Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 22:12
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 22:40

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jednym z powodów problemów w reprodukcji klaczy jest dieta bogata w zielonki

A. z kukurydzy

B. z lucerny

C. z traw

D. z żyta

Odpowiedź "z lucerny" jest jak najbardziej trafna. Lucerna to naprawdę wartościowa roślina białkowa z dużą zawartością składników odżywczych. Ale uwaga! Gdy klacze za dużo jej jedzą, mogą mieć problemy zdrowotne, w tym z reprodukcją. Jest bogata w wapń i białko, co przy złym zbilansowaniu diety może prowadzić do hiperkalcemii. Najlepiej, żeby klacze w ciąży czy laktacji dostawały lucernę, ale w odpowiednich ilościach. Ważne jest też, żeby do ich diety dorzucić inne pasze, żeby nie było kłopotów. Monitorując ich kondycję, możemy lepiej dopasować jadłospis do ich indywidualnych potrzeb. To wszystko przyczynia się do lepszego zdrowia i kondycji klaczy.

Pytanie 2

Rasą owiec od której pozyskuje się wełnę mieszaną o typowo kożuchowym układzie frakcji włosów jest

A. texel.

B. merynos polski.

C. wrzosówka.

D. suffolk.

Wybór innych ras niż wrzosówka często wynika z mylenia typów runa albo skupiania się na popularności danej odmiany, a nie na ich konkretnych cechach użytkowych. Texel i suffolk to przede wszystkim rasy mięsne, bardzo szeroko wykorzystywane w intensywnych systemach produkcji, ale ich wełna nie ma tych właściwości, jakie są potrzebne do wyrobu kożuchów – jest raczej krótka, szorstka i mało przydatna w przemyśle odzieżowym. Moim zdaniem wiele osób sądzi, że skoro texel i suffolk to rasy nowoczesne i popularne, ich wełna jest uniwersalna – a to nieprawda. Merynos polski natomiast słynie z niezwykle cienkiej i delikatnej wełny, która jest wręcz wzorcowa do produkcji wysokogatunkowych tkanin, np. na garnitury czy bieliznę termoaktywną, ale absolutnie nie sprawdza się, gdy chodzi o właściwości futrzarskie czy kożuchowe. Typowo kożuchowy układ frakcji włosa, czyli ta specyficzna mieszanka puchu, włosa okrywowego i martwego, jest domeną ras prymitywnych, takich jak właśnie wrzosówka. Jeśli chodzi o błędy myślowe, to często utożsamia się jakość wełny wyłącznie z jej delikatnością, zapominając, że nie każda produkcja potrzebuje najcieńszego surowca – wręcz przeciwnie, kożuchy wymagają runa o strukturze mieszanej, zapewniającej zarówno izolację, jak i trwałość. Dobrą praktyką w branży futrzarskiej oraz garbarskiej jest wybieranie takich ras, których runo spełnia bardzo konkretne wymagania technologiczne, a wrzosówka jest tutaj praktycznie bezkonkurencyjna na rynku polskim. Rasy mięsne czy merynosy nie mają tych cech i nie dają surowca o typowo kożuchowym charakterze.

Pytanie 3

W dniu 15 maja buhaj rasy limousin zostanie wykorzystany jako reproduktor w stacji produkcji nasienia. Określ na podstawie przepisu termin najwcześniejszego przeprowadzenia badania klinicznego buhaja.

§ 5.1 Do stacji produkcji nasienia mogą być wprowadzane wyłącznie zwierzęta zbadane w okresie do 30 dni przed wprowadzeniem do stacji i zaopatrzone w orzeczenie lekarsko-weterynaryjne wystawione przez lekarza weterynarii, stwierdzające, że zwierzęta te są zdrowe i przydatne do rozrodu.

A. 15 marca.

B. 15 czerwca.

C. 15 lutego.

D. 15 kwietnia.

Wybrałeś odpowiedź, która idealnie wpisuje się w wymogi prawne i praktyczne funkcjonowanie stacji produkcji nasienia. Zgodnie z § 5.1 rozporządzenia, buhaj może być wprowadzony do stacji tylko wtedy, gdy przeszedł badanie kliniczne w ciągu 30 dni poprzedzających to zdarzenie. Jeśli planowany dzień wprowadzenia to 15 maja, badanie nie może być wykonane wcześniej niż 15 kwietnia. W praktyce ustalenie takiego terminu ma duży sens – dzięki temu mamy aktualną informację o stanie zdrowia zwierzęcia i minimalizujemy ryzyko wprowadzenia do stada osobnika z jakąkolwiek infekcją czy zaburzeniami. Sam spotkałem się w pracy z sytuacjami, gdzie lekceważenie tej zasady prowadziło do poważnych konsekwencji – od kwarantanny całej stacji po konieczność wycofania nasienia z obrotu. Warto pamiętać, że lekarz weterynarii zawsze musi wystawić stosowne orzeczenie, a wszelkie odstępstwa od terminów mogą być podstawą do odrzucenia zwierzęcia przez inspekcję weterynaryjną. To rozwiązanie stanowi standard branżowy i jest zgodne z praktykami stosowanymi w całej UE. Takie podejście gwarantuje zarówno bezpieczeństwo biologiczne, jak i wysoką jakość materiału genetycznego. Z mojej perspektywy, im precyzyjniej i sumienniej podchodzi się do terminów badań, tym mniej problemów później – nie tylko formalnych, ale i zdrowotnych w stadzie.

Pytanie 4

Skóra jakich zwierząt wymaga codziennej pielęgnacji?

A. kozy

B. krowy

C. konie

D. koty

Konie, podobnie jak wiele innych zwierząt, wymagają systematycznej pielęgnacji skóry, co jest kluczowe dla ich zdrowia i dobrostanu. Codzienna pielęgnacja obejmuje dokładne czesanie, które nie tylko usuwa brud i martwy włos, ale również stymuluje krążenie krwi oraz wspomaga naturalne wydzielanie sebum, co jest istotne dla zdrowia skóry. W czasie pielęgnacji zwraca się uwagę na wszelkie zmiany w skórze i sierści, co może pomóc w wczesnym wykrywaniu chorób skórnych, pasożytów czy alergii. Przykładowo, stosowanie odpowiednich środków pielęgnacyjnych, takich jak szampony na bazie naturalnych składników, może poprawić kondycję skóry i sierści, minimalizując ryzyko wystąpienia podrażnień czy infekcji. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie kopyt koni, co jest niezbędne dla ich ogólnego zdrowia, ponieważ nieprawidłowa pielęgnacja kopyt może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Dlatego codzienna dbałość o skórę i sierść koni jest nie tylko zalecana, ale wręcz konieczna, aby zapewnić im komfort i zdrowie.

Pytanie 5

W ekologicznej hodowli zwierząt nieakceptowalne jest wykorzystywanie do celów innych niż terapeutyczne

A. preparatów homeopatycznych

B. kokcydiostatyków

C. ziół

D. probiotyków

Kokcydiostatyki to takie chemiczne substancje, które są używane, żeby zwalczać kokcydiozę. To choroba pasożytnicza, która może naprawdę zaszkodzić zdrowiu zwierząt w hodowli. W ekologicznej hodowli to jest jasne, że używanie dodatków do paszy, które nie są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, jest całkowicie nietolerowane. Standardy ekologiczne, ustalone przez Unię Europejską, mówią, że hodowcy muszą korzystać z naturalnych metod leczenia i zapobiegania chorobom. Na przykład, zamiast kokcydiostatyków, lepiej postawić na zdrowe zarządzanie, jak rotacja paszy, dobrze zaplanowane szczepienia oraz probiotyki, które też można stosować w celach terapeutycznych. Co więcej, ekologiczny chów zwierząt stawia duży nacisk na dobrostan, więc chodzi też o to, żeby miały one zrównoważoną dietę i naturalne warunki życia, co w dłuższej perspektywie pójdzie na zdrowie i wydajność zwierząt.

Pytanie 6

W żywieniu zwierząt zgodnym z zasadami ekologii można wykorzystywać

A. stymulatory wzrostu

B. kokcydiostatyki

C. antybiotyki

D. dodatki mineralne

Dodatki mineralne stanowią kluczowy element w ekologicznej diecie zwierząt, gdyż zapewniają niezbędne składniki odżywcze, które wspierają zdrowie i dobrostan zwierząt. W systemach ekologicznych, gdzie ogranicza się użycie syntetycznych substancji, takie jak dodatki mineralne pochodzenia naturalnego, odgrywają istotną rolę w zaspokajaniu potrzeb żywieniowych. Przykłady takich dodatków to wapń, fosfor, magnez oraz mikroelementy, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. W praktyce, stosowanie dodatków mineralnych może poprawić jakość mięsa, mleka oraz innych produktów pochodzenia zwierzęcego, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i wymogami certyfikacji ekologicznej. Dodatkowo, wprowadzenie odpowiednich minerałów do diety zwierząt może przyczynić się do zwiększenia odporności na choroby, co jest kluczowe w hodowli ekologicznej, gdzie unika się stosowania antybiotyków i innych substancji chemicznych. Dlatego też, ich zastosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ekologicznego żywienia zwierząt.

Pytanie 7

Wskaż paszę, która ma najwyższą zawartość białka w swoim składzie?

A. Wysłodki buraczane

B. Makuch rzepakowy

C. Śruta jęczmienna

D. Kiszonka z kukurydzy

Makuch rzepakowy to naprawdę niezłe źródło białka. Zawiera go sporo, bo około 34-36% w suchej masie. Dzięki temu idealnie nadaje się jako pasza dla zwierząt, głównie bydła i drobiu, które potrzebują go w diecie, żeby mogły dobrze rosnąć i produkować. Fajnie, że makuch ma też dobre profile aminokwasowe, co sprawia, że jest lepszy niż wiele innych roślinnych źródeł białka. W praktyce często miesza się go z innymi składnikami, żeby pasze były zbilansowane – to zgodne z tym, co mówią weterynarze oraz standardami żywienia zwierząt. Używanie makuchu w paszach to naprawdę dobra praktyka, która wspiera zdrowie i wydajność zwierząt.

Pytanie 8

Zgodnie z klasyfikacją EUROP, tusza wieprzowa wyróżniająca się najwyższą ilością mięsa otrzymuje oznaczenie

A. P

B. U

C. E

D. R

Odpowiedź E oznacza, że tusza wieprzowa posiada najwyższą zawartość mięsa w stosunku do innych klas. Klasyfikacja EUROP, stosowana w Unii Europejskiej, ocenia jakość tusz w zależności od zawartości mięsa, gdzie E reprezentuje najwyższą jakość. W praktyce, tusze klasy E są preferowane w handlu, ponieważ zapewniają nie tylko większy zysk dla producentów, ale także lepsze walory smakowe i odżywcze dla konsumentów. Na przykład, w przemyśle gastronomicznym, mięso klasy E jest chętnie wykorzystywane do produkcji wysokiej jakości wędlin oraz innych przetworów mięsnych. Warto również pamiętać, że odpowiednia klasyfikacja tusz jest kluczowa dla utrzymania standardów jakości w branży mięsnej, co z kolei wpływa na reputację producentów i zaufanie konsumentów. Zrozumienie systemu klasyfikacji EUROP jest istotne dla każdego, kto pracuje w obszarze przetwórstwa mięsnego lub handlu mięsem, gdyż pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących zakupu i sprzedaży produktów.

Pytanie 9

Pasza, która ma działanie wzdymające, to

A. zielonka z lucerny

B. buraki pastewne

C. otręby pszenne

D. siano łąkowe

Zielonka z lucerny to pasza, która ma silne właściwości wzdymające, co jest związane z jej wysoką zawartością białka i specyficzną strukturą włókien roślinnych. Lucerna, jako roślina strączkowa, jest bogata w substancje odżywcze, a jej skład chemiczny sprzyja fermentacji w przewodzie pokarmowym zwierząt. W praktyce, stosowanie zielonki z lucerny może poprawić kondycję opasanych zwierząt, zwiększając ich przyrosty masy ciała. Warto również zauważyć, że optymalna ilość zielonki w diecie zwierząt powinna być dostosowana do ich potrzeb żywieniowych, aby uniknąć nadmiernego wzdychania, które może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak kolka. W branży hodowlanej powszechnie stosuje się lucernę jako paszę uzupełniającą, szczególnie w sezonie letnim, kiedy dostęp do świeżej zielonki jest łatwiejszy. Warto również podkreślić, że zielonka z lucerny powinna być dobrze zbilansowana z innymi składnikami paszowymi, aby zapewnić pełnowartościową dietę.

Pytanie 10

Prącie o cienkiej budowie, długości około 50 cm, z esowatym zgięciem przed moszną oraz charakterystycznym spiralnie skręconym końcem występuje

A. u knura

B. u ogiera

C. u psa

D. u buhaja

Pytanie o budowę prącia u różnych gatunków zwierząt hodowlanych wskazuje na istotne różnice anatomiczne, które należy zrozumieć, aby właściwie ocenić ich funkcję i zastosowanie w praktyce hodowlanej. Odpowiedź dotycząca psa jest błędna, ponieważ prącie tego gatunku ma inną budowę, krótsze i nie spiralne wierzchołki, co znacząco różni się od budowy prącia knura. Odpowiedź odnośnie ogiera również nie jest poprawna, ponieważ prącie ogiera jest dłuższe, prostsze oraz nie posiada charakterystycznego zgięcia esowatego, a jego anatomia jest dostosowana do zapłodnienia klaczy w inny sposób. Natomiast prącie buhaja ma bardziej cylindryczny kształt, jest krótsze i nie wykazuje cech spiralności, co również sprawia, że nie jest odpowiednie jako właściwe zestawienie w kontekście tego pytania. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z ogólnych przekonań o podobieństwach anatomicznych między zwierzętami, co jest nieporozumieniem w kontekście ich specyficznych adaptacji do rozrodu. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla hodowli, ponieważ każda z tych ras wymaga odmiennych strategii adaptacyjnych oraz pielęgnacyjnych, co ma wpływ na ogólną efektywność produkcji i zdrowie stada.

Pytanie 11

Czy w ekologicznej hodowli kur niosek dozwolone jest

A. używanie pasz zawierających kokcydiostatyki

B. wprowadzanie do jednego kurnika więcej niż 3 000 kur

C. profilaktyczne szczepienie kur

D. przeprowadzanie zabiegu obcinania dziobów piskląt

Profilaktyczne szczepienie kur jest kluczowym elementem w ekologicznym chowie kur niosek, mającym na celu zapewnienie zdrowia ptaków oraz minimalizację ryzyka wystąpienia chorób zakaźnych. W systemie ekologicznym, gdzie dąży się do ograniczenia stosowania chemicznych leków i antybiotyków, szczepienia stanowią skuteczną metodę ochrony stada. Przykładem może być szczepienie przeciwko chorobie Mareka, które jest powszechnie stosowane, aby zapobiec poważnym schorzeniom, które mogą prowadzić do znacznych strat w produkcji jaj. Dobre praktyki w ekologicznych fermach kurzych obejmują także monitorowanie zdrowia ptaków oraz wprowadzenie odpowiednich programów bioasekuracji, które zmniejszają ryzyko zakażeń. Warto zauważyć, że ekologia w hodowli ptaków nie tylko polega na przestrzeganiu zasad żywienia i dobrostanu zwierząt, ale także na aktywnym podejściu do profilaktyki zdrowotnej, co jest zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się certyfikacją ekologicznych produktów rolnych.

Pytanie 12

Hormony - insulina i glukagon, są wytwarzane przez

A. śledzionę.

B. wątrobę.

C. trzustkę.

D. nadnercze.

Insulina i glukagon to dwa kluczowe hormony odpowiedzialne za regulację poziomu glukozy we krwi i oba są produkowane przez trzustkę. Jest to taka trochę niewielka, ale bardzo ważna gruczoł w naszym ciele, zlokalizowany w jamie brzusznej, który pełni zarówno funkcje trawienne (egzokrynne), jak i hormonalne (endokrynne). Komórki beta wysp trzustkowych Langerhansa wytwarzają insulinę, która obniża poziom glukozy we krwi – na przykład po posiłku, kiedy glukoza rośnie, insulina pomaga komórkom przyswajać cukier. Komórki alfa tych wysp zaś produkują glukagon, który działa odwrotnie, czyli podnosi poziom glukozy, uwalniając ją z rezerw w wątrobie, szczególnie gdy jesteśmy na czczo lub podczas intensywnego wysiłku. Praktycznie patrząc, zrozumienie działania tych hormonów jest mega istotne, zwłaszcza w branży medycznej, żywnościowej czy dietetycznej, bo zaburzenia ich wydzielania związane są z chorobami takimi jak cukrzyca typu 1 i 2. W codziennej pracy technika farmaceutycznego czy ratownika medycznego znajomość tych mechanizmów pozwala lepiej dobrać leczenie i rozumieć, dlaczego np. chorym podaje się insulinę albo jak działają leki podnoszące poziom glukozy. Moim zdaniem, jeśli ktoś interesuje się biochemią albo po prostu chce rozumieć, co się dzieje w organizmie po zjedzeniu batonika, to właśnie trzustka i jej hormony powinny być na pierwszym miejscu do ogarnięcia. Warto pamiętać, że inne narządy są często mylone z trzustką, ale to ona gra tu główną rolę.

Pytanie 13

Bydło, które ma być sprzedane, powinno być

A. dodatkowo nakarmione

B. wydojone

C. dodatkowo napojone

D. przegłodzone

Przegłodzenie krów przed sprzedażą jest podejściem, które może prowadzić do wielu negatywnych skutków zdrowotnych i etycznych. Krowy powinny być utrzymywane w odpowiednich warunkach żywieniowych, aby zapewnić ich dobrostan. Przegłodzenie zwierząt wiąże się z ryzykiem osłabienia ich organizmów, co może prowadzić do osłabienia ich systemu immunologicznego oraz zwiększonej podatności na choroby. Krowy, które są przegłodzone, nie będą w stanie efektywnie produkować mleka, co jest kluczowe dla hodowców, którzy planują sprzedaż tych zwierząt. Dodatkowo, napojenie krów przed sprzedażą, chociaż wydaje się korzystne, nie jest wystarczającym działaniem. Krowy muszą być nie tylko dobrze nawodnione, ale także odpowiednio odżywione, aby zapewnić ich zdrowie i zdolność do produkcji mleka. Dbanie o odpowiednią kondycję żywieniową jest kluczowym elementem hodowli bydła, który powinien być przestrzegany, aby zapobiegać problemom zdrowotnym. Ponadto, nie jest to właściwe podejście z perspektywy przyszłych nabywców, którzy są zainteresowani nie tylko jakością mleka, ale także ogólnym stanem zdrowia zwierząt. W praktyce, krowy powinny być dobrze odżywione i wypasane przed sprzedażą, co zwiększa ich wartość rynkową i zaufanie nabywców do hodowcy. W kontekście dobrych praktyk hodowlanych zaleca się, aby krowy były regularnie karmione i dojne, co wpływa na ich dobrostan i jakość produkcji mleka.

Pytanie 14

Przy wykonaniu trokarowania krowy z ostrym wzdęciem żwacza, jaki obszar należy przebić?

A. linii białej

B. linii grzbietu

C. prawego dołu głodowego

D. lewego dołu głodowego

Prawidłowa odpowiedź to lewy dół głodowy, ponieważ w przypadku ostrego wzdęcia żwacza u krowy, kluczowe jest zrozumienie anatomii i fizjologii układu pokarmowego tych zwierząt. Lewy dół głodowy jest miejscem, które należy przebić, aby odprowadzić nadmiar gazów nagromadzonych w żwaczu. Przebicie w tym obszarze pozwala na uwolnienie ciśnienia, co jest kluczowe dla ratowania zdrowia i życia zwierzęcia. Technika ta powinna być przeprowadzana zgodnie z wytycznymi weterynaryjnymi, które zalecają użycie odpowiednich narzędzi sterylnych oraz znieczulenia miejscowego, aby zminimalizować ból i stres dla krowy. W praktyce, weterynarze często korzystają z ultrasonografii do lokalizacji obszaru, co zwiększa precyzję zabiegu. Ponadto, wsparcie ze strony doświadczonego personelu oraz stosowanie ścisłych procedur aseptycznych są niezbędne, aby zminimalizować ryzyko infekcji. Umiejętność przeprowadzania tego zabiegu jest kluczowa w praktyce weterynaryjnej i powinno być regularnie ćwiczone przez specjalistów.

Pytanie 15

Trymowanie u psów to

A. usuwanie kamienia nazębnego.

B. usuwanie z uszu woskowiny i włosów.

C. usuwanie martwej sierści.

D. obcinanie pazurów.

Trymowanie u psów to proces techniczny, który polega na usuwaniu martwej, najczęściej sztywnej sierści, głównie u ras szorstkowłosych. To nie jest zwykłe strzyżenie, tylko bardzo specyficzna czynność – polega na ręcznym lub specjalistycznym narzędziem wyciąganiu włosów, które już obumarły i nie pełnią funkcji ochronnych. Trymowanie pozwala sierści prawidłowo odrastać, stymuluje jej wzrost i poprawia wygląd okrywy włosowej. Z mojego doświadczenia, psy regularnie trymowane mają dużo zdrowszą, gładszą sierść i lepszy komfort termiczny, bo nie zalega im martwy włos. Co ciekawe, trymowanie jest zalecane przez większość groomerów i hodowców dla ras takich jak teriery, sznaucery, czy niektóre spaniele. Praktyka ta ma też wpływ na zdrowie skóry – martwa sierść często powoduje swędzenie, łuszczenie lub nawet drobne stany zapalne. No i jeszcze jedno: nie można tego mylić z wyczesywaniem czy strzyżeniem maszynką – trymowanie naprawdę wymaga wprawy i wiedzy o strukturze włosa konkretnej rasy. Fachowcy często podkreślają, że trymowanie to podstawa pielęgnacji psów szorstkowłosych, bo to nie tylko estetyka, ale i profilaktyka zdrowotna.

Pytanie 16

Nerka gładka wielobrodawkowa występuje

A. u bydła.

B. u konia.

C. u świni.

D. u owcy.

Nerka gładka wielobrodawkowa to specyficzna cecha anatomiczna, która w praktyce weterynaryjnej pozwala szybko rozpoznać narząd świni podczas sekcji lub badania. U świni każda brodawka nerkowa odprowadza osobno mocz do miedniczki nerkowej, a powierzchnia nerki jest gładka, bez widocznych płatów. Co ciekawe, mimo tej gładkości, wewnątrz znajduje się wiele brodawek (czyli ujść piramid nerkowych), stąd określenie „wielobrodawkowa”. To odróżnia nerkę świni od np. nerki bydła, gdzie brodawki są liczne, ale powierzchnia nerki jest wyraźnie płatowana, no i od konia czy owcy, gdzie dominują nerki jednobrodawkowe. W praktyce rozpoznanie tej budowy ma kluczowe znaczenie np. przy ocenie zmian patologicznych, w weterynaryjnej diagnostyce obrazowej czy przy doborze technik chirurgicznych. Moim zdaniem łatwo to przeoczyć, gdy patrzy się tylko na zewnętrzny wygląd, nie uwzględniając budowy wewnętrznej. Przykładowo – przy rozpoznawaniu martwicy brodawek czy kamicy moczowej, znajomość specyfiki budowy nerki świni pozwala przewidzieć rozprzestrzenianie się zmian. Warto pamiętać, że takie szczegóły anatomiczne mają znaczenie praktyczne, nie tylko teoretyczne – chociażby w technologii produkcji mięsa, gdzie różnice w budowie narządów muszą być uwzględnione podczas rozbioru tusz. Branży mięsnej nie wypada tego nie znać.

Pytanie 17

Pasze, jakie powinny stanowić podstawę żywienia letniego owiec, to

A. objętościowe suche,

B. treściwe.

C. objętościowe soczyste.

D. przemysłowe.

Odpowiedź 'objętościowe soczyste' jest prawidłowa, ponieważ te pasze stanowią kluczowy element letniej diety owiec, dostarczając niezbędnych składników odżywczych oraz wody. Pasze objętościowe soczyste, takie jak świeża trawa, sałata czy zielonki, zawierają wysoką wilgotność, co jest istotne w okresie letnim, kiedy temperatura może prowadzić do odwodnienia zwierząt. Dobrze zbilansowana dieta bogata w soczyste pasze sprzyja lepszemu trawieniu, a także wspiera produkcję mleka i przyrost masy ciała. Zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi, owce powinny mieć stały dostęp do świeżych pasz soczystych, co pozwala im na optymalny rozwój oraz zdrowie. W praktyce, hodowcy powinni monitorować jakość pasz i dostosowywać ich podawanie do potrzeb zwierząt, uwzględniając ich wiek, płeć oraz stan zdrowia.

Pytanie 18

Przedstawione na ilustracji narzędzie to

A. haczyk.

B. kopystka.

C. trokar.

D. trymer.

To narzędzie widoczne na zdjęciu to właśnie kopystka, czyli klasyczne wyposażenie każdej stajni. Służy głównie do usuwania zanieczyszczeń, kamieni, błota czy obornika z kopyt konia, co jest absolutnie kluczowe dla zdrowia i komfortu zwierzęcia. W praktyce regularne stosowanie kopystki pozwala uniknąć wielu problemów – chociażby gnicia strzałki kopytowej czy powstawania kulawizn spowodowanych obecnością ostrego ciała obcego w kopycie. Moim zdaniem, każdy kto pracuje z końmi powinien wyrobić sobie nawyk używania kopystki podczas codziennej pielęgnacji, bo takie drobiazgi robią ogromną różnicę w dłuższej perspektywie. Kopystka ma charakterystyczny, lekko zakrzywiony metalowy trzonek, który ułatwia manewrowanie nawet w trudno dostępnych miejscach. Branżowe standardy jasno mówią, że kontrola i czyszczenie kopyt powinno być wykonywane minimum raz dziennie, a w okresach mokrych lub podczas intensywnej pracy – nawet częściej. Z mojego doświadczenia wynika, że dobra kopystka to podstawa w każdym gospodarstwie jeździeckim i osobiście nie wyobrażam sobie pracy przy koniach bez tego prostego, ale jakże efektywnego narzędzia.

Pytanie 19

Termin "inseminacja zwierząt" nie obejmuje

A. embriotransferu

B. pakowania i przechowywania nasienia

C. oceny jakości zebranej spermę

D. pobierania nasienia od samca

Pojęcia związane z inseminacją zwierząt są często mylone, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich definicji. Pobieranie nasienia od samca oraz ocena jego jakości są kluczowymi elementami procesu inseminacji. Pobieranie nasienia wymaga precyzyjnych technik, które powinny być zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi, aby zapewnić, że nasienie jest najwyższej jakości. Właściwie przeprowadzone pobieranie i ocena jakości nasienia są fundamentem skutecznej inseminacji. Przechowywanie nasienia, z kolei, to procedura, która pozwala na długoterminowe wykorzystanie nasienia, zazwyczaj w warunkach kriogenicznych, co jest niezbędne dla zachowania jego żywotności. Wszystkie te elementy są integralną częścią inseminacji zwierząt, a ich poprawne wykonanie jest kluczowe dla sukcesu tej procedury. W przeciwieństwie do tego, embriotransfer, który polega na przeszczepieniu zarodków do macicy samicy, nie jest częścią inseminacji. Często mylone są cele tych dwóch procesów, co może prowadzić do nieprawidłowego planowania w reprodukcji zwierząt. W konsekwencji, zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla hodowców oraz specjalistów zajmujących się rozrodem zwierząt, aby móc skutecznie wdrażać odpowiednie praktyki w ich pracy.

Pytanie 20

Jak długo trwa okres ciąży u maciorki?

A. 10 miesięcy

B. 9 miesięcy

C. 5 miesięcy

D. 11 miesięcy

Ciąża u maciorki, czyli samicy świni, trwa około 3 miesięcy, 3 tygodni i 3 dni, co w sumie daje jakieś 114 dni. To dość ważna informacja, zwłaszcza w hodowli i weterynarii, bo dzięki temu można lepiej zaplanować, co zrobić z zwierzętami. Wiedza o tym, jak długo trwa ciąża, jest kluczowa, bo umożliwia przygotowanie miejsca na poród i zapewnienie odpowiednich warunków dla mamy i nowych prosiąt. Co więcej, znajomość cyklu reprodukcyjnego u maciorek pozwala lepiej zarządzać kryciem i produkcją, co ma wpływ na efektywność całego gospodarstwa. Dlatego ważne jest, żeby weterynarze i hodowcy stosowali metody monitorowania ciąży, takie jak ultrasonografia, bo to naprawdę pomaga w hodowli zwierząt gospodarskich.

Pytanie 21

Jak długo trwa ciąża u kozy, wyrażone w miesiącach?

A. 4

B. 2

C. 5

D. 3

Ciąża u kozy, znana również jako gestacja, trwa średnio około pięciu miesięcy, co jest zgodne z obserwacjami w hodowli zwierząt. Kozy, podobnie jak wiele innych zwierząt przeżuwających, mają specyficzne cykle reprodukcyjne i czas trwania ciąży, który jest kluczowy dla zarządzania ich hodowlą. W przypadku kóz, jest to istotne, ponieważ pozwala na planowanie odpowiednich działań związanych z porodami, karmieniem i opieką nad młodymi. Wiedza o czasie ciąży jest fundamentalna dla zapewnienia zdrowia zarówno matki, jak i potomstwa. Dobre praktyki w hodowli kóz obejmują monitorowanie zachowań przedporodowych oraz zapewnienie odpowiednich warunków środowiskowych, takich jak komfortowa przestrzeń i dieta bogata w niezbędne składniki odżywcze. Zrozumienie cyklu reprodukcyjnego kóz oraz czas trwania ciąży pozwala hodowcom na lepsze zarządzanie ich stadem oraz optymalizację produkcji mleka czy mięsa, co jest niezwykle ważne w kontekście efektywności ekonomicznej gospodarstw rolnych.

Pytanie 22

Na rysunku przedstawiono szkielet ptaka. Cyfrą 1 oznaczono

A. kość kruczą.

B. kość udową.

C. mostek.

D. łopatkę.

Odpowiedź oznaczona cyfrą 4, czyli mostek, jest prawidłowa, ponieważ na przedstawionym rysunku widoczna jest szeroka, płaska kość zlokalizowana w centralnej części klatki piersiowej ptaka. Mostek, znany również jako sternum, odgrywa kluczową rolę w układzie kostnym ptaków. Pełni funkcję stabilizującą oraz stanowi miejsce przyczepu dla silnych mięśni piersiowych, które są odpowiedzialne za ruchy skrzydeł podczas lotu. Ponadto, u ptaków, mostek często posiada wyraźny grzebień, zwany wyrostkiem kruczym, który dodatkowo zwiększa powierzchnię przyczepu mięśni. Przykładowo, u ptaków takich jak orły czy jastrzębie, silne mięśnie piersiowe przyczepione do mostka umożliwiają dynamiczne manewry w locie oraz efektywne polowanie. Zrozumienie funkcji mostka jest istotne nie tylko w kontekście anatomii ptaków, ale również w praktycznym zastosowaniu wiedzy w dziedzinach takich jak ornitologia, weterynaria czy biomechanika.

Pytanie 23

Do mikroelementów należy

A. wapń.

B. sód.

C. cynk.

D. potas.

Sód, potas i wapń to pierwiastki, które pojawiają się praktycznie w każdej rozmowie o składnikach mineralnych, ale warto wiedzieć, że nie są one mikroelementami. W podręcznikach i normach żywieniowych takie jak Instytut Żywności i Żywienia czy rekomendacje WHO wyraźnie rozgranicza się mikroelementy (pierwiastki śladowe) od makroelementów. Sód, potas i wapń to klasyczne makroelementy, czyli pierwiastki, których organizm potrzebuje w stosunkowo dużych ilościach – nawet po kilka gramów dziennie. Sód odpowiada za gospodarkę wodno-elektrolitową, potas za przewodnictwo nerwowe i pracę mięśni, a wapń za budowę kości i krzepnięcie krwi. Z mojego doświadczenia wynika, że ludzie mylą te pojęcia, bo wszystkie te pierwiastki są ważne i obecne w codziennej diecie, ale różni je ilość, w jakiej muszą być dostarczane. Mikroelementy jak cynk, miedź, żelazo czy selen są potrzebne w śladowych ilościach – rzędu miligramów lub nawet mikrogramów na dobę – i ich niedobory czy nadmiary są trudniejsze do zauważenia, ale równie groźne. Dobrym przykładem typowego błędu myślowego jest założenie, że to co jest ważne ilościowo w diecie, automatycznie jest mikroelementem. To nieprawda – makroelementy są potrzebne w dużych ilościach, mikroelementy w bardzo małych, ale oba rodzaje są niezbędne. Niestety, zbyt częste uproszczenia w materiałach popularnonaukowych powodują, że wiele osób nie odróżnia tych pojęć, co może prowadzić do błędów w bilansowaniu diety czy analizie składu żywności. Praktyka pokazuje, że umiejętność właściwego rozróżnienia tych dwóch grup pierwiastków to podstawa w pracy każdego technika żywienia, dietetyka albo pracownika branży spożywczej.

Pytanie 24

Jakie czynniki wpływają na zapotrzebowanie bytowe krowy?

A. zawartość tłuszczu w mleku

B. masa ciała krowy

C. wydajność mleka

D. typ oraz rasa krowy

Zapotrzebowanie bytowe krowy, czyli ilość energii i składników odżywczych niezbędnych do utrzymania podstawowych funkcji życiowych, w dużej mierze zależy od masy ciała zwierzęcia. Większe krowy wymagają większej ilości energii, aby utrzymać swoje funkcje metaboliczne, co jest związane z ich większą powierzchnią ciała i masą mięśniową. Przykładem może być różnica w zapotrzebowaniu między krową o masie 500 kg a krową o masie 700 kg, gdzie ta druga potrzebuje więcej energii i składników odżywczych. W praktyce, hodowcy stosują tabele zapotrzebowania, które uwzględniają masę ciała, aby określić odpowiednią dietę dla krów, co jest kluczowe dla ich zdrowia i wydajności mlecznej. Dobrze zbilansowana dieta, oparta na masie ciała oraz potrzebach energetycznych, wpływa na kondycję zwierząt i ich zdolność do produkcji mleka, co jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się hodowlą zwierząt.

Pytanie 25

Najwięcej pęcherzyków jajnikowych rozwija się równocześnie

A. u maciorki

B. u lochy

C. u suki

D. u krowy

Locha, czyli samica świni, jest znana z wyjątkowej zdolności do jednoczesnego dojrzewania wielu pęcherzyków jajnikowych. U loch może dojrzewać nawet 20-25 pęcherzyków w jednym cyklu estralnym, co jest niezwykle korzystne z praktycznego punktu widzenia w hodowli świń. Taki mechanizm pozwala na zwiększenie szans na zapłodnienie oraz produkcję większej liczby prosiąt w jednym miocie. W praktyce, hodowcy zwracają szczególną uwagę na cykle estralne loch, by maksymalizować wydajność reprodukcyjną i efektywność produkcji mięsa. Warto zaznaczyć, że umiejętność monitorowania i zarządzania cyklami reprodukcyjnymi jest kluczowa w nowoczesnej hodowli trzody chlewnej, co odpowiada standardom w branży zwierzęcej, takimi jak bioasekuracja oraz odpowiednie żywienie, które wpływają na zdrowie samic i ich zdolności rozrodcze.

Pytanie 26

Najbardziej wiarygodną metodą oceny gotowości lochy do krycia lub sztucznego unasienniania jest

A. wyliczenie daty zabiegu od terminu odsądzenia prosiąt

B. sprawdzenie odruchu tolerancji

C. obserwacja rui

D. codzienny pomiar temperatury ciała lochy

Sprawdzanie odruchu tolerancji to kluczowy sposób oceny gotowości lochy do krycia lub sztucznego unasienniania. Odruch ten polega na obserwacji reakcji lochy na bodźce związane z obecnością samca, co jest bezpośrednim wskaźnikiem jej stanu rui. W praktyce, gdy locha jest gotowa do krycia, może wykazywać reakcję w postaci stania nieruchomo w momencie, gdy jest obecny samiec, co jest znane jako 'stanie rui'. Taka obserwacja jest bardziej wiarygodna niż codzienne pomiary temperatury ciała, które mogą być podatne na zmiany spowodowane różnymi czynnikami zewnętrznymi, jak stres czy choroby. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli trzody chlewnej, zastosowanie sprawdzania odruchu tolerancji w połączeniu z innymi metodami, jak obserwacja zachowań lochy, zapewnia najwyższą skuteczność w ocenie jej gotowości do krycia. Przykładowo, w gospodarstwach, które regularnie monitorują cykle rui, można zwiększyć wskaźniki skuteczności unasienniania, co przekłada się na wyższe plony prosiąt oraz lepszą rentowność.

Pytanie 27

Aby zabezpieczyć budynek inwentarski przed gryzoniami, postanowiono umieścić stacje deratyzacyjne co 20 m. Ile takich stacji należy zamontować w zewnętrznej części chlewni, której długość wynosi 72 m, a szerokość 18 m?

A. 9 stacji

B. 5 stacji

C. 12 stacji

D. 16 stacji

Prawidłowa odpowiedź wynika z obliczenia liczby stacji deratyzacyjnych potrzebnych do ochrony zewnętrznej strefy chlewni. W pierwszej kolejności obliczamy obwód strefy zewnętrznej chlewni, która ma długość 72 m i szerokość 18 m. W tym przypadku, aby określić, ile stacji należy ustawić wzdłuż obwodu, przyjmujemy, że stacje są rozmieszczone co 20 m. Obwód można obliczyć jako: 2 * (72 + 18) = 180 m. Następnie dzielimy całkowitą długość obwodu przez odległość pomiędzy stacjami: 180 m / 20 m = 9. Oznacza to, że aby skutecznie zabezpieczyć cały obszar przed gryzoniami, należy ustawić 9 stacji deratyzacyjnych. Jest to zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania szkodnikami, które zalecają rozmieszczanie stacji w regularnych odstępach, aby zapewnić efektywną kontrolę nad populacją gryzoni.

Pytanie 28

Najlepszym czasem na unasiennianie krów jest druga część fazy rujowej oraz początek fazy porujowej, to znaczy w okresie od 12 do 24 godziny od początku rui. W jakim przedziale czasowym powinien być przeprowadzony zabieg unasienniania, jeżeli rui właściwa rozpoczęła się około 5 rano?

A. W godzinach od 15 do 3

B. W godzinach od 8 do 20

C. W godzinach od 12 do 24

D. W godzinach od 17 do 5

Wybór odpowiedzi, który nie obejmuje okresu między 17 a 5, świadczy o niepełnym zrozumieniu cyklu rujowego krów oraz optymalnych warunków dla inseminacji. Na przykład, odpowiedź sugerująca przedział czasowy między 15 a 3 nie uwzględnia faktu, że inseminacja przeprowadzona zbyt wcześnie, przed osiągnięciem szczytu rui, może prowadzić do znacznych strat w wydajności hodowlanej. Krowy, które nie są inseminowane w odpowiednim czasie, mogą nie zajść w ciążę, co prowadzi do strat finansowych i obniżenia wydajności produkcyjnej. Odpowiedzi, które wskazują na dłuższe okna czasowe, jak między 12 a 24, również są niepoprawne, ponieważ mimo że obejmują odpowiedni czas, nie precyzują kluczowego okna, w którym inseminacja jest najbardziej efektywna. Typowym błędem myślowym jest pomijanie znaczenia dokładnego momentu w cyklu rujowym, co jest kluczowe dla hodowców, którzy dążą do maksymalizacji efektywności produkcji bydła. Dlatego istotne jest zrozumienie, że odpowiednie dobranie terminu inseminacji ma kluczowe znaczenie dla sukcesu hodowli oraz zwiększenia wskaźników skuteczności reprodukcji.

Pytanie 29

Aby wyeliminować zagrożenia w pomieszczeniach inwentarskich, takie jak muchy, meszki czy komary, należy wykonać zabieg

A. dezynsekcji

B. dezynfekcji

C. deratyzacji

D. dezaktywacji

Dezynsekcja to proces eliminacji owadów, takich jak muchy, meszki i komary, które mogą stanowić poważne zagrożenie w pomieszczeniach inwentarskich. Odpowiednie działania w zakresie dezynsekcji są kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt, bezpieczeństwa żywności oraz ochrony przed chorobami przenoszonymi przez owady. W praktyce, dezynsekcja może obejmować wykorzystanie środków chemicznych, pułapek oraz metod fizycznych, takich jak wentylacja czy odpowiednie zabezpieczenie pomieszczeń. Standardy branżowe, takie jak te określone przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) oraz lokalne normy sanitarno-epidemiologiczne, wskazują na konieczność regularnego przeprowadzania dezynsekcji w miejscach, gdzie przebywają zwierzęta lub jest przechowywana żywność. Przykładowo, stosowanie insektycydów musi być zgodne z zaleceniami producenta oraz być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić skuteczność i bezpieczeństwo procesu. Wiedza na temat biologii owadów oraz ich cyklu rozwojowego pozwala na bardziej efektywne planowanie zabiegów dezynsekcyjnych.

Pytanie 30

Nałóg występujący u koni, polegający na przemieszczaniu się z jednej przedniej nogi na drugą oraz wykonywaniu ruchem szyi i głowy wahadłowych to

A. tkanie

B. wspinanie się dęba

C. wędrowanie

D. łykawość

Tkanie to nałóg, który można zaobserwować u koni. Polega na tym, że koń przestępuje z nogi na nogę i wykonuje różne ruchy głową oraz szyją. Zwykle to się zdarza, gdy koń się nudzi, jest zestresowany albo ma złe warunki do życia. Koniom, które żyją w samotności lub w miejscach, gdzie nie mogą się swobodnie poruszać, łatwo przychodzi rozwijać ten nałóg, bo w ten sposób próbują sobie radzić z monotonią. Warto pamiętać, że tkanie nie tylko sygnalizuje, że dzieje się coś złego z psychiką konia, ale może też prowadzić do problemów zdrowotnych, na przykład urazów nóg czy zaburzeń równowagi. Właściciele powinni postarać się stworzyć koniom lepsze warunki: dobrze, gdy mają towarzystwo innych koni, mają możliwość ruchu i zajęcia, które angażują ich umysły. Dobrze jest też, jak rutyny koni są urozmaicone, a techniki treningowe są takie, żeby zmniejszyć stres.

Pytanie 31

Rasa świni przedstawiona na zdjęciu to

A. hampshire.

B. duroc.

C. berkshire.

D. puławska.

Świnia przedstawiona na zdjęciu reprezentuje rasę puławską, która jest jedną z najważniejszych polskich ras świń. Charakterystyczne cechy tej rasy to czarno-białe umaszczenie oraz plamistość, co odróżnia ją od innych ras takich jak duroc, berkshire czy hampshire. Rasa puławska jest ceniona przede wszystkim za wysoką jakość mięsa, szczególnie w kontekście produkcji wieprzowiny, która spełnia europejskie standardy jakości. Świnie puławskie są również znane z dobrej odporności na choroby, co czyni je doskonałym wyborem dla hodowców dążących do zrównoważonej produkcji. Te cechy sprawiają, że rasa ta jest szczególnie rekomendowana w programach hodowlanych, które stawiają na zdrowie zwierząt oraz jakość uzyskiwanych produktów. Dodatkowo, inwestowanie w hodowlę puławskiej rasy świń sprzyja rozwojowi lokalnych społeczności i wspiera tradycyjne metody produkcji mięsnej, co wpisuje się w nowoczesne trendy zrównoważonego rolnictwa.

Pytanie 32

Gruczoł mlekowy złożony z 6-8 par grup sutkowych występuje

A. u kotki

B. u maciorki

C. u lochy

D. u suki

Odpowiedzi, które wskazują na inne gatunki, takie jak maciorka, suka czy kotka, są nieprawidłowe z kilku powodów. Gruczoły mlekowe różnią się w liczbie i strukturze między poszczególnymi gatunkami zwierząt. Na przykład, maciorki, czyli samice świń, mają zbliżoną strukturę gruczołów mlekowych, ale liczba par sutków może się różnić, w zależności od rasy i warunków hodowlanych. Suki, będące samicami psów, mają również inny układ gruczołów; zazwyczaj mają 8-10 sutków, co nie odpowiada specyfikacji dla loch. Kotki, z kolei, mają zwykle 6-8 sutków, ale ich funkcja i struktura różnią się od gruczołów mlekowych loch. Typowe błędy w myśleniu mogą wynikać z nieznajomości anatomii i fizjologii różnychgatunków oraz ich różnorodnych potrzeb rozwojowych. Zrozumienie różnic w budowie gruczołów mlekowych u różnych zwierząt jest kluczowe dla skutecznej hodowli i opieki nad nimi, a także dla zapewnienia odpowiednich warunków życiowych i żywieniowych. W przypadku każdego z tych gatunków, warto zwracać uwagę na specyfikę ich biologii oraz zachowań, aby unikać mylnych interpretacji dotyczących ich anatomii i funkcji.

Pytanie 33

W produkcji jaj, aby rozwiązać problem znoszenia małych jaj przez kury rozpoczynające nieśność, należy zastosować

A. hodowlę klatkową

B. program świetlny

C. obniżenie temperatury utrzymania

D. ograniczenie paszy

Program świetlny jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu cyklem nieśności kur. Kury nioski są silnie stymulowane przez długość dnia, co wpływa na ich produkcję jaj. W pierwszych tygodniach nieśności, gdy kury zaczynają znosić jaja, ich organizm wymaga odpowiedniej stymulacji do osiągnięcia pełnej wydajności. Odpowiednio zaplanowany program świetlny, który symuluje naturalne warunki oświetleniowe, może zwiększyć tempo nieśności oraz poprawić jakość jaj. W praktyce stosuje się programy świetlne, które zaczynają od krótkiego okresu oświetlenia, stopniowo wydłużając czas do około 14-16 godzin dziennie. Taki proces pozwala na lepszą adaptację kur do produkcji, co skutkuje większymi i bardziej regularnymi jajami. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z dobrymi praktykami hodowlanymi, dostosowanie oświetlenia powinno być uzupełnione innymi czynnikami, takimi jak utrzymanie komfortowej temperatury i odpowiednie żywienie, aby zapewnić optymalne warunki do rozwoju.

Pytanie 34

Przed porodem krowy ograniczają kontakty społeczne i poszukują samotności. W jakim okresie przed wycieleniem krowy częściej ryczą, spoglądają za siebie oraz często kładą się i wstają?

A. 1–2 tygodnie

B. 7–8 tygodni

C. 3–4 tygodnie

D. 5–6 tygodni

Wybór odpowiedzi 1–2 tygodnie przed porodem jest poprawny, ponieważ w tym okresie krowy często wykazują intensywne zachowania związane z nadchodzącym wycieleniem. W tym czasie zwierzęta stają się bardziej niespokojne, co objawia się częstym ryczeniem, oglądaniem się za siebie oraz częstym kładzeniem się i wstawaniem. To zachowanie jest wynikiem hormonalnych zmian, które zachodzą w organizmie krowy, a także instynktownej potrzeby znalezienia bezpiecznego i odosobnionego miejsca do porodzenia. Praktyka zarządzania stadem powinna uwzględniać te zmiany w zachowaniu, co pozwala na lepsze przygotowanie się do porodu, zmniejszając stres zarówno dla krowy, jak i dla osób zajmujących się hodowlą. Warto również zauważyć, że odpowiednie monitorowanie zachowań zwierząt i ich zdrowia w tym czasie jest kluczowe dla zapewnienia sukcesu w wycieleniu oraz minimalizacji ryzyka powikłań. Dbanie o komfort krowy w tym okresie jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła, które zalecają tworzenie spokojnego i przystosowanego środowiska dla zwierząt w czasie porodu.

Pytanie 35

Samice którego gatunku mają najkrótszy okres ciąży?

A. Owca.

B. Bydło.

C. Koza.

D. Świnia.

Wybrałeś odpowiedź dotyczącą świni, co jest w pełni zgodne z danymi zootechnicznymi. Okres ciąży u samic świń, inaczej loch, wynosi przeciętnie około 114 dni, czyli mniej więcej trzy miesiące, trzy tygodnie i trzy dni. To najkrótszy czas spośród wymienionych gatunków, co jest bardzo praktycznie wykorzystywane w produkcji trzody chlewnej, zwłaszcza w cyklu intensywnym. Tak krótki okres rozwoju płodowego pozwala na uzyskanie większej liczby miotów w ciągu roku, co z kolei przekłada się na opłacalność hodowli. Z mojego doświadczenia hodowcy naprawdę cenią sobie tę właściwość, bo szybciej można planować kolejne pokolenia i efektywniej zarządzać stadem. Dla porównania – u krów czy kóz okres ciąży jest znacznie dłuższy, więc cykl produkcyjny rozciąga się w czasie. Standardy branżowe, na przykład zalecenia Polskiego Związku Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej, mocno podkreślają znaczenie dokładnego monitorowania cyklu rozrodczego i terminów wyproszeń, właśnie ze względu na te krótkie okresy. W praktyce, umiejętność szybkiego rozpoznawania objawów rui i ciąży u loch jest kluczowa dla sukcesu technologa produkcji trzody. Takie szczegóły naprawdę robią różnicę w efektywności gospodarstwa. Warto też pamiętać, że intensywna produkcja świń opiera się na precyzyjnym zarządzaniu kalendarzem rozrodu – bo właśnie ten najkrótszy okres ciąży daje największe możliwości manipulacji cyklem produkcyjnym.

Pytanie 36

Jaką część macicy krowy należy chwycić przez prostnicę, aby prawidłowo wprowadzić pipetę inseminacyjną?

A. Róg

B. Koronę

C. Szyjkę

D. Trzon

Szyjka macicy jest kluczowym elementem w procesie inseminacji, ponieważ stanowi naturalny kanał, przez który muszą przejść plemniki, aby dotrzeć do komórki jajowej. Podczas inseminacji krowy, ważne jest, aby odpowiednio uchwycić szyjkę przez prostnicę, co pozwala na precyzyjne wprowadzenie pipety inseminacyjnej. Prawidłowe umiejscowienie jest istotne, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia narządów oraz zwiększyć skuteczność inseminacji. Standardowe protokoły inseminacji rekomendują, aby operatorzy byli przeszkoleni w tej technice, co zwiększa szanse na sukces. Dobrą praktyką jest także przeprowadzenie badania ultrasonograficznego, które pozwala na ocenę stanu układu rozrodczego krowy przed inseminacją. Zrozumienie anatomicznych lokalizacji narządów rodnych krowy oraz ich funkcji jest niezbędne dla efektywności praktyk inseminacyjnych.

Pytanie 37

Kości w obrębie nadgarstka to kości

A. długie

B. krótkie

C. długie łukowate

D. płaskie

Kości nadgarstka, znane również jako kości carpale, klasyfikowane są jako kości krótkie. Jest to grupa ośmiu kości, które są zorganizowane w dwie grupy po cztery kości. Ich krótka forma i bliskość do siebie umożliwiają dużą ruchomość w nadgarstku, co jest niezbędne do wykonywania precyzyjnych ruchów rąk, takich jak chwytanie czy pisanie. Kości te odgrywają kluczową rolę w stabilizacji oraz umożliwiają złożone ruchy, co jest istotne w kontekście biomechaniki ręki. W praktycznych zastosowaniach, zrozumienie struktury i funkcji kości nadgarstka jest kluczowe dla specjalistów z zakresu rehabilitacji oraz ortopedii, ponieważ kontuzje w tej okolicy są powszechne. W kontekście medycznym, identyfikacja urazów związanych z kośćmi krótkimi nadgarstka, takimi jak złamania czy zwichnięcia, ma istotne znaczenie w procesie diagnozy oraz leczenia, co podkreśla znaczenie ich właściwej klasyfikacji.

Pytanie 38

Aby poprawić skład mikroflory jelitowej oraz ograniczyć rozwój patogennych bakterii, do karmy wprowadza się

A. minerały

B. antyoksydanty

C. probiotyki

D. witaminy

Minerały, antyoksydanty oraz witaminy pełnią ważne, ale różne funkcje w organizmach zwierząt. Minerały są niezbędne do wielu procesów metabolicznych, a ich niedobór może prowadzić do różnych schorzeń. Wprowadzenie minerałów do paszy wpływa na ogólny stan zdrowia zwierząt, ale nie ma bezpośredniego wpływu na skład flory bakteryjnej. Antyoksydanty, takie jak witamina E czy selen, pomagają w ochronie komórek przed stresem oksydacyjnym, co jest istotne dla ogólnej kondycji zwierząt, jednak ich rola w modyfikacji flory bakteryjnej jest ograniczona. Witamina, jako kluczowy element diety, wspiera szereg procesów biochemicznych, ale nie wpływa na zachowanie równowagi mikrobiologicznej w przewodzie pokarmowym w sposób, w jaki czynią to probiotyki. Typowym błędem w myśleniu jest utożsamianie suplementacji tych składników z poprawą zdrowia jelit, co nie jest poparte dowodami naukowymi. W rzeczywistości, aby skutecznie wspierać florę jelitową i hamować rozwój patogenów, kluczowe jest wprowadzenie probiotyków, które są wyspecjalizowanymi mikroorganizmami zwalczającymi niekorzystne bakterie, a nie tylko dodatkami mineralnymi czy witaminowymi.

Pytanie 39

Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami prawnymi, przy wywozie bydła, owiec lub kóz z Polski należy posiadać

A. dowód zakupu zwierząt.

B. świadectwo zdrowia zwierząt.

C. dowód sprzedaży tych zwierząt.

D. wypis z rejestru zwierząt.

Świadectwo zdrowia zwierząt jest dokumentem wydawanym przez upoważnionego lekarza weterynarii, który potwierdza, że dane zwierzęta są zdrowe i spełniają określone normy sanitarno-epidemiologiczne. W przypadku wywozu bydła, owiec lub kóz z Polski, posiadanie tego dokumentu jest obowiązkowe, co wynika z przepisów prawa weterynaryjnego oraz regulacji unijnych dotyczących wymiany handlowej zwierząt. Przykładowo, świadectwo zdrowia może zawierać informacje o szczepieniach, badaniach laboratoryjnych oraz braku chorób zakaźnych, co jest kluczowe dla zapewnienia ochrony zdrowia zwierząt i ludzi na poziomie międzynarodowym. W praktyce, brak takiego dokumentu może prowadzić do zatrzymania zwierząt na granicy oraz nałożenia kar administracyjnych na przewoźnika. Utrzymanie wysokich standardów zdrowotnych zwierząt transportowanych za granicę jest niezbędne w kontekście globalnego handlu oraz zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób zwierzęcych.

Pytanie 40

Wiosenne dokarmianie pszczół polega na dostarczaniu im

A. wosku

B. cukru

C. nektaru

D. pyłku

Dokarmianie pszczół wiosną polega na podawaniu im cukru, ponieważ w tym okresie, gdy temperatura zaczyna rosnąć, pszczoły budzą się z zimowego snu i potrzebują energii do wznowienia aktywności. Cukier, najczęściej w postaci syropu cukrowego, jest łatwo przyswajalny i szybko dostarcza pszczołom niezbędnych węglowodanów. W praktyce, zaleca się przygotowanie syropu w proporcji 1:1 (jedna część wody do jednej części cukru) lub 2:1, zależnie od temperatury otoczenia. Podawanie takiego syropu wspomaga rozwój rodzin pszczelich, co jest kluczowe dla produkcji miodu i zapylania. Warto również wspomnieć, że wczesne dokarmianie pszczół przyczynia się do wzmocnienia kolonii, co pozwala na lepsze przetrwanie sezonu i zwiększenie wydajności produkcji. Ważne jest, aby monitorować stan pszczół i dostosowywać ilość pokarmu w zależności od ich potrzeb oraz warunków atmosferycznych, co jest zgodne z dobrymi praktykami pszczelarskimi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej