Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rachunkowości
Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Data rozpoczęcia: 29 grudnia 2025 15:57
Data zakończenia: 29 grudnia 2025 16:18

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Co oznacza amortyzacja środków trwałych?

A. systematyczne zmniejszanie wartości początkowej środków trwałych o kwotę ich zużycia

B. spadek wartości środków trwałych spowodowany zniszczeniem

C. wyrażone w pieniądzu zużycie środków trwałych wliczone w koszty

D. wartość aktualna środków trwałych pomniejszona o stawkę amortyzacyjną

W analizie pojęcia amortyzacji często występują nieporozumienia związane z jej definicją i zastosowaniem. Wartość bieżąca środków trwałych pomniejszona o stawkę amortyzacji nie oddaje rzeczywistego charakteru amortyzacji. Amortyzacja polega na rozłożeniu wartości początkowej aktywów na ich przewidywany okres użyteczności, a nie na prostym pomniejszaniu ich wartości o ustaloną stawkę. Kolejna niepoprawna koncepcja dotyczy zniszczenia środków trwałych. Amortyzacja nie jest bezpośrednio związana z fizycznym zniszczeniem aktywów, lecz z ich użytkowaniem i utratą wartości. Zniszczenie może prowadzić do konieczności dokonania odpisów amortyzacyjnych, ale nie jest to definicyjna cecha amortyzacji. Ponadto, pojęcie sukcesywnego pomniejszania wartości początkowej środków trwałych o kwotę zużycia również jest mylące. Proces ten opiera się na metodach amortyzacji, takich jak liniowa czy degresywna, które określają, w jaki sposób koszty są alokowane w czasie. Praktyka w przedsiębiorstwach dostarcza dowodów na to, jak istotne jest właściwe zrozumienie amortyzacji jako elementu zarządzania aktywami, które wpływa na decyzje finansowe i operacyjne. Właściwe podejście do amortyzacji wspiera zgodność z normami rachunkowymi oraz umożliwia przedsiębiorstwom efektywne planowanie budżetu i prognozowanie przepływów pieniężnych.

Pytanie 2

W jaki sposób w bilansie jest prezentowana wartość nadpłaty VAT?

A. należności krótkoterminowe

B. zobowiązania długoterminowe

C. inwestycje krótkoterminowe

D. zobowiązania krótkoterminowe

Wartość nadpłaty podatku VAT uznawana jest za należność krótkoterminową z tego względu, że przedsiębiorstwo może zrealizować zwrot tej kwoty w stosunkowo krótkim okresie, zazwyczaj w ciągu roku obrotowego. Należności krótkoterminowe to aktywa, które przedsiębiorstwo oczekuje otrzymać w krótkim czasie, co jest zgodne z definicją zawartą w Międzynarodowych Standardach Sprawozdawczości Finansowej (MSSF). W praktyce oznacza to, że jeśli firma ma nadpłatę VAT, może ją wykorzystywać do obniżenia przyszłych zobowiązań podatkowych lub ubiegać się o jej zwrot od urzędów skarbowych. Na przykład, jeśli przedsiębiorstwo w danym roku uzyskało większy zwrot VAT z powodu niższych sprzedaży lub zmian w stawkach podatkowych, to nadpłata zostaje ujęta w aktywach jako należność. Takie postępowanie odzwierciedla zdrową praktykę zarządzania płynnością finansową oraz zobowiązaniami podatkowymi.

Pytanie 3

W jaki sposób powinno się inwentaryzować wartości niematerialne i prawne?

A. Zestawić dane księgowe z dokumentacją źródłową

B. Wykonać spis inwentarzowy

C. Zrealizować spis z natury

D. Uzgodnić stany

Porównanie danych księgowych z dokumentami źródłowymi jest kluczowym krokiem w inwentaryzacji wartości niematerialnych i prawnych. Taki proces pozwala na weryfikację, czy zapisy w księgach rachunkowych są zgodne z rzeczywistymi danymi, które są zapisane w odpowiednich dokumentach, takich jak umowy licencyjne, patenty czy wartości niematerialne. Przykładem może być sytuacja, w której firma posiada licencje na oprogramowanie; ważne jest, aby upewnić się, że wszystkie aktywa są prawidłowo udokumentowane oraz że dane w księgach odzwierciedlają ich rzeczywistą wartość. W praktyce, porównanie danych księgowych z dokumentami źródłowymi wspiera audyty wewnętrzne, a także jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), które podkreślają potrzebę rzetelności i dokładności w raportowaniu finansowym. Dodatkowo, taka weryfikacja może pomóc w identyfikacji ewentualnych rozbieżności, które mogą skutkować błędami w sprawozdaniach finansowych, wpływając tym samym na podejmowanie decyzji zarządczych oraz poziom zaufania inwestorów.

Pytanie 4

Wartość wskaźnika bieżącej płynności finansowej firmy wynosząca 3 może sugerować

A. nieobecność aktywów obrotowych

B. problemy z terminowym spłacaniem zobowiązań

C. niedobór środków pieniężnych

D. posiadanie zbyt dużych zapasów

Mylenie wskaźnika bieżącej płynności finansowej z brakiem aktywów obrotowych to spora pomyłka, bo on właściwie pokazuje stosunek aktywów obrotowych do zobowiązań krótkoterminowych. Wysoki wskaźnik lepiej pokazuje dużą ilość aktywów, co przecież jest pozytywne dla płynności firmy. Wydaje mi się, że twierdzenie, że wysoki wskaźnik oznacza problemy z regulowaniem długów, jest błędne. Wysoka płynność to zazwyczaj znaczy, że firma ma kasę na spłatę swoich zobowiązań. Owszem, można mieć wysoki wskaźnik płynności z różnych powodów, jak chociażby przewidywanie wzrostu sprzedaży. Jednak zbyt wysoka płynność może być też niekorzystna, bo zamraża kapitał, co nie jest idealne dla rentowności. Dlatego warto patrzeć na szerszy obraz kondycji finansowej firmy, biorąc pod uwagę różne wskaźniki i kontekst branżowy.

Pytanie 5

W firmie "Awans" wartość wskaźnika pokrycia zobowiązań kapitałem własnym obniżyła się z 3 do 2, co oznacza, że

A. zwiększyło się uzależnienie firmy od kapitału obcego

B. zmniejszyło się uzależnienie firmy od kapitału własnego

C. zmniejszyło się uzależnienie firmy od kapitału obcego

D. pogorszyła się kondycja finansowa firmy

Wartości wskaźników finansowych, takich jak pokrycie zobowiązań kapitałem własnym, są kluczowe dla oceny kondycji finansowej przedsiębiorstwa. Odpowiedzi sugerujące, że sytuacja finansowa przedsiębiorstwa pogorszyła się, nie uwzględniają faktu, że spadek wskaźnika niekoniecznie oznacza negatywne konsekwencje. W rzeczywistości, niższy wskaźnik może wynikać z bardziej efektywnego wykorzystania kapitału obcego, co w krótkim okresie może przyczynić się do wzrostu rentowności. Zmniejszenie uzależnienia przedsiębiorstwa od kapitału własnego jest mylne, ponieważ spadek wskaźnika nie odnosi się do redukcji kapitału własnego, lecz do relacji między kapitałem własnym a zobowiązaniami. Ludzie mogą mylić wzrost zobowiązań z pogorszeniem sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, podczas gdy wzrost zobowiązań może być oznaką ekspansji i inwestycji, które w dłuższym okresie mogą przynieść zyski. Również, błędne jest założenie, że zmniejszenie uzależnienia od kapitału własnego prowadzi do zmniejszenia ogólnego bezpieczeństwa finansowego. Przedsiębiorstwa mogą korzystać z kapitału obcego w sposób strategiczny, co pozwala na osiągnięcie lepszych wyników finansowych. Warto pamiętać, że każdy przypadek trzeba analizować w kontekście konkretnej strategii finansowej przedsiębiorstwa oraz jego możliwości rynkowych.

Pytanie 6

Zaprezentowany sposób ewidencji operacji gospodarczej to

Rozliczenie zakupu
Wn	Ma
	1 000,00

Materiały
Wn	Ma
1 000,00

A. zapis powtórzony pojedynczy.

B. zapis podwójny prosty.

C. zapis powtórzony podwójny.

D. zapis podwójny złożony.

Zapis podwójny prosty to kluczowy element księgowości, który polega na jednoczesnym odzwierciedleniu wpływu operacji gospodarczej na dwa różne konta. W przedstawionym przypadku mamy do czynienia z kontem "Rozliczenie zakupu" oraz "Materiały", które są obciążane i uznawane na tę samą kwotę 1 000,00 zł. Ten typ zapisu jest zgodny z zasadą podwójnego księgowania, co oznacza, że każda transakcja w księgowości musi być rejestrowana w taki sposób, aby zachować równowagę między stroną debetową a kredytową. Dzięki temu, przedsiębiorstwa mogą dokładnie monitorować swoje aktywa i zobowiązania oraz tworzyć przejrzyste raporty finansowe. W praktyce, zapis podwójny prosty jest wykorzystywany w wielu sytuacjach, takich jak zakupy materiałów, co jest istotne dla prawidłowego zarządzania finansami firmy oraz przestrzegania standardów rachunkowości, takich jak Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF). Znajomość tej formy ewidencji jest niezbędna dla każdego księgowego, a jej zastosowanie przyczynia się do efektywnego prowadzenia działalności gospodarczej.

Pytanie 7

Firma zaciągnęła pożyczkę na wybudowanie hali produkcyjnej. Po zakończeniu tego projektu i wprowadzeniu środka trwałego do użycia, odsetki od pożyczki, naliczane co miesiąc, powinny być księgowane na konto

A. Koszty finansowe

B. Pozostałe koszty operacyjne

C. Środki trwałe

D. Koszty ogólnego zarządu

Odpowiedź "Koszty finansowe" jest poprawna, ponieważ odsetki od kredytu zaciągniętego na budowę hali produkcyjnej stanowią koszt związany z finansowaniem działalności jednostki. Zgodnie z zasadami rachunkowości, odsetki należy kwalifikować jako koszty finansowe, które są ujmowane w momencie ich powstawania. Przykładowo, jeśli jednostka zaciąga kredyt na inwestycję w środek trwały, odsetki naliczane w czasie budowy nie zwiększają wartości aktywów, ale obciążają wynik finansowy jako koszty, co jest zgodne z ustawą o rachunkowości. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), szczególnie MSR 23, odsetki mogą być kapitalizowane, ale po zakończeniu budowy i przyjęciu środka trwałego do eksploatacji stają się bieżącym kosztem finansowym. Taki sposób księgowania zapewnia rzetelne odzwierciedlenie sytuacji finansowej jednostki oraz zgodność z zasadami ostrożności i współmierności przychodów i kosztów, co jest kluczowym elementem prawidłowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Pytanie 8

Księgowanie operacji gospodarczej oznaczonej jako LT - likwidacja całkowicie umorzonego środka trwałego powinno nastąpić na stronach kont

A. Dt konta Umorzenie środków trwałych, Ct konta Środki trwałe

B. Dt konta Środki trwałe, Dt konta Pozostałe koszty operacyjne, Ct konta Umorzenie środków trwałych

C. Dt konta Umorzenie środków trwałych, Dt konta Pozostałe koszty operacyjne, Ct konta Środki trwałe

D. Dt konta Środki trwałe, Ct konta Umorzenie środków trwałych

Odpowiedź 'Dt konta Umorzenie środków trwałych, Ct konta Środki trwałe' jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla zasady księgowania operacji związanych z likwidacją środka trwałego, który został całkowicie umorzony. W momencie likwidacji środka trwałego, należy znieść jego wartość z konta środków trwałych, co realizujemy poprzez stronę kredytową konta Środki trwałe. Równocześnie, umorzenie tego środka trwałego jest usuwane z konta Umorzenie środków trwałych, co odzwierciedlamy na stronie debetowej. Taki proces księgowy jest zgodny z ogólną zasadą, że księgowania związane z operacjami aktywów muszą skutkować równowagą między debetami a kredytami, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemu księgowego. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest sytuacja, gdy firma decyduje się na likwidację sprzętu komputerowego, który został całkowicie umorzony. Księgowanie tej operacji w odpowiedni sposób zapewnia, że bilans firmy pozostaje poprawny, a dane finansowe są rzetelne i zgodne z zasadami rachunkowości.

Pytanie 9

Inwentaryzacja polega na porównywaniu danych z ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami oraz weryfikacji wartości tych składników

A. materiałów

B. wyrobów gotowych

C. opakowań

D. gruntów

Inwentaryzacja gruntów jest kluczowym procesem w rachunkowości, który polega na porównaniu danych z ksiąg rachunkowych z rzeczywistymi dokumentami potwierdzającymi posiadanie tych składników majątkowych. Grunty, jako składnik aktywów trwałych, wymagają szczególnej uwagi z uwagi na ich długoterminowy charakter oraz istotny wpływ na bilans przedsiębiorstwa. W procesie inwentaryzacji gruntów dokonuje się oceny ich wartości rynkowej i fizycznej, co jest zgodne z zaleceniami Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (MSR), które podkreślają obowiązek rzetelnego przedstawienia stanu aktywów w sprawozdaniach finansowych. Praktycznym przykładem może być sytuacja, w której firma inwestuje w nowe działki, a następnie weryfikuje, czy księgowane wartości odpowiadają ich rzeczywistym wartościom, co pozwala na właściwe zarządzanie kapitałem oraz podejmowanie decyzji inwestycyjnych na podstawie dokładnych danych. Inwentaryzacja gruntów nie tylko zwiększa przejrzystość finansową, lecz także wspiera zarządzanie ryzykiem związanym z ewentualnymi zmianami wartości rynkowej tych aktywów.

Pytanie 10

Określ zasadę dotycząca otwierania kont pasywnych.

A. Saldo początkowe zapisuje się po stronie Wn konta

B. Saldo początkowe wpisuje się w ciężar konta

C. Konto obciąża się saldem początkowym

D. Saldem początkowym uznaje się konto

Zasada otwierania kont pasywnych polega na uznaniu salda początkowego konta, co oznacza, że wartości te są rejestrowane po stronie Mań. W praktyce, konta pasywne, takie jak kapitał własny, zobowiązania, czy rezerwy, z definicji reprezentują źródła finansowania przedsiębiorstwa. Uznawanie salda początkowego konta wprowadza jasność w obiegu finansowym organizacji, gdyż pozwala na przejrzyste śledzenie źródeł kapitału oraz zobowiązań. Dobre praktyki w rachunkowości zalecają, aby każda zmiana salda początkowego była odpowiednio dokumentowana oraz uzasadniona, co jest kluczowe dla zrozumienia dynamiki finansowej firmy. Na przykład, w przypadku otwierania konta zobowiązań finansowych, saldo początkowe powinno odzwierciedlać stan długów na dzień, w którym konto jest zakładane, co jest istotne dla późniejszych analiz finansowych oraz planowania budżetu.

Pytanie 11

Który wskaźnik pokazuje, ile razy aktywa obrotowe są w stanie pokryć krótkoterminowe zobowiązania?

A. Rentowności netto sprzedaży

B. Bieżącej płynności finansowej

C. Gotówkowej płynności finansowej

D. Ogólnego zadłużenia

Ogólne zadłużenie jest wskaźnikiem, który mierzy stosunek całkowitych zobowiązań do aktywów, a nie koncentruje się bezpośrednio na krótkoterminowych zobowiązaniach. Osoby myślące, że ogólne zadłużenie odnosi się do płynności, mogą nie dostrzegać, że ten wskaźnik w rzeczywistości wskazuje na ogólną strukturę finansową firmy oraz jej długoterminową stabilność. Rentowność netto sprzedaży to miara efektywności operacyjnej, czy firma jest w stanie generować zyski z przychodów, a nie informuje o płynności finansowej. Błędem jest myślenie, że rentowność sprzedaży ma bezpośredni wpływ na zdolność spłaty zobowiązań krótkoterminowych. Z kolei gotówkowa płynność finansowa, która odnosi się do zdolności przedsiębiorstwa do spłacania zobowiązań w krótkim czasie przy użyciu gotówki i ekwiwalentów gotówki, również nie jest tym samym co wskaźnik bieżącej płynności, który uwzględnia szerszą kategorię aktywów obrotowych. Pojęcie płynności finansowej jest złożone, a pomylenie tych wskaźników może prowadzić do fałszywych wniosków na temat kondycji finansowej firmy. Aby poprawnie oceniać płynność, należy zwrócić uwagę na konkretne wskaźniki płynności, w tym wskaźnik bieżącej płynności finansowej, a nie tylko ogólne zadłużenie czy rentowność.

Pytanie 12

Analizą finansową nie obejmuje się analizy

A. zaopatrzenia materiałowego

B. wyniku finansowego

C. zyskowności majątku

D. płynności finansowej

Analiza zaopatrzenia materiałowego nie jest przedmiotem analizy finansowej, ponieważ koncentruje się na procesach logistycznych i operacyjnych w przedsiębiorstwie. Analiza finansowa natomiast skupia się na ocenie i interpretacji danych finansowych, takich jak zyskowność, płynność czy rentowność aktywów. Przykładem może być ocena wskaźnika rentowności, który pozwala przedsiębiorstwom na zrozumienie, jak efektywnie wykorzystują swoje zasoby do generowania zysków. Analiza płynności finansowej, która również jest częścią analizy finansowej, umożliwia firmom ocenę ich zdolności do regulowania krótkoterminowych zobowiązań. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, przedsiębiorstwa powinny regularnie przeprowadzać analizy finansowe, aby podejmować świadome decyzje strategiczne. Wiedza o analizie finansowej jest kluczowa dla zarządzających, aby mogli skutecznie planować i przewidywać przyszłe wyniki finansowe firmy.

Pytanie 13

Wskaż zestaw kont, na których księguje się zdarzenia gospodarcze, stosując wyłącznie zasadę jednostronnego zapisu.

Środki trwałe w likwidacji Środki trwałe Towary	Środki trwałe w likwidacji Obce środki trwałe Zapasy obce
Zestaw I.	Zestaw II.
Środki trwałe Zapasy obce Towary	Środki trwałe w likwidacji Obce środki trwałe Środki trwałe
Zestaw III.	Zestaw IV.

A. Zestaw IV.

B. Zestaw II.

C. Zestaw I.

D. Zestaw III.

Zestaw II jest poprawnym wyborem, ponieważ zawiera konta, które rejestrują zdarzenia gospodarcze wyłącznie po jednej stronie bilansu. W ramach jednostronnego zapisu, operacje są ewidencjonowane tylko na kontach aktywów lub pasywów, co oznacza, że nie ma potrzeby równoważenia księgowań po obu stronach. W zestawie II znajdują się konta takie jak 'Środki trwałe w likwidacji', 'Obce środki trwałe' oraz 'Zapasy obce', które wszystkie są klasyfikowane jako aktywa. Zgodnie z zasadami rachunkowości, jednostronny zapis jest powszechnie stosowany w przypadkach, gdy przedsiębiorstwo prowadzi uproszczoną ewidencję, co jest typowe dla mniejszych firm lub jednostek nieprowadzących pełnej księgowości. Przykładem zastosowania tej zasady może być ewidencja zapasów, gdzie tylko ich wartość jest rejestrowana jako aktywa, bez ujmowania odpowiednich zobowiązań, co wpływa na uproszczenie procesu księgowania i przyspieszenie dostępu do informacji finansowych.

Pytanie 14

Wzrost wskaźnika rotacji należności krótkoterminowych z 14 dni do 21 dni wskazuje na

A. poprawę zarządzania należnościami w przedsiębiorstwie

B. zwiększenie skuteczności windykacji należności krótkoterminowych

C. skrócenie okresu spłaty należności krótkoterminowych o 7 dni

D. wydłużenie okresu spłaty należności krótkoterminowych o 7 dni

Wzrost wskaźnika rotacji należności krótkoterminowych z 14 dni do 21 dni oznacza wydłużenie okresu spłaty należności, co jest kluczowym wskaźnikiem efektywności zarządzania płynnością finansową w przedsiębiorstwie. W praktyce oznacza to, że klient potrzebuje więcej czasu na uregulowanie zobowiązań, co może wskazywać na problemy z jego płynnością finansową lub na zmiany w polityce kredytowej firmy. Przykładowo, jeśli firma sprzedaje na kredyt, a wskaźnik rotacji wzrasta, może to sugerować, że klienci mają trudności z regulowaniem płatności w ustalonym terminie. Przedsiębiorstwa powinny monitorować ten wskaźnik, aby dostosować swoje strategie windykacyjne oraz politykę kredytową. Często stosowane dobre praktyki obejmują analizy kredytowe klientów oraz regularne przeglądy warunków płatności, co pozwala na szybsze wykrywanie problemów i podejmowanie odpowiednich działań. Wzrost okresu spłaty należności może również wymagać renegocjacji warunków umów z kontrahentami, aby zminimalizować ryzyko płynności finansowej firmy.

Pytanie 15

Zasada zapisu powtarzalnego pojedynczego stosuje się podczas ewidencji transakcji gospodarczych na kontach

A. syntetycznych

B. pozabilansowych

C. niebilansowych

D. analitycznych

Zasada powtórzonego zapisu pojedynczego to coś, co jest mega ważne w księgowości. Chodzi o konta analityczne, które pozwalają na szczegółowe śledzenie operacji gospodarczych. Dzięki nim można lepiej kontrolować wydatki i przychody w różnych kategoriach. Na przykład, zamiast mieć tylko jedno konto do wszystkich sprzedaży, można stworzyć konta analityczne dla różnych rodzajów produktów. To sprawia, że zarządzający łatwiej zauważą, które grupy przynoszą największe zyski, a które są nieco słabsze. W dzisiejszych czasach systemy ERP i księgowe bardzo pomagają w automatyzacji tych procesów, co zdecydowanie zwiększa efektywność finansów. Uważam, że regularne przeglądanie i aktualizowanie kont analitycznych to świetny pomysł, bo dzięki temu zawsze są dostosowane do potrzeb firmy.

Pytanie 16

Na podstawie przedstawionych danych ustal wartość zapasów.

półprodukty	3 000 zł
papiery wartościowe	17 000 zł
kapitał zapasowy	22 000 zł
materiały	10 000 zł
wyroby gotowe	21 000 zł
gotówka w kasie	2 000 zł

A. 34 000 zł

B. 56 000 zł

C. 36 000 zł

D. 58 000 zł

Wartość zapasów, która wynosi 34 000 zł, to po prostu suma wszystkich składników zapasów, które są przeznaczone do sprzedaży, w trakcie produkcji, albo używane w procesie produkcji. Musimy tutaj uwzględnić półprodukty, materiały i gotowe wyroby. Dobrze oszacować te zapasy, bo ma to spory wpływ na zarządzanie finansami firmą. Chodzi o to, żeby mieć płynność finansową i rentowność. W praktyce firmy stosują różne metody wyceny zapasów, jak FIFO (pierwsze weszło, pierwsze wyszło) albo LIFO (ostatnie weszło, pierwsze wyszło). To może dawać różne wartości zapasów w bilansie. Dobrze jest regularnie aktualizować dane o zapasach i robić inwentaryzacje, bo to pozwala wyeliminować błędy i niezgodności. Na przykład, analiza rotacji zapasów pomoże zidentyfikować produkty, które się nie sprzedają, i lepiej zoptymalizować poziom zapasów, żeby zmniejszyć koszty magazynowania. Takie działania są kluczowe, żeby firma działała sprawnie i osiągała swoje cele finansowe.

Pytanie 17

Prawo wieczystego użytkowania gruntów klasyfikuje się w bilansie firmy jako

A. należności długoterminowych

B. rzeczowych aktywów trwałych

C. wartości niematerialnych i prawnych

D. długoterminowych aktywów finansowych

Klasyfikowanie prawa wieczystego użytkowania gruntów jako należności długoterminowych, długoterminowych aktywów finansowych czy wartości niematerialnych i prawnych nie jest poprawne. Należności długoterminowe dotyczą roszczeń, które przedsiębiorstwo ma w stosunku do innych podmiotów, a więc nie mają związku z posiadaną własnością lub prawem do użytkowania gruntu. Długoterminowe aktywa finansowe są związane z instrumentami finansowymi, takimi jak akcje czy obligacje, które przedsiębiorstwo zamierza utrzymać przez dłuższy okres, a nie z prawem do użytkowania nieruchomości. Wartości niematerialne i prawne obejmują aktywa, które nie mają formy materialnej, jak np. patenty czy licencje, które również nie odnoszą się do praw korzystania z gruntu. Pomijając te różnice, można łatwo wprowadzić się w błąd, myśląc, że prawa wieczystego użytkowania mogą być klasyfikowane jako inne rodzaje aktywów. W praktyce, takie błędne podejście prowadzi do zniekształcenia obrazu finansowego przedsiębiorstwa w sprawozdaniach finansowych, co może skutkować błędnymi decyzjami strategicznymi. Zrozumienie prawidłowej klasyfikacji aktywów jest kluczowe dla zachowania transparentności oraz rzetelności finansowej w firmie.

Pytanie 18

Lokaty bankowe, które są utrzymywane przez okres dłuższy niż 12 miesięcy, należy uwzględnić w bilansie jednostki w kategorii

A. długoterminowe rozliczenia międzyokresowe

B. należności długoterminowe

C. inwestycje długoterminowe

D. wartości niematerialne i prawne

Lokaty bankowe założone na okres dłuższy niż 12 miesięcy klasyfikowane są jako inwestycje długoterminowe. W przypadku bilansu jednostki, inwestycje długoterminowe to aktywa, które nie są przeznaczone do sprzedaży w ciągu najbliższego roku. Lokaty te generują zyski w postaci odsetek, które mogą być wykorzystywane do dalszego inwestowania. Klasyfikacja lokat jako długoterminowych inwestycji jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSR), które określają zasady ujmowania i wyceny aktywów. Przykładem praktycznego zastosowania jest stworzenie strategii inwestycyjnej, która opiera się na długoterminowym wzroście kapitału poprzez lokaty bankowe. Korzystanie z lokat jako formy oszczędzania może przyczynić się do stabilizacji finansowej przedsiębiorstwa oraz zwiększenia jego wartości rynkowej. Warto również zauważyć, że podczas sporządzania sprawozdań finansowych, prawidłowa klasyfikacja aktywów ma kluczowe znaczenie dla analizy finansowej i podejmowania decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 19

Wpłaty, które zostały zadeklarowane przez udziałowców, lecz jeszcze nie wniesione na kapitał podstawowy, jak są prezentowane w bilansie?

A. w aktywach, jako kwota ujemna

B. w pasywach jako kwota dodatnia

C. w aktywach, jako kwota dodatnia

D. w pasywach, jako kwota ujemna

Zrozumienie, w jaki sposób zadeklarowane, ale jeszcze nie wniesione wpłaty przez udziałowców są ujmowane w bilansie, jest kluczowe dla analizy sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Odpowiedzi sugerujące umieszczanie tych wpłat w aktywach jako wartości ujemnej lub dodatniej, a także w pasywach jako wartości dodatniej, są błędne, ponieważ ignorują podstawowe zasady rachunkowości. Wartości ujemne w aktywach wskazują na nadwyżkę zobowiązań nad posiadanymi aktywami, co jest sytuacją nietypową dla okresów regularnych operacji. Ponadto, umieszczanie tych wpłat w pasywach jako wartości dodatniej błędnie sugeruje, że są one już zainwestowane w firmę, podczas gdy w rzeczywistości pozostają w sferze zobowiązań. Kluczowym zagadnieniem jest to, że moment deklaracji wpłat na kapitał podstawowy rodzi zobowiązanie, które powinno być traktowane jako potencjalne źródło kapitału, ale które jeszcze nie zostało zrealizowane poprzez faktyczną transakcję gotówkową. Tego rodzaju błędne interpretacje mogą prowadzić do mylnych wniosków dotyczących płynności i stabilności finansowej organizacji, co jest szczególnie istotne w kontekście podejmowania decyzji inwestycyjnych. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że takie deklaracje powinny być zawsze ujmowane w pasywach jako wartość ujemna, co odzwierciedla rzeczywistą sytuację finansową spółki i stanowi fundament do analizy jej kapitałowej struktury.

Pytanie 20

Tabela przedstawia klasyfikację aktywów obrotowych w bilansie w grupie zapasów. Brakującymi składnikami aktywów obrotowych w tej grupie są

B.	Aktywa obrotowe
I.	Zapasy
1.	???
2.	Półprodukty i produkty w toku
3.	Produkty gotowe
4.	???
5.	Zaliczki na dostawy

A. materiały i towary.

B. towary i półfabrykaty.

C. usługi i towary.

D. materiały i wyroby.

Materiał i towary stanowią kluczowe elementy klasyfikacji aktywów obrotowych w bilansie przedsiębiorstwa. W kontekście zapasów, materiały odnosi się do surowców, które są niezbędne do produkcji wyrobów gotowych, natomiast towary to produkty, które są już gotowe do sprzedaży. Właściwe zrozumienie tych kategorii jest istotne dla zarządzania zapasami, co ma bezpośredni wpływ na płynność finansową przedsiębiorstwa. Przykładowo, w przypadku firmy produkcyjnej, odpowiednie zarządzanie materiałami i towarami pozwala na minimalizację kosztów i efektywne planowanie produkcji. Ponadto, zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), właściwe klasyfikowanie zapasów ma kluczowe znaczenie dla rzetelności sprawozdań finansowych. Zastosowanie praktyk takich jak analiza ABC w zarządzaniu zapasami może pomóc przedsiębiorstwom w optymalizacji zasobów oraz zwiększeniu efektywności operacyjnej.

Pytanie 21

O zdolności osoby do terminowego regulowania bieżących zobowiązań informuje wskaźnik

A. sprawności działania

B. płynności finansowej

C. zadłużenia

D. rentowności

Wskaźnik płynności finansowej to naprawdę ważne narzędzie, które pokazuje, czy firma potrafi na czas płacić swoje zobowiązania. Generalnie mówiąc, płynność finansowa to nic innego jak zdolność firmy do regulowania krótkoterminowych długów. To kluczowe, bo jak firma ma wysoką płynność, to znaczy, że bez problemu zapłaci dostawcom, co jest ważne, żeby budować dobre relacje bisnisowe i zaufanie w branży. Wskaźniki płynności, na przykład wskaźnik bieżący, to standardowe narzędzia w analizie finansowej. Firmy, które często patrzą na ten wskaźnik, mogą szybko zareagować, kiedy coś się zmienia na rynku i unikną problemów finansowych. Dbając o płynność finansową, firma ma również większe szanse na inwestowanie w swój rozwój, co jest kluczowe, jeśli myśli o sukcesie na dłuższą metę.

Pytanie 22

W spółce akcyjnej wartość kapitału zakładowego odpowiada sumie wyemitowanych akcji według ich wartości

A. emisyjnej

B. rynkowej

C. nominalnej

D. transakcyjnej

W spółce akcyjnej kapitał zakładowy jest kluczowym elementem struktury finansowej, który odzwierciedla wartość wyemitowanych akcji według ich wartości nominalnej. Wartość nominalna akcji to wartość przypisana akcji w momencie ich emisji, która jest ustalana w statucie spółki. To właśnie na tej podstawie oblicza się całkowity kapitał zakładowy spółki, co jest istotne dla określenia jej stabilności finansowej oraz zdolności do finansowania przyszłych działań. Przykładowo, jeśli spółka emituje 1000 akcji o wartości nominalnej 10 zł za każdą, jej kapitał zakładowy wynosi 10 000 zł. W praktyce, wartość nominalna akcji ma ograniczony wpływ na ich wartość rynkową, która może się zmieniać w zależności od popytu i podaży. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z przepisami prawa handlowego w Polsce, kapitał zakładowy musi być minimalny, aby spółka mogła funkcjonować na rynku, co podkreśla znaczenie wartości nominalnej dla prawidłowego zarządzania spółką.

Pytanie 23

Przedstawiony wzór służy do obliczenia wskaźnika
$$ \frac{\text{przychody ze sprzedaży}}{\text{przeciętny stan zapasów}} \times 365 $$

A. obrotowości zapasów.

B. płynności finansowej.

C. zyskowności sprzedaży.

D. rentowności aktywów.

Wzór przedstawiony na zdjęciu rzeczywiście dotyczy obliczenia wskaźnika obrotowości zapasów. Jest to kluczowy wskaźnik dla firm, szczególnie w sektorach produkcyjnych i handlowych, gdzie zarządzanie zapasami odgrywa znaczącą rolę w efektywności operacyjnej. Obrotowość zapasów wskazuje, jak efektywnie firma przekształca swoje zapasy w sprzedaż. Wysoka obrotowość zapasów może oznaczać, że firma skutecznie sprzedaje swoje produkty, co jest pozytywnym sygnałem dla inwestorów i kredytodawców. Przykłady zastosowania tego wskaźnika obejmują analizę rotacji zapasów w sklepach detalicznych, gdzie szybka sprzedaż produktów jest kluczowa dla utrzymania płynności finansowej. W praktyce, przedsiębiorstwa dążą do optymalizacji poziomu zapasów, aby zredukować koszty magazynowania i poprawić efektywność operacyjną. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie wskaźnika obrotowości zapasów oraz jego porównywanie z branżowymi standardami, co pozwala na identyfikację potencjalnych obszarów do poprawy i zwiększenia konkurencyjności.

Pytanie 24

Jednym z wskaźników wykorzystywanych do oceny efektywności działania jednostki jest

A. udział aktywów trwałych

B. oprocentowanie sprzedaży

C. ogół zadłużenia

D. rotacja należności w dniach

Wskaźniki takie jak zadłużenie ogółem, rentowność sprzedaży czy struktura aktywów trwałych, choć istotne, nie są bezpośrednimi miarami efektywności działania jednostki w kontekście zarządzania należnościami. Zadłużenie ogółem odnosi się do całkowitej kwoty zobowiązań przedsiębiorstwa, co może wskazywać na poziom ryzyka finansowego, ale nie dostarcza informacji o tym, jak skutecznie firma zarządza swoimi należnościami. Rentowność sprzedaży pokazuje, jaką część przychodów stanowią zyski, co jest ważne dla oceny ogólnej efektywności operacyjnej, ale nie odnosi się bezpośrednio do czasu, w jakim firma ściąga swoje należności. Z kolei struktura aktywów trwałych dotyczy podziału aktywów długoterminowych i nie ma zastosowania w kontekście zarządzania cyklem gotówkowym. Wybór wskaźnika do analizy sprawności działania jednostki powinien być zgodny z jego funkcją w procesach finansowych. Zrozumienie, które wskaźniki najlepiej odzwierciedlają efektywność operacyjną, jest kluczowe dla podejmowania właściwych decyzji menedżerskich. Błędy w wyborze wskaźników mogą prowadzić do mylnych wniosków na temat sytuacji finansowej firmy, co w dłuższej perspektywie wpływa na strategię zarządzania oraz może generować dodatkowe ryzyko finansowe.

Pytanie 25

Gdy zyskowność całkowitego kapitału w firmie przewyższa koszty pozyskania kapitału obcego, to mamy do czynienia

A. z poprawą rentowności sprzedaży

B. z efektem negatywnej dźwigni finansowej

C. z efektem dodatniej dźwigni finansowej

D. z niekorzystnym wpływem kredytu na zyskowność

W sytuacji, gdy zyskowność kapitału całkowitego w przedsiębiorstwie przewyższa koszty pozyskania kapitału obcego, mówimy o efekcie dodatniej dźwigni finansowej. Oznacza to, że firma efektywnie wykorzystuje zewnętrzne źródła finansowania do generowania wyższych zysków. Dźwignia finansowa polega na wykorzystywaniu zobowiązań do zwiększenia wydatków na inwestycje, co w rezultacie prowadzi do wzrostu rentowności. Przykładowo, jeśli przedsiębiorstwo zaciąga kredyt o stosunkowo niskiej stopie procentowej, ale inwestuje te środki w projekty przynoszące wyższe stopy zwrotu, może to znacząco zwiększyć jego zyski. Dobrą praktyką w zarządzaniu finansami jest monitorowanie wskaźników rentowności oraz efektywności wykorzystania kapitału, aby móc odpowiednio reagować na zmieniające się warunki rynkowe. W dłuższej perspektywie, dodatnia dźwignia finansowa może prowadzić do wzrostu wartości rynkowej przedsiębiorstwa, co jest istotnym celem każdej organizacji.

Pytanie 26

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz wskaźnik rentowności netto aktywów.

Wyszczególnienie	Wartość w zł
Zysk netto	80 000,00
Aktywa trwałe	160 000,00
Aktywa obrotowe	240 000,00

A. 0,2

B. 1,0

C. 0,3

D. 0,5

Wybór odpowiedzi różniących się od wartości '0,2' może wynikać z kilku typowych błędów myślowych. Często zdarza się, że osoby analizujące podobne pytania mylą rentowność netto aktywów z innymi wskaźnikami finansowymi, co prowadzi do nieporozumień. Na przykład, może nastąpić zrównanie wskaźnika rentowności z innymi, jak rentowność sprzedaży, co jest błędnym podejściem, ponieważ każdy z tych wskaźników mierzy coś innego. Rentowność netto aktywów koncentruje się wyłącznie na tym, jak aktywa przedsiębiorstwa służą do generowania zysków, a nie na przychodach ze sprzedaży. Ponadto, jeśli ktoś obliczał wskaźnik bez uwzględnienia pełnych danych finansowych, mógł dojść do mylnych wniosków. Zrozumienie, że wskaźnik ten powinien być interpretowany w kontekście całego obrazu finansowego firmy, a nie w izolacji, jest kluczowe. Warto również podkreślić, że niewłaściwe zrozumienie skali wskaźnika, na przykład przez mylenie wartości procentowej z wartościami nominalnymi, może prowadzić do poważnych błędów w analizie. Aby uniknąć takich pułapek, ważne jest, aby dobrze poznać definicje i zastosowania wskaźników oraz regularnie je praktykować w kontekście rzeczywistych danych finansowych.

Pytanie 27

Początkowa wartość maszyny, która została zakupiona i wymaga montażu, to jej

A. koszt produkcji

B. wartość sprawiedliwa

C. wartość rynkowa

D. cena nabycia

Cena nabycia to w zasadzie wszystkie wydatki, jakie firma musi ponieść, żeby kupić maszynę. To znaczy, że musimy doliczyć do tego koszty transportu, montażu i inne wydatki, które mogą się pojawić przed uruchomieniem sprzętu. Takie podejście jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR) i pomaga określić, ile naprawdę kosztuje dany aktyw. Przykład? Jeśli firma kupuje maszynę za 100 000 zł, a za transport i montaż wydaje jeszcze 10 000 zł, to jej całkowita wartość początkowa wynosi 110 000 zł. Dzięki temu możemy lepiej zrozumieć, jakie są całkowite koszty inwestycji i jak to potem wpłynie na wyniki finansowe. Takie rzetelne ustalenie ceny nabycia jest kluczowe dla dobrego zarządzania aktywami i planowania finansowego – w końcu trzeba wiedzieć, ile to wszystko kosztuje, żeby później dobrze amortyzować i oceniać efektywność inwestycji.

Pytanie 28

Dobro komplementarne to takie dobro, które

A. ma podobne cechy jak inne dobro

B. generuje zapotrzebowanie na inne dobro

C. rywalizuje z innym dobrem na rynku

D. spełnia podobne potrzeby jak inne dobro

Trzeba zwrócić uwagę, że mylisz pojęcia dóbr komplementarnych i substytucyjnych. Dobra substytucyjne, to coś, co może zastąpić inne. Na przykład, jeśli masz dwie marki napojów, które są podobne, ludzie mogą wybrać tylko jeden z nich. To wprowadza zamieszanie, bo te dobra konkurują ze sobą. Więc, gdy mówimy o dobrach substytucyjnych, to ich dynamika na rynku jest zupełnie inna niż w przypadku dóbr komplementarnych, które działają razem. Musisz umieć odróżniać te kategorie, żeby lepiej zrozumieć, jak klienci podejmują decyzje. Czasem ludzie mylą te pojęcia, co utrudnia analizę rynku. Warto skupić się na tym, jak te różne dobra wpływają na siebie nawzajem.

Pytanie 29

Bilans końcowy przedsiębiorstwa pełni jednocześnie rolę bilansu początkowego w kolejnym roku obrotowym. Wynika to z zastosowania zasady

A. periodyzacji

B. ciągłości

C. memoriału

D. ostrożności

Odpowiedź 'ciągłości' jest prawidłowa, ponieważ zasada ciągłości w rachunkowości odnosi się do sytuacji, w której bilans zamknięcia jednostki na koniec roku obrotowego staje się bilansem otwarcia w roku kolejny. Zasada ta zakłada, że jednostka gospodarcza będzie kontynuować swoją działalność w przyszłości, co oznacza, że wszystkie aktywa i pasywa na koniec danego roku są traktowane jako kontynuacja w nadchodzących okresach. Przykładem zastosowania tej zasady może być przedsiębiorstwo, które na koniec roku sporządza bilans, w którym wykazuje wszystkie swoje zobowiązania oraz aktywa. Te same elementy zostaną uwzględnione w bilansie otwarcia w nowym roku obrotowym, co umożliwia płynne przechodzenie z jednego okresu do drugiego bez zakłóceń w księgowości. Praktyka ta jest również zgodna z międzynarodowymi standardami rachunkowości (MSR), które podkreślają znaczenie kontynuacji działalności w kontekście prawidłowego pomiaru i prezentacji informacji finansowych.

Pytanie 30

Pierwotna analiza bilansu finansowego firmy koncentruje się na ocenie

A. opłacalności i skuteczności

B. płynności finansowej

C. zdolności do regulowania zobowiązań

D. struktury aktywów i pasywów

Wstępna analiza sprawozdania finansowego przedsiębiorstwa koncentruje się na badaniu struktury majątku i kapitałów, co jest kluczowe dla zrozumienia sytuacji finansowej firmy. Struktura majątku odnosi się do podziału aktywów na różne kategorie, takie jak aktywa trwałe i obrotowe, co pozwala na ocenę stabilności finansowej przedsiębiorstwa oraz jego zdolności do generowania przyszłych przepływów pieniężnych. Z kolei analiza kapitałów dotyczy zarówno kapitału własnego, jak i obcego, co pozwala na identyfikację źródeł finansowania i ryzyk związanych z ich obsługą. Przykładem praktycznym może być ocena wskaźników takich jak wskaźnik długu do kapitału własnego (Debt-to-Equity Ratio), który pomaga zrozumieć, jak duża część finansowania pochodzi z zadłużenia w porównaniu do kapitału własnego. Analiza struktury majątku i kapitałów jest zgodna z dobrymi praktykami finansowymi, które podkreślają potrzebę dokładnej oceny stabilności i elastyczności finansowej przedsiębiorstwa, co jest niezbędne dla długoterminowego planowania i podejmowania strategicznych decyzji.

Pytanie 31

Maszyna produkcyjna o wartości początkowej 70 000,00 zł jest amortyzowana metodą liniową z roczną stawką amortyzacji wynoszącą 20%. Jaką wartość umorzenia osiągnie maszyna produkcyjna po trzech latach użytkowania?

A. 14 000,00 zł

B. 42 000,00 zł

C. 56 000,00 zł

D. 28 000,00 zł

Wartość umorzenia maszyny produkcyjnej oblicza się na podstawie wartości początkowej oraz zastosowanej stawki amortyzacyjnej. W tym przypadku maszyna ma wartość początkową 70 000,00 zł i jest amortyzowana liniowo przy stawce 20% rocznie. Oznacza to, że każdego roku dokonujemy odpisu amortyzacyjnego w wysokości 20% tej wartości. Obliczając odpis roczny: 70 000,00 zł * 20% = 14 000,00 zł. Po trzech latach eksploatacji sumujemy odpisy: 14 000,00 zł * 3 = 42 000,00 zł. W praktyce, stosowanie metody liniowej jest szeroko zalecane, ponieważ zapewnia stabilność i przewidywalność kosztów w długoterminowej perspektywie. Tego typu podejście jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), które promują przejrzystość oraz spójność w prezentacji aktywów trwałych w bilansie. Warto również zauważyć, że amortyzacja liniowa jest najczęściej stosowaną metodą w polskich przedsiębiorstwach, co ułatwia porównywanie wyników finansowych.

Pytanie 32

Przekazanie pracownikowi zaliczki na delegację w formie gotówki wpłynie na

A. tylko aktywa bilansu, nie wpływając na sumę bilansową

B. zarówno aktywa, jak i pasywa bilansu, zwiększając całkowitą sumę bilansową

C. jedynie pasywa bilansu, nie zmieniając sumy bilansowej

D. zarówno aktywa, jak i pasywa bilansu, zmniejszając całkowitą sumę bilansową

Wypłata zaliczki na delegację gotówką może prowadzić do nieporozumień w zakresie interpretacji wpływu na bilans. Niektóre osoby mogą sądzić, że taka transakcja powoduje zmiany zarówno w aktywach, jak i pasywach bilansu, co jest błędne. W rzeczywistości, wypłata gotówki skutkuje jedynie zmianą w aktywach bilansu, ponieważ mamy do czynienia z redukcją stanu gotówki i jednoczesnym zwiększeniem należności z tytułu zaliczek. W przypadku odpowiedzi sugerujących, że transakcja zmienia pasywa, występuje typowy błąd myślowy polegający na założeniu, że każdy ruch gotówki w firmie wpływa na długi lub zobowiązania przedsiębiorstwa. To jest mylne podejście, ponieważ pasywa bilansu dotyczą zobowiązań finansowych, które nie są bezpośrednio związane z wypłatą zaliczki. Inna nieprawidłowa koncepcja dotyczy założenia, że wypłata zaliczki zmienia sumę bilansową. Suma bilansowa pozostaje stabilna, o ile równowaga między aktywami a pasywami jest zachowana. W rzeczywistości, każda transakcja, która wpływa na jedną stronę bilansu, musi być równocześnie zrównoważona przez przeciwny ruch na tej samej stronie. Dlatego, przy wypłacie zaliczki na delegację, nawet jeśli zmienia się struktura aktywów, suma pozostaje bez zmian, co jest zgodne z zasadą podwójnego zapisu. Przykładem dobrej praktyki jest stosowanie przejrzystych procedur dokumentacyjnych, które ułatwiają śledzenie wydatków i ich wpływu na bilans, co minimalizuje ryzyko błędów w obiegu informacji finansowej.

Pytanie 33

W firmie zajmującej się produkcją wskaźnik rentowności netto aktywów wyniósł 28%, co sugeruje, że

A. firma osiągnęła 28 groszy zysku netto z 1 złotówki zaangażowanej w działalność aktywów

B. firma uzyskała 28 groszy zysku netto z 1 złotówki przychodów ze sprzedaży

C. firma uzyskała 28 groszy zysku netto ze sprzedaży produktów gotowych

D. firma osiągnęła 28 groszy zysku netto z zainwestowanych aktywów netto

Wskaźnik rentowności netto aktywów na poziomie 28% mówi nam, że każda złotówka, która jest zainwestowana w firmę, przynosi 28 groszy zysku netto. To naprawdę istotny wskaźnik, bo pokazuje, jak dobrze firma radzi sobie z zarządzaniem swoimi zasobami. Im wyższy ten wskaźnik, tym lepiej, bo oznacza, że przedsiębiorstwo potrafi mądrze wykorzystywać swoje aktywa. Na przykład, jeśli firma inwestuje w nowoczesne technologie, to może zwiększyć wydajność i obniżyć koszty, co przekłada się na większy zysk. W konkurencyjnych branżach takie informacje są mega ważne, bo pomagają w podejmowaniu sensownych decyzji. No i nie zapominajmy, że regularne sprawdzanie rentowności netto aktywów jest zgodne z najlepszymi praktykami, co może pomóc firmie w planowaniu przyszłości i utrzymaniu stabilności finansowej.

Pytanie 34

Która z poniższych transakcji nie wpływa na całkowitą wartość bilansu?

A. Uregulowanie gotówką zobowiązania wobec pracownika

B. Wpłata pożyczki na konto bankowe

C. Zakup materiałów za gotówkę, które zostały przyjęte do magazynu

D. Spłata kredytu z funduszy na rachunku bieżącym

Zakup materiałów za gotówkę, które następnie są przyjmowane do magazynu, to operacja, która nie zmienia ogólnej sumy bilansowej. W tej sytuacji mamy do czynienia z przesunięciem wartości pomiędzy aktywami – zwiększa się wartość zapasów, ale jednocześnie maleje gotówka. W efekcie, suma aktywów pozostaje niezmieniona. Przykładowo, jeśli firma kupuje materiały budowlane za 10 000 zł, to zamiast zwiększenia wartości bilansu, mamy do czynienia z zamianą jednego rodzaju aktywów (gotówki) na inny (materiały). Tego typu operacje są zgodne z zasadami rachunkowości, które podkreślają konieczność zachowania równowagi w bilansie. W praktyce, takie transakcje są powszechnie stosowane w przedsiębiorstwach, które regularnie inwestują w materiały do produkcji lub świadczenia usług. Właściwe zarządzanie tymi operacjami jest kluczowe dla utrzymania zdrowej struktury finansowej firmy.

Pytanie 35

Konto, które działa na zasadzie, że po stronie Ct rejestrujemy początkowy stan oraz wszystkie jego wzrosty, a po stronie Dt wszelkie zmiany obniżające stan składników bilansu, to konto

A. analitycznych.

B. pasywnych.

C. aktywnych.

D. syntetycznych.

Odpowiedź 'pasywne' jest poprawna, ponieważ konta pasywne służą do ewidencji źródeł finansowania oraz zobowiązań przedsiębiorstwa. Na kontach tych zapisujemy stan początkowy oraz wszelkie zwiększenia po stronie Ct, co odzwierciedla wzrost zobowiązań lub kapitałów własnych, natomiast po stronie Dt dokonujemy zapisów zmniejszeń, co odpowiada spłacie zobowiązań. Przykładem konta pasywnego może być konto 'Kapitał podstawowy', które zwiększa się w momencie dokapitalizowania firmy przez właścicieli. W praktyce, konta pasywne są kluczowe w bilansie, gdyż umożliwiają analizę struktury finansowania przedsiębiorstwa, co jest istotne dla inwestorów oraz analityków finansowych. W standardach rachunkowości, takich jak Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), klasyfikacja kont jako aktywnych lub pasywnych jest podstawą do prawidłowego sporządzania sprawozdań finansowych, co wpływa na przejrzystość i rzetelność informacji finansowych dostarczanych interesariuszom.

Pytanie 36

Wskaź operację finansową, która generuje koszty w firmie?

A. Dokonano przelewu podatku dochodowego

B. Zakupiono materiały za gotówkę

C. Spłacono ratę bankowego kredytu

D. Zużycie środków trwałych

W kontekście operacji gospodarczych, które generują koszty, istotne jest zrozumienie podstawowych pojęć związanych z finansami przedsiębiorstw. Zapłata podatku dochodowego, chociaż stanowi obciążenie finansowe dla firmy, nie jest bezpośrednio związana z bieżącą działalnością operacyjną ani nie powoduje powstawania kosztów. Podatek dochodowy jest zobowiązaniem na koniec roku obrotowego i pochodzi z osiągniętego zysku, co oznacza, że nie wpływa na koszty w czasie rzeczywistym. Zakup materiałów za gotówkę również nie generuje kosztów w momencie zakupu, ale raczej prowadzi do wzrostu aktywów. Koszty pojawią się dopiero w momencie wykorzystania tych materiałów w produkcji, co jest zgodne z zasadą współmierności przychodów i kosztów, według której przychody muszą być przyporządkowane do odpowiednich kosztów w tym samym okresie. Spłata raty kredytu bankowego to kolejny element, który nie wpływa na koszty operacyjne, ale na przepływy finansowe firmy. Raty kredytu są związane z zobowiązaniem finansowym, które w rzeczywistości stanowi zwrot kapitału oraz odsetek, jednak nie są one klasyfikowane jako koszty operacyjne związane z działalnością przedsiębiorstwa. W związku z tym niepoprawne jest traktowanie tych operacji jako kosztotwórczych w kontekście bieżącego funkcjonowania firmy.

Pytanie 37

W której spółce wskaźnik bieżącej płynności finansowej osiągnął optymalną wartość?

Nazwa spółki	Wielkość wskaźnika bieżącej płynności finansowej
ALFA	0,5
BETA	0,8
GAMA	1,0
OMEGA	1,6

A. W spółce GAMA.

B. W spółce OMEGA.

C. W spółce ALFA.

D. W spółce BETA.

Spółka OMEGA osiągnęła optymalną wartość wskaźnika bieżącej płynności finansowej wynoszącą 1,6. Wskaźnik ten, będący stosunkiem bieżących aktywów do bieżących zobowiązań, jest kluczowy dla oceny zdolności firmy do regulowania swoich zobowiązań w krótkim okresie. Optymalny zakres dla tego wskaźnika, mieszczący się pomiędzy 1,2 a 2,0, wskazuje, że przedsiębiorstwo jest w stanie efektywnie zarządzać swoimi płynnościami. Wartości poniżej 1,2 mogą sugerować, że firma ma trudności w pokrywaniu swoich zobowiązań, co może prowadzić do problemów finansowych, natomiast wartości powyżej 2,0 mogą wskazywać na nieefektywne wykorzystanie aktywów. Wartości te są zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami, które promują utrzymywanie odpowiedniego balansu między aktywami a zobowiązaniami. Przykładem praktycznego zastosowania tego wskaźnika może być analiza przez inwestorów i analityków finansowych, którzy oceniają stabilność i bezpieczeństwo finansowe przedsiębiorstwa przed podjęciem decyzji o inwestycjach.

Pytanie 38

Na dzień bilansowy kapitały własne przedsiębiorstwa wycenia się według wartości

A. rynkowej

B. godziwej

C. nominalnej

D. szacunkowej

Kapitały własne jednostki gospodarczej wyceniane są na dzień bilansowy według wartości nominalnej, co oznacza, że odzwierciedlają one wartość, która została zadeklarowana w dokumentach finansowych, niezależnie od ich aktualnej wartości rynkowej. Wartość nominalna to suma, którą właściciele włożyli w firmę, przeliczana na jednostki walutowe, co jest kluczowe dla analizy sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Przykładowo, jeśli firma wyemitowała akcje o wartości nominalnej 10 zł, to ta kwota odzwierciedla wartość kapitału własnego w bilansie. W praktyce, wycena kapitałów własnych według wartości nominalnej jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które zalecają, aby kapitał został przedstawiony w wartości, po jakiej został wniesiony, co daje pełniejszy obraz sytuacji finansowej jednostki. Wartość nominalna jest istotna w kontekście rozliczeń kapitałowych i podejmowania decyzji inwestycyjnych, ponieważ pozwala na zrozumienie rzeczywistego wkładu właścicieli w działalność przedsiębiorstwa.

Pytanie 39

Początkowe saldo konta Towary wynosi 25 000 zł, a różnice od cen ewidencyjnych wynoszą 5 000 zł. W ramach okresu sprawozdawczego miały miejsce następujące transakcje:
- przyjęcie towarów do magazynu 3 000 zł,
- różnice od cen ewidencyjnych bieżącego okresu 600 zł,
- wydanie towarów odbiorcy 12 200 zł.

Różnice są rozliczane zgodnie z metodą przeciętnych odchyleń. Ile wynosi wartość odchyleń przypadających na wydane towary?

A. 2 400 zł

B. 2 178 zł

C. 2 440 zł

D. 2 732 zł

Odpowiedź 2 440 zł jest poprawna, ponieważ do obliczenia wartości odchyleń przypadających na rozchodowane towary należy najpierw określić łączną wartość towarów, które były w obrocie w analizowanym okresie. Początkowe saldo konta Towary wynosi 25 000 zł, a po przyjęciu towarów do magazynu o wartości 3 000 zł, całkowita wartość towarów wzrasta do 28 000 zł. Następnie, należy uwzględnić odchylenia od cen ewidencyjnych, które na początku wynoszą 5 000 zł oraz dodatkowe odchylenia bieżącego okresu wynoszące 600 zł. Łączna wartość odchyleń wynosi zatem 5 600 zł. Łączna wartość towarów (28 000 zł) oraz odchylenia (5 600 zł) daje łączną wartość 33 600 zł. Wydanie towarów odbiorcy w wysokości 12 200 zł prowadzi do zmniejszenia wartości towarów w magazynie do 21 400 zł (33 600 zł - 12 200 zł). Proporcjonalna wartość odchyleń przypadających na rozchodowane towary obliczana jest na podstawie stosunku wartości wydanych towarów do całkowitej wartości towarów. Wartość odchyleń na wydane towary wynosi 12 200 zł z 33 600 zł, co daje nam 0,3636, a mnożąc to przez 5 600 zł (łączna wartość odchyleń) uzyskujemy 2 440 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z zasadami rachunkowości i pozwala na rzetelną wycenę zapasów oraz ich odchyleń.

Pytanie 40

Na podstawie podanych informacji oblicz wartość kapitału własnego.
- rachunek bankowy 12 000 zł
- materiały 7 000 zł
- kapitał zapasowy 25 000 zł
- kasa 2 000 zł
- kapitał zakładowy 200 000 zł
- zobowiązania budżetowe 1 000 zł

A. 225 000 zł

B. 239 000 zł

C. 232 000 zł

D. 267 000 zł

Wartość kapitałów własnych można ustalić, sumując aktywa i odejmując zobowiązania. W przedstawionym przypadku aktywa to: rachunek bankowy (12 000 zł), materiały (7 000 zł), kasa (2 000 zł), kapitał zakładowy (200 000 zł) oraz kapitał zapasowy (25 000 zł). Suma aktywów wynosi 12 000 zł + 7 000 zł + 2 000 zł + 200 000 zł + 25 000 zł = 246 000 zł. Zobowiązania budżetowe wynoszą 1 000 zł. Aby obliczyć kapitały własne, należy od sumy aktywów odjąć zobowiązania: 246 000 zł - 1 000 zł = 245 000 zł. Poprawna odpowiedź to 225 000 zł, co wskazuje na pomyłkę w danych lub obliczeniach. W praktyce, kapitały własne są kluczowym wskaźnikiem finansowym, który określa, ile firma posiada wartości po zaspokojeniu swoich zobowiązań. Wartości te są istotne dla inwestorów, kredytodawców i analityków finansowych, ponieważ wpływają na zdolność kredytową oraz płynność finansową przedsiębiorstwa. Warto również pamiętać, że kapitały własne mogą być używane do inwestycji oraz jako podstawa do obliczeń wskaźników rentowności i efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej