Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 21:12
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 21:32

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ogród przedstawiony na zdjęciu zalicza się do ogrodów

A. botanicznych.

B. pomologicznych.

C. etnograficznych.

D. zoologicznych.

Ogród etnograficzny, do którego zalicza się ogród przedstawiony na zdjęciu, jest miejscem, które ma na celu prezentację kultury oraz tradycji lokalnych społeczności. W odróżnieniu od ogrodów botanicznych, które koncentrują się na różnorodności roślin i ich klasyfikacji, ogrody etnograficzne często integrują elementy architektoniczne, takie jak tradycyjne budowle czy obiekty kulturowe, co czyni je unikalnymi w swoim przekazie. Przykładem mogą być ogrody, w których znajdują się wiatraki, domki ludowe czy inne symbole regionalne. Te ogrody pełnią nie tylko funkcję estetyczną, ale także edukacyjną, umożliwiając odwiedzającym zrozumienie dziedzictwa kulturowego i historii danego regionu. W kontekście dobrych praktyk w zakresie konserwacji i zarządzania ogrodami etnograficznymi, kluczowe jest, aby podejmować działania mające na celu zachowanie autentyczności tych przestrzeni oraz promowanie lokalnych tradycji w sposób przystępny dla szerokiego grona odbiorców.

Pytanie 2

Jakie drzewo liściaste jest zalecane do uprawy na glebach o dużej wilgotności?

A. Buka pospolitego (Fagus sylvatica)

B. Robinię białą (Robinia pseudoacacia)

C. Surmię bignoniową (Catalpa bignonioides)

D. Brzozę brodawkowatą (Betula pendula)

Brzoza brodawkowata (Betula pendula) jest często mylona z drzewem preferującym wilgotne siedliska, ponieważ potrafi tolerować różnorodne warunki glebowe, w tym te mniej korzystne. Jednak to drzewo najlepiej rośnie na glebach piaszczystych i dobrze zdrenowanych. Jego naturalne środowisko to tereny o umiarkowanym poziomie wilgoci, a nadmiar wody może prowadzić do osłabienia systemu korzeniowego, co skutkuje obniżoną odpornością na choroby. Z kolei robinia biała (Robinia pseudoacacia) preferuje gleby lekkie i dobrze przepuszczalne, co również wyklucza ją z grona drzew odpowiednich do uprawy na glebach wilgotnych. Może być sadzona w różnych warunkach, jednak nie sprawdzi się w zbyt mokrych miejscach, gdzie ryzyko wystąpienia chorób grzybowych wzrasta. Surmia bignoniowa (Catalpa bignonioides) to kolejny przykład, gdyż pomimo że dobrze znosi okresową wilgotność, jej preferencje dotyczą gleb żyznych i przepuszczalnych, a zbyt duża ilość wody może prowadzić do problemów z korzeniami. W praktyce, wybierając drzewo do sadzenia na glebach o dużej wilgotności, istotne jest rozpoznanie jego wymagań siedliskowych oraz zrozumienie, jakie czynniki mogą prowadzić do stresu roślinnego. Właściwe dobranie gatunku jest kluczowe dla zapewnienia jego zdrowego wzrostu oraz długowieczności, co jest podstawą dobrych praktyk w arborystyce i ogrodnictwie.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Graficzne oznaczenie ukazane na ilustracji powinno być używane do wskazania

A. przeplotni

B. schodów

C. pergoli

D. skarp

Oznaczenie graficzne stosowane do zaznaczenia skarp jest istotnym elementem w projektowaniu terenów zieleni i architekturze krajobrazu. Skarpy, czyli strome zbocza, wymagają szczególnej uwagi w kontekście ich stabilności oraz ochrony przed erozją. W praktyce, oznaczenie skarp pozwala na identyfikację obszarów, które mogą wymagać zastosowania dodatkowych rozwiązań inżynieryjnych, takich jak umocnienia czy odpowiednie nasadzenia roślinności, które mają na celu wzmocnienie gleby. W projektach budowlanych oraz w planowaniu przestrzennym, właściwe oznakowanie skarp jest zgodne z normami branżowymi, takimi jak normy PN-EN dotyczące geotechniki. Przykładowo, w terenach budowlanych, skarpy często zabezpiecza się przed osuwiskami, co wymaga nie tylko technicznych rozwiązań, ale także przemyślanej koncepcji krajobrazowej. Oznaczenia te są również niezbędne w kontekście zarządzania wodami opadowymi, ponieważ odpowiednia konfiguracja terenu wpływa na kierunek spływu wody, co ma kluczowe znaczenie dla ochrony środowiska."

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Jakie rośliny można wykorzystać na rabacie bylinowej do stworzenia kompozycji roślin kwitnących w ciepłych kolorach?

A. Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis x hybrida), pełnik europejski (Trollius europaeus)

B. Kosaciec syberyjski (Iris sibirica), ostróżka ogrodowa (Delphinium cultorum)

C. Serduszka okazała (Dicentra spectabilis), parzydło leśne (Aruncus dioicus)

D. Szafirek drobnokwiatowy (Muscari botryoides), fiołek wonny (Viola odorata)

Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis x hybrida) oraz pełnik europejski (Trollius europaeus) to doskonałe rośliny do tworzenia kompozycji kwiatowych w ciepłych tonacjach barw. Liliowce charakteryzują się dużymi, efektownymi kwiatami w różnych odcieniach żółtego, pomarańczowego oraz czerwonego, które kwitną w sezonie letnim. Pełnik europejski, z kolei, dostarcza okazałych, kulistych kwiatów w intensywnych kolorach żółtych i pomarańczowych, co sprawia, że obie te rośliny doskonale się uzupełniają, tworząc żywą i harmonijną aranżację w ogrodzie. Dobór tych gatunków jest zgodny z dobrą praktyką stosowania roślin wieloletnich w rabatach, co zapewnia długotrwałe efekty wizualne oraz niskie wymagania pielęgnacyjne. Obydwa gatunki są odporne na różne warunki glebowe, preferują stanowiska słoneczne i są stosunkowo łatwe w uprawie, co czyni je idealnym wyborem dla zarówno doświadczonych ogrodników, jak i nowicjuszy. Właściwe połączenie tych roślin w rabacie może również przyczynić się do zwiększenia bioróżnorodności w ogrodzie, przyciągając owady zapylające oraz inne pożyteczne organizmy.

Pytanie 7

Jakie rośliny dekoracyjne, ze względu na ich wczesne kwitnienie, można zalecić do stworzenia stoiska wystawowego wczesną wiosną?

A. Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare), bergenia sercowata (Bergenia cordifolia)

B. Berberys pospolity (Berberis vulgaris), funkia sina (Hosta glauca)

C. Tawuła japońska (Spiraea japonica), rozchodnik kaukaski (Sedum spurium)

D. Magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata), ciemiernik biały (Hellebonis niger)

Odpowiedź wskazująca na magnolię gwiaździstą (Magnolia stellata) oraz ciemiernik biały (Helleborus niger) jest poprawna z kilku powodów. Po pierwsze, magnolia gwiaździsta kwitnie wczesną wiosną, często już w marcu, wytwarzając piękne, pachnące kwiaty, które przyciągają uwagę. Jej atrakcyjny wygląd sprawia, że jest idealnym wyborem do stoiska wystawowego, które ma na celu wyróżnienie się wczesną porą. Ciemiernik biały, znany również jako czarny ciemiernik, jest jedną z nielicznych roślin kwitnących w zimnych miesiącach, często ukazującymi swoje białe kwiaty, które mogą być doskonałym uzupełnieniem dla magnolii. Dodatkowo, te rośliny są przykładem standardów i dobrych praktyk w zakresie aranżacji przestrzeni, gdyż ich wczesne kwitnienie zapewnia nie tylko estetyczny efekt, ale również wprowadza kolory do ogrodów i wystaw, które wiosną mogą być jeszcze szare i zimowe. Stosując te rośliny, możemy zademonstrować klientom, jak ważne są rośliny wczesnowiosenne w tworzeniu atrakcyjnych kompozycji ogrodowych oraz ich rolę w zachęcaniu do bioróżnorodności w przestrzeniach zielonych.

Pytanie 8

Zabieg skaryfikacji mechanicznej stosowany w szkółkarstwie ma na celu

A. zwiększenie odporności roślin na schorzenia

B. wydłużenie okresu żywotności nasion

C. przyśpieszenie procesu kiełkowania nasion

D. dostarczanie roślinom koniecznych mikroelementów

Skaryfikacja mechaniczna to zabieg polegający na mechanicznym uszkodzeniu twardej łupiny nasion, co znacznie przyspiesza ich kiełkowanie. Twarda łupina nasion wielu gatunków roślin, takich jak niektóre drzewa i krzewy, stanowi barierę dla wody i powietrza, co ogranicza ich zdolność do kiełkowania. Poprzez skaryfikację, łupina jest uszkadzana, co umożliwia wodzie i tlenowi dotarcie do zarodka nasienia i stymuluje proces kiełkowania. W praktyce, skaryfikację można przeprowadzać na różne sposoby, w tym poprzez szlifowanie, cięcie lub użycie chemikaliów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w szkółkarstwie. Przykładem zastosowania skaryfikacji jest uprawa nasion niektórych gatunków drzew iglastych, gdzie efektywność kiełkowania może wzrosnąć nawet o 50% w porównaniu do nasion niepoddanych temu zabiegowi. Wiedza na temat skaryfikacji jest kluczowym elementem skutecznej produkcji szkółkarskiej oraz zapewnienia wysokiej jakości materiału roślinnego.

Pytanie 9

Jaką metodę nawadniania zaleca się dla krzewów ozdobnych, które rosną wzdłuż ogrodzenia przydomowego?

A. nawadnianie kropelkowe

B. deszczowanie

C. zamgławianie

D. nawadnianie zalewowe

Nawadnianie kropelkowe to naprawdę najlepszy sposób na podlewanie krzewów ozdobnych, zwłaszcza jeśli są posadzone blisko ogrodzenia. Ta metoda działa tak, że woda trafia prosto do korzeni roślin, przez co nie marnujemy jej i lepiej wykorzystujemy. Dzięki temu można dokładnie kontrolować, ile wody dostaje każda roślina. Z mojego doświadczenia, to ważne dla zdrowia roślin. Poza tym, nawadnianie kropelkowe pomaga ograniczyć chwasty i zmniejsza szanse na choroby grzybowe, które mogą się pojawić na mokrej ziemi. W praktyce można zamontować rury z małymi otworami, które będą stopniowo wypuszczać wodę, co pozwala na równomierne podlewanie. Myślę, że warto to stosować, bo pozwala zaoszczędzić wodę i czas, co jest naprawdę istotne w dzisiejszych czasach, gdy wszyscy staramy się dbać o środowisko.

Pytanie 10

Cegła szamotowa służy do produkcji

A. nawierzchni dla pieszych

B. okładzin elewacyjnych na ścianach

C. nawierzchni parkingowych

D. okładzin termicznych w kominkach

Cegła szamotowa jest materiałem ogniotrwałym, doskonałym do zastosowań w wysokotemperaturowych warunkach, takich jak kominki czy piece. Jej struktura chemiczna, zawierająca dużą ilość tlenku glinu, sprawia, że jest w stanie wytrzymać ekstremalne temperatury, co czyni ją idealnym wyborem do okładzin termicznych w kominkach. Cegła szamotowa nie tylko charakteryzuje się wysoką odpornością na ogień, ale także na szoki termiczne, co jest istotne w kontekście użytkowania kominków, gdzie temperatury mogą gwałtownie się zmieniać. Dodatkowo, cegła ta wykazuje doskonałe właściwości izolacyjne, co pozwala na efektywne prowadzenie ciepła i utrzymanie wysokiej temperatury wewnątrz kominka. W praktyce, cegły szamotowe są często używane do budowy palenisk, wkładów kominkowych oraz pieców chlebowych, gdzie ich odporność na wysoką temperaturę jest kluczowa. Zgodnie z normami dotyczącymi materiałów budowlanych, stosowanie cegły szamotowej w takich zastosowaniach jest zalecane dla zapewnienia trwałości i efektywności energetycznej konstrukcji.

Pytanie 11

Jak należy postąpić w przypadku udzielenia pierwszej pomocy osobie, która miała kontakt z wapnem niegaszonym w oczach?

A. Przepłukać oczy przegotowaną wodą

B. Użyć kropli do oczu i nałożyć okulary ochronne

C. Usunąć gazikami okruchy wapna i przepłukać oczy wodą

D. Nałożyć opatrunki na oczy i zabezpieczyć je bandażem

Odpowiedź 'Usunąć gazikami okruchy wapna i przepłukać oczy wodą' jest prawidłowa, ponieważ przy podrażnieniu oczu wapnem niegaszonym kluczowe jest jak najszybsze usunięcie jego resztek z powierzchni oka. Wapno niegaszone jest substancją alkaliczną, która może powodować poważne uszkodzenia tkanek, a nawet prowadzić do trwałej utraty wzroku, jeśli nie zostanie szybko i odpowiednio usunięta. Zaleca się stosowanie czystych gazików lub kawałków materiału, aby delikatnie usunąć ewentualne grudki wapna, a następnie przemywać oczy dużą ilością wody pod bieżącym strumieniem przez co najmniej 15-20 minut. Woda powinna być czysta, najlepiej destylowana lub przegotowana, aby zminimalizować ryzyko infekcji. W praktyce, każda osoba zajmująca się pierwszą pomocą powinna być świadoma, że wszelkie substancje chemiczne w oczach wymagają szybkiej reakcji i nie należy odkładać tych działań na później. Dobrą praktyką jest także zamieszkanie w pobliżu stacji z wodą do płukania oczu, co może znacznie przyspieszyć interwencję.

Pytanie 12

Aby napowietrzyć i oczyścić trawnik z mchu, jakie narzędzie należy zastosować?

A. wertykulatora

B. włóki

C. aeratora

D. kultywatora

Wertykulator to narzędzie niezbędne do efektywnego napowietrzania oraz oczyszczania trawnika z mchu. Działa na zasadzie wycinania niewielkich pasków darni, co pozwala na usunięcie nadmiaru mchu oraz resztek organicznych, które mogą hamować wzrost zdrowej trawy. W praktyce, stosowanie wertykulatora jest szczególnie zalecane wiosną i jesienią, gdy trawnik przechodzi intensywne okresy wzrostu. Dzięki temu, korzenie trawy mogą lepiej przyswajać wodę i składniki odżywcze, co przekłada się na gęsty i zdrowy trawnik. Regularne wertykulowanie poprawia cyrkulację powietrza w glebie, co jest kluczowe dla zdrowia trawnika. Dodatkowo, wertykulator może być stosowany w połączeniu z nawożeniem, co jeszcze bardziej wspiera regenerację trawnika. Warto również wspomnieć, że wertykulatory dostępne są w różnych formach - od ręcznych po elektryczne i spalinowe, co pozwala na dopasowanie ich do indywidualnych potrzeb użytkownika oraz wielkości trawnika.

Pytanie 13

Jak powinno się umiejscowić rośliny, aby osiągnąć efekt głębi przestrzennej?

A. Na pierwszym planie rośliny o ciepłych kolorach, a w tle w zimnej kolorystyce

B. Rośliny średniej wysokości na pierwszym planie, a w tle niższe

C. Na pierwszym planie rośliny w zimnych kolorach, a w tle w ciepłych barwach

D. Wyższe rośliny na pierwszym planie, a z tyłu niższe

Poprawna odpowiedź to umiejscowienie roślin o ciepłych barwach na pierwszym planie oraz roślin o zimnej kolorystyce w tle. To podejście wynika z zasad kompozycji przestrzennej, gdzie ciepłe kolory, takie jak czerwienie, pomarańcze czy żółcie, przyciągają uwagę i wydają się bliższe widzowi, podczas gdy zimne kolory, jak błękity czy zielenie, sprawiają wrażenie większej odległości. Przykładem może być ogród, w którym na pierwszym planie sadzimy kwiaty o intensywnych barwach, takie jak nasturcje, a w tle może być łan lawendy. Taki układ tworzy iluzję głębi, co sprawia, że przestrzeń wydaje się bardziej dynamiczna i atrakcyjna. Jest to zgodne z zasadami projektowania krajobrazu, które zalecają stosowanie kontrastów kolorystycznych, aby zwiększyć wizualne zainteresowanie. Dodatkowo, zastosowanie tej techniki w profesjonalnych projektach ogrodowych podkreśla wysoki standard estetyczny oraz dbałość o detale.

Pytanie 14

Krzewy, których pąki utworzyły się w ubiegłym sezonie wegetacyjnym, powinno się przycinać

A. na koniec okresu spoczynku

B. po zakończeniu kwitnienia

C. w czasie stanu spoczynku

D. na początku wiosny

Krzewy kwitnące z pąków uformowanych w poprzednim okresie wegetacyjnym, jak np. forsycje czy lilaki, powinny być cięte po zakończeniu kwitnienia. Taki termin cięcia jest kluczowy, ponieważ pozwala na usunięcie przekwitłych kwiatów, co sprzyja lepszemu rozwojowi nowych pędów oraz ich zdrowotności. Cięcie po kwitnieniu daje roślinom czas na regenerację i wzrost nowych pąków, które będą kwitły w następnym sezonie. Praktyczne podejście do cięcia polega na usuwaniu starych, uszkodzonych lub chorych gałęzi, co wspiera roślinę w uzyskaniu lepszej formy oraz obfitości kwitnienia w przyszłości. W kontekście standardów ogrodniczych, zaleca się również sezonowe przeglądanie krzewów oraz ich cięcie w odpowiednich porach roku, co jest zgodne z dobrymi praktykami w pielęgnacji roślin.

Pytanie 15

W uprawach roślin ozdobnych na gruncie, aby poprawić strukturę i zwiększyć odczyn gleby, wykorzystuje się zestaw nawozów

A. potasowych

B. magnezowych

C. fosforowych

D. wapniowych

Odpowiedź 'wapniowych' jest prawidłowa, gdyż nawozy wapniowe odgrywają kluczową rolę w poprawie struktury gleby oraz jej odczynu. Wapń jest niezbędnym makroelementem, który wpływa na chelatację innych składników pokarmowych, a jego obecność w glebie sprzyja tworzeniu struktury gruzełkowatej, co zwiększa przepuszczalność gleby i poprawia dostępność wody oraz powietrza dla korzeni roślin. W praktyce stosuje się takie nawozy jak wapno nawozowe lub dolomit, które nie tylko podnoszą pH gleby w przypadku jej zakwaszenia, ale również dostarczają magnez. Wapnienie gleby powinno być przeprowadzane zgodnie z analizą gleby, aby nie doprowadzić do nadmiernego alkalizowania, co może być szkodliwe dla niektórych roślin ozdobnych. Dobrym przykładem jest stosowanie wapna w uprawach hortensji, które preferują lekko kwasowe podłoża, ale ich niewłaściwe nawożenie może prowadzić do deficytu składników pokarmowych. Standardy zalecają pomiar pH co 2-3 lata oraz dostosowanie dawek nawozów wapniowych do wyników analizy gleby, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w uprawach roślin ozdobnych."

Pytanie 16

Jakie pnącze powinno się wybrać do obsadzenia podpory znajdującej się w słonecznym miejscu, aby jesienią uzyskać efekt kolorystycznego zharmonizowania z rosnącym w pobliżu sumakiem octowcem (Rhus typhina)?

A. Glicynia kwiecista (Wisteria floribunda)

B. Bluszcz pospolity (Hedera helix)

C. Winobluszcz trójklapowy (Parthenocissus tricuspidata)

D. Dławisz okrągłolistny (Celastrus orbiculatus)

Winobluszcz trójklapowy (Parthenocissus tricuspidata) to pnącze, które doskonale sprawdza się w warunkach słonecznych, a jego liście zmieniają kolor na intensywny czerwony i purpurowy jesienią, co tworzy efektowne zharmonizowanie z intensywnymi barwami sumaka octowca (Rhus typhina). To pnącze charakteryzuje się szybkim wzrostem oraz dużą odpornością na różnorodne warunki atmosferyczne, co czyni je popularnym wyborem w ogrodnictwie. Winobluszcz dobrze przylega do podpór, dzięki czemu może tworzyć gęste, kolorowe okrycie. Stosując go w pobliżu sumaka, uzyskujemy nie tylko efekt estetyczny, ale również korzystne dla ekosystemu połączenie różnych gatunków roślin, które mogą wspierać lokalne owady i ptaki. Winobluszcz preferuje gleby żyzne i dobrze przepuszczalne, dlatego ważne jest, aby odpowiednio przygotować stanowisko przed sadzeniem, co może obejmować wzbogacenie gleby o materię organiczną. Dodatkowo, pnącze to nie wymaga intensywnej pielęgnacji, co sprawia, że jest idealnym wyborem dla osób poszukujących roślin łatwych w uprawie i efektownych.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Do grupy drzew, które nie mogą być przycinane na początku wiosny z powodu występowania tzw. płaczu wiosennego, zalicza się

A. jesiony, lipy

B. dęby, wierzby

C. graby, klony

D. topole, jarząby

Graby i klony to te drzewa, których nie warto przycinać na początku wiosny. Można to nazwać płaczem wiosennym, bo wtedy soki roślinne zaczynają krążyć na całego. Jak się przytnie gałęzie, mogą one wydobywać sok, co tak naprawdę jest całkiem naturalne. Ale wiesz, jeśli to zrobisz w tym okresie, drzewko może być osłabione, a nawet umrzeć w najgorszym przypadku. Dlatego lepiej przycinać je, gdy są w spoczynku, czyli jesienią lub zimą. No i graby z klonami często widuje się w parkach, bo mają naprawdę ładne liście. Zrozumienie tych zasad jest ważne, żeby drzewa długo żyły i były zdrowe, szczególnie w arborystyce, gdzie dbanie o nie to kluczowa sprawa.

Pytanie 19

Jakie rośliny można zalecić do obsadzenia ekstensywnego zielonego dachu?

A. modrzew europejski (Larix decidua), dereń biały (Cornus alba)

B. brzoza brodawkowata (Betula pendula), grusza pospolita (Pyrus communis)

C. rozchodnik ostry (Sedum acre), rojnik murowy (Sempervivum tectorum)

D. sosna pospolita (Pinus sylvestris), bez lilak (Syringa vulgaris)

Rozchodnik ostry (Sedum acre) oraz rojnik murowy (Sempervivum tectorum) to idealne rośliny do obsadzenia ekstensywnego zielonego dachu. Obie rośliny należą do rodziny gruboszowatych i charakteryzują się wysoką odpornością na niekorzystne warunki, takie jak susza, wiatr oraz ograniczona gleba, co czyni je doskonałym wyborem na dachy o niskiej warstwie substratu. Sedum acre ma dodatkowo właściwości przyciągające owady zapylające, co wspiera lokalny ekosystem. Rojnik murowy, z kolei, wyróżnia się estetyką oraz zdolnością do akumulacji wody, co minimalizuje ryzyko erozji podłoża. Zastosowanie tych roślin przyczynia się do poprawy efektywności energetycznej budynków, poprzez obniżenie temperatury wewnętrznej latem oraz izolację zimą. W kontekście standardów budowlanych, zielone dachy wspierają zrównoważony rozwój i przyczyniają się do ochrony bioróżnorodności, co jest zgodne z aktualnymi trendami w architekturze ekologicznej i urbanistyce.

Pytanie 20

Pokazane na ilustracji zestawienie obok siebie dwóch roślin o podobnym kształcie jest przykładem zastosowani

A. akcentu.

B. rytmu.

C. symetrii.

D. paraleli.

Zestawienie dwóch roślin o podobnym kształcie, które widzimy na ilustracji, jest doskonałym przykładem zastosowania paraleli w projektowaniu przestrzennym. Paralela, jako technika kompozycyjna, polega na umieszczaniu obok siebie elementów posiadających podobne cechy, co w konstrukcji wizualnej tworzy harmonijną całość. W przypadku roślin, ich zbliżony kształt i proporcje nie tylko przyciągają wzrok, ale również podkreślają ich naturalne piękno i różnorodność, co jest istotnym aspektem w architekturze krajobrazu. Przykłady zastosowania paraleli można znaleźć w wielu projektach ogrodów, gdzie rośliny o podobnych kolorach lub kształtach są używane do wzmocnienia spójności wizualnej. Dobrze przemyślana kompozycja oparta na paraleli może znacząco wpłynąć na percepcję przestrzeni oraz jej estetykę. Zgodnie z zasadami projektowania, stosowanie paraleli pomaga w tworzeniu kompozycji, które są zharmonizowane i przyjemne dla oka, co jest kluczowe w profesjonalnym podejściu do projektowania ogrodów oraz przestrzeni publicznych.

Pytanie 21

Na terenach zabaw dla najmłodszych, z uwagi na toksyczne owoce, nie powinno się sadzić

A. oliwnika wąskolistnego (Elaeagnus angustifolia) oraz jarzębu pospolitego (Sorbus aucuparid)

B. cytryńca chińskiego (Schisandra chinensis) oraz rokitnika pospolitego (Hippophae rhamnoides)

C. konwalii majowej (Convallaria majalis) i kaliny koralowej (Viburnum opulus)

D. aktinidii ostrolistnej (Actinidia arguta) oraz głogu jednoszyjkowego (Crataegus monogynd)

Konwalia majowa (Convallaria majalis) oraz kalina koralowa (Viburnum opulus) są roślinami, które w kontekście bezpieczeństwa dzieci na placach zabaw powinny być unikać. Konwalia majowa jest trującą rośliną, której wszystkie części zawierają glikozydy nasercowe, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych w przypadku ich spożycia. Kalina koralowa z kolei, choć nie jest tak silnie toksyczna jak konwalia, również może powodować dolegliwości pokarmowe po spożyciu jej owoców. Dlatego w projektowaniu i utrzymaniu placów zabaw oraz terenów rekreacyjnych dla dzieci ważne jest, aby unikać sadzenia roślin, które mogą być potencjalnie niebezpieczne. Stosowanie się do norm, takich jak PN-EN 1176 dotyczących bezpieczeństwa placów zabaw, zaleca wybór roślin, które nie mają trujących właściwości, aby minimalizować ryzyko dla najmłodszych. Dodatkowo, w praktyce, warto przeprowadzać regularne audyty roślinności na placach zabaw, aby zapewnić, że nie zagraża ona zdrowiu dzieci.

Pytanie 22

Aby tymczasowo przechować rośliny przywiezione na plac budowy, które mają być sadzone w późniejszym terminie, należy wybrać odpowiednie miejsce

A. ciche i w cieniu

B. ciche i dobrze naświetlone

C. przewiewne i ciepłe

D. przewiewne i dobrze nasłonecznione

Wybór miejsca zacisznego i zacienionego do tymczasowego zadołowania roślin jest kluczowy dla ich zdrowia i rozwoju. Rośliny przywiezione na teren budowy mogą być narażone na stres związany z transportem i nagłymi zmianami warunków środowiskowych. Miejsce zaciszne chroni je przed silnymi wiatrami oraz ekstremalnymi warunkami atmosferycznymi, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Zacienienie natomiast ogranicza nadmierną transpirację i parowanie wody, co jest szczególnie istotne w przypadku roślin, które mogą być osłabione po transporcie. Dodatkowo, dobrze jest wybierać miejsce, gdzie nie występują intensywne opady deszczu, aby uniknąć nadmiaru wilgoci. Przykładem dobrych praktyk jest umieszczanie roślin w obszarach osłoniętych przez inne rośliny lub budynki, co zapewnia naturalną barierę ochronną. Ważne jest również monitorowanie stanu roślin podczas przechowywania, aby w porę zareagować na ewentualne problemy. Zaleca się, aby rośliny były regularnie nawadniane, ale z umiarem, aby nie doprowadzić do gnicia korzeni.

Pytanie 23

Jakiego typu tereny zielone obejmują pracownicze ogrody działkowe?

A. Specjalnego przeznaczenia

B. Botaniczne

C. Naukowo-badawcze

D. Dydaktyczne

Pracownicze ogrody działkowe są klasyfikowane jako tereny zieleni specjalnego przeznaczenia, ponieważ ich celem jest przede wszystkim zaspokajanie potrzeb rekreacyjnych i społecznych pracowników oraz ich rodzin. W kontekście urbanistyki i planowania przestrzennego, tereny te pełnią istotną rolę w integracji społecznej i promowaniu zdrowego stylu życia. Stanowią one przestrzeń, w której pracownicy mogą uprawiać rośliny, odpoczywać oraz spędzać wolny czas na świeżym powietrzu. Praktyczne zastosowanie ogrodów działkowych można zauważyć w miastach, gdzie stanowią one cenną przestrzeń zieloną, poprawiającą jakość życia mieszkańców oraz wpływającą na zmniejszenie miejskiego efektu wyspy ciepła. Dodatkowo, ogrody działkowe wspierają bioróżnorodność oraz stanowią miejsce do eksperymentowania z różnymi metodami uprawy roślin. Warto również zwrócić uwagę na rozwój lokalnych inicjatyw i organizacji wspierających uprawy w ogrodach działkowych, co sprzyja edukacji ekologicznej oraz społecznej odpowiedzialności. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami wielu instytucji zajmujących się ochroną środowiska i zrównoważonym rozwojem.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Aby stworzyć kompozycję roślinną w stylu "paralel", należy dobrać naczynie

A. okrągłe, kielichowato rozszerzające się

B. płytkie okrągłe lub prostokątne

C. wysokie, zwężające się ku dołowi

D. owalne, szersze u podstawy

Wybór naczynia do kompozycji roślinnej w stylu 'paralel' jest kluczowy dla uzyskania zamierzonego efektu estetycznego oraz funkcjonalnego. Wybierając owalne naczynie o szerokiej podstawie, można napotkać problemy związane z niestabilnością roślin. Koncepcja owalności, mimo że może wydawać się atrakcyjna wizualnie, w praktyce utrudnia zachowanie równowagi w ustawieniu roślin w linii równoległej, co jest fundamentalne dla stylu 'paralel'. Przykładem błędnego myślenia jest założenie, że szerokie dno sprzyja lepszemu rozwojowi korzeni; owalne naczynia mogą zapobiegać właściwej cyrkulacji powietrza oraz ograniczać miejsce na wzrost. Wysokie naczynia zwężające się u dołu również są nieodpowiednie, ponieważ ich kształt sprawia, że utrudniają dostęp do roślin, co negatywnie wpływa na ich pielęgnację. Wysokość naczynia może powodować, że rośliny umieszczone w dolnej części nie będą miały wystarczającego dostępu do światła, co jest kluczowym elementem dla ich zdrowego wzrostu. Naczynia okrągłe, ale kielichowato rozszerzające się, również nie są zalecane, ponieważ ich kształt może wprowadzać zamieszanie w układzie roślin, co prowadzi do utraty harmonii. Kluczowym błędem jest także pomijanie, że geometria naczynia powinna wspierać ideę równoległych linii, a nie ją zakłócać. Przy wyborze naczynia warto kierować się zasadą, że jego kształt powinien harmonizować z ustawieniem i rozwojem roślin, co w końcowym efekcie przekłada się na estetykę i funkcjonalność kompozycji.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Jakie materiały nadają się do zbudowania budki lęgowej dla ptaków?

A. Beton, cegła, pręty zbrojeniowe

B. Wiklina, drewno

C. Piasek, żwir, kamienie

D. Trylinka, kostka betonowa, płyty kamienne

Wybór wikliny i drewna do budowy budki lęgowej dla ptaków jest uzasadniony nie tylko z perspektywy estetycznej, ale przede wszystkim funkcjonalnej. Drewno jest naturalnym materiałem, który doskonale izoluje, co zapewnia ptakom odpowiednią temperaturę oraz ochronę przed warunkami atmosferycznymi. Wiklina z kolei, będąc materiałem elastycznym i lekkim, umożliwia łatwe formowanie i dostosowywanie budki do specyficznych potrzeb różnych gatunków ptaków. Zgodnie z zaleceniami ekologów, drewno powinno pochodzić z legalnych źródeł, a najlepiej z materiałów odzyskanych lub z upraw zrównoważonych, co sprzyja ochronie środowiska. W praktyce, budki lęgowe wykonane z drewna lub wikliny oferują również lepszą wentylację, co jest kluczowe dla zdrowia ptaków. Dodatkowym atutem jest możliwość malowania drewna farbami ekologicznymi, które nie będą szkodliwe dla ptaków, co pozwala na personalizację i zachowanie estetyki ogrodu lub parku.

Pytanie 28

Na glebach o dużym zanieczyszczeniu nie należy stosować

A. kultywatora

B. brony talerzowej

C. włókowania

D. orki przedzimowej

Wybór kultywatora na gleby silnie zaperzone może być mylący, ponieważ często postrzegany jest jako rozwiązanie do poprawy struktury gleby. Kultywatory są narzędziami, które rozbijają zbitą glebę i poprawiają jej napowietrzenie, jednak na glebach silnie zaperzonych ich stosowanie może prowadzić do jeszcze większego zaciągania zanieczyszczeń organicznych na powierzchnię. Włókowanie, z kolei, ma na celu spulchnienie wierzchniej warstwy gleby, co w teorii może wydawać się korzystne, ale również może nie zaspokajać potrzeb gleby, która wymaga bardziej delikatnego podejścia. Odpowiedzią na problem gleb zaperzonych nie jest intensywna obróbka, lecz dbałość o ich zdrowie i równowagę biologiczną. Zastosowanie orki przedzimowej również może być wadliwe, ponieważ głębokie oranie może prowadzić do dalszego pogłębiania problemów związanych z zaperzeniem oraz uszkodzeń struktury gleby. Zamiast tego, bardziej odpowiednie są metody ochrony gleby, takie jak stosowanie nawozów organicznych oraz wprowadzenie roślin okrywowych, które zwiększają bioróżnorodność i poprawiają kondycję gleby. Warto zatem podejść do tematu z większą rozwagą i uwzględnić specyfikę gleby przy wyborze metod uprawy.

Pytanie 29

Jaki okres sadzenia jest najbardziej korzystny dla drzew i krzewów iglastych?

A. Od końca października do połowy listopada

B. Od końca kwietnia do połowy maja

C. Od końca maja do połowy czerwca

D. Od końca marca do połowy kwietnia

Sadzenie drzew i krzewów iglastych w czasie od końca października do połowy listopada to raczej zły pomysł z kilku powodów. W tym okresie rośliny zaczynają wchodzić w spoczynek, co zmniejsza ich szanse na ukorzenienie się. Poza tym, niskie temperatury i ryzyko przymrozków mogą zaszkodzić młodym roślinom, które nie zdążą się dobrze zakorzenić przed zimą. W marcu i kwietniu też jest ryzyko, bo wczesna wiosna może przynieść niespodziewane przymrozki, a to zagraża młodym sadzonkom. Sadzenie od końca maja do połowy czerwca też nie jest najlepszym pomysłem, bo wtedy mogą być okresy suszy, które stresują rośliny. I jeszcze, dobrze jest unikać przesadzania w czasie intensywnego wzrostu, bo to może je osłabić. Dlatego, jak chcesz, żeby iglaki się dobrze rozwijały, warto trzymać się sprawdzonych zasad dotyczących sadzenia.

Pytanie 30

Obficie rozwinięty system korzeniowy roślin rocznych osiąga się poprzez

A. uszczykiwanie

B. pikowanie

C. hartowanie

D. przesadzanie

Hartowanie to proces, który polega na stopniowym przyzwyczajaniu młodych roślin do warunków panujących na zewnątrz. Mimo że hartowanie jest ważnym etapem przygotowania roślin do sadzenia w gruncie, nie wpływa bezpośrednio na rozwój systemu korzeniowego. Z kolei przesadzanie to termin, który bywa mylony z pikowaniem, jednak w kontekście roślin jednorocznych, jest to bardziej ogólny proces przenoszenia roślin do nowego środowiska, co niekoniecznie przyczynia się do optymalizacji ich korzeni. Uszczykiwanie odnosi się do usuwania wierzchołków pędów w celu pobudzenia rozkrzewienia roślin, co także nie ma bezpośredniego wpływu na system korzeniowy. Typowym błędem w myśleniu jest utożsamianie wszystkich tych zabiegów z poprawą kondycji roślin - podczas gdy każdy z nich ma swoje specyficzne cele i zastosowanie. W rzeczywistości, aby poprawić rozwój systemu korzeniowego, kluczowe jest właśnie pikowanie, które efektywnie wspomaga młode rośliny w osiąganiu silniejszych i bardziej rozwiniętych korzeni, co z kolei przekłada się na ich lepszą kondycję ogólną.

Pytanie 31

Działania podejmowane w celu przywrócenia artystycznych i historycznych wartości zabytkowego ogrodu to

A. modernizacja

B. adaptacja

C. rekultywacja

D. rewaloryzacja

Rewaloryzacja to proces, który ma na celu przywrócenie zabytkowym ogrodem ich pierwotnych walorów artystycznych, kulturowych i historycznych. W praktyce oznacza to nie tylko odtworzenie oryginalnych kompozycji roślinnych i architektonicznych, ale także przywrócenie kontekstu historycznego, w którym dany ogród powstał. Kluczowe dla rewaloryzacji jest przeprowadzanie szczegółowych badań, które pozwalają na zrozumienie pierwotnych założeń projektowych oraz stylów ogrodowych. Przykładem zastosowania rewaloryzacji może być odbudowa ogrodu w stylu barokowym, gdzie ważne jest nie tylko odtworzenie układu roślinnego, ale również elementów małej architektury, takich jak fontanny czy aleje. Dobry projekt rewaloryzacji uwzględnia nie tylko estetykę, ale także funkcjonalność ogrodu, co czyni go miejscem atrakcyjnym dla odwiedzających oraz niezbędnym elementem edukacji o historii sztuki ogrodowej. W ramach rewaloryzacji stosuje się również zasady zrównoważonego rozwoju, dążąc do minimalizacji negatywnego wpływu na środowisko.

Pytanie 32

Poprawa struktury i właściwości fizyko-chemicznych gleby, przed założeniem dywanowego kwietnika, realizowana jest przez

A. przekopanie gleby na głębokość 40 - 50 cm

B. rozsypanie nawozów mineralnych, rozbicie brył oraz wyrównanie terenu

C. przekopanie i zmieszanie wierzchniej warstwy gleby z nawozami organicznymi

D. użycie wału wgłębnego po rozsypaniu nawozów mineralnych

Przekopanie gleby i wymieszanie jej z nawozami organicznymi to coś, co naprawdę ma znaczenie, jeśli mówimy o przygotowaniu terenu pod kwietnik dywanowy. Dzięki temu gleba staje się lepsza, można powiedzieć, że oddycha lepiej, co bardzo pomaga roślinom. Nawozy organiczne, jak obornik czy kompost, to świetne źródło składników odżywczych, a dodatkowo wspierają małe, pożyteczne mikroskopijne stworzenia, które żyją w glebie. Na przykład, obornik nie tylko dodaje azotu, ale także pomaga glebie zatrzymywać wodę, co jest naprawdę ważne dla dobrego wzrostu roślin. Kiedy pielęgnujemy tereny zielone, warto korzystać z organicznych amendantów. Dzięki temu gleba nie tylko będzie w lepszym stanie, ale także będzie bardziej różnorodna. Przed zakładaniem kwietnika, dobrze jest zrobić testy gleby, by sprawdzić jej pH i składniki pokarmowe. To pomoże dobrze dobrać nawozy, co zwiększy ich skuteczność.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Który z podanych elementów małej architektury powinno się uwzględnić w aranżacji skweru?

A. Ogrodzenie.

B. Trejaż.

C. Ławkę.

D. Altanę.

Jak się dobrze zastanowić, to wybór niewłaściwych elementów małej architektury przy zagospodarowaniu skweru może sprawić, że przestrzeń będzie mało funkcjonalna i użytkownicy będą niezadowoleni. Trejaż to struktura, która wspiera pnące rośliny, i ok – może jest OK w ogrodach, ale w skwerze to nie za bardzo się sprawdzi, bo ten powinien być bardziej funkcjonalny i dostępny. Jakby wprowadzić altanę do takiego miejsca, to może ograniczyć jego otwartość, a przecież skwer powinien sprzyjać interakcji między ludźmi. Ogrodzenie też nie jest najlepszym pomysłem, bo to może zrobić wrażenie zamkniętej przestrzeni i nikt nie będzie miał ochoty z tego korzystać. Kluczowe w skwerach jest zapewnienie miejsc do odpoczynku, a ławki są do tego niezbędne. Jak wybierzemy złe elementy, to marnujemy przestrzeń i zasoby, dlatego ważne jest, żeby przy projektowaniu terenów zielonych kierować się zasadami ergonomii, estetyki i pragmatyzmu. Trzeba pamiętać, że skwer powinien być miejscem spotkań, a nie tylko chaotyczną przestrzenią z elementami architektonicznymi, które nie zachęcają ludzi do interakcji z otoczeniem.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Przy projektowaniu nasadzeń drzew w alejach, kluczowe znaczenie ma

A. paralela

B. rytm

C. kontrast

D. asymetria

W projektowaniu drzew alejowych rytm to naprawdę ważna sprawa. To właśnie on sprawia, że cała kompozycja wygląda dynamicznie i harmonijnie. Można go osiągnąć przez powtarzanie elementów, jak drzewa czy inne rośliny. Na przykład, przy alejce warto zaplanować grupy drzew, które mają podobną wysokość i kształt – to od razu daje fajny efekt wizualny. Dobrze przemyślany rytm pozwala też na łagodne przejścia w kompozycji, co z kolei poprawia sposób, w jaki ludzie odbierają przestrzeń. Moim zdaniem, gdy tworzymy aleję, dobrze jest trzymać się zasad proporcji, żeby znaleźć równowagę między powtarzalnością a różnorodnością. To naprawdę pasuje do dobrych praktyk w architekturze krajobrazu. Pamiętaj, że odpowiedni rytm nie tylko przyciąga wzrok, ale też zwiększa komfort użytkowania, co jest super ważne w przestrzeniach publicznych.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Przy projektowaniu parawanu z roślin osłaniających plac zabaw dla dzieci, czego nie powinno się używać?

A. róży pomarszczonej

B. bukszpanu wiecznie zielonego

C. derenia białego

D. forsycji pośredniej

Wybieranie roślin do robienia osłon w placach zabaw dla dzieci to naprawdę ważna sprawa, bo tu trzeba myśleć o bezpieczeństwie i komforcie. Bukszpan wiecznie zielony, forsycja i derenie białe to rośliny, które mogą się nadać w tej roli i z reguły są bezpieczne. Bukszpan jest fajny, bo ma gęstą, niską formę, dzięki czemu daje dobrą osłonę i jest wytrzymały, a to świetny wybór do miejsc zabaw. Forsycja z kolei ma ładne kwiaty na wiosnę i nie ma ostrych pędów, więc jest bezpieczna. Deren białe mają przyjemne liście, a ich owoce nie są toksyczne, co też jest ważne. Czasami ludzie nie rozumieją, czemu róża pomarszczona to zły wybór, bo nie zdają sobie sprawy z ryzyka, które niesie ze sobą jej kolczasta natura. Takie błędne myślenie może prowadzić do projektów, które nie są bezpieczne i komfortowe, a w miejscach zabaw jest to kluczowe. Dlatego warto kierować się dobrymi praktykami i wybierać rośliny, które są nie tylko ładne, ale przede wszystkim bezpieczne.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej