Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:52
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:00

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przedsiębiorstwo transportowe ma swoje oddziały w czterech województwach. Który oddział w I kwartale uzyskał najwyższy wskaźnik niezawodności taboru?

Wyszczególnienie		Oddział małopolski	Oddział dolnośląski	Oddział mazowiecki	Odział pomorski
I kwartał	łączna liczba przewozów	2 500	3 700	4 050	1800
I kwartał	przewozy zrealizowane na czas	2 450	2 950	3 560	1500

A. Mazowiecki.

B. Małopolski.

C. Dolnośląski.

D. Pomorski.

Wybór innego oddziału, takiego jak "Pomorski", "Dolnośląski" czy "Mazowiecki", wskazuje na nieporozumienie dotyczące kluczowych wskaźników efektywności w branży transportowej. Wskaźnik niezawodności taboru jest fundamentalnym wskaźnikiem, który powinien być analizowany w kontekście porównawczym między różnymi oddziałami. Oddział dolnośląski, z wskaźnikiem wynoszącym 79,73%, jest znacznie poniżej oczekiwań branżowych, co wskazuje na problemy z utrzymaniem floty, które mogą prowadzić do większej liczby awarii, przestojów oraz niezadowolenia klientów. Mazowiecki oddział z wynikiem 87,90% oraz pomorski z 83,33% również nie osiągają poziomu, który zapewniałby optymalną operacyjność. Często mylone są pojęcia niezawodności oraz dostępności taboru; niezawodność odnosi się do zdolności taboru do funkcjonowania bez awarii w danym czasie, natomiast dostępność dotyczy ogólnej gotowości pojazdów do pracy. Dlatego też, wybierając odpowiedzi, należy dokładnie rozważyć, które wskaźniki są najbardziej istotne w kontekście jakości usług transportowych. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do niewłaściwych decyzji, które mogą negatywnie wpłynąć na funkcjonowanie całego przedsiębiorstwa, a w dłuższej perspektywie zmniejszyć jego konkurencyjność na rynku.

Pytanie 2

Odbiorca wskazany w krajowym samochodowym liście przewozowym potwierdza przyjęcie towaru na egzemplarzu zwanym

A. cedułą dokumentu przewozowego

B. wtórnikiem dokumentu przewozowego

C. oryginałem dokumentu przewozowego

D. grzbietem dokumentu przewozowego

Odpowiedzi, które wskazują na oryginał listu przewozowego, grzbiet listu przewozowego czy wtórnik listu przewozowego, są oparte na niewłaściwym zrozumieniu roli dokumentacji w procesie transportowym. Oryginał listu przewozowego to dokument, który jest wydawany nadawcy i służy jako jego potwierdzenie zlecenia transportu. Odbiorca natomiast nie może potwierdzić odbioru towaru na oryginale, gdyż ten dokument pozostaje w posiadaniu nadawcy. Grzbiet listu przewozowego odnosi się do tyłu dokumentu, który zazwyczaj nie zawiera miejsca na potwierdzenie odbioru przez odbiorcę, co czyni go również niewłaściwym wyborem. Wtórnik listu przewozowego jest kopią oryginału, która nie jest przeznaczona do potwierdzania odbioru, a raczej do celów archiwalnych. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru tych odpowiedzi, jest dezinformacja dotycząca funkcji poszczególnych egzemplarzy dokumentów w procesie spedycji. W praktyce, ceduła jest jedynym dokumentem, który jest przeznaczony do potwierdzania odbioru towaru, co jest kluczowe dla zachowania przejrzystości i odpowiedzialności w transporcie.

Pytanie 3

Przedstawiony na rysunku znak, umieszczony na środku transportu, oznacza, że przewożone są materiały

A. zakaźne.

B. samozapalne.

C. promieniotwórcze.

D. żrące.

Znak przedstawiony na zdjęciu wskazuje, że przewożone są materiały zakaźne, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa transportu oraz ochrony zdrowia publicznego. W przypadku transportu materiałów zakaźnych, zgodnie z przepisami międzynarodowymi, stosuje się specjalne oznakowania, które mają na celu informowanie o potencjalnym zagrożeniu. Oznaczenie to jest związane z klasyfikacją materiałów niebezpiecznych, określaną w przepisach takich jak Międzynarodowy Kodeks Transportu Towarów Niebezpiecznych (IMDG Code) czy Przepisy dotyczące transportu materiałów niebezpiecznych (ADR). Przykładowo, w szczególności dotyczy to substancji, które mogą powodować choroby zakaźne u ludzi lub zwierząt. W praktyce, odpowiednie oznaczenie oraz przestrzeganie procedur transportowych są niezbędne, aby zminimalizować ryzyko wypadków oraz zapewnić bezpieczeństwo pracowników i otoczenia. Dlatego ważne jest, aby osoby zajmujące się transportem tego typu materiałów były odpowiednio przeszkolone i świadome zagrożeń, jakie niesie ze sobą przewóz substancji zakaźnych.

Pytanie 4

W zestawie drogowym, którego maksymalna masa całkowita wynosi 36 500 kg oraz masa własna to 10,5 t, można załadować ładunek o masie brutto nieprzekraczającej

A. 35 t

B. 38 t

C. 26 t

D. 47 t

Odpowiedzi 47 t, 35 t oraz 38 t są niepoprawne ze względu na niewłaściwe obliczenia dotyczące dozwolonej masy ładunku w zestawie drogowym. Przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu jest jedną z najczęstszych przyczyn wypadków drogowych oraz problemów związanych z jego eksploatacją. Odpowiedź 47 t sugeruje, że można załadować masę, która znacznie przekracza maksymalne limity, co jest błędnym założeniem. Takie podejście wynika z typowego błędu myślowego, gdzie użytkownicy nie uwzględniają masy własnej pojazdu. Z kolei odpowiedź 35 t również ignoruje ten aspekt, ponieważ nie uwzględnia właściwych obliczeń: 36 500 kg - 10 500 kg = 26 000 kg. Odpowiedź 38 t z kolei nie tylko zaniża masę własną pojazdu, ale także nie bierze pod uwagę konieczności zachowania marginesu bezpieczeństwa przy transporcie. W praktyce, błędne obliczenia mogą prowadzić do sytuacji, w której pojazd staje się niebezpieczny w ruchu drogowym, wpływając na stabilność jazdy oraz hamowanie. Dlatego niezwykle ważne jest, aby wszystkie osoby zaangażowane w transport drogowy przestrzegały wytycznych dotyczących masy ładunku oraz podejmowały odpowiednie kroki w celu zapewnienia bezpieczeństwa na drodze.

Pytanie 5

Tabela przedstawia harmonogram pracy kierowcy, który ma przewieźć ładunek na odległość 400 km, jadąc ze średnią prędkością 50 km/h. Załadunek towaru będzie trwał około 1 godziny i rozpocznie się o godzinie 7:00. Między 12:30 a 13:15 przewiduje się

Czas	Czynność	Przejechane kilometry
7:00		0
7:00 – 8:00		0
8:00 – 12:30		225
12:30 – 13:15		0
13:15 – 16:45		175

A. przewóz.

B. rozładunek.

C. przerwę.

D. załadunek.

Przerwa w czasie pracy kierowcy jest kluczowym elementem zarządzania czasem i efektywnością transportu. W kontekście przedstawionego harmonogramu, przedział czasowy od 12:30 do 13:15 nie zawiera żadnej czynności związanej z przewozem, załadunkiem, ani rozładunkiem, co jednoznacznie sugeruje, że jest to czas przeznaczony na odpoczynek. Zgodnie z przepisami prawa drogowym i normami branżowymi, kierowcy są zobowiązani do przestrzegania określonych przerw w trakcie długotrwałej pracy, co ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa na drogach oraz zdrowia kierowcy. Praktyką jest, że po określonym czasie pracy, który nie powinien przekraczać 4,5 godziny bez przerwy, kierowcy muszą odpocząć przez co najmniej 45 minut. Zrozumienie harmonogramów pracy i odpowiednie planowanie przerw to umiejętności niezbędne w branży transportowej, które przyczyniają się do zwiększenia efektywności i bezpieczeństwa operacji transportowych. W tym przypadku, przerwa przewidziana w harmonogramie jest zgodna z tymi praktykami.

Pytanie 6

Europejskie śródlądowe szlaki wodne wymienione w Konwencji AGN zostały sklasyfikowane na

A. 3 klasy

B. 5 klas

C. 7 klas

D. 4 klasy

Wybór odpowiedzi wskazujących na 5, 4 lub 3 klasy drogi wodne może wynikać z niepełnego zrozumienia struktury klasyfikacji europejskich szlaków wodnych. Klasyfikacja drog wodnych jest złożonym procesem, który bazuje na wielu czynnikach, takich jak głębokość, szerokość, a także nośność rzek. Omyłkowe założenie, że drogi wodne można podzielić na jedynie 5 klas, ignoruje fakt, że w rzeczywistości ich zróżnicowanie jest znacznie większe, co zostało uwzględnione w rozporządzeniach dotyczących Konwencji AGN. Często popełnianym błędem jest upraszczanie klasyfikacji, co może prowadzić do nieprecyzyjnego planowania oraz niewłaściwych decyzji w zakresie inwestycji w infrastrukturę. Na przykład, nieodpowiednia klasyfikacja drogi wodnej mogłaby skutkować poważnymi problemami w transporcie towarów, które nie byłyby w stanie dotrzeć do przeznaczenia z powodu zbyt wąskich lub płytkich koryt. Dodatkowo, niewłaściwe zrozumienie zasad klasyfikacji może prowadzić do podważania norm związanych z bezpieczeństwem i ochroną środowiska, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w branży transportu wodnego. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie pełnej struktury klasyfikacji, aby zapewnić skuteczne zarządzanie oraz rozwój infrastruktury wodnej w Europie.

Pytanie 7

O której najpóźniej powinien wyruszyć dostawca, jeśli średnia prędkość jego pojazdu wynosi 50 km/h, dystans do odbiorcy to 225 km, a dostawa ładunku ma nastąpić o godz. 17:30?

A. O 12:45

B. O 12:30

C. O 13:00

D. O 12:15

Błędne odpowiedzi, takie jak 12:15, 12:30 i 12:45, wynikają z niepoprawnego oszacowania czasu potrzebnego na pokonanie odległości między dostawcą a odbiorcą. Przy średniej prędkości 50 km/h, dostawca potrzebuje 4,5 godziny na pokonanie 225 km. Kiedy przyjmiemy, że dostawca wyjeżdża o którejkolwiek z wymienionych godzin, czas podróży nie zostałby wzięty pod uwagę w odpowiedni sposób. Na przykład, wyjazd o 12:15 oznaczałby, że dostawca dotarłby do celu o 16:45, co daje zaledwie 45 minut zapasu przed oczekiwaną godziną dostawy. To zbyt mało czasu na ewentualne opóźnienia, które są częste w logistyce. W przypadku wyjazdu o 12:30, czas przybycia wyniósłby 17:00, co również byłoby niewystarczające w obliczu potencjalnych problemów na trasie. Natomiast wyjazd o 12:45, skutkujący przybyciem o 17:15, również nie zapewniłby dostawcy odpowiedniej rezerwy czasowej. W kontekście branży logistycznej, standardem jest planowanie z odpowiednią rezerwą czasową, aby zminimalizować ryzyko nieterminowej dostawy oraz wziąć pod uwagę różnorodne czynniki mogące wpłynąć na czas podróży. Dlatego kluczowe jest poprawne zrozumienie zasad obliczania czasu i odpowiednie planowanie.

Pytanie 8

Korzystając z zamieszczonej tabeli, ustal najniższy koszt przewozu 10-paletowych jednostek ładunkowych (pjł) jednym środkiem transportu na odległość 26 km, jeżeli pojazd porusza się ze średnią prędkością 20 km/h.

Rodzaj środka transportu – maksymalna pojemność	Cennik
pojazd 5-paletowy (14 m³)	100,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę
pojazd 8-paletowy (20 m³)	125,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę
pojazd 14-paletowy (35 m³)	150,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę
pojazd 20-paletowy (50 m³)	180,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę

A. 360,00 zł

B. 250,00 zł

C. 200,00 zł

D. 300,00 zł

W przypadku błędnej odpowiedzi, ważne jest zrozumienie, dlaczego wybrane podejście prowadzi do niewłaściwej kalkulacji. Często pojawiające się wątpliwości dotyczące wyboru pojazdu mogą skutkować nieprawidłowym obliczeniem kosztów przewozu. Na przykład, odpowiadając 360,00 zł, można było zignorować kluczowy aspekt związany z pojemnością pojazdu. Należy pamiętać, że wybór niewłaściwego środka transportu, który nie spełnia wymogów przewozu 10 palet, prowadzi do znacznie wyższych kosztów, gdyż stawki są uzależnione nie tylko od odległości, ale także od załadunku i rodzaju pojazdu. W przypadku innych odpowiedzi, takich jak 250,00 zł czy 200,00 zł, może wystąpić błąd w obliczeniach czasowych, gdzie nie uwzględniono pełnych godzin przejazdu, co jest kluczowe w kontekście cenników transportowych. W branży logistycznej, błędne założenia dotyczące czasu i pojemności mogą prowadzić do poważnych nieporozumień w kalkulacji kosztów, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami planowania transportu. Właściwe podejście wymaga zrozumienia całego procesu, od wyboru środka transportu po dokładne obliczenia kosztów, co stanowi fundament efektywnej logistyki.

Pytanie 9

Oblicz, ile maksymalnie sztuk ładunku o długości 3 ldm (metr ładowny) można załadować na naczepę o wymiarach (długość x szerokość): 13,6 m x 2,48 m, jeżeli 1 ldm = 1m długości x 2,45 m szerokości pojazdu?

A. 3 szt.

B. 1 szt.

C. 2 szt.

D. 4 szt.

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z niewłaściwego zrozumienia zasad obliczania załadunku na naczepie. W przypadku 1 sztuki, przyjęto, że tylko jedna jednostka ładunku o długości 3 m zmieści się w naczepie, co ignoruje fakt, że naczepa ma znaczną długość i pozwala na umieszczenie więcej niż jednej sztuki. Odpowiedź 2 sztuki również nie uwzględnia pełnej długości dostępnej w naczepie, co prowadzi do błędnych wniosków. W przypadku 3 sztuk, przyjęto, że można załadować trzy ładunki, co wciąż nie maksymalizuje wykorzystania przestrzeni. Kluczowe jest zrozumienie, że w transporcie drogowym optymalizacja ładunku nie polega jedynie na zliczaniu jednostek, ale także na ich wymiarach oraz dostępnej przestrzeni. Stąd błędem jest niepełne podejście do analizy wymiarów ładunku i naczepy, co prowadzi do zaniżenia liczby jednostek. Aby skutecznie planować załadunek, należy szczegółowo analizować wymiary pojazdów oraz to, jak poszczególne ładunki mogą się w nich rozmieszczać. Użycie obliczeń opartych na wymiarach jednostek ładunkowych oraz dostępnej długości i szerokości naczepy jest kluczowe, aby uniknąć strat przestrzeni i zwiększyć efektywność transportu.

Pytanie 10

Do transportu naczep siodłowych przy użyciu kolei w systemie "na barana" należy wykorzystać wagony

A. samowyładowcze

B. kieszeniowe

C. platformy

D. kłonicowe

Wybór wagonów kłonicowych lub samowyładowczych do transportu naczep siodłowych w systemie 'na barana' nie jest odpowiedni z kilku powodów. Wagony kłonicowe, choć przystosowane do przewozu ładunków o większych wymiarach, nie są zaprojektowane do wsparcia naczep w taki sposób, jak wagony kieszeniowe. Brak odpowiedniego dno w wagonach kłonicowych często prowadzi do niestabilności ładunku, co może skutkować uszkodzeniem naczepy oraz zwiększonym ryzykiem wypadków. Samowyładowcze wagony, z kolei, są przeznaczone do transportu materiałów sypkich, co czyni je zupełnie nieodpowiednimi do przewozu naczep, które wymagają stabilnego i bezpiecznego podparcia. Ponadto, platformy, mimo że są często używane do transportu różnorodnych ładunków, nie posiadają wbudowanych mechanizmów zabezpieczających naczepy w układzie 'na barana', co może prowadzić do przesunięć ładunku w trakcie jazdy. Wybór odpowiedniego typu wagonu jest kluczowy nie tylko dla bezpieczeństwa, ale również dla efektywności operacji transportowych. Niewłaściwe podejście do doboru wagonów może prowadzić do znacznych kosztów związanych z uszkodzeniem ładunku, opóźnieniami w dostawach oraz obniżeniem zaufania klientów do świadczonych usług transportowych.

Pytanie 11

Dokumentem informacyjnym w zakresie wysyłki jest instrukcja wysyłkowa?

A. precyzującym przedmiot umowy przewozu

B. informującym o zasadach przygotowania towaru do wysyłki

C. potwierdzającym zawarcie umowy przewozu

D. potwierdzającym zawarcie umowy spedycji

Instrukcja wysyłkowa pełni kluczową rolę w logistyce, stanowiąc dokument, który informuje o zasadach przygotowania towaru do wysyłki. W praktyce dokument ten zawiera szczegółowe wytyczne dotyczące pakowania, etykietowania oraz zabezpieczania towaru przed transportem. Przykładowo, instrukcja może określać, jak należy zorganizować ładunek w kontenerze, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia w trakcie transportu. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak Incoterms, poprawne przygotowanie towaru jest niezbędne do zapewnienia jego bezpieczeństwa i zgodności z umowami przewozu. Dobre praktyki w zakresie przygotowania towarów do wysyłki również obejmują stosowanie odpowiednich materiałów opakowaniowych oraz technik zabezpieczenia, co może znacząco wpłynąć na efektywność i koszty całego procesu logistycznego. W związku z tym, znajomość zasad zawartych w instrukcji wysyłkowej jest niezbędna dla każdej osoby zaangażowanej w proces transportu i logistyki.

Pytanie 12

Opłata podstawowa przewozu jednego kontenera 40-stopowego wynosi 1 200 zł. Na podstawie zamieszczonej tabeli oblicz, jaki będzie koszt przewozu ładunków w dwóch kontenerach 40-stopowych, jeżeli każda załadowana jednostka waży 23 tony?

Kod długości	Długość kontenera w stopach angielskich	Współczynniki korygujące dla UTI
Kod długości	Długość kontenera w stopach angielskich	Ładowna UTI do 22 ton brutto	Ładowna UTI powyżej 22 ton brutto	Próżna UTI
10	20	0,75	0,85	0,50
20	25	0,75	0,85	0,50
30	30	0,90	0,95	0,60
50	40	1,00	1,10	0,80
60	45 i więcej	1,00	1,10	0,80

A. 2 400 zł

B. 2 280 zł

C. 2 040 zł

D. 2 640 zł

Kiedy wybierasz złą odpowiedź, może być kilka powodów, dlaczego tak się dzieje, które warto przemyśleć. Z tego co widzę, dużo ludzi po prostu zapomina o tym współczynniku korygującym dla ładunków, które ważą powyżej 22 ton. W transporcie kontenerów te stawki zazwyczaj zależą od wagi ładunku i to jest standard w branży. Często ludzie biorą tylko podstawową stawkę i zapominają o jej korekcie, co prowadzi do dużych błędów w szacowaniu kosztów przewozu. Czyli, czasem skupiają się na pomnożeniu opłaty za jeden kontener przez 2, ale bez uwzględnienia współczynnika, to strasznie nieprawidłowe. Warto też pomyśleć o praktycznych aspektach tych obliczeń, bo powinny się opierać na danych rynkowych i najlepszych praktykach w branży. Prawidłowe podejście w takich zadaniach wpływa nie tylko na dokładność kosztów, ale też na przyszłe decyzje firmy.

Pytanie 13

Oblicz największą liczbę palet ładunkowych, z których każda waży 600 kg, jakie można załadować na pojazd o ładowności 20 t, przy założeniu, że maksymalne wykorzystanie ładowności pojazdu nie przekracza 80%?

A. 26 palet

B. 27 palet

C. 24 palety

D. 34 palety

Jak się zdarza, że wybierasz złe odpowiedzi, to najczęściej chodzi o mylenie jednostek miary albo jakieś błędne obliczenia. To często bywa tak, że osoby, które zaznaczają złą liczbę palet, mogą nie uwzględniać górnych limitów ładowności i przez to szacują możliwości pojazdu na wyższą wartość niż jest w rzeczywistości. Przykładowo, jeśli wybierzesz 27 palet, to może się wydawać, że nie trzeba się martwić dolnym limitem ładowności, a to jest spory błąd. Takie podejście może prowadzić do problemów z bezpieczeństwem i naruszania przepisów. Innym błędem jest źle przeliczanie kilogramów na tony, co może prowadzić do złych wniosków na temat tego, ile naprawdę możemy załadować. Niektórzy mogą nie rozumieć, że maksymalne wykorzystanie ładowności to 80% pojemności całkowitej, co sprawia, że zdarza się wybierać za dużą wartość, bo nie myślą o tych wszystkich ograniczeniach. W logistyce wszystko ma znaczenie, a znajomość zasad obliczeń ładowności to klucz do dobrego planowania transportu.

Pytanie 14

Wózek widłowy z mechanicznym systemem podnoszenia może być eksploatowany, jeśli uzyska decyzję o dopuszczeniu do użytkowania wydaną przez

A. Państwową Inspekcję Dozoru

B. Inspekcję Transportu Drogowego

C. Państwową Inspekcję Pracy

D. Urząd Dozoru Technicznego

Wózek widłowy z mechanicznym napędem podnoszenia musi mieć zgodę od Urzędu Dozoru Technicznego (UDT), bo to jest zgodne z przepisami prawa w Polsce. UDT to ważny organ, który sprawdza, czy wszystkie maszyny, w tym wózki widłowe, spełniają normy bezpieczeństwa. Regularne kontrole techniczne wózków to przykład, jak te regulacje działają w praktyce. Dzięki temu można wychwycić ewentualne usterki i zadbać, żeby wszystko działało jak należy. Zanim wózek zacznie pracować, operatorzy muszą pokazać dokumenty, które potwierdzają, że wszystko jest zgodne z wymaganiami UDT. To również obejmuje szkolenia dla ludzi, którzy będą obsługiwać te urządzenia. W mojej opinii, regularne przeglądy i serwisowanie wózków są bardzo ważne nie tylko dla bezpieczeństwa, ale też dla efektywności pracy.

Pytanie 15

Jakie umowy dotyczą międzynarodowego transportu materiałów niebezpiecznych w transporcie drogowym?

A. ADN i IMDG

B. ICAO i ADN

C. ADR i ADN

D. RID i ADR

Odpowiedzi, które wskazują na inne regulacje, są niepoprawne, ponieważ nie uwzględniają kluczowych standardów dotyczących przewozu materiałów niebezpiecznych w transporcie lądowym. Wybór ADN i IMDG sugeruje, że regulacje dotyczące transportu wodnego są wystarczające dla transportu lądowego, co jest błędnym założeniem. ADN odnosi się do transportu towarów niebezpiecznych drogą wodną, co nie ma zastosowania do lądowego przewozu, a IMDG to regulacje morskie, które nie dotyczą transportu lądowego. Ponadto, odpowiedzi sugerujące ICAO jako regulację lądową są mylące, gdyż ICAO dotyczy transportu lotniczego, co czyni je nieadekwatnymi w kontekście przewozu lądowego. W praktyce, kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych regulacji jest dostosowana do specyficznych środowisk transportowych i nie można ich zamieniać. Prawidłowe zrozumienie, które regulacje obowiązują w danym kontekście, jest fundamentalne dla zapewnienia zgodności z przepisami oraz bezpieczeństwa w transporcie materiałów niebezpiecznych.

Pytanie 16

Jeśli według cennika koszt przewozu do 150 km wynosi 500,00 zł, a opłata za każdy kilometr powyżej 150 km to 3,50 zł/km, to jaka będzie kwota za transport ładunku na dystansie 350 km?

A. 525,00 zł

B. 700,00 zł

C. 503,50 zł

D. 1 200,00 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi najczęściej pojawiają się nieporozumienia związane z obliczeniami oraz interpretacją cennika. Na przykład, jedna z niepoprawnych koncepcji mogła wynikać z nieuwzględnienia całkowitej długości trasy, co prowadzi do błędnych wniosków. Przykładem jest sytuacja, w której ktoś mógłby ograniczyć swoje obliczenia do samej stawki za pierwsze 150 km, co w konsekwencji prowadzi do błędnego wniosku, że całkowity koszt wynosi 500,00 zł. Inny typowy błąd to pominięcie mnożnika przy obliczaniu kosztów za dodatkowe kilometry, co skutkuje nieprawidłowym wyliczeniem, na przykład 525,00 zł. W rzeczywistości, każda podróż transportowa wymaga dokładnego przeliczenia zarówno stałych, jak i zmiennych kosztów, co jest kluczowe w logistyce. Nieznajomość stawek oraz ich zastosowania w praktyce transportowej może prowadzić do nieefektywnego zarządzania kosztami, co w dłuższej perspektywie wpływa na rentowność operacji. Dlatego ważne jest, aby zawsze dokładnie analizować zasady cennika i stosować je w praktycznych obliczeniach, aby uniknąć nieporozumień i błędnych decyzji finansowych.

Pytanie 17

Który system poziomej obsługi intermodalnego ruchu kolejowego opisano w tabeli?

Opis poziomej obsługi intermodalnego ruchu kolejowego
Jest to w pełni zautomatyzowany system załadunku naczep. Do poprawnego działania wymaga specjalnych wagonów wyposażonych w platformę obrotową, na którą wjeżdża ciągnik z naczepą. Następnie zestaw jest rozłączany, a platforma wraz z naczepą obraca się i ustawia równolegle do osi wagonu.

A. Piggyback.

B. Modalohr.

C. Cargobeamer.

D. Flexiwaggon.

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia specyfiki systemów intermodalnych. Flexiwaggon to system, który także wspiera transport intermodalny, lecz jego mechanika opiera się na elastyczności przy ładunkach, takich jak kontenery, a nie na naczepach, jak w przypadku Modalohr. Wybierając Piggyback, można pomyśleć o systemie, który pozwala na przewóz naczep na wagonach, jednak nie zapewnia on automatyzacji ani zaawansowanej technologii obrotowych platform, co jest kluczowe dla Modalohr. System Cargobeamer również skupia się na transporcie naczep, lecz jego technologia opiera się na innej metodzie załadunku, nie wykorzystując obrotowych platform. Kluczowym błędem w myśleniu o tych systemach jest nieodróżnianie różnych podejść do transportu intermodalnego. Każdy z wymienionych systemów ma swoje unikalne cechy, które determinują ich zastosowanie. Niezrozumienie różnic między nimi może prowadzić do pomylenia ich funkcji i możliwość zastosowania w praktyce, co jest istotne w kontekście nowoczesnych rozwiązań w branży transportowej.

Pytanie 18

Jaką średnią prędkość osiągnął pojazd, który w czasie 2 godzin i 30 minut przejechał 175 km?

A. 60 km/h

B. 70 km/h

C. 80 km/h

D. 50 km/h

Odpowiedź 70 km/h jest całkiem ustalona. Tak naprawdę, średnią prędkość pojazdu można obliczyć, dzieląc całkowitą odległość przez czas, który zajmuje podróż. W naszym przypadku musimy najpierw zamienić 2 godziny i 30 minut na godziny, co daje 2,5 godziny. Potem dzielimy 175 km przez 2,5 godziny i otrzymujemy 70 km/h. To jest dość proste, w praktyce wykorzystywane w różnych dziedzinach, jak transport czy inżynieria. Wiedza o średniej prędkości jest ważna, kiedy planujemy trasy lub szacujemy czas na dojazd, a także przydaje się w optymalizacji kosztów transportu. Widziałem, że firmy transportowe często opierają się na takich obliczeniach, by lepiej zarządzać flotą. Warto jednak pamiętać, że średnia prędkość nie bierze pod uwagę zmieniających się warunków na drodze, jak korki czy różne postoje. To może mieć duże znaczenie, gdy podróżujemy naprawdę.

Pytanie 19

Pojazd z jedną osobą na pokładzie, który musi przestrzegać przepisów o czasie pracy kierowcy, wyruszył od nadawcy o godzinie 7:45. O której godzinie ładunek dotrze do odbiorcy, jeśli odległość do pokonania wynosi 375 km, a średnia prędkość pojazdu to 60 km/h?

A. O godzinie 14:45

B. O godzinie 14:55

C. O godzinie 14:10

D. O godzinie 14:00

Podawanie godzin 14:10, 14:00 oraz 14:55 jako czasów dostawy można tłumaczyć różnymi błędami w obliczeniach. W przypadku godziny 14:10, mogło dojść do niepoprawnego założenia zbyt wysokiej prędkości lub zbyt krótkiego czasu przejazdu, co jest klasycznym błędem w obliczeniach związanych z transportem. Przy średniej prędkości 60 km/h, nie da się pokonać 375 km w tak krótkim czasie. Z kolei odpowiedź 14:00, choć zbliżona w obliczeniach, nie uwzględnia pełnego czasu przejazdu. Problem tkwi w nieuwzględnieniu dodatkowych 15 minut, które wynikają z rozkładu godzinowego. Godzina 14:55 z kolei mogła wynikać z błędnego założenia dotyczącego prędkości lub opuszczenia kluczowego elementu, jakim są przerwy w czasie jazdy. Każdy z tych błędów pokazuje, jak łatwo można się pomylić przy planowaniu trasy, dlatego tak ważne jest zawsze weryfikowanie obliczeń. Ustalając czas dostawy, warto korzystać z systemów zarządzania flotą, które mogą automatycznie uwzględniać różne czynniki wpływające na transport, takie jak ruch drogowy czy zmiany w przepisach dotyczących czasu pracy kierowców.

Pytanie 20

O której godzinie najwcześniej zakończy się załadunek 315 m³ żwiru na środki transportu drogowego, jeżeli pojazdy zostały podstawione o godzinie 9:45, a załadunek będzie realizowany jednocześnie wszystkimi dostępnymi ładowarkami?

Charakterystyka ładowarek
Pojemność łyżki [m³]	Czas jednego cyklu pracy ładowarki* [min]	Przeciętne napełnienie łyżki [%]	Liczba dostępnych ładowarek [szt.]
5,0	2	90	2
* Cykl pracy ładowarki obejmuje napełnienie łyżki żwirem, podjazd ładowarki do środka transportu samochodowego, wyładunek żwiru i powrót ładowarki do miejsca jej napełniania.

A. O godzinie 10:55

B. O godzinie 11:51

C. O godzinie 10:49

D. O godzinie 10:20

Odpowiedź o godzinie 10:55 jest poprawna, ponieważ obliczenia dotyczące załadunku żwiru uwzględniają czas pracy wszystkich dostępnych ładowarek. W tym przypadku, aby dokładnie określić zakończenie załadunku, należy uwzględnić zarówno wydajność pojedynczej ładowarki, jak i zastosowanie ich w wielokrotnych cyklach. Na przykład, jeśli jedna ładowarka może załadować określoną objętość w danym czasie, dodanie kolejnych ładowarek zmniejsza czas potrzebny na załadunek proporcjonalnie. Przy odpowiednim rozplanowaniu oraz zarządzaniu czasem, można efektywnie przeprowadzić operacje załadunkowe, co jest kluczowe w logistyce i transporcie. Standardy branżowe wskazują na konieczność dokładnego planowania zasobów oraz optymalizacji procesów, co pozwala na osiągnięcie lepszej efektywności i oszczędności. Dzięki temu, godzina 10:55 jako czas zakończenia załadunku wskazuje na efektywne wykorzystanie zasobów i dobre praktyki w zarządzaniu procesami logistycznymi.

Pytanie 21

Któremu kierowcy należy zlecić przewóz ładunku, uwzględniając przepisy dotyczące dwutygodniowego czasu jazdy, jeżeli będzie on musiał w czwartym tygodniu prowadzić pojazd przez 52 godziny?

Kierowca	Tygodniowy czas prowadzenia pojazdu
Kierowca	pierwszy tydzień [h]	drugi tydzień [h]	trzeci tydzień [h]
A.	48	42	39
B.	56	34	37
C.	34	48	42
D.	42	36	51

A. Kierowcy C.

B. Kierowcy A.

C. Kierowcy D.

D. Kierowcy B.

Wybór któregokolwiek z pozostałych kierowców to kiepski pomysł, bo narusza przepisy dotyczące czasu pracy. Przykładowo, jeśli byśmy wybrali kierowcę A, to miałby zbyt duże godziny w poprzednich tygodniach, co oznacza, że w czwartym tygodniu mógłby przekroczyć limit, a to jest niezgodne z przepisami. Taki sposób myślenia to typowy błąd, bo nie bierze się pod uwagę kluczowych zasad regulujących czas pracy kierowców. W transporcie ważne, żeby zdawać sobie sprawę, że łamanie przepisów naraża kierowców na niebezpieczeństwo, a firmę na kłopoty z reputacją czy kary finansowe. W dodatku, źle podejmowane decyzje wpływają na efektywność, bo zmęczeni kierowcy nie są tak wydajni i mogą popełniać błędy. Zarządzanie czasem pracy jest podczas transportu kluczowe dla bezpieczeństwa i rentowności firmy, więc znajomość przepisów to podstawa dla wszystkich zaangażowanych w transport.

Pytanie 22

Firma wynajęła ładowarkę na 6 godzin. Faktura za wynajem wynosi 1476,00 zł brutto. Jaką cenę jednostkową netto za wynajem ładowarki na 1 godzinę należy obliczyć, biorąc pod uwagę 23% stawkę VAT?

A. 303,00 zł

B. 170,00 zł

C. 200,00 zł

D. 246,00 zł

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z kilku niepoprawnych założeń dotyczących obliczeń finansowych. Na przykład, niektórzy mogą przyjąć, że całkowita kwota na fakturze jest już wartością netto, co prowadzi do mylnego wniosku o jednostkowej cenie wynajmu. Inni mogą zapomnieć o uwzględnieniu podatku VAT, co skutkuje pominięciem kluczowego kroku w obliczeniach. Takie podejście jest typowym błędem, ponieważ daje nierealistyczny obraz rzeczywistych kosztów wynajmu. Ponadto, w przypadku odpowiedzi, które przewidują wyższe kwoty, może to być wynikiem niepoprawnego przeliczenia wartości brutto na netto. Niezrozumienie różnicy między tymi dwoma pojęciami często prowadzi do błędnych obliczeń. Warto również zwrócić uwagę na to, że w przypadku podatku VAT, kwota netto zawsze stanowi podstawę do obliczeń. Wnioskując, kluczowe jest dokładne zrozumienie mechanizmu przeliczeń oraz umiejętność poprawnego interpretowania faktur, co jest niezbędne w codziennym funkcjonowaniu przedsiębiorstw. Znajomość metod kalkulacji i ich zastosowania w praktyce jest nieoceniona, zwłaszcza w kontekście zarządzania finansami oraz planowania budżetu.

Pytanie 23

Budowa pojazdu wolnobieżnego ogranicza jego maksymalną prędkość do

A. 15 km/h

B. 25 km/h

C. 20 km/h

D. 23 km/h

Wybór niższych prędkości, jak 20 km/h czy 15 km/h, pokazuje, że nie do końca ogarniasz, jak działa klasyfikacja pojazdów wolnobieżnych. Pojazdy te muszą mieć maksymalną prędkość ustaloną na 25 km/h, więc inne opcje są po prostu błędne. Czasami ludzie myślą, że jeśli pojazd może jechać wolniej, to też jest wolnobieżny, ale to nie tak działa. Pojazdy mogą być robione na różne prędkości, ale tylko te, które nie przekraczają 25 km/h, są uznawane za wolnobieżne. To ważne, bo w niektórych miejscach, jak tereny wiejskie czy budowy, te pojazdy są kluczowe. Pamiętaj, że mają swoje wymagania techniczne, które trzeba przestrzegać. To również ważne dla bezpieczeństwa; w przeciwieństwie do osobówek, które jeżdżą szybko, wolnobieżne muszą mieć odpowiednie oznakowanie. Rozumienie zasad dotyczących tych pojazdów pomaga zapewnić bezpieczeństwo na drodze oraz zarządzać ich flotą.

Pytanie 24

Który akt prawny określa normy pojazdów ogrzewanych, chłodni oraz izoterm w transporcie samochodowym?

	Akt prawny	Charakterystyka
A.	Konwencja ATP	Umowa międzynarodowa o przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych oraz o środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów.
B.	Konwencja CMR	Umowa regulująca zasady, prawa i obowiązki stron umowy zarobkowego drogowego przewozu międzynarodowego.
C.	Konwencja ADR	Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych.
D.	Konwencja AETR	Umowa europejska dotycząca pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe.

A. A.

B. D.

C. B.

D. C.

Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ odnosi się do Konwencji ATP, która jest kluczowym dokumentem regulującym wymagania techniczne dla pojazdów transportujących szybko psujące się artykuły żywnościowe. Konwencja ta ustanawia normy dotyczące chłodzenia, ogrzewania oraz izolacji termicznej pojazdów, co jest niezbędne dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa przewożonych produktów. Przykładowo, w przypadku transportu świeżych owoców i warzyw, pojazdy muszą być w stanie utrzymać odpowiednią temperaturę, aby zapobiec ich psuciu się. Dodatkowo, normy te obejmują także wymogi dotyczące certyfikacji pojazdów, co ma istotne znaczenie dla przedsiębiorstw zajmujących się logistyką i transportem. Zrozumienie i przestrzeganie norm ATP jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z przepisami prawa oraz dla budowania zaufania w relacjach z klientami, co w szerszej perspektywie wpływa na konkurencyjność na rynku.

Pytanie 25

O której godzinie kierowca zakończy realizację przewozu, jeśli ma pokonać 120 km ze średnią prędkością 50 km/h, a rozpoczął usługę o godz. 8:00, wykonując 30-minutowy załadunek?

A. 10:54

B. 11:54

C. 10:30

D. 10:24

Zrozumienie obliczeń związanych z czasem transportu jest kluczowe w branży logistycznej. Nieprawidłowe odpowiedzi na to pytanie mogą wynikać z kilku typowych błędów w myśleniu. Na przykład, niektórzy mogą źle zrozumieć jednostki czasu, myląc godziny z minutami lub mając trudności w przeliczeniu godzin na godziny i minuty. W przypadku obliczania czasu przejazdu, istotne jest, aby najpierw obliczyć czas przejazdu na podstawie dystansu i prędkości, a następnie dodać czas załadunku. Użytkownicy mogą również popełniać błąd, ignorując czas potrzebny na załadunek, co jest krytyczne w rzeczywistych operacjach transportowych. Zazwyczaj załadunek jest nieodłącznym elementem planowania transportu, dlatego pominięcie tego etapu prowadzi do błędnych wniosków. Jeszcze innym błędem może być nieprawidłowe dodanie czasu przejazdu do godziny rozpoczęcia. Ważne jest, aby mieć na uwadze, że 2,4 godziny to nie 2 godziny i 40 minut, lecz 2 godziny i 24 minuty, co często prowadzi do zamieszania. Dobrze jest również zwrócić uwagę na standardy transportowe, które uwzględniają nie tylko czas przejazdu, ale także czas przestoju. W końcu precyzyjne obliczenia i znajomość zasad logistyki są kluczowe dla efektywnego zarządzania czasem w transporcie.

Pytanie 26

Firma transportowa ma zrealizować dostawę ładunku o wartości 50 000,00 zł do klienta, który znajduje się w odległości 300 km. Stawka netto za świadczoną usługę wynosi 3,00 zł/km. Koszt przewozu ładunku jest powiększony o koszt załadunku, który wynosi 100,00 zł. Jaką wartość brutto będzie miała usługa, jeżeli podlega 23% VAT?

A. 900,00 zł

B. 1 800,00 zł

C. 1 230,00 zł

D. 1 000,00 zł

Aby obliczyć wartość brutto usługi transportowej, należy najpierw obliczyć całkowity koszt przewozu ładunku. Przewoźnik ustalił stawkę netto na poziomie 3,00 zł/km, a ładunek ma być dostarczony na odległość 300 km. Koszt przewozu obliczamy jako: 3,00 zł/km * 300 km = 900,00 zł. Następnie dodajemy koszt załadunku, który wynosi 100,00 zł. Całkowity koszt usługi to zatem 900,00 zł + 100,00 zł = 1 000,00 zł. Wartość końcowa usługi obejmuje również podatek VAT w wysokości 23%. Aby obliczyć wartość brutto, używamy wzoru: wartość brutto = wartość netto * (1 + stawka VAT). Podstawiając wartości, otrzymujemy: 1 000,00 zł * 1,23 = 1 230,00 zł. Prawidłowe obliczenia są kluczowe w działalności transportowej, gdyż błędy w kalkulacjach mogą prowadzić do strat finansowych. W praktyce, przedsiębiorstwa często stosują systemy informatyczne do automatyzacji takich obliczeń, co zwiększa dokładność i efektywność operacyjną.

Pytanie 27

Numer UN w przypadku transportu substancji niebezpiecznych wskazuje

A. na ilość ładunku znajdującego się w cysternie

B. na liczbę adresatów, do których kierowany jest ładunek

C. na typ przewożonego ładunku

D. na rodzaj zagrożenia, jakie niesie przewożony materiał

Numer UN (United Nations Number) to unikalny identyfikator przypisywany substancjom i towarom niebezpiecznym, który ma na celu ułatwienie ich transportu oraz zapewnienie bezpieczeństwa w trakcie przewozu. Poprawna odpowiedź, mówiąca o rodzaju przewożonego ładunku, jest kluczowa, ponieważ numer UN jednoznacznie określa, z jakim materiałem mamy do czynienia. Przykładowo, materiały wybuchowe, gazy, substancje toksyczne czy łatwopalne mają przypisane konkretne numery, co pozwala zespołom odpowiedzialnym za transport i obsługę tych materiałów na szybkie identyfikowanie ich właściwości i niebezpieczeństw. W praktyce, gdy pojazd transportujący materiały niebezpieczne zostaje zatrzymany przez służby, numer UN umożliwia natychmiastowe podjęcie odpowiednich działań zabezpieczających, a także wskazuje na konieczność stosowania odpowiednich środków ochrony osobistej. Obowiązujące regulacje, takie jak Międzynarodowy Kod Transportu Towarów Niebezpiecznych (IMDG Code) oraz przepisy dotyczące transportu drogowego (ADR), wymagają stosowania numerów UN dla zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa w transporcie materiałów niebezpiecznych.

Pytanie 28

Jaką odległość pokona samochód poruszający się przez 3 godziny i 18 minut z prędkością średnią wynoszącą 70 km/h?

A. 222,6 km

B. 198,0 km

C. 138,6 km

D. 231,0 km

Wiele osób ma tendencję do pomijania kluczowego kroku, jakim jest przeliczenie minut na godziny, co prowadzi do błędnych wyników w obliczeniach. Na przykład, można by błędnie przyjąć, że 3 godziny i 18 minut to po prostu 3 godziny, co daje wynik 210 km (3 h × 70 km/h), co jest błędne. Inna pułapka to przyjęcie, że 18 minut można zignorować w kontekście obliczeń na dużą skalę, co jest mylnym podejściem. Zwykle w takich obliczeniach należy zawsze uwzględniać wszystkie jednostki czasu. Ponadto, niektórzy mogą błędnie przyjąć, że prędkość jazdy nie jest stała, co również wpływa na wynik. Obliczanie odległości przy zmiennej prędkości wymagałoby zastosowania bardziej zaawansowanych metod, takich jak całkowanie. Jednak w tym przypadku, gdzie prędkość jest stała, kluczową sprawą jest precyzyjne przeliczenie czasu na godziny. Brak wyczulenia na takie detale prowadzi do typowych błędów myślowych, które mogą zniekształcić wynik i prowadzić do nieodpowiednich decyzji, na przykład w logistyce lub planowaniu podróży.

Pytanie 29

Na podstawie cennika oblicz wartość netto usługi przewozu na odległość 100 km materiałów budowlanych o masie 20 t.

Cennik
Rodzaj ładunku	Masa ładunku [kg]	Stawka netto za 1 km [zł]
Neutralny	1 000 ÷ 2 999	3,60
	3 000 ÷ 5 999	3,80
	6 000 ÷ 14 999	4,20
	15 000 ÷ 24 000	4,80
Niebezpieczny	1 000 ÷ 2 999	4,60
	3 000 ÷ 5 999	4,80
	6 000 ÷ 14 999	5,20
	15 000 ÷ 24 000	5,80

A. 520,00 zł

B. 580,00 zł

C. 360,00 zł

D. 480,00 zł

Odpowiedź 480,00 zł to dobra decyzja. Zobacz, to wynika z tego, że obliczenia bazują na stawce netto za kilometr dla ładunku ważącego 20 ton i przewożonego na odległość 100 km. W branży transportowej mamy różne stawki, które zmieniają się w zależności od typu ładunku i jego masy. Na przykład, dla materiałów budowlanych, które są uznawane za neutralne, stawka wynosi 4,80 zł za kilometr. Więc, żeby obliczyć całkowity koszt przewozu, trzeba pomnożyć tę stawkę przez liczbę kilometrów – w tym przypadku 4,80 zł/km razy 100 km daje nam 480,00 zł. To taki standard w transporcie, który pozwala jasno ustalać koszty i pomaga w planowaniu budżetu na transport. Fajnie, że rozumiesz, jak ważne są dokładne obliczenia, bo to pomaga uniknąć nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 30

Która formuła INCOTERMS 2010 zobowiązuje sprzedającego do zorganizowania transportu, pokrycia jego wydatków, dostarczenia towaru do miejsca docelowego, poniesienia ryzyka oraz przeprowadzenia odprawy celnej przy imporcie?

A. FOB (Free on Board)

B. FAS (Free Alongside Ship)

C. DDP (Delivered Duty Paid)

D. CPT (Carriage Paid To)

Formuły INCOTERMS 2010, jak FAS, CPT czy FOB, różnią się między sobą i nie spełniają wymagań, które widzimy w tym pytaniu. FAS (Free Alongside Ship) wymaga, by sprzedający dostarczył towar do nabrzeża, ale nie obejmuje transportu do miejsca przeznaczenia ani ryzyk po załadunku. To znaczy, że po załadunku kupujący bierze na siebie wszelkie koszty i ryzyka, co zupełnie nie pasuje do DDP. Jeśli chodzi o CPT (Carriage Paid To), to sprzedający płaci za transport do danego punktu, ale nie zajmuje się odprawą celną przy imporcie, co też nie spełnia warunków pytania. A FOB (Free on Board) przenosi odpowiedzialność na kupującego, gdy towar trafia na statek, co znowu nie zgadza się z tym, co wymaga DDP. Wybór złej formuły INCOTERMS może prowadzić do wielu nieporozumień i niespodziewanych kosztów w handlu międzynarodowym, dlatego tak ważne jest, by dobrze rozumieć te zasady i obowiązki zarówno sprzedającego, jak i kupującego. W praktyce znajomość i umiejętność używania właściwych formuł INCOTERMS jest kluczowa dla sprawnego zarządzania logistyką i ryzykiem w międzynarodowych transakcjach.

Pytanie 31

Firma transportowa wystawiła rachunek na 615,00 zł brutto za przewóz 20 ton ładunku na dystansie 100 kilometrów. Usługa ta podlega 23% stawce VAT. Jaka jest cena jednostkowa netto za jeden tonokilometr?

A. 0,25 zł

B. 500,00 zł

C. 25,00 zł

D. 5,00 zł

Podczas analizy niepoprawnych odpowiedzi warto zwrócić uwagę na podstawowe błędy w podejściu do obliczeń. Niektórzy mogą myśleć, że cena jednostkowa netto za tonokilometr to bezpośrednie przeliczenie kwoty brutto lub niewłaściwie obliczona wartość netto. Takie podejście jest mylne, ponieważ ignoruje wpływ stawki VAT na całkowitą wartość faktury. VAT jest podatkiem, który nie stanowi kosztu dla przedsiębiorstwa transportowego, lecz jest jedynie pozycją do odliczenia. Dlatego ważne jest, aby najpierw obliczyć wartość netto, co jest podstawą do dalszych kalkulacji. Innym częstym błędem jest niewłaściwe obliczenie całkowitej liczby tonokilometrów. Niektórzy mogą zignorować masę ładunku lub odległość, co prowadzi do błędnych wyników. Zastosowanie wzorów i zasad matematycznych, takich jak te używane w rachunkowości czy logistyce, jest kluczowe w takich obliczeniach. Prawidłowe zrozumienie tych zasad pozwoli na precyzyjne kalkulacje, które są niezbędne w działalności transportowej i wpływają na podejmowanie decyzji finansowych oraz strategii cenowej.

Pytanie 32

Wyznacz największą objętość ładunku, którą można załadować do wagonu o maksymalnej ładowności 60 t, jeśli współczynnik przeliczeniowy masy ładunku wynosi 0,7 m³/t?

A. 38 m3

B. 42 m3

C. 36 m3

D. 72 m3

Odpowiedź 42 m3 jest poprawna na podstawie przeliczenia maksymalnej objętości ładunku, który można umieścić w wagonie towarowym o dopuszczalnej ładowności 60 ton. Aby obliczyć tę objętość, należy zastosować współczynnik przeliczeniowy masy ładunku, który wynosi 0,7 m³/t. Zatem maksymalna objętość ładunku V wynosi: V = ładowność (t) * współczynnik przeliczeniowy (m³/t) = 60 t * 0,7 m³/t = 42 m³. Taki przeliczeniowy sposób ustalania objętości ładunku jest powszechnie stosowany w logistyce i transporcie, aby zapewnić efektywne wykorzystanie przestrzeni transportowej oraz odpowiednie planowanie ładunku. W praktyce, zrozumienie obliczeń objętościowych ma kluczowe znaczenie przy planowaniu transportu, co pozwala uniknąć przekroczeń dopuszczalnych ładowności oraz optymalizować koszty transportu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 33

Nadawca towaru transportowanego poza terytorium Polski przy pomocy transportu drogowego przygotowuje międzynarodowy list przewozowy samochodowy

A. CIM

B. CIF

C. CMR

D. CRM

Odpowiedź CMR jest jak najbardziej trafna. CMR to taki międzynarodowy dokument, który stosuje się w transporcie drogowym, żeby wszystko było jasne między przewoźnikiem a nadawcą. Reguluje zasady odpowiedzialności przewoźnika oraz określa, jakie ma on obowiązki, a co mogą zrobić nadawcy. Na przykład, jak towar ulegnie uszkodzeniu podczas drogi, to właśnie dzięki CMR można łatwiej dochodzić swoich praw. Fajnie, że dokument ten jest akceptowany przez wszystkie państwa, które podpisały konwencję, bo to ułatwia handel między krajami. Dzięki temu nadawcy mają pewność, że ich ładunek jest dobrze dokumentowany i chroniony, co zmniejsza ryzyko jego zniszczenia.

Pytanie 34

Przedsiębiorstwo transportowe ma swoje oddziały w czterech województwach. Oceń, który oddział w I kwartale uzyskał najwyższy wskaźnik niezawodności taboru.

Wyszczególnienie		Oddział małopolski	Oddział dolnośląski	Oddział mazowiecki	Oddział pomorski
I kwartał	łączna liczba przewozów	2 500	3 700	4 050	1800
I kwartał	przewozy zrealizowane na czas	2 450	2 950	3 560	1500

A. Dolnośląski.

B. Mazowiecki.

C. Małopolski.

D. Pomorski.

Wybór odpowiedzi: Dolnośląski, Pomorski lub Mazowiecki nie odzwierciedla rzeczywistego obrazu sytuacji w zakresie wskaźnika niezawodności taboru w omawianym przedsiębiorstwie transportowym. W przypadku Dolnośląskiego oddziału, mogą występować problemy z zarządzaniem flotą, takie jak niewystarczająca liczba przeglądów technicznych czy problemy z jakością serwisowania pojazdów. Taki stan rzeczy może prowadzić do zwiększonej liczby awarii, co w konsekwencji obniża wskaźnik niezawodności. Oddział Pomorski, mimo że może być aktywny operacyjnie, również nie osiągnął porównywalnych wyników, co może sugerować niewłaściwe podejście do zarządzania ryzykiem oraz nieefektywne wykorzystanie zasobów. Natomiast w Mazowieckim oddziale, problemy mogą wynikać z wysokiego obciążenia operacyjnego, co może prowadzić do większej eksploatacji pojazdów i skrócenia ich żywotności. Takie nieprawidłowości często są wynikiem braku systematycznej analizy danych operacyjnych, co jest kluczowe dla osiągania wysokich wskaźników niezawodności. W branży transportowej, nie wystarczy jedynie posiadać flotę pojazdów, ale kluczowe jest ich prawidłowe zarządzanie oraz wdrażanie skutecznych procedur utrzymania i serwisowania. Przykładem praktyki może być wdrożenie systemu zarządzania flotą, który umożliwia monitorowanie stanu technicznego pojazdów oraz przewidywanie awarii. Ostatecznie, niepoprawny wybór odpowiedzi może wynikać z niedostatecznej analizy dostępnych danych oraz braku zrozumienia kluczowych wskaźników efektywności w branży transportowej.

Pytanie 35

Zgodnie z przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców, maksymalny czas nieprzerwanej jazdy wynosi

A. 5,0 godzin

B. 9,0 godzin

C. 10,0 godzin

D. 4,5 godziny

Zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie o czasie pracy kierowców, maksymalny czas nieprzerwanej jazdy wynosi 4,5 godziny. Oznacza to, że kierowcy muszą przestrzegać tego limitu, aby zapewnić bezpieczeństwo na drodze oraz zminimalizować ryzyko zmęczenia. Po zakończeniu tego okresu, kierowca jest zobowiązany do odbycia co najmniej 45-minutowej przerwy, co jest kluczowe dla regeneracji sił. Przepisy te mają na celu ochronę nie tylko kierowców, ale również innych uczestników ruchu drogowego. W praktyce, przestrzeganie tych zasad jest istotne, aby utrzymać odpowiednią wydajność i koncentrację podczas prowadzenia pojazdu. Warto zaznaczyć, że w przypadku dłuższych tras, kierowcy powinni planować swoje przejazdy tak, aby dostosować się do tych ram czasowych, co zwiększa bezpieczeństwo transportu oraz efektywność. Ponadto, respektowanie przepisów dotyczących czasu pracy jest kluczowe dla zgodności z regulacjami prawnymi oraz uniknięcia sankcji ze strony organów kontrolnych.

Pytanie 36

Jaki typ kontenera służy do transportu ładunków, które przekraczają wysokość standardowego kontenera lub których nie można załadować do standardowego kontenera przez drzwi z powodów technicznych?

A. Tank Generator

B. Frigo

C. Box

D. Open Top

Open Top to specjalny rodzaj kontenera, który jest przeznaczony do przewozu ładunków o znacznej wysokości, które nie mieszczą się w standardowych kontenerach, jak również do przewozu ładunków, które wymagają załadunku od góry. Tego typu kontenery są wyposażone w otwartą górną część, co umożliwia łatwe umieszczanie i usuwanie ładunków, które ze względu na swoje wymiary lub kształt nie mogą być załadowane przez standardowe drzwi kontenera. Przykładem mogą być maszyny budowlane, elementy konstrukcyjne, a także ładunki, które wymagają podnoszenia za pomocą dźwigu. Zgodnie z międzynarodowymi standardami ISO, kontenery Open Top są produkowane w różnych rozmiarach, co pozwala na ich wszechstronność w transporcie morskim i lądowym. Wybór takiego kontenera powinien być zgodny z wymaganiami ładunku oraz specyfiką transportu, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności przewozu.

Pytanie 37

Firma ma dostarczyć towar od producenta do trzech odbiorców. Odległości pomiędzy punktem nadania i punktami odbioru przedstawia schemat. Średnia prędkość przewozu na każdym odcinku wynosi 60 km/h. Najszybsza dostawa towaru odbędzie się trasą

A. Zakład Produkcyjny - Odbiorca Z - Odbiorca X - Odbiorca Y

B. Zakład Produkcyjny - Odbiorca Z - Odbiorca Y - Odbiorca X

C. Zakład Produkcyjny - Odbiorca Y - Odbiorca Z - Odbiorca X

D. Zakład Produkcyjny - Odbiorca X - Odbiorca Z - Odbiorca Y

Wybór innej trasy niż 'Zakład Produkcyjny - Odbiorca Z - Odbiorca Y - Odbiorca X' wskazuje na pominięcie kluczowych czynników wpływających na efektywność dostaw. Często zdarza się, że przewoźnicy koncentrują się na intuicyjnych trasach, co może prowadzić do nieefektywności. Na przykład, trasa przez Odbiorcę Y przed Odbiorcą X może wydawać się logiczna, jednak może zwiększać całkowity czas przejazdu, zwłaszcza jeśli odległość do Odbiorcy Y jest większa niż do Odbiorcy Z. Ewolucja metod transportowych i logistycznych podkreśla znaczenie optymalizacji, gdzie każda minuta opóźnienia w dostawie może wpłynąć na wydajność całego łańcucha dostaw. Kluczowym aspektem jest analiza czasów podróży oraz maksymalizacja efektywności operacyjnej. Warto również zauważyć, że niektóre odpowiedzi mogą zmniejszać wydajność przez nieodpowiednią kolejność realizacji dostaw, co prowadzi do wzrostu kosztów operacyjnych oraz obniżenia jakości obsługi klienta. Rekomenduje się zatem korzystanie z narzędzi analitycznych i planistycznych, które umożliwiają bardziej kompleksowe spojrzenie na trasę oraz jej optymalizację, zamiast polegania na subiektywnych odczuciach.

Pytanie 38

Jakie są właściwe etapy realizacji procesu transportowego?

A. Dojazd pojazdu do miejsca załadunku — załadunek oraz zabezpieczenie ładunku — transport — powrót pojazdu z miejsca rozładunku do bazy lub nowego punktu załadunku — rozładunek

B. Dojazd pojazdu do miejsca załadunku — załadunek oraz zabezpieczenie ładunku — transport — rozładunek — powrót pojazdu z miejsca rozładunku do bazy lub nowego punktu załadunku

C. Załadunek oraz zabezpieczenie ładunku — dojazd pojazdu do miejsca załadunku — transport — rozładunek — powrót pojazdu z miejsca rozładunku do bazy lub nowego punktu załadunku

D. Dojazd pojazdu do punktu załadunku — rozładunek — transport — załadunek oraz zabezpieczenie ładunku — powrót pojazdu z miejsca rozładunku do bazy lub nowego punktu załadunku

Analiza błędnych koncepcji w przedstawionych odpowiedziach ujawnia szereg istotnych nieporozumień związanych z procesem przewozowym. W wielu odpowiedziach pojawia się pomylenie kolejności czynności, co może prowadzić do nieefektywności oraz potencjalnych zagrożeń. Na przykład, uwzględnienie rozładunku przed załadunkiem i zabezpieczeniem ładunku wprowadza chaos w logistyce, ponieważ nie można rozładować towaru, który nie został wcześniej załadowany. Takie podejście może skutkować nie tylko opóźnieniami, ale również stwarzaniem ryzyka uszkodzenia towarów. Ponadto, błędne odpowiedzi wskazują na pomijanie kluczowego etapu, jakim jest zabezpieczenie ładunku. Ten element jest niezbędny do zapewnienia bezpieczeństwa przewożonego towaru, a jego pominięcie może prowadzić do poważnych incydentów. W praktyce, efektywny proces przewozowy wymaga staranności na każdym etapie oraz przestrzegania norm, takich jak przepisy dotyczące transportu ciężarowego i zarządzania ładunkiem. Ostatecznie, ważne jest, aby mieć świadomość, że każdy element procesu przewozowego jest ze sobą powiązany i jego prawidłowe wykonanie ma kluczowe znaczenie dla sukcesu całej operacji logistycznej.

Pytanie 39

Firma transportowa wynajęła 4 naczepy kłonicowe na czas 5 godzin. Koszt wypożyczenia jednej naczepy na godzinę wynosi 50,00 zł netto. Jaka będzie całkowita kwota brutto, za którą wystawiona zostanie faktura za korzystanie z naczep, jeśli przysługuje jej 10% rabatu, a usługa objęta jest stawką VAT wynoszącą 23%?

A. 1 230,00 zł

B. 900,00 zł

C. 1 000,00 zł

D. 1 107,00 zł

Obliczanie kosztów wynajmu naczep wymaga zrozumienia kilku kluczowych elementów, które mogą prowadzić do błędnych wniosków. W przypadku kosztów wynajmu naczep kluczowe jest prawidłowe oszacowanie zarówno wartości netto, jak i późniejszego dodania podatku VAT. Jeśli ktoś pomija rabat lub nie uwzględnia podatku VAT, może dojść do znacznych rozbieżności w obliczeniach. Przykładowo, jeżeli ktoś oblicza koszt wynajmu bez uwzględnienia rabatu, może dojść do wniosku, że kwota 1 000,00 zł jest ostateczna, co jest nieprawidłowe. Kluczowym błędem jest także mylenie wartości brutto z wartością netto. Koszt 900,00 zł po uwzględnieniu rabatu musi być poddany dalszym obliczeniom, aby uzyskać wartość brutto z uwzględnieniem podatku VAT. Niektóre osoby mogą również mylnie zastosować inny procent VAT lub złą stawkę rabatu, co prowadzi do całkowicie błędnych wyników. Niezwykle istotne jest zrozumienie podziału kosztów, jak również umiejętność stosowania różnorodnych stawek podatkowych w praktyce, aby uniknąć tych powszechnych pułapek. Właściwe obliczenia pomagają w lepszym zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa oraz w przestrzeganiu przepisów prawnych, co jest kluczowe w każdej branży, w tym w transporcie.

Pytanie 40

W dokumentacji serwisowej pojazdu zapisuje się

A. badanie diagnostyczne

B. codzienną konserwację

C. uprawnienia kierowcy

D. konserwację początkową

Badanie diagnostyczne pojazdu jest kluczowym elementem jego serwisowania, które odnotowuje się w książce serwisowej. Dokument ten ma na celu rejestrowanie wszelkich działań związanych z konserwacją i naprawami, co pozwala na utrzymanie pojazdu w optymalnym stanie technicznym. Badania diagnostyczne obejmują szereg czynności, takich jak kontrola stanu układów mechanicznych, elektronicznych oraz ocena parametrów emisji spalin. W praktyce, zapisy dotyczące przeprowadzonych badań pozwalają nie tylko na bieżące monitorowanie stanu technicznego, ale także na przewidywanie ewentualnych awarii oraz planowanie przyszłych napraw. Wiele warsztatów opiera się na standardach takich jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie dokumentacji w procesach serwisowych. Regularne badania diagnostyczne są nie tylko zalecane, ale często wymagane prawnie, aby zapewnić bezpieczeństwo użytkowania pojazdu na drogach. Przykładowo, podczas przeglądu technicznego pojazdu, sprawdzane są m.in. układy hamulcowe, oświetlenie czy zawieszenie, a wyniki tych badań są odnotowywane w książce serwisowej, co zwiększa wartość pojazdu na rynku wtórnym.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej