Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik bezpieczeństwa i higieny pracy
  • Kwalifikacja: BPO.01 - Zarządzanie bezpieczeństwem w środowisku pracy
  • Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 21:47
  • Data zakończenia: 7 grudnia 2025 22:10

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Maksymalny czas pracy osoby z niepełnosprawnością, która posiada znaczny lub umiarkowany stopień tej niepełnosprawności, nie może wynosić więcej niż

A. 8 godzin dziennie i nie więcej niż 40 godzin w tygodniu
B. 5 godzin dziennie i nie więcej niż 30 godzin w tygodniu
C. 7 godzin dziennie i 35 godzin w tygodniu
D. 6 godzin dziennie i 30 godzin w tygodniu
Odpowiedź wskazująca na maksymalny czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności jako 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo jest poprawna zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy w Polsce. Zgodnie z ustawą o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, osoby o takich stopniach niepełnosprawności mogą pracować w wymiarze nieprzekraczającym 7 godzin dziennie. To podejście ma na celu zapewnienie osób niepełnosprawnych odpowiednich warunków pracy, które nie będą prowadziły do nadmiernego obciążenia psychicznego czy fizycznego. W praktyce oznacza to, że pracodawcy muszą dostosować godziny pracy oraz harmonogramy w taki sposób, aby maksymalizować komfort i zdrowie pracowników. Warto również zauważyć, że zgodnie z dobrymi praktykami w zarządzaniu zasobami ludzkimi, oferowanie elastyczności w czasie pracy oraz tworzenie sprzyjającego środowiska pracy może znacznie wpłynąć na efektywność i satysfakcję pracowników.
Pytanie 2

Zlecenie profesjonalnej analizy wydatku energetycznego pracownika można skierować do

A. Centralnego Instytutu Ochrony Pracy
B. przychodni zdrowia
C. laboratorium w zakładzie
D. Zakładu Medycyny Sądowej
Laboratoria zakładowe są jednostkami, które głównie zajmują się analizą parametrów chemicznych, fizycznych czy biologicznych związanych z produkcją, a nie specjalistyczną oceną wydatku energetycznego pracowników. Często ich działalność koncentruje się na testowaniu jakości surowców i produktów, co jest zupełnie innym obszarem niż ocena ergonomii i wydatków energetycznych w kontekście pracy ludzkiej. Przychodnie medyczne, mimo że oferują różnorodne usługi zdrowotne, nie mają kompetencji ani odpowiednich narzędzi do przeprowadzania szczegółowych ocen wydatku energetycznego w miejscu pracy. Ich rola ogranicza się głównie do diagnostyki i leczenia, co nie obejmuje aspektów związanych z ergonomią pracy. Zakład Medycyny Sądowej, z kolei, ma na celu badanie spraw związanych z prawem i medycyną, w tym autopsje czy analizy toksykologiczne, co nie ma nic wspólnego z oceną warunków pracy. Wybór niewłaściwej instytucji do oceny wydatku energetycznego może prowadzić do niepełnych lub błędnych wyników, co w konsekwencji może wpłynąć na zdrowie i bezpieczeństwo pracowników. Zrozumienie, które instytucje są odpowiednie do tego celu, jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania ryzykiem w środowisku pracy.
Pytanie 3

Jak długo należy archiwizować dokumentację powypadkową?

A. przez 10 lat
B. przez 5 lat
C. do momentu, gdy pracownik przejdzie na emeryturę
D. przez czas określony w regulaminie pracy
Dokumentacja powypadkowa, zgodnie z przepisami prawa, powinna być przechowywana przez 10 lat. Jest to istotne z punktu widzenia ochrony danych osobowych oraz odpowiedzialności pracodawcy za wypadki w miejscu pracy. W praktyce oznacza to, że każda firma musi prowadzić ewidencję oraz archiwizować dokumenty dotyczące zdarzeń powypadkowych przez określony czas, co umożliwia zarówno analizy statystyczne, jak i zapewnia ochronę prawną w przypadku ewentualnych roszczeń ze strony pracowników. Przykładowo, gdy pracownik doznał wypadku, dokumenty takie jak protokół powypadkowy, zeznania świadków czy opinie lekarskie powinny być dostępne przez 10 lat, aby w razie jakichkolwiek sporów prawnych móc przedstawić pełną dokumentację. Ponadto, zgodnie z normami ISO 45001 dotyczącymi systemów zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, długoterminowe przechowywanie takich danych jest kluczowe dla ciągłego doskonalenia procesów zarządzania ryzykiem w organizacji.
Pytanie 4

Jak często powinny odbywać się szkolenia okresowe dla pracowników zajmujących się bhp, minimum raz na?

A. 5 lat
B. 4 lata
C. 3 lata
D. 6 lat
Szkolenia okresowe dla pracowników służby bhp powinny być przeprowadzane nie rzadziej niż co 5 lat, co wynika z przepisów prawa regulujących kwestie bezpieczeństwa i higieny pracy. W Polsce podstawowe regulacje znajdują się w Kodeksie pracy oraz w przepisach wykonawczych, takich jak Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Regularne przeprowadzanie szkoleń jest kluczowe dla utrzymania aktualnej wiedzy w zakresie przepisów bhp, a także dla zapobiegania wypadkom przy pracy. Pracownicy, którzy uczestniczą w tych szkoleniach, są lepiej przygotowani do identyfikacji zagrożeń oraz podejmowania odpowiednich działań zapobiegawczych. Przykładem mogą być sytuacje, w których nowi pracownicy wchodzą w nowe środowisko pracy; aktualne szkolenie pozwala im zrozumieć specyfikę zagrożeń i obowiązków. Osoby odpowiedzialne za organizację szkoleń powinny również dbać o ich różnorodność i dostosowanie do specyfiki danej branży, co zwiększa efektywność nauczania.
Pytanie 5

Osoba, która udała się do pracy, poślizgnęła się na nieodśnieżonym chodniku przed jedną z nieruchomości. W związku z tym ma prawo wystąpić o odszkodowanie?

A. z ubezpieczenia majątkowego
B. z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
C. z Narodowego Funduszu Zdrowia
D. od właściciela chodnika
Odpowiedzi dotyczące Narodowego Funduszu Zdrowia, ubezpieczenia majątkowego oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych są nieprawidłowe, ponieważ odnoszą się do różnych systemów ochrony społecznej lub form ubezpieczeń, które nie są bezpośrednio związane z odpowiedzialnością cywilną właściciela nieruchomości. Narodowy Fundusz Zdrowia zajmuje się finansowaniem świadczeń zdrowotnych i nie wypłaca odszkodowań za wypadki, które miały miejsce w drodze do pracy. Ubezpieczenia majątkowe dotyczą ochrony mienia, a nie odszkodowań za wypadki osobowe, co w tym kontekście jest istotne. Zakład Ubezpieczeń Społecznych również nie jest instytucją odpowiedzialną za wypłatę odszkodowań w przypadku szkód spowodowanych przez osoby trzecie w wyniku zaniedbania. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują nieprawidłowe zrozumienie zakresu odpowiedzialności poszczególnych instytucji oraz mylenie zasadności roszczenia na podstawie różnych przepisów prawnych. Kluczowe w takich sytuacjach jest zrozumienie, że odpowiedzialność cywilna jest niezależna od systemów ubezpieczeń społecznych, które mają odmienny charakter i funkcję.
Pytanie 6

Do zajęć wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej nie wlicza się prac związanych z obsługą

A. suwnic sterowanych z kabiny i zdalnie sterowanych
B. podnośników i platform hydraulicznych
C. wytwornic acetylenowych
D. układnic magazynowych
W przypadku podnośników i platform hydraulicznych, operatorzy muszą wykazywać się nie tylko odpowiednią wiedzą techniczną, ale także dużą sprawnością psychofizyczną. Obsługa tych urządzeń wymaga precyzyjnych ruchów, świadomości przestrzennej oraz umiejętności oceny ryzyka, co czyni ją pracą wymagającą znacznego zaangażowania. Z kolei suwnice, zarówno te sterowane z kabiny, jak i zdalnie sterowane, wymagają od operatorów szybkiego podejmowania decyzji, a także umiejętności zarządzania ciężkimi ładunkami w trudnych warunkach. Operatorzy muszą mieć doskonałą orientację w przestrzeni oraz umiejętność przewidywania ruchów ciężarów, co wymaga zaawansowanych kompetencji psycho-ruchowych. Układnice magazynowe to kolejny przykład maszyn, których obsługa wymaga nie tylko znajomości zasad działania, ale również umiejętności szybkiego reagowania na zmieniające się warunki w magazynie. W każdej z tych sytuacji, operatorzy muszą być w stanie szybko analizować sytuacje oraz reagować na nieprzewidziane zdarzenia, co podkreśla znaczenie sprawności psychofizycznej. Dlatego też, prace przy obsłudze wytwornic acetylenowych wydają się mniej obciążające, co może prowadzić do błędnych wniosków, że są to prace o podobnym charakterze do wymienionych wcześniej urządzeń.
Pytanie 7

Kto jest odpowiedzialny za przeprowadzenie oceny ryzyka zawodowego na stanowisku pracy?

A. Pracodawca lub osoba przez niego wyznaczona
B. Zewnętrzna firma konsultingowa
C. Każdy pracownik samodzielnie
D. Państwowa Inspekcja Pracy
Odpowiedzialność za przeprowadzenie oceny ryzyka zawodowego na stanowisku pracy spoczywa na pracodawcy lub osobie przez niego wyznaczonej. Jest to zgodne z przepisami prawa pracy, które nakładają na pracodawcę obowiązek zapewnienia bezpiecznych warunków pracy. Ocena ryzyka zawodowego jest procesem systematycznym, który polega na identyfikacji zagrożeń, analizie ryzyka oraz wdrażaniu środków zapobiegawczych. Przykładowo, w zakładzie produkcyjnym pracodawca może wyznaczyć inżyniera BHP do przeprowadzenia oceny ryzyka w celu zidentyfikowania potencjalnych zagrożeń związanych z obsługą maszyn. Przeprowadzenie takiej oceny pozwala na wprowadzenie odpowiednich procedur oraz środków ochrony indywidualnej, co znacząco zmniejsza ryzyko wypadków. Standardy i dobre praktyki w zarządzaniu BHP, takie jak norma ISO 45001, również podkreślają rolę pracodawcy w zarządzaniu ryzykiem w miejscu pracy. Dzięki temu pracodawca może skutecznie zarządzać bezpieczeństwem i higieną pracy, co prowadzi do poprawy warunków pracy oraz zwiększenia bezpieczeństwa pracowników.
Pytanie 8

Jakie jest maksymalne dopuszczalne natężenie hałasu chroniące słuch w przypadku ośmiogodzinnej ekspozycji w miejscu pracy?

A. 100 dB
B. 75 dB
C. 85 dB
D. 105 dB
Dopuszczalny poziom hałasu, żeby chronić słuch w pracy, przy ośmiogodzinnym narażeniu wynosi 85 dB. Ta wartość jest ustalona na podstawie badań, które pokazują, jak hałas wpływa na zdrowie pracowników. Jak się przekroczy ten poziom, to może dojść do uszkodzenia słuchu i innych problemów zdrowotnych. W praktyce to wiele branż, jak motoryzacja czy budownictwo, stosuje różne środki ochrony, jak na przykład słuchawki ochronne, gdy hałas jest wyższy niż 85 dB. Są też standardy takie jak ISO 9612 i normy krajowe, jak PN-N-01307, które mówią, że trzeba brać działania zapobiegawcze, jak ograniczenie czasu narażenia i monitoring hałasu. Dbanie o zdrowie pracowników jest mega ważne, bo wpływa na ich efektywność i zadowolenie w pracy, więc firmy powinny naprawdę trzymać się tych norm.
Pytanie 9

Do zadań osoby zarządzającej pracownikami należy

A. zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy właściwym wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki
B. zapewnienie realizacji wskazówek społecznego inspektora pracy
C. organizacja miejsc pracy pracowników zgodnie z przepisami oraz zasadami bhp
D. wyznaczenie i przeszkolenie pracowników w zakresie pierwszej pomocy przedmedycznej
Odpowiedź dotycząca zorganizowania stanowisk pracy pracowników zgodnie z przepisami i zasadami bhp jest prawidłowa, ponieważ fundamentalnym obowiązkiem każdego kierownika jest zapewnienie odpowiednich warunków pracy, które minimalizują ryzyko wypadków i chorób zawodowych. Zgodnie z Kodeksem pracy, pracodawca ma obowiązek dostosować miejsca pracy do potrzeb pracowników, co obejmuje zarówno ergonomię stanowisk, jak i stosowanie odpowiednich zabezpieczeń. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady jest przeprowadzanie regularnych audytów stanowisk pracy, które pozwalają na identyfikację i eliminację zagrożeń. Ważne jest również, aby w procesie organizacji uwzględniać aktualne standardy branżowe oraz wytyczne dotyczące bezpieczeństwa, takie jak normy ISO 45001, które stanowią ramy dla systemów zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy. Przy odpowiednim zorganizowaniu przestrzeni pracy, możliwe jest nie tylko zwiększenie efektywności pracowników, ale również zbudowanie kultury bezpieczeństwa w przedsiębiorstwie.
Pytanie 10

Podczas formułowania wniosków z analizy obiektów, ważne jest, aby uwzględnić, czy intensywność oświetlenia na stanowiskach pracy jest dostosowana do charakteru wykonywanych czynności oraz czy spełnia ustalone wymagania

A. w Polskiej Normie
B. w kodeksie pracy
C. w ogólnych przepisach bhp
D. w regulaminie pracy
Odpowiedzi wskazujące na ogólne przepisy bhp, kodeks pracy czy regulamin pracy nie są wystarczające, ponieważ te dokumenty zawierają jedynie ogólne zasady dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy, a nie szczegółowe wymagania dotyczące natężenia oświetlenia. Ogólne przepisy bhp określają podstawowe zasady ochrony zdrowia i życia pracowników, ale nie wchodzą w detale dotyczące parametrów technicznych. Kodeks pracy reguluje natomiast ramy prawne dotyczące zatrudnienia i praw pracowników, ale również nie zawiera konkretnych norm oświetleniowych. Regulamin pracy jest dokumentem wewnętrznym, który może ustalać zasady obowiązujące w danym zakładzie, ale nie zastępuje Polskich Norm, które mają na celu ujednolicenie standardów w całym kraju. Z kolei Polskie Normy są opracowywane przez specjalistów i zawierają szczegółowe przepisy techniczne, które są niezbędne do zapewnienia odpowiednich warunków pracy. Typowym błędem myślowym jest założenie, że ogólne przepisy wystarczą do oceny specyficznych warunków pracy. W rzeczywistości, każda branża może mieć różne wymagania dotyczące oświetlenia, co czyni Polskie Normy kluczowymi dla właściwego dostosowania warunków pracy do specyfiki wykonywanych zadań.
Pytanie 11

Na podstawie wyciągu z przepisów określ wymiar urlopu, jaki przysługuje pracownikowi młodocianemu w roku, w którym ukończył 18 lat, a prawo do urlopu uzyskał przed ukończeniem 18 lat.

Art. 205. § 2 Kodeks pracy - Z upływem roku pracy młodociany uzyskuje prawo do urlopu w wymiarze 26 dni roboczych. Jednakże w roku kalendarzowym, w którym kończy on 18 lat, ma prawo do urlopu w wymiarze 20 dni roboczych, jeżeli prawo do urlopu uzyskał przed ukończeniem 18 lat.
A. 26 dni roboczych.
B. 18 dni roboczych.
C. 19 dni roboczych.
D. 20 dni roboczych.
Odpowiedź 20 dni roboczych jest poprawna, ponieważ zgodnie z art. 205 § 2 Kodeksu pracy, pracownik młodociany, który uzyskał prawo do urlopu przed ukończeniem 18 roku życia, ma prawo do 20 dni roboczych urlopu w roku, w którym kończy 18 lat. To prawo jest dostosowane do specyfiki młodocianych pracowników, którzy są w pierwszej fazie swojej kariery zawodowej. Przykładowo, jeśli młodociany pracownik rozpoczął zatrudnienie w wieku 17 lat i w 2023 roku ukończył 18 lat, to w tym roku przysługuje mu 20 dni roboczych, a nie pełne 26 dni, które przysługuje dorosłym pracownikom. Ważne jest, aby pracodawcy byli świadomi tych przepisów, aby prawidłowo obliczać wymiar urlopu i unikać ewentualnych sporów z pracownikami. W praktyce, zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z przepisami prawa pracy oraz utrzymania dobrej atmosfery w zespole.
Pytanie 12

Do pomocy dydaktycznych nie należy

A. fantomów
B. pokazów
C. filmów
D. tablic
Pokazy to nie do końca to samo co inne materiały edukacyjne, takie jak filmy czy tablice. Przyznam, że pokazy są bardziej jak prezentacje, które mają na celu przedstawienie czegoś konkretnego, ale nie angażują studentów w taki sposób, jak na przykład ćwiczenia na fantomach. W medycynie filmy mogą pokazywać, co i jak należy robić, tablice wizualizują różne informacje, a fantomy dają możliwość ćwiczenia umiejętności. Pokaz za to jest jak pokazanie, jak coś działa, ale bez interakcji z uczestnikami. Ta różnica jest ważna, żeby dobrze dobrać materiały do nauczania w różnych dziedzinach.
Pytanie 13

Aby incydent, w którym uczestniczył pracownik, mógł być sklasyfikowany jako wypadek przy pracy, muszą być jednocześnie spełnione następujące warunki:

A. uraz odniesiony podczas wykonywania pracy, spowodowany wyłącznie przyczyną zewnętrzną
B. najpierw nagłość zdarzenia oraz powiązanie z wykonywaną pracą
C. doznany uraz lub zgon, zewnętrzna przyczyna, nagłość zdarzenia oraz powiązanie z pracą
D. nagłość zdarzenia, powiązanie z pracą, przyczyna wewnętrzna lub zewnętrzna oraz doznany uraz
Odpowiedź wskazująca na doznany uraz lub śmierć, przyczynę zewnętrzną, nagłość zdarzenia oraz związek z pracą jest poprawna, ponieważ wszystkie te elementy są kluczowe dla klasyfikacji wypadku jako wypadku przy pracy według przepisów prawa pracy. Nagłość zdarzenia odnosi się do faktu, że wypadek musi wystąpić w sposób niespodziewany, a nie być wynikiem długotrwałego procesu. Przyczyna zewnętrzna wskazuje, że zdarzenie powinno być spowodowane czynnikami zewnętrznymi, a nie wewnętrznymi, jak np. problemy zdrowotne pracownika. Związek z wykonywaną pracą podkreśla, że incydent musi być bezpośrednio związany z obowiązkami pracowniczymi. Przykładem takiego wypadku może być pracownik budowlany, który doznał urazu podczas upadku z wysokości, co jednoznacznie spełnia wszystkie wymienione kryteria. Kluczowe jest także dokumentowanie takich zdarzeń w kontekście BHP, co stanowi podstawę do późniejszej analizy i wdrażania działań zapobiegawczych oraz dostosowania środowiska pracy do wysokich standardów bezpieczeństwa.
Pytanie 14

Na stanowisku spawacza zmierzono średnie stężenie tlenku żelaza wynoszące 4,3 mg/m3 przy NDS = 5 mg/m3. Nie zaobserwowano przekroczeń najwyższych dopuszczalnych stężeń oraz natężeń szkodliwych dla zdrowia czynników ani obecności czynników rakotwórczych. Jak często powinny być przeprowadzane badania poziomu tlenku żelaza w tym miejscu?

A. Raz na 24 miesiące
B. Raz na 36 miesięcy
C. Raz na 6 miesięcy
D. Raz na 12 miesięcy
Wybór częstotliwości badań poziomu tlenku żelaza na stanowisku pracy powinien opierać się na analizie stężeń substancji szkodliwych w powietrzu oraz wytycznych zawartych w przepisach prawa. Odpowiedzi sugerujące częstsze badania, takie jak "Raz na 6 miesięcy" czy "Raz na 24 miesiące", mogą wynikać z błędnego rozumienia procedur związanych z monitorowaniem jakości powietrza w miejscach pracy. Częstsze badania mogą być zasadne w sytuacji, gdy istnieją wysokie stężenia substancji niebezpiecznych, co może nie mieć zastosowania w tym przypadku, gdzie średnie stężenie tlenku żelaza nie przekracza NDS. Z kolei odpowiedzi sugerujące dłuższe odstępy, jak "Raz na 36 miesięcy", nie uwzględniają odpowiedzialności pracodawcy za zdrowie pracowników oraz rychłą identyfikację ewentualnych zagrożeń, co jest kluczowe w kontekście prewencji zawodowej. Takie stanowisko może prowadzić do bagatelizowania problemu, co jest niezgodne z zasadami BHP. W praktyce, regularne monitorowanie stężenia tlenków metali, takich jak tlenek żelaza, jest istotne w zapewnieniu zdrowego środowiska pracy oraz spełnienia standardów ochrony zdrowia pracowników.
Pytanie 15

Głównym celem ergonomii koncepcyjnej jest

A. ustalenie wzajemnych relacji człowiek - maszyna - środowisko
B. polepszenie warunków pracy na obecnych stanowiskach
C. eliminacja błędów w otoczeniu pracy
D. ulepszanie już funkcjonujących maszyn i urządzeń
Podstawowym zadaniem ergonomii koncepcyjnej jest ustalenie wzajemnych relacji człowiek - maszyna - środowisko. Ergonomia koncepcyjna koncentruje się na projektowaniu i doskonaleniu systemów, które integrują ludzi z technologią w sposób, który maksymalizuje wydajność, bezpieczeństwo i komfort. Przykładem zastosowania tej dziedziny jest projektowanie interfejsów użytkownika w oprogramowaniu, które uwzględnia naturalne zachowania i potrzeby użytkowników, co prowadzi do zwiększonej efektywności pracy. Dobry projekt ergonomiczny uwzględnia również aspekty fizyczne, takie jak dostosowywanie wysokości biurka do wzrostu pracownika, co wpływa na zmniejszenie ryzyka urazów mięśniowo-szkieletowych. W praktyce zastosowanie ergonomii koncepcyjnej polega na przeprowadzaniu analizy zadania, aby zidentyfikować potencjalne problemy oraz wprowadzenie innowacyjnych rozwiązań, które poprawiają interakcję człowieka z maszynami oraz z otoczeniem. Takie podejście pomaga w optymalizacji systemów pracy, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 9241, które definiują wymagania dotyczące ergonomii w kontekście interakcji człowiek-komputer.
Pytanie 16

W trakcie instruktażu na stanowisku pracy

A. przekazywane są dane dotyczące produkcji w całym zakładzie
B. zapoznaje się pracownika z charakterystyką produkcji całego przedsiębiorstwa
C. realizowany jest przegląd stanu technicznego urządzeń przez pracownika służb bhp
D. przeprowadza się próbne wykonanie pracy przez pracownika na danym stanowisku
Podczas szkolenia stanowiskowego ważne jest, aby zrozumieć, że skupienie się na ogólnych informacjach o produkcji w całym zakładzie, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, nie jest właściwym kierunkiem. Tego rodzaju podejście prowadzi do sytuacji, w której pracownik nie otrzymuje wystarczającej wiedzy na temat swoich specyficznych obowiązków, co może prowadzić do błędów w pracy oraz obniżonej efektywności. Ponadto, instruktaż powinien dotyczyć konkretnych zadań i procedur, a nie ogólnych informacji o zakładzie. Kolejnym błędnym założeniem jest zapoznawanie pracownika z profilem produkcji całego przedsiębiorstwa. Chociaż zrozumienie kontekstu działalności firmy jest istotne, nie powinno to zastępować praktycznego przeszkolenia na danym stanowisku. Pracownik, który nie ma praktycznych doświadczeń, może czuć się przytłoczony informacjami teoretycznymi, co może obniżać jego pewność siebie i chęć do nauki. Wreszcie, pomysł przeprowadzania przeglądu stanu technicznego sprzętu przez pracownika służb BHP w kontekście instruktażu stanowiskowego jest mylący. Takie przeglądy są istotne, ale nie są bezpośrednio związane z procesem wprowadzania pracowników do pracy. Pracownik powinien być przeszkolony w zakresie obsługi sprzętu oraz zasad BHP, ale wykonywanie przeglądów technicznych powinno być zadaniem odpowiednio przeszkolonych pracowników, a nie nowicjuszy. Użycie niewłaściwych podejść w procesie instruktażu może prowadzić do zagrożeń dla bezpieczeństwa, a także obniżać morale zespołu, co skutkuje mniej efektywną produkcją.
Pytanie 17

Sekretarka wykonuje swoje obowiązki w godzinach od 7.00 do 15.00. O 15.10, korzystając z urządzeń higieniczno-sanitarnych znajdujących się w zakładzie, poślizgnęła się i w wyniku upadku doznała złamania nogi. To zdarzenie

A. jest incydentem przy pracy
B. jest zdarzeniem w drodze z pracy do domu
C. jest traktowane na równi z incydentem przy pracy
D. nie jest incydentem przy pracy
Nieprawidłowe odpowiedzi często opierają się na błędnym rozumieniu definicji wypadku przy pracy oraz okoliczności, które mogą wpływać na klasyfikację takiego zdarzenia. Wiele osób może myśleć, że wypadek musi mieć miejsce wyłącznie podczas wykonywania określonych zadań zawodowych, ignorując fakt, że sytuacje związane z korzystaniem z infrastruktury zakładu również mogą być objęte tym pojęciem. Odpowiedzi takie jak 'nie jest wypadkiem przy pracy' są oparte na mylnym założeniu, że wypadki muszą występować w trakcie formalnych obowiązków zawodowych, co nie jest zgodne z zapisami Kodeksu pracy. Ponadto, klasyfikowanie zdarzenia jako 'wypadku w drodze z pracy do domu' jest niezgodne, ponieważ wypadek ten miał miejsce na terenie zakładu pracy, a nie podczas podróży. Takie myślenie prowadzi do pomijania znaczenia kontekstu, w jakim zdarzenie miało miejsce. Istotne jest, aby zrozumieć, że każdy wypadek, który dzieje się w czasie, kiedy pracownik jest w miejscu pracy lub w jego bezpośrednim sąsiedztwie, może być uznany za wypadek przy pracy, co powinno być uwzględnione w procedurach bezpieczeństwa oraz postępowaniu w razie wypadków. Wszelkie nieprawidłowe koncepcje mogą wynikać z braku znajomości przepisów prawnych oraz ich praktycznego zastosowania w codziennych sytuacjach zawodowych.
Pytanie 18

Szatnia podstawowa jest przeznaczona

A. dla pracowników, którzy wykonują prace, w trakcie których zabrudzenie odzieży roboczej jest na tyle niewielkie, że nie grozi zanieczyszczeniem ich własnej odzieży
B. do przechowywania osobistej odzieży pracowników
C. na odzież osobistą zatrudnionych oraz odzież gości, którzy przybyli do danego zakładu
D. do składowania odzieży roboczej i ochronnej dla pracowników zajmujących się zadaniami generującymi duże zabrudzenia
Wybór odpowiedzi dotyczącej przechowywania odzieży własnej pracowników nie uwzględnia kluczowych aspektów dotyczących funkcji szatni podstawowej. Szatnia powinna być zdefiniowana nie tylko przez jej przeznaczenie na odzież osobistą, ale także przez kontekst pracy, w którym jest stosowana. W przypadku stanowisk charakteryzujących się minimalnym ryzykiem zabrudzenia, konieczność posiadania odrębnego miejsca na odzież roboczą może wydawać się zbędna, jednak jest to mylne podejście. Należy pamiętać, że nawet w środowisku biurowym, istnieje potencjalne ryzyko kontaktu z substancjami mogącymi zanieczyścić odzież. Ponadto, przechowywanie wyłącznie odzieży osobistej może prowadzić do problemów związanych z organizacją i porządkiem w miejscu pracy. Również istotnym błędem jest bagatelizowanie roli szatni w kontekście zewnętrznych regulacji, które nakładają obowiązek zapewnienia odpowiednich warunków dla pracowników. Odpowiednia organizacja przestrzeni szatni jest istotna nie tylko dla komfortu, ale również dla ochrony zdrowia, co potwierdzają standardy BHP. W każdym przypadku, należy dążyć do efektywnego zarządzania przestrzenią w szatniach, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i higieny pracy, a także dla dobrego samopoczucia pracowników.
Pytanie 19

Grafika, która przedstawia fragment procesu technologicznego realizowanego bez zmiany warunków obróbczych oraz powierzchni przetwarzanej, określana jest mianem

A. montażowym
B. zestawieniowym
C. operacyjnym
D. zabiegowym
Rysunek ilustrujący część operacji technologicznej bez zmiany warunków obróbki i powierzchni obrabianej jest określany jako zabiegowy. Terminy te są szeroko stosowane w inżynierii, szczególnie w kontekście procesów produkcyjnych. Operacje zabiegowe wykonuje się w sposób ciągły, co oznacza, że nie dochodzi do zmiany parametrów obróbczych, takich jak temperatura czy ciśnienie, co jest kluczowe dla zachowania integralności materiału. Przykładem zastosowania operacji zabiegowych może być szlifowanie, gdzie powierzchnia obrabiana jest poddawana działaniu narzędzia szlifierskiego w kontrolowany sposób, zapewniając jednocześnie odpowiednią jakość i dokładność wymiarową. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, kładą duży nacisk na kontrolę procesów produkcyjnych, co podkreśla znaczenie operacji zabiegowych w zachowaniu wymaganej jakości produktów. W praktyce, znajomość i umiejętność identyfikacji tych operacji pozwala inżynierom na efektywne planowanie procesów technologicznych i optymalizację produkcji.
Pytanie 20

Używanie płynów do czyszczenia obudowy komputera, gdy jest on pod napięciem, stwarza ryzyko dla pracownika w postaci

A. napromieniowania
B. poparzenia
C. atopowego zapalenia skóry
D. porażenia prądem elektrycznym
Czyszczenie obudowy komputera z użyciem cieczy, gdy urządzenie jest pod napięciem, nie wiąże się z napromieniowaniem, poparzeniem ani atopowym zapaleniem skóry, co może prowadzić do mylnych wyobrażeń na temat zagrożeń w środowisku pracy. Napromieniowanie odnosi się do ekspozycji na promieniowanie jonizujące lub niejonizujące, co nie ma zastosowania w kontekście czyszczenia sprzętu elektronicznego. Odpowiednie zabezpieczenia i środki ostrożności w środowisku pracy z komputerami nie dotyczą tego typu zagrożeń. Poparzenie, z drugiej strony, zwykle wiąże się z kontaktami z wysokotemperaturowymi substancjami lub źródłami ciepła, co również nie jest typowe dla czynności czyszczenia obudowy komputera. Chociaż czyszczenie chemikaliami może prowadzić do podrażnień skóry, nie jest to bezpośrednio związane z zastosowaniem cieczy w kontekście elektryczności. Atopowe zapalenie skóry to przewlekła choroba zapalna skóry, a nie wynik działania prądu elektrycznego lub nieodpowiednich metod czyszczenia. Te błędne koncepcje prowadzą do zniekształcenia postrzegania rzeczywistych zagrożeń związanych z pracą z urządzeniami elektrycznymi. Warto zatem zainwestować w edukację na temat właściwych metod czyszczenia oraz procedur bezpieczeństwa, aby zminimalizować ryzyko i zapewnić bezpieczne środowisko pracy.
Pytanie 21

Główną przyczyną techniczną wypadków w miejscu pracy jest

A. błędny podział zadań lub planowanie pracy
B. niewłaściwa wytrzymałość materiału
C. brak stosowania przez pracownika środków ochrony osobistej
D. doprowadzenie do pracy osób nieprzygotowanych
Wybór odpowiedzi dotyczących braku używania ochron osobistych, złego podziału pracy i wpuszczania nieprzygotowanych osób wydaje się trochę pomyłką, bo nie za bardzo to dotyczy technicznych przyczyn wypadków. Fajnie, że podkreślasz znaczenie ochron osobistych, bo to ważne, ale brak ich użycia nie jest bezpośrednim powodem wypadków. Właściwie, problemy z podziałem pracy mogą wpłynąć na efektywność, ale niekoniecznie prowadzą do wypadków, jeśli materiały są w porządku. Jak puszczasz do pracy kogoś, kto nie jest gotowy, to oczywiście ważna sprawa, ale to bardziej kwestia szkolenia, a nie techniki związanej z materiałami. Każde z tych podejść jest ważne, ale nie są to główne przyczyny techniczne wypadków w pracy.
Pytanie 22

Jakie są najskuteczniejsze metody redukcji szkodliwego hałasu generowanego przez sprężarki tłokowe?

A. wkładek tłumiących - stoperów
B. słuchawkowych osłon słuchu
C. obudowy dźwiękochłonnej dla maszyn emitujących hałas
D. hełmów tłumiących hałas
Wkładki przeciwhałasowe, takie jak stoperzy, są stosunkowo skuteczne w redukcji hałasu, jednak ich zastosowanie jest ograniczone do ochrony indywidualnej użytkowników. Te urządzenia tłumią jedynie dźwięki w bezpośrednim sąsiedztwie, co oznacza, że nie zmniejszają całkowitego poziomu hałasu w miejscu pracy. Dlatego ich użycie w kontekście redukcji hałasu generowanego przez sprężarki tłokowe nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Słuchawkowe ochronniki słuchu oraz hełmy przeciwhałasowe również ograniczają hałas, jednak podobnie jak wkładki, mają charakter osobisty i nie eliminują źródła hałasu, a jedynie chronią słuch pracowników. Często mylnie zakłada się, że ochrona osobista wystarczy w sytuacjach, gdy źródło dźwięku jest intensywne i bliskie. Nie zastępuje to konieczności zastosowania rozwiązań technicznych, takich jak obudowy dźwiękoizolacyjne, które są kluczowe dla efektywnej kontroli hałasu w zakładzie. Dobre praktyki wskazują na konieczność podejmowania działań na poziomie źródła hałasu, a nie jedynie na poziomie ochrony osobistej. W efekcie, stosowanie indywidualnych środków ochrony nie tylko nie rozwiązuje problemu, ale może prowadzić do fałszywego poczucia bezpieczeństwa, co z kolei może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi w dłuższej perspektywie.
Pytanie 23

Pyły pochodzące z wełny i bawełny klasyfikowane są jako pyły

A. rakotwórcze
B. uczulające i drażniące
C. toksyczne
D. rakotwórcze i drażniące
Pyły wełny i bawełny są klasyfikowane jako pyły uczulające i drażniące ze względu na ich zdolność do wywoływania reakcji alergicznych oraz podrażnień dróg oddechowych i skóry. Przykładem ich działania jest rozwój astmy, alergii skórnych oraz innych problemów zdrowotnych u osób narażonych na wdychanie tych pyłów. W środowisku przemysłowym, gdzie obróbka materiałów takich jak wełna i bawełna jest powszechna, stosowanie odpowiednich środków ochrony osobistej, takich jak maseczki i rękawice, jest kluczowe dla ograniczenia ekspozycji na te czynniki. Zgodnie z regulacjami BHP, pracodawcy są zobowiązani do oceny ryzyka oraz wdrażania działań mających na celu minimalizację narażenia pracowników na substancje drażniące. Zrozumienie właściwości tych pyłów jest istotne, aby skutecznie zarządzać ryzykiem zdrowotnym w miejscu pracy oraz stosować się do dobrych praktyk w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa.
Pytanie 24

Zgodnie z danymi zamieszczonymi w tabeli, na stanowisku pracy projektanta wymagane jest oświetlenie 0 natężeniu

Wymagania normatywne dotyczące oświetlenia wybranych miejsc pracy
według normy PN-EN 12464-1:2012
Rodzaje czynności/przestrzenieĒm [lx]UGRLUoRa
Trasy komunikacyjne, w tym korytarze i schody100280,4040
Roboty montażowe dokładne500220,6080
Roboty montażowe precyzyjne750190,7080
Jadalnie, świetlice, portiernie200220,4080
Pomieszczenia biurowe500190,6080
Sale posiedzeń i konferencyjne500190,6080
Prace kreślarskie750160,7080
A. 0,70 Uo
B. 80 Ra
C. 750 lx
D. 19 UGRL
Poprawna odpowiedź to 750 lx, ponieważ zgodnie z normami dotyczącymi oświetlenia w miejscu pracy, jak PN-EN 12464-1, dla stanowisk pracy projektantów, zwłaszcza przy wykonywaniu prac kreślarskich, wymagane jest natężenie oświetlenia na poziomie minimum 750 lx. Taka wartość zapewnia odpowiednie warunki do pracy, wpływając na komfort i wydajność osób pracujących w tych warunkach. Odpowiednie natężenie oświetlenia jest kluczowe dla redukcji zmęczenia oczu oraz poprawy dokładności wykonywanych projektów. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być aranżacja biura projektowego, gdzie zastosowanie oświetlenia LED, które osiąga wymagane natężenie, zwiększa efektywność pracy i przyczynia się do lepszego samopoczucia pracowników. Warto również pamiętać, że oświetlenie powinno być równomiernie rozmieszczone, aby uniknąć cieni i odblasków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu miejsc pracy.
Pytanie 25

Prace prowadzone w wykopach oraz wyrobiskach o głębokości przekraczającej 2 m powinny być realizowane

A. przez trzy osoby.
B. przez co najmniej dwie osoby.
C. przez co najmniej trzy osoby.
D. przez dwie osoby.
Odpowiedź 'przez co najmniej dwie osoby' jest poprawna, ponieważ prace wykonywane w wykopach o głębokości większej niż 2 m są obarczone ryzykiem związanym z osunięciami gleby oraz innymi zagrożeniami, które mogą zagrażać bezpieczeństwu pracowników. Wymóg posiadania co najmniej dwóch pracowników wynika z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, które nakładają konieczność posiadania wsparcia w przypadku sytuacji awaryjnych. Przykładowo, jeśli jeden z pracowników ulegnie wypadkowi, drugi będzie w stanie wezwać pomoc lub udzielić pierwszej pomocy. Tego rodzaju praktyki są zgodne z wytycznymi zawartymi w normach, takich jak PN-EN 474-1, które dotyczą bezpieczeństwa maszyn wykorzystywanych w wykopach, oraz PN-87/B-02400, które regulują zagadnienia bezpieczeństwa w budownictwie. Dobrą praktyką jest również regularne szkolenie pracowników w zakresie bezpieczeństwa, aby byli świadomi zagrożeń i potrafili działać w sytuacjach kryzysowych.
Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Aby osiągnąć cel "słuchacz powinien umiejętnie przygotować stanowisko pracy z monitorami ekranowymi zgodnie z normami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz zasadami ergonomii", jakie treści kształcenia mogą być przydatne?

A. przyczyny pożarów - zasady zachowania w obszarach leśnych w zarządzie państwowym
B. minimalne normy bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii, jakie muszą być spełnione w stanowiskach pracy wyposażonych w monitory ekranowe, określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r.
C. przyczyny stresu i sposoby na ograniczenie jego oddziaływania na zdrowie oraz przebieg pracy mechanika-montera maszyn i urządzeń
D. ocena zagrożeń związanych z pracą na ruchomych maszynach w kontekście ich przyczyn, konsekwencji i metod ochrony
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że nie odnoszą się one bezpośrednio do kluczowego celu dotyczącego organizacji stanowiska pracy z monitorami ekranowymi w kontekście bezpieczeństwa i ergonomii. Odpowiedzi dotyczące źródeł pożarów oraz zasad przebywania w lasach państwowych nie mają zastosowania w kontekście biura, gdzie wykorzystywane są monitory. Z kolei analiza zagrożeń podczas pracy z maszynami w ruchu, mimo że istotna w kontekście bezpieczeństwa pracy, nie odnosi się bezpośrednio do specyfiki stanowisk pracy z komputerami. To podejście może prowadzić do błędnego wniosku, że ogólne zasady bezpieczeństwa można stosować bez uwzględnienia specyficznych norm ergonomicznych, co jest nieprawidłowe. Natomiast źródła stresu i metody ograniczenia jego wpływu na zdrowie są ważne, ale nie odnoszą się bezpośrednio do wymagań dotyczących ergonomii i bezpieczeństwa w kontekście pracy z monitorami. W praktyce, ignorowanie specyficznych wymogów ergonomicznych prowadzi do problemów zdrowotnych, jak zmęczenie wzroku czy dolegliwości mięśniowo-szkieletowe, które mogą być uniknięte przez właściwe zastosowanie norm zawartych w rozporządzeniu.
Pytanie 28

Zgodnie z ustaloną hierarchią metod zmniejszania ryzyka, priorytetowo powinny być wdrażane rozwiązania

A. organizacyjne i proceduralne
B. techniczne eliminujące lub ograniczające zagrożenia u źródła
C. ochrony indywidualnej
D. ochrony zbiorowej
Zgadzam się, że wybór środków ochrony zbiorowej, jak np. barierki czy alarmy, może być dobry, ale to nie jest pierwszy krok w zarządzaniu ryzykiem. Takie środki raczej są uzupełnieniem, bo działają dopiero wtedy, gdy inne środki zawiodą. A środki ochrony indywidualnej, jak kaski czy rękawice, też nie są najszybszym rozwiązaniem – one są jakby reakcją na już istniejące zagrożenie, a nie jego zapobieganiem. Choć koncepcje organizacyjne i proceduralne są ważne, to same w sobie nie wystarczą w walce z ryzykiem. Właściwie wdrożona strategia zarządzania ryzykiem powinna zacząć się od znalezienia zagrożeń i eliminacji ich u źródła. Wybierając złe środki, łatwo można złapać się na fałszywe poczucie bezpieczeństwa, co sprawia, że lekceważymy potencjalne zagrożenia i wolniej reagujemy na niebezpieczne sytuacje. Kluczowe jest, żeby nie myśleć, że środki, które są ostatnią linią obrony, mogą być traktowane jak pierwsza opcja w strategii bezpieczeństwa.
Pytanie 29

Ile co najmniej metrów kwadratowych wolnej powierzchni podłogi powinno przypadać na jednego pracownika zatrudnionego w pomieszczeniu stałej pracy?

A. 3 m3 wolnej objętości pomieszczenia
B. 2 m3 wolnej objętości pomieszczenia
C. 13 m2 wolnej powierzchni podłogi
D. 2 m2 wolnej powierzchni podłogi
Wybór innej odpowiedzi niż 2 m2 wolnej powierzchni podłogi często wynika z niedostatecznego zrozumienia zasad ergonomii i norm dotyczących przestrzeni roboczej. Na przykład, 13 m2 na pracownika jest niewłaściwym podejściem, ponieważ sugeruje przestrzeń zbyt dużą, co nie odpowiada typowym wymaganiom w biurach, gdzie efektywność pracy opiera się na optymalizacji powierzchni. Przekracza to standardy, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania powierzchni biurowej. Również odpowiedzi związane z objętością pomieszczenia, takie jak 2 m3 lub 3 m3, ignorują fakt, że to powierzchnia podłogi ma kluczowe znaczenie dla komfortu pracowników. Pracownicy muszą mieć wystarczająco dużo miejsca, aby utrzymać odpowiednią postawę, poruszać się swobodnie, a także mieć dostęp do niezbędnych narzędzi pracy. Zmniejszenie wymagań do objętości pomieszczenia może prowadzić do zatłoczenia, co jest niezgodne z zasadami ergonomii. Błędem jest także mylenie pojęć przestrzeni podłogi i objętości - te dwa wskaźniki nie są wymienne i każdy z nich ma swoje specyficzne zastosowania i znaczenie w kontekście BHP. Stosowanie niewłaściwych wartości może prowadzić do obniżenia komfortu pracy oraz zdrowia pracowników, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.
Pytanie 30

Zgodnie z kodeksem pracy, kto odpowiadający za stan BHP w miejscu pracy lub zarządzający pracownikami, nie informuje PIP oraz prokuratury o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy podlega karze?

A. utraty pozwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej
B. pozbawienia wolności
C. ograniczenia wolności
D. grzywny
Wiesz, zgodnie z kodeksem pracy, jak ktoś odpowiada za bezpieczeństwo i higienę pracy, to musi poinformować PIP oraz prokuratora, jak dojdzie do poważnego wypadku. Jak tego nie zrobi, to może dostać karę grzywny. I to nie tylko po to, żeby ukarać, ale też żeby zachęcać, żeby ludzie przestrzegali zasad. Na przykład, jeśli dojdzie do śmiertelnego wypadku i nikt nie powiadomi odpowiednich instytucji, to mogą być naprawdę poważne konsekwencje – zarówno dla ofiary, jak i dla pracodawcy, który może stracić nie tylko pieniądze, ale i reputację. Warto też wspomnieć, że dobrze jest mieć procedury wewnętrzne, które pozwolą szybko zareagować na wypadki. To są naprawdę sprawdzone metody zarządzania bezpieczeństwem w pracy. Taki sposób myślenia może nie tylko zredukować ryzyko, ale też pomóc w trzymaniu się przepisów prawnych.
Pytanie 31

Korzystając z opisu wypadku określ co nie było przyczyną wypadku?

Pracownik wykonywał prace wykończeniowe na wysokości 1,5 metra na drabinie rozstawnej. Po ich zakończeniu miał wywiercić otwory w suficie. Stojąc na drabinie, włączył wiertarkę. W tym momencie nastąpiło „szarpnięcie wiertarki", pracownik stracił równowagę, spadł z wysokości i doznał wstrząśnienia mózgu oraz złamania w dwóch miejscach kończyny górnej.
A. Praca na drabinie z użyciem elektronarzędzia.
B. Szarpnięcie wiertarki.
C. Porażenie prądem elektrycznym.
D. Utrata równowagi przez pracownika.
Kiedy analizujemy przyczyny wypadków w BHP, trzeba pamiętać, że różne czynniki mogą mieć wpływ, ale nie każde jest bezpośrednią przyczyną. W odpowiedziach, które mówią o porażeniu prądem, szarpnięciu wiertarki, pracy na drabinie i utracie równowagi, czasem mylimy przyczyny z konsekwencjami. Porażenie prądem, chociaż to poważne zagrożenie, nie pojawia się w opisie jako coś, co wpłynęło na bezpieczeństwo pracownika. Przyczyny wypadków są często skomplikowane i wymagają dokładnego przemyślenia oraz znajomości zasad BHP. Jeśli za bezpośrednią przyczynę wypadku uznamy szarpnięcie wiertarki, to możemy pominąć inne czynniki, jak źle ustawiona drabina czy brak zabezpieczeń, które też mogą prowadzić do utraty równowagi. Zrozumienie, że niektóre odpowiedzi nie mają podstaw w opisie, jest kluczowe, bo pomaga dobrze rozpoznać zagrożenia i zapobiegać wypadkom. Dobrze oceniona sytuacja i znalezienie prawdziwych przyczyn wypadków może znacząco poprawić bezpieczeństwo w pracy.
Pytanie 32

W jaki sposób pracownik zajmujący się bhp na budowie może wchodzić i wychodzić z wykopu?

A. Po linie
B. Po drabinie
C. Po ściankach wykopu
D. Po rozporach rusztowania wykopu
Wybór innych metod, takich jak wchodzenie i wychodzenie z wykopu po linie, ściankach wykopu czy po rozporach rusztowania, wiąże się z poważnymi zagrożeniami dla bezpieczeństwa pracowników. W przypadku zastosowania liny, może dojść do ryzyka upadku lub kontuzji, szczególnie w sytuacjach, gdy lina nie jest odpowiednio zabezpieczona lub gdy warunki atmosferyczne są niesprzyjające. Ponadto, wchodzenie po ściankach wykopu może prowadzić do osunięcia się ziemi lub materiału, co stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia i życia pracowników. Normy dotyczące bezpiecznego dostępu do wykopów, takie jak PN-EN 1997-1, wskazują na konieczność stosowania odpowiednich środków zabezpieczających, a samodzielne korzystanie z ścianków wykopu nie spełnia tych wymogów. Z kolei korzystanie z rozporów rusztowania do wchodzenia do wykopu również nie jest zalecane, gdyż może prowadzić do destabilizacji konstrukcji rusztowania, co stwarza dodatkowe niebezpieczeństwo. Wszelkie próby użycia trudnych lub nieprzystosowanych metod dostępu mogą prowadzić do poważnych wypadków, co podkreśla znaczenie stosowania sprawdzonych i bezpiecznych praktyk, takich jak użycie drabin. Warto również zauważyć, że wiele wypadków na budowach wynika z niewłaściwego oszacowania ryzyka związanego z używaniem nieodpowiednich metod poruszania się w trudnych warunkach, co powinno skłonić do przemyślenia i wyboru najbardziej odpowiednich rozwiązań w zakresie bezpieczeństwa na placu budowy.
Pytanie 33

Pracownik może zostać ukarany finansowo, jeśli

A. nie potwierdził swojego przybycia w wymagany sposób
B. pojawił się w pracy w stanie nietrzeźwości
C. nie przestrzegał ustalonych zasad organizacji i porządku w pracy
D. nie usprawiedliwi swojej nieobecności w pracy
Ukaranie pracownika karą pieniężną za stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości jest uzasadnione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy oraz regulacjami wewnętrznymi wielu firm. Taki stan rzeczy ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa w miejscu pracy oraz ochronę zdrowia pracowników. Pracownicy działający pod wpływem alkoholu mogą stwarzać zagrożenie zarówno dla siebie, jak i dla innych, co może prowadzić do poważnych wypadków. W związku z tym, wiele przedsiębiorstw, kierując się najlepszymi praktykami, wprowadza polityki antyalkoholowe, które jasno określają konsekwencje za naruszanie tych zasad. Przykładem może być wprowadzenie testów na obecność alkoholu w organizacjach, które pracują w środowisku wymagającym szczególnej ostrożności, jak np. budownictwo czy transport. W takich przypadkach, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości jest zwykle traktowane jako ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych, co w konsekwencji uzasadnia nałożenie kary pieniężnej.
Pytanie 34

Miejsce pracy powinno być zaprojektowane w taki sposób, aby zapewniało komfortowe i bezpieczne warunki dla osób, których wymiary znajdują się w zakresie

A. 50 i 95 centyla
B. 0 i 100 centyla
C. 5 i 50 centyla
D. 5 i 95 centyla
Odpowiedzi, które wskazują na inne zakresy centyli, nie uwzględniają kluczowych zasad ergonomii oraz różnorodności ludzkich wymiarów. Propozycje takie jak 0 i 100 centyla czy 5 i 50 centyla są mylące i niepraktyczne. Zakres 0 i 100 centyla sugeruje, że projektowanie stanowiska pracy powinno zaspokajać wymogi zarówno najmniejszych, jak i największych użytkowników, co w praktyce nie jest wykonalne. Taki model ignoruje fakt, że ekstremalne wymiary nie są reprezentatywne dla większości ludzi, co może prowadzić do istotnych problemów z komfortem i bezpieczeństwem. Odpowiedź 5 i 50 centyla ogranicza natomiast grupę docelową do osób o niskich wymiarach, co wyklucza dużą część populacji. Takie podejście może prowadzić do problemów zdrowotnych i obniżenia wydajności w pracy, gdyż nie wszyscy pracownicy będą mogli korzystać z dostosowanych stanowisk. Właściwe projektowanie przestrzeni pracy powinno opierać się na analizie wymiarów ciała, co gwarantuje, że 90% populacji będzie mogło komfortowo i bezpiecznie pracować w danym środowisku. Niewłaściwe podejścia mogą prowadzić do nie tylko niewygody, ale także do długofalowych problemów zdrowotnych.
Pytanie 35

W miejscach pracy, o ile pozwalają na to uwarunkowania technologiczne, temperatura powinna wynosić nie mniej niż

A. 12°C
B. 18°C
C. 16°C
D. 14°C
Odpowiedzi 16°C, 12°C oraz 18°C nie są prawidłowe, ponieważ nie spełniają wymogów określonych w standardach dotyczących temperatury w pomieszczeniach pracy. Odpowiedź 16°C jest zbyt wysoka, ponieważ zgodnie z normami, minimalna temperatura powinna wynosić przynajmniej 14°C. Wybierając wyższą wartość, można błędnie sądzić, że 16°C gwarantuje komfort, jednak w rzeczywistości może prowadzić do niepotrzebnego zużycia energii i kosztów eksploatacyjnych. Odpowiedź 12°C jest zbyt niska i nieodpowiednia dla zdrowia pracowników, jako że może prowadzić do dyskomfortu, a nawet problemów zdrowotnych, zwłaszcza w dłuższym czasie przebywania w tak chłodnym środowisku. Temperatura poniżej 14°C zdecydowanie nie jest zalecana do pracy, ponieważ może wpływać na obniżenie efektywności oraz zwiększenie ryzyka wystąpienia chorób. Odpowiedź 18°C, choć teoretycznie dostosowana do wygodnych warunków, przekracza normę minimalną, co również może prowadzić do niewłaściwego zarządzania energią i wyższych kosztów operacyjnych. Zrozumienie wpływu temperatury na zdrowie, komfort oraz wydajność pracy jest kluczowe w kontekście poprawy warunków pracy oraz dbałości o dobrostan pracowników. Oparcie swoich decyzji na dokładnych normach i rzetelnych danych jest niezbędne w zapewnieniu optymalnych warunków pracy.
Pytanie 36

Do ryzyk związanych z uciążliwościami pracy nie wlicza się

A. przymusowa postawa ciała
B. nadzwyczajny wysiłek fizyczny
C. niewystarczające oświetlenie na stanowisku pracy
D. promieniowanie elektromagnetyczne
Ciężki wysiłek fizyczny, niekomfortowe pozycje oraz kiepskie oświetlenie to naprawdę istotne zagrożenia wpływające na komfort pracy. I to nie jest mały problem, bo ciężka praca fizyczna może doprowadzić do kontuzji, zmęczenia i innych chronicznych problemów, takich jak bóle kręgosłupa. Jeśli mówimy o wymuszonej postawie ciała, zwłaszcza jak ktoś dłużej siedzi albo stoi w jednej pozycji, to może to prowadzić do różnych schorzeń jak zespół cieśni nadgarstka czy bóle pleców. Z kolei złe oświetlenie też nie pomaga – wpływa na to, jak pracownicy radzą sobie z zadaniami, co może prowadzić do zmęczenia wzroku i ryzyka wypadków. Czasami myślimy o promieniowaniu elektromagnetycznym jako jedynym zagrożeniu, ale to raczej wynika z braku wiedzy o normach ochrony zdrowia w pracy. Trzeba pamiętać, że kluczowe jest, by zwracać uwagę na te czynniki, które naprawdę mają wpływ na nasze codzienne życie w biurze czy w pracy. W zarządzaniu ryzykiem zawodowym ważne jest, by przestrzegać obowiązujących norm, co pomoże w eliminacji tych uciążliwości.
Pytanie 37

W hierarchii metod ograniczania ryzyka zawodowego, jako ostatnią formę ochrony uwzględnia się środki

A. ochrony indywidualnej
B. ochrony zbiorowej
C. techniczne eliminujące zagrożenie u źródła
D. organizacyjne i proceduralne
Stosowanie środków ograniczania ryzyka zawodowego jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy. Warto podkreślić, że w hierarchii tych środków, eliminacja zagrożeń u źródła jest najskuteczniejsza i powinna być priorytetem. Wiele osób mylnie uważa, że ochrona indywidualna jest pierwszym krokiem w walce z zagrożeniami, podczas gdy w rzeczywistości jest to ostatnia forma zabezpieczenia, która ma zastosowanie po wyczerpaniu innych możliwości. Ochrona zbiorowa, takie jak barierki czy wentylacja, powinna być wdrażana w pierwszej kolejności, ponieważ jest w stanie chronić wielu pracowników jednocześnie i zminimalizować ryzyko wystąpienia wypadków. Ponadto, organizacyjne i proceduralne podejścia, takie jak szkolenia, instrukcje czy planowanie pracy, mają na celu zmniejszenie ryzyka poprzez odpowiednie zarządzanie i organizację pracy. Niezrozumienie tego porządku prowadzi do podejmowania niewłaściwych decyzji, co może skutkować zwiększonym ryzykiem i poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi. Właściwe podejście do hierarchii środków ochrony nie tylko zwiększa bezpieczeństwo pracowników, ale także jest wymagane przez przepisy prawa pracy oraz normy BHP, które nakładają obowiązek wdrażania najskuteczniejszych metod ochrony w pierwszej kolejności.
Pytanie 38

Jeśli ostatnie badanie wykazało stężenie substancji rakotwórczej przekraczające 0,5 wartości NDS, to pomiary należy wykonywać przynajmniej

A. raz na 2 miesiące
B. raz na 2 lata
C. raz na 3 miesiące
D. raz na 3 lata
Prawidłowa odpowiedź "raz na 3 miesiące" wynika z przepisów dotyczących monitorowania stężenia substancji chemicznych o działaniu rakotwórczym w środowisku pracy. Kiedy stężenie takiego czynnika przekracza 0,5 wartości NDS (Najwyższe Dopuszczalne Stężenie), konieczne jest zwiększenie częstotliwości pomiarów, aby skutecznie monitorować ryzyko zdrowotne. Takie podejście jest zgodne z zasadami zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, które zakładają, że pracodawcy muszą dbać o zdrowie i bezpieczeństwo swoich pracowników. Praktycznym przykładem zastosowania tej zasady może być branża chemiczna lub budowlana, gdzie pracownicy narażeni są na działanie substancji rakotwórczych. Regularne pomiary co 3 miesiące pozwalają na wczesne wykrycie niebezpiecznych koncentracji substancji, co umożliwia podjęcie działań prewencyjnych, takich jak poprawa wentylacji, zmiana procedur pracy czy dostosowanie środków ochrony osobistej. W ten sposób organizacje mogą zminimalizować ryzyko wystąpienia chorób zawodowych związanych z narażeniem na substancje rakotwórcze.
Pytanie 39

Zgodnie z kodeksem pracy, kto ponosi odpowiedzialność za stan bhp w miejscu pracy?

A. zwykły pracownik
B. pracodawca
C. nadzorca bhp
D. ekspert bhp
Odpowiedzialność za bezpieczeństwo i higienę pracy w zakładzie spoczywa na pracodawcy. Zgadza się, to jest jasno określone w Kodeksie pracy. Pracodawca ma obowiązek stworzyć bezpieczne warunki pracy. To znaczy, że musi oceniać ryzyka, wprowadzać odpowiednie procedury i szkolić pracowników. Dla przykładu, kiedy wprowadza nowy proces produkcyjny, powinien najpierw przeanalizować ryzyko i wprowadzić środki ostrożności, żeby zminimalizować zagrożenia. Przy tym musi też przestrzegać przepisów dotyczących bhp i współpracować z inspektorami, którzy pomagają mu w tym wszystkim. W ten sposób nie tylko chroni zdrowie pracowników, ale także unika różnych problemów związanych z naruszeniami przepisów bhp, co może być dla niego sporym kłopotem.
Pytanie 40

Biuro księgowej pracującej w przedsiębiorstwie zajmującym się budową maszyn rolniczych zlokalizowane jest blisko hali pras mechanicznych. Jakie rozwiązanie może zredukować problem nadmiernego narażenia księgowej na wibracje i hałas?

A. zalecenie stosowania częstych przerw w pracy
B. wyposażenie księgowej w ochronniki słuchu
C. instalacja kabiny dźwiękoizolacyjnej
D. przeniesienie biura jak najdalej od hali pras
Zastosowanie kabiny dźwiękoizolacyjnej może wydawać się atrakcyjnym rozwiązaniem, jednak nie eliminuje w pełni problemu wpływu hałasu na pracownika. Kabiny te mogą pomóc w redukcji hałasu wewnętrznego, ale nie uchronią pracownika od wibracji i dźwięków przenikających przez strukturę budynku. Współczesne standardy BHP kładą duży nacisk na eliminację źródła szkodliwych czynników, a nie tylko na ich izolację. Kolejnym błędnym podejściem jest wyposażenie księgowej w ochronniki słuchu. To rozwiązanie nie adresuje problemu wibracji, które mogą wpływać na zdrowie w inny sposób, prowadząc do dyskomfortu oraz długotrwałych problemów zdrowotnych. Zalecenie stosowania częstych przerw w pracy, mimo że może w pewnym stopniu pomóc w złagodzeniu skutków hałasu, nie rozwiązuje problemu narażenia na długotrwałe działanie szkodliwych czynników. Optymalne podejście do zarządzania ryzykiem związanym z hałasem i wibracjami w miejscu pracy powinno być kompleksowe i obejmować zarówno odpowiednią lokalizację, jak i zastosowanie nowoczesnych technologii w celu ochrony zdrowia pracowników.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej