Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ochrony środowiska
Kwalifikacja: CHM.05 - Ocena stanu środowiska, planowanie i realizacja zadań w ochronie środowiska
Data rozpoczęcia: 16 grudnia 2025 15:28
Data zakończenia: 16 grudnia 2025 16:02

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na opakowaniu nadającym się do recyklingu powinien znaleźć się znak

A. B.

B. C.

C. D.

D. A.

Znak recyklingu nie jest jedynym symbolem, który można znaleźć na opakowaniach, co prowadzi do nieporozumień. Niektóre osoby mogą mylić go z innymi symbolami, takimi jak oznaczenia dotyczące biodegradowalności czy kompostowalności, które mają inne znaczenie i zastosowanie. Oznaczenie, które nie wskazuje na możliwość recyklingu, może prowadzić do błędnych decyzji dotyczących segregacji odpadów. Ponadto, istnieją produkty, które mogą być poddawane recyklingowi, ale nie zawsze są w ten sposób oznaczane. Często można spotkać się z sytuacjami, w których nieprawidłowe zrozumienie symboliki prowadzi do zaniechań w odpowiedniej segregacji, co negatywnie wpływa na procesy recyklingowe. Warto również zauważyć, że niektóre opakowania mogą zawierać więcej niż jeden symbol, co może wprowadzać w błąd. Kluczowym błędem jest brak zrozumienia, że symbol recyklingu z trójkątem ma na celu zachęcanie do odpowiedzialnego gospodarowania odpadami, a nie każdorazowe zapewnienie, że dany produkt jest w pełni recyklingowalny. Dlatego tak ważne jest, aby użytkownicy byli dobrze poinformowani na temat znaczenia różnych symboli i zasad segregacji, aby uniknąć mylnych interpretacji i wspierać działania na rzecz zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 2

Który z podanych kierunków rekultywacji nie jest uznawany za preferowany sposób końcowego zagospodarowania gleb, które uległy degradacji?

A. Wodny

B. Przemysłowy

C. Rolniczy

D. Leśny

Odpowiedź 'przemysłowy' jest prawidłowa, ponieważ rekultywacja gleb ma na celu przywrócenie ich funkcji ekologicznych oraz użyteczności dla społeczeństwa. Przemysłowy sposób zagospodarowania zdegradowanych gleb nie jest preferowany, ponieważ wiąże się z intensywnym użytkowaniem terenów, co może prowadzić do dalszej degradacji środowiska. Zamiast tego, preferowane kierunki to leśny czy wodny, które sprzyjają bioróżnorodności oraz poprawiają stan ekosystemów. Przykładem pozytywnej rekultywacji gleb leśnych może być sadzenie drzew na terenach nieużytkowanych, co nie tylko zwiększa powierzchnię lasów, ale również poprawia jakość gleby poprzez wzbogacenie jej w organiczne substancje. Standardy dotyczące rekultywacji, takie jak te określone przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), podkreślają znaczenie zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska w procesach rekultywacyjnych, co czyni ich realizację kluczową dla przyszłych pokoleń.

Pytanie 3

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż kod rodzaju odpadu przypisany do zużytej kanapy.

Kod	Grupy, podgrupy i rodzaje odpadów¹⁾
20	Odpady komunalne łącznie z frakcjami gromadzonymi selektywnie
20 01	Odpady komunalne segregowane i gromadzone selektywnie (z wyłączeniem 15 01)
20 01 01	Papier i tektura
20 01 02	Szkło
20 01 08	Odpady kuchenne ulegające biodegradacji
20 01 39	Tworzywa sztuczne
20 01 40	Metale
20 01 11	Tekstylia
20 01 25	Oleje i tłuszcze jadalne
20 02	Odpady z ogrodów i parków (w tym z cmentarzy)
20 02 01	Odpady ulegające biodegradacji
20 02 03	Inne odpady nieulegające biodegradacji
20 03	Inne odpady komunalne
20 03 01	Niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne
20 03 07	Odpady wielkogabarytowe

A. 20 02 01

B. 20 03 07

C. 20 01 11

D. 20 01 01

Odpowiedź 20 03 07 jest poprawna, ponieważ ten kod jest przypisany do odpadów wielkogabarytowych, a zużyta kanapa dokładnie wchodzi w tę kategorię. W kontekście przepisów dotyczących gospodarki odpadami, odpady wielkogabarytowe obejmują przedmioty, które ze względu na swoje rozmiary i wagę wymagają specjalnego traktowania podczas transportu i utylizacji. Przykładem są meble, w tym kanapy, które trudno jest usunąć w standardowych pojemnikach na odpady. Właściwe klasyfikowanie odpadów jest kluczowe dla ich prawidłowego recyklingu i utylizacji. Odpady te powinny być zbierane oddzielnie i przekazywane do punktów zbiórki, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. W praktyce, poprawna identyfikacja kodów odpadów pozwala na efektywniejsze zarządzanie nimi, co przekłada się na mniejsze obciążenie dla środowiska oraz optymalizację procesów recyklingu. Pamiętaj, aby zawsze odnosić się do aktualnych przepisów prawnych oraz standardów branżowych, takich jak Dyrektywa Unii Europejskiej w sprawie odpadów, które szczegółowo określają klasyfikację i zarządzanie odpadami.

Pytanie 4

Po przeprowadzonym badaniu wody studziennej stwierdzono obecność: chlorków - 180 mg/l, jonu amonowego - 0,55 mg/l i manganu - 0,025 mg/l. Na podstawie zamieszczonej tabeli można stwierdzić, że badana woda

Lp.	Parametr	Dopuszczalne zakresy wartości	Jednostka
1	Amonowy jon	0,50	mg/l
2	Barwa	15	mg/l
3	Chlorki	250	mg/l
4	Glin	0,200	mg/l
5	Mangan	0,050	mg/l
6	Mętność	1	NTU
7	Ogólny węgiel organiczny	5,0	mg/l
8	pH	6,5-9,5
9	Przewodność	2500	μS/cm
10	Siarczany	250	mg/l
11	Smak	akceptowalny	-
12	Sód	200	mg/l
13	Utlenialność z KMnO₄	5	mg/l
14	Zapach	akceptowalny	-
15	Żelazo	0,200	mg/l

A. nie nadaje się do spożycia, zawartość jonu amonowego została przekroczona.

B. nadaje się do spożycia, zawartość wskaźników jest w górnej normie.

C. nadaje się do spożycia, zawartość wskaźników nie została przekroczona.

D. nie nadaje się do spożycia, zawartość wszystkich wskaźników została przekroczona.

Badana woda nie nadaje się do spożycia z powodu przekroczenia dopuszczalnego poziomu jonu amonowego, który wynosi 0,55 mg/l. Zgodnie z normami jakości wody pitnej, zawartość jonu amonowego powinna być ograniczona do wartości poniżej 0,5 mg/l, ponieważ jego zwiększone stężenie może prowadzić do niepożądanych skutków zdrowotnych, takich jak problemy trawienne czy uszkodzenie wątroby. Przy analizie jakości wody studziennej, kluczowe jest nie tylko przestrzeganie norm dotyczących poszczególnych zanieczyszczeń, ale również ich ogólna analiza w kontekście wpływu na zdrowie ludzi. Przykładowo, woda z wysokim stężeniem amoniaku może wskazywać na zanieczyszczenie spowodowane działalnością rolniczą lub niewłaściwym zarządzaniem ściekami. W praktyce, regularne monitorowanie jakości wody jest fundamentem zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego, dlatego zaleca się przeprowadzanie kompleksowych badań, które uwzględniają wszystkie istotne wskaźniki jakości wody.

Pytanie 5

W procesie zmiękczania wody kotłowej sygnałem, który oznacza potrzebę regeneracji kationitu sodowego, jest

A. pojawienie się na odpływie jonów wapnia i magnezu

B. wydłużenie czasu zmiękczania

C. zwiększenie temperatury na odpływie

D. wzrost poziomu wody nad złożem

Pojawienie się na odpływie jonów wapnia i magnezu jest kluczowym wskaźnikiem potrzeby regeneracji kationitu sodowego w procesie zmiękczania wody. Kationit sodowy, stosowany w systemach demineralizacji, wymienia jony sodu na jony twardości wody, takie jak wapń i magnez. Gdy złoże kationitowe jest nasycone tymi jonami, jego zdolność do zmiękczania wody maleje, co prowadzi do ich uwalniania do odpływu. Utrzymywanie jakości wody w systemach przemysłowych wymaga regularnej regeneracji złoża, aby zapobiec problemom związanym z twardością wody, które mogą prowadzić do osadzania się kamienia, co z kolei wpływa na wydajność urządzeń. Zgodnie z najlepszymi praktykami, monitorowanie i analiza jakości wody w odpływie powinny być regularnie przeprowadzane, aby zapewnić efektywność procesu oraz przedłużyć żywotność systemu. W praktyce, gdy na odpływie pojawiają się jony wapnia i magnezu, należy niezwłocznie przeprowadzić regenerację, co jest kluczowe dla utrzymania optymalnych warunków pracy urządzeń kotłowych i innych aplikacji wymagających zmiękczonej wody.

Pytanie 6

Aby zmierzyć wilgotność względną powietrza, która jest stosunkiem ciśnienia cząstkowego pary wodnej w powietrzu do prężności pary wodnej nasyconej w tej samej temperaturze, używa się

A. higrometr włosowy

B. barometr Fortina

C. termometr rtęciowy

D. pluwiograf pływakowy

Higrometr włosowy jest urządzeniem wykorzystywanym do pomiaru wilgotności względnej powietrza, a jego działanie opiera się na zasadzie zmiany długości włosa pod wpływem wilgoci. Gdy powietrze jest bardziej wilgotne, włos staje się dłuższy, co jest mierzone przez skalę. Wilgotność względna definiowana jest jako stosunek ciśnienia cząstkowego pary wodnej do prężności pary wodnej nasyconej, co sprawia, że higrometr włosowy jest idealnym narzędziem do tego pomiaru w różnych warunkach atmosferycznych. Przykłady zastosowania tego urządzenia obejmują meteorologię, gdzie monitorowanie wilgotności jest kluczowe dla prognozowania pogody, a także w przemyśle, gdzie kontrola wilgotności jest istotna dla jakości produktów, takich jak żywność czy materiały budowlane. Dobre praktyki wskazują, że regularna kalibracja higrometrów jest niezbędna dla uzyskania dokładnych pomiarów, co jest zgodne z normami ISO dotyczących pomiarów atmosferycznych.

Pytanie 7

Ekologiczną metodą, która pozwala na pozbycie się odpadów roślinnych takich jak liście, cienkie gałęzie, skoszona trawa czy zwiędłe kwiaty jest

A. kompostowanie

B. palenie

C. odzysk surowców

D. przechowywanie na wysypisku

Kompostowanie jest ekologiczną metodą unieszkodliwiania odpadów zielonych, w tym liści, skoszonej trawy czy zwiędłych kwiatów. Proces ten polega na rozkładzie organicznych materiałów przez mikroorganizmy, co prowadzi do powstania humusu, który jest cennym nawozem. Kompostowanie przyczynia się do zmniejszenia ilości odpadów trafiających na składowiska, co jest zgodne z zasadami gospodarki o obiegu zamkniętym. Dzięki kompostowaniu można wzbogacić glebę w składniki odżywcze, poprawić jej strukturę oraz zwiększyć zdolność do zatrzymywania wody. Przykładem praktycznego zastosowania kompostowania jest zakładanie kompostowników w ogrodach, gdzie można gromadzić odpady organiczne. Warto również wspomnieć o standardach takich jak normy ISO dotyczące zarządzania odpadami oraz najlepsze praktyki w zakresie ekologicznego rolnictwa, które promują kompostowanie jako zrównoważoną alternatywę dla innych metod unieszkodliwiania odpadów.

Pytanie 8

Powszechne korzystanie z wód nie obejmuje

Art. 34.

1. Każdemu przysługuje prawo do powszechnego korzystania ze śródlądowych powierzchniowych wód publicznych, morskich wód wewnętrznych wraz z morskimi wodami wewnętrznymi Zatoki Gdańskiej, i z wód morza terytorialnego, jeżeli przepisy nie stanowią inaczej.

2. Powszechne korzystanie z wód służy do zaspokajania potrzeb osobistych, gospodarstwa domowego lub rolnego, bez stosowania specjalnych urządzeń technicznych, a także do wypoczynku, uprawiania turystyki, sportów wodnych oraz, na zasadach określonych w przepisach odrębnych, amatorskiego połowu ryb.

A. korzystania z wód na cele gospodarstwa agroturystycznego.

B. uprawiania sportów wodnych.

C. korzystania z wód w zbiornikach wodnych przeznaczonych do chowu ryb.

D. uprawiania turystyki wodnej.

Patrząc na odpowiedzi, można dostrzec, że niektóre wydają się sensowne, ale tak naprawdę są błędne, jeśli chodzi o definicję powszechnego korzystania z wód. Korzystanie z wód dla agroturystyki niby jest zgodne z definicją, bo obejmuje różne aktywności. Ale sport i turystyka wodna, to też popularne zajęcia, które są jakby zgodne z powszechnym korzystaniem. Wiele osób myli to jednak z korzystaniem do celów przemysłowych czy hodowlanych. W przypadku zbiorników do chowu ryb, korzystanie z tych zasobów jest mocno regulowane i wymaga zezwoleń, co nie pasuje do idei powszechnego dostępu. Niestety, ludzie często myślą, że wszystkie rodzaje korzystania z wód są takie same. Dlatego trzeba uważać i rozróżniać, które formy korzystania są dla wszystkich, a które tylko dla konkretnych zastosowań.

Pytanie 9

Próbki reprezentacyjne muszą być zbierane

A. strefowo z każdej wydzielonej strefy badanego terenu

B. proporcjonalnie do obszaru, z którego są zbierane

C. liniowo, wzdłuż ustalonych linii poboru

D. losowo, tak aby każdy element populacji miał identyczną szansę wyboru

Pobieranie próbek proporcjonalnie do obszaru, z którego są pobierane, może wydawać się logiczne, ale nie zapewnia reprezentatywności, jeśli nie uwzględnia specyfiki zmienności w obrębie badanego terenu. Na przykład, jeśli obszar jest zróżnicowany pod względem geologicznym, prosta proportionalność może prowadzić do zaniżenia lub zawyżenia występowania pewnych cech. Podejście strefowe też nie jest uniwersalnym rozwiązaniem; może powodować, że niektóre strefy będą nadreprezentowane, co wpłynie na wyniki końcowe. Z kolei losowe pobieranie próbek, mimo iż daje każdemu elementowi populacji równą szansę, może prowadzić do nieprzewidywalnych wyników, które nie odzwierciedlają rzeczywistej struktury badanego obszaru. Ostatecznie, metodologie te mogą prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ nie uwzględniają istotnych zmiennych, takich jak różnorodność środowiskowa czy dynamika czasowa. Dlatego istotne jest stosowanie podejścia liniowego wzdłuż wyznaczonych linii, które pozwala na dokładniejsze zrozumienie i analizę zmian w badanym obszarze.

Pytanie 10

Dokumentacja dotycząca wpływu projektu na środowisko powinna być kluczowym źródłem informacji o jego oddziaływaniu

A. wyłącznie na etapie jego realizacji oraz likwidacji

B. wyłącznie na etapie jego realizacji oraz eksploatacji

C. wyłącznie na etapie jego eksploatacji oraz likwidacji

D. na etapie jego realizacji, eksploatacji oraz likwidacji

Odpowiedzi wskazujące jedynie na etapy realizacji oraz likwidacji, eksploatacji i likwidacji, lub realizacji i eksploatacji, zawierają istotne braki w zrozumieniu pełnego cyklu życia przedsięwzięcia. Każdy z tych etapów wymaga odrębnego podejścia i analizy, ponieważ oddziaływania na środowisko zmieniają się w czasie. W fazie realizacji koncentrujemy się na planowaniu i unikaniu negatywnych skutków związanych z budową, natomiast w fazie eksploatacji, kluczowe jest monitorowanie wpływu bieżącej działalności na środowisko oraz wprowadzanie działań naprawczych, gdy zachodzi taka potrzeba. Likwidacja to zaś etap, w którym musimy ocenić skutki zakończenia działalności, w tym rekultywację terenu. Ignorowanie któregokolwiek z tych etapów prowadzi do niepełnej oceny oddziaływania przedsięwzięcia oraz może skutkować poważnymi konsekwencjami dla środowiska i zdrowia publicznego. Z tego względu, każdy raport OOŚ powinien obejmować wszystkie trzy etapy, co podkreślają obowiązujące regulacje prawne i standardy branżowe. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do poważnych uchybień w procesie decyzyjnym oraz w realizacji projektów, co w konsekwencji może skutkować zniszczeniem cennych ekosystemów.

Pytanie 11

Bezpośrednią przyczyną degradacji cząsteczek ozonu w ozonosferze, a tym samym formowania się dziury ozonowej, jest uwalnianie chloru z freonów wskutek fotolizy atomowej

A. chloru

B. wodoru

C. węgla

D. azotu

Wybór odpowiedzi związanych z węglem, wodorem czy azotem nie uwzględnia kluczowej roli chloru w procesie niszczenia ozonu. Węgiel nie jest bezpośrednio związany z fotolizą freonów ani z reakcjami, które prowadzą do degradacji ozonu. Węgiel, pomimo że jest istotnym pierwiastkiem w chemii organicznej, nie wpływa na warstwę ozonową w podobny sposób jak chlor. Wodór, z kolei, również nie jest czynnikiem, który przyczynia się do degradacji ozonu. Chociaż wodór jest elementem wielu związków chemicznych, nie ma on zdolności do inicjowania reakcji niszczenia cząsteczek ozonu. Azot, będący głównym składnikiem atmosfery, również nie wpływa na procesy fotolityczne związane z freonami. Zamiast tego, jego rola w atmosferze jest bardziej związana z procesami biologicznymi i chemicznymi, takimi jak cykl azotowy. Wybierając odpowiedzi inne niż chlor, można dojść do błędnych wniosków o mechanizmach szkodliwych dla ozonosfery, co prowadzi do niezrozumienia poważnych problemów środowiskowych związanych z używaniem substancji chemicznych niszczących ozon. Kluczowym błędem myślowym, który prowadzi do takich niepoprawnych odpowiedzi, jest brak zrozumienia specyficznych reakcji chemicznych i ich konsekwencji dla zdrowia ludzi oraz środowiska.

Pytanie 12

Akceptowanym sposobem na pozbywanie się odpadów medycznych nie jest

A. przekształcanie termiczne

B. autoklawowanie

C. kompostowanie

D. użycie mikrofal

Wybór metod unieszkodliwiania odpadów medycznych jest kluczowy dla ochrony zdrowia publicznego i środowiska. Termiczne przekształcanie, autoklawowanie oraz działanie mikrofalami to techniki, które odpowiadają na potrzebę skutecznego zarządzania ryzykownymi odpadami. Termiczne przekształcanie, na przykład, polega na spalaniu odpadów w piecach przystosowanych do tego celu, co prowadzi do ich całkowitego zniszczenia oraz redukcji objętości o 90-95%, a także umożliwia odzyskiwanie energii. Autoklawowanie jest procesem, w którym odpady medyczne są poddawane działaniu wysokiej temperatury i ciśnienia pary, co skutecznie eliminuje wszelkie mikroorganizmy, a także sprawia, że odpady stają się bezpieczne do dalszej utylizacji. Działanie mikrofalami wykorzystuje energię fal elektromagnetycznych do podgrzewania i niszczenia struktur biologicznych, co również jest efektywną metodą unieszkodliwiania. W przeciwieństwie do tych metod, kompostowanie nie zapewnia wystarczającego bezpieczeństwa, ponieważ odpady medyczne mogą zawierać patogeny, które mogą przetrwać proces kompostowania. W tej sytuacji błędne jest myślenie, że odpady te mogą być traktowane w taki sam sposób jak odpady biologiczne pochodzące z gospodarstw domowych. Zastosowanie niewłaściwej metody unieszkodliwiania może prowadzić do zakażeń, rozprzestrzenienia chorób oraz zanieczyszczenia środowiska.

Pytanie 13

Jakie są źródła pomiarów dla wód gruntowych?

A. otwory studzienne

B. studzienki kanalizacyjne

C. słupy wiertnicze

D. otwory geologiczne

Kanały wiertnicze, otwory geologiczne oraz studzienki kanalizacyjne nie są odpowiednie jako punkty pomiarowe wód podziemnych, ponieważ pełnią inne funkcje. Kanały wiertnicze są używane głównie do prowadzenia odwiertów na poszukiwanie surowców mineralnych, co nie jest związane z monitorowaniem wód gruntowych. W kontekście wód podziemnych, choć mogą być wykorzystywane do określenia geologicznych warunków, nie są dedykowane do pomiarów hydrologicznych. Otwory geologiczne, z drugiej strony, są przeznaczone do badań geologicznych i oceny warunków gruntowych, a nie do regularnego monitorowania poziomu wód. Często są one wykorzystywane w badaniach geologicznych, aby określić struktury podziemne, ale nie są one odpowiednie dla ciągłego monitorowania jakości czy ilości wód gruntowych. Studzienki kanalizacyjne, choć są elementami infrastruktury miejskiej, nie mają nic wspólnego z pomiarem wód gruntowych. Ich główną funkcją jest odprowadzanie wód deszczowych i ścieków, a nie monitorowanie zasobów wodnych. Te błędne odpowiedzi wynikają z niepełnego zrozumienia ich funkcji oraz zastosowania w kontekście hydrologicznym. Warto zwrócić uwagę na to, że odpowiednie punkty pomiarowe są kluczowe dla skutecznego zarządzania wodami gruntowymi oraz ochrony zasobów wodnych.

Pytanie 14

Do źródeł zanieczyszczenia powietrza pochodzenia antropogenicznego można zaliczyć

A. transport drogowy

B. erupcje wulkaniczne

C. pożary lasów

D. ruchy skorupy ziemskiej

Transport drogowy jest jednym z głównych antropogenicznych źródeł zanieczyszczenia powietrza, odpowiadającym za emisję szkodliwych substancji, takich jak dwutlenek azotu (NO2), cząstki stałe (PM10, PM2.5) oraz lotne związki organiczne (LZO). Emisje te są wynikiem spalania paliw kopalnych w silnikach pojazdów, co prowadzi do powstawania smogu oraz innych form zanieczyszczenia powietrza. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują rozwój polityki transportowej, która promuje bardziej ekologiczne środki transportu, takie jak pojazdy elektryczne, a także zmiany w infrastrukturze miejskiej, które mają na celu ograniczenie ruchu samochodowego w obszarach o wysokim zanieczyszczeniu. Dobre praktyki, takie jak wprowadzenie stref niskiej emisji czy zachęcanie do korzystania z transportu publicznego, są kluczowe w walce z problemem zanieczyszczenia powietrza. Zgodnie z normami UE, ograniczenie emisji z transportu jest niezbędne dla poprawy jakości powietrza oraz stanu zdrowia publicznego.

Pytanie 15

Jednym z kluczowych powodów eutrofizacji wód powierzchniowych jest

A. proces erozji gleb.

B. nadmierna produkcja SO2 w atmosferze.

C. nieodpowiednie użycie nawozów.

D. melioracja obszarów rolnych.

Niewłaściwe stosowanie nawozów jest jedną z głównych przyczyn eutrofizacji zbiorników wodnych, ponieważ nadmiar składników odżywczych, zwłaszcza azotu i fosforu, wprowadzanych do gleby w procesie nawożenia, może przenikać do wód gruntowych i powierzchniowych. Eutrofizacja prowadzi do nadmiernego wzrostu roślinności wodnej, co może skutkować obniżeniem poziomu tlenu w wodzie, a w konsekwencji śmiercią ryb i innych organizmów wodnych. Praktyczne przykłady obejmują zastosowanie zrównoważonego nawożenia, które opiera się na regularnym monitorowaniu zawartości składników odżywczych w glebie i dostosowywaniu dawek nawozów do rzeczywistych potrzeb roślin. Dobrym rozwiązaniem jest również stosowanie nawozów organicznych oraz technik takich jak rotacja upraw, które zmniejszają potrzebę stosowania chemicznych nawozów syntetycznych. Warto również przestrzegać standardów ochrony środowiska, takich jak zalecenia dotyczące stosowania nawozów w okresach minimalnego ryzyka ich spływu do wód, co wpisuje się w szersze praktyki zrównoważonego rozwoju rolnictwa.

Pytanie 16

Rozpoczynając badania terenowe dotyczące wody gruntowej pozyskiwanej z otworu studziennego, najpierw należy

A. wykonać pomiar głębokości poziomu wody

B. pobrać próbkę wody oraz ocenić jej barwę

C. pobrać próbkę wody oraz ocenić jej zapach

D. zmierzyć temperaturę powietrza w badanym otworze

Wykonanie pomiaru głębokości zwierciadła wody jest kluczowym krokiem w badaniach terenowych wód podziemnych. Pomiar ten pozwala na określenie poziomu wody gruntowej oraz jej dynamiki. W praktyce, zrozumienie głębokości zwierciadła wody jest niezbędne do oceny dostępności wód gruntowych, co jest istotne dla takich zastosowań jak rolnictwo, inżynieria lądowa czy gospodarowanie zasobami wodnymi. Aby przeprowadzić ten pomiar, można wykorzystać różne metody, takie jak pomiar z użyciem rurki pomiarowej lub zaawansowanych technologii, takich jak czujniki hydrometryczne. Standardy branżowe, takie jak te zawarte w normie ISO 14686 dotyczącej pomiarów poziomu wód gruntowych, podkreślają znaczenie dokładnych pomiarów, które powinny być wykonywane w odpowiednich warunkach, przy uwzględnieniu wpływu warunków atmosferycznych i pór roku na poziom wód. Dobrze przeprowadzone pomiary głębokości są podstawą dalszych analiz jakości wody i jej ewentualnego zanieczyszczenia, co ma kluczowe znaczenie dla ochrony zasobów wodnych.

Pytanie 17

Na składowisku odpady powinny być przykrywane warstwą materiału inertnego, którą stanowić

A. może być potłuczone szkło

B. mogą być osady ściekowe

C. mogą być ziemia i gruz

D. może być biomasa

Wybór materiałów takich jak potłuczone szkło, biomasa czy osady ściekowe jako warstwy inertnej na składowisku jest nieodpowiedni i niezgodny z najlepszymi praktykami w zarządzaniu odpadami. Potłuczone szkło, mimo że może wydawać się inertne, stwarza ryzyko ze względu na ostre krawędzie, które mogą zagrażać osobom pracującym na składowisku oraz zwierzętom. Ponadto, szkło nie rozkłada się w naturalny sposób, co czyni je niewłaściwym do przesypywania innych odpadów, które mogą wymagać dodatkowych środków ochrony. Biomasa natomiast jest materiałem organicznym, który podlega biodegradacji, co oznacza, że w procesie rozkładu może emitować metan, gaz cieplarniany, a także prowadzić do nieprzyjemnych zapachów. Osady ściekowe, które zawierają substancje chemiczne i potencjalnie patogenne mikroorganizmy, są niebezpieczne, jeśli nie są odpowiednio przetwarzane przed umieszczeniem na składowisku. Ich stosowanie jako warstwy inertnej jest zatem niezgodne z przepisami ochrony środowiska oraz zdrowia publicznego. Właściwe zarządzanie odpadami wymaga zrozumienia właściwości materiałów oraz ich wpływu na środowisko, co pomaga unikać takich błędnych wyborów.

Pytanie 18

Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi zarządzania wodami, minimalny przepływ niezbędny do utrzymania życia biologicznego w cieku wodnym wynosi

A. wyprzedzający

B. gwarantowany

C. nienaruszalny

D. katastrofalny

Odpowiedź 'nienaruszalny' odnosi się do minimalnego przepływu wody w ciekach wodnych, który jest niezbędny do utrzymania życia biologicznego. Ten termin wskazuje na ilość wody, która musi być zachowana w danym ekosystemie wodnym, aby nie doszło do negatywnych skutków dla fauny i flory. Praktyczne zastosowanie koncepcji nienaruszalnego przepływu znajduje się w regulacjach związanych z zarządzaniem zasobami wodnymi, które mają na celu ochronę ekosystemów. Na przykład w Polsce, w ramach Dyrektywy Ramowej w sprawie Wody, wprowadza się zasady dotyczące nienaruszalnych przepływów, co ma wpływ na planowanie inwestycji hydrotechnicznych. Utrzymanie odpowiedniego przepływu jest kluczowe dla zachowania równowagi bioróżnorodności oraz przeciwdziałania degradacji siedlisk wodnych. W sytuacjach kryzysowych, takich jak susze, monitorowanie i dostosowywanie minimalnych przepływów jest kluczowe dla ochrony ekosystemów, co ilustruje rolę nienaruszalnego przepływu w praktyce zarządzania wodami.

Pytanie 19

Nadzwyczajnym zagrożeniem dla ekosystemu, które może stwarzać powszechne ryzyko dla ludzi oraz otoczenia, jest wyciek

A. wód technologicznych z systemów chłodzenia

B. solanek do gleby

C. odcieków z nieszczelnego systemu kanalizacyjnego deszczowego

D. substancji chemicznej łatwopalnej z cysterny

Odpowiedź "toksycznej substancji łatwopalnej z cysterny" wskazuje na niezwykle poważne zagrożenie dla środowiska i zdrowia ludzi. Tego typu substancje, ze względu na swoje właściwości chemiczne, mogą powodować natychmiastowe efekty zdrowotne, w tym oparzenia, zatrucia, a w skrajnych przypadkach śmierć. Wyciek z cysterny, szczególnie w przypadku substancji łatwopalnych, stwarza ryzyko pożaru lub eksplozji, które mogą prowadzić do katastrofalnych skutków, nie tylko lokalnie, ale także w szerszym kontekście środowiskowym. Przykładem może być wyciek benzyny lub rozpuszczalników przemysłowych, które po zetknięciu z ogniem mogą spalić znaczne obszary terenów oraz zanieczyścić glebę i wody gruntowe. Zgodnie z normami ochrony środowiska, takimi jak dyrektywy Unii Europejskiej dotyczące transportu towarów niebezpiecznych, należy stosować rygorystyczne środki bezpieczeństwa, aby zapobiegać takim incydentom. Właściwe szkolenia i procedury awaryjne są kluczowe, aby zminimalizować ryzyko i skutki wycieków substancji niebezpiecznych.

Pytanie 20

Jakie urządzenie jest używane do pobierania próbek filmu wodnego na powierzchni?

A. piezometr

B. próbnik Garretta

C. laska Egnera

D. aspirator

Laska Egnera jest narzędziem stosowanym do pomiaru stężenia substancji w wodach gruntowych, a nie do pobierania próbek filmu powierzchniowego wody. Jej zastosowanie ogranicza się do określenia poziomu zanieczyszczeń w wodzie podziemnej, co ma niewielki wpływ na analizę jakości wód powierzchniowych. Piezometr, z kolei, jest urządzeniem służącym do pomiaru ciśnienia wody gruntowej, a nie do pobierania próbek wody. W kontekście badań wodnych, może wskazywać na poziom wód gruntowych, ale nie pozwala na bezpośrednią analizę jakości wody powierzchniowej, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach ochrony środowiska. Aspirator, choć używany w laboratoriach do pobierania próbek różnych substancji, nie jest odpowiedni do analizy wód powierzchniowych, ponieważ nie jest zaprojektowany do zbierania materiału z wody w sposób, który zapewniałby reprezentatywność próbki. Stąd, wykorzystanie tych narzędzi w kontekście pobierania próbek filmu powierzchniowego wody jest niewłaściwe i może prowadzić do błędnych wniosków w analizach oraz badaniach. Wybór odpowiednich narzędzi do badań jest kluczowy dla uzyskiwania wiarygodnych i dokładnych wyników, dlatego znajomość ich zastosowania oraz ograniczeń jest niezbędna w praktyce inżynieryjnej i badawczej.

Pytanie 21

Tam elektrownie wodne, które buduje się na tamach piętrzących wody rzek, stanowią główne zagrożenie, głównie dla

A. rozwoju i migracji gadów

B. siedlisk ptactwa

C. miejsc rozrodu płazów

D. tarła i wędrówki ryb

Elektrownie wodne, szczególnie te budowane na tamach piętrzących wody, mają znaczący wpływ na ekosystemy rzek i ich mieszkańców, zwłaszcza na ryby. W przypadku ryb, w szczególności gatunków migracyjnych, takich jak łososie czy trocie, tamy stają się barierą, która uniemożliwia ich naturalne wędrówki w górę rzeki w celu tarła. Wiele z tych gatunków przystosowało się do odbywania długich migracji, a zablokowanie ich szlaków przez tamy może prowadzić do spadku ich populacji, co w dłuższej perspektywie wpływa na cały ekosystem wodny. Dobrym praktykom w budownictwie hydrotechnicznym przysługuje projektowanie przejść dla ryb, takich jak tzw. rybie schody, które umożliwiają migrację ryb wzdłuż tamy. Utrzymanie zdrowych populacji ryb jest kluczowe dla zachowania bioróżnorodności i stabilności ekosystemów wodnych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz ochrony środowiska naturalnego.

Pytanie 22

Wybierz odpowiedni sprzęt do precyzyjnego pomiaru objętości roztworów zawierających stężone kwasy, amoniak i ługi

A. cylinder o stosownej objętości

B. biureta, wyciąg, okulary

C. pipeta z nasadką lub gruszką

D. pipeta, rękawice, okulary

Wybór pipety z nasadką lub gruszką do odmierzania objętości stężonych ługów, kwasów i amoniaku jest uzasadniony ze względu na precyzję oraz bezpieczeństwo. Pipety są narzędziami, które umożliwiają bardzo dokładne pomiary, co jest kluczowe w chemii analitycznej i laboratoryjnej. Użycie nasadki lub gruszki zapewnia lepszą kontrolę nad transferem cieczy, a także ogranicza ryzyko kontaktu z niebezpiecznymi substancjami. W praktyce, pipety są niezbędne podczas przygotowywania roztworów o określonych stężeniach, co ma istotne znaczenie w wielu reakcjach chemicznych. Dodatkowo, dbając o bezpieczeństwo, ważne jest stosowanie odpowiednich środków ochrony osobistej, takich jak rękawice i okulary, jednak to nie zmienia faktu, że kluczowym narzędziem do precyzyjnego odmierzania pozostała pipeta. W standardach laboratoryjnych określa się, że precyzyjność pomiarów jest jednym z fundamentów prawidłowego przeprowadzania eksperymentów, co czyni ten wybór najlepszym w kontekście podanych substancji.

Pytanie 23

Jakie urządzenie wykorzystywane jest w gleboznawstwie do analizy ilości oraz chemicznego składu wód przesiąkających przez różne warstwy profilu glebowego, pobieranych z nienasyconej strefy wodnej, obecnej w porach gleby?

A. Piknometr

B. Areometr

C. Anemometr

D. Lizymetr

Areometr, piknometr oraz anemometr to urządzenia, które nie są przeznaczone do badań w zakresie hydrologii glebowej. Areometr służy do określania gęstości cieczy, co nie ma zastosowania w kontekście analizy wód przesiąkających przez gleby. Jego użycie w gleboznawstwie ogranicza się do pomiarów gęstości roztworów, a nie bezpośrednio do wód gruntowych. Piknometr również polega na pomiarze gęstości, ale w odniesieniu do ciał stałych, co czyni go narzędziem o wąskim zastosowaniu, które nie dostarcza informacji o składzie chemicznym wód w glebie. Anemometr, z kolei, jest urządzeniem do pomiaru prędkości wiatru, co jest zupełnie niezwiązane z badaniami wodnymi w glebach. Używanie tych urządzeń w kontekście badania wód gruntowych prowadzi do poważnych błędów interpretacyjnych, ponieważ nie są one przystosowane do analizy zjawisk hydrologicznych. Każde z tych narzędzi ma swoje specyficzne zastosowania w odmiennych dziedzinach nauki, a ich niewłaściwe wykorzystanie może skutkować brakiem danych potrzebnych do analizy stanu wód gruntowych oraz ich interakcji z glebą. Dlatego tak ważne jest, aby w badaniach tych stosować odpowiednie narzędzia takie jak lizymetry, które są przystosowane do określenia przepływu i właściwości chemicznych wód w glebie.

Pytanie 24

W procesie przeróbki osadów ściekowych w trakcie oczyszczania ścieków komunalnych i przemysłowych nie wykorzystuje się metody

A. suszenia

B. zagęszczania

C. zmiękczania

D. wapnowania

Wybór odpowiedzi, który wskazuje na zmiękczanie, jest mylny i sugeruje nieporozumienie dotyczące procesów związanych z przeróbką osadów ściekowych. Zmiękczanie dotyczy usuwania związków wapnia i magnezu, co ma zastosowanie głównie w uzdatnianiu wody, a nie w kontekście osadów produkowanych w trakcie oczyszczania ścieków. W przypadku osadów stosuje się inne procesy, które są kluczowe dla ich przetwarzania i utylizacji. Proces suszenia, na przykład, ma na celu redukcję zawartości wody w osadach, co znacząco ułatwia ich transport i składowanie. Z kolei zagęszczanie osadów polega na usunięciu części wody, co prowadzi do ich zwiększonej gęstości, a tym samym bardziej efektywnej utylizacji. Wapnowanie, jako proces stabilizacji osadów, nie tylko zmniejsza ich wilgotność, ale także działa dezynfekująco, eliminując bakterie i patogeny. Ignorowanie tych procesów i mylenie ich z zmiękczaniem może prowadzić do nieefektywnego zarządzania osadami, co jest niezgodne z normami branżowymi oraz najlepszymi praktykami. Właściwe zrozumienie zastosowania różnych procesów w przeróbce osadów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania w gospodarce wodno-ściekowej i ochrony środowiska.

Pytanie 25

Naturalne odwadnianie osadów z ścieków przeprowadza się

A. na lagunach i w wirówkach.

B. na poletkach i w prasach.

C. na poletkach i lagunach.

D. w prasach i w wirówkach.

Naturalne odwadnianie osadów ściekowych na poletkach i lagunach jest skuteczną metodą, która polega na wykorzystaniu procesów biologicznych oraz naturalnych warunków atmosferycznych do redukcji objętości i wody zawartej w osadach. Poletka, zwane także piaskowymi, to systemy, w których osady są rozkładane na powierzchni podłoża, co umożliwia ich przewiewanie i odparowywanie wody. Laguny, z kolei, są większymi zbiornikami, w których osady pozostają w wodzie przez dłuższy czas, co sprzyja procesom stabilizacji i mineralizacji. Użycie tych metod jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie gospodarki wodno-ściekowej i jest często preferowane ze względu na ich niskie koszty operacyjne oraz minimalny wpływ na środowisko. W praktyce, technologia ta jest szeroko stosowana w instalacjach oczyszczania ścieków w wielu krajach, co przyczynia się do bardziej zrównoważonego zarządzania zasobami wodnymi oraz poprawy jakości wód odbiorczych.

Pytanie 26

Maksymalna wydajność spalarni odpadów wynosi 120 000 ton rocznie. Jaką ilość odpadów można dostarczyć w ciągu 2 miesięcy?

A. 2 400 t

B. 240 000 t

C. 2 000 t

D. 20 000 t

Wszystkie pozostałe odpowiedzi są wynikiem błędnych obliczeń i niezrozumienia tematu przepustowości spalarni. Odpowiedź 2 400 ton wynika z mylnego założenia, że w ciągu dwóch miesięcy można dostarczyć znacznie mniej niż rzeczywista przepustowość. Aby uzyskać tę kwotę, trzeba by było przyjąć, że spalarnia działa z niższą wydajnością lub nie wykorzystuje pełnej przepustowości, co jest nieprawidłowe, gdyż spalarnie są projektowane tak, aby maksymalizować swoją wydajność. Odpowiedź 2 000 ton, podobnie jak poprzednia, również opiera się na błędnych obliczeniach. Aby uzyskać tę liczbę, należałoby założyć, że spalarnia pracuje tylko przez bardzo krótki czas lub z mocno ograniczoną zdolnością przetwarzania, co jest dalekie od rzeczywistości. Odpowiedź 240 000 ton jest całkowicie nieuzasadniona, ponieważ przekracza roczną przepustowość spalarni, co oznaczałoby, że spalarnia nie byłaby w stanie przetworzyć tej ilości odpadów bez dodatkowych inwestycji w infrastrukturę, co jest niepraktyczne oraz kosztowne. Zrozumienie, jak funkcjonuje przepustowość oraz jak oblicza się ilość odpadów, które można przetworzyć w danym czasie, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania odpadami. Kluczowe jest nie tylko zrozumienie właściwych obliczeń, ale także znajomość procesów technologicznych i regulacji dotyczących zarządzania odpadami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 27

Do elementów mechaniczno-biologicznej oczyszczalni ścieków zalicza się następujące urządzenia:

A. kraty, piaskownik, osadnik wstępny, komora fermentacyjna, osadnik wtórny

B. osadnik gnilny, kraty, piaskownik, komora fermentacyjna, złoże biologiczne

C. kraty, piaskownik, osadnik wstępny, komora osadu czynnego, osadnik wtórny

D. osadnik gnilny, piaskownik, zagęszczacz, złoże biologiczne, osadnik wstępny

Wybór odpowiedzi numer cztery jest trafny, ponieważ wymienia kluczowe urządzenia, które są niezbędne w procesie mechaniczno-biologicznego oczyszczania ścieków. Kraty służą do usuwania większych zanieczyszczeń stałych, co jest pierwszym krokiem w oczyszczaniu. Następnie piaskownik oddziela piasek oraz inne cięższe cząstki, które mogą uszkodzić dalsze urządzenia. Osadnik wstępny pozwala na sedimentację osadów, co jest istotne dla efektywności całego procesu. Komora osadu czynnego to miejsce, gdzie zachodzi proces biologicznego oczyszczania, w którym mikroorganizmy rozkładają organiczne zanieczyszczenia. Wreszcie, osadnik wtórny umożliwia oddzielenie osadu od oczyszczonych ścieków. Ta sekwencja urządzeń jest zgodna z obowiązującymi normami w branży oraz najlepszymi praktykami, zapewniając skuteczność procesu oczyszczania. W praktyce, właściwe dobranie i zaprojektowanie tych elementów jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości wody odprowadzanej do środowiska, co jest nie tylko wymogiem prawnym, ale także odpowiedzialnością ekologiczną.

Pytanie 28

Na podstawie danych zawartych w tabeli, kod odpadu pochodzącego z domku jednorodzinnego w postaci obierek z warzyw, to

Kod	Grupy, podgrupy i rodzaje odpadów
20	Odpady komunalne łącznie z frakcjami gromadzonymi selektywnie
20 01	Odpady komunalne segregowane i gromadzone selektywnie (z wyłączeniem 15 01)
20 01 01	Papier i tektura
20 01 02	Szkło
20 01 08	Odpady kuchenne ulegające biodegradacji
20 01 39	Tworzywa sztuczne
20 01 40	Metale
20 01 11	Tekstylia
20 01 25	Oleje i tłuszcze jadalne
20 02	Odpady z ogrodów i parków (w tym z cmentarzy)
20 02 01	Odpady ulegające biodegradacji
20 02 03	Inne odpady nieulegające biodegradacji
20 03	Inne odpady komunalne
20 03 01	Niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne
20 03 07	Odpady wielkogabarytowe

A. 20 01 08

B. 20 02 03

C. 20 01 25

D. 20 02 01

Wybór kodów 20 01 25, 20 02 01 oraz 20 02 03 wskazuje na powszechny błąd w klasyfikacji odpadów. Kody te odnoszą się do innych kategorii odpadów, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania nimi. Kod 20 01 25 dotyczy odpadów opakowaniowych z tworzyw sztucznych, co nie ma związku z obierkami warzyw. Wybór 20 02 01 odnosi się do odpadów organicznych z innych kategorii, a zatem nie uwzględnia specyficznych rodzajów odpadów biodegradowalnych, jakimi są obierki. Natomiast kod 20 02 03 odnosi się do odpadów biodegradowalnych, ale nie precyzuje ich pochodzenia, co może prowadzić do niejednoznaczności w segregacji i przetwarzaniu. Głównym błędem w myśleniu jest brak zrozumienia, że każdy kod odpadów ma swoje specyficzne zastosowanie i odnosi się do ściśle określonych kategorii. Przykłady te podkreślają znaczenie właściwego identyfikowania i klasyfikowania odpadów, co jest kluczowe dla skutecznej gospodarki odpadami. Właściwe zarządzanie odpadami nie tylko wspiera recykling, ale również przyczynia się do ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju. Niewłaściwa klasyfikacja może prowadzić do konsekwencji prawnych oraz wpływać na efektywność procesów recyklingowych w lokalnych społecznościach.

Pytanie 29

Przedstawiona na fotografii gaśnica pianowa nie może być stosowana do gaszenia

A. płynów łatwopalnych.

B. ciał stałych.

C. substancji stałych.

D. urządzeń elektrycznych pod napięciem.

Odpowiedź "urządzeń elektrycznych pod napięciem" jest prawidłowa, ponieważ gaśnice pianowe są dedykowane do gaszenia pożarów klasy A, które obejmują substancje stałe, oraz klasy B, dotyczącej płynów łatwopalnych. Gaśnice te działają poprzez tworzenie warstwy piany, która odcina dostęp tlenu do ognia. Jednak, w przypadku pożaru urządzeń elektrycznych, użycie gaśnicy pianowej jest niebezpieczne. Woda oraz środki pianotwórcze, które mogą być zawarte w tych gaśnicach, przewodzą prąd, co stwarza ryzyko porażenia prądem osoby gaszącej. Normy dotyczące ochrony przeciwpożarowej, takie jak PN-EN 2:2017, podkreślają konieczność stosowania gaśnic dwutlenkowo-węglowych lub proszkowych do gaszenia pożarów sprzętu elektrycznego, co jest zgodne z ogólnymi przepisami BHP. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas działania w sytuacjach zagrożenia ogniem.

Pytanie 30

Wzbogacenie zbiorników wodnych w składniki biofilne, intensywny rozwój glonów oraz obniżenie poziomu tlenu w wodzie prowadzą do

A. eutrofizacji

B. samooczyszczania

C. wylesiania

D. denitryfikacji

Eutrofizacja to proces, w którym zbiorniki wodne wzbogacają się w pierwiastki odżywcze, szczególnie azot i fosfor. W wyniku tego zjawiska dochodzi do intensywnego wzrostu fitoplanktonu, co prowadzi do masowego rozwoju glonów. W miarę ich rozkładu przez mikroorganizmy zużywane są znaczne ilości tlenu, co powoduje spadek jego stężenia w wodzie, a w skrajnych przypadkach prowadzi do anoksycznych warunków, które mogą zagrażać życiu organizmów wodnych. Eutrofizacja może być wywołana przez działalność człowieka, na przykład poprzez spływ nawozów sztucznych do rzek i jezior, co jest powszechnie obserwowane w obszarach rolniczych. Aby przeciwdziałać eutrofizacji, stosuje się różne metody, takie jak oczyszczanie ścieków przed ich wprowadzeniem do zbiorników oraz regulowanie użycia nawozów. Przykładem zastosowania praktycznej wiedzy o eutrofizacji jest monitorowanie jakości wody w zbiornikach oraz wdrażanie programów ochrony środowiska na poziomie lokalnym. Dbanie o równowagę ekosystemów wodnych jest kluczowe dla utrzymania bioróżnorodności oraz zdrowia ekosystemów.

Pytanie 31

Wyższa jednostka od ekosystemu, posiadająca szerszy zasięg, to

A. biotop

B. biosfera

C. biocenoza

D. biom

Biotop to określenie na konkretne środowisko życia organizmów, które charakteryzuje się specyficznymi warunkami fizycznymi i chemicznymi, takimi jak temperatura, wilgotność czy rodzaj gleby. Biotop jest częścią ekosystemu, ale nie obejmuje on całej różnorodności biologicznej, która występuje w danym obszarze. Biocenoza natomiast oznacza zbiorowisko organizmów różnych gatunków żyjących w danym biotopie. Oba te terminy odnoszą się do bardziej lokalnych aspektów ekologii i nie ujmują szerszego kontekstu geograficznego, który jest kluczowy dla zrozumienia pojęcia biomu. Biosfera to z kolei globalny system ekologiczny, który obejmuje wszystkie ekosysytemy i biomy na Ziemi, ale nie jest jednostką wyższą w sensie klasyfikacji ekologicznej, a bardziej zbiorowym terminem dla wszystkich form życia i ich środowisk. Typowym błędem myślowym jest pomylenie skali pojęć ekologicznych i niedostrzeganie, że biom jest podstawową kategorią w klasyfikacji organizmów i ich siedlisk na poziomie kontynentalnym. Użycie niewłaściwych terminów może prowadzić do nieporozumień w analizach ekologicznych i planowania ochrony przyrody, co jest sprzeczne z zasadami rzetelnego zarządzania środowiskiem.

Pytanie 32

Przyrząd do pomiaru poziomu dźwięku to

A. barometr

B. higrometr

C. pehametr

D. sonometr

Sonometr to urządzenie służące do pomiaru natężenia dźwięku, które wyrażane jest w decybelach (dB). W praktyce sonometry znajdują zastosowanie w monitorowaniu hałasu w środowisku pracy, budownictwie oraz w ochronie środowiska. Dzięki sonometrom można ocenić, czy poziom hałasu w danym miejscu nie przekracza dopuszczalnych norm, co jest kluczowe dla zdrowia ludzi oraz ochrony środowiska. Normy takie, jak norma ISO 1996, określają metody pomiaru oraz wymagania dotyczące instrumentów pomiarowych. Sonometr jest niezbędny w procesie oceny ryzyka hałasu, a także w przeprowadzaniu pomiarów w kontekście przepisów prawnych dotyczących ochrony przed hałasem. Używane w praktyce sonometry często posiadają dodatkowe funkcje, takie jak rejestracja danych czy analiza spektralna, co zwiększa ich przydatność w różnorodnych zastosowaniach inżynieryjnych i badawczych.

Pytanie 33

Dokumenty dotyczące zarządzania wodami, według Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 17 sierpnia 2006 roku, powinny być archiwizowane w

A. Wojewódzkim Zarządzie Melioracji i Urządzeń Wodnych

B. Urzędzie Miasta i Gminy

C. Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi

D. Radzie Powiatu

Wojewódzki Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych (WZMiUW) jest organem odpowiedzialnym za zarządzanie wodami na poziomie regionalnym, co jest zgodne z wymaganiami określonymi w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 17 sierpnia 2006 roku. WZMiUW pełni kluczową rolę w nadzorze i utrzymaniu infrastruktury melioracyjnej oraz wodnej, zapewniając zgodność z przepisami prawa wodnego. Przechowywanie instrukcji gospodarowania wodą w WZMiUW jest istotne, ponieważ to właśnie ten organ ma kompetencje do ich wdrażania i monitorowania efektywności działań związanych z zarządzaniem wodami w obrębie swojego regionu. Przykładowo, WZMiUW może używać tych instrukcji do planowania działań związanych z ograniczaniem skutków powodzi oraz ochroną zasobów wodnych. Działania te są zgodne z dobrą praktyką, która podkreśla znaczenie centralizacji wiedzy oraz odpowiedzialności w zarządzaniu wodami. Wzmacnia to również współpracę z innymi instytucjami i organizacjami, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania wodami, zwłaszcza w kontekście zmian klimatycznych i ich wpływu na gospodarkę wodną.

Pytanie 34

Jakie urządzenia służą do pomiaru wilgotności powietrza?

A. pluwiograf oraz teleplugiograf

B. psychrometr oraz higrometr

C. heliograf i aktynometr

D. ewaporymetr oraz lizymetr

Psychrometr i higrometr to dwa kluczowe instrumenty służące do pomiaru wilgotności powietrza. Psychrometr działa na zasadzie pomiaru temperatury suchej i mokrej, co pozwala na określenie wilgotności względnej powietrza poprzez zastosowanie wzorów psychrometrycznych. Jest to szczególnie przydatne w meteorologii oraz w przemyśle, gdzie precyzyjny pomiar wilgotności ma wpływ na jakość produktów, na przykład w magazynach z żywnością czy w procesach produkcyjnych. Z kolei higrometr, który może mieć różne formy, w tym elektroniczne, mierzy wilgotność powietrza poprzez zmiany objętości materiału higroskopijnego lub zmiany rezystancji elektrycznej. W praktycznych zastosowaniach, jak HVAC (ogrzewanie, wentylacja, klimatyzacja), dokładne pomiary wilgotności są kluczowe dla zapewnienia komfortowych warunków w pomieszczeniach oraz dla ochrony przed pleśnią i innymi problemami związanymi z nadmierną wilgotnością. Stosowanie psychrometrów i higrometrów jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie monitorowania i kontrolowania warunków atmosferycznych.

Pytanie 35

Do naturalnych zagrożeń ekologicznych środowiska nie wlicza się

A. długotrwałych intensywnych mrozów

B. długotrwałych przemysłowych emisji pyłów

C. huraganów i tornad

D. suszy oraz erupcji wulkanów

Wszystkie wymienione odpowiedzi oprócz długotrwałych przemysłowych emisji pyłów są naturalnymi zjawiskami atmosferycznymi i geologicznymi. Susze wynikają z długotrwałego braku opadów, co prowadzi do osłabienia ekosystemów i zmniejszenia dostępności wody. Huragany i trąby powietrzne to intensywne zjawiska pogodowe, które charakteryzują się silnymi wiatrami oraz opadami, zdarzające się w wyniku naturalnych procesów atmosferycznych. Długotrwałe silne mrozy, często związane z zjawiskami klimatycznymi, mogą wpływać na biotopy oraz bioróżnorodność. Pomyłkowe traktowanie naturalnych zjawisk jako zagrożeń spowodowanych przez działalność człowieka prowadzi do nieporozumień w zakresie ochrony środowiska. Kluczowe jest zrozumienie, że naturalne zjawiska mają swoje miejsce w ekosystemach i mogą być częścią cyklu życia środowiska. Z kolei emisje przemysłowe są wynikiem nieodpowiedzialnych praktyk, które można kontrolować i redukować. Niezrozumienie tej różnicy może prowadzić do błędnych wniosków w zakresie polityki ochrony środowiska oraz strategii zarządzania ryzykiem związanym z ekosystemami.

Pytanie 36

Ile mniej więcej odpadów może zostać skierowanych do spalarni w przeciągu miesiąca, jeśli jej zdolność przerobowa wynosi 120 000 ton rocznie?

A. Zbliżone do 10 000 t

B. Zbliżone do 1 000 t

C. Zbliżone do 100 000 t

D. Zbliżone do 100 t

Właściwie obliczona ilość odpadów, które mogą trafić do spalarni w ciągu miesiąca, wynosi około 10 000 ton, co można uzyskać z rocznej przepustowości wynoszącej 120 000 ton. Aby przeprowadzić to obliczenie, należy podzielić roczną przepustowość przez 12 miesięcy. 120 000 ton rocznie / 12 miesięcy = 10 000 ton miesięcznie. W praktyce, spalarni wykorzystują tę formułę do szacowania operacji i planowania przestrzeni, co pozwala na efektywne zarządzanie przyjmowaniem odpadów oraz ich przetwarzaniem. Warto również wspomnieć, że zgodnie z dyrektywami unijnymi i krajowymi dotyczącymi gospodarki odpadami, kluczowym celem jest maksymalne ograniczenie ilości odpadów kierowanych do składowania, co sprawia, że spalarnie są istotnym elementem systemu zarządzania odpadami, pozwalającym na ich efektywne wykorzystanie energetyczne oraz zmniejszenie ich negatywnego wpływu na środowisko.

Pytanie 37

Do działań mających na celu ochronę przed erozją, które mają na celu zatrzymanie degradacji powierzchni terenu, zaliczamy

A. melioracje wodne

B. intensywne wypasanie zwierząt

C. uprawy wzdłuż stoku

D. wycinanie i wypalanie lasów

Intensywne wypasanie zwierząt, uprawy wzdłuż stoku oraz wycinanie i wypalanie lasów to działania, które w wielu przypadkach prowadzą do pogorszenia stanu środowiska i przyspieszają proces erozji. Intensywne wypasanie zwierząt może prowadzić do nadmiernego wyeksploatowania roślinności, co z kolei skutkuje zmniejszeniem pokrywy roślinnej, a tym samym osłabieniem struktury gleby i zwiększeniem jej podatności na erozję. W przypadku upraw wzdłuż stoku, jeśli nie są one odpowiednio zarządzane, mogą one przyczyniać się do erozji powierzchniowej, szczególnie podczas intensywnych opadów deszczu, gdy woda spływa bezpośrednio w dół stoku, powodując transport cząstek gleby. Wycinanie i wypalanie lasów to działania, które niszczą naturalne siedliska i zmniejszają zdolność terenu do wiązania wody oraz ochrony gleby przed erozją. Wszystkie te działania są sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz najlepszymi praktykami w zakresie ochrony środowiska, które promują metody konserwacji oraz regeneracji naturalnych ekosystemów, a nie ich degradacji. Dlatego ważne jest, aby podejście do zarządzania gruntami opierało się na zrozumieniu procesów ekologicznych oraz ich wpływu na długoterminowe utrzymanie zdrowia ekosystemów.

Pytanie 38

W celu zapewnienia bezpieczeństwa pracowników, konieczne jest, aby w pobieraniu próbek brały udział co najmniej dwie osoby?

A. gleby z profilu glebowego

B. osadu z komory fermentacyjnej

C. wody z piezometru

D. powietrza metodą aspiracyjną

Odpowiedź dotycząca pobierania próbek osadu z komory fermentacyjnej jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z wymaganiami bezpieczeństwa proces ten powinien być realizowany przez co najmniej dwie osoby. Taki wymóg ma na celu zapewnienie nadzoru nad procedurą, co jest szczególnie istotne w przypadku materiałów biologicznych, które mogą być potencjalnie niebezpieczne. Osady z komór fermentacyjnych mogą zawierać różnorodne mikroorganizmy, które podczas pobierania próbek mogą stwarzać ryzyko zakażenia. W praktyce, przy pobieraniu próbek osadu, jedna osoba może zajmować się samej operacji, podczas gdy druga monitoruje proces, zapewniając tym samym dodatkowe bezpieczeństwo. W standardach ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracy, takich jak ISO 45001, podkreśla się znaczenie współpracy zespołowej w kontekście procedur potencjalnie niebezpiecznych. Obserwacja i kontrola przez drugą osobę są kluczowe w ograniczaniu ryzyka oraz szybkiego reagowania w sytuacjach awaryjnych. Takie praktyki pomagają również w zapewnieniu dokładności i wiarygodności wyników, co jest kluczowe w analizach laboratoryjnych.

Pytanie 39

Podczas zbierania próbek wody z rzeki w rejonie oczyszczalni ścieków w warunkach silnego wiatru, aby zabezpieczyć się przed drobnymi kroplami cieczy unoszącymi się w powietrzu, należy założyć

A. gumowe rękawiczki i kalosze, użyć szelek asekuracyjnych

B. gumowe rękawiczki i kalosze, użyć masek ochronnych

C. fartuch ochronny i wygodne obuwie, użyć kasków ochronnych

D. stopery do uszu i kalosze, użyć kasków ochronnych

W wielu przypadkach niewłaściwy dobór środków ochrony osobistej może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. W odpowiedziach, w których sugerowano użycie stoperów dousznych, kaloszy i kasków ochronnych, brakuje kluczowego elementu – ochrony dróg oddechowych. Stosowanie stoperów dousznych w tym kontekście jest nieadekwatne, ponieważ nie chronią one przed wdychaniem szkodliwych drobin czy aerozoli, które mogą być obecne podczas pracy w pobliżu oczyszczalni ścieków. Każda odpowiedź, która nie uwzględnia masek ochronnych, nie spełnia podstawowych standardów bezpieczeństwa. Kask ochronny, choć ważny w niektórych kontekstach, nie ma zastosowania w przypadku ochrony przed chemikaliami czy mikroorganizmami. Gumowe rękawiczki i kalosze są niewątpliwie istotne, ale ich skuteczność w ochronie nie jest wystarczająca bez odpowiednich filtrów powietrza. Ochrona osobista w trudnych warunkach środowiskowych powinna być holistyczna, a każda forma niedopatrzenia w tym zakresie może prowadzić do narażenia zdrowia pracowników. Standardy BHP jasno określają, że w kontakcie z niebezpiecznymi substancjami, pełna ochrona powinna obejmować zarówno ochronę ciała, jak i dróg oddechowych. Właściwe zrozumienie i wdrożenie tych zasad jest kluczowe dla bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 40

Usuwanie pozostałości regeneratora oraz niewielkich pęcherzyków gazu, przylegających do ziaren wypełnienia, realizuje się w trakcie procesu regeneracji?

A. filtra ciśnieniowego

B. odżelaziacza otwartego

C. filtra pospiesznego

D. kolumny jonitowej

Wybór odpowiedzi związanych z filtrowaniem, takich jak 'filtr ciśnieniowy', 'filtr pospieszny' czy 'odżelaziacz otwarty', może prowadzić do nieporozumień na temat procesów uzdatniania wody. Filtry ciśnieniowe i pospieszne są stosowane w innych kontekstach, głównie do usuwania zawiesin i zanieczyszczeń mechanicznych z wody. W przypadku filtrów ciśnieniowych, proces opiera się na przepuszczaniu wody przez złoża filtracyjne pod ciśnieniem, co nie jest bezpośrednio związane z regeneracją jonitów. Filtry pospieszne działają na zasadzie przepływu wody przez złoża piaskowe, a ich celem jest głównie eliminacja cząstek stałych i niektórych mikroorganizmów. Odżelaziacze otwarte z kolei są używane do usuwania żelaza z wody, co wiąże się z innym procesem chemicznym i fizycznym, który nie obejmuje regeneracji jonitów. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego doboru technologii uzdatniania wody, aby zapewnić skuteczność procesów i wysoką jakość produktów końcowych. Wybierając niewłaściwy proces, można nie tylko pogorszyć jakość wody, ale także zwiększyć koszty operacyjne i wpłynąć na trwałość systemów uzdatniania.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej