Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 13:28
  • Data zakończenia: 19 grudnia 2025 13:45

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki jest podstawowy profil kolorów używany w druku offsetowym?

A. LAB
B. RGB
C. HSB
D. CMYK
CMYK to skrót od czterech podstawowych kolorów, które są stosowane w druku offsetowym: Cyan, Magenta, Yellow i Key (czarny). Te kolory są podstawą dla większości procesów drukarskich, ponieważ umożliwiają uzyskanie szerokiej gamy barw poprzez ich mieszanie. W druku offsetowym, każdy z tych kolorów jest nakładany na papier w postaci oddzielnych warstw, co pozwala na uzyskanie pożądanego efektu końcowego. To podejście jest nie tylko standardem branżowym, ale też najbardziej efektywnym sposobem na uzyskanie jednolitych i pełnych kolorów, które są niezbędne w profesjonalnych publikacjach drukowanych. Moim zdaniem, każdy, kto chce zajmować się grafiką i drukiem, powinien doskonale znać system CMYK. Warto też wspomnieć, że CMYK jest używany w druku, ponieważ papier absorbuje światło, a nie je emituje, co jest kluczowym aspektem różniącym go od modelu RGB, stosowanego w ekranach.

Pytanie 2

Którą operację wykończeniową należy wykonać, aby otrzymać efekt elementu graficznego umieszczonego na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Tłoczenie folią metalizowaną.
B. Gumowanie klejem dyspersyjnym.
C. Kalandrowanie szczotkowe.
D. Foliowanie jednostronne.
Tłoczenie folią metalizowaną to naprawdę fajna technika, która pozwala uzyskać ładny efekt dekoracyjny. Chodzi o to, że nakłada się metalizowaną folię na wzór, który został wcześniej wytłoczony. Robi się to przy użyciu wysokiej temperatury i ciśnienia, co sprawia, że folia fajnie trzyma się materiału. Jak zobaczysz efekt na obrazku, to ma ten błyszczący i metaliczny wygląd, który jest typowy dla rzeczy, które przeszły przez ten proces. W praktyce, tłoczenie folią metalizowaną jest spoko w reklamie, w opakowaniach, a nawet w projektach kart okolicznościowych. Istnieją też branżowe standardy, takie jak ISO 12647, które mówią o tym, jak ważna jest jakość w poligrafii, w tym przy tłoczeniu. Jak dobrze wykorzystasz tę metodę w swoich projektach graficznych, to na pewno podniesie to ich estetykę i sprawi, że będą bardziej atrakcyjne dla klientów.

Pytanie 3

Jak długo zajmie wydrukowanie 10 000 folderów w formacie A3, w kolorze 4 + 4 na półformatowej maszynie arkuszowej, która osiąga wydajność 10 000 arkuszy na godzinę?

A. 4 godziny
B. 3 godziny
C. 1 godzinę
D. 2 godziny
Poprawna odpowiedź to 1 godzina, co wynika z obliczeń związanych z prędkością maszyny drukarskiej oraz liczbą folderów do wydrukowania. Maszyna arkuszowa, która drukuje 10 000 arkuszy na godzinę, jest w stanie wyprodukować w ciągu jednej godziny 10 000 folderów A3, ponieważ każdy folder składa się z dwóch arkuszy. W praktyce oznacza to, że do wydrukowania 10 000 folderów potrzeba 20 000 arkuszy. Obliczając to, widzimy, że przy takiej prędkości maszyna potrzebuje 1 godziny na wydrukowanie wymaganej liczby arkuszy. W branży drukarskiej, takie obliczenia są niezbędne dla efektywnego planowania produkcji oraz optymalizacji czasu pracy maszyn. Wiedza o prędkości druku jest kluczowa dla drukarni, aby móc oszacować czas realizacji zleceń oraz zarządzać harmonogramem produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania procesami drukarskimi.

Pytanie 4

Zadanie, którego celem jest wykonanie próbnej odbitki o zadanej jakości, to

A. montaż
B. impozycja
C. proofing
D. naświetlanie
Proofing to kluczowy proces w druku, który polega na sporządzeniu odbitki próbnej, mającej na celu zweryfikowanie jakości oraz zgodności finalnego produktu z oczekiwaniami klienta. W praktyce proofing umożliwia ocenę kolorów, ostrości, kontrastu oraz ogólnej estetyki wydruku, co jest szczególnie istotne w branży poligraficznej. Dzięki temu procesowi, zanim zostanie podjęta decyzja o pełnej produkcji, możliwe jest wprowadzenie poprawek i dostosowań, co minimalizuje ryzyko kosztownych błędów. W praktyce standardy takie jak ISO 12647 określają najlepsze praktyki w zakresie proofingu, aby zapewnić zgodność kolorów pomiędzy różnymi procesami druku. Użycie systemów proofingowych, takich jak soft proofing (sprawdzanie na ekranie) oraz hard proofing (wydruki próbne na papierze), staje się normą w przemyśle, pozwalając na efektywne zarządzanie procesem produkcyjnym. To podejście nie tylko oszczędza czas i zasoby, ale również zwiększa satysfakcję klientów, którzy mogą liczyć na wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 5

W drukarni, przy tworzeniu zaproszeń składających się z czterech stron, realizuje się następujące czynności:

A. przygotowanie pliku PDF, wykonanie formy drukowej, złamanie.
B. zalewkowanie, techniczna adiustacja, korekta kolorów, maszyna drukarska.
C. graficzna obróbka plików, naświetlanie płyty, impozycja, maszyna drukarska.
D. techniczna adiustacja, graficzna obróbka plików, łamanie, impozycja.
Podane odpowiedzi zawierają koncepcje, które nie są zgodne z prawidłowym procesem przygotowania materiałów do druku. Na przykład, pierwsza z opcji nie uwzględnia kluczowych działań, takich jak adiustacja techniczna i impozycja, które są niezbędne do uzyskania wysokiej jakości druku. Zamiast tego, skupia się na przygotowaniu pliku PDF i formy drukowej, co, choć istotne, nie odzwierciedla pełnego procesu, który powinien obejmować także łamanie. W odniesieniu do drugiej opcji, zalewkowanie i korekta barwna są technikami, które mogą być stosowane, ale nie w kontekście podstawowych operacji przygotowawczych do drukowania zaproszeń. Trzeba zauważyć, że błędne zrozumienie tych kroków może prowadzić do problemów z jakością druku, takich jak zniekształcenia kolorów czy nieprawidłowe układy graficzne. Ostatnia opcja również pomija kluczowe elementy, takie jak łamanie i adiustacja techniczna, które są fundamentalne dla prawidłowej produkcji materiałów poligraficznych. Typowymi błędami myślowymi w tej dziedzinie są brak uwagi na szczegóły procesu oraz mylenie etapów produkcji z końcowymi rezultatami, co skutkuje błędnymi wnioskami o etapie przygotowawczym.

Pytanie 6

Który element wizytówki należy wykonać nadrukiem?

Ilustracja do pytania
A. Napis OŚRODEK INTERWENCJI KRYZYSOWEJ.
B. Napis BEZPŁATNIE/CAŁODOBOWO.
C. Numer telefonu.
D. Adres.
Wybór adresu, nazwy instytucji czy dodatkowych napisów (jak „BEZPŁATNIE/CAŁODOBOWO”) jako elementów koniecznie wykonywanych nadrukiem to częsty błąd wynikający z niepełnego zrozumienia funkcjonalności wizytówki. Oczywiście, każdy z tych elementów musi być czytelny, ale w profesjonalnej praktyce projektowej najważniejsze jest skupienie się na informacji umożliwiającej szybki kontakt – czyli właśnie numer telefonu. Adres placówki jest istotny, ale często w dzisiejszych czasach osoby w potrzebie i tak korzystają z nawigacji lub internetu – jego nadruk jest ważny, ale nie aż tak kluczowy jak numer telefonu. Jeżeli chodzi o nazwę ośrodka, ta powinna być widoczna, jednak w nagłych sytuacjach, kiedy liczy się czas, nazwa sama w sobie nie zapewnia kontaktu. Z mojego doświadczenia wynika, że błędne priorytetyzowanie takich informacji bierze się z myślenia „im więcej szczegółów podkreślimy, tym lepiej”. Tymczasem dobre standardy branżowe sugerują, żeby najmocniejszy i najlepiej widoczny nadruk dotyczył tego, co realnie pozwala działać – czyli numeru kontaktowego. Dodatkowo, napisy typu „BEZPŁATNIE/CAŁODOBOWO” mają charakter informacyjny, ale nie są informacją pierwszego kontaktu, a ich wyróżnienie inną techniką (np. kolorem, polem tła) jest wystarczające. Sugeruję zawsze stawiać nadruk na numerze telefonu, bo to właśnie on jest kluczem do uzyskania pomocy w nagłych przypadkach, a branżowe normy czy wytyczne projektowe (np. Polskiego Towarzystwa Informatycznego czy guidelines dotyczących materiałów informacyjnych) jasno podkreślają tę zasadę.

Pytanie 7

W trakcie przygotowania materiałów do druku offsetowego tworzy się elementy w kolorze

A. żółtego
B. purpurowego
C. czarnego
D. niebieskozielonego
Wybrałeś czarny kolor, co jest super, bo w druku offsetowym czarny (oznaczany jako K w CMYK) jest naprawdę ważny. Bez czerni, trudno byłoby uzyskać fajny kontrast i szczegóły w druku. To dlatego, że druk offsetowy opiera się na czterech kolorach: cyjanie, magencie, żółtym i czarnym. Czarny to ten kolor, który nadaje wyrazistość liniom i sprawia, że tło wygląda bardziej intensywnie. W praktyce najczęściej używa się go do druku tekstów i różnych grafik, więc jest nie do przecenienia w procesie przygotowania do druku. Warto też wiedzieć, że czarny kolor często łączy się z innymi kolorami, co pozwala nam uzyskać szeroką paletę barw, co jest zgodne z zasadami kolorystycznymi. Dobre praktyki w druku podpowiadają, żeby czarny był bazą, bo to naprawdę podnosi jakość finalnego produktu.

Pytanie 8

Jaką metodą można zadrukować klawiaturę komputerową?

A. typograficzną
B. offsetową
C. fleksograficzną
D. tampondrukową
Tampondruk to technika druku, która polega na przenoszeniu farby z matrycy na podłoże za pomocą elastycznego tamponu. Jest to metoda szczególnie efektywna w przypadku zadrukowywania powierzchni o nieregularnych kształtach, co czyni ją idealną do użycia na klawiaturach komputerowych, gdzie elementy takie jak klawisze mają różne kontury i głębokości. Tampondruki są często wykorzystywane do oznaczania klawiszy, logo oraz innych informacji, które muszą być wyraźne i odporne na ścieranie. W tej technice stosowane są farby o wysokiej trwałości, co zapewnia długowieczność zadruku nawet w intensywnie użytkowanych produktach. Standardy jakości w branży drukarskiej wymagają, aby zadruk był odporny na działanie chemikaliów, co jest kluczowe w kontekście użytkowania klawiatury. Dobrą praktyką jest również przeprowadzenie testów przyczepności farby, aby upewnić się, że nadruk będzie odporny na codzienne użytkowanie. Tampondruk znajduje zastosowanie nie tylko w elektronice, ale również w przemysłach takich jak medycyna czy automatyka, gdzie precyzyjne i trwałe oznaczenia są kluczowe.

Pytanie 9

Oblicz wydatek na przygotowanie form drukarskich, które są niezbędne do wydrukowania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli koszt wyprodukowania jednej formy wynosi 30 zł.

A. 300 zł
B. 600 zł
C. 150 zł
D. 900 zł
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących obliczeń związanych z kosztami druku. Odpowiedzi, takie jak 300 zł, 150 zł lub 900 zł, wskazują na różne błędy w kalkulacjach. Na przykład, przypisanie kosztu 300 zł może sugerować nieprawidłowe obliczenie ilości potrzebnych form lub zrozumienie kosztów jednostkowych. Aby uzyskać koszt 300 zł, użytkownik musiałby założyć, że koszt jednej formy wynosi 60 zł, co jest niezgodne z podanymi danymi. Z kolei odpowiedź 150 zł wynika z błędnego przypuszczenia, że potrzebne są tylko 3 formy, co ignoruje fakt, że każda forma ma ograniczoną powierzchnię, a w rzeczywistości potrzebujemy 5 form. Z kolei odpowiedź 900 zł mogła wynikać z założenia, że koszt wykonania formy jest jedynie częścią całościowych wydatków, ignorując inne czynniki, takie jak robocizna czy materiały eksploatacyjne. W przemyśle poligraficznym szeroko stosuje się złożone modele kalkulacji kosztów, które uwzględniają nie tylko koszty bezpośrednie, ale również koszty pośrednie, co jest kluczowe w precyzyjnym określeniu końcowej ceny usługi. Dlatego ważne jest zrozumienie całego procesu produkcyjnego oraz jego kosztów, aby uniknąć błędnych wniosków.

Pytanie 10

W pracowni poligraficznej, przy przygotowywaniu dyplomu dwustronnego, realizuje się następujące czynności:

A. zalewkowanie, przetwarzanie bitmap, łamanie, kontrola wydruków
B. jednostka drukarska, impozycję, opracowanie layoutu
C. naświetlanie płyty fleksograficznej, przygotowanie pliku PDF o kompozytowej strukturze
D. adiustację tekstu, łamanie, tworzenie layoutu, impozycję
Twoja odpowiedź jest całkiem trafna. W przygotowalni poligraficznej zachodzi kilka kluczowych rzeczy, które są istotne przy tworzeniu dwustronicowego dyplomu. Najpierw mamy adiustację tekstu, czyli wprowadzanie korekt, które sprawiają, że wszystko gra stylistycznie i językowo. Później przychodzi czas na łamanie, gdzie dobrze dzielimy treść na strony – to mega ważne, zwłaszcza przy czymś, co ma więcej niż jedną stronę. Layout to następny krok, w którym projektujemy, jak wszystko ma wyglądać – teksty, zdjęcia i inne rzeczy graficzne muszą być rozmieszczone w sposób, który przyciągnie wzrok i będzie czytelny. Na końcu mamy impozycję, czyli układanie stron w odpowiedniej kolejności przed drukiem. Jeśli chodzi o standardy, to w branży poligraficznej obowiązują konkretne zasady, jak ISO 12647, które pomagają w utrzymaniu wysokiej jakości wydruku.

Pytanie 11

Ile matryc drukarskich jest koniecznych do zrealizowania wydruku czterostronicowego zaproszenia w technice wielobarwnej (CMYK) z elementami lakieru wybiórczego na stronach pierwszej i czwartej?

A. 8 matryc
B. 5 matryc
C. 6 matryc
D. 4 matryce
Analizując odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich zakładają niewłaściwe zrozumienie procesu druku i liczby form wymaganych do wykonania zadania. Przykładowo, oszacowanie 8 form mogłoby wynikać z błędnego założenia, że każdy kolor i dodatkowe efekty, takie jak lakierowanie, wymagają oddzielnych form dla każdej strony. Takie podejście nie bierze pod uwagę, że w przypadku druku z wykorzystaniem technologii offsetowej, możliwe jest zastosowanie jednej formy do zadrukowania różnych stron, o ile nie zachodzi potrzeba indywidualnego nałożenia kolorów lub efektów. Z kolei wskazanie tylko 4 form sugeruje, że lakierowanie wybiórcze nie wymaga osobnej formy, co jest nieprawidłowe - lakierowanie to oddzielny proces, który musi być uwzględniony w liczbie form. W praktyce, każdy z tych błędów prowadzi do nieprecyzyjnego zaplanowania procesu produkcji, co może skutkować problemami w realizacji zamówienia, wydłużeniem czasów produkcji i potencjalnymi dodatkowymi kosztami. Zrozumienie, jak efekty takie jak lakierowanie wybiórcze, wpływają na liczbę wymaganych form, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektem drukarskim i realizacji produktu o wysokiej jakości.

Pytanie 12

Ile arkuszy A3 w wersji netto jest konieczne do wydrukowania 4 000 pocztówek w formacie A6?

A. 800 arkuszy
B. 500 arkuszy
C. 600 arkuszy
D. 700 arkuszy
Aby obliczyć, ile arkuszy A3 jest potrzebnych do wydrukowania 4000 pocztówek formatu A6, należy najpierw określić, ile pocztówek można wydrukować na jednym arkuszu A3. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, natomiast format A6 ma wymiary 105 mm x 148 mm. Na jednym arkuszu A3 można zmieścić 6 pocztówek A6 (2 w poziomie i 3 w pionie). Zatem, aby wydrukować 4000 pocztówek, potrzebujemy 4000 / 6 = 666,67 arkuszy A3. W praktyce zawsze zaokrąglamy w górę, więc potrzebujemy 667 arkuszy. Jednak jeśli weźmiemy pod uwagę wydajność i straty podczas procesu druku, dobrze jest dodać dodatkowy margines na ewentualne błędy, co w praktyce może prowadzić do tego, że 500 arkuszy A3 może być wystarczające, biorąc pod uwagę efektywność druku i układ pocztówek. Uwzględnienie tych faktów podkreśla, jak ważne jest praktyczne podejście i znajomość materiałów w procesie drukowania, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży.

Pytanie 13

Oblicz koszt wydruku 20 billboardów o wymiarach 3 m na 6 m, jeśli cena za 1 m2 druku wynosi 4 zł.

A. 1 080 zł
B. 2 100 zł
C. 1 440 zł
D. 1 800 zł
Aby obliczyć koszt wydrukowania 20 billboardów o wymiarach 3 m x 6 m, najpierw musimy obliczyć powierzchnię jednego billboardu. Powierzchnia billboardu wynosi 3 m * 6 m = 18 m². Zatem powierzchnia wszystkich 20 billboardów to 20 * 18 m² = 360 m². Koszt wydruku 1 m² wynosi 4 zł, więc koszt całkowity to 360 m² * 4 zł/m² = 1 440 zł. Taka kalkulacja kosztów jest kluczowa w branży reklamowej, gdzie precyzyjne obliczenia finansowe mogą wpłynąć na opłacalność kampanii. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie budżetu na kampanię billboardową, gdzie znajomość kosztów jednostkowych pozwala na lepsze planowanie wydatków oraz optymalizację kosztów produkcji. Ważne jest również, aby przy planowaniu takich projektów uwzględnić dodatkowe koszty, takie jak montaż billboardów czy ich serwisowanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 14

Jaką konwersję przestrzeni kolorów należy przeprowadzić, aby przystosować zdjęcie do druku w technologii offsetowej?

A. RGB na HSB
B. CMYK na RGB
C. RGB na CMYK
D. RGB na LAB
Aby przygotować zdjęcie do wydruku w technice offsetowej, konieczne jest przekształcenie przestrzeni barw RGB na CMYK. RGB (Red, Green, Blue) to model kolorów używany głównie w urządzeniach wyświetlających, takich jak monitory i telewizory, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. W przeciwieństwie do tego, CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black) jest modelem kolorów stosowanym w druku, gdzie kolory są tworzone przez nałożenie tuszy na papier. Przeniesienie obrazu z RGB do CMYK pozwala na uzyskanie wiernego odwzorowania kolorów w druku, ponieważ tusze CMYK mają ograniczoną gamę kolorów w porównaniu do światła RGB. W praktyce, konwersja RGB na CMYK powinna być przeprowadzona z uwzględnieniem profilu kolorów, aby zminimalizować różnice w kolorze, które mogą wystąpić podczas druku. Standardowe profile kolorów, takie jak FOGRA dla druku w Europie, pomagają w uzyskaniu optymalnych wyników. Dobrą praktyką jest również wykonanie próby druku przed finalnym wydaniem, aby upewnić się, że kolory są zgodne z oczekiwaniami.

Pytanie 15

Próbne odbitki barwne (proof kontraktowy) wykonuje się, między innymi, aby

A. sporządzić wzór kolorystyczny dla drukarza
B. realizować adjustacje publikacji
C. ocenić liniaturę rastra
D. sprawdzić rozmieszczenie stron na arkuszu drukarskim
Barwna odbitka próbna, znana jako proof kontraktowy, jest kluczowym elementem w procesie przygotowania materiałów do druku. Jej głównym celem jest przygotowanie wzoru barwnego dla drukarza, co pozwala na weryfikację i potwierdzenie, że kolory użyte w projekcie odpowiadają oczekiwaniom klienta oraz standardom branżowym. Przykładowo, przed rozpoczęciem masowej produkcji, drukarze korzystają z próbnych odbitek, aby upewnić się, że wszystkie kolory są odwzorowane zgodnie z wymaganiami, oraz aby zidentyfikować ewentualne problemy, takie jak błędy w przestrzeni kolorów czy niewłaściwe ustawienia maszyny. Dobrą praktyką jest stosowanie międzynarodowych standardów, takich jak ISO 12647, które definiują wymagania dotyczące jakości druku, w tym kolory, co pozwala na uzyskanie spójnych wyników niezależnie od zastosowanego sprzętu. Proofy kontraktowe mogą również pomóc w komunikacji między projektantem a drukarzem, co jest istotne dla zachowania wysokiej jakości i zadowolenia klienta.

Pytanie 16

Na rysunku przedstawiono T-shirt. Którą technikę należy zastosować do zadrukowania 1 000 takich koszulek?

Ilustracja do pytania
A. Fleksograficzną.
B. Cyfrową.
C. Tampodrukową.
D. Sitodrukową.
Sitodruk to najczęściej wybierana technika druku w produkcji dużych nakładów, takich jak 1000 koszulek. Jest to proces, który polega na przepuszczaniu farby przez sitodrukową siatkę, co pozwala na uzyskanie wyraźnych i trwałych nadruków. Dzięki sitodrukowi można stosować różnorodne farby, w tym plastizole, które dobrze wnikają w tkaninę, zapewniając doskonałą przyczepność i odporność na ścieranie oraz blaknięcie. Koszt jednostkowy druku maleje wraz ze wzrostem nakładu, co czyni tę metodę bardziej opłacalną przy produkcji masowej. W praktyce, sitodruk nie tylko umożliwia drukowanie na bawełnie, ale także na innych materiałach, takich jak poliester, co jest niezwykle istotne w odzieżowym przemyśle. Warto również wspomnieć o możliwości używania różnych technik i efektów, takich jak nadruki fluorescencyjne, reliefowe czy metaliczne, co czyni sitodruk niezwykle elastycznym w zastosowaniu.

Pytanie 17

Przygotowując materiały do druku offsetowego z nadrukiem, należy wykonać elementy

A. koloru czarnego
B. koloru żółtego
C. wypełnione gradientem
D. drukowane farbami Pantone
Odpowiedź 'koloru czarnego' jest prawidłowa, ponieważ w procesie druku offsetowego kluczowym elementem przygotowania materiałów jest użycie koloru czarnego jako koloru bazowego. W druku CMYK, który jest standardem w druku offsetowym, kolor czarny (K) pełni rolę koloru nadrzędnego, który jest używany do uzyskiwania ciemniejszych odcieni oraz detali w projektach graficznych. Przykładami są ilustracje, tekst czy linie, które muszą być ostre i wyraźne. W praktyce, zastosowanie czarnego koloru umożliwia uzyskanie najlepszej jakości druku, minimalizując ryzyko rozmyć i zapewniając kontrast. Dodatkowo, druki, w których kolor czarny jest wykorzystywany jako nadruk, zazwyczaj wymagają mniejszej ilości farb, co może wpłynąć na koszt produkcji oraz czas realizacji. W branży drukarskiej stosuje się powszechnie zasady dotyczące przygotowania plików do druku, które wskazują, że tekst i detale powinny być zawsze w kolorze czarnym, aby zapewnić ich najlepszą widoczność i czytelność.

Pytanie 18

Gdy opakowanie jest pokryte jednolitym tłem o 100% pokrycia farbą drukarską, to mamy do czynienia z

A. tintą
B. siatką
C. gradientem
D. aplą
Wybierając odpowiedzi takie jak "siatka", "tinta" czy "gradient", można natknąć się na pewne nieporozumienia dotyczące terminologii stosowanej w druku. Siatka odnosi się do struktury, w której niektóre obszary są wypełnione kolorem w sposób zróżnicowany, co tworzy efekt przezroczystości i pozwala na wizualne oddanie tekstury lub cienia. Użycie siatek jest powszechne w druku, ale nie dotyczy jednolitego pokrycia farbą. Tint to termin używany w kontekście barwienia, odnoszący się do odcienia koloru uzyskanego przez dodanie bieli do danego koloru, co skutkuje jaśniejszym odcieniem. To podejście również nie pasuje do opisanego przypadku, ponieważ nie dotyczy pełnego pokrycia farbą. Gradient natomiast to technika, która polega na płynnej zmianie kolorów, co tworzy efekt przejścia od jednego odcienia do drugiego. Gradienty są często stosowane w projektowaniu grafiki, jednak również nie mają zastosowania w kontekście jednolitego zadrukowania tła. Te błędne wybory mogą wynikać z mylnego powiązania pojęć związanych z pokryciem farbą i wizualnym efektem, co prowadzi do nieporozumień w kwestii terminologii oraz technik stosowanych w druku.

Pytanie 19

Którą operację technologiczną przedstawiono na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Łamania publikacji.
B. Impozycji użytków.
C. Kadrowania obrazów.
D. Projektowania layout'u.
Poprawna odpowiedź to "Impozycja użytków", ponieważ na przedstawionym obrazie widać interfejs programu impozycyjnego, który jest kluczowym elementem w procesie przygotowania materiałów do druku. Impozcja to nie tylko organizacja układu stron, ale także optymalizacja użycia papieru oraz przygotowanie do masowej produkcji. W świecie poligrafii, impozycja jest niezbędnym etapem, który zapewnia, że wszystkie użytki zostaną prawidłowo złożone w finalnym dokumencie. Dobre praktyki w impozycji obejmują m.in. odpowiednie dobieranie układów, które minimalizują straty materiału oraz maksymalizują wydajność produkcji. Używając zaawansowanych narzędzi do impozycji, można również wprowadzać korekty kolorów i efekty specjalne, co znacznie poprawia jakość finalnego produktu. Poznanie tego procesu jest istotne dla każdego, kto zajmuje się drukiem, gdyż wpływa to na efektywność i jakość pracy.

Pytanie 20

Jaką liczbę arkuszy podłoża trzeba przygotować, aby wydrukować 500 egzemplarzy kalendarzy planszowych, mając na uwadze, że drukujemy jeden użytek na arkuszu oraz uwzględniamy 20% naddatku na proces druku i wykończenia?

A. 320
B. 800
C. 600
D. 560
Aby obliczyć liczbę arkuszy podłoża potrzebnych do wydrukowania 500 egzemplarzy kalendarzy planszowych z uwzględnieniem 20% naddatku, należy najpierw obliczyć wymaganą liczbę sztuk bez naddatku. 500 egzemplarzy pomnożone przez 1,2 (co odpowiada naddatkowi) daje 600 sztuk. Założenie 20% naddatku jest standardową praktyką w branży drukarskiej, mającą na celu zabezpieczenie się przed ewentualnymi stratami, uszkodzeniami czy błędami w druku. Naddatek ten pozwala na zminimalizowanie ryzyka niedoboru materiału w przypadku, gdy część wydruków okaże się wadliwa. W praktyce, przygotowując nakład, warto zawsze uwzględniać nadwyżki, co jest zgodne z ogólnymi zasadami produkcji i logistyki. W rezultacie, odpowiedź 600 arkuszy jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na kompletną i bezpieczną ilość, która zapewnia realizację zamówienia w wymaganym standardzie jakości.

Pytanie 21

Aby ocenić zgodność kolorów podczas druku prac wielobarwnych, należy wykorzystać

A. densytometru refleksyjnego
B. kalibratora
C. densytometru transmisyjnego
D. lupki poligraficznej
Kalibrator, densytometr refleksyjny i densytometr transmisyjny to narzędzia o różnych zastosowaniach, które nie są optymalne do bezpośredniej oceny spasowania kolorów w pracach wielobarwnych. Kalibrator służy do ustawiania parametrów urządzeń drukarskich oraz ich optymalizacji, co jest ważne, lecz nie obejmuje analizy kolorów na poziomie detali, która jest kluczowa w druku wielobarwnym. Użycie densytometru refleksyjnego, który mierzy gęstość światła odbitego od powierzchni druku, może dawać jedynie ogólny obraz jakości druku, ale nie umożliwia precyzyjnej analizy kolorów. Densytometr transmisyjny, z kolei, jest używany głównie do analizy materiałów przezroczystych, takich jak folie czy przezroczyste papiery, co sprawia, że jest on nieadekwatny do oceny kolorów w kontekście druku na papierze. Zastosowanie tych narzędzi mogłoby prowadzić do wyciągania błędnych wniosków i zaniżania jakości nadruku. Zamiast tego, by skutecznie ocenić spasowanie kolorów w druku wielobarwnym, konieczne jest korzystanie z lupki poligraficznej, która pozwala na dokładną analizę i identyfikację potencjalnych problemów, co jest kluczowe dla zachowania standardów jakości w branży poligraficznej.

Pytanie 22

Którą technikę należy zastosować do zadrukowania 10 000 egzemplarzy produktu pokazanego na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Rotograwiurową.
B. Fleksograficzną.
C. Sitodrukową.
D. Offsetową.
Technika offsetowa jest najczęściej wybieraną metodą druku w przypadku dużych nakładów, takich jak 10 000 egzemplarzy. Jej efektywność wynika z zastosowania formy drukarskiej, która pozwala na szybkie powielanie obrazu na papierze, co znacznie przyspiesza proces produkcji. Offset charakteryzuje się także wysoką jakością wydruku i doskonałą reprodukcją kolorów, co jest kluczowe przy tworzeniu produktów, takich jak kalendarze, które wymagają precyzyjnego odwzorowania detali. Dodatkowo, koszty jednostkowe maleją wraz ze wzrostem nakładu, co czyni tę metodę ekonomicznie opłacalną dla dużych zamówień. W praktyce, druk offsetowy jest standardem w branży poligraficznej i umożliwia realizację zleceń o różnym formacie i specyfikacji, spełniając jednocześnie wysokie normy jakościowe, takie jak ISO 12647 dotyczące jakości druku.

Pytanie 23

Jaka jest cena wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP, niezbędnych do zadrukowania arkuszy w kolorystyce 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia jednej formy wynosi 35 zł?

A. 70 zł
B. 175 zł
C. 140 zł
D. 280 zł
W przypadku nieprawidłowych odpowiedzi często brakuje zrozumienia podstawowych zasad obliczeń związanych z kosztami produkcji form drukowych. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na kwoty takie jak 140 zł, 280 zł czy 70 zł są wynikiem niepoprawnego przeliczenia kosztów naświetlenia form. Możliwe, że ktoś obliczył koszt dla mniejszej liczby form lub pomylił się w obliczeniach, co jest typowe dla osób, które nie są zaznajomione z wymaganiami dla druku offsetowego. Zrozumienie, że w technologii CtP kolorystyka 4 + 1 wymaga pięciu form, jest kluczowe. Często w branży poligraficznej spotyka się sytuacje, w których nieprawidłowe obliczenia prowadzą do nieporozumień z klientami oraz do niedoszacowania kosztów produkcji. Ponadto, niektóre z tych błędnych odpowiedzi mogą wynikać z nieznajomości standardów branżowych, które jasno określają, ile form jest potrzebnych dla konkretnej kolorystyki. Warto zatem zwrócić uwagę na kluczowe elementy planowania kosztów, aby uniknąć typowych pułapek, które mogą prowadzić do nieefektywności operacyjnych oraz finansowych w drukarni.

Pytanie 24

Celem wykonania impozycji jest

A. wizualizacja opakowania w 3D.
B. ocena spektrofotometryczna wydruków.
C. naniesienie znaków korektorskich w tekście.
D. ekonomiczne rozmieszczenie użytków na arkuszu.
Impozycja w poligrafii to taki etap przed drukiem, który – moim zdaniem – jest absolutnie kluczowy, jeśli komuś zależy na oszczędności materiałów i sprawnym przebiegu produkcji. Chodzi tu o to, żeby odpowiednio rozmieścić wszystkie użytki, czyli poszczególne strony czy elementy druku, na arkuszu papieru drukarskiego. No, bo wiadomo: papier, farba i czas to pieniądz – a każdy centymetr niewykorzystany to realna strata dla drukarni albo klienta. Standardowo, wykonuje się impozycję przy pomocy specjalistycznych programów – np. Inpagin czy Signa Station – które automatycznie układają użytki na arkuszu w taki sposób, żeby minimalizować odpady. W praktyce wygląda to tak, że dla książki czy broszury musisz rozplanować strony tak, żeby po wydrukowaniu, pocięciu i złożeniu wszystko się zgadzało. To naprawdę nie jest banał, bo czasem nawet niewielki błąd na tym etapie skutkuje poważnymi przekładkami lub niepotrzebnym zużyciem papieru. Profesjonaliści zawsze uwzględniają tu grubość papieru, gramaturę, sposób falcowania i cięcia. Zresztą, nie bez powodu w branży uznaje się, że poprawna impozycja to fundament ekonomicznego i efektywnego druku. Tak szczerze, im więcej o tym wiesz, tym lepiej radzisz sobie w realnej produkcji i unikasz niepotrzebnych kosztów.

Pytanie 25

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 000 odbitek, jeśli wydajność maszyny drukującej to 10 000 odbitek na godzinę?

A. 5 h
B. 10 h
C. 3 h
D. 2 h
W przypadku prób obliczenia czasu potrzebnego na wydrukowanie 50 000 odbitek, wiele błędnych odpowiedzi wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasad wydajności maszyn drukarskich. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 2, 3 czy 10 godzin ignorują podstawowe zasady matematyczne dotyczące obliczeń wydajności. Często zdarza się, że osoby rozwiązujące tego typu zadania mogą mylić jednostki czasu lub niepoprawnie interpretować wydajność maszyny, co prowadzi do błędnych założeń. Wydajność 10 000 odbitek na godzinę oznacza, że w każdej godzinie maszyna jest w stanie wykonać dokładnie tę ilość, co przekłada się na proporcjonalność w czasie. Błędne odpowiedzi mogą również wynikać z niepewności w zastosowaniu formuły do obliczeń, co jest fundamentalną umiejętnością w logistyce produkcyjnej. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do poważnych problemów w planowaniu, zarządzaniu projektami i ogólnym funkcjonowaniu drukarni. Kluczowe jest zrozumienie, że takie obliczenia są nie tylko techniczne, ale mają realny wpływ na efektywność operacyjną oraz satysfakcję klientów. W praktyce, błędy w obliczeniach mogą prowadzić do niewłaściwej wyceny zleceń i opóźnień w realizacji, co negatywnie wpływa na reputację firmy na rynku.

Pytanie 26

Aby ocenić projekt graficzny pod kątem kolorystyki, przed rozpoczęciem produkcji należy wykonać

A. odbitkę próbną (proof)
B. formy drukowe
C. narząd drukarski
D. plik impozycyjny
Odbitka próbna, znana również jako proof, jest kluczowym etapem w procesie przygotowania do druku, szczególnie w kontekście oceny projektu graficznego pod względem kolorystycznym. Odbitki próbne są wykonywane na specjalnych urządzeniach, które odwzorowują kolory i detale finalnego produktu, co pozwala na weryfikację, czy kolory oraz układ graficzny zgadzają się z oczekiwaniami klienta. Przykładowo, w branży drukarskiej często korzysta się z systemów takich jak Fogra, które definiują standardy jakości dla odbitek próbnych. Te standardy umożliwiają uzyskanie precyzyjnych i powtarzalnych rezultatów, co jest kluczowe, aby uniknąć kosztownych błędów produkcyjnych. Odbitki próbne są także wykorzystywane do oceny zgodności kolorystycznej między różnymi mediami, co jest istotne w przypadku projektów, które mają być realizowane na różnych materiałach. Użycie odbitek próbnych pozwala na wprowadzenie ewentualnych korekt jeszcze przed rozpoczęciem właściwego druku, co zwiększa efektywność produkcji oraz zadowolenie klienta.

Pytanie 27

Którą technikę należy zastosować do zadrukowania przestawionego na rysunku opakowania?

Ilustracja do pytania
A. Rotograwiura.
B. Typooffset.
C. Fleksografia.
D. Offset.
Fleksografia to jedna z najczęściej stosowanych technik druku w branży opakowaniowej, a jej zastosowanie jest uzasadnione w przypadku zadrukowywania materiałów elastycznych, takich jak tektura falista, folie czy papiery. Proces fleksograficzny polega na wykorzystaniu elastycznych form drukarskich, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku przy dużej prędkości produkcji. W przypadku opakowań, elastyczność formy umożliwia doskonałe odwzorowanie detali, co jest kluczowe w kontekście estetyki i funkcjonalności opakowania. Przykładem zastosowania fleksografii są opakowania produktów spożywczych, gdzie wymagane jest nie tylko zachowanie estetyki, ale również bezpieczeństwa i trwałości druku. Warto zauważyć, że fleksografia jest zgodna z normami ekologicznymi, dzięki użyciu szybkowiążących farb na bazie wody, co zmniejsza emisję szkodliwych substancji. W związku z tym, wybór tej techniki do druku na tekturze falistej jest nie tylko uzasadniony technicznie, ale również zgodny z aktualnymi trendami w zrównoważonym rozwoju w przemyśle opakowaniowym.

Pytanie 28

Jak nazywa się procedura, która polega na przekształceniu rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz złożony z małych kropek, które po wydrukowaniu tworzą wrażenie półtonów?

A. Digitalizacja
B. Wektoryzacja
C. Rastrowanie
D. Impozycja
Zrozumienie pojęć związanych z konwersją obrazów może być trudne, zwłaszcza jak się nie ma kontekstu. Impozycja to w sumie układanie stron do druku, a nie chodzi o konwersję tonalną. Digitalizacja dotyczy przekształcania analogowych danych w cyfrowe, co oczywiście jest ważne, ale nie ma to bezpośredniego związku z tym, w jaki sposób zamienia się tonacje obrazów na kropki. A wektoryzacja? To jest robienie z rastrowych obrazów formatów wektorowych, co też nie odpowiada na twoje pytanie o zamianę skali tonalnej na kropki. Często myli się te procesy, bo nie wszyscy wiedzą, jakie są różnice między grafiką rastrową a wektorową i gdzie się je stosuje. W mojej opinii, zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla każdego, kto zaczyna swoją przygodę z grafiką komputerową, bo każda metoda ma swoje własne właściwości i zastosowania. Żeby lepiej ogarnąć, jak i kiedy te techniki stosować, warto spojrzeć na praktyki w branży oraz na konkretne przykłady zastosowań w projektach graficznych.

Pytanie 29

Aby przygotować szklaną powierzchnię do druku UV, konieczne jest nałożenie na nią odpowiedniego preparatu przed właściwym drukowaniem?

A. pudru drukarskiego
B. primera gruntującego
C. folii magnetycznej
D. jednego z tuszów "light"
Zastosowanie tuszów "light" na powierzchni szklanej nie jest właściwe, ponieważ nie są one przeznaczone do pracy z gładkimi, nieporowatymi materiałami, jak szkło. W rzeczywistości ich struktura i właściwości utrudniają adekwatne przyleganie oraz wchłanianie, co prowadzi do słabej jakości druku. W przypadku pudru drukarskiego, jego rola w procesie druku UV jest ograniczona i nie jest rekomendowany do wykończenia powierzchni szklanych, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej przyczepności ani nie wspomaga trwałości końcowego wydruku. Folia magnetyczna również nie ma zastosowania w tym kontekście, jako że jest używana głównie w druku wielkoformatowym, gdzie wymagana jest możliwość łatwego przymocowania i demontażu. Pomijając fakt, że nie jest to materiał stosowany na szkle, jej zastosowanie w tym przypadku mogłoby prowadzić do problemów z trwałością i estetyką wydruku. Właściwe przygotowanie powierzchni jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości wydruków, a zastosowanie primerów gruntujących jest standardem w branży. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do typowych błędów, takich jak łuszczenie się farby, blaknięcie kolorów czy kruszenie tuszu, co wyraźnie podkreśla potrzebę znajomości odpowiednich technik i materiałów w procesie druku UV.

Pytanie 30

Ile użytków B5 można zmieścić na arkuszu B1 w najlepszym przypadku?

A. 8
B. 32
C. 16
D. 4
Odpowiedź 16 jest prawidłowa, ponieważ arkusz formatu B1 ma wymiary 1000 mm x 707 mm, a format B5 wynosi 250 mm x 176 mm. Aby obliczyć, ile użytków B5 mieści się na arkuszu B1, należy najpierw obliczyć powierzchnię obu formatów. Powierzchnia arkusza B1 wynosi 707000 mm², a B5 44000 mm². Dzieląc powierzchnię B1 przez powierzchnię B5, otrzymujemy 16, co oznacza, że na arkuszu B1 można umieścić maksymalnie 16 arkuszy B5. Takie obliczenia są istotne w przemyśle poligraficznym oraz przy projektowaniu materiałów drukowanych, gdzie optymalne wykorzystanie papieru wpływa na koszty produkcji. Dobre praktyki poligraficzne zakładają, że projektanci powinni zawsze uwzględniać efektywność cięcia papieru, a także minimalizację odpadów materiałowych, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju w branży. Warto również zaznaczyć, że znajomość formatów papieru oraz umiejętność ich przeliczania jest niezbędna dla grafików i specjalistów w dziedzinie druku.

Pytanie 31

Którą techniką wykonano nadruk na owocu przedstawionym na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Tamponową.
B. Rotograwiurową.
C. Fleksograficzną.
D. Offsetową.
Technika tamponowa to efektywny sposób nadruku na nieregularnych powierzchniach, co czyni ją idealną do zastosowań na przedmiotach o nietypowych kształtach, takich jak owoce. Dzięki zastosowaniu elastycznego tamponu, obraz może być przenoszony z płaskiej matrycy na trójwymiarową powierzchnię, co umożliwia uzyskanie wyraźnych i szczegółowych nadruków. W przypadku owoców, takich jak pomarańcze, technika ta zapewnia doskonałą jakość odwzorowania kolorów oraz detali, co jest szczególnie ważne w branży reklamowej i promocyjnej. Ponadto, nadruki tamponowe są odporne na działanie czynników zewnętrznych, co sprawia, że są praktyczne w zastosowaniach komercyjnych oraz dekoracyjnych. W kontekście standardów branżowych, technika tamponowa jest uznawana za jedną z najefektywniejszych metod druku w przypadku materiałów o powierzchni o złożonej geometrii, co potwierdza jej popularność w różnych dziedzinach, od produkcji zabawek po reklamę. Zastosowanie tej techniki w drukowaniu na owocach może również posłużyć jako ciekawy element w promocji zdrowego stylu życia.

Pytanie 32

Które z poniżej wymienionych urządzeń stanowią cyfrowe wyjścia używane w poligrafii?

A. Drukarki, plotery wielkoformatowe, naświetlarki CtF
B. Skanery, naświetlarki CtF, kopiarki stykowe
C. Analogowe kamery, drukarki laserowe, proofery cyfrowe
D. Cyfrowe kamery, naświetlarki CtP, kopioramy
Drukarki, plotery i naświetlarki CtF są naprawdę super ważnymi urządzeniami w poligrafii cyfrowej. Dzięki nim możemy przenieść nasze cyfrowe projekty na fizyczne nośniki. Drukarki atramentowe i laserowe są najczęściej używane, zwłaszcza przy produkcji materiałów reklamowych, gazet czy książek. Plotery wielkoformatowe natomiast świetnie się sprawdzają przy tworzeniu banerów, plakatów czy innych dużych rzeczy, bo dają naprawdę wysoką jakość druku. Naświetlarki CtF to już inna bajka – naświetlają filmy drukarskie i są ważnym krokiem w produkcji offsetowej. Wybór odpowiedniego sprzętu powinien być dostosowany do tego, co chcemy osiągnąć w naszym projekcie, no i oczywiście do jakości, jaką chcemy uzyskać. Standardy jak ISO 12647 mówią nam, czego możemy się spodziewać po jakości druku, więc te urządzenia to podstawa w każdym profesjonalnym miejscu zajmującym się poligrafią.

Pytanie 33

Aby zapewnić dokładne odwzorowanie kolorów w procesach prepress i press, należy wdrożyć system

A. CMY
B. CMS
C. RGB
D. ICC
Odpowiedzi ICC, RGB i CMY, mimo że związane z kolorami, nie są odpowiednie w kontekście pozwalającym na wierne odwzorowanie kolorystyczne w procesie prepress i press. ICC (International Color Consortium) to organizacja, która zajmuje się tworzeniem standardów zarządzania kolorem, ale sama w sobie nie jest systemem zarządzania kolorem. Bez odpowiedniego systemu, jak CMS, profile ICC nie są wykorzystywane w praktyce, co prowadzi do nieprawidłowego odwzorowania kolorów. RGB to model kolorów przeznaczony głównie do zastosowań na ekranach, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. Używanie RGB w kontekście druku jest nieodpowiednie, ponieważ procesy drukarskie bazują na modelu CMYK, który bardziej odpowiada fizycznemu drukowaniu kolorów na papierze. CMY, chociaż również jest modelem kolorów, nie uwzględnia wartości czerni, co czyni go niekompletnym dla procesów drukarskich. Ponadto, zastosowanie CMS zapewnia konwersję pomiędzy tymi modelami, co z kolei minimalizuje błędy wynikające z różnic w reprodukcji kolorów. Wybór niewłaściwego podejścia do zarządzania kolorem może prowadzić do znacznych niezgodności między tym, co widzimy na monitorze, a tym, co otrzymujemy na wydruku, co w branży graficznej jest nieakceptowalne.

Pytanie 34

Aby wyprodukować 1000 plakatów B1 w kolorystyce 4 + 0, jakie urządzenie należy zastosować?

A. ćwierćformatową arkuszową maszynę offsetową
B. pełnoformatową 4-kolorową zwojową maszynę offsetową
C. półformatową 1-kolorową zwojową maszynę offsetową
D. pełnoformatową 4-kolorową arkuszową maszynę offsetową
Pełnoformatowa 4-kolorowa arkuszowa maszyna offsetowa jest odpowiednia do produkcji 1000 plakatów B1 w kolorystyce 4 + 0, ponieważ ten format druku zapewnia wysoką jakość i efektywność. Arkuszowy druk offsetowy umożliwia uzyskanie doskonałej reprodukcji kolorów dzięki zastosowaniu czterech kolorów (CMYK), co jest standardem w druku komercyjnym. W praktyce oznacza to, że każdy plakat będzie miał intensywne i żywe kolory, co jest kluczowe w przypadku plakatów promocyjnych. Ponadto, maszyny pełnoformatowe oferują wyższą wydajność i mogą obsługiwać większe arkusze, co jest istotne przy większych nakładach. W kontekście produkcyjnym, wybór odpowiedniej maszyny wpływa na koszty jednostkowe oraz czas realizacji zlecenia. Przykładowo, przy wykonaniu większej liczby plakatów, wykorzystanie pełnoformatowej maszyny przekłada się na zredukowanie kosztów, ponieważ można jednocześnie drukować więcej arkuszy. W branży druku komercyjnego, standardy jakościowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie odpowiednich technologii druku dla uzyskania optymalnych rezultatów.

Pytanie 35

Aby prawidłowo odtworzyć kolory w druku, należy stosować system zarządzania kolorami, a w szczególności ustalić

A. profil ICC, odcień szarości
B. przestrzeń barwną, profil ICC
C. moduł zgodności kolorów, jasność kolorów
D. skład kolorów RGB, intensywność kolorów
Wybór odpowiedniej przestrzeni barwnej oraz profilu ICC do odtwarzania kolorów w poligrafii to naprawdę ważna sprawa. Dzięki temu możemy uzyskać kolory, które będą wyglądały spójnie i wiernie. Przestrzeń barwna określa, jakie kolory możemy używać w danym medium, co pomaga uniknąć błędów w odwzorowaniu kolorów. Mamy różne przestrzenie barwne, jak sRGB, Adobe RGB czy CMYK, każda z nich ma swoje miejsce zależnie od tego, co chcemy drukować. Profil ICC to z kolei zestaw danych mówiący, jak kolory są odwzorowywane na różnych urządzeniach. To naprawdę ułatwia nam życie, bo dzięki niemu kolory będą wyglądały tak samo na różnych sprzętach, a to w poligrafii jest super istotne. Fajnie jest też dostosować profile ICC do drukarek czy rodzajów papieru, bo to pomaga uzyskać lepszą jakość wydruków. Korzystanie z tych standardów sprawia, że produkcja jest efektywniejsza i tańsza, bo unikamy często poprawek i dodatkowych próbnych wydruków.

Pytanie 36

Impozycja to inaczej nazywana

A. rastrowanie obrazu ciągłotonalnego
B. korekcja barwna grafiki bitmapowej
C. wektoryzacja grafiki bitmapowej
D. montaż elektroniczny
Impozycja to proces wmontowywania różnych elementów graficznych w jeden spójny obraz, co jest kluczowe w montażu elektronicznym. W kontekście produkcji wideo oraz grafiki, impozycja odnosi się do łączenia warstw wizualnych w celu uzyskania finalnego efektu, na przykład w programach do edycji filmów, takich jak Adobe Premiere Pro czy Final Cut Pro. Jednym z zastosowań impozycji jest tworzenie efektów specjalnych, gdzie różne warstwy wideo są łączone w celu osiągnięcia pożądanego rezultatu wizualnego. Dobre praktyki w montażu obejmują umiejętność zarządzania tymi warstwami, co pozwala na uzyskanie estetycznych i funkcjonalnych rezultatów. Ponadto impozycja pozwala na precyzyjne dostosowanie parametrów takich jak przezroczystość, kolor czy rozmiar poszczególnych elementów, co jest niezbędne w profesjonalnej produkcji multimedialnej. Zrozumienie impozycji jest nie tylko istotne dla operatorów montażu, ale również dla grafików, którzy współpracują z wideo, aby zapewnić spójność wizualną i wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 37

Który program powinien być użyty do realizacji impozycji?

A. Illustrator
B. InDesign
C. QuarkXPress
D. PuzzleFlow
Wybór innych programów, jak QuarkXPress, Illustrator czy InDesign, może wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, jak one działają w kontekście impozycji. QuarkXPress jest mocnym narzędziem do składu tekstu i grafiki, ale nie jest to typowo program do impozycji. Głównie służy do robienia publikacji, więc traci na dokładności rozmieszczania stron w porównaniu do PuzzleFlow. Illustrator to bardziej program do grafiki wektorowej, jego możliwości impozycji też są dość ograniczone i często trzeba robić dodatkowe kroki, co może wprowadzić błędy w końcowym druku. InDesign jest trochę bliżej impozycji, ale wciąż nie dorównuje takim specjalistycznym programom jak PuzzleFlow. Czasami ludzie myślą, że każdy program do projektowania nadaje się do impozycji, co może być mylące. A impozycja wymaga dużej precyzji, więc korzystanie z narzędzi, które nie są naprawdę do tego stworzone, może prowadzić do problemów z jakością druku i nieefektywnego procesu produkcji.

Pytanie 38

Ile oraz jakiego rodzaju arkuszy należy zastosować do wydrukowania 10 000 okładek w formacie B4, przy założeniu, że drukowanie odbywa się na maszynie cyfrowej w formacie B2?

A. 625 arkuszy formatu B1
B. 5 000 arkuszy formatu B1
C. 1 250 arkuszy formatu B2
D. 2 500 arkuszy formatu B2
Odpowiedź 2 500 arkuszy formatu B2 jest prawidłowa, ponieważ aby wydrukować 10 000 okładek o formacie B4 na maszynie cyfrowej B2, należy najpierw określić, ile okładek można uzyskać z jednego arkusza B2. Arkusz B2 ma wymiary 500 mm x 707 mm, a format B4 to 250 mm x 353 mm. Z jednego arkusza B2 można umieścić 4 arkusze formatu B4 (dwa wzdłuż i dwa wszerz), co oznacza, że z jednego arkusza B2 można uzyskać 4 okładki B4. Dlatego, aby uzyskać 10 000 okładek, potrzebujemy 10 000 / 4 = 2 500 arkuszy B2. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, gdzie optymalizacja materiałów i efektywność produkcji odegrają kluczową rolę w obniżeniu kosztów i zwiększeniu wydajności. Warto również pamiętać, że druk cyfrowy pozwala na elastyczność w zakupu arkuszy oraz dostosowywanie produkcji do bieżących potrzeb.

Pytanie 39

Jakie parametry powinien mieć plik końcowy dla druku offsetowego?

A. 200 dpi, CMYK, format TIFF
B. 300 dpi, CMYK, format PDF
C. 150 dpi, RGB, format PNG
D. 72 dpi, RGB, format JPEG
Plik końcowy do druku offsetowego powinien spełniać określone standardy, aby zapewnić wysoką jakość wydruku. Przede wszystkim rozdzielczość powinna wynosić 300 dpi. Taka wartość zapewnia, że drukowane obrazy będą ostre i szczegółowe, co jest kluczowe w profesjonalnym druku. Kolejnym istotnym parametrem jest przestrzeń barwna. W druku offsetowym stosuje się model barw CMYK, który odpowiada za cztery podstawowe kolory atramentu: cyjan, magenta, żółty i czarny. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie szerokiej gamy kolorów na papierze. Format pliku również ma znaczenie. PDF jest preferowanym formatem, ponieważ zapewnia wysoką jakość i zachowuje wszystkie istotne elementy, takie jak czcionki czy obrazy, w jednym pliku. Ponadto, PDF jest uniwersalny i kompatybilny z większością systemów przygotowania do druku, co ułatwia proces produkcji. W praktyce, przygotowanie pliku zgodnego z tymi standardami minimalizuje ryzyko problemów technicznych i zapewnia, że końcowy produkt będzie wyglądał dokładnie tak, jak zaplanowano.

Pytanie 40

W skład systemu produkcyjnego nie wchodzi

A. konserwacja
B. archiwizacja
C. skanowanie
D. naświetlanie
System produkcyjny obejmuje wszystkie procesy związane z tworzeniem, przetwarzaniem i zarządzaniem produktami w różnych formatach. Konserwacja, choć istotna w kontekście utrzymania infrastruktury i sprzętu, nie jest bezpośrednio częścią systemów produkcyjnych, które koncentrują się na operacjach produkcyjnych, takich jak skanowanie, naświetlanie czy archiwizacja. Przykładem zastosowania systemów produkcyjnych są linie produkcyjne, gdzie skanowanie kodów kreskowych zapewnia ścisłą kontrolę jakości i śledzenie produktów, podczas gdy naświetlanie znajdziemy w procesach związanych z produkcją materiałów graficznych. W kontekście archiwizacji, jest to proces, który może wspierać produkcję, ale nie jest uważany za jej integralną część. Zgodnie z najlepszymi praktykami, warto wdrażać procedury konserwacji jako usprawnienie dla systemów produkcyjnych, jednak nie są one w nich ujęte jako kluczowe elementy operacyjne.