Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.05 - Prowadzenie spraw kadrowo-płacowych i gospodarki finansowej jednostek organizacyjnych
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 14:42
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 14:47

Egzamin niezdany

Wynik: 7/40 punktów (17,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Pracownik zatrudniony na umowę o pracę na 1/2 etatu wykonuje pracę w podstawowym systemie czasu pracy od poniedziałku do piątku w liczbie godzin ustalonych proporcjonalnie do wymiaru zatrudnienia. Ile wyniesie jego wynagrodzenie brutto za listopad, jeżeli stawka godzinowa wynosi 25,00 zł?

Listopad
Pn	Wt	Śr	Cz	Pt	So	Nd
	1	2	3	4	5	6
7	8	9	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30
	Święta i niedziela

A. 2 100,00 zł

B. 3 600,00 zł

C. 4 200,00 zł

D. 2 300,00 zł

Wynagrodzenie brutto pracownika zatrudnionego na 1/2 etatu w podstawowym systemie czasu pracy powinno być obliczane na podstawie liczby godzin przepracowanych oraz stawki godzinowej. Często pojawiają się nieporozumienia dotyczące tego, jak obliczyć wynagrodzenie w przypadku zatrudnienia na część etatu. Na przykład, niektórzy mogą błędnie założyć, że wynagrodzenie jest proporcjonalne do pełnego etatu, co prowadzi do zawyżenia obliczeń. Odpowiedzi takie jak 2 300,00 zł czy 3 600,00 zł sugerują, że liczba godzin została obliczona na podstawie pełnego etatu, co jest nieprawidłowe w kontekście umowy o pracę na 1/2 etatu. Ponadto, odpowiedzi te mogą wynikać z mylnego przekonania, że do obliczeń należy wliczać nadgodziny lub inne dodatkowe wynagrodzenia, co wprowadza zamieszanie. Ważne jest zrozumienie, że w systemach wynagradzania praktyki te mają swoje określone zasady, które należy przestrzegać. Kluczowe jest także odpowiednie ustalanie liczby godzin pracy na podstawie kalendarza roboczego, co może różnić się w zależności od danego miesiąca. Dlatego istotne jest, aby przed przystąpieniem do obliczeń, znać dokładne zasady zatrudnienia oraz normy pracy, co pozwoli uniknąć typowych błędów myślowych i poprawi zrozumienie tematu wynagradzania w kontekście umów o pracę.

Pytanie 2

Dnia 30 kwietnia 2021 roku podatnik złożył w urzędzie skarbowym deklarację PIT-37 za rok 2020. W swoim rozliczeniu wskazał nadpłatę podatku dochodowego w wysokości 850,00 zł. Kiedy upłynie termin zwrotu tej nadpłaty przez urząd skarbowy wynikającej z rocznego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych?

A. 1 lipca 2021 roku

B. 30 kwietnia 2021 roku

C. 31 maja 2021 roku

D. 31 lipca 2021 roku

Wybór odpowiedzi 30 kwietnia 2021 r. jest nieprawidłowy, ponieważ sugeruje, że zwrot nadpłaty podatku dochodowego mógłby nastąpić w dniu złożenia zeznania, co jest całkowicie niezgodne z obowiązującymi przepisami. Zgodnie z regulacjami prawnymi, zwrot nadpłaty nie może mieć miejsca natychmiast po złożeniu deklaracji, gdyż urząd skarbowy potrzebuje czasu na jej weryfikację. Odpowiedź 31 maja 2021 r. także dostarcza błędnego wyobrażenia o terminach procedur podatkowych, ponieważ nie uwzględnia ona pełnego 3-miesięcznego okresu, który urząd ma na zwrot nadpłaty. Odpowiedź 1 lipca 2021 r. jest z kolei niepoprawna, ponieważ termin ten nadal nie pokrywa się z wymaganym okresem zwrotu nadpłaty. Zrozumienie terminów zwrotu nadpłat jest kluczowe dla podatników i ich praw, a błędne interpretacje mogą prowadzić do frustracji i niepotrzebnych kłopotów związanych z dochodzeniem swoich praw. Kluczowym elementem nauki w zakresie przepisów podatkowych jest dostrzeganie, jak ważne są właściwe terminy oraz procedury, które muszą być przestrzegane zarówno przez podatników, jak i organy podatkowe.

Pytanie 3

Która z poniższych form opodatkowania jest dostępna dla osoby prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą?

A. Podatek od towarów i usług (VAT).

B. Podatek akcyzowy.

C. Podatek liniowy 19%.

D. Podatek ryczałtowy od przychodów ewidencjonowanych.

Podatek od towarów i usług, znany jako VAT, nie jest formą opodatkowania dochodów, ale podatkiem pośrednim nakładanym na konsumpcję. Osoby prowadzące działalność gospodarczą mogą być płatnikami VAT, ale to nie jest forma opodatkowania ich dochodów. VAT jest naliczany na etapie sprzedaży towarów lub usług i jest wliczany w cenę końcową, którą płaci konsument. Dlatego nie jest to odpowiednia forma opodatkowania dla dochodów z działalności gospodarczej. Podatek ryczałtowy od przychodów ewidencjonowanych jest natomiast formą opodatkowania, ale różni się od podatku liniowego tym, że jest naliczany od przychodów, a nie dochodów. To znaczy, że nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów, co może być korzystne dla przedsiębiorców z niskimi kosztami. Jednakże, podobnie jak podatek liniowy, nie daje możliwości korzystania z niektórych ulg podatkowych. Podatek akcyzowy jest natomiast podatkiem nakładanym na niektóre towary, takie jak alkohol, papierosy czy paliwa. Nie jest on związany z dochodami z działalności gospodarczej i dotyczy konkretnych produktów, które podlegają obowiązkowi akcyzowemu. Dlatego też nie jest odpowiednią formą opodatkowania dla jednoosobowej działalności gospodarczej. Wybór odpowiedniej formy opodatkowania powinien być zawsze dostosowany do specyfiki działalności, a znajomość różnic między nimi ma kluczowe znaczenie dla skutecznego zarządzania finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 4

Na podstawie fragmentu rachunku do umowy zlecenia ustal kwotę do wypłaty.

Wynagrodzenie brutto	3 200,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne	0,00 zł
Podstawa wymiaru składki zdrowotnej	3 200,00 zł
Koszty uzyskania przychodu 20%	640,00 zł
Podstawa opodatkowania	2 560,00 zł
Podatek dochodowy obliczony 18%	461,00 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne 9%	288,00 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne 7,75%	248,00 zł
Podatek do urzędu skarbowego	213,00 zł
Do wypłaty	............zł

A. 2 739,00 zł

B. 2 059,00 zł

C. 2 699,00 zł

D. 2 987,00 zł

Błędne odpowiedzi mogą wynikać z kilku nieporozumień dotyczących sposobu obliczania wynagrodzenia netto. Często zdarza się, że osoby próbujące ustalić kwotę do wypłaty zapominają uwzględnić składki na ubezpieczenie zdrowot oraz podatek dochodowy, co prowadzi do zaniżenia wymaganego odliczenia. Na przykład odpowiedzi 2 987,00 zł i 2 739,00 zł mogą sugerować, że osoba obliczająca kwotę do wypłaty nie wzięła pod uwagę pełnego zakresu odliczeń, co jest fundamentalnym błędem. Ponadto, niekiedy występuje tendencyjność do obliczania tylko na podstawie wynagrodzenia brutto bez dokładnej kalkulacji wymaganych składek. Można także spotkać się z sytuacją, w której osoby nie są świadome różnic w stawkach podatkowych oraz zasadności ich stosowania w kontekście różnych form umowy. Dlatego też, aby uniknąć takich pomyłek, kluczowe jest zrozumienie przepisów dotyczących wynagrodzeń oraz uwzględnienie wszystkich obowiązkowych odliczeń, co jest zgodne z obowiązującymi normami prawnymi i standardami praktyki zawodowej.

Pytanie 5

W dniu 2.01.2013 r. firma zatrudniła pracownika na umowę o pracę, który był bezrobotny przez ostatni rok. Po upływie trzech tygodni doszło do wypadku w pracy. Pracownik

A. nie uzyska zasiłku chorobowego, ponieważ od dnia 2.01.2013 r. nie minęło 30 dni okresu wyczekiwania

B. nie uzyska zasiłku chorobowego, ponieważ od dnia 2.01.2013 r. nie minęło 60 dni okresu wyczekiwania

C. będzie miał prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego

D. będzie miał prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego

Podstawowe nieporozumienia związane z odpowiedziami, które nie zostały wybrane, często wynikają z braku zrozumienia przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych i zasadności wypłaty zasiłków. Odpowiedzi sugerujące, że pracownik otrzyma zasiłek chorobowy z ubezpieczenia chorobowego, mylą pojęcia związane z różnymi rodzajami ubezpieczeń. Zasiłek chorobowy z ubezpieczenia chorobowego przysługuje pracownikowi w przypadku choroby, a nie wypadku przy pracy. Wypadek przy pracy stanowi odrębny przypadek, w którym obowiązują zasady dotyczące ubezpieczenia wypadkowego. Warto zwrócić uwagę, że zasiłek chorobowy wymaga spełnienia 30-dniowego okresu wyczekiwania, co również jest istotnym czynnikiem, który nie ma zastosowania w kontekście wypadków przy pracy. Dlatego stwierdzenie, że pracownik nie otrzyma zasiłku chorobowego z powodu braku upłynięcia 30 dni, jest mylące. Podobnie, zasada 60 dni wyczekiwania do zasiłku byłaby nieprawidłowa, gdyż nie ma takiego wymogu w prawodawstwie polskim. Kluczowym błędem jest mylenie zasad dotyczących różnych form zabezpieczenia społecznego oraz brak wiedzy na temat specyfiki wypadków przy pracy, co prowadzi do niewłaściwej interpretacji przepisów i rezultatów przy ubieganiu się o zasiłki.

Pytanie 6

Pan Aleksander zamieszkały w Warszawie sprzedał swój telefon komórkowy panu Markowi zamieszkałemu we Wrocławiu za 700,00 zł. Cena sprzedaży jest wartością rynkową. Wskaż wartość podatku od czynności cywilnoprawnej z tej transakcji, korzystając z przedstawionego poniżej fragmentu ustawy.

Fragment ustawy o podatku od czynności cywilno-prawnych
(…)
Art. 7.
1. Stawki podatku wynoszą:
1) od umowy sprzedaży:
a) nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym 2%,
b) innych praw majątkowych 1%;
(…)
Art. 9.
Zwalnia się od podatku następujące czynności cywilnoprawne:(…)
6) sprzedaż rzeczy ruchomych, jeżeli podstawa opodatkowania nie przekracza 1 000 zł.
(…)

A. 7,00 zł

B. 14,00 zł

C. 0,00 zł

D. 10,00 zł

Wybór odpowiedzi wskazującej na konieczność zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 10,00 zł, 14,00 zł lub 7,00 zł powinien być starannie przemyślany w kontekście przepisów prawa. Podstawowym błędem w tym przypadku jest nieprawidłowe zrozumienie zasadności i zakresu stosowania podatku od czynności cywilnoprawnych, który w polskim prawodawstwie jest regulowany przez ustawę. Kluczowym elementem jest fakt, że sprzedaż rzeczy ruchomej, której wartość nie przekracza 1 000 zł, jest zwolniona z tego podatku, co oznacza, że nie ma podstaw prawnych do jego naliczania. Odpowiedzi wskazujące na konkretne kwoty podatku świadczą o mylnym założeniu, że każda transakcja musi wiązać się z obowiązkiem podatkowym. Warto zauważyć, że takie przekonanie prowadzi do zbędnych obaw i nieporozumień, które mogą skutkować podjęciem nieoptymalnych decyzji finansowych. W praktyce, znajomość przepisów dotyczących zwolnień podatkowych jest niezbędna do prawidłowego zarządzania swoją sytuacją finansową oraz minimalizowania potencjalnych kosztów związanych z transakcjami. Zrozumienie tych zasad pozwala lepiej planować wydatki oraz podejmować decyzje biznesowe, które są zgodne z obowiązującym prawem.

Pytanie 7

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz, dla pracownika zatrudnionego w dziale kadr, wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych wraz z należnym dodatkiem.

Pracownik działu kadr
Wynagrodzenie zasadnicze	4 800,00 zł
Wymiar czasu pracy w miesiącu	160 godzin
Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych w dni robocze	4 godziny
Liczba godzin przepracowanych w miesiącu	164 godziny

A. 175,62 zł

B. 240,00 zł

C. 180,00 zł

D. 234,16 zł

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad obliczania wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych. Często ludzie mylą pojęcie wynagrodzenia zasadniczego z wynagrodzeniem za nadgodziny, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. Obliczenie wynagrodzenia za nadgodziny to nie tylko kwestia prostego pomnożenia liczby godzin nadliczbowych przez wynagrodzenie godzinowe, ale także uwzględnienie dodatków. Dodatek za nadgodziny, wynoszący 50% stawki za godzinę, jest kluczowy dla uzyskania prawidłowego wyniku. Nieprawidłowe odpowiedzi, takie jak 175,62 zł, 240,00 zł i 234,16 zł, mogą sugerować, że osoba obliczająca nie zastosowała poprawnie dodatek lub pomyliła się w obliczeniach stawki godzinowej. Często występują także błędy w obliczeniu wymiaru czasu pracy, co może prowadzić do zaniżenia lub zawyżenia wartości podstawowej stawki godzinowej. W praktyce, nieprzestrzeganie zasad obliczania wynagrodzeń za godziny nadliczbowe może prowadzić do problemów prawnych oraz niezadowolenia pracowników, dlatego tak ważne jest, aby mieć pełne zrozumienie tych zasad. Wiedza na temat właściwego wynagradzania za pracę w nadgodzinach jest nie tylko obowiązkiem pracodawcy, ale także prawem pracowników.

Pytanie 8

Co stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne dla osoby prowadzącej działalność gospodarczą?

A. Minimalne wynagrodzenie krajowe, które nie ma bezpośredniego związku z podstawą wymiaru składek dla przedsiębiorców.

B. Dochód uzyskany z działalności gospodarczej pomniejszony o koszty jego uzyskania.

C. Kwota wolna od podatku, która nie jest brana pod uwagę przy obliczaniu składek na ubezpieczenie zdrowotne.

D. Przychód uzyskany z działalności gospodarczej bez pomniejszenia o koszty.

Wybór przychodu jako podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne jest błędny, gdyż przychód to całkowita suma przychodów bez uwzględnienia kosztów ich uzyskania. To oznaczałoby, że przedsiębiorca płaciłby składki od większej kwoty niż ta, która faktycznie pozostaje do jego dyspozycji po pokryciu kosztów działalności. Takie podejście nie odzwierciedla rzeczywistej sytuacji finansowej przedsiębiorcy. Kwota wolna od podatku z kolei dotyczy podatku dochodowego i nie ma zastosowania przy obliczaniu składek na ubezpieczenie zdrowotne. Jest to suma, do której nie nalicza się podatku, ale nie ma wpływu na składki zdrowotne. Minimalne wynagrodzenie krajowe natomiast jest często wykorzystywane jako punkt odniesienia przy różnych świadczeniach, ale nie jest bezpośrednio związane z ubezpieczeniem zdrowotnym dla przedsiębiorców. Dla samozatrudnionych kluczowe znaczenie ma realny dochód, co gwarantuje, że składki są proporcjonalne i sprawiedliwe w kontekście ich zarobków. Zrozumienie tych niuansów jest istotne, aby uniknąć błędnego kalkulowania kosztów prowadzenia działalności.

Pytanie 9

Pracownik wykorzystuje swój samochód o pojemności 2000 cm³ na potrzeby zakładu zgodnie z przyznanym mu ryczałtem w granicach limitu 700 km. Z tytułu używania samochodu niebędącego własnością pracodawcy przysługuje pracownikowi kwota ryczałtu brutto

Ryczałt samochodowy za jazdy lokalne
Pojemność skokowa silnika samochodu osobowego	Stawki za 1 km przebiegu pojazdu	Limity
Pojemność skokowa silnika samochodu osobowego	Stawki za 1 km przebiegu pojazdu	300 km	500 km	700 km
do 900 cm³	0,5214	156,42	260,76	364,98
powyżej 900 cm³	0,8358	250,74	417,90	585,06

A. 409,52 zł

B. 585,06 zł

C. 364,98 zł

D. 255,49 zł

Wybór jednej z pozostałych kwot ryczałtu świadczy o niezrozumieniu zasad dotyczących obliczania ryczałtu za używanie prywatnych samochodów do celów służbowych. Każda z tych kwot jest niewłaściwa, ponieważ nie odnosi się do aktualnych regulacji prawnych. Odpowiedzi takie jak 364,98 zł, 255,49 zł czy 409,52 zł mogą wynikać z pomyłek w obliczeniach lub z nieaktualnych danych. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że ryczałt jest ustalany na podstawie konkretnych przepisów, które określają kwoty na podstawie pojemności silnika oraz przebiegu. Często błędy wynikają z nieaktualnych informacji lub nieznajomości tabeli ryczałtów samochodowych, co może prowadzić do nieprawidłowych wniosków. W praktyce, osoba przyznająca ryczałt powinna bazować na aktualnych przepisach oraz mieć na uwadze, że każda zmiana w ustawie może wpływać na wysokość przyznawanych kwot. Zrozumienie, jak ważne jest prawidłowe obliczanie ryczałtu, może zaoszczędzić wiele problemów finansowych zarówno dla pracowników, jak i dla pracodawców. Przesunięcia w interpretacji przepisów dotyczących ryczałtu mogą skutkować nieprawidłowym przydzieleniem środków, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do sporów oraz nieporozumień w firmie.

Pytanie 10

Mały podatnik, który zdecydował się na miesięczną metodę rozliczania podatku VAT i odpowiednio powiadomił naczelnika urzędu skarbowego, ma obowiązek złożyć deklarację VAT-7 najpóźniej do

A. 25 dnia danego miesiąca za miesiąc ubiegły

B. 20 dnia ostatniego miesiąca kwartału za dany kwartał

C. 20 dnia danego miesiąca za bieżący miesiąc

D. 25 dnia następnego miesiąca po zakończeniu kwartału za dany kwartał

Niepoprawne odpowiedzi opierają się na błędnym rozumieniu terminów i zasadności terminów składania deklaracji VAT-7. Odpowiedź wskazująca na 20 dnia danego miesiąca za dany miesiąc sugeruje, że przedsiębiorcy powinni składać deklaracje za bieżący miesiąc, co jest niezgodne z przepisami. Zgodnie z ustawą o VAT, mały podatnik musi składać deklaracje za miesiąc miniony, a nie za miesiąc, w którym aktualnie się rozlicza. Z kolei odpowiedź sugerująca 25 dnia następnego miesiąca po zakończeniu kwartału za dany kwartał, jest myląca, ponieważ dotyczy osób rozliczających się kwartalnie. Warto zauważyć, że przedsiębiorcy, którzy decydują się na taką formę rozliczenia, mają inne terminy, które są dostosowane do charakterystyki rozliczeń kwartalnych. Typowy błąd myślowy polega na pomylaniu miesięcznych i kwartalnych terminów składania deklaracji, co może prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych. Istotne jest, aby przedsiębiorcy dokładnie zapoznali się z przepisami oraz terminami w kontekście swojej formy rozliczania się z VAT, aby uniknąć błędów i nieprawidłowości w obowiązkach podatkowych.

Pytanie 11

Pracownik jest zatrudniony na umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy. Otrzymuje miesięczne wynagrodzenie netto w kwocie 5 000,00 zł. Na podstawie przepisów Kodeksu pracy ustal maksymalną kwotę potrącenia z tytułu należności alimentacyjnych, jakiego może dokonać pracodawca z wynagrodzenia pracownika, jeżeli nie ma potrąceń z innych tytułów?

Art. 87. [Potrącenia z wynagrodzenia za pracę]
§ 1. Z wynagrodzenia za pracę - po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wpłat dokonywanych do pracowniczego planu kapitałowego, w rozumieniu ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz. U. poz. 2215), jeżeli pracownik nie zrezygnował z ich dokonywania - podlegają potrąceniu tylko następujące należności: 1) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych; 2) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne; 3) zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi; 4) kary pieniężne przewidziane w art. 108. § 2. Potrąceń dokonuje się w kolejności podanej w § 1. § 3. Potrącenia mogą być dokonywane w następujących granicach: 1) w razie egzekucji świadczeń alimentacyjnych - do wysokości trzech piątych wynagrodzenia; 2) w razie egzekucji innych należności lub potrącania zaliczek pieniężnych - do wysokości połowy wynagrodzenia. § 4. Potrącenia, o których mowa w § 1 pkt 2 i 3, nie mogą w sumie przekraczać połowy wynagrodzenia, a łącznie z potrąceniami, o których mowa w § 1 pkt 1 - trzech piątych wynagrodzenia. Niezależnie od tych potrąceń kary pieniężne potrąca się w granicach określonych w art. 108.

Art. 87. [Potrącenia z wynagrodzenia za pracę]

§ 1. Z wynagrodzenia za pracę - po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wpłat dokonywanych do pracowniczego planu kapitałowego, w rozumieniu ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz. U. poz. 2215), jeżeli pracownik nie zrezygnował z ich dokonywania - podlegają potrąceniu tylko następujące należności:

1) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych;
2) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne;
3) zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi;
4) kary pieniężne przewidziane w art. 108.
§ 2. Potrąceń dokonuje się w kolejności podanej w § 1.
§ 3. Potrącenia mogą być dokonywane w następujących granicach:
1) w razie egzekucji świadczeń alimentacyjnych - do wysokości trzech piątych wynagrodzenia;
2) w razie egzekucji innych należności lub potrącania zaliczek pieniężnych - do wysokości połowy wynagrodzenia.
§ 4. Potrącenia, o których mowa w § 1 pkt 2 i 3, nie mogą w sumie przekraczać połowy wynagrodzenia, a łącznie z potrąceniami, o których mowa w § 1 pkt 1 - trzech piątych wynagrodzenia. Niezależnie od tych potrąceń kary pieniężne potrąca się w granicach określonych w art. 108.

A. 2 000,00 zł

B. 2 500,00 zł

C. 3 500,00 zł

D. 3 000,00 zł

Wybrane odpowiedzi, które nie są zgodne z przepisami, mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad dotyczących potrąceń z wynagrodzenia. Potrącenia z tytułu należności alimentacyjnych są regulowane przez Kodeks pracy oraz inne przepisy prawne, które precyzują, że maksymalna kwota, jaką pracodawca może potrącić, wynosi trzy piąte miesięcznego wynagrodzenia netto. Wybór kwoty 2 500,00 zł sugeruje, że postrzegasz potrącenie w innym kontekście, być może myśląc o połowie wynagrodzenia. Z kolei odpowiedź 2 000,00 zł może wynikać z błędnego obliczenia lub nieznajomości właściwych zasad, co prowadzi do niedoszacowania kwoty. Odpowiedź 3 500,00 zł z kolei ustawia kwotę blisko maksymalnej, ale nadal przekracza odpowiednie zasady dotyczące potrąceń alimentacyjnych. Warto zrozumieć, że prawidłowe obliczenia opierają się na przepisach prawnych, które zabezpieczają interesy pracowników. Typowe błędy myślowe, które mogą wystąpić, to pomijanie faktu, że potrącenia alimentacyjne są regulowane niezależnie od innych zobowiązań finansowych, a także nieuznawanie limitów, które mają na celu ochronę pracowników. Praktyczne zrozumienie tych zasad jest kluczowe w pracy z wynagrodzeniami i ich obliczeniami.

Pytanie 12

Został ustalony całkowity przychód za wykonanie usługi na kwotę 2 500,00 zł. Koszty związane z uzyskaniem przychodu wynoszą 20%. Umowa o dzieło nie była zawarta z pracodawcą, z którym wykonawca dzieła był w stosunku pracy. Ile wyniesie podatek dochodowy ustalony na podstawie stawki 18%?

A. 450,00 zł

B. 500,00 zł

C. 550,00 zł

D. 360,00 zł

Wiele osób może błędnie obliczyć podatek dochodowy, nie uwzględniając odpowiednich kosztów uzyskania przychodu lub myląc podstawę opodatkowania. Przykładowo, wybranie odpowiedzi wskazującej na 550,00 zł może wynikać z niepoprawnego założenia, że podatek oblicza się od całej kwoty przychodu, co jest niewłaściwe. Inny błąd, prowadzący do obliczenia podatku na poziomie 500,00 zł, może być spowodowany pomyleniem stawki podatkowej lub błędnym wyliczeniem podstawy opodatkowania, co jest sprzeczne z praktykami rachunkowości. Często również można spotkać się z pomyłkami w obliczeniach, gdy w obliczeniach pomija się koszty uzyskania przychodu albo nieprawidłowo je ustala. Kluczowe jest, aby przy ustalaniu podstawy opodatkowania pamiętać o prawidłowym odjęciu kosztów uzyskania przychodu, co w tym przypadku pozwoliło na obliczenie podatku na poziomie 360,00 zł. Zrozumienie, jak działa system opodatkowania dochodów z umów cywilnoprawnych, jest istotne dla każdego, kto prowadzi działalność gospodarczą lub pracuje na umowach o dzieło. Wiedza ta może przyczynić się do lepszego planowania finansów oraz unikania nieprawidłowych lub zbyt wysokich zobowiązań podatkowych.

Pytanie 13

Osoba fizyczna, która prowadzi działalność gospodarczą, posiada dwa samochody ciężarowe z dopuszczalną masą całkowitą przekraczającą 3,5 tony. Deklarację w sprawie podatku od środków transportowych na dany rok podatkowy powinna złożyć w odpowiednim Urzędzie Miasta i/lub Gminy w podstawowym terminie do

A. 15 lutego

B. 28 lutego

C. 15 września

D. 30 września

Wybór 28 lutego jako daty na złożenie deklaracji to całkiem zły krok. Zgodnie z przepisami, właściwy termin to 15 lutego. Możliwe, że pomyliłeś się z innymi terminami podatkowymi, bo 28 lutego dotyczy składania zeznań rocznych dla osób fizycznych. W dodatku daty 15 września i 30 września też są mylące, bo dotyczą innych spraw podatkowych. To ważne, żeby wiedzieć, że każdy podatek ma swój termin, który jest regulowany przez prawo. Jeśli się je zignoruje, to można narazić się na problemy finansowe i stracić zaufanie urzędów skarbowych. Ludzie, którzy mają działalność, powinni regularnie sprawdzać, co się zmienia w przepisach lub skonsultować się z doradcami podatkowymi, żeby uniknąć błędów. Oprócz terminów, trzeba też rozumieć, na jakiej podstawie oblicza się te podatki, bo to wpływa na planowanie finansowe w firmie.

Pytanie 14

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wynagrodzenie brutto za maj pracownika zatrudnionego w systemie czasowo-prowizyjnym. Wartość zrealizowanych transakcji sprzedaży w maju wyniosła 20 000,00 zł.

Składniki wynagrodzenia pracownika za maj
Płaca zasadnicza	4 000,00 zł
Dodatek funkcyjny	20%
Prowizja od wartości sprzedaży	3%

A. 5 400,00 zł

B. 4 920,00 zł

C. 4 800,00 zł

D. 4 000,00 zł

Wynagrodzenie brutto pracownika zatrudnionego w systemie czasowo-prowizyjnym wymaga uwzględnienia kilku istotnych elementów, które mogą być przyczyną błędnych obliczeń. Niektóre z podanych odpowiedzi, takie jak 4 800,00 zł, 4 000,00 zł, czy 4 920,00 zł, nie uwzględniają prawidłowego sposobu obliczania wynagrodzenia, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. W przypadku odpowiedzi 4 800,00 zł, wydaje się, że ktoś mógł obliczyć wynagrodzenie, pomijając dodatek funkcyjny lub stosując niewłaściwy poziom prowizji. Takie podejście jest typowe, gdy nie uwzględnia się wszystkich komponentów płacowych. Odpowiedź 4 000,00 zł to jedynie płaca zasadnicza, co jest rażącym uproszczeniem, które ignoruje fakt, że wynagrodzenie w systemie czasowo-prowizyjnym obejmuje również inne składniki. Z kolei odpowiedź 4 920,00 zł może sugerować błędne obliczenia związane z dodatkiem, ale nie uwzględnia ona również prowizji, co jest kluczowe dla prawidłowego obliczenia wynagrodzenia. Błędy te mogą wynikać z nieznajomości zasad wynagradzania w branży oraz z trudności w zastosowaniu wzorów matematycznych do praktycznych obliczeń. Zrozumienie, jak obliczać wynagrodzenia na podstawie złożonych systemów płacowych, jest kluczowe dla każdego pracownika działu HR oraz menedżera, co podkreśla znaczenie dokładności i rzetelności w tych obliczeniach.

Pytanie 15

Na podstawie przedstawionego fragmentu ustawy określ termin sporządzania deklaracji ZUS DRA za czerwiec 2014 r. przez jednostki budżetowe.

Fragment ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych

Art. 47. Terminy przesyłania deklaracji rozliczeniowych, imiennych raportów miesięcznych oraz opłacania składek
1. Płatnik składek przesyła w tym samym terminie deklaracje rozliczeniową, imienne raporty miesięczne oraz opłaca składki za dany miesiąc, z zastrzeżeniem ust 1a, 2a i 2b, nie później niż:
1) do 10 dnia następnego miesiąca - dla osób fizycznych opłacających składkę wyłącznie za siebie;
2) do 5 dnia następnego miesiąca - dla jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych;
3) do 15 dnia następnego miesiąca - dla pozostałych płatników.

A. Do 15.06.2014 r.

B. Do 15.07.2014 r.

C. Do 05.06.2014 r.

D. Do 05.07.2014 r.

Wybór jednej z pozostałych odpowiedzi nie jest zgodny z obowiązującymi przepisami prawa. Na przykład odpowiedź wskazująca na termin do 15.06.2014 r. jest błędna, ponieważ nie uwzględnia wymagania, że deklaracje za miesiąc czerwiec muszą być składane w lipcu. Wskazanie 05.06.2014 r. jako terminu również jest niewłaściwe, gdyż nie tylko nie pokrywa się z zapisami ustawy, ale także sugeruje wcześniejsze złożenie dokumentów, co jest nierealne w kontekście wymaganej procedury. Co więcej, odpowiedź "Do 15.07.2014 r." jest myląca, ponieważ może sugerować, że jednostki mają dodatkowy czas na złożenie deklaracji, co nie jest zgodne z obowiązkami wynikającymi z prawa. Tego typu błędne myślenie często prowadzi do niezgodności w sprawozdawczości oraz potencjalnych sankcji ze strony organów kontrolnych. Kluczowe jest zrozumienie, że terminy te są ściśle związane z obowiązkami, które mają na celu zapewnienie spójności oraz terminowości w obiegu informacji finansowej, co jest fundamentem skutecznego zarządzania w jednostkach publicznych. W związku z tym, aby uniknąć pomyłek, warto regularnie zapoznawać się z obowiązującymi przepisami oraz standardami praktyki w obszarze finansów publicznych.

Pytanie 16

Osoba prowadząca działalność gospodarczą jako członek spółki cywilnej, która zdecydowała się na opodatkowanie swoich dochodów według zasad ogólnych w systemie progresywnym, powinna złożyć roczne rozliczenie podatkowe w formularzu o symbolu

A. PIT 36

B. PIT 28

C. PIT 11

D. PIT 37

Wybór innych formularzy, takich jak PIT 11, PIT 28, czy PIT 37, jest błędny w kontekście opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej. PIT 11 to formularz, który jest używany przez płatników, aby przekazać informacje o dochodach uzyskanych przez podatników, a nie do samodzielnego rozliczenia dochodów. W przypadku PIT 28, jest to formularz przeznaczony dla osób, które korzystają z ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, co wyklucza przedsiębiorców opodatkowanych według skali. Z kolei PIT 37 jest dedykowany osobom, które osiągają dochody z pracy, emerytur, rent oraz innych przychodów, które są opodatkowane według skali, ale nie odnosi się do dochodów z działalności gospodarczej. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych form opodatkowania oraz nieznajomość specyfiki formularzy podatkowych. Kluczowe jest zrozumienie, że każda forma działalności gospodarczej oraz sposób opodatkowania wiążą się z odpowiednim wyborem formularza, co ma fundamentalne znaczenie dla dokładności rozliczeń i uniknięcia problemów z urzędami skarbowymi.

Pytanie 17

Jaka będzie wysokość składki na ubezpieczenie zdrowotne, która może być odliczona od podatku dochodowego od osób fizycznych, zakładając, że podstawa jej obliczenia wynosi 3 000,00 zł?

A. 270,00 zł

B. 23,25 zł

C. 27,00 zł

D. 232,50 zł

Udzielając odpowiedzi, która nie wskazuje 232,50 zł, można wpaść w kilka typowych pułapek myślowych. Często myli się całkowitą wysokość składki na ubezpieczenie zdrowotne z tą, która jest odliczana od podatku. Niektórzy mogą zinterpretować składkę na ubezpieczenie zdrowotne jako 9% całej podstawy wymiaru, co prowadzi do błędnego wniosku. Wartość 270,00 zł nie może być uznawana za odliczenie od podatku, ponieważ rzeczywiste odliczenie wynosi 7,75% podstawy wymiaru, co w tym przypadku daje 232,50 zł. Ponadto, zdarza się, że osoby pomijają istotną rolę, jaką składka zdrowotna odgrywa w systemie zabezpieczeń społecznych, co może prowadzić do błędnych konkluzji na temat jej wpływu na finanse osobiste. To zrozumienie jest kluczowe dla oceny, w jaki sposób składka zdrowotna wpływa na całkowite obciążenie podatkowe. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą również wynikać z nieuwagi lub braku znajomości przepisów prawa podatkowego, co jest niezbędne w celu prawidłowego obliczenia zobowiązań podatkowych. Zrozumienie podstawy wymiaru oraz stawki odliczenia jest kluczowe w efektywnym planowaniu finansowym i unikanie takich błędów powinno być priorytetem dla wszystkich podatników.

Pytanie 18

Hurtownia zlokalizowana w Krakowie, będąca aktywnym podatnikiem VAT, nabyła towary handlowe, które przetransportowano do Polski od dostawcy z innego kraju Unii Europejskiej. Hurtownia ta wykonała

A. import towarów

B. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów

C. eksport towarów

D. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów

Wybór błędnych odpowiedzi wskazuje na niezrozumienie kluczowych pojęć związanych z handlem wewnątrzunijnym. Eksport towarów dotyczy sytuacji, w której towary są wysyłane z jednego kraju do innego kraju poza Unią Europejską, co nie ma zastosowania w przypadku transakcji między państwami członkowskimi. Wewnętrznwspólnotowa dostawa towarów z kolei odnosi się do sytuacji, w której sprzedawca towarów w jednym kraju UE dokonuje sprzedaży towarów do nabywcy w innym kraju UE, co również nie odpowiada opisanej sytuacji, ponieważ hurtownia nabyła towary, a nie je sprzedawała. Import towarów to proces, w którym towary są wwożone z krajów spoza Unii Europejskiej, co również wyklucza tę możliwość w kontekście opisanej transakcji. W praktyce, błędne interpretacje tych pojęć mogą prowadzić do problemów z rozliczeniami VAT, co może skutkować nałożeniem kar finansowych dla przedsiębiorcy. Kluczowe jest zrozumienie, że w przypadku nabycia towarów od kontrahenta z innego państwa UE, mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów i odpowiednim rozliczeniem tego podatku w Polsce.

Pytanie 19

Firma ARDEX sp. z o.o. jako zleceniodawca ma obowiązek zgłosić do ubezpieczenia emerytalnego, rentowego oraz wypadkowego zleceniobiorcę, który

A. jest 22-letnim studentem, który nie ma stosunku pracy ze zleceniodawcą

B. jest emerytem zatrudnionym u innego pracodawcy na podstawie umowy o pracę z minimalnym wynagrodzeniem

C. posiada drugą umowę zlecenia z innym zleceniodawcą na kwotę minimalnego wynagrodzenia za pracę

D. nie ma innych źródeł dochodów ani innych tytułów do ubezpieczeń społecznych

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich opiera się na błędnych założeniach dotyczących obowiązków związanych z ubezpieczeniami społecznymi. Pierwsza opcja wskazuje na zleceniobiorcę, który jest emerytem zatrudnionym na umowę o pracę z minimalnym wynagrodzeniem. Zgodnie z obowiązującymi regulacjami, emeryci, którzy są zatrudnieni na umowę o pracę, mają już uregulowane kwestie ubezpieczeń społecznych w ramach etatu, co zwalnia zlecającego z obowiązku dodatkowego zgłaszania ich do ubezpieczeń z umowy zlecenia. Kolejna odpowiedź dotyczy 22-letniego studenta, który nie pozostaje w żadnym stosunku pracy ze zleceniodawcą. W tym przypadku, mimo że student może być traktowany jako zleceniobiorca, brak innych źródeł dochodów jest kluczowy – w przeciwnym razie, nie ma obowiązku zgłaszania go do ubezpieczeń. Trzecia odpowiedź sugeruje, że zleceniobiorca ma drugą umowę zlecenia z innym zlecającym na kwotę minimalnego wynagrodzenia. Takie zjawisko nie obliguje do zgłaszania do ubezpieczeń, ponieważ kluczowym aspektem jest łączny wpływ dochodów oraz tytułów do ubezpieczeń. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że każda umowa zlecenia automatycznie obliguje do zgłaszania, co jest nieprawidłowe. W praktyce, niezbędne jest dokładne analizowanie sytuacji finansowej zleceniobiorcy oraz jego statusu zatrudnienia, aby właściwie określić obowiązki ubezpieczeniowe.

Pytanie 20

Jakie wydatki nie są kosztami uzyskania przychodu w danym okresie, zapisanymi w podatkowej księdze przychodów i rozchodów?

A. Odsetki zapłacone od zaciągniętego kredytu bankowego

B. Odsetki zapłacone za opóźnienie w związku z nieterminową wpłatą podatku od towarów i usług

C. Kwota nabytych towarów handlowych oraz materiałów według cen zakupu

D. Kwota usług telekomunikacyjnych, które zostały zakupione

Wartość zakupionych towarów handlowych oraz materiałów w cenach zakupu, wartość zakupionych usług telekomunikacyjnych i zapłacone odsetki od zaciągniętego kredytu bankowego to wydatki, które mogą być uznawane za koszty podatkowe w odpowiednich okolicznościach. Zakup towarów handlowych oraz materiałów jest fundamentalnym kosztem działalności gospodarczej, ponieważ są one niezbędne do prowadzenia sprzedaży i generowania przychodów. Wartości te są ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, co jest zgodne z zasadami rachunkowości i przepisami prawa podatkowego. Podobnie, usługi telekomunikacyjne, takie jak opłaty za telefon czy internet, są kosztem ogólnym, który można odliczyć od podstawy opodatkowania, o ile są związane z działalnością gospodarczą. Co więcej, odsetki od kredytów bankowych mogą być również uznawane za koszty uzyskania przychodu, pod warunkiem, że kredyt został zaciągnięty na cele związane z działalnością przedsiębiorstwa. Jednakże, istnieje nieporozumienie, że wszystkie wydatki związane z działalnością są automatycznie kosztami podatkowymi. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że wydatki muszą spełniać określone kryteria, aby mogły być uznane za koszty uzyskania przychodu. W związku z tym, nieprawidłowe podejście do klasyfikacji kosztów może prowadzić do błędnych deklaracji podatkowych i potencjalnych konsekwencji prawnych.

Pytanie 21

Do jakiej kategorii zaliczane są Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych?

A. gminnych funduszy celowych

B. państwowych funduszy celowych

C. wojewódzkich funduszy celowych

D. powiatowych funduszy celowych

Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych są integralnymi elementami systemu zabezpieczenia społecznego w Polsce, zaliczanymi do państwowych funduszy celowych. Państwowe fundusze celowe są tworzonymi przez państwo funduszami, których celem jest finansowanie określonych zadań publicznych, w tym wspieranie zatrudnienia i ochrony pracowników. Fundusz Pracy jest dedykowany promocji zatrudnienia oraz aktywizacji zawodowej osób bezrobotnych, a Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych ma na celu ochronę pracowników w przypadku niewypłacalności pracodawcy, zapewniając im gwarantowane wynagrodzenia i inne świadczenia. Przykładami zastosowania tych funduszy mogą być programy szkoleniowe dla bezrobotnych, które zwiększają ich szanse na rynku pracy, oraz wypłaty wynagrodzeń dla pracowników w sytuacji upadłości ich firmy. Te środki są zarządzane zgodnie z regulacjami prawnymi, które mają na celu efektywne wykorzystanie funduszy oraz zapewnienie ich przejrzystości i odpowiedzialności.

Pytanie 22

Dokument DW - Dowód wewnętrzny, odnośnie obliczenia miesięcznych kosztów użytkowania środków trwałych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, powinien być zarejestrowany w kolumnie

A. Wynagrodzenia w formie pieniężnej i rzeczowej

B. Inne wydatki

C. Inne przychody

D. Koszty pośrednie zakupu

Zaewidencjonowanie dokumentu DW w kolumnach Pozostałe przychody, Koszty uboczne zakupu lub Wynagrodzenia w gotówce i naturze jest błędne z kilku powodów. Pozostałe przychody dotyczą wpływów finansowych, które nie wynikają z podstawowej działalności gospodarczej firmy, takich jak zyski z inwestycji czy sprzedaż aktywów. Klasyfikując wydatki dotyczące zużycia środków trwałych jako przychody, można stworzyć mylny obraz sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, co jest niezgodne z zasadą rzetelności w sprawozdawczości finansowej. Koszty uboczne zakupu odnoszą się głównie do wydatków związanych z nabyciem towarów, takich jak transport czy ubezpieczenie, a nie do bieżącego użytkowania i eksploatacji środków trwałych. Włączenie takich kosztów do tej kategorii niewłaściwie przedstawia ich charakter, prowadząc do nieprawidłowego rozrachunku. Wynagrodzenia w gotówce i naturze dotyczą płatności dla pracowników i nie mają związku z kosztami ponoszonymi na środki trwałe. W praktyce, pomyłki w klasyfikacji mogą prowadzić do nieprawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, co rodzi ryzyko sankcji ze strony organów podatkowych oraz negatywnie wpływa na wiarygodność finansową firmy. Zrozumienie, jak i gdzie klasyfikować wydatki, jest kluczowe dla zachowania zgodności z obowiązującymi przepisami prawa oraz standardami rachunkowości.

Pytanie 23

Na podstawie fragmentu rachunku do umowy zlecenia nr 1/2019 z września 2019 r. Marka Kowalskiego (lat 30) ustal kwotę zaliczki na podatek dochodowy, którą należy odprowadzić do urzędu skarbowego.

Rachunek do umowy zlecenia nr 1/2019 (fragment)
Kwota brutto	1 000,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne	137,10 zł
Koszty uzyskania przychodu – 20%	172,58 zł
Podstawa opodatkowania	690,00 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne – 7,75%	66,87 zł
Podatek dochodowy do urzędu skarbowego	................

A. 124,20 zł

B. 131,10 zł

C. 57,00 zł

D. 64,00 zł

Odpowiedzi, które nie są zgodne z poprawnym wynikiem, często wynikają z nieporozumień dotyczących obliczeń podatkowych. Często pojawiają się błędne założenia, takie jak niewłaściwe obliczenie podstawy opodatkowania lub pominięcie istotnych elementów, takich jak składki na ubezpieczenie zdrowotne. Na przykład, gdy ktoś nie uwzględnia składki na ubezpieczenie zdrowotne, może dojść do błędnego wniosku, że zaliczka na podatek dochodowy powinna opierać się wyłącznie na 18% podstawy opodatkowania. Tego rodzaju uproszczenia prowadzą do znacznych różnic w obliczeniach. Warto zwrócić uwagę na to, że zaliczka na podatek jest również kwotą, która powinna być dokładnie obliczona, aby uniknąć problemów z urzędami skarbowymi. Nieprawidłowe podejście może skutkować zarówno niedopłatą, jak i nadpłatą podatku, co może prowadzić do konsekwencji finansowych oraz karnych. W praktyce, wykonując obliczenia podatkowe, należy zawsze stosować się do obowiązujących przepisów i uwzględniać wszystkie składniki, które mogą wpłynąć na ostateczny wynik. Prawidłowe obliczenia nie tylko pomagają w uniknięciu problemów prawnych, ale również zwiększają efektywność zarządzania finansami osobistymi czy firmowymi.

Pytanie 24

Ile wyniesie podstawa wymiaru składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe zleceniobiorcy za luty 2015 r., jeśli kwota przychodu brutto z umowy wynosi 10 000,00 zł i wypłacono ekwiwalent pieniężny 1 000,00 zł za używanie własnych narzędzi?

Ograniczenie podstawy wymiaru składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe	Okres 1.01.2015 r. – 31.12.2015 r.
Kwota 250% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 19 ust. 10 ustawy o sus.	9 897,50 zł

A. 9 897,50 zł

B. 10 897,50 zł

C. 10 000,00 zł

D. 11 000,00 zł

W przypadku analizy innych odpowiedzi, kluczowym błędem jest uwzględnienie całkowitej kwoty przychodu brutto oraz ekwiwalentu za narzędzia bez odniesienia się do limitów jakie obowiązują przy ustalaniu podstawy wymiaru składek. Przykładowo, wybór kwoty 10 000,00 zł jako podstawy jest błędny, ponieważ nie wzięto pod uwagę dodatkowych kosztów związanych z ekwiwalentem. Nie uwzględnia to rzeczywistej podstawy wymiaru, co prowadzi do błędnych kalkulacji. Z kolei odpowiedź 10 897,50 zł również nie jest poprawna, ponieważ to suma przychodu brutto i części ekwiwalentu, co przekracza limit, a więc nie może być uznana za podstawę wymiaru. Odpowiedź 9 897,50 zł, choć właściwa, nie jest wybierana przez niektórych, ponieważ brakuje im zrozumienia zasadności limitów nałożonych przez przepisy. Często występują również nieporozumienia dotyczące tego, co można wliczać do podstawy wymiaru składek, co prowadzi do błędnych wniosków i obliczeń. Dlatego bardzo istotne jest, aby osoby zajmujące się takimi obliczeniami były świadome regulacji prawnych oraz umiały je zastosować w praktyce, co ułatwi prawidłowe rozliczenie składek oraz uniknięcie konsekwencji prawnych.

Pytanie 25

Korzystając z danych zawartych w tabeli, ustal podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Świadczenia należne pracownikowi za grudzień 2017 roku
Wynagrodzenie za czas przepracowany	2 400,00 zł
Premia regulaminowa	200,00 zł
Wynagrodzenie za czas choroby	600,00 zł
Ekwiwalent pieniężny za pranie odzieży roboczej	50,00 zł

A. 2 400,00 zł

B. 3 200,00 zł

C. 3 250,00 zł

D. 2 600,00 zł

Wybór innych kwot jako podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne może wynikać z nieporozumienia dotyczącego tego, jakie składniki wynagrodzenia są wliczane do tej podstawy. Na przykład, niektóre osoby mogą sądzić, że 3 200,00 zł lub 3 250,00 zł obejmują wszystkie składniki wynagrodzenia, w tym zasiłki chorobowe, które jednak nie są uwzględniane w podstawie wymiaru składek. Zasiłki chorobowe oraz inne dodatkowe wynagrodzenia, które nie są regularnie wypłacane jak pensja zasadnicza czy premie regulaminowe, nie powinny być brane pod uwagę przy obliczaniu tej podstawy. Dlatego też błędne odpowiedzi możemy interpretować jako typowe pomyłki, które mogą wynikać z braku zrozumienia lub nieznajomości zasad ustalania wynagrodzenia w kontekście zobowiązań ubezpieczeniowych. Dodatkowo, niektórzy mogą mylić pojęcia związane z wynagrodzeniem i świadczeniami, co prowadzi do mylnych wniosków. Kluczem w tym przypadku jest umiejętność odróżnienia składników, które są podstawą wymiaru składek, od tych, które są wyłączone. Właściwe zrozumienie tych zasad jest niezwykle istotne zarówno dla pracodawców, jak i pracowników, aby uniknąć nieprawidłowości w obliczeniach oraz zapewnić zgodność z regulacjami prawnymi.

Pytanie 26

W firmie, jako płatniku składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w maju 2014 r. zatrudnione są następujące osoby:
- pani Anna ma umowę o pracę, zarobki brutto wynoszą 2 500,00 zł,
- pan Kazimierz również ma umowę o pracę, jego wynagrodzenie brutto to 1 000,00 zł.
- pani Zofia, dorosła córka właściciela, jest zatrudniona na umowę o pracę z wynagrodzeniem brutto równym 3 000,00 zł.
- pan Adam pracuje na umowę zlecenie, będąc jedynym tytułem do ubezpieczeń, kwota w umowie wynosi 500,00 zł.
Określ wysokość składki na FGŚP, którą należy uiścić do ZUS od wymienionych osób.

A. 2,50 zł

B. 6,50 zł

C. 4,00 zł

D. 7,00 zł

Błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumień związanych z zasadami obliczania składek na FGŚP. W pierwszej kolejności, niektóre z podanych odpowiedzi mogą sugerować, że składka jest obliczana na podstawie wszystkich wynagrodzeń, w tym umów zlecenia, co jest niezgodne z obowiązującymi przepisami. Umowy zlecenia nie są objęte FGŚP, co oznacza, że tylko wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na umowę o pracę są podstawą do obliczania tej składki. Dodatkowo, niepoprawne odpowiedzi mogą również wynikać z błędnych obliczeń matematycznych. Składka na FGŚP wynosi 0,10% od podstawy wymiaru, a nie jest to wartość stała, jak sugerują niektóre odpowiedzi. Inny błąd myślowy, który może prowadzić do nieprawidłowych wniosków, to nieporozumienie dotyczące minimalnej wysokości składki. W przypadku niskich wynagrodzeń, jak w przypadku niektórych pracowników w tej sytuacji, składka na FGŚP może nie być proporcjonalna do całkowitych wynagrodzeń, co prowadzi do mylnego wyciągania wniosków. Ważne jest, aby dokładnie zapoznać się z regulacjami prawnymi i standardami branżowymi, aby móc prawidłowo ocenić sytuację finansową pracodawcy i obliczyć odpowiednie składki.")

Pytanie 27

Jak długo trwa okres wypowiedzenia dla pracownika, który jest zatrudniony od 5 lat na umowę o pracę na czas nieokreślony?

A. dwa tygodnie

B. jeden tydzień

C. trzy miesiące

D. jeden miesiąc

Okres wypowiedzenia dla pracownika zatrudnionego na umowę o pracę na czas nieokreślony wynosi trzy miesiące, jeżeli pracownik ma co najmniej pięcioletni staż pracy. Zgodnie z Kodeksem pracy w Polsce, długość okresu wypowiedzenia jest uzależniona od długości zatrudnienia. Pracownicy, którzy przepracowali od 3 do 6 lat, mają prawo do trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia. Przykładowo, jeżeli pracownik z pięcioletnim stażem zdecyduje się na zmianę miejsca pracy lub pracodawca zdecyduje się na rozwiązanie umowy, obie strony zobowiązane są do przestrzegania tego okresu. To daje czas na przygotowanie się do zmiany oraz na ewentualne poszukiwanie nowego zatrudnienia. Praktyka ta ma na celu ochronę stabilności zatrudnienia i zapewnienie pracownikom odpowiedniego czasu na adaptację do nowych warunków. Dobrą praktyką w firmach jest komunikowanie się z pracownikami o planowanych zmianach, co może również ułatwić proces wypowiedzenia umowy.

Pytanie 28

Zleceniodawca zawarł umowę zlecenia z 28-letnim Józefem Mrozem, który nie jest objęty ubezpieczeniem z innych tytułów i nie wystąpił o dobrowolne ubezpieczenie chorobowe. W związku z tym zleceniodawca ma obowiązek zgłosić zleceniobiorcę do ubezpieczenia

A. chorobowego, emerytalnego, rentowego i wypadkowego

B. zdrowotnego, emerytalnego, rentowego i wypadkowego

C. chorobowego i emerytalnego

D. zdrowotnego, rentowego i wypadkowego

Wiele osób może błędnie sądzić, że zleceniobiorca powinien być zgłaszany tylko do wybranych rodzajów ubezpieczeń, co często wynika z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych. Na przykład, odpowiedzi sugerujące zgłoszenie tylko do ubezpieczeń zdrowotnego, rentowego i wypadkowego, pomijają istotne ubezpieczenie emerytalne. To podejście jest niepoprawne, ponieważ zgodnie z ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych, każdy zleceniobiorca, niezależnie od jego wieku i statusu, ma prawo do ubezpieczeń emerytalnych oraz rentowych, które są kluczowe dla zapewnienia stabilności finansowej w przyszłości. Innym powszechnym błędem jest mylenie ubezpieczenia chorobowego z ubezpieczeniem zdrowotnym. Ubezpieczenie chorobowe, które jest dobrowolne, nie jest wymagane, jeśli zleceniobiorca nie wniósł o jego objęcie, ale nie zwalnia to zleceniodawcy z obowiązku zgłoszenia go do obowiązkowych ubezpieczeń. Zrozumienie różnych typów ubezpieczeń oraz ich funkcji jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemu ubezpieczeń społecznych oraz ochrony praw pracowników. Zleceniodawcy powinni być odpowiedzialni za zapewnienie, że wszyscy zatrudnieni są objęci odpowiednimi ubezpieczeniami, co nie tylko chroni pracowników, ale również minimalizuje ryzyko potencjalnych problemów prawnych związanych z niewłaściwym zgłoszeniem.

Pytanie 29

Ile procent podstawy naliczenia odpisu na ZFŚS obowiązuje w przypadku sporządzania odpisu dla każdego pracownika wykonującego prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze?

A. 37,50%

B. 6,25%

C. 50,00%

D. 43,75%

Wybór 37,50% jako odpowiedzi na pytanie o odpis na ZFŚS dla pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze jest błędny. Taki procent nie odzwierciedla aktualnych regulacji prawnych, które jasno definiują standardowy odpis na poziomie 50%. Osoby skłonne do wyboru tej wartości mogą mylić się w ocenie, co może wynikać z niepełnej znajomości przepisów dotyczących ochrony zdrowia w miejscu pracy. Warto również zauważyć, że niektóre organizacje mogą wprowadzać różne nieoficjalne praktyki, które jednak nie są zgodne z ogólnymi regulacjami prawnymi. Wybór 6,25% lub 43,75% jako wartości odpisu również nie ma oparcia w rzeczywistych wytycznych dotyczących ZFŚS. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego przekonania, że różnorodność warunków pracy uzasadnia różne stawki odpisu, co nie znajduje potwierdzenia w przepisach prawa pracy. Niezrozumienie przepisów oraz standardów może prowadzić do nieprawidłowego naliczania funduszy, co może skutkować nieprawidłowym wsparciem dla pracowników i potencjalnymi konsekwencjami prawnymi dla pracodawców. Dlatego kluczowe jest, aby być dobrze poinformowanym o obowiązujących regulacjach oraz praktykach w zakresie ZFŚS, aby móc efektywnie zarządzać funduszem i wspierać pracowników w ich codziennej pracy. Dbanie o zgodność z przepisami nie tylko przyczynia się do ochrony zdrowia pracowników, ale również do zbudowania pozytywnego wizerunku firmy jako odpowiedzialnego pracodawcy.

Pytanie 30

Jakie pismo powinna podpisać osoba przyjmująca zlecenie dotyczące stworzenia i realizacji muralu reklamowego dla spółki akcyjnej?

A. Kontrakt menadżerski

B. Umowę o pracę

C. Umowę o dzieło

D. Umowę zlecenia

Umowa zlecenia nie jest najlepszym wyborem w kontekście realizacji projektu muralu reklamowego, ponieważ nie odnosi się do efektu końcowego, a raczej do świadczenia usług. Umowa ta jest stosunkowo luźna i nie gwarantuje konkretnego rezultatu, co może wprowadzać niepewność co do oczekiwań zamawiającego i wykonawcy. Umowa o pracę również nie jest odpowiednia, ponieważ wiąże się z długoterminowym zatrudnieniem oraz obowiązkami pracowniczymi, co w przypadku jednorazowego projektu muralu nie ma zastosowania. Tego rodzaju umowy są stosowane w kontekście regularnych obowiązków pracowniczych, co jest nieadekwatne dla tego typu zleceń. Kontrakt menadżerski, z kolei, dotyczy zarządzania i organizacji działań w firmie, a nie konkretnych dzieł artystycznych, takich jak murale. Użytkownicy często mylą te pojęcia, co prowadzi do błędnych wyborów przy podejmowaniu decyzji o formie umowy. Kluczowym błędem jest niezrozumienie specyfiki umowy o dzieło, która została stworzona właśnie z myślą o zamówieniach artystycznych, gdzie efekt końcowy jest najważniejszy. Dobrze zrozumiana umowa o dzieło pozwala na zachowanie przejrzystości i odpowiedzialności w relacjach między artystą a zamawiającym.

Pytanie 31

Podatnik, który korzysta z karty podatkowej, ma określoną przez organ podatkowy miesięczną stawkę podatku dochodowego wynoszącą 350 zł. W dniu 10 marca 2016 r. zapłacił za siebie:
- składki na ubezpieczenia społeczne: 772,96 zł,
- składkę na ubezpieczenie zdrowotne 9%: 288,95 zł (ubezpieczenie zdrowotne 7,75%: 248,82 zł),
- Fundusz Pracy 59,61 zł.

Oblicz kwotę podatku w formie karty podatkowej, którą powinien wpłacić do urzędu skarbowego za marzec 2016 r.

A. 0,00 zł

B. 101,00 zł

C. 61,00 zł

D. 350,00 zł

Odpowiedź 101,00 zł jest prawidłowa, ponieważ w przypadku podatnika rozliczającego się w formie karty podatkowej, wysokość miesięcznego podatku dochodowego wynosi 350 zł, zgodnie z decyzją organu podatkowego. Dodatkowo, podatnik miał prawo do odliczeń składek na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne, które wpływają na ostateczną kwotę do zapłaty. W przypadku ubezpieczeń społecznych (772,96 zł) oraz zdrowotnych, część 9% (288,95 zł) i 7,75% (248,82 zł), odliczenia te są uznawane za kwoty, które zmniejszają podstawę opodatkowania. Wysokość Funduszu Pracy (59,61 zł) również może być brana pod uwagę w kontekście obliczeń. Ostatecznie, po dokonaniu obliczeń, należy uwzględnić, że 350 zł (podatku) minus suma odliczeń skutkuje kwotą 101,00 zł, co pokazuje wpływ składek na ostateczne zobowiązania podatkowe. W praktyce obliczanie podatków w formie karty podatkowej i uwzględnianie odliczeń jest kluczowym aspektem zarządzania finansami, co podkreśla znaczenie znajomości zasad dotyczących składek oraz podatków.

Pytanie 32

W dniu 5 kwietnia 2019 roku Andrzej Kawa podpisał z Aleksandrem Nowakiem umowę na sprzedaż osobowego auta za kwotę 30 000,00 zł. Płatność za pojazd została zrealizowana przelewem 11 kwietnia 2019 roku. Kupujący miał obowiązek uregulować podatek od dokonanej czynności cywilnoprawnej na rachunek urzędu skarbowego najpóźniej w dniu

A. 18.04.2019 r. (czwartek)

B. 05.04.2019 r. (piątek)

C. 19.04.2019 r. (piątek)

D. 25.04.2019 r. (czwartek)

Odpowiedź 19.04.2019 r. jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z polskim prawem, kupujący ma obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC) w ciągu 14 dni od dnia dokonania czynności. W tym przypadku umowa sprzedaży samochodu została zawarta 5 kwietnia 2019 r. Zatem termin zapłaty podatku przypada na 19 kwietnia 2019 r. Praktycznie oznacza to, że kupujący, aby uniknąć kary za nieterminowe złożenie deklaracji podatkowej i zapłatę, powinien zrealizować przelew na rachunek urzędu skarbowego w tym terminie. Warto również pamiętać, że w przypadku, gdy termin płatności przypada na dzień wolny od pracy, obowiązek płatności przesuwa się na najbliższy dzień roboczy. W związku z tym, znajomość terminów oraz procedur związanych z PCC jest kluczowa w procesie zakupu pojazdów i innych dóbr, by uniknąć potencjalnych problemów z urzędami skarbowymi.

Pytanie 33

Do kiedy należy uiścić zobowiązanie w zakresie podatku VAT określone w formularzu VAT-7, jeśli podatnik rozlicza się w systemie miesięcznym?

A. do 15 danego miesiąca za miesiąc poprzedni

B. do ostatniego kwietnia danego roku za rok poprzedni

C. do 25 danego miesiąca za miesiąc poprzedni

D. do 20 danego miesiąca za miesiąc poprzedni

Odpowiedź "do 25 danego miesiąca za miesiąc poprzedni" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa podatkowego w Polsce, podatnicy VAT, którzy rozliczają się w systemie miesięcznym, zobowiązani są do uregulowania zobowiązań podatkowych wynikających z deklaracji VAT-7 do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który składana jest deklaracja. Termin ten ma na celu zapewnienie, że podatnicy mają wystarczająco czasu na skompletowanie i zweryfikowanie swoich danych przed dokonaniem płatności. W praktyce, podatnik powinien monitorować swoje zobowiązania i daty płatności, aby uniknąć ewentualnych kar za nieterminowe regulowanie zobowiązań. Ponadto, podatnicy mogą korzystać z elektronicznych systemów do składania deklaracji VAT oraz dokonania płatności, co ułatwia zarządzanie terminami. Dobrą praktyką jest również prowadzenie dokładnej dokumentacji, która pozwoli na dokładne rozliczenie wszystkich zobowiązań oraz szybką reakcję w przypadku jakichkolwiek nieścisłości.

Pytanie 34

W maju 2019 roku osoba fizyczna prowadząca własną działalność gospodarczą zatrudniała trzy osoby:
- Tomasza Pola (64 lata) na podstawie umowy o pracę z wynagrodzeniem brutto 5 000,00 zł,
- Karolinę Waligórę (28 lat) na podstawie umowy zlecenia na kwotę brutto 2 500,00 zł, co stanowiło dla niej jedyny tytuł do ubezpieczeń społecznych,
- Kamila Jasiaka (55 lat) na podstawie umowy o pracę z wynagrodzeniem brutto 2 250,00 zł, który jest zatrudniony od dwóch miesięcy i w ciągu 35 dni przed zatrudnieniem był zarejestrowany w ewidencji bezrobotnych.

Oblicz wysokość składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za maj 2019 roku.

A. 9,75 zł

B. 7,50 zł

C. 5,00 zł

D. 2,50 zł

Wybierając inne kwoty składki, użytkownik może nie dostrzegać kluczowych zasad dotyczących obliczania składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Na przykład, kwota 9,75 zł nie jest prawidłowa, ponieważ wydaje się zbyt wysoka w kontekście omawianych wynagrodzeń. Tego rodzaju pomyłki często wynikają z niepełnego zrozumienia, jak oblicza się składki w zależności od rodzaju umowy oraz sytuacji zatrudnionych pracowników. Warto zauważyć, że składki na FGŚP oblicza się wyłącznie na podstawie wynagrodzenia osób zatrudnionych na umowę o pracę, a nie umowy zlecenia, co wyklucza Karolinę Waligórę z obliczeń. Wybór 7,50 zł również jest błędny, ponieważ nie uwzględnia faktu, że obliczenia powinny opierać się na minimalnych składkach oraz rzeczywistych wynagrodzeniach brutto. Natomiast odpowiedź 5,00 zł, pomimo że wydaje się logiczna, nie uwzględnia sytuacji zatrudnienia Kamila Jasiaka, którego aktualny status również wpływa na całkowitą kwotę. Często błędnie interpretowane są również zasady dotyczące minimalnych stawek oraz sytuacje związane z osobami bezrobotnymi, co prowadzi do mylnych wniosków. Dlatego kluczowym jest zrozumienie, że składka na FGŚP jest ściśle regulowana i wymaga uwzględnienia specyficznych okoliczności dotyczących każdego z pracowników, a także ich umów. Ostatecznie, odpowiednia analiza wymaga głębszej znajomości przepisów oraz ich praktycznych zastosowań w kontekście obliczeń składek.

Pytanie 35

Dług publiczny nie wlicza do siebie zobowiązań dotyczących

A. kredytów bankowych zaciągniętych przez gminę

B. wyemitowanych przez Skarb Państwa obligacji skarbowych

C. zakupu usług oraz dóbr przez jednostki sektora finansów publicznych

D. kredytów bankowych zaciągniętych przez podmioty sektora finansów publicznych

Kredyty bankowe zaciągnięte przez gminę nie są uwzględniane w dług publicznym, ponieważ gminy działają jako jednostki samorządu terytorialnego, które mają autonomię w zakresie finansów publicznych. Dług publiczny zazwyczaj odnosi się do zobowiązań centralnych i lokalnych instytucji finansowych, które są odpowiedzialne za zarządzanie długiem na poziomie państwa. Przykładowo, kredyty bankowe zaciągnięte przez gminy służą finansowaniu lokalnych projektów inwestycyjnych, takich jak budowa dróg czy szkół, i są regulowane przez przepisy prawa samorządowego. W praktyce oznacza to, że gminy mogą pozyskiwać środki na rozwój lokalny, nie obciążając bezpośrednio długu publicznego, co sprzyja elastyczności w zarządzaniu finansami lokalnymi oraz umożliwia lepsze dostosowanie do potrzeb mieszkańców. Ważne jest, aby zarządzanie tymi zobowiązaniami odbywało się zgodnie z zasadami odpowiedzialności finansowej, co jest zgodne z normami i praktykami w obszarze zarządzania finansami publicznymi.

Pytanie 36

Czynny podatnik VAT, rozliczający się z podatku miesięcznie, zakupił na podstawie faktury nr 1/05/2017 paliwo do samochodu osobowego wpisanego do ewidencji środków trwałych i używanego do celów mieszanych zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług. Podatnik prowadzi sprzedaż w całości opodatkowaną podatkiem VAT. Na podstawie fragmentu faktury nr 1/05/2017 ustal wartość, którą należy wpisać w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie 13 Pozostałe wydatki.

Faktura nr 1/05/2017			Miejsce i data wystawienia: Krosno 14.05.2017 r. Data zakończenia dostawy: 14.05.2017 r.
Sprzedawca Stacja Paliw nr 5 Nosal Kamil ul. Krokusowa 20, 45-550 Krosno NIP 7317980169			Nabywca Sklep U Piotrka Piotr Porter ul. Leśna 34, 345-550 Krosno NIP 1423641876
Nazwa towaru	Ilość/jednostka	Cena jednostkowa netto	Wartość netto	Podatek VAT	Kwota podatku VAT	Wartość brutto
Olej napędowy	40 litrów	3,50 zł	140,00 zł	23%	32,20 zł	172,20 zł

A. 156,10 zł

B. 172,20 zł

C. 0,00 zł

D. 140,00 zł

Wybór innych opcji jak 172,20 zł, 140,00 zł czy 0,00 zł może wynikać z różnych nieporozumień dotyczących VAT-u i tego, jak powinno się klasyfikować wydatki. Na przykład, 172,20 zł pokazuje, że ktoś błędnie myśli, że cały VAT (32,20 zł) można wrzucić w koszty, a to jest niezgodne z przepisami. W przypadku samochodów do celów mieszanych, tylko 50% VAT można odliczyć, więc stąd się bierze błąd. A jeśli ktoś wybiera 140,00 zł jako całkowity wydatek, to zapomina, że można doliczyć do tego też odliczenia VAT. Z kolei 0,00 zł jest zupełnie nietrafioną odpowiedzią, bo sugeruje, że wydatek nie ma wpływu na księgę przychodów i rozchodów, a to nie jest prawda w świetle przepisów podatkowych. Ważne jest, żeby każdy, kto płaci VAT i kupuje paliwo, dobrze to wszystko policzył, żeby móc poprawnie przedstawić koszty w dokumentach. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do różnych problemów w księgowości i z urzędami skarbowymi.

Pytanie 37

Składka na ubezpieczenie rentowe wynosi 8%. Oblicz wysokość należnej składki rentowej za pracownika zatrudnionego na umowę o pracę za styczeń 2014 od następujących składników wynagrodzenia:

Wynagrodzenie za przepracowany czas pracy	2 000,00 zł
Wynagrodzenie urlopowe	800,00 zł
Dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych	200,00 zł
Wynagrodzenie chorobowe	500,00 zł
Ekwiwalent za użycie własnych narzędzi	500,00 zł

A. 224,00 zł

B. 320,00 zł

C. 280,00 zł

D. 240,00 zł

Obliczenie składki na ubezpieczenie rentowe w wysokości 240,00 zł jest prawidłowe, ponieważ zastosowano odpowiednią podstawę wymiaru, która wynosi 3000,00 zł. Składka na ubezpieczenie rentowe wynosi 8% wynagrodzenia, więc 8% z 3000,00 zł to 240,00 zł. Ważne jest, aby wiedzieć, że składka ta jest naliczana od określonych składników wynagrodzenia, takich jak wynagrodzenie za pracę, wynagrodzenie urlopowe oraz dodatki za nadgodziny, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie składników wynagrodzenia, aby upewnić się, że wszystkie elementy są prawidłowo uwzględnione w obliczeniach. Należy również pamiętać, że wynagrodzenie chorobowe oraz ekwiwalent za używanie własnych narzędzi nie są wliczane do podstawy wymiaru składek. W związku z tym, dokładne zrozumienie, jakie składniki wynagrodzenia należy uwzględnić, jest kluczowe dla prawidłowego ustalania wysokości składek.

Pytanie 38

Przedstawiciel handlowy zatrudniony w systemie czasowo-prowizyjnym otrzymuje co miesiąc wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 4 200,00 zł oraz prowizję, która zależy od wysokości osiągniętego obrotu ze sprzedaży. Ile wyniesie wynagrodzenie brutto przedstawiciela handlowego, jeżeli w bieżącym miesiącu przepracował obowiązujący go czas pracy w porze dziennej i osiągnął obrót ze sprzedaży w wysokości 18 000,00 zł?

Stawka prowizji	Obrót ze sprzedaży
1%	do 5 000,00 zł
1,5%	od 5 000,00 zł do 15 000,00 zł
2%	powyżej 15 000,00 zł

A. 4 470,00 zł

B. 4 380,00 zł

C. 4 200,00 zł

D. 4 560,00 zł

Wybór odpowiedzi innej niż 4 560,00 zł często wynika z braku zrozumienia zasady naliczania prowizji w systemie czasowo-prowizyjnym. Problemy mogą pojawić się na etapie obliczania prowizji – niektóre osoby mogą błędnie zinterpretować wysokość stawki prowizji lub nie uwzględnić jej w obliczeniach wynagrodzenia. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 4 380,00 zł, przyjęto niższą kwotę prowizji, co jest błędne, ponieważ nie uwzględnia się poprawnej stawki procentowej dla obrotu odbiegającego od docelowej wartości. Z kolei wybór 4 200,00 zł sugeruje całkowite pominięcie prowizji, co jest niedopuszczalne w sytuacji, w której osiągnięto znaczący obrót. Często osoby udzielające błędnych odpowiedzi nie analizują w pełni danych dotyczących wynagrodzenia, co prowadzi do błędnych wniosków. Również, brak zrozumienia różnicy pomiędzy wynagrodzeniem zasadniczym a prowizją może prowadzić do pomyłek. Kluczowe jest też zrozumienie, że prowizja jest integralną częścią wynagrodzenia w sprzedaży, mającą na celu motywację pracowników i zachęcanie ich do osiągania lepszych wyników. Prawidłowe podejście do obliczeń wynagrodzenia powinno zawsze obejmować zarówno wynagrodzenie zasadnicze, jak i wszelkie formy dodatków, w tym prowizję, aby uzyskać pełny obraz zarobków przedstawiciela handlowego.

Pytanie 39

Kto może reprezentować przedsiębiorcę przed organami podatkowymi?

A. współmałżonek, z którym ma wspólność majątkową

B. pełnomocnik, któremu udzielono pisemnego upoważnienia

C. pracownik, któremu zlecił wykonanie zadania służbowego

D. księgowy, z którym zawarł umowę o pracę

Reprezentacja przedsiębiorcy przed organami podatkowymi przez pracownika, któremu wydano polecenie służbowe, nie jest zgodna z prawem. Pracownik nie ma automatycznego uprawnienia do działania w imieniu przedsiębiorcy w kwestiach podatkowych bez formalnego pełnomocnictwa. Takie podejście bazuje na mylnym założeniu, że polecenie służbowe przekłada się na uprawnienie do reprezentowania w sprawach formalnych, co nie znajduje potwierdzenia w przepisach prawa. Również księgowy zatrudniony na podstawie umowy o pracę nie może działać jako przedstawiciel podatkowy, chyba że posiada odpowiednie pełnomocnictwo. Wiele osób myli rolę księgowego z funkcją reprezentacyjną, co prowadzi do nieporozumień. Warto również zauważyć, że współmałżonek, mimo wspólności majątkowej, nie ma automatycznego prawa do reprezentacji, jeżeli nie udzielono mu stosownego pełnomocnictwa. Takie myślenie jest typowe dla osób, które nie zdają sobie sprawy z różnicy pomiędzy uprawnieniami wynikającymi z relacji osobistych a formalnymi uprawnieniami reprezentacyjnymi. Właściwe zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla skutecznej i prawidłowej reprezentacji przed organami podatkowymi.

Pytanie 40

Pracownicy hurtowni są wynagradzani w systemie czasowo-prowizyjnym. Prowizja jest dzielona między pracowników proporcjonalnie do ich wynagrodzenia zasadniczego. Miesięczna płaca zasadnicza pracownika A wynosi 3 600,00 zł, a pracownika B 4 400,00 zł. Ile wyniesie wynagrodzenie brutto każdego z pracowników, jeżeli w bieżącym miesiącu utarg hurtowni wyniósł 80 000,00 zł, a stawka prowizyjna wynosi 1,5%?

	Wynagrodzenie brutto pracownika A	Wynagrodzenie brutto pracownika B
A.	3 600,00 zł	4 400,00 zł
B.	4 140,00 zł	5 060,00 zł
C.	4 260,00 zł	4 940,00 zł
D.	4 200,00 zł	5 000,00 zł

A. C.

B. A.

C. B.

D. D.

Analizując wybory odpowiedzi, wiele osób może mieć problem z pojęciem podziału prowizji oraz obliczania wynagrodzenia brutto. Często mylnie przyjmuje się, że wynagrodzenie zasadnicze jest jedynym składnikiem wynagrodzenia, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. W przypadku tego pytania, kluczowe jest zrozumienie, że wynagrodzenie brutto to nie tylko stała pensja, ale także wynagrodzenie uzyskiwane z tytułu prowizji. Nie uwzględniając prowizji, można dojść do wniosków, które są znacznie niższe od rzeczywistych wartości wynagrodzenia brutto. Przykładowo, jeżeli ktoś obliczyłby tylko wynagrodzenie zasadnicze, bez dodawania prowizji, mógłby uznać, że wynagrodzenie brutto pracownika B wynosi 4 400,00 zł, co jest błędne. Ważne jest, aby pamiętać, że prowizja staje się znaczącym składnikiem wynagrodzenia w systemach wynagrodzeń opartych na wynikach. Warto też zauważyć, że niewłaściwie obliczone wynagrodzenia mogą prowadzić do frustracji pracowników i obniżenia ich motywacji, ponieważ nie będą oni w pełni doceniać oferowanych im benefitów. Upewnienie się, że wszyscy pracownicy rozumieją, jak obliczane są ich płace oraz jakie czynniki wpływają na ich wynagrodzenie, jest kluczowe w zarządzaniu zasobami ludzkimi. Regularne szkolenia oraz jasna komunikacja w tej kwestii mogą znacznie poprawić morale zespołu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej