Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:40
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:05

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaki znak należy umieścić pomiędzy członami słowa "polsko-angielski"?

A. Myślnik

B. Minus

C. Półpauzę

D. Dywiz

Stosowanie myślnika jako znaku oddzielającego człony wyrazu "polsko-angielski" jest błędne, ponieważ myślnik pełni inną funkcję w polskiej ortografii. Jest używany głównie do oddzielania wtrąceń lub zaznaczania pauz w zdaniach, co wprowadza niepotrzebne zamieszanie w kontekście tworzenia wyrazów złożonych. Również użycie terminu "minus" jest niewłaściwe, ponieważ w języku polskim nie ma takiej konwencji, by używać znaku minus do łączenia wyrazów. Minus to znak matematyczny, który oznacza odejmowanie i nie ma zastosowania w ortografii wyrazów. Co więcej, dywiz, który jest kluczowym elementem w pisowni wyrazów złożonych, jest często mylony z półpauzą. Półpauza, z kolei, jest używana w kontekście interpunkcji, aby dzielić część zdania lub wprowadzać dodatkowe informacje, co również nie ma zastosowania w przypadku pisania wyrazów złożonych. Warto zrozumieć, że błędna interpretacja tych znaków prowadzi do niejasności w komunikacji, a znajomość zasad ortograficznych jest kluczowa w profesjonalnym pisaniu. Dlatego istotne jest, aby zwracać szczególną uwagę na właściwe stosowanie dywizu w kontekście terminów złożonych, co zapewnia jasność i precyzję przekazu.

Pytanie 2

Ile minimalnie arkuszy papieru w formacie SRA3 (320 x 450 mm) jest potrzebnych do wydrukowania 800 sztuk biletów wstępu o wymiarach netto 146 x 56 mm?

A. 30

B. 20

C. 80

D. 50

Zarówno odpowiedzi 30, 20, jak i 80 nie uwzględniają właściwego podejścia do obliczania ilości potrzebnego papieru do druku. W przypadku odpowiedzi sugerującej 30 kartek, wynika to z niedostatecznego oszacowania powierzchni, jaką zajmują bilety. Przy takim założeniu użytkownik mógł nie zrealizować prawidłowego podziału powierzchni kartki SRA3, co prowadzi do nieprawidłowego wniosku o mniejszej ilości papieru. Odpowiedź 20 również jest błędna, ponieważ nie tylko ignoruje straty materiałowe, ale także nie bierze pod uwagę, że nawet jeśli technicznie można uzyskać 17 biletów na kartkę, dla 800 biletów wymagana byłaby co najmniej 48 kartek, co już przekracza podaną wartość. Co do odpowiedzi 80, to jest ona zbyt wysoka i wskazuje na nadmierny zapas papieru w stosunku do obliczonej potrzeby, co nie tylko generuje zbędne koszty, ale również wpływa na efektywność procesu produkcyjnego. W druku przemysłowym kluczowe jest zrozumienie właściwych proporcji oraz uwzględnienie każdego aspektu, w tym strat, również w kontekście optymalizacji kosztów. Typowym błędem w takich obliczeniach jest również pomijanie marginesów czy przestrzeni między biletami, co prowadzi do zawyżania wyników. Dlatego każda kalkulacja powinna dokładnie uwzględniać wszystkie te czynniki.

Pytanie 3

Na którym rysunku zilustrowano impozycję 8-stronnicowej składki drukowanej z odwracaniem przez margines boczny?

A. B.

B. A.

C. D.

D. C.

Impozycja 8-stronnicowej składki drukowanej z odwracaniem przez margines boczny jest kluczowym zagadnieniem w technologii druku, które zapewnia prawidłowe rozmieszczenie stron na arkuszu papieru. W przypadku rysunku A, układ stron jest zgodny z zasadami impozycji: strony są sparowane w taki sposób, że po złożeniu arkusza i odwróceniu go przez margines boczny, otrzymujemy kolejność od 1 do 8. Taki układ jest nie tylko estetyczny, ale również funkcjonalny, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej. Przykładowo, podczas produkcji książek czy broszur, ważne jest, aby strony były odpowiednio ułożone, co ułatwia późniejsze składanie i cięcie materiału. W praktyce, nieprawidłowa impozycja może prowadzić do chaosu w kolejności stron, co może być kosztowne w produkcji oraz wpłynąć na finalną jakość publikacji. Zrozumienie tej zasady jest niezbędne dla każdego, kto pracuje w branży druku, a znajomość standardów impozycji wpływa na efektywność procesu drukowania oraz zadowolenie klientów.

Pytanie 4

Jaką metodą można zadrukować klawiaturę komputerową?

A. typograficzną

B. fleksograficzną

C. tampondrukową

D. offsetową

Tampondruk to technika druku, która polega na przenoszeniu farby z matrycy na podłoże za pomocą elastycznego tamponu. Jest to metoda szczególnie efektywna w przypadku zadrukowywania powierzchni o nieregularnych kształtach, co czyni ją idealną do użycia na klawiaturach komputerowych, gdzie elementy takie jak klawisze mają różne kontury i głębokości. Tampondruki są często wykorzystywane do oznaczania klawiszy, logo oraz innych informacji, które muszą być wyraźne i odporne na ścieranie. W tej technice stosowane są farby o wysokiej trwałości, co zapewnia długowieczność zadruku nawet w intensywnie użytkowanych produktach. Standardy jakości w branży drukarskiej wymagają, aby zadruk był odporny na działanie chemikaliów, co jest kluczowe w kontekście użytkowania klawiatury. Dobrą praktyką jest również przeprowadzenie testów przyczepności farby, aby upewnić się, że nadruk będzie odporny na codzienne użytkowanie. Tampondruk znajduje zastosowanie nie tylko w elektronice, ale również w przemysłach takich jak medycyna czy automatyka, gdzie precyzyjne i trwałe oznaczenia są kluczowe.

Pytanie 5

Który z poniższych formatów plików jest używany do przechowywania obrazów rastrowych?

A. JPEG

B. EPS

C. SVG

D. PDF

SVG to format wektorowy, co oznacza, że przechowuje informacje o grafice w formie matematycznych równań zamiast danych pikselowych, jak w przypadku obrazów rastrowych. Dzięki temu SVG jest idealny do tworzenia grafik, które muszą być skalowalne bez utraty jakości, takich jak logotypy czy ikony. PDF, z kolei, jest formatem dokumentów, który może zawierać zarówno obrazy wektorowe, jak i rastrowe, ale nie jest specjalistycznym formatem do przechowywania obrazów rastrowych. Jest bardziej uniwersalnym formatem, używanym głównie do dystrybucji dokumentów, które mają zachować swój układ niezależnie od urządzenia czy oprogramowania. EPS jest formatem wektorowym, choć może również zawierać obrazy rastrowe. Jest używany głównie w druku i publikacjach profesjonalnych, ale jego wektorowy charakter oznacza, że nie jest to format preferowany do przechowywania obrazów rastrowych, szczególnie jeśli chodzi o kompresję i optymalizację dla mediów cyfrowych. W praktyce wybór formatu pliku często zależy od ostatecznego zastosowania grafiki – czy ma być drukowana, wyświetlana online, czy może wykorzystywana w aplikacjach multimedialnych.

Pytanie 6

Ile arkuszy formatu B2 jest niezbędnych do wydrukowania 4 000 sztuk ulotek o formacie B4, przy założeniu naddatku technologicznego wynoszącego 10%?

A. 1 000 arkuszy

B. 1 300 arkuszy

C. 1 100 arkuszy

D. 1 200 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy B2 potrzebnych do wydrukowania 4 000 ulotek formatu B4 z uwzględnieniem naddatku technologicznego wynoszącego 10%, należy najpierw określić, ile ulotek można wydrukować z jednego arkusza B2. Format B2 ma wymiary 500 mm x 707 mm, a format B4 ma wymiary 250 mm x 353 mm. Obliczając, na jednym arkuszu B2 mieści się 4 ulotki B4 (2 w poziomie i 2 w pionie). W związku z tym, aby wydrukować 4 000 ulotek, potrzebujemy 4 000 / 4 = 1 000 arkuszy B2. Jednakże musimy dodać naddatek technologiczny, który wynosi 10%. Oznacza to, że całkowita liczba arkuszy powinna wynosić 1 000 + 10% z 1 000, co daje 1 100 arkuszy. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży poligraficznej i pozwala na zminimalizowanie ryzyka powstawania błędów w produkcji, co jest kluczowe w kontekście zleceń masowych.

Pytanie 7

Obustronnie zadrukowany arkusz w formacie A2 w pełnym kolorze oznacza się

A. 1+1

B. 4+4

C. 2+2

D. C3+2

Odpowiedź 4+4 jest prawidłowa, ponieważ w kontekście druku arkuszy papieru, oznaczenie 1+1 odnosi się do jednostronnego zadrukowania, co nie jest zgodne z wymaganiem pełnokolorowego zadrukowania obustronnego. W przypadku formatu A2, który ma wymiary 420 x 594 mm, zadruk obustronny oznacza, że każda strona będzie miała pełne pokrycie kolorystyczne. W druku offsetowym, standardową praktyką jest stosowanie oznaczenia 4+4, co wskazuje na cztery kolory na każdej stronie, a tym samym na obustronny druk pełnokolorowy. Takie podejście zapewnia jednolitą jakość druku oraz spójność wizualną, co jest kluczowe dla produkcji materiałów marketingowych, broszur czy plakatów. Oznaczenie 2+2 oraz 4+4 w rzeczywistości oznacza różne podejścia do druku, gdzie 2+2 może odnosić się do druku w dwóch kolorach na każdej stronie, co nie spełnia wymagania pełnokolorowego zadrukowania. W branży druku ważne jest, aby znać te oznaczenia, gdyż wpływają one na cenę, jakość i efektywność produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 8

Jak nazywa się strona tytułowa?

A. 1. strona czwórki tytułowej

B. 2. strona czwórki tytułowej

C. 3. strona czwórki tytułowej

D. 4. strona czwórki tytułowej

Strona tytułowa jest określana jako 4. strona czwórki tytułowej, ponieważ w kontekście publikacji, czwórka tytułowa składa się z czterech stron: okładki, strony tytułowej, strony dedykacji oraz strony z informacjami o wydawcy. Strona tytułowa pełni kluczową rolę w każdej publikacji, ponieważ to na niej umieszczane są fundamentalne informacje dotyczące tytułu, autora, wydania oraz ewentualnych współautorów. W praktyce, dobrze zaprojektowana strona tytułowa może wzbudzić zainteresowanie czytelnika i stanowić pierwszy krok w procesie sprzedaży książki. Warto również zauważyć, że standardy branżowe, takie jak te określone przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), zalecają umieszczanie na stronie tytułowej nie tylko tytułu, ale także informacji o wydawnictwie oraz roku wydania, co zwiększa jej funkcjonalność. Ponadto, w przypadku publikacji akademickich, strona tytułowa może również zawierać logo instytucji, które ma na celu potwierdzenie autorytetu publikacji.

Pytanie 9

Ile brutto arkuszy drukowych powinno się przygotować, jeśli rzeczywisty nakład wynosi 5 000 netto, a planowany naddatek technologiczny na materiał drukowy wynosi 5%?

A. 5 125 arkuszy

B. 5 500 arkuszy

C. 5 250 arkuszy

D. 5 050 arkuszy

Aby obliczyć ilość arkuszy drukowych brutto, musimy dodać naddatek technologiczny do nakładu netto. W tym przypadku mamy 5000 arkuszy netto oraz naddatek wynoszący 5%. Obliczamy naddatek: 5000 * 0,05 = 250. Następnie dodajemy naddatek do nakładu netto: 5000 + 250 = 5250 arkuszy brutto. Zastosowanie naddatku technologicznego jest kluczowe w procesie drukowania, ponieważ rekompensuje straty wynikające z nieodpowiednich cięć, błędów przy drukowaniu oraz innych czynników technologicznych. Przykładowo, jeśli podczas drukowania zdarzy się, że kilka arkuszy będzie uszkodzonych, naddatek pozwala na zrealizowanie zamówienia w pełnym wymiarze. W branży poligraficznej standardowym podejściem jest uwzględnianie naddatku, aby zapewnić pełne zaspokojenie potrzeb klienta, co jest zgodne z najlepszymi praktykami jakościowymi, takimi jak ISO 9001.

Pytanie 10

Rysunek obrazuje

A. zmianę trybu kolorów.

B. eksportowanie pliku.

C. skalowanie zdjęcia.

D. zmianę rozdzielczości zdjęcia.

Zmiana trybu kolorów to jeden z podstawowych kroków w pracy z grafiką komputerową, zwłaszcza gdy przygotowujemy plik do różnych mediów. Zdjęcia oraz grafiki na ekranach komputerów czy smartfonów wyświetlane są zazwyczaj w trybie RGB, który odpowiada za barwy generowane przez światło. Natomiast przygotowując grafikę do druku, warto przełączyć jej tryb na CMYK, bo właśnie ten model kolorów jest standardem w poligrafii i lepiej oddaje to, jak farby będą się mieszać na papierze. Na przedstawionym obrazie widać wyraźnie, że użytkownik w menu programu graficznego wybiera właśnie CMYK – to jest typowe działanie przed wysłaniem projektu do drukarni. Moim zdaniem warto znać podstawowe różnice między trybami i pamiętać, że konwersja z RGB do CMYK może spowodować drobne zmiany w wyglądzie niektórych kolorów. Praktyczna rada: zawsze dobrze jest sprawdzić efekt tej zmiany przed finalnym zapisaniem pliku do druku, bo nie wszystkie intensywne kolory z RGB będą równie żywe w CMYKu. Pozwala to uniknąć nieporozumień, a jednocześnie wpasowuje się w dobre praktyki branżowe – większość profesjonalnych grafików pracuje właśnie w ten sposób, mając na uwadze końcowe przeznaczenie obrazu.

Pytanie 11

Który z kolorów w graficznym projektowaniu jest najbardziej energiczny i najbardziej przyciąga uwagę widza?

A. Zielony

B. Pomarańczowy

C. Brązowy

D. Żółty

Zielony, brązowy i żółty kolory, mimo że mają swoje unikalne właściwości, nie są tak dynamiczne jak pomarańczowy. Zielony często kojarzy się z naturą, spokojem i równowagą, co sprawia, że może być mniej zauważalny w kontekście marketingowym, gdzie kluczowe jest przyciąganie uwagi. W praktyce, zielony jest często wykorzystywany w projektach związanych z ekologią lub zdrowiem, jednak jego stonowana natura sprawia, że nie wywołuje takiej energii jak pomarańczowy. Brązowy to kolor związany z ziemią i stabilnością, co czyni go bardziej odpowiednim w kontekście reprezentacji tradycji lub solidności, a nie dynamiki. Może on działać uspokajająco, co w pewnych sytuacjach jest pozytywne, jednak nie przyciąga uwagi w sposób, w jaki robi to pomarańczowy. Żółty jest bardziej jasny i radosny, jednak nie ma tej samej intensywności co pomarańczowy. Może być użyty do zwrócenia uwagi, lecz jego nadmiar może prowadzić do zmęczenia wzroku i rozproszenia uwagi. W projektowaniu graficznym kluczowe jest zrozumienie, jak kolory oddziałują na psychologię odbiorców i jak ich zastosowanie może wpływać na komunikację wizualną. Stosując kolory, warto zwrócić uwagę na ich konotacje kulturowe oraz kontekst, w jakim są prezentowane, aby skuteczniej przyciągać uwagę i przekazywać zamierzony przekaz.

Pytanie 12

W procesie przygotowywania do druku dwustronnej ulotki w kolorystyce CMYK, w nakładzie 10 000 egzemplarzy należy utworzyć plik

A. PSD i naświetlić 8 płyt.

B. PDF i naświetlić 5 płyt.

C. PDF i naświetlić 8 płyt.

D. PSD i naświetlić 2 płyty.

Poprawna odpowiedź wynika bezpośrednio z tego, jak działa technologia druku offsetowego i jakie pliki są akceptowane w profesjonalnych drukarniach. Do przygotowania ulotki dwustronnej w kolorystyce CMYK najczęściej tworzy się finalny plik w formacie PDF, ponieważ jest to branżowy standard – zapewnia spójność kolorów, osadza fonty i gwarantuje, że układ graficzny nie rozjedzie się przy przenoszeniu na inne komputery. PDFx-1a lub PDFx-4, to takie typy, które drukarnie bardzo często polecają. Pliki PSD (czyli natywne pliki Photoshopa) nie są akceptowane, bo nie zapewniają bezpiecznego transferu danych – mogą się rozjechać warstwy, kolory i fonty. Druga sprawa – liczba płyt. Każda strona (awers i rewers) to cztery płyty: Cyan, Magenta, Yellow i Black (czyli CMYK). Dwustronnie drukowana ulotka to 2 strony, razy 4 płyty – daje razem 8 płyt offsetowych. Tak po prostu działa druk w pełnym kolorze. W praktyce zamawiając taki nakład (10 000 egzemplarzy), nikt nie robi tego na jednej stronie, bo wtedy niepotrzebnie traci się czas i papier. Te 8 płyt się naświetla, potem zakłada na maszynę i lecimy! Moim zdaniem, nawet jak ktoś drukuje tylko kilka tysięcy ulotek, to zawsze robi się to według tych samych zasad. Dobrze znać ten proces, bo pozwala uniknąć nieporozumień z drukarnią – a uwierz mi, bardzo często ludzie zlecają pliki w dziwnych formatach i potem są problemy. Warto wiedzieć, że PDF to podstawa, a płyty offsetowe powstają dla każdej separacji kolorystycznej osobno.

Pytanie 13

Jakie formaty są najczęściej wykorzystywanymi formatami e-booków?

A. RTF, BAT

B. JPG, MPEG

C. HTML, XLS

D. EPUB, MOBI

EPUB i MOBI to dwa najpopularniejsze formaty e-booków, które są szeroko stosowane w branży wydawniczej. Format EPUB (Electronic Publication) jest standardem międzynarodowym, który pozwala na tworzenie e-booków o elastycznym układzie, dostosowującym się do różnych rozmiarów ekranów i urządzeń. EPUB obsługuje multimedia, interaktywność oraz różne style, co czyni go idealnym do publikacji literatury, podręczników i materiałów edukacyjnych. MOBI, stworzony przez firmę Amazon, jest formatem zaprojektowanym głównie dla czytników Kindle. Oferuje podobne możliwości jak EPUB, jednak jest bardziej zoptymalizowany pod kątem ekosystemu Amazon, co sprawia, że jest preferowany przez użytkowników tych urządzeń. Warto zaznaczyć, że oba formaty wspierają metadane, co pozwala na lepsze zarządzanie zbiorami publikacji oraz ich wyszukiwanie. Używanie tych standardów jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi i umożliwia dotarcie do szerszej grupy odbiorców.

Pytanie 14

Wskaż najodpowiedniejsze materiały do druku dwustronnej, kolorowej ulotki reklamowej?

A. Tektura introligatorska o gramaturze 1200 g/m2

B. Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135-170 g/m2

C. Papier offsetowy o gramaturze 70 g/m2

D. Karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300-315 g/m2

Wybór nieodpowiedniego podłoża do druku ulotek reklamowych może znacznie wpłynąć na ich efektywność oraz postrzeganą jakość. Karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300-315 g/m2, mimo że jest to materiał o dużej gramaturze, nie jest najlepszym wyborem do druku dwustronnego. Jednostronne powlekanie oznacza, że tylko jedna strona papieru jest pokryta warstwą, co skutkuje gorszym odwzorowaniem kolorów na stronie niepowlekanej. Tektura introligatorska o gramaturze 1200 g/m2, chociaż bardzo mocna, jest zbyt ciężka i sztywna do ulotek, co sprawia, że nie są one praktyczne w dystrybucji, a ich wizualna atrakcyjność może zostać ograniczona. Papier offsetowy o gramaturze 70 g/m2 jest zdecydowanie zbyt cienki do zastosowań reklamowych, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej sztywności ani jakości druku, co może negatywnie wpłynąć na odbiór materiału przez potencjalnych klientów. W marketingu wizualnym ważne jest, aby materiały reklamowe były nie tylko estetyczne, ale także funkcjonalne. Dlatego kluczowe jest wybieranie podłoży, które wspierają wysoki standard druku i zapewniają skuteczną komunikację wizualną. Zrozumienie właściwości różnych typów papierów oraz ich wpływu na finalny produkt jest niezbędne do osiągnięcia sukcesu w dziedzinie druku reklamowego.

Pytanie 15

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do oprawy 2 000 zeszytów w formacie A5 (z użyciem 2 zszywek na każdy zeszyt), jeśli długość zszywki wynosi 16 mm?

A. 64 m

B. 32 m

C. 8 m

D. 16 m

Aby obliczyć długość drutu introligatorskiego potrzebnego do oprawy 2000 zeszytów formatu A5, bierzemy pod uwagę liczbę zszywek oraz długość pojedynczej zszywki. Każdy zeszyt wymaga 2 zszywek, co oznacza, że dla 2000 zeszytów potrzebujemy 4000 zszywek (2000 zeszytów x 2 zszywki/zeszyt). Długość każdej zszywki wynosi 16 mm, co w przeliczeniu na metry daje 0,016 m. Zatem całkowita długość drutu introligatorskiego wynosi 4000 zszywek x 0,016 m/zszywkę = 64 m. Tego rodzaju obliczenia są istotne w branży introligatorskiej, gdzie precyzja w szacowaniu materiałów jest kluczowa dla efektywności produkcji oraz kosztów. Zastosowanie powyższej metodologii zapewnia, że do każdej partii książek czy zeszytów starczy odpowiednia ilość materiałów, co przekłada się na oszczędności oraz optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 16

Grafiki wektorowej nie można stworzyć w aplikacji

A. Illustrator

B. PostScript

C. Inkscape

D. Corel Draw

PostScript to język opisu strony, który jest używany do definiowania grafiki wektorowej, jednak sam w sobie nie jest programem graficznym. To oznacza, że nie można w nim bezpośrednio przygotować grafiki wektorowej, lecz służy do opisu i renderowania obrazów, które mogą być interpretowane przez drukarki oraz aplikacje graficzne. Przykładowo, dokumenty zapisane w formacie PostScript mogą być używane w profesjonalnym druku, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe. Zastosowanie PostScript w workflow druku pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości wydruków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej. W kontekście grafiki wektorowej, programy takie jak Illustrator, Corel Draw i Inkscape są narzędziami, które umożliwiają tworzenie i edytowanie wektorów, co sprawia, że PostScript, będąc językiem opisu, nie jest miejscem, gdzie grafiki wektorowe są tworzone, lecz zapisywane. Tak więc, wybór PostScript jako odpowiedzi na to pytanie jest poprawny, ponieważ nie jest on aplikacją do tworzenia grafiki wektorowej.

Pytanie 17

Proces technologiczny wykonania, przedstawionych na zdjęciu 50 wkładek do zaproszeń, obejmuje drukowanie cyfrowe oraz

A. nagniatanie.

B. krojenie.

C. nadkrawanie.

D. perforowanie.

Wybór opcji 'krojenie' jako odpowiedzi jest poprawny, ponieważ jest to kluczowy proces w technologii wykonywania wkładek do zaproszeń. Po zakończeniu etapu drukowania cyfrowego, krojenie pozwala na uzyskanie pożądanych wymiarów i kształtów wkładek, co jest istotne dla estetyki i funkcjonalności produktu końcowego. W branży poligraficznej krojenie odbywa się zazwyczaj na precyzyjnych maszynach tnących, które zapewniają doskonałą jakość cięcia, co jest niezbędne do zachowania spójności wymiarów w dużych seriach produkcyjnych. Dobrym przykładem zastosowania krojenia jest produkcja zaproszeń ślubnych, gdzie precyzyjne krawędzie są kluczowe dla ich eleganckiego wyglądu. Standardy jakości w druku, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie precyzyjnego krojenia jako elementu ostatecznej weryfikacji jakości produktu. Poprawne krojenie wpływa również na późniejsze etapy produkcji, takie jak pakowanie czy finalne składanie wkładek.

Pytanie 18

Jaką ilość papieru trzeba zamówić, aby uzyskać 2 000 arkuszy w formacie RA1 (860 x 610 mm) o gramaturze 120 g/m²?

A. 126 kg

B. 64 kg

C. 32 kg

D. 252 kg

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich wynikają z podstawowych błędów w obliczeniach powierzchni oraz masy papieru. Niekiedy, niezrozumienie pojęcia gramatury prowadzi do mylnych wniosków. Gramatura, definiująca masę papieru na jednostkę powierzchni, jest kluczowym parametrem w branży papierniczej. Odpowiedzi takie jak 32 kg czy 64 kg mogły pojawić się w wyniku pomyłki przy obliczaniu całkowitej masy papieru lub niewłaściwego przeliczenia powierzchni arkuszy. Również, niektórzy mogą błędnie zakładać, że gramatura papieru nie ma dużego wpływu na całkowitą masę zamówienia, co jest dalekie od prawdy. Nieprawidłowe podejście do obliczeń, takie jak zaniżanie powierzchni arkuszy lub nieodpowiednie łączenie wymiarów, prowadzi do takich nieścisłości. Aby uniknąć takich błędów, zaleca się stosowanie konsekwentnych wzorów i dokładnych jednostek miary. Warto również wprowadzać weryfikację obliczeń, co pozwoli na eliminację nieprawidłowości i optymalizację procesu zamawiania papieru przy zachowaniu wysokiej jakości i efektywności produkcji.

Pytanie 19

Które oprogramowanie pozwala na realizację automatycznej impozycji użytków?

A. Adobe Illustrator

B. Adobe Photoshop

C. Puzzle Flow

D. Corel Draw

Puzzle Flow to zaawansowane narzędzie do automatycznej impozycji, które jest szeroko stosowane w branży poligraficznej. Umożliwia ono efektywne przygotowanie materiałów do druku poprzez automatyczne rozmieszczanie i układanie elementów na arkuszu, co znacząco zwiększa wydajność procesu produkcji. Użycie Puzzle Flow pozwala na redukcję marnotrawstwa materiałów i czasu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie optymalizacji procesów produkcyjnych. Przykładowo, w przypadku druku etykiet, narzędzie to umożliwia precyzyjne rozplanowanie jednostek na arkuszu, minimalizując odstępy pomiędzy nimi oraz dostosowując rozmiar i orientację. Takie podejście jest kluczowe w branży, gdzie marginesy zysku są często niewielkie, a każdy element procesu produkcji ma wpływ na finalny koszt produktu. Dodatkowo, dzięki integracji z innymi systemami zarządzania produkcją, Puzzle Flow pozwala na pełną automatyzację impozycji, co poprawia koordynację i komunikację w zespole. W kontekście norm jakościowych, korzystanie z takiego oprogramowania przyczynia się do spełnienia wymagań dotyczących efektywności oraz dokładności w procesie druku.

Pytanie 20

Którą operację obróbki bitmapy przedstawia ilustracja?

A. Nakładanie gradientu.

B. Przycinanie obrazu.

C. Wypaczanie kształtów.

D. Korektę kolorystyczną.

Korekta kolorystyczna to jedna z kluczowych operacji w obróbce bitmapy, która pozwala na uzyskanie bardziej dynamicznych i estetycznych efektów w obrazach. Zastosowanie narzędzi takich jak krzywe tonalne umożliwia precyzyjny wpływ na jasność oraz kontrast poszczególnych kanałów kolorów. W kontekście aplikacji graficznych, takich jak Adobe Photoshop, wykorzystanie krzywych pozwala na znacznie bardziej zaawansowaną kontrolę nad kolorystyką niż tradycyjne suwakowe korekty. Umożliwia to artystom i grafików dostosowanie kolorów do specyficznego stylu lub atmosfery, co jest niezwykle istotne w procesie tworzenia wizualnych narracji. Przykładowo, w pracy nad zdjęciami portretowymi, manipulacja krzywymi pozwala na subtelne poprawki cery modela, co może całkowicie odmienić odbiór zdjęcia. W branży fotograficznej oraz graficznej, korekta kolorystyczna zgodnie z dobrymi praktykami zapewnia nie tylko estetyczny efekt, ale także spójność kolorystyczną w całym projekcie.

Pytanie 21

Oznaczenie pokazane na ilustracji, które zamieszczone jest na opakowaniu substancji chemicznej stosowanej podczas drukowania cyfrowego przestrzega o pracy z substancją

A. rakotwórczą.

B. żrącą dla metali.

C. drażniącą oczy.

D. łatwopalną.

Odpowiedź "łatwopalną" jest jak najbardziej na miejscu, bo oznaczenie GHS02 rzeczywiście mówi o substancjach, które łatwo się zapalają. To ważne, żeby pamiętać, że w druku cyfrowym używamy różnych chemikaliów, a niektóre z nich, jak rozpuszczalniki czy atramenty, mogą być naprawdę łatwopalne. Dlatego warto przestrzegać zasad bezpieczeństwa, żeby nie doszło do jakichś niebezpiecznych sytuacji. Jeżeli masz takie materiały, powinieneś je trzymać w dobrze wentylowanych miejscach, z daleka od źródeł ciepła i ognia. Dodatkowo, warto znać przepisy związane z niebezpiecznymi substancjami, takie jak REACH czy CLP, bo to pomaga w identyfikacji zagrożeń i zapewnieniu sobie odpowiedniej ochrony. Więcej informacji o tym, jak klasyfikować chemikalia oraz co powinno się wiedzieć o ich oznakowaniu, można znaleźć w dokumentach od producentów lub w materiałach szkoleniowych na temat bezpieczeństwa w pracy z chemią.

Pytanie 22

Jakie podłoże należy zastosować do cyfrowego druku dwustronnych, wielobarwnych wizytówek firmowych?

A. karton satynowany o gramaturze 350 g/m2

B. papier fotograficzny o gramaturze 150 g/m2

C. papier samoprzylepny o gramaturze 120 g/m2

D. tektura jednostronna o gramaturze 1200 g/m2

Karton satynowany o gramaturze 350 g/m2 to super opcja na wizytówki. Dzięki wysokiej jakości tego kartonu, kolory wyglądają naprawdę świetnie, a detale są wyraźne. Gramatura 350 g/m2 sprawia, że wizytówki są sztywne, co jest ważne, bo nie mogą się wyginać ani psuć. Do tego, gładka powierzchnia kartonu daje eleganckie wykończenie. W branży druku cyfrowego używanie materiałów o odpowiedniej gramaturze i fakturze to najlepsza praktyka, co wpłynie pozytywnie na to, jak ludzie postrzegają Twoje wizytówki. W dodatku, klienci lepiej reagują na wizytówki z kartonu satynowanego, co może pozytywnie wpłynąć na ich wrażenia o firmie. Warto też pamiętać, że ten typ kartonu jest często używany w druku offsetowym, więc dobrze się sprawdza w różnych sytuacjach.

Pytanie 23

Jak długo potrwa oraz ile będzie kosztować wykonanie 5 banerów o wymiarach 6 x 15 m, jeśli ploter drukuje z prędkością 30 m²/h, a cena druku 1 m² wynosi 12 zł?

A. 15 h, 5 400 zł

B. 3 h, 5 400 zł

C. 3 h, 1 080 zł

D. 15 h, 1 080 zł

Rozważając błędne odpowiedzi, można zauważyć, że nieprawidłowe obliczenia dotyczą zarówno czasu, jak i kosztów. W przypadku wskazania 3 godzin na zrealizowanie wydruku, może to wynikać z nieprawidłowego pomnożenia powierzchni banerów lub pomylenia jednostek. Przyzwyczajenie do błędnych koncepcji może wprowadzać w błąd, szczególnie gdy nie uwzględnia się całkowitej powierzchni, jaka jest potrzebna do wydruku. Kolejnym typowym błędem jest niewłaściwe oszacowanie kosztu na podstawie niepoprawnych danych o cenie za metr kwadratowy lub całkowitym metrze kwadratowym. Użytkownicy mogą mylić jednostki, co prowadzi do zaniżonych lub zawyżonych kosztów. Niezrozumienie, że koszt zależy nie tylko od ceny jednostkowej, ale i od wymiarów i ilości wydruków, może prowadzić do niepoprawnych wniosków. Warto również zwrócić uwagę na praktyki w branży, które wymagają szczegółowego przeliczenia wszystkich parametrów przed przystąpieniem do realizacji zlecenia. Używanie szablonów obliczeniowych oraz sprawdzanie wprowadzenia danych przez zespół produkcyjny jest kluczowe dla unikania takich pomyłek.

Pytanie 24

Podczas tworzenia tekstu w postaci dialogu, co należy umieścić na początku wiersza?

A. wielokropek

B. dywiz

C. pauzę

D. wykrzyknik

Wybór odpowiedzi, które wskazują na wykrzyknik, dywiz lub wielokropek, pokazuje nieporozumienie w zakresie zasad typograficznych związanych z dialogiem. Wykrzyknik jest używany w kontekście emocjonalnych wypowiedzi, ale nie jest odpowiedni jako separator wypowiedzi. Jego użycie w rozpoczęciu nowej linijki może prowadzić do mylnych interpretacji i zniekształcenia zamysłu autora. Dywiz, będący znakiem interpunkcyjnym, nie pełni roli separatora dialogów, a jego zastosowanie w tym kontekście może wprowadzać chaos w strukturze tekstu. Z kolei wielokropek, będący znakiem wskazującym na niedopowiedzenie lub zawahanie, również nie nadaje się do wyodrębnienia wypowiedzi w dialogu. Stosowanie tych znaków w miejscu pauzy może skutkować nieczytelnością i utrudnieniem w odbiorze treści. W literaturze, zgodnie z zasadami interpunkcji, należy unikać wprowadzania niejasności, a stosowanie pauzy jako separatora jest kluczowe dla zachowania klarowności i przejrzystości dialogu. Prawidłowe formatowanie jest niezbędne, aby zapewnić odbiorcy zrozumienie intencji autora oraz płynność narracji.

Pytanie 25

Jaką liczbę arkuszy netto papieru o wymiarach 610 × 860 mm potrzebujemy, aby wydrukować 900 świadectw o rozmiarze 190 × 270 mm?

A. 150 arkuszy

B. 100 arkuszy

C. 120 arkuszy

D. 90 arkuszy

Wybór niewłaściwej liczby arkuszy może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia, jak oblicza się potrzebną ilość papieru do druku. Niektórzy mogą przyjąć, że wystarczy podzielić liczbę świadectw przez liczbę świadectw, które można umieścić na arkuszu, nie uwzględniając przy tym wymogów związanych z formatowaniem, marginesami oraz stratami w wyniku cięcia. Na przykład, wybierając 120 lub 150 arkuszy, można popełnić błąd w oszacowaniu liczby świadectw, które można zmieścić na arkuszu, lub nie uwzględnić wpływu marginesów, które są niezbędne do prawidłowego druku. Wytłumaczenie błędnych odpowiedzi, takich jak 90 arkuszy, może wynikać z niskiej oceny wymagań dotyczących zapasowych arkuszy, co prowadzi do niepełnych obliczeń. Przemysł drukarski stosuje standardy, które nakładają obowiązek uwzględnienia strat materiałowych, co oznacza, że zawsze powinniśmy zaokrąglić liczbę arkuszy w górę oraz uwzględnić dodatkowe arkusze na ewentualne błędy. To pokazuje, jak istotne jest zrozumienie całego procesu produkcyjnego oraz zastosowanie odpowiednich praktyk w zakresie kalkulacji. Właściwe podejście do obliczeń i uwzględnianie możliwych strat to kluczowe elementy w skutecznym zarządzaniu procesem druku.

Pytanie 26

Na drugiej stronie dwójki tytułowej w publikacji zwartej obecna jest

A. strona redakcyjna

B. karta przytytułowa

C. karta tytułowa

D. spis treści

W odpowiedziach wskazujących na spis treści, kartę tytułową i kartę przytytułową, pojawiają się typowe nieporozumienia związane z strukturą publikacji. Spis treści, umieszczony zazwyczaj na początku książki, stanowi zestawienie rozdziałów i sekcji, co jest przydatne, ale nie ma związku z tytułową dwójką. Karta tytułowa, będąca pierwszą stroną książki, zawiera tytuł, autorów oraz wydawnictwo, ale nie znajduje się na drugiej stronie dwójki tytułowej. Karta przytytułowa, z kolei, jest stosunkowo rzadkim elementem, który w praktyce jest używany do dodatkowego przedstawienia tytułu, często w formie alternatywnej lub w kontekście wydania specjalnego. Koncepcje te są mylone z funkcją strony redakcyjnej, co prowadzi do błędnego zrozumienia struktury książki. W literaturze fachowej zachowanie właściwej kolejności oraz zrozumienie poszczególnych elementów jest kluczowe dla prawidłowego odnalezienia informacji i ich weryfikacji. Dlatego znajomość standardów edytorskich oraz struktury publikacji jest niezbędna dla każdego, kto pracuje w branży wydawniczej lub akademickiej, aby uniknąć nieporozumień i błędów w zarządzaniu informacją.

Pytanie 27

Którą operację reprodukcji obrazu ilustruje zrzut ekranowy?

A. Wyostrzanie bitmapy.

B. Kadrowanie bitmapy.

C. Skalowanie bitmapy.

D. Wektoryzowanie bitmapy.

Odpowiedź 'Skalowanie bitmapy' jest prawidłowa, ponieważ zrzut ekranu przedstawia okno dialogowe związane z regulacją rozmiaru obrazu. Skalowanie bitmapy to proces, w którym zmienia się rozmiar obrazu, jednocześnie zachowując jego proporcje. W praktyce znaczenie tego procesu jest kluczowe w wielu dziedzinach, takich jak grafika komputerowa, projektowanie stron internetowych oraz produkcja multimedialna. W przypadku, gdy obraz jest zbyt duży do wyświetlenia lub zbyt mały do wydruku, jego skalowanie pozwala na dostosowanie wymiarów, co jest niezbędne, aby uzyskać pożądany efekt wizualny lub techniczny. Dobrą praktyką w skalowaniu obrazów jest wykorzystanie opcji próbkowania, co zapewnia lepszą jakość po zmianie rozmiaru. Techniki te są zgodne z zaleceniami standardów branżowych, takich jak Adobe Photoshop, które oferują różnorodne narzędzia do precyzyjnego skalowania, a także zachowania jakości obrazu. Zrozumienie procesu skalowania jest fundamentalne dla każdej osoby pracującej w branży kreatywnej.

Pytanie 28

Aby zapewnić dokładne odwzorowanie kolorów w procesach prepress i press, należy wdrożyć system

A. RGB

B. CMY

C. ICC

D. CMS

Odpowiedzi ICC, RGB i CMY, mimo że związane z kolorami, nie są odpowiednie w kontekście pozwalającym na wierne odwzorowanie kolorystyczne w procesie prepress i press. ICC (International Color Consortium) to organizacja, która zajmuje się tworzeniem standardów zarządzania kolorem, ale sama w sobie nie jest systemem zarządzania kolorem. Bez odpowiedniego systemu, jak CMS, profile ICC nie są wykorzystywane w praktyce, co prowadzi do nieprawidłowego odwzorowania kolorów. RGB to model kolorów przeznaczony głównie do zastosowań na ekranach, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. Używanie RGB w kontekście druku jest nieodpowiednie, ponieważ procesy drukarskie bazują na modelu CMYK, który bardziej odpowiada fizycznemu drukowaniu kolorów na papierze. CMY, chociaż również jest modelem kolorów, nie uwzględnia wartości czerni, co czyni go niekompletnym dla procesów drukarskich. Ponadto, zastosowanie CMS zapewnia konwersję pomiędzy tymi modelami, co z kolei minimalizuje błędy wynikające z różnic w reprodukcji kolorów. Wybór niewłaściwego podejścia do zarządzania kolorem może prowadzić do znacznych niezgodności między tym, co widzimy na monitorze, a tym, co otrzymujemy na wydruku, co w branży graficznej jest nieakceptowalne.

Pytanie 29

Aby uniknąć problemów z brakiem fontów użytych w projekcie graficznym do naświetlania form drukowych, należy przekształcić tekst na

A. bitmapy

B. krzywe

C. gify

D. glify

Odpowiedź 'krzywe' jest prawidłowa, gdyż konwersja tekstu na krzywe (czyli na ścieżki wektorowe) jest standardową praktyką w projektowaniu graficznym, szczególnie w kontekście przygotowania materiałów do druku. Główną zaletą tej metody jest to, że niezależnie od tego, czy dany font jest zainstalowany na komputerze, tekst zostaje przekształcony w obiekty wektorowe, co pozwala na zachowanie jego wyglądu i kształtu. W przypadku braku fontu w systemie, aplikacja graficzna nie będzie miała problemu z wyświetleniem tekstu. Ponadto, konwersja tekstu na krzywe pozwala na dalsze manipulacje, takie jak edytowanie kształtu liter czy dodawanie efektów graficznych. Wiele programów graficznych, takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, oferuje opcję konwersji tekstu na krzywe, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Przykładem zastosowania może być projektowanie ulotek, gdzie pewność, że każdy element tekstowy będzie wyglądał dokładnie tak, jak zamierzono, jest kluczowa dla zachowania spójności wizualnej.

Pytanie 30

Jaką czynność należy wykonać podczas tworzenia tekstu, aby dostosować odstępy pomiędzy wybranymi parami znaków, np.: V A?

A. Kerning

B. Leading

C. Tracking

D. Trapping

Kerning to proces regulacji odległości pomiędzy konkretnymi parami znaków, co jest niezwykle istotne w typografii, aby uzyskać estetyczny i czytelny wygląd tekstu. Przykładem zastosowania kerningu jest sytuacja, gdy tworzymy nagłówki lub logo, gdzie pary znaków takie jak 'V A' mogą wyglądać nieproporcjonalnie, jeśli nie zostaną odpowiednio dostosowane. Zbyt duża odległość może sprawić, że tekst będzie wyglądał na rozproszony, natomiast zbyt mała odległość może prowadzić do zlewania się liter. W profesjonalnym projektowaniu graficznym standardem jest używanie narzędzi do kerningu w programach takich jak Adobe InDesign czy Illustrator, które pozwalają na precyzyjne dostosowanie odległości w zależności od zastosowanego kroju pisma. Dobrze skonfigurowany kerning przyczynia się do lepszej czytelności i estetyki projektu, co jest kluczowe w komunikacji wizualnej.

Pytanie 31

Ulotka, która została symetrycznie podzielona na dwie równe części, ma wymiary netto 100 x 210 mm. Jakie będą wymiary brutto rozłożonej ulotki, jeżeli spady wynoszą 3 mm?

A. 206 x 216 mm

B. 106 x 210 mm

C. 106 x 216 mm

D. 206 x 210 mm

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia procesu obliczania formatu brutto w druku. Przy analizie błędnych odpowiedzi można zauważyć typowe pomyłki związane z pomijaniem spadów lub błędnym dodawaniem ich do wymiarów netto. W przypadku odpowiedzi, które podają szerokości 106 mm, nie uwzględniono pełnych spadów, co prowadzi do błędów w wymiarach. Inna nieprawidłowa odpowiedź z wymiarem 210 mm na długość również ignoruje spady, które powinny zostać dodane do wymiaru netto. W odpowiedziach tych brakuje także zrozumienia, że w przypadku złożonej ulotki format netto jest połową formatu brutto. Warto zaznaczyć, że w poligrafii spady mają kluczowe znaczenie dla estetyki gotowego produktu; nawet niewielkie błędy w ich uwzględnieniu mogą wpływać na jakość druku. W związku z tym, aby uniknąć takich nieporozumień, projektanci powinni zawsze dokładnie sprawdzać wymiary oraz upewnić się, że wszelkie istotne elementy projektu są odpowiednio oddalone od krawędzi, co potwierdza znaczenie staranności w etapach przygotowania do druku.

Pytanie 32

Jakie są wymiary obwoluty dla książki formatu A5 z grzbietem o szerokości 30 mm, jeżeli obwoluta ma skrzydełka o szerokości 35 mm i nie zawiera spadów drukarskich?

A. 148 x 210 mm

B. 248 x 297 mm

C. 402 x 216 mm

D. 396 x 210 mm

Wybór niewłaściwych wymiarów obwoluty może wynikać z kilku powszechnych błędów myślowych. Na przykład, odpowiedzi takie jak 402 x 216 mm czy 248 x 297 mm nie uwzględniają rzeczywistych wymagań formatu A5 oraz specyfikacji dotyczących szerokości grzbietu. Format A5 to standardowe wymiary 148 x 210 mm, co oznacza, że wymiary obwoluty powinny być odpowiednio dostosowane do formatu książki oraz dodatkowych elementów, takich jak szerokości skrzydełek i grzbietu. W przypadku 402 mm, wynik może sugerować błędne dodanie zbyt dużej ilości zewnętrznych wymiarów, co prowadzi do znacznego przekroczenia rzeczywistych wymiarów książki. Podobnie, 248 x 297 mm to wymiary formatu A4 i wyraźnie nie pasują do formatu A5, co jest kolejnym przykładem pomyłki związanej z pomieszaniem różnych standardów. Ostatecznie, wiele osób może mieć trudności z precyzyjnym zrozumieniem, jak szerokości skrzydełek i grzbietu wpływają na całkowite wymiary obwoluty, co jest kluczowe dla właściwego przygotowania materiałów do druku. W praktyce, brak uwzględnienia tych wymiarów może prowadzić do poważnych problemów podczas produkcji, takich jak niewłaściwe dopasowanie obwoluty do książki, co w rezultacie wpływa na jej estetykę oraz funkcjonalność. Dostosowanie wymiarów obwoluty do konkretnych wymagań drukarskich jest podstawową umiejętnością, którą każdy projektant powinien opanować, by skutecznie realizować zlecenia związane z produkcją materiałów drukowanych.

Pytanie 33

Żywa pagina to informacja umieszczona

A. na stronach z wolnymi miejscami.

B. w pojedynczym wierszu na górze strony.

C. na spuszczonych kolumnach.

D. na tytułach czterech i dwóch.

W kontekście umieszczania żywej paginy, błędne odpowiedzi sugerują nieodpowiednie lokalizacje informacji, co może prowadzić do dezorientacji czytelników. Umieszczenie żywej paginy na czwórkach i dwójkach tytułowych nie jest powszechnie stosowaną praktyką, ponieważ te miejsca są zazwyczaj zajęte przez inne kluczowe elementy, takie jak spis treści, tytuł czy informacje o autorze. Podobnie, umieszczanie informacji na kolumnach spuszczonych nieefektywnie wykorzystuje przestrzeń, ograniczając widoczność i dostępność żywej paginy dla czytelnika. Warto również zauważyć, że strony wakatowe, które zazwyczaj zawierają puste lub nieużywane miejsce, nie są odpowiednie do umieszczania istotnych informacji, gdyż ich funkcja polega na oddzielaniu treści oraz dawanie przestrzeni wizualnej. Ostatecznie, umieszczanie informacji w jednym wierszu u góry strony jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ zapewnia optymalne wykorzystanie przestrzeni oraz zwiększa szansę na zauważenie kluczowych informacji przez odbiorcę. Zrozumienie tych praktyk i standardów w publikacji jest kluczowe dla efektywnego przekazywania treści i zapewnienia ich dostępności dla użytkowników.

Pytanie 34

Podaj format plakatu, którego wymiary wynoszą 707 × 1000 mm?

A. A2

B. B1

C. B2

D. A1

Wybór odpowiedzi A1, A2 lub B2 jest błędny, gdyż te formaty nie odpowiadają wymiarom 707 × 1000 mm. Format A1 ma wymiary 594 × 841 mm. Jest to znacznie mniejszy format, który jest często wykorzystywany w biurach do prezentacji oraz w szkolnictwie do projektów. Z kolei A2, który ma wymiary 420 × 594 mm, jest jeszcze mniejszym formatem, co czyni go adekwatnym do bardziej kameralnych zastosowań, takich jak ulotki czy małe plakaty. Format B2, z kolei, ma wymiary 500 × 707 mm, co również nie odpowiada podanym wymiarom. Wybierając niewłaściwe formaty, można wprowadzić zamieszanie w procesie projektowania, co może prowadzić do niezgodności w druku i problemów z prezentacją graficzną. W praktyce, zrozumienie różnic między formatami A i B jest kluczowe dla efektywnego planowania projektów graficznych. Często zdarza się, że nowi projektanci nie zwracają uwagi na standardy, co prowadzi do tworzenia materiałów, które są niepraktyczne w użyciu. Aby uniknąć tego typu błędów, warto zapoznać się z podstawowymi wymiarami i ich zastosowaniem w branży. Rekomenduje się również korzystanie z narzędzi do projektowania, które automatycznie dostosowują wymiary do odpowiednich formatów, co znacząco ułatwia pracę i ogranicza ryzyko pomyłek.

Pytanie 35

Jakiego rodzaju oprawa została wykorzystana w broszurze złożonej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem wzdłuż grzbietu?

A. Twarda

B. Kombinowana

C. Specjalna

D. Zeszytowa

Odpowiedź "zeszytowa" jest poprawna, ponieważ w przypadku broszury skompletowanej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem przez grzbiet, mamy do czynienia z jedną z najczęściej stosowanych form oprawy. Oprawa zeszytowa charakteryzuje się tym, że złożone arkusze papieru są zszywane wzdłuż grzbietu, co umożliwia łatwe otwieranie i przeglądanie stron. Tego typu oprawa jest popularna w produkcji książek, notatników oraz różnego rodzaju publikacji, takich jak broszury i katalogi, ponieważ zapewnia stabilność oraz estetyczny wygląd. Dodatkowo, oprawa zeszytowa jest stosunkowo niedroga w produkcji, co czyni ją ekonomicznym rozwiązaniem dla wydawców. Przykładem mogą być wszelkie materiały promocyjne czy edukacyjne, które wymagają dużej liczby stron, ale niekoniecznie muszą być oprawione w bardziej kosztowne formy, jak twarda oprawa. Standardy branżowe sugerują, że w przypadku materiałów, które mają być intensywnie użytkowane, oprawa zeszytowa jest odpowiednim wyborem, ponieważ umożliwia wygodne korzystanie z publikacji.

Pytanie 36

Który format należy zastosować, aby przenieść plik graficzny CDR do programów pakietu Adobe?

A. DOC

B. WAV

C. DAT

D. EPS

Przenoszenie pliku graficznego CDR – czyli formatu natywnego CorelDRAW – do programów pakietu Adobe wymaga zrozumienia, jak różne formaty radzą sobie z grafką wektorową i bitmapową. Wiele osób może błędnie zakładać, że popularny format tekstowy DOC (Microsoft Word) nada się do transferu grafiki, bo można w nim umieszczać obrazy, ale to zupełnie inna liga – DOC nie zachowuje struktur wektorowych, nie ma wsparcia dla warstw i kluczowych parametrów projektu, więc eksport pracy graficznej tą drogą oznacza utratę jakości i edytowalności. Z kolei plik DAT kojarzy się z plikami danych ogólnego przeznaczenia, wykorzystywanymi głównie do przechowywania surowych danych przez różne programy, ale kompletnie nie mają one ustalonej struktury graficznej czy kompatybilności z edytorami Adobe – często to po prostu kontener na jakieś binaria, a nie na gotową grafikę. Bywa, że ktoś z rozpędu próbuje eksportować pliki graficzne do formatu audio, jak WAV, ale to już zupełnie inny świat – WAV przechowuje dźwięk, nie dane wizualne, więc tu nawet nie chodzi o złą praktykę, tylko o całkowite nieporozumienie związane z przeznaczeniem plików. Moim zdaniem wciąż bardzo często spotyka się mylenie formatów plików – przyzwyczajenia z pracy biurowej, gdzie dominuje Word czy Excel, powodują że wybiera się nieodpowiednie formaty do grafiki profesjonalnej. Branżowe standardy jednoznacznie wskazują na formaty takie jak EPS czy PDF, bo tylko one gwarantują zachowanie jakości, skalowalności i kompatybilności. Dobrą praktyką jest więc przed transferem plików graficznych zawsze sprawdzić, które formaty są faktycznie obsługiwane przez docelowe oprogramowanie i co najważniejsze – czy te formaty zachowują strukturę projektu, a nie tylko jego wygląd jako obrazek. W przypadku CDR i Adobe, tylko EPS (ewentualnie PDF) zapewniają naprawdę profesjonalny przepływ pracy. Wybór innego formatu kończy się stratą czasu i jakości.

Pytanie 37

Jaki czynnik nie ma wpływu na koszt realizacji procesu drukowania nakładu publikacji?

A. Liczba form drukarskich

B. Metoda drukowania

C. Liczba stron publikacji

D. Ilość złamów w składce

Liczba złamów w składce nie wpływa na koszt procesu drukowania nakładu publikacji, ponieważ jest to aspekt związany z układem treści w ramach projektu graficznego, a nie bezpośrednio z samym procesem drukowania. W praktyce, złamanie to podział tekstu i grafiki na odpowiednie kolumny, co ma znaczenie dla estetyki oraz funkcjonalności publikacji, ale nie generuje dodatkowych kosztów związanych z samym procesem produkcji druku. Wymagania techniczne dotyczące form drukowych, techniki drukowania oraz ilości stron publikacji są kluczowe, ponieważ wpływają na zużycie materiałów, czas produkcji oraz urządzenia wykorzystywane w procesie drukowania. Na przykład, wybór technologii druku cyfrowego w porównaniu do offsetowego może znacząco zmienić koszty, zwłaszcza przy dużych nakładach. Dobrze zrozumiana konstrukcja składu publikacji oraz świadome podejście do wyboru technik drukowania przyczyniają się do efektywności kosztowej oraz optymalizacji procesu produkcji.

Pytanie 38

Na koszt przeprowadzenia procesu drukowania nakładu opakowań nie wpływa

A. metoda drukowania

B. kolorystyka towaru

C. forma wykończenia

D. gramatura materiału drukarskiego

Wybór technologii drukowania jest kluczowy dla jakości i efektywności procesu produkcji opakowań, a jego wpływ na koszty jest znaczący. Różne technologie, takie jak offset, fleksografia czy cyfrowy druk, mają odmienne wymagania dotyczące przygotowania produkcji oraz eksploatacji sprzętu. Na przykład druk offsetowy może być bardziej kosztowny w przypadku niskich nakładów, ponieważ wymaga przygotowania matryc, co podnosi koszty. Z kolei fleksografia jest bardziej efektywna przy wyższych nakładach, jednak jej zalety mogą być zdominowane przez wymagania dotyczące materiałów i farb. Kolorystyka produktu również odgrywa istotną rolę. Druk w pełnym kolorze wymaga użycia większej liczby farb, co zwiększa koszty, zarówno materiałowe, jak i robocizny, ze względu na potrzeby odpowiedniego ustawienia maszyn. Gramatura podłoża drukowego ma znaczenie w kontekście kosztów, ponieważ grubsze podłoża są zazwyczaj droższe i wymagają innego podejścia do druku, co wpływa na cenę finalnego produktu. Błędne wnioskowanie, że sposób wykończenia nie wpływa na koszt produkcji, może prowadzić do niedoszacowania wydatków na materiały dodatkowe, takie jak laminacja, tłoczenie czy uszlachetnienia, które mogą znacząco podnieść całkowity koszt realizacji zamówienia. Zrozumienie wszystkich tych aspektów jest niezbędne dla osiągnięcia efektywności kosztowej oraz optymalizacji procesów w branży produkcji opakowań.

Pytanie 39

Oklejanie widocznego na rysunku opakowania z tektury falistej przeprowadza się

A. po procesie nagniatania.

B. przed procesem wykrawania.

C. po procesie wykrawania.

D. przed procesem nagniatania.

Wybór odpowiedzi, które zakładają oklejanie opakowania po procesie wykrawania, jest oparty na błędnym założeniu, że struktura tektury po wycięciu kształtu pozostaje wystarczająco stabilna do przeprowadzenia efektywnego oklejenia. W rzeczywistości, po wykroju, krawędzie opakowania mogą być narażone na uszkodzenia, co uniemożliwia skuteczne pokrycie ich klejem. Oklejanie w tym etapie prowadzi często do nierównomiernego pokrycia, co zwiększa ryzyko pojawienia się pęcherzy, odklejeń lub nawet uszkodzeń mechanicznych podczas dalszego użytkowania. Ponadto, proces nagniatania, który sugerują niektóre odpowiedzi, jest zarezerwowany dla przygotowania tektury do formowania i nie ma nic wspólnego z etapem oklejania. Kluczowym błędem w myśleniu jest przekonanie, że można zrealizować oklejanie na już wykrojonym opakowaniu, co prowadzi do obniżenia jego jakości oraz estetyki. W przemyśle opakowaniowym istnieją ściśle określone standardy, które zalecają, aby wszystkie prace związane z oklejaniem były realizowane w odpowiednim etapie produkcji. Niezgodność z tymi wytycznymi może prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji, marnotrawstwa materiałów oraz niezadowolenia klientów z finalnych produktów.

Pytanie 40

W jednym z projektów klient wymaga, aby plik graficzny mógł być bezstratnie skalowany do różnych rozmiarów bez utraty jakości. Jakiego typu grafiki należy użyć?

A. Grafiki rastrowej

B. Grafiki wektorowej

C. Animowanego pliku GIF

D. Mapy bitowej 8-bitowej

<strong>Grafika wektorowa</strong> to jedyny rodzaj grafiki, który pozwala na swobodne skalowanie bez żadnej utraty jakości czy pikselizacji. Wynika to z jej matematycznej struktury – obrazy wektorowe są opisywane przez krzywe, linie i kształty zapisane w postaci równań matematycznych, zamiast sztywno określonych pikseli. Dzięki temu, niezależnie od tego, czy wydrukujesz taki obraz na małej wizytówce, czy na wielkim billboardzie, linie i kształty pozostaną zawsze ostre i wyraźne. W praktyce grafiki wektorowe są wykorzystywane w projektowaniu logotypów, ikon, infografik oraz wszędzie tam, gdzie wymagana jest elastyczność rozmiaru bez kompromisów w jakości. Przykładowe formaty to SVG, AI czy EPS. W branży graficznej przyjmuje się zasadę, że elementy, które mogą być powiększane lub pomniejszane, zawsze powinny być tworzone w wektorze – to znacznie ułatwia późniejszą pracę i daje swobodę w przygotowywaniu publikacji na różne media. Moim zdaniem, każdy profesjonalny grafik powinien dobrze zrozumieć różnice między grafiką rastrową a wektorową, bo to naprawdę kluczowa sprawa w codziennej pracy przy przygotowaniu materiałów do druku i do publikacji cyfrowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej