Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 11:49
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 12:36

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Hurtownia nabyła towar za cenę brutto 756,00 zł, wliczając podatek VAT w wysokości 8%. Marża hurtowa wynosi 50% od ceny zakupu netto. Jaką kwotę będzie miała cena sprzedaży brutto tego towaru?

A. 1 050,00 zł

B. 1 291,50 zł

C. 1 134,00 zł

D. 1 224,72 zł

Wybór innych opcji może wynikać z nieporozumień dotyczących obliczeń oraz mechanizmu wyliczania ceny sprzedaży. Często błędnie zakłada się, że cena brutto jest jedynie prostą sumą ceny zakupu netto oraz dodanego VAT, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. Na przykład, opcja 1 291,50 zł może wynikać z błędnego dodawania VAT do całkowitych wartości zamiast do wartości netto. Możliwe jest również pomylenie marży z marżą brutto, co może prowadzić do przecenienia wartości sprzedaży. Gdy kalkulujemy marżę, kluczowe jest jej odniesienie do ceny zakupu netto, a nie brutto. Inna częsta pomyłka to niepoprawne zrozumienie stawki VAT; pomijając ją lub stosując niewłaściwą wartość, można uzyskać zafałszowany wynik. W praktyce, aby uniknąć tych błędów, warto stosować systemy informatyczne do zarządzania cenami oraz podatkami, co zapewnia większą precyzję w obliczeniach. Ponadto, zrozumienie zasad księgowości oraz ustawodawstwa podatkowego może znacząco ułatwić prawidłowe kalkulacje i zrozumienie procesu, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania finansami w każdej hurtowni.

Pytanie 2

Jest to umowa, w której jeden przedsiębiorca udziela drugiemu pozwolenia na prowadzenie działalności pod swoim znakiem towarowym, wykorzystując swoje know-how, metody techniczne i handlowe, określone procedury oraz zobowiązuje się do ciągłego wsparcia i doradztwa.

A. agencyjna

B. leasingu

C. factoringowa

D. franchisingowa

Umowa franchisingowa, znana również jako umowa franczyzy, to rodzaj umowy biznesowej, w której jedna strona (franchisor) udziela drugiej stronie (franchisee) prawa do prowadzenia działalności gospodarczej pod swoim znakiem towarowym oraz korzystania z opracowanych przez siebie know-how, metod operacyjnych i procedur. Franchisor zobowiązuje się do ciągłego wsparcia, co obejmuje szkolenia, pomoc marketingową i doradztwo operacyjne. Przykładem zastosowania umowy franchisingowej jest sieć restauracji fast food, gdzie właściciel marki dostarcza zasady działania, standardy jakości oraz materiały marketingowe, a franczyzobiorca prowadzi lokal, korzystając z wizerunku i metod sprawdzonych przez franczyzodawcę. Tego typu umowy są szczególnie popularne w branżach takich jak gastronomia, detaliczna sprzedaż i usługi, gdzie marka i konsekwencja usług są kluczowe dla sukcesu. Standardy efektywnego działania w ramach franchisingu obejmują m.in. jasne określenie praw i obowiązków obu stron, dbanie o spójność wizerunku marki oraz regularne monitorowanie jakości świadczonych usług.

Pytanie 3

W sekcji A aktów osobowych zatrudnionego należy zamieścić

A. Dokument poświadczający podnoszenie przez pracownika swoich kwalifikacji zawodowych

B. Orzeczenie lekarskie potwierdzające brak przeciwwskazań do pracy na danym stanowisku

C. Umowę o zakazie konkurencji, jeśli taka umowa została zawarta przez strony w trakcie trwania stosunku pracy

D. Dokument potwierdzający przeprowadzenie czynności dotyczących zajęcia wynagrodzenia za pracę

Orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku jest kluczowym dokumentem, który należy umieścić w części A akt osobowych pracownika. Dokument ten potwierdza, że pracownik jest zdolny do wykonywania określonych zadań, co jest niezbędne z punktu widzenia zarówno bezpieczeństwa pracy, jak i przestrzegania przepisów prawa pracy. Przy zatrudnieniu na stanowiskach, które mogą wiązać się z ryzykiem dla zdrowia, orzeczenie lekarskie jest wręcz obligatoryjne. Standardy BHP oraz przepisy Kodeksu pracy wskazują, że pracodawca musi dbać o zdrowie i bezpieczeństwo swoich pracowników, a także zapewnić im odpowiednie warunki pracy. Dlatego w sytuacji, gdy pracownik nie przedstawi takiego orzeczenia, pracodawca może odmówić mu przyjęcia do pracy, co jest zgodne z regulacjami. Przykładem zastosowania jest proces rekrutacyjny w zawodach medycznych czy budowlanych, gdzie orzeczenie lekarskie jest kluczowym dokumentem. W praktyce, posiadanie aktualnego orzeczenia lekarskiego może także wpływać na decyzje dotyczące awansu czy przeniesienia na inne stanowisko. W związku z tym, umieszczenie tego dokumentu w aktach osobowych jest niezbędne dla zapewnienia zgodności z przepisami oraz ochrony interesów zarówno pracodawcy, jak i pracowników.

Pytanie 4

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz kwotę zobowiązania z tytułu podatku VAT podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego za grudzień.

Informacje dotyczące podatku VAT za grudzień	Wartość w zł
Podatek VAT należny od sprzedaży	6 420,00
Podatek VAT naliczony od nabycia towarów i usług pozostałych	4 350,00
Nadwyżka podatku naliczonego nad należnym za listopad	720,00

A. 1 350,00 zł

B. 2 790,00 zł

C. 2 070,00 zł

D. 3 630,00 zł

Wybór innej kwoty niż 1 350,00 zł wskazuje na nieporozumienia związane z obliczaniem zobowiązań podatkowych. W przypadku odpowiedzi 2 070,00 zł, można zauważyć, że być może osoba odpowiadająca błędnie zinterpretowała wysokość podatku VAT należnego, nie uwzględniając prawidłowego odliczenia VAT naliczonego. Przy obliczeniach dotyczących VAT ważne jest, aby pamiętać, że jedynie różnica między tymi kwotami stanowi kwotę do wpłaty. Odpowiedzi takie jak 3 630,00 zł mogą sugerować, że badana osoba dodała niewłaściwe kwoty lub błędnie uwzględniła nadwyżki z poprzednich miesięcy. Z kolei kwota 2 790,00 zł może wynikać z błędu w zastosowaniu proporcji lub uwzględnieniu niewłaściwych stawek VAT. Przy obliczeniach VAT, często pojawia się zakłócenie myślowe polegające na pomijaniu kluczowych elementów, takich jak poprawne odliczenia czy nadwyżki, co prowadzi do zawyżenia zobowiązania. Ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o wysokości zobowiązania dokładnie przeanalizować wszystkie elementy transakcji, aby uniknąć nieprawidłowości w rozliczeniach podatkowych.

Pytanie 5

Zakłady Odzieżowe otrzymały zlecenie na nową kolekcję odzieży damskiej. Jak księgowy określi tę sytuację?

A. sytuację gospodarczą

B. operację gospodarczą

C. zdarzenie gospodarcze

D. zlecenie gospodarcze

Odpowiedzi takie jak 'sytuacja gospodarcza', 'zamówienie gospodarcze' oraz 'operacja gospodarcza' nie oddają rzeczywistego charakteru opisanego zdarzenia. Sytuacja gospodarcza odnosi się do szerszego kontekstu ekonomicznego, w którym funkcjonuje przedsiębiorstwo, obejmującego takie elementy jak koniunktura rynkowa, zmiany w polityce fiskalnej czy inflacja. To pojęcie jest zbyt ogólne, aby opisać specyficzne działanie, jakim jest przyjęcie zamówienia przez zakłady odzieżowe. Zamówienie gospodarcze, z drugiej strony, sugeruje bardziej formalny proces, związany z negocjacjami i ustaleniami, co również nie oddaje istoty działania na poziomie operacyjnym. Operacja gospodarcza natomiast, choć może być bliska tematu, zazwyczaj odnosi się do działań, które mają miejsce w ramach regularnych procesów operacyjnych firmy, a nie do pojedynczych wydarzeń, takich jak przyjęcie zamówienia. Warto zauważyć, że błędne zrozumienie tych pojęć może prowadzić do nieprawidłowego klasyfikowania zdarzeń w dokumentacji księgowej, co z kolei może zafałszować sprawozdania finansowe. Z tego względu kluczowe jest, aby osoby zajmujące się rachunkowością i finansami miały jasność co do definicji i różnic pomiędzy tymi terminami.

Pytanie 6

W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością organem odpowiedzialnym za zarządzanie majątkiem spółki, prowadzenie spraw oraz reprezentowanie jej na zewnątrz jest

A. Zgromadzenie wspólników

B. Komisja rewizyjna

C. Zarząd spółki

D. Rada nadzorcza

Rada nadzorcza, zgromadzenie wspólników oraz komisja rewizyjna to organy, które pełnią różne funkcje w strukturze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, ale nie są odpowiedzialne za codzienne zarządzanie majątkiem spółki ani jej reprezentację. Rada nadzorcza sprawuje funkcje kontrolne, monitorując działalność zarządu, ale nie podejmuje decyzji dotyczących bieżącego funkcjonowania spółki. Często myli się te dwa organy, myśląc, że rada nadzorcza ma prawo do zarządzania spółką. Z kolei zgromadzenie wspólników jest organem decyzyjnym, który podejmuje istotne dla spółki decyzje, takie jak zmiany w statucie czy zatwierdzanie sprawozdań finansowych, ale również nie zajmuje się codziennym zarządzaniem. Komisja rewizyjna, z kolei, ma na celu kontrolę finansową oraz audyt wewnętrzny, co odróżnia ją od funkcji zarządu. W praktyce może to prowadzić do nieporozumień, gdzie osoby nieuwzględniające struktury organy sądzą, że wszystkie te organy zarządzają spółką na równo z zarządem. Warto zatem zrozumieć, jak te różne organy współdziałają i jakie mają kompetencje, aby uniknąć błędnych wniosków dotyczących struktury zarządzania w spółkach.

Pytanie 7

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, w którym roku przedsiębiorstwo uzyskało największy zysk netto z 1 złotówki przychodu ze sprzedaży.

Rok	Zysk netto (zł)	Przychody ze sprzedaży (zł)
2010	12 000	160 000
2011	18 000	200 000
2012	12 000	150 000
2013	15 000	200 000

A. W 2013 roku.

B. W 2012 roku.

C. W 2010 roku.

D. W 2011 roku.

Wybierając inne lata, można wpaść w pułapki błędnych analiz i interpretacji danych. Na przykład, decyzja o 2012 roku może wynikać z mylnego założenia, że wyższe przychody automatycznie oznaczają lepszą rentowność. Jednakże, wysokie przychody mogą być wynikiem intensyfikacji sprzedaży, która niekoniecznie przekłada się na wysoki zysk netto. Dla 2010 roku, można sądzić, że zysk był zadowalający, ale bez dokładnej analizy wskaźników finansowych, trudno jest ocenić efektywność. Również wybór 2013 roku może być efektem tego, że nie uwzględniono spadków, które mogły się zdarzyć po 2011 roku. Podstawowym błędem jest przyjmowanie, że zyski są jedynym wskaźnikiem sukcesu finansowego. Kluczowym narzędziem do oceny rzeczywistej sytuacji finansowej jest analiza wskaźników, takich jak rentowność netto czy marża zysku. W praktyce, ignorowanie tych wskaźników może prowadzić do mylnych wniosków oraz nieefektywnego zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Użycie wskaźników pozwala na bardziej rzetelną ocenę efektywności operacyjnej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami.

Pytanie 8

Wartość brutto zegarka wynosi 1 230 zł. Towar podlega 23% stawce VAT. Jaka jest wartość netto tego zegarka?

A. 1 512,90 zł

B. 947,10 zł

C. 1 000,00 zł

D. 282,90 zł

Aby obliczyć wartość netto zegarka, należy skorzystać z podstawowego wzoru na obliczanie wartości netto z ceny brutto. Cena brutto obejmuje wartość netto towaru oraz dodany do niej podatek VAT. W przypadku tego zegarka, cena brutto wynosi 1 230 zł, a stawka VAT to 23%. Wzór na wartość netto (VN) można przedstawić jako: VN = Cena brutto / (1 + stawka VAT). Podstawiając dane: VN = 1 230 zł / (1 + 0,23) = 1 230 zł / 1,23 = 1 000 zł. W praktyce, znajomość tej metody jest niezbędna w działalności gospodarczej, szczególnie dla księgowych, sprzedawców i menedżerów, którzy muszą wystawiać faktury oraz rozliczać się z urzędami skarbowymi. Znajomość obliczania wartości netto i brutto jest kluczowym elementem w prowadzeniu działalności zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Wartość netto jest również istotna przy analizie kosztów, marż zysku oraz ustalaniu cen sprzedaży. Rozumienie tych pojęć pozwala na skuteczniejsze zarządzanie finansami przedsiębiorstwa oraz na lepsze podejmowanie decyzji biznesowych.

Pytanie 9

Urlop okolicznościowy to uprawnienie przysługujące pracownikowi w celu zwolnienia z pracy z powodu

A. szkolenia pracownika w obszarze bhp

B. regularnego badania lekarskiego

C. śmiercią i pogrzebem babci pracownika

D. wezwaniu do stawienia się przed prokuraturą

Urlop okolicznościowy jest uprawnieniem pracowniczym, które dotyczy sytuacji wymagających nagłej i pilnej obecności pracownika w związku z wydarzeniami losowymi, takimi jak zgon bliskiej osoby. W polskim prawodawstwie, Kodeks pracy przewiduje możliwość skorzystania z takiego urlopu w przypadku śmierci członka rodziny, co obejmuje nie tylko rodziców czy rodzeństwo, ale także dziadków. Przykładowo, gdy pracownik musi uczestniczyć w pogrzebie babci, przysługuje mu prawo do takiego zwolnienia. Warto zaznaczyć, że urlop okolicznościowy jest płatny, co oznacza, że pracownik nie traci wynagrodzenia w czasie jego trwania. Tego typu przepisy są zgodne z europejskimi standardami ochrony praw pracowników, które dążą do zapewnienia równowagi między obowiązkami zawodowymi a życiem prywatnym. Pracodawcy mają obowiązek przestrzegania tych regulacji, co podkreśla znaczenie odpowiedzialności społecznej i etyki w zarządzaniu zasobami ludzkimi.

Pytanie 10

W kwietniu 2015 roku w firmie wyprodukowano 200 szt. gotowych produktów oraz 200 szt. półproduktów, które zostały przerobione w 25%. Całkowity koszt produkcji wyniósł 100 000 zł. Jaki będzie jednostkowy koszt wytworzenia gotowego wyrobu?

A. 500 zł

B. 250 zł

C. 150 zł

D. 400 zł

Przy analizowaniu kosztów wytworzenia wyrobów gotowych, kluczowe jest właściwe zrozumienie, jak wliczać różne elementy produkcji. Często popełnianym błędem jest nieuwzględnienie produktów niezakończonych w sposób, który odzwierciedla ich rzeczywistą wartość. Odpowiedzi takie jak 500 zł, 250 zł czy 150 zł mogą wynikać z nieprawidłowych obliczeń lub uproszczeń. Na przykład, odpowiedź 500 zł sugeruje, że nie uwzględniono pełnej liczby jednostek produkcji, co prowadzi do zawyżenia kosztu jednostkowego. Z kolei odpowiedź 250 zł pomija koncepcję produktów niezakończonych, co jest kluczowe w konfiguracji całkowitych kosztów produkcji. Natomiast 150 zł mogłoby sugerować błędne założenie, że koszt produkcji dotyczy jedynie wyrobów gotowych bez odpowiedniego podziału kosztów. Właściwe podejście do wyliczenia kosztów powinno opierać się na standardowych praktykach rachunkowości, które uwzględniają wszystkie elementy wytworzenia, w tym produkty niezakończone, co pozwala na bardziej rzetelną analizę rentowności oraz efektywności produkcji.

Pytanie 11

Przedstawiony fragment to roczne zeznanie podatkowe dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych sporządzone dla Pana Kowalskiego. Pan Kowalski samodzielnie rozlicza się z podatku z urzędem skarbowym. Jaką kwotę i w którym polu powinien wpisać podatnik w tym zeznaniu podatkowym?

Obliczenie wysokości zobowiązania lub kwoty zwrotu (w zł)
Podatek należny	1. 10 500 zł
Suma zaliczek pobranych przez płatników	2. 9 800 zł
Różnica pomiędzy podatkiem należnym a sumą zaliczek pobranych przez płatników - do zapłaty	3.
Różnica pomiędzy podatkiem należnym a sumą zaliczek pobranych przez płatników, a podatkiem należnym - nadpłata	4.

A. 20 300 zł w polu nr 4 (nadpłata).

B. 700 zł w polu nr 3 (do zapłaty).

C. 20 300 zł w polu nr 3 (do zapłaty).

D. 700 zł w polu nr 4 (nadpłata).

Odpowiedź, w której wskazano, że kwotę 700 zł należy wpisać w polu nr 3 (do zapłaty), jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla rzeczywistą sytuację finansową podatnika. W kontekście rocznego zeznania podatkowego, kwota 700 zł wskazuje na różnicę między podatkiem należnym a sumą zaliczek, które zostały już wpłacone przez Pana Kowalskiego w ciągu roku podatkowego. Wartość ta oznacza, że podatnik ma obowiązek uregulowania tej kwoty w podatku dochodowym. Praktyka związana z rozliczeniami podatkowymi wymaga, aby każdy podatnik dokładnie analizował swoje zobowiązania, biorąc pod uwagę zarówno zaliczki, jak i możliwe ulgi podatkowe. Wpisywanie wartości w odpowiednie pola formularza jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia, co potwierdzają standardy zarówno krajowe, jak i europejskie dotyczące sprawozdawczości podatkowej.

Pytanie 12

Rodzaj spółki, w której wspólnicy ponoszą odpowiedzialność przed wierzycielami tylko do wysokości wniesionych wkładów, to spółka

A. cywilna

B. jawna

C. partnerska

D. z ograniczoną odpowiedzialnością

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) to jedna z najpopularniejszych form organizacyjnych w Polsce. Jej główną cechą jest to, że wspólnicy odpowiadają za zobowiązania spółki jedynie do wysokości wniesionych przez siebie wkładów. Oznacza to, że ich osobisty majątek jest chroniony przed roszczeniami wierzycieli spółki. Taki model zarządzania ryzykiem jest szczególnie korzystny dla przedsiębiorców, którzy chcą ograniczyć swoją odpowiedzialność finansową. W praktyce, spółka z o.o. jest często wykorzystywana przez małe i średnie przedsiębiorstwa, które potrzebują elastyczności w zarządzaniu oraz ochrony przed osobistymi konsekwencjami finansowymi. Dodatkowo, spółki z o.o. mogą łatwo pozyskiwać kapitał poprzez emisję nowych udziałów, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie corporate governance. Przykładami zastosowania mogą być firmy technologiczne, które w celu rozwoju poszukują inwestorów, co staje się łatwiejsze w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Z tego względu, wybór tej formy prawnej jest często uzasadniony w kontekście planowania strategicznego biznesu.

Pytanie 13

Młoda para udała się do niewielkiego zakładu krawieckiego, aby zamówić suknię ślubną oraz garnitur według wzorów ustalonych z właścicielem zakładu. Jaką metodę kalkulacji dobierze wykonawca, żeby określić jednostkowy koszt produkcji strojów?

A. Doliczeniową asortymentową

B. Podziałową prostą

C. Doliczeniową (zleceniową)

D. Podziałową ze współczynnikami

Wybór niepoprawnych odpowiedzi, takich jak "Podziałowa ze współczynnikami", "Doliczeniowa asortymentowa" czy "Podziałowa prosta", wskazuje na nieporozumienie dotyczące koncepcji kalkulacji kosztów w kontekście produkcji na zamówienie. Metoda podziałowa ze współczynnikami jest stosowana głównie w sytuacjach, gdzie koszty są dzielone na ogólne jednostki produkcyjne, a nie odnoszą się bezpośrednio do konkretnego zlecenia. Taka metoda jest bardziej odpowiednia dla produkcji masowej, gdzie istnieje potrzeba rozdzielania kosztów stałych na wiele produktów, co w przypadku indywidualnych zamówień krawieckich nie ma sensu. Doliczeniowa asortymentowa również nie jest odpowiednia, ponieważ ta metoda odnosi się do grup produktów o podobnych cechach i nie uwzględnia specyfiki jednego, unikalnego zamówienia. Z kolei metoda podziałowa prosta, podobnie jak podziałowa ze współczynnikami, nie jest w stanie uwzględnić różnorodności i indywidualnych kosztów związanych z każdym zleceniem. Typowe błędy myślowe przy wyborze tych odpowiedzi często obejmują mylenie kalkulacji kosztów masowych z kalkulacjami dla zamówień indywidualnych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat efektywności metod kalkulacyjnych w kontekście specyfiki produkcji odzieżowej na zamówienie.

Pytanie 14

Kiedy hurtownia sprzedaje 2 400 sztuk towarów w ciągu miesiąca (30 dni), a dostawy są realizowane co 6 dni zgodnie z umową, jaką wartość powinien mieć minimalny zapas?

A. 480 sztuk

B. 400 sztuk

C. 80 sztuk

D. 13 sztuk

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z niezrozumienia podstawowych zasad zarządzania zapasami oraz analizy sprzedaży. Odpowiedzi takie jak 400 sztuk, 80 sztuk czy 13 sztuk nie uwzględniają całkowitego wolumenu sprzedaży w kontekście czasu oczekiwania na dostawę. Na przykład, wybór 400 sztuk sugeruje, że hurtownia miałaby jedynie nieznaczną rezerwę, co jest niewystarczające, zwłaszcza jeśli sprzedaż wynosi 80 sztuk dziennie przez 6 dni, co daje 480 sztuk. Wybór 80 sztuk jako minimalnego zapasu ignoruje fakt, że towar sprzedawany jest przez dłuższy okres, a dostawa następuje dopiero po 6 dniach, co może prowadzić do braków. Odpowiedź 13 sztuk jest jeszcze bardziej myląca, ponieważ praktycznie nie zapewnia żadnej ochrony przed potencjalnym wzrostem popytu. Kluczowe w tym kontekście jest zrozumienie, że minimalny zapas powinien zawsze pokrywać nie tylko średnią dzienną sprzedaż, ale również czas, jaki zajmuje dostawa. W praktyce, często stosuje się również tzw. zapas bezpieczeństwa, który powinien być uwzględniony w sytuacji, gdy dostawy są opóźnione lub popyt jest zmienny. Brak takiej analizy prowadzi do stagnacji w zarządzaniu zapasami oraz potencjalnych strat finansowych.

Pytanie 15

Spółka akcyjna wyemitowała i sprzedała 2-letnie obligacje. Ich równowartość w bilansie tej spółki, to

A. kapitał akcyjny

B. długoterminowe papiery wartościowe

C. inwestycje długoterminowe

D. zobowiązania z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych

Odpowiedź 'zobowiązania z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych' jest poprawna, ponieważ emisja obligacji przez spółkę akcyjną prowadzi do powstania zobowiązania, które należy ująć w bilansie. Obligacje, które spółka wyemitowała, stanowią dług, który będzie spłacony po upływie określonego okresu, w tym przypadku dwóch lat. W praktyce, takie zobowiązania są klasyfikowane jako długoterminowe, jeśli ich termin wykupu przekracza jeden rok. W związku z tym, w bilansie spółki, emisja obligacji zwiększa zobowiązania, co wpływa na wskaźniki zadłużenia oraz na strukturę kapitałową firmy. Dobrą praktyką jest monitorowanie tych zobowiązań, aby zapewnić, że spółka będzie w stanie je spłacić w terminie oraz aby inwestorzy mieli pełen obraz ryzyka finansowego związanego z emisją obligacji. Ponadto, zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSRF), spółki są zobowiązane do ujawniania szczegółów dotyczących długoterminowych zobowiązań w swoich raportach finansowych, co zapewnia przejrzystość i odpowiedzialność.

Pytanie 16

Podstawą wyliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne jest

A. ubezpieczenie społeczne pomniejszone o koszty uzyskania przychodów

B. składka na Fundusz Pracy pomniejszona o zaliczkę na podatek dochodowy

C. płaca zasadnicza pomniejszona o zasiłek chorobowy

D. wynagrodzenie brutto pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne

Podstawą obliczenia składki ubezpieczenia zdrowotnego jest wynagrodzenie brutto pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne. Wynagrodzenie brutto to całkowita kwota, którą pracodawca przeznacza na wynagrodzenie pracownika przed potrąceniami. Składki na ubezpieczenia społeczne, które obejmują ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe oraz chorobowe, są odprowadzane od tego wynagrodzenia i mają na celu zapewnienie pracownikom ochrony w różnych sytuacjach życiowych. Przykładowo, jeśli pracownik zarabia 5000 zł brutto, a składki na ubezpieczenia społeczne wynoszą 1000 zł, to do obliczenia składki zdrowotnej przyjmuje się 4000 zł. W praktyce oznacza to, że wysokość składki zdrowotnej jest bezpośrednio związana ze wysokością wynagrodzenia oraz odprowadzanymi składkami na ubezpieczenia społeczne. Dobrą praktyką w zarządzaniu finansami osobistymi jest regularne monitorowanie wysokości wynagrodzenia oraz składek, aby uniknąć nieporozumień związanych z odprowadzanymi kwotami, co może mieć wpływ na przyszłe świadczenia zdrowotne i emerytalne.

Pytanie 17

Wśród obowiązkowych odpisów wpływających na wynik finansowy brutto w spółkach kapitałowych wymienia się

A. kapitał rezerwowy

B. dywidendę

C. podatek dochodowy

D. odsetki od udziałów

Podatek dochodowy, jako obowiązkowy odpis obciążający wynik finansowy brutto spółek kapitałowych, jest kluczowym elementem w obliczaniu ostatecznego wyniku finansowego. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, spółki kapitałowe są zobowiązane do uiszczania podatku dochodowego od zysku, co oznacza, że przed podziałem zysku między wspólników lub akcjonariuszy, trzeba odliczyć ten podatek. Jako przykład, jeśli spółka osiągnie zysk brutto w wysokości 1 miliona złotych, a stawka podatku wynosi 19%, to od kwoty tej należy odliczyć 190 tysięcy złotych, co skutkuje wynikiem netto równym 810 tysięcy złotych. Dobre praktyki w zarządzaniu finansami spółek kapitałowych zalecają systematyczne planowanie obciążeń podatkowych, co pozwala na dokładniejsze prognozowanie i efektywne zarządzanie płynnością finansową. Należy również pamiętać, że podatek dochodowy wpływa na decyzje dotyczące dystrybucji zysków, co może mieć długofalowe konsekwencje dla strategii rozwoju przedsiębiorstwa.

Pytanie 18

Obowiązek cyklicznych szkoleń dla pracowników działów ekonomicznych dotyczących BHP, które odbywają się w czasie pracy i są finansowane przez pracodawcę, wynika z przepisów Kodeksu

A. cywilnego

B. handlowego

C. pracy

D. postępowania administracyjnego

Szkolenia z BHP dla pracowników działów ekonomicznych to nie tylko coś, co się zaleca, ale wręcz wymóg prawa, wynikający z Kodeksu pracy. Z artykułu 237⁴ wynika, że pracodawcy muszą zapewnić swoim pracownikom dostęp do szkoleń z zakresu bezpieczeństwa i higieny. To przecież kluczowe, by pracować w bezpiecznych warunkach. Przykładem zastosowania tych przepisów są warsztaty, które nie tylko uczą teorii, ale też dają praktyczne umiejętności potrzebne do rozpoznawania zagrożeń i radzenia sobie w kryzysowych sytuacjach. Jeżeli te szkolenia są dobrze wdrożone, to naprawdę mogą zredukować liczbę wypadków w pracy oraz poprawić ogólny stan bezpieczeństwa w firmie. To wszystko wpisuje się w najlepsze praktyki zarządzania ryzykiem w miejscu pracy.

Pytanie 19

W bilansie firmy, oprogramowanie komputerowe, zakupione licencje oraz prawo do używania znaku towarowego są klasyfikowane jako

A. aktywa trwałe rzeczowe

B. aktywa obrotowe rzeczowe

C. wartości niematerialne i prawne

D. długoterminowe inwestycje

Odpowiedź 'wartości niematerialne i prawne' jest prawidłowa, ponieważ oprogramowanie komputerowe, nabyte licencje oraz prawo do używania znaku towarowego są klasyfikowane jako aktywa, które nie mają fizycznej postaci, ale przynoszą korzyści ekonomiczne przedsiębiorstwu. Wartości niematerialne i prawne odzwierciedlają prawa autorskie, patenty, znaki towarowe oraz inne formy własności intelektualnej, które są zgodne z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości (KSR). Przykładami wartości niematerialnych mogą być licencje na oprogramowanie, które pozwalają przedsiębiorstwu na korzystanie z określonych technologii, czy też znak towarowy, który zwiększa rozpoznawalność marki. Z perspektywy praktycznej, prawidłowe klasyfikowanie tych aktywów jest kluczowe dla oceny sytuacji finansowej firmy oraz jej zdolności generowania przychodów w dłuższym okresie. Ponadto, ich amortyzacja jest istotnym elementem kosztów operacyjnych, co wpływa na rentowność firmy.

Pytanie 20

Zgodnie z zasadą popytu, gdy cena danego towaru wzrasta, to ilość popytu

A. najpierw maleje, a potem wzrasta.

B. wzrasta.

C. zmniejsza się.

D. najpierw wzrasta, a następnie maleje.

Zgodnie z prawem popytu, kiedy cena danego dobra wzrasta, wielkość popytu na to dobro maleje. Prawo popytu wskazuje, że istnieje odwrotna zależność pomiędzy ceną a wielkością popytu. Oznacza to, że konsumenci są skłonni kupować mniej dobra, gdy jego cena rośnie, co można zaobserwować na przykładzie rynku dóbr luksusowych, takich jak biżuteria. Kiedy ceny diamentów rosną, wiele osób decyduje się na rezygnację z zakupu lub na wybór tańszych alternatyw. Działania te są zgodne z zasadami ekonomii, gdzie przy wyższej cenie, ograniczone zasoby budżetowe konsumentów zmuszają ich do dokonania wyborów, co prowadzi do zmniejszenia popytu. Oprócz podstawowej teorii ekonomicznej, praktyczne zastosowanie prawa popytu znajduje się w analizach rynkowych oraz strategiach marketingowych, gdzie zrozumienie reakcji konsumentów na zmiany cen staje się kluczowe dla ustalania cen i przewidywania zachowań rynkowych. Dodatkowo, w kontekście inflacji, obserwacja tego zjawiska pomaga przedsiębiorstwom w dostosowywaniu ofert do rzeczywistych potrzeb rynku.

Pytanie 21

Osiągnięcie zamierzonych rezultatów przy minimalnych wydatkach związanych z ich realizacją jest zgodne z zasadą

A. podstawowego elementu.

B. racjonalnego zarządzania.

C. koncentracji.

D. alternatywnych sposobów.

Alternatywne rozwiązania to podejście, które zachęca do szukania różnych opcji w celu osiągnięcia danego celu. Choć może być przydatne w określonych kontekstach, nie koncentruje się bezpośrednio na minimalizowaniu nakładów. Często prowadzi to do sytuacji, w której organizacje mogą wybierać opcje, które niekoniecznie są najbardziej efektywne kosztowo, co sprzeciwia się zasadzie racjonalnego gospodarowania. Podstawowe ogniwo odnosi się zwykle do kluczowych elementów w procesie zarządzania, takich jak struktura organizacyjna czy komunikacja, ale również nie odnosi się bezpośrednio do kwestii efektywności kosztowej. Może to prowadzić do pominięcia istotnych aspektów gospodarowania zasobami. Koncentracja jako zasada wskazuje na konieczność skupienia się na priorytetowych działaniach, co jest ważne, ale samo w sobie nie zapewnia efektywności kosztowej. Często organizacje, koncentrując się tylko na kilku wybranych obszarach, mogą zaniedbywać inne, które mogłyby przynieść większe oszczędności. W praktyce nieostrożne stosowanie tych koncepcji może prowadzić do błędnych decyzji, gdzie nacisk na alternatywy, podstawowe ogniwa lub koncentrację przesłania bardziej fundamentalne zasady efektywności i zarządzania zasobami, co w rezultacie prowadzi do zwiększenia kosztów i obniżenia efektywności operacyjnej.

Pytanie 22

Zajmowanie się urządzeniami emitującymi promieniowanie jonizujące (urządzenia powielające) przez długi okres czasu może stanowić ryzyko dla pracownika.

A. chorobą nowotworową

B. oparzeniem skóry

C. dolegliwościami stawowymi

D. zwiększonym tętnem

Praca z urządzeniami wydzielającymi promieniowanie jonizujące, takimi jak urządzenia powielające, wiąże się z wieloma zagrożeniami zdrowotnymi, w tym z ryzykiem rozwoju chorób nowotworowych. Promieniowanie jonizujące ma zdolność do uszkadzania DNA komórek, co może prowadzić do mutacji genetycznych i w konsekwencji do nowotworów. Zgodnie z normami międzynarodowymi, takimi jak wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (IAEA), osoby pracujące z tymi urządzeniami powinny być poddawane regularnym badaniom zdrowotnym, a także szkoleniom w zakresie ochrony radiologicznej. W praktyce oznacza to, że pracodawcy muszą zapewnić odpowiednie zabezpieczenia, takie jak osłony radiacyjne, oraz monitorować poziom ekspozycji pracowników. Dobrą praktyką jest również stosowanie zasad ALARA (As Low As Reasonably Achievable), co oznacza minimalizację narażenia na promieniowanie do poziomu, który jest rozsądnie osiągalny. W ten sposób można znacznie zredukować ryzyko wystąpienia nowotworów wśród pracowników.

Pytanie 23

Bilans zamknięcia przedsiębiorstwa na dzień 31.12.2009 r. stanowi jednocześnie bilans otwarcia na dzień 1.01.2010 r. Z czego to wynika?

A. ciągłości bilansowej

B. periodyzacji

C. memoriału

D. kontynuacji działalności

Odpowiedź 'ciągłości bilansowej' jest poprawna, ponieważ zasada ta zakłada, że bilans zamknięcia danego okresu staje się bilansem otwarcia następnego okresu. W praktyce oznacza to, że aktywa, pasywa oraz kapitał własny na dzień 31 grudnia są przenoszone do bilansu na dzień 1 stycznia. Dzięki tej zasadzie, jednostki gospodarcze mogą zapewnić spójność i ciągłość w prowadzeniu rachunkowości, co jest kluczowe dla analizy finansowej. Przykładowo, jeśli firma posiada środki trwałe o wartości 100 000 zł na koniec roku, to ta sama wartość powinna być odzwierciedlona jako aktywa na początku nowego roku. Umożliwia to płynne kontynuowanie działalności oraz umożliwia inwestorom i zarządowi analizę finansową na podstawie porównywalnych danych. Dobrą praktyką w rachunkowości jest stosowanie przepisów Krajowych Standardów Rachunkowości, które wyraźnie podkreślają znaczenie tej zasady dla prawidłowego funkcjonowania systemu finansowego jednostki.

Pytanie 24

Memoriałowa zasada księgowości stanowi

A. rejestrowanie transakcji gospodarczych w księgach w okresie, w którym miały miejsce.

B. wycenę składników majątku w taki sposób, aby wiernie odzwierciedlić rezultat finansowy.

C. wiarygodne i przejrzyste ukazywanie sytuacji majątkowej i finansowej przedsiębiorstwa.

D. oddzielne ustalanie wartości elementów majątku oraz źródeł ich pochodzenia.

Memoriałowa zasada rachunkowości, znana również jako zasada memoriałowa, jest kluczowym elementem w rachunkowości, który nakazuje rejestrowanie operacji gospodarczych w księgach w momencie ich wystąpienia, niezależnie od momentu wpłaty lub wypłaty gotówki. Oznacza to, że przychody i koszty są uwzględniane w okresie, w którym miały miejsce, co pozwala na bardziej precyzyjne odzwierciedlenie sytuacji finansowej firmy. Przykładowo, jeśli firma sprzeda produkt w grudniu, ale płatność zostanie dokonana dopiero w styczniu, według zasady memoriałowej, przychód ze sprzedaży powinien być ujęty w grudniowym bilansie. Taki sposób księgowania jest zgodny z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które promują rzetelność i dokładność w raportowaniu finansowym. Praktyczne zastosowanie tej zasady jest widoczne w ustalaniu wyników finansowych, gdzie zrozumienie rzeczywistych przychodów i kosztów w danym okresie jest kluczowe do podejmowania strategicznych decyzji biznesowych.

Pytanie 25

W zależności od częstości przeprowadzania analizy ekonomicznej, wyróżniamy analizę

A. całościową, odcinkową i kompleksową

B. funkcjonalną, systemową i decyzyjną

C. doraźną, okresową i ciągłą

D. ogólną, odcinkową i szczegółową

Analizy, które są funkcjonalna, systemowa i decyzyjna, mają różne cele, ale nie piszą o tym, jak często mamy je robić. Analiza funkcjonalna skupia się na różnych działach w firmie, jak marketing, produkcja czy finanse, ale nie mówi o tym, jak często je przeprowadzać. Podobnie z analizą systemową, która bada interakcje między różnymi systemami w organizacji. To ważne, ale nie rozwiązuje kwestii częstotliwości. Analiza decyzyjna ma wspierać podejmowanie decyzji, ale znów – brak tu ram czasowych. W przypadku analiz ogólnej, odcinkowej i szczegółowej, wydaje się, że one dotyczą raczej głębokości analizy, a nie jej częstotliwości. Analiza ogólna może obejmować całą sytuację gospodarczą, a szczegółowa skupia się na konkretach, ale nie mówi, jak często je trzeba robić. Tak więc, zamiana zakresu analiz na ich regularność to błąd, który prowadzi do złych wniosków o systematyce analiz ekonomicznych.

Pytanie 26

Firma świadcząca usługi zaciągnęła roczny kredyt bankowy na sumę 12 000 złotych. Spłata kredytu odbywać się będzie w równych comiesięcznych ratach. Odsetki na poziomie 12% rocznie będą obliczane od rzeczywistej wartości kredytu. Po upływie dwóch miesięcy firma poniesie wydatki związane z kredytem w wysokości

A. 120 złotych

B. 230 złotych

C. 110 złotych

D. 240 złotych

Wybór innych odpowiedzi wynika z błędnego rozumienia zasad obliczania kosztów kredytu oraz odsetek. Przyjęcie, że odsetki za pierwszy miesiąc mogłyby wynosić 110 zł, 120 zł lub 230 zł, ignoruje fakt, że odsetki są naliczane od pełnej kwoty kredytu na początku okresu spłaty, a nie od kwoty zmniejszonej o raty kapitałowe. Kluczowym błędem jest niezrozumienie mechanizmu spłaty kredytu w równych ratach. W rzeczywistości, podczas gdy wysokość raty kapitałowej pozostaje stała, odsetki zmieniają się w toku spłaty, zmniejszając się z każdym miesiącem. Osoba, która nie uwzględnia tego faktu, może błędnie zakładać, że odsetki są stałe i zawsze obliczane od kwoty zaciągniętego kredytu. Ponadto, niektórzy mogą mylić całkowity koszt kredytu z miesięcznymi płatnościami, co prowadzi do dalszych nieporozumień. Ważne jest, aby magazynować wiedzę na temat amortyzacji kredytu, co jest podstawową koncepcją w finansach. W praktyce, osoby zajmujące się finansami osobistymi lub przedsiębiorstwami powinny być w stanie dokładnie obliczyć całkowite koszty kredytów, aby uniknąć nieporozumień i błędów w planowaniu finansowym.

Pytanie 27

W wyniku przekształcenia procesu produkcji zrezygnowano z użycia niektórych surowców oraz materiałów znajdujących się w magazynie firmy, co doprowadziło do powstania zapasów

A. zbędnych

B. rezerwowych

C. cyklicznych

D. spekulacyjnych

Odpowiedź "zbędnych" jest prawidłowa, ponieważ w kontekście zmiany procesu produkcyjnego, która prowadzi do rezygnacji z wykorzystywania niektórych surowców i materiałów, powstają zapasy, które nie będą już miały zastosowania w produkcji. Tego typu zapasy, określane jako zbędne, mogą wiązać się z dodatkowymi kosztami przechowywania oraz utrzymywania takich materiałów w magazynie. W dobrych praktykach zarządzania zapasami kluczowe jest minimalizowanie zbędnych zasobów, co można osiągnąć poprzez regularne przeglądy stanów magazynowych oraz dostosowywanie asortymentu do aktualnych potrzeb produkcyjnych. Przykładem może być firma, która po wprowadzeniu nowego produktu decyduje się na wycofanie surowców, które nie są już potrzebne, co prowadzi do powstania zbędnych zapasów. W takich sytuacjach przedsiębiorstwa powinny rozważać strategie, takie jak sprzedaż nadwyżek, recycling lub darowizny, aby zminimalizować straty i wykorzystać zasoby w sposób efektywny.

Pytanie 28

Przychody ze sprzedaży produktów gotowych firmy MARTA w roku 2012 były następujące: Miksery 50 000 zł, Opiekacze 40 000 zł, Tostery 35 000 zł, Czajniki elektryczne 75 000 zł. Jaki procent rocznego przychodu stanowił dochód ze sprzedaży mikserów?

A. 25%

B. 40%

C. 20%

D. 45%

Analizując dostępne odpowiedzi, pojawiają się pewne nieprawidłowości, które mogą prowadzić do mylnych wniosków. Wiele osób może błędnie obliczyć procentowy udział przychodu ze sprzedaży mikserów, nie biorąc pod uwagę całkowitych przychodów ze sprzedaży. Na przykład, wybierając 40% jako odpowiedź, można było założyć, że przychód mikserów jest jedynie odzwierciedleniem ich wartości względem wyrobów o niższych przychodach, co jest błędne w kontekście analizy całkowitych przychodów. Również odpowiedź 20% może być wynikiem błędnego obliczenia, w którym uwzględniono tylko miksery oraz opiekacze, co nie odzwierciedla rzeczywistej struktury przychodów. Inna możliwa pomyłka to zignorowanie faktu, że całkowity przychód wynosi 200 000 zł, a nie wyłącznie suma wartości mikserów. Użytkownicy mogą także mylnie przyjmować, że przychody z innych produktów w znacznym stopniu wpływają na procentowy udział mikserów, co jest nieprawdziwe. Kluczowe jest zrozumienie, że każda analiza wymaga uwzględnienia wszystkich danych dostępnych w danym kontekście. Praktyczne podejście do analizy przychodów powinno opierać się na wnikliwym badaniu struktury przychodów i ich wpływu na całościowy wynik finansowy przedsiębiorstwa. Niewłaściwe podejście do tego zagadnienia może prowadzić do błędnych decyzji strategicznych, co podkreśla konieczność dokładnego przeliczania i analizy danych finansowych.

Pytanie 29

Jerzy Goździkowski nabył do swojej hurtowni kasę fiskalną o wartości początkowej 10 000 zł. Stawka amortyzacyjna dla kasy fiskalnej wynosi 20%. Po trzech latach dokonywania odpisów według metody liniowej, jaka będzie wartość bieżąca kasy fiskalnej?

A. 3 000 zł

B. 5 000 zł

C. 4 000 zł

D. 6 000 zł

Wartość bieżąca kasy fiskalnej po trzech latach nie wynosi odpowiednio 6000 zł, 3000 zł lub 5000 zł, co jest wynikiem błędnego obliczenia odpisów amortyzacyjnych. W przypadku pierwszej z wymienionych wartości, 6000 zł, można zauważyć, że ktoś może błędnie założyć, że amortyzacja jest naliczana na podstawie innej stawki lub może pomylić całkowite odpisy z wartością bieżącą. Z kolei wartość 3000 zł mogłaby wynikać z mylnego przekonania, że amortyzacja jest naliczana w inny sposób, np. z mylnym rozumieniem wartości początkowej lub stawki amortyzacyjnej. Z kolei 5000 zł można uznać za wynik niepoprawnego dodawania lub założenia błędnych wartości rocznych odpisów. Wszystkie te odpowiedzi wskazują na typowe błędy, jakie mogą wystąpić przy obliczaniu amortyzacji, takie jak niepoprawne założenia dotyczące stawki, błędne dodawanie wartości odpisów lub ignorowanie możliwości obliczenia wartości bieżącej aktywów. Kluczowe jest zrozumienie, że amortyzacja liniowa polega na równomiernym rozłożeniu kosztu aktywów na przewidywany okres ich użyteczności, a nie na arbitralnym ustalaniu wartości bieżącej bez uwzględnienia rzeczywistych odpisów. Dlatego konieczne jest dokładne przestrzeganie zasad rachunkowości oraz stosowanie odpowiednich metod i stawek amortyzacyjnych, aby uzyskać wiarygodne wyniki finansowe.

Pytanie 30

Która z metod amortyzacji aktywów trwałych prowadzi do szybkiego i przyspieszonego rozliczania amortyzacji w początkowych latach ich użytkowania?

A. Progresywna

B. Liniowa

C. Naturalna

D. Degresywna

Metoda amortyzacji liniowej, naturalnej i progresywnej nie daje możliwości szybkiego odpisywania w pierwszych latach, co jest nieco problematyczne. Metoda liniowa, która jest najczęściej używana, rozkłada wartość środka trwałego równomiernie przez cały czas jego użytkowania. To może być korzystne dla firm, które lubią mieć stabilne i przewidywalne odpisy, ale nie daje możliwości na szybką amortyzację. Metoda naturalna, co prawda stosowana rzadziej, uzależnia amortyzację od faktycznego zużycia, czyli także nie za bardzo sprzyja szybkim odpisom. Metoda progresywna, która zwiększa odpisy w miarę używania, też nie jest zbyt popularna i nie przyspiesza amortyzacji na początku. Często ludzie myślą, że te metody są lepsze od degresywnej, ale nie biorą pod uwagę specyfiki środka trwałego i sytuacji finansowej firmy. Ważne jest, żeby dobrze zrozumieć, kiedy która metoda jest najlepsza, bo to klucz do podejmowania mądrych decyzji finansowych.

Pytanie 31

Osoby, które przez cały rok podatkowy pozostawały w małżeństwie, a ich majątek był wspólny, mają możliwość złożenia wspólnego zeznania podatkowego na formularzu

A. PIT-37

B. PIT-16/PIT-16S

C. PIT-11

D. PIT-28/PIT-28S

Prawidłowa odpowiedź to PIT-37, który jest przeznaczony dla osób fizycznych osiągających dochody z pracy, zleceń oraz innych źródeł, w tym wspólnie z małżonkiem. Osoby pozostające w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, korzystające ze wspólności majątkowej, mają prawo złożyć wspólne zeznanie podatkowe. Taki sposób rozliczenia może przynieść korzyści podatkowe, na przykład poprzez możliwość skorzystania z tzw. odliczenia wspólnego. Ważne jest, aby przed złożeniem formularza, upewnić się, że wszystkie przychody obu małżonków są ujęte w zeznaniu oraz że spełnione są inne wymogi, takie jak nieprzekroczenie limitów dochodowych. Przykładem może być sytuacja, gdy jeden z małżonków zarabia znacznie więcej, a drugi nie osiąga dochodów. Wspólne rozliczenie może zredukować zobowiązania podatkowe, co jest korzystne dla obu stron. Praktyka ta jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego, które promują wspólne rozliczenie małżonków jako formę wsparcia rodzinnego.

Pytanie 32

W magazynie materiałów budowlanych, podczas przeprowadzania inwentaryzacji, ustalono, że znajdują się zapasy 2 000 kg cementu oraz 3 000 kg wapna budowlanego. Zgodnie z zapisami w kartotekach magazynowych zapasy wynoszą:
- cement 2 100 kg
- wapno budowlane 2 800 kg W zarejestrowanym arkuszu różnic inwentaryzacyjnych zidentyfikowano

A. wyłącznie nadwyżkę wapna budowlanego 200 kg

B. tylko niedobór cementu 100 kg

C. niedobór cementu 100 kg oraz nadwyżkę wapna budowlanego 200 kg

D. nadwyżkę cementu 100 kg oraz niedobór wapna budowlanego 200 kg

Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z nieprecyzyjnej analizy dostępnych danych oraz błędnych założeń dotyczących stanu zapasów. W przypadku stwierdzenia jedynie nadwyżki wapna budowlanego 200 kg, nie uwzględnia się kluczowego aspektu, jakim jest niedobór cementu. Ignorowanie niedoborów może prowadzić do poważnych problemów w łańcuchu dostaw, w tym do opóźnień w realizacji projektów budowlanych. Z kolei stwierdzenie, że istnieje tylko niedobór cementu 100 kg, pomija istotny fakt, że jednocześnie występuje nadwyżka wapna, co powinno być uwzględnione w analizie. Takie podejście może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie zamówień materiałów oraz do niewłaściwego zarządzania zapasami. Utrzymanie przejrzystości danych i ich poprawnej interpretacji jest kluczowe w każdej organizacji zajmującej się materiałami budowlanymi. Warto zwrócić uwagę, że w inwentaryzacji nie tylko ilość, ale również jakość zapasów powinna być sprawdzana, co stanowi integralną część administracji magazynowej. Niezrozumienie tych zagadnień może prowadzić do zwiększenia kosztów operacyjnych i obniżenia efektywności pracy całego zespołu.

Pytanie 33

Jaka jest odpowiedzialność finansowa względem różnicy pomiędzy składką na ubezpieczenie zdrowotne, która wynosi 9% podstawy, a częścią 7,75%, która jest odliczana od zaliczki na podatek dochodowy pracownika?

A. Zakład Ubezpieczeń Społecznych

B. Pracownik z wynagrodzenia

C. Urząd Skarbowy

D. Pracodawca poza listą płac

Odpowiedzi, które mówią, że to pracodawca, Urząd Skarbowy czy ZUS pokrywają różnicę między składką pobraną a odliczoną, są po prostu błędne. Prawda jest taka, że pracodawca odprowadza składki zdrowotne, ale to nie on pokrywa tę różnicę. To pracownik jest odpowiedzialny za składki zdrowotne, co wynika z polskich przepisów. Urząd Skarbowy też nie ma z tym nic wspólnego, bo jego rola to ściąganie podatków, a ZUS tylko wypłaca świadczenia na podstawie tych składek. Często się pojawiają błędne przekonania na temat odpowiedzialności finansowej, które mogą wynikać z braku wiedzy na temat przepisów. Ważne jest, żeby pracownicy zdawali sobie sprawę, że ich wynagrodzenie netto obejmuje nie tylko podatki, ale i składki na ubezpieczenie zdrowotne, co wpływa na ich osobiste finanse. Wiedza o tym, jak to wszystko działa, jest kluczowa w planowaniu budżetu.

Pytanie 34

Do zadań ministra finansów należy między innymi

A. prowadzenie egzekucji administracyjnej w zakresie należności pieniężnych

B. rejestrowanie podatników oraz przyjmowanie deklaracji dotyczących podatków

C. ustalanie oraz pobieranie podatku od towarów i usług w związku z importem towarów

D. opracowywanie, wdrażanie i nadzorowanie realizacji budżetu państwowego

Odpowiedź dotycząca opracowywania, wykonywania i kontrolowania realizacji budżetu państwa jest poprawna, ponieważ minister finansów pełni kluczową rolę w zarządzaniu finansami publicznymi. Jego zadania obejmują tworzenie projektu budżetu, który odzwierciedla politykę rządu w zakresie wydatków i dochodów. W praktyce, minister finansów analizuje dane finansowe, przewiduje przyszłe dochody oraz planuje wydatki, aby zapewnić równowagę budżetową. Kontrola realizacji budżetu obejmuje monitorowanie wydatków oraz dochodów, co jest niezbędne do oceny efektywności polityki finansowej. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują transparentność procesu budżetowego oraz regularne raportowanie o stanie budżetu, co pozwala na odpowiedzialne zarządzanie finansami publicznymi i zaufanie obywateli do instytucji państwowych.

Pytanie 35

W pierwszym kwartale bieżącego roku firma posiadała średni zapas towarów na poziomie 50 000,00 zł oraz uzyskała przychód ze sprzedaży towarów wynoszący 450 000,00 zł. Ile razy miało miejsce obroty zapasami w I kwartale bieżącego roku?

A. 30 razy

B. 3 razy

C. 10 razy

D. 9 razy

Obliczanie obrotu zapasami jest procesem, który wymaga zrozumienia podstawowych zasad zarządzania zapasami i przychodami. W przypadku podania nieprawidłowych wyników, takich jak 3, 10 czy 30 razy, można wskazać na kilka typowych błędów myślowych. Na przykład, w przypadku wyniku 3 razy, może to wynikać z błędnego zrozumienia pojęcia obrotu zapasami. Możliwe, że osoba, która udzieliła takiej odpowiedzi, nie uwzględniła pełnego obrazu przychodu i nieprawidłowo oceniła, że zapas był znacznie wyższy niż w rzeczywistości. Podobnie, odpowiedź 10 razy może sugerować, że przychód był podstawiany na wyższym poziomie niż rzeczywisty, co w praktyce nie odzwierciedla rzeczywistości w finansach firmy. Odpowiedź 30 razy wskazuje na skrajne zrozumienie tematu, ponieważ obrót zapasami na poziomie 30 razy w tak krótkim okresie byłby niezwykle trudny do osiągnięcia, a często nierealistyczny. Tego typu wyniki mogą również sugerować brak zrozumienia, że zbyt wysoki obrót zapasami może prowadzić do problemów, takich jak wyczerpanie towarów lub utrata klientów. W kontekście dobrych praktyk, ważne jest, aby przedsiębiorstwa regularnie monitorowały obrót zapasami, ale również dokonywały analizy przyczyn, jeśli wyniki wskazują na wartości odbiegające od normy.

Pytanie 36

W magazynie towary są wydawane i wyceniane metodą FIFO (pierwsze weszło-pierwsze wyszło). W magazynie stan towaru X na dzień 1 grudnia wynosił 0. W grudniu zakupiono i przyjęto do magazynu następujące ilości towaru X, podane w tabeli. Dnia 14 grudnia 2014 r. wydano odbiorcy 400 sztuk towaru X na podstawie dowodu Wz-Wydanie zewnętrzne. Ustal wartość wydanego z magazynu towaru X.

Zestawienie zakupu towaru X w miesiącu grudniu 2014 r.
Data	Dowód	Ilość	Cena (w zł/szt.)	Wartość (w zł)
06.12.2014	PZ 1/2014	100 szt.	11	1 100,00
10.12.2014	PZ 2/2014	200 szt.	12	2 400,00
12.12.2014	PZ 3/2014	300 szt.	10	3 000,00

A. 3 600 zł

B. 4 500 zł

C. 3 800 zł

D. 6 500 zł

Wybór innej wartości wynika najczęściej z niepełnego zrozumienia zasady działania metody FIFO oraz błędnego podsumowania wartości wydanych towarów. Odpowiedzi 6 500 zł oraz 3 800 zł mogą sugerować, że uwzględniono nieprawidłowe ceny lub ilości. Przy metodzie FIFO istotne jest ścisłe przestrzeganie kolejności zakupów i wydania towarów, co oznacza, że najpierw wydawany jest towar, który najwcześniej trafił do magazynu. Przykładowo, jeśli ktoś obliczył wartość wydanego towaru na podstawie innych kombinacji cen, mógł pominąć fakt, że wydanie 400 sztuk wymagało uwzględnienia najpierw 100 sztuk po 11 zł, potem 200 sztuk po 12 zł, a na końcu 100 sztuk po 10 zł. To prowadzi do powszechnego błędu, w którym całościowa wartość wydania nie jest zgodna z rzeczywistymi transakcjami. Ostatecznie, niewłaściwe podejście do klasyfikacji i sumowania wartości prowadzi do niepoprawnych wniosków, co jest niezgodne z dobre praktykami w zarządzaniu zapasami i może wpływać na raportowanie finansowe przedsiębiorstwa. Zatem kluczowe jest zrozumienie i stosowanie poprawnych zasad dotyczących wyceny i wydawania towarów, aby uniknąć nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 37

W zależności od częstości oraz czasu wykonywania, analizę dzieli się na

A. ogólną i szczegółową

B. ciągłą i okresową

C. funkcjonalną i decyzyjną

D. odcinkową i kompleksową

Analiza ogólna i szczegółowa mówi raczej o tym, jak dużo szczegółów bierzemy pod uwagę w badaniach i nie ma nic wspólnego z częstotliwością analiz. Ogólna daje nam szerokie spojrzenie na sytuację, a szczegółowa koncentruje się na konkretach danego problemu. Wybierając tę odpowiedź, można pomylić pojęcia i uznać, że częstotliwość ma coś wspólnego z poziomem detali, co może wprowadzić w błąd. Podejście funkcjonalne i decyzyjne też nie odnosi się do częstości analiz, ale bardziej do ich funkcji w podejmowaniu decyzji. Analiza funkcjonalna skupia się na określonym obszarze działalności firmy, a decyzyjna pomaga w podejmowaniu decyzji, bazując na danych. Ostatnia z odpowiedzi, odcinkowa i kompleksowa, również nie dotyczy kryteriów czasowych, tylko raczej zakresu analizy. Odcinkowe podejście to jakby analiza w wydzielonych segmentach, a kompleksowe to spojrzenie całościowe na temat. Te błędne odpowiedzi pokazują, jak ważne jest zrozumienie kontekstu w analizach i jak łatwo można się pomylić, jeśli nie rozróżniamy różnych aspektów analizy danych.

Pytanie 38

Zakład kosmetyczny zlecił zewnętrznej firmie wykonanie analizy SWOT. W analizie tej atrakcyjna lokalizacja, posiadanie własnego lokalu usługowego oraz wykwalifikowany zespół zostaną przedstawione jako

A. mocne strony

B. słabe strony

C. zagrożenia

D. szanse

W analizie SWOT, mocne strony (ang. strengths) odnoszą się do wewnętrznych cech organizacji, które stanowią jej przewagę konkurencyjną. W przypadku zakładu kosmetycznego, atrakcyjna lokalizacja pozwala na łatwy dostęp klientów, co może znacząco zwiększyć liczbę odwiedzin i tym samym przychody. Posiadanie własnego lokalu usługowego oznacza większą kontrolę nad jakością świadczonych usług oraz komfortem klientów, co jest kluczowe w branży beauty. Wykwalifikowany personel to kolejny ważny atut, gdyż dobrze wyszkoleni pracownicy potrafią skutecznie doradzać klientom oraz wykonywać usługi na wysokim poziomie, co wpływa na reputację zakładu. Te trzy elementy wchodzą w skład mocnych stron, które w analizach SWOT powinny być odpowiednio podkreślane, aby wykorzystać ich potencjał w strategii rozwoju firmy. Zastosowanie tej analizy może pomóc w lepszym planowaniu działań marketingowych oraz w zwiększeniu efektywności operacyjnej.

Pytanie 39

Zdefiniowany proces konstruowania długofalowej strategii, mający na celu identyfikację oraz realizację celów organizacji, którego rezultaty działań mają charakter trwały i są trudne do cofnięcia, zazwyczaj przygotowywany na okres przekraczający 5 lat, to plan

A. strategiczny

B. bieżący

C. taktyczny

D. operacyjny

Wybór odpowiedzi taktyczny, operacyjny lub bieżący wskazuje na nieporozumienie w zakresie terminologii związanej z planowaniem w organizacjach. Plan taktyczny koncentruje się na krótkoterminowych celach i działaniach, które są bardziej elastyczne i mogą być dostosowywane w miarę potrzeb. Przykładowo, organizacja może podjąć decyzję o zwiększeniu produkcji w krótkim okresie, w odpowiedzi na nagły wzrost popytu. Podejście operacyjne dotyczy z kolei codziennych działań i procedur, które wspierają realizację planów taktycznych i strategicznych, takich jak zarządzanie zasobami i harmonogramowanie zadań. Plany bieżące z kolei skupiają się na natychmiastowych działaniach i problemach, które wymagają szybkiej reakcji. Typowym błędem myślowym przy wyborze niepoprawnych odpowiedzi jest mylenie poziomów planowania oraz ich czasowego horyzontu. Każdy z tych typów planowania ma swoje unikalne cechy i zastosowania, a ich mylne traktowanie może prowadzić do nieefektywnego zarządzania oraz braku spójności w realizacji celów organizacji. Prawidłowe zrozumienie różnicy między planem strategicznym a innymi typami planów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania i realizacji długofalowych celów organizacyjnych.

Pytanie 40

Przedsiębiorca będący czynnym podatnikiem VAT i prowadzący wyłącznie sprzedaż opodatkowaną, nabył towary na podstawie wystawionej faktury. W której kolumnie oraz jaką kwotę z tej faktury powinien ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów?

A. W kolumnie 13. Pozostałe wydatki – wartość netto

B. W kolumnie 13. Pozostałe wydatki – wartość brutto

C. W kolumnie 10. Zakup towarów handlowych i materiałów według cen zakupu – wartość netto

D. W kolumnie 10. Zakup towarów handlowych i materiałów według cen zakupu – wartość brutto

Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z nieporozumienia w zakresie zasad księgowania oraz różnic między wartościami netto i brutto. Zapisanie wartości brutto w kolumnie pozostałych wydatków jest nieprawidłowe, ponieważ VAT, który jest częścią wartości brutto, nie powinien być ujmowany w kosztach uzyskania przychodu, gdyż przedsiębiorca jako podatnik VAT ma prawo do jego odliczenia. Oznacza to, że do podatkowej księgi przychodów i rozchodów powinny być wprowadzane tylko wydatki netto, które rzeczywiście obciążają firmę. Ujęcie wartości brutto w kolumnie pozostałych wydatków łamałoby zasady rachunkowości, prowadząc do zawyżenia kosztów i skutkowałoby błędnym rozliczeniem podatku dochodowego. Takie błędy mogą wynikać z braku zrozumienia mechanizmu działania VAT oraz systemu księgowego. Ponadto, ewidencjonowanie zakupów w niewłaściwych kolumnach może prowadzić do problemów w przypadku kontroli skarbowej, co podkreśla znaczenie staranności w prowadzeniu dokumentacji finansowej. Kluczowe jest, aby przedsiębiorcy byli świadomi odpowiednich przepisów oraz praktyk rachunkowych, co umożliwia nie tylko prawidłowe rozliczenia, ale również optymalizację obciążeń podatkowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej