Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rachunkowości
  • Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 09:51
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 10:16

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie elementy uznaje się za zyski nadzwyczajne w działalności przedsiębiorstwa?

A. przychód ze zbytu aktywów trwałych
B. nadwyżkę inwentaryzacyjną będącą efektem fizyko-chemicznych cech produktu
C. odszkodowanie od dostawcy za nieterminowe zrealizowanie dostawy
D. otrzymane odszkodowanie za zniszczone materiały spowodowane pożarem w magazynie
Odpowiedź dotycząca otrzymanego odszkodowania za zniszczone materiały w wyniku pożaru w magazynie jest poprawna, ponieważ zyski nadzwyczajne obejmują przychody, które nie są regularnie generowane w normalnym toku działalności przedsiębiorstwa. Zyski nadzwyczajne mogą być wynikiem sytuacji jednorazowych, takich jak odszkodowania za straty spowodowane przez zdarzenia losowe. Przykład ten ilustruje, jak firma może wykorzystać te środki do zrekompensowania strat, a także do inwestycji w odbudowę lub rozwój. W praktyce księgowej, otrzymane odszkodowanie jest klasyfikowane jako przychód nadzwyczajny, co wpływa na wynik finansowy przedsiębiorstwa, ale nie powinno być traktowane jako źródło stałego dochodu. W zgodzie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), tego typu przychody powinny być odpowiednio ujawniane w sprawozdaniach finansowych, aby zachować przejrzystość i prawidłowe przedstawienie sytuacji finansowej firmy.

Pytanie 2

Firma wprowadziła do użytkowania samochód osobowy o wartości początkowej 60 000 zł. Wskaźnik amortyzacji wynosi 20%. Jaka jest kwota amortyzacji miesięcznej przy zastosowaniu metody liniowej?

A. 3 000 zł
B. 1 000 zł
C. 2 000 zł
D. 6 000 zł
Kwota amortyzacji miesięcznej przy zastosowaniu metody liniowej oblicza się, dzieląc wartość początkową aktywa przez jego przewidywany czas użytkowania. W tym przypadku wartość początkowa samochodu osobowego wynosi 60 000 zł, a stopa amortyzacji wynosi 20%. Oznacza to, że aktywo będzie amortyzowane przez 5 lat (100% / 20% = 5 lat). Miesięczna kwota amortyzacji to wartość początkowa podzielona przez liczbę miesięcy w 5-letnim okresie, co daje: 60 000 zł / 60 miesięcy = 1 000 zł. Przykład ten pokazuje, jak ważne jest posiadanie precyzyjnych informacji o stopie amortyzacji przy ustalaniu kosztów związanych z użytkowaniem pojazdów w firmie. Regularne obliczanie amortyzacji jest kluczowe dla zarządzania finansami przedsiębiorstwa oraz przygotowywania sprawozdań finansowych, ponieważ wpływa na wyniki finansowe oraz opodatkowanie.

Pytanie 3

W zakładzie produkcyjnym wydatki związane z ogrzewaniem hali produkcyjnej, określone na podstawie faktury, powinny być zaksięgowane na konto

A. Koszty ogólnego zarządu
B. Koszty wydziałowe
C. Koszty działalności pomocniczej
D. Koszty działalności podstawowej
Wybór niewłaściwych kategorii kosztów w kontekście ogrzewania hali produkcyjnej może prowadzić do błędnych analiz finansowych i decyzyjnych. Koszty działalności podstawowej obejmują wydatki związane z główną działalnością przedsiębiorstwa, takimi jak materiały i surowce potrzebne do produkcji, ale nie obejmują kosztów eksploatacyjnych, takich jak ogrzewanie, które są niezbędne do utrzymania odpowiednich warunków w hali. Koszty ogólnego zarządu, z kolei, odnoszą się do wydatków administracyjnych, które są niezwiązane bezpośrednio z produkcją. Ogrzewanie hali produkcyjnej nie jest częścią kosztów zarządzania, lecz wpływa na wydajność i komfort pracy w wydziale. Uznanie tych wydatków za koszty działalności pomocniczej także jest błędne, ponieważ działalność pomocnicza odnosi się do wsparcia dla głównych procesów produkcyjnych, a nie do ich bezpośrednich kosztów operacyjnych. Typowym błędem myślowym przy klasyfikacji kosztów jest nieodróżnianie wydatków podstawowych od wydatków operacyjnych, co skutkuje nieprecyzyjnym obrazem kosztów produkcji i może prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 4

Wskaż transakcję gospodarczą, która jednocześnie stanowi koszt oraz wydatek?

A. Przekazano do bezpośredniego zużycia materiały zakupione za gotówkę
B. Naliczono ujemne różnice kursowe
C. Przekazano do bezpośredniego zużycia materiały nabyte z odroczonym terminem płatności
D. Naliczono amortyzację miesięczną środków trwałych
Odpowiedź 'Przekazano bezpośrednio do zużycia materiały zakupione za gotówkę' jest poprawna, ponieważ jednocześnie reprezentuje wydatek oraz koszt w kontekście sprawozdawczości finansowej. W momencie, gdy materiały są zakupione za gotówkę, następuje wydanie środków pieniężnych, co kwalifikuje tę transakcję jako wydatek. Z kolei przekazanie materiałów do zużycia skutkuje ujęciem ich jako koszt w rachunku zysków i strat. Przykładem może być sytuacja w firmie produkcyjnej, gdzie surowce są nabywane i od razu wykorzystywane w procesie produkcyjnym, co wpływa na obniżenie wyniku finansowego w danym okresie. Dobrą praktyką w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa jest dbałość o właściwe klasyfikowanie operacji gospodarczych, co wspiera skuteczne planowanie budżetu oraz kontrolę kosztów. Przykład ten ilustruje, jak przedsiębiorstwa powinny monitorować przepływy pieniężne oraz koszty w celu osiągnięcia lepszej efektywności operacyjnej.

Pytanie 5

W firmie świadczącej usługi, przychody ze sprzedaży zostały zwiększone o inne przychody operacyjne oraz zmniejszone o inne koszty operacyjne. Jak obliczono wynik?

A. finansowy netto
B. finansowy brutto
C. z działalności gospodarczej
D. z działalności operacyjnej
Odpowiedź "z działalności operacyjnej" jest poprawna, ponieważ wynik ze sprzedaży, powiększony o pozostałe przychody operacyjne i pomniejszony o pozostałe koszty operacyjne, bezpośrednio odnosi się do działalności operacyjnej przedsiębiorstwa. Działalność operacyjna obejmuje wszystkie transakcje związane z podstawową działalnością firmy, czyli świadczenie usług lub sprzedaż towarów. W praktyce, tego rodzaju obliczenia są częścią analizy rachunku zysków i strat, umożliwiającej zrozumienie efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być analiza rentowności usług świadczonych przez firmę, co pozwala na podejmowanie decyzji strategicznych dotyczących optymalizacji kosztów oraz zwiększenia przychodów. Zgodnie z dobrymi praktykami rachunkowości, zrozumienie różnic między różnymi typami wyników finansowych, a w szczególności operacyjnych, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania przedsiębiorstwem i podejmowania trafnych decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 6

Jeśli firma rejestruje wydatki wyłącznie w zespole 5, to miesięczna opłata za prenumeratę czasopism wynosząca 40,00 zł obciąży konto

A. Koszty ogólnego zarządu.
B. Wydatki działowe.
C. Koszty nabycia.
D. Wydatki związane z podstawową działalnością.
Odpowiedź "Koszty ogólnego zarządu" jest prawidłowa, ponieważ prenumerata czasopism, która jest wydatkiem stałym związanym z działalnością administracyjną przedsiębiorstwa, powinna być klasyfikowana jako koszt ogólny. Koszty te obejmują wydatki, które są niezbędne do funkcjonowania firmy, ale nie są bezpośrednio związane z jej działalnością produkcyjną czy sprzedażową. W praktyce, prenumerata czasopism może służyć jako źródło informacji dla kadry zarządzającej oraz wsparcia dla działań marketingowych, co potwierdza jej rolę w kontekście zarządzania organizacją. Ujęcie takich kosztów w ewidencji pozwala na lepsze zrozumienie całkowitych wydatków przedsiębiorstwa oraz efektywności alokacji zasobów. Zgodnie z ogólnymi zasadami rachunkowości, takie wydatki powinny być klasyfikowane w zespole 5, gdzie uwzględnia się różnorodne koszty związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa.

Pytanie 7

Posiadane prawo do patentu, które jest stosowane przez firmę produkcyjną podczas procesu wytwarzania towarów, klasyfikuje się jako

A. długoterminowe inwestycje
B. aktywa obrotowe rzeczowe
C. aktywa trwałe rzeczowe
D. wartości niematerialne i prawne
Zakupione prawo do patentu jest klasyfikowane jako wartość niematerialna i prawna, ponieważ odnosi się do praw własności intelektualnej, które nie mają fizycznej postaci, lecz mają znaczną wartość ekonomiczną. Wartości niematerialne i prawne obejmują różne aktywa, takie jak patenty, znaki towarowe, prawa autorskie oraz licencje, które przedsiębiorstwa mogą wykorzystywać do generowania zysków. Przykładem może być firma farmaceutyczna, która nabyła patent na nowy lek; dzięki temu patentowi firma może zyskać wyłączność na sprzedaż leku przez określony czas, co może przynieść znaczące korzyści finansowe. W praktyce, klasyfikacja aktywów jest istotna dla raportowania finansowego i oceny wartości przedsiębiorstwa, ponieważ inwestorzy i analitycy często analizują strukturę aktywów, aby ocenić potencjał wzrostu oraz ryzyko związane z inwestycjami. Stosowanie standardów rachunkowości, takich jak IAS 38, wskazuje na konieczność prawidłowego ujmowania wartości niematerialnych w bilansie, co podkreśla istotność właściwej klasyfikacji aktywów.

Pytanie 8

Obliczenie jednostkowego kosztu produkcji wyrobu gotowego na podstawie rzeczywiście poniesionych wydatków po zakończeniu procesu wytwórczego to kalkulacja

A. wynikowa
B. operatywna
C. wstępna
D. normatywna
Wynikowa kalkulacja kosztu wytworzenia wyrobu gotowego odnosi się do sytuacji, w której analiza kosztów odbywa się po zakończeniu procesu produkcyjnego. W tym podejściu uwzględnia się wszystkie faktycznie poniesione koszty, co pozwala na uzyskanie dokładnych danych dotyczących wydajności i efektywności procesu produkcyjnego. Przykładowo, przedsiębiorstwo może wykorzystać wynikową kalkulację do ocenienia, czy osiągnięte koszty produkcji były zgodne z wcześniejszymi założeniami budżetowymi. Tego typu analiza jest kluczowa dla podejmowania przyszłych decyzji strategicznych, takich jak wprowadzenie zmian w procesie produkcji lub renegocjacja kontraktów z dostawcami. W praktyce, wynikowa kalkulacja kosztów wykorzystywana jest również do raportowania wyników finansowych, co może pomóc w identyfikacji obszarów wymagających optymalizacji. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, analiza wynikowa powinna być regularnie przeprowadzana, aby na bieżąco monitorować sytuację finansową przedsiębiorstwa i dostosowywać strategie operacyjne do zmieniających się warunków rynkowych.

Pytanie 9

W ciągu ilu dni przedsiębiorstwo otrzyma należności od odbiorców w analizowanym kwartale (90 dni)?

Należności na początek kwartału5 000 zł
Należności na koniec kwartału7 000 zł
Przychody ze sprzedaży netto30 000 zł
A. 9 dni.
B. 36 dni.
C. 27 dni.
D. 18 dni.
Wybór innej opcji może trochę mylić. Z tego, co widzę, odpowiedzi typu 27 dni, 9 dni czy 36 dni mogą sugerować, że to masz jakieś luki w rozumieniu, jak działają wskaźniki finansowe. Na przykład, jeśli wybrałeś 27 dni, to może myślisz, że firma działa w nie tak dobry sposób, co wydłuża czas oczekiwania na pieniądze. A 9 dni? Dużo optymizmu, ale w praktyce to rzadko się zdarza, zwłaszcza przy dłuższych cyklach sprzedaży. I 36 dni może oznaczać, że coś tu nie działa jak powinno w procesach windykacyjnych. Dlatego ważne jest, żeby dobrze rozumieć, jak działa cykl należności i umieć interpretować dane, bo to ma ogromne znaczenie dla decyzji podejmowanych w firmie.

Pytanie 10

Środek trwały o wartości początkowej 110 000,00 zł jest amortyzowany według metody degresywnej od 01.01.2017 r. Stawka amortyzacji dla tego środka, zgodnie z Wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych, wynosi 10%, a współczynnik podwyższający 2. Jaką wartość rocznej amortyzacji będzie miał użytkowany środek trwały w 2018 r.?

A. 17 600,00 zł
B. 11 000,00 zł
C. 8 800,00 zł
D. 22 000,00 zł
Roczna amortyzacja środka trwałego obliczana metodą degresywną opiera się na zastosowaniu odpowiedniej stawki amortyzacyjnej oraz współczynnika podwyższającego. W tym przypadku wartość początkowa środka trwałego wynosi 110 000,00 zł, a stawka amortyzacji wynosi 10%, co daje nam podstawę do obliczeń. Metoda degresywna polega na tym, że w pierwszym roku amortyzacji wartość roczna oblicza się jako wartość początkowa pomnożona przez stawkę i współczynnik podwyższający. W 2017 roku wartość amortyzacji wynosi 110 000,00 zł * 10% * 2 = 22 000,00 zł. Wartość ta zostaje odjęta od wartości początkowej, co skutkuje nową wartością, która będzie podstawą obliczeń w kolejnych latach. W 2018 roku obliczamy amortyzację na podstawie nowej wartości, czyli 110 000,00 zł - 22 000,00 zł = 88 000,00 zł. Teraz obliczamy roczną amortyzację dla 2018 roku: 88 000,00 zł * 10% * 2 = 17 600,00 zł. Praktyczne znaczenie amortyzacji polega na rozłożeniu kosztu zakupu środka trwałego w czasie, co wpływa na wynik finansowy przedsiębiorstwa oraz może mieć pozytywny wpływ na obliczenia podatkowe. Metoda degresywna jest szczególnie korzystna dla firm, które inwestują w nowoczesne technologie, pozwalając na szybsze odpisy amortyzacyjne w początkowych latach użytkowania.

Pytanie 11

Przy prowadzeniu księgowości za pomocą kont pomocniczych stosuje się zasadę

A. powtarzalnego zapisu
B. łączenia kont
C. podwójnego zapisu
D. równowagi bilansowej
Odpowiedź 'powtarzalnego zapisu' jest prawidłowa, ponieważ w księgowości na kontach pomocniczych zasadą jest dokonywanie zapisu każdej transakcji na odpowiednich kontach. Powtarzalny zapis oznacza, że każda operacja gospodarcza jest rejestrowana z zachowaniem określonej struktury i na odpowiednich kontach, co zwiększa przejrzystość oraz umożliwia łatwiejsze śledzenie danych finansowych. Przykładem może być księgowanie transakcji sprzedaży, gdzie na koncie przychodów odzwierciedlamy wartość sprzedaży, a równocześnie na koncie należności rejestrujemy dług klientów. Taka praktyka pozwala na bieżące monitorowanie płynności finansowej oraz efektywności działalności. W kontekście dobrych praktyk w księgowości, powtarzalny zapis wspiera koncepcję systematycznego prowadzenia ksiąg rachunkowych, co jest zgodne z krajowymi regulacjami oraz międzynarodowymi standardami rachunkowości (MSSF).

Pytanie 12

Roczny odpis amortyzacyjny środka trwałego ustalony dla metody degresywnej w pierwszym roku wyniesie

Przedsiębiorstwo nabyło środek trwały o wartości początkowej 10 000,00 zł, który będzie amortyzowany przy wykorzystaniu metody degresywnej przy założeniach:
  • stopa rocznej amortyzacji dla metody liniowej wynosi 10%,
  • współczynnik podwyższający 2.
A. 1 000,00 zł
B. 800,00 zł
C. 1 200,00 zł
D. 2 000,00 zł
Odpowiedź 2 000,00 zł jest jak najbardziej trafna. W tym przypadku używamy metody degresywnej do obliczania odpisu amortyzacyjnego. Jak to działa? Po prostu bierzesz wartość początkową, która w przykładzie wynosi 10 000,00 zł, mnożysz ją przez stopę amortyzacji, czyli np. 20%, i współczynnik dla pierwszego roku, który wynosi 1. To daje nam właśnie te 2 000,00 zł. Metoda ta jest super przydatna, szczególnie w branżach, gdzie sprzęt szybko traci na wartości. Możesz sobie pomyśleć o maszynach produkcyjnych, które na początku użytkowania naprawdę szybko się deprecjonują. Dzięki takiej amortyzacji firmy mogą lepiej planować swoje wydatki na nowoczesne technologie, co moim zdaniem jest kluczowe w dzisiejszym świecie.

Pytanie 13

Do wydatków finansowych wlicza się:

A. odsetki od zaciągniętych pożyczek, odsetki za zwłokę w regulacji zobowiązań, koszty sprzedaży papierów wartościowych
B. zapłacone szkody, ujemne różnice kursowe, odpisy należności trudnych do ściągnięcia
C. otrzymane dywidendy, karne odsetki od udzielonych kredytów, rozwiązane rezerwy na przewidywane straty finansowe
D. ubezpieczenia społeczne, odsetki od wziętych kredytów, koszty utrzymania obiektów działalności społecznej
Koszty finansowe obejmują wydatki związane z pozyskiwaniem kapitału, do których zaliczają się między innymi odsetki od zaciągniętych kredytów oraz odsetki z tytułu zwłoki w zapłacie zobowiązań. Te elementy są kluczowe w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa, ponieważ bezpośrednio wpływają na jego rentowność i płynność finansową. Przykładowo, przedsiębiorstwo, które zaciąga kredyt inwestycyjny, musi uwzględnić w swoich kosztach odsetki, co wpływa na całkowity koszt inwestycji. Również odsetki z tytułu zwłoki są istotnym zagadnieniem, ponieważ opóźnienia w regulowaniu zobowiązań mogą generować dodatkowe koszty. Koszty zbycia papierów wartościowych, takie jak prowizje maklerskie czy straty na sprzedaży, także zaliczają się do kosztów finansowych. W praktyce, właściwe zarządzanie tymi kosztami pozwala na optymalizację wydatków oraz zwiększenie efektywności finansowej firmy, zgodnie z zasadami rachunkowości i zarządzania finansami. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości, koszty te powinny być precyzyjnie dokumentowane i klasyfikowane, co zapewnia transparentność finansową.

Pytanie 14

Ewidencja zdarzeń gospodarczych PK - księgowanie nadwyżki towarów, której przyczyny nie zostały ustalone, odbywa się na kontach

A. Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Towary
B. Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Pozostałe przychody operacyjne
C. Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu
D. Wn Zużycie materiałów i energii oraz Ma Rozliczenie nadwyżek
Przyjęcie innych opcji do ewidencji nadwyżek towarów może prowadzić do nieprawidłowego odzwierciedlenia sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Na przykład, zapis "Wn Zużycie materiałów i energii oraz Ma Rozliczenie nadwyżek" sugeruje, że nadwyżka towarów jest traktowana jako koszt, co jest błędne, ponieważ nadwyżka powinna być zarejestrowana jako przychód, a nie jako koszt, co zafałszuje wyniki finansowe. Z kolei ewidencjonowanie nadwyżek jako "Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Towary" sugeruje, że towar został już sprzedany lub usunięty z ewidencji, co nie jest zgodne z rzeczywistością, gdyż nadwyżki nie mogą być traktowane jako wydatek. Natomiast wybór "Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu" wprowadza jeszcze większe zamieszanie, gdyż implikuje, że nadwyżka została sprzedana, co w kontekście pytania jest nieuzasadnione. W praktyce, każda nadwyżka towarów powinna być przetwarzana w sposób zgodny z zasadami rachunkowości, które wskazują na konieczność odpowiedniego klasyfikowania przychodów operacyjnych. Błędy w ewidencji mogą prowadzić do fałszywego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, co nie tylko wpływa na decyzje zarządzające, ale również może mieć poważne konsekwencje prawne w przypadku kontroli podatkowej. Warto zatem przestrzegać standardów i dobrych praktyk w księgowości, aby zapewnić prawidłowe i przejrzyste raportowanie finansowe.

Pytanie 15

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż przedsiębiorstwo, które osiągnęło najlepszą rentowność kapitału własnego

PrzedsiębiorstwoWskaźnik rentowności kapitału własnego
A0,32
B0,34
C0,35
D0,37
A. A.
B. D.
C. B.
D. C.
Wybierając inne przedsiębiorstwo jako odpowiedź, można popełnić szereg powszechnych błędów w analizie finansowej, które prowadzą do mylnych wniosków. Kluczowym aspektem, który często umyka uwadze, jest kontekst porównawczy wskaźników finansowych. Niektóre przedsiębiorstwa mogą mieć atrakcyjne wskaźniki, ale nie uwzględniając ich w kontekście całej branży, oceny mogą być mylne. Przykładowo, przedsiębiorstwo A może wykazywać zyski, ale przy niskim kapitale własnym, co może prowadzić do zawyżonej rentowności. Ponadto, pomijając znaczenie stabilności finansowej i perspektyw wzrostu, można uznać, że przedsiębiorstwo z chwilowymi zyskami jest lepsze, co jest nieporozumieniem. Wartości ROE, aby były miarodajne, powinny być analizowane w kontekście historycznym i porównawczo, co wymaga głębszej analizy i znajomości branży. Zrozumienie, że rentowność nie jest jedynym wskaźnikiem jakości zarządzania, jest kluczowe. Firmy, które koncentrują się wyłącznie na maksymalizacji wskaźnika ROE, mogą zaniedbywać inne istotne aspekty, takie jak długoterminowa stabilność finansowa, co w konsekwencji może prowadzić do problemów w przyszłości.

Pytanie 16

Przedstawiony zapis księgowy ujmuje koszty zużycia materiałów w układzie

DtMateriałyCt
5 200,-(1
DtZużycie materiałówCt
1)5 200,-
A. kalkulacyjnym.
B. rodzajowym.
C. funkcjonalnym.
D. mieszanym.
Zrozumienie typów układów księgowych jest kluczowe w rachunkowości, jednak niepoprawne odpowiedzi na to pytanie mogą wynikać z mylenia różnych koncepcji. Użycie układu mieszane, funkcjonalnego czy kalkulacyjnego w kontekście ujmowania kosztów zużycia materiałów nie jest właściwe. Układ funkcjonalny skupia się na analizie kosztów według funkcji, jakie pełnią w przedsiębiorstwie, co nie odpowiada prezentowanemu zapisowi księgowemu, gdzie istotne jest jedynie klasyfikowanie według rodzaju materiałów. Z kolei układ kalkulacyjny klasyfikuje koszty według celów, na które są przeznaczone, co również nie ma zastosowania w przypadku kosztów materiałów. Układ mieszany, który łączy w sobie cechy różnych metod, może wprowadzać dodatkową komplikację, a w omawianym przypadku nie oddaje rzeczywistego charakteru zapisu księgowego. Często błędem jest także zrozumienie, że układ rodzajowy jest mniej efektywny w porównaniu do innych układów. W rzeczywistości, układ rodzajowy dostarcza konkretne informacje o rodzaju używanych materiałów, co jest istotne dla zarządzania kosztami i podejmowania decyzji strategicznych. Dlatego ważne jest, aby umiejętnie rozróżniać różne podejścia do klasyfikacji kosztów oraz ich zastosowanie w praktyce rachunkowej.

Pytanie 17

Według przedstawionego rozdzielnika kosztów, rzeczywisty koszt zużycia materiałów podstawowych wynosi

Lp.Pozycje kosztówKoszty razemKoszty działalności podstawowejKoszty wydziałoweKoszty ogólnego zarząduKoszty działalności pomocniczej
1.Zużycie materiałów50 00025 00010 0003 00012 000
2.Odchylenia od cen ewidencyjnych materiałów przypadające na materiały zużyte (Dt)500
A. 25 000,00 zł.
B. 25 250,00 zł.
C. 35 350,00 zł.
D. 35 000,00 zł.
Poprawna odpowiedź to 25 250,00 zł, co wynika z analizy przedstawionego rozdzielnika kosztów. Rzeczywisty koszt zużycia materiałów podstawowych uwzględnia wszystkie niezbędne wydatki związane z pozyskaniem materiałów, ich przetwarzaniem oraz dystrybucją. Warto zwrócić uwagę, że kwota 25 000,00 zł wskazuje na koszty działalności podstawowej, ale nie obejmuje dodatkowych wydatków, które mogą wynikać z obliczeń na poziomie rzeczywistych kosztów zużycia. Koszt 25 250,00 zł uwzględnia dodatkowe składniki, co czyni go bardziej adekwatnym do rzeczywistych wydatków. W praktyce, analiza kosztów powinna uwzględniać różne kategorie kosztów, aby dokładnie określić wpływ na rentowność przedsiębiorstwa. Standardy rachunkowości oraz raportowanie finansowe wymagają dokładności w prezentacji kosztów, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji strategicznych. Zrozumienie struktury kosztów oraz umiejętność ich analizy jest istotne dla efektywnego zarządzania finansami w każdej organizacji.

Pytanie 18

Aby pracownik mógł rozpocząć pracę, musi posiadać

A. badania wstępne
B. świadectwo ukończenia szkoły
C. prawo jazdy
D. dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe
Warunkiem dopuszczenia pracownika do pracy są badania wstępne, które mają na celu ocenę stanu zdrowia i zdolności do wykonywania określonych zadań zawodowych. Te badania są szczególnie istotne w przypadku stanowisk, które mogą wiązać się z zagrożeniami dla zdrowia lub bezpieczeństwa. Pracodawca, kierując się przepisami prawa, ma obowiązek zapewnić, że jego pracownicy są fizycznie i psychicznie zdolni do wykonywania swoich obowiązków. Na przykład, w zawodach związanych z obsługą maszyn czy pracą w warunkach podwyższonego ryzyka, takich jak budownictwo czy przemysł chemiczny, badania wstępne pozwalają na identyfikację potencjalnych problemów zdrowotnych przed rozpoczęciem pracy. Dodatkowo, zgodnie z Kodeksem pracy, pracodawcy są zobowiązani do przeprowadzania takich badań przed dopuszczeniem pracownika do pracy oraz w ustalonych okresach czasu, co ma na celu ciągłe monitorowanie jego stanu zdrowia. Ważne jest, aby proces ten był zgodny z obowiązującymi standardami i normami, co zapewnia bezpieczeństwo zarówno pracowników, jak i osób z ich otoczenia.

Pytanie 19

Wskaż treść operacji gospodarczej dla przedstawionego dekretu księgowego.

Kwota w złDekretacja dowodu PK nr 3
Wn/DtMa/Ct
800,00751 Koszty finansowe221 Rozrachunki z ZUS
A. Wynagrodzenie chorobowe finansowany przez pracodawcę
B. Naliczona odsetki za nieterminowe opłacanie składek do ZUS.
C. Naliczono składki na ubezpieczenia społeczne pracownika.
D. Zapłata do ZUS należnych składek na ubezpieczenie zdrowotne.
Poprawna odpowiedź odnosi się do naliczonych odsetek za nieterminowe opłacanie składek do ZUS, co jest odzwierciedlone w księgowaniu na koncie 751 'Koszty finansowe' oraz na koncie 221 'Rozrachunki z ZUS'. W praktyce, naliczanie odsetek za nieterminowe płatności jest standardową procedurą, która wpływa na wyniki finansowe przedsiębiorstwa. Koszty finansowe, takie jak odsetki, są nieodłącznym elementem zarządzania finansami w każdej organizacji. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie terminowości płatności oraz zarządzanie płynnością finansową, aby unikać dodatkowych kosztów związanych z naliczaniem odsetek. Umożliwia to również lepsze planowanie budżetu oraz analizę wpływu na ogólne wyniki finansowe. Dodatkowo, zgodnie z przepisami prawa, naliczanie odsetek od zaległych płatności jest elementem prowadzenia rzetelnej księgowości, co jest kluczowe dla transparentności finansowej firmy.

Pytanie 20

Konto Różnice w stosunku do cen ewidencyjnych materiałów to konto

A. rozrachunkowe
B. rezultatywne
C. korygujące
D. pozabilansowe
Konto "Odchylenia od cen ewidencyjnych materiałów" jest kontem korygującym, ponieważ jego celem jest wprowadzenie korekt do wartości ewidencyjnych materiałów w przypadku różnic między ceną nabycia a ceną ewidencyjną. Przykładowo, jeśli podczas zakupu materiałów wystąpiły odchylenia w cenie, konto to umożliwia ich odpowiednie zarejestrowanie, co pozwala na zachowanie rzetelności danych finansowych. W praktyce konta korygujące są kluczowe dla dokładności sprawozdań finansowych, ponieważ pozwalają na właściwe odwzorowanie rzeczywistych kosztów. W wielu branżach, na przykład w produkcji czy handlu, prawidłowe ewidencjonowanie odchyleń jest niezbędne do analizy rentowności i efektywności działalności. Stosowanie kont korygujących jest również zgodne z zasadami rachunkowości, które wymagają, aby wszystkie transakcje były odzwierciedlone w księgach w sposób rzetelny i przejrzysty, co wspiera podejmowanie świadomych decyzji menedżerskich.

Pytanie 21

Podczas inwentaryzacji ustalono różnice inwentaryzacyjne towarów wynoszące:
- brakująca musztarda SAREPSKA 50 szt. w cenie 2,00 zł/szt.
- nadwyżka musztardy FRANCUSKA 40 szt. w cenie 3,00 zł/szt.
Kierownik podjął decyzję o zrównoważeniu braków musztardy SAREPSKA z nadwyżką musztardy FRANCUSKA. Oblicz wartość tej kompensaty, stosując zasadę niższej ceny i mniejszej ilości.

A. 120,00 zł
B. 100,00 zł
C. 150,00 zł
D. 80,00 zł
Poprawna odpowiedź to 80,00 zł, wynikająca z zastosowania zasady niższej ceny i mniejszej ilości w przypadku kompensacji różnic inwentaryzacyjnych. W analizowanym przypadku mamy niedobór musztardy SAREPSKA, który wynosi 50 sztuk po 2,00 zł za sztukę, oraz nadwyżkę musztardy FRANCUSKA, która wynosi 40 sztuk po 3,00 zł za sztukę. Aby obliczyć wartość kompensaty, musimy wziąć pod uwagę niższą cenę oraz mniejszą ilość dostępnych produktów. W tym przypadku niższą ceną jest cena musztardy SAREPSKA (2,00 zł/szt.), a mniejsza ilość to 40 sztuk (musztardy FRANCUSKA). Dlatego wartość kompensaty obliczamy jako: 40 sztuk x 2,00 zł/szt. = 80,00 zł. Zastosowanie tej metody pozwala na właściwe zarządzanie inwentaryzacją i efektywne gospodarowanie zasobami, co jest zgodne z dobrą praktyką w zarządzaniu zapasami. Warto pamiętać, że zasada ta jest istotna nie tylko w kontekście inwentaryzacji, ale również w codziennej praktyce handlowej i zarządzania finansami. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której przedsiębiorstwo musi podejmować decyzje dotyczące przyjęcia lub zwrotu towarów w związku z różnicami inwentaryzacyjnymi, co wpływa na jego rentowność.

Pytanie 22

Spółka z o.o. zakładana w trakcie roku obrotowego zobowiązana jest do otwarcia ksiąg rachunkowych na dzień rozpoczęcia działalności, który ustala się na dzień pierwszego zdarzenia wpływającego na sytuację majątkową lub finansową. Otwarcie ksiąg rachunkowych będzie miało miejsce na dzień

A. wniesienia przez wspólników wkładów na pokrycie kapitału zakładowego
B. złożenia zamówienia u dostawcy materiałów
C. podpisania umowy o pracę z pracownikiem
D. podpisania umowy spółki w formie aktu notarialnego
Otwarcie ksiąg rachunkowych w spółce z o.o. w momencie, gdy wspólnicy wnoszą wkłady, jest naprawdę ważne. To wtedy spółka zaczyna być poważnym graczem w biznesie, a jej działania nabierają formalnego stylu. Trzeba mieć na uwadze, że kapitał zakładowy jest kluczowy, bo zabezpiecza wierzycieli. Otwierając księgi w tym momencie, dokumentujemy wszystkie operacje finansowe i majątkowe, które mogą się zdarzyć po wpłacie. To ważne, bo pozwala rzetelnie prowadzić księgowość i spełniać wymogi prawne, co przyda się zarówno w codziennym zarządzaniu finansami, jak i podczas audytów. Warto pamiętać, że zgodnie z ustawą o rachunkowości każde zdarzenie musi być dobrze udokumentowane, co pokazuje, jak istotne jest właściwe otwieranie ksiąg.

Pytanie 23

Jakie koszty operacyjne można zaliczyć do pozostałych?

A. opłaty za prowadzenie rachunku bankowego pobierane przez bank
B. wartość akcji krótkoterminowych sprzedanych po cenie nabycia
C. wydatki na koszty postępowania sądowego
D. pozyskane darowizny
Zapłacone koszty postępowania sądowego są klasyfikowane jako pozostałe koszty operacyjne, ponieważ są związane z działalnością przedsiębiorstwa i jego operacjami. Koszty te mogą obejmować opłaty za usługi prawne, wynagrodzenia dla adwokatów oraz inne wydatki związane z procesami sądowymi. W praktyce przedsiębiorstwa muszą prowadzić rzetelną księgowość, aby móc prawidłowo klasyfikować i ewidencjonować takie koszty. Ważne jest, aby te wydatki były dokumentowane i uzasadnione, co dowodzi, że przedsiębiorstwo działa w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami i dba o swoje interesy. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), koszty te należy ujmować w rachunku zysków i strat jako wydatki operacyjne, co pozwala na lepsze zarządzanie finansami i planowanie budżetu. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest sytuacja, w której firma ponosi koszty związane z obroną swoich praw w sprawach cywilnych lub gospodarczych, a takie wydatki mają bezpośredni wpływ na jej wyniki finansowe.

Pytanie 24

Księgi rachunkowe zawierają między innymi

A. rachunek przepływów pieniężnych
B. zestawienie obrotów oraz sald kont księgi głównej i inwentarz
C. bilans
D. rachunek zysków i strat
Odpowiedzi, które nie odnoszą się do zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej oraz inwentarza, mylą się co do podstawowych zasad prowadzenia ksiąg rachunkowych. Rachunek zysków i strat stanowi podsumowanie wyników finansowych firmy w danym okresie, ukazując przychody i koszty, ale nie jest częścią ksiąg rachunkowych w ścisłym tego słowa znaczeniu. Podobnie bilans, który przedstawia stan aktywów, pasywów i kapitału własnego na określony moment, również nie jest zapisany w księgach rachunkowych jako dokument operacyjny. Rachunek przepływów pieniężnych z kolei, który dokumentuje ruchy gotówki, jest bardziej narzędziem analitycznym niż elementem podstawowym ksiąg rachunkowych. Prawidłowe prowadzenie ksiąg rachunkowych wymaga zrozumienia, że są one zbiorem szczegółowych zapisów dotyczących transakcji, które następnie są wykorzystywane do sporządzania bardziej złożonych sprawozdań finansowych. Dlatego kluczowe jest, aby pamiętać, że odpowiednie zestawienie obrotów i sald oraz inwentarz to fundament, na którym bazują inne dokumenty finansowe, a ignorowanie ich znaczenia może prowadzić do nieefektywnego zarządzania finansami i ryzykownych decyzji biznesowych.

Pytanie 25

Firma nabyła 5 maja 2021 roku komputerowy zestaw sprzętowy o wartości początkowej 12 000,00 zł. Stawka amortyzacji dla tego zestawu wynosi 30%. Przedsiębiorstwo stosuje liniową metodę amortyzacji podatkowej. Oblicz aktualną wartość zestawu komputerowego na dzień 31 grudnia 2021 roku.

A. 9 900,00 zł
B. 3 600,00 zł
C. 12 000,00 zł
D. 2 100,00 zł
Wartość bieżąca zestawu komputerowego na dzień 31.12.2021 r. wynosi 9 900,00 zł, co obliczamy na podstawie metody amortyzacji liniowej podatkowej. Przy stawce amortyzacyjnej wynoszącej 30% w skali roku, roczna amortyzacja obliczana jest jako 30% z wartości początkowej zestawu, czyli 30% z 12 000,00 zł, co daje 3 600,00 zł. Przedsiębiorstwo zakupiło zestaw 5 maja 2021 r., co oznacza, że na koniec roku 2021 zestaw był amortyzowany przez 7 miesięcy (od maja do grudnia). W tym okresie należy obliczyć proporcjonalną amortyzację. Amortyzacja za 2021 rok wynosi zatem (3 600,00 zł / 12) * 7 = 2 100,00 zł. Następnie, aby obliczyć wartość bieżącą, należy odjąć skumulowaną amortyzację od wartości początkowej: 12 000,00 zł - 2 100,00 zł = 9 900,00 zł. Tego rodzaju obliczenia są standardem w rachunkowości i są niezbędne do prawidłowego prezentowania wartości aktywów w bilansie przedsiębiorstwa.

Pytanie 26

Jednostka otrzymała fakturę księgową z naliczoną przez kontrahenta karą umowną za dostarczenie wadliwych towarów. Kwota kary powinna być zaksięgowana na koncie

A. Pozostałe koszty operacyjne po stronie Dt
B. Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu po stronie Ct
C. Usługi obce po stronie Ct
D. Koszty finansowe po stronie Dt
Odpowiedź 'Pozostałe koszty operacyjne po stronie Dt.' jest poprawna, ponieważ kara umowna związana z wadliwymi towarami zalicza się do kosztów, jakie ponosi jednostka w związku z działalnością operacyjną. W rachunkowości, kary umowne są traktowane jako koszty, które mogą wpływać na wynik finansowy firmy, a ich klasyfikacja do pozostałych kosztów operacyjnych jest zgodna z zasadą współmierności przychodów i kosztów. Przykładowo, jeśli firma otrzymuje karę za niewłaściwe wykonanie umowy, to koszt ten powinien być uwzględniony w rachunkowości jako wydatki, które wpłyną na ostateczny wynik finansowy. Zgodnie z ustawą o rachunkowości, wszelkie koszty związane z działalnością operacyjną, w tym również kary umowne, powinny być ujmowane na kontach kosztowych, aby zapewnić pełną przejrzystość finansową i zgodność z obowiązującymi przepisami. Dlatego właściwe zaksięgowanie tej kary na koncie pozostałych kosztów operacyjnych jest zgodne z najlepszymi praktykami rachunkowości.

Pytanie 27

Przedstawiony dekret księgowy spowoduje zmiany

Konto WnKonto MaKwota w zł
210 Rozrachunki z dostawcami131 Rachunek bieżący10 000,00
A. aktywów i pasywów, zmniejszając sumę bilansową.
B. tylko pasywów, nie zmieniając sumy bilansowej.
C. tylko aktywów, nie zmieniając sumy bilansowej.
D. aktywów i pasywów, zwiększając sumę bilansową.
Dzięki za zaznaczenie odpowiedzi! Twoja poprawna odpowiedź dobrze pokazuje, że dekret księgowy ma wpływ zarówno na aktywa, jak i pasywa, co w efekcie zmniejsza sumę bilansową. Obniżenie wartości konta 210 Rozrachunki z dostawcami oraz konta 131 Rachunek bieżący o 10 000 zł to bardzo istotny krok w tym procesie. W praktyce schemat ten pokazuje, jak zarządzamy płynnością finansową w firmie. Czasem zmniejszamy zobowiązania, a innym razem aktywa, głównie przez regulacje długów czy przelewy. Możesz pamiętać, że każda zmiana w bilansie powinna być zrównoważona, co znaczy, że zmniejszenie jednego konta musi być skompensowane przez zmiany na innym. Jak wiesz, zgodność z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości to klucz do dokładności w ewidencji księgowej.

Pytanie 28

Zakład produkcyjny wytworzył 4 000 sztuk wyrobów gotowych oraz 1 000 sztuk produktów w trakcie produkcji, które zostały przerobione w 20%. W analizowanym okresie całkowite koszty produkcji wyniosły 84 000,00 zł. Jaką wartość mają wyroby gotowe, które zostały przyjęte do magazynu wg rzeczywistego kosztu wytworzenia?

A. 67 200,00 zł
B. 80 000,00 zł
C. 4 000,00 zł
D. 3 360,00 zł
Zgadza się, wartość wyrobów gotowych przekazanych do magazynu po rzeczywistym koszcie wytworzenia wynosi 80 000,00 zł. Aby to obliczyć, należy najpierw ustalić całkowity koszt produkcji wyrobów gotowych oraz udział produktów niezakończonych. Całkowite koszty produkcji wyniosły 84 000,00 zł, z czego 20% dotyczyło produktów niezakończonych. Wartość produktów niezakończonych można obliczyć jako 20% z 1 000 sztuk, co daje 200 sztuk. Zatem wartość wyrobów gotowych wynosi 4 000 sztuk - 200 sztuk, co daje 3 800 sztuk. Całkowity koszt produkcji wyrobów gotowych to zatem (84 000 zł - 20% z 84 000 zł), co daje 80 000 zł. W praktyce takie obliczenia są kluczowe dla zarządzania finansami w przedsiębiorstwie produkcyjnym oraz dla analizy rentowności. Użycie rzeczywistego kosztu wytworzenia pozwala na dokładne śledzenie wydatków oraz na lepsze podejmowanie decyzji strategicznych w zakresie produkcji.

Pytanie 29

Firma wystawiła fakturę VAT za sprzedaż wyrobów gotowych, z terminem płatności wynoszącym 14 dni. Wskaź strony kont związanych z zapisami księgowymi.

A. Rozrachunki z odbiorcami Wn, Przychody ze sprzedaży wyrobów gotowych Wn, VAT należny Ma
B. Rozrachunki z odbiorcami Wn. Przychody ze sprzedaży wyrobów Ma, VAT należny Ma
C. Rozrachunki z odbiorcami Ma. Przychody ze sprzedaży wyrobów gotowych Ma, VAT należny Ma
D. Rozrachunki z odbiorcami Wn. Przychody ze sprzedaży wyrobów gotowych Ma, VAT należny Wn
Odpowiedź wskazuje poprawne konta księgowe, które są zgodne z zasadami księgowości i standardami rachunkowości. W momencie wystawienia faktury VAT za sprzedaż wyrobów gotowych, przedsiębiorstwo dokonuje zapisów w księgach rachunkowych, w których przychody ze sprzedaży są rejestrowane po stronie Ma (kredyt), co odzwierciedla wzrost zobowiązań przedsiębiorstwa z tytułu przychodów. Z drugiej strony, rozrachunki z odbiorcami są ujmowane po stronie Wn (debet), co odpowiada zwiększeniu aktywów, ponieważ przedsiębiorstwo nabywa prawo do otrzymania zapłaty od odbiorcy. Dodatkowo VAT należny również znajduje się po stronie Ma, ponieważ jest to zobowiązanie podatkowe przedsiębiorstwa wobec urzędów skarbowych. Przykładowo, jeśli faktura wynosi 1000 zł, to 23% VAT wynosi 230 zł, co w całości wpływa na poprawne ujęcie w księgach, gdzie na koncie przychodów oraz VAT-u następuje odpowiednie zwiększenie. Praktyczne zastosowanie tych zapisów ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego prowadzenia dokumentacji finansowej i przygotowania do audytów oraz kontroli skarbowych.

Pytanie 30

Wydatkiem na prowadzenie rachunku bieżącego, nałożonym przez bank, przedsiębiorstwo obciąży swoje konto?

A. Opłaty i podatki
B. Koszty związane z finansowaniem
C. Usługi obce
D. Inne koszty operacyjne
Odpowiedzi takie jak "Pozostałe koszty operacyjne", "Podatki i opłaty" oraz "Koszty finansowe" są nieprawidłowe, ponieważ nie odpowiadają na pytanie o klasyfikację opłat bankowych. Pozostałe koszty operacyjne obejmują wydatki, które nie są bezpośrednio związane z działalnością podstawową przedsiębiorstwa, ale nie obejmują specyficznych usług, takich jak prowadzenie rachunku bankowego. To prowadzi do nieporozumienia, ponieważ użytkownicy mogą mylić te koszty z regularnymi wydatkami operacyjnymi, co z kolei może wpłynąć na błędne prognozy finansowe. Podatki i opłaty natomiast odnoszą się do zobowiązań publiczno-prawnych, które nie są związane z usługami obcymi ani z kosztami bankowymi. Klasyfikowanie opłat bankowych jako podatków może prowadzić do nieefektywnego zarządzania finansami i nieprawidłowego sprawozdawania w księgach rachunkowych. Koszty finansowe dotyczą natomiast odsetek i prowizji związanych z zaciągniętymi kredytami lub pożyczkami, co również nie jest odpowiednie w kontekście prowizji za prowadzenie rachunku. Zrozumienie, jakie są różnice między tymi kategoriami, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami firmy oraz dla zapewnienia zgodności z obowiązującymi standardami rachunkowości.

Pytanie 31

Odsetki, które jednostka gospodarcza uzyskała z pożyczek udzielonych innym podmiotom, są klasyfikowane jako

A. przychody finansowe
B. pozostałe przychody operacyjne
C. pozostałe koszty operacyjne
D. koszty finansowe
Odpowiedź 'przychody finansowe' jest poprawna, ponieważ odsetki uzyskane od udzielonych pożyczek są klasyfikowane jako przychody finansowe w rachunkowości. Przychody te powstają w wyniku działalności związanej z finansowaniem, gdzie jednostka gospodarcza, udzielając pożyczek, generuje zysk w postaci odsetek. Przykładem może być bank, który udziela kredytów klientom; odsetki spłacane przez klientów stanowią dla banku przychód finansowy. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), przychody finansowe powinny być ujmowane w rachunku zysków i strat, co pozwala na odpowiednie odzwierciedlenie wyników finansowych jednostki. W praktyce, dobrze jest oddzielić przychody finansowe od przychodów operacyjnych, aby lepiej analizować źródła dochodów i ocenić efektywność różnych segmentów działalności. Taka analiza jest kluczowa dla efektywnego zarządzania finansami jednostki oraz podejmowania strategicznych decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 32

Firma zajmująca się produkcją, która prowadzi ewidencję kosztów jedynie w układzie kalkulacyjnym, powinna zaksięgować zużycie materiałów bezpośrednio związanych z produkcją na konto

A. Wynagrodzenia
B. Koszty działalności podstawowej
C. Koszty ogólnego zarządu
D. Koszty wydziałowe
Odpowiedź "Koszty działalności podstawowej" jest poprawna, ponieważ koszty materiałów bezpośrednich są integralną częścią procesu produkcyjnego i bezpośrednio wpływają na koszt wytworzenia produktów. W ramach ewidencji kosztów w układzie kalkulacyjnym, wszystkie koszty związane z produkcją, w tym materiały, powinny być przypisywane do kosztów działalności podstawowej, które odzwierciedlają wszystkie wydatki związane z bezpośrednią działalnością produkcyjną. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której przedsiębiorstwo wytwarza meble. W takim przypadku wszystkie materiały, takie jak drewno, sklejka czy farby, będą księgowane jako koszty działalności podstawowej, co pozwala na dokładne obliczenie kosztu wytworzenia danego produktu. W praktyce stosowanie takiej ewidencji wspiera podejmowanie decyzji dotyczących cen, rentowności i efektywności produkcji, a także jest zgodne z zasadami rachunkowości kosztów, które zalecają segregację kosztów na te, które bezpośrednio przyczyniają się do produkcji. Dobrą praktyką jest także regularne przeglądanie i analizowanie tych kosztów, aby identyfikować obszary do optymalizacji.

Pytanie 33

Przedsiębiorstwo produkcyjne, które ewidencjonuje wyroby gotowe w magazynie po planowanym koszcie wytworzenia, powinno zaksięgować operację gospodarczą o treści PK - przeksięgowanie rzeczywistego kosztu wytworzenia wyrobów gotowych na kontach

DekretStrona Wn (Dt) kontaStrona Ma (Ct) konta
I.Wyroby gotoweKoszty działalności podstawowej
II.Wyroby gotoweRozliczenie kosztów działalności
III.Rozliczenie kosztów działalnościKoszty działalności podstawowej
IV.Koszty działalności podstawowejRozliczenie kosztów działalności
A. Dekret IV.
B. Dekret I.
C. Dekret II.
D. Dekret III.
Dekret III przedstawia prawidłowe podejście do przeksięgowania rzeczywistego kosztu wytworzenia wyrobów gotowych. W tej operacji księgowej stosujemy zasadę, że rzeczywiste koszty wytworzenia powinny być przenoszone z konta "Rozliczenie kosztów działalności" na konto "Koszty działalności podstawowej". Taki proces jest kluczowy dla dokładnego i przejrzystego obrazu kosztów produkcji w przedsiębiorstwie. Przykładowo, jeśli jesteśmy w trakcie końcowego rozliczenia kosztów produkcji, prawidłowe zaksięgowanie pozwala na bieżące monitorowanie wydatków związanych z wytworzeniem produktów. W standardach rachunkowości, takich jak Krajowe Standardy Rachunkowości czy Międzynarodowe Standardy Rachunkowości, podkreśla się znaczenie dokładności w ewidencjonowaniu kosztów, aby przedsiębiorstwo mogło podejmować strategiczne decyzje oparte na rzetelnych danych. Dzięki zastosowaniu Dekretu III, uzyskujemy pełną transparentność finansową, co sprzyja lepszemu zarządzaniu zasobami i efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa.

Pytanie 34

Firma "Maxim" nabyła 100 jednostek akcji przeznaczonych do handlu. Cena nominalna akcji wyniosła 50 zł, a cena emisyjna to 60 zł. Prowizja maklerska wyniosła 150 zł. Akcje zostały zaksięgowane na koncie "Krótkoterminowe aktywa finansowe" w wysokości

A. 5 000 zł
B. 5 150 zł
C. 6 000 zł
D. 6 150 zł
W przypadku odpowiedzi, które nie wskazują na wartość 6 150 zł, pojawiają się typowe błędy w analizie kosztów związanych z zakupem akcji. Odpowiedzi, które wskazują na 5 150 zł, 6 000 zł lub 5 000 zł, nie uwzględniają w pełni wszystkich kosztów zakupu aktywów finansowych. Wartość 5 150 zł mogłaby sugerować pominięcie prowizji maklerskiej, co jest błędem, ponieważ zgodnie z zasadami rachunkowości, prowizje i inne koszty bezpośrednio związane z zakupem powinny być dodawane do wartości zakupu. Z kolei wartość 6 000 zł odnosi się jedynie do ceny zakupu akcji i nie uwzględnia dodatkowych kosztów transakcyjnych, co również jest nieprawidłowe. Odpowiedź 5 000 zł całkowicie pomija kwestię ceny emisyjnej akcji, co jest niewłaściwe, ponieważ zgodnie z zasadami rachunkowości wartość emisyjna jest kluczowa dla określenia kosztu nabycia. Użytkownicy często popełniają błąd myślowy, polegający na ignorowaniu dodatkowych kosztów przy obliczaniu wartości aktywów finansowych. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że pełne koszty nabycia aktywów, które będą później wykazywane w bilansie, muszą obejmować nie tylko cenę zakupu, ale również wszelkie inne opłaty związane z transakcją, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania aktywami finansowymi.

Pytanie 35

Ujemne różnice kursowe, które powstały podczas wyceny środków pieniężnych w kasie na dzień bilansowy, są klasyfikowane jako

A. koszty finansowe
B. straty związane z finansami
C. inne koszty operacyjne
D. rozliczenia kosztów z różnych okresów
Ujemne różnice kursowe, które powstają przy wycenie środków pieniężnych w kasie na dzień bilansowy, klasyfikuje się jako koszty finansowe. Uzasadnione jest to tym, że różnice te wynikają z wahań kursów walutowych, które wpływają na wartość aktywów finansowych. W praktyce, gdy przedsiębiorstwo posiada środki w obcej walucie, ich wartość może ulegać zmianie w wyniku fluktuacji kursów walutowych. Ujemne różnice kursowe obniżają wartość tych środków, co skutkuje potrzebą ich zaklasyfikowania jako kosztów finansowych. Na przykład, jeżeli firma posiada 1000 EUR, które na początku roku były warte 4500 PLN, ale na koniec roku wartość ta spadła do 4300 PLN, różnica 200 PLN będzie stanowić ujemną różnicę kursową i zostanie zaksięgowana jako koszt finansowy. Tego rodzaju klasyfikacja jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSRF), które określają zasady ujmowania i prezentacji różnic kursowych w sprawozdaniach finansowych.

Pytanie 36

Dokumentowanie przyjęcia wyprodukowanych towarów do magazynu odbywa się za pomocą dowodu księgowego

A. Rw
B. Wz
C. Pz
D. Pw
Odpowiedź 'Pw' (Przyjęcie Wz) jest poprawna, ponieważ dokument ten jest używany do potwierdzenia przyjęcia wyrobów gotowych do magazynu. Dowód księgowy w postaci Pw jest kluczowy w procesie magazynowym, gdyż jego celem jest nie tylko udokumentowanie przyjęcia towaru, ale także zapewnienie zgodności z obowiązującymi normami rachunkowości. W praktyce, przyjęcie wyrobów gotowych może wynikać z zakończenia produkcji i wymaga sporządzenia dokumentów potwierdzających, że dany towar został fizycznie dostarczony. Przykładem zastosowania Pw może być sytuacja, w której zakład produkcyjny kończy cykl produkcyjny i dostarcza gotowe produkty do magazynu, co wymaga zarejestrowania w systemie ERP. Ponadto, stosowanie dokumentu Pw jest zgodne z ogólnymi zasadami obiegu dokumentów w przedsiębiorstwie, co ułatwia późniejszą kontrolę i audyt. Warto również zaznaczyć, że stosowanie prawidłowych dokumentów księgowych, takich jak Pw, jest zgodne z praktykami zarządzania jakością i normą ISO 9001, która kładzie nacisk na odpowiednią dokumentację procesów.

Pytanie 37

Formalna weryfikacja dowodów księgowych polega na ocenie

A. zgodności treści dokumentu z rzeczywistym przebiegiem transakcji gospodarczej
B. zgodności wydania dowodu z obowiązującymi przepisami prawnymi
C. czy w dokumencie nie pojawiają się błędy ortograficzne
D. poprawności obliczeń rachunkowych na analizowanym dokumencie
Wielu użytkowników może błędnie uważać, że kontrola formalna dowodów księgowych koncentruje się na aspektach takich jak poprawność ortograficzna, co jest nieprawidłowe, ponieważ błędy w pisowni nie mają wpływu na ważność dokumentu finansowego. Choć oczywiście czytelność i estetyka dokumentu są istotne, nie są one kluczowymi elementami formalnej kontroli. Weryfikacja poprawności obliczeń rachunkowych również nie jest głównym celem kontroli formalnej, ale może być częścią szerszej analizy, zwanej kontrolą merytoryczną, gdzie analizuje się poprawność przyjętych metod rachunkowych i ich zgodność z obowiązującymi normami. Z kolei zgodność treści dokumentu z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej to zagadnienie związane z kontrolą merytoryczną i weryfikacją, a nie z kontrolą formalną. Właściwe zrozumienie różnicy między tymi dwoma rodzajami kontroli jest kluczowe w kontekście audytu i zapewnienia rzetelności sprawozdań finansowych. Niezrozumienie tej różnicy może prowadzić do poważnych błędów w procesie księgowania oraz w późniejszym audycie, gdzie nieodpowiednia klasyfikacja dokumentów może skutkować błędnymi decyzjami finansowymi.

Pytanie 38

Przepisy zawarte w ustawie o rachunkowości nakładają wymóg prowadzenia ksiąg rachunkowych na osoby fizyczne oraz na spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, pod warunkiem że ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i transakcji finansowych za miniony rok obrotowy osiągnęły co najmniej równowartość w polskiej walucie

A. 2 500 000 euro
B. 2 000 000 euro
C. 1 200 000 euro
D. 1 500 000 euro
Odpowiedź 2 000 000 euro jest jak najbardziej trafna. Z przepisów ustawy o rachunkowości wynika, że to właśnie ten próg przychodów netto decyduje o tym, czy firma musi prowadzić księgi rachunkowe. Osoby fizyczne oraz różne rodzaje spółek, jak cywilne czy jawne, mają obowiązek stosowania pełnej księgowości, kiedy ich przychody przekraczają tę wartość. Przykład małej firmy, która w ciągu roku zarobiła 2 500 000 euro, świetnie ilustruje tę sprawę. W takiej sytuacji muszą oni prowadzić księgi zgodnie z ustawą, co z kolei ułatwia zarządzanie finansami i spełnia wymogi podatkowe. Warto też pamiętać, że pełna księgowość daje lepszy wgląd w finanse, co jest ważne dla właścicieli, inwestorów czy instytucji finansowych oceniających kondycję przedsiębiorstwa na podstawie tych ksiąg.

Pytanie 39

Na dzień 31.12.2020 r. w bilansie zamknięcia przedsiębiorstwo wykazało wartość materiałów wynoszącą 55 000,00 zł. Taka sama wartość materiałów została przedstawiona w bilansie otwarcia na dzień 01.01.2021 r. W firmie zastosowano zasadę

A. istotności
B. periodyzacji
C. ciągłości
D. ostrożnej wyceny
Zastosowanie zasady ciągłości w rachunkowości oznacza, że przedsiębiorstwo zakłada, iż jego działalność będzie kontynuowana w dającej się przewidzieć przyszłości, co ma kluczowe znaczenie dla sposobu prezentacji aktywów i pasywów w bilansie. W przedstawionym przypadku, wartość materiałów wykazana w bilansie zamknięcia oraz otwarcia jest identyczna, co świadczy o tym, że przedsiębiorstwo stosuje tę zasadę. Zasada ciągłości zapewnia spójność w prezentacji sprawozdań finansowych, umożliwiając porównywalność danych z różnych okresów. Przykładowo, w praktyce, jeśli przedsiębiorstwo planuje rozwój i dalszą działalność, nie dokonuje odpisów na materiały, które mogą być użyte w przyszłości, co jest zgodne z tą zasadą. Warto również zauważyć, że zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), zasada ta jest fundamentalna dla rzetelności i wiarygodności sprawozdań finansowych, co z kolei wpływa na decyzje inwestorów oraz innych interesariuszy.

Pytanie 40

Konto księgowe określane jako środki trwale dzierżawione to

A. wynikowe
B. bilansowe
C. pozabilansowe
D. analityczne
Środki trwałe dzierżawione są klasyfikowane jako konta pozabilansowe, co oznacza, że nie wpływają na bilans przedsiębiorstwa, ale są istotne dla analizy jego aktywów i zobowiązań. W rachunkowości, konta pozabilansowe są używane do rejestrowania aktywów, które nie są w pełni własnością przedsiębiorstwa, a które mogą wpływać na jego działalność operacyjną oraz zdolność kredytową. Przykładem zastosowania kont pozabilansowych jest sytuacja, w której firma wynajmuje środki trwałe, takie jak maszyny czy pojazdy. Choć te środki nie figurują w bilansie jako aktywa własne, ich posiadanie i użycie może być kluczowe dla realizacji celów biznesowych. Dodatkowo, takie podejście odpowiada wymogom MSSF (Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej), które sugerują, że dzierżawione aktywa powinny być odpowiednio ujmowane w dokumentacji, aby zapewnić pełną przejrzystość finansową.