Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 13:47
Data zakończenia: 18 grudnia 2025 14:11

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Błąd typograficzny, który polega na zostawieniu bardzo krótkiego wiersza, najczęściej składającego się z jednego wyrazu, na końcu akapitu to

A. wdowa

B. szewc

C. sierota

D. bękart

Termin "wdowa" odnosi się do specyficznego błędu typograficznego, polegającego na umieszczeniu krótkiego wiersza, zazwyczaj jedno- lub dwuwyrazowego, na końcu akapitu. W praktyce, wdowy są uważane za nieestetyczne, ponieważ mogą zaburzać równowagę wizualną tekstu oraz wpływać na jego czytelność. Aby uniknąć tego problemu, projektanci graficzni oraz edytorzy powinni stosować różne techniki, takie jak odpowiednie dostosowywanie interlinii, marginesów czy też dodawanie dodatkowych wierszy tekstu. Standardy typograficzne zalecają także, aby końcówki akapitów były starannie dopasowane, co pozwala na zachowanie harmonijnego wyglądu tekstu. Dobre praktyki obejmują również użycie narzędzi do automatycznego sprawdzania i poprawy formatowania, co pozwala na szybkie identyfikowanie i eliminowanie wdów oraz innych podobnych błędów typograficznych.

Pytanie 2

Którym rodzajem filtra w Adobe Photoshop można uzyskać zmianę obrazu przedstawioną na zdjęciach?

A. Rozmycie gaussowskie.

B. Stylizacja płaskorzeźba.

C. Szkic ołówek/kredka Conte.

D. Wyostrzanie krawędzi.

Filtr 'Szkic ołówek/kredka Conte' w Adobe Photoshop pozwala na uzyskanie efektu przypominającego rysunek, co jest doskonale widoczne na dołączonym zdjęciu. Efekt ten uzyskuje się poprzez przekształcenie zdjęcia w stylizowany obraz, który emuluje techniki tradycyjnego rysunku, takie jak użycie ołówka lub kredki Conte. Przy odpowiednich ustawieniach, filtr ten umożliwia kontrolowanie intensywności i szczegółowości efektu, co jest niezwykle przydatne w projektowaniu graficznym, ilustrowaniu oraz w tworzeniu postprodukcji w fotografii. Użycie tego filtra może być szczególnie efektywne w kontekście przygotowywania materiałów wizualnych do prezentacji artystycznych lub promocyjnych, gdzie pożądany jest artystyczny, ręcznie rysowany wygląd. Dobro praktyki w branży graficznej sugeruje, aby stosować takie efekty z umiarem, aby nie zdominowały one pierwotnej treści obrazu.

Pytanie 3

Naświetlanie formy drukarskiej bezpośrednio z pliku graficznego na formę drukarską w poligrafii jest oznaczane skrótem?

A. CMS

B. CtP

C. CtF

D. CIP

Odpowiedź CtP, czyli Computer to Plate, odnosi się do nowoczesnej technologii w poligrafii, która polega na bezpośrednim naświetlaniu form drukowych z plików graficznych. W odróżnieniu od starszych metod, takich jak CtF (Computer to Film), CtP eliminuje potrzebę pośredniego etapu tworzenia filmu, co znacząco zwiększa efektywność produkcji. Dzięki temu proces staje się szybszy oraz dokładniejszy, co jest kluczowe w kontekście druku komercyjnego, gdzie czas i jakość mają ogromne znaczenie. Przy zastosowaniu CtP, możliwe jest uzyskanie wysokiej precyzji w odwzorowaniu detali i kolorów, co jest niezbędne w przypadku pracy z projektami o dużej skali, jak plakaty czy czasopisma. Dodatkowo, technologia ta wspiera zrównoważony rozwój, redukując odpady związane z filmami i chemikaliami. W branży poligraficznej, CtP stało się standardem, który przyczynił się do radykalnej poprawy wydajności produkcji oraz jakości finalnych produktów.

Pytanie 4

W magazynie drukarni znajduje się 105 kg papieru o formacie B1 (700 x 1000 mm) i gramaturze 150 g/m². Wskaż liczbę arkuszy B1 jaką dysponuje drukarnia.

A. 1 100 sztuk.

B. 1 050 sztuk.

C. 1 000 sztuk.

D. 1 150 sztuk.

Wydaje się, że najczęstszym powodem błędnych obliczeń przy tego typu zadaniach jest nieuwzględnienie rzeczywistej powierzchni arkusza B1 albo mylenie gramatury z masą pojedynczego arkusza. Gramatura 150 g/m² to nie masa całego arkusza, tylko masa jednego metra kwadratowego papieru. Jeśli ktoś przyjął, że gramatura to masa arkusza, to wynik końcowy będzie zawyżony. Zdarza się też, że niektóre osoby zaokrąglają powierzchnię arkusza lub nie przeliczają kilogramów na gramy – wtedy wyniki potrafią mocno odbiegać od rzeczywistości. Przykładowo, odpowiedzi wyższe niż 1 000 sztuk sugerują, że ktoś podzielił 105 000 g przez 150 g (czyli gramaturę) bez uwzględnienia powierzchni – wtedy wychodzi 700 arkuszy na kilogram, co daje zawyżoną wartość. Innym często spotykanym błędem jest mylenie formatów – niektórzy liczą, jakby powierzchnia arkusza wynosiła 1 m², a nie 0,7 m², przez co liczba arkuszy się nie zgadza. W praktyce zawodowej takie pomyłki mogą prowadzić do poważnych problemów z planowaniem produkcji – zamówienia materiałów będą nietrafione, a nakład może być niezgodny z zamówieniem klienta. Z mojego doświadczenia wynika, że zawsze warto dokładnie sprawdzić, jaka jest rzeczywista powierzchnia formatu oraz prawidłowo przeliczać jednostki. Tylko wtedy wynik będzie zgodny z praktyką branżową, normami ISO i oczekiwaniami klientów. Rozumienie tych podstaw to kluczowy element pracy w poligrafii, bo pozwala unikać kosztownych pomyłek i działać profesjonalnie.

Pytanie 5

Proces technologiczny wykonania 20 opakowań takich jak na ilustracji obejmuje druk

A. sitowy i przekrawanie.

B. offsetowy i nadkrawanie.

C. cyfrowy i wykrawanie.

D. tamponowy i perforowanie.

Odpowiedź "cyfrowy i wykrawanie" jest poprawna, ponieważ proces technologiczny druku cyfrowego doskonale sprawdza się w przypadku produkcji krótkich serii opakowań złożonych graficznie. Druk cyfrowy umożliwia szybkie i efektywne wytwarzanie opakowań, co jest istotne, gdy każdy z wydruków może różnić się od siebie graficznie. W przypadku opakowań z małymi detalami i skomplikowanymi wzorami, technika ta zapewnia wysoką jakość odwzorowania kolorów oraz detali graficznych. Wykrawanie natomiast jest metodą obróbcza, która pozwala na uzyskanie unikalnych kształtów opakowań, co jest kluczowe w kontekście wyróżnienia produktu na rynku. W praktyce, druk cyfrowy i wykrawanie są często stosowane razem w produkcji, ponieważ pozwalają na szybkie dostosowanie i prototypowanie opakowań, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami branżowymi, które promują elastyczność i innowacyjność w procesie wytwarzania.

Pytanie 6

Sprzętem wykorzystywanym do skanowania przezroczystych materiałów jest skaner

A. ręczny.

B. bębnowy.

C. zwierciadlany.

D. trójwymiarowy.

Skaner bębnowy jest specjalistycznym urządzeniem zaprojektowanym do skanowania materiałów transparentnych, takich jak slajdy czy filmy. Funkcjonuje na zasadzie umieszczania skanowanego materiału na bębnie, który obraca się, co umożliwia dokładne skanowanie każdej sekcji materiału. Dzięki zastosowaniu wysokiej jakości optyki oraz zaawansowanej technologii, skanery bębnowe oferują znakomitą rozdzielczość oraz wierne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe w profesjonalnych zastosowaniach, takich jak archiwizacja zdjęć czy prace w laboratoriach fotograficznych. Użycie skanera bębnowego jest standardem w branży, gdyż pozwala na uzyskanie skanów o wysokiej jakości, co jest niezbędne w pracach wymagających precyzyjnego odwzorowania detali. Przykłady zastosowań obejmują skanowanie archiwalnych zdjęć, materiałów do publikacji czy też dokumentacji naukowej, gdzie wysoka jakość obrazu jest niezbędna. Warto również zauważyć, że skanery bębnowe często są wykorzystywane w procesach digitalizacji, co przyczynia się do zachowania dziedzictwa kulturowego.

Pytanie 7

Jaką wartość w punktach typograficznych powinno mieć wcięcie akapitowe, zakładając, że szerokość tekstu nie przekracza 25 cycer, a używany krój pisma to garmond?

A. 10

B. 16

C. 14

D. 12

Wybór wartości wcięcia akapitowego, które jest większe niż 10 punktów typograficznych, może prowadzić do odczucia zbytniej rozproszenia uwagi i obniżenia jakości czytania. Na przykład, wcięcia wynoszące 12 lub 14 punktów mogłyby wprowadzać nadmierną przerwę między akapitami, co skutkuje utrudnieniem w płynności czytania. W przypadku 16 punktów, różnica ta staje się jeszcze bardziej zauważalna, co znacząco wpływa na wizualną spójność projektu. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich wyborów, obejmują przekonanie, że większe wcięcia poprawiają czytelność, podczas gdy w rzeczywistości mogą one powodować zaburzenie rytmu tekstu. Zbyt duże wcięcia mogą także wprowadzać czytelnika w dezorientację, gdyż akapity stają się bardziej oddzielone, co sprawia, że cała treść wydaje się nieuporządkowana. W praktyce, dobrze dobrane wcięcia powinny wspierać wrażenia estetyczne i poprawiać zrozumienie tekstu, a także dostosowywać się do specyfiki składu. Na przykład, w dokumentach formalnych czy literackich, minimalizm w wcięciach akapitowych jest kluczowy dla zbudowania harmonijnej i profesjonalnej kompozycji strony.

Pytanie 8

Jaką rozdzielczość powinno mieć zeskanowane wielobarwne źródło, jeśli wiadomo, że podczas druku offsetowego zostanie ono powiększone trzykrotnie?

A. 600 dpi

B. 900 dpi

C. 800 dpi

D. 300 dpi

Wybór rozdzielczości skanowania jest kluczowy dla jakości druku, a wiele osób może popełniać błędy w ocenie odpowiedniej wartości dpi. Skanowanie w 600 dpi może wydawać się wystarczające, ale przy powiększeniu oryginału o 300% skutecznie zmniejsza to jakość końcowego wydruku. W rzeczywistości, po trzykrotnym powiększeniu, obraz zeskanowany w tej rozdzielczości będzie miał tylko 200 dpi, co jest znacznie poniżej zalecanej wartości dla druku offsetowego. Podobnie, skanowanie w 800 dpi również nie spełni wymagań, ponieważ po powiększeniu taka rozdzielczość zostanie obniżona do 266 dpi, co również może prowadzić do nieostrości i utraty detali. Ostatecznie, wybór 300 dpi jako rozdzielczości skanowania jest niewystarczający, zwłaszcza w kontekście powiększania obrazu. Dobrą praktyką w branży jest zawsze uwzględnienie przyszłych zastosowań obrazu. W przypadku, gdy istnieje zamiar powiększenia, należy skanować w wyższej rozdzielczości od początku. Ignorowanie tych zasad prowadzi do typowych błędów myślowych, takich jak zakładanie, że wyższa rozdzielczość zawsze będzie lepsza bez rozważania kontekstu, w jakim obraz będzie wykorzystywany. W przypadku druku, kluczowe jest zrozumienie, że każda utrata jakości może znacząco wpłynąć na efekt końcowy i satysfakcję klienta.

Pytanie 9

Jakie połączenie należy zastosować do złączenia wkładu z okładką w zeszycie?

A. taśmą

B. drutem

C. wiskozą

D. nićmi

Wkład z okładką w oprawie zeszytowej jest najczęściej łączony drutem, co jest zgodne z obowiązującymi standardami w branży introligatorskiej. Połączenie drutem, znane również jako spiralne, zapewnia trwałość i elastyczność, umożliwiając jednoczesne otwieranie i zamykanie zeszytu. Połączenie to sprawia, że kartki zeszytu są swobodnie obracane, co jest szczególnie istotne w przypadku materiałów edukacyjnych, notatek czy dokumentów roboczych. Dzięki użyciu drutu, oprawa jest również bardziej estetyczna i odporna na uszkodzenia mechaniczne. W praktyce, zastosowanie drutu w oprawie zeszytowej jest nie tylko funkcjonalne, ale również przyspiesza proces produkcji, co jest korzystne z punktu widzenia kosztów i czasu realizacji. Dodatkowo, w przypadku zeszytów wykorzystywanych w szkołach czy biurach, drutowane połączenie jest powszechnie uznawane za profesjonalne i wytrzymałe, co z pewnością wpływa na satysfakcję użytkowników.

Pytanie 10

Stworzenie wizytówki oraz realizacja próbnego wydruku wymaga zestawu:

A. komputer z systemem operacyjnym, program graficzny, drukarka cyfrowa

B. oprogramowanie graficzne, naświetlarka, maszyna offsetowa

C. oprogramowanie graficzne, tablet graficzny, drukarka cyfrowa

D. komputer z systemem operacyjnym, tablet graficzny, skaner

Prawidłowa odpowiedź to komputer z systemem operacyjnym, program graficzny oraz drukarka cyfrowa, ponieważ każdy z tych elementów odgrywa kluczową rolę w procesie projektowania wizytówki i jej wydruku. Komputer z systemem operacyjnym to podstawowe narzędzie, które umożliwia uruchamianie oprogramowania graficznego. Program graficzny, taki jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, pozwala na tworzenie profesjonalnych projektów wizytówek, wykorzystując różnorodne narzędzia do rysowania, edytowania grafiki, oraz tekstu. Drukarka cyfrowa natomiast umożliwia uzyskanie wysokiej jakości wydruku, co jest kluczowe dla finalnego efektu wizytówki. W praktyce, po zaprojektowaniu wizytówki w programie graficznym, użytkownik może przetestować różne opcje wydruku, co pozwala na optymalizację jakości przed podjęciem decyzji o masowym druku. Warto również zwrócić uwagę na standardy kolorystyczne, jak CMYK, które są istotne w kontekście druku, by uzyskać zgodność między tym, co widać na ekranie, a tym, co jest drukowane.

Pytanie 11

Kolorystykę przedstawionego na zdjęciu produktu poligraficznego określa się jako

A. 4 + 4

B. 1 + 0

C. 2 + 0

D. 4 + 1

Odpowiedź "1 + 0" jest właściwa, ponieważ termin ten odnosi się do druku w jednym kolorze na jednej stronie, co jest zgodne z przedstawionym zdjęciem produktu poligraficznego. W praktyce oznacza to, że cała kolorystyka jest ograniczona do jednego koloru, który w większości przypadków jest kolorem czarnym lub odcieniami szarości. Druk jednostronny jest często stosowany w materiałach, takich jak ulotki, wizytówki czy formularze, gdzie ważne jest skupienie się na treści i minimalizmie. Zgodnie z normami branżowymi, druki jednostronne są bardziej ekonomiczne, a ich produkcja wymaga mniejszej ilości tuszu w porównaniu do druku dwustronnego. Ponadto, w kontekście projektowania graficznego, taki wybór kolorystyki może podkreślić klarowność przekazu i estetykę, co jest szczególnie istotne w komunikacji wizualnej. Dlatego umiejętność rozpoznawania tego typu kolorystyki jest kluczowa w branży poligraficznej.

Pytanie 12

Jakie technologie mogą być zastosowane do wykonania odbitek próbnych?

A. polimerowej i tradycyjnej

B. fotoutwardzalnej i mechanicznej

C. fotopolimerowej oraz cyfrowej

D. fotochemicznej oraz cyfrowej

Wybór niepoprawnych technologii, takich jak "polimerowa i klasyczna" czy "fotoutwardzalna i mechaniczna", nie oddaje rzeczywistości współczesnych procesów produkcji odbitek próbnych. Technologia polimerowa, choć jest stosowana w niektórych procesach druku, nie jest typowo używana do odbitek próbnych. W kontekście druku, polimery są bardziej związane z metodami takimi jak druk fleksograficzny, gdzie wykorzystuje się elastyczne formy drukarskie, a nie bezpośrednio do wywoływania obrazów na bazie światłoczułych materiałów. Klasyczna technologia daje nam do czynienia z tradycyjnymi metodami, jak sitodruk czy offset, które mogą mieć ograniczenia w zakresie szybkości i elastyczności w porównaniu do nowoczesnych technik. Odpowiedzi takie jak "fotochemiczna" są bliskie, jednak nie uwzględniają pełnego spektrum dostępnych rozwiązań. Ostatecznie stosowanie technologii fotoutwardzalnej i mechanicznej odzwierciedla przestarzałe podejścia, które są mniej efektywne w porównaniu do metod cyfrowych, które pozwalają na szybsze prototypowanie i testowanie projektów. Kluczowym błędem myślowym jest zatem utożsamianie tych technologii z nowoczesnym podejściem do produkcji odbitek, co prowadzi do nieadekwatnych wniosków na temat ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 13

Czwarta strona 'czwórki tytułowej' określana jest mianem strony

A. przedtytułowej

B. tytułowej

C. redakcyjnej

D. wakatowej

Czwarta strona "czwórki tytułowej" nosi nazwę strony redakcyjnej, co jest zgodne z przyjętymi standardami w publikacjach naukowych i technicznych. Strona redakcyjna zawiera istotne informacje dotyczące wydania, takie jak nazwa redakcji, adres oraz dane kontaktowe. To kluczowy element, który wspiera transparentność i umożliwia łatwy kontakt z redakcją w przypadku pytań czy potrzeb związanych z treścią publikacji. Na przykład, w przypadku czasopism naukowych, strona redakcyjna może również zawierać informacje o recenzentach oraz polityce wydawniczej. Umożliwia to budowanie zaufania wśród czytelników oraz przyczynia się do profesjonalizmu całego wydania. Warto zwrócić uwagę, że zgodnie z zasadami etyki wydawniczej, publikacje powinny jasno przedstawiać informacje o redakcji, co z kolei wpływa na wiarygodność publikowanych treści, a także na możliwość uzyskania kredytów autorskich przez poszczególnych badaczy.

Pytanie 14

Co oznacza zapis kodu cyfrowego pokazanego na rysunku?

A. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Książki.

B. Numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego.

C. Rodzaj zastrzeżenia praw autorskich publikacji.

D. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego.

Poprawna odpowiedź to Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego (ISSN), który jest unikalnym identyfikatorem stosowanym do oznaczania czasopism i innych wydawnictw ciągłych, takich jak roczniki czy periodyki. ISSN jest przydzielany przez Międzynarodowy Związek Wydawców i jest niezbędny do katalogowania publikacji w bibliotekach oraz w bazach danych. Przykłady zastosowania ISSN obejmują biblioteki, które wykorzystują ten numer do klasyfikacji i udostępniania czasopism, a także wydawców, którzy muszą go podać w celu spełnienia wymogów formalnych przy rejestracji publikacji. Posiadanie ISSN ułatwia także śledzenie i zarządzanie dostępnością publikacji, co jest kluczowe w dobie cyfryzacji. Z tego powodu, znajomość i umiejętność posługiwania się tym numerem jest istotna dla każdego, kto pracuje w branży wydawniczej lub bibliotecznej.

Pytanie 15

Stworzenie zdjęcia panoramicznego z kilku cyfrowych fotografii wymaga użycia polecenia w Adobe Photoshop, które określa się jako

A. korekcją obiektywu

B. scalaniem do HDR Pro

C. photomerge

D. stykówką

Odpowiedź "photomerge" jest poprawna, ponieważ jest to specjalistyczna funkcja w Adobe Photoshop, która umożliwia łączenie kilku zdjęć w jedną panoramę. Technika ta wykorzystuje algorytmy do analizy i łączenia zdjęć w sposób, który minimalizuje zniekształcenia i różnice w oświetleniu. Po wybraniu zdjęć, które mają być połączone, użytkownicy mogą skorzystać z opcji "Photomerge" w menu 'File', co automatycznie generuje obraz panoramiczny. Przykładem zastosowania może być tworzenie panoram z krajobrazów, gdzie zdjęcia są robione z różnych kątów. Technika ta jest niezwykle użyteczna w fotografii architektonicznej i krajobrazowej, gdzie szerokie ujęcia są istotne. W branży fotograficznej standardem jest stosowanie funkcji automatycznego łączenia zdjęć, aby uzyskać jak najlepszą jakość i szczegółowość obrazu.

Pytanie 16

Które podłoże drukowe należy przygotować wiedząc, że druk ma być wykonany na siatce mesh?

A. Podłoże 2.

B. Podłoże 1.

C. Podłoże 3.

D. Podłoże 4.

Podłoże 2 jest prawidłowym wyborem do druku na siatce mesh, ponieważ jego struktura jest idealnie dostosowana do techniki druku sitodrukowego. Siatka mesh, charakteryzująca się drobnymi otworami, pozwala na precyzyjne przenikanie farby, co jest kluczowe w uzyskiwaniu wysokiej jakości wydruków. W przypadku podłoża 2, jego powierzchnia jest specjalnie zaprojektowana, aby harmonizować z właściwościami siatki. Zastosowanie odpowiedniego podłoża jest niezwykle istotne w procesie druku, ponieważ wpływa na przyczepność farby, rozkład pigmentu oraz ostateczny efekt wizualny. W praktyce, dobrze przygotowane podłoże pozwala na uzyskanie bardziej wyraźnych i intensywnych kolorów, co jest szczególnie ważne w aplikacjach takich jak grafika reklamowa, gdzie jakość jest kluczowa. Ponadto, stosowanie właściwego podłoża zgodnego z techniką druku sitodrukowego jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co zwiększa efektywność produkcji oraz redukuje ryzyko błędów w druku.

Pytanie 17

Ile form drukarskich trzeba przygotować do wydrukowania ulotki A4 w kolorystyce 4 + 4 na maszynie półformatowej, korzystając z metody odwracania przez boczny margines?

A. 6 form

B. 4 formy

C. 2 formy

D. 8 form

Wybór innej liczby form drukowych może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad druku wielokolorowego. Wiele osób może myśleć, że potrzebują jedynie jednej formy na każdy kolor, co prowadzi do błędnego wniosku o konieczności przygotowania dwóch lub nawet sześciu form. Takie podejście jest jednak nieprawidłowe w kontekście druku ulotek w kolorystyce 4 + 4. W rzeczywistości, proces druku wymaga oddzielnych form dla każdej strony ulotki i dla każdego używanego koloru. Dla ulotki A4, która jest drukowana na dwóch stronach, każdy kolor wymaga swojej formy. W przypadku, gdybyśmy zastosowali niepoprawne podejście, mogłoby to prowadzić do niekompletnego odwzorowania kolorów na ulotce, co z kolei wpływałoby na estetykę oraz jakość końcowego produktu. Należy również zwrócić uwagę, że w branży druku, standardy zakładają pełne pokrycie kolorów przez wszystkie używane formy, co wymaga starannego przemyślenia liczby form, aby uniknąć błędów w druku i zapewnić wysoką jakość usługi. Dlatego ważne jest, aby stosować się do sprawdzonych praktyk oraz standardów w procesie produkcji materiałów drukowanych. Zrozumienie tych zasad oraz umiejętność ich zastosowania w praktyce to klucz do sukcesu w branży poligraficznej.

Pytanie 18

Które zdanie złożone jest poprawne według zasad składni tekstów?

A. Tak , zwiedzałem to miasto już 3- 4 razy

B. Tak , zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy

C. Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy

D. Tak ,zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy

Odpowiedź "Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy." jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami poprawnego składu tekstów, zapisywanie liczb w formie złączonej, bez spacji, jest zgodne z normami. W przypadku liczb złożonych, takich jak "3-4", nie stosujemy spacji, co sprawia, że całość wygląda estetycznie i jest bardziej zrozumiała. W praktyce, pisząc teksty, szczególnie te formalne, ważne jest przestrzeganie zasad gramatyki i interpunkcji, aby komunikować się w sposób jasny i profesjonalny. Przykładowo, w dokumentach akademickich czy raportach biznesowych, poprawne formatowanie liczb i ich zapisu wpływa na odbiór treści oraz uznawane jest za oznakę staranności i dbałości o szczegóły. Warto również pamiętać, że w zależności od kontekstu, niektóre style pisania mogą wprowadzać dodatkowe zasady, ale w ogólnej praktyce standardem jest unikanie zbędnych spacji w przypadku złożonych zapisów liczbowych.

Pytanie 19

Format naświetlania formy kopiowej w technologii CtF powinien mieć

A. wielkość równą maksymalnemu formatowi danej naświetlarki

B. wielkość mniejszą niż format określonej strony w projekcie

C. wielkość równą formatowi określonej strony w projekcie

D. wielkość większą niż format określonej strony w projekcie

Zdefiniowany format naświetlania formy kopiowej w technologii CtF (Computer to Film) powinien być większy od formatu zdefiniowanej strony w projekcie, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń do naświetlenia. Taki wybór pozwala na uniknięcie problemów związanych z niedopasowaniem obrazu do formatu papieru, co jest kluczowe w procesie druku. Przy większym formacie naświetlania uzyskujemy tzw. margines bezpieczeństwa, który chroni przed ewentualnym przesunięciem materiału podczas naświetlania oraz gwarantuje, że wszystkie elementy graficzne znajdują się w obrębie obszaru roboczego. Przykładem zastosowania tej zasady jest produkcja materiałów reklamowych, gdzie drobne pomyłki w formacie mogą prowadzić do kosztownych błędów druku. Stosowanie standardów takich jak ISO 12647, które określają wymagania dla procesów drukarskich, potwierdza potrzebę posiadania odpowiednich marginesów w przygotowaniu formy. Prawidłowe zdefiniowanie formatu naświetlania jest więc kluczowe, aby zminimalizować ryzyko błędów i zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 20

Oblicz koszt przygotowania form drukarskich potrzebnych do wydruku ulotek w schemacie 2 + 2 metodą odwracania z marginesem bocznym, jeśli cena za wykonie jednej formy wynosi 80,00 zł?

A. 160,00 zł

B. 320,00 zł

C. 80,00 zł

D. 240,00 zł

Rozważając błędne odpowiedzi, warto zauważyć, że nieprawidłowe oszacowania kosztów wykonania form drukowych wynikają z niepełnego zrozumienia procesu technologicznego. W przypadku odpowiedzi sugerujących koszt 80,00 zł, wynika to z założenia, że wystarczy jedna forma do drukowania. To podejście jest błędne, ponieważ nie uwzględnia faktu, że w metodzie 2 + 2 potrzebne są dwie oddzielne formy. Z kolei odpowiedzi 240,00 zł oraz 320,00 zł wiążą się z błędnym multiplikowaniem kosztów, które nie odnosi się do rzeczywistych potrzeb produkcyjnych. Przy kosztach formy na poziomie 80,00 zł, pomnożenie przez trzy czy cztery formy jest całkowicie nieuzasadnione w kontekście przedstawionego zadania. Kluczowe jest zrozumienie, że w druku offsetowym każdy kolor wymaga oddzielnej formy, a ograniczenie się do jednego kosztu przy założeniu dwóch kolorów prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Pomocne może być przywołanie standardów druku i dobrych praktyk, które wskazują na potrzebę dokładnego przeliczenia kosztów produkcji w zależności od liczby wymaganych form oraz rodzaju druku, co jest podstawą efektywności finansowej w każdym projekcie poligraficznym.

Pytanie 21

Podaj koszt stworzenia form drukowych niezbędnych do wydruku akcydensów w zestawieniu kolorystycznym 3 + 1, jeśli wykonanie jednej formy wiąże się z opłatą 35 zł.

A. 125 zł

B. 140 zł

C. 115 zł

D. 105 zł

Odpowiedź 140 zł jest jak najbardziej trafna! W tej kolorystyce 3 + 1 potrzebujemy czterech form drukowych. Trzy z nich to kolory podstawowe: cyan, magenta i yellow, a czwarta forma to czarny. Koszt każdej formy to 35 zł, więc liczymy: 4 formy razy 35 zł za formę, co daje nam 140 zł. W branży poligraficznej znajomość kosztów przygotowania form jest mega istotna, bo wpływa na to, ile zarobimy na różnych projektach. Przy planowaniu budżetu drukarnie muszą też brać pod uwagę dodatkowe wydatki, jak na przykład stworzenie matryc, co może zmienić ostateczną cenę usługi. Dobrze jest więc dokładnie wszystko oszacować, żeby nie wpaść w pułapkę ukrytych kosztów i zdążyć z ofertą przed konkurencją.

Pytanie 22

Apla, definiowana jako powierzchnia o całkowitym pokryciu, jest płaszczyzną, która ma pokrycie

A. 100% koloru

B. 50% koloru

C. 75% koloru

D. 25% koloru

Apla, definiowana jako pole o pełnym stopniu pokrycia powierzchni, oznacza, że 100% danego obszaru jest pokryte kolorem. W praktyce oznacza to, że przy malowaniu, wykańczaniu czy też projektowaniu wizualnym, powinno się dążyć do uzyskania jednolitego koloru, co jest kluczowe w wielu branżach, takich jak architektura, grafika komputerowa czy przemysł meblarski. Na przykład w przypadku malowania ścian, pełne pokrycie kolorem zapewnia, że powierzchnia jest jednolita i estetyczna, co jest istotne z punktu widzenia zarówno funkcjonalności, jak i estetyki. W standardach jakości malowania, takich jak ISO 12944 dotyczące ochrony antykorozyjnej, uzyskanie 100% pokrycia jest kluczowe dla zapewnienia długotrwałej ochrony i estetyki powierzchni. Warto również pamiętać, że proces przygotowania powierzchni oraz dobór odpowiednich materiałów mają istotny wpływ na osiągnięcie tego rezultatu.

Pytanie 23

Drewniana konstrukcja nazywana blejtramem jest używana do prezentacji wydruków takich jak

A. zdjęcia w albumach

B. obrazy na płótnie

C. etykiety samoprzylepne

D. kartonowe opakowania

Drewniany stelaż zwany blejtramem jest specjalnie zaprojektowanym nośnikiem, którego głównym celem jest podtrzymywanie obrazów na płótnie. Obrazy te, malowane farbami olejnymi lub akrylowymi, wymagają sztywnego i stabilnego podkładu, który pozwala na prawidłowe naciągnięcie powierzchni malarskiej oraz zabezpieczenie jej przed deformacjami. Blejtram składa się z dwóch poziomych i dwóch pionowych listew, które są połączone w narożach, co zapewnia stabilność konstrukcji. W praktyce, blejtram jest wykorzystywany przez artystów do tworzenia zarówno małych, jak i dużych dzieł sztuki. Warto również zauważyć, że standardy branżowe zalecają stosowanie wysokiej jakości drewna, aby uniknąć problemów związanych z kurczeniem się czy pękaniem materiału, co mogłoby wpłynąć na trwałość i estetykę obrazu. Ponadto, naciąganie płótna na blejtramie jest praktyką stosowaną w galeriach sztuki oraz podczas wystaw, co podkreśla jego znaczenie w profesjonalnym świecie sztuki.

Pytanie 24

Zjawisko przemiany rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz utworzony z drobnych punktów to

A. rastrowanie

B. impozycja

C. wektoryzacja

D. digitalizacja

Rastrowanie to coś w rodzaju zamiany obrazu na siatkę małych punktów, które nazywamy pikselami. Dzięki temu możemy lepiej odwzorować różne odcienie, tak jak w oryginale. Wiesz, to jest super przydatne w grafice komputerowej, nadruku i wszędzie tam, gdzie tworzymy cyfrowe obrazy. Rastrowanie jest naprawdę ważne, zwłaszcza przy drukowaniu, bo pozwala na oddanie detali i kolorów na papierze, co jest niezbędne, jeśli chcemy, żeby wydruk wyglądał dobrze. W technice CMYK, gdzie mamy cyan, magentę, żółty i czarny, każdy kolor jest przedstawiony przez swoje pole rastra, co sprawia, że kolory są dokładniejsze. Dobre praktyki w grafice rastrowej to między innymi odpowiednia rozdzielczość obrazu, bo wpływa to na jakość druku oraz umiejętne korzystanie z przestrzeni kolorystycznej, co jest istotne przy profesjonalnych projektach.

Pytanie 25

Ile kolorowych separacji powinno się przygotować do realizacji offsetowych form drukarskich dla druku w palecie kolorów 4+1?

A. 4 separacje

B. 1 separację

C. 8 separacji

D. 5 separacji

Odpowiedź 5 separacji jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym z kolorystyką 4+1, mamy do czynienia z podstawowym zestawem kolorów CMYK (cyan, magenta, yellow, black) oraz dodatkowym kolorem, który jest często używany do rozszerzenia palety barw lub uzyskania efektów specjalnych. Ten dodatkowy kolor może być na przykład kolorem Pantone, co pozwala na uzyskanie bardziej nasyconych kolorów i lepszego odwzorowania odcieni. W praktyce w druku offsetowym do drukowania materiałów reklamowych, broszur czy katalogów, posiadanie pięciu separacji pozwala na większą elastyczność w kreowaniu projektów graficznych. Warto również zwrócić uwagę na standardy branżowe, takie jak ISO 12647, które podkreślają znaczenie precyzyjnego odwzorowania kolorów w procesie druku. Dodatkowa separacja zwiększa możliwości w zakresie uzyskania unikalnych efektów wizualnych, co jest istotne w kontekście marketingowym. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego dostosowywania procesu druku do różnych wymagań projektów graficznych.

Pytanie 26

Ile maksymalnie użytków formatu 90 × 50 mm ze spadami 3 mm zmieści się na arkuszu A3?

A. 25 szt.

B. 21 szt.

C. 15 szt.

D. 18 szt.

Odpowiedź 21 sztuk jest jak najbardziej prawidłowa. Przy planowaniu rozmieszczenia użytków o wymiarach 90 × 50 mm ze spadami 3 mm na arkuszu A3, trzeba pamiętać, że każdy użytek musi mieć finalny rozmiar powiększony o spady, czyli 96 × 56 mm. Standardowy arkusz A3 ma wymiar 297 × 420 mm. Optymalne wykorzystanie powierzchni polega na ułożeniu użytków na arkuszu w taki sposób, by minimalizować straty materiałowe, ale jednocześnie pozostawić odpowiedni margines technologiczny, co jest standardem przy druku offsetowym i cyfrowym. Moim zdaniem często niedocenianym aspektem jest właśnie uwzględnienie spadów i marginesów – wielu początkujących grafikarzy zapomina o tym i potem okazuje się, że z arkusza wychodzi mniej wizytówek niż zakładali. 21 sztuk na A3 to wynik uzyskany przy bardzo przemyślanym rozplanowaniu, z zastosowaniem układu pionowo-poziomego, tzw. impozycji mieszanej. Tak się robi w praktyce – nie tylko w branży poligraficznej, ale też podczas przygotowania ofert dla klientów, bo przecież koszt jednostkowy zależy od ilości użytków na arkuszu. Warto też wiedzieć, że w przypadku większych nakładów stosuje się większe formaty, ale na A3 właśnie 21 sztuk to górna granica przy zachowaniu pełnych spadów i marginesów technologicznych. Takie podejście pokazuje zrozumienie zasad montażu impozycyjnego i dbałość o jakość końcowego produktu.

Pytanie 27

Na rysunku zamieszczono zrzut ekranowy, obrazujący fazę próbkowania kolorów bitmapy. Wskaż kolor o składowych: C:100 M:80 Y:0 K:40.

A. Niebieski.

B. Czarny.

C. Żółty.

D. Zielony.

Tutaj chodzi o zrozumienie, jak system CMYK opisuje kolory w grafice rastrowej, zwłaszcza w kontekście przygotowania do druku. Składowe C:100 M:80 Y:0 K:40 oznaczają, że w mieszance dominuje cyjan (C), magenta (M) i czerń (K), natomiast żółci (Y) praktycznie nie ma. Jeżeli odejmujemy składową żółtą przy wysokim cyjanie i magencie, wychodzi nam mieszanka, która w CMYK daje odcień czystego, głębokiego niebieskiego – to klasyka w poligrafii. Takie ustawienia spotyka się często w projektach logo, identyfikacji wizualnej czy materiałach reklamowych, gdzie niebieski musi być wyrazisty i powtarzalny niezależnie od urządzenia drukującego. Moim zdaniem, opanowanie odczytywania tych wartości to podstawa dla każdego, kto poważnie myśli o pracy z grafiką do druku. W praktyce przydatne jest też, że znając te proporcje, można świadomie modyfikować projekty pod konkretne profile barwne lub technologie druku. To też dobra okazja, żeby przypomnieć: na monitorze widzisz RGB, ale do druku wszystko sprowadza się do CMYK i takie niuanse decydują o profesjonalizmie wykonania.

Pytanie 28

Jakie procesy technologiczne wyróżniają się w cyfrowym przygotowaniu materiałów do druku offsetowego?

A. Skanowanie, łamanie tekstu, grawerowanie formy drukowej, drukowanie wklęsłe

B. Obróbka grafiki, łamanie tekstu, rastrowanie, naświetlanie form drukowych CtP

C. Adiustacja, naświetlanie negatywów, klasyczny montaż, kopiowanie stykowe

D. Łamanie, generowanie pliku PDF, naświetlanie form drukowych CtF, drukowanie wypukłe

Poprawna odpowiedź obejmuje cztery kluczowe operacje technologiczne, które są niezbędne w cyfrowym przygotowaniu prac do drukowania offsetowego. Obróbka grafiki polega na dostosowywaniu obrazów, kolorów i tekstów w celu uzyskania pożądanych efektów wizualnych przed przeniesieniem projektu na formę drukową. Łamanie publikacji to proces układania tekstu i grafiki w sposób, który zapewnia estetyczny i funkcjonalny układ na stronie. Rastrowanie to konwersja obrazów wektorowych na obrazy rastrowe, co jest kluczowe dla przygotowania odpowiednich plików do druku. Naświetlanie form drukowych CtP (Computer to Plate) oznacza bezpośrednie przenoszenie cyfrowego obrazu na formę drukową, co zwiększa dokładność i efektywność produkcji. Te operacje są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zapewniają wysoką jakość druku oraz minimalizują błędy, co jest niezwykle istotne w procesach produkcyjnych w poligrafii. Przykładem praktycznego zastosowania jest przygotowanie materiałów reklamowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe dla uzyskania satysfakcji klienta.

Pytanie 29

Koszt wydrukowania 500 egzemplarzy ulotek w formacie A5 wynosi 150 zł netto. Jaka jest cena netto jednej ulotki?

A. 30 gr

B. 40 gr

C. 28 gr

D. 20 gr

Często popełnianym błędem jest nieprawidłowe obliczanie kosztów jednostkowych, co prowadzi do mylnych wniosków na temat cen produktów. W przypadku podanych odpowiedzi, niektóre z nich mogą wydawać się atrakcyjne, jednak w rzeczywistości są one wynikiem błędnych obliczeń. Na przykład, odpowiedzi takie jak 20 groszy lub 40 groszy mogą być podane przez osoby, które nie uwzględniły całkowitego kosztu produkcji lub pomyliły się w obliczeniach. Kluczowe jest, aby pamiętać, że aby obliczyć cenę jednostkową, należy całkowity koszt podzielić przez liczbę sztuk. W przypadku braku takiej kalkulacji, można łatwo wyciągnąć błędne wnioski, na przykład nie uwzględniając, że 150 zł to koszt za 500 ulotek, a nie za 100 lub inna ilość. Tego typu myślenie może prowadzić do nieefektywnego zarządzania budżetem w projektach, co jest szczególnie istotne w branży poligraficznej, gdzie koszty produkcji mają ogromny wpływ na końcowy zysk. Zrozumienie procesu kalkulacji i umiejętność przekształcania danych finansowych w praktyczne zastosowania stanowi fundament dobrego zarządzania projektem oraz podejmowania świadomych decyzji biznesowych.

Pytanie 30

Żywa pagina to informacja umieszczona

A. w pojedynczym wierszu na górze strony.

B. na tytułach czterech i dwóch.

C. na spuszczonych kolumnach.

D. na stronach z wolnymi miejscami.

Żywa pagina to termin związany z publikowaniem informacji w formie wizualnej, która ma na celu przyciągnięcie uwagi czytelnika. Umieszczanie żywej paginy w jednym wierszu u góry strony jest standardem w wielu wydawnictwach i praktykach graficznych. Takie umiejscowienie sprawia, że informacja jest łatwo zauważalna i dostępna bez konieczności przewijania treści dokumentu. Przykładem zastosowania żywej paginy może być umieszczenie tytułu artykułu na górze strony, co ułatwia jego identyfikację oraz przyciąga potencjalnych czytelników. W kontekście standardów, praktyka ta jest zgodna z zasadami typografii, które podkreślają znaczenie struktury i hierarchii informacji w publikacjach. Odpowiednie formatowanie oraz wyeksponowanie żywej paginy przyczynia się do poprawy czytelności dokumentu oraz zwiększa jego atrakcyjność wizualną. Wydawcy i projektanci powinni zatem zwracać szczególną uwagę na te aspekty, aby efektywnie komunikować treści i przyciągać uwagę odbiorców.

Pytanie 31

Rysunek przedstawia makietę łamania

A. tekstu.

B. paginy.

C. ilustracji.

D. tytułu.

Wybór odpowiedzi "tekstu" jest prawidłowy, ponieważ makieta łamania odnosi się do procesu organizacji i układu tekstu na stronie. W profesjonalnym projektowaniu publikacji, łamanie tekstu obejmuje podział treści na kolumny czy akapity, co ułatwia czytelność i nawigację. Ważne jest, aby tekst był odpowiednio formatowany, co pozwala na lepsze przyswajanie informacji przez użytkowników. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie gazety lub magazynu, gdzie kluczowym elementem jest estetyczne rozmieszczenie tekstu. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, dobrze zaprojektowane łamanie tekstu uwzględnia również elementy takie jak wielkość czcionki, odstępy między wierszami oraz wyrównanie tekstu, co wpływa na ogólną jakość odczytu. Ponadto, w kontekście mediów cyfrowych, odpowiednie łamanie tekstu jest kluczowe dla responsywności i dostosowania treści do różnych urządzeń.

Pytanie 32

Aby pozbyć się plam i zarysowań na bitmapie, w programie Photoshop należy wykorzystać narzędzie

A. wyostrzanie

B. falowanie

C. rasteryzowanie

D. stempel

Narzędzie stempel w programie Photoshop, znane również jako klonowanie, jest niezwykle efektywne w usuwaniu plam i zarysowań z bitmap. Działa na zasadzie kopiowania pikseli z jednego obszaru obrazu i nanoszenia ich na inny, co pozwala na wypełnienie wadliwych elementów tłem lub innymi odpowiednimi fragmentami. Jako praktyczny przykład, jeśli na zdjęciu znajduje się plama na twarzy, można użyć narzędzia stempel, aby sklonować zdrową skórę z sąsiedniego obszaru, tworząc gładką powierzchnię. Dobre praktyki przy użyciu tego narzędzia obejmują odpowiednie ustawienie twardości pędzla, aby uzyskać naturalny efekt oraz regularne zmienianie źródła klonowania, aby uniknąć widocznych powtórzeń. Narzędzie stempel jest wszechstronne i może być również stosowane do retuszu zdjęć, eliminacji niepożądanych obiektów oraz poprawy ogólnej estetyki obrazu. W branży graficznej stempel jest powszechnie uznawany za jedno z podstawowych narzędzi w edytorach graficznych oraz jest kluczowe w procesie retuszu fotograficznego.

Pytanie 33

Który efekt trzeba zastosować do utworzenia widocznej na ilustracji misy z jabłkiem po narysowaniu połowy konturów obiektów piórem w programie wektorowym?

A. 3D.

B. Tekstury.

C. Szkic.

D. Smużenie.

Efekt 3D jest kluczowy w uzyskiwaniu trójwymiarowego wyglądu obiektów w grafice wektorowej. Dzięki jego zastosowaniu można nadać płaskim kształtom wrażenie głębi i objętości, co jest szczególnie przydatne w ilustracjach takich jak misa z jabłkiem. W praktyce, efekt 3D pozwala na dodanie cieni, które tworzą iluzję światła i perspektywy, co jest niezbędne do realistycznego przedstawienia obiektów. W programach wektorowych, takich jak Adobe Illustrator, efekt ten można zrealizować poprzez wykorzystanie opcji takich jak 'Extrude & Bevel', które pozwalają na wydobycie formy z płaskiego konturu oraz modyfikację kątów i intensywności cieni. Dobrą praktyką jest również dostosowanie kolorów i gradacji, aby jeszcze bardziej podkreślić trójwymiarowość. Dzięki temu, ilustracja staje się bardziej angażująca i przyciągająca wzrok, co jest nie tylko estetyczne, ale także istotne w kontekście komunikacji wizualnej.

Pytanie 34

Który wzór stosuje się do przybliżonego przeliczania miar typograficznych na metryczne?

A. ⁹/₈ × ilość milimetrów.

B. ⁸/₁₁ × ilość milimetrów.

C. ³/₅ × ilość punktów.

D. ³/₈ × ilość punktów.

To jest właśnie ten wzór, który praktycznie każdy, kto pracuje z typografią, powinien znać. Przeliczenie miar typograficznych na metryczne, czyli głównie z punktów typograficznych na milimetry, najczęściej wykonuje się według przybliżonego wzoru: 3/8 × ilość punktów. W praktyce chodzi o to, że 1 punkt typograficzny (w europejskim systemie Didota) ma około 0,376 mm, więc jak pomnożysz ilość punktów przez trzy i podzielisz przez osiem, to dostajesz mniej więcej milimetry. Szczerze mówiąc, nie znam grafika czy poligrafa, który by tego przelicznika nie używał przy szybkich obliczeniach, bo jest wygodny i pozwala na szybkie ogarnięcie proporcji tekstu czy marginesów. Moim zdaniem, znajomość takich trików ułatwia codzienną praktykę, zwłaszcza gdy masz przed sobą zarówno projekty do druku, jak i do internetu, gdzie jednostki się mieszają. Co ciekawe, choć są dokładniejsze wzory bazujące na definicjach międzynarodowych (np. 1 pkt = 0,376 mm), to 3/8 × ilość punktów to taki branżowy standard, którego używa się od lat, szczególnie w Polsce i krajach korzystających z tego systemu. Warto też wiedzieć, że spotkasz się z nim w podręcznikach, dokumentacji DTP oraz w rozmowach z drukarniami.

Pytanie 35

Na odwrocie "czwórki tytułowej" można umieścić

A. znak i nazwę wydawnictwa

B. imię oraz nazwisko twórcy

C. wakat lub frontyspis

D. numer ISBN oraz kolofon

Odpowiedź 'wakat lub frontyspis' jest rzeczywiście trafna. Druga strona czwartej strony tytułowej w książkach zazwyczaj zawiera wakat, czyli informację o miejscu, gdzie mogą się pojawić kolejne edycje lub reedycje. Frontyspis to z kolei spis treści, który pokazuje, jak jest zorganizowana książka. W praktyce, wakat przypomina czytelnikom o tym, że mogą być dostępne dodatkowe materiały, a frontyspis ułatwia im poruszanie się po całej treści. Obowiązujące zasady wydawnicze mówią, że warto zamieszczać te informacje na drugiej stronie czwartej strony tytułowej, bo to pomaga lepiej zrozumieć, co publikacja ma do zaoferowania. Dobrze zrobiona książka z jasnymi informacjami może przyciągnąć więcej czytelników i uprzyjemnić im lekturę. Dlatego ważne jest, żeby każdy, kto zajmuje się publikowaniem książek, wiedział, gdzie te elementy powinny się znaleźć.

Pytanie 36

Cycero to jednostka długości odpowiadająca

A. 14 punktom typograficznym.

B. 12 punktom typograficznym.

C. 16 punktom typograficznym.

D. 18 punktom typograficznym.

Cycero rzeczywiście odpowiada 12 punktom typograficznym i jest to jednostka długości stosowana głównie w europejskim, tradycyjnym zecerstwie oraz typografii. W praktyce, gdy projektuje się skład tekstu np. książek, czasopism czy nawet wizytówek, bardzo często spotkasz się z jednostkami punktowymi i właśnie cycero. Moim zdaniem warto zapamiętać, że 1 cycero to około 4,5 mm – praktyczna wskazówka, kiedy nie masz linijki pod ręką, a musisz coś szybko przeliczyć. Standardy branżowe, zwłaszcza w poligrafii i DTP (Desktop Publishing), nadal korzystają z tej jednostki, szczególnie w tradycyjnych wydawnictwach. Cycero ma swoje korzenie w systemie Didota, stosowanym przez drukarzy w Europie Zachodniej, trochę w opozycji do systemu pica wykorzystywanego w krajach anglosaskich. Często młodzi graficy mylą te jednostki, bo w anglosaskim pica mamy 12 punktów, ale są to nieco inne punkty niż te w cycero, więc trzeba uważać na takie niuanse – mi osobiście zdarzyło się kiedyś zamówić druk, który wyszedł minimalnie nie taki, przez złe przeliczenie tych wartości. Warto też dodać, że zrozumienie cycero pozwala lepiej czytać stare normy typograficzne, a także korzystać z archiwalnych instrukcji obsługi zecerskich urządzeń. Dobrze, że kojarzysz takie szczegóły – bo one naprawdę robią różnicę w profesjonalnym składzie tekstu.

Pytanie 37

Który program należy zastosować, aby wykonać impozycję 48-stronicowej broszury formatu A5?

A. ACDSee Photo Manager

B. IrfanView

C. FastStone Image Viewer

D. PuzzleFlow Organizer

PuzzleFlow Organizer to narzędzie stworzone właśnie z myślą o zaawansowanej impozycji, szczególnie w środowisku poligraficznym. Oprogramowanie to pozwala na bardzo precyzyjne przygotowanie układu stron pod konkretne potrzeby druku, np. broszurę 48-stronicową w formacie A5. Moim zdaniem, korzystając z takich dedykowanych rozwiązań, można oszczędzić mnóstwo czasu i uniknąć typowych błędów, które pojawiają się przy ręcznych próbach układania stron w popularnych edytorach graficznych. PuzzleFlow Organizer umożliwia łatwe ustawienie schematów składki, obsługę znaków cięcia, paginacji czy marginesów. To wszystko jest zgodne z praktykami stosowanymi w drukarniach – plik wynikowy jest od razu gotowy do druku offsetowego, cyfrowego czy nawet na maszynach wysokowydajnych. Warto wiedzieć, że prawidłowa impozycja wpływa nie tylko na poprawność końcowego produktu, ale też na optymalizację kosztów produkcji (np. mniej zużytej makulatury). W branży poligraficznej jest to już taki standard, że bez programu impozycyjnego praktycznie nie rusza się większych zleceń. PuzzleFlow Organizer, oprócz podstawowych funkcji, pozwala też na obsługę złożonych zleceń, np. personalizację czy montaż zmiennych danych. To pokazuje, że wybór tego programu to nie tylko prawidłowa odpowiedź na to pytanie, ale i dobra praktyka zawodowa.

Pytanie 38

Jaką maszynę do druku powinno się wykorzystać do wydrukowania serii 100 zaproszeń o wymiarach brutto 210 x 140 mm na kartonie o gramaturze 230 g/m²?

A. Sitodrukową

B. Elektrofotograficzną

C. Termosublimacyjną

D. Offsetową

Wybór maszyny elektrofotograficznej do drukowania nakładu 100 zaproszeń o wymiarach 210 x 140 mm na kartonie o gramaturze 230 g/m² jest uzasadniony jej właściwościami technicznymi. Drukarka elektrofotograficzna, znana również jako drukarka laserowa, charakteryzuje się wysoką jakością druku, dużą prędkością oraz możliwością druku na różnych rodzajach papieru i kartonów. W przypadku zaproszeń o wysokiej gramaturze, elektrofotografia zapewnia dobrą jakość kolorystyczną i ostrość detali, co jest istotne w produkcji materiałów promocyjnych. Ponadto, elektrofotografia jest efektywna kosztowo przy mniejszych nakładach, co czyni ją idealnym wyborem dla produkcji 100 egzemplarzy. W praktyce, wiele firm korzysta z tej technologii do druku materiałów reklamowych, wizytówek czy zaproszeń, co potwierdza jej popularność i zastosowanie w branży poligraficznej. Dodatkowo, nowoczesne maszyny elektrofotograficzne oferują funkcjonalności, takie jak duplex (druk dwustronny) oraz różnorodność mediów, co zwiększa ich wszechstronność.

Pytanie 39

W trakcie przygotowań do drukowania broszury ośmiostronicowej, w etapie procesów wstępnych (prepress) dokonuje się

A. graficznej obróbki plików, naświetlania płyty, impozycji oraz narzędzia drukarskiego

B. technicznej adiustacji, graficznej obróbki plików, łamania i impozycji

C. przygotowania pliku PDF, formy drukowej oraz łamania

D. zalewkowania, technicznej adiustacji, barwnej korekty i narzędzia drukarskiego

Wybór odpowiedzi dotyczącej adiustacji technicznej, obróbki graficznej plików, łamania i impozycji jest właściwy, ponieważ te procesy są kluczowe w fazie przygotowawczej do druku. Adiustacja techniczna polega na dostosowywaniu parametrów technicznych, takich jak rozdzielczość, wielkość plików oraz ich właściwości kolorystyczne, co zapewnia odpowiednią jakość finalnego materiału. Obróbka graficzna plików obejmuje korekcję kolorów, retusz i przygotowanie bitmap, co jest niezbędne do uzyskania wizualnie atrakcyjnego produktu. Łamanie to proces układania treści na stronach, w tym określenie rozkładu tekstu i grafiki, co wpływa na estetykę i czytelność broszury. Impozycja to natomiast proces rozmieszczania stron na arkuszu papieru w taki sposób, aby po złożeniu broszury strony były ułożone w odpowiedniej kolejności. Przykładem zastosowania tych procesów jest tworzenie broszur reklamowych, gdzie estetyka i jasność komunikatu są kluczowe. Przestrzeganie dobrych praktyk w tych obszarach zapewnia wysoką jakość druku oraz zadowolenie klientów.

Pytanie 40

Jak jest nazywany element graficzny logo oznaczony na rysunku symbolem „X”?

A. Logotyp.

B. Slogan.

C. Sygnet.

D. Tagline.

Element graficzny logo oznaczony symbolem „X” to tzw. sygnet. Sygnet to ta część logo, która przyjmuje formę graficzną, bez użycia tekstu. W praktyce, szczególnie w projektowaniu identyfikacji wizualnej, sygnet często funkcjonuje niezależnie od nazwy marki i bez problemu jest rozpoznawalny przez odbiorców. Moim zdaniem to właśnie sygnet najczęściej buduje unikalny charakter marki i pozwala na szybkie skojarzenia – wystarczy spojrzeć na kultowe przykłady, jak jabłko Apple czy muszla Shell. W branżowych standardach, na przykład według Polskiego Stowarzyszenia Projektantów Grafiki, rozróżnia się właśnie sygnet, logotyp oraz czasem osobno slogan jako strukturalne składniki logo. Sygnet daje projektantom dużą swobodę twórczą – to może być abstrakcja, symbol, zwierzę (jak w tym przypadku kot), a nawet litera, jeśli tworzy autonomiczną formę graficzną. Dobre praktyki w projektowaniu mówią, żeby sygnet był czytelny w różnych skalach i równie dobrze funkcjonował w wersji monochromatycznej. Takie rozwiązanie ułatwia późniejsze stosowanie na gadżetach, odzieży czy w social media. Według mnie warto też pamiętać, że sygnet czasami staje się jedynym znakiem marki w komunikacji wizualnej, zwłaszcza gdy firma rozpoznawalność już sobie wypracuje.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej