Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
  • Data rozpoczęcia: 13 października 2025 16:41
  • Data zakończenia: 13 października 2025 17:01

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

O której najpóźniej powinien wyruszyć dostawca, jeśli średnia prędkość jego pojazdu wynosi 50 km/h, dystans do odbiorcy to 225 km, a dostawa ładunku ma nastąpić o godz. 17:30?

A. O 13:00
B. O 12:45
C. O 12:15
D. O 12:30
Aby obliczyć najpóźniejszą godzinę, o której dostawca powinien wyjechać, należy zastosować podstawową zasadę planowania dostaw, uwzględniając czas podróży. W tym przypadku odległość wynosi 225 km, a średnia prędkość pojazdu to 50 km/h. Zastosowując wzór na czas, czyli czas = odległość / prędkość, otrzymujemy: czas = 225 km / 50 km/h = 4,5 godziny. Odbiorca oczekuje dostawy o godzinie 17:30, dlatego aby obliczyć najpóźniejszą godzinę wyjazdu, odejmujemy czas podróży od godziny dostawy: 17:30 - 4,5 godziny = 13:00. Dlatego najpóźniej dostawca powinien wyjechać o godzinie 13:00. W praktyce, w planowaniu dostaw ważne jest również uwzględnienie dodatkowego czasu na nieprzewidziane okoliczności, takie jak korki czy problemy techniczne, co może wpływać na rzeczywisty czas dostawy.
Pytanie 2

Jak długo potrwa transport ładunku na dystansie 200 m wózkiem widłowym poruszającym się z przeciętną prędkością 12 km/h?

A. 1,5 minuty
B. 2,0 minuty
C. 1,0 minutę
D. 0,5 minuty
Wybór niepoprawnej odpowiedzi wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasady obliczania czasu transportu na podstawie prędkości i odległości. Często występującym błędem jest nieprawidłowe przeliczenie jednostek miary, co prowadzi do mylnych wniosków dotyczących czasu przejazdu. Na przykład, jeśli ktoś pomyli prędkość z m/s z prędkością w km/h, może błędnie obliczyć czas, oszacowując go na 2 minuty lub 0,5 minuty. Te odpowiedzi wynikają z niezrozumienia kontekstu jednostek miar oraz przekształceń między nimi. Istotne jest, aby zawsze upewnić się, że używamy odpowiednich jednostek; w przypadku prędkości podawanej w km/h, należy przeliczyć ją na m/min lub zdefiniować czas w minutach w kontekście tego pomiaru. W praktyce, w branży logistycznej, precyzyjne obliczenia są niezbędne do planowania i organizacji transportu, gdzie każdy błąd może prowadzić do opóźnień i zwiększonych kosztów. Przykład ten podkreśla znaczenie umiejętności przeliczania jednostek i znajomości wzorów matematycznych w codziennych operacjach transportowych, co jest niezbędne do efektywnego zarządzania czasem i zasobami.
Pytanie 3

Na podstawie fragmentu konwencji CMR, okres przedawnienia roszczeń z umowy przewozu w przypadku nieumyślnego uszkodzenia przesyłki wynosi

Fragment Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR)
Artykuł 32.1. Roszczenia, które mogą wynikać z przewozów podlegających niniejszej Konwencji, przedawniają się po upływie jednego roku. Jednak w przypadku złego zamiaru lub niedbalstwa, które według prawa obowiązującego sąd rozpatrujący sprawę uważane jest za równoznaczne ze złym zamiarem, termin przedawnienia wynosi trzy lata. Przedawnienie biegnie:
a) w przypadkach częściowego zaginięcia, uszkodzenia lub opóźnienia dostawy – począwszy od dnia wydania;
b) w przypadkach całkowitego zaginięcia – począwszy od trzydziestego dnia po upływie umówionego terminu dostawy, albo, jeżeli termin nie był umówiony – począwszy od sześćdziesiątego dnia po przyjęciu towaru przez przewoźnika;
c) we wszystkich innych przypadkach – począwszy od upływu trzymiesięcznego terminu od dnia zawarcia umowy przewozu.
A. jeden rok od dnia wydania przesyłki.
B. jeden rok od dnia od sześćdziesiątego dnia po przyjęciu towaru przez przewoźnika.
C. trzy lata od trzydziestego dnia po upływie umówionego terminu dostawy.
D. trzy lata od dnia wydania przesyłki.
Zgadza się! Wiesz, że okres przedawnienia roszczeń z umowy przewozu w przypadku nieumyślnego uszkodzenia przesyłki to jeden rok od momentu, kiedy przesyłka została wydana? To ważne, bo zgodnie z artykułem 32 Konwencji CMR, ten termin chroni prawa obu stron – zarówno przewoźnika, jak i nadawcy. W praktyce, jak nie zgłosisz roszczenia w ciągu roku, możesz mieć trudności z dochodzeniem swoich praw przed sądem. To daje przewoźnikom i nadawcom możliwość lepszego planowania i zarządzania ryzykiem związanym z transportem. Pamiętaj, że w razie problemów warto mieć wszystkie dokumenty przewozowe i dowody na stan przesyłki, bo to może naprawdę pomóc przy składaniu reklamacji. Dobrze by było, żeby nadawcy śledzili stan przesyłek i notowali wszelkie nieprawidłowości, wtedy proces reklamacyjny stanie się łatwiejszy.
Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Zasady zawarte w umowie handlowej według INCOTERMS 2010 Ex Works (EXW) nakładają

A. większe obowiązki na sprzedającym
B. na sprzedającym obowiązek ubezpieczenia ładunku
C. większe obowiązki na kupującym
D. jednakowe obowiązki na kupującym i sprzedającym
Wybór odpowiedzi, że sprzedający ponosi większe obowiązki w ramach formuły Ex Works, jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego podziału odpowiedzialności między stronami w umowach handlowych. W rzeczywistości, to sprzedający ma minimalne zobowiązania, polegające jedynie na przygotowaniu towaru do odbioru w swoim zakładzie. Sprzedający nie jest zobowiązany do organizacji transportu ani wypełniania formalności celnych, co stanowi istotny element definicji EXW. Uważanie, że sprzedający musi ubezpieczać ładunek, jest całkowicie błędne, ponieważ odpowiedzialność za ubezpieczenie towaru od momentu jego wydania spoczywa na kupującym. Kolejnym błędnym założeniem jest przekonanie, że obowiązki są równomiernie rozłożone. INCOTERMS zostały stworzone z myślą o jasnym określeniu, gdzie kończą się obowiązki sprzedającego, a zaczynają obowiązki kupującego. Zrozumienie zasadności i konsekwencji wyboru EXW jest kluczowe do efektywnego zarządzania ryzykiem i kosztami w transakcjach międzynarodowych. Dlatego ważne jest, aby przed podpisaniem umowy handlowej dobrze zrozumieć, jakie konkretne obowiązki i odpowiedzialności na siebie przyjmujemy, a także jak mogą one wpływać na całość transakcji.
Pytanie 6

Uchwała warszawska z 1929 roku odnosi się do międzynarodowego transportu

A. drogowego
B. morskiego
C. kolejowego
D. lotniczego
Wybór odpowiedzi dotyczącej przewozu samochodowego, morskiego czy kolejowego wynika z nieporozumienia dotyczącego zakresu regulacji prawnych. Konwencje międzynarodowe dotyczące transportu, takie jak CMR (dotycząca transportu drogowego) czy konwencja Haskoska (dotycząca transportu morskiego), mają swoje własne zasady i regulacje. Te dokumenty zajmują się specyfiką poszczególnych środków transportu, dostosowując przepisy do różnych okoliczności, jakie mogą wystąpić podczas przewozu. Na przykład, przewóz drogowy reguluje zasady odpowiedzialności przewoźnika w kontekście uszkodzenia towaru, co nijak ma się do realiów transportu lotniczego, gdzie odpowiedzialność jest określona na innej podstawie. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych środków transportu podlega innym normom prawnym, co jest wynikiem odmiennych warunków i wyzwań związanych z ich użytkowaniem. Błędem jest zakładanie, że jedna konwencja może obejmować różne formy transportu na równych zasadach. Niezrozumienie tej różnorodności może prowadzić do mylnego wniosku o pokrewieństwie regulacji dotyczących różnych środków transportu, co z kolei stawia w trudnej sytuacji zarówno przewoźników, jak i ich klientów.
Pytanie 7

Jeżeli środek transportu samochodowego nie spełnia dodatkowych wymagań, to zgodnie z zamieszczonym fragmentem rozporządzenia czas podróży zwierząt kopytnych nie powinien przekraczać

Fragment Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowych warunków
i sposobu transportu zwierząt
§ 31.
1. Czas podróży zwierząt kopytnych środkami transportu drogowego, kolejowego i drogą wodną nie powinien przekraczać 8 godzin.
§ 32.
Jeżeli środek transportu drogowego spełnia dodatkowe wymagania, obowiązuje następujący maksymalny czas podróży zwierząt kopytnych, częstotliwość ich karmienia i pojenia oraz częstotliwość i czas trwania obowiązkowych postojów (przerw w podróży):
1) nieodsadzone cielęta, jagnięta, koźlęta i źrebięta będące na diecie mlecznej oraz nieodsadzone prosięta po 9 godzinach transportu powinny mieć zapewnioną co najmniej godzinną przerwę na pobranie wody i karmy, po upływie której mogą być transportowane kolejne 9 godzin;
2) świnie mogą podróżować maksymalnie 24 godziny, jeśli środki transportu, w których przewozi się trzodę chlewną, są wyposażone w zbiorniki wody o wystarczającej pojemności, tak aby świnie mogły pić wodę w czasie transportu;
3) zwierzęta jednokopytne, z wyjątkiem „koniowatych zarejestrowanych" mogą być przewożone maksymalnie 24 godziny, muszą jednak co 8 godzin dostawać wodę i karmę;
4) pozostałe zwierzęta kopytne po 14 godzinach transportu powinny mieć zapewnioną co najmniej godzinną przerwę na pobranie wody i karmy, po upływie której mogą być transportowane kolejne 14 godzin.
§ 35.
1. Maksymalny czas podróży zwierząt kopytnych może być przedłużony, jeżeli transport do miejsca przeznaczenia zakończy się w ciągu kolejnych 2 godzin.
2. Po upływie czasu podróży zwierzęta kopytne powinny być wyładowane, napojone i nakarmione oraz mieć zapewniony okres odpoczynku nie krótszy niż 24 godziny.
A. 8 godzin.
B. 9 godzin.
C. 14 godzin.
D. 24 godzin.
Wybór odpowiedzi, która przekracza 8 godzin, np. 9 godzin, 14 godzin lub 24 godziny, jest błędny, ponieważ ignoruje kluczowe wymagania zawarte w § 31 rozporządzenia. Te odpowiedzi sugerują, że czas podróży może być dłuższy, co jest sprzeczne z zasadami dotyczących dobrostanu zwierząt. W przypadku transportu zwierząt kopytnych, dłuższy czas podróży może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, w tym stresu i dehydratacji. Często błędne interpretacje wynikają z mylnego przekonania, że czas podróży można wydłużyć, jeżeli transport jest teoretycznie dobrze zorganizowany lub że dodatkowe przerwy na odpoczynek mogą zrekompensować dłuższy czas transportu. To podejście jest jednak w rzeczywistości niebezpieczne, ponieważ nie uwzględnia naturalnych potrzeb zwierząt, które wymagają nie tylko przerw, ale również ograniczenia czasu spędzonego w transporcie. Ponadto, w przypadku dużych odległości, nie można zakładać, że przerwy będą wystarczające dla zapewnienia ich zdrowia i bezpieczeństwa. Kluczowe jest, aby przestrzegać przepisów, które są oparte na badaniach naukowych oraz doświadczeniach w dziedzinie transportu zwierząt, zmniejszając tym samym ryzyko negatywnych skutków. Właściwe zarządzanie czasem podróży, zgodne z regulacjami, jest niezbędne dla ochrony dobrostanu zwierząt, a ignorowanie tych zasad prowadzi do nieetycznych praktyk w transporcie zwierząt.
Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Jaki jest współczynnik użycia ładowności pojazdu o maksymalnej ładowności 24 tony, do którego załadowano 72 paletowe jednostki ładunkowe (pjł), gdzie masa jednej pjł wynosi 250 kg?

A. 0,95
B. 0,75
C. 0,65
D. 0,85
Aby obliczyć współczynnik wykorzystania ładowności pojazdu, należy najpierw obliczyć całkowitą masę ładunku. W tym przypadku mamy 72 paletowe jednostki ładunkowe, z których każda waży 250 kg. Zatem całkowita masa ładunku wynosi: 72 pjł * 250 kg = 18 000 kg, co odpowiada 18 ton. Współczynnik wykorzystania ładowności oblicza się jako stosunek masy ładunku do maksymalnej ładowności pojazdu. Dla pojazdu o ładowności 24 ton, obliczenia wyglądają następująco: 18 ton / 24 tony = 0,75. Oznacza to, że pojazd wykorzystuje 75% swojej ładowności, co jest zgodne z dobrymi praktykami transportowymi, które zalecają optymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej. Wykorzystanie pojazdu na poziomie 0,75 jest korzystne, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie kosztami transportu oraz redukcję emisji CO2 na jednostkę ładunku, co jest zgodne z najnowszymi trendami w logistyce i zrównoważonym rozwoju.
Pytanie 10

Jednostką transportową, która działa w systemie intermodalnym, jest

A. kontener IBC
B. paletowa jednostka ładunkowa
C. big bag
D. nadwozie wymienne
Nadwozie wymienne to typ intermodalnej jednostki transportowej, który umożliwia łatwe przemieszczanie ładunku pomiędzy różnymi środkami transportu, takimi jak ciężarówki, pociągi czy statki. Jego kluczowym atutem jest możliwość szybkiej wymiany nadwozia bez potrzeby przeładunku towaru, co znacząco zwiększa efektywność logistyczną. Przykładem zastosowania nadwozia wymiennego może być transport kontenerów, gdzie nadwozie jest załadowane na naczepę samochodu ciężarowego, a następnie bez przeszkód może być przetransportowane na pociągu do miejsca docelowego. Takie rozwiązanie jest zgodne z międzynarodowymi standardami transportowymi, takimi jak standard ISO 6346, który określa normy dla kontenerów intermodalnych. Nadwozia wymienne są również wykorzystywane w sektorze e-commerce, gdzie szybki czas dostawy staje się kluczowy, a ich użycie pozwala na optymalizację procesów dostaw i minimalizację kosztów operacyjnych.
Pytanie 11

Jak długo trwa jeden cykl pracy wózka widłowego przy załadunku jednej paletowej jednostki ładunkowej (pjł), a godzina wyjazdu z ładunkiem zaplanowana jest na 7:00? Jeżeli średni czas jednego cyklu wynosi 5 minut i do załadunku jest 24 pjł, o której najpóźniej kierowca musi podstawić pojazd?

A. 6:30
B. 6:00
C. 5:00
D. 5:30
Aby obliczyć, o której godzinie kierowca musi podstawić wózek widłowy pod załadunek, należy wziąć pod uwagę średni czas jednego cyklu pracy, który wynosi 5 minut oraz liczbę paletowych jednostek ładunkowych, które mają zostać załadowane. W tym przypadku mamy 24 pjł, co oznacza, że całkowity czas załadunku wynosi 24 pjł * 5 minut = 120 minut, co odpowiada 2 godzinom. Planowany wyjazd z ładunkiem odbywa się o godzinie 7:00, więc aby obliczyć, o której godzinie wózek powinien być podstawiony pod załadunek, należy odjąć 2 godziny od 7:00. Ostatecznie, kierowca powinien podstawić pojazd najpóźniej o godzinie 5:00. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, gdzie precyzyjne planowanie czasowe ma kluczowe znaczenie dla efektywności operacji. Zrozumienie tych zasad pozwala na uniknięcie opóźnień i zapewnienie terminowego dostarczenia ładunków."
Pytanie 12

Ile czasu po zarejestrowaniu nowego pojazdu należy przeprowadzić pierwsze badanie techniczne okresowe?

A. Przed upływem 4 lat
B. Przed upływem 2 lat
C. Przed upływem roku
D. Przed upływem 3 lat
Wybór odpowiedzi, która sugeruje wykonanie pierwszego okresowego badania technicznego przed upływem 2 lat lub 4 lat, jest błędny i wynika z braku zrozumienia przepisów dotyczących rejestracji i użytkowania pojazdów. Istnieje przekonanie, że bardziej częste badania techniczne mogą być korzystne, jednak w rzeczywistości prawo jasno określa, że pierwsze badanie powinno odbyć się dopiero po upływie 3 lat. Z kolei konieczność przeprowadzania badań technicznych co roku dla nowych pojazdów może wydawać się rozsądna, ale wprowadzałoby to nieproporcjonalne obciążenie finansowe dla właścicieli. Ponadto, badania techniczne skupiają się na ocenie stanu technicznego, a nie na częstotliwości, co oznacza, że głównym celem jest zapewnienie, że pojazd spełnia normy bezpieczeństwa i ochrony środowiska. Zbyt wczesne przeprowadzanie badań mogłoby prowadzić do nadmiernej biurokracji oraz niepotrzebnych kosztów dla właścicieli pojazdów. Często pojawia się także mylne rozumienie, że starszy pojazd wymaga wcześniejszego badania technicznego, co jest niezgodne z przepisami. Właściciele powinni skupiać się na regularnej konserwacji pojazdu i dbaniu o jego stan techniczny przez cały okres użytkowania.
Pytanie 13

Firma transportowa zaplanowała realizację przewozu z nadawcy do odbiorcy na godzinę 10:00, aby dostarczyć towar w systemie Just in Time. Najpóźniej o której godzinie pojazd powinien wyjechać z bazy do nadawcy po odbiór ładunku, jeżeli czas załadunku wynosi 26 minut, odległość między bazą a nadawcą to 40 km, a średnia prędkość poruszania się pojazdu to 50 km/h?

A. O 9:34
B. O 8:46
C. O 9:38
D. O 9:12

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć, o której godzinie najpóźniej pojazd powinien wyjechać z bazy do nadawcy, należy uwzględnić czas przejazdu oraz czas załadunku. Dystans między bazą a nadawcą wynosi 40 km, a średnia prędkość pojazdu to 50 km/h. Czas przejazdu można obliczyć ze wzoru: czas = odległość / prędkość, co daje 40 km / 50 km/h = 0,8 godziny, co w minutach wynosi 48 minut. Następnie dodajemy czas załadunku, wynoszący 26 minut. Łączny czas potrzebny na dotarcie do nadawcy i załadunek to 48 minut + 26 minut = 74 minuty. Jeżeli dostawa ma być zrealizowana na godzinę 10:00, to powinniśmy odjąć 74 minuty, co skutkuje godziną 8:46. Takie podejście jest zgodne z zasadami zarządzania dostawami Just in Time, gdzie kluczowe jest precyzyjne planowanie czasu oraz minimalizacja opóźnień. W praktyce, w przypadku organizacji łańcucha dostaw, skoordynowanie takich działań ma kluczowe znaczenie dla efektywności operacyjnej.
Pytanie 14

Korzystając z zamieszczonego fragmentu umowy określ oznaczenie pojazdu przeznaczonego do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61ºC.

„Pojazd EX/II lub EX/III": oznacza pojazd przeznaczony do przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych (klasy 1);

„Pojazd FL": oznacza pojazd przeznaczony do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C (...);

„Pojazd OX": oznacza pojazd przeznaczony do przewozu nadtlenku wodoru;

„Pojazd AT": oznacza pojazd, inny niż pojazd FL lub OX, przeznaczony do przewozu towarów niebezpiecznych w kontenerach-cysternach, cysternach przenośnych lub MEGC, o pojemności powyżej 3 m3, lub w cysternach stałych (...).

A. EX/II
B. FL
C. AT
D. OX
Odpowiedź FL jest prawidłowa, ponieważ oznaczenie to odnosi się do pojazdów przeznaczonych do transportu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu, która nie przekracza 61ºC. Zgodnie z Międzynarodowym Porozumieniem w Sprawie Przewozu Towarów Niebezpiecznych (ADR), klasyfikacja materiałów i pojazdów jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa w transporcie. Pojazdy oznaczone symbolem FL są zaprojektowane w sposób, który minimalizuje ryzyko wycieku substancji niebezpiecznych oraz zapewniają odpowiednie warunki wentylacji i zabezpieczenia. Przykładem zastosowania oznaczenia FL mogą być cysterny transportujące benzynę, rozpuszczalniki lub inne chemikalia o niskiej temperaturze zapłonu. Odpowiednie oznaczenie pojazdu nie tylko ułatwia identyfikację, ale również wpływa na procedury awaryjne, które mogą być podejmowane w razie wypadku. Długofalowe stosowanie tych standardów zwiększa bezpieczeństwo transportu niebezpiecznych materiałów, co jest kluczowe w branży logistycznej.
Pytanie 15

Czynności dotyczące obsługi ładunków oraz procesu transportu, takie jak: załadunek towaru na środek transportowy, zabezpieczenie ładunku, przewóz oraz rozładunek, należą do działań

A. organizacyjnych
B. wykonawczych
C. handlowych
D. logistycznych
Odpowiedź "wykonawcze" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do rzeczywistych działań podejmowanych w ramach procesu logistycznego, które mają na celu skuteczne zarządzanie ładunkiem w trakcie transportu. Czynności takie jak załadunek towaru, zabezpieczenie ładunku, przewóz oraz rozładunek są kluczowymi elementami operacyjnymi w logistyce. W praktyce, każda z tych czynności wymaga dokładnego planowania oraz zastosowania odpowiednich procedur, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia towaru czy opóźnień w dostawach. Na przykład, stosowanie odpowiednich technik załadunku, takich jak układanie towaru według ciężaru i symetrii, pozwala na efektywne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej oraz zwiększa stabilność podczas transportu. W branży logistycznej istnieją również standardy, takie jak normy ISO związane z zarządzaniem łańcuchem dostaw, które określają najlepsze praktyki w zakresie obsługi ładunku. Te działania są niezbędne do zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa całego procesu transportowego.
Pytanie 16

Który typ kontenera pozwala na transport ładunków wrażliwych na zmiany temperatury w warunkach kontrolowanych?

A. Open sided container
B. Platform container
C. Open top container
D. Refrigerated container
Kontener chłodniczy to taki specyficzny pojemnik, który świetnie nadaje się do transportu rzeczy, które nie mogą się nagrzewać. Dzięki systemowi chłodzenia, w środku trzymana jest stała temperatura, co jest mega ważne dla produktów jak świeża żywność czy różne leki. Bez tego kontenery by się nie sprawdzały, bo niektóre rzeczy psują się bardzo szybko. Cortona i drogą, i koleją - wszędzie tam te chłodnicze kontenery są wykorzystywane, a ich użycie musi być zgodne z normami bezpieczeństwa. Przykładowo, przewozi się w nich ryby, owoce, a nawet mleko, które muszą być w odpowiednich warunkach, żeby nic się z nimi nie stało. Dlatego korzystanie z nich jest naprawdę kluczowe, żeby zachować jakość produktów i chronić zdrowie ludzi.
Pytanie 17

Międzynarodowe regulacje IMDG Code odnoszą się do transportu materiałów niebezpiecznych różnymi środkami komunikacji?

A. kolejowego
B. samochodowego
C. morskiego
D. lotniczego
Międzynarodowy kodeks przewozu towarów niebezpiecznych drogą morską, znany jako IMDG Code, jest kluczowym dokumentem regulującym transport materiałów niebezpiecznych na morzu. Obejmuje on szczegółowe przepisy dotyczące klasyfikacji, pakowania, etykietowania i transportu takich towarów w celu zapewnienia bezpieczeństwa zarówno dla ludzi, jak i dla środowiska. Na przykład, podczas przewozu substancji chemicznych, takich jak kwas siarkowy, stosowane są specjalne kontenery, które minimalizują ryzyko wycieków. IMDG Code opiera się na międzynarodowych standardach, takich jak te ustalone przez Organizację Narodów Zjednoczonych, które mają na celu harmonizację przepisów globalnych. Przestrzeganie tych wytycznych jest niezbędne dla armatorów, agentów i przewoźników, którzy zajmują się logistyką morską, by uniknąć potencjalnych wypadków oraz kar finansowych wynikających z niedopełnienia wymogów. Dodatkowo, znajomość IMDG Code pozwala na lepsze zrozumienie procedur awaryjnych w sytuacjach kryzysowych, co jest niezbędne w dziedzinie transportu materiałów niebezpiecznych.
Pytanie 18

Z przewozów realizowanych na podstawie karnetu TIR wyłączone są

A. wyroby cukiernicze
B. papierosy
C. żywe zwierzęta
D. soki
Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z błędnego zrozumienia kategorii towarów objętych przewozami pod osłoną karnetu TIR. Żywe zwierzęta, soki oraz wyroby ciastkarskie mogą być przewożone w ramach karnetu TIR, ponieważ nie podlegają tak restrykcyjnym regulacjom jak tytoń. Transport żywych zwierząt jest regulowany przez szczegółowe przepisy dotyczące ochrony zwierząt oraz zdrowia publicznego, ale w wielu krajach dopuszcza się ich przewóz pod karnetem TIR, o ile spełnione są odpowiednie normy sanitarno-weterynaryjne. Soki, jako produkty spożywcze, również mogą być objęte przewozem w ramach tego dokumentu, pod warunkiem, że przestrzegane są normy dotyczące ich pakowania i transportu. Wyroby ciastkarskie są zaś klasyfikowane jako towary spożywcze, które również mogą być przewożone przy zachowaniu zasad jakości i bezpieczeństwa. Kluczowym punktem jest zrozumienie, że nie wszystkie towary są eliminowane z przewozów karnetem TIR, a konkretne regulacje dotyczące tego dokumentu są ściśle związane z polityką handlową i przepisami celnymi poszczególnych krajów. Często mylenie karnetu TIR z innymi formami dokumentacji transportowej prowadzi do błędnych wniosków o zakresie towarów, które mogą być przewożone pod jego osłoną.
Pytanie 19

Jaki jest czas przejazdu ciężarówki przewożącej ładunek z Warszawy do Poznania, biorąc pod uwagę, że odległość między tymi miastami wynosi 300 km, a samochód porusza się ze średnią prędkością 60 km/h? Czas na czynności dodatkowe (np. postoje na światłach) wynosi 25% całkowitego czasu przejazdu.

A. 5 h 30 minut
B. 5 h 15 minut
C. 6 h 15 minut
D. 6 h 30 minut
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi można zauważyć pewne typowe błędy w obliczeniach lub analizie sytuacji. Na przykład, niektórzy mogą nie uwzględnić dodatkowego czasu na postój podczas obliczeń, co prowadzi do zaniżenia całkowitego czasu podróży. Przyjmując tylko czas przejazdu bez dodatkowego czasu na czynności, można uzyskać wynik 5 godzin, co jest niewłaściwe, ponieważ nie odzwierciedla rzeczywistego czasu, który kierowca musi poświęcić na dostarczenie ładunku. Inni mogą błędnie założyć, że dodatkowy czas jest mniejszy niż 25%, co również prowadzi do niewłaściwych obliczeń. Ważne jest, aby pamiętać o standardach branżowych, które często zalecają uwzględnianie czasu na postoje oraz inne czynności, takie jak załadunek i rozładunek, a także czas spędzany w ruchu miejskim. Dlatego tak istotne jest, aby dokładnie analizować wszystkie aspekty podróży, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić terminowość dostaw. Efektywne planowanie czasu transportu nie tylko wpływa na satysfakcję klienta, ale również na koszty operacyjne i efektywność funkcjonowania przedsiębiorstwa.
Pytanie 20

Przedstawiony znak manipulacyjny oznacza

Ilustracja do pytania
A. nie obejmować.
B. nie toczyć.
C. nie owijać.
D. nie zawieszać.
Znak manipulacyjny, który oznacza zakaz toczenia, jest kluczowym elementem w systemie transportu i magazynowania. Oznaczenie to służy do ochrony towarów, które mogłyby ulec uszkodzeniu w wyniku niewłaściwej manipulacji. Przykładowo, paczki zawierające delikatne przedmioty, takie jak szkło lub elektronika, są szczególnie wrażliwe na toczenie, co może prowadzić do ich zniszczenia. W praktyce, zastosowanie odpowiednich znaków manipulacyjnych, takich jak ten, jest zgodne z międzynarodowymi regulacjami, w tym z normą ISO 780, która dotyczy znakowania paczek. Użycie tego znaku w magazynach i podczas transportu pozwala pracownikom i kurierom na szybką identyfikację wymogów dotyczących obsługi towarów, co zwiększa bezpieczeństwo oraz efektywność procesów logistycznych. Zrozumienie tych znaków jest kluczowe dla wszystkich osób zaangażowanych w łańcuch dostaw, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń oraz zapewnić zgodność z regulacjami prawnymi.
Pytanie 21

Przedsiębiorstwo transportowe zaplanowało wzrost wykorzystania przebiegu środków transportu. W zależności od gałęzi transportu wzrost miał kształtować się na poziomie od 5% do 20%. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oceń, która gałąź transportu osiągnęła co najmniej zaplanowany wzrost wykorzystania przebiegu pojazdów.

WyszczególnienieTransport morskiTransport lotniczyTransport kolejowyTransport samochodowy
Współczynnik wykorzystania przebiegu środków transportu w roku bazowym – 2015 r.0,900,650,750,70
Planowany wzrost wykorzystania przebiegu środków transportu5%10%15%20%
Współczynnik wykorzystania przebiegu środków transportu w roku badanym – 2016 r.0,950,700,800,80
A. Transport kolejowy.
B. Transport morski.
C. Transport samochodowy.
D. Transport lotniczy.
Transport morski osiągnął rzeczywisty wzrost wykorzystania przebiegu środków transportu na poziomie 5,56%, co spełnia minimalne wymagania zaplanowanego wzrostu wynoszącego 5%. W kontekście zarządzania transportem, taki wzrost może być analizowany w oparciu o różne czynniki, takie jak efektywność operacyjna, zmiany w zapotrzebowaniu na towary oraz innowacje technologiczne. Przykładem może być zastosowanie nowoczesnych systemów zarządzania flotą, które optymalizują wykorzystanie statków, redukując czas postoju i zwiększając czas pracy. Dobrą praktyką w branży transportowej jest regularne monitorowanie wskaźników KPI (Key Performance Indicators), co pozwala na bieżące dostosowywanie strategii operacyjnych oraz podejmowanie decyzji opartych na danych. Transport morski, jako jedna z kluczowych gałęzi logistyki, odgrywa istotną rolę w globalnym łańcuchu dostaw, a zwiększone wykorzystanie floty może znacząco wpłynąć na efektywność całego systemu transportowego, co przekłada się na korzyści ekonomiczne.
Pytanie 22

Korzystając z fragmentu rozporządzenia zamieszczonego w ramce ustal, ile wynosi maksymalna długość ciągnika siodłowego z naczepą.

Fragment Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r.
w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia

1. Długość pojazdu nie może przekraczać w przypadku:

1) pojazdu samochodowego, z wyjątkiem autobusu - 12,00 m;

2) przyczepy, z wyjątkiem naczepy - 12,00 m;

3) pojazdu członowego - 16,50 m;

4) zespołu złożonego z pojazdu silnikowego i przyczepy - 18,75 m;

5) autobusu przegubowego - 18,75 m;

6) autobusu dwuosiowego - 13,50 m;

7) autobusu o liczbie osi większej niż dwie - 15,00 m;

8) zespołu złożonego z autobusu i przyczepy - 18,75 m;

9) zespołu złożonego z trzech pojazdów, w którym pojazdem ciągnącym jest pojazd wolnobieżny lub ciągnik rolniczy - 22,00 m;

10) motocykla, motoroweru lub roweru, pojazdu czterokołowego oraz zespołu złożonego z motocykla, motoroweru, roweru lub pojazdu czterokołowego z przyczepą - 4,00 m.

A. 12,00 m
B. 22,00 m
C. 16,50 m
D. 18,75 m
Wybór długości 22,00 m może wynikać z mylnego przekonania, że dłuższe zestawy pojazdów są bardziej efektywne w transporcie towarów. Takie podejście może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na drogach, ponieważ większe wymiary wpływają na manewrowość oraz stabilność pojazdu. W przypadku długości 12,00 m, można pomylić się, sądząc, że krótsze zestawy są bardziej odpowiednie dla transportu ciężkich ładunków. Krótsze naczepy mogą jednak nie być w stanie pomieścić większych ładunków, co ogranicza efektywność transportu. Odpowiedź 18,75 m również jest nieprawidłowa, ponieważ sugeruje długość, która nie spełnia wymagań określonych w przepisach. Warto pamiętać, że regulacje dotyczące maksymalnej długości mają na celu nie tylko optymalizację transportu, ale także zapewnienie bezpieczeństwa na drogach. Pojazdy o nieodpowiednich wymiarach mogą nie być zgodne z zasadami ruchu drogowego, co naraża kierowców oraz innych uczestników ruchu na niebezpieczeństwo. Takie błędne myślenie często prowadzi do naruszeń przepisów i kar, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa w transporcie drogowym.
Pytanie 23

Na podstawie przedstawionego cennika ustal koszt realizacji usługi transportowej polegającej na przewozie przesyłki wartościowej o wadze 5 kg.

Rodzaj przesyłkiStawka (zł) za 1 kgMinimum (zł)
Zwykłe5,0010,00
Łatwo psujące się7,0025,00
Wartościowe10,0040,00
Niebezpieczne10,0050,00
Dodatkowexxxxxxxxxx
Opłata manipulacyjna1,005,00
Uwaga do podanych stawek należy dodać podatek VAT 23%
A. 55,00 zł
B. 10,00 zł
C. 67,65 zł
D. 61,50 zł
Wybierając jedną z niepoprawnych odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych błędów myślowych, które prowadzą do nieprawidłowych kalkulacji kosztów transportu. Często odpowiedzi te bazują na zbyt prostym podejściu do analizy cennika, pomijając istotne elementy, takie jak opłaty manipulacyjne oraz podatek VAT. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 61,50 zł, ktoś mógł pomyśleć, że wystarczy pomnożyć wagę przesyłki przez stałą stawkę transportu, co w rzeczywistości nie obejmuje dodatkowych kosztów. Użytkownicy mogą także mieć trudności z właściwym zrozumieniem zasady naliczania podatku VAT. Wiele osób myli całkowity koszt przed i po doliczeniu VAT, co prowadzi do błędnych wyników. Poza tym, niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że koszt transportu opiera się wyłącznie na wadze przesyłki, co jest nieprawidłowe, ponieważ cenniki transportowe często uwzględniają także różnego rodzaju opłaty dodatkowe. Aby uniknąć takich błędów w przyszłości, warto zaznajomić się z przykładowymi wyliczeniami oraz standardami branżowymi, które określają sposób kalkulacji kosztów transportowych, co pozwoli na dokładniejsze oszacowanie wydatków w obszarze logistyki.
Pytanie 24

Ciężarówka transportująca ładunek z Suwałk do Opola (odległość 520 km) przemieszcza się z przeciętną prędkością 65 km/h. Jak długo będzie trwała podróż na trasie Suwałki – Opole, jeśli przewóz odbywa się przez dwuosobową załogę, która korzysta jedynie z niezbędnych przerw?

A. 9 h 00 min
B. 8 h 45 min
C. 8 h 00 min
D. 9 h 30 min
Odpowiedzi, które wskazują na dłuższy czas przejazdu, nie są do końca spoko. Chyba ktoś nie zwrócił uwagi na podstawowe wzory fizyczne w kontekście transportu. Na przykład 9 h 00 min czy 9 h 30 min mogą sugerować, że ktoś brał pod uwagę przystanki, ale pytanie mówi jasno, że załoga jest dwuosobowa i mają robić tylko obowiązkowe postoje. Często ludzie myślą, że średnia prędkość może się zmieniać w trakcie trasy, co niestety wprowadza w błąd przy obliczeniach. W transporcie ważne jest, żeby średnia prędkość była ustalana na całej trasie, a nie na poszczególnych odcinkach. Więc warto skupić się na rzeczywistej prędkości i odległości, a nie na domysłach o nieprzewidzianych opóźnieniach. Zrozumienie tych podstaw to klucz do sukcesu w branży transportowej, a umiejętność szybkiego obliczania czasu przejazdu wpływa na całkowitą efektywność logistyki.
Pytanie 25

Firma transportowa ma za zadanie dowieźć ładunek o wartości 50 000,00 zł do klienta oddalonego o 300 km. Stawka netto za wykonanie usługi wynosi 3,00 zł/km. Koszt transportu ładunku jest zwiększony o koszt ubezpieczenia, który wynosi 0,2% wartości ładunku. Jaką wartość brutto ma usługa, jeżeli podlega 23% VAT?

A. 1 230,00 zł
B. 1 000,00 zł
C. 1 800,00 zł
D. 900,00 zł
Aby obliczyć wartość brutto usługi transportowej, należy najpierw ustalić całkowity koszt przewozu. Stawka netto za usługę wynosi 3,00 zł/km, a odległość do pokonania to 300 km, co daje 900,00 zł (3,00 zł/km * 300 km). Następnie dodajemy koszt ubezpieczenia, który wynosi 0,2% wartości ładunku. Wartość ładunku wynosi 50 000,00 zł, więc koszt ubezpieczenia wyniesie 100,00 zł (0,2% * 50 000,00 zł). Łączny koszt usługi wynosi zatem 1000,00 zł (900,00 zł + 100,00 zł). Gdy mamy już koszt usługi netto, możemy obliczyć wartość brutto, dodając 23% VAT. Obliczenie VAT daje 230,00 zł (23% z 1 000,00 zł), a więc całkowita wartość brutto usługi wynosi 1 230,00 zł (1 000,00 zł + 230,00 zł). Wartości te są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie wyceny usług transportowych i uwzględniają zarówno koszty bezpośrednie, jak i pośrednie, co jest kluczowe w zarządzaniu kosztami w branży transportowej.
Pytanie 26

Przedstawiony na rysunku znak, umieszczony na środku transportu, oznacza, że przewożone są materiały

Ilustracja do pytania
A. promieniotwórcze.
B. żrące.
C. samozapalne.
D. zakaźne.
Wybór innych odpowiedzi, takich jak żrące, samozapalne czy promieniotwórcze, wynika z błędnych założeń dotyczących charakterystyki materiałów niebezpiecznych. Materiały żrące to substancje, które mogą powodować uszkodzenia tkanki żywej, a ich oznaczenie różni się od tego dla materiałów zakaźnych. W przypadku materiałów samozapalnych, są to substancje, które mogą zapalić się w kontakcie z powietrzem lub innymi substancjami, co również nie jest związane z transportem materiałów zakaźnych. Z kolei materiały promieniotwórcze emitują promieniowanie i są oznaczane zgodnie z innymi standardami bezpieczeństwa. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice między tymi kategoriami, ponieważ błędne przypisanie oznaczenia może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym zagrożenia zdrowia. W praktyce, błędne zrozumienie oznaczeń może wynikać z niewystarczającej wiedzy na temat klasyfikacji materiałów niebezpiecznych. Kluczowe jest, aby osoby pracujące w tej dziedzinie posiadały odpowiednie szkolenia i wiedzę na temat klasyfikacji oraz oznakowania materiałów niebezpiecznych, co przyczyni się do większego bezpieczeństwa i skuteczności w transporcie.
Pytanie 27

Pierwsza kopia międzynarodowego listu przewozowego drogowego jest przeznaczona dla

A. nadawcy
B. przewoźnika
C. odbiorcy towaru
D. urzędu celnego
Niepoprawny wybór odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia roli, jaką odgrywają poszczególne podmioty w procesie przewozu. Przewoźnik, choć kluczowy w realizacji transportu, nie jest bezpośrednim odbiorcą oryginału listu przewozowego. Otrzymuje on kopię dokumentu, co jest zgodne z dobrą praktyką, jednak nie jest to oryginał. Odbiorca towaru z kolei, mimo że ma prawo do informacji o transporcie, również nie dostaje oryginału listu przewozowego, który jest właściwie dokumentem związanym z nadawcą. Urząd celny z kolei wymaga dokumentacji związanej z transportem, jednak jego rola koncentruje się na kontroli towarów w kontekście przepisów celnych, a nie na otrzymywaniu oryginału listu przewozowego. Niezrozumienie tych ról może prowadzić do błędnych założeń o tym, kto powinien otrzymać oryginał dokumentu, co może z kolei wpłynąć na efektywność procesów logistycznych i ewentualne problemy w zakresie zgodności z przepisami. Współpraca pomiędzy nadawcą, przewoźnikiem, odbiorcą a urzędami celnymi jest kluczowa dla sprawnego transportu towarów oraz minimalizowania ryzyka związanych z błędami dokumentacyjnymi.
Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Wyznacz wartość brutto usługi załadunku 12 kontenerów, w których każdy zawiera ładunek o masie 21 ton, na platformy wagonowe, jeżeli cena netto jednostkowa usługi wynosi 2,50 zł/t ładunku, a usługa podlega 23% stawce podatku VAT?

A. 630,00 zł
B. 680,40 zł
C. 144,90 zł
D. 774,90 zł
Aby obliczyć wartość brutto usługi załadunku 12 kontenerów z ładunkiem o masie 21 ton każdy, zaczynamy od ustalenia całkowitej masy ładunku. Mamy 12 kontenerów, a każdy zawiera 21 ton, co daje łączną masę 252 ton (12 * 21 = 252). Następnie, przy cenie jednostkowej netto wynoszącej 2,50 zł za tonę, obliczamy wartość netto usługi. Wartość netto wynosi zatem 630 zł (252 * 2,50 = 630). Potem dodajemy podatek VAT, który w tym przypadku wynosi 23%. Obliczamy wartość podatku: 630 zł * 0,23 = 144,90 zł. Ostatecznie wartość brutto usługi to suma wartości netto i VAT: 630 zł + 144,90 zł = 774,90 zł. Prawidłowe rozumienie obliczeń związanych z VAT oraz umiejętność przeliczeń jednostkowych to kluczowe umiejętności w branży transportowej i logistycznej, które pozwalają na efektywne zarządzanie kosztami oraz przychodami.
Pytanie 30

Podstawowa opłata za transport nawozów wynosi 2 400,00 zł, a współczynnik korekcyjny to 0,8. Jakie będą wydatki na przewóz tego ładunku?

A. 2 270 zł
B. 2 200 zł
C. 1 920 zł
D. 1 900 zł
Koszt przewozu ładunku oblicza się poprzez pomnożenie opłaty podstawowej za przewóz nawozów przez współczynnik korygujący. W tym przypadku, opłata podstawowa wynosi 2 400,00 zł, a współczynnik korygujący jest równy 0,8. Zatem, koszt przewozu to 2 400,00 zł * 0,8 = 1 920,00 zł. Taki sposób obliczania kosztów transportu jest powszechnie stosowany w branży logistycznej, gdzie różne czynniki, takie jak rodzaj przewożonego towaru, jego wartość oraz warunki transportu, mogą wpływać na ostateczny koszt. Używanie współczynników korygujących pozwala na elastyczne dostosowywanie cen w odpowiedzi na zmieniające się warunki rynkowe oraz specyfikę przewozu. Warto również zaznaczyć, że znajomość tego typu obliczeń jest niezbędna dla profesjonalistów zajmujących się logistyką, aby mogli efektywnie zarządzać kosztami i optymalizować procesy transportowe.
Pytanie 31

Zgodnie z przedstawionym fragmentem ustawy, ładunek wystający poza płaszczyznę obrysu pojazdu o szerokości 2,55 m nie może wystawać z jednej strony boku pojazdu na odległość większą niż

Fragment ustawy Prawo o ruchu drogowym
Art. 61.
1. Ładunek nie może powodować przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej lub dopuszczalnej ładowności pojazdu. (...)
3. Ładunek umieszczony na pojeździe powinien być zabezpieczony przed zmianą położenia lub wywoływaniem nadmiernego hałasu. Nie może on mieć odrażającego wyglądu lub wydzielać odrażającej woni.
4. Urządzenia służące do mocowania ładunku powinny być zabezpieczone przed rozluźnieniem się, swobodnym zwisaniem lub spadnięciem podczas jazdy.
5. Ładunek sypki może być umieszczony tylko w szczelnej skrzyni ładunkowej, zabezpieczonej dodatkowo odpowiednimi zasłonami uniemożliwiającymi wysypywanie się ładunku na drogę.
6. Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:
1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm;
2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy;
3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.
A. 3,00 m
B. 0,50 m
C. 1,50 m
D. 0,23 m
Odpowiedź 0,23 m jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami zawartymi w Prawie o ruchu drogowym, dopuszczalna odległość, na jaką ładunek może wystawać z jednej strony pojazdu o szerokości 2,55 m, nie może przekraczać 0,23 m. Przepisy te mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach, zarówno dla kierowcy, jak i dla innych uczestników ruchu. Przykładowo, jeśli ładunek wystaje zbyt daleko, może to prowadzić do sytuacji, w których inni kierowcy nie będą w stanie odpowiednio ocenić odległości do pojazdu, co zwiększa ryzyko kolizji. Dodatkowo, w przypadku kontroli drogowych, nadmierne wystawanie ładunku może skutkować nałożeniem kar na kierowcę. Dlatego ważne jest, aby zawsze przestrzegać tych norm, aby uniknąć niebezpiecznych sytuacji na drodze oraz zapewnić zgodność z przepisami prawa.
Pytanie 32

W Polsce maksymalna długość zespołu pojazdów wynosi

A. 25,00m
B. 13,60m
C. 18,75m
D. 16,50m
Długość pojazdu członowego w Polsce, wynosząca 16,50 m, jest zgodna z przepisami zawartymi w Ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym oraz odpowiednich regulacjach unijnych. Pojazd członowy składa się z ciągnika i naczepy, co umożliwia przewóz towarów na dłuższe dystanse. Dzięki długości 16,50 m, możliwe jest efektywne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej, co jest istotne w logistyce i transporcie. W praktyce, ta długość pozwala na przewóz standardowych kontenerów oraz ładunków paletowych, co przyczynia się do optymalizacji kosztów transportu i zwiększenia efektywności operacyjnej. Na przykład, w przypadku transportu dużych partii towarów, odpowiednia długość pojazdu umożliwia załadunek większej ilości ładunku w jednym kursie, co jest korzystne zarówno dla przewoźników, jak i klientów. Warto również zwrócić uwagę, że pojazdy o tej długości muszą spełniać szczególne normy techniczne i środowiskowe, co jest elementem dbałości o bezpieczeństwo na drogach oraz ochronę środowiska.
Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Która formuła INCOTERMS 2010 zobowiązuje sprzedającego do zorganizowania transportu, pokrycia jego wydatków, dostarczenia towaru do miejsca docelowego, poniesienia ryzyka oraz przeprowadzenia odprawy celnej przy imporcie?

A. CPT (Carriage Paid To)
B. FAS (Free Alongside Ship)
C. DDP (Delivered Duty Paid)
D. FOB (Free on Board)
Odpowiedź DDP (Delivered Duty Paid) jest jak najbardziej trafna. Z definicji tej formuły INCOTERMS 2010 wynika, że sprzedający musi zorganizować transport towarów aż do miejsca, gdzie ma trafić. Co więcej, to on jest też odpowiedzialny za wszystkie koszty związane z tym transportem. DDP to taka opcja, gdzie sprzedający bierze na siebie pełne ryzyko dostarczenia towaru do kupującego, włącznie z odprawą celną przy imporcie. Innymi słowy, wszystkie formalności związane z przywozem towarów leżą po jego stronie. Przykładem może być sytuacja, w której firma z Polski sprzedaje maszyny do Niemiec; sprzedający ma obowiązek zorganizować transport, opłacić cło i upewnić się, że towar dotrze do klienta „gotowy do użycia”. To podejście nie tylko ułatwia życie klientowi, ale też buduje zaufanie do sprzedającego, co jest istotne w międzynarodowym handlu.
Pytanie 35

Międzynarodowe normy dotyczące identyfikacji ładunków wspierają działania

A. planowania produkcji
B. wyceny wyrobów gotowych
C. kompletowania dostaw w magazynie
D. kalkulacji kosztu jednostkowego
Międzynarodowe standardy identyfikacji ładunków, takie jak systemy kodów kreskowych i RFID, odgrywają kluczową rolę w efektywnym kompletowaniu dostaw w magazynie. Dzięki tym standardom, możliwe jest jednoznaczne oznaczanie towarów, co ułatwia ich lokalizację oraz kontrolę stanu zapasów. Przykładowo, w magazynach korzystających z automatyzacji, kody kreskowe pozwalają na szybkie skanowanie produktów, co znacznie przyspiesza proces zbierania zamówień. Zastosowanie standardów identyfikacji prowadzi do redukcji błędów ludzkich, ponieważ systemy informatyczne mogą automatycznie aktualizować stany magazynowe, eliminując konieczność manualnego wprowadzania danych. Warto również wspomnieć o standardzie GS1, który jest powszechnie stosowany w globalnym łańcuchu dostaw. Umożliwia on nie tylko identyfikację produktów, ale także ich śledzenie w całym procesie logistycznym, co jest niezbędne dla zapewnienia transparentności i efektywności operacji magazynowych.
Pytanie 36

Do zestawów drogowych należy załadunek 127,8 t ładunku w formie pakietowych jednostek ładunkowych. Masa brutto jednego pakietu wynosi 3 550 kg. Transport będzie przeprowadzany wózkiem, który jednorazowo przemieszcza jedną pakietową jednostkę ładunkową. Czas trwania jednego cyklu pracy wózka to 3,5 minuty. O której godzinie najpóźniej powinien rozpocząć się załadunek zestawów drogowych, aby cały ładunek był załadowany do godziny 9:00?

A. O godzinie 6:54
B. O godzinie 6:50
C. O godzinie 6:59
D. O godzinie 7:06

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź o godzinie 6:54 jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć czas rozpoczęcia załadunku, należy najpierw określić całkowitą liczbę pakietów, które muszą zostać załadowane. Masa brutto jednego pakietu wynosi 3 550 kg, a całkowity ładunek to 127,8 t, co oznacza, że 127,8 t = 127800 kg. Dzieląc 127800 kg przez 3550 kg, otrzymujemy około 36 pakietów. Każdy cykl załadunku trwa 3,5 minuty, co przekłada się na 36 pakietów x 3,5 min = 126 minut. 126 minut to 2 godziny i 6 minut. Aby załadunek zakończył się o 9:00, należy rozpocząć go najpóźniej o 9:00 - 2 godziny 6 minut = 6:54. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce oraz zarządzaniu łańcuchem dostaw, gdzie precyzyjne planowanie i obliczenia czasowe są kluczowe dla efektywności operacyjnej.
Pytanie 37

Opłata podstawowa przewozu jednego kontenera 40-stopowego wynosi 1 200 zł. Na podstawie zamieszczonej tabeli oblicz, jaki będzie koszt przewozu ładunków w dwóch kontenerach 40-stopowych, jeżeli każda załadowana jednostka waży 23 tony?

Kod długościDługość kontenera
w stopach angielskich		Współczynniki korygujące dla UTI
Ładowna UTI do
22 ton brutto		Ładowna UTI powyżej
22 ton brutto		Próżna UTI
10200,750,850,50
20250,750,850,50
30300,900,950,60
50401,001,100,80
6045 i więcej1,001,100,80
A. 2 040 zł
B. 2 280 zł
C. 2 400 zł
D. 2 640 zł
Kiedy wybierasz złą odpowiedź, może być kilka powodów, dlaczego tak się dzieje, które warto przemyśleć. Z tego co widzę, dużo ludzi po prostu zapomina o tym współczynniku korygującym dla ładunków, które ważą powyżej 22 ton. W transporcie kontenerów te stawki zazwyczaj zależą od wagi ładunku i to jest standard w branży. Często ludzie biorą tylko podstawową stawkę i zapominają o jej korekcie, co prowadzi do dużych błędów w szacowaniu kosztów przewozu. Czyli, czasem skupiają się na pomnożeniu opłaty za jeden kontener przez 2, ale bez uwzględnienia współczynnika, to strasznie nieprawidłowe. Warto też pomyśleć o praktycznych aspektach tych obliczeń, bo powinny się opierać na danych rynkowych i najlepszych praktykach w branży. Prawidłowe podejście w takich zadaniach wpływa nie tylko na dokładność kosztów, ale też na przyszłe decyzje firmy.
Pytanie 38

Zleceniodawca powierzył przewoźnikowi transport 5 kontenerów o długości 20 stóp oraz jednego 40-stopowego. Jaki jest koszt usługi, jeśli stawka przewoźnika za 1 TEU wynosi 400,00 zł?

A. 2800,00 zł
B. 2000,00 zł
C. 2400,00 zł
D. 3000,00 zł
W przypadku błędnych odpowiedzi, kluczowym aspektem jest zrozumienie koncepcji TEU oraz sposobu, w jaki oblicza się całkowity koszt transportu. Odpowiedzi, które wskazują na kwoty takie jak 2400,00 zł, 2000,00 zł czy 3000,00 zł, mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia liczby TEU lub mylnego przeliczenia stawki za transport. Na przykład, odpowiedź 2400,00 zł mogła powstać z błędnego przekonania, że łącznie mamy 6 TEU (co jest nieprawidłowe, ponieważ 5 kontenerów 20-stopowych to 5 TEU, a 1 kontener 40-stopowy to 2 TEU, co razem daje 7 TEU). Z drugiej strony, kwota 2000,00 zł może sugerować, że ktoś obliczył koszt tylko dla 5 TEU, nie uwzględniając 40-stopowego kontenera. Odpowiedź 3000,00 zł też jest błędna, ponieważ wynikłoby to z założenia, że stawka za TEU była wyższa lub że błąd w obliczeniach polegał na dodaniu dodatkowych kontenerów, co nie ma podstaw w podanych danych. Kluczowe w nauce o logistyce jest zrozumienie, jak jednostki miary i stawki wpływają na końcowy koszt, co jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania transportem i budżetowymi analizami w firmach przewozowych.
Pytanie 39

Który z parametrów nie jest rejestrowany przez tarczę tachografu?

A. Dystansu, jaki pokonał pojazd
B. Godzin przybycia i opuszczenia pracy przez kierowcę
C. Czasu otwarcia skrzynki z kartą kontrolną
D. Czasu oraz prędkości jazdy pojazdu
Tarcza tachografu ma na celu rejestrowanie różnych parametrów związanych z pracą kierowcy i eksploatacją pojazdu. Zarejestrowane parametry obejmują czas jazdy, prędkość, a także odległość przebywaną przez pojazd. W przeciwieństwie do tych danych, godziny otwarcia skrzynki zawierającej kartę kontrolną nie są rejestrowane przez tachograf. Skrzynka ta, będąca częścią systemu, służy do przechowywania karty kierowcy, a jej otwarcie jest istotne z punktu widzenia kontroli. Praktyczne zastosowanie tych informacji jest kluczowe, ponieważ pozwala na weryfikację i zabezpieczenie danych dotyczących czasu pracy kierowcy. Zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej, tachografy muszą być używane w pojazdach ciężarowych oraz dostawczych powyżej 3,5 tony, co jest zgodne z unijnym rozporządzeniem nr 561/2006. Odpowiednie monitorowanie czasu pracy i odpoczynku kierowcy jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach oraz przestrzegania norm pracy w transporcie.
Pytanie 40

Zgodnie z przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców, maksymalny czas nieprzerwanej jazdy wynosi

A. 9,0 godzin
B. 10,0 godzin
C. 5,0 godzin
D. 4,5 godziny
Zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie o czasie pracy kierowców, maksymalny czas nieprzerwanej jazdy wynosi 4,5 godziny. Oznacza to, że kierowcy muszą przestrzegać tego limitu, aby zapewnić bezpieczeństwo na drodze oraz zminimalizować ryzyko zmęczenia. Po zakończeniu tego okresu, kierowca jest zobowiązany do odbycia co najmniej 45-minutowej przerwy, co jest kluczowe dla regeneracji sił. Przepisy te mają na celu ochronę nie tylko kierowców, ale również innych uczestników ruchu drogowego. W praktyce, przestrzeganie tych zasad jest istotne, aby utrzymać odpowiednią wydajność i koncentrację podczas prowadzenia pojazdu. Warto zaznaczyć, że w przypadku dłuższych tras, kierowcy powinni planować swoje przejazdy tak, aby dostosować się do tych ram czasowych, co zwiększa bezpieczeństwo transportu oraz efektywność. Ponadto, respektowanie przepisów dotyczących czasu pracy jest kluczowe dla zgodności z regulacjami prawnymi oraz uniknięcia sankcji ze strony organów kontrolnych.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej