Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 12:36
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 12:46

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wykopanie rowu, ustabilizowanie dna, nasypanie piasku, rozciągnięcie sznura, ustawienie obrzeży oraz zasypanie rowu ziemią po obu stronach i ubicie gruntu - to sekwencja działań przy montażu obrzeży nawierzchni?

A. pieszej

B. jezdnej

C. parkingowej

D. pieszo-jezdnej

Odpowiedź "pieszej" jest trafna, bo omawiane prace dotyczą budowy obrzeży nawierzchni, a te są mega ważne dla stabilności i wyglądu ścieżek dla pieszych. Ustabilizowanie dna wykopu i wsypanie piasku to kluczowe kroki, żeby mieć dobry drenaż i żeby obrzeża dobrze się osadziły. Rozciągnięcie sznura pozwala na precyzyjne zaznaczenie miejsca, gdzie będą montowane obrzeża. To ma znaczenie dla estetyki i funkcji nawierzchni. Ustawienie obrzeży i zasypanie rowu z boku ziemią sprawia, że są solidnie trzymane i nie będą się przesuwały w trakcie użytkowania. Na końcu ubijamy ziemię, co wzmocni całą konstrukcję. Takie podejście to naprawdę dobry sposób na budowanie, a trwała nawierzchnia piesza jest super ważna dla bezpieczeństwa ludzi korzystających z ścieżek.

Pytanie 2

Aby przywrócić funkcje użytkowe obszarom, które doświadczyły degradacji i straciły swoją pierwotną wartość biologiczną oraz użytkową, powinno się je poddać

A. konserwacji

B. rekultywacji

C. renowacji

D. rekonstrukcji

Rekultywacja to proces, który ma na celu przywrócenie wartości użytkowej i biologicznej terenów degradujących się lub zniszczonych, takich jak obszary poprzemysłowe, tereny rolnicze zubożone przez intensywne użytkowanie czy tereny zniszczone przez katastrofy naturalne. W ramach rekultywacji podejmuje się działania takie jak wprowadzenie odpowiednich technik agrotechnicznych, rekonstrukcja ekosystemów, przywracanie lokalnej flory i fauny czy poprawa jakości gleby. Przykładem może być rekultywacja terenów pokopalnianych, gdzie wprowadza się nowe warstwy gleby, zasiewa rośliny, które wspomagają regenerację środowiska oraz umożliwiają powrót dzikiej przyrody. Zgodnie z normami ISO 14001, w procesie rekultywacji istotna jest analiza wpływu na środowisko oraz wdrażanie praktyk zgodnych z zasadami zrównoważonego rozwoju, co czyni ten proces kluczowym w kontekście ochrony środowiska i bioróżnorodności.

Pytanie 3

Podstawowym zamysłem tworzenia ogrodów deszczowych w miastach jest

A. zmniejszenie jednolitości krajobrazu

B. zwiększenie liczby siedlisk ptaków śpiewających

C. zwiększenie retencji i infiltracji wód opadowych

D. redukcja powierzchni utwardzonych

Zwiększenie retencji i infiltracji wód opadowych jest kluczowym celem budowy ogrodów deszczowych, szczególnie w obszarach zurbanizowanych, gdzie zyskują one na znaczeniu ze względu na intensyfikację zmian klimatycznych. Ogrody deszczowe, poprzez swoją przemyślaną konstrukcję, pozwalają na efektywne zatrzymywanie i wchłanianie wód opadowych, co przyczynia się do zmniejszenia ryzyka powodzi oraz erozji gruntów. Dzięki zastosowaniu odpowiednich roślin, które są dostosowane do warunków wilgotnych, można osiągnąć efektywną filtrację zanieczyszczeń z wód deszczowych. Przykładowo, w miastach takich jak Portland w Stanach Zjednoczonych, ogrody deszczowe wykorzystywane są do zarządzania wodami opadowymi, a ich zastosowanie zredukowało ilość wody odprowadzanej do systemów kanalizacyjnych o 30%. W myśl standardów zrównoważonego rozwoju oraz dobrych praktyk w zakresie gospodarki wodnej, ogrody deszczowe stanowią nie tylko rozwiązanie problemów hydrologicznych, ale również przyczyniają się do poprawy jakości życia mieszkańców przez zwiększenie bioróżnorodności i estetyki miejskiej.

Pytanie 4

Wskaż rodzaj drewna, który ze względu na wysoką odporność na warunki atmosferyczne jest najbardziej użyteczny przy budowie małych form architektonicznych?

A. Drewno sosnowe

B. Drewno brzozowe

C. Drewno dębowe

D. Drewno świerkowe

Drewno dębowe jest uznawane za jedno z najbardziej odpornych na czynniki atmosferyczne, co czyni je idealnym materiałem do budowy drobnych form architektonicznych, takich jak altany, pergole czy elementy ogrodowe. Jego gęstość oraz struktura komórkowa sprawiają, że jest mniej podatne na działanie wody, co zmniejsza ryzyko pęcznienia i skurczu. Dodatkowo, drewno dębowe naturalnie zawiera substancje, które działają jak impregnaty, co zwiększa jego odporność na grzyby oraz owady. W praktyce oznacza to, że konstrukcje wykonane z tego drewna mogą przetrwać wiele sezonów zewnętrznych bez konieczności intensywnej konserwacji. Przykładem zastosowania drewna dębowego może być budowa drewnianych wiat czy tarasów, które narażone są na zmienne warunki atmosferyczne. W branży budowlanej często rekomenduje się stosowanie drewna dębowego w zgodzie z normą PN-EN 335, która określa klasyfikację drewna w kontekście jego odporności na czynniki biologiczne, co potwierdza wysoką jakość tego materiału.

Pytanie 5

"Ważka" stanowi charakterystyczny element umeblowania

A. terenów turystycznych

B. ogrodów botanicznych

C. placów zabaw

D. zadrzewień izolacyjnych

Wybór odpowiedzi 'placów zabaw' jako typowego elementu wyposażenia, w kontekście ważki, jest poprawny, ponieważ ważki są często używane jako elementy dekoracyjne oraz edukacyjne w przestrzeniach dla dzieci. Przykładowo, w projektowaniu placów zabaw, ważka może pełnić rolę atrakcyjnej do zabawy konstrukcji, która jednocześnie wprowadza elementy przyrody, umożliwiając dzieciom naukę o owadach i ich ekosystemach. Ponadto, zgodnie z normami bezpieczeństwa i zdrowia, takie wyposażenie powinno być wykonane z materiałów odpowiednich dla dzieci, co może obejmować również formy stylizowane na ważki, które są bezpieczne i dostosowane do aktywności dziecięcych. W praktyce, takie elementy sprzyjają rozwijaniu koordynacji, motoryki oraz wyobraźni dzieci, co jest zgodne z zaleceniami dotyczących tworzenia przyjaznych i stymulujących przestrzeni do zabawy dla najmłodszych.

Pytanie 6

Starannie zachowany zespół pałacowo-parkowy stanowi przykład krajobrazu

A. kulturowego dysharmonijnego

B. naturalnego

C. kulturowego harmonijnego

D. pierwotnego

Zabytkowy zespół dworsko-parkowy, który jest dobrze zachowany, stanowi doskonały przykład kulturowego krajobrazu harmonijnego. Taki krajobraz powstaje w wyniku długotrwałych interakcji między człowiekiem a jego otoczeniem, gdzie elementy przyrody oraz działalność ludzka współistnieją w sposób zrównoważony i estetyczny. Przykładami mogą być parki krajobrazowe, ogrody historyczne oraz zespoły pałacowo-parkowe, które zachowały swoje pierwotne cechy i funkcje, z zachowaniem naturalnych elementów, takich jak drzewa, krzewy i wody. W kontekście ochrony zabytków, kluczowe znaczenie ma stosowanie odpowiednich standardów konserwatorskich, które obejmują zarówno aspekty architektoniczne, jak i przyrodnicze. Praktyki te opierają się na wytycznych organizacji takich jak UNESCO, które promują ochronę dziedzictwa kulturowego, uwzględniając jego relacje z otoczeniem naturalnym. Warto podkreślić, że harmonia w krajobrazie kulturowym nie tylko podnosi wartość estetyczną, ale także wpływa na jakość życia mieszkańców oraz turystów odwiedzających te miejsca.

Pytanie 7

Do urządzeń użyteczności publicznej na osiedlu zalicza się

A. latarnia

B. ławka

C. huśtawka

D. trzepak

Trzepak jest przykładem gospodarskiego urządzenia osiedlowego, ponieważ pełni funkcję użytkową i znajduje się w przestrzeni publicznej, gdzie mieszkańcy mogą korzystać z jego usług. Służy przede wszystkim do suszenia i trzepania dywanów, co ma kluczowe znaczenie dla utrzymania czystości i higieny w domach. W kontekście urbanistyki oraz zarządzania przestrzenią publiczną, urządzenia takie jak trzepaki są projektowane zgodnie z lokalnymi przepisami i standardami dotyczącymi infrastruktury osiedlowej. Właściwe umiejscowienie i dostępność takich urządzeń wpływa na jakość życia mieszkańców oraz ich komfort, co jest szczególnie ważne w gęsto zaludnionych obszarach miejskich. Ponadto, trzepak może być również elementem integrującym społeczność, stwarzając okazje do interakcji między sąsiadami. Przykładem dobrych praktyk jest dbanie o regularne konserwacje takich urządzeń, co zapewnia ich długotrwałe i bezpieczne użytkowanie.

Pytanie 8

Jakiego typu jest obecny krajobraz tundry?

A. kulturowy dysharmonijny

B. pierwotny

C. kulturowy harmonijny

D. naturalny

Odpowiedź "pierwotny" jest poprawna, ponieważ współczesny krajobraz tundry jest wynikiem długotrwałych procesów przyrodniczych, które miały miejsce w różnych epokach geologicznych. Tundra jest ekosystemem, który charakteryzuje się specyficznymi warunkami klimatycznymi oraz unikalnymi formami życia, w tym roślinnością przystosowaną do niskich temperatur i krótkiego okresu wegetacyjnego. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest planowanie ochrony przyrody w regionach tundrowych, gdzie istotne jest zrozumienie naturalnych procesów ekologicznych oraz ich zachowania w odpowiedzi na zmiany klimatyczne. W dobrze zarządzanych terenach tundry, takich jak parki narodowe, stosuje się praktyki ochrony, które uwzględniają pierwotny charakter tego ekosystemu, minimalizując wpływ działalności ludzkiej oraz wspierając zachowanie bioróżnorodności. Ponadto, standardy ochrony środowiska, takie jak Ramsar, podkreślają znaczenie pierwotnych ekosystemów dla zachowania równowagi ekologicznej na Ziemi.

Pytanie 9

Jaką wysokość powinna mieć balustrada na moście ogrodowym, aby spełniała podstawowe wymagania bezpieczeństwa?

A. 90 cm

B. Minimum 110 cm

C. 50 cm

D. 75 cm

Odpowiedzi sugerujące niższe wartości, takie jak 50 cm, 75 cm czy 90 cm, są niezgodne z obowiązującymi standardami bezpieczeństwa dla balustrad na mostach. Balustrada o wysokości 50 cm czy 75 cm mogłaby być zbyt niska, co stwarzałoby ryzyko wypadków, zwłaszcza dla dzieci, które mogą być bardziej skłonne do wspinania się. Wysokość 90 cm, choć zbliżona do 110 cm, nadal nie spełnia w pełni wymogów bezpieczeństwa określonych w normach budowlanych. W praktyce, zastosowanie zbyt niskich balustrad może prowadzić do sytuacji, w których użytkownicy czują się niepewnie, co może zniechęcać do korzystania z takich obiektów. Takie podejście jest często wynikiem błędnego założenia, że niższe balustrady będą mniej inwazyjne wizualnie w krajobrazie. Jednak bezpieczeństwo powinno być zawsze priorytetem, a odpowiednia wysokość balustrady jest kluczowym elementem w zapewnieniu tego bezpieczeństwa. Normy budowlane oraz dobre praktyki projektowe jednoznacznie wskazują, że wysokość 110 cm jest minimalnym wymogiem dla balustrad, które mają chronić użytkowników przed upadkiem z wysokości.

Pytanie 10

Jakie urządzenie na placu zabaw jest przeznaczone dla najstarszych dzieci?

A. Rura zjeżdżalniowa

B. Kąpielisko z piaskiem

C. Przeplotnia

D. Biedronka

Przeplotnia to naprawdę fajny element na plac zabaw, stworzony z myślą o starszych dzieciach, takich w wieku od 5 do 12 lat. To konstrukcja, która świetnie rozwija umiejętności motoryczne, siłę, równowagę i koordynację. W tym okresie rozwoju to naprawdę ważne. W odróżnieniu od takich rzeczy jak piaskownica czy zjeżdżalnia, przeplotnia jest bardziej wymagająca fizycznie, co pozwala dzieciakom lepiej radzić sobie z ruchomością i sprawnością. Są też normy, jak PN-EN 1176, które mówią, że trzeba dostosować sprzęt do wieku dzieci. To ważne, żeby było bezpiecznie i żeby dzieci miały odpowiednie wyzwania. Często można ją spotkać w szkolnych placach zabaw, gdzie dzieci mogą aktywnie spędzać czas w przerwach, a przy okazji rozwijać umiejętności społeczne i fizyczne.

Pytanie 11

Jakie urządzenia oraz materiały są wymagane do renowacji i ochrony przed korozją biologiczną kamiennej powierzchni murka oporowego?

A. Szczotka z tworzywa sztucznego i bejca

B. Szczotka druciana i farba antykorozyjna

C. Gąbka szlifierska i lakierobejca

D. Myjka ciśnieniowa i impregnat na bazie żywicy

Wybór myjki ciśnieniowej oraz impregnatu na bazie żywicy do odnowienia i zabezpieczenia kamiennej okładziny murka oporowego jest uzasadniony z kilku powodów. Myjka ciśnieniowa pozwala na efektywne usunięcie zanieczyszczeń, takich jak glony, mchy czy brud, które mogą prowadzić do degradacji kamienia. Użycie ciśnienia wody zapewnia gruntowne czyszczenie, co jest kluczowe przed nałożeniem jakiejkolwiek ochrony. Po dokładnym oczyszczeniu powierzchni, zastosowanie impregnatu na bazie żywicy skutecznie zabezpiecza strukturę kamienia przed korozją biologiczną, a także wilgocią, co jest szczególnie istotne w obszarach narażonych na działanie zmiennych warunków atmosferycznych. Impregnaty te wnikają głęboko w strukturę materiału, tworząc barierę ochronną, która nie tylko zwiększa odporność na wodę, ale również ogranicza rozwój mikroorganizmów. W praktyce, takie połączenie technik czyszczenia i ochrony stanowi najlepszą metodę konserwacji murków oporowych, co potwierdzają standardy branżowe dotyczące ochrony budowli z kamienia. Regularne stosowanie tej procedury pozwala na zachowanie estetyki i trwałości obiektu przez wiele lat.

Pytanie 12

Obszar, który stracił swoją wartość ekologiczną w wyniku niekorzystnych zmian spowodowanych przez działalność człowieka, określany jest jako obszar

A. kulturowy dysharmonijny

B. kulturowy harmonijny

C. pierwotny

D. naturalny

Krajobraz kulturowy dysharmonijny to termin używany do opisu terenów, które straciły swoją wartość biologiczną w wyniku działań ludzkich, takich jak intensywna urbanizacja, przemysł czy intensywne rolnictwo. Takie krajobrazy charakteryzują się zubożeniem bioróżnorodności oraz degradacją ekosystemów. Przykładem może być obszar przemysłowy, gdzie naturalne siedliska zostały zniszczone na rzecz budynków i infrastruktury. W praktyce, ochrona takich krajobrazów wymaga wdrażania zrównoważonych praktyk zarządzania przestrzenią, które wspierają odtwarzanie siedlisk i przywracanie naturalnych procesów ekologicznych. Warto zaznaczyć, że w odniesieniu do standardów ochrony środowiska, takich jak konwencje dotyczące bioróżnorodności, istotne jest podejmowanie działań restauracyjnych, które promują rekultywację i renaturyzację. Poznanie tego pojęcia jest kluczowe dla ekologów, urbanistów i decydentów w kontekście planowania przestrzennego oraz ochrony środowiska.

Pytanie 13

Jaką dominującą rolę odgrywa ogród etnograficzny?

A. dydaktyczna

B. użytkowa

C. estetyczna

D. badawcza

Odpowiedź, że dominującą funkcją ogrodu etnograficznego jest funkcja dydaktyczna, jest trafna, ponieważ takie ogrody są zaprojektowane z myślą o edukacji i nauczaniu o różnorodności kulturowej oraz tradycjach rolniczych i ogrodniczych różnych grup etnicznych. Ogród etnograficzny stanowi przestrzeń, w której zwiedzający mogą uczyć się o lokalnych ekosystemach, tradycyjnych technikach uprawy roślin oraz znaczeniu danych roślin w kontekście danej kultury. Przykładem zastosowania tej funkcji może być organizowanie warsztatów, wykładów czy pokazów rolniczych, które mają na celu przekazywanie wiedzy o lokalnych roślinach użytkowych i ich zastosowaniach, co jest istotne dla zachowania dziedzictwa kulturowego. Dydaktyka w tym kontekście nie ogranicza się tylko do przekazywania wiedzy teoretycznej, ale często łączy się z praktycznym działaniem, co czyni tę przestrzeń nie tylko miejscem nauki, ale także interakcji między ludźmi a naturą, promującym zrównoważony rozwój i poszanowanie dla tradycji.

Pytanie 14

Termin rekultywacji dotyczy działań mających na celu

A. usunięcie bieżących uszkodzeń struktury zabytkowej

B. odtworzenie historycznego ogrodu zgodnie z materiałami archiwalnymi

C. zapewnienie funkcji pierwotnej terenom poddanym degradacji

D. odzyskanie wartości użytkowej terenów zdegradowanych

Pojęcia omówione w niepoprawnych odpowiedziach często mylą rekultywację z innymi procesami ochrony środowiska. Przywrócenie funkcji pierwotnej terenom zdegradowanym jest pojęciem, które więcej koncentruje się na odtworzeniu pierwotnego stanu ekosystemu, co nie zawsze jest możliwe ani praktyczne. Wiele terenów po degradacji nie może być przywróconych do wcześniejszego stanu z powodu nieodwracalnych zmian. Odpowiedzi związane z naprawą bieżących uszkodzeń zabytków oraz odtworzeniem zabytkowego ogrodu w oparciu o materiały historyczne również nie dotyczą rekultywacji w sensie ekologicznym. Takie działania koncentrują się głównie na konserwacji i restauracji, które mają na celu zachowanie dziedzictwa kulturowego, a nie na przywróceniu wartości użytkowej terenów zdegradowanych. Warto zauważyć, że błędne podejście do kwestii rekultywacji może wynikać z niepełnego zrozumienia różnic pomiędzy różnymi formami ochrony i restauracji. Dobrą praktyką jest uwzględnienie w projektach rekultywacyjnych celów zrównoważonego rozwoju oraz lokalnych potrzeb społeczności, co pozwala na skuteczniejsze wykorzystanie potencjału tych terenów.

Pytanie 15

Roboty budowlane w historycznych ogrodach mające na celu poprawę funkcji dróg i nawierzchni zaliczają się do działań związanych z

A. rekultywacji

B. rekonstrukcji

C. modernizacji

D. konserwacji

Odpowiedzi takie jak 'rekultywacja', 'konserwacja' czy 'rekonstrukcja' są niepoprawne w kontekście pytania dotyczącego prac budowlanych mających na celu poprawienie funkcjonalności dróg i nawierzchni w ogrodach zabytkowych. Rekultywacja odnosi się do przywracania do życia terenów zdegradowanych, często po działalności przemysłowej, co nie ma zastosowania w kontekście infrastruktury ogrodowej. Konserwacja z kolei skupia się na zachowaniu i ochronie obiektów zabytkowych w ich oryginalnym stanie, co może obejmować renowację istniejących elementów, ale niekoniecznie ich modernizację. Ponadto rekonstrukcja dotyczy odbudowy obiektów, które zostały zniszczone lub poważnie uszkodzone, co nie jest zgodne z zamiarem poprawy funkcjonalności istniejących dróg. W przypadku ogrodów zabytkowych, kluczowe jest zrozumienie, że modernizacja ma na celu dostosowanie do współczesnych potrzeb, a nie tylko zachowanie historycznego charakteru. Błędnym podejściem jest mylenie tych terminów i stosowanie ich zamiennie, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego i realizacji projektów budowlanych.

Pytanie 16

Najważniejszą funkcją bulwarów jest funkcja

A. rekreacyjna

B. gospodarcza

C. ochronna

D. klimatyczna

Funkcje bulwarów mogą być postrzegane w różnorodny sposób, co prowadzi do nieporozumień dotyczących ich głównych przeznaczeń. Odpowiedzi związane z funkcją ochronną, gospodarczą i klimatyczną opierają się na niepoprawnym rozumieniu roli, jaką bulwary pełnią w krajobrazie miejskim. Funkcja ochronna może być mylona z funkcjami, jakie pełnią elementy infrastruktury, takie jak wały przeciwpowodziowe, ale bulwary nie są projektowane przede wszystkim w celu ochrony przed żywiołami. Ich główną rolą jest zapewnienie estetycznych i funkcjonalnych przestrzeni do rekreacji. Z kolei funkcja gospodarcza często odnosi się do obszarów komercyjnych, co nie jest głównym celem bulwarów, które przede wszystkim służą do wypoczynku i rekreacji. Właściwe zrozumienie bulwarów jako przestrzeni publicznych, które sprzyjają integracji społecznej i wpływają na jakość życia mieszkańców, jest kluczowe. Bulwary przyczyniają się do tworzenia atrakcyjnych przestrzeni miejsko-rekreacyjnych, a ich funkcje powinny być rozumiane w kontekście zdrowego stylu życia, poprawy estetyki otoczenia oraz wzmacniania więzi społecznych. Warto zwrócić uwagę, że dobre praktyki urbanistyczne skupiają się na integracji różnych funkcji przestrzeni publicznych, ale dominującą rolą bulwarów pozostaje funkcja rekreacyjna, co powinno być kluczowym punktem odniesienia w ich projektowaniu.

Pytanie 17

Podaj właściwy sposób ochrony warstwy urodzajnej gleby podczas wykonywania robót ziemnych?

A. Zebranie warstwy urodzajnej gleby i jej przechowanie w pryzmach

B. Przykrycie gleby folią w obszarach, gdzie będą prowadzone prace

C. Usunięcie warstwy urodzajnej gleby i jej zmagazynowanie w kontenerach budowlanych

D. Przykrycie gleby piaskiem w rejonach, gdzie będą realizowane prace

Zdjęcie warstwy urodzajnej gleby i zmagazynowanie jej w pryzmach to najlepsza metoda zabezpieczenia gleby podczas robót ziemnych. Umożliwia to zachowanie struktury gleby i jej właściwości fizycznych oraz chemicznych, co jest kluczowe dla dalszej uprawy roślin. Pryzmy powinny być umieszczane w miejscu, które nie jest narażone na nadmierne opady deszczu, co mogłoby prowadzić do wypłukania składników odżywczych. W trakcie składowania ważne jest, aby nie dopuścić do zbytniego zwięzłego ugniatania gleby, ponieważ mogłoby to prowadzić do utraty jej porowatości oraz zdolności do retencji wody. Zgodnie z dobrą praktyką, przed zdjęciem warstwy urodzajnej należy przeprowadzić badania glebowe, aby określić jej skład i właściwości, co pozwala na lepsze dostosowanie metod składowania oraz przyszłej rekultywacji terenu. W praktyce, stosowanie tej metody przyczynia się do zrównoważonego rozwoju, gdyż pozwala na efektywne wykorzystanie zasobów glebowych w dłuższym horyzoncie czasowym.

Pytanie 18

Zgodnie z regulacjami prawa budowlanego, co nie jest uznawane za obiekt małej architektury?

A. fontanna

B. piaskownica

C. altana

D. kapliczka

Altana, zgodnie z przepisami prawa budowlanego, jest klasyfikowana jako obiekt budowlany, który wymaga pozwolenia na budowę, jeżeli jego powierzchnia przekracza określone limity. W praktyce, altana nie jest klasyfikowana jako mała architektura, ponieważ te obiekty są związane z większymi konstrukcjami, które mają zaspokajać potrzeby użytkowe i estetyczne przestrzeni publicznej. Mała architektura odnosi się do elementów takich jak wodotryski, kapliczki, czy inne obiekty, które są zazwyczaj znacznie mniejsze i nie mają takiego samego wpływu na otoczenie. Przykłady małej architektury obejmują ławki, kosze na śmieci, czy fontanny, które są projektowane z myślą o uzupełnieniu przestrzeni publicznej, ale nie wymagają skomplikowanego procesu budowlanego. Ważne jest zrozumienie różnicy między obiektami budowlanymi a małą architekturą, aby móc prawidłowo stosować przepisy prawa budowlanego oraz planować przestrzeń miejską.

Pytanie 19

Formą ochrony krajobrazu, która obejmuje teren wyróżniający się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, o powierzchni nie mniejszej niż 1 000 ha, jest

A. pomnik przyrody

B. park krajobrazowy

C. rezerwat przyrody

D. park narodowy

Pomnik przyrody, park krajobrazowy oraz rezerwat przyrody to różne formy ochrony przyrody, które jednak różnią się zasadniczo od parku narodowego. Pomnik przyrody dotyczy najczęściej pojedynczych, wyjątkowych obiektów przyrodniczych, takich jak drzewa, skały czy inne charakterystyczne elementy krajobrazu, które mają szczególną wartość przyrodniczą lub kulturową. Z kolei park krajobrazowy to obszar, który ma na celu ochronę krajobrazu oraz zachowanie jego wartości estetycznych i przyrodniczych, ale jego powierzchnia jest zazwyczaj mniejsza niż 1 000 ha. Z kolei rezerwat przyrody jest przeznaczony do ochrony szczególnie cennych i rzadkich ekosystemów lub gatunków, ale także nie osiąga tak dużych powierzchni jak park narodowy. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do pomylenia tych pojęć, to brak zrozumienia różnic w celu i zakresie ochrony między tymi formami. W praktyce oznacza to, że niektóre osoby mogą mylić park narodowy z innymi, mniejszymi formami ochrony, nie dostrzegając ich specyfiki oraz różnorodności. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania i ochrony przyrody, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie konserwacji środowiska.

Pytanie 20

Park kulturowy jest tworzony na podstawie ustawy

A. o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r

B. Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r

C. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dnia 23 lipca 2003 r

D. Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r

Chociaż inne wymienione akty prawne dotyczą ważnych aspektów ochrony środowiska i budownictwa, nie są bezpośrednio związane z tworzeniem parków kulturowych. Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. koncentruje się na regulacjach dotyczących procesu budowlanego, a nie na ochronie dziedzictwa kulturowego. Z kolei ustawa o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r. dotyczy ochrony zasobów przyrody oraz ekosystemów, co również nie jest równoznaczne z instytucją parku kulturowego. Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. zajmuje się regulacjami dotyczącymi ochrony środowiska naturalnego, co również odbiega od głównego celu parków kulturowych, który to cel koncentruje się na zachowaniu dziedzictwa kulturowego. Głównym błędem myślowym w odpowiedziach błędnych jest mylenie ochrony zabytków z szeroką ochroną środowiska, co prowadzi do nieporozumienia w zrozumieniu roli i celu parków kulturowych. Parki kulturowe nie są dedykowane ochronie przyrody, lecz skupiają się na ochronie zbiorów kulturowych oraz architektonicznych, co jest kluczowe dla zachowania tożsamości kulturowej danego regionu.

Pytanie 21

Wskaź, która forma ochrony przyrody stanowi wspólną inicjatywę państw Unii Europejskiej?

A. Obszar chronionego krajobrazu

B. Park krajobrazowy

C. Obszar Natura 2000

D. Park narodowy

Obszar Natura 2000 jest wspólną inicjatywą krajów Unii Europejskiej, której celem jest ochrona najbardziej cennych i zagrożonych ekosystemów oraz gatunków. System Natura 2000 został zainicjowany na podstawie dyrektyw unijnych: Dyrektywy Siedliskowej (92/43/EWG) oraz Dyrektywy Ptasiej (2009/147/WE). Obejmuje on zarówno obszary lądowe, jak i morskie, tworząc sieć ochrony przyrody w skali całej Europy. Dzięki tej inicjatywie państwa członkowskie współpracują w celu zapewnienia odpowiednich warunków dla bioróżnorodności. Przykładem tego może być utworzenie stref ochronnych dla gatunków ptaków wodnych na terenach podmokłych, które są kluczowe dla ich przetrwania. W praktyce oznacza to, że na obszarach Natura 2000 są wprowadzane regulacje dotyczące działalności gospodarczej, które mogą wpływać na środowisko, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska.

Pytanie 22

Odnowienie zabytku lub jego fragmentu na podstawie zachowanych rysunków, zdjęć, pozostałości, opowieści czy form pochodnych, to

A. rekonstrukcja

B. restauracja

C. rewitalizacja

D. rekompozycja

Rekonstrukcja to proces odtworzenia zabytku lub jego części w oparciu o dostępne źródła, takie jak plany, fotografie, szczątki czy przekazy ustne. Jest to jedno z kluczowych podejść w konserwacji i restauracji dzieł architektonicznych i sztuki, mające na celu przywrócenie oryginalnego wyglądu i funkcji obiektu. W rekonstrukcji istotne jest zastosowanie rzetelnych badań oraz analiz, aby zapewnić jak największą zgodność z historycznymi wartościami obiektu. W praktyce, rekonstrukcja może obejmować takie działania, jak odbudowa zniszczonych fragmentów budynków, a także ich wewnętrzne i zewnętrzne elementy, bazując na wiedzy z zakresu historii architektury i materiałoznawstwa. Przykładami mogą być rekonstrukcje zabytkowych rynków, kościołów czy zamków, które nie tylko przywracają historyczne znaczenie miejsca, ale również przyciągają turystów oraz edukują społeczeństwo na temat dziedzictwa kulturowego. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak zasady dostępne w dokumencie "Zasady Waszyngtońskie", każdy projekt rekonstrukcji powinien brać pod uwagę kontekst historyczny, społeczny oraz przestrzenny obiektu.

Pytanie 23

Sale oraz pomieszczenia w ogrodach stanowią typowy element aranżacji ogrodów?

A. modernistycznych

B. średniowiecznych

C. romantycznych

D. barokowych

Można zauważyć, że odpowiedzi wskazujące na inne style, takie jak modernizm, romantyzm czy średniowiecze, opierają się na mylnych założeniach dotyczących charakterystyki ogrodów w tych epokach. Modernizm, na przykład, kładzie nacisk na prostotę, funkcjonalność oraz minimalizm, co jest zupełnie sprzeczne z bogatymi formami i ornamentyką typową dla stylu barokowego. W ogrodach modernistycznych dominują proste linie i geometria, więc sale ogrodowe w tradycyjnym rozumieniu nie miałyby tam racji bytu. W przypadku romantyzmu, chociaż ogrody były projektowane z myślą o harmonii z naturą, to jednak charakterystyczne dla tego stylu były bardziej swobodne formy, które niekoniecznie obejmowały budowle ogrodowe w barokowym stylu. W średniowieczu z kolei, ogrody miały bardziej funkcjonalny charakter, często służąc jako przestrzeń do uprawy roślin użytkowych, a nie jako miejsca reprezentacyjne. Warto zrozumieć, że różne epoki miały swoje własne zasady estetyczne i funkcjonalne, co wpływało na projektowanie przestrzeni zewnętrznych, a przytaczanie tych stylów w kontekście sal i gabinetów ogrodowych jest zatem błędne. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w celu efektywnego projektowania ogrodów, które odpowiadają na specyfikę danego stylu.

Pytanie 24

Jakie wyposażenie powinno być priorytetowo uwzględnione w ogrodzie botanicznym?

A. Stojaki na rowery

B. Kosze na śmieci

C. Tabliczki informacyjne

D. Płotki ograniczające

Tabliczki informacyjne są kluczowym elementem wyposażenia ogrodu botanicznego, ponieważ pełnią istotną rolę edukacyjną i informacyjną. Dzięki nim odwiedzający mogą zrozumieć różnorodność roślin, ich pochodzenie, a także specyfikę warunków, w jakich rosną. Tabliczki powinny zawierać nie tylko nazwy roślin, ale również informacje o ich właściwościach, zastosowaniach oraz ekosystemach, z których pochodzą. W praktyce, dobrze zaprojektowane tabliczki informacyjne mogą znacznie wzbogacić doświadczenie wizytatora, promując zainteresowanie botaniką i ochroną środowiska. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, tabliczki powinny być umieszczone w widocznych miejscach, być czytelne i estetyczne, a także wyróżniać się trwałością materiałów, aby sprostać różnym warunkom atmosferycznym. Warto także zadbać o to, by były dostępne w różnych językach, co pozwoli na dotarcie do szerszej grupy odwiedzających, w tym turystów zagranicznych. W ten sposób tabliczki informacyjne stają się nie tylko źródłem wiedzy, ale również narzędziem do promowania ochrony bioróżnorodności i edukacji ekologicznej.

Pytanie 25

Jaką głównie rolę pełni park etnograficzny?

A. ochronną

B. estetyczną

C. naukową

D. dydaktyczną

Park etnograficzny pełni przede wszystkim funkcję dydaktyczną, co oznacza, że jest to miejsce, w którym można zdobywać wiedzę o tradycjach, kulturze i historii danego regionu. W takich parkach organizowane są różnorodne zajęcia edukacyjne, warsztaty oraz prezentacje, które pozwalają na praktyczne poznawanie lokalnych zwyczajów i rzemiosła. Na przykład, w parkach etnograficznych często odbywają się pokazy rzemiosła ludowego, takie jak tkactwo czy garncarstwo, gdzie zwiedzający mogą nie tylko obserwować, ale również sami spróbować swoich sił. Dydaktyczna funkcja parku etnograficznego jest zgodna z ogólnymi standardami ochrony dziedzictwa kulturowego, które podkreślają znaczenie edukacji w procesie zachowania tradycji i kultury. Wspieranie lokalnych społeczności oraz promocja ich tradycji w kontekście nowoczesnego społeczeństwa to kluczowe aspekty, które przyczyniają się do zrównoważonego rozwoju kultury regionalnej.

Pytanie 26

Brzegi stawu w założeniu ogrodowo-pałacowym w stylu angielskim powinny być chronione

A. murem z betonu

B. betonowymi kratami ażurowymi

C. faszyną

D. gabionami wypełnionymi szkłem

Betonowy mur, choć może zapewniać stabilność i trwałość, nie jest odpowiednim rozwiązaniem dla brzegów stawów w stylu angielskim. Tego typu konstrukcje mogą być zbyt surowe i nieprzyjazne dla otoczenia, a ich gładkie powierzchnie mogą prowadzić do erozji gleby w wyniku występujących fal i prądów wodnych. Użycie betonowego muru może również negatywnie wpłynąć na ekosystem stawu, ograniczając dostęp organizmów wodnych do brzegów. Gabiony wypełnione szkłem, mimo że oferują nowoczesny i ciekawy wygląd, są zupełnie niepraktyczne w kontekście ochrony brzegów. Szkło jest materiałem delikatnym, narażonym na uszkodzenia, a jego obecność w takich konstrukcjach może prowadzić do zanieczyszczenia, co stanowi zagrożenie dla bioróżnorodności. Betonowe ażurowe kraty, chociaż bardziej estetyczne niż solidne mury, wciąż nie spełniają wymogów ekologicznych i mogą powodować lokalne zmiany hydrograficzne, wpływając negatywnie na naturalne siedliska w stawach. Wybór odpowiednich materiałów do zabezpieczenia brzegów stawu powinien opierać się na zasadach zrównoważonego rozwoju i integracji z ekosystemem, co jest kluczowe dla zachowania zdrowia i estetyki ogrodów stylu angielskiego.

Pytanie 27

Zbiór działań mających na celu przywrócenie zabytkowemu ogrodowi jego artystycznych oraz historycznych cech to

A. rekultywacja

B. adaptacja

C. rewaloryzacja

D. unowocześnienie

Rewaloryzacja to taki proces, który ma na celu przywrócenie ogrodom ich pierwotnych piękności i historycznego znaczenia. W skrócie, chodzi o to, żeby dokładnie zbadać stan zabytków i wszystko dobrze udokumentować, a potem je odpowiednio odtworzyć lub odświeżyć. Ważne jest, żeby podczas rewaloryzacji szanować oryginalne materiały i techniki. To się zgadza z międzynarodowymi standardami konserwacji, jak na przykład wytyczne UNESCO. W przypadku historycznych ogrodów rewaloryzacja może obejmować przywracanie oryginalnych roślin, odbudowę architektonicznych detalów oraz dbanie o przestrzeń, która była charakterystyczna dla danego miejsca za najlepszych czasów. Takie działania nie tylko przywracają estetykę, ale też pozwalają przyszłym pokoleniom czerpać z lokalnego dziedzictwa kulturowego, co moim zdaniem jest bardzo ważne dla tożsamości społeczności lokalnych.

Pytanie 28

Jaką właściwą sekwencję działań należy podjąć przy budowie małej, roślinnej skarpy na gruncie o niskiej przepuszczalności?

A. Ułożenie martwicy, wykonanie drenażu z kamieni lub gruzu, uformowanie kształtu, wykopanie, nałożenie warstwy ziemi urodzajnej, wysiew nasion traw

B. Wykopanie, ułożenie martwicy, wykonanie drenażu z kamieni lub gruzu, nałożenie warstwy ziemi urodzajnej, wysiew nasion traw, uformowanie kształtu

C. Ułożenie martwicy, uformowanie kształtu, nałożenie warstwy ziemi urodzajnej, wykonanie wykopu, wykonanie drenażu z kamieni lub gruzu, wysiew nasion traw

D. Wykopanie, wykonanie drenażu z kamieni lub gruzu, ułożenie martwicy, nadanie kształtu, nałożenie warstwy ziemi urodzajnej, wysiew nasion traw

Poprawna odpowiedź wskazuje na właściwą sekwencję działań koniecznych do budowy zadarnionej skarpy na gruncie nieprzepuszczalnym. Rozpoczęcie od wykonania wykopu jest kluczowe, ponieważ zapewnia odpowiednią głębokość oraz pozwala na osadzenie drenażu. Drenaż z kamieni lub gruzu jest niezbędny w przypadku gruntów nieprzepuszczalnych, aby odprowadzić nadmiar wody, co zapobiega erozji i osuwiskom. Po ułożeniu drenażu, konieczne jest dodanie martwicy, która poprawia strukturę gleby, a następnie kształtowanie skarpy, co umożliwia lepsze rozkładanie obciążenia i estetykę. Na końcu, ułożenie warstwy ziemi urodzajnej oraz wysiew nasion traw zapewnia trwałość i zieleń skarpy. Taka sekwencja prac jest zgodna z najlepszymi praktykami budowlanymi i hortikulturowymi, które zalecają staranne planowanie i realizację, aby uzyskać stabilne oraz estetyczne nasadzenia.

Pytanie 29

Park kulturowy ustanawia się po uzyskaniu opinii wojewódzkiego konserwatora zabytków, przez kogo?

A. Prezydenta Miasta

B. Radę Gminy

C. Miejskiego Konserwatora Zabytków

D. Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Wybór odpowiedzi dotyczących powoływania parków kulturowych, które wskazują na inne organy, takie jak Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Prezydent Miasta czy Miejski Konserwator Zabytków, opiera się na niepełnym zrozumieniu struktury administracyjnej odpowiedzialnej za ochronę zabytków. Minister Kultury ma szerokie kompetencje w zakresie polityki kulturalnej i ochrony dziedzictwa narodowego, lecz nie dokonuje on lokalnych decyzji o powołaniu parków kulturowych. Prezydent Miasta, jako przedstawiciel władz lokalnych, również nie jest organem odpowiedzialnym za tego typu decyzje, a jego rola ogranicza się do realizacji polityki miejskiej w ramach istniejących przepisów. Miejski Konserwator Zabytków, choć pełni ważną rolę w ochronie lokalnych zabytków, działa w ramach już ustalonych regulacji i nie ma kompetencji do samodzielnego powoływania parków kulturowych. Powszechny błąd polega na mylnym przekonaniu, że organy centralne lub lokalne mogą bezpośrednio wpływać na taką decyzję, podczas gdy odpowiedzialność za te działania spoczywa na Radzie Gminy, która działa w imieniu społeczności lokalnej. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do zaniechań w ochronie lokalnego dziedzictwa i utraty wartości kulturowych, jeśli nie zostaną podjęte właściwe kroki przez właściwe organy.

Pytanie 30

Jakie elementy stanowią wyposażenie parku miejskiego?

A. donica, źródełko i latarnia japońska

B. trejaż, latarnia wysoka i tympanon

C. latarnia wysoka, ławka i rzeźba

D. glorietta, atrium i oczko wodne

Odpowiedź 'latarnia wysoka, ławka i rzeźba' jest uznawana za prawidłową, ponieważ wymienione elementy są typowymi komponentami wyposażenia parku miejskiego, które mają na celu stworzenie przestrzeni sprzyjającej rekreacji i integracji społecznej. Latarnie wysokie zapewniają odpowiednie oświetlenie, co zwiększa bezpieczeństwo użytkowników parku po zmroku. Ławki stanowią miejsca odpoczynku i spotkań, co jest niezbędne w przestrzeniach publicznych, gdzie ludzie spędzają czas na świeżym powietrzu. Rzeźby natomiast, jako elementy sztuki plenerowej, wzbogacają estetykę parku, oferując jednocześnie atrakcję wizualną oraz temat do rozmów i refleksji. Przykłady dobrze zaprojektowanych parków, takich jak Central Park w Nowym Jorku lub Łazienki Królewskie w Warszawie, pokazują, jak kluczowe jest odpowiednie doboru elementów wyposażenia, które wspierają funkcje społeczne i kulturowe tych przestrzeni. Warto zwrócić uwagę na standardy projektowania parków miejskich, które zalecają zróżnicowanie elementów wyposażenia, aby sprostać zróżnicowanym potrzebom użytkowników.

Pytanie 31

Nawierzchnia gruntowa potrzebuje regularnego

A. szczotkowania

B. zamulania

C. odchwaszczania

D. ubijania

Odpowiedź "odchwaszczania" jest prawidłowa, ponieważ nawierzchnia ziemna, szczególnie w kontekście terenów zielonych, wymaga regularnego usuwania chwastów, aby utrzymać zdrowy i estetyczny wygląd. Chwasty konkurują z roślinami uprawnymi o wodę, składniki odżywcze oraz światło, co może prowadzić do osłabienia tych roślin. Regularne odchwaszczanie nie tylko poprawia kondycję gleby, ale także wspiera różnorodność biologiczną, gdyż wiele chwastów może być nośnikami chorób i szkodników. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje m.in. stosowanie metod mechanicznych, jak ręczne usuwanie chwastów lub używanie narzędzi takich jak motyki, a także chemicznych - stosowanie herbicydów selektywnych. W kontekście ogrodnictwa, odchwaszczanie powinno odbywać się co najmniej raz w sezonie, a w przypadku intensywnie użytkowanych terenów, jak trawniki, może być konieczne częstsze podejście. Ważne jest, aby stosować się do lokalnych norm i przepisów dotyczących stosowania środków chemicznych, aby minimalizować wpływ na środowisko.

Pytanie 32

Aby zabezpieczyć korodujący stalowy słupek przed dalszą korozją, należy rozpocząć

A. od mechanicznego usunięcia rdzy z powierzchni słupka

B. od zaszpachlowania wżerów po rdzy na słupku

C. od odtłuszczenia powierzchni słupka

D. od nałożenia farby podkładowej na słupek

Aby skutecznie zabezpieczyć stalowy słup przed dalszą korozją, kluczowym krokiem jest mechaniczne usunięcie rdzy z jego powierzchni. Korozja to proces, który prowadzi do degradacji materiału, a rdza, będąca produktem tego procesu, musi zostać dokładnie usunięta, aby uniknąć dalszego rozprzestrzeniania się korozji. Praktycznie można to osiągnąć przy użyciu narzędzi takich jak szczotki druciane, szlifierki, czy piaskarki. Standardy branżowe, takie jak ISO 8501, zalecają dokładne oczyszczenie powierzchni stali do stanu SA 2.5 lub lepszego, co oznacza, że większość rdzy i zanieczyszczeń musi być usunięta. Tylko po tym etapie można przystąpić do aplikacji farb podkładowych, co jest kolejnym krokiem w kierunku zapewnienia długotrwałej ochrony przed korozją. Przykładem może być użycie farb epoksydowych, które tworzą trwałą barierę przed wilgocią i czynnikami atmosferycznymi. Korzystanie z tych praktyk nie tylko zwiększa trwałość stali, ale także znacząco wpływa na bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 33

W obszarze przeznaczonym do sadzenia drzew należy przeprowadzić zagęszczenie ziemi poprzez

A. mechaniczne ubijanie

B. nawadnianie wodą

C. wałowanie za pomocą powietrza

D. ugniatanie przy pomocy desek

Zalewanie wodą to jedna z najskuteczniejszych metod zagęszczania gruntu, szczególnie w przypadku gleby organicznej lub wierzchniej, gdzie woda działa jako czynnik wiążący cząstki gruntowe. Proces ten polega na uniformnym nawadnianiu terenu, co pozwala na osiągnięcie optymalnej wilgotności gleby, sprzyjającej jej naturalnemu zagęszczeniu pod wpływem ciężaru własnego. W praktyce, ten sposób jest często stosowany w przypadku przygotowywania terenu pod nasadzenia drzew, ponieważ zapewnia nie tylko odpowiednią strukturę gleby, ale również jej właściwości fizyczne, jak przewiewność i zdolność do zatrzymywania wody. Warto zauważyć, że odpowiednie nawadnianie oraz kontrola poziomu wody wpływają na aerację podłoża, co jest istotne dla zdrowego wzrostu korzeni drzew. W przypadku stosowania zalewania wodą, istotne jest, aby monitorować stan gruntu oraz unikać nadmiernego nasycenia, które mogłoby prowadzić do erozji lub zapadania się gruntu.

Pytanie 34

Aby zabezpieczyć najcenniejsze elementy wystroju zabytkowego ogrodu przed kradzieżą, jego właściciel powinien dokonać ich

A. rewindykacji

B. rewitalizacji

C. translokacji

D. rewaloryzacji

Translokacja to proces przenoszenia obiektów lub elementów wyposażenia w nowe miejsce w celu ich zabezpieczenia przed zagrożeniami, takimi jak kradzież. W kontekście zabytkowego ogrodu translokacja może obejmować przeniesienie najcenniejszych elementów, takich jak rzeźby, meble ogrodowe czy unikalne rośliny do bardziej bezpiecznych lokalizacji. Przykładem może być przeniesienie rzeźb do zamkniętej altany ogrodowej lub do specjalnie przystosowanego pomieszczenia, które zapewnia odpowiednie warunki ochrony przed warunkami atmosferycznymi oraz dostępem niepowołanym osobom. W praktyce, translokacja elementów wyposażenia jest zgodna z wytycznymi dotyczącymi ochrony dziedzictwa kulturowego, które podkreślają znaczenie zabezpieczania wartościowych obiektów. Dobrze przeprowadzona translokacja może nie tylko oszczędzić cenne obiekty, ale także umożliwić ich dalsze badania i konserwację w odpowiednich warunkach, co jest kluczowe dla długoterminowego zachowania dziedzictwa kulturowego.

Pytanie 35

W ogrodzie przedszkolnym nie powinno się umieszczać

A. ważki podwójnej

B. nawierzchni trawiastej

C. ślizgu pojedynczego

D. oczka wodnego

Umieszczanie oczka wodnego w ogrodzie przedszkolnym może stwarzać szereg potencjalnych zagrożeń dla dzieci, dlatego ta odpowiedź jest prawidłowa. Oczka wodne, choć mogą być atrakcyjnym elementem przyrody, niosą ze sobą ryzyko utonięcia, co jest szczególnie istotne w kontekście małych dzieci, które są ciekawe świata i nie zawsze rozumieją zagrożenia. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi bezpieczeństwa w obiektach przedszkolnych, zaleca się unikanie instalacji wodnych, które nie są odpowiednio zabezpieczone. W przypadku wprowadzenia wody do przestrzeni przedszkolnej warto zainwestować w rozwiązania takie jak baseny z płytkim dnem oraz w odpowiednie barierki i zabezpieczenia. Oczka wodne mogą również przyciągać niebezpieczne owady, jak komary, a ich obecność sprzyja rozwojowi bakterii, co dodatkowo stwarza zagrożenie dla zdrowia dzieci. Dlatego w projektowaniu ogrodów przedszkolnych lepiej skupić się na elementach sprzyjających zabawie i edukacji, które nie stanowią ryzyka dla najmłodszych.

Pytanie 36

Która kategoria ochrony krajobrazu ma na celu zachowanie wartości estetycznych zarówno w kontekście krajobrazu naturalnego, jak i kulturowego?

A. Użytek ekologiczny

B. Zespół przyrodniczo-krajobrazowy

C. Stanowisko dokumentacyjne

D. Pomnik przyrody

Wybór innych form ochrony krajobrazu, takich jak pomnik przyrody, użytek ekologiczny czy stanowisko dokumentacyjne, nie odpowiada celom zachowania wartości estetycznych krajobrazu w sposób kompleksowy. Pomnik przyrody koncentruje się na ochronie pojedynczych obiektów przyrodniczych o szczególnej wartości, takich jak stare drzewa czy skały, co nie obejmuje szerokiego kontekstu krajobrazowego. Użytek ekologiczny natomiast dotyczy terenów o szczególnym znaczeniu przyrodniczym, ale nie uwzględnia aspektów estetycznych ani kulturowych, skupiając się głównie na ochronie różnorodności biologicznej. Stanowisko dokumentacyjne ma na celu gromadzenie danych i informacji o danym obszarze, jednak nie ma na celu aktywnej ochrony krajobrazu, a zatem nie przyczynia się do jego estetyzacji. Wybierając te formy ochrony, można popełnić błąd myślowy, polegający na niedostrzeganiu znaczenia synergii między elementami przyrodniczymi i kulturowymi w kontekście estetyki krajobrazu, co prowadzi do ograniczonego podejścia do zarządzania tymi wartościami. Właściwe zrozumienie różnic między tymi formami ochrony jest kluczowe dla efektywnego zarządzania krajobrazami, które pozostają istotne zarówno dla ochrony przyrody, jak i dla zachowania dziedzictwa kulturowego.

Pytanie 37

Wokół urządzeń na placach zabaw dla dzieci zalecane jest stosowanie nawierzchni

A. tłuczniowej

B. piaskowej

C. betonowej

D. drewnianej

Kiedy wybierasz nawierzchnię piaskową na plac zabaw, to naprawdę dobry pomysł. Piasek świetnie amortyzuje upadki, co w praktyce oznacza, że dzieci będą miały mniejsze szanse na kontuzje, jeśli przypadkiem spadną z huśtawki czy zjeżdżalni. Co więcej, piaskownice i piaskowe strefy to idealne miejsce dla dzieci do zabawy i tworzenia, bo mogą budować zamki czy różne konstrukcje. Warto też pamiętać, że są normy, jak PN-EN 1176, które mówią o tym, jakie materiały powinny być używane na placach zabaw. Piasek powinien być regularnie sprawdzany i w razie potrzeby wymieniany, żeby zawsze miał odpowiednią głębokość i jakość. Dobrze jest też pomyśleć o drenażu pod nim, żeby woda się nie gromadziła. Piaskowe nawierzchnie są naturalne i łatwe w utrzymaniu, co czyni je bardzo praktycznymi.

Pytanie 38

Które z poniższych narzędzi jest najbardziej odpowiednie do przycinania żywopłotu?

A. Kosiarka

B. Siekiera

C. Piła łańcuchowa

D. Nożyce do żywopłotu

Nożyce do żywopłotu to narzędzie specjalnie zaprojektowane do precyzyjnego przycinania i kształtowania żywopłotów. Dzięki swojej konstrukcji umożliwiają równomierne przycięcie gałęzi, co jest kluczowe dla estetycznego wyglądu żywopłotu. Nożyce mogą być ręczne, akumulatorowe lub elektryczne, co daje szeroki wybór w zależności od wielkości obszaru pracy i preferencji użytkownika. W profesjonalnej pielęgnacji ogrodów, nożyce do żywopłotu są nieocenione, gdyż pozwalają na dokładne cięcie nawet w trudno dostępnych miejscach. Właściwe przycinanie żywopłotów wpływa na ich zdrowie, zapewniając lepszy dostęp światła do wszystkich części rośliny, co sprzyja jej wzrostowi i gęstości. Użycie nożyc do żywopłotu jest również zgodne z dobre praktyki branżowymi, które zalecają regularne i precyzyjne przycinanie dla utrzymania zdrowych i estetycznych roślin. Dlatego właśnie nożyce do żywopłotu są najlepszym wyborem dla tego zadania.

Pytanie 39

W jakiej porze roku najlepiej przeprowadzać konserwację drewnianych elementów małej architektury, takich jak ławki czy pergole?

A. Jesienią

B. Wiosną

C. Zimą

D. Latem

Wybór niewłaściwej pory roku na konserwację drewnianych elementów może prowadzić do nieskuteczności tych działań. Zima, mimo że teoretycznie jest okresem mniejszego użytkowania elementów takich jak ławki czy pergole, nie jest idealnym czasem na konserwację. Niskie temperatury i wysoka wilgotność powietrza mogą negatywnie wpływać na proces schnięcia farb i lakierów, co może prowadzić do ich pękania i łuszczenia się. Latem, choć warunki atmosferyczne mogą być korzystne, intensywne użytkowanie drewnianych elementów i wysokie temperatury utrudniają przeprowadzenie dokładnej konserwacji. Dodatkowo, promieniowanie UV jest najwyższe, co może powodować szybsze starzenie się materiałów, jeśli nie są właściwie zabezpieczone. Jesień z kolei, mimo że mogłaby być czasem na przygotowanie elementów na zimę, często charakteryzuje się większą wilgotnością i spadkiem temperatur, co również nie sprzyja skutecznej konserwacji. Wybór wiosny jako najlepszego okresu na takie prace jest optymalny, ponieważ pozwala na pełne wykorzystanie sezonu letniego, kiedy elementy te są najczęściej używane.

Pytanie 40

Najbardziej wytrzymały materiał powłokowy, który można zastosować do uszczelnienia sztucznego zbiornika wodnego, to

A. folia polietylenowa

B. wykładzina EPDM

C. folia PVC

D. wykładzina butylowa

Wykładzina butylowa to jeden z najtrwalszych materiałów stosowanych w uszczelnianiu sztucznych zbiorników wodnych. Butyl charakteryzuje się doskonałą odpornością na działanie wody, chemikaliów oraz promieniowania UV, co czyni go idealnym rozwiązaniem w warunkach zewnętrznych, gdzie materiał narażony jest na niekorzystne czynniki atmosferyczne. Dodatkowo, wykładzina butylowa ma wysoką elastyczność, co pozwala na jej łatwe dopasowanie do złożonych kształtów zbiorników oraz komfortową instalację. W praktyce często wykorzystuje się ją w budownictwie do uszczelniania zbiorników retencyjnych, basenów i oczek wodnych, gdzie kluczowe jest zapobieganie wyciekom oraz zapewnienie długotrwałej szczelności. Zgodność z normami dotyczącymi jakości materiałów budowlanych, takimi jak PN-EN 13967, dodatkowo potwierdza jej użyteczność i trwałość w zastosowaniach hydrotechnicznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej