Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
  • Data rozpoczęcia: 16 grudnia 2025 02:30
  • Data zakończenia: 16 grudnia 2025 02:46

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki język programowania został stworzony z myślą o tworzeniu aplikacji na system Android?

A. Swift
B. Java
C. Python
D. Objective-C
Java to taki język, który jest głównie używany do robienia aplikacji na Androida. Od początku Androida, Java była jego podstawowym językiem, dlatego jest tak popularna i dobrze opisana w dokumentacji. Kiedy tworzysz aplikacje na Androida w Javie, to korzystasz z Android SDK oraz API, które świetnie integrują się z funkcjami urządzeń, jak GPS czy kamera. Teraz trochę więcej mówi się o Kotlinie jako nowoczesnej alternatywie dla Javy, ale Java wciąż ma swoje mocne miejsce w tworzeniu aplikacji i Google dalej ją wspiera.

Pytanie 2

Co oznacza pojęcie 'hoisting' w JavaScript?

A. Proces podnoszenia deklaracji zmiennych i funkcji na górę zakresu
B. Mechanizm zarządzania pamięcią w przeglądarce
C. Metoda ładowania skryptów z zewnętrznych źródeł
D. Technika optymalizacji kodu przez silnik JavaScript
Hoisting to mechanizm w JavaScript, który polega na tym, że deklaracje zmiennych i funkcji są przenoszone na górę zakresu, w którym zostały zadeklarowane. Oznacza to, że możesz używać zmiennych i funkcji przed ich faktyczną deklaracją w kodzie. Na przykład, jeśli zadeklarujesz zmienną za pomocą 'var' lub funkcję, możesz odwołać się do niej wcześniej, a JavaScript zrozumie, o co chodzi. Przykład: jeśli napiszesz 'console.log(x); var x = 5;', to nie dostaniesz błędu, ponieważ 'x' jest hoistowane na górę, jednak jej wartość będzie 'undefined' do momentu przypisania jej wartości. Zrozumienie hoistingu jest kluczowe dla pisania poprawnego kodu w JavaScript, ponieważ może to prowadzić do zaskakujących rezultatów. Warto wiedzieć, że hoisting nie działa w ten sam sposób dla deklaracji 'let' i 'const'. Te zmienne są hoistowane, ale nie mogą być używane przed ich deklaracją, co prowadzi do błędu 'Temporal Dead Zone'. Dlatego zaleca się unikanie deklaracji zmiennych w sposób, który może prowadzić do nieporozumień, i zawsze deklarować zmienne na początku zakresu, w którym będą używane.

Pytanie 3

Wykorzystanie typu DECIMAL w MySQL wymaga wcześniejszego określenia długości (liczby cyfr) przed oraz po przecinku. Jak należy to zapisać?

A. łańcuchowy
B. stałoprzecinkowy
C. zmiennoprzecinkowy
D. logiczny
Typ DECIMAL w języku MySQL jest używany do przechowywania liczb dziesiętnych z określoną precyzją. Przy definiowaniu tego typu danych wymagane jest określenie dwóch głównych parametrów: długości całkowitej liczby, czyli liczby cyfr przed przecinkiem, oraz długości części dziesiętnej, czyli liczby cyfr po przecinku. Taki zapis ma postać DECIMAL(M, D), gdzie M to maksymalna liczba cyfr, a D to liczba cyfr po przecinku. Przykład zastosowania to: DECIMAL(10, 2), co oznacza, że liczba może mieć maksymalnie 10 cyfr, z czego 2 cyfry będą po przecinku. Typ DECIMAL jest szczególnie przydatny w aplikacjach finansowych, gdzie precyzja obliczeń jest kluczowa, aby uniknąć błędów zaokrągleń, które mogą występować w przypadku typów zmiennoprzecinkowych. Standardy dotyczące typów danych w SQL, takie jak SQL:2008, również uznają znaczenie precyzyjnych reprezentacji liczbowych, co sprawia, że DECIMAL jest preferowany w wielu zastosowaniach. Warto dodać, że MySQL pozwala na elastyczność w definiowaniu długości, co umożliwia optymalne dostosowanie do specyficznych wymagań aplikacji.

Pytanie 4

Które z poniższych twierdzeń najlepiej charakteryzuje metodę wirtualną?

A. Metoda, która jest zawsze stosowana w konstruktorach danej klasy
B. Metoda, która może być przesłonięta w klasie dziedziczącej
C. Metoda, która może być wywoływana tylko przez klasę nadrzędną
D. Metoda, która działa wyłącznie dla statycznych pól danej klasy
Metoda, która może być wywoływana tylko przez klasę bazową to raczej metoda prywatna lub chroniona, a nie wirtualna. Metody statyczne są związane z klasą, a nie z konkretnymi obiektami, więc nie można ich tak po prostu nadpisać w klasie pochodnej. A tak w ogóle, metody w konstruktorach zazwyczaj nie są wirtualne, bo wywołanie metod wirtualnych w konstruktorze może prowadzić do dziwnych rzeczy – w konstruktorze klasy bazowej składowe klasy pochodnej jeszcze nie są gotowe.

Pytanie 5

Jakie zastosowanie ma język Swift w zakresie aplikacji mobilnych?

A. Do przeprowadzania testów aplikacji mobilnych
B. Do zarządzania bazami danych w aplikacjach mobilnych
C. Do tworzenia aplikacji na system iOS
D. Do tworzenia aplikacji na system Android
Swift to język programowania stworzony przez Apple, który służy do tworzenia aplikacji na system iOS, macOS, watchOS i tvOS. Swift został zaprojektowany z myślą o nowoczesnym i bezpiecznym programowaniu, eliminując wiele typowych błędów spotykanych w Objective-C, takich jak null pointer exceptions. Dzięki swojej wydajności, przejrzystej składni i integracji z XCode, Swift stał się standardem w ekosystemie Apple. Język wspiera interaktywną platformę Playground, co umożliwia szybkie testowanie kodu, a także pełną integrację z narzędziami Apple, co czyni go niezbędnym narzędziem dla deweloperów aplikacji na iPhone'y i iPady.

Pytanie 6

Wartości składowych RGB koloru #AA41FF zapisane w systemie szesnastkowym po przekształceniu na system dziesiętny są odpowiednio

A. 160, 65, 255
B. 170, 65, 255
C. 170, 64, 255
D. 160, 64, 255
Przy przekształcaniu wartości szesnastkowych RGB na system dziesiętny łatwo popełnić błąd, bo wystarczy źle podstawić którąś cyfrę albo zmieszać kolejność. W przypadku koloru #AA41FF każda para znaków odpowiada jednej składowej: AA to czerwona, 41 to zielona, a FF to niebieska. Najczęściej błędy pojawiają się, gdy niepoprawnie zinterpretujemy cyfry szesnastkowe jako dziesiętne lub po prostu pomylimy kolejność składowych. Przykładowo, '160' w odpowiedzi zamiast '170' wynika być może z błędnego odczytania AA – bo łatwo pomylić literę A (10) z cyfrą 6 czy 0, zwłaszcza jeśli ktoś nie jest przyzwyczajony do liczb szesnastkowych. Podobnie, '64' zamiast '65' dla 41 to typowy efekt nieuwagi w liczeniu: 4*16+1 daje 65, a nie 64, co pokazuje, jak ważna jest precyzja w prostych działaniach matematycznych. Z kolei zamiana AA na 160 może świadczyć o mechanicznej zamianie liter na liczby bez uwzględnienia ich pozycji w zapisie szesnastkowym. Powszechnym błędem jest też zamiana kolejności składowych lub skupianie się tylko na końcowych cyfrach, przez co mylnie przyjmuje się, że na przykład AA to 160, bo pierwsza cyfra to 1, a nie 10. W praktyce branżowej takie niedokładności prowadzą do złych efektów wizualnych – np. kolor na stronie mocno różni się od zamierzonego lub nie pasuje do reszty projektu. Moim zdaniem takie błędy wynikają zwykle z braku nawyków w przeliczaniu systemów liczbowych. Warto zawsze pamiętać, że każda cyfra szesnastkowa ma swoją wagę, a zamiana wymaga precyzyjnego policzenia: pierwsza cyfra razy 16 plus druga cyfra. W codziennej pracy z grafiką cyfrową czy webdesignem taka pomyłka bardzo rzuca się potem w oczy użytkownikowi, więc lepiej od początku ćwiczyć dokładność niż potem szukać, gdzie zniknęła ta właściwa barwa.

Pytanie 7

Które narzędzie służy do tworzenia makiet interfejsu użytkownika (UI mockups)?

A. Figma
B. Webpack
C. Jenkins
D. Postman
Figma to narzędzie służące do tworzenia makiet interfejsu użytkownika, które jest szczególnie cenione za swoje możliwości współpracy w czasie rzeczywistym. Dzięki Figma zespoły projektowe mogą jednocześnie edytować te same projekty, co znacząco przyspiesza proces twórczy i pozwala na bieżąco wprowadzać zmiany na podstawie uwag członków zespołu. Narzędzie oferuje bogaty zestaw funkcji, takich jak wektoryzacja, prototypowanie czy zintegrowana biblioteka komponentów, co sprawia, że projektanci mogą szybko i efektywnie tworzyć interfejsy, które są zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne. Praktyczne zastosowanie Figma obejmuje współpracę z deweloperami przy tworzeniu responsywnych aplikacji oraz możliwość dostosowywania makiet do różnych rozmiarów ekranów. Standardy branżowe, takie jak użycie siatek i systemów modułowych, można łatwo zaimplementować w Figma, co dodatkowo zwiększa jego użyteczność. Dzięki temu narzędziu, zespoły mogą tworzyć nie tylko statyczne makiety, ale także interaktywne prototypy, co jest niezbędne w procesie testowania UX.

Pytanie 8

Co oznacza skrót CDN w kontekście aplikacji webowych?

A. Compressed Data Node - węzeł kompresji danych w architekturze mikrousług
B. Content Definition Notation - notacja do definiowania treści w aplikacjach
C. Content Delivery Network - sieć rozproszona geograficznie, służąca do dostarczania treści
D. Cross Domain Navigation - metoda nawigacji między domenami w aplikacjach webowych
Skrót CDN oznacza Content Delivery Network, czyli sieć dostarczania treści. Jest to architektura rozproszona geograficznie, która umożliwia efektywne dostarczanie zasobów internetowych, takich jak obrazy, filmy, skrypty czy pliki CSS. CDN składa się z wielu serwerów, które są rozmieszczone w różnych lokalizacjach na całym świecie. Gdy użytkownik próbuje uzyskać dostęp do treści, zapytanie jest kierowane do najbliższego geograficznie serwera w sieci CDN, co znacząco przyspiesza czas ładowania strony oraz zmniejsza obciążenie głównego serwera. Przykłady popularnych usług CDN to Cloudflare, Amazon CloudFront czy Akamai. Zastosowanie CDN ma kluczowe znaczenie dla poprawy wydajności aplikacji webowych, szczególnie w kontekście globalnych użytkowników, gdzie opóźnienia w dostępie do treści mogą wpływać na doświadczenia użytkowników. Ponadto, wykorzystanie sieci CDN może wspierać również optymalizację SEO, ponieważ szybko ładujące się strony są preferowane przez wyszukiwarki. W branży e-commerce, efektywne korzystanie z CDN jest standardem, który pozwala na utrzymanie wysokiej dostępności i wydajności aplikacji, co jest niezbędne dla sukcesu online.

Pytanie 9

Jednym z kroków przy publikacji aplikacji mobilnej w sklepie Google Play są testy Beta, które charakteryzują się tym, że są one

A. przeprowadzane na podstawie dokumentu zawierającego przypadki testowe
B. podzielone na testy funkcjonalne, wydajnościowe oraz skalowalności
C. przeprowadzane przez grupę docelowych użytkowników aplikacji
D. realizowane przez zespół testerów zatrudnionych przez firmę Google
Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na to, że testy Beta są wykonywane przez grupę zatrudnionych testerów z firmy Google. Jest to błędne założenie, ponieważ testy Beta są w rzeczywistości przeprowadzane przez rzeczywistych użytkowników, którzy nie są profesjonalnymi testerami. Użytkownicy ci mogą być entuzjastami technologii, a ich opinie są wartościowe, ponieważ odzwierciedlają rzeczywiste doświadczenia i oczekiwania rynku. Kolejna niepoprawna odpowiedź sugeruje, że testy Beta są podzielone na testy funkcjonalne, wydajnościowe i skalowalności. Choć te kategorie testów są istotne w cyklu życia oprogramowania, testy Beta koncentrują się głównie na ogólnym doświadczeniu użytkownika i funkcjonalności aplikacji w praktyce. Ostatnia niepoprawna odpowiedź wskazuje, że testy Beta są przeprowadzane w oparciu o dokument z przypadkami testowymi. W rzeczywistości, testy Beta są bardziej elastyczne i opierają się na rzeczywistych interakcjach użytkowników z aplikacją, co oznacza, że nie są one sztywno zdefiniowane przez dokumentację, a raczej na podstawie ich naturalnego użytkowania. Wszelkie założenia dotyczące formalnych przypadków testowych są więc mylące w kontekście testów Beta.

Pytanie 10

Który z wymienionych elementów NIE stanowi części instrukcji dla użytkownika programu?

A. Instrukcje dotyczące obsługi poszczególnych funkcji aplikacji
B. Opis metody instalacji aplikacji
C. Opis testów jednostkowych
D. Rozwiązywanie problemów związanych z użytkowaniem aplikacji
Instrukcja użytkownika programu zawiera opisy dotyczące sposobu instalacji aplikacji, konfiguracji oraz obsługi poszczególnych funkcji. Jest to kluczowy dokument pomagający użytkownikom w szybkim wdrożeniu się w pracę z oprogramowaniem. Zawiera również sekcje dotyczące rozwiązywania typowych problemów oraz wskazówki, jak efektywnie korzystać z narzędzi i funkcji aplikacji. Instrukcja użytkownika może być dostępna w formie elektronicznej (PDF, strony WWW) lub papierowej, a jej celem jest uproszczenie procesu wdrażania oraz ograniczenie liczby zgłoszeń do działu wsparcia technicznego. Dokumentacja tego typu stanowi również ważny element budowania pozytywnego doświadczenia użytkownika (UX).

Pytanie 11

Która z funkcji powinna zostać zrealizowana w warstwie back-end aplikacji webowej?

A. wyświetlanie danych z formularza w przeglądarce
B. zarządzanie bazą danych
C. sprawdzanie formularzy w czasie rzeczywistym
D. zarządzanie zdarzeniami elementów
Obsługa bazy danych jest fundamentalną częścią warstwy back-end w aplikacjach internetowych. Backend odpowiada za przetwarzanie logiki biznesowej, przechowywanie i zarządzanie danymi, a także komunikację z bazą danych. Dane przesyłane z front-endu (interfejsu użytkownika) są walidowane i przetwarzane po stronie serwera, zanim trafią do bazy danych lub zostaną zwrócone użytkownikowi. W przypadku aplikacji dynamicznych, serwer pobiera informacje z bazy danych, przekształca je zgodnie z wymogami aplikacji i przesyła z powrotem na front-end. Właściwe zarządzanie danymi i bezpieczeństwo operacji na bazie danych to kluczowe zadania back-endu. Równie ważne jest zapobieganie wstrzykiwaniu SQL (SQL Injection) i zapewnienie integralności danych, co stanowi podstawę skalowalnych i bezpiecznych aplikacji.

Pytanie 12

Jakie z wymienionych narzędzi jest szeroko stosowane do debugowania aplikacji internetowych?

A. Chrome DevTools
B. Blender
C. Postman
D. Git
Git jest systemem kontroli wersji, który pomaga zarządzać kodem źródłowym i śledzić zmiany, ale nie służy do debugowania aplikacji webowych. Postman to narzędzie do testowania API, które pozwala na wysyłanie zapytań HTTP, ale nie umożliwia debugowania interfejsów webowych ani modyfikacji DOM. Blender jest narzędziem do modelowania 3D i animacji, nie mającym związku z debugowaniem aplikacji webowych.

Pytanie 13

Jakie są główne różnice między środowiskiem RAD (Rapid Application Development) a klasycznymi IDE?

A. RAD funkcjonuje tylko w systemach operacyjnych Linux
B. RAD nie oferuje żadnych narzędzi do debugowania
C. RAD koncentruje się tylko na testowaniu programów
D. RAD pozwala na szybkie tworzenie prototypów i rozwijanie aplikacji przy minimalnej ilości kodu
RAD (Rapid Application Development) to metodologia tworzenia oprogramowania, która kładzie nacisk na szybkie prototypowanie i iteracyjne podejście do rozwoju aplikacji, minimalizując czas poświęcany na pisanie kodu od podstaw. Kluczowym aspektem RAD jest możliwość szybkiego dostosowywania aplikacji do zmieniających się wymagań biznesowych oraz ciągła interakcja z klientem. Narzędzia RAD, takie jak Visual Studio, Delphi czy OutSystems, pozwalają na budowanie aplikacji przy użyciu graficznych interfejsów, gotowych komponentów i automatycznego generowania kodu, co znacząco skraca czas wprowadzenia produktu na rynek. RAD doskonale sprawdza się w przypadku projektów o krótkim cyklu życia i wymagających szybkich zmian.

Pytanie 14

Który aspekt projektu aplikacji jest kluczowy dla zabezpieczenia danych użytkowników?

A. Pominięcie testowania aplikacji w etapie produkcji
B. Tworzenie prostych formularzy do rejestracji
C. Koncentracja na wyglądzie interfejsu użytkownika
D. Zastosowanie zaawansowanych systemów ochrony
Stosowanie zaawansowanych mechanizmów bezpieczeństwa jest kluczowe dla ochrony danych użytkowników w aplikacjach. Wdrożenie technologii takich jak szyfrowanie, autoryzacja dwuskładnikowa (2FA), firewalle oraz regularne testy penetracyjne pozwala na minimalizację ryzyka ataków i naruszeń danych. Mechanizmy te nie tylko zabezpieczają dane, ale również budują zaufanie użytkowników do aplikacji, co jest niezwykle istotne w branżach takich jak bankowość, medycyna czy e-commerce.

Pytanie 15

Jakiego typu funkcja jest tworzona poza klasą, ale ma dostęp do jej prywatnych i chronionych elementów?

A. Metoda statyczna
B. Funkcja zaprzyjaźniona
C. Konstruktor
D. Destruktor
Konstruktor jest specjalnym typem metody klasy, który służy do inicjalizacji obiektów i nie ma dostępu do prywatnych składowych innej klasy, chyba że jest ona klasą zaprzyjaźnioną. Metoda statyczna należy do klasy jako całości i może być wywoływana bez tworzenia instancji obiektu, ale nie posiada dostępu do prywatnych lub chronionych składowych klasy, ponieważ działa w kontekście klasy, a nie instancji. Destruktor, z kolei, jest odpowiedzialny za czyszczenie zasobów po zniszczeniu obiektu i nie posiada funkcjonalności pozwalającej na dostęp do prywatnych danych innej klasy, o ile nie jest ona zaprzyjaźniona.

Pytanie 16

Która z wymienionych właściwości najlepiej charakteryzuje biblioteki dynamiczne?

A. Są ładowane podczas kompilacji
B. Są ładowane w trakcie działania aplikacji
C. Są statycznie dołączane do pliku wykonywalnego
D. Zawierają kod źródłowy aplikacji
Biblioteki dynamiczne, znane też jako DLL w Windows czy SO w Unix/Linux, ładują się do pamięci, gdy program działa. To super, bo dzięki temu aplikacja nie marnuje zasobów, a jak zajdzie potrzeba, to może z nich korzystać. Można też aktualizować te biblioteki bez potrzeby rekompilacji całego programu – to duża wygoda. Dzięki dynamicznemu ładowaniu kod może być współdzielony przez różne aplikacje, a to zmniejsza rozmiar plików i sprawia, że łatwiej się tym wszystkim zarządza.

Pytanie 17

Jaką cechą charakteryzuje się sieć asynchroniczna?

A. Wymaga synchronizacji zegarów
B. Dane są przesyłane w sposób nieciągły, bez synchronizacji zegarów
C. Jest bardziej niezawodna od sieci synchronicznej
D. Dane są przesyłane jedynie w określonych przedziałach czasowych
Sieci asynchroniczne to rodzaj systemów komunikacyjnych, w których dane są przesyłane w sposób nieciągły, co oznacza, że nie wymagają one synchronizacji zegarów pomiędzy urządzeniami. W takich sieciach, każda jednostka przesyła dane w dowolnym momencie, co zwiększa elastyczność i efektywność komunikacji. Przykładem zastosowania sieci asynchronicznych są systemy oparte na protokołach, takich jak UART (Universal Asynchronous Receiver-Transmitter), które są powszechnie używane w mikrokomputerach oraz różnych urządzeniach elektronicznych. W kontekście standardów, sieci asynchroniczne są często stosowane w komunikacji szeregowej, gdzie dane są przesyłane bez ustalonych ram czasowych, co pozwala na redukcję opóźnień i zwiększenie przepustowości. W praktyce, taki model komunikacji jest idealny w sytuacjach, gdzie ciągłość przesyłu danych nie jest kluczowa, jak w przypadku transmisji danych z czujników czy urządzeń IoT, gdzie urządzenia mogą nadawać dane, gdy są gotowe, a nie w ustalonych interwałach czasowych.

Pytanie 18

Które z wymienionych stwierdzeń najtrafniej charakteryzuje klasę dziedziczącą?

A. Klasa, która nie może posiadać konstruktorów ani destruktorów
B. Klasa, która umożliwia wielokrotne dziedziczenie pól prywatnych
C. Klasa, która dzieli swoje pola z klasami zaprzyjaźnionymi
D. Klasa, która wykorzystuje pola i metody innej klasy bez ich ponownej definicji
Dziedziczenie w programowaniu obiektowym pozwala na tworzenie nowych klas na podstawie istniejących. Klasa dziedziczona (klasa pochodna) automatycznie uzyskuje dostęp do publicznych i chronionych pól oraz metod klasy bazowej, co eliminuje potrzebę ich ponownego definiowania. Dzięki dziedziczeniu można rozszerzać funkcjonalność istniejących klas, co prowadzi do bardziej efektywnego i modułowego kodu. Przykładem może być klasa 'Pojazd', po której dziedziczy klasa 'Samochód', zachowując wszystkie właściwości pojazdu i dodając specyficzne dla samochodu metody lub pola.

Pytanie 19

Jaką strukturę danych obrazuje zamieszczony kod w języku C#?

int[,] array = new int[3, 3];
A. tablicę dwuwymiarową
B. tablicę jednowymiarową
C. stos
D. listę
Kod, który widzisz, tworzy tablicę dwuwymiarową w języku C#. Zapis int[,] array = new int[3, 3]; oznacza, że deklarujesz strukturę, gdzie każdy element jest dostępny przez dwa indeksy – pierwszy wskazuje wiersz, drugi kolumnę. Tablice dwuwymiarowe są bardzo popularne przy przechowywaniu macierzy, plansz w grach (na przykład szachownicy czy sudoku), a nawet obrazów, gdzie każdy piksel opisuje się przez współrzędne. Moim zdaniem, znajomość takich struktur naprawdę ułatwia tworzenie bardziej złożonych algorytmów, bo niekiedy dostępu do danych nie da się zamknąć w jednej linii, tylko trzeba się poruszać w dwóch wymiarach. Jeżeli chodzi o dobre praktyki, to warto pamiętać, że tablica dwuwymiarowa w .NET jest strukturą "prostokątną", czyli każdy wiersz ma tyle samo kolumn – coś jak klasyczna tabela w Excelu. To różni się od tzw. tablic tablic (ang. jagged arrays), które pozwalają mieć nierówną liczbę elementów w wierszach, ale to już trochę inna bajka. W twoim przykładzie stworzyłeś tablicę o rozmiarze 3x3, czyli 9 elementów, do których odwołujesz się za pomocą array[wiersz, kolumna]. Może się to wydawać proste, ale z mojego doświadczenia to właśnie takie zrozumienie podstawowych konstrukcji pozwala pisać czytelny i wydajny kod. W branży często spotyka się sytuacje, gdzie optymalizacja działania na tablicach – zwłaszcza tych dwuwymiarowych – robi różnicę, więc warto to mieć dobrze opanowane.

Pytanie 20

Który z wymienionych parametrów określa prędkość procesora?

A. Częstotliwość taktowania
B. Rodzaj złącza
C. Wielkość pamięci podręcznej
D. Liczba rdzeni
Częstotliwość taktowania procesora, wyrażana najczęściej w gigahercach (GHz), jest kluczowym parametrem opisującym szybkość działania jednostki centralnej. Określa, ile cykli zegara procesor jest w stanie wykonać w ciągu jednej sekundy. Wyższa częstotliwość oznacza większą ilość operacji, które procesor może przetworzyć w danym czasie, co bezpośrednio wpływa na jego wydajność. Przykładowo, procesor o częstotliwości 3,0 GHz może wykonać 3 miliardy cykli na sekundę, co sprawia, że jest w stanie przeprowadzać bardziej skomplikowane obliczenia i efektywniej zarządzać zadaniami. W praktyce jednak sama częstotliwość nie jest jedynym wskaźnikiem wydajności; istotne są też inne czynniki, takie jak architektura procesora, liczba rdzeni czy szybkość pamięci RAM. Standardy, takie jak Intel Core i9 czy AMD Ryzen 5000, dostarczają informacji na temat maksymalnej częstotliwości taktowania, co pozwala konsumentom lepiej dobierać sprzęt do swoich potrzeb. Warto również zauważyć, że wielu nowoczesnych procesorów stosuje technologię Turbo Boost, która pozwala na chwilowe zwiększenie częstotliwości w celu uzyskania lepszej wydajności przy intensywnych obciążeniach.

Pytanie 21

W systemie RGB kolor Pale Green przedstawia się jako RGB(152, 251, 152). Jaki jest szesnastkowy kod tego koloru?

A. AO FE AO
B. 98 FE98
C. 98FB98
D. AO FB AO
Kolor Pale Green w systemie RGB jest reprezentowany przez wartości RGB(152, 251, 152). Aby przekształcić te wartości na format szesnastkowy, należy każdy z komponentów koloru (czerwony, zielony, niebieski) przekształcić na format heksadecymalny. Wartość 152 w systemie dziesiętnym odpowiada 98 w systemie szesnastkowym, a 251 w systemie dziesiętnym odpowiada FE w systemie szesnastkowym. Dlatego, łącząc te wartości w kolejności od komponentu czerwonego, zielonego, do niebieskiego, uzyskujemy kod szesnastkowy 98FE98. Kod ten może być używany w projektach graficznych oraz w CSS do definiowania kolorów tła, tekstów i innych elementów. Użycie formatu szesnastkowego w projektowaniu stron internetowych oraz w aplikacjach jest zgodne z zasadami standardu W3C dotyczącego kolorów w HTML i CSS, co zapewnia spójność wizualną i ułatwia pracę z kolorami.

Pytanie 22

Jakie narzędzie najlepiej wykorzystać do testowania API REST?

A. Postman
B. Selenium
C. Jasmine
D. Git
Postman to jedno z najpopularniejszych narzędzi do testowania API REST, które oferuje wiele funkcji ułatwiających pracę z interfejsami programistycznymi. Jego intuicyjny interfejs użytkownika pozwala na łatwe wysyłanie zapytań HTTP, takich jak GET, POST, PUT, DELETE, co jest kluczowe w testowaniu API. Dzięki wsparciu dla kolekcji zapytań, użytkownicy mogą organizować i grupować swoje testy, co ułatwia zarządzanie projektem i iteracyjne testowanie. Ponadto, Postman umożliwia automatyzację testów poprzez skrypty testowe, które można uruchomić po wykonaniu zapytania, co pozwala na szybką weryfikację odpowiedzi API i ich zgodności z oczekiwaniami. Narzędzie wspiera także integracje z CI/CD, co czyni je idealnym dla zespołów pracujących w metodykach Agile. Postman jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak RESTful API design, co czyni go niezbędnym w każdym projekcie wykorzystującym API.

Pytanie 23

Na schemacie widoczny jest fragment diagramu blokowego pewnego algorytmu. Ile razy zostanie zweryfikowany warunek n<7?

Ilustracja do pytania
A. 5
B. 6
C. 7
D. 8
Warunek 'n < 7' będzie sprawdzany dokładnie 6 razy. To dlatego, że w klasycznej pętli for czy while liczba powtórzeń jest zawsze o jeden mniejsza niż wartość graniczna. Jak widzisz, w takich schematach liczba porównań idzie w parze z liczbą iteracji, a pętla zatrzymuje się, jak tylko warunek zostanie spełniony.

Pytanie 24

Który z poniższych nie jest typem danych w języku JavaScript?

A. Object
B. Boolean
C. Integer
D. String
Wybór typów danych, takich jak Boolean, String i Object, jest prawidłowy w kontekście JavaScript, ponieważ wszystkie te typy są integralnymi elementami tego języka. Boolean reprezentuje dwie wartości: true i false, co jest niezbędne do tworzenia warunków i logiki w kodzie. Z kolei typ String służy do przechowywania tekstu, co jest kluczowe w każdej aplikacji webowej, umożliwiając manipulację danymi tekstowymi. Przykładowo, można korzystać z metod takich jak `toUpperCase()` czy `substring()`, aby przetwarzać napisy. Typ Object, z kolei, to bardziej złożona struktura, która może przechowywać wiele par klucz-wartość, co pozwala na modelowanie bardziej złożonych danych, takich jak obiekty użytkowników, produkty, czy cokolwiek, co wymaga złożonej struktury danych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do nieprawidłowych wniosków dotyczących typów danych, mogą wynikać z braku zrozumienia różnicy między typami w różnych językach programowania. Na przykład, w językach takich jak Java czy C#, Integer jest odrębnym typem, co może prowadzić do myślenia, że JavaScript działa w podobny sposób. W rzeczywistości jednak, JavaScript zapewnia uproszczoną i bardziej elastyczną obsługę typów numerycznych, a zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego programowania w tym języku.

Pytanie 25

Jaką kategorię reprezentuje typ danych "array"?

A. Typ wskaźników
B. Typ danych złożony
C. Typ danych prosty
D. Typ logiczny
Prosty typ danych odnosi się do typów takich jak 'int', 'char' czy 'bool', które przechowują pojedyncze wartości, a nie zestawy danych. Typ wskaźnikowy przechowuje adresy pamięci, a nie kolekcje wartości, jak to ma miejsce w przypadku tablic. Typ logiczny (boolean) przechowuje wartości 'true' lub 'false', ale nie jest przeznaczony do przechowywania wielu elementów. Tablice różnią się od typów prostych tym, że pozwalają na jednoczesne przechowywanie wielu elementów i dostęp do nich za pomocą indeksów.

Pytanie 26

Który z wymienionych dokumentów jest najczęściej stosowany w zarządzaniu pracą zespołu Scrum?

A. Lista zasobów ludzkich
B. Diagram Gantta
C. Specyfikacja techniczna
D. Product backlog
Diagram Gantta jest fajnym narzędziem do pokazywania harmonogramu, ale nie ma go w zarządzaniu backlogiem. Specyfikacja techniczna to co innego – tam są szczegóły implementacyjne, a nie priorytety funkcji. Lista zasobów ludzkich to temat o zarządzaniu personelem, a nie o zadaniach i priorytetach w Scrumie. Więc tu bardziej musisz uważać na to, co do czego pasuje.

Pytanie 27

Który protokół jest używany do bezpiecznej komunikacji przez Internet?

A. SMTP
B. FTP
C. HTTP
D. HTTPS
HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) to protokół komunikacyjny, który zapewnia bezpieczną transmisję danych w Internecie poprzez zastosowanie kryptografii. W przeciwieństwie do swojego poprzednika HTTP, HTTPS korzysta z SSL/TLS (Secure Sockets Layer/Transport Layer Security), co pozwala na szyfrowanie danych przesyłanych pomiędzy przeglądarką internetową a serwerem. Dzięki temu, wszelkie informacje, takie jak dane osobowe, hasła czy numery kart kredytowych, są chronione przed podsłuchiwaniem i manipulacją. Użycie HTTPS jest obecnie standardem w branży, zwłaszcza w przypadku stron internetowych, które przetwarzają wrażliwe dane, takich jak sklepy internetowe czy serwisy bankowe. Przykłady zastosowania HTTPS obejmują popularne platformy e-commerce, które implementują ten protokół, aby zbudować zaufanie użytkowników oraz zwiększyć bezpieczeństwo transakcji online. Warto również zauważyć, że wyszukiwarki internetowe, takie jak Google, preferują strony korzystające z HTTPS, co wpływa na ich pozycjonowanie w wynikach wyszukiwania. Wprowadzenie HTTPS jest zatem nie tylko kwestią bezpieczeństwa, ale także praktyki zgodnej z wymaganiami SEO.

Pytanie 28

Jaki jest podstawowy cel przystosowania aplikacji do publikacji w sklepie mobilnym?

A. Dostosowanie kodu aplikacji w celu zwiększenia jej wydajności
B. Zapewnienie, że aplikacja działa jedynie w trybie offline
C. Dostosowanie aplikacji do wymogów platformy oraz regulacji sklepu
D. Zmniejszenie rozmiaru aplikacji poniżej 10 MB
Dostosowanie aplikacji do wymagań platformy i przepisów sklepu mobilnego (np. Google Play lub App Store) to kluczowy krok w procesie publikacji aplikacji. Sklepy mobilne wymagają, aby aplikacje spełniały określone standardy dotyczące bezpieczeństwa, dostępności, wydajności oraz zgodności z wytycznymi interfejsu użytkownika. Proces ten obejmuje testowanie aplikacji pod kątem stabilności, optymalizację grafik i ikon, a także dostosowanie opisów i metadanych aplikacji, co zwiększa jej widoczność i atrakcyjność dla użytkowników. Przestrzeganie wytycznych App Store lub Google Play jest niezbędne, aby aplikacja mogła zostać zatwierdzona i udostępniona do pobrania.

Pytanie 29

W zestawieniu zaprezentowano doświadczenie zawodowe pracowników firmy IT. Do stworzenia aplikacji front-end powinien/powinna zostać wyznaczony/a

PracownikZnajomość technologii lub programów
AnnaInkscape, Corel Draw
KrzysztofAngular
PatrykHTML, CSS
EwaDjango, .NET
A. Ewa
B. Patryk
C. Krzysztof
D. Anna
Krzysztof to naprawdę świetny wybór na budowę aplikacji front-end, bo zna Angulara, który jest jednym z najpopularniejszych frameworków do aplikacji jednostronicowych. Dzięki Angularowi można tworzyć dynamiczne i responsywne interfejsy, co jest mega ważne w projektach front-end. Ogólnie rzecz biorąc, ten framework opiera się na komponentach, co zdecydowanie ułatwia pracę z kodem i pozwala na jego ponowne wykorzystanie. W połączeniu z TypeScriptem, Angular daje duże możliwości, bo mocne typowanie zmniejsza ryzyko błędów i poprawia czytelność kodu. Zrozumienie, jak działa aplikacja i jakie są dobre praktyki, takie jak modularność czy testowanie, też jest istotne, żeby wykorzystać Angulara w pełni. Krzysztof ma tę wiedzę i potrafi wdrażać najlepsze praktyki, jak architektura MVC, co sprawia, że aplikacje są bardziej skalowalne i łatwiejsze w utrzymaniu. Dodatkowo, Angular robi też sporo, żeby aplikacje działały szybko, co jest ważne dla doświadczenia użytkownika. Dlatego wybierając Krzysztofa, mamy pewność, że projekt będzie zgodny z nowymi standardami i spełni oczekiwania użytkowników w zakresie interfejsu.

Pytanie 30

Jakie informacje zawiera zestaw instrukcji (ISA) danego procesora?

A. Układ połączeń między procesorem a innymi elementami
B. Metodę obsługi pamięci podręcznej
C. Typy danych, które są trzymane w pamięci
D. Instrukcje, które procesor jest w stanie wykonać
Rodzaje danych, które są trzymane w pamięci, nie są bezpośrednio powiązane z zestawem instrukcji procesora. ISA skupia się bardziej na tym, co procesor może zrobić, a nie na tym, jak dane są zorganizowane w pamięci. Przechowywanie danych to bardziej kwestia zarządzania pamięcią, a nie samej architektury instrukcji. A jeśli chodzi o pamięć podręczną, to już całkiem inna sprawa, bo to dotyczy tego, jak przechowujemy i uzyskujemy dostęp do danych. W tym przypadku mówi się o algorytmach i strategiach, które działają w architekturze procesora, ale nie są częścią zestawu instrukcji. I jeszcze schemat połączeń między procesorem a innymi częściami komputera też nie wchodzi w skład ISA. To już dotyczy całej architektury systemu i tego, jak różne elementy, jak pamięć czy urządzenia wejścia/wyjścia, współpracują ze sobą. Wszystko to jest istotne dla działania systemu komputerowego, ale nie definiuje zestawu instrukcji, który jest kluczowy, żeby procesor mógł przetwarzać dane i robić obliczenia.

Pytanie 31

Jaką nazwę nosi framework CSS, który służy do definiowania wyglądu stron internetowych i którego klasy zostały użyte w przedstawionym przykładzie?

<div class="col-sm-3 col-md-6 col-lg-4">
  <button class="btn btn-primary dropdown-toggle" type="button">
</button>
</div>
A. Angular
B. Symfony
C. Bootstrap
D. Yaml
Bootstrap jest jednym z najpopularniejszych frameworków CSS używanych do tworzenia responsywnych aplikacji internetowych. Jest to zestaw narzędzi open-source, który oferuje gotowe klasy CSS oraz komponenty JavaScript, ułatwiające projektowanie interfejsów użytkownika. W podanym przykładzie klasy takie jak 'col-sm-3' 'col-md-6' i 'col-lg-4' odnoszą się do siatki Bootstrapowej, która umożliwia elastyczne rozplanowanie elementów na stronie w zależności od rozmiaru ekranu. Klasa 'btn-primary' stosowana jest w Bootstrapie do stylizacji przycisków w sposób, który pasuje do domyślnych kolorów motywu. Z kolei 'dropdown-toggle' jest używana do obsługi rozwijanych list. Dzięki Bootstrapowi można z łatwością tworzyć nowoczesne i estetyczne aplikacje, które są zgodne z zasadami responsywnego web designu, co jest kluczowym standardem w dzisiejszej branży. Użycie Bootstrapu przyspiesza proces developmentu, pozwalając skupić się na funkcjonalności i logice aplikacji, zamiast na ręcznym stylizowaniu elementów.

Pytanie 32

Który z protokołów w modelu TCP/IP odpowiada za pewne przesyłanie danych?

A. TCP
B. UDP
C. IP
D. HTTP
Protokół TCP (Transmission Control Protocol) jest kluczowym elementem modelu TCP/IP, odpowiedzialnym za zapewnienie niezawodnego i uporządkowanego przesyłania danych między urządzeniami w sieci. TCP działa na poziomie transportu i gwarantuje, że dane są dostarczane w odpowiedniej kolejności oraz bez błędów. Protokół ten wykorzystuje mechanizmy takie jak kontrola przepływu, retransmisja utraconych pakietów oraz potwierdzenia odbioru, co czyni go idealnym do aplikacji wymagających wysokiej niezawodności, takich jak przesyłanie plików czy komunikacja w sieciach WWW. Na przykład, gdy przeglądarka internetowa pobiera stronę, TCP segmentuje dane na mniejsze pakiety, które są następnie przesyłane do użytkownika, a każdy z nich jest potwierdzany przez odbiorcę. Jeśli pakiet nie zostanie potwierdzony w określonym czasie, TCP automatycznie go retransmituje. Protokół ten jest zgodny z standardami RFC 793 oraz RFC 1122, które definiują jego działanie oraz zasady dotyczące niezawodnego przesyłania danych w sieciach komputerowych.

Pytanie 33

Jaką rolę pełni instrukcja throw w języku C++?

A. Ogranicza zasięg zmiennych w bloku try
B. Zgłasza wyjątek, który można przechwycić za pomocą bloku catch
C. Inicjuje nowy wyjątek podczas działania aplikacji
D. Przerywa działanie programu, gdy wystąpi wyjątek
Instrukcja 'throw' w C++ służy do zgłaszania wyjątków, które mogą być następnie przechwycone i obsłużone przez blok 'catch'. Mechanizm ten pozwala na przerwanie normalnego przepływu programu w przypadku wystąpienia błędu i skierowanie sterowania do odpowiedniego miejsca obsługi wyjątków. 'Throw' jest kluczowym elementem obsługi błędów i umożliwia propagowanie informacji o błędach na wyższe poziomy programu, co pozwala na ich efektywną obsługę. Używanie wyjątków poprawia czytelność kodu, umożliwiając oddzielenie logiki biznesowej od logiki obsługi błędów.

Pytanie 34

Jaki modyfikator umożliwia dostęp do elementu klasy z każdego miejsca w kodzie?

A. Static
B. Public
C. Private
D. Protected
Modyfikator 'Public' umożliwia dostęp do składowych klasy z dowolnego miejsca w programie, zarówno w ramach tej samej klasy, jak i poza nią. To najbardziej otwarty modyfikator dostępu, który pozwala na tworzenie interfejsów API, umożliwiających korzystanie z publicznych metod i właściwości przez inne klasy oraz moduły. W praktyce oznacza to, że publiczne metody są widoczne globalnie, co pozwala na ich wywoływanie bez ograniczeń. Jest to przydatne w przypadkach, gdy dana funkcjonalność musi być dostępna w różnych częściach programu lub aplikacji.

Pytanie 35

Jakie znaczenie ma poziom dostępności AAA w WCAG 2.0?

A. Najnizszy poziom dostępności
B. Średni standard dostępności
C. Dostosowanie tylko do użytkowników mobilnych
D. Najwyższy poziom dostępności
Poziom dostępności AAA w WCAG 2.0 oznacza najwyższy standard dostępności, który ma na celu zapewnienie, że treści internetowe są dostępne dla wszystkich użytkowników, w tym osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności. WCAG, czyli Wytyczne dotyczące dostępności treści internetowych, są międzynarodowym standardem, który definiuje, jak tworzyć dostępne treści. Poziom AAA obejmuje wszystkie wytyczne z poziomów A i AA oraz dodatkowe wymagania, które są bardziej rygorystyczne. Przykładem może być konieczność zapewnienia alternatywnych opisów dla wszystkich mediów, w tym dla materiałów wideo i audio, a także użycie odpowiednich kontrastów kolorystycznych. W praktyce oznacza to, że strony internetowe muszą być projektowane z myślą o właściwej nawigacji, dostępnym oprogramowaniu czytającym oraz dostosowanych formatach tekstowych, które są łatwe do przetwarzania przez osoby z różnymi ograniczeniami. Wdrożenie poziomu AAA jest wyzwaniem, ale przyczynia się do bardziej inkluzywnego środowiska online.

Pytanie 36

Który z wymienionych poniżej wzorców projektowych można zakwalifikować jako wzorzec strukturalny?

A. Obserwator (Observer)
B. Fabryka abstrakcyjna (Abstract Factory)
C. Metoda szablonowa (Template method)
D. Fasada (Facade)
Metoda Szablonowa (Template Method) to wzorzec behawioralny, który definiuje sposób realizacji algorytmu. Fabryka Abstrakcyjna (Abstract Factory) to wzorzec kreacyjny, który koncentruje się na tworzeniu obiektów bez określania ich konkretnych klas. Wzorzec Obserwator (Observer) to wzorzec behawioralny, który umożliwia powiadamianie obiektów o zmianach stanu innego obiektu, co jest kluczowe w implementacji reaktywnych systemów, ale nie jest przykładem wzorca strukturalnego.

Pytanie 37

Dokumentacja, która została przedstawiona, dotyczy algorytmu sortowania

To prosta metoda sortowania opierająca się na cyklicznym porównywaniu par sąsiadujących ze sobą elementów i zamianie ich miejscami w przypadku, kiedy kryterium porządkowe zbioru nie zostanie spełnione. Operacje te wykonywane są dopóki występują zmiany, czyli tak długo, aż cały zbiór zostanie posortowany.
A. bąbelkowe
B. szybkie (Quicksort)
C. przez wstawianie
D. przez wybór
Opisany w pytaniu algorytm to właśnie sortowanie bąbelkowe (ang. bubble sort). Polega ono na wielokrotnym przechodzeniu przez zbiór danych i zamienianiu miejscami sąsiadujących elementów, jeśli są w złej kolejności. Czynność ta powtarzana jest do momentu, gdy cały zbiór zostanie uporządkowany i żadne zamiany nie będą już potrzebne. Moim zdaniem, to chyba jeden z najbardziej intuicyjnych algorytmów sortowania, jakie się poznaje na początku nauki programowania – łatwo go zaimplementować, bo wymaga właściwie tylko dwóch pętli i porównania sąsiednich elementów. W praktyce bubble sort raczej rzadko używa się w profesjonalnych projektach, bo jego złożoność czasowa to O(n^2), co przy dużych zbiorach jest nieefektywne. Jednak czasami, na bardzo małych listach albo gdy szybko trzeba zrobić prosty prototyp, to można sięgnąć po „bąbelki”. Z mojego doświadczenia wynika też, że sortowanie bąbelkowe dobrze obrazuje podstawowe zasady algorytmiki, na przykład jak działa iteracja czy wymiana miejscami zmiennych – to przydatne w nauce. W wielu językach programowania, nawet tych nowoczesnych, można spotkać przykłady z bubble sort jako ilustrację podstaw. To taki klasyk – mało kto używa go zawodowo, ale każdy programista powinien wiedzieć, jak działa. Warto też pamiętać, że istnieją optymalizacje bubble sortu, np. wcześniejsze zakończenie, gdy w danej iteracji nie wystąpiła żadna zamiana. No i taka ciekawostka: choć algorytm nie jest specjalnie szybki, to bardzo łatwo go zaimplementować nawet w językach niskopoziomowych, bo nie wymaga dodatkowej pamięci.

Pytanie 38

W zaprezentowanym kodzie ukazano jedno z fundamentalnych założeń programowania obiektowego. Czym ono jest?

public class Owoc {
}

public class Truskawka extends Owoc {
}

public class Jablko extends Owoc {
}
Ilustracja do pytania
A. polimorfizm
B. abstrakcja
C. hermetyzacja
D. dziedziczenie
W tym przykładzie kodu nie chodzi ani o polimorfizm, ani abstrakcję, ani hermetyzację, choć to wszystko są bardzo ważne pojęcia w programowaniu obiektowym. Polimorfizm polega na tym, że obiekty różnych klas mogą być traktowane tak samo poprzez wspólny interfejs, a konkretne zachowanie jest wybierane w czasie działania. Jednak w pokazanym kodzie nie mamy żadnych metod ani przykładu dynamicznego wywołania tej samej funkcji na różnych typach, więc nie występuje tutaj polimorfizm w praktycznym sensie. Jeśli chodzi o abstrakcję, to jest to wyodrębnianie wspólnych cech i zachowań do bardziej ogólnej klasy lub interfejsu, często z użyciem klas abstrakcyjnych lub interfejsów. W tym przypadku nie zastosowano ani słowa kluczowego 'abstract', ani nie przedstawiono żadnych metod abstrakcyjnych, więc kod nie wskazuje na abstrakcję. Hermetyzacja natomiast polega na ukrywaniu szczegółów implementacji klasy, najczęściej przez stosowanie modyfikatorów dostępu i enkapsulację pól (np. private fields i publiczne gettery/settery). Tutaj nie ma żadnych pól, metod ani kontroli dostępu, więc o hermetyzacji też nie można mówić. W moim odczuciu, często te pojęcia się mylą, bo są mocno powiązane, ale kluczowe jest, żeby rozpoznawać konkretne mechanizmy po zapisie kodu – a przykład dosłownie pokazuje dziedziczenie, bo nowe klasy rozszerzają jedną wspólną klasę bazową. To dobry moment, żeby jeszcze raz wrócić do podstaw i upewnić się, czym objawia się każde z tych pojęć w praktyce.

Pytanie 39

Która zasada zwiększa bezpieczeństwo w sieci?

A. Korzystanie z mocnych, unikalnych haseł
B. Zaniedbywanie aktualizacji systemu operacyjnego
C. Dzielnie się hasłami z przyjaciółmi
D. Pobieranie plików z niepewnych źródeł
Używanie silnych, unikalnych haseł jest fundamentalną zasadą poprawiającą bezpieczeństwo w sieci. Silne hasło to takie, które składa się z co najmniej 12 znaków, zawiera wielkie i małe litery, cyfry oraz znaki specjalne. Takie hasła są trudne do złamania przez ataki brute force, które wykorzystują algorytmy do próbowania różnych kombinacji znaków. Przykładem silnego hasła może być 'P@ssw0rd!2023', które łączy różnorodne typy znaków. Używanie unikalnych haseł dla różnych kont jest równie ważne, ponieważ w przypadku naruszenia bezpieczeństwa jednego konta, inne pozostają zabezpieczone. Standardy takie jak NIST (National Institute of Standards and Technology) zalecają tworzenie haseł w sposób, który ogranicza ich przewidywalność. Narzędzia do zarządzania hasłami, takie jak LastPass czy 1Password, mogą pomóc w generowaniu i przechowywaniu silnych haseł, co dodatkowo redukuje ryzyko. Stosowanie tej zasady jest kluczowe w kontekście ochrony danych osobowych oraz zapobiegania kradzieży tożsamości.

Pytanie 40

Jaką funkcję pełni operator "|" w języku C++?

A. Bitowe "xor"
B. Bitowe "lub"
C. Logiczne "lub"
D. Operację przesunięcia bitów w prawo
Operator `|` w języku C++ jest operatorem bitowym `OR`, który porównuje bity dwóch liczb i zwraca `1` w pozycji bitu, jeśli przynajmniej jeden z odpowiadających sobie bitów jest `1`. Przykład: `5 | 3` (w notacji binarnej `0101 | 0011`) zwróci `0111`, co odpowiada liczbie `7`. Operatory bitowe są często używane w programowaniu systemowym, kryptografii oraz manipulacji danymi na poziomie bitowym.