Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 14:15
  • Data zakończenia: 18 grudnia 2025 14:33

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie narzędzia wykorzystuje się w terenie do wyznaczania punktów o określonej wysokości?

A. taśmę mierniczą oraz łaty niwelacyjne
B. niwelator oraz łaty niwelacyjne
C. węgielnicę oraz pochylnik
D. poziomnicę i linijkę
Używanie taśmy mierniczej i łat niwelacyjnych do wyznaczania punktów wysokościowych to nie najlepszy pomysł, bo taśma raczej służy do pomiarów liniowych, a nie wysokościowych. Może się sprawdzić do orientacyjnych pomiarów poziomych, ale nie da nam dokładności, której potrzebujemy do wyznaczania różnic wysokości. Węgielnica i pochylnik to narzędzia do kontrolowania kątów, a nie do pomiarów wysokości. Jak użyjemy ich do wyznaczania punktów wysokościowych, to możemy mieć błędne wyniki, bo nie pozwalają one na dokładne ustalenie poziomu odniesienia, co jest kluczowe w geodezji. Tak samo poziomnica i linijka – chociaż są lepsze do pomiarów poziomych, to też nie wystarczą do precyzyjnego wyznaczania różnic wysokości. Poziomnica potwierdzi tylko, że coś jest wypoziomowane, ale nie pomoże nam w ustaleniu wysokości w stosunku do poziomu odniesienia. Wszystkie te narzędzia mają swoje zastosowanie w budownictwie lub geodezji, ale do faktycznego niwelowania potrzebujemy niwelatora i łat, bo to one są przeznaczone do takich zadań i spełniają branżowe standardy pomiarów wysokości.

Pytanie 2

Jakie gatunki drzew charakteryzują się zwisającymi szyszkami?

A. Lipy
B. Świerki
C. Modrzewie
D. Cisy
Świerki (genus Picea) to drzewa iglaste, które charakteryzują się specyficznymi, zwisającymi szyszkami. Szyszki te są cylindryczne, o długości od 5 do 20 cm i mają opadające, elastyczne łuski, co sprawia, że przybierają charakterystyczny wygląd w porównaniu do innych gatunków drzew. W przypadku świerków, proces ich rozmnażania odbywa się poprzez szyszki, które zawierają nasiona. Kiedy dojrzeją, łuski szyszek otwierają się, a nasiona są wydawane na zewnątrz, co umożliwia ich naturalne rozprzestrzenianie. Świerki są często używane w leśnictwie oraz w krajobrazie miejskim ze względu na swoją estetykę i funkcje ekologiczne. Często stosuje się je w ogrodach jako rośliny ozdobne, a także w produkcji drewna, które ma zastosowanie w budownictwie i meblarstwie. Wiedza na temat identyfikacji drzew i ich cech morfologicznych jest kluczowa dla pracowników branży leśnej oraz architektów krajobrazu, co pozwala na właściwe planowanie i utrzymanie ekologicznych przestrzeni. Zrozumienie różnic między gatunkami drzew jest fundamentalne dla ochrony bioróżnorodności i zrównoważonego rozwoju przestrzeni zielonych.

Pytanie 3

Uzyskanie pozwolenia na budowę jest wymagane w przypadku tworzenia zbiornika wodnego o powierzchni

A. 25 m2
B. 35 m2
C. 15 m2
D. 5 m2
Wybór powierzchni zbiornika wodnego jako 5 m², 15 m² czy 25 m² jest mylny i wynika z nieścisłego rozumienia przepisów dotyczących budowy zbiorników wodnych. Powierzchnie te są poniżej progu 30 m², co może prowadzić do fałszywego wrażenia, że nie wymagają one żadnych formalności prawnych. Istnieje powszechne przekonanie, że małe zbiorniki są mniej problematyczne, co może skutkować zaniedbaniem istotnych aspektów ochrony środowiska. W rzeczywistości nawet niewielkie zbiorniki mogą mieć znaczący wpływ na lokalny ekosystem, w tym na florę i faunę, a ich budowa powinna być dokładnie przemyślana. Dodatkowo, projektując nawet mały zbiornik, warto wziąć pod uwagę aspekty takie jak retencja wody, ryzyko erozji czy zabezpieczenie przed zanieczyszczeniami. Nieprawidłowe oszacowanie wymagań prawnych może skutkować późniejszymi konsekwencjami w postaci kar administracyjnych oraz konieczności wprowadzenia kosztownych zmian w projekcie. Warto również zwrócić uwagę na to, że w praktyce budowlanej istnieją różnice regionalne w interpretacji przepisów, co dodatkowo komplikuje sytuację. Dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z lokalnymi regulacjami oraz skonsultowanie się z odpowiednimi specjalistami przed przystąpieniem do budowy jakiegokolwiek zbiornika wodnego.

Pytanie 4

Jak powinny być sadzone drzewa, aby utworzyć aleję?

A. W jednym rzędzie wzdłuż drogi
B. W grupach po kilka
C. Pojedynczo w różnych lokalizacjach
D. W rzędzie po obu stronach drogi
Sadzenie drzew w rzędzie po obu stronach ulicy jest najlepszym podejściem do tworzenia alei, co ma na celu uzyskanie harmonijnej i estetycznej przestrzeni publicznej. Taki układ nie tylko poprawia walory wizualne, ale również wspiera równomierny rozwój drzew, zapewniając im odpowiednią ilość światła słonecznego oraz przestrzeń do wzrostu. Praktyka ta zgadza się z zasadami urbanistyki, które zalecają równomierne rozmieszczenie roślinności w obszarach zurbanizowanych. Dodatkowo, aleje drzewne pełnią ważne funkcje ekologiczne, takie jak poprawa jakości powietrza, redukcja hałasu i ochrona przed erozją gleby. Zastosowanie tej metody jest również zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się zrównoważonym rozwojem przestrzeni miejskiej, które podkreślają znaczenie drzew w krajobrazie miejskim. Przykładem udanego zastosowania tej metody może być aleja w parku miejskim, gdzie drzewa są sadzone w równych odstępach, co sprzyja ich prawidłowemu wzrostowi oraz ułatwia pielęgnację.

Pytanie 5

Jak długo można przechowywać zrolowaną darń w chłodne wiosenne i jesienne dni, aby nie narazić jej na uszkodzenia?

A. 5 dób
B. 0,5 doby
C. 2 doby
D. 7 dób
Maksymalny czas przechowywania zrolowanej darni w chłodne dni wiosenne i jesienne wynosi 2 doby. Ta odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ darń, będąc żywym materiałem, wymaga odpowiednich warunków, aby nie doszło do jej uszkodzenia. W chłodniejszych temperaturach, jak te występują wiosną i jesienią, przesycenie wilgocią oraz ograniczona wymiana gazowa mogą spowodować, że darń nie będzie w stanie przetrwać dłużej niż 48 godzin bez utraty jakości. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy odnosi się do planowania działań związanych z układaniem darni; wiedząc, że maksymalny czas to 2 doby, można lepiej zorganizować transport oraz aplikację darni, co pozwoli uniknąć jej uszkodzenia i zachować jej zdrowotność. W branży ogrodniczej oraz w projektach budowlanych przestrzeganie tej zasady jest kluczowe, aby zapewnić długotrwały efekt estetyczny oraz funkcjonalny. Dodatkowo, warto pamiętać, że odpowiednie warunki przechowywania, takie jak osłonięcie darni przed słońcem oraz unikanie jej nadmiernego przemoczenia, są również istotnymi elementami w procesie zarządzania darnią."

Pytanie 6

Czym jest cięcie sanitarne krzewów?

A. usunięciem najcieńszych pędów
B. pozbyciem się chorych pędów
C. wycinaniem tzw. odrostów
D. wycięciem najstarszych pędów
Cięcie sanitarne krzewów polega na usunięciu chorych pędów, co jest kluczowym elementem ich pielęgnacji oraz zdrowotności. Ten zabieg ma na celu eliminację patogenów, które mogą się rozwijać na uszkodzonych lub chorych pędach, zapobiegając ich dalszemu rozprzestrzenieniu na resztę rośliny oraz potencjalnie na inne rośliny w ogrodzie. Przykładem zastosowania cięcia sanitarnego może być usunięcie pędów zarażonych chorobami grzybowymi, takimi jak mączniak, które mogą prowadzić do obumierania całych gałęzi. W praktyce, podczas cięcia należy stosować odpowiednie narzędzia, takie jak ostre nożyce ogrodnicze, aby zminimalizować stres dla rośliny i zredukować ryzyko infekcji. Ważne jest również, aby wszelkie cięcia wykonywać w odpowiednim okresie, zazwyczaj wczesną wiosną lub późną jesienią, kiedy to rośliny są w stanie spoczynku. Przestrzeganie zasad cięcia sanitarnego zgodnych z zaleceniami takich instytucji jak American Society for Horticultural Science przyczynia się do długotrwałego zdrowia i witalności krzewów.

Pytanie 7

Widoczne na rysunku błyszczące kule umieszczone we wnętrzu ogrodowym pełnią w nim funkcję

Ilustracja do pytania
A. klimatyczną.
B. ekologiczną.
C. użytkową.
D. dekoracyjną.
Błyszczące kule w ogrodzie pełnią funkcję dekoracyjną, co jest istotnym elementem aranżacji przestrzeni zielonej. Ich obecność nadaje ogrodowi wyjątkowy charakter i estetykę, co jest zgodne z zasadami projektowania krajobrazu. Przykłady zastosowania takich elementów obejmują wkomponowanie ich w rabaty kwiatowe, na alejki czy w pobliżu stawów, aby przyciągały wzrok i tworzyły harmonijną całość z otoczeniem. W praktyce zastosowanie dekoracyjnych kulek może także wiązać się z wykorzystaniem różnorodnych materiałów, jak szkło, plastik czy metal, co daje możliwość dostosowania ich wyglądu do konkretnego stylu ogrodu. Warto także wspomnieć, że takie elementy mogą odbijać światło, co dodatkowo wzbogaca doznania estetyczne, zwłaszcza w godzinach wieczornych. Estetyka w ogrodzie jest istotna nie tylko ze względów wizualnych, ale także wpływa na samopoczucie osób przebywających w tych przestrzeniach, co jest potwierdzone przez badania dotyczące wpływu zieleni na zdrowie psychiczne.

Pytanie 8

Cięcie roślin, które wykazują tzw. płacz wiosenny, powinno być przeprowadzone po

A. pojawieniu się wyraźnych symptomów wegetacji
B. zawiązaniu owoców
C. ukończeniu fazy wzrostu
D. zakwitnięciu
Cięcie roślin, które wykazują tzw. płacz wiosenny, powinno być przeprowadzane po zakończeniu wzrostu, co jest kluczowe dla zdrowia rośliny oraz efektywności zabiegu. Wzrost roślin jest ściśle powiązany z ich cyklem wegetacyjnym, a cięcie w okresie, kiedy rośliny są w pełni aktywne, może prowadzić do nieodwracalnych szkód. W momencie zakończenia wzrostu, pąki i młode pędy stają się bardziej stabilne, co pozwala na precyzyjne i mniej stresujące dla rośliny cięcia. Praktyka ta znajduje odzwierciedlenie w standardach pielęgnacji drzew i krzewów owocowych, gdzie cięcia wykonuje się w okresie spoczynku wegetacyjnego, aby zminimalizować ryzyko infekcji patogenami oraz zapewnić optymalny rozwój w nadchodzącym sezonie. Przykładowo, przycinając jabłonie na wiosnę, gdy wzrost się kończy, można znacząco wpłynąć na jakość owoców i ich plonowanie w przyszłości. Takie podejście sprzyja również kształtowaniu korony rośliny oraz lepszemu dostępowi światła do wewnętrznych pędów.

Pytanie 9

Aby stworzyć na rabacie kompozycję w kolorach dopełniających, należy zastosować kwiaty w barwach

A. fioletowym i żółtym
B. czerwonym i żółtym
C. niebieskim i fioletowym
D. czerwonym i pomarańczowym
Kiedy wybierasz kolory do kompozycji kwiatowej, to warto bazować na harmonii i kontraście. Czerwony i pomarańczowy to kolory ciepłe, ale nie są dopełniające, więc ich zestawienie może wyjść dość chaotycznie, jakby coś nie grało. Z drugiej strony, niebieski i fioletowy są sobie bliskie, co może wprowadzać monotonność, zamiast tego, co byśmy chcieli, czyli dynamiki. Czerwony i żółty wydają się być kontrastowe, ale brakuje między nimi neutralnego koloru, co może sprawić, że całość będzie zbyt intensywna i męcząca dla oka. Zestawienia kolorów powinny być przemyślane, zgodnie z zasadami teorii kolorów, a kolory dopełniające to klucz do stworzenia atrakcyjnych aranżacji. Każda barwa ma swoje psychologiczne właściwości, które są ważne w projektowaniu ogrodów i przestrzeni publicznych oraz w tworzeniu przyjemnych dla oka aranżacji.

Pytanie 10

Jak powinno się postępować z użytymi opakowaniami po preparatach ochrony roślin?

A. umyć i wyrzucić do kosza na śmieci
B. oddać w punkcie sprzedaży środków ochrony
C. wyrzucić na wysypisko odpadów
D. spalić w piecu do centralnego ogrzewania
Wyrzucanie zużytych opakowań po środkach ochrony roślin na śmieci to bardzo zły pomysł. Takie odpady mogą być niebezpieczne, bo chemikalia mogą się przedostać do ziemi i wód gruntowych, co jest szkodliwe dla środowiska. W ogóle nie powinno się ich spalać, bo wtedy wydobywają się toksyczne substancje, które szkodzą ludziom i zwierzętom. Mycie opakowań i wrzucanie ich do kosza też nie jest najlepszym rozwiązaniem, bo nie eliminuje całkowicie ryzyka. Właściwe pozbywanie się tych odpadów jest kluczowe, a każdy, kto używa takich środków, powinien to wiedzieć. Trzymanie się zasad dotyczących ochrony środowiska jest naprawdę istotne.

Pytanie 11

Choroba róż, która na początku objawia się plamami w kolorze fioletowo-brunatno-czarnym na liściach, a później prowadzi do żółknięcia oraz opadania liści, to

A. czarna plamistość róży
B. mączniak rzekomy róży
C. mozaika żółta róży
D. rak wgłębiony róży
Czarna plamistość róży to choroba, która często bywa mylona z innymi schorzeniami róż, takimi jak rak wgłębiony, mączniak rzekomy, czy mozaika żółta. Rak wgłębiony róży jest patologią wywoływaną przez bakterie i objawia się powstawaniem wgłębień oraz zniekształceń na pniach i gałęziach, a nie na liściach. Mączniak rzekomy róży, z kolei, to choroba grzybowa, która manifestuje się białym nalotem na liściach, a nie plamami. Mozaika żółta róż to wirusowe schorzenie, które prowadzi do żółknięcia liści, ale nie daje charakterystycznych fioletowo-brunatno-czarnych plam. Mylenie tych chorób wynika często z braku wiedzy na temat objawów oraz czynników etiologicznych. Ważne jest, aby dokładnie obserwować rośliny i rozumieć, jakie symptomy są przypisane do konkretnej choroby, ponieważ niewłaściwe zdiagnozowanie może prowadzić do nieefektywnego leczenia. Zrozumienie różnic między tymi schorzeniami ma kluczowe znaczenie dla skutecznego zarządzania zdrowiem róż i może pomóc w wdrożeniu odpowiednich działań ochronnych, takich jak stosowanie właściwych fungicydów czy technik agrotechnicznych w celu zapobiegania chorobom.

Pytanie 12

Którego narzędzia należy użyć do wykonania wiosennego cięcia prześwietlającego krzewów liściastych?

Ilustracja do pytania
A. D.
B. A.
C. B.
D. C.
Wybór niewłaściwego narzędzia do wiosennego cięcia krzewów liściastych, jakim są odpowiedzi B, C lub D, może prowadzić do wielu problemów zarówno dla samego krzewu, jak i dla ogrodnika. Na przykład, jeśli zamiast sekatora dwuręcznego zdecydujemy się na narzędzie, które nie jest przeznaczone do cięcia grubszych gałęzi, możemy narazić roślinę na niepotrzebny stres. Cięcie z użyciem narzędzi, które są zbyt mało precyzyjne lub nie mają odpowiedniej siły, może prowadzić do powstawania nierównych ran, które sprzyjają rozwojowi chorób grzybowych i infekcji. Nieprawidłowe cięcie również może zaburzyć naturalny kształt krzewu, a w skrajnych przypadkach może nawet doprowadzić do jego obumarcia. Warto pamiętać, że narzędzia do cięcia powinny być dostosowane do specyficznych potrzeb i rodzaju rośliny. W ogrodnictwie, gdzie zdrowie roślin jest kluczowe, ignorowanie podstawowych zasad doboru narzędzi prowadzi do długotrwałych problemów. Ponadto, korzystanie z narzędzi, które nie są przeznaczone do cięcia, może przyczynić się do zwiększenia wysiłku fizycznego ogrodnika, co może prowadzić do kontuzji. Dlatego tak ważne jest, aby w procesie cięcia korzystać z odpowiednich narzędzi, takich jak sekatory, które nie tylko zapewniają efektywność, ale także bezpieczeństwo w pracy.

Pytanie 13

Zgodnie z wytycznymi jakościowymi dla materiałów szkółkarskich, opracowanymi przez Związek Szkółkarzy Polskich, różaneczniki i azalie przeznaczone do sprzedaży powinny posiadać

A. 2 lub 3 wykształcone pędy, bez pąków kwiatowych
B. wykształcone liścienie oraz pierwsze pędy
C. rozwiniętą, uformowaną rozetę liściową
D. wykształcone 2 lub 3 pędy z uformowanymi pąkami kwiatowymi
Różne odpowiedzi sugerują odmienne podejścia do oceny jakości roślin, ale ich analiza pokazuje, że nie uwzględniają kluczowych wymagań dla różaneczników i azalii w kontekście ich zdolności do rozwoju. Odpowiedź dotycząca wykształconych liścieni i pierwszych pędów wskazuje na etap wczesnego rozwoju roślin, jednak nie przyczynia się do określenia gotowości roślin do sprzedaży. W przypadku szkółkarskiego materiału roślinnego oczekuje się, że rośliny będą miały odpowiednią ilość pędów oraz pąków kwiatowych, co jest istotnym wskaźnikiem ich potencjału wzrostu. Z kolei rozetę liściową można uznać za element estetyczny, ale nie jest to decydujące w kontekście jakości materiału do sprzedaży. Co więcej, odpowiedzi sugerujące brak pąków kwiatowych w przypadku wykształconych pędów są niepoprawne, ponieważ pędy z pąkami kwiatowymi oznaczają, że roślina jest zdrowa i ma potencjał do kwitnienia, co z kolei przyciąga nabywców. Typowym błędem w myśleniu jest skupienie się na aspektach wizualnych roślin, zamiast na ich rzeczywistej gotowości do dalszego rozwoju i sprzedaży. Aby skutecznie uprawiać oraz sprzedawać różaneczniki i azalie, należy przestrzegać ustalonych standardów, które uwzględniają zarówno ilość pędów, jak i ich jakość oraz obecność pąków kwiatowych.

Pytanie 14

Rewitalizacja historycznych ogrodów dotyczy

A. działań mających na celu zachowanie zabytku w odpowiednim stanie technicznym.
B. wyposażenia zabytku w instalacje oraz urządzenia spełniające nowoczesne standardy techniczne.
C. przystosowywania obiektów do aktualnych potrzeb przy zachowaniu cennych elementów kulturowych.
D. dostosowania zabytku do wymagań użytkownika.
Adaptowanie obiektów do współczesnych potrzeb z zachowaniem elementów cennych kulturowo to kluczowy aspekt rewitalizacji ogrodów zabytkowych. Celem tego procesu jest nie tylko przywrócenie funkcji użytkowych tych przestrzeni, ale także ochrona ich unikalnego dziedzictwa kulturowego. W praktyce oznacza to, że projektanci i architekci muszą angażować się w analizę historyczną oraz krajobrazową, aby zidentyfikować istotne cechy danego ogrodu. Przykładem może być rewitalizacja ogrodu botanicznego, w którym do nowoczesnych potrzeb dodaje się elementy edukacyjne, takie jak interaktywne wystawy czy ścieżki poznawcze, jednocześnie dbając o zachowanie oryginalnych nasadzeń oraz architektury ogrodowej. Kluczowymi standardami w tym zakresie są zasady zawarte w Dokumentach UNESCO dotyczących ochrony dóbr kultury oraz wytyczne ICOMOS, które podkreślają znaczenie harmonijnego współistnienia nowoczesnych funkcji z autentycznością miejsca. W ten sposób rewitalizacja staje się zrównoważonym procesem, który sprzyja zarówno ochronie dziedzictwa, jak i jego współczesnemu użytkowaniu.

Pytanie 15

Jakie rośliny powinny być wykorzystane do zaaranżowania dekoracji roślinnej w ciepłych odcieniach kolorystycznych?

A. Kocimiętka Faassena (Nepeta × faassenii), parzydło leśne (Aruncus dioicus)
B. Szafirek drobnokwiatowy (Muscari botryoides), fiołek wonny (Viola odorata)
C. Kosaciec syberyjski (Iris sibirica), ostróżka ogrodowa (Delphinium × cultorum)
D. Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis × hybrida), pełnik europejski (Trollius europaeus)
Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis × hybrida) oraz pełnik europejski (Trollius europaeus) są doskonałym wyborem do stworzenia dekoracji roślinnej w ciepłej tonacji barw. Liliowiec ogrodowy charakteryzuje się bogatą paletą kolorów, w tym odcieniami żółci, pomarańczy i czerwieni, co czyni go idealnym materiałem do kompozycji w cieplejszych tonacjach. Jego kwiaty mają również długotrwały okres kwitnienia, co sprawia, że są świetnym wyborem na sezonowe dekoracje. Pełnik europejski, z kolei, oferuje intensywne, słoneczne żółte kwiaty, które harmonijnie współgrają z liliowcem, tworząc spójną estetykę. W praktyce, łącząc te dwa gatunki, można uzyskać efektowną i długotrwałą kompozycję, która będzie przyciągać wzrok w ogrodzie lub na tarasie. Warto również pamiętać o zasadach aranżacji roślinności, które sugerują, aby rośliny o ciepłych kolorach umieszczać w centralnych częściach kompozycji, co dodatkowo zwiększy ich widoczność i estetykę.

Pytanie 16

W którym okresie powinno się sadzić cebulki tulipanów, aby w maju osiągnęły pełnię kwitnienia?

A. Wrzesień/październik roku poprzedniego
B. Kwiecień/maj tego samego roku
C. Listopad/grudzień roku poprzedniego
D. Luty/marzec tego samego roku
Sadzenie cebul tulipana w kwietniu lub maju tego samego roku jest niewłaściwym podejściem, ponieważ cebule nie zdążą zakorzenić się wystarczająco przed letnimi upałami. W momencie, gdy temperatura gleby wzrasta, cebule mogą zacząć kiełkować, ale nie będą miały stabilnego systemu korzeniowego, co prowadzi do ich osłabienia oraz mniejszej odporności na warunki atmosferyczne. Wybór lutego lub marca również nie jest odpowiedni, ponieważ w tym okresie gleba jest jeszcze zamarznięta lub zbyt zimna, co uniemożliwia wzrost korzeni. Kiedy cebule są sadzone w tych miesiącach, istnieje ryzyko ich obumarcia z powodu niekorzystnych warunków. Warto zauważyć, że wiele osób uważa, że cebule można sadzić wiosną, ponieważ często widzą kwitnące tulipany w tym okresie; nie zdają sobie jednak sprawy, że te cebule zostały posadzone dużo wcześniej. Prawidłowe podejście do sadzenia tulipanów jest zgodne z zasadą, że cebule należy sadzić w sezonie, który umożliwi im naturalny rozwój oraz zapobiegnięcie chorobom i szkodnikom. Unikanie tych powszechnych błędów myślowych pomoże zapewnić sukces w uprawie tulipanów oraz cieszyć się ich pięknem w pełni ich sezonu wegetacyjnego.

Pytanie 17

Termin sadzenia cebuli przypada na wrzesień i październik?

A. szafirka groniastego (Muscaribotryoides)
B. szachownicy cesarskiej (Fritillaria imperialis)
C. lilii białej (Lilium candidum)
D. tulipana ogrodowego (Tulipagesneriand)
Lilia biała (Lilium candidum) nie jest cebulą, którą sadzi się w okresie wrzesień-październik, ponieważ jej okres sadzenia przypada na wiosnę. To roślina, która kwitnie latem i wymaga ciepłych, dobrze zdrenowanych gleb. Właściwe sadzenie lilii jest kluczowe dla uzyskania zdrowych kwiatów, co często prowadzi do mylnego utożsamiania ich z innymi cebulowymi roślinami kwitnącymi wiosną. Szafirek groniasty (Muscari botryoides), pomimo że jest rośliną cebulową i również wymaga sadzenia przed zimą, nie jest tak popularny jak tulipan i jego cebule można sadzić w miejscu o częściowym cieniu, co różni się od preferencji tulipanów. Szachownica cesarska (Fritillaria imperialis) również nie jest odpowiednia do sadzenia w tym okresie; jej cebule najlepiej sadzić wczesną wiosną, zanim ziemia zagotuje się. Dobrze jest znać różnice między tymi roślinami, aby uniknąć typowych błędów myślowych związanych z ich cyklami wzrostu i preferencjami glebowymi.

Pytanie 18

Do grupy nawozów mineralnych nie zaliczają się

A. nawozy organiczne
B. nawozy wieloskładnikowe
C. nawozy potasowe
D. nawozy azotowe
Wybór nawozów potasowych, azotowych i wieloskładnikowych w odpowiedzi na to pytanie mógł być mylący, bo jest różnica między nawozami mineralnymi a organicznymi. Nawozy potasowe są super ważne dla roślin, bo potas pomaga w różnych procesach, jak osmoza czy fotosynteza. Azotowe nawozy są niezbędne, jak chcesz, żeby rośliny miały dużo zielonej masy, bo azot jest kluczowy dla białek. Nawozy wieloskładnikowe, które mają azot, fosfor i potas, mogą wspierać rośliny w różnych etapach ich wzrostu. Wszelkie nawozy mineralne stosuje się w rolnictwie precyzyjnym, które chce zwiększyć plony, a zarazem zadbać o środowisko. Jeśli nie rozumiesz różnicy między nawozami organicznymi a mineralnymi, to może ci to zepsuć efektywność nawożenia, co wpływa na jakość plonów. Kluczowy błąd to myślenie, że wszystkie nawozy są takie same, co nie jest prawdą. Dobre zarządzanie nawożeniem powinno brać pod uwagę rodzaj gleby i specyfikę roślin, które się uprawia.

Pytanie 19

Jakiego z wymienionych pierwiastków nadmiar w ziemi powoduje zbyt intensywny rozwój roślin, redukcję ich kwitnienia oraz owocowania, a także zwiększa ich podatność na choroby?

A. Żelaza
B. Potasu
C. Fosforu
D. Azotu
Żelazo, potas i fosfor są również istotnymi składnikami odżywczymi dla roślin, jednak ich nadmiar nie powoduje tych samych skutków, co nadmiar azotu. Żelazo jest kluczowe dla fotosyntezy i enzymatycznych procesów w roślinach, ale jego nadmiar rzadko występuje i zwykle nie prowadzi do nadmiernego wzrostu. Co więcej, rośliny często cierpią na niedobór żelaza, co przejawia się w chlorozie i osłabieniu ich ogólnej kondycji. Potas natomiast, odgrywa ważną rolę w regulacji procesów wodnych i odporności na choroby. Choć zbyt wysoka jego zawartość może wpływać na równowagę innych składników, nie powoduje typowego wzrostu rośliny ani osłabienia kwitnienia w takim stopniu jak azot. Fosfor jest kluczowy w fazie kwitnienia i owocowania oraz w rozwoju korzeni. Jego nadmiar może prowadzić do eutrofizacji wód, ale nie ma tak bezpośredniego wpływu na wzrost masy zielonej jak w przypadku azotu. Wiele osób myli te pierwiastki z azotem, co jest typowym błędem, ponieważ każdy z nich pełni inną rolę w metabolizmie roślin. Zrozumienie różnicy między tymi składnikami jest kluczowe dla prawidłowego nawożenia i zdrowia roślin.

Pytanie 20

Na glebach o lekkiej strukturze, dobrze przepuszczających wodę, ubogich w substancje odżywcze, można tworzyć

A. ogrody różane
B. kwietniki sezonowe
C. ogrody skalne
D. rabaty bylinowe
Ogrody różane, kwietniki sezonowe i rabaty bylinowe to koncepcje, które w kontekście gleb lekkich i ubogich w składniki pokarmowe mogą prowadzić do niepowodzeń. Róże są roślinami, które preferują gleby żyzne, bogate w składniki mineralne i dobrze zatrzymujące wodę. Przy zakładaniu ogrodu różanego na lekkich glebach, rośliny mogą szybko wykazywać oznaki niedoborów pokarmowych, co skutkuje ich osłabieniem i zwiększoną podatnością na choroby. Z kolei kwietniki sezonowe, oparte często na jednorocznych roślinach, wymagają regularnego nawożenia i intensywnej pielęgnacji, co jest trudne do osiągnięcia w warunkach ubogiego podłoża. Rabaty bylinowe, chociaż mogą wykazywać pewną tolerancję na różne rodzaje gleb, również potrzebują odpowiedniej ilości składników odżywczych, aby rośliny mogły prawidłowo rosnąć i kwitnąć. W przypadku gleb lekkich, rośliny mogą po prostu nie przetrwać długoterminowo, co prowadzi do frustracji ogrodników. Kluczowym błędem w podejściu do tych koncepcji jest niedocenianie specyfiki gleby i jej właściwości, co powinno być zawsze punktem wyjścia w planowaniu jakiegokolwiek ogrodu. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe dla efektywnego i odpowiedzialnego ogrodnictwa.

Pytanie 21

Wykonanie projektu kwietnika sezonowego o złożonym wzorze powinno odbywać się w skali

A. 1:500
B. 1:200
C. 1:25
D. 2:1
Odpowiedź 1:25 jest poprawna, ponieważ skala 1:25 oznacza, że 1 jednostka na rysunku odpowiada 25 jednostkom w rzeczywistości. W przypadku projektów wykonawczych, takich jak kwietniki sezonowe o skomplikowanych wzorach, ważne jest, aby szczegóły były wystarczająco wyraźne i dobrze widoczne. Skala 1:25 pozwala na precyzyjne przedstawienie detali, takich jak ornamenty czy szczegóły konstrukcyjne, co jest kluczowe dla wykonawców. Ponadto, w praktyce architektonicznej i ogrodniczej, skala 1:25 jest powszechnie stosowana w projektach, gdzie istotne jest oddanie proporcji i szczegółów, co ułatwia późniejsze prace budowlane. Dzięki takiej skali możliwe jest również łatwe wyliczenie potrzebnych materiałów oraz ich rozmieszczenia w rzeczywistości, co znacznie ułatwia proces realizacji projektu. Dobrą praktyką jest także korzystanie z tej skali w dokumentacji technicznej, aby zapewnić spójność i zrozumiałość dla wszystkich uczestników procesu budowlanego.

Pytanie 22

W trakcie przeprowadzania szczegółowej inwentaryzacji, na jakiej wysokości należy dokonać pomiaru obwodu pnia drzewa?

A. 1,80 m od poziomu gruntu
B. 1,00 m od poziomu gruntu
C. 1,50 m od poziomu gruntu
D. 1,30 m od poziomu gruntu
Pomiar obwodu pnia drzewa na wysokości 1,30 m od powierzchni gruntu jest zgodny z powszechnie przyjętymi standardami w zakresie inwentaryzacji drzew. Wysokość ta została ustalona jako standardowa w wielu metodach oceny drzewostanów, w tym w dokumentach dotyczących zarządzania lasami i ochrony przyrody. Pomiar na tej wysokości pozwala na uzyskanie reprezentatywnych danych, które są istotne dla określenia średnicy pnia, co jest kluczowe dla dalszej analizy stanu zdrowia drzewa, jego wieku oraz wartości gospodarczej. Na przykład, w kontekście wyceny drewna, obwód pnia jest jednym z głównych wskaźników, które wpływają na decyzje dotyczące pozyskania surowca. Ponadto, pomiar na wysokości 1,30 m jest stosowany w badaniach ekologicznych do oceny biomasy drzew oraz ich roli w ekosystemie leśnym, co pozwala na lepsze zrozumienie interakcji między gatunkami oraz ich środowiskiem. W związku z tym, stosowanie tej wysokości jako punktu odniesienia jest nie tylko praktyczne, ale również zgodne z etyką i profesjonalizmem w pracy z zasobami leśnymi.

Pytanie 23

Jaką kategorię terenów zielonych można przypisać niezabudowanemu obszarowi w mieście, który pełni rolę rekreacyjną i ma charakter dużego, swobodnie zaaranżowanego ogrodu z alejami do spacerów?

A. Alej
B. Zieleni miejskiej
C. Nabrzeży
D. Lasków
Niezabudowany obszar w mieście, spełniający funkcje rekreacyjne i o charakterze dużego ogrodu z alejami spacerowymi, z pewnością nie jest promenadą. Promenady to zazwyczaj nadbrzeżne lub nadwodne ciągi piesze, które służą do spacerów, ale ich głównym celem jest przede wszystkim zapewnienie dostępu do widoków, a nie tak intensywne korzystanie z przestrzeni rekreacyjnej, jak w przypadku parków. Bulwary również nie są odpowiednie, gdyż koncentrują się głównie na estetycznej i funkcjonalnej przestrzeni wzdłuż rzek lub jezior. Główna ich funkcja to zapewnienie promenady dla spacerowiczów, a nie stworzenie kompleksu rekreacyjnego. Gaje, z drugiej strony, to obszary leśne, które charakteryzują się skupiskiem drzew. Choć mogą być przyjemne do spacerów, ich funkcja jest bardziej ograniczona i nie spełniają one wymagań, jakie stawiamy przestrzeniom rekreacyjnym, takim jak parki. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takich niepoprawnych wniosków, często wynikają z mylenia ogólnych funkcji przestrzeni zielonych z ich specyfiką i przeznaczeniem. Ważne jest, by w urbanistyce i planowaniu przestrzennym rozumieć różnorodność tych obiektów oraz ich lokalne i społeczno-kulturowe znaczenie.

Pytanie 24

Ile podpór jest potrzebnych do ustabilizowania pnia rośliny drzewiastej sadzonej z tzw. odsłoniętym korzeniem?

A. 3
B. 1
C. 2
D. 4
Chociaż zastosowanie dwóch albo czterech palików do stabilizacji pnia drzew wydaje się sensowne, w rzeczywistości nie do końca się sprawdza. Dwa paliki mogą nie wystarczyć, bo drzewo może być zbyt niestabilne i przy mocnym wietrze może się przewrócić. Co do czterech palików, to może być za dużo wsparcia, przez co roślina traci naturalny ruch, który pomaga jej w rozwoju. Zbyt duża stabilizacja sprawia, że korzenie nie mają szans dobrze się uformować, a to w przyszłości może prowadzić do problemów. Często ludzie myślą, że wystarczy wsadzić paliki blisko pnia, ale to nie działa. Kluczowe jest, aby paliki były w odpowiedniej odległości od pnia, bo tylko wtedy będą efektywne. W praktyce warto też wybrać paliki o dobrej grubości i długości, które dobrze wkopane w ziemię zapewnią stabilność, nawet jak pogoda się pogorszy. Dlatego ważne, żeby zawsze sprawdzać sprawdzone normy i praktyki, żeby uniknąć kłopotów w przyszłości.

Pytanie 25

Pracownik przeprowadzając zabieg ochrony roślin w szklarni powinien być wyposażony w odzież roboczą oraz

A. fartuch ochronny i skórzane obuwie
B. gumowe rękawice i maskę ochronną
C. kask i buty gumowe
D. kask i rękawice ochronne
Odpowiedź "gumowe rękawice i maskę ochronną" jest właściwa, ponieważ przy wykonywaniu zabiegów ochrony roślin w szklarni, robotnik jest narażony na kontakt z substancjami chemicznymi, takimi jak pestycydy czy fungicydy. Gumowe rękawice zapewniają ochronę dłoni przed substancjami chemicznymi, minimalizując ryzyko ich wchłonięcia przez skórę. Ponadto, stosowanie maski ochronnej jest kluczowe dla ochrony dróg oddechowych przed wdychaniem szkodliwych oparów i pyłów, które mogą być obecne w powietrzu w trakcie aplikacji środków ochrony roślin. Zgodnie z normami BHP oraz standardami ochrony zdrowia, stosowanie odpowiednich środków ochrony indywidualnej (ŚOI) jest obowiązkowe w pracy z substancjami chemicznymi. Przykładem mogą być zalecenia zawarte w regulacjach krajowych i unijnych dotyczących stosowania agrochemikaliów, które podkreślają konieczność zapewnienia bezpieczeństwa pracownikom podczas wykonywania zabiegów w szklarni.

Pytanie 26

Róża pomarszczona (Rosa rugosa), sadzona na zboczach wzdłuż dróg komunikacyjnych, przede wszystkim pełni funkcję

A. klimatyczną
B. sanitarną
C. przeciwerozyjną
D. gospodarczą
Róża pomarszczona (<i>Rosa rugosa</i>) jest rośliną, która odgrywa kluczową rolę w ochronie przed erozją gleb, zwłaszcza w obszarach skarp i nasypów przy trasach komunikacyjnych. Jej mocny system korzeniowy stabilizuje glebę, co zmniejsza ryzyko osuwisk oraz degradacji gruntów. Roślina ta, dzięki swojej odporności na trudne warunki, takie jak sól, wiatr oraz zmienność wilgotności, staje się idealnym wyborem na tereny ekspozycyjne. W praktyce, sadzenie róży pomarszczonej na skarpach nie tylko wspiera ochronę ziemi, ale także poprawia bioróżnorodność w otoczeniu, służąc jako habitat dla wielu gatunków. W wielu krajach, takich jak Japonia czy Stany Zjednoczone, rośliny te są używane w projektach rekultywacji, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami ochrony środowiska. Dodatkowo, ich zastosowanie w ogrodnictwie krajobrazowym sprzyja estetyce otoczenia, co podkreśla ich wszechstronność w kontekście ekologii oraz urbanistyki.

Pytanie 27

W późnym lecie nie powinno się stosować nawozów pod krzewy ozdobne

A. azotowych
B. wapniowych
C. potasowych
D. fosforowych
Wybór nawozów potasowych, fosforowych czy wapniowych w późnym latem może wydawać się atrakcyjny, jednak ich stosowanie w tym okresie wymaga zrozumienia ich specyfiki i wpływu na rośliny. Nawozy potasowe są odpowiedzialne za regulację procesów wodnych oraz poprawę jakości owoców i kwiatów. W przypadku późnego lata, ich zastosowanie może sprzyjać lepszemu przygotowaniu roślin do zimy, lecz nie powinny one być stosowane w nadmiarze, aby nie wpłynęły negatywnie na równowagę składników odżywczych. Podobnie nawozy fosforowe, które wspierają rozwój korzeni, mogą być używane, ale ich aplikacja w nadmiarze może prowadzić do zakwaszenia gleby, co jest niekorzystne dla wielu roślin. Wapniowe nawozy z kolei wspierają zdrowy rozwój roślin, ale ich wpływ na wzrost wegetatywny również może być problematyczny, szczególnie w kontekście nadmiaru wapnia w glebie. Kluczowym błędem w rozumieniu zastosowania nawozów jest mylenie ich funkcji w kontekście pór roku oraz potrzeb roślin. Używanie nawozów azotowych późnym latem jest złym rozwiązaniem, ponieważ sprzyja to rozwijaniu młodych pędów, które mogą nie przetrwać zimy, a także osłabia rośliny, co prowadzi do ich większej podatności na choroby. Dlatego istotne jest, aby stosować nawozy zgodnie z cyklem wegetacyjnym roślin oraz ich aktualnymi potrzebami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami ogrodniczymi.

Pytanie 28

Jaką bylinę warto zasadzić w lekko zacienionej części ogrodu skalnego, aby cieszyć się kwitnieniem od kwietnia do czerwca?

A. Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata)
B. Dzwonek karpacki (Campanula carpatica)
C. Ubiorek wiecznie zielony (Iberis sempervirens)
D. Jeżówkę purpurową (Echinacea purpurea)
Decydując się na inne odpowiedzi, można napotkać szereg problemów związanych z wymaganiami ekologicznymi i czasem kwitnienia poszczególnych roślin. Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea) jest piękną byliną, ale jej okres kwitnienia przypada na lato, głównie od lipca do września. To oznacza, że nie spełni wymagań dotyczących kwitnienia od kwietnia do czerwca, co może prowadzić do nieestetycznego wyglądu ogrodu w tym okresie. Dzwonek karpacki (Campanula carpatica) to kolejna ciekawa roślina, która kwitnie od późnej wiosny do lata, co również nie odpowiada wymogom pytania. Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata) ma podobny profil kwitnienia, skupiając się na letnich miesiącach. Wybór tych roślin do ogrodu skalnego może prowadzić do trudności w uzyskaniu pełnej harmonii kolorystycznej i czasowej, co jest kluczowe w projektowaniu przestrzeni ogrodowej. Ogrodnicy często popełniają błąd, nie zwracając uwagi na czasy kwitnienia roślin, co może skutkować niezadowalającym efektem wizualnym. Z tego powodu, wybór odpowiednich roślin do konkretnych warunków jest kluczowy i wymaga przemyślenia oraz znajomości ich właściwości.

Pytanie 29

Gdy pracownik przygotowywał ciecz roboczą herbicydu, przypadkowo wylał koncentrat środka chemicznego na swoją dłoń. Jaką pomoc powinien otrzymać?

A. zdezynfekować skórę dłoni roztworem wody utlenionej
B. przemyć skórę dłoni bieżącą czystą wodą
C. nałożyć na dłoń zimny kompres z sody oczyszczonej
D. osuszyć dłoń za pomocą papierowego ręcznika
Przemycie skóry dłoni strumieniem czystej wody jest kluczowym pierwszym krokiem w przypadku kontaktu z substancjami chemicznymi, takimi jak herbicydy. Woda skutecznie rozcieńcza i usuwa resztki chemikaliów, minimalizując ich potencjalnie szkodliwy wpływ na skórę. W praktyce, przy użyciu bieżącej wody, należy przemywać dłoń przez co najmniej 15 minut, aby zapewnić dokładne usunięcie środka chemicznego. Zgodnie z zaleceniami zawartymi w normach BHP oraz wskazaniach producentów chemikaliów, unikanie kontaktu substancji z skórą jest kluczowe. W każdym przypadku, oprócz przemywania, należy także zasięgnąć porady medycznej, zwłaszcza jeśli wystąpią jakiekolwiek niepokojące objawy, takie jak podrażnienie czy reakcje alergiczne. W sytuacjach zawodowych, gdzie praca z chemikaliami jest rutynowa, posiadanie odpowiednich środków ochrony osobistej oraz znajomość procedur postępowania w przypadku wypadków jest niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 30

Jakiego typu tereny zielone obejmują pracownicze ogrody działkowe?

A. Naukowo-badawcze
B. Dydaktyczne
C. Botaniczne
D. Specjalnego przeznaczenia
Pracownicze ogrody działkowe są klasyfikowane jako tereny zieleni specjalnego przeznaczenia, ponieważ ich celem jest przede wszystkim zaspokajanie potrzeb rekreacyjnych i społecznych pracowników oraz ich rodzin. W kontekście urbanistyki i planowania przestrzennego, tereny te pełnią istotną rolę w integracji społecznej i promowaniu zdrowego stylu życia. Stanowią one przestrzeń, w której pracownicy mogą uprawiać rośliny, odpoczywać oraz spędzać wolny czas na świeżym powietrzu. Praktyczne zastosowanie ogrodów działkowych można zauważyć w miastach, gdzie stanowią one cenną przestrzeń zieloną, poprawiającą jakość życia mieszkańców oraz wpływającą na zmniejszenie miejskiego efektu wyspy ciepła. Dodatkowo, ogrody działkowe wspierają bioróżnorodność oraz stanowią miejsce do eksperymentowania z różnymi metodami uprawy roślin. Warto również zwrócić uwagę na rozwój lokalnych inicjatyw i organizacji wspierających uprawy w ogrodach działkowych, co sprzyja edukacji ekologicznej oraz społecznej odpowiedzialności. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami wielu instytucji zajmujących się ochroną środowiska i zrównoważonym rozwojem.

Pytanie 31

Która praca pielęgnacyjna wykonywana jest z wykorzystaniem narzędzia przedstawionego na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Aeracja wgłębna.
B. Aeracja powierzchniowa.
C. Rozgrabianie kretowisk.
D. Grabienie skoszonej trawy.
Aeracja powierzchniowa jest kluczowym zabiegiem pielęgnacyjnym, który poprawia zdrowie trawnika poprzez zwiększenie przepuszczalności powietrza, wody i składników odżywczych do systemu korzeniowego. Narzędzie przedstawione na ilustracji, czyli aerator do trawnika, jest specjalnie zaprojektowane do nakłuwania powierzchni gleby, co sprzyja lepszemu wchłanianiu substancji odżywczych i wody. W praktyce, aeracja powierzchniowa powinna być wykonywana przynajmniej raz w roku, najlepiej wiosną lub jesienią, kiedy trawa ma największą zdolność do regeneracji. Dla uzyskania optymalnych efektów, warto wykonać ten zabieg na trawnikach, które są intensywnie użytkowane, na przykład w parkach, boiskach sportowych czy ogrodach przydomowych. Przestrzeganie standardów takich jak zalecana głębokość nakłuwania (około 2-5 cm) oraz odpowiednia wilgotność gleby przed zabiegiem są kluczowe dla uzyskania najlepszych efektów. Dobre praktyki w aeracji obejmują również wykorzystywanie narzędzi o odpowiedniej jakości, które nie tylko prowadzą do efektywnego nakłuwania, ale również minimalizują uszkodzenie korzeni trawy.

Pytanie 32

Jaki gatunek rośliny zaleca się do stworzenia rabaty z kwiatami, które kwitną pod koniec lata i jesienią?

A. Szafirek drobnokwiatowy (Muscari botryoides)
B. Lilia złocista (Lilium auratum)
C. Cebulica syberyjska (Scilla siberica)
D. Zawilec gajowy (Anemone nemorosa)
Lilia złocista (Lilium auratum) jest idealnym gatunkiem do tworzenia rabat z roślin kwitnących późnym latem i jesienią. Charakteryzuje się pięknymi, dużymi kwiatami o intensywnych kolorach, które przyciągają wzrok i ożywiają przestrzeń ogrodową w okresie, gdy wiele innych roślin już przekwitło. Kwiaty lilii złocistej zaczynają kwitnąć zazwyczaj w sierpniu i mogą kwitnąć aż do września, co czyni je doskonałym elementem rabat letnio-jesiennych. Warto je sadzić w miejscach nasłonecznionych lub półcienistych, w dobrze przepuszczalnej glebie. Lilia złocista wymaga również odpowiedniego nawożenia w okresie wzrostu, co podnosi jej walory dekoracyjne. Zastosowanie tego gatunku w ogrodzie nie tylko wzbogaca jego estetykę, ale także wspiera bioróżnorodność, przyciągając owady zapylające. W kontekście standardów ogrodniczych, lilia złocista jest często rekomendowana w projektach krajobrazowych ze względu na swoje walory wizualne i długi okres kwitnienia.

Pytanie 33

Na proces kwitnienia roślin dnia krótkiego oddziałuje

A. czas oświetlenia w ciągu doby
B. intensywność światła słonecznego
C. doświetlanie w trakcie uprawy rozsady
D. źródło oświetlenia
Natężenie światła słonecznego, doświetlanie w czasie produkcji rozsady i źródło światła mogą wydawać się istotnymi czynnikami wpływającymi na wzrost roślin, jednak nie mają one bezpośredniego wpływu na zakwitanie roślin dnia krótkiego. Natężenie światła odnosi się do ilości energii świetlnej docierającej do rośliny, co może wpływać na ogólny wzrost i zdrowie roślin, ale nie na mechanizm kwitnienia specyficzny dla roślin dnia krótkiego. Te rośliny reagują głównie na długość ciemności, a nie na natężenie światła. Zastosowanie doświetlania w czasie produkcji rozsady jest techniką, która może być używana do wspierania wzrostu roślin w warunkach, gdzie naturalne światło jest niewystarczające, ale może ona wprowadzać dodatkowe komplikacje, jeśli nie jest stosowana w odpowiednich odstępach czasu. Wreszcie, wybór źródła światła, takie jak lampy LED, może wpłynąć na jakość wzrostu roślin, jednak nie zmienia zasadniczo mechanizmu, na którym opiera się zakwitanie roślin dnia krótkiego. Często mylone podejścia do uprawy roślin wynikają z niepełnego zrozumienia ich biologii i cyklów życiowych, co prowadzi do nieefektywnych praktyk hodowlanych. Kluczem do sukcesu w hodowli roślin dnia krótkiego jest zrozumienie ich specyficznych potrzeb związanych z cyklem świetlnym, co jest podstawą do osiągnięcia optymalnych rezultatów w produkcji ogrodniczej.

Pytanie 34

Które narzędzie przeznaczone jest do wykonywania zabiegu, którego kolejne etapy przedstawiono na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Sekator jednoręczny.
B. Nóż okulizak.
C. Nóż sierpak.
D. Sekator dwuręczny.
Nóż okulizak to naprawdę fajne narzędzie, które stworzono do precyzyjnego cięcia w czasie okulizacji. Ta metoda rozmnażania roślin polega na tym, że wkładamy pąk jednej rośliny pod skórkę innej, więc musimy być bardzo dokładni i wykorzystać odpowiednie narzędzie. Ostrze noża okulizaka jest specjalnie wyprofilowane, co pozwala na zrobienie cięcia w kształcie litery T. Użycie takiego noża zwiększa szansę na to, że pąk się przyjmie, a to przekłada się na większy sukces w rozmnażaniu. Z mojego doświadczenia wynika, że dobrze przeprowadzony zabieg okulizacji, z użyciem noża okulizaka, owocuje silnymi i zdrowymi roślinami, które lepiej radzą sobie z chorobami i dają lepsze plony. Fajnie jest znać dobre praktyki ogrodnicze, bo one naprawdę pomagają zadbać o rośliny i efektywność pracy w ogrodzie.

Pytanie 35

Ochrona warstwy urodzajnej gleby w obszarach, gdzie prowadzone są prace ziemne, polega na

A. przechowywaniu jej w pryzmach
B. przykryciu gleby foliowymi płachtami
C. przechowywaniu jej pod zadaszeniami
D. przykryciu gleby warstwą torfu
Odpowiedzi sugerujące magazynowanie gleby pod wiatami lub przykrywanie jej materiałami takimi jak folie czy torf, chociaż mogą wydawać się sensowne, zawierają istotne braki w kontekście praktycznego zarządzania urodzajną warstwą gleby. Magazynowanie pod wiatą, mimo że chroni glebę przed opadami i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, nie zapewnia odpowiedniej wentylacji. To może prowadzić do powstania warunków anaerobowych, które są szkodliwe dla mikroorganizmów glebowych, niezbędnych do zachowania zdrowia gleby. Przykrycie gleby płachtami foliowymi ogranicza dostęp powietrza, co może sprzyjać rozwojowi pleśni oraz innych patogenów, a także może prowadzić do degradacji właściwości gleb poprzez zatrzymywanie wody, co jest szczególnie niekorzystne w przypadku nadmiaru wilgoci. Użycie torfu, z kolei, pomimo iż jest to materiał organiczny, może nie być efektywnym rozwiązaniem, gdyż torf ma inne właściwości fizykochemiczne od gleby urodzajnej, co może prowadzić do zaburzeń w strukturze i składzie chemicznym zgromadzonej gleby. Zastosowanie tych nieodpowiednich metod może w rezultacie prowadzić do dalszej degradacji gleby, co jest sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Właściwe praktyki wymagają więc przemyślanego i holistycznego podejścia do magazynowania gleby, które uwzględnia jej zdrowie i użyteczność w przyszłości.

Pytanie 36

Do jednorocznych chwastów, które rosną na trawnikach, zalicza się

A. szczaw polny
B. chwastnica jednostronna
C. mlecz pospolity
D. babka lancetowata
Mlecz pospolity (Taraxacum officinale), szczaw polny (Rumex acetosella) oraz babka lancetowata (Plantago lanceolata) to rośliny, które mogą być mylone z chwastami jednorocznymi, ale w rzeczywistości są to chwasty wieloletnie. Mlecz pospolity, powszechnie znany z żółtych kwiatów i charakterystycznych puchatych nasion, to roślina, która przetrwa w trudnych warunkach i potrafi szybko zdominować trawniki, wprowadzając chaos w ich ekosystem. Szczaw polny, z kolei, to roślina o liściach o charakterystycznym kwasie szczawiowym, która również jest wieloletnia i może prowadzić do obniżenia jakości trawnika, jednak jego charakter wzrostu jest inny niż chwastnicy. Babka lancetowata, znana ze swoich długich liści ułożonych w rozetę, jest także rośliną wieloletnią, która może być mylona z jednorocznymi chwastami ze względu na jej szeroką obecność w różnych siedliskach. Typowym błędem myślowym jest uznawanie tych roślin za jednoroczne tylko dlatego, że mogą występować w podobnych miejscach, jak chwastnica jednostronna. Zrozumienie biologii tych roślin oraz ich cyklów życia jest kluczowe dla skutecznego zarządzania trawnikiem i zwalczania chwastów, co podkreśla znaczenie edukacji w zakresie ekologicznych praktyk ogrodniczych.

Pytanie 37

Jaką roślinę warto wybrać do wykorzystania w małych ogrodach przydomowych?

A. Wiąz szypułkowy (Ulmus laevis)
B. Platan klonolistny (Platanus x hispanica)
C. Klon palmowy (Acer palmatum)
D. Lipa szerokolistna (Tilia platyphyllos)
Wybór roślin do małych ogrodów przydomowych wymaga szczegółowego zrozumienia ich wymagań oraz potencjalnych zastosowań. Wiąz szypułkowy (Ulmus laevis) jest dużym drzewem, które osiąga wysokość do 30 metrów, przez co nie nadaje się do ograniczonych przestrzeni, gdzie przestrzeń jest cennym zasobem. Jego rozłożyste korony mogą zdominować małe ogrody oraz zacieniać inne rośliny, co prowadzi do ich osłabienia. Platan klonolistny (Platanus x hispanica) również nie jest odpowiednim wyborem, ponieważ to drzewo osiąga znaczne rozmiary oraz ma mocno rozwinięty system korzeniowy, co może prowadzić do uszkodzeń nawierzchni oraz instalacji w ogrodzie. Dodatkowo, lipa szerokolistna (Tilia platyphyllos) również charakteryzuje się dużym wzrostem i szeroką koroną, co czyni ją niepraktyczną na terenach o ograniczonej przestrzeni. Te trzy gatunki mogą być niewłaściwie postrzegane jako dobre opcje ze względu na ich walory estetyczne, ale ich duże rozmiary oraz wymagania dotyczące przestrzeni najlepiej nadają je do dużych ogrodów i parków. Typowe błędy myślowe to skupienie się na wizualnych aspektach roślin bez uwzględnienia ich wzrostu, wymagań glebowych oraz przestrzennych ograniczeń, co prowadzi do nietrafionych decyzji w projektowaniu ogrodów.

Pytanie 38

Która z roślin jest stosowana do produkcji suchych bukietów?

A. Lewkonia dwurożna (Matthiola bicornis)
B. Nagietek lekarski (Calendula officinclis)
C. Naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea)
D. Kocanka ogrodowa (Helichrysum bracteatum)
Nagietek lekarski (Calendula officinalis) jest popularną rośliną, lecz nie nadaje się do tworzenia suchych bukietów, ze względu na swoją podatność na więdnięcie oraz utratę intensywności kolorów po wysuszeniu. Chociaż jest ceniony w ziołolecznictwie za swoje właściwości przeciwzapalne i pielęgnacyjne, nie jest odpowiedni do długoterminowej dekoracji. Lewkonia dwurożna (Matthiola bicornis) również nie jest idealnym wyborem na suche bukiety, gdyż jej kwiaty mogą szybko tracić formę i blask, co czyni je mniej trwałymi w porównaniu do innych gatunków. Z kolei naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea) jest rośliną trującą, która nie tylko nie nadaje się do tworzenia bukietów, ale może stanowić zagrożenie dla zdrowia. Wiele osób może błędnie sądzić, że każdy kolorowy kwiat nadaje się do suszenia, jednak kluczowe jest zrozumienie, że nie wszystkie rośliny zachowują swoje walory estetyczne po wysuszeniu. Warto zwrócić uwagę na techniki florystyczne, które uwzględniają wybór odpowiednich roślin do danej kompozycji, a także na znaczenie wiedzy o biologii roślin przy planowaniu projektów florystycznych. Błędem jest także pomijanie znaczenia suszenia kwiatów w odpowiednich warunkach, co ma kluczowy wpływ na ich ostateczny wygląd oraz trwałość. Rekomendowane praktyki obejmują użycie roślin, które naturalnie schną, a także dbałość o odpowiednie warunki przechowywania, aby uniknąć nieestetycznych efektów. W związku z tym, dla uzyskania trwałych i estetycznych kompozycji, warto skupić się na roślinach, które są znane z dobrej jakości po wysuszeniu.

Pytanie 39

Na jakim etapie uprawy roślin w szkółce wykonuje się zabieg stratyfikacji?

A. Przygotowania roślin do zimowego odpoczynku
B. Wzrostu i rozwoju nadziemnych części roślin
C. Kiełkowania nasion oraz rozwoju siewek
D. Przygotowania nasion do siewu
Pojmowanie momentu, w którym stratyfikacja powinna być stosowana, może prowadzić do licznych nieporozumień. Na przykład, koncepcja przygotowywania roślin do spoczynku zimowego wydaje się logiczna, jednak jest to nieprawidłowe zrozumienie znaczenia tego zabiegu. Stratyfikacja nie jest procesem związanym z adaptacją roślin do zimy, lecz z przygotowaniem nasion do kiełkowania po okresie spoczynku. Innym mylnym podejściem jest postrzeganie stratyfikacji jako etapu wzrostu i rozwoju części nadziemnych roślin. W rzeczywistości, stratyfikacja odbywa się na poziomie nasion i jest kluczowa dla aktywacji ich zdolności kiełkowania, a nie dla wzrostu roślin już rozwiniętych. Również odpowiedź dotycząca kiełkowania nasion i rozwoju siewek jest myląca, ponieważ chociaż stratyfikacja ułatwia ten proces, jest wcześniejszym krokiem, który musi być wykonany przed rozpoczęciem kiełkowania. Zrozumienie, że stratyfikacja jest stosowana przed siewem, a nie w jego trakcie ani w czasie rozwoju roślin, jest kluczowe dla poprawnego zarządzania procesami uprawy. Prawidłowe podejście do tego tematu jest zgodne z najlepszymi praktykami, które uwzględniają potrzebę odpowiedniego przygotowania nasion w okulizacji ich naturalnych cykli rozwojowych.

Pytanie 40

Nawożenie dolistne roślin balkonowych powinno odbywać się w dni

A. słoneczne i bezwietrzne
B. słoneczne i suche
C. pochmurne i wietrzne
D. pochmurne i deszczowe
Wybór dni słonecznych i suchych do nawożenia dolistnego roślin balkonowych może wydawać się rozsądny, jednak w praktyce niesie ze sobą wiele zagrożeń. W słoneczne dni, zwłaszcza przy wysokich temperaturach, rośliny narażone są na stres termiczny, co prowadzi do osłabienia ich zdolności absorpcyjnych. Wysoka temperatura i bezpośrednie działanie promieni słonecznych mogą powodować parowanie wody z liści, co skutkuje zmniejszeniem efektywności nawożenia. Ponadto, nawozy dolistne aplikowane w takich warunkach mogą prowadzić do poparzeń liści, co znacząco osłabia rośliny. W przypadku pochmurnych dni, rośliny są lepiej przygotowane do przyjęcia substancji odżywczych, ponieważ temperatura jest niższa, co sprzyja ich rozpuszczaniu i przyswajaniu. Odpowiednie nawadnianie oraz wilgotność powietrza są kluczowe dla efektywności nawożenia. Wietrzne warunki mogą prowadzić do rozprzestrzeniania się nawozów na inne rośliny lub do utraty substancji odżywczych, co negatywnie wpływa na skuteczność zabiegu. Dlatego, dla uzyskania najlepszych efektów nawożenia dolistnego, należy wybierać dni z pochmurnym i deszczowym niebem, co zminimalizuje ryzyko uszkodzeń roślin oraz zapewni skuteczną absorpcję nawozów.