu) ma z kolei zastosowanie w skanowaniu kodów kreskowych i QR, co nie ma nic wspólnego z konwersją dokumentów tekstowych. Powszechnym błędem jest mylenie różnych technologii związanych z przetwarzaniem obrazu, co prowadzi do nieporozumień w wyborze odpowiedniego narzędzia do konkretnego zadania. Kluczowe jest zrozumienie, że OCR jest specyficznie zaprojektowane do konwersji tekstów, co odróżnia je od innych technologii, które mają inne zastosowania. W przypadku przekształcania maszynopisów, należy korzystać z oprogramowania, które specjalizuje się w rozpoznawaniu znaków, a nie z narzędzi przeznaczonych do zadań niezgodnych z tym celem.
Pytanie 23

Jak nazywa się procedura, która polega na przekształceniu rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz złożony z małych kropek, które po wydrukowaniu tworzą wrażenie półtonów?

A. Digitalizacja
B. Rastrowanie
C. Wektoryzacja
D. Impozycja
Rastrowanie to ciekawy proces. W skrócie, chodzi o to, że obrazy w rzeczywistej skali tonalnej zamieniają się na formę rastrową. To oznacza, że obraz dzieli się na małe punkty, które nazywamy ''punktami rastrowymi'' albo ''kropkami''. One mają różne rozmiary i są w różnej odległości od siebie, co pozwala na osiągnięcie efektu tonalnego, który wygląda jak półtony. Użycie tej techniki możesz zobaczyć w druku offsetowym, gdzie obrazy są tworzone przez układanie tych kropek w odpowiedni sposób. Dzięki temu można uzyskać różne efekty graficzne, jak np. gradienty, co jest naprawdę ważne w projektowaniu plakatów czy materiałów reklamowych. W branży graficznej, zazwyczaj dostosowuje się rozdzielczość rastrową w zależności od tego, co chcemy drukować, bo to ma ogromny wpływ na jakość końcowego produktu. Przyznam, że w cyfrowym przetwarzaniu obrazów rastrowanie bardzo pomaga w przerabianiu zdjęć tak, żeby można było je łatwiej obrabiać w programach graficznych.
Pytanie 24

Które zdanie złożone jest zgodnie z zasadami składu tekstów?

A. Tak , zwiedzałem to miasto już 3 – 4 razy .
B. Tak, zwiedzałem to miasto już 3–4 razy.
C. Tak , zwiedzałem to miasto już 3– 4 razy .
D. Tak ,zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy.
Prawidłowo wskazane zdanie jest przykładem poprawnej interpunkcji oraz typografii w kontekście zasad profesjonalnego składu tekstów. Przede wszystkim, po słowie "Tak" została użyta prawidłowa spacja przed przecinkiem, co jest zgodne z regułami polskiej interpunkcji – przecinek zawsze stawiamy bezpośrednio po wyrazie, a dopiero potem spację. Bardzo istotna jest też kwestia zapisu zakresu liczbowego: 3–4 razy. W poprawnym składzie stosuje się półpauzę (–), a nie myślnik (-) lub inne znaki, bez spacji przed i po niej, co wynika z zasad polskiej typografii (zobacz np. zalecenia Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek albo „Poradnik językowy” PWN). Z mojego doświadczenia wynika, że zachowanie tych detali bardzo wpływa na czytelność i profesjonalny odbiór tekstu – czasem wydaje się, że to drobiazgi, ale osoba obeznana ze składem od razu je wyłapie. Na co dzień, przygotowując materiały czy prezentacje, stosowanie półpauz i poprawnych odstępów daje tekstowi schludność i przejrzystość. Warto też pamiętać, że w składzie komputerowym (DTP) takie niuanse są często wymaganiem klienta lub redakcji, bo wpływają na spójność całego wydawnictwa. Umiejętność korzystania z półpauz i właściwych odstępów to podstawa profesjonalnej edycji – niby nic wielkiego, ale jak się tego nie pilnuje, można wyjść na laika.
Pytanie 25

Jaką wartość ma koszt jednostkowy ulotki, jeśli całkowity koszt wydrukowania 1 000 sztuk wynosi 250 zł?

A. 25 gr
B. 20 gr
C. 28 gr
D. 22 gr
Koszt jednostkowy ulotki obliczamy, dzieląc całkowity koszt produkcji przez liczbę wydrukowanych egzemplarzy. W tym przypadku koszt całkowity wynosi 250 zł, a liczba ulotek to 1 000. Zatem, koszt jednostkowy obliczamy w następujący sposób: 250 zł / 1 000 = 0,25 zł, co odpowiada 25 gr. Zrozumienie pojęcia kosztu jednostkowego jest kluczowe w zarządzaniu finansami w każdym przedsięwzięciu, ponieważ pozwala na analizę rentowności oraz efektywności produkcji. Przykładowo, w branży drukarskiej, znajomość kosztów jednostkowych umożliwia lepsze ustalanie cen usług oraz podejmowanie decyzji o optymalizacji procesów produkcyjnych. Warto także zauważyć, że kalkulacja kosztów jednostkowych pomaga w porównywaniu ofert różnych dostawców, co jest istotne dla firm dążących do oszczędności i maksymalizacji zysków. W kontekście standardów branżowych, regularne przeliczanie kosztów jednostkowych jest zalecane, aby zapewnić konkurencyjność na rynku.
Pytanie 26

Który rodzaj filtra należy zastosować do uzyskania zmiany fragmentu obrazu cyfrowego widocznej na zdjęciach?

Ilustracja do pytania
A. Rozmycie gaussowskie.
B. Wyostrzanie obrazu.
C. Stylizacja dyfuzja.
D. Skraplanie obrazu.
Rozmycie gaussowskie jest techniką przetwarzania obrazów szeroko stosowaną w grafice komputerowej oraz w fotografii cyfrowej. Główną cechą tego filtra jest to, że wygładza obraz, eliminując szumy, a jednocześnie zachowuje ogólną strukturę i kształty obiektów. W praktyce, rozmycie gaussowskie używane jest do uzyskiwania efektu bokeh w portretach, gdzie tło jest rozmyte, dzięki czemu główny obiekt staje się bardziej wyeksponowany. Ponadto, technika ta jest kluczowa w procesach takich jak detekcja krawędzi, gdzie wstępne wygładzenie obrazu może poprawić wyniki algorytmów. W kontekście standardów branżowych, rozmycie gaussowskie jest często stosowane jako krok w przetwarzaniu obrazów przed zastosowaniem bardziej złożonych algorytmów analizy, co potwierdzają liczne publikacje i badania w dziedzinie wizji komputerowej.
Pytanie 27

Oblicz koszt złamania 10 000 arkuszy o formacie A1 na arkusze A4, jeśli cena za jeden złam wynosi 1 grosz?

A. 300 zł
B. 100 zł
C. 200 zł
D. 400 zł
Aby określić koszt złamywania 10 000 arkuszy formatu A1 na składki formatu A4, należy najpierw zrozumieć, ile złamów będzie potrzebnych. Arkusz A1 można podzielić na cztery arkusze formatu A4, co oznacza, że z jednego A1 uzyskujemy cztery A4. W przypadku 10 000 arkuszy A1, otrzymujemy 40 000 arkuszy A4. Cena za jeden złam wynosi 1 grosz, a każdy arkusz A1 wymaga jednego złamu. W związku z tym, całkowita liczba złamów wynosi 10 000, co przekłada się na koszt 10 000 złamów x 0,01 zł = 100 zł. Niestety, w tej sytuacji nie chodzi o złamanie, ale o uzyskanie arkuszy A4, co wymaga złamania 10 000 A1 na 40 000 A4, co prowadzi do 30 000 złamów. Dlatego 30 000 x 0,01 = 300 zł. Warto zwrócić uwagę na znaczenie dokładnych obliczeń w procesie produkcji, aby uniknąć błędów kosztowych i logistycznych, co jest kluczowe w branży poligraficznej.
Pytanie 28

Która metoda reprodukcji graficznej umożliwia cyfrowe zapisanie projektu na płycie offsetowej?

A. Naświetlanie
B. Digitalizacja
C. Renderowanie
D. Wektoryzacja
Naświetlanie to kluczowy proces w technologii offsetowej, który polega na przeniesieniu cyfrowego projektu graficznego na specjalną płytę offsetową. Proces ten jest jednym z najważniejszych etapów przygotowania do druku. W praktyce, naświetlanie polega na naświetleniu płyty światłem UV w sposób, który odwzorowuje cyfrowe informacje zawarte w pliku graficznym. Dzięki temu można uzyskać wysoką jakość odwzorowania kolorów i detali. Naświetlanie jest standardem w branży poligraficznej, ponieważ zapewnia powtarzalność i precyzję, co jest kluczowe w produkcji masowej. Warto zaznaczyć, że wiele współczesnych technologii druku offsetowego korzysta z automatyzacji tego procesu, co zwiększa wydajność produkcji oraz zmniejsza ryzyko błędów ludzkich. Dodatkowo, standardy ISO 12647 definiują wymagania dotyczące procesu naświetlania, co pomaga w zapewnieniu wysokiej jakości druku oraz spójności kolorystycznej. W kontekście rozwoju technologii poligraficznych, naświetlanie pozostaje fundamentem dla efektywnego i precyzyjnego druku offsetowego.
Pytanie 29

Która kolejna strona czwórki tytułowej nosi nazwę redakcyjnej?

A. Trzecia strona.
B. Druga strona.
C. Czwarta strona.
D. Pierwsza strona.
Czwarta strona czwórki tytułowej rzeczywiście nosi nazwę strony redakcyjnej, co jest zgodne z obowiązującymi standardami publikacji książkowych i czasopism branżowych w Polsce. W praktyce strona redakcyjna to miejsce, gdzie znajdziesz najważniejsze informacje techniczne o wydaniu, takie jak skład i druk, nazwiska osób z zespołu redakcyjnego, dane wydawcy, numery ISBN, informacje o nakładzie czy daty druku. To nie jest przypadek ani wymysł wydawnictw, tylko dobrze ugruntowana praktyka, która porządkuje układ publikacji i ułatwia odnalezienie kluczowych informacji osobom pracującym z książką zawodowo – bibliotekom, księgarniom, archiwistom czy nawet osobom prowadzącym inwentaryzację. Moim zdaniem, strony redakcyjne bywają niedoceniane przez laików, ale dla ludzi związanych z poligrafią czy bibliotekarstwem są absolutnie podstawowe. Przykładowo, jeśli ktoś szuka informacji o tym, kto odpowiadał za korektę tekstu lub jaką drukarnię wybrano do publikacji, zawsze powinien sprawdzić właśnie tę czwartą stronę. Co ciekawe, taki podział jest zgodny z normami branżowymi (np. PN-N-01201) i ułatwia zarówno katalogowanie, jak i reklamacje w przypadku błędów wydawniczych. Warto pamiętać, że tylko na stronie redakcyjnej można oficjalnie sprawdzić, czy np. dany egzemplarz jest pierwszym wydaniem, czy kolejnym dodrukiem. Krótko mówiąc, wiedza o funkcji czwartej strony przydaje się nie tylko na egzaminie, ale również w praktyce zawodowej.
Pytanie 30

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest najbardziej odpowiednie do eliminacji niewielkich zanieczyszczeń na skanowanym obrazie?

A. Rozmycie
B. Różdżka
C. Chwytak
D. Stempel
Narzędzie Stempel w programie Adobe Photoshop jest idealne do usuwania drobnych plam na zeskanowanych zdjęciach, ponieważ pozwala na precyzyjne kopiowanie pikseli z jednego obszaru obrazu i nałożenie ich na inny. Użytkownik może dostosować rozmiar pędzla, dzięki czemu ma większą kontrolę nad tym, jak duże lub małe obszary mogą być naprawiane. Stempel działa na zasadzie klonowania, co oznacza, że można nim efektywnie maskować niedoskonałości, takie jak plamy, kurz czy zarysowania, co jest szczególnie przydatne w przypadku archiwalnych zdjęć. Dobrym przykładem zastosowania stempla jest sytuacja, gdy na zdjęciu znajduje się niepożądany punkt, którego chcemy się pozbyć; wystarczy wybrać dobre źródło z obrazu, a następnie nałożyć je na problematyczny obszar. Ważne jest także, żeby korzystać z różnych źródeł klonowania, aby uzyskać naturalny efekt, unikając widocznych powtórzeń. W branży graficznej standardem jest dbałość o szczegóły, dlatego umiejętność stosowania stempla w Photoshopie jest kluczowa dla zachowania wysokiej jakości edytowanych zdjęć.
Pytanie 31

W trakcie przygotowań do drukowania broszury ośmiostronicowej, w etapie procesów wstępnych (prepress) dokonuje się

A. zalewkowania, technicznej adiustacji, barwnej korekty i narzędzia drukarskiego
B. przygotowania pliku PDF, formy drukowej oraz łamania
C. graficznej obróbki plików, naświetlania płyty, impozycji oraz narzędzia drukarskiego
D. technicznej adiustacji, graficznej obróbki plików, łamania i impozycji
Wybór odpowiedzi dotyczącej adiustacji technicznej, obróbki graficznej plików, łamania i impozycji jest właściwy, ponieważ te procesy są kluczowe w fazie przygotowawczej do druku. Adiustacja techniczna polega na dostosowywaniu parametrów technicznych, takich jak rozdzielczość, wielkość plików oraz ich właściwości kolorystyczne, co zapewnia odpowiednią jakość finalnego materiału. Obróbka graficzna plików obejmuje korekcję kolorów, retusz i przygotowanie bitmap, co jest niezbędne do uzyskania wizualnie atrakcyjnego produktu. Łamanie to proces układania treści na stronach, w tym określenie rozkładu tekstu i grafiki, co wpływa na estetykę i czytelność broszury. Impozycja to natomiast proces rozmieszczania stron na arkuszu papieru w taki sposób, aby po złożeniu broszury strony były ułożone w odpowiedniej kolejności. Przykładem zastosowania tych procesów jest tworzenie broszur reklamowych, gdzie estetyka i jasność komunikatu są kluczowe. Przestrzeganie dobrych praktyk w tych obszarach zapewnia wysoką jakość druku oraz zadowolenie klientów.
Pytanie 32

Zgodnie z Polską Normą definiującą jednostki typograficzne, jeden kwadrat ma wartość równą

A. 18 mm
B. 16 mm
C. 19 mm
D. 20 mm
Odpowiedzi 19 mm, 16 mm i 20 mm są nieprawidłowe, a ich wybór może świadczyć o niepełnym zrozumieniu podstawowych zasad typografii oraz norm, które regulują wymiary jednostek typograficznych. Warto zauważyć, że wybór 19 mm może wynikać z błędnego przekonania, że typowe wartości typograficzne są zaokrąglane do najbliższego centymetra. W rzeczywistości, typografia opiera się na precyzyjnych wymiarach, które mają istotny wpływ na wrażenia wizualne tekstu. Odpowiedź 16 mm jest z kolei poniżej standardowego wymiaru, co może wskazywać na mylne założenie, że mniejsze wartości są bardziej odpowiednie dla czytelności. W kontekście typografii, zbyt małe wymiary mogą prowadzić do problemów z czytelnością, zwłaszcza w druku. Natomiast wybór 20 mm może być wynikiem mylnego przekonania, że większe jednostki zawsze polepszają widoczność tekstu. W praktyce, nadmierne powiększenie może wprowadzać chaos w kompozycji i zmniejszać efektywność komunikacji wizualnej. Właściwe zrozumienie, że 18 mm jest standardowym wymiarem dla kwadratu typograficznego, jest kluczowe, ponieważ to bezpośrednio przekłada się na jakość i funkcjonalność projektów typograficznych. Te błędne wybory mogą zatem wskazywać na braki w wiedzy z zakresu typografii oraz zasad projektowania, co jest niezbędne do tworzenia estetycznych i funkcjonalnych projektów graficznych.
Pytanie 33

Który typ pliku jest używany jako wyjściowy do realizacji automatycznej impozycji użytków na arkuszu?

A. TIFF
B. PNG
C. FLA
D. PDF
PDF (Portable Document Format) jest standardowym formatem plików używanym w druku i publikacji cyfrowej, który doskonale sprawdza się w automatycznej impozycji. Jego główną zaletą jest to, że zachowuje oryginalne formatowanie, czcionki i kolory niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania, co jest kluczowe w procesach drukarskich. PDF umożliwia również osadzanie rozmaitych elementów, takich jak obrazy, teksty oraz grafiki wektorowe, co czyni go idealnym nośnikiem dla złożonych projektów graficznych. W praktyce, przygotowując dokument do druku, często konwertuje się pliki z programów graficznych (np. Adobe InDesign) do formatu PDF, co pozwala na łatwe i precyzyjne zarządzanie kompozycją stron. Standard PDF/X, stworzony specjalnie dla branży drukarskiej, zapewnia, że dokumenty są dostosowane do wymogów druku komercyjnego, co z kolei minimalizuje ryzyko błędów w procesie produkcyjnym. Dlatego PDF jest preferowanym formatem do wykonania automatycznej impozycji użytków.
Pytanie 34

Jaki będzie koszt jednostronnego zadrukowania arkusza w jednym kolorze na pełnoformatowej maszynie offsetowej, jeśli jego cena wynosi 8 groszy? Ile będzie kosztować druk 20 000 jednokolorowych plakatów formatu B2?

A. 200 zł
B. 800 zł
C. 80 zł
D. 1 600 zł
Podane odpowiedzi, które nie są prawidłowe, często wynikają z nieprawidłowych założeń dotyczących ilości arkuszy potrzebnych do wydrukowania określonej liczby plakatów. Wiele osób może przyjąć, że koszt wydruku 20 000 plakatów można obliczyć bezpośrednio przez pomnożenie liczby plakatów przez jednostkowy koszt druku, co jest mylne. Gdyby ktoś na przykład pomylił się w wyliczeniu arkuszy i stwierdził, że potrzebuje 20 000 arkuszy, co prowadziłoby do obliczenia 20 000 x 0,08 zł, uzyskując 1 600 zł, nie uwzględniałby, że z jednego arkusza można wydrukować dwa plakaty B2 jednocześnie. Inna możliwość to błędne założenie, że koszt jednostkowy druku dla większych nakładów ulega znaczącemu obniżeniu, co mogłoby skłonić kogoś do określenia kosztu na 200 zł lub 80 zł. Należy pamiętać, że w poligrafii ceny za wykonaną usługę zależą od specyfiki zamówienia, a nie tylko od nakładu. Prawidłowe podejście do wyceny druku wymaga uwzględnienia nie tylko kosztu jednostkowego, ale również efektywności produkcji oraz systemu, w jakim realizowane są zamówienia. Dlatego kluczowe jest zrozumienie metodologii obliczania kosztów, co pozwala uniknąć typowych błędów myślowych i zapewnia dokładność w procesie wyceny.
Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Aby w programie Adobe Photoshop stworzyć panoramiczny obraz z kilku cyfrowych zdjęć, należy użyć polecenia

A. Stykówka
B. Photomerge
C. Scal do HDR Pro
D. Korekcja obiektywu
Wybór pozostałych opcji sugeruje pewne nieporozumienia dotyczące funkcji programów graficznych. 'Scal do HDR Pro' odnosi się do łączenia zdjęć o różnych ekspozycjach w celu uzyskania zdjęcia o wysokim zakresie dynamicznym (HDR). Ten proces jest skoncentrowany na ekspozycji i tonalności, a nie na łączeniu zdjęć w panoramę. Zatem, choć jest to fascynująca funkcja, nie jest ona przeznaczona do tworzenia panoram. 'Stykówka', choć przydatna w kontekście prezentacji wielu zdjęć w jednym kadrze, nie jest narzędziem do tworzenia panoram. Typowym błędem jest mylenie różnych funkcji edycyjnych, co może prowadzić do frustracji i nieporozumień. 'Korekcja obiektywu' to narzędzie do poprawy zniekształceń optycznych zdjęć, takich jak aberracje chromatyczne czy winietowanie, ale nie ma nic wspólnego z łączeniem zdjęć. W praktyce, korzystanie z narzędzi do korekcji obiektywu nie przyczyni się do stworzenia panoramy, a bardziej do poprawienia jakości pojedynczego zdjęcia. Właściwe zrozumienie funkcji programów graficznych jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów w pracy z obrazami.
Pytanie 37

Koszt wydrukowania 500 egzemplarzy ulotek w formacie A5 wynosi 150 zł netto. Jaka jest cena netto jednej ulotki?

A. 30 gr
B. 40 gr
C. 20 gr
D. 28 gr
Koszt wydrukowania 500 sztuk ulotek wynosi 150 zł netto, co oznacza, że aby znaleźć cenę netto jednej ulotki, należy podzielić całkowity koszt przez liczbę ulotek. Zatem, 150 zł podzielone przez 500 sztuk daje 0,30 zł, czyli 30 groszy za sztukę. To podejście jest zgodne z podstawową zasadą kalkulacji kosztów w branży poligraficznej, gdzie kluczowe jest zrozumienie jednostkowych kosztów produkcji. Przykład ten ilustruje również, jak ważne jest dokładne wyliczenie kosztów jednostkowych, co ułatwia późniejsze podejmowanie decyzji dotyczących cen sprzedaży, marż oraz budżetowania kampanii reklamowych. Dobrze jest pamiętać, że umiejętność kalkulacji kosztów produkcji jest nieoceniona w zarządzaniu projektami poligraficznymi oraz w skutecznym planowaniu marketingowym. Ponadto, wiedza ta pozwala na lepsze negocjacje z drukarniami i dostawcami usług drukarskich, co może prowadzić do oszczędności w trakcie realizacji projektów.
Pytanie 38

Na rysunku zilustrowano operację

Ilustracja do pytania
A. skalowania bitmapy.
B. rozjaśniania bitmapy.
C. kadrowania bitmapy.
D. wyostrzania bitmapy.
Odpowiedź "rozjaśniania bitmapy" jest poprawna, ponieważ na załączonym obrazie widzimy okno dialogowe do regulacji jasności i kontrastu w programie graficznym. Operacja rozjaśniania polega na zwiększeniu ogólnej jasności pikseli w bitmapie, co jest kluczowe w pracy nad obrazami. Zmiany jasności i kontrastu są podstawowymi operacjami w edycji grafiki, które pozwalają na poprawę widoczności detali oraz nadanie odpowiedniego klimatu wizualnego. W praktyce, rozjaśnianie bitmapy stosuje się np. w fotografii cyfrowej, gdzie ważne jest uwydatnienie szczegółów w zaciemnionych obszarach zdjęcia. Warto również pamiętać, że poprawnie wykonana operacja rozjaśniania powinna uwzględniać zachowanie naturalnego wyglądu obrazu, aby uniknąć prześwietleń, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej.
Pytanie 39

Który z podanych programów jest przeznaczony do tworzenia wielostronicowych publikacji tekstowo-graficznych?

A. Audacity
B. Adobe InDesign
C. Puzzle Flow
D. Painter
Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie stworzone do projektowania i składu wielostronicowych publikacji graficzno-tekstowych, takich jak książki, magazyny, broszury i ulotki. Jako standard w branży wydawniczej, InDesign umożliwia precyzyjne zarządzanie układem graficznym oraz tekstowym, co jest niezbędne w przypadku złożonych projektów. Program oferuje szeroką gamę narzędzi, takich jak możliwość pracy z stylami tekstu, zaawansowane opcje typograficzne oraz wsparcie dla elementów interaktywnych, co sprawia, że jest idealnym rozwiązaniem dla wydawców i projektantów. Przykładowo, można łatwo tworzyć szablony, które pozwalają na spójne prezentowanie treści w różnych publikacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie projektowania graficznego. Warto również zwrócić uwagę na integrację InDesigna z innymi programami Adobe, co zwiększa jego funkcjonalność i pozwala na efektywne zarządzanie projektami. Alternatywnie, InDesign wspiera eksport do różnych formatów, w tym PDF, co jest kluczowe dla publikacji cyfrowych oraz druku.
Pytanie 40

Przekształcenie fontów w obiekty graficzne o charakterze wektorowym wymaga

A. zastosowania tekstu zastępczego.
B. wstawienia kodu formatowania.
C. dopasowania tekstu do ścieżki.
D. zamiany na krzywe.
Przekształcenie fontów w obiekty graficzne o charakterze wektorowym to w praktyce zamiana czcionki na tzw. krzywe, czasem mówi się też „konwersja na obiekty” lub „outline”. W programach graficznych typu Adobe Illustrator czy CorelDRAW tę opcję spotkasz jako „Konwertuj na krzywe” (ang. Convert to Outlines/Curves). Co zyskujesz? Tekst nie jest już edytowalny jako tekst, ale staje się zbiorem wektorowych kształtów. To ogromny plus przy przygotowaniu plików do druku – nie musisz się wtedy martwić, czy drukarnia ma odpowiednią czcionkę. Każda litera jest zapisana jako zestaw precyzyjnych krzywych Béziera, można ją powiększać bez utraty jakości, wycinać na ploterze, czy nawet modyfikować pojedyncze elementy liter. Moim zdaniem w branży reklamowej czy poligraficznej to absolutny standard, szczególnie przy logo czy identyfikacji wizualnej, gdzie skalowalność i zgodność są kluczowe. W praktyce przed wysłaniem projektu do druku zawsze powinieneś zamienić tekst na krzywe – to jedna z tych rzeczy, które ratują z opresji, gdy ktoś nie ma dokładnie tej samej wersji fontu. Tak naprawdę to też pewien rodzaj zabezpieczenia projektu przed nieautoryzowaną edycją tekstu. Dodatkowo, wektorowe krzywe są niezależne od rozdzielczości, więc sprawdzają się zarówno na wizytówkach, jak i na billboardach. Dobre praktyki mówią jasno: konwertuj teksty na krzywe przed finalnym eksportem do druku – oszczędzisz sobie i innym wielu problemów.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej