Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik weterynarii
- Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych
- Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 13:47
- Data zakończenia: 8 grudnia 2025 14:02
Egzamin zdany!
Wynik: 30/40 punktów (75,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 3
Badania serca bydła po uboju są przeprowadzane w celu identyfikacji
A. wągrzycy
B. toksooplazmozy
C. brucelozy
D. fasciolozy
Fascioloza, bruceloza i toksoplazmoza są to choroby, które wprawdzie mogą wpływać na stan zdrowia bydła, jednak nie są bezpośrednio związane z przeprowadzaniem poubojowych badań serca. Fascioloza, wywołana przez przywry z rodzaju Fasciola, dotyczy głównie wątroby, prowadząc do poważnych uszkodzeń tego narządu, a nie serca. W kontekście badań poubojowych istotne jest, aby skupić się na tym, jakie organy są najbardziej narażone na zmiany patologiczne związane z danym patogenem. Bruceloza, z kolei, jest chorobą zakaźną, która wpływa na układ rozrodczy bydła i może prowadzić do poronień, lecz nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla serca. Toksoplazmoza, wywoływana przez pierwotniaka Toxoplasma gondii, również nie jest schorzeniem, które ukierunkowane jest na serce bydła. Problemy związane z myśleniem diagnostycznym mogą prowadzić do błędnych wniosków, wskazując na potrzebę solidnej wiedzy na temat etiologii chorób oraz ich objawów. Właściwa analiza i zrozumienie patogenezy chorób są kluczowe do skutecznego przeprowadzania badań poubojowych, które powinny być zgodne z uznawanymi standardami branżowymi, takimi jak Przemysłowa Inspekcja Weterynaryjna i systemy zarządzania jakością.
Pytanie 4
Zgodnie z przedstawioną informacją preparat Betamox psu i kotu można podawać
| Dawkowanie dla każdego gatunku, droga i sposób podania: bydło, świnie i owce – podawać domięśniowo; psy i koty – podawać domięśniowo lub podskórnie |
A. i.m. lub s.c.
B. i.v. lub i.m.
C. s.c lub per os
D. per os lub i.v.
Preparat Betamox, będący antybiotykiem stosowanym w terapii zwierząt domowych, można podawać psom i kotom drogą domięśniową (i.m.) lub podskórną (s.c.). Metody te są zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi i zapewniają odpowiednią biodostępność leku, co jest kluczowe dla skuteczności terapii. Podanie domięśniowe umożliwia szybsze wchłanianie substancji czynnej do krwiobiegu, co jest istotne w przypadku infekcji wymagających szybkiej interwencji. Z kolei podanie podskórne jest mniej inwazyjne i może być łatwiejsze do wykonania w przypadku niektórych pacjentów, zwłaszcza tych, które są bardzo wrażliwe na bodźce. Zgodnie z dobrymi praktykami w weterynarii, przed podaniem jakiegokolwiek leku zaleca się ocenę stanu zdrowia zwierzęcia oraz konsultację z lekarzem weterynarii, aby dostosować metodę i dawkowanie do indywidualnych potrzeb pacjenta. Warto również pamiętać, że preparaty stosowane w terapii muszą być podawane zgodnie z zaleceniami producenta, aby uniknąć potencjalnych działań niepożądanych. Zastosowanie Betamox w odpowiedni sposób może znacząco poprawić stan zdrowia zwierzęcia.
Pytanie 5
Aby rozpoznać kokcydiozę u kur, jakie próbki należy pobrać do analizy?
A. urynę
B. kał
C. zeskrobinę
D. krew
Kał jest podstawowym materiałem do diagnostyki kokcydiozy u kur, ponieważ to w nim znajdują się oocysty pasożytów z rodzaju Eimeria, które są odpowiedzialne za tę chorobę. Badania kału pozwalają na wykrycie obecności oocyst, co jest kluczowe dla postawienia diagnozy. W praktyce, próbki kału powinny być zbierane z różnych miejsc w kurniku, aby uzyskać reprezentatywne dane. Standardem w diagnostyce jest przeprowadzenie badania mikroskopowego, które umożliwia nie tylko identyfikację oocyst, ale także ocenę ich liczby, co wpływa na ocenę stopnia zakażenia. W przypadku wykrycia kokcydiozy, zaleca się wdrożenie odpowiednich działań profilaktycznych, takich jak zmiana diety, wprowadzenie leków coxidiostatycznych oraz poprawa higieny w kurnikach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony zdrowia zwierząt. Dodatkowo, regularne monitorowanie stanu zdrowia kur poprzez badania kału pozwala na szybsze reagowanie na pojawiające się problemy zdrowotne.
Pytanie 6
Na podstawie instrukcji określ, ile gramów preparatu Virkon S należy odważyć do sporządzenia 100 litrów 1% roztworu dezynfekcyjnego.
Virkon S Dezynfekcja profilaktyczna: stosować roztwór 0,5-1,0% (0,5/1 kg preparatu rozpuścić w 100 litrach letniej wody; 5,0/10,0 g w 1 litrze letniej wody). Czas działania 30-60 minut. |
A. 10 g
B. 1 g
C. 100 g
D. 1000 g
Odpowiedź 1000 g jest poprawna, ponieważ do sporządzenia 100 litrów 1% roztworu dezynfekcyjnego preparatu Virkon S, zgodnie z instrukcją, należy użyć 0,5-1 kg preparatu na 100 litrów wody. W praktyce oznacza to, że dla 1% roztworu, który jest stosunkowo powszechnie używany w różnych sektorach, takich jak medycyna, przemysł spożywczy czy weterynaria, konieczne jest precyzyjne dawkowanie. Użycie 1000 g preparatu Virkon S zapewnia, że roztwór osiągnie skuteczną koncentrację substancji czynnych, co jest niezbędne do skutecznej dezynfekcji. Prawidłowe przygotowanie roztworu dezynfekcyjnego jest kluczowe dla zapewnienia wysokich standardów higieny oraz bezpieczeństwa, co jest szczególnie istotne w kontekście zapobiegania zakażeniom. Warto również przypomnieć, że przed zastosowaniem preparatów dezynfekcyjnych należy zawsze zapoznać się z etykietą oraz kartą charakterystyki substancji chemicznych, aby prawidłowo zastosować je zgodnie z zaleceniami producenta oraz obowiązującymi normami sanitarnymi.
Pytanie 7
Jak można zdiagnozować obecność kamieni w pęcherzu moczowym u kota?
A. EMG
B. EEG
C. EKG
D. USG
USG, czyli ultrasonografia, jest metodą diagnostyczną, która wykorzystuje fale ultradźwiękowe do obrazowania narządów wewnętrznych. W przypadku kotów, USG pęcherza moczowego jest szczególnie przydatne w wykrywaniu kamieni, ponieważ pozwala na precyzyjne zobrazowanie struktur wewnętrznych oraz identyfikację obecności mas czy ciał obcych w obrębie układu moczowego. Badanie to jest nieinwazyjne, bezpieczne i nie wymaga znieczulenia, co czyni je preferowaną metodą diagnostyczną. W praktyce, weterynarze stosują USG do oceny nie tylko kamieni, ale także stanów zapalnych, nowotworów czy urazów pęcherza. Obrazowanie ultrasonograficzne pozwala na dokładną ocenę lokalizacji, rozmiaru oraz liczby kamieni, co jest kluczowe dla dalszego postępowania terapeutycznego. Ponadto, zgodnie z aktualnymi standardami weterynaryjnymi, USG powinno być uzupełnione badaniami laboratoryjnymi, co pozwoli na kompleksową diagnostykę i najlepsze dostosowanie leczenia do potrzeb pacjenta.
Pytanie 8
Gorączka oraz romboidalne, czerwone zmiany skórne u świń sygnalizują
A. róźycę
B. pomór
C. influenzę
D. cirkowirozę
Różyczka, znana też jako różyczka świń, to choroba wirusowa, która ma swoje źródło w wirusie różyczki. Objawy, które mogą się pojawić, to m.in. gorączka oraz charakterystyczne czerwone zmiany skórne, które mają taki romboidalny kształt. Te sygnały są kluczowe, bo mogą prowadzić do różnych poważnych problemów, jak zapalenie płuc czy uszkodzenie układu nerwowego. Hodowcy świń powinni być na to wyczuleni, żeby szybko podjąć odpowiednie działania, takie jak izolacja chorych zwierząt i zapobieganie rozprzestrzenianiu się wirusa w stadzie. Warto też pamiętać, że regularne monitorowanie zdrowia stada oraz szczepienia mogą pomóc w zmniejszeniu ryzyka wystąpienia różyczki. Oczywiście, zasady bioasekuracji są mega ważne, żeby chronić zdrowie zwierząt i ograniczać przenoszenie chorób. W praktyce to znaczy, że należy dezynfekować pomieszczenia, ograniczać dostęp nieznajomych do stada, a także robić regularne kontrole weterynaryjne.
Pytanie 9
Wprowadzenie endoskopu do przestrzeni otrzewnowej określa się jako
A. gastroskopią
B. laparoskopią
C. bronchoskopią
D. artroskopią
Laparoskopia to technika chirurgiczna, która polega na wprowadzeniu endoskopu do jamy otrzewnowej, co umożliwia lekarzom przeprowadzanie operacji z minimalnym otwarciem ciała. Dzięki zastosowaniu laparoskopii możliwe jest zredukowanie bólu pooperacyjnego oraz skrócenie czasu rekonwalescencji pacjenta. W trakcie laparoskopii chirurg posługuje się narzędziami wprowadzanymi przez małe nacięcia w skórze, co minimalizuje ryzyko powikłań i zmniejsza czas hospitalizacji. Ta procedura znajduje zastosowanie w licznych dziedzinach medycyny, w tym w chirurgii ginekologicznej, urologicznej oraz ogólnej, gdzie stosuje się ją do usuwania pęcherzyków żółciowych, wyrostków robaczkowych oraz w leczeniu chorób nowotworowych. Laparoskopia jest zgodna z aktualnymi standardami medycznymi, które promują małoinwazyjne techniki chirurgiczne, będące bardziej korzystne dla pacjentów. Dodatkowo, technika ta może być wspomagana przez wprowadzenie narzędzi wirtualnej rzeczywistości i obrazowania 3D, co zwiększa precyzję zabiegów.
Pytanie 10
Na jakich materiałach biologicznych określa się okres karencji leku?
A. tkance mięśniowej oraz mleku
B. mleku i moczu
C. moczu i krwi
D. krwi oraz tkance mięśniowej
Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do tkanki mięśniowej i mleka, może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad dotyczących okresu karencji w kontekście produktów leczniczych. W przypadku krwi i moczu, nie są to substancje, które stanowią główny cel monitorowania w kontekście okresu karencji. Krwi i mocz nie wykorzystuje się jako bezpośrednich produktów spożywczych, a więc ich zanieczyszczenie resztkami leków nie stanowi zagrożenia dla konsumentów tak, jak ma to miejsce w przypadku mięsa i mleka. Odpowiedzi sugerujące mocz i krew mogą prowadzić do nieporozumień w zakresie właściwych praktyk weterynaryjnych. To zrozumienie może być błędne, ponieważ koncentruje się na biologicznych płynach ustrojowych, które nie są przeznaczone do spożycia. Takie podejście ignoruje kluczowe aspekty przepisów dotyczących bezpieczeństwa żywności, które koncentrują się na produktach spożywczych, a nie na ich pochodnych. Ponadto, nie jest prawdą, że mocz i krew są używane do oceny obecności substancji czynnych w kontekście karencji. Dlatego ważne jest, aby stosować się do wytycznych dotyczących okresu karencji i znać właściwe substancje, które powinny być brane pod uwagę w tym kontekście.
Pytanie 11
Które z wymienionych zanieczyszczeń występują w paszach roślinnych jako efekt naturalnych procesów?
A. Metale ciężkie
B. Mykotoksyny
C. Dioksyny
D. Trucizny roślinne
Pestycydy to chemikalia, które używamy w rolnictwie, żeby chronić rośliny przed różnymi szkodnikami, chorobami i chwastami. Choć ich obecność w paszach może budzić pewne obawy, to pestycydy są efektem działań ludzi, a nie natury. Tak samo metale ciężkie, jak ołów czy kadm, to zanieczyszczenia, które mogą pochodzić z przemysłu czy zanieczyszczeń z powietrza, a nie są efektem biologicznym. Dioksyny też są chemikaliami, które powstają głównie w czasie procesów przemysłowych oraz spalania odpadów, a ich obecność w paszach znowu jest związana z zanieczyszczeniem środowiska. Często ludzie mylą naturalne zanieczyszczenia z tymi spowodowanymi działalnością człowieka, co może prowadzić do błędnych wniosków. W praktyce ważne jest, żeby zrozumieć, że mykotoksyny są zupełnie innymi zanieczyszczeniami niż te chemiczne wprowadzane przez ludzi. Więc hodowcy zwierząt i producenci pasz muszą przestrzegać norm, żeby zminimalizować ryzyko wystąpienia tych zanieczyszczeń w końcowych produktach.
Pytanie 12
Podczas przeprowadzania zdjęć RTG konieczne jest zabezpieczenie opiekuna zwierzęcia fartuchem wykonanym z gumy?
A. stalowej
B. aluminiowej
C. ołowiowej
D. miedzianej
Ołowiane fartuchy ochronne są standardem w ochronie przed promieniowaniem w medycynie obrazowej, w tym w radiografii weterynaryjnej. Ołów skutecznie blokuje promieniowanie rentgenowskie, co jest kluczowe w zapobieganiu narażeniu właściciela zwierzęcia na szkodliwe skutki promieniowania. Ołowiane fartuchy są projektowane tak, aby chroniły kluczowe obszary ciała, takie jak narządy rozrodcze i tarczyca, które są szczególnie wrażliwe na promieniowanie. W praktyce, stosowanie fartuchów ołowiowych jest zgodne z wytycznymi organizacji takich jak American Veterinary Medical Association (AVMA) oraz International Atomic Energy Agency (IAEA), które podkreślają znaczenie ochrony osobistej w kontekście rentgenografii. Dlatego w każdej sytuacji, gdy wykonuje się zdjęcia RTG, kluczowe jest, aby zabezpieczyć osoby obecne w pomieszczeniu, stosując odpowiednie środki ochrony, w tym fartuchy ołowiowe.
Pytanie 13
Środek transportu przeznaczony do długofalowego przewozu zwierząt powinien być zatwierdzony przez
A. odpowiedniego komendanta policji
B. Powiatowego Lekarza Weterynarii
C. właściciela rzeźni
D. przewoźnika
Odpowiedź, że środek transportu do długotrwałego przewozu zwierząt musi posiadać dopuszczenie wydane przez Powiatowego Lekarza Weterynarii, jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa. Powiatowy Lekarz Weterynarii jest organem odpowiedzialnym za kontrolę przestrzegania standardów dobrostanu zwierząt w transporcie. Wymogi dotyczące transportu zwierząt reguluje m.in. Rozporządzenie (WE) nr 1/2005, które nakłada na przewoźników obowiązek posiadania odpowiednich zezwoleń i certyfikatów. Przykład praktyczny to sytuacja, w której przewoźnik zamierza transportować bydło na dłuższe dystanse. Przed rozpoczęciem transportu musi uzyskać stosowne zezwolenie, które potwierdzi, że pojazd spełnia normy dotyczące wielkości i wentylacji, a także, że przewożone zwierzęta są zdrowe i nie narażone na stres. Właściwe dopuszczenie jest kluczowe dla zapewnienia dobrostanu zwierząt oraz zgodności z przepisami prawa, co ma znaczący wpływ na reputację i funkcjonowanie firm transportowych.
Pytanie 14
Jaką chorobę wywołują pierwotniaki?
A. borelioza
B. wąglik
C. tężec
D. babeszjoza
Babeszjoza jest chorobą wywoływaną przez pierwotniaki z rodzaju Babesia, które są pasożytami krwi. Osoby zarażają się najczęściej poprzez ukąszenia kleszczy, które są wektorem tych mikroorganizmów. Choroba jest szczególnie niebezpieczna dla osób z osłabionym układem odpornościowym oraz dla osób z chorobami towarzyszącymi, takimi jak anemia. W praktyce lekarskiej diagnoza babeszjozy polega na identyfikacji pasożytów w preparacie krwi pacjenta, co może być realizowane za pomocą mikroskopii lub testów serologicznych. Leczenie zwykle obejmuje stosowanie leków przeciwpasożytniczych, a w przypadku ciężkich przypadków może być konieczna transfuzja krwi. Warto zauważyć, że w profilaktyce babeszjozy zaleca się unikanie terenów z dużą populacją kleszczy oraz stosowanie repelentów. Wiedza na temat babeszjozy jest kluczowa nie tylko dla lekarzy, ale także dla ludzi, którzy spędzają czas na świeżym powietrzu, aby zminimalizować ryzyko zakażenia.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 17
Mięso świń, które zostało pozyskane na cele konsumpcyjne, a jego ubój odbył się na obszarze bez ograniczeń, musi być obowiązkowo poddane badaniu w kierunku
A. włośnicy
B. BSE
C. ASF
D. różycy
Mięso świń, które jest pozyskiwane na użytek własny i poddawane ubojowi na terenach nieobciążonych ograniczeniami, wymaga przeprowadzenia badania w kierunku włośnicy. Włośnica, wywoływana przez pasożytnicze nicienie z rodzaju Trichinella, stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi, gdyż może prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, każde mięso świń, które ma być spożywane, powinno być poddane badaniu w celu wykrycia obecności larw Trichinella. Badania te są przeprowadzane w akredytowanych laboratoriach, które stosują metody zgodne z normami krajowymi i międzynarodowymi. Przykładem może być badanie mięsa wykonane w laboratoriach weterynaryjnych, które stosują metody suchych ekstrakcji i immunoenzymatyczne. Praktyczne zastosowanie wiedzy na temat włośnicy jest istotne nie tylko z punktu widzenia zdrowia publicznego, ale również dla producentów, którzy pragną zapewnić bezpieczeństwo swoich produktów. Wdrożenie tych procedur może zapobiec rozprzestrzenieniu się choroby w populacji ludzi, a także zwiększyć zaufanie konsumentów do lokalnych źródeł żywności.
Pytanie 18
Inny termin na żywiciela paratenicznego to
A. pośredni.
B. rezerwowy.
C. ostateczny.
D. bezpośredni.
Wybór odpowiedzi bezpośredni, ostateczny lub pośredni na pewno wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące terminologii w biologii i ekologii. Żywiciel bezpośredni odnosi się do organizmu, w którym pasożyt osiąga dojrzałość i rozmnaża się. W przypadku żywiciela ostatecznego mamy do czynienia z pełnym cyklem życia pasożyta, co jest zupełnie inną koncepcją niż żywiciel parateniczny. Z kolei żywiciel pośredni to taki, w którym pasożyt przechodzi jedynie niektóre etapy rozwojowe, a więc nie jest to tożsame z rolą, którą pełni żywiciel rezerwowy. Typowe błędy myślowe w tym kontekście często polegają na myleniu różnych rodzajów żywicieli oraz pomijaniu ich funkcji w ekosystemach. Warto zwrócić uwagę, że tylko żywiciel parateniczny pozwala pasożytom przetrwać w formie larwalnej, co czyni go unikalnym i niezbędnym elementem ich cyklu życia. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznej ochrony przed pasożytami oraz ich kontrolowania w środowisku naturalnym i w medycynie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie.
Pytanie 19
Jak podaje się tuberkulinę?
A. podskórnie w dawce 0,1 ml
B. podskórnie w dawce 1 ml
C. śródskórnie w dawce 0,1 ml
D. śródskórnie w dawce 1 ml
Podawanie tuberkuliny podskórnie, jak sugerują niektóre z niepoprawnych odpowiedzi, nie jest uznawane za właściwą metodę administracji w diagnostyce zakażeń mykobakteriami. Wstrzyknięcie podskórne, w przeciwieństwie do śródskórnego, prowadzi do nieodpowiedniego umiejscowienia antygenu, co może skutkować niewłaściwą odpowiedzią immunologiczną i zafałszowaniem wyników testu. Dodatkowo, podawanie większej ilości tuberkuliny, takiej jak 1 ml, może prowadzić do nadmiernej reakcji zapalnej, co może być mylnie interpretowane jako pozytywny wynik, nawet w przypadku braku rzeczywistego zakażenia. W medycynie stosuje się ścisłe zasady dotyczące dawkowania i dróg podania leków i substancji diagnostycznych, a błędne praktyki mogą prowadzić do poważnych konsekwencji diagnostycznych i terapeutycznych. Kluczowe jest zrozumienie, że test Mantoux, jako metoda wykrywania zakażenia, opiera się na precyzyjnym mechanizmie immunologicznym, który wymaga zastosowania odpowiedniej techniki podania, aby uzyskać wiarygodne wyniki. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków obejmują mylenie dróg podania oraz brak zrozumienia mechanizmu działania tuberkuliny w organizmie ludzkim.
Pytanie 20
Termin wnętrostwo odnosi się do
A. braku jąder
B. niedorozwoju jąder
C. zapalenia jąder
D. niezstąpienia jąder do moszny
Wnętrostwo, znane również jako kryptorchizm, to stan, w którym jądra nie zstępują do moszny, co jest istotnym zagadnieniem w pediatrii i urologii. Zjawisko to może być jednostronne lub obustronne i występuje w około 3-4% noworodków. Nieprawidłowe położenie jąder może prowadzić do wielu komplikacji, w tym zwiększonego ryzyka rozwoju nowotworów jądra, a także problemów z płodnością w późniejszym życiu. W przypadku wnętrostwa istotne jest wczesne rozpoznanie i interwencja, aby zapewnić prawidłowy rozwój oraz minimalizować ryzyko powikłań. Zaleca się chirurgiczne zstąpienie jąder (orchiidopeksja) w pierwszym roku życia, co jest zgodne z dobrą praktyką medyczną. Regularne kontrole u specjalisty oraz monitorowanie rozwoju chłopców z wnętrostwem są kluczowe dla ich zdrowia. Dodatkowo, edukacja rodziców na temat objawów i potencjalnych skutków wnętrostwa ma fundamentalne znaczenie dla wczesnej interwencji medycznej.
Pytanie 21
W procesach dezynfekcji chemicznej wykorzystuje się
A. gorące powietrze
B. spalanie
C. promieniowanie UV
D. związki utleniające
Związki utleniające, takie jak nadtlenek wodoru, kwas podchlorawy czy ozon, są szeroko stosowane w chemicznych metodach dezynfekcji z uwagi na ich zdolność do zabijania mikroorganizmów poprzez utlenianie ich białek i lipidów. Proces ten polega na reakcji chemicznej, która prowadzi do usunięcia elektronów z mikrobów, co prowadzi do ich śmierci. W praktyce związki utleniające są wykorzystywane w różnych dziedzinach, w tym w medycynie do dezynfekcji narzędzi chirurgicznych, w przemyśle spożywczym do dezynfekcji powierzchni kontaktujących się z żywnością oraz w oczyszczalniach ścieków. Użycie tych środków dezynfekcyjnych jest zgodne z wytycznymi takich organizacji jak WHO i EPA, które rekomendują stosowanie skutecznych środków dezynfekcyjnych w celu zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego. Ponadto, związki utleniające są często preferowane, ponieważ nie pozostawiają szkodliwych resztek, co czyni je bardziej ekologicznymi w porównaniu do innych metod dezynfekcji.
Pytanie 22
Podczas sekcji w mięśniach u świni zaobserwowano okrągłe pęcherzyki o średnicy 1 cm. Są to formy larwalne
A. tasiemca uzbrojonego
B. tasiemca nieuzbrojonego
C. glisty świńskiej
D. motylicy wątrobowej
Wybór innych odpowiedzi, takich jak motylica wątrobowa, tasiemiec nieuzbrojony czy glista świńska, wskazuje na szereg nieporozumień dotyczących biologii i cyklu życia tych pasożytów. Motylica wątrobowa (Fasciola hepatica) jest pasożytem płaskim, jednak nie tworzy okrągłych pęcherzyków w mięśniach. Jej larwy migrują przez wątrobę, co objawia się innymi objawami klinicznymi. Tasiemiec nieuzbrojony (Taenia saginata), podobnie jak tasiemiec uzbrojony, również pasożytuje w jelitach, ale jego larwalne formy nie są związane z mięśniami świń. Glisty świńskie (Ascaris suum) to nicienie, które również nie tworzą cysticerków i są związane z innymi objawami, takimi jak osłabienie i problemy z układem pokarmowym. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych odpowiedzi obejmują mylenie typów pasożytów oraz ich charakterystycznych form larwalnych. Kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy tymi pasożytami i ich cyklami życia, co ma zastosowanie praktyczne zarówno w weterynarii, jak i w ochronie zdrowia publicznego. Edukacja w zakresie rozpoznawania objawów zakażeń oraz prewencji jest niezbędna dla hodowców i pracowników sektora zdrowia.
Pytanie 23
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 24
Eliminacja szkodliwych gryzoni przy użyciu metod chemicznych, fizycznych lub biologicznych to
A. dezynfekcja
B. dezodoryzacja
C. dezynsekcja
D. deratyzacja
Deratyzacja to proces zwalczania szkodliwych gryzoni, który jest kluczowym elementem w zarządzaniu szkodnikami w różnych środowiskach, takich jak budynki mieszkalne, przemysłowe oraz przestrzenie publiczne. W ramach deratyzacji stosuje się różne metody, w tym chemiczne (np. trutki), fizyczne (np. pułapki) oraz biologiczne (np. naturalni drapieżnicy). Przykładowo, w placówkach gastronomicznych przeprowadza się regularne kontrole i deratyzację, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności. Ponadto, zgodnie z europejskimi standardami zarządzania szkodnikami (np. EN 16636), deratyzacja powinna być częścią szerszego planu zapobiegania infestacjom, co obejmuje również monitoring i edukację personelu. Umiejętność skutecznego przeprowadzania deratyzacji jest niezbędna dla profesjonalnych firm zajmujących się zwalczaniem szkodników, aby zapewnić efektywność i minimalizować ryzyko powrotu gryzoni.
Pytanie 25
Badanie tuberkulinowe bydła to monitorowanie w kierunku
A. gruźlicy
B. grypy
C. białaczki
D. otrętu
Tuberkulinizacja bydła to kluczowe badanie służące do monitorowania zdrowia zwierząt, szczególnie pod kątem gruźlicy bydła (Mycobacterium bovis). Jest to test, który wykorzystuje substancję składającą się z antygenów bakteryjnych, w celu wywołania reakcji immunologicznej u bydła. Gdy zwierzęta są zakażone, ich organizm reaguje na podanie tuberkuliny, co można zaobserwować w postaci obrzęku lub stanu zapalnego w miejscu iniekcji. Regularne przeprowadzanie tego typu testów jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła, ponieważ pozwala na wczesne wykrywanie i eliminację zakażonych osobników, co ma kluczowe znaczenie dla zdrowia całej stada oraz bezpieczeństwa żywności. Gruźlica bydła jest poważnym zagrożeniem zarówno dla zwierząt, jak i dla ludzi, dlatego monitorowanie jej występowania jest niezbędne, aby zapobiegać rozprzestrzenieniu się choroby. Dodatkowo, zgodnie z zasadami bioasekuracji, każde stado powinno być regularnie badane na obecność tej choroby, co wpływa na poprawę ogólnego stanu zdrowia zwierząt w danym gospodarstwie.
Pytanie 26
Co oznacza skrót DDD?
A. dekoronizację, denaturację, dekarbonizację
B. dezynfekcję, dezynsekcję, deratyzację
C. deratyzację, denaturację, dezynfekcję
D. dekoronizację, deratyzację, dezynfekcję
Skrót DDD oznacza dezynfekcję, dezynsekcję i deratyzację, co jest kluczowym pojęciem w obszarze ochrony zdrowia publicznego oraz zarządzania szkodnikami. Dezynfekcja odnosi się do procedury eliminacji bakterii, wirusów i innych patogenów z powierzchni, co jest szczególnie istotne w miejscach o wysokim ryzyku zarażeń, takich jak szpitale czy obiekty gastronomiczne. Dezynsekcja to proces zwalczania insektów, co jest niezbędne w celu ochrony jakości żywności i minimalizacji ryzyka epidemii. Deratyzacja natomiast dotyczy kontroli populacji gryzoni, które mogą przenosić choroby oraz powodować znaczne straty materialne. W praktyce, wykonanie tych trzech procedur często odbywa się w ramach kompleksowego programu sanitarno-epidemiologicznego, co jest zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz lokalnych służb zdrowia. Znajomość i umiejętność stosowania tych metod jest niezbędna dla profesjonalistów zajmujących się higieną i bezpieczeństwem żywności, a także w kontekście szeroko pojętego zarządzania zdrowiem publicznym.
Pytanie 27
Wskaż schorzenie, w którym obserwuje się wypuk zajawny?
A. Niedodma
B. Rozedma pęcherzykowa
C. Zapalenie płuc
D. Obrzęk płuc
Rozedma pęcherzykowa to przewlekła choroba płuc, charakteryzująca się zniszczeniem pęcherzyków płucnych, co prowadzi do utraty elastyczności tkanki płucnej oraz trudności w wydychaniu powietrza. W przypadku rozedmy pęcherzykowej, często występuje zjawisko wypuku zajawnego, które jest wynikiem nieprawidłowego ciśnienia w obrębie klatki piersiowej. To zjawisko jest szczególnie istotne w diagnostyce, ponieważ pozwala na odróżnienie rozedmy od innych jednostek chorobowych, takich jak zapalenie płuc. Kluczowe w zarządzaniu rozedmą jest zarówno unikanie czynników ryzykownych, jak palenie tytoniu, jak i stosowanie standardów terapeutycznych, takich jak rehabilitacja oddechowa i leki rozszerzające oskrzela. W praktyce klinicznej, rozpoznanie rozedmy pęcherzykowej opiera się na badaniach obrazowych, takich jak tomografia komputerowa, które ukazują charakterystyczne zmiany w tkance płucnej. Znajomość tego schorzenia oraz umiejętność rozpoznawania jego objawów jest kluczowa dla terapeutów i specjalistów zajmujących się chorobami płuc.
Pytanie 28
Kto wprowadza dane odnoszące się do łańcucha pokarmowego zwierząt przeznaczonych do uboju?
A. Lekarz weterynarii
B. Właściciel zwierząt
C. Pracownik rzeźni
D. Przewoźnik zwierząt
Wybierając jedną z pozostałych opcji, można odnieść wrażenie, że inne podmioty również mogą mieć wpływ na dokumentację łańcucha żywieniowego zwierząt kierowanych do uboju, co jest nieprawidłowe. Przewoźnik zwierząt, mimo że odgrywa istotną rolę w transporcie, nie jest odpowiedzialny za rejestrowanie informacji o żywieniu, ponieważ jego obowiązki ograniczają się do zapewnienia odpowiednich warunków transportu oraz bezpieczeństwa zwierząt w trakcie przewozu. Lekarz weterynarii, chociaż jest kluczowym elementem w zapewnieniu zdrowia zwierząt, nie zajmuje się wprowadzaniem danych dotyczących łańcucha żywieniowego; jego głównym zadaniem jest ocena stanu zdrowia i przeprowadzanie kontroli weterynaryjnych. Pracownik rzeźni, z kolei, koncentruje się na przygotowaniu zwierząt do uboju i przetwórstwa, a nie na wprowadzaniu danych dotyczących ich żywienia. Wszystkie te funkcje są istotne, jednak nie mają bezpośredniego wpływu na dokumentację, która zgodnie z przepisami spoczywa na właścicielach zwierząt. Ignorowanie tego podziału kompetencji prowadzi do nieporozumień oraz błędów w zarządzaniu informacjami istotnymi dla jakości i bezpieczeństwa produktu końcowego. Właściwe zrozumienie roli każdego z uczestników procesu hodowli i uboju jest kluczowe dla przestrzegania standardów branżowych oraz zapewnienia transparentności w łańcuchu dostaw.
Pytanie 29
Ciąża rzekoma najczęściej występuje u
A. macior.
B. suk.
C. koteczek.
D. krów.
Ciąża urojona, albo jak się to inaczej mówi, pseudociąża, to zjawisko, które najczęściej zdarza się u suk. To tak jakby pieski miały objawy ciąży, mimo że nie były w ciąży. Mogą mieć powiększony brzuszek, zachowywać się inaczej, na przykład opiekować się jakimiś przedmiotami przypominającymi szczenięta, a nawet produkować mleko. To wszystko wiąże się z ich cyklem hormonalnym, szczególnie ze wzrostem progesteronu po owulacji. Dobrze, żeby właściciele psów mieli świadomość tego tematu, bo uniknie to mylnych diagnoz i niepotrzebnego stresu dla zwierzaka i jego opiekuna. Jak zauważysz takie objawy, lepiej skonsultować się z weterynarzem. On oceni, co się dzieje z sunią i podejmie jakieś kroki, jeśli trzeba. Właśnie dlatego warto uczyć właścicieli psów o cyklach reprodukcyjnych ich pupili, bo to naprawdę jest ważne.
Pytanie 30
Na czym polega chemiczne działanie glist chorobotwórczych?
A. czopowaniu światła j elit
B. uszkodzeniu przewodu pokarmowego
C. produkcji toksycznych metabolitów
D. podrażnieniu j elit
Produkcja toksycznych metabolitów przez glisty (Ascaris lumbricoides) jest kluczowym mechanizmem ich działania chorobotwórczego. Te pasożyty, żyjąc w przewodzie pokarmowym gospodarza, wydzielają różnorodne substancje, które mogą wpływać na funkcjonowanie komórek oraz układ immunologiczny. Toksyny te mogą prowadzić do stanu zapalnego, uszkodzeń tkanek oraz ogólnego osłabienia organizmu. Przykładem są proteiny i peptydy, które mogą indukować odpowiedź zapalną lub wpływać na metabolizm komórek. W praktyce wiedza ta jest istotna dla diagnostyki oraz terapii infekcji pasożytniczych. Standardy medyczne zalecają monitorowanie pacjentów z objawami infekcji pasożytniczych, a także stosowanie odpowiednich badań laboratoryjnych w celu identyfikacji toksycznych metabolitów. Zrozumienie mechanizmów działania glist oraz ich metabolitów jest kluczowe w opracowywaniu skutecznych metod leczenia oraz prewencji zakażeń, co ma istotne znaczenie w kontekście globalnym, zwłaszcza w krajach o wysokiej endemicznym poziomie pasożytów.
Pytanie 31
Wprowadzenie do paszy kokcydiostatyków ma na celu wyeliminowanie
A. włośni
B. tasiemców
C. pierwotniaków
D. nicieni
Dodanie kokcydiostatyków do paszy ma na celu zwalczanie pierwotniaków, szczególnie z rodzaju Eimeria, które są odpowiedzialne za kokcydiozę u zwierząt hodowlanych, takich jak drób. Kokcydioza prowadzi do poważnych problemów zdrowotnych, w tym biegunek, osłabienia i znacznych strat w przyroście masy ciała. Wprowadzenie kokcydiostatyków do diety zwierząt jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli, mając na celu zarówno poprawę zdrowia, jak i wydajności produkcyjnej. Przykładem zastosowania kokcydiostatyków jest ich stosowanie w chowie brojlerów, gdzie ich zastosowanie może znacząco zmniejszyć występowanie chorób związanych z infekcją Eimeria. Warto również dodać, że stosowanie tych substancji powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi oraz regulacjami prawnymi, aby uniknąć problemów z opornością i zapewnić bezpieczeństwo żywności.
Pytanie 32
W kurniku z sztucznym oświetleniem kura nioska powinna być pozbawiona światła przez
A. 1/3 doby
B. 1/4 doby
C. 1/2 doby
D. 2/3 doby
Odpowiedź 1/3 doby jest prawidłowa, ponieważ w przypadku sztucznego oświetlenia w kurnikach dla kur niosek istnieje szereg badań wskazujących na optymalny czas ciemności, który wynosi około 8 godzin na dobę. Odpowiedni cykl oświetlenia i ciemności sprzyja nie tylko zdrowiu kur, ale także ich wydajności w jajowaniu. Dobrze zorganizowane oświetlenie może zwiększyć produkcję jaj, a także zminimalizować stres u ptaków. Przykładowo, w praktyce stosuje się schemat 16 godzin światła i 8 godzin ciemności. Taki cykl naśladuje naturalne warunki, co jest kluczowe dla dobrego samopoczucia i zdrowia kur. Dodatkowo, zbyt krótki czas ciemności, jak 1/4 doby, może prowadzić do zaburzeń w cyklu reprodukcyjnym, co negatywnie wpłynie na produkcję jaj. Warto również monitorować intensywność światła oraz jego spektrum, aby zapewnić optymalne warunki do wzrostu i nioszenia jaj przez kury. Standardy dobrej praktyki w hodowli kur niosek zwracają uwagę na te aspekty, co powinno być nieodłącznym elementem zarządzania kurnikiem.
Pytanie 33
Ocena poziomu dobrostanu kurcząt brojlerów w gospodarstwie, przeprowadzana w trakcie badania poubojowego w rzeźni, skupia się na analizie zmian na
A. podeszwach łapek
B. stawie skokowym
C. powierzchni skrzydeł
D. klatce piersiowej
Ocena dobrostanu kurcząt brojlerów nie powinna koncentrować się na stawie skokowym, klatce piersiowej ani powierzchni skrzydeł, ponieważ te części ciała nie są bezpośrednimi wskaźnikami zdrowia i dobrostanu ptaków w kontekście ich chowu. Skupienie się na stawie skokowym może prowadzić do mylnych wniosków, gdyż jego stan nie zawsze odzwierciedla ogólny dobrostan. Problemy w tej okolicy mogą być wynikiem urazów, ale niekoniecznie wskazują na wpływ ogólnych warunków bytowych w hodowli. Ocena stanu klatki piersiowej jest bardziej związana z wydolnością oddechową niż z dobrostanem, a zmiany na powierzchni skrzydeł mogą dotyczyć jedynie uszkodzeń mechanicznych, które nie mają istotnego wpływu na ogólny stan zdrowia. Tego rodzaju błędne podejścia mogą wynikać z niepełnego zrozumienia znaczenia oceny poszczególnych części ciała dla dobrostanu zwierząt. Właściwa diagnostyka powinna koncentrować się na wskaźnikach, które bezpośrednio odzwierciedlają jakość życia zwierząt, takich jak opisane wcześniej podeszwy łapek, które są bardziej narażone na wystąpienie problemów zdrowotnych związanych z dobrostanem zwierząt.
Pytanie 34
Czarny kolor kału może świadczyć o
A. nadmiernym wydzielaniu enzymów trzustkowych
B. zbyt dużej ilości wydalanej żółci
C. krwawieniu z żołądka lub dwunastnicy
D. krwawieniu z jelita grubego
Czarny kolor kału, znany również jako melena, jest wynikiem krwawienia z górnych części przewodu pokarmowego, takich jak żołądek lub dwunastnica. Krew, która przemieszcza się przez przewód pokarmowy, ulega częściowej przemianie pod wpływem enzymów trawiennych oraz bakterii, co prowadzi do jej zabarwienia na czarno. Takie zjawisko może być spowodowane różnymi schorzeniami, w tym wrzodami trawiennymi, żylakami przełyku czy nowotworami. Zrozumienie, że czarny kał może wskazywać na poważne problemy zdrowotne, jest kluczowe dla szybkiego rozpoznania i podjęcia leczenia. W praktyce, lekarze często zlecają badania, takie jak endoskopia, w celu zdiagnozowania źródła krwawienia. Świadomość objawów, które mogą wskazywać na problemy z układem pokarmowym, jest istotna dla skutecznego zarządzania zdrowiem pacjenta i wczesnej interwencji medycznej.
Pytanie 35
W kurniku, w którym przetrzymywanych jest 18 000 brojlerów, a 15 z nich padło, jaki jest wskaźnik dziennej śmiertelności?
A. 0,83%
B. 8,3%
C. 0,083%
D. 83%
W przypadku obliczania wskaźnika śmiertelności w hodowli brojlerów, należy wziąć pod uwagę całkowitą liczbę ptaków oraz liczbę padłych. W tym przypadku, mamy 18 000 brojlerów, z czego 15 padło. Aby obliczyć wskaźnik śmiertelności, używamy wzoru: (liczba padłych / całkowita liczba ptaków) x 100. Zatem: (15 / 18000) x 100 = 0,0833%, co zaokrąglając, daje 0,083%. Taki wskaźnik jest istotny dla oceny zdrowia stada oraz efektywności zarządzania. Niskie wskaźniki śmiertelności są pożądane, ponieważ wskazują na dobre praktyki hodowlane, odpowiednią dietę, warunki bytowe oraz skuteczną profilaktykę zdrowotną. W przypadku hodowli brojlerów, normy dotyczące wskaźnika śmiertelności w ciągu jednego dnia są kluczowe dla zapewnienia rentowności produkcji oraz dobrostanu zwierząt.
Pytanie 36
Mleko surowe to produkt wydzielany przez gruczoły mleczne zwierząt pochodzący od
A. krów, owców, kóz i bawolic
B. klaczy, krów, owców i kóz
C. owców, kóz, krów i świń
D. bawolic, klaczy, owców i krów
Odpowiedź "krów, owiec, kóz i bawolic" jest prawidłowa, ponieważ mleko surowe pochodzi głównie od zwierząt użytkowych, które są podstawowymi źródłami mleka w produkcji nabiału. Mleko krowie, owcze, kozie oraz bawole jest szeroko stosowane w przemyśle mleczarskim, przetwórstwie żywności jak również w produkcji serów i jogurtów. Każdy z tych typów mleka ma unikalne właściwości organoleptyczne i odżywcze, co czyni je cennym składnikiem diety. Na przykład, mleko krowie jest najczęściej używane w wielu krajach, natomiast mleko owcze i kozie zyskuje na popularności ze względu na swoje właściwości zdrowotne, takie jak łatwiejsza strawność i potencjalne korzyści dla osób z nietolerancją laktozy. Dobre praktyki w hodowli tych zwierząt oraz przetwarzaniu mleka obejmują odpowiednią dietę, higienę i dbanie o dobrostan zwierząt, co wpływa na jakość i bezpieczeństwo pozyskiwanego mleka.
Pytanie 37
Aby pobrać krew od konia do analizy morfologicznej, należy zaopatrzyć się w
A. gazik, igłę, probówkę z antykoagulantem
B. gazik, igłę, probówkę bez antykoagulantu
C. stazę, igłę, probówkę bez antykoagulantu
D. stazę, igłę, probówkę z antykoagulantem
Odpowiedź wskazująca na przygotowanie gazika, igły oraz probówki z antykoagulantem jest prawidłowa z kilku kluczowych powodów. Przy pobieraniu krwi u koni do morfologii istotne jest, aby krew nie uległa krzepnięciu, co umożliwia uzyskanie rzetelnych wyników analizy. Antykoagulant w probówce zapobiega krzepnięciu krwi poprzez wiązanie czynników krzepnięcia i pozwala na dokładne oznaczenie parametrów morfologicznych, takich jak liczba krwinek czerwonych, białych oraz płytkowych. W praktyce, standardowe probówki do pobierania krwi często zawierają EDTA, który jest najczęściej stosowanym antykoagulantem w hematologii. Gazik służy do ucisku na miejsce wkłucia po wyjęciu igły, aby zminimalizować ryzyko krwawienia. Właściwe przygotowanie narzędzi oraz znajomość procedur pobierania krwi są kluczowe dla uzyskania jakościowych wyników badań oraz zapewnienia bezpieczeństwa zarówno zwierzęcia, jak i osoby wykonującej zabieg.
Pytanie 38
Przedstawiona na fotografii igła służy do
A. pobierania krwi.
B. repozycji trawieńca.
C. podwiązywania.
D. szycia wątroby.
Igła przedstawiona na fotografii jest przeznaczona do pobierania krwi. Charakteryzuje się specjalnym kształtem, który umożliwia łatwe wprowadzenie jej do żyły, a także posiadaniem złącza, które pozwala na podłączenie do odpowiednich systemów do pobierania krwi, takich jak zestawy do venipunksji. W praktyce klinicznej, igły do pobierania krwi są stosowane w laboratoriach oraz podczas badań diagnostycznych, co jest kluczowe dla monitorowania stanu zdrowia pacjentów. Wymagana precyzja w doborze igły oraz technika jej wkłuwania są zgodne z wytycznymi organizacji medycznych, takich jak Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) oraz lokalnymi standardami w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Odpowiednie techniki związane z pobieraniem krwi mają na celu minimalizację dyskomfortu pacjenta oraz ryzyka powikłań, takich jak infekcje, co podkreśla znaczenie właściwego wyposażenia personelu medycznego.
Pytanie 39
Jakie organizmy przenoszą myksomatozę u królików?
A. komary
B. muchy
C. ślimaki
D. gzy
Przyczyną mylących odpowiedzi jest często niepełne zrozumienie roli różnych organizmów w ekosystemie pasożytniczym. Gzy, ślimaki i muchy, mimo że mogą być wektorami innych chorób, nie są odpowiedzialne za przenoszenie myksomatozy. Gzy są często mylone z komarami, ponieważ obie grupy owadów mogą być uciążliwe dla zwierząt, jednak ich biologiczna funkcja i sposób działania są różne. Gzy nie są znane z przenoszenia wirusów, a ich ukąszenia nie są związane z myksomatozą. Ślimaki, będące mięczakami, są wektorami wielu chorób, ale w przypadku myksomatozy są nieistotne. Muchy, mimo że mogą przenosić bakterie i inne patogeny, również nie mają związku z wirusem myksomatozy. Mylenie tych organizmów może prowadzić do błędnych wniosków w zakresie biozabezpieczeń i ochrony zwierząt. Zrozumienie, które owady rzeczywiście wpływają na rozprzestrzenianie chorób, jest kluczowe dla skutecznych działań prewencyjnych w hodowlach zwierząt. Właściwe ustalenie wektorów chorób może znacząco wpłynąć na strategie zarządzania zdrowiem zwierząt i ograniczenie ryzyka zakażeń.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.