Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 13 listopada 2025 17:34
  • Data zakończenia: 13 listopada 2025 18:26

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Kiedy stosuje się proces offsetowy w poligrafii?

A. Do druku na materiałach tekstylnych
B. Do druku w małym formacie
C. Do dużych nakładów druku
D. Do druku na żądanie
Proces drukowania offsetowego jest powszechnie stosowany w poligrafii, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z dużymi nakładami druku. Dlaczego? Przede wszystkim dlatego, że offset oferuje doskonałą jakość druku przy stosunkowo niskim koszcie jednostkowym, co jest kluczowe przy produkcji dużych ilości kopii. Druk offsetowy działa na zasadzie pośredniego przenoszenia farby z formy drukarskiej na papier poprzez cylinder pośredni, co pozwala na uzyskanie bardzo precyzyjnego odwzorowania szczegółów. Dzięki temu, możemy osiągnąć żywe kolory i ostre detale, co jest niezbędne w profesjonalnych publikacjach. Ponadto, offset sprawdza się doskonale przy drukowaniu na różnych typach papieru, co daje dużą elastyczność przy wyborze materiałów. Proces ten jest również bardzo wydajny, ponieważ maszyny offsetowe są w stanie pracować z dużą prędkością, co znacznie skraca czas realizacji zamówień. W praktyce drukarnie często korzystają z tej techniki przy produkcji gazet, magazynów, książek oraz wszelkiego rodzaju materiałów promocyjnych, gdzie liczy się zarówno jakość, jak i koszt jednostkowy.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Stworzony logotyp wektorowy wymaga zapisu do pliku z rozszerzeniem

A. .php
B. .psd
C. .ai
D. .jpg
Format .ai, czyli Adobe Illustrator, jest standardem przemysłowym do zapisywania wektorowych grafik. Pliki .ai zachowują informacje o krzywych, kolorach oraz warstwach, co umożliwia ich łatwą edycję i skalowanie bez utraty jakości. Użycie formatu wektorowego jest kluczowe w projektowaniu logotypów, ponieważ zapewnia elastyczność w dostosowywaniu rozmiaru bez degradacji wizualnej. Przykładowo, logotyp zaprojektowany w Illustratorze można bezproblemowo dopasować do różnych zastosowań, od wizytówek po billboardy, co jest niezbędne w profesjonalnym branding'u. Dobrą praktyką jest również korzystanie z formatu .ai, gdyż współpraca z innymi projektantami lub agencjami reklamowymi często wymaga wymieniania plików w tym formacie. Ponadto, pliki .ai mogą być również eksportowane do innych formatów, takich jak .svg czy .pdf, co poszerza możliwości ich wykorzystania.

Pytanie 4

Ile matryc drukarskich jest koniecznych do zrealizowania wydruku czterostronicowego zaproszenia w technice wielobarwnej (CMYK) z elementami lakieru wybiórczego na stronach pierwszej i czwartej?

A. 6 matryc
B. 5 matryc
C. 4 matryce
D. 8 matryc
Analizując odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich zakładają niewłaściwe zrozumienie procesu druku i liczby form wymaganych do wykonania zadania. Przykładowo, oszacowanie 8 form mogłoby wynikać z błędnego założenia, że każdy kolor i dodatkowe efekty, takie jak lakierowanie, wymagają oddzielnych form dla każdej strony. Takie podejście nie bierze pod uwagę, że w przypadku druku z wykorzystaniem technologii offsetowej, możliwe jest zastosowanie jednej formy do zadrukowania różnych stron, o ile nie zachodzi potrzeba indywidualnego nałożenia kolorów lub efektów. Z kolei wskazanie tylko 4 form sugeruje, że lakierowanie wybiórcze nie wymaga osobnej formy, co jest nieprawidłowe - lakierowanie to oddzielny proces, który musi być uwzględniony w liczbie form. W praktyce, każdy z tych błędów prowadzi do nieprecyzyjnego zaplanowania procesu produkcji, co może skutkować problemami w realizacji zamówienia, wydłużeniem czasów produkcji i potencjalnymi dodatkowymi kosztami. Zrozumienie, jak efekty takie jak lakierowanie wybiórcze, wpływają na liczbę wymaganych form, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektem drukarskim i realizacji produktu o wysokiej jakości.

Pytanie 5

Ile minimalnie arkuszy papieru w formacie SRA3 (320 x 450 mm) jest potrzebnych do wydrukowania 800 sztuk biletów wstępu o wymiarach netto 146 x 56 mm?

A. 20
B. 80
C. 30
D. 50
Aby obliczyć minimalną ilość papieru formatu SRA3 potrzebną do wydrukowania biletów wstępu o wymiarach 146 x 56 mm w nakładzie 800 sztuk, należy najpierw określić, ile biletów można zmieścić na jednej kartce SRA3. Format SRA3 ma wymiary 320 x 450 mm, co daje 144000 mm² powierzchni. Powierzchnia jednego biletu wynosi 146 mm x 56 mm, co daje 8176 mm². Dzieląc powierzchnię kartki przez powierzchnię jednego biletu, otrzymujemy 17,6 biletu na jedną kartkę. W praktyce oznacza to, że na jednej kartce można wydrukować maksymalnie 17 biletów. Aby uzyskać 800 biletów, potrzebujemy 800 / 17 = 47,06. Zatem, zaokrąglając w górę, uzyskujemy 48 kartek. Warto również doliczyć straty materiałowe oraz marginesy, co pozwala uznać, że konieczne będzie użycie 50 kartek SRA3. W branży druku, standardowe praktyki zalecają uwzględnienie dodatkowego materiału z powodu ewentualnych błędów w druku i cięciu, dlatego ta liczba jest adekwatna.

Pytanie 6

Jaki rodzaj oprogramowania powinien być użyty, by przenieść maszynopis książki do formy edytowalnej oraz umożliwić dalsze skład i łamanie tekstu?

A. CCR
B. OCR
C. GCR
D. ACR
OCR (Optical Character Recognition) to technologia, która umożliwia przekształcanie tekstów z obrazów lub skanów dokumentów do formatu edytowalnego. Jest to szczególnie przydatne w przypadku maszynopisów książek, gdzie oryginalne dokumenty są w formie papierowej. Dzięki zastosowaniu algorytmów rozpoznawania tekstu, OCR analizuje obrazy i identyfikuje znaki, co pozwala na ich konwersję do formatu, który można edytować w programach tekstowych. Przykładowo, wiele wydawnictw korzysta z OCR, aby digitalizować stare książki, co ułatwia ich dalsze przetwarzanie, skład i łamanie. Dobre praktyki w branży zalecają stosowanie oprogramowania OCR, które charakteryzuje się wysoką dokładnością rozpoznawania, szczególnie w przypadku dokumentów o różnej jakości skanów. Warto również zaznaczyć, że nowoczesne aplikacje OCR często wspierają wiele języków i formatów, co zwiększa ich uniwersalność i zastosowanie w różnych dziedzinach, od archiwizacji po automatyzację procesów biznesowych.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Aby katalogować i archiwizować duże pliki graficzne, należy użyć programu

A. ArtiosCad
B. Eset Nod32
C. WinRar
D. Audacity
WinRar to program do kompresji i archiwizacji, który jest szeroko stosowany do zarządzania plikami graficznymi, szczególnie gdy mają one dużą wielkość. Kompresja plików graficznych pozwala na zredukowanie ich rozmiaru, co ułatwia przechowywanie oraz transfer danych. Dzięki WinRar można tworzyć archiwa w formatach RAR i ZIP, które są powszechnie akceptowane i efektywne w przechowywaniu dużych zbiorów danych. Na przykład, jeśli posiadasz folder z setkami zdjęć w wysokiej rozdzielczości, używając WinRar, możesz skompresować te pliki do jednego archiwum, co znacznie uprości ich przesyłanie przez e-mail lub na serwery chmurowe. Program oferuje również funkcje, takie jak szyfrowanie archiwów, co zabezpiecza dane przed nieautoryzowanym dostępem, oraz możliwość podziału dużych archiwów na mniejsze części, co jest przydatne przy ograniczeniach dotyczących rozmiaru plików na niektórych platformach. W kontekście standardów branżowych, WinRar spełnia wymagania dotyczące efektywności i bezpieczeństwa przesyłania danych, co czyni go odpowiednim narzędziem do katalogowania i archiwizacji plików graficznych.

Pytanie 9

Liczba wskazująca na następną stronę w publikacji to

A. sygnatura
B. interlinia
C. pagina
D. ligatura
Liczba określająca kolejną stronę w publikacji to 'pagina', pochodząca od łacińskiego słowa oznaczającego stronę. Strona jest podstawowym elementem struktury dokumentu, a numeracja stron jest kluczowa dla orientacji czytelnika. W kontekście publikacji drukowanych lub cyfrowych, pagina odgrywa fundamentalną rolę w organizacji treści, umożliwiając lokalizację informacji oraz nawigację. Przykładem praktycznego zastosowania jest wprowadzenie numeracji stron w książkach, czasopismach oraz raportach, co ułatwia odnalezienie konkretnych informacji. W projektowaniu dokumentów, standardy takie jak APA czy MLA również zalecają odpowiednią numerację stron. Dobre praktyki wskazują, że numeracja powinna być konsekwentna i widoczna, co wpływa na profesjonalizm publikacji oraz komfort czytelnika. Ponadto, znajomość terminologii związanej z publikacjami, w tym pojęcia 'pagina', jest istotna w pracy redaktora lub wydawcy.

Pytanie 10

Który program z zestawu Adobe umożliwia zautomatyzowane katalogowanie oraz zarządzanie zdjęciami?

A. Flash
B. Bridge
C. Media Encoder
D. Dreamweaver
Wybór odpowiedzi spośród programów takich jak Dreamweaver, Flash czy Media Encoder może prowadzić do nieporozumień dotyczących funkcji i zastosowań każdego z nich. Dreamweaver to narzędzie zaprojektowane do tworzenia i edytowania stron internetowych, w tym kodowania HTML, CSS oraz integracji z PHP. Jego głównym celem jest wsparcie w projektowaniu interfejsów oraz zarządzaniu treścią internetową, co nie ma związku z administrowaniem zdjęciami. Flash, z kolei, był wykorzystywany do tworzenia animacji oraz aplikacji internetowych, ale w kontekście zarządzania obrazami jest zupełnie nieadekwatny, a jego wsparcie technologiczne zostało zakończone. Media Encoder służy do konwersji plików multimedialnych oraz kodowania wideo, a jego funkcjonalności nie obejmują katalogowania zdjęć. Dlatego wybór tych programów do zadań związanych z organizowaniem fotografii jest błędny, ponieważ każdy z nich jest dedykowany innym zadaniom, co pokazuje, jak ważne jest rozumienie specyfiki każdego z narzędzi w kontekście ich przeznaczenia oraz funkcji. Właściwe podejście do wyboru narzędzia zależy od jego przeznaczenia, co jest kluczowe w pracy z mediami cyfrowymi.

Pytanie 11

Celem definiowania nadruku czarnych elementów podczas procesu przygotowania do druku jest

A. ułatwienie dopasowania czarnych elementów
B. oszczędzenie części farb CMY
C. przyspieszenie naświetlania form drukowych
D. uzyskanie innego koloru
Użycie nadruku czarnych elementów w procesie przygotowania do drukowania ma na celu ułatwienie precyzyjnego pasowania czarnych elementów w projekcie graficznym. Podczas druku wielokolorowego, każdy kolor musi być nałożony na papier w odpowiedniej kolejności, co wymaga dużej precyzji. Czarny nadruk, jako element referencyjny, pozwala na lepsze dopasowanie pozostałych kolorów, minimalizując ryzyko wystąpienia przesunięć, które mogą prowadzić do nieczytelnych lub nieestetycznych rezultatów. Przykład zastosowania tej techniki można zauważyć w druku materiałów reklamowych, gdzie czarny nadruk jest używany do podkreślenia istotnych informacji, a także w pracach artystycznych, gdzie precyzyjne nałożenie kolorów jest kluczowe dla uzyskania zamierzonego efektu wizualnego. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie nadruku czarnych elementów w projektach, co przyczynia się do poprawy jakości finalnych wyrobów drukarskich oraz skraca czas produkcji, umożliwiając szybsze wprowadzenie projektu na rynek.

Pytanie 12

Aby przekształcić fonty na obiekty wektorowe, konieczne jest

A. wstawienie kodu formatowania
B. zamiana na krzywe
C. dopasowanie tekstu do ścieżki
D. użycie tekstu zastępczego
Zamiana fontów na krzywe jest kluczowym procesem w przekształcaniu tekstu do formatu wektorowego, co zapewnia, że wyświetlanie i drukowanie projektu będą niezależne od posiadanych na urządzeniu czcionek. W praktyce, kiedy projekt graficzny zawiera tekst, który ma być użyty w różnych środowiskach, konwersja do krzywych eliminuje ryzyko, że czcionka używana w projekcie nie będzie dostępna na urządzeniu docelowym, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowego wyświetlania lub zniekształcenia tekstu. W branży projektowania graficznego jest to standardowa praktyka, szczególnie przed przesłaniem plików do druku. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, funkcja 'Zamień na krzywe' (Convert to Curves) nie tylko zabezpiecza wygląd tekstu, ale także pozwala na dalszą edycję kształtów liter jako obiektów wektorowych, co poszerza możliwości kreatywne projektanta. Warto także zaznaczyć, że przekształcone krzywe zajmują więcej miejsca w pliku, dlatego przy dużych projektach należy zachować ostrożność.

Pytanie 13

Którego z wymienionych programów nie wykorzystuje się do łamania publikacji?

A. QuarkXPress
B. Microsoft Publisher
C. Adobe InDesign
D. Adobe Photoshop
Jak się wybiera program do składania publikacji, to warto pamiętać, że Adobe InDesign, QuarkXPress i Microsoft Publisher są stworzone z myślą o tym, żeby ułatwić skład i publikację dokumentów. Każdy z nich ma różne funkcje do zarządzania tekstem i układem, co jest mega ważne w projektowaniu layoutów. Często ludzie mylą Adobe Photoshop z programami do składania, myśląc, że da się w nim łatwo robić całe strony. Choć Photoshop jest super do obróbki grafiki, to nie ma opcji do zarządzania tekstem, co sprawia, że tworzenie publikacji w nim to spory kłopot. Wiele osób może próbować tworzyć całe strony w Photoshopie, co prawdopodobnie prowadzi do problemów z typografią i układem. Dlatego w profesjonalnym świecie warto korzystać z odpowiednich narzędzi, które rzeczywiście pomogą w tworzeniu materiałów dobrej jakości.

Pytanie 14

System produkcyjny CIP 3 pozwala w drukarni na

A. kalibrację barw monitorów grafików w sieci
B. zarządzanie przepływem treści witryn internetowych klientów
C. przesył informacji o realizowanej pracy z naświetlarki bezpośrednio do maszyny drukarskiej
D. komputerowe przygotowanie materiałów do druku
Analizując niepoprawne odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na ich merytoryczne podstawy. Kalibracja kolorystyczna monitorów grafików, mimo że istotna w procesie przygotowania materiałów do druku, nie jest bezpośrednio związana z systemem CIP 3, który koncentruje się na przepływie danych między naświetlarką a maszyną drukarską. Kalibracja monitorów ma na celu zapewnienie zgodności kolorów w projektach graficznych, co jest ważne, ale nie jest funkcjonalnością CIP 3. Komputerowe przygotowanie publikacji do druku, także istotne, dotyczy procesów przedprodukcyjnych, które są oddzielne od przepływu informacji w systemie CIP 3. Natomiast zarządzanie przepływem treści stron internetowych klientów to zupełnie inny obszar, związany z marketingiem i publikacją treści online, nie mający związku z procesami druku. Typowym błędem myślowym, który może prowadzić do wskazania tych nieprawidłowych odpowiedzi, jest mylenie procesów pre- i postdruku. Zrozumienie, że CIP 3 odpowiada głównie za automatyzację i integrację w fazie druku, a nie w przygotowaniach czy w obszarze digital marketingu, jest kluczowe dla prawidłowego pojmowania jego zastosowania.

Pytanie 15

Czwarta strona 'czwórki tytułowej', określana jako redakcyjna, może zawierać:

A. informację o podstawie tłumaczenia, nazwiska współautorów dzieła, podtytuł utworu
B. ostrzeżenie o prawach autorskich, dane o serii książkowej, tytuł utworu
C. nazwę wydawcy, informację o prawach autorskich, dane dotyczące materiałów ilustracyjnych
D. nazwiska tłumaczy, symbol serii wydawniczej, opis bibliograficzny CIP
Czwarta strona 'czwórki tytułowej' jest kluczowym elementem publikacji, na której znajdują się istotne informacje dla czytelników oraz instytucji zajmujących się dystrybucją książek. Zawiera ona nazwę wydawcy, co jest istotne dla identyfikacji źródła publikacji oraz dla budowania zaufania wśród odbiorców. Nota copyright stanowi ochronę prawną dla autora i wydawcy, informując o prawie do reprodukcji i dystrybucji dzieła. Informacja o materiałach ikonograficznych jest istotna dla użytkowników, którzy mogą potrzebować wiedzieć, z jakich źródeł korzystano przy tworzeniu ilustracji lub grafik w książce. Przykładem zastosowania tych informacji jest sytuacja, w której bibliotekarz może potrzebować skontaktować się z wydawcą w celu uzyskania dodatkowych kopii lub informacji o prawach autorskich. Wszystkie te elementy są zgodne z normami branżowymi, takimi jak standardy ISBN, które regulują kwestie związane z identyfikacją książek oraz ich prawami autorskimi, co wpływa na transparentność i profesjonalizm w obiegu wydawniczym.

Pytanie 16

Który z formatów graficznych nie jest używany w praktyce podczas przygotowywania publikacji do druku offsetowego?

A. TIFF
B. AI
C. PNG
D. PSD
Wybór jednego z pozostałych formatów może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ich zastosowania w kontekście druku offsetowego. Format PSD, będący natywnym formatem programu Adobe Photoshop, przechowuje wszystkie warstwy i edytowalne elementy, co czyni go idealnym do pracy w grafice komputerowej. W sytuacji, gdy projekt wymaga dalszej edycji, PSD z pewnością znajdzie zastosowanie, ale nie jest to format przeznaczony bezpośrednio do druku. Z kolei format AI jest natywnym formatem programu Adobe Illustrator, który również jest wykorzystywany w projektowaniu graficznym. Oferuje on wektory, co daje elastyczność w skalowaniu bez utraty jakości, co jest korzystne dla materiałów drukowanych. Format TIFF jest z kolei jednym z najbardziej standardowych formatów w druku, ponieważ wspiera wysokiej jakości obrazy i może przechowywać dane w bezstratny sposób. Wybór odpowiedniego formatu do przygotowania publikacji drukowanej powinien opierać się na potrzebie zachowania jak najwyższej jakości obrazu oraz możliwości edycyjnych, a nie na subiektywnych preferencjach. Stąd, błędne zrozumienie zastosowania tych formatów w kontekście druku prowadzi do mylnych wniosków.

Pytanie 17

Jaką wartość ma koszt jednostkowy ulotki, jeśli całkowity koszt wydrukowania 1 000 sztuk wynosi 250 zł?

A. 20 gr
B. 22 gr
C. 28 gr
D. 25 gr
Koszt jednostkowy ulotki obliczamy, dzieląc całkowity koszt produkcji przez liczbę wydrukowanych egzemplarzy. W tym przypadku koszt całkowity wynosi 250 zł, a liczba ulotek to 1 000. Zatem, koszt jednostkowy obliczamy w następujący sposób: 250 zł / 1 000 = 0,25 zł, co odpowiada 25 gr. Zrozumienie pojęcia kosztu jednostkowego jest kluczowe w zarządzaniu finansami w każdym przedsięwzięciu, ponieważ pozwala na analizę rentowności oraz efektywności produkcji. Przykładowo, w branży drukarskiej, znajomość kosztów jednostkowych umożliwia lepsze ustalanie cen usług oraz podejmowanie decyzji o optymalizacji procesów produkcyjnych. Warto także zauważyć, że kalkulacja kosztów jednostkowych pomaga w porównywaniu ofert różnych dostawców, co jest istotne dla firm dążących do oszczędności i maksymalizacji zysków. W kontekście standardów branżowych, regularne przeliczanie kosztów jednostkowych jest zalecane, aby zapewnić konkurencyjność na rynku.

Pytanie 18

Jaką liczbę arkuszy trzeba uwzględnić jako 6% zapasu technologicznego, jeśli wiadomo, że do wydrukowania nakładu potrzebne jest 6 000 arkuszy?

A. 240 sztuk
B. 320 sztuk
C. 180 sztuk
D. 360 sztuk
Aby obliczyć naddatek technologiczny w wysokości 6% na wydrukowanie nakładu wynoszącego 6000 arkuszy, zastosujemy prostą formułę matematyczną. Należy najpierw obliczyć 6% z liczby 6000, co daje nam 360 arkuszy (6000 * 0,06 = 360). Naddatek technologiczny jest kluczowym elementem w procesie drukowania, ponieważ obejmuje straty materiałowe oraz ewentualne błędy w produkcji. W praktyce, zawsze należy uwzględniać taki naddatek, aby zapewnić, że końcowy nakład będzie kompletny, a także aby zminimalizować ryzyko braku wystarczającej ilości materiału. Dobrą praktyką w branży poligraficznej jest dodawanie naddatków do różnych procesów, takich jak cięcie czy sortowanie, aby mieć pewność, że nawet w przypadku nieprzewidzianych okoliczności, posiadamy wystarczającą ilość materiałów. Dlatego zaplanowanie i obliczenie naddatku technologicznego jest fundamentalne dla efektywności procesu produkcyjnego oraz jakości końcowego produktu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Grafiki wektorowej nie można stworzyć w aplikacji

A. Illustrator
B. PostScript
C. Corel Draw
D. Inkscape
PostScript to język opisu strony, który jest używany do definiowania grafiki wektorowej, jednak sam w sobie nie jest programem graficznym. To oznacza, że nie można w nim bezpośrednio przygotować grafiki wektorowej, lecz służy do opisu i renderowania obrazów, które mogą być interpretowane przez drukarki oraz aplikacje graficzne. Przykładowo, dokumenty zapisane w formacie PostScript mogą być używane w profesjonalnym druku, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe. Zastosowanie PostScript w workflow druku pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości wydruków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej. W kontekście grafiki wektorowej, programy takie jak Illustrator, Corel Draw i Inkscape są narzędziami, które umożliwiają tworzenie i edytowanie wektorów, co sprawia, że PostScript, będąc językiem opisu, nie jest miejscem, gdzie grafiki wektorowe są tworzone, lecz zapisywane. Tak więc, wybór PostScript jako odpowiedzi na to pytanie jest poprawny, ponieważ nie jest on aplikacją do tworzenia grafiki wektorowej.

Pytanie 21

W magazynie drukarni znajduje się 70 kg papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 100 g/m2. Ile arkuszy formatu B1 posiada drukarnia?

A. 1 600 arkuszy
B. 1 000 arkuszy
C. 1 200 arkuszy
D. 1 400 arkuszy
Wybór nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z błędnych obliczeń lub niepełnego zrozumienia zasady dotyczącej przeliczeń masy i powierzchni papieru. Na przykład odpowiedzi sugerujące 1 200 lub 1 400 arkuszy mogą wynikać z błędnego oszacowania masy pojedynczego arkusza. Jeśli ktoś pomyliłby gramaturę lub powierzchnię arkusza, mogłoby to prowadzić do znacznie większej liczby obliczonych arkuszy. Dodatkowo, zrozumienie jednostek masy i powierzchni jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe przeliczenie z gramów na kilogramy lub pomylenie jednostek m² i g/m² może skutkować znacznymi różnicami w wyniku. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, należy stosować podejście systematyczne przy obliczeniach oraz dokładnie weryfikować każdą wartość. W branży poligraficznej, gdzie precyzja ma ogromne znaczenie, błędne obliczenia mogą prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji oraz opóźnień w realizacji zleceń. Zrozumienie zasad obliczeń i jednostek miary jest zatem fundamentem dla każdego, kto pracuje w tej dziedzinie.

Pytanie 22

Jakie oprogramowanie wykorzystuje się do kompresji dużych plików graficznych?

A. ArtiosCad
B. Audacity
C. Eset Nod32
D. WinRar
WinRar to bardzo znany program do archiwizacji plików, zwłaszcza tych większych. Obsługuje różne formaty, jak RAR czy ZIP, co jest super wygodne. Jego główna funkcja to kompresja dużych plików, więc zaoszczędzisz miejsce na dysku, a przesyłanie danych będzie znacznie łatwiejsze. Ma też sporo fajnych opcji, jak możliwość ustawienia stopnia kompresji, szyfrowania archiwów, a nawet podziału plików na mniejsze części. Przydaje się to, gdy masz do wysłania większe zbiory, czy to przez e-mail, czy na chmurę. Dla grafika WinRar to wręcz must-have, bo pomaga w organizacji pracy i zarządzaniu zasobami. Ogólnie, ze względu na prostotę i funkcjonalność, jest to program, który wielu profesjonalistów uznaje za standard w archiwizacji danych.

Pytanie 23

Jakie parametry ustala się przy tworzeniu pliku PDF zgodnego ze standardami druku?

A. Skalowanie obrazu, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia
B. Rozmiar spadów, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia i pasowania
C. Kadrowanie obrazu, formatowanie obrazu, znaki pasowania
D. Formatowanie obrazu, rozmiar spadów, znaki pasowania
Wybór parametrów przy tworzeniu pliku PDF o standardzie drukarskim jest procesem wymagającym zrozumienia specyfikacji technicznych, które mają kluczowe znaczenie dla jakości wydruku. Odpowiedzi opierające się na kadrowaniu obrazu, formatowaniu obrazu czy skalowaniu obrazu wskazują na niepełne zrozumienie wymagań technicznych. Kadrowanie obrazu, choć ważne w kontekście kompozycji wizualnej, nie jest parametrem, który bezpośrednio wpływa na proces druku. Formatowanie obrazu odnosi się bardziej do sposobu prezentacji i edycji grafiki, a nie do specyfikacji technicznych wymaganych w druku. Skalowanie obrazu może prowadzić do zniekształceń, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej. Ponadto, pominięcie takich elementów jak znaki cięcia, które są kluczowe dla precyzyjnego przycięcia i dopasowania, może prowadzić do nieprofesjonalnego wyglądu finalnego produktu. Istotne jest, aby zrozumieć, że wydajny proces druku wymaga ścisłego przestrzegania norm, które są oparte na doświadczeniach w branży oraz standardach, takich jak ISO 12647, które zapewniają spójność w reprodukcji kolorów oraz jakość wydruku. Właściwe przygotowanie plików PDF uwzględniające odpowiednie parametry techniczne jest fundamentem sukcesu w projektowaniu graficznym i produkcji druków.

Pytanie 24

Jaką ilość papieru trzeba zamówić, aby uzyskać 2 000 arkuszy w formacie RA1 (860 x 610 mm) o gramaturze 120 g/m2?

A. 126 kg
B. 32 kg
C. 252 kg
D. 64 kg
Aby obliczyć ilość papieru potrzebną do uzyskania 2000 arkuszy formatu RA1 o gramaturze 120 g/m², należy najpierw wyliczyć powierzchnię jednego arkusza. Format RA1 ma wymiary 860 mm x 610 mm, co daje powierzchnię równą 0,526 m² (860 mm * 610 mm = 0,526 m²). Następnie, obliczamy całkowitą powierzchnię wszystkich arkuszy: 2000 arkuszy * 0,526 m² = 1052 m². Przy gramaturze 120 g/m², masa papieru wynosi: 1052 m² * 120 g/m² = 126240 g, co po przeliczeniu daje 126,24 kg. W praktyce, przy zamawianiu papieru, należy uwzględnić standardowe jednostki i marginesy, jednakże obliczona wartość 126 kg jest zgodna z wymaganiami. W branży papierniczej istotne jest zarządzanie zamówieniami zgodnie z określonymi specyfikacjami technicznymi, aby zoptymalizować koszty oraz zapewnić efektywność produkcji.

Pytanie 25

Jaką konwersję przestrzeni kolorów należy przeprowadzić, aby przystosować zdjęcie do druku w technologii offsetowej?

A. RGB na HSB
B. RGB na LAB
C. RGB na CMYK
D. CMYK na RGB
Aby przygotować zdjęcie do wydruku w technice offsetowej, konieczne jest przekształcenie przestrzeni barw RGB na CMYK. RGB (Red, Green, Blue) to model kolorów używany głównie w urządzeniach wyświetlających, takich jak monitory i telewizory, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. W przeciwieństwie do tego, CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black) jest modelem kolorów stosowanym w druku, gdzie kolory są tworzone przez nałożenie tuszy na papier. Przeniesienie obrazu z RGB do CMYK pozwala na uzyskanie wiernego odwzorowania kolorów w druku, ponieważ tusze CMYK mają ograniczoną gamę kolorów w porównaniu do światła RGB. W praktyce, konwersja RGB na CMYK powinna być przeprowadzona z uwzględnieniem profilu kolorów, aby zminimalizować różnice w kolorze, które mogą wystąpić podczas druku. Standardowe profile kolorów, takie jak FOGRA dla druku w Europie, pomagają w uzyskaniu optymalnych wyników. Dobrą praktyką jest również wykonanie próby druku przed finalnym wydaniem, aby upewnić się, że kolory są zgodne z oczekiwaniami.

Pytanie 26

Jakie ma znaczenie termin adiustacja?

A. Weryfikacja poprawności treści zarówno pod kątem merytorycznym, jak i stylistycznym
B. Naniesienie na szkicu wskazówek dotyczących składu i łamania publikacji
C. Skonstruowanie użytków w wersji kopii
D. Zaznaczenie błędów składu na próbkach wydruku
Wiele osób myli termin adiustacji z innymi działaniami związanymi z procesem wydawniczym, co prowadzi do wyboru niepoprawnych odpowiedzi. Sprawdzanie poprawności tekstu pod względem merytorycznym i stylistycznym odnosi się do redakcji, która koncentruje się na treści i języku, a nie na aspekcie wizualnym składu. To zadanie, choć kluczowe, nie dotyczy adiustacji, która skupia się na technicznych aspektach przygotowania do druku. Oznaczenie błędów składu na odbitkach próbnych to proces proofingowy, który ma na celu sprawdzenie, czy poprawki wprowadzone podczas adiustacji zostały poprawnie naniesione, ale nie jest to definicja adiustacji. Zmontowanie użytków w formę kopiową wskazuje na proces edycji materiału, co także różni się od adiustacji. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie wszystkich działań związanych z przygotowaniem publikacji z adiustacją, podczas gdy jest to jedynie jeden z etapów. Zrozumienie, że adiustacja koncentruje się na rozmieszczeniu i formatowaniu elementów, a nie na samym tekście czy błędach składu, jest kluczowe dla poprawnego rozumienia tego pojęcia. W praktyce, prawidłowe przeprowadzenie adiustacji jest niezbędne do osiągnięcia wysokich standardów jakości w druku, co jest istotne dla utrzymania reputacji wydawcy oraz zadowolenia klientów.

Pytanie 27

W jaki sposób zmieni się koszt jednostkowy produkcji katalogów na maszynie rotograwiury, jeśli nakład zostanie zwiększony o 15%?

A. wzrośnie w wyniku konieczności zapłaty za nadgodziny pracy drukarza
B. zmniejszy się, z uwagi na wzrost nakładu drukowanego z tych samych form drukowych
C. wzrośnie proporcjonalnie do zwiększenia nakładu
D. pozostanie taki sam z powodu stosunkowo niewielkiej zmiany wzrostu nakładu
Pojęcie wzrostu kosztu jednostkowego przy zwiększonym nakładzie wydaje się intuicyjne, ale w kontekście druku rotograwirowego jest to błędne rozumowanie. Zwiększenie nakładu nie prowadzi automatycznie do wzrostu kosztów jednostkowych, ponieważ wiele kosztów produkcji jest stałych. W przypadku rotograwiury, kluczowym aspektem jest to, że maszyny te są projektowane do pracy z dużymi nakładami, co pozwala na maksymalne wykorzystanie zasobów. Pojęcia takie jak nadgodziny pracy drukarza czy proporcjonalny wzrost kosztów są mylące, ponieważ w praktyce większa produkcja nie zawsze wiąże się z dodatkowymi kosztami robocizny. W rzeczywistości, może się zdarzyć, że w przypadku zwiększonego nakładu, produkcja odbywa się w szybszym tempie, co przekłada się na niższe koszty jednostkowe. Typowe błędy myślowe obejmują założenie, że każdy wzrost produkcji automatycznie zwiększa koszty lub że wszystkie aspekty produkcji są zmienne. Wprowadzenie do kalkulacji stałych kosztów produkcji oraz zrozumienie, jak różne systemy produkcyjne oddziałują na koszty, jest istotne dla prawidłowego podejmowania decyzji w obszarze druku.

Pytanie 28

Na koszt przeprowadzenia procesu drukowania nakładu opakowań nie wpływa

A. gramatura materiału drukarskiego
B. forma wykończenia
C. kolorystyka towaru
D. metoda drukowania
Wybór technologii drukowania jest kluczowy dla jakości i efektywności procesu produkcji opakowań, a jego wpływ na koszty jest znaczący. Różne technologie, takie jak offset, fleksografia czy cyfrowy druk, mają odmienne wymagania dotyczące przygotowania produkcji oraz eksploatacji sprzętu. Na przykład druk offsetowy może być bardziej kosztowny w przypadku niskich nakładów, ponieważ wymaga przygotowania matryc, co podnosi koszty. Z kolei fleksografia jest bardziej efektywna przy wyższych nakładach, jednak jej zalety mogą być zdominowane przez wymagania dotyczące materiałów i farb. Kolorystyka produktu również odgrywa istotną rolę. Druk w pełnym kolorze wymaga użycia większej liczby farb, co zwiększa koszty, zarówno materiałowe, jak i robocizny, ze względu na potrzeby odpowiedniego ustawienia maszyn. Gramatura podłoża drukowego ma znaczenie w kontekście kosztów, ponieważ grubsze podłoża są zazwyczaj droższe i wymagają innego podejścia do druku, co wpływa na cenę finalnego produktu. Błędne wnioskowanie, że sposób wykończenia nie wpływa na koszt produkcji, może prowadzić do niedoszacowania wydatków na materiały dodatkowe, takie jak laminacja, tłoczenie czy uszlachetnienia, które mogą znacząco podnieść całkowity koszt realizacji zamówienia. Zrozumienie wszystkich tych aspektów jest niezbędne dla osiągnięcia efektywności kosztowej oraz optymalizacji procesów w branży produkcji opakowań.

Pytanie 29

Przygotowano 500 wydruków w formacie B1 do foliowania. Jaką powierzchnię folii należy zarezerwować na jednostronne pokrycie tych wydruków?

A. 1 000 m2
B. 50 m2
C. 350 m2
D. 20 m2
Odpowiedź 350 m2 jest poprawna, ponieważ aby obliczyć powierzchnię folii potrzebną do jednostronnego pokrycia 500 wydruków formatu B1, należy znać wymiary tego formatu. Format B1 ma wymiary 1000 mm x 707 mm, co po przeliczeniu na metry daje 1 m x 0,707 m. Powierzchnia jednego wydruku wynosi więc 0,707 m2. Aby uzyskać łączną powierzchnię folii potrzebną do pokrycia 500 wydruków, wystarczy pomnożyć powierzchnię jednego wydruku przez ich liczbę: 0,707 m2 * 500 = 353,5 m2. W praktyce, biorąc pod uwagę niewielkie straty podczas cięcia folii oraz konieczność zachowania zapasów, aby uniknąć uszkodzeń, warto przyjąć wartość 350 m2 jako odpowiednią. W branży poligraficznej i reklamowej, znajomość wymiarów formatów oraz umiejętność precyzyjnego obliczania potrzebnych materiałów jest kluczowa dla optymalizacji kosztów i efektywności produkcji. Takie umiejętności są również niezbędne do zachowania zgodności z standardami jakości, co jest istotne w kontekście zadowolenia klienta i terminowej realizacji zleceń.

Pytanie 30

Która z operacji technologicznych chroni częściowo produkt poligraficzny przed negatywnym wpływem warunków zewnętrznych (np. nawilżeniem)?

A. Kalandrowanie.
B. Łamanie.
C. Perforowanie.
D. Laminowanie.
Laminowanie to proces technologiczny, który polega na pokrywaniu powierzchni materiału specjalną folią, co znacząco zwiększa jego odporność na działanie niekorzystnych warunków zewnętrznych, takich jak wilgoć, zabrudzenia czy uszkodzenia mechaniczne. Folia może mieć różne właściwości, w tym matowe lub błyszczące wykończenie, co pozwala na dostosowanie efektu wizualnego do wymagań klienta. Laminowanie jest powszechnie stosowane w branży poligraficznej, szczególnie w produkcji ulotek, plakatów, czy opakowań. Dzięki tej operacji, wydruki stają się bardziej trwałe, co jest istotne w kontekście ich późniejszej eksploatacji. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, laminowanie jest rekomendowane dla materiałów, które będą narażone na kontakt z wodą lub wilgotnymi warunkami, co zabezpiecza je przed zniszczeniem. Ponadto, proces ten podnosi również estetykę wyrobów poligraficznych, nadając im profesjonalny wygląd.

Pytanie 31

Gdy opakowanie jest pokryte jednolitym tłem o 100% pokrycia farbą drukarską, to mamy do czynienia z

A. tintą
B. aplą
C. gradientem
D. siatką
Odpowiedź "apla" jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do jednolitego pokrycia powierzchni farbą drukarską, co skutkuje pełnym wypełnieniem koloru na danym obszarze. W kontekście druku, aplą definiuje się jako obszar, na którym zastosowano 100% pokrycie farbą, co jest istotne w procesach tworzenia opakowań oraz materiałów reklamowych. W praktyce oznacza to, że obszar ten nie pozwala na przenikanie światła ani wyeksponowanie tła, co jest kluczowe w projektowaniu graficznym. Apla jest stosowana w wielu branżach, w tym w druku offsetowym oraz fleksograficznym, gdzie jednolite kolory są istotnym elementem wizualnym. Zastosowanie apli jest również widoczne w produkcie końcowym, który wymaga estetycznego wyglądu i spójności kolorystycznej, co można zobaczyć w reklamach, katalogach czy opakowaniach produktów. W kontekście standardów, apla jest kluczowym elementem w systemach zarządzania jakością w druku, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest niezbędne do utrzymania wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 32

Koszt realizacji procesu drukowania na danej maszynie nie jest uzależniony od

A. stanu technicznego maszyny
B. typy drukowanej pracy
C. liczby wydruków
D. metody przygotowania form drukowych
Koszt procesu drukowania na określonej maszynie jest ściśle powiązany z takim elementem jak nakład, ponieważ im większy nakład, tym koszt jednostkowy druku często maleje. Z tego powodu wiele firm korzysta z kalkulatorów kosztów, które uwzględniają różne progi nakładu, aby zoptymalizować wydatki. Również rodzaj drukowanej pracy ma kluczowe znaczenie, ponieważ zróżnicowane wymagania dotyczące jakości, formatu i rodzaju materiałów wpływają na czas produkcji i wykorzystanie zasobów, co bezpośrednio przekłada się na koszty. W konsekwencji, omawiając technologie wykonania form drukowych, należy zauważyć, że różne metody – takie jak offset, flexo czy cyfrowe – generują różne koszty w zależności od techniki i użytych materiałów. Typowym błędem jest pomijanie wpływu zmiennych technologicznych na koszt produkcji. Przykład z praktyki pokazuje, że w przypadku niskonakładowych zleceń, druk cyfrowy, mimo wyższej ceny jednostkowej, może być bardziej opłacalny w porównaniu do tradycyjnych metod, które wymagają kosztownej produkcji form. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla skutecznego zarządzania procesami drukarskimi i podejmowania decyzji dotyczących wyboru technologii oraz optymalizacji kosztów.

Pytanie 33

Jaką liczbę arkuszy podłoża trzeba przygotować, aby wydrukować 500 egzemplarzy kalendarzy planszowych, mając na uwadze, że drukujemy jeden użytek na arkuszu oraz uwzględniamy 20% naddatku na proces druku i wykończenia?

A. 600
B. 320
C. 800
D. 560
Aby obliczyć liczbę arkuszy podłoża potrzebnych do wydrukowania 500 egzemplarzy kalendarzy planszowych z uwzględnieniem 20% naddatku, należy najpierw obliczyć wymaganą liczbę sztuk bez naddatku. 500 egzemplarzy pomnożone przez 1,2 (co odpowiada naddatkowi) daje 600 sztuk. Założenie 20% naddatku jest standardową praktyką w branży drukarskiej, mającą na celu zabezpieczenie się przed ewentualnymi stratami, uszkodzeniami czy błędami w druku. Naddatek ten pozwala na zminimalizowanie ryzyka niedoboru materiału w przypadku, gdy część wydruków okaże się wadliwa. W praktyce, przygotowując nakład, warto zawsze uwzględniać nadwyżki, co jest zgodne z ogólnymi zasadami produkcji i logistyki. W rezultacie, odpowiedź 600 arkuszy jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na kompletną i bezpieczną ilość, która zapewnia realizację zamówienia w wymaganym standardzie jakości.

Pytanie 34

Jakie operacje technologiczne wykończeniowe są niezbędne do przygotowania wkładów oprawy zeszytowej?

A. Lakierowanie okładki, bigowanie okładki, złamywanie arkuszy, klejenie wkładu z okładką
B. Bigowanie arkuszy, prasowanie arkuszy, frezowanie grzbietu wkładu, klejenie wkładu oraz okładki
C. Impozycja użytków, nadkrawanie arkuszy, zszywanie nićmi oprawy
D. Złamywanie arkuszy, zszywanie drutem, okrawanie oprawy
Złamywanie arkuszy, zszywanie drutem oraz okrawanie oprawy to kluczowe operacje technologiczne w procesie wykonania wkładów oprawy zeszytowej. Złamywanie arkuszy polega na precyzyjnym składaniu papieru, co umożliwia uzyskanie odpowiednich formatów oraz poprawia estetykę końcowego produktu. Zszywanie drutem jest techniką, która zapewnia trwałość i wytrzymałość spinek, co jest istotne w kontekście intensywnego użytkowania zeszytów. Okrawanie oprawy polega na usunięciu nadmiaru materiału, co zwiększa estetykę i poprawia funkcjonalność produktu. Te operacje są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnego wykonania oraz jakości materiałów. Na przykład, w standardach dotyczących produkcji książek wskazuje się na konieczność zastosowania odpowiednich narzędzi i technik, aby zapewnić najwyższą jakość finalnego produktu. W praktyce, wykonanie tych operacji wymaga nie tylko znacznych umiejętności manualnych, ale także znajomości materiałów oraz technologii ich obróbki.

Pytanie 35

Jaką maszynę drukarską należy zastosować, aby w czasie 10-godzinnej zmiany wydrukować 100 000 egzemplarzy plakatów w formacie A2?

A. Półformatową o wydajności 1 000 odbitek na godzinę
B. Półformatową o wydajności 5 000 odbitek na godzinę
C. Pełnoformatową o wydajności 5 000 odbitek na godzinę
D. Ćwierćformatową o wydajności 10 000 odbitek na godzinę
Wybór półformatowej maszyny o wydajności 5 000 odbitek na godzinę, półformatowej o wydajności 1 000 odbitek na godzinę lub ćwierćformatowej o wydajności 10 000 odbitek na godzinę nie jest odpowiedni ze względu na wymagania dotyczące wydajności produkcji. Półformatowa maszyna o wydajności 5 000 odbitek na godzinę może wydrukować 50 000 plakatów w ciągu 10 godzin, co jest połową potrzebnej liczby. Natomiast półformatowa o wydajności 1 000 odbitek na godzinę pozwala na zrealizowanie jedynie 10 000 odbitek w tym samym czasie, co czyni ją całkowicie nieadekwatną do tego zadania. Z kolei ćwierćformatowa maszyna o wydajności 10 000 odbitek na godzinę, chociaż teoretycznie bardziej wydajna niż inne, również nie zaspokaja wymagań, ponieważ produkuje jedynie 100 000 odbitek w ciągu 10 godzin, co w praktyce może prowadzić do przestojów i nieefektywności. Wybór odpowiedniego urządzenia do druku jest kluczowy w kontekście maksymalizacji produkcji i minimalizacji kosztów operacyjnych. Niedoszacowanie wydajności może prowadzić do opóźnień w realizacji zamówień oraz wzrostu kosztów, co z kolei negatywnie wpływa na reputację firmy i jej zdolność do przyciągania klientów. W branży druku komercyjnego kluczowe jest nie tylko dostosowanie wydajności maszyn do wymagań produkcyjnych, ale także zapewnienie, że wybór sprzętu jest zgodny z najlepszymi praktykami oraz standardami branżowymi, co w dłuższej perspektywie zwiększa efektywność oraz rentowność operacyjną.

Pytanie 36

Który z podanych programów jest przeznaczony do realizacji impozycji użytków?

A. Adobe Premiere
B. Adobe InDesign
C. PuzzleFlow Organizer
D. AutoCAD
Adobe InDesign to program głównie wykorzystywany do projektowania układów stron i publikacji, co może prowadzić do mylenia jego funkcji z procesem impozycji. Choć InDesign pozwala na tworzenie złożonych layoutów, to jednak jego głównym celem jest przygotowanie dokumentów do publikacji, a nie bezpośrednia impozycja użytków na arkuszu drukarskim. AutoCAD, z drugiej strony, to oprogramowanie inżynieryjne i architektoniczne, które służy do tworzenia rysunków technicznych, a jego funkcje nie są skierowane na przygotowanie materiałów do druku. Adobe Premiere to aplikacja do edycji wideo, co jest zupełnie inną dziedziną niż impozycja w kontekście druku. Kluczowym błędem w wyborze odpowiedzi jest niezrozumienie specyfiki każdego narzędzia oraz jego zastosowania w kontekście branży poligraficznej. Rozróżnienie pomiędzy programami do projektowania graficznego a oprogramowaniem do impozycji jest fundamentalne dla zrozumienia procesu produkcji materiałów drukarskich. Impozycja to nie tylko techniczne rozmieszczenie użytków, ale również zrozumienie, jak różne elementy wpływają na finalny produkt, w tym efektywność kosztową i jakość wydruku. Właściwe zrozumienie ról tych programów jest kluczowe dla uzyskania najlepszych wyników w pracy z materiałami drukarskimi.

Pytanie 37

Wskaż poprawną kolejność etapów przygotowania pliku do druku:

A. Projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów, eksport do PDF
B. Konwersja kolorów, eksport do PNG, projektowanie, ustawienie spadów
C. Projektowanie, eksport do JPG, konwersja kolorów, ustawienie marginesów
D. Eksport do PDF, projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów
Poprawna kolejność przygotowania pliku do druku wynika bezpośrednio z praktyki poligraficznej i standardów branżowych, takich jak wytyczne FOGRA czy zalecenia Adobe. Najpierw projektuje się publikację, ponieważ to na tym etapie decyduje się o układzie, typografii, kolorystyce i wszystkich elementach graficznych. Kolejny krok to ustawienie spadów, czyli marginesów bezpieczeństwa poza obszarem cięcia – to kluczowe, żeby uniknąć białych krawędzi po docięciu arkusza. Następnie konwertuje się kolory do przestrzeni CMYK, która jest standardem w druku offsetowym i cyfrowym. Pozwala to uniknąć niepożądanych niespodzianek kolorystycznych, które często wychodzą przy nieprzekształconych grafikach RGB. Na końcu cały projekt eksportuje się do PDF, najlepiej w wersji zgodnej ze standardem PDF/X (np. PDF/X-1a), który gwarantuje zgodność z maszynami drukarskimi i zachowanie wszystkich elementów projektu. Ta sekwencja maksymalizuje kontrolę nad jakością oraz minimalizuje ryzyko błędów na etapie druku. W praktyce, jeśli pominiemy którykolwiek z tych kroków lub zrobimy je w złej kolejności, drukarnia może zwrócić plik do poprawy lub wydrukować go z błędami. Moim zdaniem to taki must-have workflow dla każdego grafika przygotowującego materiały do druku – daje spokój i przewidywalność efektów.

Pytanie 38

Boczek, główka, okienko oraz drabinka to typowe składniki dla

A. wzorów chemicznych
B. tabel dziełowych
C. tekstów obcojęzycznych
D. tekstów gładkich
Odpowiedź "tabel dziełowych" jest prawidłowa, ponieważ boczek, główka, okienko i drabinka to elementy, które występują w kontekście organizacji i struktury tabel. Tabele dziełowe są używane do przedstawiania różnych danych w sposób przejrzysty i uporządkowany, a elementy te pełnią określone funkcje w układzie tabeli. Boczek odnosi się do obramowania tabeli, które może zawierać dodatkowe informacje lub funkcje, główka to część tabeli, w której zazwyczaj znajdują się nazwy kolumn, okienko to miejsce, gdzie umieszczane są dane, a drabinka to sposób prezentacji hierarchii informacji. W praktyce, tabele dziełowe są niezwykle ważne w różnych dziedzinach, od naukowych po biznesowe, gdzie przejrzystość i organizacja danych mają kluczowe znaczenie. Zgodnie z standardami organizacji, takich jak ISO 8601 czy normy dotyczące prezentacji danych, stosowanie tabel jest najlepszą praktyką, szczególnie w dokumentach, raportach i analizach. Przykładem zastosowania mogą być zestawienia danych finansowych, które wymagają jasnej i zrozumiałej prezentacji informacji.

Pytanie 39

Najlepszym materiałem do wytworzenia wielobarwnego opakowania na telefon jest

A. tektura introligatorska 1260 g/m2
B. papier fotograficzny 90 g/m2
C. papier syntetyczny 200 g/m2
D. tektura jednostronnie powlekana 350 g/m2
Wybór materiału na opakowanie telefonów jest ważny, bo wpływa na to, jak to wszystko wygląda i działa. Papier syntetyczny 200 g/m2, choć jest odporny na wilgoć, nie daje dobrych efektów druku, co może skutkować blaknięciem kolorów. Dodatkowo, jest często droższy i mniej ekologiczny niż tektura, co raczej nie sprzyja oszczędnościom i może sprawić, że marka wydaje się nieprzyjazna dla środowiska. Papier fotograficzny 90 g/m2 znowu, mimo że kolory są świetne, jest po prostu za cienki, a to wpływa na trwałość takiego opakowania. Może być problem przy transporcie, bo nie chroni dostatecznie produktu. A tektura introligatorska 1260 g/m2? Jest po prostu zbyt ciężka i niepraktyczna do używania, co pewnie podniesie koszty transportu. No i w ogóle ciężko się z nią pracuje, zwłaszcza przy cięciu i składaniu. Wydaje mi się, że to ważne, żeby zrozumieć te rzeczy, bo mogą nas wprowadzić w błąd przy projektowaniu opakowań.

Pytanie 40

Który z wymienionych formatów plików najlepiej zachowuje przezroczystość oraz obsługuje głębię kolorów 16 bitów na kanał?

A. GIF
B. BMP
C. JPG
D. PNG
Wybierając odpowiedni format pliku do pracy z profesjonalną grafiką, trzeba rozumieć ograniczenia i specyfikę każdego z nich. Format JPG, choć bardzo popularny w publikacjach internetowych i fotografii konsumenckiej, nie obsługuje przezroczystości – każdy obszar obrazu musi mieć przypisany jakiś kolor tła. Dodatkowo, JPG ogranicza się do 8 bitów na kanał, co skutkuje 256 poziomami jasności na kanał i znacznie zawęża zakres kolorów w porównaniu do głębi 16-bitowej. Kompresja stratna w JPG usuwa pewne informacje o obrazie, co przy ponownej edycji może prowadzić do degradacji jakości. BMP to format bardzo prosty, kiedyś wykorzystywany głównie w systemach Windows. Może on obsługiwać szeroką gamę głębi kolorów, w tym 16 bitów na kanał (w zależności od implementacji), ale nie jest standardowo wykorzystywany do przezroczystości, a pliki są bardzo duże, bo BMP praktycznie nie stosuje kompresji. Format GIF z kolei obsługuje przezroczystość, ale tylko na zasadzie jednego przezroczystego koloru (brak półprzezroczystości) i ogranicza się do palety 256 kolorów, czyli 8 bitów na cały obraz, co całkowicie wyklucza go z zastosowań wymagających głębokiej rozpiętości tonalnej. W praktyce więc, wybór tych formatów do profesjonalnych prac graficznych wymagających zarówno przezroczystości, jak i szerokiej głębi kolorów, prowadzi do licznych ograniczeń i problemów. Wiele osób myśli, że skoro BMP może mieć dużą głębię, to rozwiązuje problem – ale brak obsługi kanału alfa dyskwalifikuje go w kontekście przezroczystości. Z kolei GIF jest często wybierany ze względu na prostą przezroczystość, ale bardzo niska jakość kolorystyczna sprawia, że nie nadaje się do bardziej zaawansowanych projektów. Współczesne standardy branżowe zdecydowanie promują formaty bezstratne i elastyczne, takie jak PNG, szczególnie gdy chodzi o profesjonalną obróbkę i publikacje cyfrowe.