Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych
Data rozpoczęcia: 14 listopada 2025 01:08
Data zakończenia: 14 listopada 2025 01:29

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W tabeli podano prawidłowe wskaźniki hematologiczne dla różnych gatunków zwierząt. Które ze zwierząt ma leukocytozę?

Wskaźnik		Leukocyty (LEU)
Jednostka		10³/l	tys./mm³
Gatunek	Konie	6,0–12,0	6,0–12,0
	Bydło	4,0–10,0	4,0–10,0
	Owce	4,0–12,0	4,0–12,0
	Kozy	5,0–13,0	5,0–13,0
	Świnie	10,0–22,0	10,0–22,0
	Psy	6,0–17,0	6,0–17,0
	Koty	5,0–20,0	5,0–20,0

A. Krowa przy liczbie leukocytów 12 tys./mm3

B. Pies przy liczbie leukocytów 17 tys./mm3

C. Świnia przy liczbie leukocytów 8 tys./mm3

D. Koń przy liczbie leukocytów 7 tys./mm3

No więc, leukocytoza to taki stan, gdzie mamy więcej leukocytów we krwi niż jest to zwykle dla danego gatunku. Dla bydła to około 6-12 tys. na mm3. Więc jak wybierasz krowę z 12 tys./mm3, to jest to jak najbardziej w porządku, bo to górna granica normy. Jak mamy wartości ponad to, to może być znak, że coś się dzieje, jak na przykład stres czy infekcja, co jest ważne dla weterynarii. Trzeba mieć na oku te dane, bo to kluczowe w diagnozowaniu wielu chorób i ogólnym stanie zdrowia zwierząt. Na przykład, jak jest duża liczba leukocytów, to może być przy chorobach zakaźnych, jak mastitis u krów mlecznych. Dlatego fajnie jest robić regularne badania krwi i patrzeć na wyniki w kontekście stanu zdrowia zwierzęcia oraz jego otoczenia.

Pytanie 2

Martwe zwierzęta towarzyszące powinny być odpowiednio zagospodarowane

A. do wytwarzania karmy dla zwierząt

B. poprzez spalenie

C. jako surowiec do biogazowni

D. jako nawóz organiczny

Padłe zwierzęta towarzyszące powinny być zagospodarowane w sposób zgodny z obowiązującymi normami sanitarnymi i ekologicznymi. Spalenie jest najbezpieczniejszą metodą, gdyż zapewnia całkowite zniszczenie patogenów oraz minimalizuje ryzyko roznoszenia chorób, które mogą być przenoszone przez martwe zwierzęta, takie jak wirusy, bakterie czy pasożyty. Ta metoda jest też zgodna z wytycznymi zawartymi w przepisach dotyczących utylizacji odpadów zwierzęcych. W praktyce proces ten odbywa się w piecach przystosowanych do tego celu, które działają w wysokotemperaturowych warunkach, co skutecznie eliminuje wszelkie zagrożenia zdrowotne. Przykładem może być spalanie w piecach przemysłowych, które zostały zaprojektowane do tego typu działalności, zapewniając pełną kontrolę nad emisją gazów i substancji szkodliwych. Dzięki temu proces spalania jest również zgodny z zasadami ochrony środowiska, co czyni go najlepszym sposobem na bezpieczne zagospodarowanie padłych zwierząt.

Pytanie 3

Po przeniesieniu świń do nowego stada, które nie jest ich miejscem urodzenia, przyznawany jest im nowy numer identyfikacyjny w formie

A. paszportu

B. tatuażu

C. kolczyka

D. mikrochipa

W kwestii identyfikacji świń po przemieszczeniu do nowego stada, opcje jak paszport, tatuaż czy mikrochip wcale nie są najlepsze. Paszport, choć może mieć informacje o zwierzęciu, nie jest codziennie używany w hodowli. W sumie, częściej przydaje się przy podróżach lub przy zwierzętach rasowych, a nie w codziennej pracy. Tatuaż był używany kiedyś, ale teraz nie jest wcale popularny, bo to trudne do odczytania i nie zawsze trwałe. Mikrochip to zaawansowana technologia, ale wymaga specjalnego sprzętu, więc nie jest praktyczny w gospodarstwie. Często ludzie myślą, że bardziej skomplikowane rozwiązania są lepsze, a w praktyce proste i sprawne metody, jak kolczyki, dużo lepiej służą zarządzaniu stadem.

Pytanie 4

Na wynikach morfologii krwi psa znajduje się zapis: PLT 850 (200-580 tys./ul). Co ten wynik oznacza?

A. o trombocytozie

B. o erytrocytozie

C. o limfopenii

D. o erytropenii

Podane odpowiedzi dotyczą innych stanów hematologicznych, które nie są związane z omawianym wynikiem morfologii krwi. Erytrocytoza oznacza zwiększenie liczby czerwonych krwinek, co jest związane z sytuacjami takimi jak odwodnienie lub przewlekłe niedotlenienie. W kontekście opisanego wyniku, nie można mówić o erytrocytozie, ponieważ liczba płytek krwi nie dotyczy czerwonych krwinek. Limfopenia to obniżona liczba limfocytów, która występuje w różnych stanach, w tym w infekcjach wirusowych lub w wyniku leczenia immunosupresyjnego. Podobnie jak w przypadku erytrocytozy, pomiar płytek krwi nie dostarcza informacji o poziomie limfocytów, przez co nie można przyjąć tej odpowiedzi. Erytropenia, czyli niedobór czerwonych krwinek, również nie ma zastosowania w kontekście omawianych wyników, ponieważ dotyczy innych parametrów morfologicznych. Typowe błędy w analizie wyników krwi mogą wynikać z braku zrozumienia, jakie komórki krwi są mierzona w danym badaniu. Ważne jest, aby przy interpretacji wyników odnosić się do właściwych norm, a także do powiązań między różnymi parametrami krwi, aby uniknąć mylnych wniosków i skutecznie diagnozować stan zdrowia zwierzęcia.

Pytanie 5

Przeprowadzając badanie fizykalne żołądka u psa, należy zbadać obszar

A. lewy bok klatki piersiowej

B. okolice pachwin

C. prawy bok klatki piersiowej

D. rejon zapępkowy

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że odpowiedzi "prawą zażebrową", "pachwinową" oraz "zapępkową" są nieprawidłowe ze względu na ich lokalizację i funkcjonalne znaczenie. Obszar prawy żołądka nie jest miejscem, w którym można skutecznie ocenić stan żołądka, ponieważ to właśnie lewa strona ciała jest miejscem, w którym ten narząd jest umiejscowiony. Nieprawidłowe podejście do diagnostyki poprzez omacywanie okolic niewłaściwych może prowadzić do pominięcia istotnych symptomów, co w konsekwencji może zagrażać zdrowiu zwierzęcia. Niewłaściwe omacywanie pachwinowej lokalizacji nie tylko nie pozwala na ocenę stanu żołądka, ale także może prowadzić do mylnych wniosków o stanie zdrowia całego układu trawiennego. Z kolei palpacja w okolicy zapępkowej, która obejmuje obszar wokół pępka, nie dostarcza informacji o stanie żołądka, a tym samym nie przyczynia się do prawidłowej diagnostyki. Ważne jest, aby weterynarze i technicy weterynaryjni byli dobrze przeszkoleni w zakresie anatomii zwierzęcej, aby skutecznie przeprowadzać badania palpacyjne, co jest kluczowe dla postawienia prawidłowej diagnozy i podjęcia odpowiednich działań. Zrozumienie anatomii oraz lokalizacji poszczególnych narządów jest fundamentem skutecznej diagnostyki w praktyce weterynaryjnej.

Pytanie 6

Co należy zrobić, jeśli materiał kategorii 3 miał kontakt z SRM?

A. całość należy traktować jak SRM

B. materiał kategorii 3 powinien być przeniesiony do kategorii 2

C. należy go zdezynfekować i traktować jak materiał kategorii 3

D. nie ma potrzeby podejmowania żadnych działań

Odpowiedź, że należy całość potraktować jak SRM, jest poprawna z punktu widzenia standardów zarządzania materiałami w kontekście ryzyka biologicznego. SRM, czyli materiał o wysokim ryzyku, wymaga szczególnego traktowania, aby zapewnić bezpieczeństwo w trakcie jego obróbki. Kontakt materiału kategorii 3 z SRM oznacza, że istnieje potencjalne ryzyko zakażenia lub kontaminacji. W praktyce, należy więc zaklasyfikować cały materiał jako SRM, aby wdrożyć odpowiednie procedury bezpieczeństwa, takie jak dezynfekcja oraz odpowiednia segregacja. Przykładowo, w laboratoriach zajmujących się mikrobiologią, każdy materiał, który miał styczność z patogenami, powinien być traktowany zgodnie z procedurami dla SRM, co obejmuje używanie odpowiednich środków ochrony osobistej oraz poddawanie materiałów odpowiednim procesom dekontaminacyjnym. Takie podejście jest zgodne z wytycznymi WHO oraz innymi standardami międzynarodowymi, które wskazują na konieczność zachowania najwyższych standardów bezpieczeństwa w obszarze pracy z materiałami o wysokim ryzyku.

Pytanie 7

Podczas transportu dorosłego bydła można wykorzystać impulsy elektryczne

A. dwukrotnie

B. jednokrotnie

C. czterokrotnie

D. trzykrotnie

Wybór wielokrotnego stosowania impulsów elektrycznych, tak jak w odpowiedziach czterokrotnie, trzykrotnie czy dwukrotnie, jest nieuzasadniony z punktu widzenia etyki oraz bezpieczeństwa zwierząt. Impulsy elektryczne powinny być stosowane wyłącznie raz w celu osiągnięcia zamierzonego efektu, którym jest skłonienie bydła do ruchu. W przypadku, gdy impuls jest stosowany wielokrotnie, istnieje ryzyko, że zwierzęta doświadczą nadmiernego stresu, co prowadzi do przewlekłego lęku oraz agresji. Taka sytuacja narusza zasady dobrostanu zwierząt, które są fundamentem nowoczesnych standardów hodowli i transportu. Dodatkowo, wielokrotne stosowanie impulsów elektrycznych może być interpretowane jako niewłaściwe traktowanie zwierząt, co w wielu jurysdykcjach może prowadzić do problemów prawnych oraz negatywnego wpływu na wizerunek przedsiębiorstw zajmujących się hodowlą bydła. Dobrze jest pamiętać, że w obszarze hodowli i transportu zwierząt, etyka i dobrostan są obecnie na czołowej pozycji w istniejących regulacjach i zaleceniach branżowych. Ważne jest, aby każdy, kto pracuje z bydłem, był świadomy tych zasad i stosował je w praktyce, aby zapewnić zarówno bezpieczeństwo zwierząt, jak i ludzi.

Pytanie 8

Czy koty muszą być szczepione przeciwko wściekliźnie?

A. Tak, raz na rok.

B. Tak, tylko jeśli wychodzą na zewnątrz.

C. Nie.

D. Tak, co 2 lata.

Koty nie podlegają obowiązkowemu szczepieniu przeciw wściekliźnie w Polsce. W przeciwieństwie do psów, które zgodnie z Ustawą o ochronie zwierząt muszą być regularnie szczepione, koty mają inne regulacje. Przepisy te różnią się w zależności od regionu, a w Polsce szczepienie kotów jest zalecane, ale nie obowiązkowe. Właściciele kotów są jednak zachęcani do regularnego szczepienia swoich pupili, zwłaszcza jeśli mają one kontakt z innymi zwierzętami lub wychodzą na zewnątrz. W przypadku kotów, które przebywają na dworze, ryzyko zarażenia się wścieklizną może wzrosnąć, dlatego właściwą praktyką jest zaszczepienie ich na wściekliznę. Dodatkowo, szczepienia pomagają w utrzymaniu zdrowia zwierząt i mogą zapobiegać rozprzestrzenianiu się chorób wirusowych, co jest szczególnie ważne w gęsto zaludnionych obszarach. Właściwe podejście do zdrowia zwierząt domowych powinno opierać się na konsultacji z weterynarzem, który pomoże ustalić najlepszy plan szczepień.

Pytanie 9

Materiał o szczególnym ryzyku (SRM), pozyskany na obszarze rzeźni, jest przechowywany w zamykanych zbiornikach i zabarwiany

A. błękitem patentowym

B. fuksyną karbolową

C. fioletem krystalicznym

D. zielenią malachitową

Wybór zieleni malachitowej, fioletem krystalicznym lub fuksyny karbolowej jako barwników do oznaczania materiałów szczególnego ryzyka jest błędny, ponieważ każdy z tych barwników ma inne właściwości i nie spełnia standardów wymaganych w kontekście SRM. Zieleń malachitowa jest stosowana głównie w przemyśle tekstylnym oraz jako środek grzybobójczy, natomiast zastosowanie jej w przemyśle mięsnym jest nieodpowiednie i może prowadzić do zamieszania oraz błędnej identyfikacji materiałów. Fiolet krystaliczny, mimo że może być stosowany w mikrobiologii jako barwnik, nie jest zalecany do oznaczania materiałów ryzykownych, ponieważ jego użycie nie wpisuje się w aktualne normy dotyczące bezpieczeństwa żywności. Fuksyna karbolowa, natomiast, jest często używana w histologii, jednak, podobnie jak pozostałe wymienione barwniki, nie jest zatwierdzona do stosowania w kontekście materiałów pochodzących z rzeźni i nie chroni przed przenoszeniem zanieczyszczeń. Oznaczanie SRM odpowiednim barwnikiem jest kluczowe, aby uniknąć ich przypadkowego wprowadzenia do łańcucha pokarmowego, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Właściwe podejście do oznaczania materiałów ryzykownych jest nie tylko kwestią zgodności z przepisami, ale także odpowiedzialności społecznej w zapewnieniu bezpieczeństwa konsumentów.

Pytanie 10

Aby pobrać krew od konia do analizy morfologicznej, należy zaopatrzyć się w

A. gazik, igłę, probówkę z antykoagulantem

B. stazę, igłę, probówkę z antykoagulantem

C. stazę, igłę, probówkę bez antykoagulantu

D. gazik, igłę, probówkę bez antykoagulantu

Odpowiedź wskazująca na przygotowanie gazika, igły oraz probówki z antykoagulantem jest prawidłowa z kilku kluczowych powodów. Przy pobieraniu krwi u koni do morfologii istotne jest, aby krew nie uległa krzepnięciu, co umożliwia uzyskanie rzetelnych wyników analizy. Antykoagulant w probówce zapobiega krzepnięciu krwi poprzez wiązanie czynników krzepnięcia i pozwala na dokładne oznaczenie parametrów morfologicznych, takich jak liczba krwinek czerwonych, białych oraz płytkowych. W praktyce, standardowe probówki do pobierania krwi często zawierają EDTA, który jest najczęściej stosowanym antykoagulantem w hematologii. Gazik służy do ucisku na miejsce wkłucia po wyjęciu igły, aby zminimalizować ryzyko krwawienia. Właściwe przygotowanie narzędzi oraz znajomość procedur pobierania krwi są kluczowe dla uzyskania jakościowych wyników badań oraz zapewnienia bezpieczeństwa zarówno zwierzęcia, jak i osoby wykonującej zabieg.

Pytanie 11

Zarządzanie warunkami oszałamiania zwierząt odbywa się w ramach oceny

A. bioasekuracji

B. kwarantanny

C. kontaminacji

D. dobrostanu

Odpowiedź 'dobrostanu' jest poprawna, ponieważ kontrola warunków oszałamiania zwierząt jest kluczowym elementem oceny ich dobrostanu. Dobrostan zwierząt odnosi się do ich fizycznego i psychicznego samopoczucia oraz wpływu, jaki na nie mają warunki hodowli, transportu i uboju. W praktyce oznacza to, że odpowiednie metody oszałamania powinny minimalizować ból i stres, co jest zgodne z zasadami etyki i dobrostanu zwierząt. Organizacje takie jak Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE) oraz różne przepisy prawne, w tym Rozporządzenie (WE) nr 1099/2009, regulują te aspekty, co podkreśla znaczenie właściwej kontroli i nadzoru nad procesem oszałamania. Przykładowo, stosowanie metod takich jak ogłuszanie elektryczne lub gazowe, które są uznawane za humanitarne, powinno być starannie monitorowane w celu zapewnienia, że zwierzęta są traktowane z należytym szacunkiem i dbałością o ich dobrostan na każdym etapie.

Pytanie 12

Obowiązkowym systemem zapewniającym jakość w fermie hodowlanej zwierząt jest

A. GHP

B. HACCP

C. TQM

D. ISO

Wybór ISO, TQM czy HACCP jako odpowiedzi na pytanie jest wynikiem niepełnego zrozumienia kontekstu obowiązkowych systemów zapewnienia jakości w hodowli zwierząt. ISO, choć jest uznawanym międzynarodowym standardem zarządzania jakością, nie jest dedykowane konkretnie dla sektora rolniczego ani nie odnosi się bezpośrednio do praktyk związanych z hodowlą zwierząt. ISO to szeroki zbiór norm dotyczących różnych aspektów zarządzania jakością, ale nie określa szczegółowych wymagań dotyczących higieny i zdrowia w gospodarstwie. Z kolei TQM (Total Quality Management) to filozofia zarządzania, która koncentruje się na ciągłym doskonaleniu procesów, ale nie dostarcza konkretnych wytycznych dotyczących praktyk higienicznych w hodowli. Z kolei HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) to system zarządzania bezpieczeństwem żywności, który koncentruje się na identyfikacji i kontroli zagrożeń w procesie produkcyjnym, jednak nie zastępuje on GHP, które są niezbędne jako fundament dla bezpieczeństwa żywności. W kontekście hodowli zwierząt, GHP są kluczowe, ponieważ to one dostarczają podstawowych wytycznych dotyczących zapewnienia zdrowia zwierząt oraz jakości produktów. Brak zrozumienia różnicy między tymi systemami może prowadzić do niewłaściwego podejścia do zapewnienia jakości w produkcji rolniczej.

Pytanie 13

Transport możliwy jest bez rozdzielania w przypadku

A. dorosłych ogierów i byków

B. zwierząt uwiązanych oraz tych luzem

C. matki z młodym potomstwem

D. zwierząt z rogami oraz bez nich

Odpowiedź wskazująca na transport matek z zależnym potomstwem jest zgodna z normami dotyczącymi dobrostanu zwierząt. Zgodnie z wytycznymi, transport takich grup zwierząt powinien odbywać się w sposób jak najmniej stresujący, co pozwala na zachowanie ich naturalnych zachowań. Przykładem zastosowania tej zasady może być transport krów z cielakami, gdzie cielaki podążają obok matek, co redukuje stres związany z oddzieleniem. W praktyce transporty muszą być zaplanowane tak, aby zminimalizować czas podróży oraz zapewnić odpowiednie warunki, takie jak dostęp do wody i przestrzeń do leżenia. Dobre praktyki branżowe, takie jak te zawarte w rozporządzeniach unijnych (np. Rozporządzenie WE nr 1/2005), jasno wskazują na konieczność transportowania zwierząt w rodzinnych grupach, co ma na celu ich zdrowie i bezpieczeństwo. Te zasady są kluczowe dla zapewnienia dobrostanu zwierząt i minimalizacji stresu podczas transportu.

Pytanie 14

Do analiz koproskopowych pobiera się

A. kał

B. surowicę

C. mocz

D. nasienie

Koproskopia to badanie, które polega na analizie próbek kału w celu oceny stanu zdrowia pacjenta i diagnostyki różnych schorzeń układu pokarmowego. Odpowiedź 'kał' jest prawidłowa, ponieważ to właśnie ten materiał biologiczny jest najczęściej używany do oceny m.in. obecności pasożytów, krwi utajonej, czy zmian zapalnych. W praktyce klinicznej, analiza kału może pomóc w rozpoznaniu takich schorzeń jak choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, a także w diagnostyce infekcji bakteryjnych czy wirusowych. W kontekście badań koproskopowych, istotne jest przestrzeganie protokołów pobierania próbek, aby zapewnić ich jakość i wiarygodność wyników. Standardy takie jak te opracowane przez Światową Organizację Zdrowia podkreślają znaczenie właściwego transportu i przechowywania próbek, aby uniknąć ich zanieczyszczenia. Koproskopia stanowi istotne narzędzie w medycynie, pozwalając na dokładną diagnozę i monitorowanie terapii.

Pytanie 15

Nie jest konieczne przeprowadzanie badania przedubojowego, aby ocenić mięso jako "zdatne do spożycia przez ludzi"?

A. u świni

B. u bydła

C. u dzika

D. u kozy

Odpowiedzi dotyczące bydła, świń i kóz wskazują na niepełne zrozumienie procedur związanych z oceną mięsa jako zdatnego do spożycia. W przypadku bydła, zgodnie z rozporządzeniami unijnymi, przedubojowe badanie weterynaryjne jest obowiązkowe, aby ocenić stan zdrowia zwierzęcia i wykluczyć ryzyko przeniesienia chorób, takich jak choroba BSE (wścieklizna bydła). Z kolei, w przypadku świń, regularne badania w kierunku chorób wirusowych i bakteryjnych, takich jak PRRS, są niezbędne, by zabezpieczyć zdrowie zarówno zwierząt, jak i ludzi. W przypadku kóz, również przeprowadza się badania przedubojowe, aby zminimalizować ryzyko zakażeń i problemów zdrowotnych. Warto zauważyć, że obecność chorób zakaźnych w stadzie może prowadzić do znacznych strat ekonomicznych w hodowli, dlatego przeprowadzanie badań jest kluczowe. Ignorowanie tych wymaganych procedur może prowadzić do błędnych wniosków o stanie zdrowia zwierząt, co stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa żywnościowego. W praktyce, nieprzestrzeganie standardów prowadzi do ryzykownych praktyk, które mogą skutkować spożywaniem mięsa z nieznanym stanem zdrowia zwierząt, co jest niezgodne z zasadami bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 16

Z każdej tuszy bydła do SRM-ów wliczane są

A. przedżołądki oraz rdzeń kręgowy

B. przedżołądki oraz mózg

C. jelita, rdzeń kręgowy

D. przedżołądki oraz jelita

Wybór przedżołądków i mózgu jako SRM jest błędny, ponieważ te elementy nie są uznawane za wysokie ryzyko w kontekście przetwórstwa mięsa bydła. Przedżołądki, choć mogą być narażone na różne bakterie, nie są klasyfikowane jako materiały specjalnego ryzyka. W rzeczywistości, przedżołądki są często wykorzystywane w przemyśle spożywczym do produkcji paszy lub jako składniki w różnych przetworach, co dowodzi, że nie stanowią one zagrożenia w takim samym stopniu jak jelita czy rdzeń kręgowy. Mózg z kolei, choć może zawierać priony, nie jest uznawany jako SRM w przypadku bydła, ponieważ ustawodawstwo skupia się na obszarach o największym ryzyku przeniesienia chorób prionowych. Typowym błędem w myśleniu związanym z tym pytaniem jest niepełne zrozumienie definicji i klasyfikacji SRM, co prowadzi do mylnych wniosków. Kluczowe jest, aby branża mięsna stosowała się do aktualnych regulacji dotyczących bezpieczeństwa żywności oraz podejmowała działania mające na celu minimalizację ryzyka zakażeń. Wiedza na temat SRM i ich klasyfikacji jest niezbędna dla każdego, kto pracuje w przemyśle mięsnym, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności i chronić zdrowie publiczne.

Pytanie 17

W skład fizycznych zanieczyszczeń żywności wchodzą

A. resztki leków stosowanych w weterynarii

B. ziarna piasku

C. substancje używane do dezynfekcji

D. toksyny produkowane przez bakterie

Ziarna piasku są klasyfikowane jako fizyczne zanieczyszczenia żywności, ponieważ są to substancje obce, które mogą być obecne w żywności w wyniku niewłaściwego przechowywania, transportu lub obróbki. Takie zanieczyszczenia mogą wpływać na bezpieczeństwo i jakość żywności, co jest szczególnie istotne w kontekście norm określonych przez organizacje takie jak WHO czy EFSA. Przykładem praktycznym może być ziarno piasku, które może trafić do żywności roślinnej, takiej jak sałaty czy zioła, podczas zbiorów lub przetwarzania. Obecność fizycznych zanieczyszczeń wymaga szczególnej uwagi w trakcie kontroli jakości, w celu zapewnienia, że produkt końcowy spełnia określone standardy bezpieczeństwa. Utrzymanie wysokich standardów sanitarno-epidemiologicznych oraz stosowanie systemów HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) są kluczowe w identyfikacji i eliminacji takich zanieczyszczeń.

Pytanie 18

Ile wynosi prawidłowa ilość oddechów na minutę u psa w stanie spoczynku?

A. 70-100 oddechów

B. 40-60 oddechów

C. 4-7 oddechów

D. 10-30 oddechów

Prawidłowa liczba oddechów psa w spoczynku to tak naprawdę 10-30 oddechów na minutę. Z tego, co wiem, to jest zgodne z tym, co mówią weterynarze o zdrowych psach dorosłych. Gdy pies odpoczywa, jego oddech powinien być regularny, a to jest ważny wskaźnik jego zdrowia. Zauważ, że na to, ile pies bierze oddechów, wpływają różne rzeczy, jak rasa, wiek czy wielkość. Mniejsze rasy mogą mieć nieco więcej oddechów, a duże psy, jak dogi, oddychają rzadziej. Ważne, żeby właściciele psów regularnie sprawdzali, ile razy ich pupil oddycha, zwłaszcza po jakimś wysiłku albo w sytuacjach stresowych, bo to może pomóc w szybkim zauważeniu problemów zdrowotnych.

Pytanie 19

Materiał kategorii 1 pozyskany w zakładach przetwórstwa spożywczego powinien być użyty

A. jako składnik pasz dla zwierząt gospodarskich

B. w biogazowniach

C. w spalarniach

D. do produkcji polepszaczy gleby

Materiał kategorii 1 pozyskany w zakładach przetwórstwa spożywczego, zgodnie z regulacjami prawnymi i wytycznymi branżowymi, powinien być wykorzystywany przede wszystkim w instalacjach spalarniczych. Przykładowo, odpady te mogą być poddawane procesowi spalania w wysokotemperaturowych piecach przemysłowych, co pozwala na ich bezpieczną utylizację oraz redukcję objętości. Proces ten jest zgodny z normami ochrony środowiska, które podkreślają konieczność ograniczenia emisji gazów cieplarnianych i szkodliwych substancji. Dobre praktyki w branży przetwórstwa spożywczego wskazują, że odpady te, ze względu na ich skład chemiczny, są źródłem ciepła i energii, co czyni je wartościowym surowcem w procesach termicznych. Dodatkowo, spalanie materiałów kategorii 1 przyczynia się do minimalizacji ryzyka związanego z ich niekontrolowanym składowaniem, co mogłoby prowadzić do zanieczyszczenia gruntów i wód gruntowych. W związku z tym, odpowiednia infrastruktura spalarnicza jest kluczowym elementem zrównoważonego zarządzania odpadami.

Pytanie 20

Co oznacza sedacja?

A. wybudzenie z narkozy

B. monitorowanie pracy serca

C. uspokojenie przed zabiegiem

D. intubację

Sedacja jest to proces, który ma na celu uzyskanie stanu uspokojenia pacjenta przed różnymi zabiegami medycznymi. Używa się jej w celu zminimalizowania lęku oraz dyskomfortu, co jest szczególnie ważne w kontekście procedur chirurgicznych czy diagnostycznych. Przykładowo, pacjenci poddawani endoskopii często otrzymują sedację, aby mogli znieść nieprzyjemne odczucia związane z badaniem. Tego rodzaju podejście jest zgodne z wytycznymi Amerykańskiego Towarzystwa Anestezjologicznego, które podkreśla, że sedacja powinna być stosowana do zapewnienia komfortu pacjenta, jednocześnie umożliwiając lekarzowi przeprowadzenie zabiegu. W praktyce, sedacja może być realizowana na różnych poziomach, od delikatnego uspokojenia po głębszy stan, jednak zawsze wymaga dokładnej oceny stanu zdrowia pacjenta oraz monitorowania jego parametrów życiowych. Warto również zauważyć, że efektywna sedacja może przyczynić się do szybszego powrotu pacjenta do normy po zabiegu, co jest kluczowe dla poprawy ogólnego doświadczenia związanego z opieką medyczną.

Pytanie 21

Zatrucia pochodzenia zewnętrznego obejmują zatrucia środkami chwastobójczymi, czyli herbicydami

A. fungicydami

B. zwabiającymi

C. insektobójczymi

D. chwastobójczymi

Zatrucia herbicydami, czyli środkami chwastobójczymi, są klasyfikowane jako zatrucia zewnątrzpochodne ze względu na ich pochodzenie oraz mechanizm działania. Herbicydy są stosowane w celu eliminacji niepożądanych roślin, takich jak chwasty, które konkurują z roślinami uprawnymi o zasoby. W przypadku nieprawidłowego użycia, może dojść do ich wchłonięcia przez organizmy żywe, co prowadzi do zatrucia. Przykłady herbicydów to glifosat czy atrazyna, które są powszechnie stosowane w rolnictwie. Stosowanie herbicydów wymaga ściśle określonych praktyk, takich jak przestrzeganie maksymalnych dawek oraz okresów karencji, aby minimalizować ryzyko zatrucia w środowisku oraz u ludzi. Znajomość klasyfikacji i właściwego stosowania tych substancji jest kluczowa dla bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia publicznego. W przypadku wystąpienia objawów zatrucia, takich jak bóle głowy, zawroty głowy czy nudności, niezbędna jest natychmiastowa interwencja medyczna.

Pytanie 22

Zaświadczenie zdrowotne w obrocie krajowym jest wymagane przy przewozie do rzeźni

A. kur

B. krów

C. owiec

D. świń

W kontekście obrotu krajowego, znaczenie świadectwa zdrowia dla zwierząt przeznaczonych do uboju jest nie do przecenienia. Odpowiedzi dotyczące innych gatunków zwierząt, takich jak krowy, świnie czy owce, mogą prowadzić do nieporozumień związanych z regulacjami dotyczącymi zdrowia zwierząt. Krowy, na przykład, również wymagają odpowiednich badań weterynaryjnych przed ubojem, jednak ich procedury różnią się od tych dotyczących drobiu. Świadectwa zdrowia dla bydła są związane z innymi chorobami, takimi jak choroba BSE czy bruceloza, co czyni je specyficznymi dla danego gatunku. Podobnie, w przypadku świń, są one narażone na choroby takie jak pomór świń, co wymaga osobnego podejścia do ich kontroli zdrowotnej. Z kolei kury, jako drób, w szczególności wymagają świadectwa zdrowia, ponieważ są bardziej podatne na choroby zakaźne, które mogą szybko się rozprzestrzeniać. Nieprzywiązywanie uwagi do odpowiednich regulacji zdrowotnych dla konkretnego gatunku zwierząt może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych dla społeczeństwa oraz całego sektora hodowlanego. Dlatego tak istotne jest, aby dostrzegać różnice w wymaganiach dla różnych gatunków zwierząt i przestrzegać norm związanych z każdym z nich.

Pytanie 23

Co to jest system wczesnego ostrzegania dotyczący niebezpiecznej żywności oraz pasz?

A. SPIWET

B. CELAB

C. RASFF

D. TRACES

System RASFF (Rapid Alert System for Food and Feed) to kluczowe narzędzie Unii Europejskiej, które ma na celu szybką wymianę informacji o niebezpiecznych produktach spożywczych i paszach. RASFF umożliwia organom odpowiedzialnym za bezpieczeństwo żywności w państwach członkowskich błyskawiczne reagowanie na zagrożenia, co jest istotne dla ochrony zdrowia publicznego. Przykładem zastosowania RASFF może być sytuacja, w której wykryto obecność szkodliwych substancji chemicznych w partii żywności importowanej z innego kraju. System pozwala na natychmiastowe powiadomienie odpowiednich służb kontrolnych, producentów oraz dystrybutorów, co umożliwia podjęcie działań zaradczych, takich jak wycofanie produktów z rynku. RASFF jest zgodny z europejskimi regulacjami prawnymi, co czyni go integralną częścią strategii zapewnienia bezpieczeństwa żywności w Europie. W praktyce, uczestnicy systemu, w tym państwa członkowskie, agencje ochrony zdrowia oraz przedsiębiorstwa, regularnie wymieniają dane, co buduje solidną sieć współpracy i szybkiego reagowania na zagrożenia.

Pytanie 24

W której z poniższych chorób leczenie przyczynowe wiąże się z podawaniem antybiotyków?

A. Parwowirozie psów

B. Białaczce enzootycznej bydła

C. Różycy świń

D. Wściekliźnie kotów

W przypadku parwowirozy psów, wściekliźnie kotów oraz białaczki enzootycznej bydła, leczenie przyczynowe nie polega na podawaniu antybiotyków, co jest kluczowym punktem w zrozumieniu tych schorzeń. Parwowiroza psów jest wirusową chorobą, która atakuje szybko dzielące się komórki, takie jak te w przewodzie pokarmowym. Leczenie koncentruje się na wspieraniu organizmu i zwalczaniu objawów, a nie eliminacji wirusa, ponieważ nie ma skutecznej terapii przeciwwirusowej. W przypadku wścieklizny kotów, jest to choroba wirusowa przenoszona przez ukąszenia zakażonych zwierząt, która na ogół prowadzi do śmierci. Leczenie nie jest możliwe po wystąpieniu objawów, a jedynie profilaktyka poprzez szczepienia. W odniesieniu do białaczki enzootycznej bydła, jest to nowotworowy proces chorobowy wywoływany przez wirus, którego celem nie jest stosowanie antybiotyków, lecz strategia zarządzania zdrowiem stada. Kluczowym zagadnieniem jest tutaj zrozumienie, że nie wszystkie choroby wymagają terapii przeciwbakteryjnej, a lekarze weterynarii muszą wykorzystać różnorodne podejścia, aby skutecznie leczyć schorzenia, z uwzględnieniem ich etiologii oraz specyfiki choroby.

Pytanie 25

W przypadku uboju, badanie przedubojowe można przeprowadzić w gospodarstwie pochodzenia

A. świń

B. bydła

C. koni

D. kóz

Wybór bydła, kóz czy koni jako odpowiedzi na pytanie o badanie przedubojowe w gospodarstwie pochodzenia, może prowadzić do nieporozumień dotyczących zasadności przeprowadzania takich badań. W przypadku bydła, chociaż również podlega ono regulacjom prawnym i wymaga pewnych form kontroli zdrowotnej, badania przedubojowe wykonuje się głównie w rzeźniach, a nie w gospodarstwie pochodzenia. Z kolei, w przypadku kóz, mimo że również są zwierzętami hodowlanymi, nie są objęte tak rygorystycznymi wymaganiami, jak świnie. Dlatego wiele osób może błędnie zakładać, że badanie przedubojowe jest konieczne w ich przypadku. Co więcej, u koni, które często nie są traktowane jako zwierzęta hodowlane do produkcji mięsa, badania te w ogóle nie są standardowo wymagane. Błędne wnioski mogą wynikać z braku wiedzy o specyfikach regulacji dotyczących poszczególnych gatunków zwierząt. Praktyka wskazuje, że w każdym przypadku decyzje dotyczące uboju powinny opierać się na dokładnych informacjach o stanie zdrowia zwierząt oraz obowiązujących przepisach prawnych dla danego gatunku, co jest niezbędne dla zachowania bezpieczeństwa żywności i jakości produktów mięsnych.

Pytanie 26

W trakcie niektórych chorób związanych z niedoborem występuje zjawisko koprofagii, co oznacza

A. picie moczu

B. lizanie ścian

C. zjadanie kału

D. spożywanie ciał obcych

Koprofagia, czyli jedzenie kału, to dość specyficzne zjawisko, które może występować w przypadku różnych chorób niedoborowych. Przeważnie jest to związane z tym, że zwierzęta nie dostają wystarczającej ilości składników odżywczych w diecie. Na przykład, u niektórych psów może to być sposób na uzupełnienie brakujących wartości odżywczych, zwłaszcza gdy mają ograniczony dostęp do jedzenia. W sytuacji, gdy zwierzęta są w trudnych warunkach, mogą czuć większe zapotrzebowanie na pewne substancje, które znajdują się w ich własnych odchodach. Dlatego ważne jest, by weterynarze i opiekunowie zwierząt rozumieli, jak działa koprofagia, bo to może pomóc w diagnozowaniu i leczeniu problemów żywieniowych. Dobrze jest również znać standardy żywieniowe i zasady, by uniknąć sytuacji, które mogą prowadzić do tego zjawiska i promować zdrowe nawyki żywieniowe.

Pytanie 27

Trzoda dostarczona do rzeźni 1 marca 2019 roku o godzinie 8:00 powinna być poddana badaniu przedubojowemu do

A. godz. 08:00 dnia 2 marca 2019 r.

B. godz. 24:00 dnia 1 marca 2019 r.

C. godz. 18:00 dnia 1 marca 2019 r.

D. godz. 18:00 dnia 2 marca 2019 r.

Odpowiedzi wskazujące na inne godziny są wynikiem błędnego zrozumienia zasad dotyczących badań przedubojowych. Nieprawidłowe podejście do terminu, w jakim powinno się przeprowadzić badanie, może wynikać z mylnego przekonania, że krótszy czas jest wystarczający do oceny stanu zdrowia zwierząt. Odpowiedzi sugerujące godziny późniejsze niż 8:00 dnia 2 marca 2019 r., takie jak 18:00 czy 24:00, nie uwzględniają kluczowego wymogu, że badanie musi być zakończone przed rozpoczęciem uboju, a czas ten nie może przekraczać 24 godzin od momentu dostarczenia zwierząt do rzeźni. Dodatkowo, odpowiedzi te mogą zdradzać brak znajomości norm prawnych, które regulują procedury sanitarno-weterynaryjne. W kontekście ochrony zdrowia publicznego, kluczowe jest, aby procesy te były przeprowadzone z zachowaniem najwyższych standardów, co wymaga precyzyjnego podejścia do terminów. Ignorowanie tego aspektu może prowadzić do sytuacji, w których mięso pochodzące z nieprzebadanych zwierząt trafi na rynek, co zwiększa ryzyko rozprzestrzenienia chorób oraz narusza przepisy unijne i krajowe dotyczące bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 28

Świerzbowiec to

A. pasożytem.

B. protistem.

C. insektem.

D. roztoczem.

Świerzbowiec, znany również jako Sarcoptes scabiei, jest przedstawicielem roztoczy, co czyni tę odpowiedź poprawną. Roztocze to grupa stawonogów, do której należy wiele gatunków, w tym te, które są istotnymi pasożytami, jak świerzbowiec. Zarażenie tym pasożytem prowadzi do choroby zwanej świerzbem, objawiającej się intensywnym świądem oraz stanami zapalnymi skóry. Świerzbowiec wnika w naskórek, gdzie składa jaja, co powoduje dalsze rozprzestrzenianie się choroby. W praktyce, zrozumienie biologii tego organizmu jest kluczowe dla skutecznego leczenia oraz zapobiegania zakażeniom. Zaleca się stosowanie leków miejscowych, takich jak permetryna, które są zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia w zakresie leczenia świerzbu. Wiedza na temat roztoczy i ich cyklu życiowego jest istotna dla specjalistów zajmujących się dermatologią oraz epidemiologią, aby móc skutecznie diagnozować i leczyć zakażenia, a także edukować pacjentów o metodach zapobiegania ich rozprzestrzenianiu.

Pytanie 29

W ciągu 7 dni od narodzin cielęcia lub przed jego opuszczeniem przez gospodarstwo, posiadacz zwierzęcia ma obowiązek

A. oznakowania zwierzęcia i zgłoszenia tego faktu do ARiMR

B. złożenia wniosku o kolczyki oraz zgłoszenia tego faktu do ARiMR

C. oznakowania zwierzęcia i złożenia wniosku o paszport do zatwierdzonego dostawcy

D. złożenia wniosku o kolczyki do zatwierdzonego dostawcy

Wybierając odpowiedź, która mówi o oznakowaniu cielęcia i zgłaszaniu tego do ARiMR, trafiłeś w sedno. Oznakowanie zwierząt to naprawdę ważna rzecz w hodowli, bo dzięki temu można śledzić ich zdrowie i w ogóle, skąd pochodzą. Przepisy mówią, że jak masz nowo narodzone cielę, to musisz je zarejestrować w ciągu 7 dni, inaczej mogą się pojawić problemy. Zwykle robi się to poprzez zakładanie kolczyków z unikalnym numerem. Jak już zgłosisz cielę do ARiMR, masz dostęp do różnych programów wsparcia i informacji o zdrowiu swoich zwierząt, co jest mega ważne. Oznakowanie i rejestracja są też kluczowe w przypadku chorób, bo wtedy można szybko reagować i monitorować sytuację w stadzie.

Pytanie 30

Podczas badania kota zaobserwowano niezwykle szybkie tętno. Taki stan określa się mianem

A. tachykardii

B. mikrokardii

C. bradykardii

D. miokardii

Bradykardia jest terminem odnoszącym się do zwolnionej akcji serca, gdzie tętno spada poniżej 60 uderzeń na minutę. Mimo że może wydawać się, że bradykardia jest stanem równie niebezpiecznym jak tachykardia, w rzeczywistości są to dwa różne zjawiska, a ich przyczyny oraz rozpoznanie są różne. Miokardia to termin oznaczający zapalenie mięśnia sercowego, co prowadzi do osłabienia funkcji serca, ale nie jest bezpośrednio związane z szybkością akcji serca. Mikrokardia, z kolei, nie jest uznawanym terminem w medycynie weterynaryjnej i nie odnosi się do żadnego znanego stanu zdrowia. Błędne zrozumienie terminów związanych z pracą serca, takich jak bradykardia czy miokardia, często prowadzi do mylnych wniosków na temat stanu zdrowia zwierzęcia. Ważne jest, aby zrozumieć, że przyspieszenie akcji serca związane z tachykardią może być sygnałem alarmowym, który wymaga szybkiej interwencji, podczas gdy inne stany, takie jak bradykardia, mogą wymagać zupełnie innego podejścia. Właściwe zrozumienie tych terminów oraz ich różnic jest kluczowe dla skutecznej diagnostyki i leczenia problemów kardiologicznych u zwierząt.

Pytanie 31

Podczas fizykalnego badania psa zaobserwowano bladość błon śluzowych w jamie ustnej, co sugeruje

A. anemię

B. niedotlenienie

C. alergię

D. paradontozę

Odpowiedzi, które mówią o alergii, paradontozie czy niedotlenieniu, są trochę mylące, bo nie pasują do tego, co oznacza bladość błon śluzowych. Zazwyczaj bladość wiąże się z anemią, a nie alergiami, które objawiają się innymi rzeczami jak swędzenie, wysypki czy problemy z oddychaniem. Paradontoza to inna sprawa, bo to choroba zębów i dziąseł, która raczej prowadzi do krwawienia, a nie bladości. Objawy jak stan zapalny, nieprzyjemny zapach z pyska czy wypadanie zębów są typowe dla paradontozy, ale nie mówią nam o tym, co dzieje się w całym organizmie. Niedotlenienie może rzeczywiście sprawić, że błony mogą mieć niebieski kolor, ale bladość to zupełnie inna kwestia. Ważne jest, żeby zrozumieć te różnice, bo to klucz do dobrej diagnostyki weterynaryjnej. Weterynarz musi patrzeć na wszystko, a nie tylko na jeden objaw, bo to jest standard w diagnostyce. Ignorowanie szerszego kontekstu może prowadzić do złych diagnoz i nieodpowiedniego leczenia.

Pytanie 32

Na liście chorób zakaźnych zwierząt, które muszą być zwalczane, znajduje się

A. fascjoloza bydła

B. kolibakterioza cieląt

C. bruceloza owiec

D. włośnica świń

Fascjoloza bydła jest chorobą pasożytniczą, wywoływaną przez przywrę Fasciola hepatica. Choć jest to poważny problem zdrowotny dla bydła, nie jest uznawana za chorobę zakaźną podlegającą obowiązkowi zwalczania, a jej leczenie oraz kontrola są bardziej skoncentrowane na indywidualnych przypadkach w stadzie. Włośnica świń, spowodowana zakażeniem przez larwy włosienia, również nie jest objęta obowiązkiem zwalczania jako choroba zakaźna. Zwalczanie tego schorzenia opiera się głównie na profilaktyce, takich jak kontrola żywienia zwierząt oraz monitorowanie źródeł ich pochodzenia. Kolibakterioza cieląt, wywołana przez bakterie Escherichia coli, jest jednym z powszechnie występujących problemów w chowie cieląt, jednak nie jest klasyfikowana jako choroba podlegająca obowiązkowi zwalczania. Zamiast tego, leczenie koncentruje się na zapewnieniu odpowiednich warunków bytowych oraz higieny w gospodarstwie. Nieprzestrzeganie standardów bioasekuracji oraz niedostateczna dbałość o zdrowie zwierząt mogą prowadzić do błędnych wniosków dotyczących ważności tych schorzeń. Niezrozumienie różnicy między chorobami zakaźnymi a pasożytniczymi może prowadzić do niewłaściwego podejścia w zakresie ich zwalczania oraz oszacowania ryzyka dla zdrowia publicznego.

Pytanie 33

Jak nazywa się metoda rehabilitacyjna, która polega na leczeniu niskimi temperaturami?

A. hydroterapia

B. krioterapia

C. magnetoterapia

D. kinezyterapia

Krioterapia to zabieg rehabilitacyjny, który polega na stosowaniu niskich temperatur w celu leczenia i łagodzenia objawów różnych schorzeń. W praktyce krioterapia wykorzystuje się w leczeniu stanów zapalnych, urazów, a także w rehabilitacji pooperacyjnej. Działa poprzez zmniejszenie obrzęku, łagodzenie bólu oraz poprawę krążenia krwi po ustąpieniu efektu chłodzenia. Krioterapia może być stosowana w formie okładów lodowych, kąpieli w zimnej wodzie, a także za pomocą specjalistycznych urządzeń krioterapeutycznych. Zgodnie z wytycznymi towarzystw rehabilitacyjnych, krioterapia powinna być wykonywana przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność zabiegu. Przykładem zastosowania krioterapii jest leczenie kontuzji sportowych, gdzie szybkie schłodzenie tkanki może zredukować proces zapalny oraz przyspieszyć regenerację. Również w przypadku pacjentów z chorobami reumatycznymi krioterapia może przynieść znaczną ulgę w dolegliwościach bólowych.

Pytanie 34

Enrofloksacynę w formie iniekcji należy przechowywać w

A. cieplarce

B. szafce z lekami

C. lodówce

D. kasetce na klucz

Enrofloksacyna, będąca antybiotykiem z grupy fluorochinolonów, powinna być przechowywana w szafce z lekami, co wynika z jej charakterystyki chemicznej oraz wymagań dotyczących stabilności i efektywności. Przechowywanie w suchym, chłodnym miejscu pozwala na uniknięcie degradacji substancji czynnej, co jest kluczowe dla zachowania jej skuteczności terapeutycznej. W praktyce, szafki z lekami powinny być dobrze wentylowane i chronione przed światłem, co zapobiega wpływowi niekorzystnych warunków środowiskowych na leki. Przykładem może być sytuacja w klinikach weterynaryjnych, gdzie enrofloksacyna jest często stosowana w leczeniu infekcji u zwierząt. Przechowywanie leku w odpowiednich warunkach zgodnych z wytycznymi producenta oraz normami farmaceutycznymi, jak np. Farmakopea Polska, jest niezbędne dla zapewnienia pacjentom skutecznej i bezpiecznej terapii. Ponadto, regularne kontrole dat ważności oraz stanu technicznego leków w szafkach z lekami są kluczowe dla prawidłowego zarządzania farmakoterapią.

Pytanie 35

Substancje, które wprowadzone do paszy poprawiają lub modyfikują cechy organoleptyczne paszy oraz walory wizualne żywności pochodzenia zwierzęcego, noszą nazwę dodatek

A. zootechniczny

B. technologiczny

C. sensoryczny

D. dietetyczny

Odpowiedzi zootechniczny, dietetyczny oraz technologiczny odnoszą się do różnych aspektów składników paszowych, ale nie oddają precyzyjnie celu dodatków sensorycznych. Dodatki zootechniczne koncentrują się na ogólnym wsparciu zdrowia i produkcji zwierząt, takich jak probiotyki czy prebiotyki, które mają na celu poprawę mikroflory jelitowej, ale nie zmieniają one bezpośrednio właściwości sensorycznych paszy. Odpowiedzi dietetyczny sugerują, że dodatki te wpływają na wartość odżywczą paszy, co jest prawdą, ale nie obejmuje aspektów związanych z organoleptyką. Dodatki technologiczne z kolei koncentrują się na stabilności, trwałości i procesach technologicznych paszy, co może mieć wpływ na jej jakość, lecz nie na jej bezpośrednie odczucia sensoryczne. Typowym błędem myślowym jest mylenie poprawy właściwości sensorycznych z poprawą wartości odżywczej lub technologicznej paszy. Niezrozumienie definicji oraz celów poszczególnych kategorii dodatków paszowych prowadzi do nieprawidłowych wniosków, co jest istotne z perspektywy nauk o żywieniu zwierząt oraz przemysłu paszowego. Właściwe zrozumienie tych różnic ma kluczowe znaczenie dla skutecznego zarządzania paszami i osiągania optymalnych wyników w produkcji zwierzęcej.

Pytanie 36

W ramach przeprowadzanego badania ogólnego analizuje się u zwierzęcia

A. jamę brzuszną

B. klatkę piersiową

C. węzły chłonne

D. skórę i jej wytwory

Jama brzuszna, klatka piersiowa oraz skóra i jej wytwory to obszary, które również mogą być badane w kontekście ogólnych badań u zwierząt, jednak nie stanowią one głównego celu tych badań. Badanie jamy brzusznej koncentruje się na organach wewnętrznych, takich jak wątroba, nerki czy przewód pokarmowy, co jest istotne, ale nie dostarcza tak ogólnych informacji o stanie zdrowia, jakie można uzyskać z oceny węzłów chłonnych. Z kolei klatka piersiowa jest związana z układem oddechowym i krążeniowym, co również ma swoje znaczenie diagnostyczne, jednak badanie węzłów chłonnych jest bardziej ukierunkowane na funkcje immunologiczne. Ponadto, skóra i jej wytwory mogą dostarczyć informacji o zewnętrznych objawach chorobowych, ale to analiza węzłów chłonnych bezpośrednio wiąże się z odpowiedzią organizmu na patogeny. Typowe błędy myślowe w tej dziedzinie polegają na nadmiernym skupieniu się na widocznych symptomach zewnętrznych, co może prowadzić do pominięcia istotnych problemów zdrowotnych, które są bardziej subtelne i wymagają głębszej analizy, takiej jak ocena węzłów chłonnych. Dlatego, aby podejść do diagnozy kompleksowo, należy uwzględnić wszystkie aspekty, jednak węzły chłonne pozostają istotnym elementem oceny stanu zdrowia zwierząt.

Pytanie 37

Mięso uznaje się za nadające się do konsumpcji, jeżeli pochodzi od

A. zwierząt rzeźnych, które nie zostały poddane badaniu przedubojowemu

B. zwierząt, które przeszły ubojowi pozorowanego

C. upolowanej dziczyzny, która nie była poddana badaniu przedubojowemu

D. zwierząt ubitych z przyczyn niezbędnych, nieprzebadanych przed ubojem

Wybór odpowiedzi, że mięso pochodzi od zwierząt ubitych z konieczności, nie poddanych badaniu przedubojowemu, jest niepoprawny, ponieważ takie podejście nie uwzględnia obowiązkowych norm sanitarnych i jakościowych. Zwierzęta ubite z konieczności, w sytuacjach awaryjnych, mogą być nosicielami chorób, a tym samym ich mięso może stanowić zagrożenie zdrowotne dla konsumentów. Badania przedubojowe są kluczowym etapem w zapewnieniu, że mięso jest wolne od chorób i zanieczyszczeń, co jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w branży mięsnej. Ponadto, mięso pozyskiwane z uboju pozorowanego, które jest wskazane w jednym z wariantów, również budzi wątpliwości etyczne i zdrowotne, ponieważ nie jest przeprowadzone zgodnie z obowiązującymi regulacjami. W kontekście rynku mięsnego, ważne jest, aby mięso rzeźne pochodziło od zwierząt, które przeszły odpowiednie kontrole zdrowotne. Inne podejście prowadzi do sytuacji, w której konsumenci narażeni są na ryzyko zatrucia pokarmowego. Istotne jest, aby w edukacji dotyczącej bezpieczeństwa żywności uwzględniać rolę badań przedubojowych oraz znajomość zagrożeń związanych z niekontrolowanym źródłem mięsa, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia publicznego i zapewnienia wysokiej jakości produktów mięsnych.

Pytanie 38

Jaki pasożyt żyje na skórze, tworząc w niej tuneliki?

A. Pchła

B. Wesz

C. Świerzbowiec

D. Kleszcz

Świerzbowiec, czyli Sarcoptes scabiei, jest pasożytem, który drąży korytarze w warstwie rogowej naskórka, co prowadzi do wystąpienia świerzbu. Jest to choroba zakaźna, przenoszona głównie poprzez kontakt z osobami zarażonymi. Świerzbowiec jest mikroskopijnym roztoczem, który żywi się komórkami skóry gospodarza, co powoduje intensywny świąd oraz stany zapalne. W odpowiedzi na inwazję, organizm wydziela substancje zapalne, co dodatkowo nasila dyskomfort. W praktyce, diagnoza świerzbu opiera się na badaniu klinicznym oraz potwierdzeniu obecności roztoczy w skórze. Leczenie obejmuje stosowanie preparatów miejscowych, takich jak permethrin lub benzylobenzonian, oraz ścisłe przestrzeganie zasad higieny, aby zapobiec ponownemu zakażeniu. Ważne jest również edukowanie pacjentów na temat profilaktyki i znaczenia unikania bliskiego kontaktu z osobami zakażonymi, co stanowi kluczowy aspekt w zapobieganiu szerzeniu się tej choroby.

Pytanie 39

Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. dotyczącą ochrony zdrowia zwierząt oraz zapobiegania chorobom zakaźnym u zwierząt, do obowiązkowego szczepienia przeciwko wściekliźnie zobowiązane są

A. dzikie lisy występujące na całym terytorium kraju

B. koty wychodzące powyżej 6 miesiąca życia

C. fretki, które mają paszport

D. wszystkie psy, które ukończyły 3 miesiąc życia

Wszystkie psy w wieku powyżej 3 miesiąca podlegają obowiązkowemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. Wścieklizna to choroba wirusowa, która jest niebezpieczna zarówno dla zwierząt, jak i ludzi. Szczepienie psów jest kluczowym działaniem profilaktycznym, które ma na celu eliminację ryzyka rozprzestrzeniania się tej choroby. Praktyczne przykłady zastosowania tej regulacji obejmują gminne kampanie szczepień oraz programy mające na celu edukację właścicieli psów w zakresie profilaktyki zdrowotnej. Ponadto, szczepienie psów jest często wymagane w różnych sytuacjach, takich jak podróże zagraniczne lub odwiedzanie miejsc, gdzie mogą mieć kontakt z innymi zwierzętami. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne przeprowadzanie szczepień, aby utrzymać odporność populacji psów na choroby zakaźne, co przyczynia się do ogólnego zdrowia publicznego.

Pytanie 40

Głównym organem administracji rządowej, który nadzoruje działalność Inspekcji Weterynaryjnej, jest

A. Powiatowy Lekarz Weterynarii

B. Urzędowy Lekarz Weterynarii

C. Wojewódzki Lekarz Weterynarii

D. Główny Lekarz Weterynarii

Główny Lekarz Weterynarii to taka ważna figura w naszej administracji rządowej, która nadzoruje działanie Inspekcji Weterynaryjnej w Polsce. W skrócie można powiedzieć, że jego zadanie to koordynowanie działań kontrolnych i administracyjnych na poziomie całego kraju. To wszystko ma na celu dbanie o zdrowie zwierząt i ludzi. Ten Główny Lekarz Weterynarii wydaje różne regulacje oraz zalecenia, które potem trafiają do Wojewódzkich i Powiatowych Lekarzy Weterynarii. Np. czasem wydaje dyrektywy na temat walki z chorobami zakaźnymi u zwierząt, co jest bardzo ważne, bo to stanowi podstawę dla działań lokalnych. Co ciekawe, jego praca jest w zgodzie z regulacjami unijnymi, które wymagają wysokiego standardu ochrony zdrowia publicznego. Dzięki temu, że jest centralizacja w zarządzaniu, łatwiej radzić sobie z zagrożeniami, co w dzisiejszych czasach ma ogromne znaczenie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej