Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rolnik
  • Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
  • Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 13:47
  • Data zakończenia: 18 grudnia 2025 14:30

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Skuteczną metodą zapobiegania chorobom grzybowym w uprawach zbóż jest

A. odpowiedni odczyn gleby
B. gęstszy siew
C. niska temperatura w zimie
D. zaprawianie ziarna
Niska temperatura zimą może wpłynąć na ograniczenie rozwoju niektórych patogenów, jednak nie jest to wystarczające podejście do skutecznego zapobiegania chorobom grzybowym zbóż. Zimowe warunki mogą zabić niektóre grzyby, ale wiele z nich potrafi przetrwać w glebie lub na resztkach roślinnych. Zatem, poleganie wyłącznie na niskiej temperaturze jako metodzie ochrony zbóż jest niewłaściwe i nieefektywne. Gęściejszy siew może w niektórych przypadkach prowadzić do konkurencji roślin o światło i składniki odżywcze, co w rezultacie może osłabić rośliny i zwiększyć ich podatność na choroby. Właściwy odczyn gleby, chociaż istotny dla zdrowia roślin, nie jest bezpośrednim sposobem na zapobieganie chorobom grzybowym. Odczyn gleby wpływa na dostępność składników pokarmowych, ale nie eliminuje patogenów. Koncentrowanie się na poprawie warunków glebowych bez stosowania środków ochrony roślin, takich jak zaprawianie, może wprowadzać w błąd i prowadzić do nieefektywnych praktyk agrotechnicznych. Kluczowe jest zrozumienie, że do skutecznego zapobiegania chorobom grzybowym konieczne jest zastosowanie zintegrowanego podejścia, które łączy różne metody, takie jak biologiczne, chemiczne oraz agrotechniczne, w celu osiągnięcia optymalnych rezultatów.

Pytanie 2

Optymalna temperatura oraz wilgotność dla przechowywania jaj wylęgowych powinna wynosić

A. 21 - 25 stopni C i 75%
B. 17 - 20 stopni C i 70%
C. 10 - 15 stopni C i 70%
D. 4 - 8 stopni C i 65%
Odpowiedzi 17 - 20 stopni C i 70%, 4 - 8 stopni C i 65%, a także 21 - 25 stopni C i 75% nie są odpowiednie dla składowania jaj wylęgowych. Odpowiednia temperatura składowania jaj jest krytyczna dla ich przechowywania przed wylęganiem. Zbyt wysoka temperatura, jak 17 - 20 stopni C, zwiększa ryzyko przedwczesnego rozwoju zarodków, co może prowadzić do ich uszkodzenia. Ponadto, wilgotność na poziomie 70% jest zbyt niska w połączeniu z tym zakresem temperatur, co może prowadzić do wysychania komórek jajowych i obniżenia ich żywotności. Odpowiedź wiążąca się z 4 - 8 stopni C i 65% wilgotności również nie jest właściwa, ponieważ tak niska temperatura może wprowadzić jaja w stan spoczynku, co znacząco obniża ich zdolność do wylęgu. Nieodpowiednie warunki przechowywania mogą skutkować mniejszą ilością wykluwających się piskląt oraz ich ogólnym zdrowiem. Ostatnia odpowiedź, czyli 21 - 25 stopni C i 75% wilgotności, również stwarza ryzyko związane z podwyższonym poziomem temperatury, co może prowadzić do niepożądanych zmian w jajach, takich jak ich uszkodzenie termiczne. W praktyce, aby zapewnić sukces w wylęganiu, kluczowe jest monitorowanie i dostosowywanie warunków składowania zgodnie z ustalonymi standardami, co w tym przypadku oznacza trzymanie się przedziału 10 - 15 stopni C i 70% wilgotności.

Pytanie 3

Jakie płody rolne są jednocześnie surowcem dla branży spożywczej oraz produktem żywnościowym?

A. ziarno jęczmienne
B. nasiona rzepaku
C. korzeń buraka cukrowego
D. mleko krowie
Mleko krowie to naprawdę ciekawy produkt. Pełni ważną rolę w kuchni i jest też podstawą dla wielu przysmaków, jak sery czy jogurty. Ma w sobie masę wartościowych rzeczy, takich jak białko, tłuszcze, witaminy i minerały. Można powiedzieć, że jest bardzo wszechstronne! Przy tym, żeby było bezpieczne dla wszystkich, musi spełniać naprawdę surowe normy sanitarno-epidemiologiczne. Mleczarnie często korzystają z różnych standardów, żeby mieć pewność, że wszystko jest na najwyższym poziomie. Na przykład, w produkcji serów najpierw pasteryzują surowe mleko, a potem je fermentują w kontrolowanych warunkach. Dzięki temu dostajemy produkt, który jest smaczny i zdrowy. Generalnie, mleko krowie to świetny przykład surowca, który ma podwójną rolę w łańcuchu dostaw żywności – jest surowcem, ale także gotowym do jedzenia produktem.

Pytanie 4

Desykację roślin motylkowatych grubonasiennych wykonuje się w celu

A. ochrony roślin przed chorobami
B. przyspieszenia oraz ujednolicenia dojrzewania
C. zachęcenia nasion do kiełkowania
D. przyspieszenia wschodów
Odpowiedzi sugerujące, że desykacja roślin motylkowatych grubonasiennych ma na celu pobudzenie nasion do kiełkowania, ochronę roślin przed chorobami czy przyspieszenie wschodów, opierają się na błędnym zrozumieniu procesów biologicznych i agrotechnicznych. Pobudzenie nasion do kiełkowania odnosi się do etapu, w którym nasiona są już dojrzałe i wymagają odpowiednich warunków, takich jak wilgotność i temperatura, aby rozpocząć proces kiełkowania. Desykacja, natomiast, koncentruje się na przygotowaniu roślin do zbiorów poprzez redukcję ich wilgotności. Sugerując, że desykacja chroni rośliny przed chorobami, można mylnie zrozumieć, że proces ten działa jako prewencja, podczas gdy w rzeczywistości desykacja ma głównie na celu poprawę jakości zbiorów i efektywności ich przechowywania. Przyspieszenie wschodów nie jest również związane z desykacją; wschody są wynikiem właściwych warunków glebowych oraz temperatury, a nie procesów zachodzących po osiągnięciu dojrzałości nasion. W związku z tym, błędne koncepcje dotyczące funkcji desykacji mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania uprawami i strat w plonach, a także mogą zniekształcać zrozumienie roli, jaką ta technika odgrywa w nowoczesnym rolnictwie.

Pytanie 5

Dzienne zapotrzebowanie na mieszankę pasz treściwych w 8 tygodniu życia dla 10 jagniąt ssących wynosi

Przykładowe dzienne dawki (w g) dla jagnięcia ssącego
Wiek jagniąt (tydzień)SianoOwiesMieszanki pasz treściwychMarchew
510010010100
612510030200
715010052300
817575100400
A. 1500g
B. 1000g
C. 520 g
D. 2000 g
Twoja odpowiedź jest prawidłowa. Dzienne zapotrzebowanie na mieszankę pasz treściwych dla jagniąt ssących w 8 tygodniu życia wynosi 100 g na jedno jagnię. Dla grupy 10 jagniąt, całkowite zapotrzebowanie wynosi więc 100 g x 10, co daje 1000 g. Takie obliczenia są istotne w praktyce hodowlanej, ponieważ zapewniają odpowiednią podaż składników odżywczych, co jest kluczowe dla zdrowia i wzrostu jagniąt. Warto również pamiętać, że żywienie zwierząt hodowlanych powinno być zgodne z normami wytycznymi określonymi przez specjalistyczne organizacje, takie jak Europejska Agencja Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), które ustalają standardy dotyczące żywienia i dobrostanu zwierząt. W praktyce, odpowiednio dobrana dieta wpływa nie tylko na wzrost i rozwój zwierząt, ale również na jakość mięsa i mleka, co jest istotne z perspektywy ekonomicznej dla hodowców.

Pytanie 6

Wskaż grupę gazów, których stężenie w pomieszczeniach inwentarskich jest regulowane i powinno być utrzymywane na poziomie bezpiecznym dla zwierząt?

A. Amoniak, metan, siarkowodór
B. Amoniak, tlenek węgla, siarkowodór
C. Amoniak, dwutlenek węgla, siarkowodór
D. Amoniak, dwutlenek węgla, metan
Wybór gazów w innych odpowiedziach, takich jak metan czy tlenek węgla, jest błędny z kilku powodów. Metan, chociaż istotny w kontekście emisji gazów cieplarnianych, nie jest gazem, którego stężenie regulowane jest w budynkach inwentarskich w taki sam sposób jak amoniak czy dwutlenek węgla. Metan wytwarzany jest głównie przez procesy fermentacji beztlenowej w żołądkach przeżuwaczy i nie wywołuje bezpośrednich skutków zdrowotnych przy normalnych stężeniach, co sprawia, że nie jest tak kluczowy dla monitorowania jakości powietrza w hodowlach. Z kolei tlenek węgla, będący produktem niepełnego spalania, również nie jest gazem typowym dla budynków inwentarskich, a jego obecność jest raczej związana z użytkowaniem niektórych urządzeń grzewczych. W kontekście dobrostanu zwierząt, skupienie się na amoniaku, dwutlenku węgla i siarkowodorze jest kluczowe, ponieważ to właśnie ich stężenie ma największy wpływ na zdrowie zwierząt. Często pojawia się mylne założenie, że wszystkie gazy są równie niebezpieczne, co prowadzi do pomijania istotnych aspektów monitorowania i zarządzania jakością powietrza w stajniach i oborach. W praktyce, wiedza o specyfice i wpływie poszczególnych gazów na organizmy zwierzęce jest niezbędna dla zachowania ich zdrowia i dobrego samopoczucia.

Pytanie 7

Wprowadzenie do diety bydła ziarna zbóż w formie śrutowanej lub gniecionej oraz nasion roślin strączkowych wpływa na zwierzęta poprzez

A. wzmożone wydzielanie śliny
B. nadmierne zakwaszenie żwacza
C. pojawią się biegunki
D. zwiększenie przyswajalności składników odżywczych
Stosowanie śrutowanego lub gniecionego ziarna zbóż oraz nasion roślin strączkowych w żywieniu bydła znacząco zwiększa strawność składników pokarmowych. Proces mechanicznego przetwarzania ziarna, takiego jak śrutowanie czy gniecenie, zwiększa powierzchnię dostępną dla enzymów trawiennych. Dzięki temu, bydło lepiej przyswaja białka, węglowodany oraz tłuszcze, co przekłada się na efektywność wykorzystywania paszy i ogólny wzrost wydajności produkcyjnej. Przykładowo, w żywieniu bydła mlecznego, zwiększona strawność prowadzi do lepszego wzrostu masy ciała oraz wyższej produkcji mleka, co jest kluczowe dla ekonomiki produkcji. Dobre praktyki w żywieniu zwierząt zalecają stosowanie takich form pasz, aby maksymalizować ich wykorzystanie energetyczne oraz białkowe, co jest zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się żywieniem zwierząt, jak np. NRC (National Research Council).

Pytanie 8

Rolnik zamierza użyć soli potasowej zawierającej 60% K20 w ilości 120 kg czystego składnika na 1 hektar do uprawy pszenicy. Ile nawozu powinien zakupić na pole o powierzchni 8 hektarów?

A. 1,2 tony
B. 1,6 tony
C. 2,0 tony
D. 1,0 tonę
Wybierając inne odpowiedzi, można napotkać różne błędy w obliczeniach czy w samym zastosowaniu nawozów. Na przykład, jeśli ktoś wybiera 1,2 tony, to może wynikać z błędu w liczeniu, bo nie policzył dobrze na 8 hektarów. Odpowiedź 2,0 tony za to sugeruje, że ktoś ma problem z tym, ile nawozu jest za dużo. Kiedy rolnik przesadza z nawozem, to gleba może się zasolić, a to już nie jest dobre dla roślin i plony mogą być mniejsze. Ważne jest, żeby wszystkie obliczenia były dokładne i oparte na analizie gleby. Fajnie, jak nawożenie jest zgodne z zasadami zrównoważonego rolnictwa, które pomagają w mądrzejszym korzystaniu z nawozów i dbaniu o środowisko.

Pytanie 9

W wyniku spisu z natury w magazynie ustalono różnice inwentaryzacyjne podane w tabeli. Kierownictwo jednostki postanowiło dokonać kompensaty zaistniałego niedoboru z nadwyżką zgodnie z zasadą "mniejsza ilość - niższa cena", a pozostałą częścią niedoboru obciążono magazyniera. Magazynier zostanie obciążony na kwotę

Rodzaj materiałuStan według:
spisu z naturyewidencji księgowej
Materiał X1000 kg po 32kg1200 kg po 3 zł/kg
Materiał Y500 kg po 4 zł/kg400 kg po 4 zł/kg
A. 200 zł
B. 100 zł
C. 400 zł
D. 300 zł
Wybór kwoty 400 zł wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące zasad ustalania różnic inwentaryzacyjnych. Kluczowym elementem w tej sytuacji jest zasada "mniejsza ilość - niższa cena", która wskazuje, że w przypadku niedoboru należy stosować najniższą cenę jednostkową. Odpowiedź 400 zł sugeruje, że użytkownik mógł błędnie założyć, że wykorzystać należy wyższą cenę zakupu, co jest niezgodne z zaleceniami branżowymi. W praktyce, stosowanie wyższej ceny mogłoby prowadzić do nieprawidłowego ustalania wartości strat oraz obciążeń. Dodatkowo, nieprzestrzeganie zasady kompensacji z nadwyżką materiału Y może prowadzić do błędów w księgowaniu i raportowaniu stanu magazynowego. W efekcie, może to skutkować nieprawidłowym zarządzaniem zapasami i naruszeniem zasad rachunkowości. Kolejnym błędnym podejściem jest błędne obliczenie ilości niedoboru, które w tym przypadku wynosi 100 kg, a nie więcej. Kluczowe jest, aby przy rozwiązywaniu tego typu problemów stosować zasady opisane w standardach rachunkowości oraz procedury wewnętrzne jednostki, co zapewnia rzetelność i spójność w prowadzeniu ksiąg rachunkowych.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

Termin określający, jaka część z 100 czystych nasion wysianych na polu ma szansę wykiełkować w optymalnych warunkach, to

A. zdrowotnością nasion
B. zdolnością kiełkowania
C. czystością materiału siewnego
D. energiją kiełkowania
Odpowiedzi takie jak "energia kiełkowania", "zdrowotność nasion" oraz "czystość materiału siewnego" mogą mylić, ponieważ dotyczą różnych aspektów związanych z jakością nasion, ale nie dostarczają precyzyjnego opisu zdolności kiełkowania. Energia kiełkowania odnosi się do czasu, w jakim nasiona zaczynają kiełkować po zasiewie; nie jest to jednak miara, która informuje o skuteczności kiełkowania w konkretnych warunkach. Zdrowotność nasion definiuje ich kondycję, w tym obecność chorób lub szkodników, co może wpływać na zdolność kiełkowania, ale nie jest to bezpośrednia miara samego procesu kiełkowania. Czystość materiału siewnego koncentruje się na stopniu, w jakim nasiona są wolne od zanieczyszczeń, takich jak inne gatunki czy nasiona chwastów. Chociaż te czynniki są istotne dla ogólnej jakości nasion, nie określają one procentu nasion, które mogą wykiełkować, co jest kluczowym wskaźnikiem dla każdego rolnika. Zrozumienie tych różnic jest fundamentalne, aby uniknąć nieporozumień w kontekście oceny jakości nasion oraz ich wpływu na przyszłe plony.

Pytanie 13

Po przeprowadzeniu uboju trzody chlewnej, według obowiązujących przepisów, mięso wieprzowe musi być obligatoryjnie badane pod kątem

A. osy
B. włośnicy
C. brucelozy
D. pryszczycy
Bruceloza, ospa i pryszczyca to choroby, które mogą dotyczyć różnych zwierząt, ale nie są one powodem do rutynowego badania mięsa wieprzowego po uboju. Bruceloza, na przykład, wywoływana jest przez bakterie Brucella i głównie dotyka bydło czy owce, a badania w kierunku tej choroby prowadzi się raczej w kontekście zdrowia całego stada, a nie samego mięsa. Ospa też jest związana z wirusami, które chorują bydło lub świnie i nie wymaga przeprowadzania rutynowych testów w mięsie. Co do pryszczycy, to jest to wirus, który głównie atakuje bydło, a nie trzodę chlewną, więc też nie ma potrzeby badać w kierunku tej choroby mięsa wieprzowego. Gdy rozmawiamy o bezpieczeństwie żywności, ważne jest, żeby zrozumieć, jakie konkretnie zagrożenia mogą być związane z mięsem, a jakie są standardy podczas badań weterynaryjnych. Łączenie tych chorób z badaniami mięsa wieprzowego może prowadzić do mylnych wniosków na temat bezpieczeństwa jedzenia, co pokazuje, jak ważna jest edukacja w zakresie bioasekuracji i jakości w przemyśle mięsnym.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

Mięsny kierunek użytkowania reprezentują rasy zwierząt gospodarskich wymienione w grupie

A.B.C.D.
pietrainwielka biała polskapolska biała zwisłouchaduroc
holsztyńsko-fryzyjskajerseycharolaisepolska czerwona
owca fryzyjskawrzosówkaczarnogłówkamerynos
leghornsussexindyk biały szerokopierśnykaczka piżmowa
A. B.
B. C.
C. D.
D. A.
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących kierunków użytkowania ras zwierząt gospodarskich. Wiele osób może mieć tendencję do utożsamiania wszystkich ras z ogólnym kierunkiem produkcyjnym, co jest błędnym założeniem. Przykładowo, rasy mogą być klasyfikowane nie tylko w odniesieniu do mięsa, ale również do produkcji mleka, wełny, jajek czy innych produktów. W przypadku odpowiedzi A, B lub D, można zauważyć, że rasy te mogą być znane z innych zastosowań, które nie są zgodne z mięsny kierunkiem użytkowania. Na przykład, niektóre rasy bydła są bardziej wydajne w produkcji mleka niż w produkcji mięsa, co może prowadzić do błędnych wniosków w kontekście hodowli. Dodatkowo, niektóre rasy drobiu są hodowane głównie na jaja, a nie na mięso, co również wpływa na klasyfikację. Dlatego kluczowe jest zrozumienie specyficznych cech i ukierunkowania danej rasy, aby móc poprawnie ocenić ich zastosowanie. Często występujące błędy myślowe polegają na generalizowaniu informacji lub na niewłaściwej klasyfikacji ras, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów w testach. Wiedza na temat kierunków użytkowania ras zwierząt jest kluczowa dla efektywnej i zrównoważonej produkcji rolnej.

Pytanie 16

W pomieszczeniach dla zwierząt w największej ilości występuje

A. SO2
B. CO2
C. NH3
D. H2S
Dwutlenek węgla (CO2) jest gazem, który w pomieszczeniach inwentarskich występuje w największym stężeniu, głównie z powodu procesów oddychania zwierząt oraz rozkładu materii organicznej. Wysokie stężenia CO2 mogą być niebezpieczne dla zdrowia zwierząt, prowadząc do obniżenia ich wydajności produkcyjnej oraz zwiększenia ryzyka chorób. Standardy dotyczące jakości powietrza w obiektach inwentarskich zalecają utrzymanie stężenia CO2 poniżej 3000 ppm, co pozwala na zapewnienie optymalnych warunków dla zdrowia zwierząt. W praktyce, dobre systemy wentylacji są kluczowe w zarządzaniu poziomami CO2, a stosowanie czujników do monitorowania stężenia gazów w pomieszczeniach inwentarskich staje się coraz bardziej powszechne. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują projektowanie systemów wentylacyjnych oraz procedur zarządzania jakością powietrza, co jest niezbędne do zapewnienia dobrostanu zwierząt oraz efektywności produkcji rolniczej.

Pytanie 17

Jednym z metod ograniczania erozji gleby na górskich stokach jest

A. zakładanie na stokach trwałych użytków zielonych
B. instalowanie na stokach urządzeń melioracyjnych
C. dzielenie stoków na niewielkie powierzchnie uprawne
D. montaż urządzeń do pomiaru siły wiatru
Zakładanie na stokach trwałych użytków zielonych to jedna z najskuteczniejszych metod zapobiegania erozji gleby, szczególnie na terenach górskich. Trwałe użytki zielone, takie jak trawy czy inne rośliny pastewne, tworzą gęstą sieć korzeniową, która stabilizuje glebę i zapobiega jej erozji przez wodę oraz wiatr. Rośliny te absorbują wodę, co zmniejsza jej spływ po powierzchni, a tym samym ryzyko erozji. Ponadto, pokrycie gleby roślinnością zwiększa infiltrację wody, co poprawia wilgotność gleby i wspiera bioróżnorodność. W praktyce, stosując trwałe użytki zielone, można również poprawić jakość gleby, redukując straty składników odżywczych oraz wspierając rozwój mikroorganizmów glebowych. Wzrost roślinności na stokach górskich jest zgodny z zasadami zrównoważonego zarządzania środowiskiem, a tego typu działania są rekomendowane w wielu programach ochrony gleby oraz w strategiach zarządzania zasobami naturalnymi.

Pytanie 18

Jak nazywa się system hodowli kur, gdy kury w gospodarstwie są trzymane na twardym podłożu, mają dostęp do wybiegu oraz są karmione gotowymi mieszankami paszowymi?

A. Ściółkowy
B. Ekologiczny
C. Klatkowy
D. Bateryjny
System chowu kur ściółkowego charakteryzuje się tym, że kury są utrzymywane na naturalnej podłodze, pokrytej ściółką, co sprzyja ich zdrowiu i dobrostanowi. W tym systemie ptaki mają dostęp do wybiegu na świeżym powietrzu, co pozwala im na naturalne zachowania, takie jak grzebanie w ziemi i korzystanie z promieni słonecznych. Karmienie kur przemysłowymi mieszankami treściwymi zapewnia im odpowiednią ilość składników odżywczych, co jest kluczowe dla ich wzrostu i wydajności produkcji jaj. Praktyki te są zgodne z standardami dobrostanu zwierząt, które promują życie w warunkach jak najbardziej zbliżonych do naturalnych. System chowu ściółkowego jest często stosowany w gospodarstwach ekologicznych, gdzie kładzie się duży nacisk na jakość życia kur. Przykładowo, w wielu krajach europejskich istnieją regulacje prawne dotyczące minimalnych standardów utrzymania kur, co czyni ten system nie tylko korzystnym dla ptaków, ale także dla producentów, którzy chcą spełnić rosnące wymagania konsumentów dotyczące zdrowej i humanitarnej produkcji żywności.

Pytanie 19

Zaleca się regularne czyszczenie kopyt konia?

A. przed każdą jazdą
B. po jeździe
C. raz na tydzień
D. przed jazdą i po jeździe
Odpowiedzi, które sugerują czyszczenie kopyt konia tylko raz w tygodniu lub wyłącznie przed jazdą, są niewłaściwe, ponieważ nie uwzględniają praktycznych wymagań związanych z dobrostanem koni. Kopyta koni wymagają regularnej pielęgnacji, a ich czyszczenie tylko raz w tygodniu może prowadzić do nagromadzenia zanieczyszczeń i poważnych problemów zdrowotnych. Przykładowo, piasek i ziemia pozostawione w kopytach mogą wywołać podrażnienia oraz infekcje, które mogą być trudne do leczenia. Ponadto, czyszczenie tylko przed jazdą nie jest wystarczające, ponieważ po jeździe kopyta mogą być narażone na nowe zanieczyszczenia, co z kolei może negatywnie wpłynąć na zdrowie zwierzęcia. Ponadto, zapomnienie o czyszczeniu po jeździe może prowadzić do sytuacji, w której zanieczyszczenia pozostaną w kopytach przez dłuższy czas, co może prowadzić do chronicznych problemów. Zrozumienie właściwych praktyk w zakresie pielęgnacji kopyt jest kluczowe dla każdego jeźdźca, a nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych dla konia.

Pytanie 20

Wykorzystanie ultradźwięków w walce z szkodnikami magazynowymi jest zaliczane do metod ochrony roślin?

A. biologicznych
B. chemicznych
C. agrotechnicznych
D. fizycznych
Wybór metod ochrony roślin powinien być oparty na solidnych podstawach naukowych oraz zrozumieniu różnych klasyfikacji. Metody chemiczne, takie jak stosowanie pestycydów, opierają się na użyciu substancji chemicznych do zwalczania szkodników i patogenów, co często wiąże się z ryzykiem dla zdrowia ludzi oraz środowiska. W przypadku ultradźwięków, ich działanie nie polega na użyciu chemikaliów, lecz na fizycznym oddziaływaniu na szkodniki, co czyni je skutecznym narzędziem w eliminacji problemów bez konieczności uciekania się do środków chemicznych. Metody biologiczne, które zakładają wykorzystanie naturalnych wrogów szkodników, również nie są odpowiednie w tym kontekście, ponieważ nie zastosujemy ich do walki z szkodnikami, które mogą być skutecznie odstraszane falami dźwiękowymi. Z kolei metody agrotechniczne koncentrują się na zmianach w praktykach uprawowych i zarządzaniu agrotechnicznym, aby zapobiegać pojawianiu się szkodników, ale nie odnoszą się bezpośrednio do działań fizycznych takich jak ultradźwięki. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla podejmowania właściwych decyzji w zakresie ochrony roślin i efektywnego zarządzania szkodnikami.

Pytanie 21

Która z poniższych roślin uprawnych stanowi najlepszy przedplon dla żyta?

A. jęczmień ozimy
B. żyto
C. jęczmień jary
D. ziemniak
Wybór żyta jako przedplonu dla siebie jest niewłaściwy, ponieważ prowadzi do tzw. monokultury, co negatywnie wpływa na zdrowie gleby oraz obniża plony. Żyto, będąc rośliną z tej samej rodziny co żyto, nie przynosi korzyści w kontekście poprawy struktury gleby, a wręcz przeciwnie – może sprzyjać rozwojowi chorób i szkodników, które mogą utrudniać wzrost zarówno żyta, jak i innych roślin. Jęczmień ozimy i jęczmień jary również nie są idealnymi przedplonami, ponieważ nie wprowadzają do gleby składników odżywczych w sposób optymalny dla kolejnych upraw, a ich wymagania glebowe są zbliżone do tych, które posiada żyto, co również prowadzi do spadku urodzajności. W praktyce, błędne podejścia do doboru przedplonów wynikają często z braku zrozumienia znaczenia różnorodności w płodozmianie oraz skutków długotrwałego uprawiania tych samych roślin na danym terenie. Rolnicy powinni być świadomi, że właściwy dobór przedplonu nie tylko wpływa na wydajność w krótkim okresie, ale także na zdrowie gleby i przyszłe plony w dłuższej perspektywie czasowej. Dlatego ważne jest stosowanie zasad zrównoważonego rolnictwa, które promują odpowiednie rotacje upraw oraz wykorzystanie roślin, takich jak ziemniak, które przynoszą korzyści zarówno w kontekście zdrowia gleby, jak i wydajności produkcji.

Pytanie 22

Jakie jest główne zadanie dezynfekcji przeprowadzanej w pomieszczeniach dla zwierząt?

A. likwidacja szkodliwych insektów
B. zwalczanie szkodliwych gryzoni
C. pozbycie się zanieczyszczeń mineralnych
D. eliminacja drobnoustrojów
Wybór odpowiedzi skoncentrowanych na innych aspektach, takich jak tępienie szkodliwych owadów, usunięcie zanieczyszczeń mineralnych czy zwalczanie szkodliwych gryzoni, może prowadzić do mylnego postrzegania celów dezynfekcji w pomieszczeniach inwentarskich. Tępienie owadów, choć istotne w kontekście zarządzania szkodnikami, nie jest bezpośrednio związane z dezynfekcją, której głównym celem jest eliminacja patogenów. Usuwanie zanieczyszczeń mineralnych, takie jak resztek paszy czy odchodów, jest częścią codziennej higieny stada, ale nie powinno się mylić z procesem dezynfekcji, który wymaga zastosowania odpowiednich środków chemicznych. Zwalczanie gryzoni także wpisuje się w strategię ochrony stada, ale nie jest to cel dezynfekcji, a raczej działanie prewencyjne. Przekonania, że dezynfekcja ma na celu eliminację szkodników czy zanieczyszczeń mineralnych, mogą prowadzić do pominięcia kluczowego aspektu zdrowotnego. Należy pamiętać, że skuteczna dezynfekcja wymaga zastosowania odpowiednich metod i środków, które są zgodne z aktualnymi normami, a zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa zwierząt i efektywności produkcji.

Pytanie 23

Państwowa Inspekcja Pracy wykryła brak okresowych badań zdrowotnych u kilku pracowników zakładu przetwórstwa warzyw i nakazała ich przeprowadzenie. Kto jest zobowiązany do realizacji badań lekarskich dla pracowników?

A. świadczenie pracy na podstawie umowy zlecenia
B. zatrudnione na zasadach wolontariatu
C. zatrudnione na podstawie umowy o pracę
D. świadczenie pracy na podstawie umowy o dzieło
Odpowiedź "zatrudnione na podstawie umowy o pracę" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa pracy, każda osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę ma prawo do przeprowadzania okresowych badań lekarskich. Badania te mają na celu ocenę zdolności pracownika do wykonywania powierzonej mu pracy, a także identyfikację ewentualnych zagrożeń dla zdrowia związanych z warunkami pracy. Obowiązek ten wynika z Kodeksu pracy, który nakłada na pracodawcę odpowiedzialność za zapewnienie zdrowych i bezpiecznych warunków pracy. Przykładowo, w branży przetwórstwa warzyw, gdzie pracownicy mogą być narażeni na różne czynniki biologiczne i chemiczne, regularne badania zdrowotne są kluczowe dla ochrony ich zdrowia oraz dla zapewnienia, że są zdolni do pracy w tych warunkach. Dodatkowo, takie praktyki są zgodne z normami ISO 45001, które promują zarządzanie zdrowiem i bezpieczeństwem w miejscu pracy.

Pytanie 24

W ochronie roślin, aby zredukować występowanie chorób, zastosowanie zdrowego oraz czystego materiału siewnego jest uznawane za metodę

A. biologiczną.
B. hodowlaną.
C. mechaniczną.
D. agrotechniczną.
Przy wyborze odpowiedzi na pytanie o metody ochrony roślin, istnieje wiele nieporozumień dotyczących klasyfikacji poszczególnych podejść. Odpowiedzi mechaniczne, biologiczne i hodowlane odnoszą się do różnych aspektów ochrony roślin, które nie obejmują bezpośrednio zagadnienia dotyczącego czystości materiału siewnego. Metody mechaniczne skupiają się na zastosowaniu fizycznych środków kontroli, takich jak uprawa, mulczowanie czy mechaniczne usuwanie chwastów, które nie mają bezpośredniego wpływu na jakość siewu. Metody biologiczne, z drugiej strony, polegają na wykorzystaniu organizmów żywych, takich jak drapieżniki lub patogeny, które mogą wspierać walkę z chorobami, ale nie mają związku z jakością materiału siewnego. Metody hodowlane koncentrują się na tworzeniu nowych odmian roślin odpornych na choroby, co również jest ważnym aspektem, ale nie dotyczy bezpośrednio wyboru zdrowego materiału siewnego. Niestety, mogą pojawić się błędne wnioski, gdy nie uwzględnia się, że zdrowy materiał siewny jest fundamentem każdego działania agrotechnicznego, które ma na celu przeciwdziałanie chorobom roślin. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że selekcja i zdrowotność materiału siewnego są integralną częścią praktyk agrotechnicznych, a nie innych metod ochrony roślin.

Pytanie 25

Aby przyorać resztki roślinne lub nawóz przez ich wrzucenie na dno bruzdy, należy wykorzystać pług zaopatrzony

A. w pogłębiacze
B. w ścinacze
C. w przedpłużki
D. w kroje
Przedpłużki to elementy pługa, które umożliwiają skuteczne przyorywanie resztek roślinnych oraz nawozu przez ich zrzucenie na dno bruzdy. Działając przed głównym ciałem roboczym pługa, przedpłużki odgrywają kluczową rolę w rozluźnianiu gleby, co sprzyja lepszemu wnikaniu nawozów oraz organicznych resztek w glebę. Przykładem zastosowania przedpłużek może być uprawa w systemach rolnictwa ekologicznego, gdzie konieczne jest zachowanie dużej ilości substancji organicznej w glebie. W takich systemach, ich skuteczność w zwiększaniu żyzności gleby jest nieoceniona, ponieważ sprzyjają one naturalnym procesom dekompozycji. Warto również zwrócić uwagę na standardy dotyczące uprawy gleby, które wskazują na znaczenie ochrony struktury gleby oraz minimalizacji erozji. Użycie przedpłużek zgodnie z zaleceniami ekspertów w dziedzinie agronomii przyczynia się do długoterminowej efektywności produkcji rolnej.

Pytanie 26

Jaką wartość użytkową mają nasiona jęczmienia przy czystości 95 % oraz zdolności kiełkowania na poziomie 99 %?

A. 94,05 %
B. 93,01 %
C. 93,60 %
D. 95,00 %
Aby obliczyć wartość użytkową nasion jęczmienia, należy zastosować wzór uwzględniający czystość i zdolność kiełkowania. Wartość użytkowa (VU) jest obliczana jako iloczyn czystości i zdolności kiełkowania, a następnie podzielona przez 100. W tym przypadku mamy czystość na poziomie 95% oraz zdolność kiełkowania na poziomie 99%. Zatem obliczenia wyglądają następująco: VU = (95 * 99) / 100 = 94,05%. Wartość użytkowa nasion jest kluczowym parametrem w rolnictwie, ponieważ wskazuje na jakość materiału siewnego, co bezpośrednio wpływa na plon. Przykładowo, przy wyborze nasion do siewu, rolnicy kierują się zarówno czystością, jak i zdolnością kiełkowania, aby zapewnić jak najwyższy plon. Zgodnie z zaleceniami agronomów, przed zakupem nasion warto upewnić się, że ich wartość użytkowa spełnia określone standardy, co przyczyni się do efektywności produkcji rolniczej oraz optymalizacji kosztów.

Pytanie 27

Który środek ochrony roślin jest fungicydem stosowanym w uprawie ziemniaków?

Nazwa środkaSposób działania
Sencor 70 WGPreparat chwastobójczy zwalczający wszystkie chwasty dwuliścienne i niektóre chwasty jednoliścienne.
Calypso 480 ECŚrodek systemiczny przeznaczony do zwalczania stonki ziemniaczanej.
Pyton 60 WGPreparat grzybobójczy przeznaczony do zwalczania alternariozy i zarazy ziemniaczanej.
Basta 150 SLŚrodek przeznaczony do chemicznego niszczenia łęcin ziemniaka.
A. Sencor 70 WG.
B. Pyton 60 WG.
C. Calypso 480 EC.
D. Basta 150 SL.
Wybór nieprawidłowych odpowiedzi oparty jest na mylnych przekonaniach dotyczących klasyfikacji środków ochrony roślin. Na przykład, Sencor 70 WG to herbicyd stosowany do zwalczania chwastów, a nie chorób roślin, co oznacza, że nie ma zastosowania w kontekście ochrony przed grzybami. Herbicydy są projektowane do niszczenia roślinnych konkurentów, a ich działanie opiera się na innych mechanizmach niż fungicydy. Calypso 480 EC, z kolei, jest preparatem owadobójczym, który koncentruje się na zwalczaniu szkodników, takich jak stonka ziemniaczana. To, że ten środek jest skuteczny w walce z owadami, nie oznacza, że może zaspokajać potrzeby związane z chorobami grzybowymi. Basta 150 SL jest środkiem do niszczenia chwastów w uprawie ziemniaków, co czyni go nieodpowiednim w kontekście walki z patogenami grzybowymi. Stosowanie niewłaściwych środków może prowadzić do poważnych strat w plonach i obniżenia jakości ziemniaków, co podkreśla znaczenie właściwego doboru preparatów w strategii ochrony roślin. Kluczowe jest, aby przed wyborem środka ochrony roślin, dokładnie zapoznać się z jego etykietą oraz zastosowaniem, co pozwoli uniknąć typowych błędów inwazyjnych i zwiększy efektywność prowadzonych działań ochronnych.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Która z podanych opcji przedstawia grupy produkcyjne świń uporządkowane według rosnącego zapotrzebowania na pokarm?

A. Warchlaki, tuczniki, lochy karmiące, knury stadne
B. Warchlaki, tuczniki, knury stadne, lochy karmiące
C. Knury stadne, lochy karmiące, tuczniki, warchlaki
D. Lochy karmiące, knury stadne, tuczniki, warchlaki
Odpowiedzi wskazujące na inny porządek grup produkcyjnych świń zwykle opierają się na niepełnym zrozumieniu zapotrzebowania pokarmowego różnych kategorii zwierząt. W przypadku loch karmiących, które w rzeczywistości mają najwyższe zapotrzebowanie pokarmowe, ich umiejscowienie na początku listy w niektórych odpowiedziach jest błędne. Takie podejście może wynikać z mylnego założenia, że lochy karmiące są najważniejszymi zwierzętami w hodowli, podczas gdy ich potrzeby żywieniowe są większe niż warchlaków i tuczników, co prowadzi do niewłaściwej organizacji diet. Dodatkowo, umiejscowienie knurów stadnych na czołowej pozycji również jest nieadekwatne, ponieważ ich rola w produkcji jest różna od roli zwierząt przeznaczonych do tuczu. Błędy w klasyfikacji mogą prowadzić do nieefektywnego żywienia, co nie tylko wpływa na zdrowie zwierząt, ale także na rentowność całej hodowli. Ważne jest, aby w praktyce stosować zasady zarządzania paszą, które uwzględniają specyfikę każdej grupy wiekowej i produkcyjnej, aby zaspokoić wymagania pokarmowe w odpowiedniej kolejności. Takie zrozumienie jest kluczowe dla efektywnej produkcji oraz dbałości o dobrostan zwierząt.

Pytanie 32

Wysokość belki opryskiwacza nad obszarem, który ma być opryskany, jest uzależniona od

A. liczby dysz, które wypryskują ciecz
B. kąta strumienia cieczy rozpylanej
C. ilości krążków wytryskowych
D. szerokości roboczej belki
Liczba dysz wypryskujących ciecz, liczba krążków wytryskowych oraz szerokość robocza belki są elementami, które mają swoje znaczenie, jednak nie determinują wysokości położenia belki opryskiwacza nad opryskiwaną powierzchnią. W przypadku liczby dysz, choć ich ilość wpływa na ilość cieczy, która jest aplikowana, nie ma bezpośredniego związku z wysokością belki. Podobnie, liczba krążków wytryskowych odnosi się raczej do efektywności rozprysku i nie zmienia wysokości, na jakiej pracuje belka. Szerokość robocza belki dotyczy zakresu oprysku, a nie wysokości nad powierzchnią, co oznacza, że sama przez się nie wpływa na optymalną wysokość położenia. Powszechnym błędem jest zakładanie, że te parametry mają kluczowe znaczenie dla wysokości, podczas gdy w rzeczywistości powinny być dostosowane do specyficznych warunków oprysku i rodzaju używanych dysz. Zrozumienie, jak te elementy współdziałają z kątem strumienia, jest krytyczne dla osiągnięcia maksymalnej efektywności aplikacji oraz minimalizacji strat cieczy i wpływu na środowisko.

Pytanie 33

Badanie ekonomiczne i finansowe przedsiębiorstwa ujawniło, że jego wskaźnik płynności generalnej wynosi 4,5. Taki stan rzeczy oznacza, że firma

A. napotyka problemy z płatnościami
B. powinna zmienić organizację produkcji
C. jest w niebezpieczeństwie bankructwa
D. przechowuje nadmierne zasoby obrotowe
Wskaźnik ogólnej płynności na poziomie 4,5 nie jest podstawą do stwierdzenia, że firma musi zmienić strukturę produkcji. Zmiany w strukturze produkcji są zazwyczaj wynikiem analizy popytu rynkowego, kosztów produkcji oraz strategii konkurencyjnej, a nie samego wskaźnika płynności. Wysoka płynność może świadczyć o stabilności finansowej firmy, co często jest korzystne w kontekście planowania produkcji i inwestycji. Również twierdzenie, że firma ma trudności płatnicze jest mylne w kontekście wskaźnika 4,5, ponieważ wysoka płynność wskazuje, że firma ma więcej niż wystarczające aktywa, aby pokryć swoje zobowiązania. Przykładowo, gdyby wskaźnik płynności wynosił 0,5, wówczas takie trudności mogłyby być realnym zagrożeniem. Ponadto, nie można uznać, że wysoka płynność oznacza zagrożenie bankructwem. Bankructwo jest złożonym procesem, który może być wynikiem wielu czynników, w tym niewłaściwego zarządzania, strat operacyjnych czy braku dostępu do finansowania. Zbyt duża ilość aktywów obrotowych może być problematyczna, ale nie oznacza automatycznie, że firma jest w niebezpieczeństwie, lecz raczej, że zasoby mogłyby być lepiej alokowane. W związku z tym, takie myślenie prowadzi do niewłaściwych wniosków i błędnych decyzji strategicznych.

Pytanie 34

Kiszonka z całych roślin kukurydzy stanowi paszę

A. białkową treściwą
B. soczystą objętościową
C. suchą objętościową
D. węglowodanową treściwą
Kiszonka z całych roślin kukurydzy jest często mylona z innymi rodzajami pasz, co prowadzi do nieporozumień w klasyfikacji ich właściwości. Na przykład, niektórzy mogą uważać, że jest to pasza treściwa białkowa, co jest błędnym podejściem. Pasze treściwe białkowe są głównie źródłem białka, podczas gdy kiszonka kukurydziana zawiera więcej węglowodanów i ma wysoką zawartość wody. Ponadto, porównując ją do pasz objętościowych suchych, należy zauważyć, że kiszonka nie ma odpowiedniej charakterystyki, gdyż jest bogata w wilgoć. Pasze objętościowe suche, takie jak siano czy słoma, są zbierane i suszone, co prowadzi do innej wartości odżywczej i zastosowania w żywieniu zwierząt. Również klasyfikacja kiszonki jako treściwej węglowodanowej jest myląca, ponieważ chociaż zawiera węglowodany, jej główną cechą jest soczystość oraz metoda fermentacji, która dostarcza wielu innych korzystnych składników. Błędne zrozumienie tych kategorii pasz może skutkować niewłaściwym żywieniem zwierząt, co z kolei wpływa na ich zdrowie i wydajność. Dobrze jest więc zrozumieć różnice między tymi typami pasz i stosować je zgodnie z zaleceniami ekspertów w dziedzinie zootechniki.

Pytanie 35

Ogiery do hodowli powinny być trzymane

A. na pastwisku w towarzystwie klaczy
B. w wspólnych boksach
C. w osobnych boksach
D. w stajniach z wolnym dostępem
Ogiery hodowlane powinny być utrzymywane w indywidualnych boksach ze względu na ich specyficzne potrzeby biologiczne i behawioralne. Indywidualne boksowanie pozwala na kontrolę nad dietą, stanem zdrowia oraz bezpieczeństwem zwierzęcia. Ogiery są często bardziej dominujące i mogą wykazywać agresję w stosunku do innych koni, co zwiększa ryzyko urazów. Utrzymywanie ich w boksach zapewnia im komfort, minimalizuje stres oraz pozwala na lepsze monitorowanie ich samopoczucia. Dobre praktyki hodowlane zalecają, aby ogiery miały również dostęp do pastwisk w odpowiednich godzinach, jednak w warunkach, które nie stwarzają ryzyka dla innych koni. Ważne jest, aby zwracać uwagę na ich potrzeby socjalne, ale w kontrolowany sposób, aby uniknąć niepożądanych interakcji. Przykładem może być organizacja rutynowych spacerów na uwięzi, co pozwala na interakcje w bezpieczny sposób.

Pytanie 36

Plantator pomidorów, który codziennie zbiera 20 kilogramów pomidorów, powinien wybrać formę sprzedaży swoich produktów jako

A. wysyłkową
B. na targowisku
C. hurtową
D. w swoim własnym sklepie
Sprzedaż na targowisku jest najodpowiedniejszą formą sprzedaży dla plantatora pomidorów uzyskującego 20 kilogramów pomidorów dziennie, ponieważ targowiska są idealnym miejscem dla lokalnych producentów do sprzedaży świeżych produktów. Tego typu sprzedaż pozwala na bezpośredni kontakt z klientem, co sprzyja budowaniu relacji i zaufania. Ponadto, sprzedaż na targowisku umożliwia sprzedawcy szybsze dostosowanie się do zmieniających się potrzeb klientów, co jest istotne w przypadku produktów sezonowych, takich jak pomidory. Przykładowo, plantator może zaoferować różne odmiany pomidorów lub wprowadzić promocje w dni szczególne, co nie jest możliwe w przypadku sprzedaży hurtowej. Z punktu widzenia standardów sprzedaży lokalnej, korzystanie z targowisk wspiera również lokalną gospodarkę i promuje konsumpcję produktów regionalnych. Dodatkowo, w przypadku sprzedaży na targowisku, istnieje możliwość redukcji kosztów logistycznych związanych z transportem towarów do hurtowni czy sklepów.

Pytanie 37

Roślinny produkt, który charakteryzuje się najwyższą zawartością białka, to

A. rzepak
B. kapusta
C. soja
D. ziemniak
Soja to roślina strączkowa, która w swoim składzie zawiera około 36-40% białka, co czyni ją jednym z najbogatszych źródeł białka pochodzenia roślinnego. Białko sojowe zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy, co czyni je kompletnym białkiem, porównywalnym z białkiem zwierzęcym. Dlatego soja jest szczególnie ceniona w dietach wegetariańskich i wegańskich jako substytut mięsa. Produkty takie jak tofu, tempeh czy mleko sojowe są popularnymi wyborami wśród osób dbających o zdrową dietę. Dzięki wysokiej zawartości białka, soja przyczynia się do budowy masy mięśniowej, a także wspiera procesy regeneracyjne organizmu. Warto również zaznaczyć, że soja jest źródłem zdrowych tłuszczy oraz składników odżywczych, takich jak witaminy z grupy B oraz minerały, co czyni ją wartościowym elementem codziennej diety. W kontekście standardów branżowych, soja jest również wykorzystywana w przemyśle spożywczym, kosmetycznym i farmaceutycznym, co potwierdza jej wszechstronność i znaczenie na rynku.

Pytanie 38

Aby oddzielić poślady pszenicy (ziarna o średnicy mniejszej niż 2 mm), należy je poddać

A. czyszczeniu w strumieniu powietrza
B. sortowaniu na sitach o okrągłych otworach
C. sortowaniu na sitach o prostokątnych otworach
D. czyszczeniu w cyklonie osadczym
Sortowanie na sitach z prostokątnymi otworami to całkiem fajny sposób na oddzielenie pośladu pszenicy od głównych ziaren. Zauważ, że to działa najlepiej, bo te otwory można dopasować do kształtu ziaren, co sprawia, że separacja wychodzi naprawdę dobrze. W praktyce takie sita znajdziesz w młynach i zakładach przetwórstwa zbożowego, gdzie skuteczne oddzielanie różnych frakcji jest super ważne dla jakości produktu. No i co ciekawe, używanie odpowiednich wymiarów sit jest zgodne z normami w branży, co tylko potwierdza, jak istotny jest dobry sprzęt. Dzięki nowoczesnym technologiom możemy osiągnąć naprawdę dużą wydajność, co ma znaczenie z perspektywy kosztów oraz jakości. Nie zapominaj też, że dobre przygotowanie surowców przed przetwarzaniem, na przykład przez wstępne czyszczenie, może mocno poprawić efektywność tego całego procesu.

Pytanie 39

Jaką funkcję pełnią czerwone krwinki?

A. zwiększanie krzepliwości krwi
B. transportowanie tlenu z płuc do komórek
C. ochrona organizmu przed bakteriami chorobotwórczymi
D. przewożenie składników odżywczych do komórek mięśniowych
Jeśli myślisz, że czerwone krwinki są odpowiedzialne za krzepliwość krwi czy obronę przed bakteriami, to musisz to przemyśleć. Krzepliwość krwi to sprawa płytek krwi i białek osocza, a nie erytrocytów. A obrona przed infekcjami to zadanie leukocytów, czyli białych krwinek, które są wyspecjalizowane do walki z patogenami. Czerwone krwinki nie mają nic wspólnego z odpowiedzią immunologiczną. Co do transportu składników odżywczych do mięśni, to też nie jest ich robota. Składniki, jak glukoza, są transportowane przez osocze krwi, a to robią różne białka i hormony, a nie czerwone krwinki. Tak więc, te nieporozumienia mogą wynikać z mylenia różnych typów komórek krwi i ich funkcji.

Pytanie 40

Jakie czynności powinny być podjęte w glebie tuż przed siewem jęczmienia jarego?

A. glebogryzarkę
B. orkę siewną z wałem Campbella
C. wał gładki
D. agregat uprawowy
Wykorzystanie glebogryzarki w uprawie gleby przed siewem jęczmienia jarego może wydawać się atrakcyjne, jednak nie jest to najodpowiedniejsze podejście. Glebo-gryza-rka, choć skuteczna w rozdrabnianiu gleby, może prowadzić do zbyt głębokiego przemieszczenia warstwy gleby, co z kolei zaburza jej strukturę. Niekontrolowane rozdrobnienie gleby może skutkować powstawaniem warstwy podeszwy, co jest niekorzystne dla systemu korzeniowego roślin. Zastosowanie wału gładkiego, choć przyczynia się do wyrównania powierzchni, nie spełnia wszystkich wymagań związanych z przygotowaniem gleby do siewu. Rolą wału jest raczej ubijanie gleby, co nie sprzyja jej napowietrzeniu oraz nie przygotowuje odpowiednio gleby do przyjęcia nasion. Orka siewna z wałem Campbella, mimo że jest techniką tradycyjną, nie odpowiada na potrzeby nowoczesnych upraw, które wymagają bardziej złożonych rozwiązań. Orka siewna ma na celu głównie spulchnienie gleby, jednak samo spulchnienie nie wystarcza, by zapewnić optymalne warunki dla siewu. Ważnym aspektem jest również terminowość prac polowych oraz ich synchronizacja z warunkami pogodowymi, co w przypadku tradycyjnych metod może być utrudnione. Dlatego, aby osiągnąć sukces w uprawach jęczmienia jarego, należy postawić na nowoczesne podejście i technologię, jaką oferują agregaty uprawowe, które łączą wszystkie niezbędne operacje w jednym procesie.