Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Stolarz
  • Kwalifikacja: DRM.04 - Wytwarzanie wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych
  • Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 11:27
  • Data zakończenia: 19 grudnia 2025 12:00

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Na podstawie rysunku określ materiał, z którego wykonany jest bok szuflady.

Ilustracja do pytania
A. Płyta wiórowa.
B. Płyta pilśniowa.
C. Sklejka.
D. Tarcica.
Odpowiedź "Sklejka" jest prawidłowa, ponieważ materiał ten charakteryzuje się warstwową strukturą, która jest doskonale widoczna na rysunku technicznym. Sklejka składa się z wielu cienkich warstw drewna, zwanych fornirami, które są sklejone ze sobą pod kątem. Taka konstrukcja nie tylko zwiększa wytrzymałość materiału na zginanie, ale również poprawia jego stabilność wymiarową, co minimalizuje ryzyko deformacji pod wpływem zmieniających się warunków otoczenia. Sklejka znajduje szerokie zastosowanie w meblarstwie, budownictwie oraz w produkcji elementów wymagających wysokiej odporności na obciążenia, jak na przykład w konstrukcji szafek kuchennych czy elementów podłogowych. W branży stosuje się różne klasy sklejki, które różnią się właściwościami mechanicznymi oraz odpornością na wilgoć, co sprawia, że jest to materiał wszechstronny i dostosowujący się do różnych potrzeb projektowych. Zrozumienie struktury sklejki oraz jej zastosowań jest kluczowe dla każdego profesjonalisty zajmującego się projektowaniem i produkcją mebli.
Pytanie 2

Od której operacji należy rozpocząć naprawę wykończenia przedstawionej na rysunku powierzchni płyty stołu?

Ilustracja do pytania
A. Przyciemnienia jasnej powierzchni.
B. Oddzielenia płyty stołu od podstawy.
C. Usunięcia okleiny z powierzchni płyty.
D. Usunięcia zniszczonej powłoki.
Usunięcie zniszczonej powłoki jest kluczowym krokiem w procesie renowacji wykończenia powierzchni płyty stołu. Na podstawie analizy stanu przedstawionego na zdjęciu, widoczne uszkodzenia oraz zniszczenia strukturalne wymagają tego działania, aby umożliwić dalsze etapy renowacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami w dziedzinie odnawiania mebli, pierwszym krokiem powinno być dokładne oczyszczenie powierzchni z wszelkich zanieczyszczeń, a następnie usunięcie wszelkich luźnych lub uszkodzonych warstw powłoki. Można to osiągnąć za pomocą szlifierki, która skutecznie zetrze starą powłokę, zapewniając jednocześnie odpowiednią gładkość. Dzięki temu przygotowujemy powierzchnię do kolejnych procesów, takich jak gruntowanie, które zapewni lepszą przyczepność nowych warstw oraz lakierowanie, co finalnie poprawi estetykę oraz trwałość wykończenia stołu. Warto również pamiętać o ekologicznych i bezpiecznych metodach usuwania powłok, które są coraz bardziej doceniane w branży meblarskiej.
Pytanie 3

Kiedy wykonuje się montaż konstrukcji mebli skrzyniowych, nie stosuje się

A. ścisków stolarskich
B. ramy montażowej
C. prasy wielopółkowej
D. prasy śrubowej
Wykorzystanie narzędzi takich jak ściski stolarskie, ramy montażowe oraz prasy śrubowe w montażu mebli skrzyniowych ma swoje uzasadnienie w praktycznych aspektach związanych z zapewnieniem stabilności oraz estetyki końcowego produktu. Ściski stolarskie są podstawowym narzędziem, które pozwala na precyzyjne zaciśnięcie połączeń, co jest kluczowe dla trwałości mebli. Natomiast ramy montażowe wspierają prawidłowe ustawienie i utrzymanie elementów w odpowiedniej pozycji podczas składania, co minimalizuje ryzyko błędów. Prasy śrubowe, z kolei, oferują dużą siłę zaciśnięcia, co jest nieocenione w sytuacjach, gdy wymagane jest dokładne przyleganie dwóch lub więcej elementów. Pojęcie prasy wielopółkowej, mimo że jest używane w kontekście obróbki drewna i produkcji materiałów kompozytowych, nie jest adekwatne w kontekście montażu mebli skrzyniowych z uwagi na swoje przeznaczenie. Używanie niewłaściwego narzędzia do określonego zadania może prowadzić do poważnych problemów, takich jak niestabilność konstrukcji, a także estetyczne niedoskonałości, które mogą wpływać na funkcjonalność mebli. Warto znać właściwe narzędzia i techniki montażu, aby zapewnić najwyższą jakość wykonania produktów meblowych.
Pytanie 4

Aby wykonać nacięcie okleiny o grubości 0,8 mm w celu naprawy fragmentu intarsji, jakie narzędzie należy wykorzystać?

A. nóż
B. piłę
C. skalpel
D. dłuto
Skalpel jest narzędziem o bardzo cienkim i ostrym ostrzu, co czyni go idealnym do precyzyjnego wykonywania nacięć w materiałach o niewielkiej grubości, takich jak okleina o grubości 0,8 mm. Dzięki swojej konstrukcji, skalpel pozwala na uzyskanie dużej kontroli nad głębokością i kierunkiem cięcia, co jest kluczowe w pracy z delikatnymi elementami intarsji. W praktyce, użycie skalpela pozwala na minimalizację ryzyka uszkodzenia okleiny oraz otaczających ją fragmentów drewna. W kontekście standardów i dobrych praktyk w stolarskie oraz konserwacji mebli, zaleca się stosowanie narzędzi, które zapewniają jak najwyższą precyzję wykonania, co przekłada się na lepszy efekt wizualny i trwałość naprawy. W przypadku konieczności naprawy intarsji, stosowanie skalpela jest zgodne z zasadami zachowania integralności estetycznej i strukturalnej mebla. Przykładem zastosowania może być renowacja zabytkowych mebli, gdzie precyzyjne cięcia są kluczowe dla zachowania oryginalnego wyglądu i wartości obiektu.
Pytanie 5

Do bezpiecznej obsługi której obrabiarki przydatny jest przyrząd pokazany na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Wiertarki pionowej.
B. Tokarki kłowej.
C. Pilarki wzdłużnej.
D. Strugarki grubiarki.
Pilarka wzdłużna jest maszyną, w której precyzyjne cięcie drewna lub innych materiałów jest kluczowe dla jakości wykonania. Przyrząd zaprezentowany na rysunku to prowadnica, która umożliwia stabilne i proste prowadzenie materiału podczas cięcia. Dzięki niej operator może zminimalizować ryzyko pojawienia się błędów w wymiarach cięcia oraz zapewnić większe bezpieczeństwo pracy. W przypadku pilarek wzdłużnych, które często obsługują długie i ciężkie elementy, używanie takiego przyrządu jest standardem według norm BHP, które zalecają stosowanie odpowiednich narzędzi do podtrzymywania i prowadzenia materiałów. Przyrząd ten także zmniejsza ryzyko odrzucenia materiału, co może prowadzić do poważnych wypadków. Stosowanie prowadnic jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co przekłada się na efektywność i bezpieczeństwo pracy; umożliwia także realizację bardziej skomplikowanych operacji cięcia, co jest nieocenione w produkcji mebli czy konstrukcji drewnianych.
Pytanie 6

Jak należy ocenić zakres renowacji i naprawy mebla?

A. po demontażu okuć oraz elementów w warsztacie
B. po poskładaniu elementów mebla u klienta przed jego transportem do warsztatu
C. po oczyszczeniu poszczególnych elementów
D. po ustaleniu liczby ubytków
Podejścia do oszacowania naprawy i renowacji mebla poprzez określenie ilości ubytków, demontaż okuć i elementów w warsztacie lub oczyszczenie elementów są niewłaściwe z kilku powodów. Przede wszystkim ocena naprawy mebla powinna mieć miejsce w jego pełnym stanie, a nie na podstawie fragmentarycznych informacji. Określenie ilości ubytków bez montażu mebla nie zapewnia pełnego obrazu jego stanu – mogą występować ukryte wady, które ujawniają się dopiero po złożeniu wszystkich części. Demontaż okuć i elementów w warsztacie polega na rozłożeniu mebla, co w istocie utrudnia oszacowanie, gdyż nie można ocenić, jak poszczególne elementy współpracują ze sobą w całości. Dodatkowo, oczyszczenie elementów ma na celu jedynie przygotowanie ich do renowacji, a nie ocenę stanu mebla. W praktyce, dobrym standardem jest przeprowadzenie pełnej analizy w miejscu użytkowania mebla, co pozwala na uchwycenie jego funkcjonalności i ewentualnych problemów, które występują podczas codziennego użytkowania. Tego rodzaju podejście zmniejsza ryzyko pominięcia krytycznych aspektów, które mogą wpływać na ostateczny wynik naprawy.
Pytanie 7

Jakie jest zadanie brzegowania płyt wykonanych z tworzyw drzewnych?

A. wyrównanie wąskiej powierzchni arkusza
B. ustalenie sekwencji rozkroju
C. ulepszenie procesu rozkroju
D. określenie ilości formatek
Optymalizacja rozkroju, ustalenie liczby formatek oraz kolejności rozkroju to procesy istotne w produkcji i obróbce płyt z tworzyw drzewnych, ale nie odpowiadają bezpośrednio na pytanie dotyczące brzegowania. Często mylnie zakłada się, że brzegowanie ma na celu zwiększenie efektywności rozkroju poprzez zmniejszenie strat materiałowych lub poprawę procesu planowania produkcji. W rzeczywistości brzegowanie koncentruje się na fizycznym wyrównaniu krawędzi arkusza, co jest fundamentalne dla późniejszej obróbki. W przypadku ustalania liczby formatek, chodzi o planowanie, które polega na określeniu, ile elementów można uzyskać z danego arkusza, co jest odrębnym aspektem od samych krawędzi płyt. Ustalenie kolejności rozkroju to z kolei strategia, która dotyczy sekwencji cięć, mająca na celu efektywne wykorzystanie materiału, co również nie jest bezpośrednio związane z brzegowaniem. W ten sposób, pomyłki w interpretacji tych zagadnień mogą wynikać z mylnego przeświadczenia, że brzegowanie jest częścią większego procesu produkcji, gdy w rzeczywistości stanowi ono kluczowy, ale odrębny etap, który wpływa na jakość i precyzję obróbki produktów drewnopochodnych.
Pytanie 8

Jaki sposób aplikacji materiałów lakierniczych powinno się wybrać do malowania drewnianego ogrodzenia na zewnątrz?

A. Natryskiem pneumatycznym
B. Pędzlem
C. Tamponem
D. Natryskiem hydrodynamicznym
Pędzel jest najodpowiedniejszym narzędziem do malowania drewnianego płotu na wolnym powietrzu ze względu na jego zdolność do precyzyjnego nakładania farby oraz jej wnikania w strukturę drewna. Umożliwia on dotarcie do trudno dostępnych miejsc i zapewnia równomierne pokrycie, co jest kluczowe dla efektywności ochrony drewna przed warunkami atmosferycznymi. W przypadku płotów, które często mają różnorodne faktury i kształty, pędzel pozwala na lepsze dostosowanie aplikacji farby do konturów drewna. Dodatkowo, stosując pędzel, łatwiej jest kontrolować ilość używanego materiału, co przekłada się na oszczędność farby oraz minimalizację marnotrawstwa. W praktyce, warto wybierać pędzle wykonane z włosia syntetycznego, które lepiej sprawdzają się z farbami wodnymi, i stosować technikę malowania wzdłuż słojów drewna, co zwiększa efektywność i estetykę wykonania. Zgodnie z dobrą praktyką, przed nałożeniem farby, powierzchnię płotu należy odpowiednio przygotować, co może obejmować czyszczenie, szlifowanie oraz ewentualne stosowanie impregnatu.
Pytanie 9

Dodatek wosku do środka służącego do ochrony drewna poprawia jego właściwości zabezpieczające przed wpływem

A. promieni UV
B. grzybów
C. wody
D. owadów
Kiedy mówimy o preparatach do konserwacji drewna, często pojawia się nieporozumienie co do ich właściwości ochronnych przed różnymi zagrożeniami, takimi jak owady, promieniowanie UV czy grzyby. Na przykład, odpowiedzi dotyczące ochrony przed owadami mogą być mylące, ponieważ wosk nie jest substancją, która skutecznie odstrasza szkodniki. W rzeczywistości, aby chronić drewno przed owadami, konieczne są odpowiednie środki owadobójcze, które działają chemicznie na organizmy szkodników, a nie powłoki ochronne. Z kolei promieniowanie UV jest zjawiskiem, które może prowadzić do blaknięcia i degradacji drewna, ale wosk nie jest wystarczającym środkiem ochronnym w tym zakresie. Użycie filtrów UV w formie specjalnych lakierów czy olejów jest bardziej skutecznym rozwiązaniem. Ochrona przed grzybami również wymaga zastosowania biocydów, które zapobiegają rozwojowi pleśni i innych mikroorganizmów, a nie tylko zastosowania wosku. Często błędne myślenie polega na postrzeganiu wosku jako uniwersalnego środka ochronnego, podczas gdy rzeczywistość jest znacznie bardziej złożona i wymaga kombinacji różnych preparatów, aby skutecznie chronić drewno przed wieloma zagrożeniami.
Pytanie 10

Którą maszynę należy wykorzystać do wykonania gniazda na zamek wpuszczany w skrzydle drzwiowym?

A. Pilarki poprzecznej
B. Wyrzynarki ręcznej
C. Tokarki suportowej
D. Wiertarki poziomej
Wybór wiertarki poziomej do wykonania gniazda na zamek wpuszczany w ramiaku drzwiowym jest poprawny, ponieważ ta maszyna oferuje odpowiednią precyzję i kontrolę podczas wiercenia otworów. Wiertarki poziome są zaprojektowane z myślą o obróbce materiałów na dużą skalę, co czyni je idealnym narzędziem do wykonywania głębokich i dokładnych otworów, takich jak gniazda zamków. Dzięki możliwości regulacji prędkości obrotowej oraz głębokości wiercenia, operator ma pełną kontrolę nad procesem, co jest kluczowe dla uzyskania pożądanego efektu. W przypadku zamków wpuszczanych, istotne jest, aby gniazdo miało odpowiednie wymiary, aby zamki mogły być poprawnie zainstalowane i działały bez problemu. Przykładem zastosowania wiertarki poziomej może być produkcja drzwi, gdzie precyzyjne gniazda są niezbędne do instalacji zamków i zawiasów. W branży stolarskiej oraz budowlanej stosuje się również standardy jakości, takie jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie precyzyjnych narzędzi w procesie produkcji.
Pytanie 11

Powierzchnia blatu stołu jest uszkodzona przez insekty. Na blacie występują braki i zniszczenia okleiny orzechowej na 80% jego powierzchni. Aby naprawić stół, trzeba

A. wypełnić nierówności i pomalować na odcień zgodny z okleiną
B. zabezpieczyć otwory po owadach i nakleić nową okleinę
C. wymienić zniszczony blat na płytę z płyty wiórowej laminowanej
D. uzupełnić braki w okleinie i nałożyć lakier
Odpowiedź o zabezpieczeniu otworów po owadach i nałożeniu nowej okleiny jest prawidłowa, ponieważ przy tak dużym stopniu uszkodzeń, jak 80% powierzchni stołu, kluczowym krokiem jest pierwsze zabezpieczenie materiału przed dalszymi szkodami. W tym przypadku należy usunąć martwe owady oraz ich resztki, a następnie zaaplikować odpowiedni środek impregnujący na bazie insektycydów, aby zapobiec nawrotom infestacji. Po wykonaniu tego kroku, układanie nowej okleiny pozwoli na przywrócenie estetyki mebla, jak również na jego dalsze użytkowanie. Zastosowanie dobrej jakości okleiny orzechowej, dobrze dopasowanej do oryginalnego wykończenia, przyczyni się do zachowania wartości estetycznych i użytkowych mebla. Przykładem dobrych praktyk w branży jest stosowanie oklein odpornych na uszkodzenia mechaniczne oraz wilgoć, co wydłuża żywotność naprawionego stołu.
Pytanie 12

Jakie etapy pracy powinny być zastosowane podczas odnawiania elementów okleinowanych w meblach stylowych?

A. Szlifowanie, naprawa okleiny, cyklinowanie, wodowanie, politurowanie
B. Cyklinowanie, wodowanie, naprawa okleiny, szlifowanie, politurowanie
C. Naprawa okleiny, cyklinowanie, wodowanie, szlifowanie, politurowanie
D. Cyklinowanie, naprawa okleiny, wodowanie, politurowanie, szlifowanie
Podejście do renowacji elementów okleinowanych w meblach stylowych wymaga precyzyjnego zrozumienia każdego etapu tego procesu, co nie znajduje odzwierciedlenia w nieprawidłowych odpowiedziach. Cyklinowanie przed naprawą okleiny jest błędnym podejściem, ponieważ takie działanie może pogłębić uszkodzenia, eliminując drobne usterki, które mogłyby być naprawione w pierwszej kolejności. Dalsze czynności, takie jak wodowanie, powinny też być wykonywane po odpowiedniej przygotowaniu powierzchni, aby uniknąć zbytniego nawilżenia, które może prowadzić do pęknięć w okleinie. Szlifowanie po cyklinowaniu, ale przed politurowaniem, powinno być wykonywane w specyficzny sposób, aby nie zniszczyć uzyskanej gładkości. Każdy z tych etapów wymaga precyzyjnego zrozumienia, aby nie uszkodzić delikatnych elementów mebla. Właściwe podejście do renowacji, uwzględniające naprawę okleiny na początku, jest nie tylko zgodne z najlepszymi praktykami, ale także kluczowe dla zachowania wartości estetycznej i materialnej mebla. Dlatego ważne jest, aby unikać typowych błędów myślowych, które prowadzą do pominięcia kluczowych kroków w procesie renowacji.
Pytanie 13

Wartości wymiarowe oraz liczba wymiarowa w formacie SR40, umieszczone nad linią wymiarową, wskazują na

A. kulistość powierzchni o promieniu 40 mm
B. kulistość powierzchni o średnicy 40 mm
C. krzywiznę o promieniu 40 mm
D. krzywiznę o średnicy 40 mm
Wybór odpowiedzi dotyczących krzywizny lub kulistości o średnicy 40 mm jest błędny, ponieważ wymiary zamieszczone w oznaczeniu SR40 odnoszą się do promienia, a nie średnicy. Średnica to podwójny promień i nie jest bezpośrednio stosowana w kontekście opisania kulistości w standardzie wymiarowania. Zrozumienie różnicy między średnicą a promieniem jest kluczowe, ponieważ błędna interpretacja tych pojęć prowadzi do pomyłek w projektowaniu i produkcji. Ponadto, niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że krzywizna o średnicy 40 mm jest równoważna krzywiźnie o promieniu 20 mm, co jest fałszywe. Krzywizna, jaką opisuje SR40, odnosi się do powierzchni, a nie do linii, co dodatkowo podkreśla konieczność precyzyjnego wyrażania wymiarów w kontekście inżynieryjnym. W praktyce, nieprawidłowe zrozumienie tych wymiarów może prowadzić do wadliwego wykonania elementów, co w konsekwencji może wpłynąć na bezpieczeństwo i wydajność końcowego produktu. Dlatego istotne jest, aby inżynierowie i technicy dobrze orientowali się w standardach i zasadach wymiarowania, aby unikać takich błędów.
Pytanie 14

Za pomocą którego freza można wykonać profil pokazany na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. C.
B. D.
C. A.
D. B.
Frezy z literką "D" są naprawdę dobrze zaprojektowane, żeby pasowały do profilu na rysunku. Ich kształt sprawia, że można precyzyjnie wycinać różne kształty, które spełniają wymagania technologiczne w obróbce skrawaniem. Z mojego doświadczenia, ważne jest, żeby używać odpowiednich frezów, bo to wpływa na jakość obrobionych elementów, ich wytrzymałość i estetykę. Frezy podobne do "D" są często wykorzystywane w przemyśle motoryzacyjnym czy meblarskim, a także przy produkcji części precyzyjnych, gdzie każdy detal ma znaczenie. Dobrym pomysłem jest też dopasowanie frezów do materiału, z którym pracujemy. Na przykład, przy obróbce twardszych materiałów, jak stal nierdzewna, warto wybrać frezy o większej twardości i odpowiednim kącie natarcia, żeby narzędzia były mniej zużywane. Zrozumienie kształtów i zastosowania frezów to naprawdę kluczowa kwestia w technologii obróbczej.
Pytanie 15

Zamieszczony na rysunku przyrząd stosuje się do

Ilustracja do pytania
A. przenoszenia odcinków.
B. pomiaru średnicy wewnętrznej.
C. rysowania linii.
D. pomiaru średnicy zewnętrznej.
Pomiar średnicy wewnętrznej i zewnętrznej to funkcje, które są realizowane za pomocą innych narzędzi, takich jak suwmiarka czy mikrometr. Używanie cyrkla traserskiego do tych celów jest nieefektywne, ponieważ narzędzie to nie jest przystosowane do dokładnych pomiarów. Cyrkiel traserski jest zaprojektowany do przenoszenia odcinków, a nie do bezpośrednich pomiarów. W kontekście rysowania linii, cyrkiel traserski również nie spełnia swojej roli, ponieważ jego konstrukcja nie pozwala na precyzyjne prowadzenie linii, co jest zadaniem narzędzi takich jak linijki czy ołówki. Typowy błąd myślowy w tym zakresie to mylenie funkcji narzędzi oraz ich zastosowań. Wiele osób zakłada, że jedno narzędzie może zastąpić inne, co prowadzi do nieporozumień i niewłaściwego stosowania sprzętu. W rzeczywistości, każde narzędzie ma swoje specyficzne zastosowanie, a korzystanie z niewłaściwego narzędzia może wpłynąć na jakość pracy i bezpieczeństwo. Dlatego tak istotne jest zrozumienie, do czego służy konkretne narzędzie i jakie są jego ograniczenia oraz zastosowanie w praktyce.
Pytanie 16

Jak powinna wyglądać kolejność użycia maszyn w trakcie produkcji desek podłogowych?

A. Pilarka tarczowa, strugarka wyrówniarka, frezarka, szlifierka
B. Strugarka wyrówniarka, pilarka tarczowa, szlifierka, frezarka
C. Strugarka wyrówniarka, szlifierka, pilarka tarczowa, frezarka
D. Pilarka tarczowa, strugarka wyrówniarka, szlifierka, frezarka
Jeśli zrobisz to w złej kolejności, mogą się pojawić różne problemy z jakością desek. Na przykład, jeśli zaczniesz od szlifierki, to materiał nie będzie odpowiednio przygotowany. To może prowadzić do uszkodzeń, bo najpierw trzeba go przyciąć i wyrównać, a nie na końcu szlifować. Szlifowanie przed struganiem to zły pomysł, bo zostaną nierówności, które będą tylko pogarszać sprawę w kolejnych etapach. Ważne, żeby używać narzędzi tak, żeby pasowały do siebie w procesie, a nie robić to odwrotnie. A jeśli na przykład nie wyfrezuje się desek po wcześniejszym struganiu, to potem wyprofilowanie krawędzi będzie trudne, co wpłynie na montaż. Z mojego punktu widzenia, każdy etap musi być przemyślany i zgodny z tym, co jest uznawane za dobre praktyki w branży, bo to naprawdę zwiększa efektywność i jakość gotowego produktu.
Pytanie 17

Meble skrzyniowe z drewna powinny być chronione przed kurzem i przechowywane w pomieszczeniach

A. zamkniętych nieogrzewanych
B. otwartych nasłonecznionych
C. otwartych w cieniu
D. zamkniętych ogrzewanych
Wybór otwartych zacienionych lub nasłonecznionych pomieszczeń do przechowywania mebli z drewna może prowadzić do wielu problemów. Otwarte zacienione miejsca mogą nie zapewniać wystarczającej ochrony przed wilgocią oraz zanieczyszczeniami atmosferycznymi, co może skutkować korozją i degradacją drewna. Bez odpowiedniej wentylacji i kontroli wilgotności, drewno narażone jest na rozwój pleśni, co ma negatywny wpływ na jego trwałość oraz estetykę. Z kolei przechowywanie w otwartych nasłonecznionych pomieszczeniach niesie ryzyko nadmiernego nagrzewania się mebli, a także prowadzi do niejednorodnego blaknięcia powierzchni oraz spękań. Eksponowanie drewna na działanie promieni słonecznych przyspiesza procesy chemiczne zachodzące w materiale, co z czasem prowadzi do znacznej utraty jego właściwości. Przechowywanie w zamkniętych, nieogrzewanych pomieszczeniach również nie jest rekomendowane, gdyż niskie temperatury mogą powodować skurcz drewna, a w połączeniu z wilgocią mogą prowadzić do jego pękania. Kluczowe jest więc zrozumienie, że drewno wymaga stabilnych warunków przechowywania, aby uniknąć jego degradacji. Zastosowanie odpowiednich metod przechowywania jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży meblarskiej, a ich brak może prowadzić do znacznych kosztów związanych z naprawą lub wymianą uszkodzonych mebli.
Pytanie 18

Zbyt niski nacisk prasy na powierzchnię płyt przy okleinowaniu może prowadzić do powstania

A. przebić klejowych
B. pęcherzy powietrznych
C. przebarwień okleiny
D. pęknięć okleiny
Zrozumienie błędnych odpowiedzi wymaga analizy podstawowych zasad okleinowania. Przede wszystkim, przebić klejowych to zjawisko, które powstaje wskutek zbyt wysokiego ciśnienia lub niewłaściwego doboru kleju, co prowadzi do nadmiernego rozciągania warstwy klejowej. Tego typu problemy mogą być wynikiem złej techniki aplikacji, a nie zbyt małego nacisku. Pęcherze powietrzne są efektem nieodpowiedniego wprowadzenia materiału w kontakt z klejem lub zbyt szybkim procesem utwardzania, które mogą być spowodowane nie tylko niskim naciskiem, ale także niewłaściwym przygotowaniem powierzchni. Pęknięcia okleiny powstają zazwyczaj w wyniku niewłaściwego podgrzania lub nadmiernego naprężenia materiału podczas aplikacji, a nie bezpośrednio z powodu zbyt małego nacisku prasy. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że sama siła nacisku jest kluczowa, podczas gdy równomierne rozłożenie siły i odpowiednia temperatura są równie istotne. Właściwe zrozumienie tych zjawisk jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości efektów końcowych w procesie okleinowania.
Pytanie 19

Dobierz sortyment drewna okrągłego grubego z którego należy wykonać stojak o długości 3,5 m.

Sortyment drewnaDługość
[m]
Dłużyce
Kłody
Wyrzynki
Żerdzie		6,0 i więcej
2,5 ÷ 5,9
0,5 ÷2,4
2,4 ÷ do 2,5
A. Wyrzynki.
B. Żerdzie.
C. Kłody.
D. Dłużyce.
Wybór innych odpowiedzi nie jest właściwy ze względu na parametry długości oraz zastosowanie danego sortymentu drewna. Dłużyce, które zazwyczaj charakteryzują się znacznie większą długością, nie są praktyczne w kontekście wykonania stojaka o długości 3,5 m, ponieważ ich nadmiar może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania materiału, a także komplikuje proces obróbczy. Żerdzie, z kolei, są materiałem o zbyt małej długości, co czyni je niewłaściwym wyborem, gdyż nie spełnią wymagań długości, a ich użycie skutkowałoby koniecznością łączenia kilku elementów, co osłabiłoby stabilność konstrukcji. Wyrzynki, będące odpadem powstałym przy obróbce drewna, również nie nadają się do budowy stojaka, ponieważ ich nieregularne kształty i zmienna długość nie odpowiadają potrzeba stabilności i wytrzymałości. Wybór niewłaściwego materiału może prowadzić do niebezpieczeństwa, jakim jest niestabilność stojaka, co z kolei może zagrażać użytkownikom. W każdym przypadku, prawidłowe dobranie surowca powinno być oparte na jego fizycznych właściwościach oraz zgodności z wymaganiami projektowymi, co jest kluczowe dla zapewnienia zarówno estetyki, jak i bezpieczeństwa użytkowania.
Pytanie 20

Który proces technologiczny jest właściwy dla wykonania nogi taboretu z drewna?

A.B.C.D.
1. piłowanie
2. struganie
3. nawiłżanie
4. wiercenie
5. szlifowanie		1. piłowanie
2. struganie
3. prasowanie
4. wiercenie
5. szlifowanie		1. piłowanie
2. struganie
3. czopowanie
4. wiercenie
5. szlifowanie		1. piłowanie
2. struganie
3. formatowanie
4. wiercenie
5. szlifowanie
A. B.
B. D.
C. A.
D. C.
Wybór odpowiedzi A, B lub C może oznaczać, że nie do końca rozumiesz, jak wygląda proces obróbki drewna. Każda z tych odpowiedzi gubi ważne etapy, które są potrzebne do zrobienia nogi taboretu. Na przykład, jeśli pominiemy struganie, to powierzchnia może być nierówna, co na pewno nie poprawi wyglądu i komfortu użytkowania. Te odpowiedzi mogą też nie brać pod uwagę formatowania, co jest istotne, żeby nadać nogom odpowiedni kształt i dopasować je do reszty taboretu. Wiele osób myli też wiercenie z mocowaniem, co może prowadzić do pomyłek w kwestii stabilności mebla. A jeśli zignorujemy szlifowanie, to krawędzie zostaną ostre, co może być niebezpieczne. Ważne jest, żeby zrozumieć, że każdy etap ma znaczenie i jak coś pominiesz, to jakość i bezpieczeństwo finalnego produktu mogą być słabsze. W obróbce drewna warto trzymać się sprawdzonych praktyk, bo wpływa to na jakość i wydajność produkcji.
Pytanie 21

Jak powinno się układać łaty giętarskie w autoklawie, aby zapewnić równomierny dostęp pary wodnej podczas parzenia?

A. Bez przerw, na przekładkach, w zwartych stosach
B. Z przerwami 6-10 mm, na przekładkach, w tzw. "szachownicę"
C. Z przerwami 1-3 mm, bez przekładek, w tzw. "szachownicę"
D. Bez przerw, bez przekładek, w poprzek autoklawu
W dążeniu do zapewnienia równomiernego dopływu pary wodnej w autoklawie, wiele osób może popełniać błędy związane z niewłaściwym układaniem łat giętarskich. Na przykład, układanie ich bez odstępów, a także bez przekładek, prowadzi do poważnych problemów. Brak odstępów uniemożliwia swobodny przepływ pary, co skutkuje nierównym nawilżeniem i podgrzewaniem materiałów. Taki stan rzeczy może prowadzić do osłabienia struktur, a w skrajnych przypadkach do ich uszkodzenia. Ułożenie w zwartych stosach na przekładkach również jest błędnym podejściem, ponieważ mimo stosowania przekładek, zbyt bliskie ułożenie łat ogranicza efektywność parowania. Niektórzy mogą sądzić, że taka metoda zwiększy wydajność, jednak w praktyce może to prowadzić do powstawania punktów, w których para nie dociera, co wpływa na jakość procesu. Koncepcja 'szachownicy' jest uznawana za najlepszą praktykę, ponieważ umożliwia optymalne wykorzystanie przestrzeni, a także zapewnia jednolite rozłożenie pary. Kluczowe jest zrozumienie, że efektywność procesu parzenia nie polega tylko na ilości materiału, ale również na jego odpowiednim ułożeniu, co ma bezpośredni wpływ na jakość finalnego produktu oraz bezpieczeństwo procesu.
Pytanie 22

Jakie z poniższych kryteriów oceny jakości nie odnosi się do mebli wykonanych z laminowanej płyty wiórowej?

A. Obrzeże idealnie przylegające
B. Równomierna powłoka lakieru
C. Brak widocznych śladów kleju
D. Brak uszkodzeń i odprysków płyty
Wybór odpowiedzi dotyczącej równo przylegających obrzeży mebli z płyty wiórowej laminowanej może wynikać z niepełnego zrozumienia kryteriów jakości tych produktów. Powłoka lakiernicza równomierna jest absolutnie kluczowym elementem, który zapewnia estetykę oraz ochronę powierzchni przed uszkodzeniami. Nierównomierna powłoka nie tylko wpływa na wygląd mebla, ale także może przyczynić się do przedwczesnego zużycia oraz zwiększonej podatności na działanie wilgoci, co jest szczególnie istotne w miejscach o wysokiej wilgotności, takich jak kuchnie czy łazienki. Brak śladów kleju jest również kluczowym wskaźnikiem jakości, świadczącym o zastosowaniu odpowiednich technologii produkcji. Meble z dobrze przyklejonymi elementami mają lepszą stabilność i są mniej podatne na uszkodzenia. Brak ubytków, odprysków płyty to z kolei istotny wskaźnik, który gwarantuje długotrwałość produktu. Ubytki mogą prowadzić do dalszych uszkodzeń w trakcie użytkowania, co wpływa na bezpieczeństwo użytkowników. Zrozumienie znaczenia tych elementów jest niezbędne dla osób zajmujących się zakupem lub projektowaniem mebli, aby zapewnić, że produkty spełniają wysokie standardy jakości oraz są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.
Pytanie 23

W dokumentacji technologicznej podano, że zużycie kleju wynosi 120 g/m2. Jaką ilość kleju trzeba przygotować do oklejenia z obu stron 10 sztuk płyt, z których każda ma powierzchnię 2 m2?

A. 2,4 kg
B. 48,0 kg
C. 24,0 kg
D. 4,8 kg
Wszystkie odpowiedzi, które nie są równe 4,8 kg, opierają się na błędnych obliczeniach i niepoprawnym zrozumieniu zadania. Przykładowo, niektóre z proponowanych wartości mogły wynikać z uproszczenia obliczeń, polegającego na nieprawidłowym uwzględnieniu powierzchni oklejanej materiałem. Obliczenie zużycia kleju wymaga nie tylko pomnożenia powierzchni przez zużycie kleju, ale także uwzględnienia faktu, że klej będzie stosowany po obu stronach płyt. Zdarza się, że niektórzy użytkownicy mogą pomylić jednostki miary, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Wartością kluczową jest także zrozumienie, że każde przeliczenie musimy realizować zgodnie z ustalonymi normami i standardami branżowymi, co pozwala na precyzyjne planowanie i uniknięcie strat materiałowych. Przykładem błędu może być próba oszacowania zużycia kleju na podstawie pojedynczej strony płyty, co jest niewłaściwym podejściem, gdyż nie uwzględnia pełnego zakresu prac. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do niewłaściwego zakupu materiałów oraz zwiększonych kosztów projektowych, co jest niezgodne z zasadami efektywności i optymalizacji w branży budowlanej i meblarskiej.
Pytanie 24

Aby przygotować do transportu takie same elementy mebli po demontażu, należy je zorganizować w paczki, owinąć tekturą falistą oraz

A. umieścić w szczelnej skrzyni
B. ścisnąć taśmą stalową
C. owinąć cienkimi listwami
D. połączyć długimi śrubami
Ścisnięcie elementów mebli taśmą stalową to kluczowy krok w procesie ich transportu, który zapewnia stabilność i ochronę podczas przemieszczania. Taśma stalowa, dzięki swojej wysokiej wytrzymałości na rozciąganie, pozwala na skuteczne unieruchomienie paczek, co znacznie redukuje ryzyko uszkodzeń mechanicznych. Przykładem zastosowania tej metody może być transport gotowych mebli do klienta, gdzie każde zdemontowane komponenty muszą być bezpiecznie zabezpieczone, aby uniknąć tarcia lub zderzeń między sobą. Standardy branżowe, takie jak ISO 11607, podkreślają znaczenie odpowiedniego pakowania i zabezpieczania materiałów, aby zapewnić ich integralność w trakcie transportu. W praktyce, stosowanie taśmy stalowej jest powszechną metodą w branży meblarskiej, szczególnie dla dużych lub ciężkich elementów, które mogą być podatne na uszkodzenia. Dodatkowo, użycie taśmy stalowej wspiera efektywność logistyczną, umożliwiając lepsze wykorzystanie przestrzeni w transporcie oraz magazynowaniu.
Pytanie 25

Jaką metodę należy wykorzystać do konserwacji powierzchni stołu pokrytego olejem?

A. Nanoszenia oleju pędzlem z sztywnym włosiem.
B. Wcierania oleju wełną stalową.
C. Nanoszenia oleju ręcznie przy użyciu tamponu.
D. Aplikacji oleju pakułami lnianymi.
Nanoszenie oleju ręcznie za pomocą tamponu to najlepsza technika konserwacji powierzchni stołu wykończonego olejem, ponieważ pozwala na równomierne rozprowadzenie preparatu oraz lepsze wnikanie oleju w strukturę drewna. Użycie tamponu, wykonanego z miękkiego materiału, minimalizuje ryzyko powstawania smug i nierówności, co jest kluczowe dla uzyskania estetycznego i trwałego wykończenia. Technika ta jest zgodna z zaleceniami wielu producentów olejów do drewna, którzy podkreślają znaczenie równomiernej aplikacji. Przykładowo, przy konserwacji stołów z drewna dębowego czy bukowego, stosowanie tamponu umożliwia lepsze dostosowanie ilości aplikowanego oleju do potrzeb konkretnego gatunku drewna, co pozwala na uzyskanie pożądanej głębokości koloru i połysku. Warto również pamiętać o tym, że przed nałożeniem oleju powierzchnia powinna być dobrze oczyszczona, co dodatkowo przyczyni się do poprawy efektu końcowego oraz przedłużenia żywotności wykończenia.
Pytanie 26

Drewniane elementy wykończone na wysoki połysk, które mają być transportowane, należy

A. obłożyć każdy papierem i owinąć folią.
B. złożyć w pary lewymi stronami do siebie i owinąć folią.
C. ustawić elementy ciasno w stos, owinąć folią i zabezpieczyć taśmą.
D. zapakować każdy z osobna i oznaczyć zawartość.
Zapakowanie każdego elementu oddzielnie i opisanie zawartości, złożenie po dwa lewymi stronami i owinięcie folią, czy ułożenie elementów w stos i owinięcie folią, to podejścia, które nie odpowiadają najlepszym praktykom pakowania elementów drewnianych wykończonych na wysoki połysk. Pierwsza koncepcja, czyli pakowanie każdego elementu oddzielnie, może prowadzić do znacznego zwiększenia kosztów transportu, a także wymaga więcej czasu na przygotowanie przesyłki. Oprócz tego, przy braku odpowiedniego amortyzowania, elementy mogą wciąż ulegać uszkodzeniom w trakcie transportu, co jest niezgodne z zasadą optymalizacji procesów logistycznych. Z kolei złożenie elementów w pary lewymi stronami i owinięcie folią nie zapewnia wystarczającej ochrony przed zarysowaniami, które mogą pojawić się w wyniku tarcia podczas transportu. Elementy drewniane powinny być pakowane w sposób, który zapobiega ich przemieszczaniu podczas transportu, a ta metoda nie może tego zapewnić. Ułożenie elementów w stos i owinięcie ich folią również nie stanowi skutecznej metody ochrony, ponieważ może prowadzić do stabilności paczki, ale nie zabezpiecza odpowiednio każdej powierzchni drewnianej, co podnosi ryzyko uszkodzeń. Dlatego kluczowe jest stosowanie papieru, który nie tylko chroni powierzchnię, ale także poprawia stabilność pakowania.
Pytanie 27

Jaki rodzaj kleju należy przed zastosowaniem namoczyć i podgrzać?

A. Glutynowy
B. Wikol
C. Kazeinowy
D. Fenolowy
Kleje kazeinowe, fenolowe oraz wikolowe różnią się znacznie od kleju glutynowego pod względem składu i metody aplikacji. Klej kazeinowy, bazujący na białkach mleka, jest gotowy do użycia po wymieszaniu z wodą, ale nie wymaga ani moczenia, ani podgrzewania. Jego właściwości klejące są aktywowane w wyniku kontaktu z wodą, a nie przez podgrzewanie, co czyni go mniej elastycznym w porównaniu do kleju glutynowego. Z kolei klej fenolowy, będący syntetycznym klejem termoutwardzalnym, jest stosowany głównie w zastosowaniach wymagających wysokiej odporności chemicznej i termicznej, ale również nie wymaga podgrzewania przed użyciem. Zastosowanie tego kleju koncentruje się na budownictwie i produkcji elementów kompozytowych. Natomiast wikol, czyli klej PVA, jest najczęściej stosowany w pracach rękodzielniczych i małych naprawach, również nie wymaga podgrzewania. Typowym błędem popełnianym przez osoby poszukujące informacji na temat klejów jest mylenie ich właściwości i zastosowań, co może prowadzić do nieefektywnego użycia materiałów. Ostatecznie, zrozumienie specyfiki każdego z tych klejów, ich przygotowania i zastosowań jest kluczowe dla uzyskania satysfakcjonujących efektów, a brak tej wiedzy może prowadzić do nieporozumień i niewłaściwych wyborów w procesie klejenia.
Pytanie 28

Określ, korzystając z informacji zamieszczonych w przedstawionej tabeli, prędkość obrotową wrzeciona pilarki tarczowej piły o średnicy zewnętrznej 250 mm, przy prędkości skrawania 59 m/s.

Średnica zewnętrzna piły [mm]Prędkość obrotowa piły i frezów piłkowych dla określonej prędkości skrawania [obr/min]
200025004500560080001080013000
Prędkość skrawania w [m/s]
10011152429425268
12513182937526585
150162235446378102
2002129475984104
25026375973104
30032447188125
A. 2 000 obr./min
B. 8 000 obr./min
C. 4 500 obr./min
D. 5 600 obr./min
Odpowiedź 4 500 obr./min jest właściwa, bo możemy sobie łatwo policzyć, jaką prędkość obrotową ma wrzeciono w pilarkach tarczowych. Mamy tarczę o średnicy 250 mm i prędkość skrawania na poziomie 59 m/s. Żeby to obliczyć, korzystamy z wzoru: v = π * D * n, gdzie v to właśnie ta prędkość skrawania, D to średnica tarczy (musimy ją zamienić na metry, czyli 0,25 m), a n to nasza prędkość obrotowa w obr./min. Jak podstawimy do wzoru, to wychodzi n = 59 / (π * 0,25), co daje nam około 4500 obr./min. Wiedza o tym, jak dobrać właściwe parametry do maszyn w przemyśle drzewnym, jest super ważna, bo wpływa na to, jak właśnie tniemy i jak długo będą nam służyć narzędzia. Trzeba pamiętać, że normy branżowe mówią o optymalnych prędkościach skrawania do różnych materiałów, co czyni 4500 obr./min świetnym wyborem.
Pytanie 29

Jaką technikę należy zastosować, aby wygiąć drewnianą deskę bez jej uszkodzenia?

A. Chłodzenie w zamrażarce
B. Cięcie wzdłuż słojów
C. Lakierowanie na mokro
D. Gięcie na gorąco
Gięcie na gorąco to technika, która pozwala na kontrolowane wyginanie drewna, bez ryzyka jego uszkodzenia. Proces polega na podgrzewaniu drewna, co zwiększa jego plastyczność, umożliwiając formowanie w pożądane kształty. Podgrzewanie może odbywać się za pomocą pary wodnej, co jest jednym z najczęściej stosowanych rozwiązań. Para wodna nie tylko podnosi temperaturę drewna, ale także wprowadza wilgoć, co jest kluczowe dla zachowania elastyczności. Jest to bardzo popularna metoda w meblarstwie, gdzie często wymaga się uzyskania krzywizn o dużym promieniu. Warto pamiętać, że po wygięciu drewna, należy je schłodzić i wysuszyć w odpowiednim kształcie, aby utrwalić uzyskany efekt. Ten sposób gięcia jest zgodny z dobrą praktyką przemysłową, ponieważ nie niszczy struktury drewna, a jednocześnie pozwala na tworzenie skomplikowanych form.
Pytanie 30

Do składowania pakietów z płyt wiórowych laminowanych w zamkniętym magazynie należy zastosować

A. wózka platformowego
B. wózka widłowego
C. przenośnika taśmowego
D. przenośnika ślimakowego
Wózek widłowy jest najodpowiedniejszym narzędziem do wysokiego składowania pakietów płyty wiórowej laminowanej w magazynie zamkniętym z kilku powodów. Przede wszystkim, wózki widłowe są zaprojektowane z myślą o podnoszeniu i przenoszeniu ciężkich ładunków na znaczne wysokości, co jest kluczowe w przypadku składowania materiałów w regałach wysokiego składowania. Posiadają one odpowiednie widły, które umożliwiają stabilne podnoszenie i transportowanie dużych paczek. Dodatkowo, ich zwrotność i możliwość manewrowania w wąskich korytarzach magazynowych sprawiają, że są niezastąpione w takich środowiskach. W standardach magazynowych, szczególnie w branży drzewnej, korzystanie z wózków widłowych jest zgodne z zasadami efektywności i bezpieczeństwa. Przykłady praktycznego zastosowania obejmują zarówno transport jak i układanie palet z płytami wiórowymi na odpowiednich wysokościach, co jest kluczowe dla optymalizacji przestrzeni magazynowej oraz efektywności operacyjnej.
Pytanie 31

Przy frezowaniu listew o małym przekroju na frezarce dolnowrzecionowej, powinno się użyć

A. dodatkowych osłon
B. sprężyn dociskowych
C. popychaczy materiału
D. długich prowadnic
Wybór odpowiedzi dotyczącej dodatkowych osłon, sprężyn dociskowych czy popychaczy materiału może wynikać z niepełnego zrozumienia roli, jaką odgrywają te elementy w procesie frezowania. Dodatkowe osłony, choć są niezbędne dla ochrony operatora przed odpryskami i pyłem, nie wpływają bezpośrednio na stabilność materiału podczas obróbki. Ich zastosowanie jest istotne w kontekście bezpieczeństwa, ale nie rozwiązuje problemów związanych z precyzją. Sprężyny dociskowe z kolei mogą być używane do stabilizacji materiału, jednak w przypadku listew o niewielkim przekroju ich zastosowanie może prowadzić do niepożądanych deformacji lub uszkodzeń, a także ograniczyć kontrolę nad procesem frezowania. Popychacze materiału, mimo że mogą być używane do przesuwania elementów, nie są optymalnym rozwiązaniem dla drobnych detali, gdzie precyzyjne prowadzenie jest kluczowe. Wybierając te elementy zamiast długich prowadnic, można napotkać trudności w uzyskaniu wymaganej dokładności oraz równomierności frezowanego materiału. Kluczowe jest, aby operatorzy maszyn mieli na uwadze, że odpowiednia konfiguracja maszyny oraz dobór właściwych akcesoriów mają znaczący wpływ na jakość obrabianego wyrobu oraz bezpieczeństwo procesu. W praktyce istotne jest stosowanie rozwiązań, które zapewniają nie tylko bezpieczeństwo, ale również umożliwiają precyzyjne i efektywne frezowanie.
Pytanie 32

Pokazane na rysunku uszkodzenie drewna należy do grupy uszkodzeń powodowanych przez

Ilustracja do pytania
A. owady.
B. grzyby.
C. człowieka.
D. ptaki.
Odpowiedzi wskazujące na inne czynniki, takie jak ptaki, człowiek czy grzyby, nie uwzględniają specyficznych cech uszkodzeń drewna, które można zaobserwować w przypadku działalności owadów. Ptaki, chociaż mogą wpływać na drewno, najczęściej uszkadzają je w sposób mniej strukturalny, na przykład w wyniku skubania lub usuwania kory. Ich wpływ jest zatem bardziej powierzchowny i nie prowadzi do powstawania tuneli, które są charakterystyczne dla owadów drążących. Z kolei działalność człowieka, choć może powodować uszkodzenia drewna, z reguły wiąże się z postępującą destrukcją w wyniku niewłaściwego użytkowania lub zaniedbania, a nie z naturalnym procesem drążenia. Grzyby, mimo że również prowadzą do degradacji drewna, działają na zasadzie rozkładu biologicznego, co prowadzi do innego typu uszkodzeń, takich jak zgnilizna. Zrozumienie różnic w uszkodzeniach drewna jest kluczowe dla efektywnego zarządzania drewnem i podejmowania odpowiednich działań zapobiegawczych. Przykładowo, ignorowanie obecności owadów drążących może prowadzić do poważnych strat strukturalnych, co podkreśla znaczenie kontroli i monitorowania stanu elementów drewnianych w budownictwie oraz innych zastosowaniach.
Pytanie 33

Aby oczyścić narzędzia zabrudzone żywicą, jakie akcesorium należy zastosować?

A. tampon nasączony terpentyną
B. papier ścierny
C. płaskie dłuto
D. stalowy skrobak
Stosowanie papieru ściernego do czyszczenia narzędzi zanieczyszczonych żywicą nie jest rozwiązaniem odpowiednim, ponieważ papier ścierny może uszkodzić delikatne powierzchnie narzędzi, zamiast skutecznie usunąć żywicę. W przypadku narzędzi precyzyjnych, takich jak dłuta czy noże, zarysowania spowodowane przez szorstką powierzchnię papieru ściernego mogą prowadzić do ich szybszego zużycia i obniżenia efektywności pracy. Użycie skrobaka stalowego z kolei może również prowadzić do uszkodzeń narzędzi, zwłaszcza jeśli żywica jest nałożona na delikatne części. Skrobak, jako narzędzie twarde, może zdzierać powierzchnię materiału, co w efekcie obniża jego trwałość. Dłuto płaskie, mimo że jest narzędziem o różnych zastosowaniach, nie jest przeznaczone do usuwania żywic. Niewłaściwe podejście do czyszczenia narzędzi może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń oraz zwiększenia kosztów związanych z konserwacją i wymianą sprzętu. W związku z tym, istotne jest, aby stosować odpowiednie metody czyszczenia, które nie tylko skutecznie eliminują zanieczyszczenia, ale także nie wpływają negatywnie na stan techniczny narzędzi. Kluczowe jest zrozumienie, że wybrane metody czyszczenia powinny być zgodne z właściwymi standardami i praktykami, co pozwala na zachowanie jakości narzędzi oraz zapewnia ich długoterminową użyteczność.
Pytanie 34

Do ręcznego nacinania wczepin, podczas montażu złącza wczepowego, najodpowiedniej zastosować piłę

A. otwornicy
B. płatnicy
C. grzbietnicy
D. krawężnicy
Grzbietnica, używana do ręcznego nacinania wczepin, jest narzędziem, które charakteryzuje się cienką i precyzyjną piłą, idealną do wykonywania delikatnych cięć w materiałach drewnianych. Dzięki swojej konstrukcji, grzbietnica umożliwia osiągnięcie wysokiej dokładności nacięcia, co jest kluczowe w procesie tworzenia złączy wczepowych. Wczepowe połączenia, znane również jako połączenia klinowe, wymagają ścisłego dopasowania elementów, co można uzyskać tylko przy użyciu narzędzi oferujących precyzyjne cięcia. Przykładem zastosowania grzbietnicy może być produkcja mebli, gdzie szczelność połączeń ma kluczowe znaczenie dla trwałości konstrukcji. Dobre praktyki w zakresie obróbki drewna zalecają stosowanie grzbietnicy, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia materiału i osiągnąć optymalne rezultaty estetyczne oraz funkcjonalne. Ponadto, w przypadku bardziej zaawansowanych projektów stolarskich, grzbietnica może być używana w połączeniu z innymi narzędziami, co pozwala na tworzenie skomplikowanych wzorów i połączeń.
Pytanie 35

Jakie czynności należy wykonać codziennie w celu konserwacji pistoletu natryskowego po zakończeniu pracy?

A. Zanurzeniu całego pistoletu w pojemniku z rozcieńczalnikiem do momentu kolejnego użycia
B. Demontażu pistoletu i zanurzeniu jego elementów w rozcieńczalniku
C. Opróżnieniu z lakieru i przepłukaniu rozpuszczalnikiem pistoletu oraz zbiornika na lakier
D. Smarowaniu uszczelnienia iglicy oraz sprężyn zaworów spustowego i powietrznego
Opróżnienie z lakieru i przepłukanie rozpuszczalnikiem pistoletu oraz zbiornika na lakier to kluczowe elementy codziennej konserwacji pistoletu natryskowego. Po zakończeniu pracy, ważne jest, aby usunąć wszelkie pozostałości farby, które mogą stwardnieć i zablokować mechanizm pistoletu. Przepłukanie rozpuszczalnikiem skutecznie oczyszcza układ, co zapobiega uszkodzeniom i wydłuża żywotność urządzenia. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, po opróżnieniu zbiornika na lakier, należy również przepłukać pistolet czystym rozpuszczalnikiem, co zapewni usunięcie resztek farby z dyszy i innych elementów. Przykładowo, użycie rozcieńczalnika akrylowego do oczyszczania pistoletu po malowaniu akrylami jest powszechnie zalecane, ponieważ skutecznie usuwa zanieczyszczenia bez ryzyka uszkodzenia urządzenia. Taki zabieg nie tylko poprawia wydajność pistoletu, ale także wpływa na jakość aplikowanych powłok, co jest niezbędne w profesjonalnym malowaniu.
Pytanie 36

W jakim zakresie powinna być temperatura kleju termotopliwego podczas aplikacji na powierzchnię, która ma być oklejona?

A. 160÷180°C
B. 180÷200°C
C. 140÷160°C
D. 120÷140°C
Temperatura kleju topliwego podczas nanoszenia na oklejaną powierzchnię powinna mieścić się w przedziale 180÷200°C, ponieważ w tym zakresie klej osiąga optymalną lepkość, co zapewnia równomierne pokrycie oraz silne połączenie. Przy niższych temperaturach, takich jak 140÷160°C czy 120÷140°C, klej może nie być wystarczająco płynny, co prowadzi do nierównomiernego rozprowadzenia i osłabienia wiązania. Natomiast zbyt wysokie temperatury mogą prowadzić do degradacji chemicznej kleju, co obniża jego właściwości adhezyjne. Przykładem zastosowania kleju topliwego w odpowiedniej temperaturze jest proces produkcji mebli, gdzie zapewnia on wysoką jakość połączeń w zastosowaniach wymagających dużych sił ściskających. W przemyśle elektronicznym, gdzie kleje topliwe są używane do montażu komponentów, ich właściwe nagrzanie jest kluczowe dla zapewnienia trwałości i niezawodności urządzeń. Standardowe praktyki zalecają monitorowanie temperatury podczas aplikacji, aby uniknąć zarówno niedogrzania, jak i przegrzania kleju, co jest istotne dla końcowej jakości produktu.
Pytanie 37

W procesie masowej produkcji szafek miejsce ich montażu powinno być zorganizowane w systemie

A. potokowym
B. grupowym
C. zespołowym
D. indywidualnym
Odpowiedź 'potokowym' jest poprawna, ponieważ w produkcji seryjnej szafek stanowiska montażowe powinny być zorganizowane w sposób umożliwiający maksymalizację efektywności oraz minimalizację czasu cyklu produkcyjnego. System potokowy polega na zorganizowaniu pracy w linię, gdzie poszczególne etapy montażu są realizowane w określonym porządku, co pozwala na płynny przepływ materiałów oraz łatwe śledzenie postępu produkcji. Dzięki tym rozwiązaniom, można zredukować czas przestoju oraz zwiększyć wydajność poprzez zautomatyzowanie powtarzalnych procesów, co jest zgodne z zasadami Lean Manufacturing. Przykładem zastosowania systemu potokowego może być linia montażowa, na której jeden pracownik wykonuje jeden etap montażu, a następnie szafka jest przesuwana do następnego stanowiska, gdzie realizowany jest kolejny etap. Takie podejście umożliwia również lepsze zarządzanie jakością, ponieważ możliwe jest szybsze wykrywanie i eliminowanie wad produkcyjnych. W kontekście standardów branżowych, podejście to jest zgodne z metodologią Six Sigma, która koncentruje się na ograniczaniu zmienności procesów produkcyjnych.
Pytanie 38

Proces technologiczny wykonania elementu surowego z tarcicy powinien przebiegać w następującej kolejności:

A. struganie bazujące, rozrzynanie, manipulacja i przerzynanie, struganie do grubości
B. manipulacja i przerzynanie, struganie bazujące, struganie do grubości, rozrzynanie
C. rozrzynanie, manipulacja i przerzynanie, struganie do grubości, struganie bazujące
D. manipulacja i przerzynanie, rozrzynanie, struganie bazujące, struganie do grubości
Analiza odpowiedzi wykazuje, że podane sekwencje obróbcze w pozostałych opcjach nie spełniają wymogów technologicznych branży drzewnej. Pierwsza z nich sugeruje, że struganie do grubości powinno nastąpić przed rozrzynaniem, co jest niepraktyczne, ponieważ redukcja grubości drewna przed jego podziałem nie tylko utrudniałaby dalszą obróbkę, ale także mogłaby prowadzić do strat materiałowych. Z kolei w przypadku opcji, w której struganie bazujące znajduje się na początku, nie uwzględnia ona konieczności wcześniejszego przygotowania materiału, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich wymiarów i jakości powierzchni. Kolejna nieodpowiednia sekwencja rozpoczyna się od rozrzynania, co pomija istotny krok manipulacji i przerzynania, który powinien precedować ten proces. Zastosowanie nieodpowiedniej kolejności nie tylko wpływa na efektywność produkcji, ale również na bezpieczeństwo procesu, gdyż niewłaściwie przygotowane materiały mogą prowadzić do wypadków lub uszkodzeń maszyn. Typowym błędem myślowym jest pomijanie logicznej struktury procesu obróbczo-technologicznego, co prowadzi do nieefektywności i wyrobów o niskiej jakości. Aby uzyskać optymalne rezultaty, istotne jest stosowanie się do standardów branżowych oraz dobrych praktyk, które promują efektywne zarządzanie procesami produkcyjnymi. Właściwe zrozumienie sekwencji operacji jest kluczem do osiągnięcia wysokiej jakości w obróbce drewna.
Pytanie 39

Jakie rodzaje tarcicy iglastej są zaliczane do obrzynanych lub nieobrzynanych?

A. Belka i łata
B. Łata i deska
C. Krawędziak i bal
D. Bal i deska
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumień dotyczących terminologii i klasyfikacji materiałów drewnianych. Belka i łata to produkty, które mogą być używane w budownictwie, jednak nie są one klasyfikowane w kategoriach obrzynanej lub nieobrzynanej tarcicy. Belka jest często stosowana w konstrukcjach nośnych, ale sama w sobie nie definiuje jakości obrzynania. Z kolei łata jest zazwyczaj stosowana jako materiał pomocniczy, co również nie odnosi się do klasyfikacji związanej z obrzynaniem. Krawędziak to kolejny przykład tarcicy, która może być używana w różnych kontekstach, jednak podobnie jak w przypadku belek, jego klasyfikacja nie jest związana z obrzynanym lub nieobrzynanym charakterem. Wiele osób myli te pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków. Pojęcia jak 'obrzynany' i 'nieobrzynany' odnoszą się do tego, czy materiał przeszedł przez proces obróbczy, który nadaje mu wykończenie krawędzi, co jest kluczowe dla jego zastosowań. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania materiałów w budownictwie oraz innych branżach przemysłowych, a także dla zapewnienia trwałości i estetyki finalnych produktów.
Pytanie 40

Aby sprawdzić, czy ściany korpusu szafki są prostopadłe do siebie, należy porównać długości

A. wieńców
B. przekątnych ścian bocznych
C. ścian bocznych
D. przekątnych korpusu
Pomiar długości ścian bocznych szafki nie jest odpowiednią metodą do sprawdzenia, czy są one prostopadłe względem siebie. W rzeczywistości, nawet jeśli ściany boczne mają równe długości, nie gwarantuje to, że kąty między nimi są proste. W praktyce, w sytuacji gdy kąty nie są proste, ściany mogą tworzyć nieprawidłowy kształt, co prowadzi do problemów z montażem elementów, takich jak drzwiczki czy szuflady. Porównywanie przekątnych ścian bocznych również jest niewłaściwe, ponieważ te same zasady dotyczące równych długości przekątnych nie odnoszą się bezpośrednio do sprawdzenia prostopadłości. Dodatkowo, mierzenie wieńców, czyli górnych i dolnych elementów szafki, nie dostarczy informacji o prostopadłości ścian, ponieważ wieńce mogą być zamocowane pod różnymi kątami, niezależnie od kątów między ścianami. W kontekście budowy mebli, istotne jest stosowanie sprawdzonych metod pomiarowych, takich jak wspomniana wcześniej metoda 3-4-5, aby zapobiec błędom konstrukcyjnym, które mogą prowadzić do problemów użytkowych oraz estetycznych. Przykłady błędnych koncepcji w tym zakresie pokazują, jak istotne jest zrozumienie różnicy między długościami elementów a ich relacjami kątowymi w konstruowaniu stabilnych i estetycznych mebli.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej