Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 13:41
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 14:02

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Rolnik zajmujący się hodowlą świń powinien prowadzić

A. rejestr zwierząt

B. wykaz zwierząt

C. księgę rejestracji

D. książkę hodowli

Księga rejestracji to kluczowy dokument w prowadzeniu chowu trzody chlewnej, który umożliwia rolnikowi systematyczne rejestrowanie i monitorowanie wszystkich istotnych informacji związanych z hodowlą. Zawiera dane o każdym osobniku, takie jak jego wiek, pochodzenie, stan zdrowia, a także informacje dotyczące szczepień i innych działań weterynaryjnych. Prowadzenie księgi rejestracji jest zgodne z wymogami prawnymi wynikającymi z przepisów dotyczących ochrony zdrowia zwierząt oraz bioasekuracji. Przykładem praktycznego zastosowania księgi rejestracji mogą być cotygodniowe aktualizacje, które pozwalają na bieżąco kontrolować stan stada oraz szybko reagować w przypadku wystąpienia chorób. Dobrą praktyką jest także archiwizowanie danych, co umożliwia analizę trendów w hodowli oraz podejmowanie bardziej świadomych decyzji zarządzających. Księga rejestracji jest zatem fundamentalnym narzędziem dla każdego rolnika zajmującego się chowie trzody chlewnej, wspierającym nie tylko codzienne zarządzanie, ale także długofalowe planowanie i rozwój hodowli.

Pytanie 2

Pobieranie krwi od konia do analizy najczęściej odbywa się z żyły

A. odpiszczelowej

B. szyjnej zewnętrznej

C. szyjnej jarzmowej wewnętrznej

D. czczej przedniej

Każda z innych odpowiedzi wskazuje na nieodpowiednie żyły do pobierania krwi od koni, co może prowadzić do nieefektywnych i stresujących dla zwierzęcia doświadczeń. Żyła czcza przednia, która znajduje się na przedniej kończynie, nie jest standardowym miejscem do pobierania krwi od koni. Jej lokalizacja sprawia, że dostęp do niej jest trudniejszy, a ryzyko uszkodzenia otaczających tkanek wyższe. Kolejną nieprawidłową odpowiedzią jest żyła odpiszczelowa, która znajduje się w dolnej części nóg i jej wykorzystanie w praktyce weterynaryjnej jest ograniczone. Pobieranie krwi z tej żyły może prowadzić do poważnych komplikacji, takich jak krwawienia czy zakrzepica. Z kolei żyła szyjna jarzmowa wewnętrzna jest mniej dostępna i jej użycie wymaga zaawansowanych umiejętności oraz doświadczenia. W praktyce weterynaryjnej kluczowe jest zrozumienie anatomii koni oraz wybór odpowiednich miejsc do pobierania krwi, aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort zwierzęcia. Wybór niewłaściwej żyły może prowadzić do błędów diagnostycznych oraz niepotrzebnego stresu dla pacjenta, co jest sprzeczne z zasadami etyki weterynaryjnej. Właściwe podejście do pobierania krwi jest nie tylko kwestią techniczną, ale także wymaga odpowiedniej wiedzy i umiejętności, aby zminimalizować ryzyko dla zdrowia konia.

Pytanie 3

Ubój na skutek konieczności w gospodarstwie dotyczy

A. dzików z ASF

B. świń z różycą

C. krowy, która doznała złamania nogi

D. niosek po zakończeniu produkcji

Ubój z konieczności w gospodarstwie to sytuacja, kiedy zwierzę, na przykład krowa, nie może już dalej produkować lub zagraża zdrowiu innych zwierząt. Jeśli krowa złamała nogę, to często właśnie z dobrostanu zwierzęcia trzeba podjąć decyzję o uboju, żeby uniknąć cierpienia. Z mojego doświadczenia wynika, że zwierzęta powinno się traktować z szacunkiem, a ubój z konieczności powinien być ostatecznością. Na przykład, jeżeli kontuzja jest tak poważna, że nie możemy jej wyleczyć, to wtedy warto skonsultować się z weterynarzem, żeby ocenić zdrowie zwierzęcia i podjąć odpowiednią decyzję, która będzie zgodna z prawem i etyką hodowli. No i warto pamiętać, że musimy stosować się do norm zawartych w Rozporządzeniu (WE) nr 1099/2009, które mówi o ochronie zwierząt podczas uboju.

Pytanie 4

Czynnik, który może zwiększać wrażliwość zwierząt na infekcje, to

A. zrównoważone dawki żywieniowe

B. odpowiednie warunki hodowlane

C. zanieczyszczenie powietrza

D. immunizacje

Zapylenie powietrza to naprawdę ważny temat, zwłaszcza jeśli chodzi o zdrowie zwierząt. Kiedy powietrze jest mocno zapylone, zwierzęta mogą mieć większe problemy z oddychaniem, a to wpływa na ich odporność. Na przykład, hodowane zwierzęta, które żyją w brudnym powietrzu, częściej łapią różne infekcje, co może być dość kosztowne dla gospodarzy. Dlatego ważne jest, żeby dbać o jakość powietrza, w którym się znajdują. Widziałem, że w wielu hodowlach zwracają na to uwagę i instalują różne systemy wentylacyjne. Bioasekuracja jest też kluczowa – czystość otoczenia to podstawa, a monitoring stężenia pyłów powinien być na porządku dziennym. Myślę, że jeśli dobrze się o to zadba, zwierzęta mogą być zdrowsze i bardziej produktywne.

Pytanie 5

Sprawdzanie mięsa pod kątem obecności włośni jest wymagane po dokonaniu uboju?

A. nutrii oraz koni

B. dzików oraz danieli

C. świń oraz zajęcy

D. bydła oraz strusi

Badanie mięsa na obecność włośni po uboju nutrii i koni jest obowiązkowe ze względu na ryzyko wystąpienia włośnicy, choroby wywoływanej przez pasożytnicze larwy włośnia. Włośnie są obecne w mięsie tych gatunków, a ich obecność stanowi zagrożenie dla zdrowia ludzi, którzy spożywają zarażone mięso. Obowiązek kontrolowania mięsa wynika z przepisów prawa oraz standardów bezpieczeństwa żywności, które nakładają na zakłady mięsne konieczność przeprowadzania badań weterynaryjnych w celu zapewnienia jakości i bezpieczeństwa produktów mięsnych. Przykładowo, w Polsce, zgodnie z przepisami weterynaryjnymi, przeprowadzane są regularne kontrole w zakładach przetwórstwa mięsa, co pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych zagrożeń zdrowotnych, a tym samym unikanie zatrucia pokarmowego w społeczeństwie. Z tego powodu, badania włośnie są kluczowym elementem systemu zapewnienia higieny i bezpieczeństwa w produkcji żywności.

Pytanie 6

Który z elementów badania klinicznego ogólnego definiuje zamieszczony opis?

Zespół podstawowych, wrodzonych i nabytych cech morfologicznych i czynnościowych warunkujących sposób reagowania na bodźce zewnętrzne, jak również odporność ustroju na choroby oraz określających jego możliwości produkcyjne.

A. Produkcyjność.

B. Konstytucję.

C. Pobudliwość.

D. Kondycję.

Konstytucja jest kluczowym elementem badania klinicznego, który odnosi się do zestawu cech morfologicznych i czynnościowych organizmu. W praktyce oznacza to, że konstytucja wpływa na reakcje organizmu na bodźce zewnętrzne, takie jak stres, infekcje czy obciążenia fizyczne. Zrozumienie konstytucji pacjenta jest fundamentalne dla lekarzy i badaczy, ponieważ pozwala na dostosowanie metod leczenia oraz podejścia diagnostycznego do indywidualnych potrzeb pacjenta. Na przykład, w przypadku pacjentów z obniżoną odpornością, którzy wykazują cechy określające ich konstytucję, można zastosować bardziej intensywne terapie immunologiczne. W kontekście badań klinicznych, ocena konstytucji pacjentów pomoże w lepszym doborze grup kontrolnych, co ma kluczowe znaczenie dla wyników badań. Ponadto, znajomość konstytucji pacjenta jest zgodna z dobrymi praktykami w medycynie personalizowanej, gdzie każdy pacjent traktowany jest w oparciu o jego unikalne cechy i potrzeby zdrowotne.

Pytanie 7

Nacięcia mięśni żwaczy i mięśni skrzydłowych przeprowadza się podczas analizy poubojowej głowy

A. świń powyżej 6 miesiąca życia

B. bydła powyżej 6 tygodnia życia

C. świń poniżej 6 miesiąca życia

D. bydła poniżej 6 tygodnia życia

Nacięcia mm. żwaczy i mm. skrzydłowych w czasie badania poubojowego głowy bydła powyżej 6 tygodnia życia są kluczowym etapem oceny stanu zdrowia zwierząt oraz jakości uzyskiwanego mięsa. Wykonywanie takich nacięć ma na celu ocenę prawidłowości rozwoju mięśni oraz ich ukrwienia, co jest istotne dla dalszej obróbki mięsa. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami branżowymi, które podkreślają znaczenie oceny poubojowej w kontekście zdrowia zwierząt oraz bezpieczeństwa żywności. Nacięcia te umożliwiają także identyfikację ewentualnych patologii, co jest istotne dla zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób. Ponadto, wiedza ta jest kluczowa w kontekście produkcji mięsa, gdzie jakość i bezpieczeństwo produktów są priorytetem. Stąd zrozumienie i umiejętność wykonania tych nacięć jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się kontrolą jakości oraz inspekcją zwierząt.

Pytanie 8

Jakiego składnika odżywczego powinno się dodać do żywienia zwierzęcia, gdy wystąpią zaparcia?

A. Węglowodany

B. Tłuszcze

C. Włókno

D. Białko

Włókno pokarmowe to naprawdę ważna sprawa, jeśli chodzi o zdrowe jelita zwierząt. Działa tak, że zwiększa objętość jedzenia w jelitach, co pomaga w trawieniu i ułatwia przeprowadzanie pokarmu przez układ pokarmowy. Jak masz z zaparciami, to dodanie włókna do diety może naprawdę pomóc w uregulowaniu wypróżnień. W praktyce, dobre źródła włókna to na przykład siemię lniane, łuski psyllium, a także różne warzywa i owoce. Jest też podział na włókna rozpuszczalne i nierozpuszczalne; każde z nich działa trochę inaczej, ale oba są korzystne dla zdrowia jelit. Warto pamiętać, że picie odpowiedniej ilości wody razem z włóknem jest kluczowe, żeby osiągnąć najlepszy efekt. Z tego, co się słyszy, w diecie zwierząt powinno być od 10% do 30% włókna, w zależności od gatunku i wieku, więc warto to mieć na uwadze.

Pytanie 9

Lampa Wooda jest wykorzystywana w celu diagnozowania chorób skóry o charakterze

A. grzybiczym

B. wirusowym

C. pasożytniczym

D. bakteryjnym

Lampa Wooda jest narzędziem diagnostycznym, które wykorzystuje promieniowanie ultrafioletowe (UV) do identyfikacji chorób skóry o podłożu grzybiczym. Gdy skóra jest oświetlana tym światłem, niektóre patogeny grzybicze emitują charakterystyczne fluorescencyjne światło, co pozwala na ich zauważenie. Przykładem zastosowania lampy Wooda jest diagnostyka grzybicy skóry, takiej jak grzybica stóp czy grzybica paznokci, gdzie zmienione chorobowo tkanki mogą świecić w określonym kolorze pod wpływem UV. Tego typu badania są zgodne z zaleceniami dermatologicznymi i są często stosowane jako uzupełnienie innych metod diagnostycznych. Lampa ta pozwala na szybkie i nieinwazyjne określenie potencjalnych chorób skórnych, co znacznie ułatwia dalszą diagnostykę i leczenie pacjentów. Warto również dodać, że w przypadku niektórych infekcji grzybiczych, takich jak te wywołane przez Microsporum canis, wynik fluorescencji jest niezwykle pomocny w postawieniu odpowiedniej diagnozy, co może przyczynić się do szybszego wdrożenia skutecznego leczenia i zapobiegania rozprzestrzenieniu się infekcji.

Pytanie 10

U bydła występują intensywne ślinienie, silny lęk, próby połykania oraz nagłe wzdęcia; podczas gdy próbujesz wprowadzić sondę, napotykasz opór. Powyższy opis sugeruje

A. zapalenie gardła

B. zatkanie przełyku

C. przemieszczenie trawieńca

D. wzdęcie żwacza

Zatkanie przełyku u bydła jest stanem, który prowadzi do obfitego ślinienia, ponieważ zwierzęta próbują przełykać pokarm, który nie przechodzi dalej. Silny niepokój oraz próby przełykania są charakterystyczne dla tego stanu, jak również szybko narastające wzdęcie, które jest wynikiem gromadzenia się pokarmu i gazów w przełyku. Opór podczas sondowania, który się obserwuje, może sugerować, że coś blokuje przejście w obrębie przełyku. W praktyce, weterynarze podejmują działania na podstawie takich objawów, aby zdiagnozować i leczyć ten stan, często poprzez użycie sondy do usunięcia zatoru, który może być spowodowany, np. przez duże kawałki pokarmu. Ważne jest, aby w takich sytuacjach działać szybko, ponieważ długotrwałe zatkanie może prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, a nawet śmierci zwierzęcia. Właściwe postępowanie w przypadku zatkania przełyku stanowi kluczowy element dobrych praktyk w hodowli bydła, co podkreśla znaczenie znajomości objawów oraz szybkiej reakcji w takich sytuacjach.

Pytanie 11

Jakie jest zwierzę pośrednie dla tasiemca psiego Dipylidium caninum?

A. wesz.

B. pchła.

C. mrówka.

D. kleszcz.

Pchła, jako żywiciel pośredni tasiemca psiego Dipylidium caninum, odgrywa kluczową rolę w cyklu życiowym tego pasożyta. Tasiemiec ten reprodukuje się w jelitach psów i kotów, gdzie wydaje jaja, które następnie są wydalane z kałem. Pchły, żywiąc się krwią zwierząt, mogą przypadkowo zjeść te jaja, które przechodzą w ich organizm. W pchłach jaja tasiemca rozwijają się w larwy, które w momencie ukąszenia zwierzęcia mogą być przekazywane dalej. Dlatego zrozumienie roli pcheł w cyklu życiowym Dipylidium caninum jest istotne dla profilaktyki i kontroli zakażeń u zwierząt domowych. Praktyczne wskazówki dla właścicieli zwierząt obejmują regularne stosowanie środków przeciwpchelnych oraz kontrolowanie ich otoczenia, aby ograniczyć ryzyko infestacji. Dodatkowo, warto pamiętać, że odwiedzanie weterynarza w celu profilaktycznych badań i leczenia jest kluczowe w zapobieganiu pasożytniczym zakażeniom. Te działania są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zdrowia zwierząt domowych.

Pytanie 12

Tężyczka poporodowa u suk jest wynikiem braku

A. Ca

B. P

C. Mg

D. K

Wybór odpowiedzi dotyczących innych pierwiastków, takich jak fosfor (P), potas (K) czy magnez (Mg), może prowadzić do mylnych wniosków na temat przyczyn tężyczki poporodowej u suk. Fosfor, mimo iż jest ważnym składnikiem mineralnym, nie odgrywa bezpośredniej roli w regulacji skurczów mięśniowych. Jego nadmiar może wręcz negatywnie wpływać na wchłanianie wapnia, co czyni go nieodpowiednim jako kluczowy czynnik w tej patologii. Potas również jest niezbędny dla funkcjonowania mięśni, jednak jego niedobór rzadziej wiąże się z tężyczką; w rzeczywistości, to nadmiar potasu może prowadzić do zaburzeń w pracy serca, a nie do skurczów mięśniowych. Magnez z kolei, chociaż istotny dla wielu procesów biochemicznych, nie jest głównym czynnikiem wywołującym tężyczkę. Oba te pierwiastki są często mylone z wapniem w kontekście ich roli w funkcjonowaniu mięśni, co prowadzi do błędnych interpretacji. Dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć specyfikę wpływu wapnia na skurcze mięśni i zdrowie suk w okresie poporodowym, co jest fundamentalnym elementem prawidłowej opieki weterynaryjnej oraz hodowlanej.

Pytanie 13

Do analiz pobiera się krew tętniczą

A. morfologicznych

B. serologicznych

C. gazometrycznych

D. bakteriologicznych

Krew tętnicza jest kluczowym materiałem do badań gazometrycznych, ponieważ dokładnie odzwierciedla stan wymiany gazowej w organizmie. Badania te, zwane także gazometrią, pozwalają na ocenę poziomu tlenu (pO2), dwutlenku węgla (pCO2) oraz pH krwi, co jest istotne w diagnostyce stanów takich jak niewydolność oddechowa, kwasica czy zasadowica. Krew tętnicza jest preferowanym materiałem, ponieważ jej skład chemiczny jest bezpośrednio związany z funkcjonowaniem płuc, które mają kluczowe znaczenie w regulacji równowagi gazowej w organizmie. Praktyczne zastosowanie tych badań znajduje się w intensywnej terapii, pulmonologii oraz anestezjologii, gdzie monitorowanie stanu pacjenta w czasie rzeczywistym jest kluczowe dla podejmowania decyzji terapeutycznych. Standardy takie jak wytyczne American Thoracic Society podkreślają znaczenie precyzyjnego pomiaru tych parametrów, co stanowi podstawę dla skutecznego leczenia pacjentów z zaburzeniami oddechowymi.

Pytanie 14

Rektoskopia polega na wziernikowaniu

A. przełyku, żołądka oraz dwunastnicy

B. przedsionka pochwy, pochwy i macicy

C. kanału odbytu oraz odbytnicy

D. przewodu słuchowego oraz ucha środkowego

Rektoskopia to procedura wziernikowania, która pozwala na bezpośrednie oglądanie wnętrza kanału odbytu oraz odbytnicy. W trakcie tego badania lekarz używa specjalnego instrumentu zwanego rektoskopem, który jest wprowadzany do odbytu. Rektoskopia jest niezbędna w diagnostyce wielu schorzeń, takich jak hemoroidy, polipy, stany zapalne, czy nowotwory jelita grubego. Przykładowo, podczas rektoskopii lekarz może pobrać próbki tkanki do badania histopatologicznego, co jest kluczowe w rozpoznawaniu nowotworów. Procedura ta jest zgodna z aktualnymi standardami medycznymi, a jej poprawne przeprowadzenie może znacząco wpłynąć na wybór dalszego leczenia pacjenta. Dodatkowo, rektoskopia jest często wykonywana w ramach badań przesiewowych osób w grupie ryzyka, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych patologii.

Pytanie 15

Za odpowiednie oznaczenie zwierzęcia hodowlanego odpowiada

A. Powiatowy Lekarz Weterynarii

B. posiadacz zwierzęcia

C. weterynarz zajmujący się gospodarstwem

D. Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa

Stwierdzenie, że za terminowe oznakowanie zwierzęcia gospodarskiego odpowiedzialny jest Powiatowy Lekarz Weterynarii, lekarz weterynarii opiekujący się gospodarstwem, czy kierownik biura powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa jest błędne, ponieważ to głównie posiadacz zwierzęcia ponosi odpowiedzialność za spełnienie wymogów dotyczących oznakowania. Powiatowy Lekarz Weterynarii ma na celu nadzorowanie i egzekwowanie przepisów dotyczących zdrowia zwierząt oraz przeprowadzanie kontroli, ale nie jest bezpośrednio odpowiedzialny za oznakowanie. Lekarz weterynarii, który opiekuje się gospodarstwem, może doradzać w kwestiach zdrowotnych i prowadzić działania weterynaryjne, ale to nie on dokonuje oznakowania ani rejestracji zwierząt. Wreszcie, kierownik biura ARiMR ma inne obowiązki związane z subsydiowaniem i wsparciem finansowym dla rolników, co nie obejmuje odpowiedzialności za oznakowanie zwierząt. Często można spotkać się z przekonaniem, że to instytucje państwowe mają główną rolę w takich kwestiach, co prowadzi do nieporozumień. W rzeczywistości, odpowiedzialność spoczywa na samych posiadaczach, którzy muszą znać i przestrzegać norm prawnych oraz standardów branżowych, aby zapewnić prawidłowe zarządzanie swoimi zwierzętami.

Pytanie 16

W jakiej metodzie diagnostyki koproskopowej na dnie pojemnika można znaleźć pasożyty?

A. Flotacji

B. Fekacji

C. Sedymentacji

D. Rozmazu

Metody diagnostyki koproskopowej, takie jak fekacja, rozmaz i flotacja, mają swoje zastosowania, ale nie są odpowiednie do wykrywania pasożytów w kontekście postulowanego pytania. Fekacja odnosi się do procesu oddawania stolca i nie jest metodą badawczą, lecz jedynie kontekstem, w którym próbki są zbierane do dalszej analizy. Rozmaz, z kolei, polega na rozprowadzeniu próbki na szkiełku mikroskopowym i ma na celu umożliwienie analizy kompozycji morfologicznej, jednak nie jest skuteczny w identyfikacji pasożytów, ponieważ nie pozwala na ich odpowiednie odseparowanie od innych komponentów próbki. Flotacja wykorzystuje różnicę gęstości do oddzielenia elementów, ale jest bardziej efektywna w przypadku wykrywania jaj pasożytów w zawiesinie, co w wielu przypadkach może prowadzić do fałszywych wyników, gdyż nie wszystkie pasożyty mogą unosić się w cieczy. Te metody mogą być mylone z sedymentacją, jednak każda z nich ma swoje ograniczenia, przez co nie są odpowiednie do wykrywania pasożytów w próbce stolca. Aby skutecznie zdiagnozować obecność pasożytów, niezbędne jest zrozumienie różnic między tymi technikami oraz ich zastosowanie w zależności od celów diagnostycznych. W praktyce, użycie niewłaściwej metody diagnostycznej może prowadzić do błędnych wniosków oraz opóźnień w terapii, co podkreśla znaczenie właściwego doboru metod w diagnostyce parazytologicznej.

Pytanie 17

Po zakończeniu którego miesiąca życia możliwe jest przywożenie psów i kotów do Polski?

A. Szóstego

B. Dwunastego

C. Osiemnastego

D. Trzeciego

Trzeci miesiąc życia to rzeczywiście prawidłowa odpowiedź. Wiesz, jest to zgodne z przepisami, które mówią, że można importować psy i koty do Polski, ale muszą mieć już co najmniej 12 tygodni. To ważne, żeby miały wtedy ważne szczepienie przeciwko wściekliźnie. A jak wiadomo, trzy miesiące to taki moment, w którym zwierzęta są już gotowe na podróż. Oprócz tego, muszą być odpowiednio zarejestrowane i mieć mikroczip, bo to teraz standard. No i wiesz, to wszystko ma na celu nie tylko ich zdrowie, ale i nasze. Przestrzeganie tych zasad pomaga uniknąć wprowadzenia chorób do kraju. Dlatego przywożenie zwierząt, które są młodsze niż trzy miesiące, jest zabronione, żeby zapewnić im odpowiedni rozwój.

Pytanie 18

Schemat przedstawia cykl życiowy

A. glisty psiej.

B. tasiemca bąblowcowego.

C. tasiemca psiego,

D. włosogłówki psiej.

Odpowiedź wskazująca na tasiemca psiego (Dipylidium caninum) jest prawidłowa, ponieważ schemat rzeczywiście przedstawia cykl życiowy tego pasożyta. Tasiemiec psiego, będący helmintem, korzysta z pcheł jako gospodarzy pośrednich, w których dochodzi do rozwoju larw. Następnie, gdy pies zje zarażoną pchłę, tasiemiec rozwija się w jego jelitach, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak niestrawność, utrata masy ciała oraz podrażnienie jelit. Zrozumienie cyklu życiowego tasiemca psiego ma kluczowe znaczenie w weterynarii, szczególnie w profilaktyce i leczeniu inwazji pasożytniczych. Regularne odrobaczanie psów oraz kontrola ich środowiska na obecność pcheł stanowią dobre praktyki, które minimalizują ryzyko infekcji. Wiedza na temat cyklu życiowego pasożytów jest niezbędna dla każdego właściciela psa oraz specjalisty zajmującego się zdrowiem zwierząt.

Pytanie 19

Na czym polega chemiczne działanie glist chorobotwórczych?

A. podrażnieniu j elit

B. czopowaniu światła j elit

C. produkcji toksycznych metabolitów

D. uszkodzeniu przewodu pokarmowego

Każda z nieprawidłowych odpowiedzi zawiera uproszczone lub nieprawdziwe koncepcje dotyczące działania glist. Podrażnienie jelit, chociaż może być skutkiem obecności pasożytów, nie jest głównym mechanizmem ich chorobotwórczości. Glisty nie wywołują jedynie reakcji typu podrażnienia; ich wpływ na organizm jest znacznie bardziej złożony i związany z wydzielaniem substancji toksycznych, które mogą powodować uszkodzenia tkanek. Czopowanie światła jelit, w teorii, mogłoby prowadzić do poważnych komplikacji, ale w praktyce nie jest to kluczowy sposób oddziaływania glist na organizm. Glisty nie blokują światła jelit w sposób, który mógłby prowadzić do ich głównych efektów zdrowotnych. Uszkodzenie przewodu pokarmowego także jest zbyt ogólnikowe; to nie sama kwestia mechanicznego uszkodzenia, ale raczej biochemiczny wpływ metabolitów pasożytów, który prowadzi do poważniejszych problemów zdrowotnych. Toksyczne metabolity mogą wywoływać stan zapalny, co z kolei prowadzi do licznych objawów klinicznych, takich jak bóle brzucha, biegunki czy nawet poważniejsze stany chorobowe. Zrozumienie tych procesów jest niezbędne nie tylko w diagnostyce, ale również w skutecznym leczeniu infekcji pasożytniczych.

Pytanie 20

Jakie będą skutki braku witaminy A u zwierząt?

A. kurza ślepota

B. szkorbut

C. krzywica

D. zaburzenia w płodności

Kurza ślepota, znana także jako night blindness, jest schorzeniem wynikającym z niedoboru witaminy A, która odgrywa kluczową rolę w prawidłowym funkcjonowaniu narządu wzroku. Witamina A jest niezbędna do produkcji rodopsyny, pigmentu w siatkówce, który umożliwia widzenie w warunkach słabego oświetlenia. Niedobór tej witaminy prowadzi do osłabienia zdolności wzrokowej, szczególnie w ciemności. Oprócz problemów ze wzrokiem, niedobór witaminy A może wpływać na ogólny stan zdrowia zwierząt, prowadząc do osłabienia układu odpornościowego. W praktyce, aby zapobiegać niedoborom, ważne jest zapewnienie odpowiedniej diety, bogatej w źródła witaminy A, takie jak marchew, wątroba czy produkty mleczne. W przypadku hodowli zwierząt, monitorowanie poziomu witaminy A w diecie jest kluczowe dla zapewnienia ich zdrowia i wydajności. Przestrzeganie zaleceń dotyczących żywienia zwierząt, według standardów takich jak NRC (National Research Council), może pomóc w uniknięciu tego rodzaju niedoborów.

Pytanie 21

W jakich komórkach namnaża się Babesia canis?

A. w trombocytach

B. w erytrocytach

C. w granulocytach

D. w leukocytach

Babesia canis to pasożyt, który należy do grupy pierwotniaków i rozwija się w erytrocytach, czyli czerwonych krwinkach. Te krwinki są naprawdę ważne, bo transportują tlen w ciele zwierząt, w tym psów. Jak pies się zarazi Babesia canis, to może rozwinąć się babeszjoza, co niestety prowadzi do różnych problemów zdrowotnych, takich jak anemia czy nawet uszkodzenia organów. W weterynarii, aby zdiagnozować tę chorobę, trzeba znaleźć pasożyta w próbce krwi. Zwykle używa się do tego mikroskopu, co jest dość standardowe. W ostatnich latach powstają też nowe testy, jak serologiczne czy PCR, które pomagają szybciej i dokładniej wykrywać zakażenia. Ogólnie rzecz biorąc, zrozumienie cyklu rozwojowego Babesia canis oraz tego, jak działa z erytrocytami, jest super ważne dla skutecznych metod zapobiegania i leczenia w praktykach weterynaryjnych.

Pytanie 22

Czy koty muszą być obowiązkowo szczepione przeciwko wściekliźnie?

A. Tylko jeśli wychodzą na zewnątrz.

B. Tak, raz w roku.

C. Nie.

D. Tak, co 2 lata.

Wiele osób może myśleć, że koty powinny być szczepione przeciwko wściekliźnie, co prowadzi do nieporozumień w zakresie wymogów dotyczących zdrowia zwierząt. Odpowiedzi sugerujące, że szczepienie jest obowiązkowe co dwa lata lub raz w roku, są niepoprawne, ponieważ w Polsce nie ma przepisów wymagających takich szczepień dla kotów. Inna koncepcja, że szczepienie powinno być stosowane tylko w przypadku kotów wychodzących z domu, pomija fakt, że ryzyko wystąpienia wścieklizny dla kotów domowych jest znikome. Wścieklizna jest chorobą wirusową, która przekazywana jest głównie przez ukąszenia od zakażonych zwierząt, a koty, które przebywają w bezpiecznym środowisku domowym, są w mniejszym stopniu narażone na to zagrożenie. Ponadto, niektóre źródła mogą mylnie sugerować, że szczepienie jest metodą profilaktyczną dla wszystkich kotów, co prowadzi do niepotrzebnych wydatków i zmartwień dla właścicieli. Aby podejmować świadome decyzje dotyczące zdrowia swoich pupili, właściciele powinni konsultować się z weterynarzem, który oceni realne ryzyko i zaleci odpowiednie szczepienia, mając na uwadze indywidualne potrzeby ich zwierząt.

Pytanie 23

Jaki parametr jest analizowany w morfologii krwi?

A. ALAT

B. LDL

C. HDL

D. PLT

Poprawna odpowiedź to PLT, co oznacza liczbę płytek krwi, które są kluczowym parametrem w badaniu morfologicznym krwi. Morfologia krwi to badanie, które ocenia różne składniki krwi, w tym erytrocyty, leukocyty oraz płytki krwi. Płytki krwi odgrywają kluczową rolę w procesie krzepnięcia, co jest niezbędne dla zatrzymania krwawienia. W praktyce klinicznej, oznaczenie PLT może pomóc w diagnozowaniu różnych stanów patologicznych, takich jak trombocytoza (zwiększona liczba płytek) czy trombocytopenia (zmniejszona liczba płytek). Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie poziomu płytek krwi u pacjentów z chorobami hematologicznymi, co umożliwia wczesne wykrycie potencjalnych komplikacji. W kontekście standardów laboratoryjnych, analiza liczby płytek powinna być wykonywana zgodnie z wytycznymi przedstawionymi przez instytucje takie jak CLSI (Clinical and Laboratory Standards Institute), co zapewnia wiarygodność i dokładność uzyskiwanych wyników.

Pytanie 24

Co oznacza skrót ASF?

A. chorobę Aujeszkyego

B. chorobę pęcherzykową świń

C. pryszczycę

D. afrykański pomór świń

Afrykański pomór świń (ASF) to wirusowa choroba zakaźna, która dotyka dzikich i domowych świń. Jest wywoływana przez wirus ASF, który jest jednym z najgroźniejszych patogenów w hodowli trzody chlewnej, ponieważ powoduje wysoką śmiertelność wśród zarażonych zwierząt. ASF nie jest niebezpieczny dla ludzi, ale jego konsekwencje dla przemysłu mięsnego i bioasekuracji są ogromne. Przykładem jego wpływu jest rozprzestrzenienie się wirusa w Europie, co prowadzi do znacznych strat ekonomicznych dla hodowców i przemysłu mięsnego. W celu ochrony przed ASF, wdrażane są strategie bioasekuracyjne, które obejmują ograniczenie kontaktu z dzikimi zwierzętami, dezynfekcję pomieszczeń hodowlanych oraz stosowanie ścisłych procedur transportowych. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) oraz krajowych agencji weterynaryjnych, hodowcy powinni być świadomi objawów ASF, takich jak gorączka, krwawienia, a także zmiany skórne u świń, aby szybko podejmować działania zapobiegawcze.

Pytanie 25

Podczas analizy poubojowej wątroby świń zauważono, przy badaniu dotykowym, zmiany w postaci licznych guzowatych, kulistych wypukłości wydobywających się z miąższu. Zmiany te wskazują na?

A. włośnicę

B. sarkosporydiozę

C. bąblowicę

D. wągrzycę

Wybór odpowiedzi dotyczących włośnicy, sarkosporydiozy oraz wągrzycy można uznać za niepoprawny z kilku powodów. Włośnica, wywoływana przez pasożytnicze włosogłówki, prowadzi do powstawania mikroskopijnych zmian w mięśniach, a nie guzków w wątrobie, co wyklucza tę chorobę w kontekście opisanego przypadku. Sarkosporydioza jest kolejną chorobą pasożytniczą, jednak jest typowa dla mięśni, a nie dla narządów wewnętrznych takich jak wątroba, co również czyni tę odpowiedź niewłaściwą. Wągrzyca, powodowana przez larwy tasiemca Taenia solium, dotyczy głównie tkanki mięśniowej, a nie wątroby, i manifestuje się innymi typami zmian. W związku z tym, wybór tych odpowiedzi często wynika z mylnego skojarzenia objawów z nieodpowiednimi patogenami. Kluczowym błędem myślowym jest nieprawidłowe utożsamienie lokalizacji zmian w organizmie z konkretnymi chorobami pasożytniczymi. Aby skutecznie diagnozować i kontrolować takie schorzenia, ważne jest zrozumienie specyfiki chorób pasożytniczych oraz ich wpływu na różne narządy, co pozwala na skuteczniejsze podejście do badań poubojowych oraz profilaktyki w hodowlach zwierząt.

Pytanie 26

Zestaw przedstawiony na ilustracji służy do pobierania

A. moczu.

B. mleka.

C. treści żwacza.

D. krwi.

Odpowiedź "treści żwacza" jest poprawna, ponieważ zestaw przedstawiony na ilustracji jest specjalistycznym urządzeniem przeznaczonym do pobierania treści żwacza u bydła. Pobieranie tej treści jest kluczowym procesem w diagnostyce oraz monitorowaniu zdrowia zwierząt. Treść żwacza dostarcza cennych informacji na temat procesów trawienia oraz mikroflory żwacza, co jest istotne dla oceny stanu zdrowia bydła oraz efektywności karmienia. Zestaw składa się z pompki, która generuje podciśnienie, i rurki z otworami, umożliwiającej pobranie materiału z żwacza. W praktyce, tego rodzaju procedura jest wykonywana przez weterynarzy lub techników weterynarii zgodnie z obowiązującymi standardami, które uwzględniają zarówno aspekty sanitarno-epidemiologiczne, jak i dobrostan zwierząt. Warto podkreślić, że odpowiednie pobranie i analiza treści żwacza mogą pomóc w identyfikacji problemów zdrowotnych, takich jak kwasica, co przyczynia się do skuteczniejszego leczenia i zarządzania stadem.

Pytanie 27

W jakim okresie powinno się wykonać badanie przedubojowe?

A. 24 godziny po przybyciu do rzeźni oraz w czasie krótszym niż 24 godziny przed ubojem

B. 12 godzin po przybyciu do rzeźni oraz w czasie krótszym niż 12 godzin przed ubojem

C. 24 godziny po przybyciu do rzeźni oraz w czasie krótszym niż 12 godzin przed ubojem

D. 12 godzin po przybyciu do rzeźni oraz w czasie krótszym niż 24 godziny przed ubojem

Badanie przedubojowe powinno być przeprowadzone 24 godziny po przybyciu zwierząt do rzeźni, a także w czasie krótszym niż 24 godziny przed ubojem. Taki wymóg wynika z konieczności zapewnienia dobrostanu zwierząt oraz dokładnej oceny ich stanu zdrowia. Przeprowadzenie badania w tym okresie pozwala na wykrycie ewentualnych chorób czy nieprawidłowości, które mogłyby zagrażać zdrowiu publicznemu, a także jakości mięsa. Ponadto, zgodnie z przepisami prawa, należy przestrzegać zasad bioasekuracji oraz zapewnić odpowiednie warunki transportu i przechowywania zwierząt przed rzezią. Przykładowo, w przypadku bydła, zaleca się obserwację zachowań zwierząt oraz ich ogólnego stanu zdrowia, co może zapobiec ewentualnym problemom zdrowotnym, a także zwiększyć jakość finalnego produktu mięsnego. Właściwe przeprowadzenie badania przedubojowego jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz ochrony zdrowia ludzi i zwierząt.

Pytanie 28

Jakie zadania realizuje Inspekcja Weterynaryjna?

A. zapewnienia bezpieczeństwa pasz

B. obecności organizmów genetycznie zmodyfikowanych (GMO) w produktach żywnościowych

C. nadzoru nad stosowaniem środków ochrony roślin

D. zapewnienia bezpieczeństwa żywności pochodzenia roślinnego w trakcie produkcji

Odpowiedzi sugerujące, że Inspekcja Weterynaryjna zajmuje się wyłącznie aspektami związanymi z organizmami genetycznie modyfikowanymi (GMO), środkami ochrony roślin czy bezpieczeństwem żywności pochodzenia niezwierzęcego, wprowadzają w błąd i nie oddają pełnego zakresu zadań tej instytucji. Organizmy GMO, choć mają wpływ na bezpieczeństwo żywności, są kontrolowane przez inne agencje i regulacje, które nie są bezpośrednio związane z Inspekcją Weterynaryjną. Również kontrola użycia środków ochrony roślin skupia się na pestycydach i ich wpływie na rośliny, a nie bezpośrednio na bezpieczeństwie pasz. Z kolei bezpieczeństwo żywności pochodzenia niezwierzęcego, chociaż istotne, nie jest głównym obszarem działalności Inspekcji Weterynaryjnej; jej misją jest przede wszystkim chronienie zdrowia zwierząt oraz ludzi poprzez monitoring pasz i ich jakości. Pojęcia te mogą prowadzić do mylnego przekonania, że Inspekcja Weterynaryjna ma szersze kompetencje, niż w rzeczywistości. Kluczowym elementem jest zrozumienie, że Inspekcja Weterynaryjna koncentruje się na przepisach dotyczących zdrowia i bezpieczeństwa pasz, co ma bezpośredni wpływ na łańcuch żywnościowy i zdrowie publiczne. Ignorowanie tego faktu może prowadzić do niewłaściwych wniosków i niepełnej wiedzy o funkcjonowaniu systemu bezpieczeństwa żywności w Polsce.

Pytanie 29

W jakim przypadku stosuje się zakaz szczepień?

A. pryszczycy

B. włośnicy

C. nosówce

D. wściekliźnie

Zakaz szczepień dotyczący pryszczycy (wartościowej choroby wirusowej) ma na celu zabezpieczenie zdrowia publicznego oraz ochronę przed rozprzestrzenieniem się wirusa. Pryszczyca jest chorobą zakaźną, która dotyka głównie bydło, ale może również zagrażać innym gatunkom zwierząt. W przypadku wystąpienia ogniska tej choroby, stosuje się ścisłe kontrole, w tym zakaz szczepień, ponieważ skuteczne działania prewencyjne oraz zwalczające są kluczowe dla ograniczenia rozprzestrzeniania się wirusa. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz krajowych agend weterynaryjnych, odpowiednie działania powinny obejmować monitorowanie i kontrolowanie populacji zwierząt, a także edukację hodowców na temat objawów choroby. Przykładem może być wprowadzenie strefy wolnej od pryszczycy, w której można prowadzić działalność hodowlaną z minimalnym ryzykiem zakażeń. W przypadku innych chorób, takich jak nosówka czy włośnica, istnieją zalecenia dotyczące szczepień, które mają na celu ochronę zwierząt oraz ludzi.

Pytanie 30

Tusza to całość ciała ubitego zwierzęcia po

A. wypatroszeniu

B. ogłuszeniu

C. wykrwawieniu

D. oskalpowaniu

Wybór odpowiedzi "wypatroszeniu" jest poprawny, ponieważ tusza to termin używany w rzeźnictwie i przemysle mięsnym, który odnosi się do całej sztuki ubitego zwierzęcia po usunięciu jego wnętrzności. Proces wypatroszenia jest kluczowy, ponieważ pozwala na przetworzenie mięsa w sposób zgodny z rygorystycznymi standardami higieny i bezpieczeństwa żywności. W praktyce, po ubiciu zwierzęcia, konieczne jest usunięcie organów wewnętrznych, takich jak wątroba, serce czy jelita, co ma na celu zarówno poprawę jakości mięsa, jak i zapobieganie kontaminacji. Zgodnie z normami HACCP, odpowiednie wypatroszenie jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności, a także dla uzyskania najlepszej jakości tuszy. Znalezienie się w zgodzie z tymi standardami jest kluczowe dla producentów mięsa, którzy muszą zapewnić, że ich praktyki są zgodne z wymaganiami prawnymi oraz oczekiwaniami konsumentów.

Pytanie 31

Badanie kolonoskopowe jest techniką diagnostyczną

A. pochwy

B. pęcherza moczowego

C. jelita grubego

D. krtani

Kolonoskopia to procedura medyczna służąca do zbadania jelita grubego, która polega na wprowadzeniu elastycznego endoskopu przez odbyt w celu oceny stanu błony śluzowej jelita. Ta technika pozwala na identyfikację chorób takich jak polipy, zapalenie jelita, choroba Leśniowskiego-Crohna oraz nowotwory jelita grubego. W praktyce, kolonoskopię wykonuje się zazwyczaj w przypadku wystąpienia objawów takich jak krwawienie z jelit, zmiany w rytmie wypróżnień czy ból brzucha. Zgodnie z wytycznymi organizacji medycznych, zaleca się wykonywanie kolonoskopia jako rutynowego badania przesiewowego u osób powyżej 50. roku życia, oraz u osób z rodzinną historią chorób jelit. Dzięki tej metodzie można nie tylko diagnozować, ale również przeprowadzać niektóre interwencje terapeutyczne, takie jak usuwanie polipów, co jest istotne w profilaktyce raka jelita grubego.

Pytanie 32

Na wyniku morfologii psa znajduje się informacja: WBC 21,3 <6,0-16,5>. Co ona oznacza?

A. o limfocytozie

B. o leukopenii

C. o limfopenii

D. o leukocytozie

Odpowiedź "o leukocytozie" jest prawidłowa, ponieważ w wynikach morfologii psa widnieje wartość WBC (białe krwinki) wynosząca 21,3. Wartość ta przekracza górny zakres normy, który wynosi 6,0-16,5. Leukocytoza, czyli podwyższony poziom białych krwinek, może być wynikiem różnych stanów patofizjologicznych, takich jak infekcje, stany zapalne, stres, reakcje alergiczne oraz niektóre nowotwory. W praktyce klinicznej, rozpoznawanie leukocytozy jest istotne, ponieważ może wskazywać na aktywną odpowiedź immunologiczną organizmu na patogeny lub inne czynniki. W przypadku psa, lekarz weterynarii może zlecić dodatkowe badania, aby ustalić przyczynę tego stanu, co może obejmować badania krwi na obecność patogenów, badania obrazowe czy inne analizy, aby dokładnie zdiagnozować i wdrożyć odpowiednie leczenie. Znajomość wartości referencyjnych jest kluczowa w diagnostyce i może pomóc w szybkiej reakcji na potencjalne zagrożenia zdrowotne.

Pytanie 33

U jakiego zwierzęcia występuje najwyższa fizjologiczna temperatura wewnętrzna ciała?

A. u psów

B. u krów

C. u świń

D. u koni

Wybór innych zwierząt, takich jak świnie, konie, czy krowy, może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia różnic w fizjologii tych gatunków. Świnie mają ciepłotę ciała w granicach 38,5°C do 39,5°C, co jest zbliżone do wartości psów, jednak ich mechanizmy termoregulacji są inne. Na przykład, świnie nie mają gruczołów potowych, co ogranicza ich możliwości chłodzenia się w wysokich temperaturach otoczenia. Konie z kolei mają temperaturę ciała od 37,5°C do 38,5°C, co czyni je mniej podatnymi na skrajności w zakresie ciepłoty ciała, ale nie oznacza to, że są bardziej wrażliwe na zmiany termiczne. Krowy również mają temperaturę ciała w podobnym zakresie, co sprawia, że są bardziej przystosowane do środowisk o różnych warunkach, ale nie osiągają tak wysokich wartości jak psy. Typowym błędem przy wyborze odpowiedzi jest założenie, że wyższa temperatura ciała jest korzystna lub bardziej typowa dla wszystkich gatunków, co nie znajduje potwierdzenia w praktyce weterynaryjnej. Właściwe zrozumienie fizjologii poszczególnych gatunków jest kluczowe dla ich hodowli oraz zdrowia, co wpływa na dobór odpowiednich metod opieki oraz terapii w przypadku chorób wpływających na ich dobrostan.

Pytanie 34

Rozpuszczalnik używany do analizy mięsa w poszukiwaniu włośni składa się z:

A. wody, podpuszczki, kwasu solnego

B. wody, pepsyny, kwasu siarkowego

C. wody, pepsyny, kwasu azotowego

D. wody, pepsyny, kwasu solnego

Płyn wytrawiający stosowany w badaniach mięsa na obecność włośni powinien składać się z wody, pepsyny oraz kwasu solnego, ponieważ te składniki mają kluczowe znaczenie dla efektywnej analizy. Woda działa jako rozpuszczalnik, umożliwiając równomierne rozprowadzenie pozostałych składników, podczas gdy pepsyna to enzym proteolityczny, który przyczynia się do trawienia białek w tkankach mięsa, co jest niezbędne do uwolnienia włośni z otoczenia tkankowego. Kwas solny, z kolei, pełni funkcję zakwaszającą i aktywującą pepsynę, co zwiększa jej skuteczność. Takie połączenie składników jest zgodne z procedurami określonymi w normach badań mikrobiologicznych, takich jak ISO 6579, które nakładają obowiązek stosowania odpowiednich metod wytrawiania. Praktyczne zastosowanie tego płynu pozwala na dokładne badania laboratoryjne, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa żywności i ochrony zdrowia publicznego, zwłaszcza w kontekście chorób przenoszonych przez żywność i zoonoz.

Pytanie 35

Podczas sekcji psa, po otwarciu jamy brzusznej, gdzie należy poszukiwać śledziony?

A. bezpośrednio pod przeponą po prawej stronie

B. bezpośrednio pod przeponą po lewej stronie

C. pomiędzy pęcherzem moczowym a prawą nerką

D. pomiędzy pęcherzem moczowym a lewą nerką

Wybór lokalizacji śledziony psa z odpowiedzi, które wskazują na położenie między pęcherzem moczowym a nerkami, jest błędny. Takie przedstawienie lokalizacji sugeruje, że śledziona znajduje się w jamie brzusznej w okolicy miednicy, co jest niezgodne z jej rzeczywistym położeniem. Śledziona jest narządem o kształcie podłużnym, który znajduje się w lewym górnym kwadrancie jamy brzusznej, tuż pod przeponą. Wskazywanie na prawą stronę również jest mylące, ponieważ w anatomii psa śledziona nie znajduje się po tej stronie ciała. Pomylenie lokalizacji narządów może prowadzić do poważnych konsekwencji w diagnostyce i terapii, w tym do nieprawidłowego przeprowadzenia zabiegów chirurgicznych. W praktyce weterynaryjnej kluczowe jest posiadanie dokładnej wiedzy o anatomii, aby uniknąć takich błędów. Prawidłowe zrozumienie anatomicznych relacji między narządami jest nie tylko podstawą do prowadzenia operacji, ale także do skutecznej diagnostyki, co jest istotne dla zdrowia i bezpieczeństwa pacjentów. Dlatego niezwykle ważne jest, aby weterynarze byli dobrze zaznajomieni z położeniem i funkcjami wszystkich narządów wewnętrznych psa.

Pytanie 36

W rzeźni półtusza można podzielić maksymalnie na

A. trzy części

B. pięć części

C. dwie części

D. cztery części

Odpowiedź, że półtusza może być podzielona maksymalnie na trzy części, jest zgodna z obowiązującymi standardami w branży mięsnej. Przepisy dotyczące klasyfikacji mięsa określają, że półtusza wołowa dzieli się na trzy podstawowe części: przednią, tylną oraz nogi. Taki podział ma swoje uzasadnienie w aspekcie kulinarnym oraz handlowym, umożliwiając efektywne wykorzystanie różnych części w sprzedaży oraz przetwórstwie. Na przykład, część przednia jest często wykorzystywana do produkcji steków, podczas gdy część tylna nadaje się doskonale do pieczenia czy duszenia. Dodatkowo, wiedza na temat podziału tuszy jest istotna dla rzeźników i przetwórców, ponieważ umożliwia optymalne planowanie procesów produkcyjnych i przygotowania mięs do dalszej obróbki oraz sprzedaży. Przestrzeganie tych standardów jest kluczowe dla utrzymania jakości mięsa i zadowolenia klientów.

Pytanie 37

Jakie substancje wykorzystuje się do poszerzenia źrenic w trakcie badania okulistycznego?

A. adrenalinę

B. atropinę

C. lidokainę

D. płyn fizjologiczny

Atropina jest lekiem z grupy antycholinergicznych, który działa poprzez blokowanie receptorów muskarynowych w ośrodkowym układzie nerwowym oraz w mięśniach gładkich. W kontekście badań okulistycznych, stosuje się ją do rozszerzania źrenic, co jest kluczowe dla dokładnej oceny stanu siatkówki oraz innych wewnętrznych struktur oka. Rozszerzenie źrenic, zwane mydrią, umożliwia lekarzowi lepsze oglądanie tych struktur oraz ocenę ewentualnych patologii, takich jak zmiany zwyrodnieniowe, krwotoki czy uszkodzenia nerwu wzrokowego. Atropina jest szczególnie cennym lekiem w diagnostyce, ponieważ jej działanie utrzymuje się od 7 do 14 dni, co daje czas na przeprowadzenie wymaganych badań. Warto również dodać, że stosowanie atropiny w okulistyce jest zgodne z wytycznymi towarzystw medycznych, co potwierdza jej rolę jako standardowego preparatu w tych procedurach.

Pytanie 38

Czym nie manifestuje się morzysko u koni?

A. kopanie się po brzuchu.

B. tarzanie się.

C. pocenie się.

D. zwiększone pobieranie wody.

Zwiększone pobieranie wody nie jest objawem morzyska u koni, co można tłumaczyć poprzez zrozumienie mechanizmów zachowań tych zwierząt w sytuacjach stresowych i dyskomfortowych. Morzysko, znane również jako kolka, jest schorzeniem objawiającym się silnym bólem brzucha, które najczęściej prowadzi do specyficznych zachowań, mających na celu złagodzenie dyskomfortu. W przypadku kolki, konie często mogą pić więcej wody, jednak podstawowymi objawami są tarzanie się, kopanie się po brzuchu oraz nadmierne pocenie się. Praktycznie rzecz biorąc, zwiększone pobieranie wody może być odruchowym działaniem w odpowiedzi na ból, ale nie stanowi bezpośredniego objawu morzyska. W diagnostyce oraz leczeniu kolki ważne jest, aby identyfikować właściwe objawy, co pozwoli na szybsze i skuteczniejsze interwencje medyczne, zgodnie z najlepszymi praktykami weterynaryjnymi. Zrozumienie symptomów oraz ich kontekstu jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i dobrostanu koni.

Pytanie 39

Wskaż prawdziwe stwierdzenie odnoszące się do afrykańskiego pomoru świń?

A. Wszystkie zwierzęta parzystokopytne są podatne

B. To choroba przenoszona ze zwierząt na ludzi

C. Wykazuje niską śmiertelność

D. Uważa się, że dziki są rezerwuarem tej choroby

Odpowiedź, że za rezerwuar choroby afrykańskiego pomoru świń (ASF) uważane są dziki, jest prawidłowa. Dziki, czyli przedstawiciele dzikich świń, są głównymi nosicielami wirusa ASF i odgrywają kluczową rolę w jego epidemiologii. Wirus ASF jest wysoce zakaźny i charakteryzuje się wysoką śmiertelnością wśród świń, co czyni go poważnym zagrożeniem dla przemysłu hodowlanego. Zrozumienie, że dziki są rezerwuarem choroby, jest istotne dla strategii monitorowania i kontroli rozprzestrzeniania się wirusa. W praktyce oznacza to, że hodowcy powinni być szczególnie ostrożni w rejonach, gdzie populacje dzików są duże, oraz stosować środki zapobiegawcze, takie jak ograniczenie styczności z dzikimi zwierzętami. Dodatkowo, w kontekście standardów bioasekuracji, należy przestrzegać zasad, które mają na celu ochronę ferm przed kontaktem z dzikimi zwierzętami, co jest kluczowe dla zapobiegania wybuchom choroby. Wiedza o epidemiologii ASF oraz monitorowanie populacji dzików mogą znacząco wpłynąć na zdrowie i stabilność gospodarstw hodowlanych.

Pytanie 40

Mata czyszcząca przejazdowa w gospodarstwie powinna mieć długość co najmniej

A. dwóch obwodów koła samochodu przejeżdżającego.

B. jednego obwodu koła samochodu przejeżdżającego.

C. czterech obwodów koła samochodu przejeżdżającego.

D. trzech obwodów koła samochodu przejeżdżającego.

Mata dezynfekcyjna przejazdowa w gospodarstwie powinna mieć długość odpowiadającą przynajmniej jednemu obwodowi koła przejeżdżającego samochodu. Taki wymóg wynika z konieczności zapewnienia skutecznego oczyszczania i dezynfekcji kół pojazdów, które mogą wprowadzać do gospodarstwa patogeny oraz zanieczyszczenia. Jednoboczna długość pozwala na efektywne zminimalizowanie ryzyka przeniesienia chorób zakaźnych, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia zwierząt oraz jakości produktów rolnych. Przestrzeganie tego standardu jest zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się bioasekuracją i zdrowiem zwierząt. W praktyce, gdy pojazd wjeżdża na matę, koła muszą mieć możliwość pełnego kontaktu z powierzchnią mata, co znacznie zwiększa efektywność dezynfekcji. Dodatkowo, odpowiednia długość maty zmniejsza ryzyko osiadania zanieczyszczeń na terenie gospodarstwa, co jest kluczowe dla zachowania czystości i higieny.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej