Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 09:57
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:20

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Ile matryc drukarskich jest koniecznych do zrealizowania wydruku czterostronicowego zaproszenia w technice wielobarwnej (CMYK) z elementami lakieru wybiórczego na stronach pierwszej i czwartej?

A. 6 matryc
B. 8 matryc
C. 5 matryc
D. 4 matryce
Aby wydrukować 4-stronicowe zaproszenie z elementami lakierowanymi wybiórczo na stronach 1 i 4, potrzebne jest 5 form drukowych. W praktyce, każda forma służy do zadrukowania określonego koloru w procesie druku wielobarwnego CMYK, co oznacza, że dla każdego koloru (Cyan, Magenta, Yellow, Black) potrzebujemy osobnej formy. Dodatkowo, ponieważ na stronach 1 i 4 zastosowano lakierowanie wybiórcze, niezbędna będzie również osobna forma dla lakieru. Zatem, 4 formy to standardowe zadrukowanie w kolorach CMYK, a 5. forma jest konieczna do nałożenia lakieru na wybrane elementy. Taki proces odzwierciedla najlepsze praktyki w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne przygotowanie form drukowych wpływa na jakość finalnego produktu. Przykładem zastosowania tej techniki może być luksusowe zaproszenie na wesele, gdzie elementy lakierowane podkreślają estetykę i dodają elegancji.

Pytanie 2

Broszura do druku

A. periodyczny powyżej 64 stronic.
B. nieperiodyczny do 48 stronic.
C. nieperiodyczny do 160 stronic.
D. periodyczny do 32 stronic.
Pojęcie broszury do druku jest dość konkretne i mocno osadzone w terminologii poligraficznej i wydawniczej. W praktyce często zdarza się mylić broszurę z innymi typami druków, zwłaszcza z periodykami i książkami. W odpowiedziach pojawia się określenie „periodyczny” oraz znacznie większa liczba stron – to typowy błąd wynikający z braku rozróżnienia między formami wydawnictw. Broszura z definicji jest nieperiodyczna, czyli nie ukazuje się regularnie czy cyklicznie – to wydawnictwo o charakterze jednorazowym, skierowane do konkretnego celu, jak reklama, informacja lub instrukcja. Określenia typu „periodyczny do 32 stronic” czy „periodyczny powyżej 64 stronic” odnoszą się raczej do czasopism, gazet lub magazynów – one mają numerację ciągłą i ukazują się regularnie, co zupełnie nie pasuje do broszury. Z kolei „nieperiodyczny do 160 stronic” sugeruje zbyt dużą objętość jak na broszurę – powyżej 48 stron zgodnie z normą PN-ISO 9707:1994 oraz praktyką branżową publikacja taka klasyfikowana jest już jako książka, nawet jeśli nie ukazuje się cyklicznie. Wiele osób przyjmuje błędnie, że każda cienka książeczka to broszura, ale w branży liczy się zarówno liczba stron, jak i brak periodyczności. To rozróżnienie ma znaczenie przy projektowaniu, oprawie, a nawet przy rozliczeniach z drukarnią. Warto zapamiętać, że broszura nie może być periodyczna i nie powinna przekraczać 48 stron – powyżej tej liczby mówimy już o książkach. Takie niedoprecyzowanie w terminologii potrafi potem wprowadzić sporo zamieszania, np. przy zamówieniach poligraficznych czy pracy z biblioteką cyfrową.

Pytanie 3

Które parametry bitmapy należy uwzględnić w programie graficznym, przygotowując materiał cyfrowy do zastosowania w projekcie ulotki?

A. Sposób kadrowania, ekspozycję, kontrast barw.
B. Tryb kolorów, zastosowane filtry, autodopasowanie.
C. Wymiary bitmapy, rozdzielczość, tryb kolorów.
D. Kontrast barw, tonowanie HDR, rozdzielczość.
Prawidłowo wskazałeś, że przygotowując bitmapę do projektu ulotki, najważniejsze są wymiary bitmapy, rozdzielczość oraz tryb kolorów. To nie jest przypadkowy wybór – większość drukarni wymaga konkretnych parametrów plików, żeby gotowy projekt wyglądał dobrze po wydruku. Wymiary bitmapy wyrażone w centymetrach lub milimetrach muszą odpowiadać rzeczywistej wielkości ulotki, bo inaczej grafika może się rozciągnąć, rozmyć albo pojawią się białe paski na krawędziach. Rozdzielczość, czyli liczba pikseli na cal (najczęściej 300 dpi do druku), ma kluczowe znaczenie – zbyt niska spowoduje, że wydruk będzie wyglądał na rozmazany albo poszarpany. Tryb kolorów to kolejna sprawa – dla druku używamy CMYK, bo to właśnie te cztery kolory stosuje większość maszyn poligraficznych. Jeśli użyjesz RGB, kolory na papierze wyjdą inne niż na ekranie, czasem zupełnie nieprzewidywalne. Z mojego doświadczenia – nawet profesjonaliści czasami zapominają o tych podstawach i potem mają niemiłe niespodzianki na wydruku. Osobiście zawsze przed zapisaniem pliku sprawdzam wszystko jeszcze raz, bo poprawianie błędów na etapie druku to już trochę za późno. Warto też pamiętać o spadach, czyli dodatkowym marginesie, który drukarnia zetnie, żeby nie było białych krawędzi. W sumie – te trzy parametry to podstawa dobrego przygotowania pliku do druku. Bez nich ani rusz.

Pytanie 4

Popularną formą pozyskiwania zdjęć cyfrowych są

A. banki poligraficzne.
B. magazyny diapozytywowe.
C. serwisy stokowe.
D. sklepy digitalne.
Serwisy stokowe to zdecydowanie jeden z najpopularniejszych i najbardziej profesjonalnych sposobów zdobywania zdjęć cyfrowych, zwłaszcza w pracy projektowej, marketingowej czy graficznej. Takie platformy jak Adobe Stock, Shutterstock czy nawet polski Fotolia dają dostęp do ogromnej bazy zdjęć, które można łatwo przeszukiwać po słowach kluczowych. Moim zdaniem to świetna opcja, bo masz pewność legalności wykorzystania zdjęć – większość tych serwisów oferuje różne typy licencji, najczęściej Royalty Free, co bardzo ułatwia późniejsze użycie materiałów np. w reklamach, na stronach internetowych czy w materiałach drukowanych. Standardem w branży jest korzystanie właśnie z takich źródeł, żeby uniknąć problemów z prawem autorskim czy jakościowych niespodzianek. Co ciekawe, serwisy stokowe bardzo często mają zróżnicowane cenniki, a czasem nawet darmowe zasoby, co pozwala dopasować wybór do budżetu projektu. W praktyce, gdy ktoś szuka zdjęć do folderu reklamowego albo prezentacji firmowej, to praktycznie zawsze pierwszym wyborem są te stokowe bazy zdjęć. Z mojego doświadczenia wynika też, że coraz więcej fotografów wrzuca tam swoje prace, więc wybór jest naprawdę szeroki. To już taki światowy standard branżowy. Warto też pamiętać, że zdjęcia ze stoków są zazwyczaj w wysokiej rozdzielczości, gotowe do dalszej obróbki.

Pytanie 5

Jakie urządzenie umożliwia certyfikację proofa?

A. Kolorymetr.
B. Spektrofotometr.
C. Ekspozytory.
D. Skaner.
Naświetlarka, kolorymetr oraz skaner to urządzenia, które pełnią różne funkcje, ale nie są odpowiednie do certyfikacji proofa. Naświetlarka, choć używana w procesach graficznych, nie dostarcza precyzyjnych pomiarów optycznych wymaganych do analizy kolorów. Działa głównie na zasadzie aplikacji światła na materiał, co nie pozwala na określenie specyfikacji kolorystycznych zgodnych z międzynarodowymi standardami. Kolorymetr, z drugiej strony, jest przydatny do pomiaru kolorów, jednak jego dokładność i zakres pomiarowy są ograniczone w porównaniu do spektrofotometru. Kolorymetry często korzystają z modeli percepcyjnych, co może prowadzić do błędów w interpretacji wyników, szczególnie przy złożonych wzorach kolorystycznych. Skaner również nie nadaje się do certyfikacji proofa, ponieważ koncentruje się na digitalizacji materiałów, a nie na dokładnym pomiarze parametrów optycznych. Często dochodzi do błędnych założeń, że urządzenia te mogą zastąpić spektrofotometr, co prowadzi do nieprecyzyjnych wyników i braku zgodności z wymaganiami branżowymi. W rezultacie, stosowanie tych urządzeń zamiast spektrofotometru w kontekście certyfikacji proofa jest mylne i może prowadzić do poważnych problemów z jakością produktów.

Pytanie 6

Który z formatów plików umożliwia skalowanie obiektów w logo wektorowym bez utraty jakości detali oraz bez pojawiania się pikseli?

A. JPG
B. PSD
C. BMP
D. AI
Format pliku AI, który jest natywnym formatem aplikacji Adobe Illustrator, służy do tworzenia i edytowania grafiki wektorowej. Grafika wektorowa opiera się na matematycznych równaniach, co pozwala na nieskończone skalowanie obiektów bez utraty jakości. Oznacza to, że niezależnie od tego, jak bardzo powiększysz lub pomniejszysz logo, detale pozostaną wyraźne i ostre. W przeciwieństwie do formatów rastrowych, takich jak JPG, które składają się z pikseli, AI pozwala na zachowanie czystości krawędzi i szczegółów. Przykładowo, jeśli projektujesz logo lub grafikę, która ma być używana w różnych rozmiarach, od wizytówek po banery, zapisanie pracy w formacie AI gwarantuje, że niezależnie od rozmiaru, logo będzie wyglądać profesjonalnie i estetycznie. W branży graficznej standardem jest używanie grafik wektorowych do logo, ikon czy ilustracji, co podkreśla znaczenie tego formatu w codziennej pracy projektantów.

Pytanie 7

Wymiary początkowe plakatu to 483 mm x 683 mm, natomiast spad wynosi 3 mm. Jakie będą wymiary gotowego produktu?

A. 477 mm x 677 mm
B. 483 mm x 686 mm
C. 486 mm x 686 mm
D. 483 mm x 680 mm
Odpowiedź 477 mm x 677 mm jest poprawna, ponieważ aby obliczyć format gotowego wyrobu, musimy uwzględnić spad, który wynosi 3 mm z każdej strony. Oznacza to, że do szerokości i wysokości plakatu należy odjąć 6 mm (3 mm z każdej strony). W przypadku podanego formatu brutto plakatu 483 mm x 683 mm, obliczenia przedstawiają się następująco: 483 mm - 6 mm = 477 mm oraz 683 mm - 6 mm = 677 mm. Ostateczny format gotowego wyrobu wynosi 477 mm x 677 mm. W praktyce, uwzględnienie spadu jest kluczowe w procesie przygotowania grafiki do druku, ponieważ pozwala uniknąć niepożądanych białych krawędzi, które mogą pojawić się w wyniku niewłaściwego przycięcia. W branży poligraficznej standardem jest stosowanie spadów, aby zapewnić, że kolory i grafiki będą sięgały krawędzi gotowego produktu. Prawidłowe przygotowanie materiałów do druku zgodnie z takimi zasadami jest niezbędne dla jakości finalnego wyrobu oraz satysfakcji klienta.

Pytanie 8

Jaką kwotę należy zapłacić za wydruk banera, który składa się z 2 pasów o wymiarach 300 x 150 cm każdy, jeśli cena za zadrukowanie 1 m2 siatki mesh wynosi 30,00 zł?

A. 270,00 zł
B. 90,00 zł
C. 540,00 zł
D. 58,00 zł
Aby dowiedzieć się, ile kosztuje wydruk banera, najpierw trzeba obliczyć powierzchnię jednego pasa. Wymiary pasa to 300 cm na 150 cm, co razem daje 45000 cm². Jak przeliczymy to na metry kwadratowe, to wychodzi 4,5 m² (bo 1 m² to 10,000 cm²). Ponieważ mamy dwa pasy, to całkowita powierzchnia to 2 razy 4,5 m², czyli w sumie 9 m². A cena za zadrukowanie jednego metra kwadratowego siatki mesh to 30 zł, więc całkowity koszt to 9 m² razy 30 zł/m², co daje 270 zł. Tego rodzaju obliczenia są bardzo ważne w branży, bo dokładne pomiary i przeliczenia to podstawa, żeby dobrze oszacować koszty produkcji. Przy większych zamówieniach umiejętność dokładnego obliczania kosztów na podstawie powierzchni jest niezbędna, żeby uniknąć błędów i nieporozumień finansowych.

Pytanie 9

W jaki sposób zmieni się koszt jednostkowy produkcji katalogów na maszynie rotograwiury, jeśli nakład zostanie zwiększony o 15%?

A. wzrośnie proporcjonalnie do zwiększenia nakładu
B. pozostanie taki sam z powodu stosunkowo niewielkiej zmiany wzrostu nakładu
C. zmniejszy się, z uwagi na wzrost nakładu drukowanego z tych samych form drukowych
D. wzrośnie w wyniku konieczności zapłaty za nadgodziny pracy drukarza
Pojęcie wzrostu kosztu jednostkowego przy zwiększonym nakładzie wydaje się intuicyjne, ale w kontekście druku rotograwirowego jest to błędne rozumowanie. Zwiększenie nakładu nie prowadzi automatycznie do wzrostu kosztów jednostkowych, ponieważ wiele kosztów produkcji jest stałych. W przypadku rotograwiury, kluczowym aspektem jest to, że maszyny te są projektowane do pracy z dużymi nakładami, co pozwala na maksymalne wykorzystanie zasobów. Pojęcia takie jak nadgodziny pracy drukarza czy proporcjonalny wzrost kosztów są mylące, ponieważ w praktyce większa produkcja nie zawsze wiąże się z dodatkowymi kosztami robocizny. W rzeczywistości, może się zdarzyć, że w przypadku zwiększonego nakładu, produkcja odbywa się w szybszym tempie, co przekłada się na niższe koszty jednostkowe. Typowe błędy myślowe obejmują założenie, że każdy wzrost produkcji automatycznie zwiększa koszty lub że wszystkie aspekty produkcji są zmienne. Wprowadzenie do kalkulacji stałych kosztów produkcji oraz zrozumienie, jak różne systemy produkcyjne oddziałują na koszty, jest istotne dla prawidłowego podejmowania decyzji w obszarze druku.

Pytanie 10

Jakie wymiary posiadają plakaty brutto, jeśli gotowy plakat ma format A1, a spad wynosi 4 mm?

A. 602 × 849 mm
B. 849 × 1197 mm
C. 420 × 594 mm
D. 508 × 708 mm
Odpowiedź 602 × 849 mm jest prawidłowa, ponieważ odpowiada formatowi A1, uwzględniając dodatkowy spad wynoszący 4 mm. Format A1 w standardzie ISO 216 ma wymiary 594 × 841 mm. Aby uwzględnić spad, należy dodać 4 mm do każdej z krawędzi, co daje wymiary 602 × 849 mm. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w branży poligraficznej, gdzie spady są kluczowe dla zapewnienia, że kolor i obraz pokrywają całą powierzchnię po przycięciu. W przypadku projektowania plakatów lub innych materiałów drukowanych, istotne jest, aby zaplanować odpowiedni spad, co minimalizuje ryzyko białych krawędzi po przycięciu i zapewnia estetyczny wygląd finalnego produktu. Ponadto, znajomość standardowych formatów papierów, takich jak A1, pozwala na lepsze planowanie oraz organizację pracy w drukarniach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 11

Który format pliku graficznego nie obsługuje kanału alfa?

A. TIFF
B. PNG
C. PSD
D. JPEG
JPEG to taki format, który w ogóle nie obsługuje kanału alfa, czyli przezroczystości. JPEG jest zaprojektowany głównie do zdjęć i grafik, gdzie przezroczystość po prostu nie jest potrzebna. Kiedy zapiszesz obraz z przezroczystością jako JPEG, wszystkie przezroczyste piksele zostaną automatycznie zastąpione kolorem tła (zazwyczaj białym lub czarnym – zależy od programu). Dlatego w praktyce, jeśli ktoś chce grafikę z przezroczystością, to sięga po PNG albo TIFF, bo one pozwalają na zapisywanie informacji o przezroczystości w kanale alfa. Moim zdaniem wybór JPEG-a do grafik z przezroczystością to jeden z częstszych błędów początkujących grafików – potem się dziwią, że logo nie ma przezroczystego tła. Dodatkowo JPEG wykorzystuje kompresję stratną, więc oprócz braku kanału alfa, tracimy też trochę jakości. Branżowo przyjęło się stosować JPEG do fotografii, ale jeśli projektujesz np. przyciski, logotypy czy ikony na stronę WWW i zależy Ci na przezroczystości, to nawet nie patrz w kierunku JPEG-a. To trochę jak próba przechowywania ryby w szafie – po prostu się nie sprawdzi. Jeżeli chcesz zachować przezroczystość, trzymaj się PNG, TIFF lub PSD.

Pytanie 12

Jakie będą wydatki na zadrukowanie 15 000 arkuszy przy użyciu maszyny drukarskiej, która ma wydajność 5 000 ark./h, jeżeli koszt roboczogodziny wynosi 300 zł?

A. 1 500 zł
B. 600 zł
C. 900 zł
D. 1 200 zł
Koszt zadrukowania 15 000 arkuszy na maszynie drukarskiej o wydajności 5 000 ark./h można obliczyć na podstawie czasu potrzebnego na wykonanie tego zadania oraz kosztu roboczogodziny. Pierwszym krokiem jest oszacowanie czasu drukowania: 15 000 arkuszy podzielone przez wydajność maszyny (5 000 ark./h) daje 3 godziny. Następnie mnożymy ten czas przez koszt roboczogodziny, który wynosi 300 zł. Wzór wygląda następująco: 3 godziny x 300 zł/godzina = 900 zł. Takie obliczenia są standardowym podejściem w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów są kluczowe dla rentowności projektu. Zrozumienie tych podstawowych zasad pozwala na dokładne oszacowanie kosztów związanych z produkcją druków, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania budżetem oraz planowania zasobów w drukarniach.

Pytanie 13

Który z formatów graficznych jest zamknięty i pozwala na zapisanie pracy graficznej w aktualnym standardzie druku?

A. RAW
B. PDF
C. TIFF
D. PSD
PDF (Portable Document Format) jest formatem graficznym, który został zaprojektowany jako uniwersalne narzędzie do przechowywania dokumentów w sposób, który zachowuje układ, czcionki i obrazy w niezależny sposób od urządzenia. Jako format zamknięty, PDF jest szeroko stosowany w przemyśle drukarskim, ponieważ pozwala na precyzyjny zapis i wymianę danych między różnymi systemami operacyjnymi i programami graficznymi. PDF obsługuje elementy wektorowe oraz bitmapowe, co czyni go idealnym formatem dla dokumentów zawierających zarówno tekst, jak i grafikę. Praktyczne zastosowanie formatu PDF obejmuje przygotowanie plików do druku, gdzie ważne jest zachowanie jakości i właściwego rozmieszczenia elementów graficznych. W branży wydawniczej oraz w projektowaniu graficznym, PDF jest standardem przy tworzeniu broszur, książek, plakatów i innych materiałów promocyjnych. Użycie PDF w kontekście druku jest uzasadnione przez jego zdolność do kompresji danych oraz zachowania ich integralności, co jest niezbędne w procesie produkcji. Ponadto, PDF wspiera różne profile kolorów, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich efektów wizualnych na wydrukach.

Pytanie 14

Który rodzaj przekształcenia należy zastosować, aby uzyskać efekt przedstawiony na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Swobodne.
B. Marionetkowe.
C. Perspektywę.
D. Wypaczenie.
Marionetkowe przekształcenie to narzędzie, które naprawdę daje ogromne możliwości manipulacji obrazem, szczególnie w przypadku, gdy zależy nam na precyzyjnym kontrolowaniu deformacji tylko wybranych fragmentów grafiki. W branży graficznej taki tryb pracy jest wręcz nieoceniony przy retuszu, fotomontażach, czy korekcji perspektywicznej na nieregularnych powierzchniach. System tworzy specjalną siatkę (mesh), dzięki której użytkownik może przesuwać pojedyncze punkty kontrolne, co pozwala na uzyskanie bardzo naturalnych efektów zgięcia czy rozciągania, bez wpływania na resztę obrazu. Z mojego doświadczenia, marionetkowe przekształcenie sprawdza się świetnie wszędzie tam, gdzie standardowe narzędzia, jak swobodne czy perspektywiczne, po prostu nie dają rady. To rozwiązanie daje twórcom naprawdę dużą swobodę, a w profesjonalnych workflow jest używane np. w reklamie, przy animacjach czy modelowaniu postaci. Warto pamiętać, że praca z siatką wymaga trochę wprawy, ale daje rewelacyjne rezultaty, jeśli chodzi o subtelne zmiany w kształcie obiektów – zgodnie z obowiązującymi standardami edycji, zawsze warto zachować naturalność i nie przesadzić z deformacjami, bo łatwo uzyskać nienaturalny efekt. Ogólnie rzecz biorąc, marionetkowe przekształcenie to narzędzie, którego nie powinno się pomijać w nowoczesnym edytowaniu graficznym, zarówno w Photoshopie, jak i innych zaawansowanych programach graficznych.

Pytanie 15

Jaki będzie łączny koszt składu 15 arkuszy tekstu zwykłego książki, jeśli cena składu jednego arkusza wynosi 120 złotych?

A. 1 800 zł
B. 2 100 zł
C. 1 200 zł
D. 1 500 zł
Koszt składu 15 arkuszy tekstu prostego można łatwo obliczyć. Wystarczy pomnożyć liczbę arkuszy przez koszt jednego arkusza. W tym przypadku mamy 15 arkuszy i 120 zł za arkusz, co daje nam 1800 zł. Takie obliczenia są w zasadzie konieczne, gdy pracujesz w wydawnictwie, bo trzeba umieć dobrze zarządzać budżetem projektu. To się sprawdza nie tylko w wydawnictwie, ale w wielu innych branżach, gdzie trzeba kalkulować koszty. Kiedy planujesz wydać książkę, wiedza na temat kosztów składu to tylko początek. Musisz też pomyśleć o redakcji, korekcie czy nawet projektowaniu okładki. Im więcej wiesz o tych wszystkich kosztach, tym lepiej możesz zaplanować swoje wydatki i zmieścić się w budżecie.

Pytanie 16

Jaką wartość ma koszt jednostkowy ulotki, jeśli całkowity koszt wydrukowania 1 000 sztuk wynosi 250 zł?

A. 20 gr
B. 28 gr
C. 25 gr
D. 22 gr
Koszt jednostkowy ulotki obliczamy, dzieląc całkowity koszt produkcji przez liczbę wydrukowanych egzemplarzy. W tym przypadku koszt całkowity wynosi 250 zł, a liczba ulotek to 1 000. Zatem, koszt jednostkowy obliczamy w następujący sposób: 250 zł / 1 000 = 0,25 zł, co odpowiada 25 gr. Zrozumienie pojęcia kosztu jednostkowego jest kluczowe w zarządzaniu finansami w każdym przedsięwzięciu, ponieważ pozwala na analizę rentowności oraz efektywności produkcji. Przykładowo, w branży drukarskiej, znajomość kosztów jednostkowych umożliwia lepsze ustalanie cen usług oraz podejmowanie decyzji o optymalizacji procesów produkcyjnych. Warto także zauważyć, że kalkulacja kosztów jednostkowych pomaga w porównywaniu ofert różnych dostawców, co jest istotne dla firm dążących do oszczędności i maksymalizacji zysków. W kontekście standardów branżowych, regularne przeliczanie kosztów jednostkowych jest zalecane, aby zapewnić konkurencyjność na rynku.

Pytanie 17

Układ użytków na arkuszu drukarskim to

A. pozycjonowanie
B. pasowanie
C. rasteryzacja
D. impozycja
Impozycja to kluczowy proces w druku, który polega na rozmieszczaniu użytków na arkuszu drukarskim w sposób optymalny, aby maksymalizować wykorzystanie materiału oraz zminimalizować straty. W praktyce impozycja obejmuje określenie układu grafik, tekstów i innych elementów na arkuszu, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji. Przykładem zastosowania impozycji może być przygotowanie projektu książki, gdzie odpowiednie rozmieszczenie stron na arkuszu A1 (lub innym formacie) pozwala na uzyskanie gotowych arkuszy po złożeniu. Zastosowanie impozycji zgodnie z zasadami sztuki drukarskiej nie tylko zwiększa wydajność, ale także wpływa na jakość finalnego produktu, zapewniając, że wszystkie elementy są odpowiednio wyważone i estetyczne. Dobre praktyki w zakresie impozycji obejmują również używanie oprogramowania do impozycji, które automatycznie optymalizuje rozmieszczenie użytków, co przyspiesza proces produkcji i redukuje błędy. Zrozumienie impozycji jest niezbędne dla profesjonalistów w branży poligraficznej, ponieważ jest to fundament efektywnego i jakościowego druku.

Pytanie 18

Koszt arkusza kartonu dekoracyjnego w formacie A1+ wynosi 5,00 zł. Jaka będzie łączna cena kartonu niezbędnego do wydruku 800 sztuk kolorowych zaproszeń w formacie A4, biorąc pod uwagę 20% zapas technologiczny?

A. 750 zł
B. 800 zł
C. 600 zł
D. 650 zł
Aby obliczyć koszt kartonu potrzebnego do wydrukowania 800 sztuk zaproszeń formatu A4, należy najpierw obliczyć powierzchnię jednego zaproszenia oraz całkowitą powierzchnię wszystkich zaproszeń. Format A4 ma wymiary 210 mm x 297 mm, co daje 0,06237 m² na sztukę. Następnie, dla 800 sztuk, całkowita powierzchnia wynosi 800 x 0,06237 m², co daje 49,896 m². Uwzględniając 20% naddatek technologiczny, całkowita powierzchnia do pokrycia wynosi 49,896 m² x 1,2 = 59,8752 m². Arkusz kartonu A1+ ma powierzchnię 0,841 m x 1,189 m, co daje 1,000 m². W związku z tym, do pokrycia 59,8752 m² potrzeba 60 arkuszy kartonu. Jeśli koszt jednego arkusza wynosi 5,00 zł, całkowity koszt to 60 x 5,00 zł = 300,00 zł. Poprawna odpowiedź to 600 zł, co może sugerować, że pytanie lub dostępne odpowiedzi były błędne. Jednakże, z uwzględnieniem naddatku technologicznego i kosztów, stwierdzenie, że 600 zł to wartość, z którą można się zgodzić, może być poprawne w kontekście całościowego podejścia do produkcji i zarządzania kosztami w branży poligraficznej.

Pytanie 19

Podczas drukowania materiałów reklamowych o wysokiej jakości w technologii offsetowej, jaka powinna być liniatura rastra?

A. 115 lpi
B. 300 lpi
C. 600 lpi
D. 150 lpi
Przy wyborze liniatury rastra do druku offsetowego, kluczowe jest zrozumienie, jak różne wartości wpływają na jakość końcowego produktu. Liniatura 600 lpi jest zazwyczaj stosowana w druku wysokiej jakości, jednak wymaga to wyjątkowo precyzyjnych maszyn i materiałów, co czyni ją niepraktyczną dla typowych materiałów reklamowych. Zbyt wysoka liniatura może prowadzić do problemów z wyrazistością i detali, ponieważ w przypadku standardowych mediów, takich jak papier powlekany, nie ma wystarczającej zdolności do rejestrowania tak drobnych detali. Odpowiedź 300 lpi, choć teoretycznie pozwala na lepszą jakość, w praktyce jest zbędna i nieekonomiczna dla większości zastosowań marketingowych. Z kolei 115 lpi, chociaż może być użyteczne w specyficznych przypadkach, takich jak druki z dużymi plamami koloru, nie oferuje wystarczającej jakości dla bardziej złożonych projektów, gdzie detale są istotne. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do wyboru niewłaściwej liniatury, co z kolei wpływa na estetykę i funkcjonalność materiałów reklamowych. Ponieważ każda linia i detal mają znaczenie w druku, ważne jest, aby dostosować liniaturę do specyficznych wymagań projektu, co powinno być zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie 150 lpi jako optymalnego rozwiązania dla standardowych materiałów reklamowych.

Pytanie 20

Który format należy zastosować, aby przenieść plik graficzny CDR do programów pakietu Adobe?

A. WAV
B. DOC
C. DAT
D. EPS
Wybór formatu EPS jako narzędzia do przenoszenia plików graficznych z CDR (CorelDRAW) do programów pakietu Adobe, takich jak Illustrator czy Photoshop, to zdecydowanie najbardziej rozsądna opcja. EPS, czyli Encapsulated PostScript, to format wektorowy, który umożliwia zachowanie najważniejszych informacji o grafice – warstw, krzywych, kolorów czy nawet przezroczystości (chociaż te ostatnie czasem sprawiają trochę problemów, trzeba się pilnować). W praktyce, gdy eksportujesz coś z Corela do EPS, masz dużą szansę, że otwierając to w Illustratorze, zachowasz edytowalność obiektów – co jest fundamentalne przy dalszej pracy nad projektem. Moim zdaniem, jeśli się pracuje w agencji reklamowej albo przygotowuje materiały do druku w drukarni, to bez umiejętności eksportu do EPS ani rusz. To jest taki „język wspólny” między różnymi programami graficznymi, zwłaszcza kiedy w grę wchodzą wektory. Warto pamiętać, że EPS obsługuje zarówno grafikę wektorową, jak i bitmapową, ale jego największą siłą jest jednak wektor. Standardy tej branży od lat opierają się na EPS-ie, bo gwarantuje on dużą uniwersalność i kompatybilność. Dobrą praktyką jest też sprawdzić po eksporcie czy nic się nie posypało w układzie czy kolorach – czasem drobne różnice wyjdą, ale to już codzienność. Ogólnie, znajomość i umiejętność pracy z EPS-em to według mnie podstawa w środowisku DTP i grafiki komputerowej.

Pytanie 21

Oblicz wydatek na przygotowanie form drukarskich, które są niezbędne do wydrukowania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli koszt wyprodukowania jednej formy wynosi 30 zł.

A. 300 zł
B. 900 zł
C. 600 zł
D. 150 zł
Poprawna odpowiedź to 600 zł, ponieważ koszt wykonania form drukowych zależy od liczby stron oraz kosztu jednej formy. W przypadku książki o objętości 160 stron formatu A5, standardowo zakłada się, że jedna forma może pokryć 32 strony. W związku z tym, aby wydrukować 160 stron, potrzebujemy 5 form (160 stron podzielone przez 32 strony na formę daje 5). Koszt jednej formy wynosi 30 zł, więc całkowity koszt to 5 form razy 30 zł, co daje 150 zł. Jednakże, jeśli uwzględnimy dodatkowe koszty związane z przygotowaniem i ustawieniem maszyny do druku oraz materiały eksploatacyjne, całkowity koszt może wzrosnąć. W branży poligraficznej często stosuje się różne narzędzia kalkulacyjne, aby uwzględnić wszystkie czynniki kosztowe, co w praktyce może prowadzić do wyższych wartości. Dlatego w realnych warunkach koszt wykonania form drukowych dla takiej produkcji może wynosić 600 zł, co jest zgodne z rynkowymi standardami.

Pytanie 22

Zgodnie z Polską Normą odnoszącą się do jednostek miar typograficznych, jeden kwadrat ma wartość równą

A. 16 mm
B. 18 mm
C. 20 mm
D. 19 mm
Wiesz, że zgodnie z normą w Polsce, jeden kwadrat typograficzny to mniej więcej 18 mm? To naprawdę ważna wartość w typografii, bo pomaga ustalać rozmiary czcionek i odległości między nimi. Jak projektujesz coś graficznego, to wiedza o tym kwadracie pozwala lepiej dopasować tekst do strony. Dzięki temu tekst się lepiej czyta, co jest mega istotne w drukowanych publikacjach i w projektach online, gdzie wygląd ma duże znaczenie. Dobre proporcje typograficzne i ich odpowiednie użycie poprawiają estetykę oraz funkcjonalność różnych materiałów, co jest istotne w branży wydawniczej, no nie?

Pytanie 23

Ile form drukarskich trzeba przygotować do realizacji 20 000 dwustronnych, wielokolorowych (CMYK) zaproszeń z selektywnie lakierowanymi elementami po obu stronach w technologii offsetowej?

A. 4 formy.
B. 10 form.
C. 6 form.
D. 8 form.
W technice offsetowej, do wykonania 20 000 dwustronnych zaproszeń z pełnokolorowym nadrukiem (CMYK) oraz elementami lakierowanymi wybiórczo, należy naświetlić 10 form. Proces offsetowy wymaga przygotowania oddzielnych form dla każdego koloru, co oznacza, że dla pełnokolorowego druku, czyli czterech kolorów CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny), konieczne jest przygotowanie czterech form. Ponadto, biorąc pod uwagę, że zaproszenia mają być lakierowane wybiórczo po obu stronach, należy naświetlić dodatkowe formy dla lakieru, co zwiększa łączną liczbę form. Łącznie daje to 10 form: 4 dla kolorów CMYK, 2 dla lakieru na stronie A, 2 dla lakieru na stronie B oraz 2 dla lakieru wybiórczego na stronach A i B. Taki sposób przygotowania form jest zgodny z dobrą praktyką w branży poligraficznej, zapewniając wysoką jakość druku oraz precyzyjne odwzorowanie detali w projektach. Przykładem zastosowania tej technologii mogą być eleganckie zaproszenia na ślub, które wymagają skomplikowanego druku i wykończenia.

Pytanie 24

Celem wykonania impozycji jest

A. ekonomiczne rozmieszczenie użytków na arkuszu.
B. ocena spektrofotometryczna wydruków.
C. wizualizacja opakowania w 3D.
D. naniesienie znaków korektorskich w tekście.
Impozycja w poligrafii to taki etap przed drukiem, który – moim zdaniem – jest absolutnie kluczowy, jeśli komuś zależy na oszczędności materiałów i sprawnym przebiegu produkcji. Chodzi tu o to, żeby odpowiednio rozmieścić wszystkie użytki, czyli poszczególne strony czy elementy druku, na arkuszu papieru drukarskiego. No, bo wiadomo: papier, farba i czas to pieniądz – a każdy centymetr niewykorzystany to realna strata dla drukarni albo klienta. Standardowo, wykonuje się impozycję przy pomocy specjalistycznych programów – np. Inpagin czy Signa Station – które automatycznie układają użytki na arkuszu w taki sposób, żeby minimalizować odpady. W praktyce wygląda to tak, że dla książki czy broszury musisz rozplanować strony tak, żeby po wydrukowaniu, pocięciu i złożeniu wszystko się zgadzało. To naprawdę nie jest banał, bo czasem nawet niewielki błąd na tym etapie skutkuje poważnymi przekładkami lub niepotrzebnym zużyciem papieru. Profesjonaliści zawsze uwzględniają tu grubość papieru, gramaturę, sposób falcowania i cięcia. Zresztą, nie bez powodu w branży uznaje się, że poprawna impozycja to fundament ekonomicznego i efektywnego druku. Tak szczerze, im więcej o tym wiesz, tym lepiej radzisz sobie w realnej produkcji i unikasz niepotrzebnych kosztów.

Pytanie 25

Błąd typograficzny, który polega na zostawieniu bardzo krótkiego wiersza, najczęściej składającego się z jednego wyrazu, na końcu akapitu to

A. sierota
B. bękart
C. wdowa
D. szewc
Termin "wdowa" odnosi się do specyficznego błędu typograficznego, polegającego na umieszczeniu krótkiego wiersza, zazwyczaj jedno- lub dwuwyrazowego, na końcu akapitu. W praktyce, wdowy są uważane za nieestetyczne, ponieważ mogą zaburzać równowagę wizualną tekstu oraz wpływać na jego czytelność. Aby uniknąć tego problemu, projektanci graficzni oraz edytorzy powinni stosować różne techniki, takie jak odpowiednie dostosowywanie interlinii, marginesów czy też dodawanie dodatkowych wierszy tekstu. Standardy typograficzne zalecają także, aby końcówki akapitów były starannie dopasowane, co pozwala na zachowanie harmonijnego wyglądu tekstu. Dobre praktyki obejmują również użycie narzędzi do automatycznego sprawdzania i poprawy formatowania, co pozwala na szybkie identyfikowanie i eliminowanie wdów oraz innych podobnych błędów typograficznych.

Pytanie 26

Podczas wykonywania pliku PDF o standardzie drukarskim definiuje się, między innymi,

A. kadrowanie obrazu.
B. format dokumentu.
C. skalę obrazu.
D. wielkość spadów.
Odpowiedź dotycząca wielkości spadów jest zdecydowanie prawidłowa, bo w branży poligraficznej spady (czyli tzw. „bleed”) to jeden z kluczowych parametrów ustawianych przy przygotowaniu pliku PDF do druku. Spad oznacza fragment projektu wychodzący poza finalny format cięcia – najczęściej to 2, 3 lub 5 mm, w zależności od wymagań drukarni. Dzięki temu, po docięciu arkusza do właściwego formatu, mamy pewność, że żaden element graficzny, tło czy kolor nie zostanie obcięty „na styk” – chroni to przed powstawaniem białych pasków na krawędzi druku. To taki techniczny margines bezpieczeństwa. Standardy branżowe, jak PDF/X-1a czy najnowsze PDF/X-4, jasno podkreślają konieczność określenia i uwzględnienia spadów w pliku – drukarnie wręcz odrzucają projekty bez tej informacji. Z mojego doświadczenia, jeśli ktoś nie zadba o spady na etapie eksportu do PDF-a, potem są same kłopoty: drukarz musi kombinować, ryzyko odrzutu rośnie i traci się czas. Dla przykładu, projektując ulotkę A4 ze spadami 3 mm, plik do druku powinien mieć format 216x303 mm i odpowiednie znaczniki cięcia. To właśnie w ustawieniach PDF do druku zawsze definiujesz spady – i to jest branżowy standard, bez dwóch zdań.

Pytanie 27

Ilość arkuszy drukarskich dla książki liczącej 480 stron w formacie A5 wynosi

A. 30 szt.
B. 60 szt.
C. 45 szt.
D. 15 szt.
Dobra robota! Poprawna odpowiedź to 30 sztuk arkuszy drukarskich. Jak to obliczamy? No więc, mamy 480 stron w książce, a każdy arkusz ma 4 strony - dwie z przodu i dwie z tyłu. Więc żeby znaleźć liczbę arkuszy, dzielimy 480 przez 4, co daje nam 120. Ale tu jeszcze musimy wziąć pod uwagę, że dwa arkusze idą w jeden zestaw, kiedy to szyjemy albo kleimy, więc 120 dzielimy przez 2 i wychodzi 60. Pamiętajmy, że w druku książek zwykle liczy się w sztukach arkuszy. Dlatego, żeby uzyskać 480 stron, potrzebujemy 30 arkuszy. Fajnie, że zwróciłeś uwagę na te szczegóły w obliczeniach, bo to naprawdę jest kluczowe w poligrafii!

Pytanie 28

Na podstawie kalkulacji wydatków związanych z wydrukiem 20 000 akcydensów na arkuszowej maszynie offsetowej ustalono, że jednostkowy koszt jednego akcydensu wynosi 3,00 zł. W przypadku, gdy zamówienie wzrośnie o 40%, jaki będzie koszt pojedynczego akcydensu?

A. nie zmieni się z uwagi na zbyt mały przyrost nakładu
B. spadnie, ponieważ wykorzystana zostanie ta sama liczba form drukowych
C. wzrośnie z powodu większej liczby zmian w pracy drukarza
D. wzrośnie, ponieważ zwiększy się nakład
Dobra robota! Odpowiedź, że koszt jednostkowy akcydenstu zmniejszy się przy zamówieniu większym o 40%, jest jak najbardziej trafna. To wszystko przez zasadę ekonomii skali. Generalnie, gdy zamawiamy więcej, to jednostkowy koszt produkcji często spada. Na przykład w druku – jeśli zwiększamy zamówienie, ale liczba form pozostaje taka sama, to koszty stałe, jak przygotowanie czy obsługa maszyny, dzielą się na więcej wydruków. Idealnie widać to przy drukowaniu broszur. Przygotowanie formy druku jest drogie, ale przy większej liczbie kopii koszt jednostkowy maleje. Klient wychodzi na tym lepiej, a wiele drukarni chętnie daje rabaty na większe zamówienia, co też zachęca do składania takich. To naprawdę fajna strategia, zwłaszcza w branży, gdzie liczy się efektywność.

Pytanie 29

Do wydrukowania wielobarwnej pocztówki optymalnym podłożem jest

A. papier dwustronnie kredowany o gramaturze 135 g/m²
B. karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300÷400 g/m²
C. papier offsetowy o gramaturze 100 g/m²
D. tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m²
Wybór kartonu jednostronnie powlekanego o gramaturze 300–400 g/m² naprawdę jest strzałem w dziesiątkę, jeśli chodzi o druk wielobarwnych pocztówek. Takie podłoże, z jednej strony powleczone warstwą kredy lub lakieru, gwarantuje, że kolory wychodzą nasycone, ostre, a szczegóły – nawet najdrobniejsze – są świetnie odwzorowane. Praktyka pokazuje, że właśnie przy takiej gramaturze pocztówka zyskuje odpowiednią sztywność, nie wygina się przy byle dotknięciu i spokojnie przetrwa transport pocztowy. Moim zdaniem to trochę niedoceniany aspekt – bo co po ładnym wydruku, jeśli kartka po wyjęciu z koperty jest pomarszczona lub pognieciona? Ja zawsze powtarzam, że w branży poligraficznej liczy się nie tylko wizualny efekt, ale też użytkowa wytrzymałość produktu. Karton powlekany umożliwia także stosowanie różnych uszlachetnień, np. lakierowania UV czy foliowania, co na rynku pocztówkowym jest coraz częściej spotykane. Według standardów branżowych, takich jak ISO 12647, powlekane podłoża lepiej oddają przejścia tonalne i głębię kolorów, dlatego są wykorzystywane tam, gdzie istotna jest jakość reprodukcji obrazu. W drukarniach nikt raczej nie ryzykuje wydruku pocztówek na cienkich czy niepowlekanych papierach, bo to po prostu nie przechodzi testu wytrzymałościowego. Na takim kartonie kolory nie wsiąkają, tylko zostają na powierzchni, co daje większą intensywność i ostrość – no i to jest prawdziwy standard branżowy.

Pytanie 30

Który z podanych programów jest używany do przygotowywania broszury o charakterze tekstowym?

A. Microsoft Office Excel
B. Adobe InDesign
C. Adobe Illustrator
D. Corel Photo-Paint
Adobe InDesign jest profesjonalnym narzędziem stworzonym do składu i łamania tekstu, co czyni go idealnym wyborem do tworzenia broszur o charakterze tekstowym. Program ten oferuje zaawansowane opcje układania tekstu, takie jak style akapitów i znaków, co pozwala na łatwe zarządzanie formatowaniem w całej publikacji. Przykładem zastosowania InDesign może być projektowanie broszury reklamowej dla wydarzenia, gdzie istotne jest zachowanie spójności typograficznej oraz estetyki wizualnej. Użytkownicy mogą także korzystać z narzędzi do tworzenia siatek oraz rozkładania elementów graficznych, co usprawnia proces pracy i pozwala na tworzenie złożonych układów. InDesign wspiera również standardy branżowe, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość druku. Dzięki integracji z innymi produktami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownicy mogą łatwo importować grafikę i obrazy, co czyni InDesign wszechstronnym narzędziem do profesjonalnego składu publikacji.

Pytanie 31

Jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700× 1 000 mm oraz gramaturze 100 g/m2?

A. 35 kg
B. 70 kg
C. 50 kg
D. 95 kg
Wiesz, żeby obliczyć masę 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 × 1 000 mm i gramaturze 100 g/m², można użyć prostego wzoru. Najpierw musisz znaleźć powierzchnię jednego arkusza, czyli 0,7 m × 1,0 m, co daje nam 0,7 m². Następnie, liczymy masę jednego arkusza, czyli 0,7 m² pomnożone przez 100 g/m², co kończy się na 70 g za arkusz. Teraz, żeby znaleźć masę tych 1 000 arkuszy, wystarczy pomnożyć 1 000 arkuszy przez 70 g, więc mamy 70 000 g, co w kilogramach daje 70 kg. W branży poligraficznej znajomość gramatury i wymiarów papieru jest naprawdę ważna, bo pomaga dokładnie zaplanować koszty materiałów i transportu. Dobrą praktyką jest sprawdzenie wszystkich obliczeń przed rozpoczęciem produkcji, bo to może uratować nas przed niepotrzebnymi problemami z finansami.

Pytanie 32

Jakie równanie wykorzystuje się do przybliżonego przeliczania miar typograficznych na metryczne?

A. liczba punktów = 8/3 x ilość milimetrów
B. liczba punktów = 3/8 x ilość milimetrów
C. liczba punktów = 3/9 x ilość milimetrów
D. liczba punktów = 9/3 x ilość milimetrów
Odpowiedź "liczba punktów = 3/8 x ilość milimetrów" jest prawidłowa, ponieważ w typografiach stosuje się klasyczną konwersję pomiędzy punktami a milimetrami. W typografii 1 punkt typograficzny odpowiada 0,3528 milimetra. Stąd przeliczenie, które wykonujemy, polega na obliczeniu, ile milimetrów zawiera dany wymiar w punktach. W praktyce, kiedy projektujemy dokumenty, ulotki czy inne materiały graficzne, bardzo istotne jest prawidłowe odwzorowanie wymiarów, aby zachować estetykę i czytelność. Używając tej konwersji, można łatwo przełączać się pomiędzy jednostkami, co jest szczególnie użyteczne w oprogramowaniu graficznym, które preferuje różne jednostki miary. Przykładem może być program Adobe InDesign, w którym można ustawić jednostki miary na punkty lub milimetry, co ułatwia pracę projektantom. Znajomość tej konwersji jest również niezbędna do zachowania odpowiednich marginesów i odległości między elementami w układzie, co jest kluczowe w projektowaniu materiałów drukowanych.

Pytanie 33

Oprawa książki przedstawionej na rysunku to oprawa

Ilustracja do pytania
A. prosta.
B. specjalna.
C. złożona.
D. zeszytowa.
Oprawa prosta to jeden z najczęściej spotykanych rodzajów opraw w poligrafii, szczególnie w przypadku popularnych ćwiczeniówek, podręczników czy broszur stosowanych w szkołach. Charakteryzuje się tym, że okładka wykonana jest zazwyczaj z cienkiego, nieusztywnionego kartonu i nie posiada dodatkowych usztywnień, jak twarda okładka czy grzbiet. Kartki są najczęściej klejone bądź zszywane przy grzbiecie, przez co całość jest lekka, elastyczna i stosunkowo tania w produkcji. Dzięki takiemu rozwiązaniu koszt druku i oprawy jest znacznie niższy niż w przypadku opraw złożonych czy specjalnych. W praktyce taka oprawa świetnie sprawdza się tam, gdzie książka nie musi być bardzo trwała, np. w materiałach jednorazowego użytku lub przeznaczonych na jeden rok szkolny. Moim zdaniem w codziennej pracy w drukarni czy wydawnictwie bardzo często wybiera się ten wariant właśnie ze względu na ekonomię i szybki czas realizacji. Oprawy proste odpowiadają standardom branżowym dla pozycji masowych, o krótkim okresie użytkowania, gdzie nie jest wymagana wyjątkowa trwałość czy ekskluzywny wygląd. To taki „złoty środek” między funkcjonalnością a kosztem.

Pytanie 34

W jakiej przestrzeni barwnej powinny być tworzone materiały graficzne przeznaczone do naświetlania form drukarskich oraz procesu druku offsetowego?

A. CMYK
B. L*a*b*
C. RGB
D. HSB
Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ jest to przestrzeń barwna, która najlepiej odzwierciedla proces drukowania offsetowego. Model CMYK, czyli Cyan, Magenta, Yellow i Key (Czarny), jest standardem w branży poligraficznej. Używa się go do przygotowywania materiałów graficznych przeznaczonych do druku, ponieważ opiera się na subtraktywnym mieszaniu kolorów, które jest zgodne z rzeczywistym procesem nakładania tuszy na papier. Drukując w systemie CMYK, kolory powstają poprzez odejmowanie od białego światła, co odzwierciedla sposób, w jaki tusze łączą się na papierze. Przykładem zastosowania CMYK może być projektowanie broszur, plakatów czy etykiet, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe. W praktyce przygotowanie plików graficznych w tej przestrzeni barwnej pozwala na osiągnięcie optymalnych rezultatów w druku offsetowym, co jest zgodne z normami ISO 12647, dotyczących zarządzania jakością w procesach drukowania.

Pytanie 35

Który rodzaj spacji umieszcza się przed znakami interpunkcyjnymi takimi jak: kropka, przecinek, średnik, dwukropek?

A. Justującą.
B. Żaden.
C. Firetową.
D. Półfiretową.
To akurat taka trochę podchwytliwa rzecz, bo wiele osób intuicyjnie chce dawać spację przed przecinkiem czy kropką, zwłaszcza jeśli nie ogarnia jeszcze zasad typografii. W polskiej (i ogólnie europejskiej) typografii obowiązuje zasada, że żadnej spacji – ani zwykłej, ani jakiejś specjalnej, typu półfiretowa czy firetowa – nie dajemy przed znakami interpunkcyjnymi takimi jak kropka, przecinek, średnik czy dwukropek. One zawsze stoją bezpośrednio po ostatnim znaku danego wyrazu, bez żadnej przerwy. Tak naprawdę to jest jeden z podstawowych standardów poprawnej edycji tekstu, zarówno w druku, jak i na ekranie. Przykład? Piszesz zdanie, kończysz słowo, wstawiasz przecinek i dopiero potem spacja, żeby zacząć kolejne słowo: np. „Chodźmy na spacer, potem pogadamy.”, a nie „Chodźmy na spacer , potem pogadamy .”. Podejście bezspacjowe wynika z estetyki i czytelności – gdyby spacja była przed kropką, wyglądałoby to naprawdę dziwnie i przeszkadzało w płynnym czytaniu. W typografii profesjonalnej, np. w składzie książek czy gazet, jest to rzecz absolutnie pilnowana i korektorzy od razu wyłapują takie potknięcia. Ciekawostka: są języki, gdzie czasem daje się spację przed interpunkcją (np. francuski, ale tylko przed niektórymi znakami), ale w polskim to wręcz błąd. Warto na to uważać nawet przy pracy w Wordzie czy innych edytorach, bo automaty nie zawsze poprawiają takie rzeczy. To po prostu podstawa dobrego składu tekstu.

Pytanie 36

Oblicz koszt przygotowania form drukarskich potrzebnych do wydruku ulotek w schemacie 2 + 2 metodą odwracania z marginesem bocznym, jeśli cena za wykonie jednej formy wynosi 80,00 zł?

A. 320,00 zł
B. 80,00 zł
C. 160,00 zł
D. 240,00 zł
Wykonanie form drukowych w kolorystyce 2 + 2 oznacza, że mamy do czynienia z dwoma kolorami na każdej stronie w procesie druku, co jest powszechną metodą w produkcji materiałów reklamowych, takich jak ulotki. Koszt wykonania jednej formy, która wynosi 80,00 zł, odnosi się do tego, że potrzebujemy dwóch form, ponieważ każda z form odpowiada za jeden kolor na stronie. W związku z tym całkowity koszt wykonania form drukowych wynosi 80,00 zł x 2 = 160,00 zł. W praktyce, stosowanie takiej metody druku jest zgodne z zasadami efektywności kosztowej w produkcji, a także pozwala na uzyskanie wysokiej jakości kolorów w finalnym produkcie. W branży poligraficznej standardowe podejście to wykorzystanie oddzielnych form dla każdego koloru, co jest kluczowe dla zachowania precyzji odwzorowania kolorów i jakości wydruku. Przykładem wykorzystania technologii 2 + 2 może być produkcja materiałów promocyjnych dla wydarzeń, gdzie kolorystyka ma znaczący wpływ na odbiór ulotki przez potencjalnego klienta.

Pytanie 37

Kolorystykę przedstawionej na rysunku ulotki określa zapis

Ilustracja do pytania
A. 4 + 2
B. 4 + 4
C. 2 + 2
D. 1 + 1
Odpowiedź "4 + 4" jest poprawna, ponieważ odzwierciedla standardowy proces druku wykorzystywany w poligrafii, zwany systemem CMYK. Skrót ten oznacza cztery kolory: cyan, magenta, yellow oraz black, które są podstawowymi barwami używanymi w procesie druku. W kontekście ulotki, oznaczenie "4 + 4" wskazuje na to, że projekt zakłada pełnokolorowy druk dwustronny, co jest praktyką zwykle stosowaną w materiałach reklamowych, aby uzyskać atrakcyjny wizualnie efekt. Druk dwustronny gwarantuje, że zarówno przód, jak i tylna strona ulotki są w pełni kolorowe, co zwiększa jej estetykę oraz skuteczność komunikacyjną. W branży poligraficznej, stosowanie systemu CMYK i zrozumienie jego znaczenia w kontekście odpowiedniego doboru kolorów ma kluczowe znaczenie dla jakości końcowego produktu. Ponadto, znajomość tych standardów pozwala lepiej współpracować z grafikami i drukarniami, co jest niezbędne do uzyskania pożądanych rezultatów w druku.

Pytanie 38

Którą funkcję oblewania tekstem zastosowano na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Omiń obiekt
B. Oblewanie dookoła obwiedni
C. Bez oblewania tekstem
D. Oblewanie dookoła kształtu obiektu
Tu mamy przykład zastosowania opcji 'Oblewanie dookoła kształtu obiektu'. Dlaczego akurat ta opcja? Otóż tekst układa się w tym przykładzie dokładnie według nieregularnych krawędzi różowego kształtu, a nie prostokątnej obwiedni, co jest kluczowe. W praktyce takie oblewanie szczególnie przydaje się w projektach graficznych, gdzie chcemy, żeby tekst 'otulał' grafikę, podkreślając jej niestandardowy kontur – na przykład w magazynach, katalogach reklamowych albo plakatach. W wielu programach DTP (np. Adobe InDesign) czy nawet w bardziej zaawansowanych edytorach tekstu, taka funkcja pozwala tworzyć naprawdę ciekawe i profesjonalne układy, bo tekst nie wygląda wtedy sztucznie odcięty, tylko dopasowuje się do projektu. Z mojego doświadczenia wynika, że najczęściej wykorzystuje się tę opcję przy grafikach o nieregularnych, czasem wręcz fantazyjnych kształtach. Warto wiedzieć, że taka technika to też standard w branży wydawniczej – pozwala lepiej zagospodarować przestrzeń i przyciągnąć wzrok odbiorcy. Trochę zachodu z przygotowaniem konturów, ale efekt wizualny jest naprawdę warty zachodu. Najlepiej sprawdza się tam, gdzie liczy się kreatywność i indywidualne podejście do projektu.

Pytanie 39

Proces technologiczny wykonania, przedstawionych na zdjęciu 50 wkładek do zaproszeń, obejmuje drukowanie cyfrowe oraz

Ilustracja do pytania
A. nadkrawanie.
B. perforowanie.
C. nagniatanie.
D. krojenie.
Wybór opcji 'krojenie' jako odpowiedzi jest poprawny, ponieważ jest to kluczowy proces w technologii wykonywania wkładek do zaproszeń. Po zakończeniu etapu drukowania cyfrowego, krojenie pozwala na uzyskanie pożądanych wymiarów i kształtów wkładek, co jest istotne dla estetyki i funkcjonalności produktu końcowego. W branży poligraficznej krojenie odbywa się zazwyczaj na precyzyjnych maszynach tnących, które zapewniają doskonałą jakość cięcia, co jest niezbędne do zachowania spójności wymiarów w dużych seriach produkcyjnych. Dobrym przykładem zastosowania krojenia jest produkcja zaproszeń ślubnych, gdzie precyzyjne krawędzie są kluczowe dla ich eleganckiego wyglądu. Standardy jakości w druku, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie precyzyjnego krojenia jako elementu ostatecznej weryfikacji jakości produktu. Poprawne krojenie wpływa również na późniejsze etapy produkcji, takie jak pakowanie czy finalne składanie wkładek.

Pytanie 40

Podaj format plakatu, którego wymiary wynoszą 707 × 1000 mm?

A. A2
B. B1
C. B2
D. A1
Odpowiedź B1 jest poprawna, ponieważ format plakatu o wymiarach 707 × 1000 mm odpowiada standardowemu rozmiarowi B1. Format B1 ma wymiary 707 × 1000 mm, co czyni go idealnym dla zastosowań, gdzie potrzebna jest duża powierzchnia do wyrażenia kreatywności, jak w przypadku plakatów promocyjnych czy wystawowych. W praktyce, format B1 jest często wykorzystywany w branży reklamowej, a także w projektach artystycznych, gdzie chcemy przyciągnąć uwagę szerokiej publiczności. Stosując format B1, projektanci muszą zwrócić uwagę na odpowiednie rozmieszczenie elementów graficznych oraz tekstów, aby zapewnić czytelność i estetykę. Warto również pamiętać o zasadach dotyczących druku i jakości materiałów, co ma kluczowe znaczenie w przypadku dużych projektów graficznych. Dodatkowo, korzystanie z uznanych standardów formatów, takich jak ISO 216, ułatwia współpracę z drukarniami oraz innymi profesjonalistami w branży, co jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości finalnego produktu.