Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.05 - Realizacja projektów graficznych i multimedialnych
  • Data rozpoczęcia: 11 grudnia 2025 21:43
  • Data zakończenia: 11 grudnia 2025 21:54

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki obiektyw generuje obrazy z zastosowaniem perspektywy sferycznej?

A. Reprodukcyjny.
B. Makro.
C. Rybie oko.
D. Teleobiektyw.
Chociaż makro, teleobiektyw oraz reprodukcyjny obiektyw mają swoje unikalne zastosowania w fotografii, żadna z tych opcji nie tworzy obrazów z wykorzystaniem perspektywy sferycznej. Obiektyw makro służy do fotografowania z bliska, umożliwiając uchwycenie detali, które są niewidoczne z normalnej odległości. Oferuje on dużą głębię ostrości, ale nie zmienia naturalnej perspektywy obrazu. Teleobiektyw, z kolei, charakteryzuje się długą ogniskową, co pozwala na przybliżenie odległych obiektów, lecz także nie wprowadza efektu sferycznego, a wręcz odwrotnie, kompresuje perspektywę, co może prowadzić do mniej dramatycznych ujęć. Reprodukcyjny obiektyw natomiast jest używany do uchwytywania dokładnych odwzorowań obiektów, na przykład w fotografiach produktowych, gdzie kluczowa jest wierność kolorów i detali, a nie zmiana percepcji przestrzennej. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami często wynikają z niepełnego zrozumienia, jak różne rodzaje obiektywów działają na percepcję obrazu i jakie efekty mogą generować. Warto pamiętać, że wybór obiektywu powinien być uzależniony od zamierzonego efektu artystycznego lub dokumentacyjnego, a nie jedynie od ich ogólnych właściwości optycznych.

Pytanie 2

Który filtr w programie Adobe Flash należy zastosować, aby uzyskać efekt wygładzenia krawędzi i detali obiektu?

A. Blasku
B. Fazy
C. Rozmycia
D. Cienia
Odpowiedzi wskazujące na użycie filtrów Cienia, Blasku oraz Fazy nie są odpowiednie w kontekście uzyskiwania efektu zmiękczenia krawędzi i szczegółów obiektu. Filtr Cienia służy głównie do tworzenia iluzji głębi poprzez dodawanie cienia do obiektów, co może podkreślać ich krawędzie, ale nie ma na celu ich zmiękczania. Użycie filtru cienia często prowadzi do zwiększenia kontrastu wokół obiektu, co może skutkować niezamierzonym efektem ostrości, zamiast delikatności. Filtr Blasku z kolei koncentruje się na nadawaniu blasku lub podświetlenia na obiektach, co również nie wpływa na ich krawędzie w sposób, który mógłby je zmiękczyć. Tego typu efekty mogą być użyteczne w kontekście wybijania obiektów na tle, ale nie są przeznaczone do rozmywania detali czy wygładzania krawędzi. Filtr Fazy, jeśli jest zrozumiany jako efekt fazowy, jest bardziej związany z animacjami i zmianą właściwości obiektów w czasie, a nie z bezpośrednim zmiękczaniem ich krawędzi. Zrozumienie różnicy między tymi efektami jest kluczowe, aby skutecznie pracować w Adobe Flash i tworzyć pożądane efekty wizualne. Wiele osób myli te filtry i ich funkcje, co prowadzi do nieoptymalnych wyników w projektach graficznych czy animacyjnych.

Pytanie 3

Aby uruchomić prezentację multimedialną z płyty CD, konieczne jest umieszczenie na płycie

A. treści umieszczonej w prezentacji
B. pliku autorun.inf
C. zdjęć zawartych w prezentacji
D. pliku zawierającego zgodę twórcy prezentacji
Wybór nieodpowiednich elementów do zapisania na płycie CD wskazuje na niepełne zrozumienie zasad tworzenia prezentacji multimedialnych. Zgoda autora prezentacji, chociaż istotna z prawnego punktu widzenia, nie jest technicznym wymogiem do uruchomienia prezentacji na płycie. Wymóg, aby na płycie znajdowały się zdjęcia czy tekst umieszczony w prezentacji, również nie jest trafny, ponieważ to użytkownik lub oprogramowanie powinny być odpowiedzialne za interpretację i wyświetlanie tych elementów, a nie za ich fizyczne umieszczenie na nośniku. Te podejścia mogą prowadzić do nieporozumień związanych z tym, jak właściwie zorganizować i przygotować nośnik do prezentacji. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że przy użyciu pliku autorun.inf można automatycznie uruchomić prezentację, co jest standardową praktyką w branży. Wiele osób myli pojęcia związane z tworzeniem zawartości multimedialnej, co skutkuje błędnymi wnioskami, jak w tym przypadku. Aby uniknąć takich mylnych wniosków, istotne jest zaznajomienie się z dokumentacją oraz standardami branżowymi dotyczącymi doboru elementów wymaganych do udostępniania multimediów na nośnikach optycznych.

Pytanie 4

Który zapis w arkuszu stylów CSS umożliwia ustawienie wartości górnego marginesu?

A. margin-top
B. margin-bottom
C. margin-left
D. margin-right
W CSS każda właściwość związana z marginesami odnosi się do konkretnej krawędzi elementu. margin-left służy do ustawiania marginesu po lewej stronie, margin-right po prawej, a margin-bottom na dole. Często początkujący mylą je ze sobą, bo wszystkie brzmią podobnie i mają ten sam człon margin-, ale każda z nich reguluje tylko jedną stronę. Przykładowo, margin-left: 10px; ustawi odstęp tylko z lewej strony, bez wpływu na górę czy dół. Z mojego doświadczenia wynika, że łatwo jest założyć, iż dowolny margin obsłuży dowolny odstęp, ale to niestety pułapka. Dobrą praktyką jest czytanie właściwości od końca, czyli 'top', 'right', 'bottom', 'left', bo to jednoznacznie mówi, którą stronę modyfikujemy. Przypadkowe zastosowanie margin-right zamiast margin-top nie da oczekiwanych rezultatów, bo margines pojawi się po prawej, a nie u góry. To częsty problem podczas stylowania nagłówków czy sekcji, gdzie chcemy np. powiększyć tylko przerwę u góry. margin-bottom działa analogicznie, ale ustawia margines pod elementem, więc też nie rozwiąże problemu odstępu na górze. Moim zdaniem najlepiej od początku ćwiczyć rozróżnianie tych właściwości i pamiętać, że wartość marginesu dla góry ustawia się wyłącznie przez margin-top. W ten sposób unika się dziwnych układów i niepotrzebnego debugowania layoutu. Warto też wiedzieć, że CSS pozwala na skrócone zapisy typu margin: 10px 0 0 0;, ale wtedy kolejność też jest istotna: top, right, bottom, left. Dobrze jest mieć to w pamięci, żeby sprawniej pisać i czytać style arkusza.

Pytanie 5

Montaż obrazów cyfrowych w programie Windows Movie Maker nie zapewnia możliwości

A. zaimportowania fotografii do materiału wideo.
B. dodania do materiału filmowego ścieżki dźwiękowej.
C. zaimportowania obiektu inteligentnego i maski warstwy.
D. dodania napisów do edytowanego pliku.
Patrząc na możliwości Windows Movie Makera, warto rozgraniczyć funkcje, które są dostępne nawet w tak podstawowym edytorze, od tych, które wymagają specjalistycznego oprogramowania. Dodawanie napisów do filmu, importowanie zdjęć czy podkładanie prostej ścieżki dźwiękowej to absolutne minimum w każdym programie do montażu, nawet tych darmowych i uproszczonych jak Movie Maker. Zawsze można było tam wrzucić zdjęcia, zrobić z nich pokaz slajdów czy prosty klip wideo, podłożyć muzykę czy dołożyć napisy na dowolnym etapie filmu. To wszystko jest mocno uproszczone, nie daje dużych możliwości personalizacji czy kreatywnego panowania nad szczegółami, ale jednak działa. Często pojawia się błędne przekonanie, że tak proste programy jak Movie Maker nie pozwalają na dodanie własnych napisów albo że nie można wrzucić zdjęcia do filmu – pewnie bierze się to z mylenia poziomu zaawansowania narzędzia z jego funkcjonalnością. W rzeczywistości, nawet najprostsze programy do montażu wideo umożliwiają podstawowe manipulacje multimediami, bo tego wymagają użytkownicy, którzy chcą przygotować rodzinne filmy, prezentacje czy proste relacje z wyjazdu. Brak obsługi obiektów inteligentnych i masek warstwy to zupełnie inny temat – to zaawansowane funkcje znane z programów do profesjonalnej obróbki grafiki czy wideo, które wymagają obsługi warstw, selektywnego retuszu i zaawansowanego kompozytowania. W Movie Makerze nie ma czegoś takiego jak warstwy czy maski, nie wspominając już o obiektach inteligentnych (Smart Objects). W rzeczywistości, jeśli ktoś nie może dodać napisów, zdjęć czy muzyki w Movie Makerze, to zwykle wynika to z problemów z samą obsługą programu albo błędów w plikach, a nie z braku funkcji. Zawsze warto rozumieć, na ile dane narzędzie jest ograniczone i nie przypisywać mu braku podstawowych możliwości tylko dlatego, że nie oferuje zaawansowanych opcji z profesjonalnych pakietów.

Pytanie 6

W jakim oprogramowaniu można tworzyć obiekty wektorowe?

A. Adobe Acrobat X Pro
B. Adobe Bridge
C. MovieMaker
D. Corel Draw
Corel Draw to jeden z wiodących programów do projektowania obiektów wektorowych, który jest powszechnie wykorzystywany w branży graficznej. Program ten umożliwia tworzenie precyzyjnych grafik, które można skalować bez utraty jakości, co jest kluczowe w projektach wymagających różnorodnych rozmiarów wydruku, takich jak ulotki, plakaty czy logotypy. Corel Draw oferuje bogaty zestaw narzędzi do rysowania, edytowania kształtów oraz pracy z tekstem, które są zgodne z najlepszymi praktykami projektowania graficznego. Przykładowo, zastosowanie narzędzi do tworzenia krzywych Bezier pozwala na uzyskanie płynnych linii i kształtów, co jest niezbędne w profesjonalnym projektowaniu. Dodatkowo, Corel Draw obsługuje różne formaty plików wektorowych, takie jak SVG czy EPS, co ułatwia współpracę z innymi programami graficznymi. W branży często wykorzystuje się ten program do tworzenia identyfikacji wizualnej firm oraz innowacyjnych projektów reklamowych.

Pytanie 7

W celu opublikowania rastrowego obrazu cyfrowego w internecie należy nadać mu parametry:

A. tryb barwny RGB, rozdzielczość 72 ppi, jak największy rozmiar pliku.
B. tryb barwny RGB, rozdzielczość 72 ppi, jak najmniejszy rozmiar pliku.
C. tryb barwny CMYK, rozdzielczość 96 ppi, jak najmniejszy rozmiar pliku.
D. tryb barwny CMYK, rozdzielczość 96 ppi, jak największy rozmiar pliku.
Obraz cyfrowy przygotowywany do publikacji w internecie powinien mieć tryb barwny RGB, rozdzielczość 72 ppi oraz możliwie jak najmniejszy rozmiar pliku – to takie żelazne zasady, którymi kieruje się każdy grafik czy webmaster. RGB to standardowy model kolorów dla ekranów komputerów, telefonów, tabletów – praktycznie wszystkich urządzeń wyświetlających grafikę online. CMYK jest wykorzystywany w druku, a nie w internecie. Rozdzielczość 72 ppi (czyli pikseli na cal) przyjęła się historycznie jako wystarczająca, bo starsze monitory tyle właśnie wyświetlały – dziś ekrany potrafią więcej, ale wciąż 72 ppi to minimum, które pozwala uzyskać poprawną ostrość i niepotrzebnie nie powiększa pliku. Kluczowy jest także jak najmniejszy rozmiar pliku – im mniejszy plik, tym szybciej ładuje się strona, co jest mega istotne dla komfortu użytkowników i pozycjonowania w Google. Moim zdaniem, zawsze warto korzystać z formatów JPG (dla zdjęć) lub PNG (dla grafik z przezroczystościami), a przed wrzuceniem na stronę dobrze jest skompresować plik, np. w TinyPNG czy Squoosh. To wszystko razem sprawia, że obrazek jest lekki, wygląda dobrze na większości urządzeń i nie zamula strony. W branży webowej lepiej unikać CMYK oraz zbędnie dużych plików – niepotrzebnie tylko obciążają serwer i użytkownika.

Pytanie 8

Ile wynosi najmniejsza ilość klatek animacji na sekundę, aby uzyskać efekt względnie płynnego ruchu?

A. 18
B. 25
C. 24
D. 12
Wybór liczby klatek na sekundę, która jest wyższa niż 12, w kontekście płynności animacji, może być mylący. Liczby takie jak 18, 24 czy 25 mogą wydawać się lepszymi opcjami, ponieważ w branży filmowej i animacyjnej 24 klatki na sekundę uznaje się za standard, który zapewnia naturalny ruch. Jednakże, nie każda produkcja wymaga tak wysokiej liczby klatek. W kontekście 18 klatek na sekundę, chociaż może to w pewnych przypadkach wyglądać na bardziej płynne, to nadal nie osiąga się optymalnego efektu, zwłaszcza w szybkich scenach akcji. Wybór 24 klatek na sekundę, mimo że jest powszechnie akceptowany w branży filmowej, wiąże się z większym nakładem pracy oraz wyższymi kosztami produkcji, co nie zawsze jest uzasadnione, zwłaszcza w animacjach, gdzie można zastosować tańsze i bardziej oszczędne techniki. W praktyce, wiele produkcji niezależnych czy projektów edukacyjnych korzysta z niższej liczby klatek, co prowadzi do nieporozumienia w kwestii tego, co oznacza „płynny ruch”. Warto pamiętać, że płynność ruchu jest subiektywna i zależy od kontekstu i zamierzeń twórcy. Dlatego wybór liczby klatek powinien być dostosowany do specyfiki danego projektu oraz oczekiwań jego odbiorców.

Pytanie 9

MP3 to format zapisu dźwięku, który

A. jest wykorzystywany ze względu na bezstratny zapis danych w pliku
B. generuje pliki zajmujące znacznie mniej przestrzeni na dysku w porównaniu do plików audio zapisanych w formacie WAV
C. produkuje pliki zajmujące znacznie więcej przestrzeni na dysku niż pliki audio zapisane w formacie FLAC
D. pozwala na zapis dźwięków przypisanych wyłącznie do standardowych instrumentów muzycznych
Wszystkie pozostałe odpowiedzi zawierają błędne informacje na temat formatu MP3 i jego właściwości. Stwierdzenie, że MP3 jest formatem bezstratnym, jest mylące, ponieważ w rzeczywistości MP3 wykorzystuje stratną kompresję dźwięku. Oznacza to, że podczas konwersji do formatu MP3 niektóre częstotliwości dźwięku są usuwane w celu zredukowania rozmiaru pliku, co może prowadzić do utraty jakości dźwięku. Format bezstratny, taki jak FLAC (Free Lossless Audio Codec), zachowuje pełną jakość oryginalnego nagrania i nie eliminuje danych, co skutkuje większym rozmiarem pliku. Ponadto, MP3 nie ogranicza się do dźwięków generowanych jedynie przez standardowe instrumenty muzyczne. Format ten jest wszechstronny i może obsługiwać wszystkie formy dźwięku, w tym nagrania mowy, dźwięki środowiskowe i muzykę elektroniczną. Twierdzenie, że MP3 tworzy pliki zajmujące więcej miejsca niż FLAC, jest również niepoprawne, ponieważ FLAC z definicji ma większy rozmiar pliku niż MP3 z powodu zachowania pełnej jakości dźwięku. Ogólnie rzecz biorąc, mylenie tych różnych formatów i ich właściwości jest częstym błędem, który może prowadzić do nieporozumień w zakresie przechowywania, przesyłania i odtwarzania plików audio.

Pytanie 10

Process, który ma miejsce podczas edycji materiałów audio i wideo, aby zapobiec rozbieżności między słyszalnym dźwiękiem a ruchami ust aktora, to

A. konwersja do formatu zapisu materiałów wideo
B. renderowanie zarejestrowanego materiału audio-wideo
C. regulacja głośności ścieżki dźwiękowej
D. synchronizacja ścieżki audio z wideo
Zarządzanie ścieżkami dźwiękowymi w produkcji wideo to złożony proces, który wymaga precyzyjnego podejścia, a niektóre podejścia mogą prowadzić do istotnych nieporozumień. Zmiana głośności ścieżki dźwiękowej, choć może być istotna dla ogólnego miksu audio, nie ma bezpośredniego wpływu na synchronizację dźwięku z obrazem. Przykładowo, jeśli dźwięk jest zbyt cichy lub zbyt głośny, nadal może występować opóźnienie między dźwiękiem a ruchem ust, co wpływa negatywnie na odbiór wizualny. Renderowanie zapisanego materiału audio-wideo to proces, który polega na przetwarzaniu i finalizacji materiałów do formatu gotowego do dystrybucji, ale nie rozwiązuje problemu z synchronizacją, który występuje na etapie montażu. Natomiast konwertowanie do formatu zapisu materiałów wideo to operacja techniczna, która ma na celu przystosowanie pliku do różnych platform lub urządzeń, co również nie odnosi się bezpośrednio do kwestii synchronizacji. W każdej z tych odpowiedzi brakuje kluczowego zrozumienia procesu synchronizacji jako etapu, który ma na celu zminimalizowanie rozbieżności między głośnością a obrazem, a zamiast tego koncentrują się na aspektach, które nie są bezpośrednio związane z tym zagadnieniem. To pokazuje typowe błędy myślowe, polegające na myleniu ogólnych technik montażu i postprodukcji z konkretnymi, praktycznymi działaniami dotyczącymi synchronizacji audio-wideo.

Pytanie 11

Dopasowanie tekstu do ścieżki przedstawiono na rysunku

Ilustracja do pytania
A. C.
B. D.
C. B.
D. A.
Odpowiedź C to strzał w dziesiątkę, bo tekst świetnie pasuje do zakrzywionej ścieżki. W projektowaniu graficznym nie ma nic ważniejszego niż to, żeby tekst był czytelny i dobrze wkomponowany w całość. W tym przypadku mamy super równowagę między górą a dołem ścieżki, co sprawia, że fajnie się to czyta. Ważne, żeby tekst nie był zbyt blisko krawędzi, bo wtedy może być kłopot z jego odczytaniem. Z mojego doświadczenia, takie podejście można zauważyć w logo czy materiałach promocyjnych - estetyka i czytelność to podstawa. Dobrze dobrany tekst do ścieżki naprawdę wpływa na to, jak ludzie postrzegają markę. Warto też używać narzędzi, które mogą automatycznie dopasować tekst do krzywych, bo to znacznie ułatwia życie przy projektach.

Pytanie 12

Który system kolorów wykorzystuje się do określenia różnicy w barwach?

A. LAB
B. CMYK
C. RGB
D. HSB
Model barw LAB, znany również jako CIELAB, jest szeroko stosowany w przemyśle graficznym oraz w zastosowaniach kolorystycznych do wyznaczania różnic barw. Jego główną zaletą jest to, że opiera się na percepcji ludzkiego oka, co pozwala na lepsze odwzorowanie kolorów w sposobie, w jaki je postrzegamy. W modelu LAB kolory są definiowane w trzech osiach: L* (jasność), a* (zielono-czerwony), oraz b* (niebiesko-żółty). Dzięki temu można w prosty sposób określić różnice między kolorami z użyciem metryki Euclidean, co czyni go idealnym do zastosowań wymagających precyzyjnych pomiarów kolorystycznych, takich jak kontrola jakości w produkcji czy też w analizie kolorów w fotografii. Przykładowo, przy tworzeniu profili ICC w druku cyfrowym, LAB jest często używany do konwersji między różnymi przestrzeniami kolorów, co zapewnia spójność wizualną. Ze względu na swoją neutralność i niezależność od medium, LAB jest standardem w wielu profesjonalnych systemach kolorystycznych, co czyni go kluczowym narzędziem w pracy z kolorami.

Pytanie 13

Które narzędzie umożliwia w programie CorelDRAW korzystanie z zawartych w aplikacji clipartów?

Ilustracja do pytania
A. Pędzel rozmazujący.
B. Rysunek odręczny.
C. Środki artystyczne.
D. Pędzel chropowaty.
Narzedzie "Środki artystyczne" w programie CorelDRAW odgrywa kluczową rolę w dostępie do zasobów takich jak cliparty, które stanowią doskonałe wsparcie w procesie tworzenia i edytowania grafiki wektorowej. Cliparty to gotowe elementy graficzne, które mogą być używane w projektach, co znacznie przyspiesza proces twórczy. Używając "Środków artystycznych", użytkownik może łatwo przeszukiwać i wstawiać różnorodne grafiki, co jest szczególnie przydatne w przypadku tworzenia plakatów, ulotek, czy prezentacji. Dzięki nim można szybko wzbogacić projekt o profesjonalnie zaprojektowane elementy, co z kolei podnosi jakość końcowego produktu. Dla profesjonalistów w dziedzinie grafiki komputerowej, umiejętność efektywnego korzystania z clipartów poprzez to narzędzie jest niezbędna i stanowi standardową praktykę w branży. Warto również wspomnieć, że korzystanie z zasobów clipartowych pozwala na zaoszczędzenie czasu, który w przeciwnym razie musielibyśmy poświęcić na tworzenie grafiki od podstaw.

Pytanie 14

Zastosowanie sekwencji wsadowej w programie Adobe Photoshop umożliwia

A. grupowe przetwarzanie wielu obrazów.
B. zaimportowanie pojedynczego pliku RAW z aparatu cyfrowego.
C. edycję obrazu HDR.
D. wykonanie animacji poklatkowej.
Sekwencja wsadowa w Adobe Photoshop to naprawdę praktyczne narzędzie, które pozwala na zautomatyzowanie powtarzalnych czynności wykonywanych na wielu plikach graficznych jednocześnie. Chodzi o tzw. batch processing, czyli grupowe przetwarzanie obrazów, co na dłuższą metę bardzo ułatwia pracę np. fotografom, grafików czy ludziom pracującym z dużą ilością materiałów. Wyobraź sobie, że masz do obrobienia setki zdjęć – zamiast otwierać każde osobno i powtarzać identyczne operacje, możesz nagrać akcję (ang. action), a potem przepuścić przez nią całą serię fotografii. Da się to wykorzystać do zmiany rozmiaru, konwersji formatu, automatycznego wyostrzania czy nakładania znaków wodnych. W środowisku profesjonalnym korzystanie z sekwencji wsadowych jest wręcz standardem – nikt nie robi takich rzeczy ręcznie, bo to po prostu strata czasu. Co ciekawe, batch processing można rozszerzać poprzez własne skrypty czy pluginy, przez co daje to olbrzymią elastyczność, szczególnie jeśli ktoś zna JavaScript czy inne języki obsługiwane przez Photoshopa. Z mojego doświadczenia każda osoba pracująca na poważnie z grafiką czy fotografią prędzej czy później zaczyna korzystać właśnie z takich automatycznych rozwiązań. Trochę szkoda, że wiele osób kojarzy Photoshopa tylko z ręczną edycją pojedynczych obrazków, a przecież możliwości automatyzacji są naprawdę szerokie.

Pytanie 15

Programy: Audacity, Blender, GIMP, Inkscape, Skencil

A. są aplikacjami open source i bezpłatnymi
B. służą do edytowania i tworzenia grafiki rastrowej
C. służą do edytowania i tworzenia grafiki wektorowej
D. są przeznaczone wyłącznie do systemu MacOS
Programy takie jak Audacity, Blender, GIMP, Inkscape i Skencil to naprawdę super przykłady open source. Można powiedzieć, że ich kod jest jakby na wyciągnięcie ręki, co znaczy, że każdy może go podrasować czy zmienić wedle swoich potrzeb. Fajna sprawa, bo są za darmo, więc nawet amatorzy czy studenci mogą z nich korzystać bez żadnych przeszkód. Audacity jest świetne do przeróbki dźwięku, Blender to doby wybór, jeśli chcesz bawić się w 3D i animacje, GIMP to król edycji zdjęć, a Inkscape i Skencil fajnie nadają się do grafiki wektorowej. W branży kreatywnej te programy są mega ważne, bo pozwalają na swobodny rozwój. Dzięki open source wszyscy mogą ze sobą współpracować, a to przyspiesza rozwój i poprawia jakość tych narzędzi.

Pytanie 16

Urządzeniem wykorzystywanym do rejestrowania materiału wideo z dużych wysokości i w trudno dostępnych lokalizacjach jest

A. kamera inspekcyjna
B. dron z kamerą
C. smartfon z selfie stick
D. rekorder dyskowy
Odpowiedź "dron z kamerą" jest poprawna, ponieważ drony są specjalistycznymi urządzeniami zaprojektowanymi do wykonywania lotów z zamontowanymi kamerami. Umożliwiają one rejestrowanie obrazu wideo z dużych wysokości oraz w trudno dostępnych miejscach, co czyni je niezwykle użytecznymi w różnych dziedzinach, takich jak inspekcje budowlane, rolnictwo, filmowanie czy ratownictwo. Drony z kamerami mogą być wykorzystywane na przykład do monitorowania stanu infrastruktury, oceny szkód po katastrofach, a także do tworzenia materiałów filmowych z lotu ptaka. Warto również wspomnieć o standardach, takich jak FAA w Stanach Zjednoczonych, które regulują wykorzystanie dronów w przestrzeni powietrznej, co dodatkowo podkreśla ich rosnącą rolę w przemyśle. W kontekście technologicznym, drony często wyposażone są w technologie GPS, stabilizatory obrazu oraz wysokiej jakości czujniki, co zapewnia wysoką jakość nagrań oraz precyzyjność w działaniu. Użycie dronów w różnych sektorach przemysłu ukazuje ich wszechstronność i efektywność, co czyni je idealnym rozwiązaniem do rejestrowania wideo z miejsc, do których dostęp jest ograniczony.

Pytanie 17

Graficzny projekt, który opiera się na tetradzie, oznacza, że użyto w nim kompozycji

A. trzech kolorów sąsiadujących ze sobą na kole kolorów
B. jednego koloru i jego odcieni
C. koloru czarnego, szarego oraz białego
D. czterech kolorów stworzonych z dwóch par kolorów dopełniających
Wybór trzech kolorów obok siebie na kole kolorów wskazuje na zastosowanie układu analogowego, a nie tetrady. Kolory te mają ze sobą bliski związek tonacyjny, co prowadzi do harmonijnego, ale mniej dynamicznego projektu. Z kolei wybór jednego koloru z jego odcieniami dotyczy monochromatycznej palety, która nadaje projektowi jednolity charakter, ale może być ograniczająca w kontekście różnorodności wizualnej. Co więcej, użycie koloru czarnego, szarego i białego odnosi się do palety neutralnej, która również nie wykorzystuje zasady tetrady. Wszelkie podejścia związane z tymi odpowiedziami mogą być stosowane w projektach graficznych, ale nie oddają one złożoności i dynamiki, jaką oferuje tetrada kolorów. To zrozumienie podstawowych zasad teorii kolorów jest kluczowe dla każdego projektanta. Często zdarza się, że projektanci mylą różne koncepcje kolorystyczne, co prowadzi do nieefektywnej komunikacji wizualnej. Aby uniknąć tego typu błędów, warto zainwestować czas w naukę i praktykowanie teorii koloru oraz eksperymentowanie z różnymi paletami barw, aby stworzyć bardziej złożone i interesujące projekty.

Pytanie 18

Kolorystyka obrazów uzyskiwanych za pomocą cyfrowej kamery wideo lub cyfrowego aparatu fotograficznego jest uzależniona od

A. ustawienia balansu bieli
B. wartości progowej obrazów
C. częstotliwości powtarzania półobrazów
D. zastosowanej liczby przesłony
Ustawienie balansu bieli jest kluczowym parametrem w fotografii i filmowaniu, który zapewnia prawidłowe odwzorowanie kolorów w różnych warunkach oświetleniowych. Balans bieli działa poprzez dostosowanie kolorów obrazu do warunków oświetleniowych, eliminując odcienie, które mogą być spowodowane np. światłem żarowym, fluorescencyjnym czy słonecznym. Na przykład, przy fotografowaniu w pomieszczeniach oświetlonych żarówkami, zdjęcia mogą mieć pomarańczowy odcień, co można skorygować poprzez ustawienie balansu bieli na odpowiednią temperaturę barwową. W praktycznych zastosowaniach, fotografowie często korzystają z przedziałów automatycznych dla balansu bieli, jednak w przypadku profesjonalnych produkcji, ręczne ustawienia mogą zapewnić większą precyzję. Dobre praktyki zalecają również wykonywanie próbek zdjęć w różnych warunkach oświetleniowych, aby lepiej zrozumieć, jak balans bieli wpływa na końcowy efekt wizualny.

Pytanie 19

Którą regułę zastosowano do kadrowania zamieszczonej fotografii?

Ilustracja do pytania
A. Podziału ukośnego
B. Złotej spirali.
C. Tójpodziału
D. Podziału diagonalnego.
Zastosowanie reguły trójpodziału w fotografii jest jedną z najpopularniejszych technik kompozycyjnych, która pozwala na osiągnięcie harmonii w obrazie. Reguła ta polega na podziale kadru na trzy równe części zarówno w pionie, jak i w poziomie, tworząc dziewięć prostokątnych obszarów. Umieszczając istotne elementy zdjęcia wzdłuż tych linii lub w miejscach ich przecięcia, fotograf zwiększa dynamikę i równowagę kompozycyjną. W przedstawionej fotografii, linie trójpodziału idealnie pokrywają się z horyzontem oraz kluczowymi elementami ogrodu, co nadaje całości estetycznego wyrazu i przyciąga wzrok widza. W praktyce, stosowanie tej reguły może znacząco poprawić jakość zdjęć, szczególnie w fotografii krajobrazowej i portretowej, gdzie układ głównych obiektów ma kluczowe znaczenie dla ich odbioru. Warto pamiętać, że choć reguła ta jest pomocna, nie jest sztywną zasadą; czasami odstępstwo od niej może prowadzić do interesujących efektów. Dobre praktyki w fotografii zalecają eksperymentowanie z różnymi kompozycjami, aby odkryć, co najlepiej pasuje do konkretnej sceny.

Pytanie 20

Aby zmienić krój pisma w pliku CSS, należy dostosować właściwość

A. font-family
B. font-variant
C. font-size
D. font
Właściwość 'font-family' w arkuszu stylów CSS jest kluczowym elementem definiującym krój pisma stosowany na stronie internetowej. Umożliwia ona wskazanie jednego lub kilku krójów czcionek, które będą używane w danym elemencie. Definiując 'font-family', możesz określić czcionkę, która ma być używana, a także zaproponować alternatywne kroje w przypadku, gdy preferowany nie jest dostępny. Na przykład, zapis: 'font-family: Arial, sans-serif;' oznacza, że przeglądarka pierwszeństwo nada czcionce Arial, a jeśli jej nie znajdzie, zastosuje czcionkę z rodziny sans-serif. Dobrą praktyką jest zawsze podawanie zestawu czcionek, aby zapewnić spójność wizualną na różnych urządzeniach i systemach operacyjnych. Oprócz tego, 'font-family' pozwala na zastosowanie czcionek systemowych, a także czcionek dostępnych w sieci, takich jak te z Google Fonts, co daje projektantom większą elastyczność i możliwości w zakresie stylistyki. Zastosowanie tej właściwości zgodnie z aktualnymi standardami CSS jest kluczowe dla uzyskania czytelnych i estetycznych prezentacji tekstu na stronach internetowych.

Pytanie 21

Który kolor odpowiada zapisowi #00FF00?

A. Biały.
B. Czarny.
C. Zielony.
D. Czerwony.
Wiele osób podczas nauki kolorów w zapisie szesnastkowym często myli poszczególne barwy, bo ten system nie jest aż tak intuicyjny na pierwszy rzut oka. Biały w zapisie HEX to #FFFFFF – składa się z maksymalnej wartości czerwonego, zielonego i niebieskiego, czyli wszystkie trzy podstawowe kolory RGB świecą na pełnej mocy. Kiedy w pytaniu pojawia się #00FF00, można przez przypadek uznać, że skoro jest tu FF, to może być biały, ale wtedy trzeba by mieć trzy razy FF, a nie tylko raz. Z kolei czarny to zupełnie inna sprawa, bo w HEX wygląda jak #000000 – wszystkie składowe są wyzerowane, ekran nic nie wyświetla, więc mamy czerń. Sądzę, że częstym błędem jest tu myślenie „dużo zer = czarny”, ale zera muszą być wszędzie. Co do czerwonego, to jego kod to #FF0000 – czyli maksymalna wartość czerwonego, a zielony i niebieski wyzerowane. Łatwo się pomylić, bo w #00FF00 też jest FF, tylko w innej pozycji – i to właśnie położenie tej pary cyfr decyduje, który kolor się świeci. To się przydaje w praktyce, na przykład przy pracy z LEDami RGB, gdzie każda pozycja steruje inną diodą. Dobrą praktyką w branży jest nauczenie się, jak rozpoznawać te kody na pierwszy rzut oka, bo potem projekty idą szybciej i mniej ryzykujemy gafami w kolorystyce. Warto też pamiętać, że system HEX stosowany jest wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja sterowania barwą, od grafiki komputerowej po front-end web development. Moim zdaniem najczęstszym błędem jest nieuwzględnianie kolejności składowych w zapisie #RRGGBB – a to właśnie ona decyduje o efekcie końcowym.

Pytanie 22

Jedna z metod druku 3D polega na

A. tworzeniu obrazu z proszku, który następnie jest przenoszony na powierzchnię drukującą
B. wykonaniu formy drukarskiej, którą naciąga się na perforowany cylinder do druku
C. nakładaniu kolejnych warstw materiału, które tworzą obiekt na stole roboczym
D. termicznym wgrzaniu wcześniej przygotowanego rysunku w materiał
Odpowiedź wskazująca na nakładanie kolejnych warstw materiału na stole roboczym jest zgodna z jedną z podstawowych technik druku 3D, znaną jako FDM (Fused Deposition Modeling) lub SLS (Selective Laser Sintering). W procesie tym, materiał (zwykle filament termoplastyczny w przypadku FDM lub proszek w przypadku SLS) jest aplikowany warstwa po warstwie, co pozwala na stworzenie trójwymiarowego obiektu na podstawie cyfrowego modelu. Tego typu technika znajduje szerokie zastosowanie w prototypowaniu, produkcji części zamiennych oraz w przemyśle motoryzacyjnym i lotniczym. Kluczowe znaczenie ma tu precyzyjne zarządzanie temperaturą i prędkością operacyjną, co wpływa na jakość końcowego produktu. Dodatkowo, stosowanie takiej metody pozwala na minimalizację odpadów materiałowych oraz na łatwe wprowadzenie zmian w projekcie, co korzystnie wpływa na cykl produkcyjny oraz koszty. W kontekście standardów branżowych, wiele z tych technik opiera się na normach ISO dotyczących technologii addytywnych, co zapewnia jakość i powtarzalność produkcji.

Pytanie 23

Który efekt animacji obiektu obrazuje rysunek?

Ilustracja do pytania
A. Efekt skalowania.
B. Efekt kształtu.
C. Efekt ruchu.
D. Efekt obrotu.
W kontekście omawianej animacji można łatwo pomylić pojęcia związane z efektami graficznymi, zwłaszcza gdy obrazek zawiera dynamiczne elementy. Bardzo często spotyka się sytuacje, gdy ktoś interpretuje taką ilustrację jako przykład efektu obrotu, kształtu albo skalowania – głównie przez to, że wszystkie te efekty są często używane w projektowaniu animacji. Jednak w analizowanym przypadku mamy do czynienia wyłącznie z przemieszczeniem się obiektu po określonej ścieżce. Efekt obrotu polega na tym, że dany obiekt kręci się wokół własnej osi – np. pszczoła obracałaby się jak wskazówka zegara. Efekt kształtu to z kolei płynna zmiana formy obiektu, np. prostokąt przechodzi w koło, albo pszczoła zmieniałaby proporcje skrzydeł. Skalowanie natomiast oznacza powiększanie lub pomniejszanie rozmiaru obiektu, bez zmiany jego położenia – tutaj nie zaobserwujemy żadnych zmian wielkości. Najczęstszym powodem błędnej identyfikacji efektu jest to, że niektórzy skupiają się na zmianie pozycji skrzydeł czy perspektywy, a nie na faktycznym przesunięciu całości. W grafice komputerowej i prezentacjach multimedialnych każdy z tych efektów służy do innego celu i ma różny wpływ na odbiór końcowy. Przemieszczanie, czyli efekt ruchu, jest podstawą animacji i zgodnie z branżowymi standardami (np. wytyczne Adobe czy Microsoft) oznacza właśnie zmianę pozycji elementu na ekranie. Warto zwracać uwagę na szczegóły i precyzyjnie analizować, co faktycznie się zmienia – pozycja, kształt, rozmiar czy kąt obrotu. Tego typu rozróżnienie pozwala lepiej wykorzystywać animacje w praktyce i unikać typowych błędów projektowych.

Pytanie 24

Przy publikacji projektu multimedialnego, w którym wykorzystano cytaty z dzieł literackich, należy pamiętać, aby umieszczone fragmenty tekstu

A. pogrubić.
B. oznakować wypunktowaniem.
C. oznakować jako cytat.
D. pochylić.
Oznaczanie cytatów w projektach multimedialnych jest kluczowym elementem poszanowania praw autorskich oraz zachowania przejrzystości w prezentacji treści. Umieszczając cytaty, należy je wyraźnie oznaczyć, aby odbiorca mógł łatwo zidentyfikować, które fragmenty tekstu pochodzą od innych autorów. W praktyce oznaczenie cytatu może obejmować użycie cudzysłowów, a także wskazanie źródła, z którego pochodzi dany fragment. Takie podejście jest zgodne z ogólnymi zasadami cytowania oraz standardami akademickimi, które zalecają, aby cytaty były wyraźnie oddzielone od tekstu głównego. Na przykład, w publikacjach naukowych często stosuje się format APA lub MLA, które proponują specifikę w oznaczaniu cytatów, podkreślając wagę etyki w badaniach. Dobre praktyki wskazują, że poprawne oznaczenie cytatu nie tylko zwiększa wiarygodność projektu, ale także pozwala uniknąć zarzutów o plagiat, co jest kluczowe w każdej formie publikacji.

Pytanie 25

Jaki program wykorzystuje się do stworzenia ścieżki dźwiękowej w prezentacji multimedialnej?

A. Audacity
B. Publisher
C. Picasa
D. Adobe Encore
Audacity jest profesjonalnym narzędziem do edycji i nagrywania dźwięku, które znajduje szerokie zastosowanie przy tworzeniu ścieżek dźwiękowych do prezentacji multimedialnych. Program ten wspiera wiele formatów audio, co pozwala na łatwe importowanie i eksportowanie plików dźwiękowych. Dzięki intuicyjnemu interfejsowi użytkownika, Audacity umożliwia dodawanie efektów, takich jak echa, kompresja czy equalizacja, co wpływa na poprawę jakości dźwięku. Użytkownicy mogą wykorzystać Audacity do nagrywania narracji, tworzenia podkładów muzycznych oraz łączenia różnych ścieżek audio. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, warto korzystać z profesjonalnych narzędzi, aby osiągnąć wysoką jakość dźwięku, co jest kluczowe w kontekście prezentacji. Dzięki bogatej funkcjonalności oraz wsparciu dla efektów dźwiękowych, Audacity jest idealnym rozwiązaniem dla osób tworzących prezentacje multimedialne, które potrzebują atrakcyjnej i profesjonalnej oprawy dźwiękowej.

Pytanie 26

Jakie są poszczególne kroki w procesie tworzenia stron internetowych?

A. Przygotowanie layoutu, kodowanie i programowanie strony, publikacja oraz optymalizacja strony
B. Przygotowanie layoutu, zgłoszenie strony do wyszukiwarek, pozycjonowanie, tworzenie kodu witryny
C. Rejestracja domeny i usług hostingu, testowanie poprawności działania serwisu www, hosting, rozwój witryny, tworzenie layoutu oraz kodu wyświetlanego w przeglądarkach internetowych
D. Rejestracja domeny i usług hostingowych, optymalizacja i aktualizacja strony, projektowanie graficzne strony
Wybór odpowiedzi dotyczącej kolejnych etapów tworzenia stron internetowych jest poprawny, ponieważ obejmuje kluczowe fazy tego procesu. Przygotowanie layoutu to fundament, który definiuje wizualny aspekt strony oraz jej użyteczność. W tej fazie ważne jest, aby uwzględnić zasady UX/UI, co ma na celu zapewnienie, że strona będzie atrakcyjna i funkcjonalna dla użytkowników. Następnie następuje kodowanie i programowanie strony, co obejmuje tworzenie struktury HTML, nadawanie stylów za pomocą CSS oraz dodawanie interaktywności z wykorzystaniem JavaScript. Publikacja i optymalizacja strony to ostatni krok, który obejmuje umieszczenie witryny na serwerze oraz jej optymalizację pod kątem wydajności i SEO, co wpływa na pozycjonowanie w wyszukiwarkach. Dobrą praktyką jest regularne aktualizowanie treści oraz technologii używanych w witrynie, co wpływa na jej bezpieczeństwo i przyciąganie odwiedzających. Właściwe podejście do wszystkich tych etapów jest kluczowe dla sukcesu każdej witryny internetowej.

Pytanie 27

Na ilustracji przedstawiono panel służący do tworzenia

Ilustracja do pytania
A. animacji komputerowej.
B. fotografii panoramicznych.
C. fotografii HDR.
D. prezentacji multimedialnej.
Ten panel, który widzisz na ilustracji, to klasyczna oś czasu (ang. timeline), typowa dla programów do tworzenia animacji komputerowej, takich jak Adobe Animate czy dawny Macromedia Flash. Każda warstwa reprezentuje osobny element animacji, który może być niezależnie modyfikowany w czasie – czy to tekst, grafika, postać, czy dźwięk. Kluczowe znaczniki (tzw. klatki kluczowe) i podział na warstwy pozwalają precyzyjnie kontrolować, co i kiedy się dzieje. W praktyce, właśnie dzięki takim narzędziom powstają zarówno proste animacje 2D, jak i złożone sekwencje ruchu postaci w grach czy reklamach internetowych. Moim zdaniem, to jeden z najważniejszych paneli w całym procesie animacji, bo daje ogromne możliwości twórcze i precyzję, jakiej nie oferują inne media. W branży uznaje się za dobrą praktykę, żeby rozdzielać każdy istotny element na inną warstwę, co ułatwia późniejsze poprawki i daje dużo większą elastyczność. Często widuje się też dodatkowe warstwy pomocnicze, np. do synchronizacji dźwięku lub tworzenia efektów specjalnych. Jeśli ktoś chce pracować z animacją komputerową na poważnie, opanowanie tego panelu to absolutna podstawa. Z mojego doświadczenia wynika, że początkujący często się gubią w warstwach, ale z czasem staje się to bardzo intuicyjne. To narzędzie jest fundamentem nie tylko w animacji, ale i w szeroko rozumianej postprodukcji multimedialnej.

Pytanie 28

Wskaż ilustrację przedstawiającą wyłącznie barwy z tonacji ciepłej.

A. Ilustracja 1.
Ilustracja do odpowiedzi A
B. Ilustracja 2.
Ilustracja do odpowiedzi B
C. Ilustracja 3.
Ilustracja do odpowiedzi C
D. Ilustracja 4.
Ilustracja do odpowiedzi D
Wybrałeś ilustrację, która przedstawia wyłącznie barwy z tonacji ciepłej, czyli klasycznie rozumiane kolory takie jak pomarańczowy, czerwony i żółty. To jest zgodne z podstawowymi zasadami teorii barw, gdzie barwy ciepłe (ang. warm colors) obejmują odcienie od żółtego, przez pomarańczowy, aż po czerwony – wszystko na prawej stronie koła barw. W praktyce, takie zestawienia często pojawiają się w projektowaniu wnętrz, reklamie czy grafice użytkowej, bo wywołują uczucia energii, ciepła, przytulności i aktywności. Moim zdaniem, używanie barw ciepłych bywa świetnym wyborem, gdy chcemy przyciągnąć uwagę lub stworzyć dynamiczny klimat – sam miałem parę razy sytuację, że dobrze dobrane ciepłe kolory pomagały w projekcie zrobić "efekt wow". Warto też wiedzieć, że zgodnie z wytycznymi np. Pantone czy standardami Adobe, barwy ciepłe są określane właśnie przez domieszkę czerwieni lub żółci. Niby prosta sprawa, a jednak w praktyce, szczególnie w druku czy na ekranie, ten podział ma konkretne konsekwencje. Branżowe dobre praktyki zalecają stosowanie barw ciepłych tam, gdzie kluczowe są emocje pozytywne, energia i zachęta do działania – to się naprawdę sprawdza!

Pytanie 29

Która z podanych proporcji jest odpowiednia dla typowego obrazu panoramicznego?

A. 9:3
B. 3:6
C. 18:9
D. 16:9
Proporcja 16:9 jest powszechnie uznawana za standardowy format obrazu panoramicznego, szeroko stosowany w telewizji, filmach i mediach internetowych. Ta proporcja oferuje optymalne wrażenia wizualne, pozwalając na lepsze uchwycenie szerokiego widoku, co jest szczególnie istotne w produkcjach filmowych oraz transmisjach sportowych. Umożliwia ona również korzystanie z pełnoekranowych trybów wyświetlania na nowoczesnych telewizorach i monitorach, co z kolei zwiększa komfort oglądania. Ponadto, format 16:9 jest zgodny z wieloma standardami, w tym z HDMI i rozdzielczościami Full HD (1920x1080) oraz 4K (3840x2160), co czyni go wszechstronnie stosowanym w branży. W praktyce, przy tworzeniu treści wizualnych, projektanci i twórcy filmowi powinni zwracać uwagę na ten format, aby zapewnić, że ich prace będą odpowiednio prezentowane na różnych platformach.

Pytanie 30

Wraz ze wzrostem stopnia kompresji digitalizowanego materiału dźwiękowego

A. polepsza się jakość dźwięku.
B. pogarsza się jakość dźwięku.
C. zwiększa się ilość kanałów.
D. zmniejsza się ilość kanałów.
Temat kompresji dźwięku potrafi być trochę mylący, bo na pierwszy rzut oka może się wydawać, że skoro plik jest mniejszy, to technologia pewnie jakoś sprytnie upycha więcej kanałów czy zwiększa jakość. Niestety, tak to nie działa. Ilość kanałów, na przykład stereo (2 kanały) czy dźwięk przestrzenny 5.1 (6 kanałów), jest ustalana podczas nagrywania lub masteringu i nie ma bezpośredniego związku z kompresją. Kompresja nie powoduje, że nagle utwór stereo zamienia się w coś przestrzennego albo odwrotnie – te parametry są po prostu zapisywane jako część formatu pliku. Myślenie, że z dużą kompresją zwiększa się liczba kanałów, może wynikać z niezrozumienia różnicy między formatem pliku a jakością dźwięku. Z kolei przekonanie, że dzięki mocniejszej kompresji dźwięk stanie się lepszy, jest raczej życzeniowe. W praktyce każda kompresja stratna – taka jak mp3 czy aac – zawsze coś z tej jakości zabiera. Algorytmy starają się oczywiście, żeby użytkownik nie zauważył ubytku, ale jeśli przesadzimy ze stopniem kompresji, to nawet osoby niespecjalnie wyczulone na niuanse usłyszą zniekształcenia, metaliczność, czy 'syczące' artefakty. Profesjonaliści, zarówno w studiach nagrań jak i radiu czy telewizji, starają się zachować jak najwięcej oryginalnych danych audio i unikają przesadnej kompresji, jeśli nie jest to konieczne. To jest trochę tak, jakby do obrazu cyfrowego nakładać coraz grubszy filtr rozmycia – szczegóły giną i z czasem robi się to nieprzyjemne dla odbiorcy. Podsumowując, kompresja dźwięku nie zwiększa liczby kanałów ani nie polepsza jakości; jej głównym celem jest zmniejszenie rozmiaru pliku, a za to zawsze płaci się utratą części szczegółów i naturalności brzmienia.

Pytanie 31

Jaki program dostępny na licencji open source służy do archiwizacji plików przy wysokim poziomie kompresji?

A. 7-Zip
B. Power Archiver
C. AVS Firewall
D. AVS Antispam
7-Zip to program open source, który jest szeroko stosowany do archiwizacji plików z wysokim stopniem kompresji. Jego popularność wynika z efektywności algorytmu kompresji LZMA, który pozwala na znaczne zmniejszenie rozmiaru plików przy zachowaniu wysokiej jakości danych. Program ten obsługuje wiele formatów archiwów, w tym ZIP, RAR, TAR, a także własny format 7z, który często oferuje lepszą kompresję niż inne standardowe formaty. Dzięki interfejsowi użytkownika oraz wsparciu dla skryptów, 7-Zip jest narzędziem nie tylko dla codziennych użytkowników, ale również dla profesjonalistów zajmujących się zarządzaniem danymi. Stosowanie 7-Zip w praktyce, na przykład przy tworzeniu kopii zapasowych lub archiwizacji danych przed ich przeniesieniem na inne nośniki, jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi. Co więcej, otwarty kod źródłowy 7-Zip pozwala na modyfikację i dostosowanie go do specyficznych potrzeb organizacji, co czyni go elastycznym rozwiązaniem w dynamicznych środowiskach IT.

Pytanie 32

Jakiego obiektywu należy użyć, aby skorygować perspektywę wysokiego budynku podczas rejestracji obrazu?

A. Obiektyw z filtrem ir
B. Obiektyw z konwerterem IR
C. Tilt-shift
D. Obiektyw makro
Obiektyw tilt-shift jest idealnym narzędziem do korekty perspektywy w fotografii architektonicznej, szczególnie przy rejestracji wysokich budynków. Dzięki możliwości pochylania i przesuwania optyki, fotograf może precyzyjnie kontrolować płaszczyzny ostrości oraz perspektywę. W praktyce, korzystając z obiektywu tilt-shift, można zminimalizować zjawisko zbiegania się linii, co jest często problematyczne w tradycyjnych obiektywach, gdzie obiekty wydają się 'odchylać' w kierunku góry. Tego typu obiektywy są nieocenione w architekturze i krajobrazie, gdzie precyzyjne odwzorowanie proporcji jest kluczowe. Przykładem zastosowania jest fotografia budynków, gdzie stosuje się przesunięcie obiektywu, aby uzyskać realistyczne odwzorowanie wysokości i detali konstrukcyjnych. Obiektywy tilt-shift są zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii architektonicznej, umożliwiając uzyskanie wyników na poziomie profesjonalnym.

Pytanie 33

Który z programów stworzonych przez firmę Adobe Systems umożliwia m.in. organizowanie zbiorów zdjęć, przygotowywanie prezentacji, pokazu slajdów oraz przekształcanie plików do powszechnie używanych formatów?

A. Lightroom
B. OnLocation
C. FrameMaker
D. After Effects
Lightroom to zaawansowany program stworzony przez firmę Adobe Systems, który jest dedykowany do zarządzania i edycji zdjęć. Jego główną funkcjonalnością jest organizacja kolekcji fotografii, co odbywa się poprzez system katalogowania, umożliwiający efektywne przeszukiwanie i sortowanie obrazów. Program obsługuje wiele formatów plików graficznych, co umożliwia konwersję zdjęć do popularnych formatów takich jak JPEG czy TIFF. Co więcej, Lightroom oferuje narzędzia do edycji zdjęć, które pozwalają na m.in. korekcję kolorów, dostosowanie ekspozycji czy retusz. Dzięki temu fotograficy mogą quick and easy przygotować swoje zdjęcia do publikacji w internecie lub w wydaniu drukowanym. W kontekście prezentacji, Lightroom pozwala na tworzenie pokazu slajdów, co jest przydatne podczas wystąpień lub prezentacji w mediach społecznościowych. W branży fotograficznej, Lightroom stał się standardem, który jest szeroko stosowany przez profesjonalistów i amatorów, co stanowi dowód na jego wysoką jakość i funkcjonalność.

Pytanie 34

Który materiał eksploatacyjny jest stosowany do drukowania na drukarce 3D?

A. Tusz solwentowy.
B. Toner.
C. Filament.
D. Folia wylewana.
Filament to absolutna podstawa, jeśli myślimy o drukowaniu 3D, zwłaszcza na popularnych drukarkach typu FDM (Fused Deposition Modeling). Jest to materiał w formie cienkiego drutu, zwykle o średnicy 1,75 mm lub 2,85 mm, nawinięty na szpulę. W praktyce to właśnie filament, wykonany zazwyczaj z PLA, ABS, PETG albo nawet bardziej specjalistycznych materiałów jak TPU czy nylon, jest podawany do głowicy drukującej, gdzie zostaje stopiony i warstwa po warstwie nakładany na stół roboczy. Wybór filamentu ma ogromny wpływ na właściwości końcowego wydruku – wytrzymałość, elastyczność, odporność na temperaturę czy nawet wygląd. Moim zdaniem to super, że technologia 3D daje taką elastyczność – możesz wydrukować praktycznie wszystko, od prototypów po gotowe elementy mechaniczne. W branży drukarskiej stosowanie filamentów jest już standardem, a producenci regularnie wypuszczają nowe typy materiałów dostosowanych do konkretnych zastosowań. Warto pamiętać, że inne technologie druku 3D (np. SLA czy SLS) korzystają z innych materiałów, ale jeśli chodzi o większość urządzeń spotykanych w szkołach, warsztatach czy nawet domach – filament jest numerem jeden. Dobrą praktyką jest też sprawdzanie zgodności filamentu z konkretną drukarką oraz ustawieniami, bo nawet niewielka różnica w rodzaju materiału potrafi solidnie namieszać w jakości wydruku.

Pytanie 35

Która z wymienionych właściwości nie jest typowa dla systemu Joomla?

A. Wbudowana funkcjonalność obsługi wielu języków
B. Zdolność do współpracy z bazą danych
C. Pełna zgodność z innymi systemami CMS
D. Opcja edytowania kodu HTML
Joomla to zaawansowany system zarządzania treścią, który zapewnia wiele możliwości, ale zrozumienie jego cech wymaga analizy funkcjonalności, które rzeczywiście są oferowane. Współpraca z bazą danych to fundamentalna cecha wszystkich CMS-ów, w tym Joomla. System ten korzysta z bazy danych MySQL lub MariaDB do przechowywania treści, użytkowników oraz ustawień witryny. Umożliwia to dynamiczne generowanie stron internetowych i efektywne zarządzanie dużą ilością danych. Możliwość edycji kodu HTML jest również wbudowaną funkcjonalnością, co pozwala użytkownikom na modyfikację wyglądu i treści stron zgodnie z ich potrzebami. Ponadto, Joomla oferuje wbudowaną obsługę wielu języków, co stanowi istotny atut dla stron internetowych kierowanych do międzynarodowej publiczności. Programiści i administratorzy mogą łatwo zarządzać treściami w różnych językach oraz umożliwiać użytkownikom wyboru preferowanego języka interfejsu. W każdym przypadku, zrozumienie, co dany system może zaoferować, jest kluczowe dla skutecznego wykorzystania jego możliwości. Typowym błędem jest założenie, że systemy CMS są zaprojektowane z myślą o interoperacyjności. W rzeczywistości, każdy CMS posiada swoje unikalne mechanizmy działania oraz struktury, co może prowadzić do trudności w integracji i migracji danych. Dlatego przed podjęciem decyzji o wyborze systemu warto dokładnie zbadać jego cechy oraz analizować, które funkcjonalności są kluczowe dla Twoich potrzeb.

Pytanie 36

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop służy do identyfikacji koloru tła?

A. przejrzystość.
B. pieczątka.
C. czarodziejka.
D. kroplomierz.
Kroplomierz to narzędzie w programie Adobe Photoshop, które służy do próbkowania kolorów z obrazu. Umożliwia użytkownikom łatwe określenie koloru tła oraz innych elementów graficznych w aktualnie edytowanym projekcie. Użycie kroplomierza jest niezwykle praktyczne, gdy chcemy uzyskać dokładny kolor, którym posługujemy się w naszej pracy, na przykład przy tworzeniu nowych warstw lub przy dopasowywaniu kolorów obiektów. Kroplomierz działa na zasadzie zbierania wartości koloru w formacie RGB lub HEX, co jest standardem w branży graficznej. Dzięki temu możemy precyzyjnie odwzorować koloru w różnych elementach projektu, co jest niezbędne dla zachowania spójności wizualnej. Użytkownicy często korzystają z kroplomierza, aby dobrać kolory do już istniejących elementów, co jest podstawową metodą w pracy projektanta graficznego. Warto także pamiętać, że kroplomierz pozwala na próbkowanie kolorów z różnych źródeł, w tym z warstw, co czyni go bardzo elastycznym narzędziem w codziennej pracy w Photoshopie.

Pytanie 37

Dlaczego zamieszczony kod jest niezgodny z XHTML 1.1?

<!DOCTYPE html>
<html>
<head>
 <title>Agencja Grafiki Użytkowej GRAFA</title>
 <link rel="stylesheet" href="css/styles.css"/>
</head>
<body>
<table> <tr><td id="menu">..tu menu... </td>
<td id="header">Nasza agencja została stworzona przez ludzi dla ludzi.
Jesteśmy na rynku od 1999 roku, stale zmieniając się dla WAS.
  <blockquote><p> Nasze motto: ....</p> </blockquote></td> </tr>
<tr> <td colspan="2" id="content"> … tu opis oferty.... </td> </tr>
</table>
</body>
</html>
A. Brakuje znaczników <heading> <article> <nav> <aside> <footer>.
B. W deklaracji !DOCTYPE brak jest odniesienia do definicji typu dokumentu (DTD).
C. Znacznika <blockquote> nie można użyć wewnątrz znaczników <td></td>.
D. Brakuje znacznika <meta> i jego atrybutów.
Analizując pozostałe odpowiedzi, można dostrzec kilka powszechnych nieporozumień związanych z XHTML 1.1. Pierwsza koncepcja sugerująca, że brakuje znaczników <heading>, <article>, <nav>, <aside> i <footer>, nie uwzględnia faktu, że XHTML 1.1 nie wymaga tych znaczników jako obowiązkowych. Chociaż są one zgodne z HTML5 i zalecane w kontekście semantycznego HTML, nie są one konieczne w XHTML 1.1. Ponadto, przedstawienie tych znaczników jako kluczowych dla zgodności z XHTML 1.1 jest mylące. Kolejnym często spotykanym błędem jest przekonanie, że brak znacznika <meta> i jego atrybutów, jak charset, jest krytyczny dla zgodności z XHTML 1.1. W rzeczywistości, mimo że znacznik <meta> jest ważny dla określenia kodowania i innych właściwości dokumentu, jego brak nie czyni dokumentu niezgodnym z XHTML 1.1. Ostatecznie, zrozumienie, że znacznik <blockquote> nie może być użyty wewnątrz znaczników <td></td>, jest błędne; zgodnie z specyfikacją HTML, <blockquote> jest dozwolony w obrębie <td> i może być użyty do przedstawienia cytatów w tabelach. Zatem wszystkie te odpowiedzi wynikają z błędnych założeń i niezrozumienia specyfikacji XHTML 1.1 oraz zasad dotyczących struktury dokumentu.

Pytanie 38

Aby uzyskać pliki dźwiękowe z cyfrowego archiwum, należy wyszukiwać pliki z rozszerzeniem

A. .fla
B. .wav
C. .pdf
D. .svg
.wav to standardowy format plików dźwiękowych, który jest powszechnie używany do przechowywania surowych danych audio. Jest to format bezstratny, co oznacza, że jakość dźwięku jest zachowywana na niezwykle wysokim poziomie. Pliki .wav są często stosowane w profesjonalnych studiach nagrań, ponieważ umożliwiają dokładne odzwierciedlenie oryginalnego dźwięku. Dzięki swojej prostocie i wszechstronności, pliki .wav są również korzystne w kontekście archiwizacji dźwięku, gdzie istotne jest zachowanie najwyższej jakości nagrań. W praktyce, jeśli z archiwum cyfrowego chcemy uzyskać materiały audio do produkcji muzycznej, podcastu czy innego projektu dźwiękowego, format .wav zapewnia odpowiednią jakość i kompatybilność z większością oprogramowania do edycji dźwięku, jak Adobe Audition czy Pro Tools. Warto również zauważyć, że .wav jest formatem zgodnym z różnymi platformami i urządzeniami, co czyni go standardem w branży audio.

Pytanie 39

Jakiego efektu należy użyć w programie Audacity, aby podnieść głośność dźwięku?

A. Wzmocnij
B. Echo
C. Stretch
D. Zmień wysokość
Wybór 'Pogłosu' może być trochę mylący, kiedy chodzi o zwiększanie głośności. Pogłos dodaje przestrzeni i głębi do nagrania, naśladując odbicia dźwięku, co sprawia, że brzmienie staje się bardziej naturalne, ale nie podnosi głośności. Jak za dużo pogłosu, to może zetrzeć detale dźwięku i wtedy nagranie brzmi cicho względem innych elementów miksu. Zmiana tonu to coś innego – modyfikujesz częstotliwości, ale też nie zwiększa to głośności. Często myśli się, że podniesienie tonów wysokich sprawi, że dźwięk będzie głośniejszy, ale to może prowadzić do przesterowania, co w profesjonalnej produkcji audio jest no-no. Rozciąganie dźwięku to zmiana czasu trwania, bez wpływu na ton, więc to też nie ma związku z głośnością. Takie nieporozumienia co do funkcji efektów w Audacity mogą sprawić, że miks będzie nieefektywny i nie spełni oczekiwań słuchaczy. Dlatego ważne jest, żeby zrozumieć, które funkcje są odpowiednie doTwoich zamierzeń w obróbce dźwięku.

Pytanie 40

Jakie przekształcenie formatu spowoduje utratę przezroczystości obrazu?

A. TIFF na BMP
B. PSD na GIF
C. GIF na TIFF
D. BMP na JPG
Wybór pozostałych formatów konwersji może prowadzić do nieporozumień związanych z obsługą przezroczystości. Zmiana formatu PSD na GIF, na przykład, może skutkować nieco inaczej; GIF obsługuje przeźroczystość, ale z ograniczeniami w palecie kolorów, co oznacza, że przeźroczystość nie zawsze zostanie zachowana w pożądany sposób. W przypadku TIFF na BMP, oba te formaty obsługują RGB i nie wpływają na przezroczystość, więc zmiana ta nie skutkuje utratą jakichkolwiek informacji o przezroczystości, ponieważ BMP po prostu nie obsługuje tej cechy. Z kolei konwersja GIF na TIFF również nie prowadzi do utraty przezroczystości, ponieważ TIFF jest znacznie bardziej elastycznym formatem, który może przechowywać różne informacje o obrazie, w tym przeźroczystość. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że zamiana formatów zawsze wiąże się z utratą informacji, podczas gdy w rzeczywistości wiele formatów obsługuje różne aspekty obrazu, w tym przezroczystość, w różny sposób. Ważne jest, aby przed konwersją zrozumieć specyfikacje formatów oraz ich ograniczenia, co pozwoli na lepsze zarządzanie jakością i właściwościami obrazów w projektach graficznych.