Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik mechanik
Kwalifikacja: MEC.09 - Organizacja i nadzorowanie procesów produkcji maszyn i urządzeń
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 15:16
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 15:26

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Koszt wyprodukowania jednej sztuki na przygotowanym stanowisku wynosi 4,80 zł netto, a koszt przygotowania procesu produkcji to 140,00 zł netto. Oblicz koszt brutto wykonania 200 sztuk części, zakładając, że stawka VAT wynosi 23%?

A. 1 353,00 zł

B. 894,31 zł

C. 967,20 zł

D. 1 100,00 zł

Koszt brutto wykonania 200 sztuk części oblicza się, uwzględniając zarówno koszt wytworzenia poszczególnej części, jak i koszt przygotowania produkcji oraz stawkę VAT. Koszt wytworzenia jednej części wynosi 4,80 zł, więc dla 200 sztuk mamy: 200 x 4,80 zł = 960,00 zł. Następnie dodajemy koszt przygotowania produkcji, który wynosi 140,00 zł. Całkowity koszt netto to więc: 960,00 zł + 140,00 zł = 1 100,00 zł. Na koniec, aby uzyskać koszt brutto, musimy doliczyć 23% VAT: 1 100,00 zł x 0,23 = 253,00 zł. Dodając ten VAT do kosztu netto, otrzymujemy: 1 100,00 zł + 253,00 zł = 1 353,00 zł. To podejście jest zgodne z zasadami rachunkowości oraz praktykami stosowanymi w procesach produkcyjnych, które podkreślają konieczność uwzględniania wszystkich kosztów związanych z produkcją i podatkami.

Pytanie 2

Jaką efektywnością cechuje się przewidywana maksymalna produkcja realizowana w standardowych warunkach?

A. Zaplanowaną

B. Efektywną

C. Faktyczną

D. Przyjętą

Odpowiedź efektywna odnosi się do maksymalnej produkcji, która może być uzyskana w warunkach normalnych operacyjnych, przy założeniu, że wszystkie zasoby są wykorzystywane w sposób optymalny. W kontekście zarządzania produkcją efektywność jest kluczowym wskaźnikiem, który pozwala na ocenę, jak skutecznie organizacja wykorzystuje swoje zasoby, aby osiągnąć zamierzone cele produkcyjne. Efektywna produkcja uwzględnia zarówno czas pracy, jak i wydajność maszyn oraz umiejętności pracowników, co sprawia, że jest idealnym wskaźnikiem do planowania oraz oceny zdolności produkcyjnej przedsiębiorstwa. Na przykład, w przemyśle produkcyjnym, efektywność może być mierzona poprzez wskaźniki takie jak OEE (Overall Equipment Effectiveness), które pomagają w identyfikacji obszarów do poprawy. Warto również zauważyć, że efektywność produkcji jest kluczowym elementem w kontekście Lean Manufacturing, który dąży do eliminacji marnotrawstwa i zwiększenia wartości dodanej dla klienta.

Pytanie 3

Jaki dokument wydawany przez dział planowania produkcji jest używany do wprowadzania zadania produkcyjnego na stanowisku pracy?

A. Karta przewodnika

B. Karta pracy

C. Dowód wydania materiału

D. Dowód pobrania materiału

Karta pracy jest kluczowym dokumentem w procesie produkcyjnym, który służy do wprowadzania zadań produkcyjnych na stanowiska pracy. Umożliwia ona pracownikom zrozumienie wymagań dotyczących konkretnej produkcji, w tym ilości, jakości oraz specyfiki realizowanego zadania. Karta pracy zawiera szczegółowe informacje o materiałach, narzędziach, a także instrukcje dotyczące operacji technologicznych. Jej zastosowanie jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania produkcją, w tym z podejściem Lean Manufacturing, które kładzie nacisk na eliminację marnotrawstwa oraz efektywność procesów. Na przykład w przemyśle motoryzacyjnym, karta pracy jest podstawowym narzędziem, które pozwala na synchronizację działań w zespole oraz optymalizację czasu produkcji. Dobrze przygotowana karta pracy przyczynia się do zwiększenia wydajności, zmniejszenia błędów oraz poprawy jakości gotowego wyrobu, co jest zgodne z wymogami systemów zarządzania jakością, takich jak ISO 9001.

Pytanie 4

W celu czasowego zabezpieczenia przed korozją elementów maszyn w magazynach wykorzystuje się

A. oleje konserwacyjne

B. emaliowanie

C. ochronę katodową

D. cynkowanie

Cynkowanie, emaliowanie i ochrona katodowa to metody ochrony przed korozją, które mają swoje zastosowanie, ale nie są odpowiednie do czasowego magazynowania części maszyn. Cynkowanie polega na pokrywaniu stali warstwą cynku, co stanowi barierę ochronną, jednak jest to proces trwały, a nie tymczasowy, co sprawia, że nie nadaje się do sytuacji, gdzie elementy muszą być przechowywane w zmiennych warunkach. Emaliowanie, z kolei, dotyczy pokrywania materiałów warstwą szkliwa, co również stanowi stałą ochronę, ale nie jest praktyczne w kontekście magazynowania ruchomych części maszyn, które mogą być potrzebne w krótkim czasie. Ochrona katodowa, polegająca na zastosowaniu prądu elektrycznego do zapobiegania korozji, wymaga skomplikowanych systemów, które nie są łatwe do wdrożenia w warunkach przechowywania. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych metod z czasową ochroną, co może prowadzić do wyboru niewłaściwych rozwiązań w przemyśle. Zamiast tego, oleje konserwacyjne zapewniają elastyczność i są łatwe do zastosowania, a ich skuteczność w hamowaniu korozji jest dobrze udokumentowana w literaturze technicznej i standardach przemysłowych.

Pytanie 5

Oleje przekładniowe, których roczne zużycie w firmie nie wynosi więcej niż 100 kg, można

A. tymczasowo składować na terenie przedsiębiorstwa

B. wylewać do kanalizacji ścieków miejskich

C. spalać w piecach w połączeniu z paliwami stałymi

D. wykorzystywać do impregnacji elementów drewnianych

Zużyte oleje przekładniowe stanowią odpad niebezpieczny, który wymaga szczególnego traktowania zgodnie z przepisami prawa ochrony środowiska. Jeśli ilość tych odpadów w przedsiębiorstwie nie przekracza 100 kg rocznie, właściciele zakładów mają prawo do czasowego składowania ich na terenie zakładu. Przykładowo, przedsiębiorstwa mogą zorganizować odpowiednie miejsce składowania, które będzie zgodne z normami bezpieczeństwa, aby zminimalizować ryzyko wycieku czy zanieczyszczenia otoczenia. Kluczowe jest, aby takie składowanie odbywało się w sposób, który nie narusza przepisów dotyczących gospodarki odpadami, a także aby oleje były przechowywane w odpowiednich pojemnikach, które uniemożliwiają ich uwolnienie do środowiska. Dobrą praktyką jest również prowadzenie ewidencji takich odpadów, co pozwala na łatwiejsze zarządzanie nimi oraz ich późniejsze przekazanie do utylizacji lub recyklingu. Takie podejście wpisuje się w filozofię zrównoważonego rozwoju, promując odpowiedzialne gospodarowanie zasobami.

Pytanie 6

W celu opracowywania kalkulacji oraz planowania produkcji wykorzystuje się

A. karty technologiczne obróbki

B. zestawienie pracochłonności wyrobu

C. karty instruktażowe obróbki

D. zbiór normatywów

Karty instrukcyjne obróbki, karty technologiczne obróbki oraz zbiory normatywów, mimo iż są to ważne dokumenty w procesie produkcyjnym, nie są wystarczające do pełnego kalkulowania kosztów i planowania produkcji. Karty instrukcyjne obróbki są narzędziem, które dostarcza szczegółowych informacji na temat sposobu wykonania operacji technologicznych, ale nie wskazuje na poziom zaangażowania czasowego czy ludzkiego. Zaledwie opisują one, jak należy wykonać dane zadanie, lecz nie dostarczają danych dotyczących efektywności czy wydajności. Karty technologiczne obróbki natomiast koncentrują się na aspektach technologicznych danego procesu, takich jak parametry obróbcze czy materiały, co jest ważne, ale brakuje im szczegółowego oszacowania czasu potrzebnego na realizację tych działań. Zbiory normatywów, które są zbiorem standardów i norm dotyczących procesów produkcyjnych, mogą pomóc w ustaleniu pewnych standardów, ale nie zapewniają konkretnego oszacowania pracochłonności. W praktyce, ograniczone zrozumienie różnicy między tymi dokumentami a zestawieniem pracochłonności może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie alokacji zasobów lub planowania terminu realizacji produkcji, co w konsekwencji wpływa negatywnie na efektywność całego procesu produkcyjnego.

Pytanie 7

Korzystanie z kokili jest możliwe w trakcie

A. kalibracji.

B. odlewania.

C. udoskonalania.

D. ciągnięcia.

Użycie kokili jest kluczowym etapem w procesie odlewania, który polega na formowaniu metalu w postaci płynnej w odpowiednich kształtach. Kokila to forma, zazwyczaj wykonana z materiałów odpornych na wysokie temperatury, takich jak stal czy żeliwo, która umożliwia odlewanie metalowych komponentów. Proces odlewania w kokilach jest szczególnie użyteczny w produkcji detali o dużej dokładności wymiarowej oraz gładkiej powierzchni, co jest niezbędne w wielu branżach, takich jak motoryzacja czy lotnictwo. Przykładem mogą być elementy silników, które muszą spełniać rygorystyczne normy jakości. Stosując kokile, można uzyskać powtarzalność kształtów i wymiarów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami przemysłowymi. Dodatkowo, odlewanie w kokilach pozwala na efektywne wykorzystanie materiałów, co ma istotne znaczenie w kontekście optymalizacji kosztów produkcji.

Pytanie 8

Skrót, którym określa się metodę chemicznego osadzania powłok z gazu, to

A. CNP

B. HRC

C. PVD

D. CVD

CVD, czyli chemiczne osadzanie z fazy gazowej, to metoda, która świetnie sprawdza się przy tworzeniu cienkowarstwowych powłok na różnych materiałach. W skrócie, chodzi o to, że gazy precursorowe reagują ze sobą i tworzą stałą substancję, która osadza się na podłożu. To jest naprawdę ważne, szczególnie w przemyśle półprzewodnikowym, bo dzięki CVD możemy produkować warstwy dielektryczne, metaliczne i półprzewodnikowe, co jest super istotne przy budowie układów scalonych. Na przykład, warstwy SiO2 czy Si3N4, które są znane każdemu, kto ma do czynienia z tranzystorami, są często produkowane właśnie tą metodą. W optyce CVD też ma swoje miejsce – pozwala na tworzenie powłok antyrefleksyjnych i ochronnych na soczewkach. Warto pamiętać, że korzystając z tej technologii, trzeba przestrzegać norm bezpieczeństwa i jakości, jak ISO 9001, żeby wszystko szło zgodnie z planem i było powtarzalne. Dzięki temu, że mamy kontrolę nad warunkami procesu, CVD umożliwia osiągnięcie powłok o rewelacyjnych właściwościach mechanicznych i chemicznych, co czyni tę metodę naprawdę cenioną w różnych branżach przemysłowych.

Pytanie 9

W produkcji masowej dokumentem przedstawiającym wartości kluczowych parametrów skrawania jest karta

A. przebiegu procesu

B. technologiczna obróbki

C. normowania czasu obróbki

D. instrukcyjna obróbki

Wybór odpowiedzi, które nie odnoszą się do karty instrukcyjnej obróbki, może prowadzić do nieporozumień dotyczących dokumentacji stosowanej w produkcji wielkoseryjnej. Karta przebiegu procesu może być używana do ogólnego opisu etapów produkcji, jednak nie zawiera szczegółowych parametrów skrawania, które są kluczowe dla jakości obróbki. W kontekście produkcji wielkoseryjnej, precyzyjne parametry obróbcze są fundamentalne, a brak tych informacji może skutkować wadliwymi produktami. Normowanie czasu obróbki jest procesem, który ma na celu ustalenie standardowego czasu potrzebnego do wykonania określonych operacji, ale nie dostarcza istotnych danych na temat parametrów skrawania. Takie podejście może skutkować frustracją operatorów, którzy potrzebują konkretnych wytycznych do efektywnej obsługi maszyn. Karta technologiczna obróbki, chociaż również ważna, skupia się bardziej na ogólnych zasadach i metodach obróbczych, a nie na szczegółowych wartościach parametrów skrawania. W efekcie, brak zrozumienia różnic między tymi dokumentami może prowadzić do nieefektywnej produkcji, zwiększonej liczby błędów oraz obniżonej jakości wyrobów. Aby uniknąć takich nieporozumień, kluczowe jest, aby pracownicy byli dobrze przeszkoleni i zrozumieli rolę każdej dokumentacji w procesie produkcyjnym.

Pytanie 10

Typową cechą procesu bazowania materiału jest

A. usunięcie z części niektórych cech konstrukcyjnych w celu zmiany projektu

B. podniesienie wytrzymałości konstrukcji poprzez zmianę struktury krystalograficznej

C. ograniczenie zakładanej masy elementu

D. przydzielenie części konkretnego położenia, co umożliwia realizację operacji technologicznej

Bazowanie materiału ma na celu dokładne umiejscowienie części, co jest niezbędne do przeprowadzenia różnych technik obróbczych. Chodzi o to, że odpowiednie ustawienie elementu w procesie, na przykład podczas frezowania, jest kluczowe, żeby uzyskać precyzyjne wymiary. Można to porównać do tego, jak ważne jest stabilne mocowanie na maszynie CNC – bez tego trudno o dokładność. Dobrze jest pamiętać, że są specjalne układy bazujące i mocujące, które pomagają uniknąć błędów. A jeśli chodzi o normy, to na przykład ISO 1101 reguluje, jak powinny wyglądać tolerancje i bazowanie. W moim zdaniu każdy inżynier czy technolog powinien dobrze znać te zasady, bo to klucz do produkcji dobrej jakości i efektywnych procesów.

Pytanie 11

Rysunek przedstawia połączenie

A. koła pasowego z wałkiem wielowypustowym.

B. wałka z zębnikiem.

C. koła zębatego z wałkiem wielowypustowym.

D. dwóch kół zębatych.

Rysunek przedstawia poprawne połączenie koła zębatego z wałkiem wielowypustowym. To połączenie jest kluczowe w mechanizmach przenoszenia napędu, gdzie koło zębate służy do przekazywania momentu obrotowego. Wałek wielowypustowy charakteryzuje się rowkami, które pasują do wypustów w kołach zębatych, co zapewnia stabilność i precyzję w przenoszeniu napędu, eliminując ryzyko poślizgu. Tego typu połączenia są powszechnie stosowane w przekładniach mechanicznych, takich jak w skrzyniach biegów samochodowych, gdzie precyzyjne przenoszenie momentu obrotowego jest niezbędne dla prawidłowego działania układu napędowego. W praktyce, zastosowanie wałków wielowypustowych w połączeniu z kołami zębatymi zwiększa efektywność przekładni oraz minimalizuje straty energii, co jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi w dziedzinie mechaniki. Zrozumienie tego połączenia jest fundamentem dla inżynierów mechaników, którzy projektują systemy napędowe zarówno w przemyśle motoryzacyjnym, jak i w maszynach przemysłowych.

Pytanie 12

Aby kontrolować postęp działań na stanowisku roboczym, konieczne jest monitorowanie

A. czasów przerw w pracy pracownika

B. liczby przerw w funkcjonowaniu obrabiarki

C. wykorzystanych narzędzi skrawających

D. jakości produkowanej części

Wybór jakości wytwarzanej części jako kluczowego elementu monitorowania przebiegu prac na stanowisku roboczym jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania procesami produkcyjnymi. Jakość wyrobów ma bezpośredni wpływ na satysfakcję klienta oraz na rentowność przedsiębiorstwa. W systemach zarządzania jakością, takich jak ISO 9001, monitorowanie jakości wytwarzanych produktów jest fundamentalnym wymogiem. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce może być wdrożenie inspekcji statystycznej, gdzie regularne pomiary i analizy jakościowe pozwalają na wczesne identyfikowanie odchyleń od norm oraz zapobiegają produkcji wadliwych wyrobów. Co więcej, zastosowanie metod takich jak Six Sigma umożliwia systematyczne doskonalenie procesów produkcyjnych przez eliminację defektów i zwiększenie efektywności. Zrozumienie znaczenia kontroli jakości umożliwia osiągnięcie stabilności procesów oraz wzrostu konkurencyjności na rynku.

Pytanie 13

Symbolem graficznym przedstawionym na rysunku oznaczana jest

A. tolerancja nachylenia.

B. spoina pachwinowa.

C. chropowatość powierzchni.

D. tolerancja przecinających się osi.

Ten symbol na rysunku to standardowe oznaczenie chropowatości powierzchni, które jest mega ważne w inżynierii mechanicznej i produkcji. Chropowatość to taki parametr, który mówi o jakości wykończenia powierzchni obiektu i realnie wpływa na jego funkcjonalność, jak przyczepność czy odporność na zużycie. Oznaczenia, na przykład 'Ra 25', pokazują średnią arytmetyczną odchyłek profilu, co daje inżynierom i technikom możliwość precyzyjnego określenia, jakie standardy produkcji są potrzebne. Używanie odpowiednich symboli i norm, jak ISO 1302, jest super ważne w dokumentacji technicznej, bo pozwala wszystkim uczestnikom procesu produkcyjnego zrozumieć wymagania związane z wykończeniem powierzchni. W przemyśle motoryzacyjnym na przykład, dobry dobór chropowatości powierzchni ma kluczowe znaczenie dla trwałości i bezpieczeństwa komponentów, co całkiem dobrze pokazuje, jak istotne jest precyzyjne oznaczanie i kontrolowanie chropowatości.

Pytanie 14

Czynności, które nie są częścią przeglądu technicznego obrabiarki to

A. zmiana olejów i smarów

B. eliminacja luzów oraz regulacja wrzeciona

C. weryfikacja skuteczności systemu ochrony przed porażeniem

D. regeneracja zużytych czopów wałów

Regeneracja zużytych czopów wałów nie jest czynnością uwzględnianą w przeglądzie technicznym obrabiarki, ponieważ dotyczy bardziej zaawansowanych operacji serwisowych związanych z naprawą lub wymianą kluczowych komponentów maszyny. Przegląd techniczny skupia się na ocenie stanu technicznego obrabiarki, jej bezpieczeństwa oraz efektywności działania. Zazwyczaj obejmuje to kontrolę ochrony przed porażeniem elektrycznym, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników. Wymiana olejów i smarów oraz usunięcie luzów i regulacja wrzeciona są standardowymi procedurami serwisowymi, które powinny być przeprowadzane regularnie. Te działania są niezbędne do utrzymania obrabiarki w dobrym stanie technicznym oraz zapewnienia jej optymalnej wydajności. Regeneracja czopów wałów zazwyczaj ma miejsce w przypadku stwierdzenia ich znaczącego zużycia, co wymaga bardziej kompleksowej interwencji technicznej poza zakres przeglądu.

Pytanie 15

Przedstawiony na rysunku układ sił pozostanie w równowadze, jeżeli odległość siły F od podpory A wynosi

A. 0,50 m

B. 2,00 m

C. 1,00 m

D. 0,25 m

Niepoprawne odpowiedzi wynikają często z niezdolności do zrozumienia koncepcji równowagi momentów. Odległości inne niż 1,00 m prowadzą do sytuacji, w której suma momentów nie wynosi zera, co jest niezbędnym warunkiem równowagi. Na przykład, jeśli przyjmiemy odległość 0,50 m, moment siły będzie zbyt mały, aby zrównoważyć inne siły w układzie, co prowadzi do przechylenia lub przewrócenia się konstrukcji. Podobnie, odległość 2,00 m zwiększa moment siły, co może skutkować nadmiernym obciążeniem na podporze A, co również naruszy równowagę. Odpowiedź 0,25 m z kolei może sugerować, że siła F działa blisko podpory, co na pierwszy rzut oka może wydawać się stabilne, ale w rzeczywistości generuje niewystarczający moment do równoważenia innych sił. Kluczowe jest zrozumienie, że równowaga momentów jest fundamentalnym aspektem projektowania struktur, a błędne założenia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w rzeczywistych zastosowaniach inżynieryjnych. Ważne jest, aby przy projektowaniu zawsze sprawdzać, czy suma momentów w układzie spełnia warunki równowagi, co jest powszechnie stosowane w praktykach inżynieryjnych.

Pytanie 16

Kiedy konieczne jest znaczne zmniejszenie masy elementów maszynowych działających w temperaturze przekraczającej 100°C, co powinno się zastosować?

A. brąz cynowy

B. polichlorek winylu

C. stop aluminium

D. stal żaroodporna

Wybór materiałów w wysokich temperaturach to nie jest prosta sprawa. Brąz cynowy niby ma dobrą odporność na korozję i jest wytrzymały, ale nie jest najlepszą opcją, jeśli chodzi o zmniejszenie masy części. Jego gęstość jest znacznie wyższa niż w przypadku stopów aluminium, co nie pomaga w redukcji masy. Z kolei stal żaroodporna, choć stworzona do pracy w takich warunkach, jest dość ciężka, więc nie jest idealna, jeśli chcesz, żeby coś było lekkie. A polichlorek winylu? No to już zupełnie odpada w kontekście temperatur ponad 100°C – nie wytrzyma tego. Złe wybory materiałów mogą prowadzić do problemów w konstrukcji, a to z kolei wpływa na trwałość i efektywność gotowego produktu. Dlatego warto znać mechanikę materiałów i ich zastosowania, żeby uniknąć typowych pułapek.

Pytanie 17

Jakiego dokumentu należy użyć po dostarczeniu zakupionych materiałów do magazynu?

A. OT - przyjęcie środka trwałego

B. MM - przesunięcie międzymagazynowe

C. PZ - przyjęcie zewnętrzne

D. PW - przyjęcie wewnętrzne

Odpowiedź PZ - przyjęcie zewnętrzne jest prawidłowa, ponieważ dokument ten jest stosowany w sytuacji, gdy materiały lub towary są dostarczane do magazynu z zewnątrz, na przykład od dostawców. Przyjęcie zewnętrzne dokumentuje wprowadzenie towaru do stanu magazynowego oraz przypisuje go do odpowiednich lokalizacji. W praktyce, ten dokument jest kluczowy dla zachowania przejrzystości w procesach zarządzania zapasami i umożliwia skuteczne śledzenie ruchów towarów. Przykładowo, w firmach zajmujących się handlem lub produkcją, każda dostawa towaru powinna być potwierdzona poprzez wypełnienie formularza PZ, co pozwala na kontrolę stanów magazynowych, ich aktualizację oraz zapewnienie, że wszystkie dostawy zostały prawidłowo zarejestrowane w systemie ERP. Taki proces jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania logistyką i magazynowaniem, które podkreślają znaczenie precyzyjnego dokumentowania ruchów towarów dla efektywności operacyjnej.

Pytanie 18

W ciągu miesiąca firma wyprodukowała 2700 sztuk gotowych wyrobów. Norma materiału potrzebnego do wytworzenia jednego wyrobu wynosi 9 kg. Jakie jest dzienne zużycie materiałów do produkcji danego wyrobu, zakładając, że miesiąc ma 30 dni?

A. 810 kg

B. 9 kg

C. 1810 kg

D. 81 kg

Wiele osób może pomylić się przy obliczaniu dziennego zużycia materiału, wybierając odpowiedzi takie jak 9 kg, 81 kg lub 1810 kg. Odpowiedź 9 kg wynika z błędnego zrozumienia założenia pytania; jest to norma zużycia materiału na jedną sztukę wyrobu, a nie całkowite zużycie na dzień. Odpowiedź 81 kg mogłaby wydawać się logiczna, gdybyśmy pomyśleli o zużyciu materiału w kontekście niewłaściwych obliczeń, ale nie uwzględnia ona całkowitej produkcji w danym miesiącu ani liczby dni. Z kolei 1810 kg to całkowicie nieprawidłowe założenie, które może wynikać z podziału całkowitych kosztów produkcji na dni bez odpowiedniego uwzględnienia liczby wyrobów. Aby uniknąć takich błędów, należy zawsze dokładnie analizować dostępne dane oraz stosować poprawne wzory matematyczne. W produkcji, zwłaszcza w branży przemysłowej, kluczowe jest posługiwanie się precyzyjnymi obliczeniami, co obejmuje nie tylko monitorowanie wydajności, ale również efektywne zarządzanie materiałami. Wszelkie błędy w kalkulacjach mogą prowadzić do znacznych strat finansowych oraz zasobowych. W praktyce, regularne audyty zużycia materiałów oraz stosowanie odpowiednich narzędzi do analizy danych może pomóc w eliminacji takich nieporozumień.

Pytanie 19

Aby poprawnie ustawić maszyny na stanowisku roboczym, konieczne jest ich wypoziomowanie, które dokonuje się przy użyciu poziomic

A. budowlanych

B. precyzyjnych

C. brukarskich

D. stolarskich

Użycie poziomic precyzyjnych do poziomowania maszyn na stanowisku roboczym jest kluczowe, ponieważ zapewniają one dokładność niezbędną do prawidłowego ustawienia sprzętu. Poziomice precyzyjne, w przeciwieństwie do innych typów poziomic, takich jak stolarskie czy budowlane, charakteryzują się większą dokładnością pomiaru, co jest istotne w kontekście przemysłowym i inżynieryjnym. Na przykład, w przypadku maszyn CNC, precyzyjne poziomowanie zapewnia dokładność obróbcza, co przekłada się na jakość produkcji. Zastosowanie poziomic precyzyjnych jest zgodne z normami ISO dotyczącymi dokładności maszyn, które rekomendują, aby wszelkie maszyny były dokładnie wypoziomowane w celu minimalizacji błędów podczas pracy. W praktyce, niewłaściwe poziomowanie może prowadzić do nieprawidłowego działania maszyn, zwiększonego zużycia części, a nawet poważnych awarii, co podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich narzędzi do pomiaru.

Pytanie 20

Oznaczenie H7/h6 wskazuje na typ pasowania

A. luźne przestrzennie.

B. wciskane.

C. suwliwe.

D. mocno dopasowane.

Wybór pasowania mocno wciskanego nawiązuje do błędnego zrozumienia definicji pasowania. Pasowanie mocno wciskane charakteryzuje się tym, że elementy są tak zaprojektowane, aby ich montaż wymagał użycia siły, co prowadzi do naprężeń wewnętrznych po złożeniu. Tego rodzaju pasowanie jest stosowane, gdy wymagana jest absolutna sztywność połączeń, jednak nie jest ono odpowiednie w kontekście zapisu H7/h6. W przypadku pasowania wtłaczanego, elementy są projektowane tak, aby były montowane w sposób, który wprowadza je w interakcję z innymi elementami na zasadzie ciśnienia. Takie podejście z kolei może prowadzić do trudności w demontażu, co jest niepraktyczne w wielu aplikacjach. Z kolei pasowanie przestronne luźne, gdzie elementy mają dużą swobodę ruchu, nie spełnia wymagań dotyczących precyzyjnego położenia, co również jest niezgodne z naturą pasowania suwliwego. W praktyce, błędne przypisanie typu pasowania do zapisu H7/h6 wynika z mylnego przekonania o tym, że im większa tolerancja, tym lepsze połączenie mechaniczne, co jest nieprawidłowe. Kluczowe jest zrozumienie, że różne typy pasowań mają swoje specyficzne zastosowania oraz wymagania, które muszą być dostosowane do funkcji, jaką pełnią w finalnym produkcie.

Pytanie 21

Żeliwo ciągliwe powstaje z żeliwa białego w wyniku zastosowania procesu wyżarzania

A. normalizującego

B. ujednorodniającego

C. grafityzującego

D. odprężającego

Inne odpowiedzi, mimo że dotyczą procesów termicznych, nie są związane z tym, jak produkujemy żeliwo ciągliwe. Normalizacja polega na podgrzewaniu materiałów do wysokiej temperatury, co poprawia ich wytrzymałość, ale nie zmienia struktury węgla w grafit. Odprężanie też ma na celu zmniejszenie wewnętrznych naprężeń, ale to też nie wystarczy, żeby zmienić żeliwo białe w żeliwo ciągliwe. Ujednolicanie to różne metody, ale nie prowadzą one do przekształcenia strukturalnego. Takie błędy myślowe często biorą się z niepełnego zrozumienia procesów metalurgicznych. W inżynierii materiałowej trzeba zrozumieć, że żeliwo białe musimy poddać konkretnej grafityzacji, a nie zaledwie metodom obróbczych.

Pytanie 22

Jakiego materiału używa się do wytwarzania panwi łożyska?

A. stal niestopowa

B. babbit

C. polietylen

D. stal nierdzewna

Babbit to stop, który jest powszechnie stosowany w produkcji panwi łożyskowych ze względu na jego wyjątkowe właściwości tribologiczne. Materiał ten, będący stopem metali, składa się głównie z cyny, ołowiu oraz miedzi, co zapewnia doskonałą odporność na zużycie oraz wysoką zdolność do amortyzacji wstrząsów. Dzięki tym cechom, babbit jest idealnym materiałem do wytwarzania panwi łożyskowych, które pracują w trudnych warunkach, takich jak w silnikach czy turbinach. W praktyce panwie łożyskowe wykonane z babbitu charakteryzują się niskim współczynnikiem tarcia i wysoką odpornością na wysokie temperatury, co przyczynia się do ich dłuższej żywotności i efektywności działania. W standardach branżowych, takich jak ISO 9001, zaleca się stosowanie materiałów o wysokiej jakości, a babbit spełnia te wymagania, dzięki czemu jest uznawany za materiał premium w produkcji łożysk. Zastosowanie babbitu w panwach łożyskowych pozwala na zwiększenie efektywności mechanizmów oraz zmniejszenie kosztów związanych z konserwacją i wymianą elementów mechanicznych.

Pytanie 23

W programie CAD elementem, który pozwala na pracę z wieloma arkuszami przezroczystej folii, jest zastosowanie

A. rzutni

B. obszaru

C. warstw

D. widoku

Warstwy w programach CAD (Computer-Aided Design) to fundamentalny element organizacji pracy nad projektami, które wymagają wielowarstwowej struktury. Warstwy umożliwiają użytkownikom separację różnych elementów projektu, co jest szczególnie przydatne w przypadku pracy z rysunkami na przeźroczystych foliach. Dzięki warstwom można łatwo kontrolować widoczność poszczególnych elementów, co pozwala na lepszą analizę i modyfikację projektu. Na przykład, w projekcie architektonicznym można stworzyć oddzielne warstwy dla instalacji elektrycznych, hydraulicznych oraz architektonicznych, co ułatwia ich edytowanie i przeglądanie. W standardach branżowych, takich jak BIM (Building Information Modeling), efektywne zarządzanie warstwami jest kluczowe dla współpracy wielu projektantów oraz dla integracji różnych dziedzin inżynieryjnych. Zastosowanie warstw w CAD pozwala również na zastosowanie różnych atrybutów, co przekłada się na lepszą organizację oraz estetykę dokumentacji projektowej.

Pytanie 24

Jak powinno się postępować z zużytym olejem maszynowym zgromadzonym w szczelnie zamkniętym pojemniku?

A. Przechowywać w szafach z narzędziami lub ubraniami

B. Natychmiast oddać do utylizacji

C. Trzymać w bezpiecznym miejscu do momentu oddania do utylizacji

D. Wrzucić do ogólnodostępnych koszy na odpady

Odpowiedź 'Przechowywać w bezpiecznym miejscu do momentu przekazania do utylizacji' jest poprawna, ponieważ zużyty olej maszynowy jest materiałem niebezpiecznym, który nie może być wyrzucany do ogólnodostępnych koszy na śmieci ani przechowywany w miejscach, gdzie może dojść do jego przypadkowego uwolnienia. Zgodnie z przepisami dotyczącymi zarządzania odpadami niebezpiecznymi, olej należy gromadzić w szczelnych pojemnikach i przechowywać w suchym, dobrze wentylowanym miejscu, aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia środowiska. Przykładem dobrego postępowania jest korzystanie z dedykowanych punktów zbiórki, które można znaleźć w okolicy, takich jak stacje serwisowe czy punkty recyklingu. Utylizacja oleju maszynowego w sposób zgodny z przepisami nie tylko chroni środowisko, ale także zmniejsza ryzyko prawnych konsekwencji związanych z niewłaściwym zarządzaniem odpadami. Warto również pamiętać, że niektóre firmy oferują usługi odbioru zużytego oleju, co może ułatwić jego utylizację.

Pytanie 25

Z jakiej stali produkowane są pierścienie łożysk tocznych, które oznaczone są symbolem?

A. A10X

B. S235JR

C. C45

D. ŁH15

Odpowiedź ŁH15 jest prawidłowa, ponieważ jest to stal łożyskowa, która charakteryzuje się wysoką odpornością na ścieranie oraz dobrą udarnością. Stal ta zawiera odpowiednie dodatki stopowe, które znacznie poprawiają jej właściwości mechaniczne, co jest kluczowe w przypadku pierścieni łożysk tocznych, które są narażone na duże obciążenia i muszą zapewniać długotrwałą trwałość. Standardy branżowe, takie jak ISO 683-17, podkreślają znaczenie jakości materiałów w kontekście produkcji łożysk. Dzięki temu, że stal ŁH15 jest stosunkowo łatwa w obróbce, znajduje szerokie zastosowanie w przemyśle motoryzacyjnym oraz maszynowym. Przykłady zastosowań obejmują łożyska w napędach elektrycznych, silnikach oraz elementach mechanicznych, gdzie wysoka wydajność i niezawodność są kluczowe. Wybór odpowiedniego materiału, takiego jak ŁH15, jest zatem fundamentalny dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności działania maszyn.

Pytanie 26

Podaj technologiczne etapy realizacji otworu prostego przelotowego (|)10H7 w stali.

A. Nawiercanie, wiercenie, powiercanie oraz pogłębianie

B. Wiercenie, rozwiercanie zgrubne oraz wykańczające

C. Nawiercanie, rozwiercanie zgrubne, wykańczanie oraz pogłębianie

D. Wiercenie, rozwiercanie zgrubne oraz wykańczające i powiercanie

W analizowanych odpowiedziach znajdują się różne podejścia do wykonania otworu prostego przelotowego, jednak każde z nich nie uwzględnia optymalnej sekwencji technologicznej. Nawiercanie, które pojawia się w niektórych odpowiedziach, nie jest standardową praktyką przy wytwarzaniu otworów o tolerancji H7, ponieważ nie wskazuje na zastosowanie odpowiednich narzędzi i parametrów obróbczych. Wiercenie, jako proces wstępny, jest konieczne do uzyskania pożądanej średnicy, ale rozwiercanie nie może być traktowane jako osobny etap, bez odniesienia do wykańczania. W kontekście obróbki otworów, rozwiercanie zgrubne i wykańczające są ze sobą ściśle powiązane i powinny być realizowane w bezpośredniej sekwencji w celu osiągnięcia wymaganej dokładności. Ponadto, pominięcie pogłębiania w kontekście wykonania otworu przelotowego o takiej tolerancji, może prowadzić do błędnych wyników, ponieważ pogłębianie ma na celu dalsze dostosowanie średnicy oraz jakości powierzchni. Wskazuje to na typowe błędy myślowe związane z niepełnym zrozumieniem procesów obróbczych oraz ich wzajemnych zależności, co w praktyce może prowadzić do nieprawidłowości oraz obniżenia jakości wykonanej pracy.

Pytanie 27

Do czynności związanych z zarządzaniem materiałami nie należy

A. wydawanie materiałów do produkcji

B. przepływ materiałów pomiędzy komórkami zakładu

C. organizacja transportu materiałów

D. zmiana zamocowania materiału na obrabiarce

No więc, wskazałeś na zmianę zamocowania materiału na obrabiarce i to jest dobra odpowiedź. To zadanie nie należy do gospodarki materiałowej, która bardziej zajmuje się tym, jak zarządzać surowcami i materiałami w trakcie produkcji. Mówiąc prościej, chodzi tu o organizację transportu tych materiałów, ich wydawanie do produkcji i ogólnie o to, jak te materiały krążą w zakładzie. Takie efektywne planowanie transportu ma znaczenie, bo mniej przestojów maszyn to przecież większa wydajność. Wydawanie materiałów do produkcji to też coś, co musimy robić na czas, żeby wszystko szło zgodnie z zasadami Just-in-Time (JIT). Na koniec, dobry przepływ materiałów między różnymi działami też jest mega ważny, bo pozwala unikać strat. Zmiana zamocowania to bardziej sprawa techniczna, która jest istotna w obróbce, ale nie jest bezpośrednio związana z gospodarką materiałową.

Pytanie 28

Która z metod obróbczych kół zębatych zwykle zapewnia najwyższą wydajność?

A. Frezowania obwiedniowego

B. Fellowsa

C. Maaga

D. Strugania kopiowego

Metody obróbki uzębień kół zębatych, takie jak Maaga, Fellowsa oraz struganie kopiowe, mają swoje specyficzne zastosowania, jednak nie osiągają one wydajności porównywalnej z frezowaniem obwiedniowym. Metoda Maaga, oparta na frezowania tarczowego, jest stosunkowo wolna, co ogranicza jej zastosowanie w produkcji masowej. W przypadku metody Fellowsa, służącej do produkcji zębatek o mniejszych średnicach, również występują ograniczenia związane z czasem obróbki i jakością uzębień. Struganie kopiowe, chociaż użyteczne w uzyskiwaniu precyzyjnych kształtów, wymaga znacznie większego nakładu pracy, co sprawia, że jest mniej efektywne w kontekście produkcji seryjnej. Typowe błędy myślowe przy wyborze tych metod mogą wynikać z nadmiernego skoncentrowania się na precyzji, przy jednoczesnym pomijaniu aspektu wydajności. W przemyśle, gdzie czas produkcji i koszty są kluczowe, wybór metody o niższej wydajności może prowadzić do zwiększenia kosztów jednostkowych oraz opóźnień w realizacji zleceń. Dlatego istotne jest, aby przy podejmowaniu decyzji dotyczących wyboru metody obróbki, brać pod uwagę zarówno wydajność, jak i jakość, co w praktyce najlepiej osiąga się poprzez zastosowanie frezowania obwiedniowego.

Pytanie 29

Duże zbiorniki, które są narażone na korozję elektrochemiczną, zabezpiecza się przez zastosowanie

A. ochrony katodowej

B. farby emulsyjnej

C. izolacji drewnianej

D. blachy nierdzewnej

Ochrona katodowa jest skuteczną metodą zabezpieczania dużych zbiorników przed korozją elektrochemiczną, która jest spowodowana reakcjami chemicznymi zachodzącymi na powierzchni metalu w obecności elektrolitu, takiego jak woda. W tej technice wykorzystuje się dwa główne elementy: anody i katody. Zazwyczaj stosuje się anodę ofiarną, zbudowaną z metali bardziej reaktywnych niż materiał zbiornika, które poświęcają się, aby chronić katodę, czyli zbiornik. Przykładem zastosowania ochrony katodowej są podziemne zbiorniki na paliwa, gdzie korozja może prowadzić do poważnych awarii i wycieków. Zgodnie z normami branżowymi, takimi jak NACE (National Association of Corrosion Engineers), ochrona katodowa jest zalecana dla zbiorników eksploatowanych w trudnych warunkach środowiskowych. Wdrożenie tego rozwiązania ma na celu wydłużenie żywotności infrastruktury oraz ochronę środowiska przed szkodliwymi skutkami wycieków.

Pytanie 30

Ciągliwe żeliwo jest uzyskiwane z żeliwa

A. sferoidalnego

B. białego

C. szarego

D. modyfikowanego

Żeliwo ciągliwe, znane także jako żeliwo modyfikowane, jest wytwarzane poprzez przetwarzanie żeliwa białego, które ma wysoką zawartość węgla i niską zawartość grafitu. Proces ten polega na odtlenieniu, a następnie dodaniu odpowiednich stopów, takich jak magnez, co prowadzi do utworzenia grafitu w formie sferoidalnej. Żeliwo ciągliwe charakteryzuje się doskonałymi właściwościami mechanicznymi, takimi jak wysoka wytrzymałość na rozciąganie oraz dobre właściwości plastyczne, co czyni je idealnym materiałem do produkcji części maszyn, elementów konstrukcyjnych oraz w zastosowaniach w przemyśle motoryzacyjnym. Zgodnie z normą EN 1563, żeliwo ciągliwe posiada oznaczenie materiałowe, co pozwala na identyfikację jego właściwości i zastosowań. W praktyce, jego zastosowanie obejmuje produkcję elementów, które muszą wytrzymać duże obciążenia i jednocześnie być odporne na pękanie.

Pytanie 31

Wiedząc, że roczny czas pracy maszyny to około 2 700 h, naprawy średnie maszyn skrawających do metali przeprowadza się w okresach co

Terminy naprawy maszyn skrawających
Bieżąca	wg potrzeb na bieżąco
Średnia	co ok. 3 lata
Kapitalna	co ok. 10 lat

A. 24 000 h

B. 1 350 h

C. 8 000 h

D. 2 700 h

Poprawna odpowiedź to 8 000 h, co wynika z analizy rocznego czasu pracy maszyny wynoszącego około 2 700 h oraz średniego okresu naprawy maszyn skrawających do metali, który wynosi około 3 lata. Po obliczeniach można stwierdzić, że w ciągu 3 lat maszyna przepracuje około 8 100 h. W praktyce oznacza to, że średnie naprawy powinny być planowane w taki sposób, aby nie zakłócały ciągłości produkcji. Przykłady dobrych praktyk w branży obejmują planowanie przeglądów i napraw w okresach, kiedy maszyny są najmniej obciążone, co pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych. Uwzględniając standardy dotyczące konserwacji maszyn, takie jak normy ISO dotyczące zarządzania jakością, można dostrzec, że regularne serwisowanie przyczynia się nie tylko do wydłużenia żywotności urządzenia, ale również do zwiększenia bezpieczeństwa pracy. Warto również pamiętać o rejestrowaniu wszystkich napraw i przeglądów, co jest kluczowe w kontekście audytów i certyfikacji.

Pytanie 32

Czas normatywny N_t na wykonanie zadania roboczego wynosi 420 minut, a czas potrzebny na przygotowanie oraz zakończenie obróbki 130 elementów to 30 minut. Jaki jest czas jednostkowy obróbki jednego elementu?

A. 4,5 minuty

B. 3,0 minuty

C. 4,0 minuty

D. 3,5 minuty

Aby obliczyć czas jednostkowy obróbki jednego elementu, musimy uwzględnić całkowity czas produkcji oraz czas potrzebny na przygotowanie i zakończenie procesu. Norma czasu N<sub>t</sub> wynosi 420 minut, a czas przygotowań wynosi 30 minut. Zatem czas dostępny na samą obróbkę wynosi 420 minut - 30 minut = 390 minut. Następnie, aby obliczyć czas jednostkowy obróbki jednego elementu, dzielimy czas obróbki przez liczbę elementów: 390 minut / 130 elementów = 3 minut. Zatem czas jednostkowy obróbki wynosi 3,0 minuty na element. Takie obliczenia są zgodne z metodologią analizy czasów pracy, która jest standardem w zarządzaniu produkcją i pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych. Przykładem praktycznym zastosowania tej wiedzy może być planowanie produkcji w zakładzie, gdzie dokładne określenie czasu jednostkowego pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz optymalizację czasu pracy.

Pytanie 33

Dokumentem stworzonym dla pracownika bezpośrednio realizującego daną czynność, zawierającym wszelkie niezbędne informacje do jej przeprowadzenia, jest?

A. rysunek wykonawczy

B. karta instrukcyjna

C. rysunek złożeniowy

D. karta technologiczna

Karta instrukcyjna jest dokumentem kluczowym w procesie produkcyjnym, który zawiera szczegółowe informacje niezbędne do prawidłowego wykonania konkretnej operacji przez pracownika. Jej zadaniem jest dostarczenie zrozumiałych i jednoznacznych wskazówek, które ułatwiają realizację zadań. Zawiera ona nie tylko opis kroków do wykonania, ale również istotne informacje dotyczące narzędzi, materiałów oraz standardów jakości, które należy zachować. Przykładowo, w branży produkcyjnej karta instrukcyjna może wskazywać, jakie narzędzia są wymagane do montażu konkretnego elementu, jakie są normy bezpieczeństwa, a także jak świadczyć kontrolę jakości. Dlatego jest to dokument niezbędny w każdej organizacji, która dąży do zapewnienia efektywności oraz wysokiej jakości swoich produktów. W kontekście dobrych praktyk, karty instrukcyjne powinny być regularnie aktualizowane i dostosowywane do zmieniających się procesów oraz technologii, co jest zgodne z normami ISO 9001, które promują ciągłe doskonalenie procesów.

Pytanie 34

Litera n, symbolu graficznego mocowania w uchwycie obróbkowym jak na przedstawionym rysunku, dotyczy liczby jego

A. podtrzymek.

B. zabieraków.

C. kłów.

D. szczęk.

Litera "n" oznacza liczbę szczęk w uchwycie obróbkowym, co jest bardzo ważne, gdy mówimy o projektowaniu i użytkowaniu narzędzi skrawających. W uchwytach, które mają trzy lub cztery szczęki, to właśnie one odpowiadają za to, żeby obrabiany element był dobrze trzymany. A to jest kluczowe, żeby wszystko miało odpowiednie wymiary i obróbka była na naprawdę wysokim poziomie. Jak masz trzy szczęki, to często używasz ich do okrągłych przedmiotów, żeby siła mocująca była równomiernie rozłożona. Z kolei cztero-szczękowe uchwyty są bardziej wszechstronne i sprawdzają się lepiej przy elementach o dziwnych kształtach. No i pamiętaj, że według norm ISO, dobre mocowanie detalu to podstawa dla jakości i bezpieczeństwa podczas obróbki. Dlatego warto znać, ile tych szczęk jest i jakie mają funkcje, bo to jest kluczowa wiedza dla każdego, kto pracuje z maszynami skrawającymi.

Pytanie 35

Jaką grupę materiałów wykorzystuje się do tymczasowego zabezpieczenia elementów maszyn przed procesem korozji?

A. Tworzywa termoplastyczne

B. Farby proszkowe

C. Metale nieżelazne

D. Środki olejowe

Środki olejowe to substancje, które są powszechnie stosowane w przemyśle do zabezpieczania części maszyn przed korozją. Ich działanie opiera się na tworzeniu ochronnej warstwy na powierzchni elementów metalowych, co zatrzymuje dostęp wilgoci oraz substancji agresywnych, które mogą prowadzić do procesów korozyjnych. Przykładowo, w procesach produkcyjnych czy magazynowych, gdzie maszyny są narażone na działanie różnych czynników atmosferycznych, stosowanie takich środków staje się niezbędne. Przykładem mogą być oleje mineralne, które nie tylko chronią przed korozją, ale również zmniejszają tarcie, co wpływa na żywotność i efektywność maszyn. Zgodnie z normami branżowymi, stosowanie odpowiednich olejów ochronnych jest kluczowe dla zapewnienia długoterminowej ochrony i minimalizacji kosztów konserwacji. Warto również pamiętać, że różne rodzaje środków olejowych mogą być dostosowane do specyficznych potrzeb, co pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 36

Półfabrykaty do obróbki skrawaniem dużych korpusów żeliwnych w produkcji masowej powinny być

A. bloki żeliwa

B. odkuwki matrycowe

C. wytłoczki

D. odlewy

Odlewy są idealnym półfabrykatem do obróbki skrawaniem dużych żeliwnych korpusów w produkcji wielkoseryjnej ze względu na swoją strukturę i właściwości materiałowe. Proces odlewania pozwala na uzyskanie skomplikowanych kształtów, co redukuje ilość późniejszej obróbki mechanicznej. Żeliwo, w odróżnieniu od innych materiałów, charakteryzuje się dobrą płynnością w stanie ciekłym, co umożliwia precyzyjne wypełnianie form i uzyskiwanie detali z wysoką dokładnością wymiarową. Dodatkowo, odlewy żeliwne mają korzystne właściwości mechaniczne, takie jak odporność na ścieranie oraz wysoką twardość, co czyni je odpowiednimi do zastosowań w wymagających warunkach. W przemyśle motoryzacyjnym i maszynowym, odlewy często stanowią podstawowe elementy konstrukcyjne, a ich dalsza obróbka skrawaniem pozwala na precyzyjne dopasowanie do finalnych wymagań produkcyjnych. Współczesne normy, takie jak ISO 8062, definiują tolerancje jakości odlewów, co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości detali produkcyjnych.

Pytanie 37

Wytwarzając maszyny i urządzenia, jakie substancje smarne są wykorzystywane?

A. elektrokorund

B. węglik wolframu

C. grafit

D. diament

Grafit jest powszechnie stosowanym środkiem smarnym w przemyśle ze względu na swoje właściwości tribologiczne. Dzięki swojej strukturze warstwowej, grafit charakteryzuje się doskonałą zdolnością do zmniejszania tarcia między powierzchniami metalowymi, co znacząco przedłuża żywotność maszyn i urządzeń. Używa się go w wielu aplikacjach, takich jak łożyska ślizgowe, elementy mechaniczne w silnikach, a także w narzędziach skrawających. W przypadku wysokotemperaturowych prac, grafit zachowuje swoje właściwości smarne, co czyni go idealnym wyborem w aplikacjach przemysłowych, gdzie temperatura może znacznie wzrosnąć. Standardy ISO podkreślają znaczenie stosowania odpowiednich środków smarnych w celu optymalizacji wydajności oraz bezpieczeństwa operacji. Dodatkowo, grafit jest materiałem ekologicznym, co jest zgodne z rosnącymi wymaganiami dotyczącymi zrównoważonego rozwoju w przemyśle.

Pytanie 38

Aby usunąć korozję i zlikwidować warstwę farby, należy użyć

A. polerowania powierzchni.

B. preparacji powierzchni.

C. obróbki strumieniowo-ściernej.

D. dogładzania oscylacyjnego.

Wybór innych metod oczyszczania powierzchni, takich jak docieranie, dogładzanie oscylacyjne czy polerowanie, nie jest odpowiedni do usuwania korozji i warstwy lakierniczej. Docieranie powierzchni to proces, który skupia się na poprawie gładkości i eliminacji drobnych rys, jednak nie jest wystarczająco agresywny, aby skutecznie usunąć głębsze warstwy korozji czy farby. Dogładzanie oscylacyjne, z kolei, polega na stosowaniu ruchu oscylacyjnego narzędzi, co może być skuteczne w polerowaniu, ale nie ma wystarczającej mocy do zdzierania materiału. Zastosowanie tych metod może prowadzić do sytuacji, w której powierzchnia jest jedynie wygładzana, a nie oczyszczana, co skutkuje brakiem odpowiedniego przygotowania do dalszych procesów, takich jak malowanie. Polerowanie powierzchni również koncentruje się na uzyskaniu połysku, a nie na usuwaniu zanieczyszczeń. Wybór niewłaściwej metody oczyszczania może prowadzić do powstania problemów z przyczepnością powłok, co w dłuższej perspektywie skutkuje ich łuszczeniem się lub zniszczeniem. Należy więc zwracać uwagę na odpowiednią metodę, aby osiągnąć zamierzony efekt oraz zapewnić długotrwałą ochronę przed korozją.

Pytanie 39

Jakie jest rzeczywiste naprężenie w pręcie o przekroju 0,01 m2, który był poddany stałemu obciążeniu siłą rozciągającą równą 2 kN?

A. 20 kPa

B. 20 MPa

C. 200 MPa

D. 200 kPa

Udzielenie odpowiedzi na pytanie dotyczące naprężenia rzeczywistego często prowadzi do błędnych założeń, zwłaszcza jeśli konwersje jednostek nie są przeprowadzane prawidłowo. Na przykład, niektórzy mogą myśleć, że 200 kPa jest poprawne, ponieważ jest to niewielka wartość, jednak w rzeczywistości nie bierze pod uwagę odpowiednich jednostek. Inna powszechna pomyłka to niezrozumienie, jak oblicza się pole przekroju; pomijanie tego kroku prowadzi do zaniżenia wartości naprężenia. Z kolei wartości takie jak 20 MPa mogą wynikać z błędnego przeliczenia jednostek z N/m² na MPa, co wskazuje na niepoprawne zrozumienie relacji między jednostkami. W inżynierii, używanie właściwych jednostek jest niezwykle ważne dla zapewnienia dokładności obliczeń i bezpieczeństwa konstrukcji. Zrozumienie pojęcia naprężenia i jego obliczania jest kluczowe w praktyce inżynieryjnej. W kontekście projektowania, inżynierowie muszą być dokładni w swoich obliczeniach, aby uniknąć sytuacji, w których konstrukcje mogą zawieść pod obciążeniem. Dlatego też należy zwracać uwagę na standardy i dobre praktyki, takie jak Eurokod, które określają metody obliczeń oraz wymagania dotyczące minimalnych wartości naprężeń dla różnych materiałów.

Pytanie 40

Śruby należy zabezpieczyć smarem przed skutkami korozji

A. silikonowym

B. półpłynnym

C. miedziowym

D. grafitowym

Wybór innych smarów, takich jak smar miedziowy, półpłynny czy silikonowy, w kontekście zabezpieczania połączeń śrubowych przed korozją, może prowadzić do nieoptymalnych rezultatów. Smar miedziowy, choć używany w niektórych aplikacjach, może wprowadzać ryzyko korozji galwanicznej, zwłaszcza gdy jest stosowany w połączeniach z innymi metalami, co może powodować szybsze niszczenie materiałów. Ponadto, nie zapewnia on takiego smarowania, jak grafit, co prowadzi do zwiększonego oporu w czasie dokręcania. Z kolei smar półpłynny, mimo że może być stosowany w różnych warunkach, nie jest specjalnie przystosowany do wysokotemperaturowych lub ekstremalnych aplikacji, a jego zdolność do ochrony przed korozją jest ograniczona. Natomiast smar silikonowy, choć świetny do uszczelniania i ochrony przed wilgocią, nie jest odpowiedni do smarowania połączeń śrubowych, ponieważ nie zapewnia wystarczającej ochrony przed korozją i niezbędnego smarowania w trakcie eksploatacji. Wybory te często wynikają z niepełnego zrozumienia właściwości materiałów lub nieodpowiednich praktyk w doborze smarów, co może prowadzić do niewłaściwego funkcjonowania połączeń i skrócenia ich żywotności. Z tego względu kluczowe jest podejście oparte na solidnych podstawach wiedzy technicznej oraz przemyślanym doborze odpowiednich materiałów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej