Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 17 listopada 2025 12:11
Data zakończenia: 17 listopada 2025 12:25

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W języku JavaScript zapisano kod, którego wynikiem działania jest

var osoba = prompt("Podaj imię", "Adam");

A. wyświetlenie okna z pustym polem edycyjnym.

B. pobranie z formularza wyświetlonego na stronie HTML imienia "Adam".

C. bezpośrednie wpisanie do zmiennej osoba wartości "Adam".

D. wyświetlenie okna z polem edycyjnym, w którym jest wpisany domyślny tekst "Adam".

Twoja odpowiedź jest poprawna. W JavaScript metoda prompt() służy do wyświetlenia okna dialogowego z polem tekstowym dla użytkownika. Pierwszy argument metody to wiadomość, która jest wyświetlana w oknie dialogowym, natomiast drugi argument to domyślna wartość, jaka jest wpisana w polu tekstowym. W przypadku podanego kodu, drugi argument to 'Adam', co oznacza, że w polu edycyjnym domyślnie będzie wpisany tekst 'Adam'. Metoda ta jest często stosowana do zbierania od użytkownika informacji w prosty i szybki sposób. Pamiętaj jednak, że nie jest to bezpieczny sposób przekazywania danych, ponieważ informacje wpisane przez użytkownika mogą być łatwo przechwycone przez nieautoryzowane osoby.

Pytanie 2

Aby zrealizować opisane czynności w JavaScript, konieczne jest umieszczenie poniższego kodu w znaczniku <script>

A. A = alert("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: "+A)

B. A << prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: "+A)

C. A = prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: ".A)

D. A = prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: "+A)

Rozważając podane odpowiedzi warto zauważyć kilka typowych błędów koncepcyjnych związanych z używaniem funkcji w JavaScript. Po pierwsze, w jednej odpowiedzi użyto kropki zamiast operatora konkatenacji przy próbie łączenia łańcuchów znaków, co jest błędne w JavaScript. W tym języku operator + jest standardowym sposobem na łączenie tekstu z wartościami zmiennych. Użycie kropki w tym kontekście jest błędne, ponieważ odnosi się do operacji obiektowych, nie do konkatenacji łańcuchów. Innym błędem jest wykorzystanie operatora <<, który w rzeczywistości służy do przesunięć bitowych, a nie do przypisywania wartości czy wywoływania funkcji. Takie pomyłki mogą wynikać z niezrozumienia różnic między operacjami bitowymi a przypisaniem wartości. Kolejna opcja sugerowała użycie alert() zamiast prompt(), co oznaczałoby wyświetlenie jedynie komunikatu bez możliwości wprowadzenia danych przez użytkownika, co nie spełnia założeń zadania polegających na pobraniu wartości od użytkownika. Wszystkie te błędne odpowiedzi wynikają z nieznajomości lub niepoprawnego użycia podstawowych funkcji i operatorów języka JavaScript co podkreśla znaczenie dokładnego zrozumienia podstaw języka oraz ich praktycznego zastosowania. Poprawne użycie prompt() i document.write() jest kluczowe w implementacji interaktywnych elementów na stronach internetowych, co pozwala na dynamiczne przetwarzanie danych użytkowników w aplikacjach webowych. Dobrze jest stosować się do standardów i dobrych praktyk, aby unikać podobnych błędów w przyszłości oraz by tworzyć aplikacje, które są zarówno funkcjonalne, jak i bezpieczne.

Pytanie 3

W skrypcie JavaScript operatory: ||, && zaliczane są do kategorii operatorów

A. bitowych

B. arytmetycznych

C. logicznymi

D. przypisania

Odpowiedź 'logicznym' jest poprawna, ponieważ w języku JavaScript operatory || (logiczne OR) i && (logiczne AND) są klasyfikowane jako operatory logiczne. Te operatory służą do wykonywania operacji na wartościach logicznych (prawda/fałsz). Użycie operatora && powoduje, że wyrażenie zwraca prawdę tylko wtedy, gdy oba operandy są prawdziwe. Z kolei operator || zwraca prawdę, jeśli przynajmniej jeden operand jest prawdziwy. Przykładem ich zastosowania może być warunkowe wykonywanie kodu, np. w instrukcjach if, gdzie możemy sprawdzić, czy spełnione są określone warunki. Standardowe praktyki programistyczne zalecają używanie tych operatorów do efektywnego zarządzania logiką programów, co zwiększa ich czytelność i umożliwia łatwiejszą konserwację. Ważne jest także zrozumienie, że operatory te wykonują krótką ocenę (short-circuit evaluation), co oznacza, że nie obliczają drugiego operandu, jeśli pierwszy już decyduje o wyniku. Dzięki tym właściwościom, operatory logiczne są kluczowym elementem wszelkich aplikacji programistycznych, które potrzebują podejmować decyzje w oparciu o różne warunki.

Pytanie 4

W języku JavaScript zdefiniowano funkcję potega. Funkcja ta

function potega(a, b = 2) {
  ...
  return wynik;
}

A. może być wywołana z jedną wartością

B. wymaga podania dwóch argumentów przy wywołaniu

C. nie przyjmuje żadnych argumentów

D. nie zwraca wartości

Odpowiedź 3 jest poprawna, ponieważ funkcja potega w JavaScript została zdefiniowana z jednym parametrem obowiązkowym (a) oraz jednym parametrem opcjonalnym (b) z domyślną wartością wynoszącą 2. Oznacza to, że można ją wywołać z jednym argumentem, a wtedy drugi argument przyjmie wartość domyślną. Taka konstrukcja jest użyteczna w przypadku, gdy chcemy zapewnić elastyczność wywołania funkcji bez konieczności podawania wszystkich argumentów. W praktyce, użycie wartości domyślnych pozwala na tworzenie bardziej zwięzłego kodu i łatwiejsze utrzymywanie funkcji. Standard ECMAScript 2015 (ES6) wprowadził możliwość definiowania wartości domyślnych dla parametrów funkcji, co jest obecnie powszechną praktyką w JavaScript. Dzięki temu programiści mogą lepiej zarządzać przypadkami, w których nie wszystkie dane wejściowe są dostępne, co pozwala na unikanie błędów związanych z nieokreślonymi wartościami i zwiększa efektywność kodu.

Pytanie 5

W deklaracji w języku JavaScript:```var x=true;``` zmienna x przyjmuje typ

A. wyliczeniowym

B. ciąg znaków

C. logicznym

D. liczbowym

Odpowiedź logicznego jest poprawna, ponieważ w języku JavaScript wyrażenie `var x = true;` przypisuje do zmiennej `x` wartość typu boolean, która jest jednym z dwóch stanów: `true` lub `false`. Typ boolean jest kluczowym elementem programowania, służącym do wykonywania logiki warunkowej, co jest niezbędne w większości aplikacji. Na przykład, używając warunków if-else, możemy podejmować decyzje na podstawie wartości boolean. W praktyce, po przypisaniu `x`, możemy używać go w instrukcjach warunkowych, jak w poniższym przykładzie: `if (x) { console.log('X jest prawdą'); } else { console.log('X jest fałszem'); }`. Ponadto, dobrym standardem jest oznaczanie zmiennych typem boolean poprzez użycie prefiksów, jak `is` lub `has`, co poprawia czytelność kodu. Wspieranie logiki programowania przy użyciu typów prostych jest kluczowe w inżynierii oprogramowania, co czyni tę wiedzę istotną.

Pytanie 6

W JavaScript utworzono obiekt. Jak zmienić wartość właściwości x tego obiektu w dalszej części kodu?

var obiekt1 = {
  x: 0,
  y: 0,
  wsp: function() { … }
}

A. x = …

B. obiekt1::x = …

C. wsp.x = …

D. obiekt1.x = …

JavaScript to fajny język, który pozwala na pracę z obiektami, a właściwie to obiekty są jego podstawą. Chodzi o to, że można w nich przechowywać różne dane w formie par klucz-wartość. Gdy chcesz zmienić jakąś właściwość obiektu, używasz notacji kropkowej. To z pozoru proste, ale bardzo praktyczne. Po prostu wpisujesz nazwę obiektu, kropkę i nazwę właściwości, którą chcesz edytować. Na przykład mamy obiekt o nazwie obiekt1 i właściwość x. Żeby zmienić wartość x, piszesz obiekt1.x, a potem przypisujesz nową wartość. To wszystko jest zgodne z zasadami ECMAScript, które mówią, jak powinno się pracować z obiektami w JavaScript. Takie podejście jest nie tylko jasne, ale również umożliwia szybkie wskazanie, co dokładnie zmieniasz. W praktyce fajnie jest pokazać to na przykładzie, jak np. chcesz zaktualizować imię użytkownika w obiekcie, to robisz coś takiego: user.name = 'Jan'.

Pytanie 7

Jaką wartość zwróci poniższa instrukcja w JavaScript?

document.write(5==='5');

A. 1

B. false

C. 0

D. true

Instrukcja JavaScript użyta w tym przykładzie wykorzystuje operator potrójnego równości === który jest używany do porównywania wartości i typu danych. W przeciwieństwie do podwójnego równości == który porównuje tylko wartości potrójne równości wymaga aby zarówno typ jak i wartość były identyczne. W przedstawionym kodzie porównywana jest liczba 5 z ciągiem znaków '5'. Chociaż mają tę samą widoczną wartość ich typy danych są różne. Liczba jest typem numericznym podczas gdy '5' jest ciągiem znaków. Ponieważ typy danych nie są identyczne operator === zwróci wartość false. Operator potrójnego równości jest preferowany w dobrych praktykach branżowych JavaScript ponieważ eliminuje problemy wynikające z niejawnej konwersji typów co może prowadzić do nieoczekiwanych wyników. Użycie potrójnego równości poprawia czytelność kodu i jego niezawodność ponieważ zmusza programistę do świadomego zwracania uwagi na typy danych co jest szczególnie ważne w złożonych aplikacjach gdzie takie błędy mogą skutkować trudnymi do wykrycia problemami. Praktyka ta jest zalecana w celu utrzymania wysokiej jakości i przewidywalności działania aplikacji webowych.

Pytanie 8

Poprzez zdefiniowanie var x="true"; w języku JavaScript powstaje zmienna należąca do typu

A. string (ciąg znaków)

B. nieokreślonego (undefined)

C. liczbowym

D. logicznym

Deklaracja <b>var x="true";</b> w języku JavaScript tworzy zmienną typu string (ciąg znaków). Wartość "true" jest tekstem, a nie wartością logiczną. W JavaScript, zmienne są dynamicznie typowane, co oznacza, że ich typ może się zmieniać w zależności od wartości, którą przechowują. Przykładem zastosowania tego typu zmiennej może być przechowywanie danych użytkownika w aplikacjach webowych, gdzie często korzysta się z ciągów znaków do reprezentacji różnych informacji, takich jak nazwy użytkowników, hasła, czy inne dane tekstowe. Dobrymi praktykami w programowaniu w JavaScript jest unikanie pomylenia wartości logicznych z ciągami znaków, ponieważ mogą one prowadzić do trudnych do zdiagnozowania błędów. Warto również pamiętać, że w JavaScript stringi są otoczone pojedynczymi lub podwójnymi cudzysłowami, co pozwala na jednoznaczną identyfikację ich jako typów danych. Dobre zrozumienie typów danych w JavaScript jest kluczowe dla skutecznego programowania i zarządzania danymi.

Pytanie 9

Którą czynność gwarantującą poprawne wykonanie przedstawionego kodu Java Script, należy wykonać przed pętlą?

var text;
 for ( var i = 0; i < tab.length; i++ ) {
   text += tab[i] + "<br>";
 }

A. Sprawdzić rozmiar tabeli tab.

B. Zadeklarować zmienną i.

C. Zainicjować zmienną text.

D. Sprawdzić czy text j est typu znakowego.

Dobrze! Prawidłową odpowiedzią jest 'Zainicjować zmienną text'. W języku JavaScript, przed rozpoczęciem pętli, istotne jest zainicjowanie zmiennej, która będzie używana do akumulacji wyników. Zmienna 'text' w tym przypadku spełnia tę rolę. Jej prawidłowe zainicjowanie, czyli przypisanie jej początkowej wartości, zazwyczaj pustego ciągu znaków ('text = "";'), jest kluczowe dla poprawnej pracy kodu. Pozwala to na uniknięcie błędów związanych z niezdefiniowaną zmienną. Jest to standardowa procedura stosowana w wielu językach programowania, nie tylko w JavaScript. Zrozumienie i zastosowanie tej praktyki pomaga w pisaniu czystego i efektywnego kodu.

Pytanie 10

W skrypcie JavaScript zmienne mogą być definiowane

A. wyłącznie na początku skryptu

B. jedynie wtedy, gdy podamy typ zmiennej oraz jej nazwę

C. w chwili pierwszego użycia zmiennej

D. zawsze poprzedzone znakiem $ przed nazwą

W języku JavaScript zmienne mogą być zadeklarowane w momencie ich pierwszego użycia dzięki mechanizmowi hoisting. Oznacza to, że silnik JavaScript przenosi deklaracje zmiennych na początek ich zasięgu, co pozwala na ich użycie w kodzie przed ich faktycznym zadeklarowaniem. Przykładem może być sytuacja, gdy zmienną deklarujemy za pomocą słowa kluczowego 'let' lub 'const'. Chociaż sama deklaracja jest hoistowana, to inicjalizacja zmiennej pozostaje w miejscu, co oznacza, że nie można jej używać przed faktycznym przypisaniem wartości. Dobrą praktyką jest zawsze deklarowanie zmiennych przed ich użyciem, aby uniknąć niejasności i błędów, takich jak ReferenceError. Warto również zauważyć, że JavaScript pozwala na dynamiczne typowanie, więc nie trzeba określać typu zmiennej przy jej deklaracji, co zwiększa elastyczność i uproszcza kod.

Pytanie 11

W skrypcie JavaScript użyto metody DOM getElementsByClassName('akapit'). Metoda ta odniesie się do akapitu

A. <p href="/akapit">akapit3</p>

B. <p>akapit</p>

C. <p id="akapit">akapit2</p>

D. <p class="akapit">akapit4</p>

Metoda getElementsByClassName('akapit') w JavaScript jest metodą DOM, która zwraca kolekcję wszystkich elementów w dokumencie HTML, które mają przypisaną określoną klasę. W tym przypadku interesuje nas klasa 'akapit'. Poprawna odpowiedź to <p class="akapit">akapit4</p>, ponieważ ten akapit ma atrybut class ustawiony na 'akapit'. Zastosowanie klasy w HTML jest zgodne z najlepszymi praktykami programistycznymi, ponieważ pozwala na łatwe stylowanie i manipulowanie grupą elementów za pomocą CSS i JavaScript. Na przykład, jeśli chcemy zmienić kolor tekstu wszystkich akapitów z klasą 'akapit', możemy to zrobić jednym poleceniem w CSS: .akapit { color: red; }. Ponadto, metoda getElementsByClassName zwraca tzw. HTMLCollection, co oznacza, że możemy iterować po tej kolekcji i modyfikować jej elementy. Użycie klas w ten sposób wspiera zasadę separacji treści od prezentacji, co jest kluczowe w nowoczesnym podejściu do tworzenia stron internetowych.

Pytanie 12

Która metoda JavaScript służy do dodawania nowego elementu na końcu tablicy?

A. push()

B. unshift()

C. pop()

D. shift()

Metoda <code>push()</code> w JavaScript jest odpowiedzialna za dodawanie nowych elementów na końcu tablicy. Jest to jedna z podstawowych metod manipulujących tablicami i jest szeroko stosowana w różnych projektach webowych. Przykładowo, jeśli masz tablicę zawierającą listę produktów w koszyku zakupowym, możesz użyć <code>push()</code>, aby dodać nowy produkt do tej listy. Ta metoda nie tylko dodaje element, ale także zwraca nową długość tablicy, co jest przydatne, gdy chcesz wiedzieć, ile elementów obecnie zawiera tablica. Warto również zauważyć, że <code>push()</code> modyfikuje oryginalną tablicę, co oznacza, że jest to operacja destruktywna. Użycie tej metody jest zgodne z dobrymi praktykami, ponieważ jest ona szybka i efektywna, zwłaszcza gdy potrzebujesz dynamicznie zmieniać zawartość tablicy w trakcie działania aplikacji.

Pytanie 13

Który z poniższych sposobów wyświetlania tekstu nie jest określony w języku JavaScript?

A. Funkcja window.alert()

B. Metoda document.write()

C. Właściwość innerHTML

D. Funkcja MessageBox()

Funkcja MessageBox() nie istnieje w JavaScript, więc to nie jest dobła odpowiedź, jeśli chodzi o wyświetlanie tekstu. W JavaScript mamy kilka fajnych metod, które można wykorzystać do pokazywania danych na stronie. Na przykład, możesz użyć innerHTML, żeby zmieniać zawartość HTML elementów. Możesz to zrobić tak: document.getElementById('elementId').innerHTML = 'Nowa zawartość';. Inna opcja to window.alert(), która wyświetla okno z komunikatem dla użytkownika, co czasem bywa przydatne. Z kolei, jeśli chcesz coś wypisać na stronie w momencie, gdy się ładuje, to możesz użyć document.write('Hello, World!');, choć to nie jest najlepszy pomysł w nowoczesnym kodowaniu. Warto pamiętać, że wszystkie te metody są częścią ECMAScript i naprawdę często się je stosuje w praktyce programowania.

Pytanie 14

Jakie zdarzenie umożliwia uruchomienie kodu w języku JavaScript w momencie przesyłania formularza HTML oraz kontrolowanie tego, czy ma on zostać wysłany?

A. onSubmit

B. onChange

C. onClick

D. onEnter

Odpowiedź onSubmit jest rzeczywiście na miejscu, bo to zdarzenie uruchamia się, gdy wysyłasz formularz HTML. Dzięki temu można wprowadzić kod JavaScript, który pozwoli na przeprowadzenie dodatkowych walidacji przed wysłaniem danych na serwer. To super sprawa, bo jeśli coś jest nie tak, to można zablokować wysłanie formularza. Można też zrobić inne rzeczy, na przykład zapisać dane lokalnie albo pokazać jakiś komunikat użytkownikowi. Weźmy na przykład formularz logowania – sprawdzamy, czy hasło i login są odpowiednie przed wysłaniem. Takie podejście to norma w branży, bo walidacja danych po stronie klienta naprawdę poprawia doświadczenia użytkownika i zmniejsza obciążenie serwera. Fajnie jest też korzystać z metod asynchronicznych, jak AJAX, żeby przetwarzać formularze bez potrzeby przeładowywania strony, co naprawdę dodaje interaktywności aplikacjom webowym.

Pytanie 15

Które stwierdzenie na temat funkcji fun1 zapisanej w języku JavaScript jest prawdziwe?

var x = fun1(3, 24, "Mnożymy");

function fun1(a, b, c) {
    return a * b;
}

A. Ma trzy parametry wejściowe w tym jeden typu napisowego i zwraca wartość numeryczną.

B. Przyjmuje trzy parametry, lecz nie zwraca wartości.

C. Ma dwa parametry liczbowe i zwraca wartość typu napisowego.

D. Zwraca dwie wartości przechowywane w zmiennych a i b.

Gratulacje, Twoja odpowiedź jest poprawna. Istotą funkcji w JavaScript jest to, że mogą one przyjmować dowolną liczbę argumentów i mogą zwracać wartość. W przypadku funkcji fun1, przyjmuje ona trzy parametry: a, b, c. Parametr c jest typu napisowego, co jest istotne, ponieważ JavaScript jest językiem słabo typowanym, co oznacza, że możemy przekazywać różne typy zmiennych jako argumenty dla funkcji. Funkcja fun1 zwraca wynik mnożenia dwóch pierwszych parametrów, co jest wartością numeryczną. To jest zgodne z zasadami JavaScript, gdzie funkcje mogą zwracać dowolne wartości - w tym przypadku wartość numeryczną. W praktyce, funkcje takie jak ta mogą być używane w różnych kontekstach, na przykład do manipulacji danymi wejściowymi i zwracania przetworzonych wyników.

Pytanie 16

document.getElementById("napis").innerHTML = Date); // Aby poprawnie skomentować podaną linijkę kodu w języku JavaScript, należy dodać komentarz po znakach //

A. niepoprawne informacje

B. wyświetlenie daty oraz czasu w znaczniku o id = napis

C. wyświetlenie ciągu "Date()" w znaczniku o id = napis

D. zmiana właściwości atrybutu innerHTML

W przedstawionej linii kodu JavaScript, 'document.getElementById("napis").innerHTML = Date;', mamy do czynienia z modyfikacją zawartości elementu HTML o identyfikatorze 'napis'. Funkcja 'getElementById' pozwala na selekcję elementu DOM, a atrybut 'innerHTML' umożliwia przypisanie nowej wartości, która będzie wyświetlana w tym elemencie. Wartością, która zostanie przypisana, jest 'Date', a nie 'Date()'. Przy użyciu 'Date' bez nawiasów, odnosi się do obiektu funkcji, a nie do wyniku wykonania tej funkcji, który zwraca aktualną datę i czas. W poprawnej wersji kodu powinno być 'document.getElementById("napis").innerHTML = new Date();', co spowoduje wyświetlenie bieżącej daty i godziny w elemencie o id 'napis'. Takie podejście jest zgodne z aktualnymi standardami ECMAScript, a także jest często wykorzystywane w aplikacjach webowych do dynamicznej aktualizacji treści na stronach internetowych, co zwiększa ich interaktywność i użytkowalność. Dla lepszego zrozumienia, praktycznym przykładem może być użycie tego kodu w aplikacji, która pokazuje czas rzeczywisty na stronie, co jest popularne w wielu projektach webowych.

Pytanie 17

W języku JavaScript funkcja getElementById() odnosi się do

A. zmiennej liczbowej

B. klasy zdefiniowanej w CSS

C. elementu HTML o wskazanej nazwie klasy

D. elementu HTML o określonym id

Metoda getElementById() jest jedną z najczęściej używanych funkcji w JavaScript, która pozwala na bezpośrednie odwołanie się do elementu DOM (Document Object Model) za pomocą atrybutu id. Gdy wywołujemy tę metodę, przekazujemy jej jako argument ciąg znaków odpowiadający wartości atrybutu id danego elementu HTML. Przykładowo, jeśli mamy znacznik `<div id='myDiv'></div>`, możemy uzyskać do niego dostęp za pomocą `document.getElementById('myDiv')`. Jest to bardzo efektywny sposób na manipulowanie elementami strony, umożliwiający m.in. zmianę ich zawartości, stylu czy atrybutów. Dzięki tej metodzie programiści mogą szybko i łatwo modyfikować interfejs użytkownika oraz reagować na zdarzenia, co jest zgodne z zasadami responsywnego projektowania i tworzenia dynamicznych aplikacji webowych. Warto również pamiętać, że użycie unikalnych identyfikatorów w HTML jest zgodne z dobrymi praktykami, ponieważ pozwala na łatwiejszą nawigację po strukturze dokumentu i unika konfliktów z innymi elementami.

Pytanie 18

Która z wymienionych metod umożliwia wyświetlenie komunikatu w konsoli przeglądarki internetowej przy użyciu języka JavaScript?

A. console.log("test");

B. console.print("test");

C. console.echo("test");

D. console.write("test");

Odpowiedź 'console.log("test");' jest poprawna, ponieważ jest to standardowa metoda w JavaScript, służąca do wypisywania komunikatów w konsoli przeglądarki. Funkcja console.log jest powszechnie stosowana przez programistów do debugowania kodu i monitorowania wartości zmiennych w czasie rzeczywistym. Umożliwia to efektywne śledzenie działania aplikacji internetowych oraz szybkie identyfikowanie błędów. Przykładowo, jeśli chcemy sprawdzić wartość zmiennej, możemy użyć polecenia console.log(myVariable);, co pozwoli nam zobaczyć aktualny stan zmiennej w konsoli. Warto również pamiętać, że console.log obsługuje różne typy danych, w tym obiekty i tablice, co czyni go niezwykle wszechstronnym narzędziem w arsenale programisty. Używanie tej metody jest zgodne z dobrymi praktykami w programowaniu, ponieważ pozwala na przejrzystość i lepsze zrozumienie logiki aplikacji. W kontekście pracy z konsolą, warto zaznajomić się również z innymi metodami, takimi jak console.error, console.warn czy console.info, które umożliwiają różnicowanie wypisywanych komunikatów według ich znaczenia.

Pytanie 19

W języku JavaScript zdefiniowano następującą funkcję. Jej celem jest

A. Wypisać wartość odwrotną do f

B. Zwrócić wartość odwrotną do f

C. Zwrócić wartość bezwzględną z f

D. Wypisać wartość bezwzględną z f

Funkcja w języku JavaScript przedstawiona w pytaniu realizuje zadanie zwracania wartości bezwzględnej z argumentu f. Wartość bezwzględna liczby jest jej odległością od zera na osi liczbowej i jest zawsze liczbą nieujemną. Mechanika działania funkcji polega na sprawdzeniu za pomocą instrukcji warunkowej if czy wartość przekazanego argumentu f jest mniejsza od zera. Jeśli tak, wartość ta jest mnożona przez -1 co przekształca ją w liczbę dodatnią. W przeciwnym razie liczba pozostaje bez zmian. Ostatecznie funkcja zwraca wynik operacji co jest typowym podejściem w programowaniu funkcyjnym. Warto zwrócić uwagę że takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi ponieważ funkcja ma jednoznacznie określony cel i nie powoduje efektów ubocznych takich jak modyfikacja zmiennych globalnych. W realnych projektach często korzysta się z funkcji Math.abs która jest wbudowana w JavaScript i zwraca wartość bezwzględną liczby co jest bardziej wydajnym podejściem i zgodnym ze standardami języka

Pytanie 20

W języku JavaScript, aby zmienić wartość atrybutu elementu HTML, po uzyskaniu obiektu za pomocą metody getElementById, należy zastosować

A. metodę getAttribute

B. pole attribute i podać nazwę atrybutu

C. metodę setAttribute

D. pole innerHTML

Metoda setAttribute w JavaScript jest kluczowym narzędziem do modyfikacji atrybutów elementów DOM. Po uzyskaniu referencji do elementu za pomocą metody getElementById, możemy wykorzystać setAttribute do ustawienia lub zmiany wartości dowolnego atrybutu HTML. Na przykład, aby zmienić atrybut 'src' obrazka, można użyć następującego kodu: const img = document.getElementById('myImage'); img.setAttribute('src', 'newImage.png');. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami, zapewniając elastyczność i kontrolę nad elementami DOM. Metoda ta przyjmuje dwa argumenty: nazwę atrybutu oraz jego nową wartość. Warto pamiętać, że setAttribute działa nie tylko z atrybutami standardowymi, ale również z niestandardowymi i danymi atrybutami, co pozwala na dynamiczne rozszerzanie możliwości HTML. Dobre praktyki zalecają również użycie setAttribute, gdy chcemy zapewnić pełną zgodność z HTML5 i zachować semantykę dokumentu, co jest kluczowe dla dostępności i SEO.

Pytanie 21

Jaki jest efekt działania programu w JavaScript?

var osoba = prompt("Podaj imię", "Adam");

A. pojawi się okno z pustym polem do edycji

B. uzyskanie z formularza wyświetlonego na stronie HTML imienia "Adam"

C. przypisanie do zmiennej osoba wartości "Adam"

D. otwarcie okna z polem do edycji, w którym znajduje się domyślny tekst "Adam"

Funkcja prompt w JavaScript jest używana do wyświetlania okna dialogowego z polem edycyjnym pozwalającym użytkownikowi na wprowadzenie danych. W tym przypadku funkcja prompt przyjmuje dwa argumenty: pierwszy to komunikat wyświetlany użytkownikowi, a drugi to domyślna wartość w polu tekstowym. Kod var osoba = prompt('Podaj imię' 'Adam') otwiera okno dialogowe z tekstem Podaj imię i domyślnie wpisanym w polu tekstowym imieniem Adam. Domyślna wartość jest przydatna w sytuacjach gdzie chcemy zasugerować użytkownikowi pewne dane które mogą być dla niego odpowiednie lub często używane. Jest to wygodne rozwiązanie w aplikacjach internetowych pozwalające na szybkie i intuicyjne wprowadzanie danych przez użytkownika. Zastosowanie prompt jest przykładem interakcji między użytkownikiem a stroną internetową co jest kluczowym elementem dynamicznych aplikacji webowych. Ważne jest jednak by pamiętać że funkcja prompt może być blokowana w niektórych przeglądarkach dlatego jej użycie powinno być dobrze przemyślane i ewentualnie zastąpione bardziej nowoczesnymi rozwiązaniami takimi jak formularze HTML z odpowiednimi atrybutami i stylizacjami.

Pytanie 22

Instrukcją równoważną funkcjonalnie do przedstawionej instrukcji JavaScript jest

for (i = 0; i < 100; i += 10)
  document.write(i + ' ');

Kod 1.
while (i < 10) {
  document.write(i + ' ');
  i += 10;
}

Kod 2.
while (i < 100)
  document.write(i + ' ');

Kod 3.
i = 0;
while (i < 100) {
  document.write(i + ' ');
  i += 10;
}

Kod 4.
i = 0;
while (i < 10) {
  document.write(i + ' ');
  i++;
}

A. Kod 3.

B. Kod 2.

C. Kod 4.

D. Kod 1.

Gratulacje! Wybrałeś poprawną odpowiedź, która jest Kodem 3. Pętla for prezentowana na obrazku inicjuje zmienną i na 0, a następnie sprawdza warunek i < 100, wykonuje instrukcje w pętli for i zwiększa i o 10 za każdą iteracją. To jest standardowe zachowanie dla pętli for w języku programowania JavaScript. Kod 3 jest równoważny funkcjonalnie z pętlą for, ponieważ również inicjuje zmienną i na 0, a następnie w pętli while sprawdza warunek (i < 100), wykonuje instrukcje w pętli i zwiększa i o 10 w każdej iteracji. Zrozumienie różnych rodzajów pętli i ich równoważności jest kluczowe dla skutecznego programowania, ponieważ pozwala na optymalizację kodu i poprawę jego czytelności. Dobrą praktyką jest zrozumienie, kiedy używać różnych typów pętli w zależności od specyficznych wymagań danego problemu programistycznego.

Pytanie 23

Jak nazywa się metoda, która pozwala na nawiązanie asynchronicznego połączenia między klientem a serwerem oraz umożliwia wymianę danych bez przeładowania całej strony WWW?

A. YBScript

B. AJAX

C. XML

D. PHP

AJAX, czyli Asynchronous JavaScript and XML, to naprawdę fajna technika, która pozwala na komunikację między klientem a serwerem bez konieczności przeładowywania całej strony. To znaczy, że możemy wysyłać i odbierać dane w tle, co jest mega wygodne. Dzięki temu możemy np. aktualizować tylko część strony, kiedy użytkownik coś kliknie. Dużo nowoczesnych aplikacji, jak Gmail, korzysta z AJAX, żeby dynamicznie ładować i wysyłać e-maile. W praktyce, gdy użytkownik wysyła wiadomość, to nie musi czekać, aż załaduje się cała strona, żeby zobaczyć nową treść. AJAX współpracuje z różnymi technologiami, jak JSON, co ułatwia wymianę danych w formacie, który JavaScript bez problemu przetwarza. Generalnie, standardy webowe mówią, że warto korzystać z AJAX, bo poprawia to wydajność i responsywność aplikacji. Dlatego jest to narzędzie, które każdy nowoczesny deweloper stron powinien mieć w swoim arsenale.

Pytanie 24

Jakie będzie działanie po naciśnięciu przycisku oznaczonego jako "niebieski", który uruchamia podany kod JavaScript?

<p id="para1">Przykładowy tekst</p><p> i skrypt</p>
<button onClick="changeColor('blue');">niebieski</button>

<script type="text/javascript">
function changeColor(newColor)
{
var elem = document.getElementById("para1");
elem.style.color = newColor;
}
</script>

A. Zmiana barwy przycisku na niebieski

B. Zmiana koloru tekstu "Przykładowy tekst i skrypt" na niebieski

C. Zmiana koloru tekstu "i skrypt" na niebieski

D. Zmiana koloru tekstu "Przykładowy tekst" na niebieski

Kod JavaScript przedstawiony w pytaniu definiuje funkcję changeColor która przyjmuje jeden argument newColor. Po wywołaniu funkcji przez kliknięcie przycisku funkcja ta używa metody document.getElementById aby pobrać element o identyfikatorze para1. Identyfikator ten jest przypisany do pierwszego elementu paragrafu zawierającego tekst Przykładowy tekst. Następnie w ramach tego elementu zmieniany jest kolor tekstu poprzez przypisanie newColor do właściwości style.color. W omawianym przypadku newColor przyjmuje wartość blue co oznacza że tekst Przykładowy tekst zmieni kolor na niebieski. Warto podkreślić że manipulacja DOM przy użyciu JavaScript jest powszechnie stosowaną techniką w tworzeniu dynamicznych interfejsów użytkownika. Używanie metod takich jak getElementById jest standardem ze względu na ich prostotę oraz efektywność w selekcji elementów HTML. W praktycznych zastosowaniach warto również pamiętać o zgodności ze standardami W3C oraz o możliwościach rozszerzenia za pomocą bibliotek takich jak jQuery które oferują jeszcze bardziej zaawansowane opcje manipulacji DOM.

Pytanie 25

Elementem, który odnosi się do imienia Agata w pokazanej tablicy JavaScript, jest

A. Imiona[Agata]

B. Imiona['Agata']

C. Imiona[4]

D. Imiona[3]

JavaScript ma fajne tablice, które pozwalają trzymać różne wartości w jednej zmiennej. Pamiętaj, że w tablicach numerację zaczynamy od zera, więc pierwszy element to 0. W naszym przypadku mamy tablicę Imiona z pięcioma imionami: Anna, Joanna, Monika, Agata. Żeby dostać się do czwartego imienia, musisz użyć indeksu 3, czyli Imiona[3]. To standardowa zasada w JavaScript i naprawdę w wielu innych językach programowania, więc warto się tego nauczyć. W praktyce umiejętność indeksowania tablic jest bardzo ważna, zwłaszcza gdy chcesz przefiltrować, posortować albo po prostu przejść przez dane. Dlatego dobrze jest zapamiętać, jak działa indeksowanie zerowe, bo to kluczowa rzecz dla każdego, kto pracuje z danymi w tym języku.

Pytanie 26

Aby wykorzystać skrypt zapisany w pliku przyklad.js, trzeba połączyć go ze stroną używając kodu

A. <link rel="script" href="/przyklad.js">

B. <script src="/przyklad.js"></script>

C. <script link="przyklad.js"></script>

D. <script>przyklad.js</script>

Poprawna odpowiedź to <script src="/przyklad.js"></script>, ponieważ jest to zgodne z obowiązującymi standardami HTML dotyczącymi ładowania skryptów. Atrybut 'src' jest kluczowy, ponieważ wskazuje przeglądarce lokalizację pliku JavaScript, który ma zostać załadowany. Umieszczając skrypt w tagu <script> w ten sposób, zapewniamy, że plik zostanie poprawnie wczytany i wykonany w kontekście dokumentu HTML. Jest to praktyka zgodna z dobrymi zasadami programowania webowego, umożliwiająca organizację kodu oraz minimalizację problemów z wydajnością. Na przykład, umieszczając ten tag w sekcji <head> lub tuż przed końcem tagu </body>, możemy zwiększyć wydajność ładowania strony, zapewniając jednocześnie, że wszystkie skrypty są załadowane przed ich wykonaniem. To podejście jest powszechnie stosowane w branży, aby poprawić czytelność kodu i umożliwić łatwiejsze zarządzanie zasobami.

Pytanie 27

Jak można opisać przedstawiony obiekt w JavaScript?

var obiekt1 = {
  x: 0,
  y: 0,
  wsp: function() { ... }
}

A. dwiema właściwościami i jedną metodą

B. trzema metodami

C. dwiema metodami i jedną właściwością

D. trzema właściwościami

Obiekt w języku JavaScript to struktura danych, która przechowuje zbiór właściwości, gdzie każda właściwość jest parą klucz-wartość. W podanym przykładzie mamy obiekt o nazwie 'obiekt1' zdefiniowany za pomocą literału obiektowego. Składa się on z dwóch właściwości 'x' i 'y', które mają przypisane wartości liczby całkowitej zero oraz jednej metody 'wsp', która jest funkcją. Właściwości 'x' i 'y' są prostymi wartościami liczbowymi, a metoda 'wsp' jest zdefiniowana jako funkcja, co oznacza, że można ją wywoływać, aby wykonywać pewne operacje. Tego typu struktury są często używane w JavaScript do tworzenia obiektów reprezentujących dane, jak współrzędne punktów na płaszczyźnie. Dzięki możliwości definiowania metod, obiekty mogą wykonywać operacje na swoich danych, co jest zgodne z zasadami programowania obiektowego. Dzięki zrozumieniu tej struktury, programista może efektywnie zarządzać danymi i logiką aplikacji, stosując dobre praktyki takie jak enkapsulacja i modularność kodu.

Pytanie 28

Funkcja przedstawiona w kodzie JavaScript ma na celu

A. zwrócić iloczyn kolejnych liczb od 1 do a

B. zwrócić wynik potęgowania an

C. wyświetlić kolejne liczby od a do n

D. pokazać wynik mnożenia a przez n

Funkcja w języku JavaScript przedstawiona w pytaniu wykonuje operację potęgowania poprzez iteracyjne mnożenie liczby a przez siebie n razy. Jest to klasyczny sposób realizacji potęgowania, polegający na zastosowaniu pętli for. W momencie inicjalizacji zmiennej wynik przypisujemy jej wartość 1, co jest typowym sposobem rozpoczęcia mnożenia w algorytmach iteracyjnych. Następnie pętla for iteruje n razy, za każdym razem mnożąc wynik przez a, co odpowiada matematycznemu działaniu a razy a razy a, aż do n razy. Po zakończeniu pętli funkcja zwraca wynik, który jest wartością an. Takie podejście jest stosowane w przypadkach, gdy nie mamy bezpośredniego dostępu do wbudowanych funkcji potęgowania, jak Math.pow, jednak w praktyce, dla lepszej wydajności i czytelności kodu, zaleca się korzystanie z wbudowanych metod. Potęgowanie jest powszechnie stosowane w obliczeniach matematycznych, fizyce oraz w algorytmach wymagających szybkiego przetwarzania dużych ilości danych. Zrozumienie mechaniki działania pętli for i operacji iteracyjnych jest kluczowe w programowaniu, co czyni to pytanie istotnym elementem egzaminu certyfikacyjnego.

Pytanie 29

W instrukcji warunkowej w JavaScript powinno się zweryfikować sytuację, w której zmienne a oraz b są większe od zera, przy czym zmienna b jest mniejsza od 100. Taki warunek należy zapisać w następujący sposób:

A. if ( a > 0 && b > 0 || b > 100)

B. if ( a > 0 && b > 0 && b < 100)

C. if ( a > 0 || b > 0 || b > 100)

D. if ( a > 0 || (b > 0 && b < 100))

Odpowiedź if ( a > 0 && b > 0 && b < 100) jest poprawna, ponieważ precyzyjnie spełnia wszystkie wymagane warunki. Wyrażenie to sprawdza, czy obie zmienne a i b są dodatnie, przy czym dodatkowo b musi być mniejsze niż 100. W kontekście programowania, taki sposób sprawdzania warunków jest zgodny z najlepszymi praktykami, gdyż wykorzystuje operator logiczny AND (&&), co zapewnia, że wszystkie warunki muszą być spełnione jednocześnie. Na przykład, w aplikacji, w której mamy do czynienia z ograniczeniami dla zmiennej b, takie podejście pozwala na kontrolowanie wartości, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa danych. W przypadku, gdyby b miało mieć wartość większą lub równą 100, mogłoby to generować błędy, a więc taki warunek jest kluczowy w zabezpieczaniu logiki programu. Dodatkowo, stosowanie złożonych warunków w instrukcjach warunkowych pozwala na elastyczność i łatwość w modyfikacjach kodu w przyszłości, co jest zgodne z zasadą DRY (Don't Repeat Yourself).

Pytanie 30

W skrypcie JavaScript operatory: ||, && wchodzą w skład grupy operatorów

A. przypisania

B. logicznymi

C. bitowych

D. arytmetycznych

Operatory || (OR) i && (AND) w języku JavaScript są klasyfikowane jako operatory logiczne. Służą one do wykonywania operacji na wartościach boolowskich, które mogą przyjmować jedynie dwie wartości: true (prawda) oraz false (fałsz). Operator && zwraca true, jeśli oba operandy są prawdziwe, w przeciwnym przypadku zwraca false. Przykładem jest wyrażenie: true && false, które zwraca false. Operator || zwraca true, jeśli przynajmniej jeden z operandów jest prawdziwy. Na przykład, wyrażenie: false || true, zwraca true. Operatory te są powszechnie wykorzystywane w warunkach kontrolnych, takich jak instrukcje if, pętle oraz w kombinacjach z innymi operatorami. Dodatkowo, JavaScript posługuje się tzw. 'krótkim circuiting', co oznacza, że w przypadku operatora &&, jeśli pierwszy operand jest false, to nie sprawdza drugiego, ponieważ wynik będzie na pewno false. W kontekście standardów, JavaScript przestrzega specyfikacji ECMAScript, która definiuje zasady działania tych operatorów. Zrozumienie operatorów logicznych jest kluczowe dla efektywnego programowania i tworzenia złożonych warunków.

Pytanie 31

W języku JavaScript zapisano fragment kodu. Po wykonaniu skryptu zmienna x

<script>
 var x = 10;
 x++;
 console.log(x);
 </script>

A. będzie równa 10 i zostanie wypisana w głównym oknie przeglądarki internetowej.

B. będzie równa 10 i zostanie wypisana w dokumencie HTML.

C. będzie równa 11 i zostanie wypisana w konsoli przeglądarki internetowej.

D. będzie równa 11 i zostanie wypisana w oknie popup.

Gratulacje, twoja odpowiedź jest poprawna! Odpowiedź 'będzie równa 11 i zostanie wypisana w konsoli przeglądarki internetowej' jest prawidłowa, ponieważ po zainicjalizowaniu zmiennej x wartością 10 następuje inkrementacja, która zwiększa wartość zmiennej o 1, dając w wyniku 11. Następnie wartość zmiennej x jest wypisywana w konsoli przeglądarki internetowej za pomocą metody console.log(). Jest to standardowa metoda w języku JavaScript do debugowania i śledzenia wartości zmiennych podczas wykonywania kodu. W praktyce, zrozumienie pracy z konsolą przeglądarki jest kluczowe dla efektywnego programowania JavaScript. To umiejętność, która pozwala na szybkie zlokalizowanie i rozwiązanie problemów z kodem. Dobrą praktyką jest również umiejętne korzystanie z operacji inkrementacji, które są podstawą sterowania przepływem i manipulowania danymi w JavaScript.

Pytanie 32

W skrypcie JavaScript deklaracja zmiennych ma miejsce

A. w chwili pierwszego użycia zmiennej

B. tylko gdy określimy typ zmiennej oraz jej nazwę

C. wyłącznie na początku skryptu

D. zawsze z poprzedzającym nazwą znakiem $

W języku JavaScript zmienne mogą być deklarowane w momencie ich pierwszego użycia, co oznacza, że nie muszą być z góry zadeklarowane przed ich użyciem. To podejście ułatwia rozwój aplikacji, ponieważ programista może dynamicznie wprowadzać zmienne w trakcie pisania kodu. Przykładem może być sytuacja, gdy podczas wykonywania funkcji chcemy stworzyć zmienną w oparciu o dane wejściowe użytkownika. W takiej sytuacji możemy od razu przypisać wartość do zmiennej bez wcześniejszej deklaracji. Na przykład: "let x = 10;" można zamienić na "let x; x = 10;". Dodatkowo, JavaScript wspiera hoisting, co oznacza, że deklaracje zmiennych są „podnoszone” na początek ich zakresu, co może prowadzić do sytuacji, w której zmienna jest używana przed jej deklaracją. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla efektywnego programowania w JavaScript oraz unikania typowych pułapek, takich jak niezamierzona referencja do niezdefiniowanej zmiennej. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy pozwala tworzyć bardziej elastyczne i dynamiczne skrypty, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami programowania.

Pytanie 33

Co to jest AJAX?

A. Technologia umożliwiająca asynchroniczne przesyłanie danych między klientem a serwerem bez przeładowania strony

B. System zarządzania bazą danych używany do przechowywania i manipulacji danymi

C. Język programowania służący do tworzenia stron internetowych

D. Biblioteka JavaScript do obsługi animacji i efektów wizualnych

AJAX, czyli Asynchronous JavaScript and XML, to podejście do programowania aplikacji webowych, które pozwala na wykonywanie asynchronicznych zapytań do serwera bez konieczności przeładowania całej strony. Dzięki temu użytkownik ma płynniejsze i bardziej responsywne doświadczenie z aplikacją. W praktyce często stosuje się AJAX do ładowania danych z serwera w tle, co pozwala na dynamiczne aktualizowanie części strony, takie jak listy produktów, komentarze, czy wyniki wyszukiwania. Technologie związane z AJAX to m.in. XMLHttpRequest, Fetch API oraz często używane biblioteki jak jQuery, które upraszczają jego implementację. Standardy i dobre praktyki obejmują m.in. unikanie blokowania interfejsu użytkownika oraz zapewnienie bezpieczeństwa danych podczas przesyłania między klientem a serwerem. Z mojego doświadczenia, AJAX jest nieoceniony w tworzeniu nowoczesnych aplikacji webowych i znacząco zwiększa ich użyteczność.

Pytanie 34

Wskaż warunek w języku JavaScript, który ma na celu sprawdzenie, czy przynajmniej jeden z poniższych przypadków jest spełniony: 1) dowolna naturalna liczba a jest liczbą trzycyfrową 2) dowolna liczba całkowita b jest liczbą ujemną

A. ((a>99)&&(a<1000))&&(b<0)

B. ((a>99)||(a<1000))||(b<0)

C. ((a>99)&&(a<1000))||(b<0)

D. ((a>99)||(a<1000))&&(b<0)

Warunek zapisany jako ((a>99)&&(a<1000))||(b<0) jest poprawny, ponieważ sprawdza dwa różne przypadki. Pierwsza część warunku, (a>99)&&(a<1000), zwraca prawdę, gdy a jest liczbą naturalną w zakresie od 100 do 999, co oznacza, że jest to liczba trzycyfrowa. Z kolei druga część, b<0, jest spełniona, gdy b jest liczbą całkowitą mniejszą od zera, co oznacza, że jest to liczba ujemna. Zastosowanie operatora logicznego '||' (OR) pozwala na spełnienie warunku, gdy przynajmniej jeden z dwóch przypadków jest prawdziwy. Użycie operatora '&&' (AND) w pierwszej części jest kluczowe, ponieważ musi być spełniony zarówno warunek większy niż 99, jak i mniejszy niż 1000, co pozwala na precyzyjne określenie, czy a jest liczbą trzycyfrową. Przykładowo, gdy a = 150, a b = -5, cały warunek zwróci prawdę z powodu drugiej części warunku. Na przeciwnym biegunie, jeśli a = 50, a b = 5, warunek zwróci fałsz, ponieważ ani a nie jest trzycyfrowe, ani b nie jest ujemne. Tego rodzaju warunki są powszechnie stosowane w programowaniu, aby weryfikować różne stany i wartości zmiennych w aplikacjach webowych i systemach informatycznych.

Pytanie 35

W języku JavaScript, funkcja Math.pow() wykorzystuje się do obliczenia

A. potęgi liczby

B. wartości przybliżonej liczby

C. pierwiastka kwadratowego liczby

D. wartości bezwzględnej liczby

Funkcja Math.pow() w JavaScript służy do obliczania potęgi liczby, co oznacza, że można jej użyć do podnoszenia liczby do wybranej potęgi. Poprawna składnia tej funkcji to Math.pow(base, exponent), gdzie 'base' to liczba, którą chcemy podnieść do potęgi, a 'exponent' to wykładnik. Na przykład, aby obliczyć 2 do potęgi 3, używamy Math.pow(2, 3), co zwraca 8. Ta funkcja jest niezwykle przydatna w różnych kontekstach programistycznych, takich jak obliczenia matematyczne, grafika komputerowa, czy modelowanie rzeczywistych zjawisk. W praktyce, korzystając z Math.pow(), można zrealizować wiele bardziej zaawansowanych obliczeń, takich jak obliczanie wartości funkcji wygładzających, symulacji fizycznych czy operacji na danych statystycznych. Kluczowe jest, aby pamiętać, że w JavaScript dostępne są również operator potęgowania (**), wprowadzony w ECMAScript 2016, co czyni kod bardziej czytelnym, na przykład 2 ** 3 również zwraca 8. Warto być świadomym tych narzędzi, aby optymalizować i upraszczać kod w swoich projektach.

Pytanie 36

W języku JavaScript funkcja getElementById odnosi się do

A. zmiennej numerycznej

B. klasy zdefiniowanej w CSS

C. elementu HTML z podanym id

D. elementu HTML z określoną nazwą klasy

Metoda getElementById w języku JavaScript jest kluczowym narzędziem do manipulacji DOM (Document Object Model), które pozwala deweloperom na łatwe odwoływanie się do konkretnych elementów HTML za pomocą ich atrybutu id. Dzięki temu, możemy dynamicznie zmieniać treść, style lub atrybuty tych elementów, co jest niezwykle przydatne w tworzeniu interaktywnych stron internetowych. Na przykład, jeśli mamy element HTML z atrybutem id='header', możemy użyć `document.getElementById('header')` do uzyskania do niego dostępu. To podejście jest zgodne z zasadami poprawnej struktury HTML, gdzie atrybut id powinien być unikalny w obrębie dokumentu. Rekomendowane jest, aby id było zrozumiałe i jasno określało zawartość elementu, co ułatwia późniejszą nawigację i skrypty, a także poprawia dostępność strony. W praktyce, korzystając z getElementById, możemy na przykład zmieniać tekst nagłówka: `document.getElementById('header').innerText = 'Nowy nagłówek';`.

Pytanie 37

W jakim formacie zostanie przedstawiona data po wykonaniu podanego kodu?

A. Poniedziałek, 10th lipca 2017

B. Poniedziałek, 10th lipca 17

C. Poniedziałek, 10 lipca 2017

D. 10, poniedziałek lipca 2017

Pierwsza z błędnych odpowiedzi sugeruje, że data zostanie wyświetlona jako 'Monday, 10 July 2017'. Problem polega na tym, że brak suffixu 'th' w przypadku dnia 10 jest niewłaściwy według standardowego angielskiego zapisu dat. W kontekście drugiej odpowiedzi, '10, Monday July 2017', należy zauważyć, że kolejność elementów jest nieprawidłowa. W angielskim zapisie dat i zgodnie z konwencjami formatowania, najpierw występuje nazwa dnia, następnie dzień miesiąca, a później miesiąc i rok. Co więcej, brak przecinka po dniu miesiąca także wpływa na poprawność tej formy. Trzecia odpowiedź, 'Monday, 10th July 17', jest błędna z powodu nieprawidłowego skrótu roku; w standardowym zapisie dat w formalnym kontekście powinno się używać pełnego roku, czyli '2017', a nie jego skrótu. Zatem wszystkie te odpowiedzi są niepoprawne, ponieważ nie spełniają standardowych zasad formatowania dat w języku angielskim, co jest kluczowe dla zachowania jasności i poprawności w komunikacji.

Pytanie 38

Jakie działanie wykonuje poniższy fragment kodu w języku JavaScript? n = "Napis1"; s = n.length;

A. Zwraca długość napisu zawartego w zmiennej n

B. Przypisuje wartość zmiennej n do zmiennej s

C. Przypisuje do zmiennej s część napisu z zmiennej n, o długości określonej przez zmienną length

D. Przypisuje do zmiennej s wartość odpowiadającą długości napisu z zmiennej n

Fragment skryptu w języku JavaScript, w którym zmienne n i s są definiowane, wykonuje przypisanie wartości długości napisu z zmiennej n do zmiennej s. Metoda length jest właściwością obiektów typu string, która zwraca liczbę znaków w danym napisie. W tym przypadku, jeśli zmienna n zawiera napis "Napis1", to zmienna s po wykonaniu tego skryptu przyjmie wartość 6, ponieważ napis ten składa się z 6 znaków. Praktyczne zastosowanie tej funkcji polega na możliwości dynamicznego określenia długości wprowadzanych danych, co jest kluczowe przy walidacji formularzy, obliczaniu rozmiaru danych czy tworzeniu interfejsów użytkownika. Dobrą praktyką w programowaniu jest zawsze uwzględnienie długości napisu w algorytmach przetwarzania tekstu, aby uniknąć błędów podczas operacji na stringach. Warto również wiedzieć, że w JavaScript właściwość length nie wymaga wywołania metody, co jest zgodne z ogólnym założeniem o uproszczeniu użycia obiektów, a tym samym podnosi czytelność kodu.

Pytanie 39

W języku JavaScript należy sformułować warunek, który będzie prawdziwy, gdy zmienna a będzie jakąkolwiek liczbą naturalną dodatnią (również nie zerową) lub gdy zmienna b będzie liczbą mieszczącą się w przedziale od 10 do 100, włącznie. Wyrażenie logiczne zastosowane w tym warunku powinno mieć formę

A. (a>0) || ((b>=10) || (b<=100))

B. (a>0) || ((b>=10) && (b<=100))

C. (a>0) && ((b>=10) && (b<=100))

D. (a>0) && ((b>=10) || (b<=100))

Analizując inne odpowiedzi, widać, że zawierają one różne błędne koncepcje w interpretacji warunków logicznych. W przypadku (a>0) && ((b>=10) || (b<=100)), użycie operatora || w drugiej części powoduje, że warunek dla b zawsze będzie spełniony, niezależnie od wartości b, co jest niezgodne z założeniem, że b powinno znajdować się w przedziale od 10 do 100. Takie błędne zrozumienie operatorów logicznych prowadzi do niepoprawnych interpretacji. W odpowiedzi (a>0) || ((b>=10) || (b<=100)), ponownie użycie operatora || w drugiej części sprawia, że warunek b również nie działa zgodnie z założeniem, ponieważ b może być każdą liczbą, co nie spełnia wymogu ograniczenia do przedziału 10-100. Kolejna odpowiedź, (a>0) && ((b>=10) && (b<=100)), wprowadza błędny wniosek, że obie części muszą być spełnione jednocześnie. Takie podejście jest zrozumiałe, ale nie odpowiada na pierwotne założenie, że wystarczy, aby jeden z warunków był spełniony. Rozumienie logiki warunkowej w programowaniu jest kluczowe dla tworzenia efektywnych algorytmów i unikania problemów z bezpieczeństwem danych. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować składnię i semantykę wyrażeń logicznych, co przekłada się na jakość kodu i jego łatwość w utrzymaniu.

Pytanie 40

Jak należy poprawnie udokumentować wzorzec weryfikacji dla pola nazwa w kodzie aplikacji JavaScript?

A. /* Pole nazwa musi składać się w tej kolejności: z ciągu cyfr (z wyłączeniem 0), następnie dużych liter i dwóch małych liter. */

B. /* Pole nazwa powinno składać się w tej kolejności: z ciągu cyfr (z wyłączeniem 0), następnie dużej litery i ciągu małych liter. */

C. /* Pole nazwa może zawierać dowolny ciąg cyfr (z wyłączeniem 0), następnie musi zawierać dużą literę i ciąg minimum dwóch małych liter. */

D. /* Pole nazwa może składać się z dowolnego ciągu cyfr (z wyłączeniem 0), małych i dużych liter. */

Poprawna odpowiedź zakłada, że pole 'nazwa' musi zawierać określoną strukturę wyrażenia regularnego które jest kluczowym elementem w walidacji danych wejściowych w aplikacjach JavaScript. Wzorzec /[1-9]*[A-Z]{1}[a-z]{2,}$/ wskazuje że pole może zaczynać się od dowolnej liczby cyfr z wyłączeniem 0 po których następuje jedna duża litera i co najmniej dwie małe litery. Taka konstrukcja jest przydatna w tworzeniu bezpiecznych aplikacji ułatwiając wymuszenie określonego formatu danych które mogą być używane na przykład w formularzach rejestracyjnych gdzie wymagane jest podanie specyficznego identyfikatora użytkownika. Warto pamiętać że walidacja po stronie klienta jak w tym przypadku powinna być zawsze wspierana dodatkowymi sprawdzeniami po stronie serwera co jest dobrą praktyką programistyczną w celu zabezpieczenia aplikacji przed niepożądanym dostępem oraz złośliwymi atakami. Zrozumienie i stosowanie wyrażeń regularnych znacznie poprawia jakość kodu oraz jego zdolność do adaptacji w różnych warunkach technicznych co jest kluczowe w dzisiejszym dynamicznym środowisku IT.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej