Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 14:18
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 14:29

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką ilość chudego betonu trzeba przygotować, aby stworzyć podkład pod ławę fundamentową o szerokości 0,50 m i długości 10 m, jeśli grubość warstwy wynosi 15 cm?

A. 0,25 m3

B. 0,75 m3

C. 1,00 m3

D. 0,50 m3

Aby obliczyć objętość chudego betonu potrzebną do wykonania podkładu pod ławę fundamentową, należy zastosować wzór na objętość prostopadłościanu: V = a * b * h, gdzie a to szerokość, b to długość, a h to wysokość (grubość). W tym przypadku szerokość wynosi 0,50 m, długość 10 m, a grubość 15 cm (co jest równoważne 0,15 m). Zatem obliczenia będą wyglądały następująco: V = 0,50 m * 10 m * 0,15 m = 0,75 m3. Przygotowanie odpowiedniej ilości chudego betonu jest kluczowe dla zapewnienia właściwej nośności fundamentów oraz ich stabilności. W praktyce stosuje się chudy beton jako warstwę ochronną, która zapobiega nadmiernemu wchłanianiu wody przez materiał budowlany oraz chroni przed osiadaniem gruntu. W przypadku fundamentów, zgodnie z normami budowlanymi, należy również uwzględnić odpowiednie zbrojenie, aby zwiększyć odporność na działanie sił zewnętrznych. Dobrze przygotowany podkład pod fundamenty jest podstawą trwałości całej konstrukcji.

Pytanie 2

Jaki element budynku przedstawiony jest na zdjęciu?

A. Cokół.

B. Gzyms.

C. Nadproże.

D. Dylatacja.

Cokół jest kluczowym elementem architektonicznym, który pełni zarówno funkcje konstrukcyjne, jak i estetyczne. Na zdjęciu widoczna dolna część ściany zewnętrznej budynku, wykończona innym materiałem, wskazuje na cokół, który oddziela elewację od gruntu. Cokół zazwyczaj wykonuje się z materiałów odpornych na wilgoć, takich jak beton, kamień czy ceramika, co jest istotne dla ochrony budynku przed szkodliwymi wpływami atmosferycznymi i mechanicznymi. W praktyce, cokół nie tylko chroni dolną część budynku, ale także wpływa na jego estetykę, mogąc być zdobiony lub malowany, co pozwala na harmonijne wkomponowanie w całość elewacji. Warto dodać, że w niektórych projektach architektonicznych cokół może być elementem podkreślającym stylistykę budynku, a jego integralność i prawidłowe wykonanie są zgodne z dobrymi praktykami budowlanymi, które wymagają, aby odległość cokołu od gruntu była odpowiednia, co pociąga za sobą mniejsze ryzyko gromadzenia się wilgoci i uszkodzeń.

Pytanie 3

Tynki, które nie są przeznaczone do malowania na całej powierzchni, powinny

A. posiadać jednolitą barwę, dopuszczalne są niewielkie plamy.

B. być wolne od smug i plam, dopuszczalne są niewielkie różnice w intensywności koloru.

C. posiadać jednolitą barwę bez smug i plam.

D. posiadać jednolitą barwę, dopuszczalne są niewielkie smugi.

Odpowiedź 'mieć barwę o jednakowym natężeniu bez smug i plam' jest prawidłowa, ponieważ tynki, które nie są przewidziane do malowania, powinny charakteryzować się równomierną barwą na całej powierzchni. W praktyce oznacza to, że wszelkie niedoskonałości, takie jak smugi czy plamy, mogą wskazywać na niewłaściwe nałożenie tynku, co może prowadzić do estetycznych defektów końcowego wykończenia. W standardach budowlanych oraz w dobrych praktykach związanych z wykończeniem wnętrz, zapewnienie jednolitego wykończenia powierzchni jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości estetycznej. W przypadku tynków, które mają być później malowane, konieczne jest, aby ich powierzchnia była idealnie gładka i jednolita, co pozwala na równomierne wchłanianie farby i zapobiega powstawaniu plam. Przykładem zastosowania tej zasady może być tynk dekoracyjny, który po nałożeniu powinien być dokładnie wygładzony, aby nie powodować różnic w odcieniach przy późniejszym malowaniu.

Pytanie 4

Na którym rysunku przedstawiono strop Fert?

A. D.

B. A.

C. C.

D. B.

Strop Fert, jako nowoczesne rozwiązanie w budownictwie, często jest mylony z innymi typami stropów, jak na przykład stropami gęstożebrowymi lub stropami monolitycznymi. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że kluczową różnicą jest sposób współpracy prefabrykowanych elementów z wylewką betonową. W przypadku stropów gęstożebrowych, pomiędzy żebrami stosuje się wypełnienia, co nie zapewnia tak wysokiej nośności jak w systemie Fert. Ponadto, stropy monolityczne wymagają dłuższego czasu twardnienia i nie oferują elastyczności prefabrykacji, co może prowadzić do opóźnień w realizacji projektu. Typowe błędy w rozumieniu stropu Fert wynikają z nieznajomości jego cech charakterystycznych, jak wypustki, które są kluczowe dla uzyskania jednorodności konstrukcji. Odróżnienie stropu Fert od innych typów stropów jest istotne, ponieważ ma bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo i trwałość budynków. Dlatego, przy projektowaniu konstrukcji, warto zwracać uwagę na właściwości materiałów i standardy, takie jak PN-EN 1992, które regulują zasady projektowania stropów żelbetowych. Zrozumienie różnic pomiędzy poszczególnymi typami stropów jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnych wyników w realizacji projektów budowlanych.

Pytanie 5

Która z wymienionych czynności nie jest częścią badań kontrolnych przeprowadzanych podczas odbioru tynków cienkowarstwowych?

A. Badanie nasiąkliwości tynku

B. Pomiar grubości tynku

C. Weryfikacja prawidłowości przygotowania podłoża

D. Sprawdzenie przyczepności tynku do podłoża

Wśród czynności kontrolnych podczas odbioru tynków pocienionych, badanie przyczepności tynku do podłoża oraz badanie grubości tynku są kluczowymi parametrami, które wpływają na jakość i trwałość aplikacji. Często pomija się znaczenie tych testów, co prowadzi do błędnych przekonań o ich nieważności. Przyczepność tynku do podłoża jest niezbędna dla stabilności i długowieczności całej konstrukcji. Niewłaściwa przyczepność może powodować odspajanie się tynku, co skutkuje poważnymi uszkodzeniami i kosztownymi naprawami. Z kolei badanie grubości tynku jest istotne dla zapewnienia, że aplikacja spełnia normy projektowe oraz gwarantuje odpowiednie właściwości izolacyjne i estetyczne. Właściwa grubość tynku bezpośrednio wpływa na jego funkcjonalność, a także na ochronę podłoża przed działaniem czynników atmosferycznych. Mimo że badanie nasiąkliwości tynku może dostarczać informacji o jego właściwościach, w przypadku tynków pocienionych nie jest kluczowe, ponieważ ich formuły są zaprojektowane z myślą o zminimalizowaniu wchłaniania wody. Dlatego wiele osób myli tę kwestię, uznając, że wszystkie powyższe badania są równie istotne dla oceny jakości tynku, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków i zaniedbań w procesie kontroli jakości.

Pytanie 6

Na rysunku przedstawiony jest przekrój poprzeczny stropu

A. płytowego.

B. Ackermana.

C. odcinkowego.

D. Kleina.

Strop odcinkowy, którym jest przedstawiony na rysunku, jest konstrukcją stosowaną w budownictwie do rozkładania obciążeń na podpory. Jego charakterystyczną cechą są łukowate elementy nośne, które umożliwiają uzyskanie dużych rozpiętości bez konieczności stosowania licznych podpór pośrednich. Takie rozwiązanie jest szczególnie cenione w halach, obiektach użyteczności publicznej oraz w miejscach, gdzie przestrzeń musi być maksymalnie otwarta. W praktyce, stropy odcinkowe często są wykonane z betonu zbrojonego lub prefabrykowanego, co zapewnia im dużą trwałość oraz zdolność do przenoszenia znacznych obciążeń. Zgodnie z normami PN-EN 1992-1-1, projektowanie stropów odcinkowych należy prowadzić z uwzględnieniem odpowiednich obliczeń statycznych i dynamiki, co przyczynia się do bezpieczeństwa i funkcjonalności konstrukcji. Warto również zwrócić uwagę na ich zastosowanie w nowoczesnym budownictwie, gdzie efektywność i estetyka odgrywają kluczową rolę.

Pytanie 7

Perlit to lekkie materiał budowlany, używany do wytwarzania zapraw

A. krzemionkowych

B. ciepłochronnych

C. szamotowych

D. kwasoodpornych

Perlit to materiał o doskonałych właściwościach izolacyjnych, który znajduje szerokie zastosowanie w budownictwie, zwłaszcza w produkcji zapraw ciepłochronnych. Dzięki swojej porowatej strukturze, perlit skutecznie zatrzymuje ciepło, co przyczynia się do poprawy efektywności energetycznej budynków. W praktyce, dodawanie perlitu do zapraw murarskich i tynków zwiększa ich zdolności izolacyjne, co jest szczególnie ważne w kontekście budownictwa pasywnego i energooszczędnego. Stosowanie perlitu w zaprawach ciepłochronnych pozwala także na redukcję masy materiału budowlanego, co przekłada się na łatwiejszy transport i aplikację. Ponadto, perlit jest materiałem niepalnym, co zwiększa bezpieczeństwo budynków. Warto podkreślić, że w branży budowlanej często korzysta się z norm i standardów dotyczących izolacji termicznej, takich jak PN-EN 13162, które uwzględniają właściwości materiałów izolacyjnych, w tym perlitu.

Pytanie 8

Jaką ilość tynku maszynowego należy przygotować do otynkowania ściany o wymiarach 5 m × 3 m przy grubości tynku 5 mm, wiedząc, że jego średnie zużycie wynosi 14 kg na 1 m²tynkowanej powierzchni przy grubości 10 mm?

A. 42 kg

B. 70 kg

C. 210 kg

D. 105 kg

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów w obliczeniach oraz zrozumieniu zagadnienia. Często mylnie zakłada się, że zużycie tynku można bezpośrednio pomnożyć przez powierzchnię, nie uwzględniając zmiany grubości tynku. Na przykład, w przypadku odpowiedzi wskazujących na 42 kg, może występować błędne założenie, że proporcjonalnie zmniejszone zużycie będzie na tyle małe, że wystarczy tylko na pokrycie połowy powierzchni. Takie podejście ignoruje fakt, że przy grubości 5 mm rzeczywiste zużycie tynku będzie znacznie niższe niż to dla 10 mm, a wynikające z tego obliczenia muszą być dostosowane do aktualnych warunków aplikacji. Kolejnym błędem może być nieprawidłowe zrozumienie, co oznacza średnie zużycie; obliczenia opierające się na założeniu, że 14 kg/m² jest stałą wartością niezależną od grubości, prowadzą do niedokładnych wyników. Wiedza na temat proporcji i kalkulacji w budownictwie jest kluczowa, aby uniknąć marnotrawstwa materiałów oraz nadmiernych kosztów związanych z zakupem. Dlatego znajomość technik obliczeniowych oraz ich praktyczne zastosowanie są niezwykle istotne w pracach budowlanych.

Pytanie 9

Perlit to lekki materiał stosowany w mieszankach tynkarskich?

A. wzorzystych

B. odpornościowych

C. termicznych

D. przestrzennych

Perlit to kruszywo lekkie, które jest wykorzystywane w budownictwie, szczególnie w zaprawach tynkarskich, ze względu na swoje doskonałe właściwości termoizolacyjne. Dzięki swojej strukturze, perlit posiada niską przewodność cieplną, co sprawia, że idealnie nadaje się do stosowania w systemach ociepleń budynków. Przykładowo, tynki z dodatkiem perlitu mogą znacznie zwiększyć efektywność energetyczną budynku, co jest szczególnie istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. W praktyce, perlit jest często stosowany w mieszankach tynkarskich, które są nakładane na ściany wewnętrzne i zewnętrzne, a także w systemach ociepleń zewnętrznych. Standardy budowlane często zalecają wykorzystanie takich materiałów do poprawy komfortu cieplnego oraz redukcji kosztów ogrzewania. Dodatkowo, perlit wykazuje również wysoką odporność na działanie ognia, co czyni go jeszcze bardziej atrakcyjnym w zastosowaniach budowlanych.

Pytanie 10

Przedstawiony na rysunku pustak ceramiczny służy do wykonania

A. ścian z pustką powietrzną.

B. obudowy rur centralnego ogrzewania.

C. obudowy pionów kanalizacyjnych.

D. przewodów wentylacyjnych.

Pustak ceramiczny, który został przedstawiony na rysunku, ma unikalne cechy konstrukcyjne, które czynią go idealnym materiałem do budowy przewodów wentylacyjnych. Otwory w pustaku są kluczowe, ponieważ pozwalają na efektywny przepływ powietrza, co jest niezbędne w systemach wentylacyjnych, a także w obiektach budowlanych, aby zapewnić odpowiednią jakość powietrza wewnętrznego. Zgodnie z normami budowlanymi, stosowanie pustaków ceramicznych w systemach wentylacyjnych pozwala na osiągnięcie wysokiej efektywności energetycznej oraz redukcję kosztów eksploatacji. Dodatkowo, ceramiczne materiały są odporne na działanie wysokich temperatur i korozję, co sprawia, że są one długotrwałym rozwiązaniem. W praktyce, zastosowanie pustaków ceramicznych w wentylacji może przyczynić się do poprawy komfortu mieszkańców poprzez regulację temperatury i wilgotności powietrza.

Pytanie 11

Jakiego typu tynkiem jest tynk kategorii 0 nazywany "rapowany"?

A. Zwykłym

B. Wyborowym

C. Specjalistycznym

D. Surowym

Wybór tynku do zastosowania w budownictwie powinien być oparty na zrozumieniu jego właściwości oraz przeznaczenia. Tynki dobrowe, które są najczęściej stosowane w celach estetycznych, charakteryzują się dodatkowymi składnikami, które poprawiają ich wytrzymałość i wygląd, co czyni je mniej odpowiednimi do zastosowań, gdzie kluczowe jest oddychanie ścian i ich naturalne właściwości. Z kolei tynki pospolite są powszechne, jednak ich jakość i trwałość mogą być niższe w porównaniu do tynków surowych, co może prowadzić do problemów z wilgocią i powstawaniem pleśni. Tynki specjalne, z drugiej strony, są projektowane z myślą o konkretnych zastosowaniach, takich jak tynki ognioodporne czy akustyczne, co często wiąże się z wyższymi kosztami i bardziej skomplikowanym procesem aplikacji. Te mylne koncepcje prowadzą do wyboru niewłaściwego rodzaju tynku, co nie tylko zwiększa koszty, ale także może skutkować obniżeniem efektywności energetycznej budynku czy jego trwałości. Dlatego ważne jest, aby wybierać tynki zgodnie z ich przeznaczeniem, a nie tylko na podstawie ich popularności czy estetyki.

Pytanie 12

Jak powinno się przygotować podłoże z cegły rozbiórkowej do tynkowania, jeżeli jest zabrudzone sadzą i tłuszczem?

A. Umyć wodą z detergentem

B. Nałożyć warstwę folii w płynie

C. Wyczyścić szczotką, a następnie spłukać wodą

D. Zeszkrobać papierem ściernym

Odpowiedź 'Zmyć wodą z detergentem' jest prawidłowa, ponieważ skutecznie usuwa zanieczyszczenia, takie jak sadza i tłuszcz, które mogą negatywnie wpływać na przyczepność tynku do podłoża. W procesie przygotowania podłoża z cegły rozbiórkowej, należy zwrócić szczególną uwagę na jego czystość, ponieważ wszelkie zanieczyszczenia mogą prowadzić do odspajania się tynku w przyszłości. Użycie detergentów jest powszechną praktyką, ponieważ ich właściwości emulgujące pomagają w rozkładzie tłuszczu, co ułatwia usunięcie zabrudzeń. Po umyciu powierzchni za pomocą wody z detergentem, zaleca się spłukanie jej czystą wodą, aby usunąć wszelkie resztki chemikaliów. Warto również pamiętać, że niektóre standardy budowlane zalecają wykonanie testu przyczepności tynku na małym fragmencie podłoża po jego przygotowaniu. Takie podejście pomoże upewnić się, że powierzchnia jest odpowiednio przygotowana, co zapewni długotrwałość i estetykę wykonanego tynku.

Pytanie 13

W czasie intensywnych upałów cegłę ceramiczną wypełnioną przed jej użyciem do murowania należy

A. zagruntować gruntownikiem

B. nakryć plandeką

C. zamoczyć w wodzie

D. zgromadzić pod zadaszeniem

Zanurzenie cegły ceramicznej w wodzie przed murowaniem to naprawdę ważny krok, zwłaszcza gdy na dworze jest gorąco. Cegła ceramiczna łatwo wchłania wodę, a jeśli jest zbyt sucha, to może się okazać, że zaprawa nie zwiąże się z nią dobrze. Chodzi o to, żeby cegła miała odpowiednią wilgoć, co sprawia, że połączenie z zaprawą murarską staje się mocniejsze. Kiedy nie nawilżamy cegły, to ona może wciągać wodę z zaprawy, co prowadzi do pęknięć i osłabienia całej ściany. Najlepiej zanurzyć cegły na około 10-15 minut, żeby miały czas na wchłonięcie wody. W branży budowlanej to już praktyka, która jest uważana za standard, co można zobaczyć w normach budowlanych jak PN-EN 771-1. Mówią one o tym, jak ważne jest dobre przygotowanie materiałów przed ich użyciem, więc lepiej tego nie lekceważyć.

Pytanie 14

Na którym rysunku przedstawiono kielnię do kształtowania spoin?

A. C.

B. B.

C. D.

D. A.

Wybierając odpowiedzi B, C lub D, można wpaść w pułapkę błędnego rozumienia zastosowań narzędzi murarskich. Kielnia do kształtowania spoin, którą można zobaczyć na rysunku A, jest specjalnie zaprojektowana do precyzyjnego formowania spoin, co odróżnia ją od innych narzędzi przedstawionych w pozostałych opcjach. Rysunek B, być może przedstawia kielnię murarską o szerszej głowicy, która jest bardziej odpowiednia do nakładania zaprawy, a nie do formowania spoin. Ponadto narzędzie z rysunku C może być bardziej zaawansowane technologicznie, ale nie jest przeznaczone do kształtowania spoin, lecz do innych zadań związanych z murowaniem, takich jak przenoszenie materiałów. Z kolei rysunek D mógłby przedstawiać narzędzie do czyszczenia lub wygładzania powierzchni, co również nie jest zgodne z funkcją kielni do kształtowania spoin. Takie mylenie narzędzi prowadzi do nieprawidłowego wykonywania prac budowlanych, co może skutkować nie tylko utratą estetyki, ale również obniżeniem trwałości konstrukcji. Warto pamiętać, iż w kontekście budownictwa istnieją jasno określone standardy i normy dotyczące użycia narzędzi, a ich nieprzestrzeganie może prowadzić do poważnych błędów wykonawczych. Wiedza na temat różnic między narzędziami jest niezbędna dla każdego profesjonalisty w branży budowlanej.

Pytanie 15

Na podstawie zapotrzebowania do budowy ścian obiektu potrzeba 500 sztuk bloczków gazobetonowych. Cena jednej palety tych bloczków wynosi 1200,00 zł. Jakie będą całkowite koszty zakupu, jeśli w każdej palecie jest 24 bloczki, a sprzedaż odbywa się tylko w pełnych paletach?

A. 25 000,00 zł

B. 25 200,00 zł

C. 24 000,00 zł

D. 24 200,00 zł

Aby obliczyć całkowite koszty zakupu bloczków gazobetonowych, należy najpierw ustalić, ile palet będzie potrzebnych, a następnie pomnożyć liczbę palet przez koszt jednej palety. W przedstawionym przypadku, mamy 500 bloczków i każdy paleta zawiera 24 bloczki. Dlatego liczba potrzebnych palet wynosi 500 / 24 = 20,83, co oznacza, że musimy zakupić 21 pełnych palet, ponieważ sprzedaż odbywa się wyłącznie w kompletnych paletach. Koszt jednej palety wynosi 1200,00 zł, więc całkowity koszt zakupu wynosi 21 * 1200,00 zł = 25 200,00 zł. Ustalając zapotrzebowanie materiałowe w budownictwie, ważne jest uwzględnienie takich parametrów jak pojemność transportowa materiałów oraz zasady zakupu hurtowego, co pozwala na optymalizację kosztów i efektywność logistyczną. W praktyce, wiele przedsiębiorstw budowlanych korzysta z tego typu kalkulacji, aby precyzyjnie planować budżet oraz harmonogram dostaw, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania projektem budowlanym.

Pytanie 16

Kruszywem wykorzystywanym do produkcji betonów lekkich jest

A. keramzyt

B. grys

C. pospółka

D. tłuczeń

Kruszywem stosowanym do wytwarzania betonów lekkich jest keramzyt, który jest materiałem pochodzenia naturalnego, powstałym w wyniku wypalania gliny w wysokotemperaturowych piecach. Keramzyt charakteryzuje się niską gęstością, co sprawia, że doskonale nadaje się do produkcji lekkich betonów o obniżonej masie, a także dobrej izolacyjności termicznej i akustycznej. Dzięki tym właściwościom, beton keramzytowy jest szeroko stosowany w budownictwie do wykonywania elementów takich jak ściany osłonowe, stropy, a także w konstrukcjach, gdzie obniżona waga ma kluczowe znaczenie, na przykład w budynkach wielokondygnacyjnych. Zastosowanie keramzytu przyczynia się również do oszczędności energii, ponieważ budynki wykonane z tego materiału mają lepsze właściwości izolacyjne, co przekłada się na mniejsze koszty ogrzewania. Zgodnie z normą PN-EN 206-1, beton wykorzystujący keramzyt jako kruszywo może osiągać różne klasy wytrzymałości, co czyni go materiałem uniwersalnym i wszechstronnie zastosowalnym w nowoczesnym budownictwie.

Pytanie 17

Aby zmniejszyć ilość wody w betonie przy temperaturze otoczenia od +5°C do +10°C, warto zastosować dodatek

A. napowietrzającą

B. uplastyczniającą

C. uszczelniającą

D. przeciwmrozową

Odpowiedź "uplastyczniającą" jest prawidłowa, ponieważ domieszki uplastyczniające są stosowane w celu poprawy plastyczności mieszanki betonowej, co pozwala na zmniejszenie ilości wody potrzebnej do uzyskania odpowiedniej konsystencji. W temperaturach od +5°C do +10°C, co jest dość chłodnym zakresem, woda w mieszance betonowej może mieć tendencję do zamarzania lub opóźnienia w związaniu. Dodając domieszkę uplastyczniającą, możemy zredukować stosunek wody do cementu, co z kolei poprawia moc i trwałość betonu. Przykłady zastosowania domieszek uplastyczniających obejmują produkcję betonów architektonicznych, gdzie estetyka i jednorodność mieszanki są kluczowe, oraz w sytuacjach, gdy wymagane są wyspecjalizowane właściwości, takie jak odporność na mrozy. Zgodnie z normami PN-EN 206 oraz PN-EN 934-2, użycie domieszek powinno być poparte odpowiednimi badaniami, aby zapewnić zgodność z wymaganiami projektowymi oraz trwałością konstrukcji.

Pytanie 18

Jaką cegłę należy zastosować do budowy murowanych ścianek działowych o grubości do 12 cm, aby uzyskać jak najniższy ciężar objętościowy?

A. klinkierową

B. ceramiczną pełną

C. dziurawki

D. wapienno-piaskową pełną

Dziurawki, czyli cegły ceramiczne o dużej liczbie otworów, charakteryzują się niskim ciężarem objętościowym, co czyni je idealnym materiałem do budowy ścianek działowych o grubości do 12 cm. Dzięki swojej strukturze, dziurawki nie tylko obniżają całkowity ciężar konstrukcji, ale również zapewniają dobrą izolacyjność akustyczną i termiczną. W praktyce, zastosowanie dziurek w budownictwie pozwala na optymalizację kosztów transportu oraz ułatwia prace murarskie, ponieważ są one lżejsze od cegły pełnej. Zgodnie z normami budowlanymi, cegły te powinny być używane tam, gdzie priorytetem jest redukcja masy konstrukcyjnej, a jednocześnie zachowanie wymagań dotyczących wytrzymałości i izolacji. Przykłady zastosowania obejmują budowę ścianek działowych w biurach, domach mieszkalnych oraz innych obiektach, gdzie ograniczenie ciężaru konstrukcji jest kluczowe.

Pytanie 19

Aby sprawdzić precyzję poziomego ustawienia kolejnych warstw cegieł, należy użyć

A. sznura murarskiego.

B. warstwomierza.

C. łaty.

D. poziomicy.

Poziomica to narzędzie niezbędne do zapewnienia, że warstwy cegieł są ułożone w poziomie, co jest kluczowe dla trwałości i estetyki budowli. Użycie poziomicy pozwala na dokładne pomiary, które wskazują, czy trzymana powierzchnia jest idealnie równa. Jest to szczególnie ważne w przypadku konstrukcji, gdzie nawet niewielkie odchylenia mogą prowadzić do problemów strukturalnych. Standardy budowlane zalecają używanie poziomicy do kontroli poziomu podłoża przed rozpoczęciem murowania oraz podczas układania kolejnych warstw. Przykładem zastosowania poziomicy może być postawienie pierwszej warstwy cegieł na fundamentach, gdzie jej użycie pozwala na uzyskanie idealnego poziomu, co jest podstawą dla kolejnych etapów budowy. Warto również pamiętać, że poziomica może być wykorzystana w różnych sytuacjach budowlanych, takich jak montaż okien czy drzwi, gdzie precyzyjne ułożenie ma kluczowe znaczenie dla funkcjonalności i wyglądu. W związku z tym, posługiwanie się poziomicą jest nie tylko dobrą praktyką, ale także niezbędnym standardem w branży budowlanej.

Pytanie 20

Przedstawiony na rysunku sprzęt służy do

A. suszenia tynków.

B. zmywania tynków kamyczkowych.

C. odkurzania powierzchni muru przed tynkowaniem.

D. nakrapiania tynków.

Agregat tynkarski, który widzisz, służy przede wszystkim do nanoszenia tynku strukturalnego na mur. Działa dzięki specjalnym dyszom, które pod ciśnieniem ładnie pokrywają ścianę tynkiem. Dzięki temu nie tylko ładnie to wygląda, ale też chroni przed wilgocią i innymi nieprzyjemnymi warunkami. Nakrapianie tynków jest bardzo ważne w końcowych pracach budowlanych. Dzięki niemu poprawiamy izolację termiczną i akustyczną budynku. Użycie takiego agregatu znacznie przyspiesza całą pracę i sprawia, że robimy to precyzyjniej, co jest istotne w branży budowlanej. Pamiętaj, żeby dobrze dobierać techniki nakrapiania oraz odpowiedni tynk, bo to klucz do uzyskania trwałego i ładnego efektu na końcu.

Pytanie 21

Na rysunku przedstawiony jest budynek

A. dwukondygnacyjny i niepodpiwniczony.

B. dwukondygnacyjny i podpiwniczony.

C. z dwuspadowym dachem.

D. z poddaszem użytkowym.

Błędne odpowiedzi wskazują na niepełne zrozumienie klasyfikacji budynków oraz norm dotyczących podpiwniczenia. W przypadku odpowiedzi sugerującej, że budynek jest "dwukondygnacyjny i podpiwniczony", należy zauważyć, że aby uznać budynek za podpiwniczony, przestrzeń podziemna musi spełniać określone normy dotyczące wysokości i funkcji. Typowe zrozumienie podpiwniczenia opiera się na założeniu, że przestrzeń ta musi być użytkowa i spełniać odpowiednie standardy, co w tym przypadku nie ma miejsca. Odpowiedzi sugerujące, że budynek ma "poddasze użytkowe" także są nieprawidłowe, ponieważ nie ma żadnych oznak w rysunku, które by na to wskazywały. Wysokość pomieszczeń oraz układ kondygnacji są kluczowe dla tej klasyfikacji. Budynki z poddaszem użytkowym muszą posiadać odpowiednią wysokość stropu oraz schody prowadzące na to poddasze, co nie jest widoczne na przedstawionym rysunku. Niezrozumienie tych podstawowych zasad prowadzi do błędnych wniosków, które mogą wpływać na dalsze etapy projektowania oraz użyteczności budynku. W praktyce, istotne jest, aby projektanci i architekci rozumieli różnice między różnymi typami kondygnacji, co ma kluczowe znaczenie dla spełnienia norm i oczekiwań użytkowników budynków.

Pytanie 22

Na podstawie informacji podanych w instrukcji producenta oblicz, ile kg suchej zaprawy należy wsypać do 25 dm³ wody, aby zachować właściwe proporcje składników mieszanki.

Instrukcja producenta
Proporcje mieszania woda/sucha mieszanka	0,2 dm³/kg
Wydajność	1,5 kg/m²/mm
Czas zużycia zaprawy	ok. 2 godzin

A. 50 kg

B. 112,5 kg

C. 37,5 kg

D. 125 kg

Poprawna odpowiedź to 125 kg, ponieważ zgodnie z instrukcją producenta, na każdy kilogram suchej zaprawy potrzeba 0,2 dm³ wody. Obliczając ilość potrzebnej suchej zaprawy, dzielimy objętość wody (25 dm³) przez proporcję wody do suchej zaprawy (0,2 dm³/kg). W ten sposób uzyskujemy 25 dm³ / 0,2 dm³/kg = 125 kg. Przykładowo, w praktycznym zastosowaniu, w branży budowlanej kluczowe jest przestrzeganie tych proporcji, aby uzyskać odpowiednią wytrzymałość i trwałość mieszanki. Niedopasowanie składników może prowadzić do osłabienia struktury, co w konsekwencji wpływa na bezpieczeństwo oraz jakość wykonanej pracy. Dobre praktyki zakładają zawsze dokładne przeliczenie ilości składników przed przystąpieniem do mieszania, aby uniknąć strat materiałowych oraz czasowych. Przestrzeganie tych zasad jest istotne nie tylko w budownictwie, ale także w innych dziedzinach przemysłu, gdzie precyzyjne proporcje składników mają kluczowe znaczenie dla uzyskania pożądanych właściwości finalnego produktu.

Pytanie 23

Do murowania elementów palenisk wykonanych z ceramiki używa się zaprawy

A. polimerowej

B. wodoszczelnej

C. ciepłochronnej

D. szamotowej

Szamotowa zaprawa jest specjalistycznym rodzajem materiału stosowanym do murowania ceramicznych elementów palenisk, takich jak kominki, piece i inne urządzenia grzewcze. Jej kluczową cechą jest odporność na wysokie temperatury, co jest niezbędne w aplikacjach, gdzie występuje bezpośredni kontakt z ogniem. Szamot, jako materiał ceramiczny, wykazuje doskonałe właściwości termiczne, co minimalizuje ryzyko pęknięć czy deformacji elementów murowych podczas intensywnego nagrzewania. Przykładem zastosowania szamotowej zaprawy może być budowa pieców kaflowych, gdzie materiał ten nie tylko zapewnia trwałość konstrukcji, ale również efektywnie akumuluje ciepło. Stosując szamotowe zaprawy według założeń normy PN-EN 998-2, zapewniamy optymalne warunki dla długoletniej eksploatacji palenisk. Warto podkreślić, że odpowiedni dobór zaprawy wpływa na efektywność energetyczną oraz bezpieczeństwo użytkowania urządzeń grzewczych.

Pytanie 24

Który etap wykonywania tynku gipsowego przedstawiono na fotografii?

A. Ostateczne gładzenie.

B. Ręczne nakładanie.

C. Wstępne gładzenie tzw. piórowanie.

D. Wstępne wyrównanie tzw. zaciąganie.

Wybór niewłaściwych odpowiedzi może wynikać z braku zrozumienia etapów procesu tynkowania oraz ich specyfiki. Wstępne gładzenie, znane jako piórowanie, to proces, który następuje po zaciąganiu. W tym etapie tynk jest wygładzany przy użyciu narzędzi, które mają na celu usunięcie wszelkich nierówności oraz nadanie mu odpowiedniej faktury. Z tego powodu, odpowiedź sugerująca, że zdjęcie przedstawia wstępne gładzenie, jest błędna. Ostateczne gładzenie, które jest następstwem zaciągania, ma na celu uzyskanie idealnie gładkiej powierzchni, ale również nie może być utożsamiane z przedstawionym na fotografii etapem. Ręczne nakładanie tynku to proces, który zazwyczaj ma miejsce na początku, ale nie jest kluczowym elementem, który można zauważyć na zdjęciu, gdzie dominują ruchy prowadzące do wyrównania. Zrozumienie różnic między tymi etapami jest istotne dla realizacji wysokiej jakości prac budowlanych. Typowym błędem jest mylenie kolejności działań, co może prowadzić do stosowania niewłaściwych technik i narzędzi w niewłaściwym momencie, a w konsekwencji – do obniżenia jakości wykończenia. W branży budowlanej kluczowe jest, aby każdy etap był wykonywany zgodnie z ustalonymi standardami, co zapewnia trwałość i estetykę wykonania.

Pytanie 25

Na której ilustracji przedstawiono kielnię przeznaczoną do wypełniania oraz wygładzania spoin?

A. Na ilustracji 4.

B. Na ilustracji 3.

C. Na ilustracji 2.

D. Na ilustracji 1.

Kielnia przedstawiona na ilustracji 2. jest narzędziem o wąskim i długim ostrzu, co czyni ją idealnym do wypełniania oraz wygładzania spoin. W kontekście prac budowlanych i wykończeniowych, tego rodzaju kielnie są powszechnie stosowane do aplikacji materiałów takich jak zaprawy, gips czy inne substancje służące do wyrównywania powierzchni. Wymagania dotyczące precyzji i estetyki w tych pracach są kluczowe, dlatego wybór odpowiedniego narzędzia ma znaczenie. Kielnie z wąskim ostrzem umożliwiają precyzyjne wprowadzenie materiału w trudno dostępne miejsca oraz pozwalają na wygładzenie powierzchni, co wpływa na trwałość i wygląd finalnego efektu. Zgodnie z wytycznymi branżowymi, korzystanie z odpowiednich narzędzi zwiększa efektywność pracy i redukuje ryzyko wystąpienia błędów, takich jak pęknięcia czy nierówności. Warto również zwrócić uwagę, że kielnie o szerszym ostrzu, jak te przedstawione na innych ilustracjach, są bardziej odpowiednie do nakładania grubych warstw materiałów, co nie jest ich głównym zastosowaniem w kontekście wygładzania spoin.

Pytanie 26

Cena jednego 25-kilogramowego worka suchej zaprawy tynkarskiej wynosi 9 zł. Jaka będzie suma wydatków na zaprawę potrzebną do otynkowania 52 m²ściany, jeśli jeden worek wystarcza na wykonanie tynku na powierzchni 1,3 m²ściany?

A. 468 zł

B. 625 zł

C. 225 zł

D. 360 zł

Koszt zaprawy tynkarskiej obliczamy na podstawie powierzchni ściany, którą chcemy otynkować, oraz wydajności jednego worka. W tym przypadku mamy 52 m² do otynkowania, a jeden worek wystarcza na 1,3 m². Aby obliczyć liczbę worków potrzebnych do pokrycia całej powierzchni, dzielimy 52 m² przez 1,3 m²: 52 / 1,3 ≈ 40 worków. Koszt jednego worka wynosi 9 zł, więc całkowity koszt uzyskujemy mnożąc liczbę worków przez cenę jednego worka: 40 * 9 zł = 360 zł. W praktyce, przy zakupach materiałów budowlanych, zazwyczaj warto uwzględnić dodatkową ilość materiału na ewentualne straty, co również potwierdza, że dobrze jest mieć zapas. Warto także zwrócić uwagę na to, że ceny materiałów budowlanych mogą się różnić w zależności od dostawcy i lokalizacji, dlatego zawsze warto porównać oferty przed zakupem. Standardy budowlane wskazują na konieczność przemyślanej kalkulacji kosztów, co jest kluczowym elementem zarządzania projektem budowlanym.

Pytanie 27

Na rysunku przedstawiono przekrój muru szczelinowego. Cyfrą 6 oznaczono

A. materiał termoizolacyjny.

B. pustkę powietrzną.

C. otwór wentylacyjny w warstwie zewnętrznej.

D. podkład z zaprawy cementowej.

Cyfra 6 na rysunku wskazuje na pustkę powietrzną w murze szczelinowym, co jest istotnym elementem konstrukcyjnym wpływającym na właściwości termiczne budynku. Pustki powietrzne działają jako izolatory, ponieważ powietrze ma niską przewodność cieplną, co przyczynia się do zwiększenia efektywności energetycznej budynku. W praktyce, zastosowanie pustek powietrznych w muru szczelinowym sprzyja także wentylacji, co zapobiega gromadzeniu się wilgoci i związanym z tym problemom, takim jak pleśń czy uszkodzenia strukturalne. W standardach budowlanych, takich jak PN-EN 1996-1-1, opisano zalecenia dotyczące projektowania i budowy murów szczelinowych, podkreślając ich właściwości izolacyjne i wentylacyjne. Odpowiednio zaprojektowane pustki powietrzne powinny mieć określoną szerokość, aby maksymalizować efektywność izolacji, a także zapewnić odpowiedni przepływ powietrza dla wentylacji. Dlatego zrozumienie roli pustki powietrznej w konstrukcji murów szczelinowych jest kluczowe dla architektów i inżynierów budowlanych.

Pytanie 28

Jaką ilość cementu i piasku trzeba przygotować do sporządzenia zaprawy cementowo-wapiennej w proporcji 1:3:12, jeśli użyto 6 pojemników wapna?

A. 3 pojemniki cementu i 36 pojemników piasku

B. 2 pojemniki cementu i 24 pojemniki piasku

C. 2 pojemniki cementu i 36 pojemników piasku

D. 3 pojemniki cementu i 24 pojemniki piasku

Odpowiedź 2 pojemniki cementu i 24 pojemniki piasku jest poprawna, ponieważ proporcja składników zaprawy cementowo-wapiennej wynosi 1:3:12. W tej proporcji używamy jednego elementu cementu, trzech elementów wapna oraz dwunastu elementów piasku. Skoro mamy 6 pojemników wapna, to aby obliczyć ilość cementu, dzielimy 6 pojemników przez 3 (proporcja wapna do cementu), co daje 2 pojemniki cementu. Następnie, aby obliczyć ilość piasku, mnożymy 6 pojemników wapna przez 2 (proporcja wapna do piasku), co daje 24 pojemniki piasku. W praktyce, stosowanie odpowiednich proporcji składników jest kluczowe dla uzyskania optymalnych właściwości mechanicznych zaprawy, takich jak wytrzymałość na ściskanie i trwałość. Warto zwrócić uwagę na znaczenie odpowiedniego doboru materiałów w budownictwie, co jest zgodne z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 197-1, które regulują jakość cementu i jego zastosowanie.

Pytanie 29

Do tworzenia tynków zabezpieczających przed promieniowaniem rentgenowskim, wykorzystywanych w pomieszczeniach pracowni diagnostycznych, stosuje się zaprawy z dodatkiem kruszywa

A. bazaltowego

B. granitowego

C. barytowego

D. wapiennego

Odpowiedź barytowego jest poprawna, ponieważ baryt, będący siarczanem baru, charakteryzuje się wysoką gęstością, co czyni go skutecznym materiałem do ochrony przed promieniowaniem rentgenowskim. Tynki z dodatkiem barytu są powszechnie stosowane w pomieszczeniach diagnostycznych, takich jak RTG czy CT, gdzie istnieje potrzeba zabezpieczenia ścian przed przenikaniem promieniowania. Przykładem praktycznego zastosowania może być wykończenie pomieszczenia, w którym odbywają się badania radiologiczne, gdzie tynk barytowy pomaga zminimalizować promieniowanie, tym samym chroniąc personel oraz pacjentów. Zgodnie z normami bezpieczeństwa radiologicznego, takie tynki powinny spełniać określone standardy, które zapewniają odpowiedni poziom ochrony. Warto również zaznaczyć, że poza tynkami, baryt jest wykorzystywany w różnych rozwiązaniach budowlanych, takich jak płyty gipsowo-kartonowe z dodatkiem barytu, co zwiększa ich efektywność w ochronie przed promieniowaniem.

Pytanie 30

W specyfikacji technicznej planowanego remontu w obiekcie budowlanym zawarto informację, że do wszystkich prac murarskich należy wykorzystać materiał ceramiczny o korzystnych właściwościach cieplnych. Który z typów cegieł spełnia wymagania zawarte w dokumentacji?

A. Klinkierowa

B. Silikatowa

C. Szamotowa

D. Kratówka

Cegła kratówkowa jest materiałem ceramicznym, który charakteryzuje się doskonałymi właściwościami termicznymi, co czyni ją odpowiednią do robót murowych w budynkach. Jej struktura, z wieloma otworami, umożliwia lepszą izolację termiczną i akustyczną niż inne rodzaje cegieł. Dzięki temu, budynki wzniesione z użyciem cegły kratówki są bardziej energooszczędne, co jest szczególnie istotne w kontekście współczesnych standardów budowlanych, które kładą duży nacisk na efektywność energetyczną. Zastosowanie cegły kratówki pozwala także na łatwiejsze ogrzewanie pomieszczeń, co ma kluczowe znaczenie w chłodniejszych klimatach. W praktyce, cegła ta jest często wykorzystywana w budownictwie mieszkaniowym oraz użyteczności publicznej, gdzie wymagane są zarówno dobre właściwości termiczne, jak i trwałość konstrukcji. Ponadto, zgodnie z normami budowlanymi, materiały stosowane w budownictwie powinny spełniać określone wymagania dotyczące izolacyjności termicznej, co czyni cegłę kratówkową idealnym wyborem.

Pytanie 31

Który z rodzajów tynków jest stosowany do finalizacji powierzchni elewacji podczas ocieplania budynku płytami styropianowymi w systemie BSO (Bezspoinowym Systemie Ocieplania)?

A. Cementowo-wapienny

B. Cementowy

C. Gipsowo-wapienny

D. Akrylowy

Odpowiedź akrylowy jest prawidłowa, ponieważ tynki akrylowe są najczęściej stosowane w systemach ocieplania budynków płytami styropianowymi metodą BSO (Bezspoinowego Systemu Ocieplania). Ich główną zaletą jest doskonała elastyczność oraz odporność na czynniki atmosferyczne, co jest kluczowe w przypadku elewacji. Tynki akrylowe charakteryzują się również wysoką przyczepnością do podłoża oraz łatwością w aplikacji, co sprawia, że są bardzo popularnym wyborem w budownictwie. Stosowanie tynków akrylowych pozwala na uzyskanie estetycznego wykończenia, dostępnego w szerokiej gamie kolorystycznej. Zgodnie z normami budowlanymi, tynki te powinny być aplikowane zgodnie z zasadami producenta, co zapewnia ich długotrwałość oraz trwałość estetyczną. W praktyce, tynki akrylowe są szczególnie polecane w przypadku budynków narażonych na intensywne warunki atmosferyczne, ponieważ dobrze znoszą zmiany temperatury i wilgotności, co jest istotne dla zachowania izolacyjności termicznej budynku.

Pytanie 32

Całkowita powierzchnia dwóch ścian o rozmiarach 4,0 x 2,5 x 0,25 m, wykonanych z cegły ceramicznej pełnej na zaprawie cementowej, jest równa

A. 5,0 m2

B. 20,0 m2

C. 2,5 m2

D. 10,0 m2

Aby obliczyć powierzchnię dwóch ścian o wymiarach 4,0 x 2,5 m, trzeba użyć wzoru na pole prostokąta. No, wychodzi, że jedna ściana ma 4,0 m razy 2,5 m, co daje 10,0 m2. A jak mamy dwie takie ściany, to łączna powierzchnia to po prostu 10,0 m2 razy 2, czyli w sumie 20,0 m2. Takie wyliczenia są naprawdę ważne w budowlance, zwłaszcza przy planowaniu i obliczaniu kosztów materiałów. Z mojego doświadczenia, dobrze jest umieć tak liczyć, bo dzięki temu można dokładniej ocenić, ile materiałów będzie potrzebnych. Warto też zwrócić uwagę na różne normy dotyczące materiałów budowlanych, bo to może wpłynąć na to, co wybierzemy do naszego projektu, czy to cegły, czy zaprawę. Zrozumienie takich podstawowych obliczeń geometrycznych to niezbędna umiejętność dla każdego inżyniera budowlanego i architekta.

Pytanie 33

Tynki doborowe to tynki standardowe

A. dwuwarstwowymi o równej i gładkiej powierzchni

B. trójwarstwowymi o równej i bardzo gładkiej powierzchni

C. trójwarstwowymi o równej, lecz szorstkiej powierzchni

D. dwuwarstwowymi o równej, lecz szorstkiej powierzchni

Wybór tynków dwuwarstwowych, jak sugerują niektóre odpowiedzi, jest niezgodny z definicją tynków doborowych, które wymagają zaawansowanego podejścia w budowie. Tynki dwuwarstwowe składają się z warstwy podkładowej oraz wykończeniowej, co nie zapewnia takich samych właściwości funkcjonalnych i estetycznych, jak tynki trójwarstwowe. Warstwa zbrojona, obecna w tynkach trójwarstwowych, ma na celu nie tylko wzmocnienie struktury, ale również poprawę izolacyjności akustycznej i termicznej, co jest kluczowe w budynkach mieszkalnych i komercyjnych. Ponadto, tynki dwuwarstwowe zazwyczaj prowadzą do uzyskania powierzchni mniej gładkiej, co może skutkować problemami przy dalszym wykańczaniu ścian. Odrzucenie tynków gładkich w kontekście tynków doborowych wskazuje na niedostateczne zrozumienie istoty tych systemów. Wiele osób myli także tynki gładkie z tynkami o powierzchni szorstkiej, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących ich zastosowania i właściwości. Aby uniknąć takich pomyłek, ważne jest, aby zrozumieć różnice między różnymi typami tynków oraz ich wpływ na jakość wykończenia wnętrz. Zastosowanie niewłaściwego typu tynku może nie tylko obniżyć estetykę pomieszczenia, ale także wpłynąć na jego trwałość oraz energooszczędność.

Pytanie 34

Na podstawie informacji zamieszczonych w tabeli określ maksymalną dopuszczalną grubość tynku pospolitego dwuwarstwowego na siatce stalowej.

Rodzaj tynku	Grubość tynku [mm]	Dopuszczalne odchyłki grubości [mm]
pospolity dwuwarstwowy na podłożu z prefabrykowanych płyt betonowych	5	+3
pospolity dwuwarstwowy na stalowej siatce	20	±3
pospolity trójwarstwowy na podłożu gipsowym	12	-4 +2
pospolity trójwarstwowy na podłożu betonowym	18	-4 +2

A. 17 mm

B. 22 mm

C. 20 mm

D. 23 mm

Maksymalna dopuszczalna grubość tynku pospolitego dwuwarstwowego na siatce stalowej wynosi 23 mm. Ta wartość została ustalona jako suma podstawowej grubości tynku, która wynosi 20 mm, oraz maksymalnego dodatniego odchyłu, równym 3 mm. Tynki dwuwarstwowe są szeroko stosowane w budownictwie ze względu na ich właściwości termoizolacyjne i estetyczne. W praktyce, przestrzeganie norm dotyczących grubości tynku ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji. Zbyt gruby tynk może prowadzić do odspajania się warstw, co wpływa na integralność całej ściany. Zalecenia dotyczące grubości tynku są określone w normach budowlanych, takich jak PN-EN 998-1, które wskazują na optymalne parametry dla różnych rodzajów tynków. Dlatego ważne jest, aby projektanci i wykonawcy tynków dokładnie przestrzegali tych norm, aby zapewnić odpowiednią jakość i długowieczność wykończenia budynku.

Pytanie 35

Jakie podłoże powinno być zabezpieczone stalową siatką podtynkową przed nałożeniem tynku?

A. Ceglane

B. Z betonu komórkowego

C. Drewniane

D. Z betonu zwykłego

Odpowiedź dotycząca podłoża drewnianego jest prawidłowa, ponieważ przed otynkowaniem należy stosować stalową siatkę podtynkową w celu zapewnienia lepszej przyczepności tynku do powierzchni. Drewno, w przeciwieństwie do innych materiałów budowlanych, posiada właściwości, które mogą prowadzić do odkształceń i pęknięć. Stalowa siatka działa jako stabilizator, zapobiegając pękaniu tynku, co jest szczególnie istotne w przypadku drewnianych konstrukcji. Zastosowanie siatki podtynkowej jest również zgodne z normami budowlanymi, które zalecają takie rozwiązania w sytuacjach, gdy tynk ma być aplikowany na materiałach, które mogą się kurczyć lub rozszerzać. Przykładowo, w budownictwie mieszkaniowym, gdzie często stosuje się drewno jako materiał konstrukcyjny, zastosowanie siatki podtynkowej zwiększa trwałość i estetykę wykończenia. Dobrą praktyką jest także wykorzystanie siatek o odpowiedniej gęstości otworów, co jeszcze bardziej podnosi ich efektywność.

Pytanie 36

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz całkowity koszt wykonania 1 m² tynku mozaikowego drobnoziarnistego wraz z gruntowaniem podłoża.

Tynk mozaikowy drobnoziarnisty:
cena opakowania 25 kg:	187,50 zł
zużycie:	4 kg/m²
Preparat gruntujący:
cena opakowania 12 l:	90,00 zł
zużycie:	0,4 l/m²
Robocizna (wykonanie tynku wraz z gruntowaniem):	55,00 zł/m²

A. 58,00 zł

B. 85,00 zł

C. 88,00 zł

D. 82,00 zł

Odpowiedź 88,00 zł jest jak najbardziej trafna. Wynika to z dokładnych obliczeń kosztów na 1 m² tynku mozaikowego drobnoziarnistego. Pamiętaj, że ta kwota obejmuje zarówno materiały, jak i robotę. Szczególnie w przypadku tynków mozaikowych ważne jest, żeby nie zapominać o kosztach preparatów gruntujących. Ich wybór i użycie są kluczowe, bo wpływają na trwałość i wygląd tynku. Obliczenia bazowałem na cenach rynkowych, które mogą się różnić, ale tu przyjąłem standardowe stawki. Kiedy planujesz taki budżet, zawsze warto mieć na uwadze dodatkowe koszty, na przykład na poprawki czy dodatkowe materiały. Pozwoli to lepiej ogarnąć końcowy koszt. I dobrze jest być na bieżąco z normami i zaleceniami dotyczącymi tynków mozaikowych, żeby osiągnąć jak najlepsze efekty.

Pytanie 37

Izolację poziomą w budynku bez piwnicy powinno się wykonać

A. na górnej powierzchni fundamentu i na poziomie terenu

B. na górnej powierzchni fundamentu i na górnej powierzchni ściany fundamentowej

C. pod fundamentem i na górnej powierzchni ściany fundamentowej

D. pod fundamentem i na poziomie podłogi na gruncie

Wykonanie lekkiej izolacji poziomej budynku niepodpiwniczonego na górnej powierzchni ławy oraz na górnej powierzchni ściany fundamentowej jest kluczowym elementem ochrony budynku przed wilgocią i wodami gruntowymi. Izolacja ta ma za zadanie zapewnić barierę przed przenikaniem wody oraz ograniczyć ryzyko powstawania pleśni i grzybów w konstrukcji budowlanej. W praktyce, stosowanie materiałów hydroizolacyjnych, takich jak membrany bitumiczne lub folie PVC, na poziomie ławy fundamentowej oraz ścian fundamentowych jest zgodne z normami budowlanymi i zaleceniami branżowymi. Tego rodzaju izolacja powinna być również odpowiednio zgrzewana lub klejona, aby zapewnić jej szczelność. Należy pamiętać, że skuteczność izolacji poziomej ma bezpośredni wpływ na trwałość budynku oraz jego komfort użytkowania. Dodatkowo, przy projektowaniu izolacji warto uwzględnić lokalne warunki gruntowe oraz poziom wód gruntowych, co pozwoli na optymalizację rozwiązań budowlanych.

Pytanie 38

Na rysunku przedstawiono izolację przeciwwilgociową

A. poziomą z papy.

B. pionową z folii kubełkowej.

C. pionową z emulsji asfaltowej.

D. poziomą z folii polietylenowej.

Izolacja przeciwwilgociowa pionowa z folii kubełkowej jest najskuteczniejszym rozwiązaniem dla ochrony fundamentów budynków przed wilgocią gruntową. Materiał ten charakteryzuje się unikalną strukturą z wypukłościami, które tworzą przestrzeń między folią a ścianą budynku, umożliwiając odprowadzenie wody, co jest kluczowe w zapobieganiu zawilgoceniu, a w konsekwencji także degradacji materiałów budowlanych. W praktyce, stosowanie folii kubełkowej pozwala na efektywną ochronę w miejscach o wysokim poziomie wód gruntowych, gdzie istnieje ryzyko podnoszenia się wilgoci. W zgodzie z normami budowlanymi, odpowiednia izolacja przeciwwilgociowa powinna być częścią integralnego projektu konstrukcji, co jest wskazane w Polskich Normach budowlanych. Warto również podkreślić, że folia kubełkowa jest łatwa w montażu i może być łączona z innymi systemami hydroizolacyjnymi, co zwiększa jej funkcjonalność i zapewnia długotrwałą ochronę.

Pytanie 39

Na podstawie przedstawionego rysunku oblicz powierzchnię dłuższej ściany bez otworów okiennych i drzwiowych w pokoju 3 zakładając, że wysokość pomieszczenia wynosi 3,00 m.

A. 8,55 m2

B. 17,07 m2

C. 5,16 m2

D. 48,63 m2

Powierzchnia dłuższej ściany bez otworów okiennych i drzwiowych w pokoju 3 wynosi 17,07 m2, co możemy obliczyć, mnożąc szerokość ściany (5,69 m) przez wysokość pomieszczenia (3,00 m). Tego typu obliczenia są kluczowe w architekturze i budownictwie, gdzie precyzyjne określenie powierzchni pomaga w planowaniu i wykonaniu różnych prac, takich jak malowanie, tapetowanie czy instalacja materiałów wykończeniowych. Ustalanie powierzchni ścian jest również istotne przy obliczaniu ilości materiałów potrzebnych do izolacji czy montażu systemów wentylacyjnych. Вartości te powinny być zawsze zaokrąglane do dwóch miejsc po przecinku, aby zachować spójność w dokumentacji budowlanej. Zastosowanie standardów, takich jak PN-EN 1991-1-1, które dotyczą obliczeń budowlanych, oraz ściśle określone normy dotyczące materiałów budowlanych, pozwala na skuteczną kontrolę jakości i bezpieczeństwa budowli. W praktyce, znajomość zasad obliczania powierzchni pomieszczeń jest niezbędna dla architektów oraz projektantów wnętrz, co umożliwia im efektywne zarządzanie przestrzenią.

Pytanie 40

Ściana gotowa w systemie Thermomur jest zbudowana z 5 cm warstwy styropianu oraz

A. 20 cm betonu i 5 cm styropianu

B. 15 cm betonu i 10 cm styropianu

C. 10 cm betonu i 5 cm styropianu

D. 15 cm betonu i 5 cm styropianu

Poprawna odpowiedź to 15 cm betonu i 5 cm styropianu, co jest zgodne z zasadami budowy w systemie Thermomur. System ten łączy właściwości izolacyjne styropianu z wytrzymałością betonu, co czyni go efektywnym rozwiązaniem w budownictwie energooszczędnym. W przypadku tej ściany, 5 cm warstwy styropianu zapewnia dobrą izolację termiczną, natomiast 15 cm betonu gwarantuje odpowiednią nośność oraz trwałość konstrukcji. W praktyce, takie połączenie materiałów pozwala na osiągnięcie wysokiej efektywności energetycznej budynku, co jest kluczowe w kontekście coraz bardziej rygorystycznych norm dotyczących oszczędności energii. Ponadto, stosowanie tego typu konstrukcji wspiera zrównoważony rozwój dzięki mniejszemu zapotrzebowaniu na energię do ogrzewania i chłodzenia budynku. Warto zauważyć, że taka konfiguracja jest także rekomendowana w standardach budownictwa pasywnego, gdzie kluczowe są niskie straty ciepła oraz maksymalna efektywność energetyczna.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej