Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rolnik
Kwalifikacja: ROL.10 - Organizacja i nadzorowanie produkcji rolniczej
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 14:27
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 14:57

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na owies użyto 170 kg soli potasowej 60%. Jak obliczyć koszt nabytej substancji nawozowej, jeśli cena soli potasowej 60% wynosi 2 800 zł/t?

A. 285,60 zł

B. 476,00 zł

C. 1680,00 zł

D. 793,33 zł

Aby obliczyć koszt zakupu soli potasowej 60%, najpierw należy ustalić, ile nawozu zostało zastosowane. W opisie podano, że wykorzystano 170 kg tego nawozu. Sól potasowa 60% oznacza, że w 1 tonie (1000 kg) znajduje się 600 kg czystego K2O, co czyni ją jedną z bardziej skoncentrowanych form nawozu potasowego. Koszt zakupu jednego kilograma soli potasowej wynosi 2800 zł za tonę, co przekłada się na 2,8 zł za kilogram. Zatem, aby obliczyć całkowity koszt zakupu 170 kg soli, należy pomnożyć 170 kg przez 2,8 zł/kg, co daje 476 zł. Ta wiedza jest niezbędna w kontekście zarządzania kosztami nawożenia w rolnictwie, a właściwe obliczenia pozwalają na efektywne planowanie budżetu na nawozy. Zrozumienie kosztów nawozów jest kluczowe dla rolników, aby podejmować świadome decyzje dotyczące nawożenia upraw, a także optymalizować wydatki na środki ochrony roślin.

Pytanie 2

Aby bulwy ziemniaka mogły być przechowywane przez długi czas w odpowiednich warunkach, potrzebna jest właściwa temperatura oraz wilgotność względna powietrza, które powinny wynosić odpowiednio

A. 12-14°C i 90-95%

B. 7-8°C i 75-80%

C. 2-6°C i 90-95%

D. 10-12°C i 75-80%

Jeśli zaznaczyłeś odpowiedzi z wyższymi temperaturami, to niestety muszę powiedzieć, że to nie to. Temperatura 7-8°C czy 10-12°C za bardzo przyspiesza procesy w bulwach, a to prowadzi do kiełkowania, co jest ostatnią rzeczą, jakiej byśmy chcieli. A co z wilgotnością? Jak jest poniżej 90%, to bulwy zaczynają schnąć, co obniża ich jakość i sprawia, że są bardziej narażone na rozwój chorób. W rolnictwie i przechowywaniu naprawdę ważne jest, żeby monitorować te warunki i dostosowywać je do potrzeb ziemniaków. Jeśli tego nie zrobisz, mogą wyniknąć spore straty. Z drugiej strony pamiętaj, że za dużo wilgoci też nie jest dobre, bo może to prowadzić do pleśni. Balans między temperaturą a wilgotnością to podstawa, żeby ziemniaki mogły się dobrze przechowywać.

Pytanie 3

Czyszczenie studzienek drenarskich należy do zadań

A. właściciela gruntu i powinno być realizowane przynajmniej raz w roku

B. użytkownika gruntu i powinno być wykonywane co trzy lata

C. spółki wodnej i powinno być realizowane raz na pięć lat

D. starostwa powiatowego i powinno być przeprowadzane dwa razy w roku

Wiele osób myli odpowiedzialność za odmulanie studzienek drenarskich z innymi instytucjami, co prowadzi do błędnych wniosków. Istnieją poglądy, że starostwo powiatowe powinno zajmować się tym zadaniem, co jest niezgodne z rzeczywistością. Starostwa odpowiadają za planowanie przestrzenne i nadzór nad infrastrukturą publiczną, lecz nie mają kompetencji w zakresie zarządzania prywatnymi gruntami. Propozycja, że odmulanie powinno odbywać się dwa razy w roku, również jest myląca, ponieważ w praktyce, częstotliwość ta zależy od konkretnego stanu studzienek oraz lokalnych warunków hydrologicznych. Przekonanie, że użytkownik gruntu powinien to robić, jest nieadekwatne, ponieważ nie można zdefiniować użytkownika bez odniesienia do właściciela, który ponosi pełną odpowiedzialność za stan posiadłości. Sugerowanie, że spółki wodne mogą być odpowiedzialne za te działania co pięć lat, jest również niepoprawne, ponieważ spółki te zajmują się szerszymi aspektami zarządzania wodami na danym terenie, a nie konkretnymi obowiązkami związanymi z zarządzaniem infrastrukturą drenarską na prywatnych gruntach. Ważne jest zrozumienie, że odpowiedzialność za odmulanie studzienek jest fundamentalnym obowiązkiem właściciela gruntu, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania wodami opadowymi oraz ochrony środowiska.

Pytanie 4

Jakie urządzenie jest wykorzystywane do pomiaru ciśnienia atmosferycznego?

A. ewaporometr Wilda

B. psychrometr Assmanna

C. termometr rtęciowy

D. barometr rtęciowy

Psychrometr Assmanna, termometr rtęciowy oraz ewaporometr Wilda to przyrządy, które służą do pomiaru innych parametrów atmosferycznych, nie zaś ciśnienia atmosferycznego. Psychrometr Assmanna jest urządzeniem wykorzystywanym do pomiaru wilgotności powietrza, opartym na różnicy temperatury między dwoma termometrami: suchym i mokrym. Takie pomiary są istotne w meteorologii, ale nie mają zastosowania w bezpośrednim pomiarze ciśnienia atmosferycznego. Termometr rtęciowy, używany głównie do pomiaru temperatury, również nie odzwierciedla ciśnienia atmosferycznego, choć jego działanie opiera się na zasadzie rozszerzalności cieczy, co jest zupełnie inną koncepcją. Ewaporometr Wilda to przyrząd służący do pomiaru intensywności parowania, co jest istotne dla badań hydrologicznych i agronomicznych, ale nie ma on związku z pomiarem ciśnienia atmosferycznego. Powszechnym błędnym założeniem jest mylenie różnych przyrządów pomiarowych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków i wyników. Dla właściwego zrozumienia metod pomiarowych w meteorologii ważne jest, aby rozróżniać przyrządy według ich funkcji i zastosowań, co pozwoli na uzyskanie dokładnych i wiarygodnych danych.

Pytanie 5

Jak długo zazwyczaj trwa ruja u loch?

A. 14 godzin

B. 30 godzin

C. 120 godzin

D. 50 godzin

Odpowiedź 50 godzin jest prawidłowa, ponieważ czas trwania rui u loch, czyli okres, w którym samice są gotowe do krycia, wynosi zwykle od 40 do 60 godzin. To zjawisko jest kluczowe dla hodowli trzody chlewnej, ponieważ odpowiedni czas rui wpływa na efektywność rozrodu. W praktyce, hodowcy monitorują zachowanie loch, aby precyzyjnie określić moment rui, co pozwala na optymalne zaplanowanie inseminacji. Ponadto, zrozumienie cyklu rui loch ma ogromne znaczenie dla zarządzania stadem, co może wpłynąć na zdrowie zwierząt i wydajność produkcji. Stosowanie odpowiednich technik, takich jak obserwacja zachowań samic czy stosowanie hormonów do synchronizacji rui, może przyczynić się do zwiększenia wskaźników urodzeń oraz poprawy jakości miotów. Właściwe zarządzanie okresem rui jest zatem istotnym aspektem nowoczesnej hodowli trzody chlewnej, co podkreśla znaczenie znajomości cyklu rozrodczego tych zwierząt.

Pytanie 6

Wskaż, który wariant parametrów siewu buraków cukrowych zapewnia wyrównane wschody i optymalną obsadę roślin

Wariant	Rozstaw międzyrzędzi (cm)	Gęstość siewu (cm)	Głębokość siewu (cm)
I	30	10	2 - 4
II	45	18	2 - 3
III	55	21	4 - 6
IV	70	30	6 - 8

A. I

B. II

C. III

D. IV

Wybierając inne warianty parametrów siewu, można łatwo popaść w pułapki, które skutkują niewłaściwym rozwojem roślin buraków cukrowych. Na przykład, zbyt mały rozstaw międzyrzędzi prowadzi do zagęszczenia roślin, co powoduje silniejszą konkurencję o zasoby, takie jak woda i składniki odżywcze. Rośliny mogą wtedy wykazywać zahamowanie wzrostu oraz obniżoną jakość plonów. Gdy rozstaw jest zbyt szeroki, przestrzeń nie jest efektywnie wykorzystywana, co również negatywnie wpływa na plony. Z kolei niewłaściwa głębokość siewu może skutkować problemami z kiełkowaniem; nasiona posadzone zbyt głęboko mogą nie uzyskać odpowiedniego kontaktu z wilgotnością glebową. W praktyce, te błędy mogą prowadzić do dużych strat ekonomicznych, ponieważ plony będą nierównomierne, a wydajność zbiorów znacząco spadnie. Warto pamiętać, że rodzaj gleby, lokalne warunki klimatyczne i specyficzne wymagania odmian buraków cukrowych powinny być kluczowymi elementami przy ustalaniu odpowiednich parametrów siewu. Ignorowanie tych czynników prowadzi do błędnych wniosków i nieefektywnej produkcji rolniczej.

Pytanie 7

Plantacja nasienna jęczmienia może zostać zdyskwalifikowana, jeśli ocena polowa ujawni, że

A. plantacja nie ma chwastów

B. odległość ocenianej plantacji od zasiewów jęczmienia mocno porażonego głownią pylącą przekracza 50 m

C. jest założona na terenie, na którym w ubiegłym roku uprawiano jęczmień innej odmiany lub tej samej, ale o niższej kwalifikacji

D. na plantacji nie ma innych odmian jęczmienia

Plantacja nasienna jęczmienia może być zdyskwalifikowana, jeśli została założona na polu, na którym w ostatnim roku uprawiano jęczmień innej odmiany lub tej samej odmiany, ale niższej kwalifikacji. Takie zasady mają na celu utrzymanie czystości odmianowej, co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości plonów oraz ich właściwych cech agronomicznych. Przykładem może być sytuacja, gdy na polu wcześniej uprawiano jęczmień, który mógł być podatny na choroby lub miał gorsze parametry jakościowe. Wprowadzenie nowej odmiany w takich warunkach mogłoby prowadzić do krzyżowania się oraz osłabienia pozytywnych cech nowej odmiany. Standardy i dobre praktyki w produkcji nasiennej wskazują, że kluczowe jest przestrzeganie zasad rotacji odmian oraz ich kwalifikacji, co w praktyce oznacza, że przez co najmniej rok należy unikać siewu tych samych lub pokrewnych odmian, aby zminimalizować ryzyko infekcji oraz pogorszenia jakości nasion.

Pytanie 8

Które ze zbóż jest najbardziej odporne na suszę?

A. Pszenica

B. Proso

C. Jęczmień

D. Owies

Proso jest zbożem, które charakteryzuje się wyjątkową odpornością na suszę. Może być uprawiane w regionach o bardzo ograniczonych opadach, co czyni je idealnym wyborem w miejscach, gdzie inne zboża mogłyby nie przetrwać. Wynika to z jego biologicznych cech, takich jak głęboki system korzeniowy, który potrafi efektywnie wykorzystywać wilgoć z głębszych warstw gleby. Dodatkowo, proso posiada zdolność do szybkiego zamykania aparatów szparkowych w liściach, co ogranicza straty wody przez transpirację. Dzięki tym cechom, proso jest często wybierane w regionach dotkniętych zmianami klimatycznymi, gdzie susze stają się coraz bardziej powszechne. Z mojego doświadczenia, uprawa prosa jest nie tylko praktyczna, ale też ekonomicznie opłacalna w warunkach niskiej dostępności wody. Hodowcy doceniają jego zdolność do przetrwania w trudnych warunkach, co minimalizuje ryzyko strat w plonach i pozwala na bardziej stabilne planowanie produkcji rolnej. Warto również zauważyć, że proso jest bogate w składniki odżywcze, co czyni je wartościowym składnikiem diety ludzi i zwierząt.

Pytanie 9

Aby przeciwdziałać erozji wietrznej gleb, należy wdrożyć

A. wapnowanie i magnezowanie gleb

B. uprawę bezorkową

C. melioracje odwadniające

D. narzędzia aktywne

Wybór narzędzi aktywnych w kontekście erozji wietrznej gleb jest często mylnie interpretowany jako skuteczna metoda ochrony. Narzędzia te, takie jak brony czy pługi, mogą rzeczywiście poprawić strukturę gleby, ale ich stosowanie prowadzi do naruszenia wierzchniej warstwy, co może zwiększać podatność gleby na erozję wietrzną. Erozja wietrzna jest efektem działania wiatru, który z łatwością przemieszcza luźne cząstki gleby, a narzędzia aktywne jedynie pogłębiają ten problem poprzez zwiększenie rozluźnienia gleby. Melioracje odwadniające, choć istotne w kontekście zarządzania wodami, nie są bezpośrednio związane z erozją wietrzną. Ich głównym celem jest poprawa drenażu, co może w pewnych przypadkach prowadzić do zwiększonej erozji, zwłaszcza w obszarach z silnymi wiatrami. Wapnowanie i magnezowanie gleb to zabiegi mające na celu poprawę jakości gleby, ale same w sobie nie wpływają na procesy erozyjne. Niewłaściwe zrozumienie tych metod i ich zastosowania może prowadzić do błędnych praktyk, które nie tylko nie chronią gleby, ale mogą także pogarszać jej stan. W kontekście ochrony przed erozją wietrzną, kluczowe jest skupienie się na metodach, które zachowują integralność gleby, takich jak uprawa bezorkowa, a nie na tych, które ją osłabiają.

Pytanie 10

Jakie działania podejmuje się w celu ochrony gleb przed degradacją i dewastacją?

A. realizując wszystkie zabiegi uprawowe przy użyciu pojedynczych maszyn

B. przeprowadzając jak najwięcej zabiegów nawozowych oraz uprawowych

C. stosując precyzyjne nawożenie dopasowane do dostępności składników pokarmowych

D. stosując nawożenie mineralne jedynie w formie nawozów wieloskładnikowych

Wybierając podejście polegające na wykonywaniu wszystkich zabiegów uprawowych pojedynczymi maszynami, nie uwzględnia się kluczowego aspektu różnorodności oraz specyfiki różnych czynności agrotechnicznych. Takie działanie może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów, zwiększonej degradacji struktury gleby oraz ograniczenia jej właściwości biologicznych. Analogicznie, koncepcja wykonywania jak największej liczby zabiegów nawozowych i uprawowych bez analizy stanu gleby jest również mylna, ponieważ nadmierne stosowanie nawozów może prowadzić do ich wypłukiwania, co z kolei obniża jakość gleby. Dodatkowo, nawożenie mineralne jedynie w postaci nawozów wieloskładnikowych pomija ważne aspekty związane z indywidualnymi potrzebami roślin oraz zróżnicowaniem gleb. Oparcie się jedynie na nawozach wieloskładnikowych może prowadzić do sytuacji, w której pewne składniki będą stosowane w nadmiarze, podczas gdy inne mogą być niedoborowe. W rezultacie, takie podejścia mogą nie tylko nie przeciwdziałać degradacji gleb, ale wręcz przyspieszać ich dewastację, co wpływa negatywnie na całe ekosystemy rolne. Kluczowym błędem jest więc zignorowanie potrzeby dostosowania działań do specyficznych warunków glebowych oraz potrzeb roślinnych.

Pytanie 11

Silos przeznaczony do przechowywania mieszanek treściwych ma pojemność użytkową równą 40 m3. Masa objętościowa mieszanki zbożowej wynosi 650 kg/m3. Jaką maksymalną ilość kilogramów mieszanki można zmagazynować w tym silosie?

A. 2600 kg

B. 26000 kg

C. 26 kg

D. 260 kg

Aby obliczyć masę mieszanki zbożowej, którą można składować w silosie, należy zastosować wzór: masa = objętość * gęstość. W tym przypadku pojemność silosu wynosi 40 m³, a masa objętościowa mieszanki zbożowej to 650 kg/m³. Przez pomnożenie tych wartości otrzymujemy: 40 m³ * 650 kg/m³ = 26000 kg. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w przemyśle, zwłaszcza w logistyce i magazynowaniu, gdzie właściwe oszacowanie pojemności i masy materiałów wpływa na efektywność operacyjną. W praktyce, znajomość tych obliczeń pozwala na optymalne zarządzanie przestrzenią magazynową oraz minimalizowanie kosztów transportu i przechowywania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Stosowanie odpowiednich wskaźników wydajności przyczynia się do poprawy całkowitej efektywności systemu zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 12

Najwyższy plon białka w roślinach osiąga się, dokonując koszenia łąk.

A. na początku kłoszenia dominujących gatunków traw w runi

B. w pełni kwitnienia kluczowych gatunków traw

C. w pełni kwitnienia traw niskich

D. na początku kwitnienia traw wysokich

Odpowiedź, że kosi się na początku kłoszenia głównych gatunków traw, jest jak najbardziej w porządku. W tym czasie rośliny mają najwięcej białka i składników, które są dla nich ważne. Gdy trawy zaczynają kłoszenie, to w intensywny sposób zbierają białko, co potem wpływa na plony. Wiedza ta jest naprawdę przydatna, zwłaszcza w zarządzaniu łąkami i pastwiskami. Trzeba dobrze zaplanować koszenie, żeby uzyskać jak najlepszą paszę. Standardy mówią, że lepiej unikać koszenia później, bo wtedy jakość paszy spada przez to, że rośliny się lignifikują. Ważne jest, żeby śledzić, w jakiej fazie wzrostu są trawy i dopasować terminy koszenia do lokalnych warunków glebowych i pogodowych, co pomoże w uzyskiwaniu lepszych plonów białkowych. W praktyce to nie tylko zwiększa wydajność produkcji zwierzęcej, ale również poprawia jakość mięsa i innych produktów pochodzenia zwierzęcego.

Pytanie 13

Uprawę rzepaku ozimego w systemie szerokorzędowym stosuje się w celu

A. przeprowadzenia oceny stanu przezimowania uprawy

B. ulepszenia jednoetapowego zbioru roślin

C. ograniczenia powstawania rozgałęzień II rzędu oraz redukcji liczby zawiązków pąków kwiatowych

D. mechanicznego usuwania chwastów w międzyrzędziach

Wybór odpowiedzi dotyczącej wykonania oceny stanu przezimowania plantacji nie uwzględnia rzeczywistych celów, jakie niesie ze sobą szerokorzędowa uprawa rzepaku ozimego. Ocena stanu przezimowania dotyczy analizy kondycji roślin po zimie, co jest procesem niezwiązanym z szerokorzędowym siewem. Oceniając przezimowanie, rolnik może jedynie ustalić, jakie straty poniósł w wyniku niekorzystnych warunków atmosferycznych, a nie skupić się na technice uprawy. Kolejna nieprawidłowa koncepcja to ułatwienie jednoetapowego zbioru roślin. Szerokorzędowa uprawa rzepaku, pomimo że może teoretycznie sprzyjać zbiorom, w praktyce wprowadza dodatkowe wyzwania, takie jak trudności w dopasowaniu sprzętu do szerokości rzędów. Ponadto, błędne jest twierdzenie, że taka metoda ogranicza rozgałęzienia II rzędu i zmniejsza liczbę zawiązków pąków kwiatowych. W rzeczywistości, szerokorzędowa uprawa może wpływać na kształtowanie struktury roślin, ale nie ma bezpośredniego związku z redukcją zawiązków, gdyż te procesy biologiczne są determinowane przez genotyp i warunki wzrostu. Typowym błędem jest postrzeganie szerokości międzyrzędzi jako czynnika decydującego o plonach, zamiast uwzględnienia kompleksowego podejścia do agrotechniki, które obejmuje również nawożenie, nawadnianie oraz ochronę roślin.

Pytanie 14

Wykonując mechaniczno-chemiczną pielęgnację ziemniaków mającą na celu eliminację chwastów dwuliściennych, oprysku herbicydem Afalon Dyspersyjny 450 SC należy przeprowadzić

A. po wschodach ziemniaków

B. bezpośrednio przed wschodami ziemniaków

C. tuż po posadzeniu ziemniaków

D. przed zamknięciem międzyrzędzi

Odpowiedź "bezpośrednio przed wschodami ziemniaków" jest jak najbardziej trafna. To dlatego, że herbicydy, takie jak Afalon Dyspersyjny 450 SC, działają najlepiej, gdy zostaną zastosowane w odpowiednim momencie. Ten herbicyd atakuje głównie chwasty, które zaczynają kiełkować, więc oprysk przed wschodami ziemniaków jest kluczowy, żeby skutecznie ochronić uprawę. W praktyce, warto robić oprysk tuż przed tym, jak ziemniaki mają zamiar wyjść na powierzchnię, bo wtedy chwasty są aktywne, a ziemniaków jeszcze nie ma. Dzięki temu możemy je zabić zanim zaczną walczyć o światło, wodę i składniki odżywcze. Dodatkowo, stosowanie herbicydu w odpowiednim czasie zmniejsza ryzyko fitotoksyczności, co oznacza, że nie uszkodzimy naszych roślin. Dlatego korzystanie z herbicydów zgodnie z tym, co mówi producent, jest bardzo ważne dla osiągnięcia dobrych plonów.

Pytanie 15

Aby zapobiec kanibalizmowi w intensywnym chowie kur niosek prowadzonym w systemie podłogowym, co można wdrożyć?

A. wydłużenie czasu trwania dnia świetlnego

B. zwiększenie liczby niosek przypadających na jedno gniazdo

C. zwiększenie liczby kur na 1m2 powierzchni podłogi

D. ograniczenie intensywności oświetlenia w zakresie czerwono-pomarańczowym

W przypadku zjawiska kanibalizmu w chowie kur niosek, nie jest skuteczne zwiększenie liczby niosek przypadających na jedno gniazdo. Z perspektywy dobrostanu zwierząt, zbyt duża gęstość populacji w gniazdach może prowadzić do zwiększonego stresu, co z kolei sprzyja występowaniu agresywnych zachowań. W naturalnych warunkach, ptaki mają tendencję do tworzenia hierarchii i ustalania własnych terytoriów. W przypadku zbyt dużej liczby osobników w zamkniętej przestrzeni, te naturalne zachowania mogą zostać zaburzone, co prowadzi do rywalizacji o zasoby, jedzenie czy miejsca do odpoczynku. Wydłużenie dnia świetlnego również nie jest skuteczną strategią, ponieważ może powodować nadmierne pobudzenie ptaków, co zwiększa ryzyko konfliktów. Zwiększenie obsady kur na metr kwadratowy powierzchni podłogi prowadzi do przeludnienia, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w hodowli, promującymi przestronność i komfort. Wreszcie, zmiany te mogą naruszać obowiązujące normy dotyczące dobrostanu zwierząt, takie jak dyrektywy Unii Europejskiej, które zakładają minimalne wymagania dotyczące przestrzeni życiowej dla kur niosek. Właściwe podejście do zarządzania populacją kur i ich warunkami życia jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia i dobrostanu tego gatunku.

Pytanie 16

Na podstawie podanych założeń określ przychód ze sprzedaży 50 tuczników.

Masa tucznika przed ubojem – 120 kg

Wydajność rzeźna – 80%

Cena 1 kg tuszy ciepłej – 4,50 zł/kg

A. 27 000 zł

B. 15 000 zł

C. 21 600 zł

D. 25 200 zł

Poprawna odpowiedź to 21 600 zł, ponieważ przychód ze sprzedaży tucznika oblicza się na podstawie jego masy tuszy ciepłej oraz ceny za kilogram. Na ogół przyjmuje się, że masa tuszy ciepłej jednego tucznika wynosi około 80 kg, a przy średniej cenie za kilogram 27 zł. W takim przypadku obliczenia wyglądają następująco: 80 kg * 27 zł = 2160 zł za jednego tucznika. Mnożąc tę wartość przez 50 tuczników, otrzymujemy 2160 zł * 50 = 108 000 zł. Jednakże w kontekście pytania, przychód ze sprzedaży 50 tuczników, zakładając inne czynniki, takie jak zawartość tłuszczu czy wiek tucznika, może ujawniać różne wyniki. Warto zatem zwrócić uwagę na konteksty rynkowe oraz zmieniające się ceny, które mogą wpłynąć na ostateczny wynik. Takie podejście jest zgodne z praktykami stosowanymi w branży hodowlanej, które podkreślają znaczenie precyzyjnego kalkulowania kosztów i przychodów.

Pytanie 17

Aby zapobiec erozji wietrznej gleb oraz poprawić stosunki wodne, zaleca się

A. zwiększenie lesistości obszaru i wprowadzenie zadrzewień w obrębie pól

B. wdrażanie do płodozmianu roślin wysokich, takich jak kukurydza i słonecznik

C. stosowanie wsiewek roślin motylkowych w uprawach zbożowych

D. przeprowadzanie melioracji gruntów oraz regulacji cieków wodnych

Zwiększanie lesistości terenu oraz wprowadzanie zadrzewień śródpolnych to kluczowe działania w ochronie gleb przed erozją wietrzną i poprawie stosunków wodnych. Drzewa i krzewy działają jako naturalne bariery, które ograniczają prędkość wiatru, co znacząco zmniejsza erozję gleb. Ponadto, korzenie roślin wspierają stabilność gleby, zapobiegając jej spływaniu i degradacji. Wprowadzenie zadrzewień śródpolnych, czyli drzew sadzonych w obrębie pól uprawnych, może również przyczynić się do poprawy mikroklimatu, zwiększając wilgotność powietrza oraz zmniejszając amplitudę temperatury. Przykładowo, w praktyce rolniczej wprowadzenie takich rozwiązań może znacząco zwiększyć plony, a także poprawić zdrowotność roślin uprawnych. Dodatkowo, zwiększona bioróżnorodność sprzyja obecności naturalnych drapieżników szkodników, co ogranicza potrzebę stosowania chemicznych środków ochrony roślin. Te działania są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz dobrymi praktykami agrofizycznymi, które kładą nacisk na ochronę gleby i zasobów wodnych.

Pytanie 18

Wskaż właściwe zmianowanie na glebach średnich

Kolejne lata uprawy	A.	B.	C.	D.
1	Ziemniaki ++	Ziemniaki	Ziemniaki ++	Ziemniaki
2	Jęczmień jary	Jęczmień jary ++	Rzepak ozimy	Pszenica ozima
3	Rzepak ozimy	Pszenica ozima	Pszenica ozima	Jęczmień jary
4	Pszenica ozima	Rzepak ozimy	Jęczmień jary	Rzepak ozimy ++

A. C.

B. D.

C. B.

D. A.

Odpowiedź A jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia zasady skutecznego zmianowania na glebach średnich, co jest kluczowe dla zachowania ich żyzności i struktury. Poprawne zmianowanie zaczyna się od uprawy ziemniaków, dla których stosowanie obornika w pełnej dawce jest zalecane. Obornik dostarcza niezbędnych składników odżywczych, a także poprawia strukturę gleby, co sprzyja lepszemu wchłanianiu wody i powietrza. Następnie wprowadzenie jęczmienia jarego jako rośliny poplonowej pozwala na wykorzystanie pozostałych składników pokarmowych w glebie oraz poprawę jej struktury. Kolejne etapy, czyli rzepak ozimy i pszenica ozima, to rośliny, które dobrze wykorzystują wilgoć oraz składniki odżywcze nagromadzone w glebie. Takie zmianowanie jest zgodne z aktualnymi standardami agrotechnicznymi i praktykami rolniczymi, które zalecają różnorodność upraw w celu minimalizacji ryzyka chorób roślin oraz zwiększenia plonów.

Pytanie 19

Ilość kojców porodowych powinna wynosić 15% liczby matek przewidzianych do porodu. Jaką ilość kojców porodowych trzeba przygotować dla 80 sztuk maciorek kornych?

A. 14 kojców

B. 16 kojców

C. 8 kojców

D. 12 kojców

Poprawna odpowiedź to 12 kojców porodowych, co stanowi 15% z 80 matek. Aby obliczyć wymaganą liczbę kojców, należy pomnożyć 80 przez 0,15, co daje 12. Taki współczynnik jest zgodny z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt gospodarskich, gdzie zapewnienie odpowiedniej liczby kojców porodowych wpływa na zdrowie zarówno matek, jak i nowonarodzonych młodych. Właściwe zarządzanie przestrzenią porodową zmniejsza ryzyko stresu u zwierząt i zwiększa ich dobrostan, co jest kluczowe w produkcji mleka i mięsa. Przykładowo, w hodowli świń i bydła, 15% stanu zwierząt reprodukcyjnych jest standardem, który umożliwia efektywne zarządzanie i monitorowanie procesów porodowych oraz zdrowia zwierząt. Takie podejście przyczynia się do lepszej organizacji pracy na farmie i minimalizacji potencjalnych komplikacji w czasie porodów. Konsekwentne wdrażanie takich norm pozwala również na osiąganie lepszych wyników produkcyjnych.

Pytanie 20

Jak można najlepiej poprawić wydajność trwałych użytków zielonych o wyrównanej powierzchni i odpowiednich stosunkach wodnych, na których znajduje się niewiele wartościowych traw?

A. poprzez częściowe zniszczenie darni przy pomocy brony i wysiew mieszanki traw i roślin motylkowatych

B. przez użycie nawozów organicznych, wałowanie oraz wysiew mieszanki traw i roślin motylkowatych

C. dzięki jednoczesnemu zastosowaniu wapna i obornika, wykonaniu orki oraz wysiewowi mieszanki traw z motylkowatymi

D. poprzez zastosowanie dawki uderzeniowej nawozów mineralnych w wysokości 300 kg NPK/ha

Zastosowanie nawozów organicznych, wałowanie i wysiew mieszanki traw i roślin motylkowatych to podejście, które na pierwszy rzut oka wydaje się właściwe, jednak nie uwzględnia kluczowych aspektów związanych z poprawą jakości darni. Nawozy organiczne, choć korzystne dla żyzności gleby, wymagają odpowiedniej struktury gleby oraz obecności zdrowej roślinności, by mogły skutecznie działać. Wałowanie, z kolei, ma na celu wyrównanie powierzchni, co niekoniecznie przyczynia się do poprawy wydajności, a może nawet prowadzić do większej kompakcji gleby, co utrudnia rozwój korzeni. W kontekście zjawiska degradacji użytków zielonych, takie podejście może jedynie maskować problemy, zamiast je rozwiązywać. W przypadku jednoczesnego zastosowania wapna i obornika, wykonanie orki i wysiew mieszanki traw z motylkowatymi, może dochodzić do nadmiernej interwencji w glebę, co prowadzi do jej destabilizacji i mogących pojawić się problemów z erozją. Ostatecznie, zastosowanie wysokich dawek nawozów mineralnych na poziomie 300 kg NPK/ha, mimo że może przynieść chwilowy wzrost plonów, wiąże się z ryzykiem eutrofizacji, zanieczyszczenia wód gruntowych i długoterminowego pogorszenia struktury gleby. Użytkownicy powinni dążyć do zrównoważonego zarządzania glebą oraz stosować podejścia, które łączą różnorodne praktyki agronomiczne, aby uzyskać trwały efekt poprawy jakości użytków zielonych.

Pytanie 21

W trakcie zakiszania zielonki z traw i roślin motylkowych, aby skierować proces fermentacji i poprawić cechy organoleptyczne kiszonki, należy użyć inokulantu (dodatku) zawierającego bakterie kwasu

A. masłowego i octowego

B. octowego i mlekowego

C. propionowego i octowego

D. mlekowego i propionowego

Wybór odpowiedzi związanych z bakteriami octowymi oraz masłowymi wskazuje na niepełne zrozumienie procesu fermentacji kiszonek. Bakterie kwasu octowego biorą udział w fermentacji, jednak ich rola jest bardziej związana z procesami, które mogą prowadzić do niekorzystnego dla jakości kiszonek podwyższenia pH. Głównym zadaniem bakterii kwasu mlekowego jest obniżenie pH, co tworzy warunki beztlenowe, niezbędne dla prawidłowego przebiegu fermentacji. Proponowane w odpowiedziach połączenia z bakteriami propionowymi i octowymi mogą zakłócać równowagę mikrobiologiczną w kiszonce, prowadząc do rozwoju niepożądanych mikroorganizmów i pogorszenia cech organoleptycznych. Bakterie masłowe, natomiast, są znane z produkcji masła i mogą powodować gnicie, co jest zdecydowanie niepożądane w kontekście zakiszania. Prawidłowe zrozumienie znaczenia bakterii mlekowych oraz ich zastosowania w praktyce jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości kiszonek, zgodnych z normami bezpieczeństwa żywności dla zwierząt. Wprowadzenie niewłaściwych inokulantów może skutkować stratami, zarówno pod względem jakości, jak i wartości odżywczej paszy. Właściwe podejście do procesu fermentacji jest nie tylko kluczowe z perspektywy ekonomicznej, ale także dla zdrowia zwierząt hodowlanych.

Pytanie 22

Dużych wydatków na środki produkcji oraz znaczących zasobów pracy w przeliczeniu na 1 ha wymaga uprawa

A. pszenicy ozimej

B. kukurydzy na kiszonkę

C. buraków cukrowych

D. traw w uprawach polowych

Buraki cukrowe wymagają znacznych nakładów środków produkcji oraz dużej ilości robocizny w przeliczeniu na 1 ha, co wynika z ich specyficznych potrzeb agronomicznych. Uprawa buraków cukrowych wiąże się z wieloma etapami, takimi jak przygotowanie gleby, siew, pielęgnacja, zbiór oraz dalsze przetwarzanie. Każdy z tych etapów przysparza dodatkowych kosztów, a także wymaga zastosowania odpowiednich technik agrotechnicznych. Na przykład, buraki cukrowe potrzebują intensywnego nawożenia, co wiąże się z użyciem zarówno nawozów organicznych, jak i mineralnych w odpowiednich proporcjach, co jest zgodne z zaleceniami agrotechnicznymi. Dodatkowo, aby zapewnić wysoką jakość plonów, konieczne jest prowadzenie regularnych zabiegów ochrony roślin przed chorobami i szkodnikami, co również wiąże się z dodatkowymi kosztami. W praktyce, aby osiągnąć opłacalność uprawy buraków cukrowych, ważne jest przestrzeganie standardów agrotechnicznych oraz innowacyjnych metod zarządzania, takich jak analiza kosztów i korzyści w kontekście lokalnych warunków glebowych oraz klimatycznych.

Pytanie 23

W gospodarstwach usytuowanych na terenach szczególnie podatnych na zanieczyszczenia wynikające z azotanów pochodzenia rolniczego (OSN) należy przechowywać płynne nawozy organiczne w sposób, który zapobiegnie ich wyciekom do gleby oraz wód. Konieczne jest zapewnienie odpowiedniej pojemności zbiorników na gnojówkę i gnojowicę na czas, kiedy ich rolnicze zastosowanie nie jest możliwe. Jak długo, w miesiącach, trwa co najmniej ten okres?

A. 1 miesiąc

B. 4 miesiące

C. 3 miesiące

D. 6 miesięcy

Wybór krótszych okresów przechowywania płynnych nawozów naturalnych, takich jak 1, 3 czy 4 miesiące, jest nieodpowiedni i może prowadzić do poważnych problemów ekologicznych. Przechowywanie nawozów przez zbyt krótki czas ogranicza możliwości ich efektywnego wykorzystania, a jednocześnie zwiększa ryzyko ich wycieku do środowiska. Krótsze okresy mogą skłaniać rolników do stosowania nawozów w nieodpowiednich warunkach, co zwiększa prawdopodobieństwo ich spływu do wód gruntowych podczas intensywnych opadów deszczu. Ponadto, brakuje w takim podejściu uwzględnienia sezonowych zmian w uprawach oraz różnych cykli produkcyjnych, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju gospodarstw. Przechowywanie przez co najmniej 6 miesięcy zapewnia elastyczność w planowaniu aplikacji nawozów oraz minimalizuje zagrożenia związane z ich nadmiernym wykorzystaniem w niekorzystnych warunkach. W praktyce, odpowiednie zaplanowanie i przestrzeganie regulacji dotyczących przechowywania nawozów wpływa na poprawę jakości gleby oraz ochronę zasobów wodnych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w rolnictwie.

Pytanie 24

Pierwszy zbiór runi łąkowej przeznaczonej na siano realizuje się w okresie

A. kłoszenia głównych rodzajów traw

B. dojrzałości woskowej głównych rodzajów traw

C. rozpoczęcia kwitnienia głównych rodzajów traw

D. strzelania w źdźbło głównych rodzajów traw

Wybór fazy kłoszenia głównych gatunków traw jako momentu zbioru pierwszego pokosu runi łąkowej jest niepoprawny, gdyż w tym okresie rośliny nie osiągają jeszcze optymalnej wartości odżywczej. Kłoszenie oznacza, że trawy zaczynają produkować kwiaty, co jest wczesnym etapem ich cyklu rozwojowego. W tej fazie rośliny są wciąż stosunkowo młode i nie osiągnęły jeszcze pełni swojej wartości pokarmowej, co może prowadzić do niskiej jakości siana. Zbieranie w tej chwili skutkuje sianem o niższej strawności i wartości białkowej, co jest niekorzystne dla zwierząt hodowlanych. Podobnie, zbieranie w fazie strzelania w źdźbło również nie jest zalecane, ponieważ to oznacza, że rośliny są w początkowym stadium wzrostu, gdzie zawartość składników odżywczych jest jeszcze niewystarczająca. Z kolei dojrzałość woskowa jest fazą, w której rośliny są już w końcowym etapie rozwoju, co prowadzi do zwiększenia włókna i zmniejszenia wartości odżywczej. Dbanie o odpowiedni moment zbioru ma kluczowe znaczenie dla jakości paszy i zdrowia zwierząt, więc należy stosować praktyki monitorowania wzrostu traw, aby uniknąć błędów w planowaniu zbioru.

Pytanie 25

W celu określenia terminu, sprawdza się u lochy obecność odruchu tolerancji na obskakiwanie oraz próbę dosiadu

A. inseminacji lub krycia

B. odsadzania prosiąt

C. porodu

D. zasuszenia

Odpowiedź 'inseminacji lub krycia' jest prawidłowa, ponieważ odruch tolerancji na obskakiwanie i próba dosiadu są kluczowymi wskaźnikami gotowości lochy do reprodukcji. Te zachowania są naturalnym sygnałem, które pozwalają hodowcom ocenić, czy samica jest gotowa na inseminację lub krycie. Przeprowadzając test na odruch tolerancji, hodowca może sprawdzić, czy locha reaguje na próbę dosiadu. W przypadku pozytywnej reakcji, sugeruje to, że locha jest w odpowiednim okresie cyklu, co zwiększa szanse na skuteczne zapłodnienie. Praktyka ta jest zgodna z dobrymi praktykami w chowie świń, które zalecają monitorowanie zachowań samic w celu optymalizacji wyników reprodukcyjnych. Warto również zwrócić uwagę na cykle rujowe loch, które występują co 21 dni, co sprawia, że odpowiednie przeprowadzanie tych testów jest kluczowe dla planowania inseminacji i krycia, co w efekcie przyczynia się do efektywności produkcji prosiąt.

Pytanie 26

Rolnik jest zobowiązany do korzystania jedynie z produktów ochrony roślin, które zostały zatwierdzone na podstawie wydanego zezwolenia?

A. Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi

B. Instytutu Ochrony Roślin

C. Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa

D. Agencji Rynku Rolnego

Wybór Instytutu Ochrony Roślin, Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa lub Agencji Rynku Rolnego jako organów odpowiedzialnych za dopuszczenie środków ochrony roślin do obrotu jest błędny. Instytut Ochrony Roślin zajmuje się badaniami i rozwojem w zakresie ochrony roślin, jednak nie wydaje zezwoleń na środki ochrony. Jego rola jest bardziej doradcza i badawcza, co może wprowadzać w błąd, sugerując, że ma on uprawnienia regulacyjne. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa natomiast koncentruje się głównie na wsparciu finansowym dla rolników i restrukturyzacji gospodarstw, lecz nie jest instytucją, która przyznaje zezwolenia na stosowanie środków ochrony roślin. Również Agencja Rynku Rolnego nie ma kompetencji w zakresie regulacji dotyczących środków ochrony roślin, jej funkcje obejmują monitoring rynku rolnictwa i organizację obrotu produktami rolnymi. Błędne podejście do tej kwestii może wynikać z nieznajomości struktury instytucji zajmujących się rolnictwem w Polsce oraz ich kompetencji. Kluczowe jest, aby rolnicy rozumieli, że przestrzeganie przepisów dotyczących stosowania tylko zatwierdzonych środków ochrony roślin jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego oraz ochrony zdrowia publicznego i środowiska. Edukacja w tym zakresie powinna być integralną częścią szkoleń dla rolników, aby uniknąć nieporozumień związanych z odpowiedzialnością za dobór i stosowanie tych substancji.

Pytanie 27

Hodowca powinien kontrolować stan zdrowia bydła pod kątem wystąpienia mastitis poprzez przeprowadzenie badania przed dojem

A. pomiaru stopnia zanieczyszczenia mleka aparatem "Mifi"

B. pomiaru pH mleka pehametrem

C. prób TOK przy wykorzystaniu aparatu Fossomatic

D. prób TOK, używając tacki z czterema wgłębieniami i masterapidu

Odpowiedzi takie jak oznaczenia pH mleka pehametrem, próby TOK aparatem Fossomatic czy oznaczenia stopnia zanieczyszczeń mleka aparatem 'Mifi' nie są odpowiednie do wykrywania mastitis w sposób, który pozwala na szybkie i skuteczne podjęcie działań. Oznaczenie pH mleka, chociaż może być użyteczne w niektórych kontekstach, nie dostarcza informacji na temat obecności bakterii czy zapalenia w wymieniu. PH mleka może się zmieniać z wielu powodów, a nie tylko w związku z występowaniem mastitis, co czyni tę metodę mało specyficzną. Próbki mleka analizowane aparatem Fossomatic umożliwiają ocenę liczby komórek somatycznych, co może wskazywać na problem zdrowotny, ale nie jest to tak dokładna metoda jak próby TOK. Stosowanie aparatu 'Mifi' do oznaczania zanieczyszczeń mleka także nie odnosi się bezpośrednio do problemu mastitis, który jest związany z infekcją, a nie tylko z zanieczyszczeniem. W związku z tym, skupienie się na takich metodach może prowadzić do błędnych wniosków i opóźnień w diagnozowaniu schorzeń, co z kolei wpływa na zdrowie zwierząt oraz wydajność produkcji mleka. Właściwe zastosowanie prób TOK jest zgodne z aktualnymi standardami weterynaryjnymi i praktykami hodowlanymi, które podkreślają znaczenie wczesnej detekcji problemów zdrowotnych w stadzie.

Pytanie 28

Ubój poza rzeźnią jest niedopuszczalny w przypadku

A. bydła, jeżeli mięso z tych zwierząt ma być wprowadzone na rynek

B. świn w celu uzyskania mięsa na własne potrzeby

C. owców, które są poddawane ubojowi z konieczności

D. ubijania niewielkich ilości drobiu do sprzedaży bezpośredniej przez producenta

Odpowiedź dotycząca bydła jako zwierząt, których ubój poza rzeźnią jest niedopuszczalny, jest prawidłowa z uwagi na przepisy regulujące handel mięsem. W przypadku bydła, jego ubój musi odbywać się w rzeźni, aby zapewnić odpowiednie standardy jakości i bezpieczeństwa żywności. Rzeźnie są zobowiązane do przestrzegania rygorystycznych norm sanitarnych oraz weterynaryjnych, które mają na celu ochronę zdrowia publicznego. Przykładem praktyki jest procedura weterynaryjna, podczas której każdy egzemplarz bydła jest badany przed i po uboju, aby wykluczyć choroby oraz zapewnić, że mięso jest odpowiednie do spożycia. Wprowadzenie mięsa z bydła na rynek wymaga również odpowiedniej dokumentacji, co jest kluczowe dla zachowania traceability, czyli możliwości śledzenia pochodzenia produktu. Takie działania są zgodne z normami unijnymi oraz krajowymi, które regulują ubojnie i handel produktami mięsnymi, co z kolei chroni konsumentów przed zagrożeniami zdrowotnymi.

Pytanie 29

W jakich miesiącach życia młode buhaje są w wychowalni, aby przeprowadzić ich ocenę i selekcję?

A. 12-18

B. 18-24

C. 3-6

D. 6-18

Odpowiedzi 12-18, 3-6 oraz 18-24 nie są zgodne z przyjętymi standardami oceny młodych buhajów. Wiek od 12 do 18 miesięcy to zbyt późny etap, aby rozpocząć selekcję, ponieważ w tym czasie zwierzęta mogły już osiągnąć pewne cechy, ale niekoniecznie są one jeszcze w pełni rozwinięte. W przypadku młodych buhajów, kluczowe cechy, takie jak ich potencjał genetyczny i wydajność, powinny być oceniane wcześniej. Z kolei okres 3-6 miesięcy jest zbyt wczesny na przeprowadzenie jakiejkolwiek szczegółowej oceny, ponieważ młode zwierzęta nie osiągnęły jeszcze odpowiedniego etapu rozwoju, co utrudnia dokładne przewidywanie ich przyszłych cech. Natomiast czas 18-24 miesięcy, mimo że może wydawać się logiczny, również nie jest optymalny. W tym wieku młode buhaje są zazwyczaj już w pełni rozwinięte, ale ocena ich cech powinna być zakończona wcześniej, aby umożliwić ich selekcję do dalszej hodowli. Dlatego te odpowiedzi pokazują typowe błędy myślowe związane z nieprawidłowym rozumieniem procesu selekcji i oceny zwierząt w hodowli, gdzie kluczowe jest wcześniejsze monitorowanie i ocena potencjału w odpowiednich fazach rozwojowych.

Pytanie 30

Wzrost zainteresowania wołowiną, przy niezmiennej podaży tego mięsa, doprowadzi na rynku do

A. braku jakichkolwiek zmian w cenie wołowiny

B. wzrostu ceny wołowiny

C. zmniejszenia produkcji wołowiny

D. obniżenia ceny wołowiny

Wzrost popytu na wołowinę przy stałej podaży tego mięsa prowadzi do sytuacji, w której konsumenci są skłonni płacić więcej, aby zabezpieczyć sobie dostęp do pożądanego produktu. Zgodnie z zasadą popytu i podaży, gdy popyt rośnie, a podaż pozostaje na niezmienionym poziomie, dochodzi do wzrostu ceny rynkowej. Przykładem może być sytuacja w okresie zwiększonego zainteresowania grillowaniem podczas sezonu letniego, kiedy to zainteresowanie wołowiną wzrasta, co prowadzi do podwyżek cen. W praktyce dla producentów oznacza to, że mogą oni zwiększyć swoje przychody, co może skłonić ich do inwestycji w zwiększenie produkcji w przyszłości. Warto także zauważyć, że takie zjawisko jest zgodne z teorią ekonomiczną, która mówi o równowadze rynkowej, gdzie ceny dostosowują się do zmieniających się warunków rynkowych, a popyt i podaż dążą do osiągnięcia równowagi.

Pytanie 31

Najlepszymi przedplonami dla rzepaku ozimego są jakie rośliny?

A. motylkowe w połączeniu z trawami zebrane po I pokosie

B. słonecznik oraz buraki

C. pszenica jara i żyto

D. ziemniaki zbierane późno

Ziemniaki na późny zbiór, mimo że mogą być istotnym elementem rotacji upraw, nie stanowią najkorzystniejszego przedplonu dla rzepaku ozimego. Ich późny zbiór wiąże się z ryzykiem niedostatecznego wzbogacenia gleby w materię organiczną przed siewem rzepaku, co może negatywnie wpłynąć na jego rozwój. Uprawy te wykazują również tendencję do chorób glebowych, które mogą przenosić się na rzepak. Wybór słonecznika i buraków jako przedplonów również nie jest optymalny, ponieważ te rośliny mają podobne wymagania glebowe i nie wspomagają efektywnie wzbogacania gleby w azot. Pszenica jara i żyto, mimo że są roślinami zbożowymi, również nie sprzyjają odpowiedniemu przygotowaniu gleby pod rzepak. Rośliny te konkurują o składniki pokarmowe z rzepakiem, co może prowadzić do niedoborów i obniżenia plonów. Często błędnie zakłada się, że każda roślina może być dobrym przedplonem, jednak kluczowe znaczenie ma dobór roślin wspomagających wzrost i zdrowotność następnej uprawy, co powinno być zgodne z zasadami zrównoważonego rolnictwa i efektywnej rotacji upraw.

Pytanie 32

Dla owiec trzymanych w grupie, minimalna powierzchnia kojca dla owcy z jednym jagnięciem powinna wynosić przynajmniej

A. 4,5-5,0 m2

B. 3,5-4,0 m2

C. 1,5-2,0 m2

D. 2,5-3,0 m2

Powierzchnia kojca dla owcy z jednym jagnięciem powinna wynosić co najmniej 1,5-2,0 m2. Taki standard jest zgodny z zaleceniami organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, które podkreślają, że odpowiednia przestrzeń wpływa na zdrowie i komfort zwierząt. Właściwe warunki hodowli owiec nie tylko wspierają ich rozwój, ale również minimalizują stres, co jest kluczowe w przypadku samic z młodymi. W praktyce, zapewnienie takiej przestrzeni sprzyja naturalnym zachowaniom owiec, w tym zachowaniom społecznym i żywieniowym. Przykładem mogą być gospodarstwa, które stosują te zalecenia, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne, zdrowotne oraz ogólną jakość życia zwierząt. Ponadto, przestrzeganie norm dotyczących powierzchni kojca wspiera odpowiedzialne podejście do hodowli, co w dłuższej perspektywie wpływa na wizerunek branży rolniczej.

Pytanie 33

Aby zabezpieczyć glebę przed erozją, zaleca się uprawę mieszanki

A. trawy i koniczyny czerwonej

B. owsa i jęczmienia

C. kukurydzy i sorgo

D. peluszki i łubinu żółtego

Uprawa mieszanki trawy i koniczyny czerwonej jest jedną z najbardziej efektywnych metod ochrony gleby przed erozją. Trawy, dzięki swoim rozbudowanym systemom korzeniowym, stabilizują glebę, zmniejszając ryzyko jej wypłukiwania, a ponadto zwiększają zawartość organiczną w glebie. Koniczyna czerwona, jako roślina motylkowa, ma zdolność do wiązania azotu atmosferycznego, co poprawia żyzność gleby i wspiera rozwój innych roślin. Przykłady zastosowania tej mieszanki można znaleźć w praktykach rolniczych, gdzie stosuje się je na terenach narażonych na erozję, takich jak stoki górskie czy tereny o dużym nachyleniu. Dodatkowo, takie mieszanki przyczyniają się do zwiększenia bioróżnorodności, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz ochrony ekosystemów. Warto także wspomnieć, że uprawa takich roślin wpisuje się w standardy rolnictwa ekologicznego, promując naturalne metody uprawy oraz ochrony gleby.

Pytanie 34

Jakie jest maksymalne dozwolone stężenie dwutlenku węgla w pomieszczeniach przeznaczonych dla zwierząt hodowlanych?

A. 3000 ppm

B. 20 ppm

C. 40000 ppm

D. 5 ppm

Dopuszczalne stężenie dwutlenku węgla (CO2) w pomieszczeniach dla zwierząt gospodarskich wynosi 3000 ppm. Ta wartość jest zgodna z wytycznymi dotyczącymi dobrostanu zwierząt, które kładą nacisk na zapewnienie odpowiednich warunków środowiskowych. Wysokie stężenie CO2 może prowadzić do stresu i obniżenia wydajności zwierząt, co ma istotne znaczenie w kontekście produkcji rolniczej. Na przykład, w oborach lub chlewniach, gdzie zwierzęta są trzymane w zamkniętych pomieszczeniach, konieczne jest monitorowanie jakości powietrza, aby zapobiec nadmiernemu gromadzeniu się gazów. W praktyce, hodowcy powinni stosować wentylację mechaniczną oraz regularne kontrole stężenia CO2, aby utrzymać je na bezpiecznym poziomie. Zgodnie z normami, takimi jak Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, dbałość o jakość powietrza w pomieszczeniach dla zwierząt jest kluczowym elementem zarządzania stadami. Właściwe ciśnienie i wymiana powietrza są istotne dla zdrowia zwierząt oraz wydajności produkcji."

Pytanie 35

Odmulanie dna rowów melioracyjnych, aby zachować wymaganą głębokość i zapewnić odpływ wody z wylotów drenarskich, powinno być realizowane co najmniej

A. raz w roku

B. co miesiąc, z wyjątkiem sezonu zimowego

C. raz na 4-5 lat

D. dwa razy do roku, na początku oraz na zakończenie okresu wegetacyjnego

Odmulanie dna rowów melioracyjnych to kluczowy proces, który ma na celu utrzymanie odpowiedniej głębokości rowów oraz efektywnego odpływu wody. Przeprowadzanie tego zabiegu przynajmniej raz w roku jest zgodne z zaleceniami wielu ekspertów z zakresu hydrologii i inżynierii środowiska. Regularne odmulanie zapobiega gromadzeniu się osadów i zanieczyszczeń, co mogłoby prowadzić do zatorów i ograniczenia przepustowości systemu drenażowego. Na przykład, w praktyce rolniczej, gdzie woda z rowów melioracyjnych ma kluczowe znaczenie dla nawadniania pól uprawnych, coroczne odmulanie może znacząco poprawić efektywność systemu nawadniającego. W Polsce, zgodnie z przepisami prawa wodnego, utrzymywanie rowów w dobrym stanie technicznym jest obowiązkiem właścicieli działek, co podkreśla wagę tej czynności w kontekście ochrony środowiska oraz zrównoważonego rozwoju rolnictwa.

Pytanie 36

Zbiór koniczyny czerwonej na siano powinien być rozpoczynany w fazie

A. po zakończeniu kwitnienia

B. pełnego pąkowania

C. maksymalnego kwitnienia

D. tworzenia pędów

Rozpoczęcie zbioru koniczyny czerwonej na siano w fazie pełnego pąkowania jest kluczowe dla uzyskania optymalnej jakości paszy. W tej fazie rośliny osiągają najwięcej składników odżywczych, co przekłada się na wyższą wartość energetyczną i białkową siana. Zbieranie koniczyny w momencie pełnego pąkowania sprzyja również zachowaniu lepszych walorów smakowych i aromatycznych, co może zwiększyć apetyt zwierząt. W praktyce rolniczej, oznacza to, że w momencie, kiedy pąki zaczynają się otwierać, a rośliny mają intensywny zielony kolor, jest to idealny moment na zbiór. Zastosowanie tej metody zbioru jest zgodne z najlepszymi praktykami agronomicznymi, które zalecają, aby nie czekać na pełne kwitnienie, ponieważ wówczas spada zawartość białka, a rośliny zaczynają kumulować włóknistą tkankę, co obniża jakość siana.

Pytanie 37

U zwierząt hodowlanych, przebywających w słabo wentylowanych pomieszczeniach, może wystąpić przyspieszone tętno wywołane

A. wysoką ilością tlenu we krwi

B. niska ilością wapnia w organizmie

C. niskim poziomem glukozy w organizmie

D. wysoką ilością dwutlenku węgla we krwi

Wysoka zawartość dwutlenku węgla (CO2) we krwi, zwana hiperkapnią, jest stanem, który może wystąpić u zwierząt przebywających w słabo wentylowanych pomieszczeniach. Ograniczona cyrkulacja powietrza prowadzi do gromadzenia się CO2, co powoduje spadek pH krwi i aktywację mechanizmów kompensacyjnych organizmu. Serce reaguje na zwiększone stężenie CO2 poprzez przyspieszenie tętna, aby poprawić dotlenienie tkanek i umożliwić szybsze usuwanie nadmiaru dwutlenku węgla. W praktyce, hodowcy powinni monitorować jakość powietrza w pomieszczeniach, w których przebywają zwierzęta, oraz zapewniać odpowiednią wentylację, aby uniknąć tego rodzaju problemów zdrowotnych. Standardy dotyczące dobrostanu zwierząt nakładają na hodowców obowiązek tworzenia odpowiednich warunków bytowych, co obejmuje również zarządzanie poziomem dwutlenku węgla. Przykłady dobrych praktyk obejmują regularne sprawdzanie systemów wentylacyjnych oraz wdrażanie automatycznych systemów monitorowania stężenia CO2.

Pytanie 38

Kondycja krowy przy wycieleniu wynosiła 3,0 pkt. BCS. Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, jaki skutek może wywołać spadek kondycji krowy o 1,2 pkt. BCS spowodowany przedłużającym się niskim pobraniem pasz po porodzie?

Terminy rozrodu i skuteczność inseminacji w zależności od wielkości spadku kondycji
Pkt. BCS – spadek po porodzie	< 0,5	0,5 - 1,0	> 1,0
Fizjologiczne terminy rozrodu (dni) i skuteczności inseminacji (%)
Liczba dni do wystąpienia I owulacji	27	31	42
Liczba dni do wystąpienia I rui	48	41	52
Liczba dni do wystąpienia I zabiegu inseminacji	68	67	79
Skuteczność I inseminacji (%)	65	53	17
< jest mniejsza od...; > jest większa od

A. Zwiększa się skuteczność I inseminacji o 65%.

B. Skraca się okres wystąpienia I owulacji do 31 dni.

C. Wydłuża się okres wystąpienia I rui po porodzie do 48 dni.

D. Zmniejsza się skuteczność I inseminacji do 17%.

Wyniki z niepoprawnych odpowiedzi opierają się na błędnych założeniach, jeśli chodzi o wpływ kondycji ciała na cykl reprodukcyjny krów. Zwiększenie skuteczności pierwszej inseminacji o 65% i skrócenie czasu do pierwszej owulacji do 31 dni to rzeczy, które nie mają potwierdzenia w danych o wpływie niskiego pobrania pasz po porodzie. W rzeczywistości, niska kondycja ciała, jak widać po spadku o 1,2 pkt BCS, spowalnia procesy metaboliczne, co prowadzi do opóźnień w cyklu reprodukcyjnym. Takie zmiany w kondycji mogą wydłużać czas na wystąpienie rui, co jest sprzeczne z tymi twierdzeniami. W hodowli ważne jest, by rozumieć, że kondycja ciała ma duży wpływ na wydolność zwierząt. Krowy w gorszej kondycji mogą potrzebować więcej czasu na dojrzewanie rozrodcze. Dlatego trzeba na bieżąco monitorować ich kondycję i dostosowywać dietę oraz warunki hodowli, żeby uniknąć negatywnych skutków spadku BCS.

Pytanie 39

Co jest główną zaletą stosowania biopreparatów w uprawie roślin?

A. Wzbogacanie gleby w mikroorganizmy

B. Zwiększenie masy roślin

C. Podwyższenie poziomu azotu w glebie

D. Obniżenie kosztów nawożenia

Stosowanie biopreparatów w uprawie roślin ma wiele zalet, a jedną z najważniejszych jest wzbogacanie gleby w mikroorganizmy. Biopreparaty zawierają żywe organizmy, takie jak bakterie, grzyby czy algi, które odgrywają kluczową rolę w poprawie struktury gleby oraz jej żyzności. Mikroorganizmy te uczestniczą w procesach rozkładu materii organicznej, co prowadzi do uwalniania składników odżywczych w formach łatwo przyswajalnych dla roślin. Dzięki temu rośliny mogą lepiej się rozwijać, co wpływa na zwiększenie plonów. Dodatkowo, obecność korzystnych mikroorganizmów w glebie przyczynia się do poprawy jej struktury i retencji wody, co jest istotne w kontekście zmieniających się warunków klimatycznych. Biopreparaty mogą również wspierać naturalne mechanizmy obronne roślin przed patogenami, co zmniejsza potrzebę stosowania chemicznych środków ochrony roślin. Takie podejście jest zgodne z zasadami zrównoważonego rolnictwa i promuje ochronę środowiska naturalnego, co jest coraz bardziej cenione w nowoczesnej produkcji rolniczej.

Pytanie 40

Jak długo należy czekać od momentu zauważenia pierwszych oznak rui u krowy do jej pokrycia?

A. 2-4 godzin

B. 4-8 godzin

C. 10-18 godzin

D. 24-32 godzin

Odpowiedź 10-18 godzin jest prawidłowa, ponieważ optymalny czas odczekiwania na pokrycie krowy po zaobserwowaniu pierwszych objawów rui wynika z dynamiki cyklu rujowego. W tym okresie, zwanym czasem najlepszej płodności, dochodzi do owulacji, co sprawia, że jest największa szansa na skuteczne zapłodnienie. Praktyka pokazuje, że pokrycie krowy w tym oknie czasowym zwiększa szanse na ciążę, co jest kluczowe dla efektywności produkcji mlecznej i mięsnej w hodowli bydła. Dobrym przykładem jest zastosowanie technologii monitorowania rui, która pomaga w precyzyjnym określeniu momentu pokrycia. Warto również uwzględnić, że stosowanie hormonów w celu synchronizacji rui może wpłynąć na czas pokrycia, a przestrzeganie norm weterynaryjnych oraz standardów dobrostanu zwierząt jest kluczowe dla zachowania wysokiej jakości produkcji. Właściwe metody zarządzania ruja i pokryciem mają również znaczenie ekonomiczne, przekładając się na zmniejszenie kosztów i zwiększenie wydajności.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej