Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.14 - Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 12:23
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 12:44

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Grubość warstwy termoizolacji w przedstawionej na rysunku podłodze ułożonej na gruncie wynosi

A. 12 cm

B. 10 cm

C. 20 cm

D. 15 cm

Podanie grubości warstwy termoizolacji jako 12 cm, 15 cm lub 20 cm wskazuje na szereg nieporozumień związanych z zasadami projektowania i budowy podłóg na gruncie. Zbyt gruba warstwa izolacji może prowadzić do nieefektywności energetycznej oraz nieuzasadnionych kosztów materiałowych. Grubość 12 cm, choć nieznacznie wyższa od standardowej, może wciąż spełniać wymogi izolacyjności, jednak nadmiar materiału nie zawsze przekłada się na lepsze parametry cieplne. Z kolei odpowiedzi z 15 cm i 20 cm są zdecydowanie przesadzone w kontekście typowych zastosowań. Zwiększenie grubości izolacji ponad optymalne wartości nie tylko zwiększa ciężar podłogi, ale może również prowadzić do problemów związanych z wilgocią, które mogą zniszczyć materiał izolacyjny oraz wpłynąć na trwałość całego budynku. Ważnym aspektem w pełnym zrozumieniu problematyki jest znajomość współczynnika przewodzenia ciepła (λ) stosowanych materiałów. Dobrą praktyką jest dobieranie grubości izolacji w oparciu o współczynniki przenikania ciepła, które określają, jak skutecznie materiał zapobiega stratom cieplnym. Niedostateczna znajomość tych zasad prowadzi do błędnych wniosków i wyborów, które mogą skutkować nieefektywnością energetyczną oraz niekorzystnymi konsekwencjami finansowymi w czasie eksploatacji budynku.

Pytanie 2

Informacje na temat lokalizacji składowisk materiałów budowlanych oraz ich powierzchni znajdują się w

A. planie sytuacyjnym budynku.

B. dzienniku budowy.

C. projekcie zagospodarowania terenu budowy.

D. dokumentacji obiektu budowlanego.

Czasami zdarza się, że wskazujesz na inne dokumenty, jak plan sytuacyjny obiektu budowlanego, książka obiektu budowlanego czy dziennik budowy. To wszystko może wynikać z nieporozumienia o ich rolach. Plan sytuacyjny, no, jest fajny, bo pokazuje ogólny układ terenu, ale nie ma info na temat składowisk materiałów budowlanych. To raczej pokazuje, gdzie obiekt stoi, a nie jak zarządzać budową. Książka obiektu to zbiór danych o obiekcie, ale nie mówi nic o tym, jak zarządzać terenem budowy. Dziennik budowy z kolei notuje, co się dzieje na budowie, ale też nie mówi o zagospodarowaniu terenu. W budownictwie ważne jest, żeby rozumieć, że skuteczne zarządzanie budową zaczyna się od dobrego planowania, które jest w projekcie zagospodarowania. Takie niejasności mogą prowadzić do kłopotów organizacyjnych, wyższych kosztów i opóźnień. Wszystkie materiały i sprzęty powinny być składowane tak, aby były łatwo dostępne i zgodne z przepisami budowlanymi. Dlatego dobre podejście do planowania jest kluczowe, żeby projekt wyszedł sprawnie i według norm.

Pytanie 3

Na którym rysunku przedstawiono żelbetową ławę o przekroju trapezowym?

A. C.

B. A.

C. D.

D. B.

Odpowiedź D jest poprawna, ponieważ przedstawia żelbetową ławę o przekroju trapezowym, której charakterystyczną cechą jest to, że szerokość u podstawy jest większa niż u góry. W budownictwie, żelbetowe ławy służą jako fundamenty, które muszą przenosić obciążenia budynku na grunt. W przypadku ław trapezowych, ich projektowanie jest często stosowane w miejscach, gdzie podłoże ma zróżnicowane właściwości nośne. Takie konstrukcje zapewniają lepszą stabilność, rozszerzając szerokość fundamentu, co zmniejsza osiadanie i poprawia rozkład obciążeń. Dodatkowo, w praktyce inżynieryjnej, żelbetowe ławy trapezowe są zgodne z normami PN-EN 1992, które określają zasady projektowania konstrukcji żelbetowych, w tym wymagania dotyczące wytrzymałości i stabilności. Zastosowanie tych norm i uwzględnienie praktycznych aspektów projektowania przyczynia się do dłuższej trwałości i bezpieczeństwa budynków.

Pytanie 4

Przedstawione na rysunku kliny stosuje się podczas montażu paneli podłogowych w celu uzyskania

A. szczeliny dylatacyjnej o zalecanej szerokości.

B. równego podłoża pod wierzchnią warstwę.

C. wymaganej izolacyjności cieplnej posadzki.

D. mijankowego połączenia pomiędzy rzędami paneli.

Jak się przyjrzeć błędnym odpowiedziom, to widać, że niektóre z nich biorą się z mylnych przekonań o montażu paneli. Mijankowe połączenie, co prawda, bywa używane w różnych sytuacjach, ale nie łączy się bezpośrednio z klinami montażowymi, które mają swoją rolę w zapewnieniu odpowiedniej dylatacji. Mijanka to bardziej kwestia estetyki niż funkcjonalności. Jeśli chodzi o izolacyjność cieplną, to kliny nie pomagają w tej kwestii, bo są od dylatacji, a nie od ocieplania. Równe podłoże to też nie ich zadanie, bo kliny nie wyrównują powierzchni, lecz robią przestrzeń na ruch paneli. Dlatego brak zrozumienia, po co są kliny, może prowadzić do złego montażu, a w efekcie do problemów jak pęknięcia czy odkształcenia. Ważne, żeby wiedzieć, że ta szczelina dylatacyjna to podstawa dla trwałości i estetyki podłogi, a kliny montażowe to praktyka, o której nie można zapominać.

Pytanie 5

Na rysunkach przedstawiono

A. zakłady podwójne do łączenia ze sobą arkuszy blachy trapezowej.

B. łapki do łączenia arkuszy blachy trapezowej z podłożem.

C. żabki do łączenia arkuszy blachy gładkiej z podłożem.

D. rąbki leżące do łączenia ze sobą arkuszy blachy gładkiej.

Wybór odpowiedzi, która nie dotyczy rąbków leżących, pokazuje, że coś jest nie tak z rozumieniem podstaw tej technologii. Na przykład żabki są używane, jak jest potrzeba większej elastyczności i ruchu między elementami, co nie ma sensu w tym kontekście. Ich budowa jest bardziej odpowiednia do sytuacji, gdzie trzeba kompensować rozszerzalność cieplną materiałów. Z drugiej strony, łapki są przeznaczone dla specjalnych rodzajów blach, jak trapezowe, a nie dla gładkich. No i zakłady podwójne to zupełnie inna bajka, bo stosuje się je, gdy mamy do czynienia z podwójną warstwą blachy. Wybór złych elementów łączeniowych to ryzyko, które może osłabić konstrukcję i zwiększyć szanse na awarię. To pokazuje, jak ważne jest, żeby dobrze dobrać metody łączenia w zależności od materiału i tego, w jakich warunkach będą używane. W blacharce dobrze jest być zgodnym z normami i najlepszymi praktykami, żeby wszystko było trwałe i bezpieczne.

Pytanie 6

Gęstość pozorna ƿ_p betonu zwykłego wynosi

A.	ρ_p > 2600 kg/m³
B.	2000 kg/m³ < ρ_p ≤ 2600 kg/m³
C.	600 kg/m³ < ρ_p ≤ 2000 kg/m³
D.	ρ_p ≤ 600 kg/m³

A. A.

B. D.

C. C.

D. B.

Wybór innej odpowiedzi niż B wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące gęstości pozornej betonu. Często popełnianym błędem jest mylenie gęstości pozornej z innymi wskaźnikami, takimi jak gęstość właściwa czy gęstość nasypowa, co może prowadzić do błędnych ocen właściwości materiału. Gęstość pozorna betonu to kluczowy parametr, który odzwierciedla ilość materiału w jednostce objętości, co ma bezpośredni wpływ na wytrzymałość oraz zastosowania betonu w różnych konstrukcjach. Niektóre z alternatywnych odpowiedzi mogą sugerować zbyt niskie lub zbyt wysokie wartości gęstości, które są niezgodne z normami. Na przykład, wybór wartości poniżej 2000 kg/m³ byłby błędny, ponieważ takie betony są klasyfikowane jako lekkie, co wpływa na ich zastosowanie w budownictwie. Zrozumienie norm i specyfikacji dotyczących gęstości pozornej jest kluczowe dla każdego inżyniera budowlanego, aby móc prawidłowo dobrać materiały do projektowanych konstrukcji. Warto również zwrócić uwagę, że prawidłowy wybór betonu w odniesieniu do jego gęstości ma znaczenie dla stabilności i trwałości budynków, co może mieć poważne konsekwencje w przypadku błędów w obliczeniach lub doborze materiałów.

Pytanie 7

Na podstawie przedstawionego rysunku inwentaryzacyjnego wskaż szerokość okna oznaczonego cyfrą 1.

A. 240 cm

B. 360 cm

C. 120 cm

D. 170 cm

Odpowiedź 360 cm jest prawidłowa, ponieważ na rysunku inwentaryzacyjnym wymiar okna oznaczonego cyfrą 1 jest jednoznacznie zaznaczony jako 360 cm. W inwentaryzacji budowlanej, precyzyjne określenie wymiarów, takich jak szerokość okna, jest kluczowe dla dalszych etapów projektowania i wykonania. Przykładowo, znajomość tych wymiarów pozwala na odpowiedni dobór okien oraz ich montaż zgodny z obowiązującymi normami budowlanymi. Zgodnie z Polskimi Normami, dokładność pomiarów powinna być dostosowana do specyfiki budynku, co czyni rysunki inwentaryzacyjne niezwykle wartościowymi narzędziami w procesie projektowania. Warto również zwrócić uwagę na to, że prawidłowe odczytanie wymiarów z rysunku inwentaryzacyjnego jest umiejętnością, która ma zastosowanie nie tylko w budownictwie, ale także w obszarze architektury, gdzie każdy szczegół ma znaczenie dla końcowego efektu wizualnego i funkcjonalności budynku.

Pytanie 8

Ile 8-godzinnych dni roboczych należy zaplanować na realizację żelbetowych belek o łącznej objętości 15 m³, jeśli jednostkowe nakłady robocizny wynoszą 20,41 r-g/m³, a prace będą prowadzone przez 3 pracowników?

A. 12 dni roboczych

B. 13 dni roboczych

C. 38 dni roboczych

D. 39 dni roboczych

Podczas rozwiązywania tego typu problemów kluczowe jest zrozumienie podstawowych zasad obliczania nakładów robocizny oraz wydajności zespołu. Wiele osób, które udzieliły błędnych odpowiedzi, mogło nie uwzględnić, że wydajność robotników jest sumą ich indywidualnych wkładów, co prowadzi do nieporozumień w zakresie obliczeń. Przykładowo, niektórzy mogą myśleć, że wystarczy podzielić całkowity nakład robocizny przez jednostkowy nakład robocizny, co prowadzi do błędnych wniosków. W rzeczywistości, istotne jest uwzględnienie liczby robotników oraz ich wydajności, co w znaczący sposób wpływa na czas realizacji zadania. Inny typowy błąd to nieprawidłowe zaokrąglanie wyników – w przypadku tego zadania, zaokrąglenie w dół do 12 dni roboczych, mimo że rzeczywisty czas to 12,76, prowadzi do niedoszacowania czasu potrzeby na wykonanie prac. Istotne jest również, aby przy planowaniu uwzględnić dodatkowe czynniki, takie jak przerwy w pracy czy nieprzewidziane okoliczności, które mogą wydłużyć czas realizacji. Znajomość i stosowanie dobrych praktyk z zakresu kalkulacji robót budowlanych pozwala na bardziej precyzyjne planowanie i zwiększa efektywność projektów budowlanych.

Pytanie 9

Do transportu urobku na krótkie odległości w obrębie placu budowy oraz do odspajania ziemi warstwami wykorzystuje się

A. koparki

B. równiarki

C. ładowarki

D. spycharki

Koparki, chociaż często mylnie utożsamiane z spycharkami, są przeznaczone głównie do wykopów i wydobywania gruntu, a nie do jego przemieszczania w poziomie. Oferują one dużą moc oraz precyzyjność, ale ich zastosowanie koncentruje się na głębszych wykopach, gdzie konieczne jest usunięcie większej ilości materiału, a nie na odspajaniu gruntu w warstwach i jego przemieszczaniu na krótki dystans. Równiarki są narzędziem służącym do wygładzania powierzchni, co jest istotne w kontekście przygotowania terenu, ale nie mają zdolności do efektywnego odspajania gruntu. Ładowarki z kolei są przystosowane do załadunku materiału na pojazdy transportowe, co w praktyce oznacza, że ich wykorzystanie ogranicza się do bardziej zaawansowanych operacji transportowych, a nie do prostego przemieszczania urobku na niewielkie odległości. Często mylnie zakłada się, że maszyny te mogą zastępować spycharki, co prowadzi do nieefektywności w pracach budowlanych. Kluczowe jest zrozumienie, że dobór odpowiedniego sprzętu znacząco wpływa na efektywność realizacji projektu oraz bezpieczeństwo operacji budowlanych, a także na minimalizację potencjalnych kosztów związanych z nieoptymalnym użyciem maszyn.

Pytanie 10

Którego narzędzia należy użyć do rozprowadzenia zaprawy klejowej na podłożu podczas klejenia płytek ceramicznych?

A. D.

B. C.

C. B.

D. A.

Wybór niewłaściwego narzędzia do rozprowadzania zaprawy klejowej na podłożu podczas klejenia płytek ceramicznych może prowadzić do wielu problemów, zarówno na etapie aplikacji, jak i w późniejszym użytkowaniu. Użycie narzędzi, które nie są przystosowane do tego celu, jak gładkie pacy, może skutkować nierównomiernym rozłożeniem kleju. Takie podejście powoduje, że niektóre obszary są nadmiernie pokryte klejem, podczas gdy inne mogą być pozbawione wystarczającej ilości materiału. W efekcie, płytki mogą nie mieć odpowiedniej przyczepności do podłoża, co prowadzi do ich odspajania się oraz pęknięć. Błędne założenie, że do rozprowadzenia zaprawy wystarczy jakiekolwiek narzędzie, wynika często z braku zrozumienia znaczenia ząbkowania w pacce. Ząbkowane narzędzia, takie jak paczka zębata, nie tylko zapewniają prawidłowe wymieszanie i aplikację kleju, ale również pomagają w uzyskaniu optymalnej grubości warstwy klejowej, co jest kluczowe dla długotrwałej stabilności płytek. Dodatkowo, niektóre techniki nieodpowiedniego rozprowadzania kleju mogą być zgodne z przestarzałymi praktykami, które nie uwzględniają nowoczesnych norm i standardów budowlanych. Dlatego ważne jest, aby stosować odpowiednie narzędzia i techniki, co pozwala na uniknięcie nieprawidłowości oraz zapewnienie wysokiej jakości wykonania prac budowlanych.

Pytanie 11

Za stworzenie Specyfikacji Warunków Zamówienia w ramach zamówień publicznych odpowiada

A. kierownik budowy

B. zamawiający

C. wykonawca

D. inspektor nadzoru

Odpowiedź dotycząca inspektora nadzoru, wykonawcy i kierownika budowy jest nieco myląca. Choć wszyscy oni mają swoje ważne role w realizacji zamówień publicznych, to jednak nie odpowiadają za stworzenie Specyfikacji Warunków Zamówienia. Inspektor nadzoru dba o jakość i zgodność robót budowlanych z umową, ale nie ma nic do powiedzenia na etapie przygotowywania zamówienia. Wykonawca to ta strona, która realizuje zamówienie, więc jego rola polega na dostarczeniu towarów lub usług zgodnie z tym, co jest w SWZ i umowie. A kierownik budowy zarządza procesem budowlanym i pilnuje, żeby wszystko było zrobione zgodnie z normami, ale też nie jest odpowiedzialny za SWZ. Często takie nieporozumienia się zdarzają, bo nie każdy zna szczegóły dotyczące struktury zamówień publicznych i ról w tym wszystkim. Ważne, żeby zrozumieć, że to zamawiający ponosi odpowiedzialność za sporządzenie SWZ i musi wiedzieć, jak jasno określić swoje potrzeby, aby cały proces przetargowy przebiegał fair.

Pytanie 12

Na podstawie przedstawionego wyciągu z rozporządzenia określ, jakie dodatkowe wymaganie musi spełnić szatnia na terenie budowy, na której roboty budowlane wykonuje 30 pracowników.

Rozporządzenie ministra infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (wycięg)

§ 30. Na terenie budowy urządza się wydzielone pomieszczenia szatni na odzież roboczą i ochronną, umywalni, jadalni, suszarni i ustępów.

§ 31.1. Na terenie budowy, na której roboty budowlane wykonuje więcej niż 20 pracujących, zabrania się urządzania w jednym pomieszczeniu szatni i jadalni.

2. Szafki na odzież osób wykonujących roboty na terenie budowy, o której mowa w ust. 1 powinny być dwudzielne, zapewniające możliwość przechowywania oddzielnie odzieży roboczej i własnej.

A. Dopuszcza się urządzenie szatni i jadalni w jednym pomieszczeniu, a pracownikom należy zapewnić szafki dwudzielne.

B. Należy urządzić szatnię i jadalnię w oddzielnych pomieszczeniach, a pracownikom zapewnić szafki dwudzielne.

C. Dopuszcza się urządzenie szatni i jadalni w jednym pomieszczeniu, a szafki pracowników mogą być jednoczęściowe.

D. Należy urządzić szatnię i jadalnię w oddzielnych pomieszczeniach, a szafki pracowników mogą być jednoczęściowe.

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wskazywać na niezrozumienie kluczowych przepisów dotyczących organizacji przestrzeni na budowie. Odpowiedzi, które sugerują połączenie szatni i jadalni w jednym pomieszczeniu, są sprzeczne z obowiązującymi regulacjami prawnymi. Przepisy jasno określają, że takie połączenie stwarza potencjalne zagrożenie dla zdrowia pracowników. W praktyce, wspólne pomieszczenie na szatnię i jadalnię może prowadzić do zanieczyszczenia powierzchni roboczych, co zwiększa ryzyko przenoszenia bakterii oraz wirusów. Dodatkowo, zestawienie odzieży roboczej z jedzeniem w tym samym miejscu jest niehigieniczne i niezgodne z dobrą praktyką w zakresie BHP. Ponadto, zagadnienie dotyczące rodzaju szafek również jest kluczowe. Szafki jednoczęściowe nie oferują bezpieczeństwa, które zapewniają szafki dwudzielne, w których użytkownik może oddzielnie przechowywać odzież roboczą oraz odzież cywilną. Pracownicy powinni mieć możliwość swobodnego dostępu do czystych ubrań, a jednocześnie nie powinni narażać się na kontakt z zabrudzoną odzieżą roboczą. Zignorowanie tych zaleceń może prowadzić do naruszenia przepisów BHP oraz ich negatywnych konsekwencji w postaci kar finansowych lub wypadków na budowie. Wszystkie te aspekty podkreślają, jak ważne jest przestrzeganie obowiązujących przepisów dla zapewnienia bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w środowisku budowlanym.

Pytanie 13

Na podstawie zamieszczonego harmonogramu postępu robót remontowych i zatrudnienia zasobów ludzkich określ, w którym okresie zatrudnienie ustabilizuje się na poziomie 35 pracowników.

A. Od 1 do 4 tygodnia.

B. Od 3 do 7 tygodnia.

C. Od 5 do 6 tygodnia.

D. Od 7 do 10 tygodnia.

Odpowiedź "Od 5 do 6 tygodnia" jest poprawna, ponieważ na podstawie analizy harmonogramu postępu robót remontowych oraz zatrudnienia pracowników można zauważyć, że w tym okresie liczba pracowników osiąga stabilny poziom 35. Analiza wykresu pokazuje, że przed piątym tygodniem liczba zatrudnionych jest poniżej 35, co może wskazywać na proces rekrutacji lub wprowadzenie nowych pracowników do zespołu. W piątym tygodniu aktywność pracowników stabilizuje się, co jest kluczowe dla efektywnego postępu robót oraz dla utrzymania jakości wykonania. Utrzymanie stałego poziomu zatrudnienia jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu projektami budowlanymi, gdzie kluczowe jest, aby zespół pracowników mógł skoncentrować się na zadaniach i zwiększać efektywność poprzez wykorzystanie nabytych kompetencji. Umożliwia to również lepsze planowanie zasobów oraz minimalizowanie ryzyka opóźnień w realizacji projektu. Wiedza ta jest niezbędna w kontekście przyszłych projektów, gdzie stabilność zatrudnienia może wpływać na ogólną efektywność operacyjną i terminowość realizacji zadań.

Pytanie 14

Zgodnie z planem prac wykończeniowych przewidziano mechaniczne szlifowanie podłóg z deszczówek o całkowitej powierzchni 270 m². Prace mają być realizowane w ciągu trzech dni roboczych po 8 godzin każdy. Oblicz, ilu pracowników trzeba zatrudnić, jeżeli norma na wykonanie tej pracy wynosi 0,4 r-g/m²?

A. 3 robotników

B. 5 robotników

C. 4 robotników

D. 6 robotników

Błędne odpowiedzi często wynikają z nieprawidłowego zrozumienia norm czasowych oraz liczby robotników potrzebnych do realizacji projektu. Wiele osób może przyjąć, że jeśli norma wynosi 0,4 roboczogodzin na m², to wystarczy bezpośrednio pomnożyć tę wartość przez powierzchnię i podzielić przez dostępny czas pracy jednego robotnika. Jednak to podejście nie uwzględnia, że wynikiem tego obliczenia powinno być całkowite zapotrzebowanie na roboczogodziny, które następnie należy skonfrontować z czasem pracy zespołu. Często spotykanym błędem jest również przyjmowanie, że 4 robotników wystarczy, ponieważ 4 robotnicy pracują przez 24 godziny, co daje jedynie 96 roboczogodzin, co jest niewystarczające dla 108 roboczogodzin wymaganych na wykonanie zadania. Przy założeniu 6 robotników, można mylnie sądzić, że będą oni w stanie wykonać pracę szybciej, nie zauważając, że nadmierna liczba pracowników może prowadzić do chaosu i zmniejszenia efektywności. W fachowych praktykach budowlanych ważne jest nie tylko zatrudnienie odpowiedniej liczby pracowników, ale także ich umiejętności i doświadczenie, co wpływa na wydajność pracy. Niedoszacowanie lub przeszacowanie liczby robotników to typowe błędy, które mogą prowadzić do opóźnień w realizacji projektu oraz zwiększenia kosztów, co nie jest zgodne z zasadami efektywnego zarządzania projektami budowlanymi.

Pytanie 15

Na podstawie danych zawartych w przedstawionych tabelach podaj, jaką maksymalną wartość powinien mieć wskaźnik W/C betonu użytego do wykonania fundamentów usytuowanych poniżej poziomu wód gruntowych, przy założeniu, że poziom wody okresowo się obniża.

A. 0,60

B. 0,50

C. 0,65

D. 0,55

Wybór wartości innych niż 0,60 dla wskaźnika W/C w kontekście fundamentów usytuowanych poniżej poziomu wód gruntowych może prowadzić do poważnych konsekwencji technicznych. Na przykład, przy wskaźniku 0,55 lub 0,50 może wystąpić problem z wytwarzaniem cementu, co prowadzi do niewystarczającej wytrzymałości betonu na działanie czynników zewnętrznych. Zbyt niski wskaźnik W/C ogranicza ilość wody, co sprawia, że mieszanka staje się zbyt gęsta, a to z kolei może prowadzić do trudności w jej uformowaniu i zagęszczeniu. Takie podejście ignoruje standardy dotyczące klasy ekspozycji XC2, co jest fundamentalnym błędem w projektowaniu konstrukcji. Z kolei wybór wskaźnika 0,65 może skutkować nadmiarem wody, co prowadzi do obniżenia wytrzymałości betonu i jego zwiększonej podatności na korozję czy degradację w wyniku działania wody. Powszechnym błędem jest także pomijanie aspektu żywotności i długoterminowej odporności konstrukcji na czynniki klimatyczne. Przy projektowaniu fundamentów na terenach o zmiennym poziomie wód gruntowych, szczególnie istotne jest przestrzeganie norm i najlepszych praktyk, aby zapewnić trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 16

W jakiej kolejności należy przeprowadzać roboty malarskie na ścianach i sufitach?

A. malowanie ścian pasami pionowymi, a później poziomymi; malowanie sufitu pasami równoległymi do ściany okien, a następnie pasami prostopadłymi, rozpoczynając od okien

B. malowanie sufitu pasami równoległymi do ściany okien, następnie prostopadłymi, zaczynając od okien; malowanie ścian pasami poziomymi, a potem pionowymi

C. najpierw malowanie sufitu pasami prostopadłymi do ściany okien, następnie równoległymi, zaczynając od okien; kolejno malowanie ścian pasami poziomymi, a potem pionowymi

D. najpierw malowanie ścian pasami poziomymi, a później pionowymi; następnie malowanie sufitu pasami prostopadłymi do ściany okien, a potem równoległymi, zaczynając od okien

W analizowanych odpowiedziach pojawia się kilka istotnych błędów dotyczących technik malarskich. Niektóre podejścia nie uwzględniają praktycznych doświadczeń związanych z malowaniem, co prowadzi do nieefektywności. Na przykład, malowanie sufitu pasami prostopadłymi do ściany okien jako pierwszego kroku, a następnie równoległymi, może skutkować trudniejszym do osiągnięcia efektem końcowym. Gdy malarz zaczyna od pasów prostopadłych, może to prowadzić do odkrycia niedoskonałości w oświetleniu, które są trudniejsze do skorygowania po nałożeniu kolejnych warstw farby. W szczególności, malowanie sufitu najpierw powinno zostać zrealizowane równolegle do naturalnego źródła światła, co ułatwia dostrzeganie niedoskonałości. Ponadto, kolejność malowania ścian, zaczynając od poziomych pasów, a następnie przechodząc do pionowych, jest nieefektywna, ponieważ może prowadzić do powstawania smug i niejednolitości koloru. To wszystko przekłada się na konieczność przestrzegania najlepszych praktyk związanych z malowaniem, co nie tylko podnosi jakość wykonania, ale również wydłuża trwałość powłoki malarskiej oraz zadowolenie klientów z efektów końcowych.

Pytanie 17

Na jakiej powierzchni należy układać panele podłogowe?

A. na piance polietylenowej

B. na warstwie kleju

C. na siatce z włókna szklanego

D. na folii tłoczonej

Układanie paneli podłogowych na folii tłoczonej, warstwie kleju czy siatce z włókna szklanego to podejścia, które są niezgodne z najlepszymi praktykami w branży. Folia tłoczona nie tylko nie zapewnia odpowiednich właściwości izolacyjnych, ale także może prowadzić do problemów z wilgocią, co z kolei wpływa na trwałość paneli. Wilgoć, gromadząca się na powierzchni folii, może spowodować odkształcenia i deformacje paneli. Użycie warstwy kleju, z drugiej strony, ogranicza możliwość wymiany paneli, co w przypadku uszkodzeń staje się problematyczne. Klejenie paneli podłogowych skutkuje również dłuższym czasem schnięcia oraz większymi kosztami materiałów i robocizny. Siatka z włókna szklanego nie jest przeznaczona do stosowania jako warstwa podkładowa pod panele, ponieważ nie zapewnia odpowiedniego poziomu amortyzacji ani ochrony przed wilgocią. Takie podejście może prowadzić do nieprzewidywalnych skutków, takich jak pękanie paneli lub ich unieruchomienie. Prawidłowe układanie paneli podłogowych powinno uwzględniać normy oraz zalecenia producentów, które jasno wskazują, że pianka polietylenowa jest najlepszym rozwiązaniem, zapewniającym trwałość i komfort użytkowania. Właściwe przygotowanie podłoża oraz wykorzystanie odpowiednich materiałów podkładowych jest kluczowe dla zachowania estetyki i funkcjonalności podłogi przez długi czas.

Pytanie 18

Prawidłowa sekwencja działań przy rozbiórce budynku murowanego z cegły z dachem o drewnianej konstrukcji to:

A. rozbiórka dachu, rozebranie ścianek działowych, rozbiórka ścian nośnych, demontaż instalacji, demontaż stolarki

B. demontaż instalacji, demontaż stolarki, rozbiórka ścian nośnych, rozebranie ścianek działowych, rozbiórka dachu

C. demontaż instalacji, demontaż stolarki, rozebranie ścianek działowych, rozbiórka dachu, rozbiórka ścian nośnych

D. rozbiórka dachu, rozbiórka ścian nośnych, rozebranie ścianek działowych, demontaż stolarki, demontaż instalacji

Niepoprawne odpowiedzi bazują na złym zrozumieniu kolejności działań związanych z rozbiórką budynku, co może prowadzić do poważnych zagrożeń oraz nieefektywności. Rozpoczęcie prac od rozbiórki dachu lub ścian nośnych bez wcześniejszego usunięcia instalacji i stolarki jest niezgodne z zasadami bezpieczeństwa. W przypadku rozbiórki dachu, jego masa oraz struktura mogą spowodować nieprzewidziane obciążenie na pozostałych elementach budynku, co zwiększa ryzyko zawalenia. Dodatkowo, demontaż ścian nośnych przed usunięciem wszystkich systemów wewnętrznych może prowadzić do uszkodzeń i stwarzać zagrożenie dla ekipy pracującej na miejscu. W praktyce, ignorowanie tych podstawowych zasad prowadzi do kosztownych błędów, które mogą wymagać dodatkowych prac oraz napraw. Ważna jest również świadomość, że w branży budowlanej stosuje się przepisy BHP, które precyzują procesy rozbiórkowe, aby chronić pracowników oraz środowisko. Właściwa kolejność działań umożliwia nie tylko efektywną, ale także bezpieczną realizację projektu, co jest fundamentem profesjonalnych praktyk budowlanych.

Pytanie 19

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, ile wynosi zalecane nachylenie obciążonych skarp wykopu szerokości 8,5 m i głębokości 3,5 m, wykonywanego w gruncie kategorii III.

A. 1 : 0,60

B. 1 : 1,00

C. 1 : 0,43

D. 1 : 0,71

No, wybór nachylenia skarpy w gruncie III to ważna sprawa, ale widzę, że niektóre odpowiedzi mogą być wynikiem pewnych błędów w myśleniu. Na przykład 1 : 0,60 jest zbyt strome, a to może grozić, że skarpa się po prostu zawali, zwłaszcza w gruntach III kategorii. Z kolei 1 : 1,00 to też nie jest dobry pomysł, bo wychodzi na to, że nachylenie jest za małe jak na szerokość 8,5 m. No a 1 : 0,43 to już w ogóle zbyt płaskie nachylenie, które nie da stabilności. Można powiedzieć, że do określenia odpowiedniego nachylenia potrzebujemy nie tylko tych liczb z tabeli, ale także trochę wiedzy o tym, jak to wszystko działa w praktyce. Jak się pomyśli o tym źle, mogą być poważne konsekwencje, więc lepiej mieć na uwadze rzetelne dane i nasze doświadczenie w inżynierii.

Pytanie 20

Na podstawie zamieszczonego harmonogramu ogólnego, ustal liczbę dni pracy koparek podczas wykonywania robót ziemnych.

A. 16 dni

B. 8 dni.

C. 27 dni.

D. 24 dni.

Odpowiedź 24 dni jest poprawna, ponieważ opiera się na dokładnej analizie harmonogramu robót. Koparki pracowały od 3. do 27. dnia roboczego, co oznacza, że wliczamy oba te dni w całkowitą liczbę dni pracy. Obliczenia, które prowadzą do uzyskania 24 dni, są następujące: 27 (ostatni dzień pracy) minus 3 (pierwszy dzień pracy) plus 1 (dodajemy 1, aby uwzględnić pierwszy dzień). Łącznie daje to 25 dni. Warto zauważyć, że w praktyce budowlanej, prawidłowe obliczenie dni pracy sprzętu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektem. Właściwe planowanie pozwala na minimalizację przestojów i optymalne wykorzystanie zasobów. Standardy branżowe, takie jak PMBOK, kładą duży nacisk na precyzyjne planowanie i monitorowanie postępu prac, co pozwala na lepsze prognozowanie kosztów i harmonogramów. Takie praktyki są istotne w kontekście zapewnienia terminowości projektów budowlanych.

Pytanie 21

Na podstawie przedstawionej informacji producenta stalowych grodzic określ, ile profili typu AU14 potrzeba do wykonania ścianki szczelnej długości 78 m.

A. 52 szt.

B. 104 szt.

C. 98 szt.

D. 195 szt.

Często wybór błędnych odpowiedzi wynika z nie do końca zrozumienia zasad obliczeń materiałowych. Na przykład, jeśli ktoś zaznaczył 195 sztuk, to możliwe, że pomylił jednostki miary albo coś mu się pokiełbasiło w obliczeniach. Odpowiedź 52 sztuki może wskazywać, że osoba użyła złej szerokości profilu, albo niezgodnie obliczyła potrzebną ilość, co zdarza się ludziom, którzy jeszcze nie do końca ogarnęli temat. 98 sztuk z kolei może wynikać z błędnego założenia co do szerokości ścianki, a w budownictwie precyzyjne obliczenia są naprawdę kluczowe. Błędne obliczenia mogą prowadzić do większych kosztów i opóźnień w projekcie, a także narażać na niebezpieczeństwo konstrukcje. Dlatego przed rozpoczęciem budowy trzeba wszystko dokładnie przemyśleć i zrozumieć wymagania techniczne. W inżynierii błędne założenia to duży problem, dlatego warto kłaść nacisk na naukę obliczeń i znajomość materiałów.

Pytanie 22

Podczas remontu konstrukcji dachu należy wymienić krokwie zwykłe o łącznej długości 15 m. Na podstawie danych zawartych w tablicy z KNR 4-01, oblicz zapotrzebowanie na krawędziaki i bale iglaste. Do obliczeń należy przyjąć jednokrotne użycie drewna.

A. Krawędziaki iglaste – 0,330 m3, bale iglaste – 0,075 m3

B. Krawędziaki iglaste – 0,330 m3, bale iglaste – 0,360 m3

C. Krawędziaki iglaste – 0,240 m3, bale iglaste – 0,360 m3

D. Krawędziaki iglaste – 0,240 m3, bale iglaste – 0,075 m3

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia zasad obliczania zapotrzebowania na materiały budowlane, jak w przypadku krawędziaków i bali iglastych. Jednym z powszechnych błędów jest pominięcie jednostkowych zapotrzebowań na metr bieżący, co prowadzi do błędnych kalkulacji. Na przykład, zakładając błędne wartości dla zapotrzebowania na krawędziaki, takie jak 0,330 m3, można dojść do mylnego wniosku o rozbieżności w potrzebnych materiałach. Ważne jest, aby przy obliczeniach korzystać z wiarygodnych źródeł, takich jak KNR 4-01, gdzie przedstawione są szczegółowe dane dotyczące zapotrzebowania na różne materiały w zależności od ich zastosowania. Również, w przypadku bali iglastych, zapotrzebowanie 0,075 m3 jest znacznie poniżej rzeczywistego wymagania, co sugeruje brak uwzględnienia jednostkowych norm. Ponadto, w praktyce budowlanej, nieodpowiednie oszacowanie wymagań materiałowych może prowadzić do opóźnień w realizacji projektu oraz zwiększenia kosztów, co jest niekorzystne z punktu widzenia zarządzania budową. Dobrym sposobem na uniknięcie takich błędów jest systematyczne szkolenie oraz korzystanie z dostępnych narzędzi kalkulacyjnych, które pomagają w precyzyjnym określeniu zapotrzebowania na materiały budowlane.

Pytanie 23

Na podstawie przedstawionego wyciągu z instrukcji montażu wskaż minimalną ilość belek stropu Porotherm 62,5, którą należy ułożyć w pomieszczeniu o długości 6,50 m, jeżeli między skrajnymi belkami a ścianą zostaną ułożone przycięte pustaki stropowe.

Instrukcja montażu belek i pustaków stropowych POROTHERM (wyciąg)

Podczas montażu belek stropowych może zaistnieć sytuacja, w której odległość między belką a ścianą będzie mniejsza od szerokości modularnej pustaka. W takim przypadku przerwę między skrajną belką a licem ściany (wieńca) wypełnić można w jeden z następujących sposobów:

- układając przycięte pustaki stropowe, - układając kolejną dodatkową belkę stropową, - deskując od dołu przerwę i wypełniając ją betonem.
W przypadku przycinania pustaków stropowych maksymalna odległość osi skrajnej belki stropowej od lica ściany powinna zapewnić minimalną głębokość oparcia pustaka stropowego na ścianie, tj. 25 mm.
Ta maksymalna odległość wynosi:
- 500 mm dla stropu o rozstawie osiowym 625 mm, - 375 mm dla stropu o rozstawie osiowym 500 mm.

A. 13

B. 9

C. 7

D. 10

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących zasad obliczania ilości belek stropowych. Na przykład, odpowiedzi takie jak 13, 9, 7 lub 10 mogą sugerować różne podejścia do rozumienia wymagań montażu. Odpowiedź 13, która jest zbyt wysoka, może wynikać z błędnego założenia, że belki stropowe powinny być umieszczane w krótszych odstępach, co może prowadzić do nadmiernego wzmacniania konstrukcji, a tym samym zwiększenia kosztów materiałowych bez uzasadnienia technicznego. Z kolei odpowiedzi 9 i 7 mogą wynikać z niedoszacowania wymagań strukturalnych. Użytkownik może nie uwzględniać potrzeby dodatkowych belek skrajnych, które są niezbędne dla stabilności stropu, a ich pominięcie w obliczeniach prowadzi do nieprawidłowego oszacowania potrzebnej liczby belek. Często spotykaną pomyłką jest również ignorowanie lokalnych przepisów budowlanych, które mogą wymagać określonej liczby belek dla danego obciążenia stropu. W praktyce, każdy projekt stropu powinien być dostosowany do specyfikacji producenta oraz zasad projektowania budowlanego, które gwarantują bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji.

Pytanie 24

Cytrą 2 na rysunku fragmentu dachu oznaczono

A. hak rynnowy.

B. blachę okapową.

C. kapinos gzymsu.

D. rynnę leżącą.

Blacha okapowa, ta oznaczona cyfrą 2 na rysunku, to naprawdę ważny element w odprowadzaniu wody deszczowej z dachu. Jej głównym zadaniem jest to, aby woda deszczowa spływała w stronę rynny, co pomaga uniknąć ścieków po ścianach budynku. W ten sposób chronimy budynek przed szkodami spowodowanymi wodą. Dobrze zamontowana blacha okapowa to klucz do uniknięcia przecieków oraz zastoisk wodnych, które mogą prowadzić do korozji. W praktyce warto, by blacha była zrobiona z materiałów odpornych na różne warunki atmosferyczne, na przykład ocynkowanej stali, aluminium lub miedzi. To zapewni jej dłuższą żywotność. W budownictwie mieszkań i obiektów komercyjnych stosowanie blach okapowych zgodnie z przepisami pozwala na spełnienie wymagań dotyczących odprowadzania wody i wpływa na komfort i trwałość tych budynków.

Pytanie 25

Korzystając z przedstawionych warunków technicznych, wskaż maksymalną wysokość stopni w budynku opieki zdrowotnej.

A. 19,0 cm

B. 17,5 cm

C. 20,0 cm

D. 15,0 cm

Wybór odpowiedzi 17,5 cm, 19,0 cm lub 20,0 cm na maksymalną wysokość stopni w budynku opieki zdrowotnej jest nieprawidłowy, ponieważ nie uwzględnia fundamentalnych zasad ergonomii oraz przepisów prawa budowlanego, które regulują wysokość stopni. Maksymalna wysokość stopni nie powinna przekraczać 15,0 cm, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa użytkowników, zwłaszcza w obiektach przeznaczonych dla osób starszych oraz niepełnosprawnych. Odpowiedzi te sugerują, że możliwe jest zastosowanie wyższych stopni, co prowadzi do istotnych zagrożeń. Przekraczanie tego limitu może skutkować zwiększonym ryzykiem upadków, co jest szczególnie niebezpieczne w placówkach medycznych, gdzie pacjenci mogą być osłabieni lub mieć ograniczoną zdolność ruchową. W kontekście projektowania, ważne jest, aby stosować się do aktualnych norm budowlanych, które nakładają obowiązek dostosowania przestrzeni do potrzeb użytkowników. Warto również zauważyć, że takie podejście ma swoje podstawy w badaniach dotyczących bezpieczeństwa oraz komfortu, które wykazują, że niższe stopnie są kluczowe dla zapewnienia swobodnego i bezpiecznego poruszania się w budynkach. Typowym błędem myślowym przy wyborze niewłaściwej odpowiedzi jest zaniżenie znaczenia ergonomii oraz specyfikacji technicznych, co w efekcie prowadzi do nieodpowiednich rozwiązań projektowych.

Pytanie 26

Pęknięcia w płytach gipsowo-kartonowych działowej ścianki na stalowym ruszcie powstają na skutek braku

A. szczeliny pomiędzy płytami gipsowo-kartonowymi a stropem

B. izolacji akustycznej pomiędzy płytami gipsowo-kartonowymi

C. odpowiedniej liczby kołków rozporowych mocujących ruszt do ścian

D. odpowiedniej liczby wkrętów przymocowujących płyty do rusztu

Odpowiedź wskazująca na brak szczeliny między płytami gipsowo-kartonowymi a stropem jest prawidłowa, ponieważ takie szczeliny są kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania konstrukcji. W przypadku ścianek działowych z płyt gipsowo-kartonowych, które są oparte na rusztach stalowych, niezbędne jest uwzględnienie ruchów budynku, takich jak osiadanie czy rozszerzanie się materiałów pod wpływem temperatury i wilgotności. Szczelina pozwala na minimalizację naprężeń, które mogą prowadzić do pęknięć w miejscach styku z stropem. Przykładowo, w normach budowlanych, takich jak PN-EN 13964, podkreśla się znaczenie dylatacji w konstrukcjach wykończeniowych. Właściwe wykonanie takich połączeń, z uwzględnieniem odpowiednich szczelin, pomaga utrzymać trwałość i estetykę ścianek, co jest szczególnie istotne w budynkach użyteczności publicznej, gdzie jakość wykończenia ma bezpośredni wpływ na użytkowników.

Pytanie 27

Na podstawie zamieszczonego fragmentu kosztorysu robót związanych z rozebraniem ściany żelbetowej grubości 20 cm oblicz, ilu robotników należy przewidzieć do wykonania robót rozbiórkowych w ciągu 15 dni roboczych, jeżeli zaplanowano pracę na jedną zmianę po 8 godzin.

A. 20 robotników.

B. 10 robotników.

C. 3 robotników.

D. 9 robotników.

Wybór liczby robotników, która nie odpowiada obliczeniom związanym z rozbiórką ściany żelbetowej, często wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasad planowania robót budowlanych. Odpowiedzi takie jak 20, 9 czy 3 robotników ignorują kluczowe aspekty obliczeń, które biorą pod uwagę całkowitą liczbę roboczogodzin potrzebnych do wykonania określonego zadania. W przypadku rozbiórki ściany o powierzchni 75,800 m², konieczne jest uwzględnienie, że jeden robotnik pracując przez 8 godzin dziennie przez 15 dni, zgromadzi jedynie 120 roboczogodzin. Dlatego, aby zrealizować 1200 roboczogodzin wymaganych do wykonania zadania, potrzeba co najmniej 10 robotników. Myślenie, że zatrudnienie większej liczby osób (np. 20) przyspieszy proces, może prowadzić do nieefektywności, gdyż zbyt wielu pracowników w jednym miejscu może prowadzić do zatorów i spadku wydajności. Z kolei zbyt mała liczba robotników (np. 3 lub 9) uniemożliwi terminową realizację robót, co może skutkować opóźnieniami w całym projekcie. Kluczowe w planowaniu jest więc zrozumienie, jak właściwie podzielić pracę i oszacować potrzebne zasoby, co stanowi fundament profesjonalnego podejścia do zarządzania projektami budowlanymi.

Pytanie 28

Aby zagwarantować prawidłowy przepływ powietrza w przestrzeni pomiędzy ocieploną konstrukcją dachu a jego pokryciem, dachówki powinny być układane

A. bezpośrednio na krokwiach

B. na łatach zamocowanych do krokwi

C. bezpośrednio na kontrłatach

D. na łatach zamocowanych do kontrłat

Układanie dachówek bezpośrednio na kontrłatach, na łatach zamocowanych do krokwi czy bezpośrednio na krokwiach może wydawać się prostym rozwiązaniem, jednak wiąże się z istotnymi problemami technicznymi. W przypadku układania dachówek bezpośrednio na kontrłatach, eliminuje się potrzebną przestrzeń wentylacyjną, co prowadzi do gromadzenia się wilgoci pod pokryciem. Taki stan rzeczy sprzyja rozwojowi pleśni i grzybów, co może prowadzić do poważnych uszkodzeń całej konstrukcji dachu. Montaż na łatach zamocowanych do krokwi z kolei nie zapewnia wystarczającej wentylacji, ponieważ brak jest odpowiedniego przepływu powietrza między pokryciem a termoizolacją. Ponadto, układanie dachówek bezpośrednio na krokwiach nie tylko ogranicza wentylację, ale również może obciążyć konstrukcję dachu, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do jego deformacji. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest przekonanie, że im mniej elementów montażowych, tym łatwiej i szybciej wykona się dach, co w rzeczywistości prowadzi do poważniejszych problemów i kosztów napraw. Warto zawsze stosować się do standardów budowlanych i zasad zdrowego rozsądku, które wskazują na konieczność zapewnienia odpowiedniej wentylacji w budownictwie, co jest kluczowym elementem w kontekście trwałości i bezpieczeństwa budynków.

Pytanie 29

Ile wynosi objętość ściany oporowej (części pionowej i poziomej) długości 10 m, której wymiary przekroju poprzecznego przedstawiono na rysunku?

A. 13,20 m3

B. 15,10 m3

C. 1,51 m3

D. 1,32 m3

Objętość ściany oporowej można obliczyć, mnożąc pole przekroju poprzecznego przez długość. W przypadku tej konstrukcji, której długość wynosi 10 m, ważne jest, aby znać dokładne wymiary przekroju poprzecznego, które są przedstawione na rysunku. Gdy mamy te dane, możemy zidentyfikować odpowiednią formułę: V = A * L, gdzie V to objętość, A to pole przekroju, a L to długość. W praktyce inżynieryjnej, obliczenie objętości jest kluczowe dla określenia ilości materiałów potrzebnych do budowy oraz dla oszacowania kosztów. Dobrą praktyką jest uwzględnienie ewentualnych marginesów, aby pokryć straty materiałowe. W licznych projektach budowlanych, przestrzeganie standardów takich jak Eurokod 2, dotyczących betonu, zapewnia odpowiednią jakość i bezpieczeństwo konstrukcji. W związku z tym, poprawna odpowiedź 13,20 m3 odzwierciedla dokładne obliczenia i normy inżynieryjne, co jest fundamentem efektywnego projektowania budowli.

Pytanie 30

Ile identycznych samochodów samowyładowczych jest koniecznych, aby zapewnić ciągłość w pracy koparki oraz samochodów, gdy czas załadunku jednego samochodu wynosi 10 minut, a czas całego cyklu transportowego to 60 minut?

A. 5 samochodów samowyładowczych

B. 2 samochody samowyładowcze

C. 3 samochody samowyładowcze

D. 6 samochodów samowyładowczych

Aby zapewnić ciągłość pracy koparki oraz samochodów samowyładowczych, kluczowe jest zrozumienie czasu operacyjnego każdego z pojazdów. Czas załadunku jednego samochodu wynosi 10 minut, a czas pełnego cyklu przewozowego to 60 minut. Oznacza to, że po załadunku, samochód spędza 50 minut na przewozie materiału. W tym czasie koparka nadal pracuje, a co 10 minut, jeden z samochodów powinien być gotowy do załadunku. Zatem, aby zapewnić stałą dostępność pojazdów, musimy policzyć, ile samochodów jest potrzebnych do pokrycia 60 minut czasu cyklu. Przy każdym załadunku samowyładowczym, w ciągu 60 minut, można załadować 6 samochodów (60 minut / 10 minut = 6). W praktyce oznacza to, że w celu zachowania ciągłości pracy, powinno się zapewnić 6 samochodów samowyładowczych, aby zminimalizować przestoje i utrzymać efektywność operacyjną.

Pytanie 31

Jaką funkcję pełnią dylatacje w konstrukcjach budowlanych?

A. Wzmacniają izolację termiczną

B. Zwiększają nośność fundamentów

C. Zapobiegają pęknięciom spowodowanym rozszerzalnością cieplną

D. Służą jako kanały wentylacyjne

W budownictwie istnieje wiele błędnych przekonań co do funkcji dylatacji. Jednym z nich jest przekonanie, że dylatacje służą do zwiększenia nośności fundamentów. To nieprawda, ponieważ nośność fundamentów zależy od ich projektowania, materiałów oraz gruntu, na którym są osadzone, a nie od dylatacji. Dylatacje nie mają wpływu na przenoszenie obciążeń budynku na grunt, ich rola jest zupełnie inna. Kolejnym błędnym założeniem jest traktowanie dylatacji jako kanałów wentylacyjnych. Choć przestrzenie dylatacyjne mogą czasami ułatwiać przepływ powietrza w pewnych strukturach, to nie jest ich głównym celem. Wentylacja budynku jest zapewniana przez systemy wentylacyjne, które są projektowane specjalnie w tym celu. Ostatnie nieporozumienie to przekonanie o roli dylatacji w poprawie izolacji termicznej. Dylatacje nie wpływają bezpośrednio na izolację termiczną budynku. Izolacja termiczna jest realizowana przez inne materiały i technologie, jak izolacje cieplne z wełny mineralnej czy styropianu, które redukują straty ciepła. Dylatacje są przede wszystkim stosowane, aby umożliwić swobodne przemieszczanie się elementów konstrukcji bez ryzyka uszkodzeń wynikających z rozszerzalności cieplnej. Ich zastosowanie jest kluczowe dla trwałości i bezpieczeństwa budowli, ale nie pełnią funkcji związanych z nośnością, wentylacją czy izolacją termiczną.

Pytanie 32

Jak powinny być składowane prefabrykowane betonowe płyty ścienne?

A. W pozycji pionowej, na specjalnie wydzielonym terenie, ustawione na murek oporowy

B. W pozycji pionowej, w stalowych przegrodach kozłów oporowych

C. W pozycji poziomej, na paletach, zabezpieczone brezentem lub folią

D. W pozycji poziomej, na podkładkach oraz przekładkach

Składowanie prefabrykowanych żelbetowych płyt ściennych w poziomie, na paletach lub czymś podobnym, to raczej zły pomysł. Może to prowadzić do ich deformacji i uszkodzeń, bo poziome ustawienie nie zapewnia stabilności. W sumie, ryzyko przewrócenia się płyt jest większe, a przepływ powietrza też jest ograniczony, co sprawia, że może się zbierać wilgoć. Ta wilgoć w połączeniu z ciężarem płyt to niezły przepis na pęknięcia. Poza tym, składowanie ich pionowo bez przegrodów to kolejny błąd, bo to podnosi ryzyko przewrócenia. Propozycja składowania w kozłach stalowych to według mnie najlepsza opcja, bo daje ochronę przed uszkodzeniami i stabilizuje całość. Jak się nie trzymać dobrych praktyk, które są w normach budowlanych, można mieć problemy z jakością materiałów, a to nie jest dobre dla bezpieczeństwa całego budynku. Z mojego doświadczenia, systemy jakości, jak ISO 9001, pokazują, jak ważne jest profesjonalne podejście do składowania elementów budowlanych, żeby wszystko było trwałe i bezpieczne.

Pytanie 33

Kluczowym warunkiem efektywnej współpracy betonu i zbrojenia jest

A. mała powierzchnia przekroju zbrojenia

B. duża odległość pomiędzy prętami zbrojenia

C. dobra przyczepność betonu do zbrojenia

D. wysoka klasa betonu

Dobra przyczepność betonu do zbrojenia jest kluczowym elementem zapewniającym efektywną współpracę tych dwóch materiałów w konstrukcji. Przyczepność ta umożliwia przenoszenie sił między betonem a zbrojeniem, co jest niezbędne w przypadku obciążeń mechanicznych. W standardach budowlanych, takich jak Eurokod 2, podkreśla się znaczenie odpowiednich technologii wytwarzania betonu oraz obróbki zbrojenia, które wspierają tę przyczepność. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie zbrojenia o chropowatej powierzchni lub pokrytego specjalnymi powłokami, co zwiększa powierzchnię kontaktu z betonem. W praktyce, metoda zalewania zbrojenia betonem w odpowiednich warunkach wilgotności i temperatury wpływa na jakość połączenia. Niewłaściwa przyczepność może prowadzić do pęknięć, osłabienia struktury i w konsekwencji awarii budynku. Zrozumienie roli przyczepności w zbrojeniu betonu ma kluczowe znaczenie dla inżynierów budowlanych i projektantów, aby zapewnić trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 34

Podczas prac nad dachem, jakie zabezpieczenia są wymagane dla pracowników?

A. Ochronniki słuchu

B. Kask ochronny

C. Buty robocze

D. Szelki bezpieczeństwa

Podczas prac na wysokościach, takich jak prace nad dachem, obowiązek stosowania szelek bezpieczeństwa wynika z przepisów BHP. Szelki bezpieczeństwa są kluczowym elementem ochrony pracowników przed upadkiem z wysokości. W połączeniu z odpowiednim systemem lin i punktów zakotwiczenia, szelki zapewniają bezpieczne poruszanie się po dachu oraz możliwość szybkiego zatrzymania w razie upadku. Przepisy BHP często określają konieczność stosowania takich zabezpieczeń na wysokościach powyżej 2 metrów. Oprócz spełniania norm, jak EN 361, stosowanie szelek bezpieczeństwa jest uznawane za dobrą praktykę w branży budowlanej. Dodatkowo, regularne szkolenia z zakresu ich używania są niezbędne, aby pracownicy mogli efektywnie z nich korzystać i rozumieli ich znaczenie. Moim zdaniem, właściwe stosowanie szelek bezpieczeństwa to jeden z najważniejszych aspektów ochrony życia i zdrowia pracowników w branży budowlanej.

Pytanie 35

Zgodnie z KNR, jeśli nakład pracy pompy do betonu przy układaniu 100 m³ mieszanki wynosi 6,30 m-g, to ile godzin pracy pompy powinno być uwzględnionych w harmonogramie dla zabetonowania płyty fundamentowej o wymiarach 15,00 × 8,00 × 0,5 m?

A. 3,15 m-g

B. 3,78 m-g

C. 38,10 m-g

D. 15,87 m-g

Wybór niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia obliczeń związanych z nakładem pracy pompy do betonu. Na przykład, błędna odpowiedź 3,15 m-g może sugerować, że osoba, która ją wybrała, zaniżyła objętość betonu lub źle wyliczyła nakład pracy, nie uwzględniając poprawnej proporcji. Inna opcja, 38,10 m-g, może być wynikiem mylnego przeliczenia objętości na nakład pracy, być może przez pomnożenie objętości płyty przez czynnik błędnie uznany za normatywny dla 1 m³ betonu. Ponadto, odpowiedź 15,87 m-g może wskazywać na błędne założenie, że nakład pracy pompy do betonu wzrasta proporcjonalnie do objętości, co nie znajduje potwierdzenia w danych KNR, które wskazują na stały wskaźnik wydajności. Kluczowym błędem w tych rozważaniach jest niedostateczne uwzględnienie zasad proporcjonalności oraz braku znajomości standardów branżowych, które jasno definiują nakłady pracy na jednostkę objętości. Zrozumienie, jak prawidłowo stosować zalecenia KNR w planowaniu i szacowaniu nakładów czasowych, jest istotne dla efektywnego zarządzania projektami budowlanymi.

Pytanie 36

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż oznaczenie elementów nadprożowych przedstawionych na rysunku, jeżeli otwór ma szerokość 110 cm.

A. YF-175/17,5

B. YF-150/11,5

C. YF-130/11,5

D. YF-150/17,5

Odpowiedź YF-150/11,5 jest poprawna, ponieważ spełnia wymagania dotyczące zastosowania nadproży systemu Ytong w przypadku otworów o szerokości 110 cm. Zgodnie z tabelą, nadproże to jest odpowiednie dla ścian o grubości 24 cm, co jest istotne dla zapewnienia odpowiedniego wsparcia i stabilności konstrukcji. Wybór odpowiedniego nadproża jest kluczowy, ponieważ niewłaściwe oznaczenie może prowadzić do poważnych konsekwencji strukturalnych, takich jak osiadanie ścian czy pęknięcia. Dodatkowo, zgodnie z normami budowlanymi, nadproża muszą być dobrane na podstawie obliczeń statycznych oraz danych dotyczących obciążeń. YF-150/11,5 charakteryzuje się odpowiednim profilem, co zapewnia wymaganą nośność i stabilność. W praktyce, często stosuje się nadproża Ytong w budownictwie jednorodzinnym oraz w obiektach użyteczności publicznej, co potwierdza ich wszechstronność i niezawodność w różnych zastosowaniach budowlanych.

Pytanie 37

Na podstawie danych zawartych w przedstawionej tablicy oblicz zapotrzebowanie na cegłę kratówkę K2 na zaprawie cementowej podczas wznoszenia 100 m2 ściany o grubości 25 cm.

A. 4 940 szt.

B. 7 840 szt.

C. 5 710 szt.

D. 7 420 szt.

Kiedy nie wybrałeś dobrej odpowiedzi, warto zastanowić się, co mogło pójść nie tak. Często zdarza się, że nie uwzględniasz ważnych rzeczy, jak na przykład grubość ściany albo jak dużo cegieł przypada na metr kwadratowy. Niektórzy zapominają także, że jak przeliczasz tylko na małe powierzchnie, to mogą wyjść błędne wyniki. Na przykład, jeśli zamiast 100 m² podasz, nie wiem, 50 m², to liczba cegieł wyjdzie za mała albo za duża. Często też zaokrąglenia w obliczeniach mogą wprowadzić w błąd. W budownictwie precyzyjne obliczenia to podstawa – chodzi o to, żeby nie przepłacać i nie czekać na dodatkowe materiały. Każda cegła ma swoją wagę, bo nadmiar to dodatkowe koszty, a ich brak może opóźnić cały projekt. Dlatego dobrze jest podejść do tych obliczeń z uwagą.

Pytanie 38

Przedstawiona na rysunku maszyna budowlana to

A. walec drogowy jednobębnowy.

B. walec drogowy dwubębnowy.

C. koparka gąsienicowa.

D. spycharka gąsienicowa.

Walec drogowy dwubębnowy, jak wskazuje poprawna odpowiedź, jest maszyną budowlaną zaprojektowaną do zagęszczania nawierzchni asfaltowych oraz gruntu. Typowym elementem tej maszyny są dwa dużych bębny, które obracają się w przeciwnych kierunkach, co zwiększa efektywność zagęszczania. Dwa bębny zapewniają równomierne rozłożenie ciężaru oraz lepsze przyleganie do podłoża, co jest kluczowe w procesie budowy dróg. Walce drogowe dwubębnowe są niezwykle przydatne w pracach budowlanych związanych z przygotowaniem nawierzchni pod nowe drogi, parkingi czy inne utwardzone powierzchnie. Dzięki swojej konstrukcji, maszyna ta jest w stanie osiągnąć wysoką gęstość zagęszczania, co jest zgodne z normami branżowymi dotyczącymi budowy dróg. W praktyce, zastosowanie walca drogowego dwubębnowego przyczynia się do zwiększenia trwałości nawierzchni, a tym samym redukuje koszty konserwacji w przyszłości.

Pytanie 39

Na podstawie zamieszczonych informacji producenta stalowych grodzic określ, ile profili typu GU 22N potrzeba do wykonania ścianki szczelnej długości 72 m.

A. 80 szt.

B. 120 szt.

C. 160 szt.

D. 60 szt.

Prawidłowe oszacowanie ilości materiałów budowlanych jest kluczowe w planowaniu projektów inżynieryjnych. Wybór niewłaściwej liczby profili do wykonania ścianki szczelnej może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym zwiększenia kosztów, opóźnień w realizacji projektu oraz potencjalnych problemów związanych z bezpieczeństwem konstrukcji. Jeśli ktoś odpowiedział, że potrzebne będzie 80 sztuk profili, to mógł zignorować zasadniczy wymiar profilu lub błędnie ocenić długość ścianki. Takie podejście odzwierciedla typowy błąd myślowy, polegający na niedokładnym przeliczeniu lub założeniu, że ścianka może być zbudowana z mniejszej liczby profili bez uwzględnienia ich rzeczywistej szerokości. Z kolei odpowiedź wskazująca na 160 sztuk może wynikać z nadmiernego zabezpieczenia, gdzie osoba myśli, że w celu zwiększenia stabilności konieczne jest zastosowanie większej liczby profili. W rzeczywistości, takie działanie prowadzi do marnotrawstwa materiałów oraz niepotrzebnych kosztów. Podstawą każdej konstrukcji jest znajomość właściwej technologii budowlanej oraz norm, które mówią o minimalnych wymaganiach dotyczących szczelności i nośności. Zrozumienie i znajomość standardów budowlanych są niezbędne do podejmowania właściwych decyzji w zakresie doboru materiałów, co jest kluczowe dla zapewnienia trwałości i bezpieczeństwa budowli.

Pytanie 40

Wyrób przedstawiony na rysunku stosuje się do łączenia elementów

A. stalowych.

B. betonowych.

C. drewnianych.

D. ceramicznych.

Wydaje się, że niektóre z odpowiedzi mogą budzić wątpliwości dotyczące zastosowań narzędzia przedstawionego na rysunku. Na przykład, odpowiedzi sugerujące, że frez do drewna wykorzystywany jest do łączenia elementów stalowych, betonowych czy ceramicznych, są błędne. Stal, beton oraz ceramika to materiały, które wymagają odmiennych metod obróbczych. Elementy stalowe często łączy się przy użyciu spawania, nitowania lub klejenia, gdyż ich struktura i właściwości mechaniczne wymagają takiej obróbki. W przypadku betonu, najczęściej stosuje się metody takie jak łączenie z użyciem zbrojenia czy specjalnych klejów budowlanych, a nie narzędzi skrawających. Ceramika natomiast, ze względu na swoją kruchość, wymaga precyzyjnych narzędzi, takich jak wiertła diamentowe, a nie frezów do drewna. Wybór niewłaściwego narzędzia do obróbki może prowadzić do uszkodzenia materiału, co jest niezgodne z zasadami dobrej praktyki inżynieryjnej. Dlatego tak ważne jest zrozumienie różnorodności narzędzi i ich zastosowań w kontekście konkretnego materiału, aby uniknąć nieefektywności i błędów w procesach produkcyjnych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej