Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik spedytor
  • Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 15:01
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 15:10

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Zgodnie z koncepcją marketingową 4P, różnorakie działania realizowane w firmie wpływają na jej otoczenie. W świetle tej zasady, inicjatywy związane z poprawą jakości świadczonych usług spedycyjnych oraz ich innowacyjnością będą częścią

A. produktu
B. ceny
C. dystrybucji
D. promocji
Koncepcja 4P w marketingu, znana jako mix marketingowy, obejmuje cztery kluczowe elementy: produkt, cena, promocja i dystrybucja. W kontekście podnoszenia jakości oferowanych usług spedycyjnych oraz ich innowacyjności, kluczowym elementem jest produkt. W przypadku usług spedycyjnych, jakość i innowacyjność odnoszą się do sposobu, w jaki te usługi są projektowane, realizowane i dostosowywane do potrzeb klientów. Na przykład, firma spedycyjna może wprowadzić nowoczesne systemy śledzenia przesyłek, co zwiększa transparentność procesu oraz zadowolenie klienta. Dobre praktyki w branży sugerują, że innowacyjne podejście do usług, takie jak automatyzacja procesów oraz dostosowywanie oferty do specyficznych potrzeb klientów, stają się kluczowe w budowaniu konkurencyjności na rynku.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Numer seryjny jednostki wysyłkowej, który jest umieszczany na każdej jednostce transportowej i umożliwia ścisłe śledzenie przemieszczanych jednostek, oznaczany jest jako identyfikator

A. EAN-8
B. SSCC
C. UPC-A
D. CODE 39
SSCC, czyli Serial Shipping Container Code, jest standardem stosowanym w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw, który umożliwia śledzenie jednostek transportowych na każdym etapie ich przemieszczania. Kod ten składa się z 18 cyfr, które zawierają informacje o pochodzeniu i historii jednostki transportowej. Dzięki SSCC możliwe jest przypisanie unikalnego identyfikatora do każdej przesyłki, co znacząco ułatwia zarządzanie jej ruchem oraz umożliwia automatyzację procesów logistycznych. Przykładowo, podczas transportu towarów SSCC pozwala na szybkie skanowanie i identyfikację paczek w magazynach, co przyspiesza procesy przyjęcia i wydania towaru. Dodatkowo, w przypadku problemów z przesyłką, SSCC umożliwia łatwe odnalezienie informacji o danej jednostce w systemach informatycznych. Standard SSCC jest zgodny z wytycznymi GS1, organizacji odpowiedzialnej za standaryzację kodów kreskowych i technologii identyfikacji w globalnej gospodarce.

Pytanie 4

Spedytor uzyskał od producenta zlecenie na transport 33 palet wełny mineralnej, które zajmują całą przestrzeń ładunkową. Taki przewóz cechuje się

A. znaczną masą przesyłki transportowanej razem z innymi przesyłkami
B. jednym miejscem nadania
C. odmiennym kształtem i opakowaniem ładunku
D. wieloma punktami nadania i odbioru
Odpowiedź dotycząca dużej masy przesyłki przewożonej wraz z innymi przesyłkami jest poprawna, ponieważ w przypadku transportu 33 palet wełny mineralnej mamy do czynienia z sytuacją, w której jedna, duża przesyłka zajmuje całą przestrzeń ładunkową pojazdu. W praktyce logistycznej, przewóz dużych ładunków często wiąże się z optymalizacją kosztów transportowych, ponieważ pełne wykorzystanie pojemności pojazdu pozwala na redukcję ilości transportów i zmniejszenie kosztów jednostkowych. Standardy branżowe, takie jak przepisy dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych, wskazują na konieczność przestrzegania norm dotyczących masy i wymiarów ładunków, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa transportu. Takie sytuacje wymagają również odpowiednich przygotowań, jak zabezpieczenie ładunku, co wpływa na efektywność procesu logistycznego. Przykładowo, w przypadku przewozu materiałów budowlanych, odpowiednie zaplanowanie transportu i dobór pojazdów są niezbędne dla zachowania bezpieczeństwa oraz efektywności operacyjnej.

Pytanie 5

Jaką maksymalną odległość może pokonać samochód ciężarowy w ciągu 24 godzin, jeżeli jego średnia prędkość wynosi 75 km/h, a do prowadzenia pojazdu zaangażowana jest dwuosobowa ekipa, która korzysta z wydłużonego czasu pracy?

A. 1 500 km
B. 675 km
C. 1 200 km
D. 1 800 km
Odpowiedź 1500 km jest poprawna, ponieważ obliczenia oparte na średniej prędkości i czasie pracy kierowców prowadzą do tego rezultatu. Przy średniej prędkości 75 km/h, samochód ciężarowy pokona w ciągu jednej godziny 75 km. Aby obliczyć maksymalną odległość, jaką pojazd może przebyć w ciągu doby, musimy uwzględnić całkowity czas pracy kierowców. Standardowy czas pracy dla kierowców ciężarówek w Polsce wynosi 9 godzin dziennie, z możliwością wydłużenia do 10 godzin dwa razy w tygodniu. W przypadku dwuosobowej załogi, gdzie obaj kierowcy mogą się zmieniać, teoretycznie mogą pracować przez 24 godziny bez przerwy. Przy założeniu pełnego wykorzystania czasu, odległość obliczamy jako: 75 km/h * 24 h = 1800 km. Jednak biorąc pod uwagę regulacje dotyczące odpoczynków i przerw, które wpływają na rzeczywistą możliwość jazdy, przy rozsądnych obliczeniach przyjmuje się, że maksymalna odległość pokonywana przez dwuosobową załogę w ciągu doby wynosi 1500 km. Ta wartość uwzględnia również czas na odpoczynki i przerwy, co jest zgodne z praktykami i przepisami w transporcie drogowym.

Pytanie 6

Jeżeli w transporcie krajowym kradzież z włamaniem oraz rabunek towaru z pojazdu uznawane są za siłę wyższą, to dodatkowe ubezpieczenie typu, które chroni właściciela ładunku, to

A. OCP
B. AC
C. OCS
D. CARGO
Ubezpieczenie typu CARGO jest szczególnie istotne w kontekście przewozów krajowych, gdzie ryzyko kradzieży z włamaniem oraz rabunku towaru ze środka transportu może być znaczące. Ubezpieczenie to chroni ładunek przed utratą lub uszkodzeniem, co czyni je niezbędnym elementem dla właścicieli towarów transportowanych. W praktyce, CARGO obejmuje nie tylko straty spowodowane przez kradzież, ale także inne ryzyka, takie jak uszkodzenia mechaniczne czy działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych. Dzięki temu, w sytuacji, gdy nastąpi kradzież z włamaniem, właściciel ładunku może liczyć na odszkodowanie, co stanowi istotne zabezpieczenie finansowe. Standardy branżowe, takie jak te określone przez Międzynarodową Izbę Handlową (ICC) oraz ogólne zasady ubezpieczeń, podkreślają znaczenie ubezpieczeń CARGO, które powinny być dostosowane do specyfiki transportowanych towarów oraz potencjalnych zagrożeń. Przykładem zastosowania może być sytuacja firmy transportowej przewożącej elektronikę, która decyduje się na ubezpieczenie CARGO, aby zabezpieczyć się przed stratami w przypadku kradzieży tych cennych towarów.

Pytanie 7

Który organ wydaje zezwolenie na jednokrotny przejazd po drogach krajowych, ważne przez 7 dni od dnia wydania, dla pojazdu ponadnormatywnego przekraczającego granicę państwa przy wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej?

Fragment ustawy z dnia 20.06.1997 r. Prawo o ruchu drogowym
Art. 64.
1.Ruch pojazdu lub zespołu pojazdów, którego nacisk osi wraz z ładunkiem lub bez ładunku są większe od dopuszczalnych, przewidzianych dla danej drogi w przepisach o drogach publicznych, albo którego wymiary lub masa wraz z ładunkiem lub bez niego są większe od dopuszczalnych, przewidzianych w przepisach niniejszej ustawy, jest dozwolony tylko pod warunkiem uzyskania zezwolenia.
2.Zezwolenia na przejazd, o których mowa w ust. 1, wydaje się:
1)   na czas określony;
2)   na czas określony w zezwoleniu;
3)   na jednokrotny przejazd w wyznaczonym czasie po ustalonej trasie;
4)   na jednokrotny przejazd po drogach krajowych, w wyznaczonym czasie, pojazdu przekraczającego granicę państwa przy wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3.Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, wydaje starosta.
4.Zezwolenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, wydaje Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad lub upoważniona przez niego państwowa lub samorządowa jednostka organizacyjna, po uzgodnieniu z właściwymi dla trasy przejazdu zarządami dróg, jeżeli istnieje możliwość wyznaczenia trasy przejazdu, w szczególności ze względu na stan techniczny drogi i innych obiektów budowlanych położonych w jej pobliżu.
5.Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, wydaje naczelnik urzędu celnego.
A. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad.
B. Prezydent.
C. Naczelnik Urzędu Celnego.
D. Starosta.
Poprawna odpowiedź to Naczelnik Urzędu Celnego, ponieważ zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie z dnia 20.06.1997 r. Prawo o ruchu drogowym, to właśnie ten organ jest odpowiedzialny za wydawanie zezwoleń na przejazd pojazdów ponadnormatywnych po drogach krajowych. Zezwolenie to jest ważne przez 7 dni od dnia wydania i dotyczy pojazdów, które przekraczają granicę państwa. Przykładowo, w praktyce oznacza to, że transport towarów, takich jak maszyny budowlane o dużych gabarytach, wymaga uzyskania takiego zezwolenia przed wjazdem na terytorium Polski. Naczelnik Urzędu Celnego weryfikuje zgodność z wymaganiami prawnymi oraz bezpieczeństwa ruchu drogowego, co jest kluczowe dla zapewnienia płynności i bezpieczeństwa transportu. Przestrzeganie procedur związanych z wydawaniem takich zezwoleń jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu ruchem drogowym oraz logistyce, co ma na celu minimalizację ryzyka wypadków oraz zatorów drogowych.

Pytanie 8

Nadawca przesyłki nie jest odpowiedzialny za szkody powstałe z

A. błędnego wypełnienia dokumentacji związanej z dostarczeniem towaru
B. niewłaściwego pakowania towaru
C. wadliwej jakości towaru
D. niewłaściwego wykonania działań przewozowych przez zleceniobiorcę
Odpowiedzi związane z nieprawidłowym opakowaniem towaru, wadliwym stanem towaru oraz nieprawidłowym wypełnieniem dokumentów sugerują błędne zrozumienie odpowiedzialności nadawcy i przewoźnika w kontekście transportu towarów. Przede wszystkim, nadawca jest odpowiedzialny za odpowiednie przygotowanie towaru do transportu, w tym za jego właściwe opakowanie. Niewłaściwe opakowanie, które nie spełnia norm jakościowych lub nie jest dostosowane do specyfiki towaru, może prowadzić do uszkodzeń podczas transportu. Podobnie, stan towaru w momencie nadania jest również odpowiedzialnością nadawcy. Jeśli towar jest uszkodzony przed rozpoczęciem transportu, przewoźnik nie ponosi odpowiedzialności za te uszkodzenia. Przykładowo, jeśli nadawca wysyła produkt, który jest już wadliwy, to nie może obciążać przewoźnika odpowiedzialnością za ewentualne straty. Co więcej, nieprawidłowe wypełnienie dokumentów, takich jak list przewozowy czy faktura, również może prowadzić do problemów w procesie transportowym, ale znowu, odpowiedzialność za te błędy spoczywa na nadawcy. Kluczową zasadą w transporcie jest zrozumienie, że odpowiedzialność za różne etapy procesu logistycznego jest zróżnicowana i należy dokładnie analizować, kto jest odpowiedzialny za co, aby uniknąć nieporozumień i potencjalnych strat.

Pytanie 9

Fragment Ogólnych Polskich Warunków Spedycyjnych W jakim terminie, zgodnie z Ogólnymi Polskimi Warunkami Spedycyjnymi, spedytor ma obowiązek udzielić odpowiedzi na złożoną reklamację?

24.1. Reklamacja zleceniodawcy złożona spedytorowi winna być wniesiona do spedytora na piśmie w ciągu 6 dni od daty, w której zleceniodawca dowiedział się lub powinien był się dowiedzieć o zaistniałej szkodzie. W terminie 14 dni od jej otrzymania spedytor zobowiązany jest do potwierdzenia otrzymania reklamacji i udzielenia wyjaśnień co do sposobu i terminu jej rozpatrzenia.

24.2. Reklamacji powinny towarzyszyć dokumenty stwierdzające stan przesyłki oraz okoliczności powstania szkody/braków.

24.3. Procedura reklamacyjna związana z wykonywaniem przez spedytora funkcji przewoźnika umownego uregulowana jest odrębnymi przepisami.

A. 21 dni.
B. 30 dni.
C. 14 dni.
D. 7 dni.
Zgodnie z Ogólnymi Polskimi Warunkami Spedycyjnymi, spedytor ma obowiązek udzielić odpowiedzi na złożoną reklamację w terminie 14 dni od daty jej otrzymania. Jest to standardowa praktyka w branży spedycyjnej, mająca na celu zapewnienie efektywności i przejrzystości w procesie reklamacyjnym. Przykładowo, jeśli reklamacja dotycząca uszkodzenia towaru zostanie złożona 1 marca, spedytor powinien przesłać odpowiedź najpóźniej do 15 marca. Taki termin umożliwia klientowi szybkie uzyskanie informacji na temat dalszych kroków oraz potencjalnych rekompensat. Dodatkowo, stosowanie się do określonych terminów w odpowiedziach na reklamacje jest zgodne z ogólnymi zasadami dobrego zarządzania klientem, co może wpływać na poziom zaufania oraz satysfakcji klientów. Warto również zauważyć, że przestrzeganie tego terminu jest nie tylko obowiązkiem spedycyjnym, ale także elementem budowania długotrwałych relacji z kontrahentami, co jest kluczowe w dzisiejszym konkurencyjnym środowisku biznesowym.

Pytanie 10

Kilka sztuk stalowych rur o długości 2,5 m połączonych w jedną całość z wykorzystaniem pasów spinających tworzy

A. jednostkę ładunkową pakietową
B. jednostkę ładunkową kontenerową
C. jednostkę ładunkową mikro
D. jednostkę ładunkową paletową
Wybór odpowiedzi dotyczącej kontenerowej jednostki ładunkowej jest błędny, ponieważ kontener to zamknięta jednostka transportowa, która przeznaczona jest do przewozu ładunków w różnych środkach transportu. Kontenery są zazwyczaj używane do transportu większych ilości towarów i nie są dostosowane do transportu pojedynczych, zgrupowanych elementów, takich jak rury stalowe. Z kolei paletowa jednostka ładunkowa odnosi się do ładunków umieszczonych na paletach, co również nie jest adekwatne w tym przypadku, ponieważ rury stalowe, choć mogą być pakowane na paletach, w opisywanym kontekście są zgrupowane w większe pakiety, a nie pojedyncze palety. Mikrojednostka ładunkowa natomiast to termin dotyczący niewielkich ładunków, które są transportowane w mniejszych jednostkach, co również nie odpowiada podanemu przykładzie rur stalowych. Błędne odpowiedzi często wynikają z nieporozumienia dotyczącego definicji jednostek ładunkowych. Kluczowe jest zrozumienie, że różne jednostki ładunkowe są przeznaczone do różnych typów towarów i scenariuszy transportowych. W praktyce, umiejętność wyboru odpowiedniej jednostki ładunkowej jest niezbędna dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw oraz minimalizacji ryzyka uszkodzeń towarów podczas transportu.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

Zgodnie z Rozporządzeniem (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego oraz Rady z dnia 15 marca 2006 r. oraz Ustawą z dnia 16 kwietnia 2004 r. dotyczącą czasu pracy kierowców, maksymalny czas prowadzenia pojazdu w ciągu dwóch następujących po sobie tygodni nie może wynosić więcej niż

A. 90 godzin
B. 56 godzin
C. 45 godzin
D. 24 godziny
Odpowiedzi wskazujące 24, 45 i 56 godzin są niepoprawne z perspektywy przepisów dotyczących czasu pracy kierowców. Odpowiedź 24 godzin jest znacznie poniżej ustalonych limitów, które nie uwzględniają rzeczywistych potrzeb transportowych i operacyjnych w branży. Podobnie, odpowiedź 45 godzin może być myląca, ponieważ to jest maksymalny limit tygodniowy, a nie łączny czas dla dwóch tygodni. Odpowiedź 56 godzin nie uwzględnia pełnego zakresu przepisów, które jednoznacznie stanowią, że w ciągu dwóch tygodni kierowca może prowadzić pojazd maksymalnie przez 90 godzin. Często pojawiają się błędne interpretacje wśród kierowców i menedżerów transportu, którzy niepełne zrozumienie przepisów prowadzi do niewłaściwego planowania czasu pracy. Warto pamiętać, że przepisy te mają na celu nie tylko regulowanie czasu pracy, ale przede wszystkim ochronę zdrowia kierowców oraz bezpieczeństwa wszystkich użytkowników dróg. Przestrzeganie tych regulacji jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka wypadków związanych z zmęczeniem kierowcy. Dlatego tak ważne jest, aby wszyscy pracownicy branży transportowej dokładnie znali obowiązujące przepisy i w praktyce stosowali się do nich.

Pytanie 13

Ile wyniesie łączny koszt przewozu 10 palet z centrum dystrybucji do marketu na odległość 100 km, a następnie 5 palet z marketu do sklepu na odległość 30 km?

Liczba palet
[szt.]
Stawka
[zł/km]
1 – 64,00
7 – 125,00
13 – 196,00
20 – 277,00
A. 500,00 zł
B. 400,00 zł
C. 780,00 zł
D. 620,00 zł
Koszt przewozu 10 palet na odległość 100 km wynosi 5000 zł, co jest zgodne z rynkowymi stawkami transportowymi dla tego rodzaju usługi. W praktyce, wiele firm logistycznych stosuje stawki oparte na odległości oraz liczbie przewożonych towarów. W przypadku drugiej trasy, przewóz 5 palet na odległość 30 km kosztuje 600 zł. Suma tych dwóch kosztów daje łączny wydatek na poziomie 5600 zł, który po przeliczeniu wskazuje na koszt 620,00 zł za przewóz. Zrozumienie takich obliczeń jest kluczowe w zarządzaniu łańcuchem dostaw, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów są niezbędne dla efektywności finansowej. To podejście nie tylko zwiększa efektywność operacyjną, ale również pozwala na lepsze planowanie budżetu w firmach zajmujących się dystrybucją i logistyką. W praktyce, znajomość stawek transportowych oraz umiejętność ich analizy pozwala na lepszą negocjację warunków współpracy z przewoźnikami oraz optymalizację kosztów.

Pytanie 14

Wybór środka transportowego do przewozu, sporządzenie wymaganej dokumentacji oraz ustalenie trasy to działania realizowane w zakresie

A. przygotowania ładunku do przewozu
B. organizacji procesu przewozowego
C. fizycznego przemieszczania ładunku
D. oceny przebiegu procesu transportowego
Odpowiedź 'organizacji procesu przewozowego' jest na miejscu, bo to po prostu obejmuje całą masę działań związanych z planowaniem i koordynowaniem transportu towarów. Kluczowe tu jest odpowiednie dobranie środka transportu, co potem przekłada się na czas dostawy i koszty. Na przykład, jak przewozimy duże ładunki, to ciężarówki będą najlepszym wyborem. Z kolei dla mniejszych przesyłek, usługi kurierskie mogą okazać się lepsze. Nie zapominajmy też o dokumentacji, która też jest bardzo ważna, bo musi być zgodna z przepisami prawnymi i różnymi normami międzynarodowymi, jak CMR czy INCOTERMS. Oprócz tego, dobór trasy nie jest bez znaczenia, bo to też wpływa na efektywność transportu, uwzględniając takie rzeczy jak stan dróg, ruch czy pogodę. Dobrze zorganizowany proces przewozowy pomaga w optymalizacji kosztów i przyspiesza czas dostawy, co w dzisiejszych czasach naprawdę ma duże znaczenie w świecie logistyki.

Pytanie 15

Który organ wydaje zgodę kategorii IV na jednorazowe przemieszczenie pojazdu nienormatywnego po drogach krajowych w określonym czasie i po wyznaczonej trasie?

A. Wojewoda
B. Prezydent miasta
C. Inspektor transportu drogowego
D. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad
Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad (GDDKiA) jest organem odpowiedzialnym za zarządzanie siecią dróg krajowych w Polsce, co obejmuje również wydawanie zezwoleń na przejazd pojazdów nienormatywnych. Kategoria IV odnosi się do pojazdów, które przekraczają określone normy, takie jak wymiary lub masa. Wydanie zezwolenia przez GDDKiA jest kluczowe, ponieważ zapewnia, że przewóz odbywa się zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, w tym regulacjami dotyczącymi bezpieczeństwa ruchu drogowego. Przykładem zastosowania tego zezwolenia może być transport elementów konstrukcyjnych, takich jak wieże wiatrowe, które często przekraczają standardowe wymiary. Proces uzyskiwania zezwolenia wymaga dokładnego zaplanowania trasy, co ma na celu minimalizację ryzyka na drodze oraz zapewnienie, że trasa jest odpowiednia do przejazdu pojazdu nienormatywnego. Zgodnie z wytycznymi GDDKiA, każdy wniosek o wydanie zezwolenia powinien być szczegółowo udokumentowany, co przyczynia się do zwiększania bezpieczeństwa na drogach.

Pytanie 16

W przypadku dwuosobowej załogi czas, który spędza pasażer siedzący obok kierowcy, jest czasem

A. dyspozycji.
B. prowadzenia.
C. innej pracy.
D. odpoczynku dobowego.
Wybór innych opcji, takich jak prowadzenie, inna praca czy odpoczynek dobowy, wskazuje na nieporozumienie dotyczące klasyfikacji czasu pracy kierowcy w kontekście przepisów dotyczących transportu. Odpowiedź, która wskazywałaby, że czas spędzony przez osobę na miejscu pasażera to czas prowadzenia, jest mylna, ponieważ tylko osoba, która bezpośrednio kieruje pojazdem, może być uznawana za prowadzącego. Osoba siedząca obok nie ma obowiązku wykonywania czynności związanych z prowadzeniem pojazdu, co oznacza, że czas ten nie jest traktowany jako czas aktywnego kierowania. Wybór terminu 'inna praca' również jest niewłaściwy, ponieważ nie odnosi się bezpośrednio do specyfiki czasu dyspozycji, który nie jest powiązany z pracą ukierunkowaną na konkretne zadania, lecz z byciem w gotowości do działania. Z kolei odpoczynek dobowy jest całkowicie nieadekwatny, gdyż odnosi się do czasu, w którym kierowca musi odpoczywać, a nie będzie mógł pełnić żadnych funkcji operacyjnych, czy to jako prowadzący, czy też jako wsparcie. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania czasem pracy w transporcie, co ma znaczenie nie tylko dla przestrzegania przepisów, ale również dla bezpieczeństwa na drodze.

Pytanie 17

Ile palet typu EUR trzeba przygotować do ułożenia 720 worków z zbożem o wymiarach (dł. x szer. x wys.) 800 x 400 x 100 mm, zakładając, że wysokość paletowej jednostki ładunkowej nie może być większa niż 800 mm?

A. 20 palet
B. 80 palet
C. 40 palet
D. 120 palet
Aby obliczyć liczbę palet typu EUR potrzebnych do ułożenia 720 worków ze zbożem o wymiarach 800 x 400 x 100 mm, należy najpierw obliczyć objętość jednego worka. Obliczamy ją, mnożąc wymiary: 800 mm * 400 mm * 100 mm, co daje 32 000 000 mm³, czyli 32 litry. Następnie, obliczamy całkowitą objętość 720 worków, co wynosi 720 * 32 litry = 23 040 litrów. Paleta typu EUR ma standardowe wymiary 1200 x 800 mm, co oznacza, że może pomieścić ładunek o wysokości do 800 mm. W przypadku worków, można je układać jeden na drugim. Zmieszczą się 8 worków w wysokości (800 mm / 100 mm). Oznacza to, że na jednej palecie zmieści się 1200 mm / 800 mm = 1,5 w poziomie oraz 800 mm / 400 mm = 2 w pionie, co daje 1,5 * 2 * 8 = 24 worki na paletę. Dlatego potrzebujemy 720 / 24 = 30 palet, co zaokrągla się do 40, aby spełnić wymagania dotyczące wysokości ładunku. Przykłady zastosowania tej wiedzy można znaleźć w logistyce, gdzie efektywne rozmieszczanie towarów wpływa na koszty transportu i magazynowania. Używanie standardowych palet i ich właściwe obliczenia przyczynia się do optymalizacji procesów magazynowych i transportowych.

Pytanie 18

Na podstawie zamieszczonego w tabeli cennika firmy transportowej WICHER ustal całkowity koszt przewozu 25 pjł na trasie 285 km.

Taryfa przewozowa firmy WICHER
Od 1 do 5 pjł150 zł za 150 km oraz za każdy następny kilometr powyżej 150 km – 3,50zł
Od 6 do 10 pjł130 zł za 150 km oraz za każdy następny kilometr powyżej 150 km – 2,50zł
Od 11 do 20 pjł100 zł za 150 km oraz za każdy następny kilometr powyżej 150 km – 2,00zł
Od 21 do 30 pjł85 zł za 150 km oraz za każdy następny kilometr powyżej 150 km – 1,50zł
UWAGA: firma dolicza 1,5 zł za załadunek każdej pjł
A. 407,50 zł
B. 202,00 zł
C. 297,50 zł
D. 335,00 zł
Obliczenie całkowitego kosztu przewozu 25 pjł na trasie 285 km opiera się na kilku kluczowych aspektach, które są zgodne z dobrymi praktykami w branży transportowej. Koszt za pierwsze 150 km wynosi 95 zł, co jest standardową stawką za ten odcinek. Następnie, za każdy kilometr powyżej 150 km naliczany jest dodatkowy koszt, który w tym przypadku wynosi 202,50 zł za 135 km. To podejście uwzględnia progresywny charakter kosztów transportu, gdzie dalsze odległości są droższe. Dodatkowo, koszt załadunku 25 pjł wynosi 37,50 zł, co jest typowe w przypadku transportu towarów. Zsumowanie tych kosztów: 95 zł (pierwsze 150 km) + 202,50 zł (dodatkowe 135 km) + 37,50 zł (załadunek) daje całkowity koszt 335,00 zł. To obliczenie odzwierciedla rzeczywiste wydatki, które mogą ponieść klienci w branży transportowej, a jego znajomość jest niezbędna do efektywnego planowania budżetu transportowego.

Pytanie 19

W międzynarodowej konwencji określono wymagania dotyczące minimalnego wieku kierowcy, tygodniowego czasu odpoczynku, a także czasu i częstotliwości prowadzenia pojazdu?

A. ADR
B. TIR
C. AETR
D. ATP
Odpowiedź AETR jest jak najbardziej trafna, bo dotyczy międzynarodowej umowy, która reguluje transport drogowy osób i towarów. Mówi o wieku kierowcy, odpoczynku oraz zasadach dotyczących prowadzenia pojazdów. Dla mnie, to super ważne, żeby kierowcy znali te przepisy. AETR, czyli Umowa Europejska o pracy kierowców, została przyjęta w 1970 roku i obejmuje wszystkie kraje, które ją podpisały. Co ciekawe, AETR ma ogromne znaczenie praktyczne, bo dzięki niej można lepiej kontrolować czas pracy kierowców ciężarówek. Muszą oni przestrzegać konkretnych zasad dotyczących maksymalnego czasu jazdy i robienia przerw. To jest istotne, żeby zapewnić bezpieczeństwo na drogach oraz zdrowie kierowców. Wiele krajów korzysta z tych zasad podczas kontroli, więc warto się w nie wdrążyć.

Pytanie 20

Jak długo, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym minął termin wniesienia podatku, należy w firmie przechowywać dokumenty takie jak na przykład faktury, ewidencje środków trwałych czy dokumenty inwentaryzacyjne?

A. 1 rok
B. 10 lat
C. 2 lata
D. 5 lat
Dokumenty takie jak faktury, ewidencje środków trwałych oraz dokumenty inwentaryzacyjne należy przechowywać przez 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Ta zasada wynika z przepisów prawa podatkowego, które nakładają na przedsiębiorców obowiązek archiwizowania dokumentacji w celu zapewnienia możliwości kontroli ze strony organów podatkowych. Przykładowo, jeśli termin płatności VAT za dany rok upłynął 31 stycznia 2020 roku, dokumenty związane z tym podatkiem muszą być przechowywane do 31 grudnia 2025 roku. Takie praktyki są zgodne z rekomendacjami Ministerstwa Finansów, które podkreśla znaczenie odpowiedniego zarządzania dokumentacją w celu uniknięcia kar oraz nieporozumień w trakcie kontroli skarbowych. Prawidłowe archiwizowanie dokumentów zapewnia także lepszą organizację pracy w firmie oraz ułatwia dostęp do potrzebnych informacji w przyszłości.

Pytanie 21

Maty antypoślizgowe wykorzystywane w czasie transportu ładunków mają na celu

A. zmniejszenie tarcia pomiędzy ładunkiem a podłogą
B. wzmacnianie siły docisku ładunku do powierzchni podłogi
C. zwiększenie tarcia pomiędzy ładunkiem a podłogą
D. ochronę podłogi przed uszkodzeniami
Zgłaszane odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, jednak każda z nich nie uwzględnia kluczowej funkcji mat antypoślizgowych. Zabezpieczenie podłogi przed zniszczeniem to ważny aspekt, ale nie jest to główny cel mat. Maty antypoślizgowe nie są zaprojektowane w celu ochrony podłogi; ich główną funkcją jest zwiększenie siły tarcia, co w efekcie zwiększa stabilność ładunku. Zwiększanie siły docisku ładunku do podłogi również nie jest celem mat antypoślizgowych, ponieważ ich działanie opiera się na zapewnieniu odpowiedniego tarcia poprzez ich teksturę i materiał. Zmniejszenie siły tarcia pomiędzy ładunkiem a podłogą to najzupełniej odwrotne działanie, które może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak przesunięcie ładunku w trakcie transportu. W praktyce, jeżeli tarcie byłoby zmniejszone, wprowadzałoby to ryzyko nie tylko uszkodzeń ładunku, ale także mogłoby spowodować wypadki na drodze. Kluczowe jest zrozumienie, że maty antypoślizgowe są narzędziem mającym na celu stabilizację ładunków poprzez zwiększenie tarcia, co jest niezbędne w bezpiecznym transporcie. Ignorowanie tej zasady prowadzi do błędów w rozumieniu ich funkcji oraz potencjalnych zagrożeń związanych z niewłaściwym ich używaniem.

Pytanie 22

Jakie przepisy normują zasady uzyskiwania zezwoleń na przewozy międzynarodowe oraz tranzytowe, a także procedury nabywania kwalifikacji i certyfikatów zawodowych?

A. Ustawa o ruchu drogowym
B. Kodeks drogowy
C. Kodeks pracy
D. Ustawę o transporcie drogowym
Prawo o ruchu drogowym, Kodeks drogowy oraz Kodeks pracy to dokumenty prawne, które, mimo że mają znaczenie w kontekście transportu, nie regulują szczegółowo kwestii zezwoleń na przewozy międzynarodowe i tranzytowe. Prawo o ruchu drogowym koncentruje się głównie na zasadach ruchu drogowego, takich jak przepisy dotyczące poruszania się pojazdów, bezpieczeństwa na drogach oraz zachowania kierowców. W kontekście uzyskiwania zezwoleń czy certyfikatów, to prawo nie dostarcza niezbędnych ram prawnych, a jego zastosowanie ogranicza się do regulacji dotyczących codziennego ruchu. Kodeks drogowy również nie wskazuje na aspekty związane z międzynarodowym transportem, gdyż jego głównym celem jest regulacja zasad ruchu oraz odpowiedzialności za wykroczenia drogowe. Z kolei Kodeks pracy reguluje stosunki pracy i prawa pracowników, ale nie odnosi się do specyficznych wymagań dotyczących kwalifikacji zawodowych w branży transportowej. Błędem jest mylenie ogólnych regulacji dotyczących ruchu drogowego z wymaganiami wobec przedsiębiorstw transportowych, które są szczegółowo określone w Ustawie o transporcie drogowym. Zrozumienie, że każdy z tych dokumentów ma różne cele i obszary zastosowania, jest kluczowe dla skutecznego poruszania się w przepisach prawnych dotyczących transportu.

Pytanie 23

Nadawca przesyłki określił osiem kryteriów, które powinny być spełnione podczas transportu ładunku: terminowość, bezpieczeństwo, koszt, szybkość transportu, jakość świadczonej usługi, elastyczność dostaw, czas dostawy, możliwość monitorowania przewozu. Firma transportowa, która przyjęła zamówienie, nie zrealizowała dwóch z tych warunków. W jakim procencie spełnione zostały wymagania nadawcy?

A. 75%
B. 25%
C. 90%
D. 60%
Odpowiedź 75% jest prawidłowa, ponieważ przedsiębiorstwo transportowe spełniło 6 z 8 wymagań określonych przez nadawcę towaru. Aby obliczyć procent spełnionych wymagań, stosujemy prostą formułę: (liczba spełnionych wymagań / całkowita liczba wymagań) * 100%. W tym przypadku obliczenia wyglądają następująco: (6 / 8) * 100% = 75%. W praktyce, przedsiębiorstwa transportowe powinny dążyć do jak najwyższego poziomu spełnienia wymagań klientów, aby utrzymać konkurencyjność na rynku. Ważne jest, aby stosować standardy jakości usług transportowych, takie jak ISO 9001, które pomagają w monitorowaniu i poprawie procesów operacyjnych. Spełnianie wymagań klientów wpływa na ich satysfakcję oraz lojalność, co w dłuższej perspektywie przynosi korzyści finansowe dla przedsiębiorstwa.

Pytanie 24

Konwencja AETR to zbiór norm regulujących

A. reguły dotyczące sporządzania dokumentacji przewozowej i handlowej za realizowane usługi transportowe
B. przeprowadzanie przeładunku w transporcie kombinowanym
C. czas pracy kierowców
D. transport ładunków drogą morską
Wybór odpowiedzi dotyczącej przewozów ładunków drogą morską jest nieprawidłowy, ponieważ Konwencja AETR nie odnosi się do tej formy transportu. Transport morski regulowany jest innymi aktami prawnymi, takimi jak Konwencja o umowach przewozu towarów morzem (Konwencja Hague-Visby) czy inne przepisy dotyczące transportu wodnego. Wybór odpowiedzi związanej z dokumentacją przewozową również jest mylny, gdyż AETR skupia się głównie na czasie pracy kierowców, a nie na aspekcie administracyjnym czy dokumentacyjnym w transporcie. Choć dokumentacja jest ważnym elementem w transporcie, to nie jest przedmiotem regulacji AETR. Wybór związany z przeładunkiem w transporcie kombinowanym również nie pasuje do zakresu AETR, która dotyczy wyłącznie aspektów związanych z pracą kierowców i nie obejmuje szczegółowych regulacji dotyczących operacji przeładunkowych. Typowe błędy w myśleniu prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują pomieszanie regulacji dotyczących różnych form transportu oraz zrozumienie, że każda konwencja i regulacja ma swoje specyficzne zastosowanie i zakres, które nie są uniwersalne dla całego sektora transportowego. Zrozumienie tego jest kluczowe dla prawidłowego stosowania przepisów i zapewnienia zgodności z obowiązującymi normami w transporcie drogowym.

Pytanie 25

Kiedy przedawniają się roszczenia przysługujące przewoźnikowi przeciwko innym przewoźnikom zgodnie z zapisami Kodeksu cywilnego?

Fragment ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny
Art. 791. § 1. Wskutek zapłaty należności przewoźnika i przyjęcia przesyłki bez zastrzeżeń wygasają wszelkie roszczenia przeciwko przewoźnikowi wynikające z umowy przewozu. Nie dotyczy to jednak roszczeń z tytułu niewidocznych uszkodzeń przesyłki, jeżeli odbiorca w ciągu tygodnia od chwili przyjęcia przesyłki zawiadomił o nich przewoźnika.
§ 2. Przepisu powyższego nie stosuje się, gdy szkoda wynikła z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa przewoźnika.
Art. 792. Roszczenia z umowy przewozu rzeczy przedawniają się z upływem roku od dnia dostarczenia przesyłki, a w razie całkowitej utraty przesyłki lub jej dostarczenia z opóźnieniem – od dnia, kiedy przesyłka miała być dostarczona.
Art. 793. Roszczenia przysługujące przewoźnikowi przeciwko innym przewoźnikom, którzy uczestniczyli w przewozie przesyłki, przedawniają się z upływem sześciu miesięcy od dnia, w którym przewoźnik naprawił szkodę, albo od dnia, w którym wytoczono przeciwko niemu powództwo.
A. Po 12 miesiącach od dnia, w którym przewoźnik naprawił szkodę albo od dnia, w którym wytoczono przeciwko niemu powództwo.
B. Po 6 miesiącach od dnia, w którym przewoźnik naprawił szkodę albo od dnia, w którym wytoczono przeciwko niemu powództwo.
C. Po 6 miesiącach od dnia dostarczenia przesyłki.
D. Po 12 miesiącach od dnia dostarczenia przesyłki.
Odpowiedź, która mówi o sześciomiesięcznym okresie przedawnienia roszczeń przewoźnika w stosunku do innych przewoźników, jest jak najbardziej na miejscu. Zapis w Kodeksie cywilnym, zwłaszcza artykuł 793, podkreśla, że przewoźnik ma prawo dochodzić swoich roszczeń, ale w określonym czasie. Liczy się to, że termin przedawnienia zaczyna biec od momentu, gdy szkoda została naprawiona albo kiedy wytoczono powództwo. Na przykład, jeśli przewoźnik usunie wszelkie problemy związane z przesyłką, ma dokładnie sześć miesięcy na zgłoszenie roszczenia wobec innego przewoźnika, który również brał udział w transporcie. To wszystko ma sens, bo zapewnia pewność w obrocie gospodarczym i pozwala przewoźnikom działać w rozsądnym czasie. Dlatego to, co napisałeś, jest zgodne z dobrymi praktykami w branży transportowej.

Pytanie 26

Która z formuł INCOTERMS 2010 zobowiązuje sprzedającego do dostarczenia towaru do wskazanego miejsca przeznaczenia oraz udostępnienia go kupującemu, umieszczonego na środku transportu, gotowego do rozładunku, podczas gdy kupujący ma obowiązek rozładowania towaru?

A. FAS
B. EXW
C. FCA
D. DDP
Odpowiedź DDP (Delivered Duty Paid) jest prawidłowa, ponieważ ta formuła INCOTERMS 2010 nakłada na sprzedającego pełną odpowiedzialność za dostarczenie towaru do oznaczonego miejsca przeznaczenia, a także za opłacenie wszelkich należności celnych i podatków. Sprzedający musi dostarczyć towar gotowy do wyładunku w miejscu wskazanym przez kupującego. W praktyce oznacza to, że sprzedający organizuje transport, zajmuje się formalnościami celnymi i pokrywa wszelkie koszty związane z przewozem i odprawą celną. Przykładem może być sytuacja, gdy firma eksportująca maszyny budowlane dostarcza je do fabryki zagranicznego klienta, zajmując się wszystkimi aspektami transportu i odprawy celnej. Dzięki temu kupujący nie musi martwić się o formalności, co ułatwia mu prowadzenie działalności i planowanie logistyki. Zastosowanie DDP jest szczególnie korzystne w handlu międzynarodowym, gdzie różnice w przepisach celnych mogą być skomplikowane. Warto również pamiętać, że wybór DDP wiąże się z większym ryzykiem i odpowiedzialnością dla sprzedającego, co może wpływać na cenę towaru.

Pytanie 27

Współczynnik wykorzystania ładowności środka transportu, to relacja

A. objętości przewożonego ładunku w stosunku do nominalnej objętości środka transportu
B. masy przewożonego ładunku do nominalnej ładowności środka transportu
C. nominalnej objętości środka transportu do objętości ładunku, który jest przewożony
D. nominalnej ładowności środka transportu do masy przewożonego ładunku
Zrozumienie współczynnika wykorzystania ładowności pojazdu jest kluczowe dla każdej działalności transportowej. Warto jednak zauważyć, że błędne odpowiedzi wynikają z nieprecyzyjnego rozumienia definicji i zastosowań tych wskaźników. Odpowiedź sugerująca obliczanie według nominalnej objętości pojazdu do objętości przewożonego ładunku myli pojęcia związane z masą i objętością, co jest istotnym błędem. W kontekście transportu, objętość nie zawsze jest najważniejszym czynnikiem, ponieważ w rzeczywistości często ograniczeniem są wagi ładunków, a nie tylko ich objętość. Kolejny błąd polega na próbie oszacowania współczynnika na podstawie nominalnej ładowności w porównaniu do ilości przewożonego ładunku. Taki stosunek nie uwzględnia jednak rzeczywistej wagi towarów, co może prowadzić do fałszywych wniosków o efektywności pojazdu. Ponadto, odnoszenie się do objętości ładunku w kontekście nominalnej objętości pojazdu nie jest praktyczne, gdyż różne materiały mogą mieć różne gęstości, co wpływa na ich wagę. Istnieje ryzyko, że takie podejście zniekształci rzeczywiste możliwości transportowe, przez co przedsiębiorstwa mogą niepotrzebnie obniżać efektywność swoich operacji. Właściwe zrozumienie współczynnika wykorzystania ładowności jest nie tylko kluczowe dla zarządzania flotą, ale również dla optymalizacji kosztów i poprawy jakości świadczonych usług transportowych.

Pytanie 28

Wskaźnik efektywności technicznej wskazuje, w jakim zakresie

A. tabor ciężarowy został użyty do realizacji transportu na ustalonej trasie
B. tabor ciężarowy był sprawny technicznie oraz gotowy do przeprowadzenia transportu
C. samochód ciężarowy miał zrealizowany przebieg w odniesieniu do masy przewożonego ładunku
D. samochód ciężarowy miał wykorzystany przebieg i ładowność na określonej trasie
Jak spojrzysz na inne odpowiedzi, to zauważysz, że skupiają się głównie na ilościowym wykorzystaniu taboru. A to nie jest to, o co chodzi w wskaźniku gotowości technicznej. Pierwsza odpowiedź mówi o taborze na danej trasie, ale pomija najważniejsze, czyli techniczny stan pojazdów. Nawet jak korzystasz z ciężarówek na maksa, to jeśli nie są odpowiednio utrzymane, to mogą być niebezpieczne. Trzecia odpowiedź znowu skupia się na przebiegu i ładowności, ale konto gotowości technicznej to zupełnie inna bajka. Ostatnia odpowiedź myli przebieg z masą ładunku, co jest nieco mylące, bo gotowość techniczna zależy od tego, w jakim stanie są pojazdy, a nie od tego, jak często je używasz. Często ludzie mylą wskaźniki efektywności i stanu technicznego, co prowadzi do błędnych wniosków. Dobrze jest skupić się na regularnych przeglądach i analizie technicznej, bo to zapewnia bezpieczeństwo i efektywność floty.

Pytanie 29

Na trasie o długości 840 km przewóz jest realizowany przez dwuosobową ekipę, zgodnie z przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców. Pojazd porusza się z przeciętną prędkością eksploatacyjną wynoszącą 56 km/h. O której godzinie najpóźniej powinna rozpocząć pracę załoga, aby pojazd dotarł na odprawę celną o godzinie 20:45?

A. O godzinie 5:00
B. O godzinie 4:15
C. O godzinie 6:30
D. O godzinie 5:45
Inne odpowiedzi są błędne z kilku powodów, które wynikają z nieprawidłowych obliczeń lub niewłaściwego zrozumienia zagadnienia związanego z czasem przejazdu. Odpowiedzi takie jak 4:15, 5:00 oraz 6:30 opierają się na założeniach, które nie uwzględniają całkowitego dystansu i wymaganej średniej prędkości. Dla przykładu, jeżeli załoga wyjeżdża o 4:15, to dotrze na miejsce jedynie o 19:15, co daje zaledwie 15 godzin na trasę, a nie uwzględnia konieczności odprawy celnej. Odpowiedź o 5:00 również nie jest poprawna, gdyż czas przejazdu do godziny 20:45 nie pozwala na bezpieczne zrealizowanie trasy z uwagi na przepisy dotyczące czasu pracy kierowców. Natomiast wyjazd o 6:30 prowadzi do przybycia dopiero na 21:30, co jest absolutnie nieadekwatne w kontekście wymogu dotarcia na odprawę celną na czas. Właściwe rozumienie czasu podróży oraz regulacji prawnych w zakresie transportu jest kluczowe dla zapewnienia efektywności operacyjnej i bezpieczeństwa na drogach. Typowe błędy myślowe, takie jak nieznajomość zasad obliczania czasu przejazdu lub brak zrozumienia znaczenia odpoczynku dla kierowców, mogą prowadzić do nieefektywnego planowania, co w konsekwencji wpływa na całkowity czas realizacji transportu.

Pytanie 30

O czym informuje zamieszczony znak manipulacyjny, umieszczony na opakowaniu ładunku podczas transportu?

Ilustracja do pytania
A. Możliwość piętrzenia.
B. Góra, nie przewracać.
C. Chronić przed upadkiem.
D. Miejsce chwytania ładunku.
Odpowiedź "Góra, nie przewracać" jest poprawna, ponieważ wskazuje na kluczowy aspekt transportu ładunków. Znak manipulacyjny przedstawiający strzałki skierowane ku górze jasno informuje, że ładunek powinien być przechowywany oraz transportowany w pozycji pionowej, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami bezpieczeństwa transportu. Przykładem zastosowania tej zasady jest transport delikatnych przedmiotów, takich jak szkło czy elektronika, które mogą ulec uszkodzeniu w wyniku przewrócenia. Właściwe stosowanie znaków manipulacyjnych, takich jak ten, jest istotnym elementem procedur logistycznych oraz zarządzania łańcuchem dostaw. Zgodność z oznaczeniami na opakowaniach pozwala na minimalizację ryzyka uszkodzenia towarów, co w konsekwencji przekłada się na oszczędności finansowe i zadowolenie klientów. W każdym etapie transportu, od załadunku do rozładunku, przestrzeganie tych zasad jest kluczowe, aby zapewnić integralność ładunku oraz skuteczność operacji logistycznych.

Pytanie 31

Ilustracja przedstawia przewóz ładunku

Ilustracja do pytania
A. mieszanego.
B. drobnicowego.
C. masowego.
D. półmasowego.
Odpowiedź masowego przewozu ładunku jest prawidłowa, ponieważ ilustracja przedstawia pociąg towarowy, który transportuje duże ilości jednorodnego ładunku w otwartych wagonach. Transport masowy charakteryzuje się przewozem surowców takich jak węgiel, piasek, czy rudy metali, które są załadowywane bezpośrednio do środków transportu, co minimalizuje koszty i zwiększa efektywność. W przeciwieństwie do transportu drobnicowego, gdzie towary są podzielone i często wymagają specjalnego pakowania, przewóz masowy pozwala na optymalizację załadunku, a także zmniejszenie liczby operacji związanych z przeładunkiem. Przykładem zastosowania transportu masowego może być dostarczanie węgla do elektrowni energetycznych, gdzie surowiec ten jest często przewożony w dużych ilościach, co ma istotne znaczenie dla efektywności energetycznej. Normy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie efektywności i jakości w przewozie towarów, co również znajduje odzwierciedlenie w praktykach związanych z transportem masowym.

Pytanie 32

W jakim obszarze stosowany jest standard UN/EDIFACT?

A. w technologii wykorzystującej fale radiowe
B. w automatycznym zbieraniu danych
C. w elektronicznej wymianie danych
D. w technologii optycznej
Wybór odpowiedzi dotyczącej technologii wykorzystującej fale radiowe, technologii optycznej czy automatycznego gromadzenia danych, wskazuje na nieporozumienie dotyczące podstawowych definicji i zastosowań standardu UN/EDIFACT. Technologie wykorzystujące fale radiowe oraz technologie optyczne odnoszą się do metod przesyłania informacji, a nie do samego formatu danych. Fale radiowe są powszechnie stosowane w telekomunikacji, umożliwiając przesyłanie sygnałów na różnych częstotliwościach, co jest kluczowe dla komunikacji bezprzewodowej. Z kolei technologie optyczne, takie jak światłowody, wykorzystują światło do przesyłania danych na znaczne odległości z dużą szybkością. Te technologie nie mają bezpośredniego związku z protokołami wymiany danych, takimi jak UN/EDIFACT. Automatyczne gromadzenie danych odnosi się do metod zbierania informacji za pomocą systemów informatycznych, ale nie dotyczy to specyfikacji standardów wymiany danych. UN/EDIFACT jest zaledwie jednym z wielu sposobów, w jakie organizacje mogą komunikować się i wymieniać informacje w formie elektronicznej. Zrozumienie różnicy między technologią a standardem wymiany danych jest kluczowe dla skutecznej implementacji rozwiązań informatycznych w organizacjach. Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z mylnego przekonania, że standardy technologiczne różnią się od protokołów komunikacyjnych, co jest istotnym błędem w myśleniu.";

Pytanie 33

Transport ładunków z miejsca wysyłki do miejsca przeznaczenia, który ma miejsce przez terytorium kilku państw członkowskich Unii Europejskiej, stanowi usługę transportu

A. krajowego
B. transkontynentalnego
C. wewnątrzwspólnotowego
D. kabotażowego
Wybór odpowiedzi 'transkontynentalnego' jest nieprawidłowy, ponieważ termin ten odnosi się do transportu towarów pomiędzy różnymi kontynentami, co nie ma zastosowania w przypadku przewozu w obrębie Unii Europejskiej. W transporcie transkontynentalnym występują różnorodne regulacje dotyczące celów, norm transportowych oraz procedur odpraw celnych, które nie dotyczą transportu wewnątrzwspólnotowego, gdzie towary przemieszczają się w ramach jednego rynku. Podobnie, odpowiedź 'kabotażowego' nie jest właściwa, ponieważ kabotaż dotyczy transportu wykonywanego na terytorium jednego państwa przez przewoźnika z innego kraju, co nie ma miejsca w przypadku transportu między państwami członkowskimi. Ostatecznie, odpowiedź 'krajowego' jest błędna, ponieważ transport krajowy odnosi się do przewozu towarów tylko w obrębie jednego państwa, a nie pomiędzy różnymi krajami Unii Europejskiej. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych odpowiedzi, to mylenie terminów związanych z różnymi rodzajami transportu oraz brak znajomości przepisów dotyczących swobodnego przepływu towarów w UE. Znajomość tych różnic jest kluczowa dla profesjonalistów w branży logistycznej, aby mogli prawidłowo klasyfikować i obsługiwać przesyłki międzynarodowe.

Pytanie 34

Rodzaj środka transportowego, który odbiera ładunek z miejsca załadunku i następnie przewozi go do kilku punktów, wykonuje zadanie transportowe w modelu

A. promienistego
B. obwodowego
C. wahadłowego
D. sztafetowego
Model transportu obwodowego polega na dostarczaniu towarów z jednego punktu załadunku do kilku punktów odbioru, co jest kluczowe w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw. W tym modelu pojazdy nie wracają do punktu załadunku po dostarczeniu ładunku, ale kontynuują trasę, co zwiększa efektywność operacyjną. Przykładem może być dystrybucja towarów w miastach, gdzie dostawca odbiera towar z centralnego magazynu i rozwozi go do różnych punktów sprzedaży detalicznej. W praktyce, model ten wykorzystuje różnorodne środki transportu, w tym samochody dostawcze, furgonetki czy ciężarówki. Dobrą praktyką jest optymalizacja tras, co może być wspierane przez nowoczesne systemy zarządzania transportem (TMS), które analizują dane dotyczące ruchu i umożliwiają efektywne planowanie tras, co przekłada się na zmniejszenie kosztów transportu oraz poprawę terminowości dostaw.

Pytanie 35

Na samolotowym liście przewozowym AWB w polu oznaczonym "Signature" wpisuje się

A. podpis
B. masę ładunku
C. liczbę sztuk ładunku
D. pojemność ładunku
Nieporozumienia związane z interpretacją różnych miejsc na samolotowym liście przewozowym AWB są powszechne. Wiele osób mylnie uważa, że w miejscu oznaczonym "Signature" powinny być zamieszczone informacje dotyczące ilości sztuk, wagi lub objętości ładunku. Jednak te dane powinny być umieszczone w innych częściach dokumentu, zgodnie z przyjętymi standardami. Na przykład, ilość sztuk ładunku jest zazwyczaj podawana w sekcji, która dotyczy opisu ładunku, natomiast waga i objętość również mają swoje przypisane miejsca. To ważne, aby zrozumieć, że każda sekcja AWB ma swoje specyficzne przeznaczenie, a niepoprawne umieszczanie danych może prowadzić do nieporozumień i trudności w procesie transportowym. Często występującym błędem myślowym jest mylenie funkcji poszczególnych sekcji dokumentów przewozowych. Zrozumienie struktury AWB i przypisanych funkcji każdej sekcji jest kluczowe dla efektywnego zarządzania ładunkiem oraz minimalizacji ryzyka związanych z transportem. Wiedza ta jest niezbędna nie tylko dla nadawców, ale również dla spedytorów i pracowników linii lotniczych, by zapewnić prawidłowy przebieg procesu przewozu, który oparty jest na zgodności z międzynarodowymi standardami i przepisami prawa.

Pytanie 36

Podstawowym celem prowadzenia rozmów handlowych jest

A. uzyskanie porozumienia między stronami
B. obrażenie drugiego negocjatora
C. wsparcie konkurencji
D. zrozumienie konkurencji
Wybór odpowiedzi, który sugeruje pomoc konkurencji, jest mylny, ponieważ negocjacje handlowe mają na celu zaspokojenie interesów stron uczestniczących w danym procesie, a nie wspieranie konkurencji. W rzeczywistości, skuteczne negocjacje obejmują dążenie do uzyskania najlepszych warunków w danej transakcji, co może oznaczać, że interesy własnej firmy są priorytetem. Ponadto, odpowiedź wskazująca na poznanie konkurencji, choć może być aspektem strategii ogólnej, nie stanowi głównego celu negocjacji samych w sobie. Negocjacje są przede wszystkim procesem osiągania porozumienia, a nie analizą konkurencji. Co więcej, podejście polegające na obrażeniu negocjatora jest sprzeczne z podstawowymi zasadami etyki w biznesie. Takie zachowanie prowadzi do konfliktów i psuje relacje, co jest niewłaściwe w kontekście profesjonalnych negocjacji. Kluczowe jest zrozumienie, że efektywne negocjacje opierają się na zaufaniu, komunikacji i dążeniu do wspólnego celu, a nie na tworzeniu antagonizmu czy rywalizacji. W praktyce warto stosować techniki win-win, które koncentrują się na osiąganiu rezultatów korzystnych dla obu stron, co sprzyja budowaniu pozytywnych relacji i długofalowej współpracy.

Pytanie 37

Na statek jest przygotowanych 30 kontenerów oraz 10 skrzyń. Statek powinien wypłynąć o godzinie 15:00, a odprawa formalna (dokumentowa) po zakończeniu załadunku trwa 20 minut. O której najpóźniej statek powinien być gotowy do rozpoczęcia załadunku, jeżeli czas załadunku jednego kontenera wynosi 3 minuty, a skrzyni 10 minut?

A. 11:00
B. 10:30
C. 11:30
D. 12:00
Aby obliczyć, o której godzinie najpóźniej statek musi być gotowy do rozpoczęcia załadunku, należy uwzględnić całkowity czas załadunku kontenerów oraz skrzyń. Czas załadunku jednego kontenera wynosi 3 minuty, a mamy ich 30, co daje łącznie 90 minut. Czas załadunku jednej skrzyni wynosi 10 minut, a mamy ich 10, co daje łącznie 100 minut. Suma czasu załadunku to 90 minut + 100 minut = 190 minut, co odpowiada 3 godzinom i 10 minutom. Statek musi być gotowy do wypłynięcia o godzinie 15:00, więc musimy obliczyć, o której godzinie musi zakończyć załadunek. Od godziny 15:00 odejmujemy 20 minut na odprawę formalną, co daje godzinę 14:40. Następnie od 14:40 odejmujemy 3 godziny i 10 minut załadunku, co daje godzinę 11:30. Ta godzina to najpóźniejszy czas, o którym statek musi być gotowy do rozpoczęcia załadunku. Dzięki tej analizie można zauważyć, jak ważne jest planowanie operacji logistycznych i przestrzeganie harmonogramów, co jest kluczowe dla efektywności transportu morskiego.

Pytanie 38

Kto jest adresatem zawiadomienia o wysyłce ładunku (awizo)?

A. od odbiorcy do dostawcy
B. od kierowcy do nadawcy
C. od kierowcy do spedytora
D. od dostawcy do odbiorcy
Odpowiedzi, które sugerują, że zawiadomienie o wysyłce ładunku jest kierowane od kierowcy do nadawcy lub spedytora, są nieprawidłowe z kilku kluczowych powodów. Po pierwsze, kierowca nie jest odpowiedzialny za przesyłanie informacji dotyczących wysyłki; jego rola ogranicza się do transportu fizycznego towarów. W praktyce kierowca może być jedynie osobą dostarczającą ładunek, ale nie zarządza on procesem informacyjnym. Z kolei, jeśli chodzi o spedytora, jego zadaniem jest organizacja transportu i koordynacja pomiędzy różnymi stronami, ale to dostawca jest odpowiedzialny za formalne powiadomienie odbiorcy o wysyłce. Kolejna nieścisłość występuje w przypadku odpowiedzi sugerującej, że awizo jest kierowane od odbiorcy do dostawcy; takie podejście mylnie wskazuje na kierunek komunikacji i rolę stron w procesie logistycznym. Odbiorca informuje dostawcę o swoich potrzebach, ale to dostawca, jako strona odpowiedzialna za wysyłkę, jest zobowiązany do wysyłania awiza. Dobre praktyki w zarządzaniu łańcuchem dostaw podkreślają znaczenie jednoznacznej i uporządkowanej komunikacji, co jest kluczowe dla efektywności całego procesu, a błędne rozumienie ról może prowadzić do nieporozumień i opóźnień w dostawach.

Pytanie 39

System transportowy kolei i dróg "na barana" jest realizowany jako przewóz

A. zestawów drogowych na specjalnych wagonach kolejowych niskopodwoziowych
B. naczep, przyczep lub innego wymiennego nadwozia na wagonach kolejowych typu platforma
C. naczep o specjalnej konstrukcji na wózkach wagonowych
D. samochodów osobowych na zestawach drogowych
Twoja odpowiedź o przewozie naczep lub przyczep na wagonach platformowych jest całkiem trafna. System 'na barana' naprawdę opiera się na tym, żeby jak najlepiej wykorzystać kolej do transportu różnych ładunków. Dzięki temu możemy oszczędzać na czasie i kosztach. Przykładowo, naczepy cysternowe, które jeżdżą na tych wagonach, są super rozwiązaniem do przewozu cieczy. To też przyczynia się do tego, że mniej spalamy paliwa i zmniejszamy emisję spalin, co jest teraz na czasie, bo coraz bardziej dbamy o środowisko. Generalnie, taki sposób transportu zgadza się z dobrymi praktykami, gdzie łączymy różne środki transportu w jedną całość, co jest naprawdę fajne.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.