Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Asystentka stomatologiczna
  • Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
  • Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 16:19
  • Data zakończenia: 18 grudnia 2025 16:27

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Skutkiem nieleczonej głębokiej próchnicy jest

A. zapalenie miazgi
B. dysplazja zębiny
C. ubytek abfrakcyjny
D. hipoplazja szkliwa
Zapalenie miazgi, będące następstwem nieleczonej próchnicy głębokiej, jest poważnym stanem zapalnym, który może prowadzić do bólu, obrzęku oraz potencjalnych powikłań, takich jak ropnie. Próchnica głęboka to proces demineralizacji tkanek zęba, który osiąga miazgę, powodując jej stan zapalny. W przypadku braku interwencji, bakterie mogą przedostać się do miazgi, co skutkuje zapaleniem. Leczenie zapalenia miazgi może obejmować leczenie kanałowe lub ekstrakcję zęba, co podkreśla znaczenie wczesnej diagnostyki i interwencji. Kluczowe jest regularne monitorowanie stanu zdrowia jamy ustnej oraz wdrażanie praktyk profilaktycznych, takich jak kontrolne wizyty u stomatologa i higiena jamy ustnej zgodna z zaleceniami. W dobie rosnącej liczby przypadków chorób jamy ustnej, znajomość konsekwencji próchnicy oraz ich skutków zdrowotnych staje się niezbędna dla każdego specjalisty w dziedzinie stomatologii.
Pytanie 2

Którego materiału dotyczy zamieszczony opis techniki przygotowania?
„Zarabiać na matowej powierzchni płytki szklanej, szpatułką metalową, dodając do płynu porcjami proszek do uzyskania poślizgliwej masy, o plastelinowej konsystencji. Czas zarabiania wynosi od 30 do 90 sekund. Materiał jest plastyczny po zarobieniu przez 3 godziny.”

A. Cementu cynkowo-siarczanowego.
B. Cementu wodorotlenkowo-wapniowego.
C. Cementu polikarboksylowego.
D. Cementu tlenkowo-cynkowo-eugenolowego.
Cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy jest jednym z najczęściej stosowanych materiałów w stomatologii, szczególnie jako cement do wypełnień, szyn ortodontycznych oraz w leczeniu kanałowym. Jego przygotowanie wymaga precyzyjnego mieszania, co ma kluczowe znaczenie dla uzyskania odpowiedniej konsystencji oraz właściwości fizykochemicznych. Opis techniki na zamieszczonym zdjęciu pokazuje, że cement ten jest mieszany na płytce szklanej przy użyciu szpatułki metalowej, co jest standardową praktyką, zapewniającą jednorodność mieszanki. Pożądana plastelinowa konsystencja jest osiągana w krótkim czasie, co jest istotne z punktu widzenia pracy klinicznej. Czas zarabiania cementu, który wynosi od 30 do 90 sekund, jest zgodny z zaleceniami producentów, co pomaga w uniknięciu zbyt wczesnego utwardzania materiału. Cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy posiada także właściwości przeciwzapalne i przeciwbólowe, co sprawia, że jest szczególnie polecany w przypadku wypełnień tymczasowych.
Pytanie 3

Materiał o właściwościach odontotropowych, wykorzystywany jako tymczasowe wypełnienie w przypadkach głębokiego ubytku próchnicowego, to cement

A. polikarboksylowy
B. fosforanowy
C. cynkowo-siarczanowy
D. tlenkowo-cynkowo-eugenolowy
Cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy (CZA) jest materiałem o unikalnych właściwościach odontotropowych, co czyni go idealnym wyborem do stosowania jako wypełnienie tymczasowe w przypadkach głębokiej próchnicy. Jego skład chemiczny zawiera tlenek cynku i eugenol, co zapewnia działanie przeciwbólowe oraz przeciwzapalne, a także sprzyja regeneracji tkanki miazgi zębowej. CZA jest stosowany nie tylko w wypełnieniach tymczasowych, ale również w leczeniu kanałowym oraz jako podkład pod wypełnienia stałe, co podkreśla jego wszechstronność w stomatologii. Jego właściwości odontotropowe oznaczają, że wspiera on zdrowie tkanki zębowej i ma pozytywny wpływ na miazgę, co jest szczególnie ważne w przypadku ubytków głębokich, gdzie zachowanie żywotności miazgi jest kluczowe. W praktyce, zastosowanie CZA jako wypełnienia tymczasowego pozwala na minimalizację bólu oraz przyspieszenie procesu gojenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii. Z tego względu, cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy jest rekomendowany przez wiele organizacji stomatologicznych na całym świecie.
Pytanie 4

Zjawisko prowadzące do pojawiania się ubytków niepróchnicowych, które są efektem działania kwasów na szkliwo zębów, to

A. erozja
B. resorpcja
C. abrazja
D. atrycja
Erozja to proces, w którym szkliwo zębów ulega uszkodzeniu na skutek działania kwasów, które mogą pochodzić z diety (np. kwasowe napoje, owoce) lub z refluksu żołądkowego. W przeciwieństwie do próchnicy, która jest związana z działaniem bakterii, erozja jest wynikiem chemicznych reakcji, które prowadzą do demineralizacji zębów. Erozję można zminimalizować, stosując odpowiednią higienę jamy ustnej oraz ograniczając spożycie kwasów. W praktyce, dentysta może zalecić stosowanie past do zębów z fluorem, które wspomagają remineralizację szkliwa. Wiedza na temat erozji jest kluczowa w profilaktyce dentystycznej, ponieważ jej skutki mogą prowadzić do nadwrażliwości, estetycznych problemów z uzębieniem oraz zwiększonego ryzyka wystąpienia próchnicy. Często zaleca się także korzystanie z metod powstrzymujących erozję, takich jak picie wody po spożyciu kwasów oraz unikanie szczotkowania zębów bezpośrednio po posiłkach bogatych w kwasy.
Pytanie 5

Po jakim zabiegu pacjent powinien przerwać szczotkowanie zębów w dniu wykonania procedury?

A. Po wybielaniu zębów
B. Po skalingu
C. Po lakierowaniu
D. Po piaskowaniu
Wybór odpowiedzi innych niż lakierowanie zębów może prowadzić do błędnych wniosków na temat postępowania po różnych zabiegach stomatologicznych. Piaskowanie, skaling czy wybielanie zębów nie wymagają tak restrykcyjnych zasad dotyczących zaprzestania szczotkowania. Po piaskowaniu zęby mogą być szczotkowane zaraz po zabiegu, o ile nie występują żadne dolegliwości bólowe. Piaskowanie, polegające na usuwaniu osadów i przebarwień, nie ingeruje w strukturę szkliwa w taki sposób, jak lakierowanie. Skaling, który ma na celu usunięcie kamienia nazębnego, również nie wymaga unikania szczotkowania przez dłuższy czas, a wręcz zaleca się kontynuację codziennej higieny jamy ustnej. W przypadku wybielania zębów, mimo że można odczuwać nadwrażliwość, nie ma potrzeby całkowitego rezygnowania ze szczotkowania. Ważne jest, aby pacjenci byli świadomi, że każdy zabieg ma swoje specyficzne zalecenia dotyczące pielęgnacji po wykonaniu i powinno się kierować zaleceniami stomatologa, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić sobie najlepsze efekty leczenia. Niezrozumienie zasad związanych z postępowaniem po różnych zabiegach stomatologicznych może prowadzić do nieefektywnego leczenia i pogorszenia stanu zdrowia jamy ustnej.
Pytanie 6

Metodą na uzyskanie masy silikonowej typu putty jest

A. mieszanie na szklanej powierzchni.
B. ugniatanie w dłoniach.
C. wyrabianie w naczyniu.
D. mieszanie na woskowym bloczku.
Ugniatanie w rękach to najskuteczniejsza technika zarabiania masy silikonowej typu putty. Proces ten pozwala na równomierne połączenie składników, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej konsystencji i właściwości materiału. Silikon putty, który jest często stosowany w stomatologii oraz protetyce, wymaga precyzyjnego wymieszania, aby uniknąć powstawania pęcherzyków powietrza, które mogą osłabić jego właściwości. W praktyce ugniatanie w rękach umożliwia nie tylko dokładne połączenie, ale także lepsze uformowanie masy, co jest istotne przy aplikacji w obrębie jamy ustnej. Dodatkowo, technika ta pozwala na wyczucie optymalnej elastyczności i plastyczności materiału, co jest istotne podczas jego aplikacji. Stosowanie tej metody jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają ręczne przetwarzanie mas silikonowych w celu uzyskania idealnych rezultatów.
Pytanie 7

Preparat dezynfekujący oznaczony literą F posiada właściwości

A. bakteriobójcze
B. prątkobójcze
C. wirusobójcze
D. grzybobójcze
Środek dezynfekcyjny, który zaznaczyłeś jako F, ma działanie grzybobójcze. To dość istotne, bo oznacza, że skutecznie radzi sobie z grzybami i pleśnią, które mogą być niebezpieczne dla naszego zdrowia. Grzyby, jak Candida czy Aspergillus, mogą powodować poważne infekcje, więc warto zapobiegać ich rozwojowi, zwłaszcza w miejscach takich jak szpitale, laboratoria czy przemysł spożywczy. Jest to szczególnie ważne tam, gdzie warunki sprzyjają ich rozwojowi - na przykład w wilgotnych pomieszczeniach. Można używać tego środka F do dezynfekcji powierzchni w szpitalach, gdzie pacjenci z osłabioną odpornością są narażeni na ryzyko. A tak na marginesie, skuteczność tych środków jest określona przez różne normy, jak PN-EN 1650. To też pokazuje, jak ważne jest zapewnienie bezpieczeństwa sanitarno-epidemiologicznego.
Pytanie 8

Aby określić wysokość zwarcia centralnego, jakie materiały należy przygotować?

A. frez, masa do wycisku czynnościowego, nożyk
B. nożyk, wzorniki zgryzowe, palnik
C. masa alginatowa, łyżka wyciskowa, palnik
D. wosk, lusterko, nożyczki
Wybór masy alginatowej, łyżki wyciskowej i palnika z woskiem, czy tam lusterka i nożyczek, to raczej nie najlepsza opcja, jeśli chodzi o ustalanie wysokości zwarcia. Masa alginatowa i łyżka wyciskowa służą głównie do robienia wycisków zębów, a nie do określania, jak zęby powinny się układać. Podobnie, wosk, lusterko i nożyczki mają swoje zadania, ale nie pomogą w ustaleniu wysokości zwarcia. Do tego nam potrzebne są odpowiednie narzędzia, które dobrze ocenią, jak zgryz wygląda. W stomatologii dobrze jest stosować wzorniki zgryzowe, bo one pozwalają na dokładniejsze ustalenie tej wysokości. Nożyk też się przyda do dopasowania materiałów. Jak się o tym zapomni, to może być kłopot z wyciskami, a co za tym idzie, źle dopasowane protezy, co zdecydowanie nie jest dobrym rozwiązaniem dla zdrowia pacjenta. Dlatego ważne, żeby rozumieć, co każde narzędzie ma za zadanie w stomatologii.
Pytanie 9

Materiał wypełniający na bazie kompomeru w kolorze utwardzalnym jest stosowany do wypełnień w zębach

A. martwych
B. stałych
C. siecznych
D. mlecznych
Wybór materiałów wypełniających do zębów powinien być starannie przemyślany, z uwagi na różnorodność rodzajów zębów oraz ich specyfikę. Odpowiedzi wskazujące na zęby martwe, stałe oraz sieczne są nieadekwatne i wynikają z nieporozumień dotyczących zastosowania odpowiednich materiałów. Zęby martwe to zęby, które utraciły swoją pulpe, co sprawia, że wymagają innych form leczenia, takich jak endodoncja. Wypełnienia w takich zębach muszą być dobrane na podstawie specyficznych potrzeb, które różnią się od tych w przypadku zębów mlecznych. Z kolei zęby stałe, będące ostatecznymi zębami w uzębieniu dorosłym, podlegają innym wymaganiom, zarówno pod kątem wytrzymałości, jak i estetyki, co sprawia, że stosowanie materiałów na bazie kompomeru, które są znacznie bardziej elastyczne i o niższej twardości, może być niewłaściwe. W odniesieniu do zębów siecznych, które znajdują się w przedniej części jamy ustnej, estetyka jest kluczowym czynnikiem, jednak wybór materiału powinien opierać się na jego trwałości oraz odporności na obciążenia. Wszelkie pomyłki w wyborze materiału mogą prowadzić do nieodpowiednich efektów w leczeniu stomatologicznym, co podkreśla znaczenie stosowania odpowiednich standardów i protokołów w praktyce stomatologicznej, szczególnie w przypadku dzieci.
Pytanie 10

Aby przeprowadzić wybielanie wewnętrzne przebarwionych martwych zębów, co należy przygotować?

A. Opalescence Whitening Toothpaste
B. Peroxidon
C. Whitening Gel
D. Haxyl-żel
Wybór niewłaściwych substancji do zabiegu wybielania wewnątrzkomorowego, takich jak Whitening Gel, Haxyl-żel czy Opalescence Whitening Toothpaste, może prowadzić do nieefektywnych rezultatów lub nawet uszkodzenia zęba. Whitening Gel, choć często stosowany w zabiegach wybielania zewnętrznego, nie jest przeznaczony do stosowania w obrębie kanałów korzeniowych i nie ma właściwości pozwalających na dotarcie do wewnętrznych warstw zęba. Haxyl-żel, z kolei, jest produktem stosowanym w stomatologii, ale nie został stworzony z myślą o wybielaniu martwych zębów i nie zawiera odpowiednich składników aktywnych do tego celu. Opalescence Whitening Toothpaste, mimo że jest skuteczną pastą wybielającą do codziennego użytku, również nie jest przeznaczona do manipulacji wewnętrznych, co czyni ją niewłaściwym wyborem w kontekście zabiegów stomatologicznych wymagających specjalistycznego podejścia. Problemy te wynikają z niedostatecznej wiedzy na temat właściwych metod i substancji stosowanych w stomatologii estetycznej. Kluczowe jest zrozumienie, że wybielanie wewnątrzkomorowe wymaga specyficznych preparatów, takich jak Peroxidon, które są zaprojektowane do tego celu, aby zapewnić nie tylko skuteczność, ale także bezpieczeństwo przeprowadzanych zabiegów.
Pytanie 11

Jakie masy wyciskowe są używane do uzyskiwania wycisków dwuwarstwowych?

A. Agarowe
B. Stentsowe
C. Alginatowe
D. Silikonowe
Silikonowe masy wyciskowe są najczęściej stosowane do pobierania wycisków dwuwarstwowych ze względu na swoje doskonałe właściwości reologiczne i adaptacyjne. Charakteryzują się one wysoką elastycznością oraz niską lepkością, co pozwala na precyzyjne odwzorowanie nawet najbardziej skomplikowanych kształtów anatomicznych. W praktyce, wycisk dwuwarstwowy polega na zastosowaniu dwóch różnych silikonów: jeden jest używany jako materiał wyciskowy o niskiej lepkości, który wnika w detale, natomiast drugi, o wyższej lepkości, służy do uzyskania stabilnego i dokładnego wycisku. Taki proces zapewnia idealną dokładność, co jest kluczowe w protetyce i ortodoncji. Silikonowe masy wyciskowe spełniają również normy ISO 4823, co gwarantuje ich wysoką jakość i bezpieczeństwo. Przykładowo, w przypadku prac protetycznych, zastosowanie wycisku dwuwarstwowego pozwala na lepsze dopasowanie koron czy mostów, co z kolei przekłada się na zwiększenie komfortu pacjenta oraz wydłużenie trwałości wykonanych prac. W związku z tym, silikonowe masy są podstawowym narzędziem w nowoczesnej stomatologii.
Pytanie 12

Jakie rodzaje cementów zawierają fluor, który może uwalniać się z materiału wiążącego?

A. Cementy fosforanowe
B. Cementy glassjonomerowe
C. Cementy polikarboksylowe
D. Cementy cynkowo-siarczanowe
Cementy cynkowo-siarczanowe, polikarboksylowe oraz fosforanowe nie wykazują zdolności do uwalniania fluoru, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście zapytania. Cementy cynkowo-siarczanowe są często stosowane w stomatologii, jednak ich działanie opiera się głównie na właściwościach mechanicznych i adhezyjnych, a nie na uwalnianiu pierwiastków korzystnych dla zdrowia zębów. Z kolei cementy polikarboksylowe są cenione za swoją biokompatybilność i właściwości adhezyjne, ale ich formuła również nie zawiera fluoru zdolnego do uwalniania. Zastosowanie cementów fosforanowych, choć sprawdza się w niektórych sytuacjach klinicznych, również nie wiąże się z wydzielaniem fluoru. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich pomyłek, jest mylenie właściwości chemicznych i mechanicznych cementów. Często lekarze mogą skupić się na ich ogólnym działaniu jako materiałów wypełniających, zapominając o kluczowych aspektach ich chemicznego składu i wpływu na zdrowie zębów. Zrozumienie różnic między tymi rodzajami cementu oraz ich właściwościami chemicznymi jest kluczowe dla podejmowania właściwych decyzji klinicznych oraz zapewnienia pacjentom kompleksowej opieki stomatologicznej.
Pytanie 13

Szkliwo w plamach jest typowe dla

A. próchnicy rozwijającej się
B. osadu na zębach
C. hipoplazji
D. fluorozy
Szkliwo plamkowe jest charakterystyczne dla fluorozy, która jest wynikiem nadmiernego spożycia fluoru w okresie rozwoju zębów. Fluoroza prowadzi do zmian w strukturze szkliwa, co objawia się w postaci białych plam lub ciemniejszych przebarwień na powierzchni zębów. Zmiany te mogą być wynikiem zaburzonej mineralizacji szkliwa i są często zauważane u dzieci, których zęby rozwijają się w czasie, gdy są narażone na wysokie stężenia fluoru, na przykład poprzez wodę pitną lub stosowanie past do zębów z dużą zawartością fluoru. W praktyce dentystycznej, identyfikacja szkliwa plamkowego jest kluczowa dla oceny stanu zdrowia jamy ustnej pacjentów. Stosowanie odpowiednich środków zapobiegawczych oraz edukacja pacjentów na temat właściwego stosowania fluoru są niezbędne w zapobieganiu fluorozie. Ponadto, dentysta może zalecić zastosowanie aplikacji fluoru w formie lakieru, aby wzmocnić szkliwo u pacjentów z ryzykiem jego osłabienia, a także odpowiednie zabiegi estetyczne, które poprawiają wygląd zębów dotkniętych fluoroza.
Pytanie 14

Ubytek, który pojawił się wokół wcześniej założonego wypełnienia, jest formą próchnicy

A. wtórną
B. podminowującą
C. okrężną
D. nietypową
Ubytek powstały wokół wcześniej założonego wypełnienia określany jest jako próchnica wtórna, co jest kluczowym pojęciem w stomatologii. Próchnica wtórna jest wynikiem nawrotu choroby próchniczej w obrębie zęba, najczęściej w okolicy marginalnej wypełnienia. Przyczyną jej powstawania mogą być niewłaściwe techniki założenia wypełnienia, które nie zapewniły idealnej adaptacji materiału do tkanek zęba, co prowadzi do infiltracji bakterii. W praktyce klinicznej niezwykle istotne jest, aby stomatolog przeprowadził staranne badania kontrolne wypełnień, aby zidentyfikować ewentualne ubytki wtórne. Użytkowanie skutecznych materiałów wypełniających oraz regularne wizyty kontrolne są standardami w profilaktyce i leczeniu próchnicy wtórnej. Dobrą praktyką jest również edukacja pacjentów na temat odpowiedniej higieny jamy ustnej, co może znacząco wpłynąć na ograniczenie występowania tego typu zmian.
Pytanie 15

Jaką formę próchnicy charakteryzuje niewielka demineralizacja szkliwa, brak dolegliwości u pacjenta oraz obecność na szkliwie plam w kolorze białym lub żółtym, które z czasem mogą stać się brunatne lub czarne?

A. Powierzchowna
B. Średnia
C. Wtórna
D. Początkowa
Odpowiedź 'Początkowa' jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na pierwszą fazę rozwoju próchnicy, która charakteryzuje się nieznaczną demineralizacją szkliwa. W tej fazie nie występują jeszcze objawy bólowe, co sprawia, że pacjenci często nie są świadomi obecności problemu. Widoczna na szkliwie plama koloru białego lub żółtego jest oznaką, że mineralne składniki tkanki zęba zostały częściowo utracone, jednak proces ten jest jeszcze odwracalny. W praktyce stomatologicznej, wczesna interwencja poprzez zastosowanie fluoru lub remineralizujących past ma kluczowe znaczenie. Fluor przyspiesza proces remineralizacji, co może zapobiec dalszemu rozwojowi próchnicy. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia oraz Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, regularne kontrole stomatologiczne są niezbędne, aby identyfikować takie zmiany w szkliwie i podejmować odpowiednie działania zapobiegawcze. Wczesne wykrycie i leczenie próchnicy w fazie początkowej jest kluczowe dla zachowania zdrowia jamy ustnej.
Pytanie 16

Masy wykorzystywane do pobierania wycisków pod wkłady inlay/onlay to:

A. alginatowe
B. woskowe
C. silikonowe
D. hydrokoloidalne
Masy hydrokoloidalne, alginatowe i woskowe są stosowane w różnych kontekstach stomatologicznych, ale nie są odpowiednie do pobierania wycisków pod wkłady inlay/onlay. Masy hydrokoloidalne, na przykład, wykorzystywane są głównie w protetyce do wycisków przyporowych, ale ich dokładność i stabilność wymiarowa są gorsze w porównaniu do silikonów. Ich zdolność do odwzorowywania detali jest ograniczona, co może prowadzić do nieprawidłowego dopasowania wkładów. Masy alginatowe, chociaż popularne z uwagi na łatwość użycia i niską cenę, również nie zapewniają odpowiedniej stabilności wymiarowej. Alginaat jest materiałem, który szybko ulega odwodnieniu, co negatywnie wpływa na jakość wycisku po pewnym czasie od jego pobrania. W rezultacie, alginatowe wyciski mogą być nieodpowiednie do precyzyjnych zastosowań, takich jak wkłady inlay/onlay, gdzie wymagana jest wysoka dokładność. Z kolei woskowe masy są używane głównie do formowania i modelowania w protetyce, ale ich zastosowanie w kontekście wycisków jest ograniczone, ponieważ wosk nie ma właściwości potrzebnych do uzyskania dokładnych odcisków, które są niezbędne w przypadku wkładów. Te różne podejścia do pobierania wycisków mogą prowadzić do typowych błędów myślowych, takich jak przekonanie, że materiały używane w innych aplikacjach będą równie skuteczne w kontekście wkładów inlay/onlay. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy materiał ma swoje specyficzne właściwości, które mogą wpływać na jakość i precyzję wycisków, co podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich mas do danego zastosowania w stomatologii.
Pytanie 17

Jaki cement jest stosowany do wypełnień kompozytowych oraz amalgamatów?

A. Szkło-jonomerowy
B. Cynkowo-siarczanowy
C. Cermetowy
D. Krzemowy
Cementy cermetowe, krzemowe oraz cynkowo-siarczanowe mają odmienną strukturę i właściwości w porównaniu do cementu szkło-jonomerowego, co sprawia, że nie są one odpowiednie do wypełnień kompozytowych i amalgamatów. Cement cermetowy, który powstaje z połączenia ceramiki i metalu, jest używany głównie w przypadku wypełnień wymagających większej wytrzymałości mechanicznej oraz odporności na ścieranie, ale nie zapewnia tak dobrej adhezji do tkanek zęba. Cementy krzemowe, natomiast, są stosowane głównie jako materiały do wypełnień tymczasowych i nie wykazują takiej trwałości i efektywności w długoterminowym użytkowaniu, jak cement szkło-jonomerowy. Cement cynkowo-siarczanowy, choć ma swoje miejsce w stomatologii, np. jako materiał do wypełnień tymczasowych, nie oferuje właściwości remineralizacyjnych ani adhezyjnych, jakie zapewnia szkło-jonomer. Użytkownicy często mylą te materiały z powodu nieznajomości ich właściwości i zastosowań, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów w praktyce stomatologicznej. Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozumieć różnice w składzie i przeznaczeniu tych cementów, aby efektywnie stosować je w leczeniu stomatologicznym oraz przestrzegać najlepszych praktyk w tej dziedzinie.
Pytanie 18

Przed przystąpieniem do zakupu klamry Fiesta na ząb, asystentka stomatologiczna powinna

A. poprosić pacjenta o przepłukanie ust płynem dezynfekującym
B. osuszyć miejsce zabiegu
C. usunąć z zęba pacjenta płytkę nazębną
D. wykonać otwór w gumie koferdamu
Wykonanie otworu w gumie koferdamu jest kluczowym krokiem w przygotowaniu do założenia klamry Fiesta na ząb. Koferdam stanowi barierę ochronną, która izoluje ząb od reszty jamy ustnej, co jest niezbędne do zapewnienia sterylnego i suchego pola zabiegowego. Otwór w koferdamie umożliwia precyzyjne odsłonięcie tylko tych zębów, które będą poddawane leczeniu, co z kolei minimalizuje ryzyko zakażeń oraz poprawia komfort pacjenta. Dobrym przykładem stosowania tego rozwiązania jest sytuacja, w której stomatolog planuje założenie klamry na zębie z ubytkiem. Użycie koferdamu nie tylko chroni przed przypadkowym połknięciem narzędzi, ale także pozwala na skuteczne odizolowanie zęba od wilgoci, co jest kluczowe dla trwałości materiałów kompozytowych. W praktyce, standardy opracowane przez Międzynarodowe Towarzystwo Stomatologiczne podkreślają znaczenie użycia koferdamu w przypadkach wymagających precyzyjnych zabiegów, co czyni tę procedurę nie tylko zalecaną, ale wręcz konieczną w nowoczesnej stomatologii.
Pytanie 19

Cresophen to preparat, który asystentka stomatologiczna przekaże lekarzowi podczas zabiegu

A. zapalenia miazgi II stopnia
B. próchnicy niepowikłanej
C. nieżytowego zapalenia dziąsła
D. zgorzeli miazgi
Odpowiedzi dotyczące próchnicy niepowikłanej, nieżytowego zapalenia dziąseł oraz zapalenia miazgi II stopnia wskazują na istotne nieporozumienia w zakresie zastosowania Cresophen. Próchnica niepowikłana to stan, w którym zmiany są ograniczone do szkliwa i zębiny, a leczenie koncentruje się na usunięciu próchnicy i wypełnieniu ubytku, co nie wymaga stosowania leków takich jak Cresophen. Natomiast nieżytowe zapalenie dziąseł to stan zapalny dziąseł, który nie jest związany z miazgą zęba, a jego leczenie polega głównie na poprawie higieny jamy ustnej oraz profesjonalnym oczyszczaniu. Z kolei zapalenie miazgi II stopnia oznacza, że miazga jest podrażniona, ale jeszcze nie martwa, co również nie kwalifikuje do stosowania Cresophen. Typowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest mylenie stanów zapalnych z martwicą tkanki miazgowej, co prowadzi do niewłaściwych wyborów terapeutycznych. W stomatologii kluczowe jest zrozumienie, kiedy i jakie leki należy stosować, aby skutecznie leczyć konkretne schorzenia, przy jednoczesnym zachowaniu zdrowia zęba. Zastosowanie niewłaściwego leku może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi dla pacjenta oraz wydłużeniem procesu leczenia.
Pytanie 20

Po przeprowadzeniu lakierowania zębów u 7-letniego pacjenta, asystentka stomatologiczna, na polecenie lekarza, powinna poinformować pacjenta, by wstrzymał się od mycia zębów szczoteczką przez

A. cały najbliższy dzień
B. najbliższe dwie godziny
C. najbliższe dwa dni
D. najbliższe trzy godziny
Odpowiedzi sugerujące wstrzymanie się od mycia zębów przez krótszy czas, na przykład dwie godziny, trzy godziny czy nawet dwa dni, opierają się na mylnych założeniach dotyczących procesu lakierowania i działania używanych substancji. W rzeczywistości, zaleca się unikanie mycia zębów przez co najmniej 24 godziny po zabiegu, aby lakier miał możliwość pełnego związania się z powierzchnią zębów. Przyjmowanie, że dwie godziny są wystarczające, ignoruje potrzebę długotrwałego kontaktu fluoru z zębami, co jest niezbędne do skutecznej remineralizacji. Mycie zębów z użyciem pasty zawierającej fluor lub ścierających cząstek zbyt wcześnie po nałożeniu lakieru może prowadzić do usunięcia tego preparatu, a tym samym zniweczyć efekt terapeutyczny. Również wskazanie dwóch dni może być mylące, ponieważ nie tylko oznacza to dłuższy czas bez ochrony, ale także sugeruje, że istnieje potrzeba unikania mycia zębów dłużej, co w praktyce nie jest wymagane. Takie podejście może skutkować nieuzasadnionymi obawami rodziców o zdrowie jamy ustnej ich dzieci. Właściwe zrozumienie chorób zębów oraz skutecznych metod ich zapobiegania jest kluczowe w edukacji pacjentów oraz ich opiekunów.
Pytanie 21

Matka z 7-letnim dzieckiem zgłosiła się do gabinetu stomatologicznego w celu zalakowania bruzd. Jaki materiał powinien być przygotowany do przeprowadzenia tej procedury?

A. Wodorotlenek wapnia
B. Lak szczelinowy
C. Cement fosforanowy
D. Dentynę wodną
Lak szczelinowy to taki fajny materiał, który stosuje się w stomatologii dziecięcej do zabezpieczania bruzd zębów. Jego głównym celem jest ochrona przed próchnicą, co jest super ważne, zwłaszcza dla dzieciaków. To, co go wyróżnia, to odporność na kwasy oraz elastyczność, dzięki czemu idealnie pasuje do szczelin w zębach trzonowych i przedtrzonowych. Proces lakowania polega na nałożeniu go na ząb, co tworzy rodzaj ochronnej bariery przed bakteriami i resztkami jedzenia. Dzieci często mają problemy z utrzymaniem higieny w buzi, a lak szczelinowy może im bardzo pomóc. Myślę, że to naprawdę ważny krok w profilaktyce stomatologicznej. Zgodnie z tym, co mówi Polskie Towarzystwo Stomatologiczne, najlepiej jest lakować zęby po pojawieniu się zębów stałych, bo wtedy są lepiej chronione. To mało inwazyjny i bezpieczny zabieg, który w dodatku może być w różnych kolorach, co na pewno zachęca dzieci do dbania o swoje zęby. Wizyty w gabinecie stomatologicznym przestają być takim strasznym przeżyciem.
Pytanie 22

W trakcie przeprowadzania procedury metodą "duo" asystent przekazuje materiał tymczasowy na nakładaczu w obszarze

A. statycznej
B. asysty
C. operatora
D. demarkacyjnej
Odpowiedź "demarkacyjnej" jest prawidłowa, ponieważ w zabiegu metodą "duo" strefa demarkacyjna odgrywa kluczową rolę w estetyce i funkcjonalności finalnego efektu. Strefa ta wyznacza granice pomiędzy materiałem permanentnym a tymczasowym, co pozwala na precyzyjne umiejscowienie materiału tymczasowego na nakładaczu. W praktyce, odpowiednia aplikacja materiału w strefie demarkacyjnej jest istotna, ponieważ nieprawidłowe umiejscowienie może prowadzić do problemów z dopasowaniem i estetyką, a także wpłynąć na trwałość i właściwości mechaniczne odbudowy. Dobre praktyki w stomatologii sugerują, że należy zwrócić szczególną uwagę na wykończenie i przejrzystość granic pomiędzy różnymi rodzajami materiałów. Zastosowanie strefy demarkacyjnej zapewnia również lepsze kontrolowanie procesów polimeryzacji oraz przylegania materiału, co jest niezbędne dla długoterminowego sukcesu zabiegu.
Pytanie 23

Kalcyfikacja to zjawisko, w którym płytka nazębna ulega stwardnieniu w wyniku osadzania się w niej

A. soli wapnia
B. skrobi
C. fluorku sodu
D. sacharozy
Kalcyfikacja to proces, w którym płytka nazębna twardnieje w wyniku odkładania się soli wapnia, które są składnikiem mineralnym obecnym w ślinie. Kiedy płytka nazębna, będąca biofilmem złożonym z bakterii, nie jest usuwana regularnie przez szczotkowanie, może prowadzić do mineralizacji, co skutkuje powstawaniem kamienia nazębnego. Soli wapnia, w połączeniu z fosforanami, odgrywają kluczową rolę w tym procesie, ponieważ są niezbędne do mineralizacji tkanek twardych zębów. Przykładem zastosowania wiedzy o kalcyfikacji jest profilaktyka stomatologiczna, gdzie regularne wizyty u dentysty oraz profesjonalne czyszczenie zębów pomagają zapobiegać odkładaniu się płytki nazębnej i jej mineralizacji, co jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się zdrowiem jamy ustnej, jak Światowa Organizacja Zdrowia. Właściwa higiena jamy ustnej, w tym zastosowanie past zawierających fluor, może pomóc w ochronie zębów przed kalcyfikacją, co jest istotne dla długoterminowego zdrowia zębów.
Pytanie 24

Podczas wizyty w gabinecie protetycznym wykonano wyciski pod górną protezę szkieletową oraz zgryz w formie kęska zgryzowego. W zleceniu dla technika dentystycznego należy zaznaczyć, aby przygotował na kolejną wizytę

A. protezy w fazie wosku
B. wzorniki zwarciowe
C. łyżki indywidualne
D. próbę metalu
Wybór niepoprawnych opcji może wynikać z niepełnego zrozumienia procesu protetycznego oraz kolejności wykonywanych prac. Łyżki indywidualne są narzędziem stosowanym do pobierania wycisków, ale ich przygotowanie nie jest konieczne na etapie, gdy już dokonano wycisków. Zamiast tego, w kontekście dalszych działań, technik powinien skupić się na próbie metalu. Wzorniki zwarciowe są istotne w ocenie zgryzu, ale ich przygotowanie nie jest bezpośrednio związane z procesem protetycznym w tym przypadku. Co więcej, przygotowanie protez w fazie wosku, mimo że jest standardowym krokiem w protetyce, nie następuje przed wykonaniem próby metalu. Dlatego podjęcie decyzji o tym etapie bez wcześniejszej próby metalu może prowadzić do błędnych założeń o estetyce i funkcji protezy. Zrozumienie, że próba metalu jest kluczowym etapem, a nie opcjonalnym krokiem, jest istotne, by uniknąć frustracji zarówno ze strony technika, jak i pacjenta. W rezultacie, wybór odpowiednich działań w procesie przygotowania protezy ma kluczowe znaczenie dla sukcesu całej terapii protetycznej.
Pytanie 25

Niewłaściwe mycie zębów może prowadzić do

A. resorpcji korzenia
B. recesji dziąseł
C. erozji szkliwa
D. abfrakcji zęba
Recesja dziąseł to stan, w którym dziąsła cofają się, odsłaniając korony zębów oraz zwiększając ryzyko wystąpienia chorób przyzębia. Nieprawidłowe szczotkowanie, takie jak zbyt intensywne lub agresywne ruchy, może prowadzić do mechanicznych uszkodzeń tkanki dziąsłowej. W praktyce zaleca się stosowanie techniki szczotkowania, takiej jak metoda BASS, która umożliwia skuteczne czyszczenie zębów przy minimalnym ryzyku urazów dziąseł. Używanie odpowiednich narzędzi, takich jak szczoteczki o miękkim włosiu, jest kluczowe dla ochrony delikatnej tkanki dziąsłowej. Regularne wizyty u dentysty oraz edukacja pacjentów na temat prawidłowego szczotkowania zębów są fundamentalne w zapobieganiu recesji. Świadomość pacjentów o właściwych technikach higieny jamy ustnej przyczynia się do zachowania zdrowia zębów i dziąseł w długim okresie. Warto również zauważyć, że recesja może prowadzić do nadwrażliwości zębów oraz estetycznych problemów, co może wpłynąć na komfort życia pacjenta.
Pytanie 26

Jaką klasę według Blacka przypisuje się ubytkom występującym na powierzchni żującej trzonowców oraz przedtrzonowców?

A. III
B. I
C. II
D. IV
Ubytek w zębach, który znajduje się na powierzchni żującej trzonowców i przedtrzonowców, jest zaliczany do klasy I według systemu Blacka. To dość istotna klasyfikacja, bo dotyczy miejsc, gdzie zęby się stykają i gdzie najczęściej są problemy z próchnicą. Wiedza o tym jest super przydatna, skoro planujemy leczenie stomatologiczne. Dzięki temu możemy lepiej dopasować metody odbudowy i materiały, które będą używane do wypełniania ubytków. W praktyce dentystycznej ogólnie rzecz biorąc, znajomość tych klasyfikacji jest naprawdę ważna, bo wpływa na to, jak skutecznie można leczyć pacjentów. Jak się spojrzy na to, co mówią w Amerykańskiej Akademii Stomatologicznej, to widać, że system Blacka jest uznawany na całym świecie, więc warto go znać.
Pytanie 27

Który środek używany do dezynfekcji kanałów korzeniowych w trakcie terapii endodontycznej powinien być uwzględniony w zamówieniu przygotowanym przez asystentkę stomatologiczną?

A. Eugenol
B. Środek trawiący
C. Preparat ochronny
D. Podchloryn sodu
Podchloryn sodu jest najczęściej stosowanym środkiem odkażającym w endodoncji, szczególnie podczas leczenia kanałów korzeniowych. Jego skuteczność w niszczeniu bakterii oraz usuwaniu zanieczyszczeń organicznych czyni go niezastąpionym narzędziem w procesie leczenia. Podchloryn sodu działa poprzez utlenianie, co prowadzi do denaturacji białek i zniszczenia drobnoustrojów. W praktyce, stosowanie podchlorynu sodu pozwala na uzyskanie lepszej sterylizacji kanałów, co z kolei zwiększa szanse na sukces leczenia endodontycznego. Ważne jest również, aby zachować odpowiednie stężenie (najczęściej 0,5-5,25%) oraz technikę aplikacji, aby nie uszkodzić tkanek okołowierzchołkowych. Standardy kliniczne rekomendują zastosowanie podchlorynu sodu w połączeniu z mechanicznym oczyszczaniem kanału, co daje najlepsze rezultaty. Warto również pamiętać o monitorowaniu pacjenta po aplikacji, aby zminimalizować ewentualne powikłania związane z reakcjami alergicznymi lub podrażnieniami chemicznymi.
Pytanie 28

Materiał używany do stałych i tymczasowych wypełnień, który uwalnia fluor oraz chemicznie reaguje z zębiną i cementem, to

A. gutaperka
B. glassjonomer
C. amalgamat
D. kompozyt
Glassjonomer to materiał wypełniający, który wykazuje unikalne właściwości chemiczne, dzięki czemu może wiązać się bezpośrednio z zębiną oraz cementem. Jego zdolność do uwalniania fluoru czyni go idealnym wyborem w stomatologii, szczególnie dla pacjentów z wysokim ryzykiem próchnicy. Fluor pomaga w remineralizacji szkliwa, co jest kluczowe w zapobieganiu rozwojowi ubytków. Glassjonomer jest często stosowany w wypełnieniach tymczasowych, ale również znalazł zastosowanie w stałych wypełnieniach, szczególnie w zębach mlecznych oraz u pacjentów z ograniczonym dostępem do regularnej opieki dentystycznej. Stosowanie glassjonomerów jest zgodne z aktualnymi standardami stomatologicznymi, które podkreślają znaczenie materiałów biozgodnych i o właściwościach antykariogennych. Dodatkowo, ich łatwość w aplikacji i brak konieczności stosowania dodatkowych warstw adhezyjnych czyni je niezwykle praktycznym rozwiązaniem.
Pytanie 29

Wycisk u pacjenta, który ma usunięty ząb mądrości oraz siekacz w prawej szczęce, a po stronie lewej brak siekaczy i kła, powinien być pobrany łyżką o

A. wysokich krawędziach oraz uwypuklonej części podniebiennej
B. wysokich zewnętrznych krawędziach w przedniej części, a po bokach obustronnie niskich krawędziach i części podniebiennej
C. niskich krawędziach i części podniebiennej
D. wysokich krawędziach i wycięciu dla języka
Wybór łyżki z wysokimi krawędziami i uwypukloną częścią podniebienną jest kluczowy w przypadku pacjenta z brakami w uzębieniu. Wysokie krawędzie łyżki pozwalają na lepszą stabilizację wycisku oraz minimalizują ryzyko zniekształcenia podczas pobierania materiału. Uwypuklona część podniebienna natomiast umożliwia efektywne odwzorowanie kształtu podniebienia oraz zwiększa precyzję wycisku, co jest szczególnie istotne w przypadku pacjentów z ubytkami w zębach. W takich sytuacjach, aby uzyskać dokładny wycisk, istotne jest, aby łyżka miała odpowiednią geometrię, która pozwoli uniknąć nieprawidłowych zniekształceń. Praktycznie, przy zastosowaniu łyżki o wskazanych cechach, można efektywnie odwzorować struktury anatomiczne jamy ustnej, co jest kluczowe dla późniejszej produkcji protez czy innych uzupełnień protetycznych. Standardy dotyczące wycisków w protetyce stomatologicznej, takie jak wytyczne American Dental Association, podkreślają znaczenie precyzyjnego odwzorowania warunków anatomicznych, co wpływa na sukces dalszych etapów leczenia.
Pytanie 30

Dezynfekant, którego opakowanie oznaczone jest symbolem F, działa w zakresie

A. grzybobójczym
B. wirusobójczym
C. sporobójczym
D. bakteriobójczym
Substancja dezynfekcyjna oznaczona symbolem F wskazuje na jej grzybobójcze właściwości, co jest istotne w kontekście ochrony zdrowia publicznego. Grzyby, w tym pleśnie i drożdże, mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia, zwłaszcza w środowiskach, gdzie wilgotność jest podwyższona. Zastosowanie preparatów grzybobójczych jest szczególnie istotne w takich miejscach jak szpitale, laboratoria i obiekty spożywcze, gdzie obecność grzybów może prowadzić do zanieczyszczenia produktów i substancji. Preparaty te są zgodne z wytycznymi podanymi w normach europejskich dotyczących skuteczności środków dezynfekcyjnych. Przykładem zastosowania substancji grzybobójczych jest dezynfekcja powierzchni używanych w kuchniach, gdzie nieodpowiednia higiena może prowadzić do rozwoju pleśni na żywności. Warto również dodać, że skuteczność tych substancji powinna być potwierdzona badaniami laboratoryjnymi oraz stosowaniem się do zaleceń producenta, które określają czas kontaktu z powierzchnią oraz stężenie preparatu.
Pytanie 31

Wszystkie medykamenty w gabinecie dentystycznym powinny być składowane w oryginalnych opakowaniach

A. w osobnych, ogólnodostępnych szafkach
B. w osobnych, zamykanych szafkach
C. w zamkniętych pojemnikach w chłodziarce
D. w otwartych pojemnikach na biurku
Przechowywanie leków w zamkniętych pojemnikach w lodówce może wydawać się na pierwszy rzut oka dobrym rozwiązaniem, jednak nie zawsze jest to odpowiednie. Większość leków dentystycznych ma określone wymagania dotyczące warunków przechowywania, a niektóre z nich nie powinny być przechowywane w niskich temperaturach, ponieważ obniża to ich skuteczność. Analogicznie, umieszczanie leków w osobnych ogólnodostępnych szafkach naraża je na ryzyko dostępu osób nieuprawnionych, co stanowi poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa. Otwarte pojemniki na blacie to najgorsza możliwa opcja, ponieważ narażają leki na działanie powietrza, zanieczyszczeń oraz niekorzystnych warunków otoczenia, co może prowadzić do ich degradacji. Warto zauważyć, że takie podejście to przykład błędnego myślenia, które ignoruje zasady dobrej praktyki farmaceutycznej oraz normy sanitarno-epidemiologiczne. Właściwe przechowywanie leków to nie tylko kwestia bezpieczeństwa pacjentów, ale także odpowiedzialności zawodowej personelu stomatologicznego. Należy zatem kierować się zasadami określonymi w regulacjach prawnych oraz wytycznych branżowych, aby zapewnić pacjentom najwyższy standard opieki.
Pytanie 32

Jakie z wymienionych materiałów może przygotować asystentka stomatologiczna przy użyciu wstrząsarki?

A. Alvogyl, Heliosel F
B. Fibrasil, Fuji
C. Reocap, Amalcap
D. Fermit, Dycal
Reocap i Amalcap to materiały, które są wykorzystywane w stomatologii do odbudowy zębów oraz do wypełnień. Przygotowanie tych materiałów za pomocą wstrząsarki zapewnia ich jednorodność oraz odpowiednią konsystencję, co jest kluczowe w pracy asystentki stomatologicznej. Wstrząsarka umożliwia równomierne wymieszanie składników, co wpływa na ich właściwości mechaniczne i chemiczne. Przykładowo, Reocap jest materiałem kompozytowym, który charakteryzuje się wysoką odpornością na ścieranie, co czyni go idealnym do stosowania w obszarach o dużym obciążeniu. Amalcap natomiast jest materiałem na bazie żywic, który doskonale sprawdza się w wypełnieniach estetycznych. Przygotowanie tych materiałów powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami producenta oraz zasadami dobrej praktyki klinicznej, co zapewnia ich skuteczność oraz bezpieczeństwo dla pacjenta.
Pytanie 33

Jakie cementy lecznicze wodorotlenkowo-wapniowe występują w formie dwuskładnikowej, jako dwie pasty?

A. Calxyl, Reogan
B. Dycal, Live
C. Calasept, Biopulp
D. Calcicur, Calcimol
Odpowiedzi Calcicur, Calcimol, Calxyl, Reogan oraz Calasept, Biopulp, mimo że mogą być stosowane w stomatologii, nie odpowiadają na pytanie dotyczące cementów wodorotlenkowo-wapniowych w postaci dwuskładnikowej. Calcicur i Calcimol to preparaty, które zazwyczaj występują w formie jednoskładnikowej, co ogranicza ich zastosowanie w kontekście wymagań dotyczących cementów dwuskładnikowych. Ponadto, Calxyl i Reogan są również materiałami, które nie spełniają kryteriów związanych z wodorotlenkami wapnia, ponieważ ich skład chemiczny nie jest zgodny z definicją cementów wodorotlenkowo-wapniowych. Z kolei Calasept i Biopulp, choć mają swoje zastosowania w leczeniu kanałowym, to nie są cementami wodorotlenkowymi w kontekście tej samej grupy materiałów co Dycal czy Live. Typowym błędem w rozumowaniu jest mylenie różnych kategorii materiałów stomatologicznych oraz ich właściwości. W praktyce, każdy materiał ma swoje specyficzne zastosowania i charakterystyki, które powinny być dokładnie rozumiane przez praktyków. Kluczowe jest, aby stomatolodzy stosowali materiały zgodnie z ich przeznaczeniem i aktualną wiedzą naukową, aby zapewnić optymalne efekty terapeutyczne oraz bezpieczeństwo pacjenta.
Pytanie 34

Profilaktyka fluorkowa w kontakcie, stosowana u dzieci powyżej 6. roku życia, polegająca na szczotkowaniu zębów roztworem fluorku sodu o stężeniu 0,5-1%, to technika

A. Cieszyńskiego
B. Knutsona
C. Torella
D. Berggrena-Welandera
Odpowiedzi Cieszyńskiego, Knutsona i Torella nawiązują do różnych aspektów profilaktyki stomatologicznej, jednak żadna z nich nie dotyczy konkretnej metody szczotkowania zębów z użyciem fluorku sodu, jak to ma miejsce w przypadku metody Berggrena-Welandera. Metoda Cieszyńskiego odnosi się głównie do stosowania fluoru w postaci past i płynów, a nie do konkretnego procesu szczotkowania. Odpowiedź Knutsona również koncentruje się bardziej na ogólnych zasadach ochrony zębów, a nie na konkretnym, udowodnionym zastosowaniu fluorku w profilaktyce. Metoda Torella natomiast nie ma uzasadnienia w literaturze naukowej jako skuteczna strategia profilaktyki fluorkowej. Typowe błędy myślowe przy wyborze niewłaściwej odpowiedzi mogą wynikać z nieznajomości specyfiki tych metod oraz braku wiedzy na temat ich zastosowania w praktyce. W praktyce, każda z tych metod wymaga szczegółowego zrozumienia kontekstu i szczegółów, które je definiują. Właściwe stosowanie fluoru, według wytycznych Berggrena-Welandera, jest istotne dla skutecznej profilaktyki, co nie jest odzwierciedlone w pozostałych odpowiedziach.
Pytanie 35

Do protez ruchomych zaliczamy

A. odbudowę protetyczną rodzaju inlay
B. wkład koronowo-korzeniowy
C. proteza nakładkowa
D. most adhezyjny na włóknie szklanym
Proteza nakładkowa to rodzaj ruchomego uzupełnienia protetycznego, które jest stosowane w przypadku braku zębów oraz w celu przywrócenia ich funkcji estetycznej i żucia. Protezy tego typu są projektowane tak, aby mogły być łatwo zakładane i zdejmowane przez pacjenta, co znacznie ułatwia ich użytkowanie oraz higienę jamy ustnej. Protezy nakładkowe są szczególnie przydatne dla pacjentów, którzy nie mają wystarczającej liczby zębów do stabilizacji mostów protetycznych lub implantów. Ponadto, ich zastosowanie pozwala na zachowanie naturalnych zębów oraz struktury kostnej, zmniejszając ryzyko resorpcji kości. W praktyce, protezy nakładkowe mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak akryl czy metal, co daje możliwość dostosowania ich do indywidualnych potrzeb pacjenta. Korzystając z ruchomych uzupełnień protetycznych, ważne jest także przestrzeganie zasad dotyczących ich pielęgnacji, które obejmują codzienne czyszczenie oraz regularne wizyty kontrolne u stomatologa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie protetyki stomatologicznej.
Pytanie 36

Podczas prowadzenia rejestru zużycia leków i materiałów, asystentka stomatologiczna dostrzegła, że kończy się preparat do usuwania warstwy mazistej, który jest stosowany w trakcie opracowywania kanału korzeniowego, a mianowicie

A. nadtlenek karbamidu o stężeniu 40%
B. kwas ortofosforowy o stężeniu 37%
C. kwas cytrynowy o stężeniu 40%
D. nadtlenek wodoru o stężeniu 40%
Kwas cytrynowy o stężeniu 40% jest efektywnym środkiem do usuwania warstwy mazistej w trakcie opracowywania kanału korzeniowego. Działa jako chelatant, wiążąc się z minerałami i związkami organicznymi, co umożliwia skuteczne usunięcie zanieczyszczeń z powierzchni zębów oraz tkanek. W praktyce stomatologicznej stosowanie kwasu cytrynowego w odpowiednim stężeniu jest zgodne z normami i zaleceniami branżowymi, które podkreślają znaczenie usuwania warstwy mazistej dla skuteczności leczenia endodontycznego. Przygotowanie kanału korzeniowego z wykorzystaniem tego preparatu przyczynia się do lepszej penetracji środków dezynfekujących oraz materiałów wypełniających, co z kolei zwiększa sukces całego leczenia. Regularne monitorowanie stanu materiałów używanych w gabinecie stomatologicznym, takich jak kwas cytrynowy, jest kluczowe dla utrzymania standardów jakości oraz bezpieczeństwa pacjentów, co powinno być integralną częścią codziennych procedur asystenckich.
Pytanie 37

Jakie właściwości lecznicze wykazują preparaty wodorotlenkowo-wapniowe?

A. działanie odontotropowe i bakteriobójcze
B. mumifikowanie tkanek miękkich
C. działanie przeciwkrwotoczne
D. długotrwałe i silne działanie kariostatyczne
Preparaty wodorotlenkowo-wapniowe charakteryzują się działaniem odontotropowym oraz bakteriobójczym, co czyni je niezwykle ważnymi w stomatologii, szczególnie w kontekście leczenia kanałowego. Działanie odontotropowe oznacza, że substancje te sprzyjają regeneracji tkanek zęba, stymulując procesy gojenia i odbudowy. Dodatkowo, ich właściwości bakteriobójcze pozwalają na skuteczne eliminowanie drobnoustrojów, co jest kluczowe w leczeniu zapaleń miazgi zębowej oraz w przypadku zakażeń endodontycznych. W praktyce, preparaty te są stosowane jako materiał wypełniający kanały korzeniowe, a także przy leczeniu perforacji zębów. Warto zaznaczyć, że zgodnie z wytycznymi Międzynarodowej Federacji Stomatologicznej, stosowanie wodorotlenku wapnia w terapii endodontycznej jest standardem, który zapewnia wysoką skuteczność oraz bezpieczeństwo terapii. Ponadto, ich długotrwałe działanie umożliwia skuteczne kontrolowanie zakażeń, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia jamy ustnej pacjentów.
Pytanie 38

Aby wykonać odcisk czynnościowy, konieczne jest przygotowanie

A. indywidualnej łyżki oraz masy silikonowej
B. indywidualnej łyżki oraz masy alginatowej
C. standardowej łyżki do bezzębia oraz masy silikonowej
D. standardowej łyżki do bezzębia oraz masy alginatowej
Wybór łyżki indywidualnej i masy silikonowej do pobrania wycisku czynnościowego to naprawdę dobre posunięcie. Łyżka indywidualna, która jest dopasowana do pacjenta, daje dużo lepsze wyniki. Dzięki niej można dokładnie odwzorować kształt łuku zębowego, co jest mega istotne w kolejnych etapach, jak na przykład w protetyce. Co do masy silikonowej, to jest super materiał, bo świetnie odwzorowuje detale i ma tę swoją elastyczność, przez co łatwiej ściągnąć wycisk. To bardzo ważne, gdy przygotowujemy wycisk pod korony czy mosty, bo tam precyzja ma ogromne znaczenie dla wyglądu i funkcji tych odbudów. Fajnie, że są różne twardości silikonów, co pozwala na lepsze dostosowanie ich do konkretnej sytuacji klinicznej. To naprawdę podnosi jakość całego procesu.
Pytanie 39

Cefalometryczne radiogramy są wykonywane oraz analizowane na podstawie wskazań

A. peridontologicznych
B. chirurgicznych
C. ortodontycznych
D. protetycznych
Radiogramy cefalometryczne to kluczowe narzędzie w ortodoncji, stosowane do oceny i analizy relacji anatomicznych w obrębie czaszki i żuchwy. Dzięki nim ortodonci mogą dokładnie ocenić proporcje i wymiary twarzoczaszki, co jest istotne w planowaniu leczenia ortodontycznego. Analiza cefalometryczna pozwala na identyfikację nieprawidłowości zgryzu oraz na monitorowanie postępów terapii. Na przykład, ocena kąta ANB, który wskazuje na relację między górnym a dolnym łukiem zębowym, jest niezbędna do określenia, czy pacjent wymaga interwencji ortodontycznej. Standardy praktyki zalecają wykonywanie radiogramów cefalometrycznych przed rozpoczęciem leczenia oraz w trakcie jego realizacji, aby uzyskać obiektywne dane na temat zmian w układzie zębowym. Dobrze przeprowadzona analiza radiograficzna przyczynia się do skuteczniejszego planowania leczenia, co skutkuje lepszymi rezultatami estetycznymi i funkcjonalnymi dla pacjentów.
Pytanie 40

Wskaż substancje (leki), które nie są używane w endodoncji?

A. AH-26, AH-Plus
B. Dexadent, Metronidazol
C. Optosil, Impregnum
D. Largal Ultra, File Eze
Wszystkie materiały, które wybrałeś w pozostałych odpowiedziach, są stosowane w endodoncji, co może prowadzić do niejasności co do ich roli. AH-26 i AH-Plus to znane uszczelniacze do wypełniania kanałów korzeniowych, a ich biokompatybilność jest mega ważna dla długotrwałej szczelności. Dexadent to lek na stany zapalne, a Metronidazol to antybiotyk, który można użyć w przypadku infekcji w leczeniu kanałowym, ale powiem ci szczerze, powinien być stosowany ostrożnie, bo trzeba zawsze ocenić stan pacjenta, żeby nie stosować niepotrzebnej antybiotykoterapii. Largal Ultra i File Eze to także materiały, które można wykorzystać w endodoncji jako środki pomocnicze. Często myli się różne kategorie materiałów i ich użycie, co prowadzi do złych decyzji w terapii endodontycznej. Ważne jest, żeby znać właściwości materiałów i wiedzieć, jak je zastosować w danej sytuacji klinicznej. Edukacja i ciągłe doskonalenie w tej dziedzinie są tutaj kluczowe.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej