Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 19:49
  • Data zakończenia: 17 grudnia 2025 19:56

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W bazie MySQL zdefiniowano podczas tworzenia tabeli pole id. Wpis AUTO_INCREMENT oznacza, że

id int NOT NULL AUTO_INCREMENT
A. wartości tej kolumny będą automatycznie tworzone w trakcie dodawania nowego rekordu do bazy
B. kolumna id będzie mogła przyjmować wartości: NULL, 1, 2, 3, 4 i tak dalej
C. możliwe jest wprowadzenie rekordu z dowolną wartością dla kolumny id
D. wartość kolumny id zostanie automatycznie przypisana przez system i będzie to przypadkowo wygenerowana liczba całkowita
Odpowiedź jest poprawna, ponieważ w MySQL, gdy pole jest zdefiniowane jako AUTO_INCREMENT, oznacza to, że wartości tego pola będą automatycznie generowane przez system podczas dodawania nowych rekordów. Mechanizm ten jest szczególnie przydatny w przypadku identyfikatorów, ponieważ zapewnia unikalne wartości bez konieczności ręcznego ich przypisywania. Na przykład, jeśli do tabeli dodamy nowy rekord, a ostatni zarejestrowany identyfikator wynosił 5, to nowy rekord będzie miał pole 'id' ustawione na 6. Dzięki temu proces dodawania rekordów jest znacznie uproszczony i zautomatyzowany. Warto zauważyć, że pole AUTO_INCREMENT zwykle powinno być zdefiniowane jako klucz główny (PRIMARY KEY), co dodatkowo zapewnia unikalność wpisów oraz ich szybkie wyszukiwanie. W kontekście standardów branżowych, korzystanie z AUTO_INCREMENT to praktyka, która zwiększa efektywność operacji na bazach danych, zwłaszcza w aplikacjach o dużym obciążeniu, gdzie wiele rekordów jest dodawanych jednocześnie.

Pytanie 2

W C++ stworzono zmienną: char zm1;. Jak można przypisać do niej wartość, zgodnie ze składnią tego języka?

A. zm1[2] = 32
B. zm1 == 0x35
C. zm1 = 'w'
D. zm1 = "wiadro"
Odpowiedź 'zm1 = 'w';' jest prawidłowa, ponieważ w języku C++ zmienna typu char służy do przechowywania pojedynczego znaku. Przypisując wartość 'w', używamy pojedynczych apostrofów, co jest zgodne z syntaktyką C++. Przykładowo, możemy wykorzystać tę zmienną w programie do przechowywania litery, która następnie będzie mogła być użyta w różnych operacjach, takich jak wyświetlenie na ekranie czy do porównań. W dobrych praktykach programowania ważne jest, aby zmienne były odpowiednio zdefiniowane i przypisywane zgodnie z ich typami. Użycie char jest zalecane w sytuacjach, gdy potrzebujemy efektywnego przechowywania znaków, co jest kluczowe w optymalizacji pamięci. Innym przykładem może być tworzenie prostych gier tekstowych, w których każdy znak ma swoje znaczenie i wpływa na logikę gry. Oprócz tego, warto wspomnieć, że w C++ istnieją różne typy danych do przechowywania tekstów, jak string, ale dla pojedynczych znaków char jest najodpowiedniejszym typem.

Pytanie 3

Jakie zagadnienie powinno być uwzględnione w dokumentacji użytkownika aplikacji?

A. Charakterystyka użytej technologii oraz bibliotek
B. Opis zastosowanych algorytmów w kodzie
C. Wyjaśnienie działania funkcji systemu
D. Szczegóły dotyczące kodu źródłowego
Opis obsługi funkcji systemu jest kluczowym elementem dokumentacji użytkownika, ponieważ umożliwia użytkownikom zrozumienie, jak korzystać z aplikacji i jej funkcji w praktyce. Dobrze przygotowany opis powinien być zrozumiały, przystępny i dostosowany do poziomu wiedzy docelowych użytkowników. Przykładowo, w aplikacji do zarządzania projektami, dokumentacja użytkownika powinna zawierać instrukcje dotyczące dodawania zadań, przydzielania ich członkom zespołu oraz śledzenia postępów. Takie podejście zwiększa efektywność użytkowania, co jest zgodne z dobrymi praktykami w tworzeniu dokumentacji, które podkreślają znaczenie dostarczania jasnych informacji o funkcjonalności aplikacji. Ponadto, opis funkcji powinien być aktualizowany wraz z rozwojem systemu, aby zapewnić, że użytkownicy mają dostęp do najnowszych informacji. Warto również uwzględnić przykłady zastosowania funkcji, co ułatwi użytkownikom ich zrozumienie i wdrożenie w codziennej pracy.

Pytanie 4

Aby ustawić tło na stronie www należy użyć polecenia

A. <body background=""></body>
B. <bgcolor=""></bgcolor>
C. <body bgcolor=""></body>
D. <background=""></background>
Aby ustawić tło na stronie internetowej, należy użyć atrybutu bgcolor w znaczniku <body>. Jest to starożytna metoda definiowania koloru tła, która jest zgodna z wcześniejszymi standardami HTML. Atrybut bgcolor przyjmuje wartość w postaci koloru w formie nazwy, hexadecymalnej lub RGB. Na przykład, <body bgcolor='#FF5733'></body> ustawi pomarańczowe tło. Pomimo że ta metoda działa, w dzisiejszych czasach zaleca się korzystanie z CSS, co umożliwia bardziej zaawansowane i elastyczne style. Zamiast polegać na atrybucie HTML, można zastosować regułę CSS: body { background-color: #FF5733; }. Użycie CSS nie tylko poprawia organizację kodu, ale także zwiększa dostępność i responsywność strony. Dlatego, chociaż atrybut bgcolor jest poprawny, warto skupić się na nowoczesnych metodach stylizacji, które są zgodne z aktualnymi standardami W3C i są bardziej przyszłościowe.

Pytanie 5

W HTML, aby utworzyć hiperłącze, które otworzy się w nowej karcie przeglądarki, należy użyć atrybutu

A. rel = "external"
B. rel = "prev"
C. target = "_blank"
D. target = "_new"
Atrybut target="_blank" to standard w HTML, który pozwala otwierać linki w nowej karcie przeglądarki. W praktyce jest to bardzo popularne rozwiązanie, bo dzięki temu użytkownik może sobie przeglądać stronę, a jednocześnie otworzyć coś nowego. Działa to tak, że jeśli dodasz ten atrybut do linku, przeglądarka po prostu otworzy go w nowej karcie lub oknie - to już zależy od ustawień. To naprawdę przydaje się, gdy linkujesz do dokumentacji, stron zewnętrznych albo mediów społecznościowych, gdzie chcesz, żeby użytkownik nie musiał zamykać tego, co aktualnie ogląda. Ale uwaga! Trzeba z tym atrybutem uważać i stosować go z głową, bo czasem lepiej dać użytkownikowi wybór, czy chce otworzyć link w nowej karcie, czy nie, żeby nie czuł się zdezorientowany.

Pytanie 6

W języku HTML, dane dotyczące autora, opisu oraz słów kluczowych strony powinny być zamieszczone

A. pomiędzy znacznikami <head> i </head>, w znaczniku <meta>
B. pomiędzy znacznikami <body> i </body>, w znaczniku <html>
C. pomiędzy znacznikami <body> i </body>, w znaczniku <meta>
D. pomiędzy znacznikami <head> i </head>, w znaczniku <style>
W HTML informacje dotyczące autora, streszczenia i słów kluczowych strony powinny być umieszczone pomiędzy znacznikami <head> i </head>, w znaczniku <meta>. Znacznik <head> jest przeznaczony do przechowywania metadanych strony, które nie są wyświetlane bezpośrednio na stronie, ale są istotne dla przeglądarek internetowych oraz wyszukiwarek. Informacje te pomagają w indeksowaniu strony, co ma kluczowe znaczenie dla SEO. Przykładowe metadane to <meta name='author' content='Imię Nazwisko'>, które wskazuje autora treści, <meta name='description' content='Opis strony'>, które dostarcza krótkie streszczenie jej zawartości oraz <meta name='keywords' content='słowo1, słowo2'>, które definiuje słowa kluczowe związane z treścią. Umieszczanie tych informacji w sekcji <head> jest standardem w HTML, co zapewnia ich poprawne rozpoznanie przez roboty wyszukiwarki, a także pozwala na odpowiednie wyświetlanie w wynikach wyszukiwania. Dlatego kluczowe jest, aby stosować się do tych zaleceń, aby poprawić widoczność strony w Internecie.

Pytanie 7

Podczas walidacji strony napotkano błąd. Co to oznacza?

Ilustracja do pytania
A. w atrybucie charset dopuszczalna jest wyłącznie wartość "utf-8"
B. oznaczenie ISO-8859-2 jest nieprawidłowe
C. znacznik meta nie zawiera atrybutu charset
D. określenie kodowania znaków musi być zapisane bez użycia myślników
Odpowiedź jest poprawna ponieważ współczesne standardy tworzenia stron internetowych wymagają kodowania znaków w formacie UTF-8. Specyfikacja HTML5 zaleca używanie UTF-8 jako domyślnego kodowania ze względu na jego wszechstronność i szerokie wsparcie dla różnych znaków i symboli. UTF-8 jest kompatybilny z wieloma językami i zapewnia, że strony internetowe będą prawidłowo wyświetlane na różnych urządzeniach i przeglądarkach. Korzystanie z UTF-8 eliminuje również problemy związane z niepoprawnym wyświetlaniem znaków specjalnych co jest częstym problemem w kodowaniach takich jak ISO-8859-2. W praktyce oznacza to że wszystkie nowe projekty stron internetowych powinny deklarować kodowanie UTF-8 w znaczniku meta. Na przykład poprawnie zdefiniowany znacznik wyglądałby następująco meta charset="utf-8". Dobrym podejściem jest również upewnienie się że zarówno pliki HTML jak i serwer są zgodne z tym ustawieniem co zapobiega potencjalnym konfliktom Użycie UTF-8 zgodne jest z najlepszymi praktykami branżowymi wspierającymi tworzenie dostępnych i zróżnicowanych treści internetowych.

Pytanie 8

Jaką funkcję pełni program debugger?

A. analizy działającego programu w celu wykrycia błędów
B. przekładania kodu napisanego w języku wyższego poziomu na język maszynowy
C. badania kodu źródłowego w celu wykrycia błędów składniowych
D. interpretacji kodu w ramach wirtualnej maszyny Java
Debugger jest narzędziem, które pozwala na analizowanie i monitorowanie działania programów w trakcie ich wykonywania. Jego głównym celem jest lokalizacja błędów, co jest kluczowe w procesie programowania. Umożliwia on programiście śledzenie wartości zmiennych, monitorowanie stanu aplikacji oraz identyfikowanie momentów, w których występują błędy. Dobre praktyki wskazują, że regularne korzystanie z debuggersów w procesie developmentu przyczynia się do wczesnego wykrywania problemów, co z kolei redukuje koszty i czas potrzebny na naprawę. Na przykład, w przypadku aplikacji webowych, debugger może pomóc w analizie, dlaczego dany fragment kodu nie działa tak, jak oczekiwano, umożliwiając programiście zatrzymanie wykonania w konkretnym punkcie oraz sprawdzenie stanu aplikacji. Współczesne środowiska programistyczne, takie jak Visual Studio czy IntelliJ IDEA, oferują rozbudowane funkcje debugowania, które są nieocenione w codziennej pracy programisty.

Pytanie 9

Po wykonaniu poniższego fragmentu kodu w języku C/C++, zmiennej o nazwie zmienna2 przypisany zostanie

int zmienna1 = 158;
int *zmienna2 = &zmienna1;
A. adres zmiennej o nazwie zmienna1 zostanie przypisany
B. wartość przechowywana w zmienna1 zostanie przypisana jako zamieniona na łańcuch
C. ta sama wartość, którą zawiera zmienna1, zostanie przypisana
D. liczba w kodzie binarnym, która odpowiada wartości przechowywanej w zmienna1, zostanie przypisana
W przedstawionym kodzie zmiennej o nazwie zmienna2 przypisywany jest adres zmiennej zmienna1, co jest typowym działaniem przy pracy z wskaźnikami w języku C/C++. Wskaźniki są zmiennymi, które przechowują adresy innych zmiennych. W przypadku użycia operatora & przed zmienną zmienna1, otrzymujemy jej adres w pamięci. Przykładowo, jeśli chcemy przekazać zmienną do funkcji, ale nie chcemy kopiować jej wartości, możemy użyć wskaźników, co jest wydajniejsze, zwłaszcza w przypadku dużych struktur czy obiektów. Pomaga to także w implementacji złożonych struktur danych, takich jak listy, drzewa czy grafy. Znajomość wskaźników jest kluczowa dla programistów w C/C++, jednocześnie umożliwiając optymalizację kodu oraz efektywne zarządzanie pamięcią, co jest zgodne z najlepszymi praktykami programowania.

Pytanie 10

Rodzaj zmiennej w języku JavaScript

A. powinien być zadeklarowany na początku skryptu
B. następuje poprzez przypisanie wartości
C. istnieje tylko jeden
D. nie występuje
W kontekście języka JavaScript pojawiają się różne nieporozumienia dotyczące zmiennych i ich typów. Nie jest prawdą, że istnieje tylko jeden typ zmiennej w JavaScript. Programowanie w tym języku opiera się na dynamicznym typowaniu, co oznacza, że zmienne mogą przyjmować różne typy danych w czasie działania aplikacji. Stwierdzenie, że zmienna musi być zadeklarowana na początku skryptu, jest również mylące. W praktyce, zmienne można deklarować w dowolnym miejscu w kodzie, a ich zasięg (scope) określa kontekst, w którym zostały zadeklarowane. Z kolei twierdzenie, że zmienne nie występują w JavaScript, jest całkowicie błędne, ponieważ zmienne są kluczowym elementem tego języka, umożliwiającym przechowywanie i manipulowanie danymi. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to nieporozumienia dotyczące zasięgu zmiennych oraz różnic między językami statycznie a dynamicznie typowanymi. Warto podkreślić, że poprawne zrozumienie, jak działają zmienne w JavaScript, jest kluczowe dla efektywnego programowania, a znajomość dynamicznego typowania jest niezbędna dla każdego, kto pragnie tworzyć zaawansowane aplikacje w tym języku.

Pytanie 11

Jakie polecenie pozwala na zwiększenie wartości o jeden w kolumnie RokStudiów w tabeli Studenci dla uczniów, którzy są na roku 1÷4?

A. UPDATE RokStudiow SET RokStudiow++ WHERE RokStudiow < 5
B. UPDATE Studenci SET RokStudiow = RokStudiow+1 WHERE RokStudiow < 5
C. UPDATE Studenci SET RokStudiow WHERE RokStudiow < 5
D. UPDATE Studenci, RokStudiow+1 WHERE RokStudiow < 5

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'UPDATE Studenci SET RokStudiow = RokStudiow+1 WHERE RokStudiow < 5;' jest prawidłowa, ponieważ poprawnie wykorzystuje składnię SQL do aktualizacji wartości w tabeli. W tym przypadku, polecenie zmienia wartość kolumny RokStudiow o jeden dla wszystkich studentów, którzy mają przypisany rok studiów mniejszy niż 5. Użycie 'SET RokStudiow = RokStudiow+1' jest zgodne z zasadą aktualizacji danych, gdzie przypisanie nowej wartości korzysta z obecnej wartości i modyfikuje ją. W praktyce, takie operacje są niezbędne w systemach zarządzania bazami danych, zwłaszcza w kontekście obliczeń związanych z postępem akademickim studentów, a przestrzeganie standardów SQL pomaga w utrzymaniu spójności i integralności danych. Dobrą praktyką jest również wykonanie operacji aktualizacji w sposób, który minimalizuje ryzyko utraty danych oraz zwiększa efektywność zapytań, co jest istotne w dużych bazach danych.

Pytanie 12

Polecenie w języku SQL w formie ALTER TABLE 'miasta' ADD 'kod' text?

A. zmienia nazwę tabeli miasta na kod
B. w tabeli miasta modyfikuje nazwę kolumny kod na text
C. dodaje do tabeli dwie kolumny o nazwach: kod i text
D. wprowadza do tabeli nową kolumnę o nazwie kod typu text
Polecenie ALTER TABLE w języku SQL jest używane do modyfikacji istniejących tabel w bazie danych. W tym przypadku, zapytanie ALTER TABLE 'miasta' ADD 'kod' text; dodaje nową kolumnę o nazwie 'kod' typu tekstowego do tabeli 'miasta'. Typ 'text' w SQL jest używany do przechowywania dużych łańcuchów tekstowych, co czyni go idealnym wyborem, gdy dane w tej kolumnie mogą być różnej długości. Poprawne użycie znaków apostrofu w tym kontekście (zamiast cudzysłowów) jest istotne, ponieważ w niektórych systemach baz danych, takich jak MySQL, apostrofy są używane do definiowania nazw tabel i kolumn. Przy dodawaniu kolumn warto również pamiętać o możliwościach modyfikacji, takich jak określenie wartości domyślnych lub ograniczeń dla nowej kolumny. W praktyce, po wykonaniu tego polecenia, każda istniejąca linia w tabeli 'miasta' będzie miała nową kolumnę 'kod', w której wartości będą domyślnie NULL, dopóki nie zostaną one uzupełnione. Ważne jest, aby przed wykonaniem takich operacji zawsze robić kopie zapasowe danych, aby uniknąć ich utraty.

Pytanie 13

Wykonano następującą kwerendę na tabeli Pracownicy:

SELECT imie FROM pracownicy WHERE nazwisko = 'Kowal' OR stanowisko > 2;

Na tabeli Pracownicy, której wiersze zostały pokazane na obrazie, wykonano przedstawioną kwerendę SELECT. Które dane zostaną wybrane?

idimienazwiskostanowisko
1AnnaKowalska1
2MonikaNowak2
3EwelinaNowakowska2
4AnnaPrzybylska3
5MariaKowal3
6EwaNowacka4
A. Monika, Ewelina, Maria.
B. Anna, Maria, Ewa.
C. Tylko Maria.
D. Tylko Anna.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Gratulacje, udzielona odpowiedź jest prawidłowa! Wykonana kwerenda SQL 'SELECT imie FROM pracownicy WHERE nazwisko = 'Kowal' OR stanowisko > 2;' zwraca imiona pracowników, którzy albo mają nazwisko 'Kowal', albo zajmują stanowisko o numerze większym niż 2. W kontekście przedstawionej tabeli pracowników, taka kwerenda zwróci nam poprawną odpowiedź 'Anna, Maria, Ewa'. To dlatego, że Anna pracuje na stanowisku 3, co jest większe niż 2, Maria ma nazwisko 'Kowal', a Ewa pracuje na stanowisku 4, które jest również większe niż 2. SQL jako język zapytań pozwala na efektywne zarządzanie danymi, niezależnie od skomplikowania zapytania. W praktyce, gdy mamy do czynienia z dużym zbiorem danych, takie zapytania pomagają w szybkim filtrowaniu i dostępie do potrzebnych informacji. Dobrym standardem jest wymyślanie i testowanie zapytań SQL w celu zrozumienia, jakie dane zostaną zwrócone, zanim zapytanie zostanie użyte w prawdziwej aplikacji lub systemie.

Pytanie 14

Zamieszczone zapytanie SQL przyznaje prawo SELECT:

GRANT SELECT ON hurtownia.* TO 'sprzedawca'@'localhost';
A. dla użytkownika root na serwerze localhost
B. do wszystkich kolumn w tabeli hurtownia
C. do wszystkich tabel w bazie hurtownia
D. dla użytkownika root na serwerze sprzedawca
Polecenie GRANT SELECT ON hurtownia.* TO sprzedawca@localhost; nadaje prawo SELECT dla wszystkich tabel w bazie danych o nazwie hurtownia. Symbol * po nazwie bazy oznacza, że uprawnienia dotyczą wszystkich tabel w tej bazie. Jest to popularny sposób przyznawania uprawnień w systemach zarządzania bazami danych takich jak MySQL. Prawidłowe zarządzanie uprawnieniami jest kluczowe w zapewnieniu bezpieczeństwa i efektywności pracy z bazami danych. Przyznanie prawa SELECT oznacza, że użytkownik sprzedawca może odczytywać dane, co jest często stosowane w przypadku użytkowników, którzy potrzebują dostępu do raportów lub analiz. Zgodnie z dobrymi praktykami warto przyznawać minimalny poziom uprawnień niezbędny do wykonywania określonych zadań co chroni przed nieautoryzowanym dostępem lub modyfikacją danych. Przyznając uprawnienia warto także monitorować logi dostępu w celu wykrywania potencjalnych nieprawidłowości. Również istotne jest aby użytkownik localhost miał dostęp tylko z lokalnego serwera co ogranicza ryzyko zdalnych ataków.

Pytanie 15

Jaką instrukcję w JavaScript można uznać za równoważną pod względem funkcjonalności do zaprezentowanej?

Ilustracja do pytania
A. Kod 4
B. Kod 3
C. Kod 1
D. Kod 2
Kod 2 jest poprawny, ponieważ struktura instrukcji warunkowych w JavaScript jest równoważna z wyrażeniem switch przedstawionym w pytaniu. Instrukcja switch pozwala na wykonanie jednej z wielu gałęzi kodu w zależności od wartości wyrażenia, w tym przypadku zmiennej 'dzialanie'. Każdy 'case' w switch odpowiada warunkowi 'if' w strukturze if-else if. W Kodzie 2 każda operacja matematyczna, jak dodawanie czy odejmowanie, jest przypisana do odpowiedniego warunku dzięki zastosowaniu if-else if, co dokładnie odwzorowuje zachowanie switch. Jest to zgodne z dobrą praktyką programistyczną, gdzie wybór między switch a if-else if zależy od przejrzystości i liczby porównywanych przypadków. Kod 2 jest bardziej czytelny, co jest ważne w utrzymywaniu i rozwijaniu kodu produkcyjnego. Praktyczne zastosowanie takiej struktury można znaleźć w budowaniu aplikacji, gdzie decyzje podejmowane są na podstawie wielu możliwych wartości zmiennej.

Pytanie 16

Aplikacja o nazwie FileZilla umożliwia

A. przeprowadzenie testów aplikacji
B. wniesienie bazy danych na stronę CMS Joomla!
C. sprawdzanie poprawności plików HTML oraz CSS
D. publikację witryny internetowej na zdalnym serwerze
FileZilla to popularny program typu FTP (File Transfer Protocol), który umożliwia użytkownikom przesyłanie plików między komputerem a serwerem internetowym. Jego głównym celem jest publikacja stron internetowych na odległych serwerach, co jest kluczowe dla procesu tworzenia i utrzymania stron w sieci. Program obsługuje różne protokoły, takie jak FTP, FTPS oraz SFTP, co zapewnia elastyczność i bezpieczeństwo podczas transferu danych. W praktyce, aby opublikować stronę, użytkownik może przeciągnąć pliki z lokalnego folderu do odpowiedniego katalogu na serwerze, co jest intuicyjne i efektywne. FileZilla wspiera również funkcje takie jak synchronizacja folderów, co pozwala na łatwe aktualizowanie zawartości strony. Zgodnie z branżowymi standardami, korzystanie z odpowiednich narzędzi do przesyłania plików, takich jak FileZilla, jest niezbędne dla każdego dewelopera webowego, aby zapewnić bezpieczeństwo i zgodność z najlepszymi praktykami w zakresie publikacji stron internetowych.

Pytanie 17

Jaką wartość zwróci zapytanie z ramki wykonane na pokazanej tabeli? ```SELECT COUNT(DISTINCT wykonawca) FROM muzyka;```

Ilustracja do pytania
A. 1
B. 3
C. 0
D. 4

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zapytanie SQL SELECT COUNTDISTINCT wykonawca) FROM muzyka; ma na celu zliczenie unikalnych wartości w kolumnie wykonawca tabeli muzyka. W tym przypadku w tabeli są trzy różne wartości w tej kolumnie: Czesław Niemen Stan Borys i Mikołaj Czechowski. Funkcja COUNTDISTINCT zwraca liczbę niepowtarzających się wykonawców co w tym zestawie danych daje wynik 3. Zrozumienie użycia funkcji COUNTDISTINCT jest kluczowe w analizie danych szczególnie gdy chcemy określić liczebność unikalnych elementów w dużych zbiorach danych. To podejście jest szeroko stosowane w raportowaniu i analizach biznesowych gdzie istotne jest zidentyfikowanie niepowtarzalnych wpisów na przykład liczby unikalnych klientów czy produktów w sklepie. Dobre praktyki w SQL obejmują używanie aliasów w celu zwiększenia czytelności zapytań oraz optymalizację wydajności przez właściwe indeksowanie kolumn które są często wykorzystywane w funkcjach zliczających.

Pytanie 18

Jaką szerokość zaplanowano dla treści strony, bazując na podanej definicji CSS?

body {
  border: 2px;
  height: 600px;
  width: 560px;
  box-sizing: border-box;
  margin: 0;
  padding: 0;
}
A. 600 px
B. 560 px
C. 640 px
D. 2 px
Gratulacje, udzieliłeś poprawnej odpowiedzi. W definicji CSS dla elementu body, szerokość ustawiono na 560 px. Właściwość box-sizing: border-box, gwarantuje, że szerokość ta obejmuje również obramowanie. Dlatego, w praktyce, szerokość strony pozostawiona na treść wynosi 560 px. Wartości te są bardzo ważne przy projektowaniu stron internetowych, szczególnie przy tworzeniu responsywnych layoutów, gdzie musimy precyzyjnie kontrolować szerokość i rozmieszczenie elementów. Pamiętaj, że wykorzystanie odpowiednich jednostek i precyzyjne definiowanie wymiarów jest kluczowe dla zachowania poprawnej struktury strony. Dobrym nawykiem jest również stosowanie właściwości box-sizing: border-box, która ułatwia kontrolę nad rozmiarem elementów, zwłaszcza przy komplikowanych układach strony.

Pytanie 19

Która z poniższych funkcji języka PHP zamieni wyraz „kota” na wyraz „mysz” w zdaniu „ala ma kota”?

A. replace("ala ma kota", "kota", "mysz");
B. str_replace("ala ma kota", "kota", "mysz");
C. str_replace( "kota", "mysz", "ala ma kota");
D. replace("kota", "mysz", "ala ma kota");
Funkcja str_replace w języku PHP jest używana do zastępowania fragmentów tekstu w łańcuchach znaków. W przypadku podanego zadania, funkcja ta ma trzy argumenty: pierwszy argument to szukany ciąg ("kota"), drugi argument to ciąg, który ma zastąpić ten szukany ("mysz"), a trzeci argument to łańcuch, w którym ma zostać dokonana zmiana ("ala ma kota"). Dzięki tej funkcji, wynikowym tekstem po zastosowaniu będzie "ala ma mysz", co jest dokładnie tym, co chcemy osiągnąć. W praktyce, str_replace jest często wykorzystywana w aplikacjach webowych do dynamizowania treści, gdzie na przykład użytkownik może podać różne dane, które należy przetworzyć. Stosowanie str_replace jest zgodne z najlepszymi praktykami programowania w PHP – umożliwia łatwe i efektywne manipulowanie danymi tekstowymi, co jest integralną częścią wielu projektów. Dodatkowo, warto zaznaczyć, że str_replace jest funkcją case-sensitive, co oznacza, że rozróżnia wielkość liter, więc stosowanie jej wymaga staranności w kontekście przetwarzania tekstów.

Pytanie 20

W języku SQL, jaki będzie efekt wykonania poniższego zapytania?

ALTER TABLE osoba DROP COLUMN grupa;
A. Zmieniona zostanie nazwa tabeli na grupa.
B. Dodana zostanie kolumna grupa.
C. Usunięta zostanie kolumna grupa.
D. Zmieniona zostanie nazwa kolumny na grupa.
Gratulacje, wybrałeś poprawną odpowiedź. W zaprezentowanym pytaniu skupiliśmy się na instrukcji 'ALTER TABLE' w języku SQL, a dokładniej na jej konkretnej odmianie, tj. 'DROP COLUMN'. Ta instrukcja służy do usunięcia kolumny z istniejącej tabeli. W tym konkretnym przypadku, użyto jej do usunięcia kolumny o nazwie 'grupa' z tabeli 'osoba'. Jest to przydatne narzędzie w przypadku, gdy chcemy usunąć dane z bazy bez usuwania całej tabeli. Pamiętaj jednak o skutkach utraty wszystkich danych z tej kolumny. Zawsze warto zrobić backup bazy danych przed taką operacją. Dobrą praktyką jest także sprawdzenie, jakie inne elementy bazy są zależne od usuwanej kolumny, aby uniknąć niespodziewanych problemów.

Pytanie 21

Baza danych księgarni ma tabelę ksiazki z polami: id, idAutor, tytul, ileSprzedanych oraz tabelę autorzy z polami: id, imie, nazwisko. Jak utworzyć raport dotyczący sprzedanych książek, który zawiera tytuły oraz nazwiska autorów?

A. Zdefiniować relację 1..n między tabelami ksiazki i autorzy, a następnie stworzyć kwerendę łączącą obie tabele
B. stworzyć kwerendę, która wyszukuje tytuły książek
C. utworzyć dwie oddzielne kwerendy: pierwszą, która wyszuka tytuły książek, a drugą, która pobierze nazwiska autorów
D. Ustalić relację 1..1 pomiędzy tabelami ksiazki i autorzy, a następnie stworzyć kwerendę łączącą obie tabele
Zdefiniowanie relacji 1..n między tabelami 'ksiazki' oraz 'autorzy' jest kluczowe dla prawidłowego modelowania danych w bazach danych. Relacja 1..n oznacza, że jeden autor może mieć wiele książek, co jest w pełni zgodne z rzeczywistością w kontekście księgarni. Aby stworzyć raport sprzedanych książek z tytułami i nazwiskami autorów, konieczne jest, aby obie tabele były połączone w sposób umożliwiający łatwy dostęp do danych. Po utworzeniu relacji można skorzystać z kwerendy SQL, która wykorzystuje złączenie (JOIN) do pobrania informacji z obu tabel. Przykładowe zapytanie może wyglądać następująco: SELECT ksiazki.tytul, autorzy.nazwisko FROM ksiazki JOIN autorzy ON ksiazki.idAutor = autorzy.id. Tego typu podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu baz danych, umożliwiając łatwe skalowanie oraz modyfikację w przyszłości.

Pytanie 22

W trakcie edycji grafiki rastrowej w oprogramowaniu obsługującym kanały, dodanie kanału alfa wskazuje na

A. wyostrzenie krawędzi obrazu
B. dodanie warstwy z przezroczystością
C. zwiększenie głębi ostrości obrazu
D. ustalenie prawidłowego balansu bieli
Dodanie kanału alfa w obróbce grafiki rastrowej oznacza wprowadzenie warstwy odpowiedzialnej za przezroczystość obrazu. Kanał alfa rozszerza możliwości tradycyjnych obrazów, które składają się tylko z trzech podstawowych kanałów kolorystycznych: czerwonego, zielonego i niebieskiego (RGB). Dzięki kanałowi alfa, każdy piksel w obrazie może mieć przypisaną wartość przezroczystości, co pozwala na tworzenie efektów takich jak cienie, rozmycia, a także na precyzyjne maskowanie elementów w projekcie. Przykładem zastosowania kanału alfa może być tworzenie grafik do użycia w reklamach czy wideo, gdzie elementy muszą być płynnie nałożone na różnorodne tła. W profesjonalnym oprogramowaniu graficznym, takim jak Adobe Photoshop czy GIMP, dodanie kanału alfa jest standardową praktyką w procesie tworzenia i edycji obrazów. Ponadto, tworząc animacje czy interaktywne projekty multimedialne, kanał alfa pozwala na bardziej elastyczne zarządzanie przezroczystością poszczególnych warstw, co jest kluczowe dla finalnego efektu wizualnego.

Pytanie 23

W dokumencie HTML zdefiniowano pewne elementy w klasie o nazwie "nomargin". W celu przeprowadzenia operacji na tych elementach za pomocą języka JavaScript, można wykorzystać funkcję

A. getElement("nomargin")
B. getElementsByClassName("nomargin")
C. getElementById("nomargin")
D. getElementsByTagName("nomargin")
Funkcja getElementsByClassName("nomargin") jest poprawnym sposobem na uzyskanie dostępu do elementów HTML przypisanych do klasy o nazwie 'nomargin'. Jest to metoda dostępna w obiekcie document, która zwraca kolekcję wszystkich elementów, które mają wskazaną klasę. W przeciwieństwie do getElementById, która zwraca pojedynczy element o podanym identyfikatorze, getElementsByClassName zwraca listę, co jest szczególnie przydatne, gdy mamy do czynienia z wieloma elementami oznaczonymi tą samą klasą. Przykładowo, jeśli mamy kilka divów z klasą 'nomargin', możemy w łatwy sposób iterować przez wszystkie z nich i stosować różne operacje, takie jak zmiana stylów czy dodawanie zdarzeń. Używanie tej metody jest zgodne z najlepszymi praktykami, ponieważ pozwala na selekcję grupy elementów, co z kolei wspiera modularność i łatwość zarządzania kodem. Warto również pamiętać, że w przypadku użycia tej metody, zmiany w DOM będą miały wpływ na wszystkie elementy, co może być przydatne w złożonych interfejsach użytkownika.

Pytanie 24

Wskaż stwierdzenie, które jest prawdziwe dla następującej definicji stylu:

<style type="text/css">
<!--
  p {color: blue; font-size: 14pt; font-style: italic}
  a { font-size: 16pt; text-transform: lowercase; }
  td.niebieski { color: blue }
  td.czerwony { color: red }
-->
</style>
A. Akapit będzie transponowany na małe litery.
B. Odnośnik będzie pisany czcionką 14 punktów.
C. Jest to styl lokalny.
D. Zdefiniowano dwie klasy.
Gratulacje, dobrze odpowiedziałeś. W załączonym kodzie CSS zdefiniowano dwie klasy, a mianowicie 'niebieski' i 'czerwony'. Klasy te są przypisane do elementów TD, co oznacza, że komórki tabeli mogą mieć kolor niebieski lub czerwony w zależności od przypisanej klasy. Klasy CSS są jednym z podstawowych sposobów formatowania elementów na stronie internetowej, które pozwalają na stylizowanie grup elementów na podstawie wspólnego identyfikatora klasy. Zamiast formatować każdy element HTML osobno, możemy jednorazowo zdefiniować styl dla klasy, a następnie przypisać tę klasę do dowolnej liczby elementów. To jest zgodne z dobrymi praktykami programowania DRY (Don't Repeat Yourself), co zwiększa czytelność i utrzymanie kodu. W kontekście pytania, każda komórka tabeli przypisana do klasy 'niebieski' lub 'czerwony' będzie miała odpowiednio niebieski lub czerwony kolor.

Pytanie 25

Aby zbudować tabelę, należy wykorzystać polecenie

A. INSERT INTO
B. ALTER TABLE
C. CREATE TABLE
D. CREATE DATABASE

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'CREATE TABLE' jest poprawna, ponieważ to polecenie jest używane w SQL do tworzenia nowych tabel w bazie danych. Tabela to podstawowa jednostka organizacyjna danych, która składa się z wierszy i kolumn, gdzie każda kolumna ma przypisaną określoną datę typu, taką jak integer, varchar, date itd. Przykład użycia tego polecenia to: 'CREATE TABLE pracownicy (id INT PRIMARY KEY, imie VARCHAR(50), nazwisko VARCHAR(50));'. W tym przypadku tworzymy tabelę 'pracownicy', w której znajdują się trzy kolumny: 'id', 'imie' i 'nazwisko'. Ważnym aspektem jest, że przy definiowaniu tabeli należy również określić klucze główne oraz inne ograniczenia, takie jak unikalność czy relacje między tabelami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami projektowania baz danych. Użycie 'CREATE TABLE' pozwala na skuteczne zarządzanie strukturą bazy danych, co jest kluczowe dla jej późniejszej integralności i wydajności.

Pytanie 26

W przedstawionym kodzie PHP, co powinno się wyświetlić zamiast znaków zapytania?

$x = mysql_query('SELECT * FROM mieszkancy');
if(!$x)
echo "???????????????????????";
A. Błąd w trakcie przetwarzania zapytania
B. Zapytanie zostało zrealizowane pomyślnie
C. Niepoprawna nazwa bazy danych
D. Nieprawidłowe hasło do bazy danych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 2 czyli Błąd przetwarzania zapytania jest poprawna ponieważ w kodzie PHP używana jest funkcja mysql_query do wykonania zapytania SQL Funkcja ta zwraca false w przypadku niepowodzenia co oznacza że blok if(!x) zostanie wykonany tylko wtedy gdy wystąpi błąd w przetwarzaniu zapytania Komunikat Błąd przetwarzania zapytania jest więc właściwy ponieważ odzwierciedla sytuację w której zapytanie nie mogło zostać wykonane poprawnie co może być wynikiem wielu czynników takich jak błędy składniowe w zapytaniu brak połączenia z serwerem bazy danych lub nieodpowiednie uprawnienia użytkownika Praktyczne podejście do obsługi błędów w PHP często obejmuje logowanie szczegółowych komunikatów błędów lub przekazywanie ich użytkownikowi w sposób przyjazny dla użytkownika co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie programowania Dodatkowo warto wspomnieć że funkcja mysql_query jest przestarzała i nie jest zalecana do użycia w nowych projektach Zaleca się używanie bardziej nowoczesnych funkcji takich jak mysqli_query lub PDO co poprawia bezpieczeństwo i wydajność aplikacji

Pytanie 27

Aby zmienić strukturę już istniejącej tabeli przy użyciu zapytania SQL, należy użyć kwerendy

A. CREATE TABLE
B. INSERT INTO
C. ALTER TABLE
D. UPDATE

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'ALTER TABLE' jest poprawna, ponieważ ta kwerenda jest używana do modyfikacji struktury istniejącej tabeli w bazach danych SQL. Dzięki komendzie ALTER TABLE można dodawać nowe kolumny, usuwać istniejące kolumny, zmieniać typy danych kolumn, a także modyfikować ograniczenia (constraints) dotyczące tabeli. Dla przykładu, aby dodać nową kolumnę 'wiek' do tabeli 'pracownicy', można użyć następującej kwerendy: 'ALTER TABLE pracownicy ADD wiek INT;'. Warto również wspomnieć, że ALTER TABLE może być używane w różnych systemach zarządzania bazami danych, takich jak MySQL, PostgreSQL czy SQL Server, co czyni go uniwersalnym narzędziem w pracy z bazami danych. Podczas modyfikacji tabeli należy jednak zachować ostrożność, aby nie wprowadzić niezgodności w aplikacjach korzystających z tej tabeli. Praktyką zalecaną jest wykonywanie kopii zapasowej danych przed wprowadzeniem większych zmian. Zrozumienie tej komendy i jej zastosowania jest kluczowe dla efektywnego zarządzania danymi w systemach bazodanowych.

Pytanie 28

Wskaż komendę, która dokonuje aktualizacji danych w tabeli?

A. SELECT
B. UPDATE
C. ALTER
D. CREATE

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "UPDATE" jest jak najbardziej trafna. To takie podstawowe polecenie SQL, które pozwala na aktualizowanie już istniejących danych w tabeli. Możesz dzięki niemu zmienić jeden albo kilka wierszy w tabeli, w zależności od tego, jakie masz kryteria. Na przykład, jeśli mamy tabelę "pracownicy" i chcemy zwiększyć pensję programistów do 6000 zł, wystarczy użyć polecenia: `UPDATE pracownicy SET pensja = 6000 WHERE stanowisko = 'programista';`. To polecenie działa w taki sposób, że modyfikuje dane, ale przy tym dba o integralność, co jest bardzo ważne w pracy z bazami danych. Warto zawsze dodawać klauzulę WHERE, żeby zmiany dotyczyły tylko wybranych wierszy – to pomoże uniknąć sytuacji, w której przypadkiem zmienisz wszystko. Umiejętność korzystania z UPDATE jest naprawdę istotna, jeżeli chcesz efektywnie zarządzać swoimi danymi.

Pytanie 29

Jakie są wyniki wykonania zapytania SQL?

SELECT count(*) FROM Uczniowie WHERE srednia=5;
A. suma ocen uczniów z średnią 5
B. łączna liczba uczniów
C. ilość uczniów, których średnia ocen wynosi 5
D. średnia wszystkich ocen uczniów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zapytanie SQL używa funkcji COUNT aby policzyć liczbę rekordów w tabeli Uczniowie spełniających warunek srednia=5 Klauzula WHERE ogranicza zestaw zliczanych rekordów do tych gdzie średnia ocen ucznia wynosi dokładnie 5 W efekcie wynik zapytania odpowiada liczbie uczniów mających średnią ocen równą 5 Takie podejście jest powszechnie stosowane w analizie danych gdzie wymagane jest określenie liczby jednostek spełniających konkretne kryteria Zastosowanie COUNT w połączeniu z WHERE umożliwia precyzyjną kontrolę nad analizowanym zbiorem danych co jest standardem w wielu systemach bazodanowych Praktyczne zastosowanie tej techniki można spotkać w raportowaniu wyników nauczania generowaniu statystyk czy w analizach biznesowych gdzie kluczowe jest zrozumienie struktury i charakterystyki danych Zapytanie to ilustruje dobrą praktykę pracy z bazami danych polegającą na efektywnym i precyzyjnym formułowaniu zapytań w celu uzyskania wartościowych i precyzyjnych informacji

Pytanie 30

<?php  
$pi = 3.14;
var_dump($pi);
?>
Jakie będzie wyjście po wykonaniu przedstawionego kodu PHP?
A. object(3.14)
B. int(314)
C. float(3.14)
D. string(3)

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'float(3.14)' jest poprawna, ponieważ w kodzie PHP zmienna \$pi została zainicjalizowana jako liczba zmiennoprzecinkowa z wartością 3.14. Funkcja var_dump() służy do wyświetlania typu oraz wartości zmiennej, a w przypadku liczby zmiennoprzecinkowej wynik będzie wskazywał na typ float. Warto zauważyć, że PHP automatycznie rozpoznaje typy zmiennych, a liczby zmiennoprzecinkowe są powszechnie używane w obliczeniach wymagających precyzji, takich jak matematyka finansowa czy fizyka. W kontekście programowania w PHP, dobrym zwyczajem jest korzystanie z funkcji var_dump() podczas debugowania kodu, aby mieć jasny obraz typów danych i ich wartości w danym momencie. W praktyce, dobrze jest również implementować typowanie w PHP 7 i nowszych, co umożliwia lepszą kontrolę nad typami zmiennych, co z kolei prowadzi do bardziej stabilnego i czytelnego kodu. Warto także zwrócić uwagę na zasadę, że odpowiednie typy danych są kluczowe dla wydajności i niezawodności aplikacji, co czyni tę wiedzę szczególnie istotną dla każdego programisty."

Pytanie 31

Przedstawiona w języku C++ definicja typu wyliczeniowego sprawi, że enumerator CZWARTEK będzie równy

enum dni {PONIEDZIALEK = 1, WTOREK, SRODA, CZWARTEK, PIATEK, SOBOTA, NIEDZIELA};
A. liczbie 1
B. liczbie 4
C. napisowi 'CZWARTEK'
D. napisowi "CZWARTEK"

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Definicja typu wyliczeniowego (enum) w języku C++ jest używana do tworzenia zestawu nazwanych stałych, co zwiększa czytelność i organizację kodu. W przypadku podanej definicji enum dni {PONIEDZIALEK = 1, WTOREK, SRODA, CZWARTEK, PIATEK, SOBOTA, NIEDZIELA};, każdy element enumeracji automatycznie przyjmuje wartość całkowitą, zaczynając od podanej wartości dla pierwszego elementu, czyli PONIEDZIALEK = 1. Kolejne elementy, WTOREK, SRODA i CZWARTEK, przyjmują wartości 2, 3 i 4 odpowiednio. Tak więc CZWARTEK, będący czwartym elementem listy, ma przypisaną wartość 4. W praktyce, takie zdefiniowanie dni tygodnia jako enum pozwala na łatwe i zrozumiałe odwoływanie się do dni w kodzie, co ułatwia jego konserwację oraz eliminację błędów. Przy implementacji programów, w których operuje się na dniach tygodnia, korzystanie z typów wyliczeniowych jest powszechną praktyką i jest zgodne ze standardami kodowania, które promują użycie czytelnych i zrozumiałych nazw dla wartości.

Pytanie 32

Aby zliczyć wszystkie wiersze w tabeli Koty, należy wykorzystać zapytanie

A. SELECT COUNT(ROWNUM) FROM Koty
B. SELECT COUNT(*) FROM Koty
C. SELECT COUNT(Koty) AS ROWNUM
D. SELECT ROWNUM() FROM Koty

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby policzyć wszystkie wiersze tabeli Koty, należy skorzystać z polecenia SQL SELECT COUNT(*), które zwraca liczbę wszystkich rekordów w danej tabeli. Funkcja COUNT(*) jest częścią standardu SQL i działa na zasadzie zliczania wszystkich wierszy, niezależnie od tego, czy zawierają one wartości NULL. Wartością zwróconą przez to polecenie będzie liczba całkowita, która przedstawia całkowitą liczbę wierszy w tabeli Koty. Przykład zastosowania tego polecenia w praktyce może wyglądać następująco: po wykonaniu zapytania na bazie danych, użytkownik otrzyma wynik, który jasno wskazuje, ile kotów znajduje się w tabeli. Ten sposób zliczania jest efektywny i szeroko stosowany w aplikacjach zarządzających bazami danych, umożliwiając szybkie i precyzyjne uzyskanie potrzebnych informacji. Przy indeksowaniu i optymalizacji zapytań, COUNT(*) jest najczęściej używaną funkcją, co czyni ją kluczowym narzędziem w pracy z relacyjnymi bazami danych.

Pytanie 33

Która z list jest interpretacją podanego kodu?

Ilustracja do pytania
A. Rys. A
B. Rys. C
C. Rys. B
D. Rys. D
Częstym błędem przy interpretacji kodu HTML jest niepoprawne rozumienie zagnieżdżania list lub ich typów. W przypadku pytania mamy do czynienia z jedną listą uporządkowaną ol która zawiera inne listy nieuporządkowane ul W niektórych odpowiedziach przewidziano błędnie że wszystkie elementy są częścią jednej listy nieuporządkowanej co nie jest zgodne z przedstawionym kodem Listy ol i ul pełnią różne role w HTML Specyfikacja HTML jasno określa że uporządkowane listy ol są używane wtedy gdy kolejność elementów ma znaczenie zaś nieuporządkowane ul gdy kolejność jest nieważna Źle zidentyfikowanie tych typów może prowadzić do błędów w prezentacji danych i wpływać na ich semantyczne znaczenie w dokumentach Aby uniknąć takich błędów warto zapoznać się z dokumentacją W3C oraz stosować się do dobrych praktyk kodowania takich jak wyraźne zagnieżdżanie list i zachowanie ich semantycznego sensu Utrzymywanie przejrzystości kodu zwiększa również jego dostępność i SEO co jest ważne w profesjonalnym tworzeniu stron internetowych

Pytanie 34

W skrypcie JavaScript użyto metody DOM getElementsByClassName('akapit'). Ta metoda odniesie się do akapitu

A. <p>akapit</p>
B. <p class="akapit">akapit4</p>
C. <p href="/akapit">akapit3</p>
D. <p id="akapit">akapit2</p>
Metoda DOM getElementsByClassName jest jedną z najważniejszych funkcji w JavaScript, która pozwala na selekcję elementów na stronie internetowej na podstawie ich klas CSS. W tym przypadku, odpowiedź <p class="akapit">akapit4</p> jest poprawna, ponieważ element ten ma przypisaną klasę "akapit", co czyni go bezpośrednim kandydatem do selekcji przez metodę getElementsByClassName('akapit'). Metoda ta zwraca kolekcję elementów (HTMLCollection), które mają podaną klasę, a następnie można z nimi pracować w kodzie JavaScript. Na przykład, możemy zmieniać ich style, zawartość lub dodawać zdarzenia. Dobrą praktyką jest stosowanie klas do stylizacji oraz manipulacji DOM, co pozwala na lepszą organizację kodu i zwiększa jego czytelność. Pamiętaj, że klasy są bardziej uniwersalne i elastyczne niż identyfikatory (ID), które powinny być unikalne na stronie. W przypadku konieczności stosowania metod do manipulacji elementami DOM, warto znać również inne metody, takie jak querySelector i querySelectorAll, które oferują bardziej zaawansowane opcje selekcji, umożliwiające wykorzystanie kombinacji klas, identyfikatorów i innych atrybutów.

Pytanie 35

Z którego z pól klasy

class Dane {
    public $a;
    private $b;
    protected $c;
}
będzie można uzyskać dostęp z zewnątrz przy użyciu obiektu stworzonego jako instancja tej klasy?
A. Do wszystkich pól.
B. Do pola $c.
C. Do pola $b.
D. Do pola $a.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'Do pola $a' jest prawidłowa, ponieważ pole $a jest zdefiniowane jako publiczne, co oznacza, że jest dostępne z zewnątrz dla instancji klasy oraz dla kodu, który jest poza tą klasą. W praktyce, gdy tworzysz obiekt klasy Dane, możesz łatwo uzyskać dostęp do tego pola, na przykład za pomocą $obiekt->a. Zastosowanie publicznych pól jest typowe, gdy chcesz, aby dane były szeroko dostępne, na przykład w interfejsach API lub podczas tworzenia prostych klas modelujących dane. W przypadku pól prywatnych oraz chronionych, dostęp do nich jest ograniczony. Pole $b jest prywatne, co oznacza, że może być używane tylko wewnątrz tej samej klasy, a pole $c, będące chronionym, może być używane przez klasę i jej podklasy, ale nie przez kod zewnętrzny. Warto zaznaczyć, że dobre praktyki programowania obiektowego sugerują ograniczanie dostępu do pól, co sprzyja enkapsulacji i ochronie integralności danych, a publiczne pola należy stosować z ostrożnością, aby nie naruszyć zasad projektowania systemów oprogramowania.

Pytanie 36

Kiedy dane z formularza są przesyłane w sposób jawny jako parametry w adresie URL, w skrypcie PHP można je odczytać za pomocą tablicy

A. $_GET
B. $_COOKIE
C. $_POST
D. $_SESSION

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 1 jest poprawna, ponieważ dane przesyłane w postaci jawnej jako parametry w adresie URL są dostępne w PHP poprzez tablicę superglobalną $_GET. Ta tablica przechowuje dane, które zostały przesłane metodą GET. Przykład użycia: jeśli mamy adres URL w formie 'example.com/page.php?name=Jan&age=25', to w skrypcie PHP możemy uzyskać te wartości poprzez $_GET['name'] i $_GET['age']. Wartością $_GET['name'] będzie 'Jan', a $_GET['age'] to '25'. Jest to standardowa praktyka w PHP, umożliwiająca łatwe pozyskiwanie danych w różnych aplikacjach webowych, szczególnie w kontekście wyszukiwania i filtracji wyników. Ważne jest jednak pamiętanie o bezpieczeństwie i sanitizacji danych wejściowych, ponieważ wartości te mogą być modyfikowane przez użytkowników. Użycie funkcji takich jak htmlspecialchars() może pomóc w zapobieganiu atakom XSS, a filter_input() w walidacji danych. Dobrą praktyką jest także unikanie przesyłania wrażliwych informacji w adresie URL, ponieważ mogą być one widoczne w historii przeglądarki oraz serwerowych logach.

Pytanie 37

Kwerenda umożliwiająca modyfikację wielu rekordów lub przeniesienie ich przy pomocy jednego działania, określana jest jako kwerenda

A. wybierająca
B. krzyżowej
C. parametrycznej
D. funkcjonalnej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kwerenda funkcjonalna to naprawdę przydatne narzędzie w bazach danych, które pozwala na wprowadzanie zmian w wielu rekordach na raz. To świetnie działa, jeśli masz dużo danych do przetworzenia, bo oszczędza czas i zasoby. Przykładem, który przychodzi mi do głowy, jest aktualizacja statusu zamówień w sklepie online. Można na przykład zmienić wszystkie zamówienia z "oczekujące" na "zrealizowane" jednym kliknięciem. To jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania danymi, bo utrzymuje porządek i spójność. A jeśli mówimy o standardach, kwerendy funkcjonalne są zgodne z SQL i jego różnymi rozszerzeniami, co ułatwia integrację z innymi systemami. Ważne jest tylko, żeby dobrze zabezpieczać dane, by przypadkiem nie usunąć lub nie zmienić czegoś ważnego. W branży często podkreśla się, że trzeba testować i walidować operacje na bazach, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 38

Znacznik

<pre> </pre>
służy do prezentacji:
A. treści czcionką o stałej szerokości
B. treści polską czcionką
C. znaku wielokropka
D. znaku przekreślenia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Znacznik <pre> służy do wyświetlania treści w formacie, który zachowuje oryginalne formatowanie i białe znaki. Treści umieszczone wewnątrz tego znacznika są wyświetlane czcionką o stałej szerokości (monospace), co sprawia, że każda litera i znak zajmują tę samą ilość miejsca. Jest to szczególnie przydatne przy prezentacji kodu komputerowego, danych tabelarycznych lub wszelkich innych informacji, gdzie istotne jest zachowanie struktury. Na przykład, w języku HTML, umieszczając kod CSS lub JavaScript w znaczniku <pre>, programista zapewnia, że formatowanie kodu (np. wcięcia) jest widoczne, co ułatwia czytanie i zrozumienie. Zastosowanie znacznika <pre> jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w web designie, gdzie czytelność kodu i danych jest kluczowa dla efektywnej komunikacji z użytkownikami oraz dla poprawnego działania aplikacji webowych.

Pytanie 39

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące polecenia:

CREATE TABLE IF NOT EXISTS adres (ulica VARCHAR(70) CHARACTER SET utf8);
A. Klauzula CHARACTER SET utf8 jest obowiązkowa.
B. Rekordem tabeli nie może być '3 MAJA'.
C. IF NOT EXISTS stosuje się opcjonalnie, aby upewnić się, że w bazie danych nie istnieje już taka tabela.
D. Do tabeli nie można wprowadzać nazw ulic zawierających polskie znaki.
Dobrze, że wybrałeś właściwą odpowiedź! Polecenie CREATE TABLE IF NOT EXISTS jest rzeczywiście używane w SQL, aby stworzyć tabelę tylko wtedy, gdy nie istnieje ona już w bazie danych. To jest bardzo praktyczne narzędzie, które pozwala uniknąć błędów, gdy próbujemy stworzyć tabelę, która już istnieje. Jest to zgodne z dobrymi praktykami zarządzania danymi i jest oparte na standardach SQL. Dodatkowo, warto pamiętać, że klauzula CHARACTER SET utf8, chociaż nie jest obowiązkowa, pozwala na przechowywanie znaków specjalnych, w tym polskich. Jest to ważne, gdy pracujemy z danymi, które zawierają różne zestawy znaków. Dlatego, nawet jeśli nie jest to wymagane, często jest to dobra praktyka. Podobnie, warto pamiętać, że typ danych VARCHAR(70) pozwala na przechowywanie dowolnych ciągów znaków, w tym dat i nazw, więc nie ma żadnych ograniczeń co do tego, jakie informacje mogą być przechowywane w tabeli.

Pytanie 40

Która z poniższych opcji najlepiej opisuje przedstawioną definicję w JavaScript?

var imiona = ["Anna", "Jakub", "Iwona", "Krzysztof"];
A. tablicy
B. klasy
C. zbioru
D. obiektu
Definicja przedstawiona na obrazku odpowiada tablicy w języku JavaScript. Tablice w JavaScript są typem obiektu, który pozwala na przechowywanie wielu wartości w jednej zmiennej. W tym przypadku zmienna imiona zawiera listę stringów reprezentujących imiona. Tablice w JavaScript są dynamiczne co oznacza że ich rozmiar można zmieniać podczas działania programu. Dostęp do poszczególnych elementów tablicy uzyskuje się za pomocą indeksów które zaczynają się od zera. Na przykład pierwszy element tej tablicy to imiona[0] czyli Anna. JavaScript oferuje wiele metod do manipulacji tablicami takich jak push do dodawania elementów na końcu tablicy pop do usuwania ostatniego elementu czy map do tworzenia nowej tablicy na podstawie istniejącej poprzez zastosowanie funkcji do każdego elementu. Zrozumienie działania tablic jest kluczowe dla efektywnego programowania w JavaScript ponieważ są one podstawowym narzędziem do przechowywania i zarządzania danymi.