Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 10:41
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 11:12

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W JavaScript stworzono funkcję o nazwie licz_pitagoras, która oblicza długość przeciwprostokątnej w trójkącie prostokątnym, zgodnie z twierdzeniem Pitagorasa. Funkcja przyjmuje dwa parametry wejściowe i zwraca wynik. Poprawne wywołanie tej funkcji, wraz z uzyskaniem zwróconej wartości, będzie miało formę

A. licz_pitagoras(a, b);
B. licz_pitagoras(a, b) = c;
C. c = licz_pitagoras(a, b);
D. licz_pitagoras(a, b, c);
Odpowiedź 'c = licz_pitagoras(a, b);' jest poprawna, ponieważ przedstawia sposób wywołania funkcji oraz przypisania jej wyniku do zmiennej. W języku JavaScript, aby skorzystać z funkcji, należy najpierw ją wywołać, a następnie, w przypadku gdy funkcja zwraca wartość, możemy tę wartość przypisać do zmiennej. W tym przypadku, funkcja 'licz_pitagoras' przyjmuje dwa argumenty, które odpowiadają długościom dwóch przyprostokątnych w trójkącie prostokątnym i zwraca długość przeciwprostokątnej, obliczoną na podstawie wzoru a^2 + b^2 = c^2. Przykład praktyczny to wykorzystanie tej funkcji w aplikacji, która oblicza długości boków trójkątów, co jest przydatne w różnych dziedzinach, takich jak inżynieria czy architektura. Warto pamiętać o dobrej praktyce, aby nazwy funkcji były opisowe, co ułatwia zrozumienie ich funkcji bez potrzeby zagłębiania się w implementację.
Pytanie 2

Wskaż definicję metody, którą należy wstawić w miejscu kropek, aby na stronie WWW wyświetlił się tekst: Jan Kowalski

<p id="wynik"></p>
<script type="text/javascript">
    var osoba = { nazwisko: "Kowalski", imie: "Jan" };
    …
    document.getElementById("wynik").innerHTML = osoba.dane();
</script>

osoba.dane = function() {
    return this.imie+" "+this.nazwisko;
};                 A.

dane() = function() {
    return this.imie+" "+this.nazwisko;
};                 B.

osoba.dane = function() {
    return imie+" "+nazwisko;
};                 C.

dane() = function {
    this.imie+" "+this.nazwisko;
};                 D.
A. A.
B. B.
C. D.
D. C.
Fajnie, że wybrałeś dobrą odpowiedź! Metoda 'dane' jest powiązana z obiektem 'osoba', co pozwala ci używać słowa kluczowego 'this', żeby odwołać się do 'imię' i 'nazwisko'. To naprawdę ważna zasada w programowaniu obiektowym. 'This' to taki klucz, dzięki któremu możesz wskazać, z którego obiektu korzystasz w danej chwili. W tym przypadku odnosisz się do obiektu 'osoba'. Wyobraź sobie, że tworzysz aplikację i chcesz pokazać informacje o użytkowników, na przykład na stronie profilu. Dzięki metodzie 'dane', która jest częścią obiektu 'osoba', możesz łatwo wyświetlić imię i nazwisko. O to chodzi w programowaniu!
Pytanie 3

Jaką wartość zwróci poniższa instrukcja w JavaScript?

document.write(5==='5');
A. true
B. 1
C. false
D. 0
Instrukcja JavaScript użyta w tym przykładzie wykorzystuje operator potrójnego równości === który jest używany do porównywania wartości i typu danych. W przeciwieństwie do podwójnego równości == który porównuje tylko wartości potrójne równości wymaga aby zarówno typ jak i wartość były identyczne. W przedstawionym kodzie porównywana jest liczba 5 z ciągiem znaków '5'. Chociaż mają tę samą widoczną wartość ich typy danych są różne. Liczba jest typem numericznym podczas gdy '5' jest ciągiem znaków. Ponieważ typy danych nie są identyczne operator === zwróci wartość false. Operator potrójnego równości jest preferowany w dobrych praktykach branżowych JavaScript ponieważ eliminuje problemy wynikające z niejawnej konwersji typów co może prowadzić do nieoczekiwanych wyników. Użycie potrójnego równości poprawia czytelność kodu i jego niezawodność ponieważ zmusza programistę do świadomego zwracania uwagi na typy danych co jest szczególnie ważne w złożonych aplikacjach gdzie takie błędy mogą skutkować trudnymi do wykrycia problemami. Praktyka ta jest zalecana w celu utrzymania wysokiej jakości i przewidywalności działania aplikacji webowych.
Pytanie 4

W języku JavaScript zapisano kod, którego wynikiem działania jest

var osoba = prompt("Podaj imię", "Adam");
A. bezpośrednie wpisanie do zmiennej osoba wartości "Adam".
B. wyświetlenie okna z polem edycyjnym, w którym jest wpisany domyślny tekst "Adam".
C. pobranie z formularza wyświetlonego na stronie HTML imienia "Adam".
D. wyświetlenie okna z pustym polem edycyjnym.
Twoja odpowiedź jest poprawna. W JavaScript metoda prompt() służy do wyświetlenia okna dialogowego z polem tekstowym dla użytkownika. Pierwszy argument metody to wiadomość, która jest wyświetlana w oknie dialogowym, natomiast drugi argument to domyślna wartość, jaka jest wpisana w polu tekstowym. W przypadku podanego kodu, drugi argument to 'Adam', co oznacza, że w polu edycyjnym domyślnie będzie wpisany tekst 'Adam'. Metoda ta jest często stosowana do zbierania od użytkownika informacji w prosty i szybki sposób. Pamiętaj jednak, że nie jest to bezpieczny sposób przekazywania danych, ponieważ informacje wpisane przez użytkownika mogą być łatwo przechwycone przez nieautoryzowane osoby.
Pytanie 5

W języku JavaScript, aby uzyskać podciąg tekstu pomiędzy wskazanymi indeksami, należy skorzystać z metody

A. concat()
B. slice()
C. trim()
D. replace()
Metoda slice() w JavaScript jest używana do wydzielania części napisu na podstawie podanych indeksów. Przyjmuje dwa argumenty: indeks początkowy oraz indeks końcowy, co pozwala na uzyskanie fragmentu tekstu w określonym zakresie. Na przykład, jeśli mamy napis 'JavaScript' i zastosujemy slice(0, 4), otrzymamy 'Java'. Metoda ta nie zmienia oryginalnego napisu, co jest zgodne z zasadą niemodyfikowalności w JavaScript. Dobrą praktyką jest również pamiętanie, że indeks końcowy jest wyłączny, co oznacza, że znak na tym indeksie nie jest wliczany do wynikowego napisu. Ponadto, slice() może przyjmować wartości ujemne, co pozwala na łatwe wydzielanie fragmentów z końca napisu, co jest szczególnie przydatne w dynamicznych aplikacjach webowych. Warto również wiedzieć, że slice() jest preferowane do używania nad innymi metodami, gdyż jest bardziej intuicyjna i wydajna w kontekście manipulacji łańcuchami znaków.
Pytanie 6

Aby właściwie skomentować podaną linię kodu w JavaScript, należy po znakach // wpisać opis

document.getElementById("napis").innerHTML = Date(); //
A. wyświetlenie daty i czasu w znaczniku o id = napis
B. nieprawidłowe dane
C. zmiana stylu atrybutu innerHTML
D. wyświetlenie tekstu "Date()" w znaczniku o id = napis
Kod JavaScript document.getElementById('napis').innerHTML=Date(); służy do dynamicznego umieszczania aktualnej daty i czasu w elemencie HTML o podanym id napis. Funkcja Date() bez argumentów zwraca obiekt reprezentujący bieżącą datę i czas w formie czytelnej dla człowieka. Użycie innerHTML pozwala na modyfikację zawartości HTML elementu, co jest wykorzystywane w wielu aplikacjach internetowych do dynamicznej aktualizacji wyświetlanych danych. Przykładem praktycznego zastosowania może być wyświetlanie aktualnego czasu na stronie głównej lub w aplikacjach pogodowych. Zgodnie z dobrymi praktykami, należy jednak pamiętać, że innerHTML zastępuje całą zawartość wewnętrzną elementu, co może prowadzić do utraty danych, jeśli nie jest używane ostrożnie. Ważne jest również, aby pamiętać o zasadach bezpieczeństwa dotyczących manipulacji DOM, aby unikać luk umożliwiających ataki XSS. Dlatego też warto stosować się do zasady minimalizmu zmian w DOM oraz zawsze weryfikować przetwarzane dane.
Pytanie 7

Na podstawie przedstawionego kodu w języku JavaScript można powiedzieć, że alert nie zostanie wyświetlony, ponieważ

var x = 10;
switch(x) {
    case "10": alert("Test instrukcji switch");
}
A. W instrukcji switch w wyrażeniu case nie dostosowano zapisu wartości do typu zmiennej x.
B. Wartość zmiennej x nie została zdefiniowana przed instrukcją switch.
C. Nie zastosowano wyrażenia default.
D. Nie zastosowano instrukcji break.
Super, twoja odpowiedź jest prawidłowa! Wybierając odpowiedź 'w instrukcji switch w wyrażeniu case nie dostosowano zapisu wartości do typu zmiennej x', zrozumiałeś istotny punkt w porównywaniu wartości w JavaScript. W przeciwieństwie do wielu innych języków, porównania w JavaScript są typowo 'strict comparison'. Oznacza to, że pod uwagę brane są zarówno wartość, jak i typ danych. W naszym przypadku, zmienna x jest liczbą 10, podczas gdy w instrukcji case porównywana jest z ciągiem znaków '10'. Mimo, że obie reprezentują tę samą wartość, są różnymi typami danych. Dlatego też warunek nie jest spełniony i alert nie zostanie wyświetlony. To jest bardzo ważne do zapamiętania podczas pracy z JavaScript, ponieważ może prowadzić do nieoczekiwanych wyników. Pamiętaj zawsze o typach danych podczas korzystania z instrukcji switch i case w JavaScript.
Pytanie 8

W jakim formacie zostanie przedstawiona data po wykonaniu podanego kodu?

A. Poniedziałek, 10th lipca 17
B. 10, poniedziałek lipca 2017
C. Poniedziałek, 10th lipca 2017
D. Poniedziałek, 10 lipca 2017
Przy analizie podanego kodu PHP, kluczowym elementem jest sposób, w jaki funkcja date() interpretuje format daty. W kodzie występuje błąd składniowy, ponieważ użycie funkcji date() powinno być w postaci date('format'). Zakładając, że błąd zostanie naprawiony na date('I, dS F Y'), funkcja ta zwraca datę w określonym formacie. 'I' oznacza pełną nazwę dnia tygodnia, 'dS' to dzień miesiąca z odpowiednim suffix, 'F' to pełna nazwa miesiąca, a 'Y' to rok w formacie czterocyfrowym. Przykładowe wyjście dla daty 10 lipca 2017 roku będzie wyglądać tak: 'Monday, 10th July 2017'. Użycie 'dS' generuje dodatek 'th' dla dni 10, 11 i 12 oraz 'st', 'nd', 'rd' dla innych dni, co jest zgodne z konwencją zapisu dat w języku angielskim. Warto podkreślić, że PHP korzysta z własnej biblioteki do zarządzania datami i czasem, co zapewnia dużą elastyczność w formatowaniu dat. Przykłady zastosowania tej funkcji można znaleźć w dokumentacji PHP, co czyni ją niezbędnym narzędziem w codziennym programowaniu.
Pytanie 9

Zademonstrowano fragment kodu JavaScript. Po jego uruchomieniu zmienna str2 otrzyma wartość. ```var str1 = "JavaScript"; var str2 = str1.substring(2, 6);```

A. avaScr
B. avaS
C. vaScri
D. vaSc
Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi 'avaS' sugeruje, że odczytujemy znaki zaczynając od drugiego indeksu, jednak końcowy indeks 6 zmienia sposób odczytu. Możliwe, że ktoś mógł pomylić kolejność lub sposób, w jaki substring działa, co jest częstym błędem w zrozumieniu tej metody. Druga odpowiedź 'vaScri' wydaje się sugerować, że ktoś zrozumiał, jak działa substring, ale błędnie wyznaczył końcowy indeks, co prowadzi do wyodrębnienia znacznie większej ilości znaków. W rzeczywistości, aby uzyskać 'vaScri', należałoby użyć indeksów 2 i 8, co również jest nieprawidłowe. Ostatnia niepoprawna odpowiedź 'avaScr' wskazuje na błędne wyznaczenie pierwszego znaku. Użytkownik mógł pomylić interpretację indeksu zaczynając od 0, co w JavaScript jest istotne. W kontekście całego łańcucha, odpowiedzi te pokazują, jak ważne jest zrozumienie indeksowania i prawidłowego użycia metod do manipulacji tekstem, aby unikać błędów w kodzie. Rozwój umiejętności w pracy z łańcuchami tekstowymi jest kluczowy dla efektywnego programowania w JavaScript.
Pytanie 10

Poniżej zamieszczony fragment skryptu w JavaScript zwróci

Ilustracja do pytania
A. ze
B. owodzeni
C. wodzenia
D. wo
Ten skrypt w JavaScript zaczyna od zadeklarowania zmiennej x, której przypisywana jest fraza 'Powodzenia na egzaminie'. Potem korzysta z metody substring na tej zmiennej z parametrami (3, 9). To znaczy, że wyciąga kawałek tekstu od indeksu 3 do 9. Pamiętaj, w JavaScript liczymy od zera, więc indeks 3 to czwarty znak, czyli 'o'. Dlatego z.substring(3, 9) zwraca 'odzeni'. Następnie, robimy kolejne wywołanie substring na tym wyniku, z parametrami (2, 4), co daje nam fragment od indeksu 2 do 4 w 'odzeni', czyli 'ze'. Na końcu, funkcja document.write(y) pokaże ten wynik na stronie. To świetny przykład na to, jak manipulować tekstem, co jest naprawdę przydatne w pracy z danymi. Z mojej perspektywy, zrozumienie operacji na tekstach to klucz do skutecznego przetwarzania i prezentacji informacji. Użycie takich metod w JavaScript do pracy z tekstem to absolutna podstawa, z którą warto się zapoznać.
Pytanie 11

W języku JavaScript zapis w ramce oznacza, że x=przedmiot.nazwa);

A. zmienna x będzie zawierać wynik działania metody nazwa
B. nazwa jest atrybutem klasy przedmiot
C. zmienna x będzie przechowywać wynik działania funkcji przedmiot
D. nazwa jest cechą obiektu przedmiot
Niepoprawne odpowiedzi wskazują na brak zrozumienia koncepcji obiektów w JavaScript oraz różnic pomiędzy właściwościami a metodami. Stwierdzenie, że 'nazwa jest polem klasy przedmiot', jest mylące, ponieważ w JavaScript nie ma klas w tradycyjnym sensie znanym z innych języków, jak Java czy C#. W JavaScript mamy do czynienia z prototypami, a atrybuty obiektów są nazywane właściwościami, a nie polami klasy. Kolejne stwierdzenie, że 'nazwa jest właściwością obiektu przedmiot', jest częściowo prawdziwe, ale w kontekście zadania nie jest wystarczająco precyzyjne, ponieważ może sugerować, że 'nazwa' jest statyczną wartością, podczas gdy w rzeczywistości może to być metoda, której wynikiem jest dynamiczna wartość. Ostatnia błędna odpowiedź, sugerująca, że 'zmienna x będzie przechowywać wynik działania funkcji przedmiot', również jest niepoprawna, ponieważ 'przedmiot' nie jest funkcją, lecz obiektem. W JavaScript, aby wywołać funkcję, potrzebujemy jej nazwy i odpowiednich nawiasów, co w tym przypadku nie ma miejsca. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego programowania w tym języku oraz korzystania z jego pełnych możliwości.
Pytanie 12

Jakie wyrażenie logiczne powinno zostać użyte w języku JavaScript, aby przeprowadzić operacje wyłącznie na dowolnych liczbach ujemnych z zakresu jednostronnie domkniętego <-200, -100)?

A. (liczba <= -200) && (liczba < -100)
B. (liczba >= -200) || (liczba > -100)
C. (liczba >= -200) && (liczba < -100)
D. (liczba <= -200) || (liczba > -100)
Poprawna odpowiedź, (liczba >= -200) && (liczba < -100), jest zgodna z wymaganym zakresem liczb ujemnych. Wyrażenie to sprawdza, czy wartość zmiennej 'liczba' jest większa lub równa -200, a jednocześnie mniejsza niż -100. Oznacza to, że przyjmuje wszystkie liczby z przedziału, w tym -200, ale nie uwzględnia -100. To podejście jest zgodne z praktykami programowania, gdzie istotne jest dokładne definiowanie zakresów. W JavaScript stosowanie operatorów logicznych, takich jak &&, umożliwia precyzyjne warunkowanie wykonania kodu, co jest niezbędne do sprawnego zarządzania błędami oraz zwiększa czytelność kodu. Przykładowo, w kontekście walidacji danych, takie wyrażenie można wykorzystać do filtrowania nieprawidłowych wartości przed ich przetwarzaniem. Umożliwia to lepsze zarządzanie danymi oraz zapobiega błędom w aplikacjach. Zastosowanie tego wyrażenia w praktyce pokazuje, jak ważne jest precyzyjne formułowanie warunków, co jest kluczowym elementem skutecznego programowania.
Pytanie 13

Co robi funkcja przedstawiona w kodzie JavaScript? 

function tekst() {
  var h = location.hostname;
  document.getElementById("info").innerHTML = h;
}
A. wyświetlić w elemencie o id = "info" nazwę hosta, z którego pochodzi wyświetlona strona
B. umożliwić przejście do wskazanej lokalizacji hosta
C. pokazać na przycisku lokalizację hosta, a po jego naciśnięciu umożliwić przejście do określonej lokalizacji
D. wyświetlić w elemencie o id = "info" adres hosta wskazany przez pierwszy odnośnik
Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że kod JavaScript wywołuje metodę location.hostname, która zwraca nazwę hosta aktualnie odwiedzanej strony. Hostname jest częścią obiektu Location, który reprezentuje bieżący URL dokumentu. Kod przypisuje wynik tej metody do zmiennej h, a następnie ustawia innerHTML elementu o id info na wartość tej zmiennej. Dzięki takim operacjom, kod efektywnie wyświetla nazwę hosta w elemencie o konkretnym identyfikatorze na stronie HTML. Jest to częsta technika używana w aplikacjach webowych, gdzie istotne jest dynamiczne wyświetlanie informacji o aktualnym połączeniu. Znajomość obiektu Location oraz jego właściwości, takich jak hostname, to podstawowa umiejętność w pracy z językiem JavaScript, szczególnie w kontekście manipulacji DOM. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, gdyż unika bezpośredniego wpisywania danych w kodzie, co zwiększa elastyczność i ułatwia utrzymanie aplikacji.
Pytanie 14

W przedstawionym kodzie JavaScript, który został ponumerowany dla przejrzystości, występuje błąd uniemożliwiający wyświetlenie jakiegokolwiek komunikatu po uruchomieniu. Jak można go naprawić?

A. dodać znak $ przed nazwami zmiennych
B. wprowadzić nawiasy klamrowe w sekcji if i else
C. umieścić zmienne a i b w cudzysłowie w liniach 2 i 5
D. zmienić znaki cudzysłowu na apostrof w liniach 3 i 6, np. 'jest mniejsze
Odpowiedź o wstawieniu nawiasów klamrowych do sekcji if oraz else jest prawidłowa, ponieważ w JavaScript, gdy warunek if lub else obejmuje więcej niż jedną instrukcję, należy użyć nawiasów klamrowych, aby zgrupować te instrukcje. W przeciwnym razie, język traktuje jako część bloku kodu tylko pierwszą instrukcję. W omawianym kodzie, bez nawiasów klamrowych, tylko pierwsze wywołanie document.write w każdej z sekcji jest wykonywane, co skutkuje brakiem komunikatu w przypadku, gdy warunek jest spełniony. Przykładowo, poprawny kod powinien wyglądać tak: if (a < b) { document.write(a); document.write('jest mniejsze'); } else { document.write(b); document.write('jest mniejsze'); }. Nawiasy klamrowe są standardową praktyką, która poprawia czytelność kodu oraz ułatwia jego modyfikację w przyszłości, co jest zgodne z zasadami dobrego programowania.
Pytanie 15

Jak wygląda instrukcja przypisania wartości do elementu tablicy w języku JavaScript względem tablicy? ```Tablica['technik'] = 'informatyk';```

A. statycznej
B. wielowymiarowej
C. asocjacyjnej
D. numerycznej
W języku JavaScript tablice mogą być traktowane jako obiekty, a więc wykazują cechy struktur asocjacyjnych. Przypisując wartość do tablicy za pomocą notacji z nawiasami kwadratowymi, jak w przykładzie 'Tablica[\'technik\'] = \'informatyk\';', tworzymy nowy element o kluczu 'technik', co jest charakterystyczne dla obiektów asocjacyjnych. W JavaScript tablice są dynamiczne, co oznacza, że możemy dodawać elementy w dowolny sposób, a ich rozmiar nie jest ustalony z góry. Standard ECMAScript definiuje tablice jako obiekty, gdzie klucze są indeksami liczb całkowitych, ale można również używać stringów jako kluczy, co czyni tablice asocjacyjnymi. Przykładem może być obiekt, który przechowuje różne informacje, a elementy są dostępne zarówno za pomocą indeksów numerycznych, jak i stringów. Warto zaznaczyć, że użycie tablicy jako obiektu asocjacyjnego może być praktyczne w wielu zastosowaniach, np. w przechowywaniu konfiguracji czy zestawów danych. Dobrą praktyką jest jednak ograniczać użycie takich technik dla przejrzystości kodu."
Pytanie 16

W języku JavaScript zdefiniowano obiekt. Aby uzyskać wartość atrybutu, można użyć następującego zapisu:

obiekt = { q: 1, w: 2, e: 3, r:4 };
A. obiekt->w
B. obiekt:w
C. obiekt.w
D. obiekt::w
Odpowiedź 'obiekt.w' jest prawidłowa, ponieważ w JavaScript używamy notacji kropkowej do uzyskiwania dostępu do właściwości obiektów. W tym przypadku mamy obiekt zadeklarowany jako 'obiekt = { q: 1, w: 2, e: 3, r:4 };'. Aby uzyskać wartość przypisaną do właściwości 'w', wystarczy użyć notacji kropkowej i napisać 'obiekt.w', co zwróci wartość '2'. Tego typu dostęp do danych jest standardem w JavaScript i jest szeroko stosowany w projektach, co pozwala na efektywne i czytelne manipulowanie danymi. Przykładowo, możemy użyć tej techniki w funkcjach, które przetwarzają obiekty lub w kodzie, który reaguje na zdarzenia, gdzie często zachodzi potrzeba uzyskania konkretnych wartości z obiektów. Dobrą praktyką jest również używanie notacji kropkowej, gdy właściwości obiektu mają znane i stabilne nazwy, co zwiększa czytelność kodu.
Pytanie 17

W języku JavaScript należy uzyskać dostęp do elementu w pierwszym akapicie podanego kodu HTML. Jak można to zrobić za pomocą funkcji

<p>pierwszy paragraf</p>
<p>drugi paragraf</p>
<p>trzeci paragraf</p>
...
A. getElementByClassName('p.1')[0];
B. getElementById('p1');
C. getElement('p');
D. getElementByTagName('p')[0];
Metoda getElementsByTagName('p')[0] jest prawidłowym sposobem odwołania się do pierwszego elementu <p> w dokumencie HTML. Funkcja getElementsByTagName zwraca kolekcję wszystkich elementów o określonej nazwie tagu. W przypadku użycia tagu 'p', funkcja zwraca tablicę wszystkich paragrafów. Aby uzyskać dostęp do pierwszego paragrafu, korzystamy z indeksu [0], co jest zgodne z konwencją numerowania od zera w językach programowania. Praktyczne zastosowanie tej metody obejmuje manipulację treścią lub stylami pierwszego paragrafu, na przykład zmiana jego tekstu za pomocą innerHTML lub dodanie klasy CSS w celu zmiany jego wyglądu. Stosowanie getElementsByTagName jest zgodne z powszechnymi standardami i dobrymi praktykami w pracy z DOM (Document Object Model) w JavaScript. Ważne jest zrozumienie tego mechanizmu, aby efektywnie operować na elementach HTML oraz tworzyć dynamiczne i interaktywne strony internetowe. Warto również pamiętać, że metoda ta zwraca dynamiczną kolekcję, co oznacza, że zmiany w DOM automatycznie wpływają na zawartość zwróconej kolekcji.
Pytanie 18

bool gotowe=true;
cout<<gotowe;
Jakie będzie wyjście w wyniku wykonania podanych poleceń?

A. Tak
B. 0
C. Nie
D. 1
Po wykonaniu poleceń na ekranie zobaczysz '1'. Zmienna 'gotowe' jest ustawiona jako typ bool i ma wartość true. W C++ typ bool może mieć dwie wartości: true lub false. Kiedy zmienną bool wyświetlamy przy użyciu cout, to 'true' pokazuje się jako '1', a 'false' jako '0'. To jest zgodne z zasadami C++, które mówią, że wartości logiczne są traktowane jako liczby całkowite. Z mojego doświadczenia, zrozumienie tego, jak C++ interpretuje różne typy danych, jest naprawdę istotne w programowaniu, bo pomaga lepiej ogarnąć działanie kodu, a także poprawić algorytmy. Na przykład, jeśli programista ma świadomość, że true to 1, może wykorzystać tę wiedzę przy operacjach na liczbach lub podczas tworzenia warunków. To fajnie działa, zwłaszcza gdy zaczynamy tworzyć bardziej złożone struktury danych.
Pytanie 19

W języku JavaScript stworzono obiekt Samochod. Aby wywołać jedną z jego metod, trzeba wpisać

A. Samochod()
B. Samochod.spalanie()
C. Samochod.spalanie_na100
D. Samochod.kolor
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, możemy zauważyć, że pierwsza z nich, Samochod(), sugeruje wywołanie konstruktora obiektu, co nie jest poprawne w kontekście wywołania metody. Kiedy używamy nawiasów, JavaScript interpretuje to jako próbę stworzenia nowego obiektu, a nie dokonania akcji na istniejącym obiekcie. Kolejna odpowiedź, Samochod.kolor, odnosi się do właściwości obiektu, a nie do metody. W JavaScript możemy uzyskać dostęp do właściwości obiektów za pomocą notacji kropkowej, ale nie wykonuje to żadnej akcji ani nie wywołuje funkcji, co czyni tę odpowiedź niepoprawną w kontekście pytania. Ostatnia propozycja, Samochod.spalanie_na100, również nie jest poprawna, ponieważ sugeruje, że spalanie_na100 jest właściwością obiektu, a nie metodą. Warto zauważyć, że w JavaScript metody są definiowane jako funkcje w obiektach, co oznacza, że muszą być wywoływane z użyciem nawiasów, aby uzyskać pożądany efekt. Dlatego tylko odpowiedź wskazująca na metodę spalanie() jest właściwa. W kontekście programowania obiektowego w JavaScript, każde polecenie powinno być zgodne z definicją i zastosowaniem metod, co zwiększa przejrzystość kodu i jego funkcjonalność.
Pytanie 20

Elementem odpowiadającym imieniu Agata w zaprezentowanej tablicy JavaScript jest:

var Imiona = new Array('Anna','Joanna','Monika','Agata');
A. Imiona[4];
B. Imiona[Agata];
C. Imiona[3];
D. Imiona['Agata'];
Poprawna odpowiedź to Imiona[3], ponieważ w JavaScript indeksowanie tablicy zaczyna się od zera. Oznacza to, że pierwszy element tablicy Imiona to 'Anna' (Imiona[0]), drugi to 'Joanna' (Imiona[1]), trzeci to 'Monika' (Imiona[2]), a czwarty to 'Agata' (Imiona[3]). W kontekście programowania w JavaScript ważne jest, aby znać zasady indeksowania, co jest szczególnie istotne przy pracy z tablicami, ponieważ niewłaściwe indeksowanie może prowadzić do błędów, takich jak undefined. W praktyce, jeżeli chcemy uzyskać dostęp do konkretnego elementu tablicy, musimy użyć odpowiedniego indeksu. Ponadto, korzystanie z tablic w JavaScript jest powszechną praktyką, a zrozumienie ich mechanizmu pozwala na efektywne operowanie danymi. Należy również pamiętać o dobrych praktykach w programowaniu, takich jak stosowanie opisowych nazw zmiennych oraz komentowanie kodu, co zwiększa jego czytelność i zrozumienie dla innych programistów.
Pytanie 21

W języku JavaScript zdefiniowano funkcję o nazwie liczba_max, która porównuje trzy liczby naturalne przekazane jako argumenty i zwraca największą z nich. Prawidłowa forma wywołania tej funkcji, razem z przypisaniem jej wyniku, powinna wyglądać następująco

A. liczba_max(a, b, c, wynik);
B. liczba_max(a, b, c);
C. var wynik = liczba_max(a, b, c);
D. liczba_max(a, b, c) = wynik;
Wywołanie funkcji 'liczba_max' w postaci 'var wynik = liczba_max(a, b, c);' jest prawidłowe, ponieważ stosuje syntaksę języka JavaScript do przypisania wartości zwróconej przez funkcję do zmiennej. Zdefiniowana funkcja 'liczba_max' przyjmuje trzy argumenty, które są porównywane, a maksymalna z nich jest zwracana jako wynik. W tym przypadku 'var wynik' tworzy nową zmienną, która przechowuje tę wartość, co jest zgodne z najlepszymi praktykami programowania, gdzie wyniki operacji są przypisywane do zmiennych dla dalszego wykorzystania. Użycie 'var' (lub 'let', 'const' w nowszych wersjach JavaScript) jest kluczowe, aby jasno określić zakres zmiennej. Przykładowo, jeśli a = 5, b = 10, c = 3, to po wywołaniu 'var wynik = liczba_max(a, b, c);', zmienna 'wynik' będzie miała wartość 10. Tego typu konstrukcje są podstawą programowania w JavaScript i są niezwykle przydatne w tworzeniu dynamicznych aplikacji webowych, gdzie operacje na danych są na porządku dziennym.
Pytanie 22

Jakie zdarzenie należy wykorzystać, aby funkcja JavaScript była aktywowana za każdym razem, gdy użytkownik wprowadza jakikolwiek znak w polu tekstowym?

A. onkeydown
B. onclick
C. onload
D. onmouseout
Funkcja JavaScript, która ma być wywoływana za każdym razem, gdy użytkownik wpisuje dowolny znak do pola edycji, powinna korzystać ze zdarzenia 'onkeydown'. Zdarzenie to jest wywoływane w momencie naciśnięcia klawisza, co oznacza, że natychmiast odzwierciedla zmiany wprowadzone przez użytkownika. Dzięki temu możemy w czasie rzeczywistym reagować na dane wprowadzane przez użytkownika, co jest niezwykle przydatne w aplikacjach interaktywnych. Przykładowo, jeśli mamy pole tekstowe, w którym użytkownik wprowadza swoje imię, możemy użyć zdarzenia 'onkeydown', aby sprawdzić, czy imię nie jest za krótkie lub nie zawiera niedozwolonych znaków. Można to zrealizować w następujący sposób: <input type='text' onkeydown='myFunction()'>. Standardy W3C definiują zdarzenia klawiaturowe jako kluczowy element interakcji użytkownika z aplikacjami webowymi, co czyni 'onkeydown' bardzo istotnym w kontekście UX/UI.
Pytanie 23

W ramce przedstawiono kod JavaScript z błędem logicznym. Program powinien wypisywać informację, czy liczby są sobie równe czy nie, lecz nie wykonuje tego. Wskaż odpowiedź, która dotyczy błędu.

var x = 5;
var y = 3;
if (x = y)     document.getElementById("demo").innerHTML = 'zmienne są równe';
else         document.getElementById("demo").innerHTML = 'zmienne się różnią';
A. Nieprawidłowo zadeklarowano zmienne.
B. Instrukcje wewnątrz sekcji if oraz else powinny być zamienione miejscami.
C. W klauzuli if występuje przypisanie zamiast porównania.
D. Przed klauzulą else nie powinno być średnika.
Gratulacje! Poprawnie zauważyłeś, że w klauzuli if występuje przypisanie zamiast porównania. W JavaScript, operatorem przypisania jest pojedynczy znak równości (=), natomiast operatorem porównania jest podwójny (==) lub potrójny znak równości (===). W przypadku prezentowanego kodu, zamiast porównać wartości zmiennych x i y, wartość zmiennej y jest przypisywana do zmiennej x, co prowadzi do błędu logicznego. Jest to typowy błąd, który często występuje, szczególnie u początkujących programistów. W praktyce, aby nie pomylić operatorów, warto zawsze umieszczać wartość stałą po lewej stronie operatora porównania - wtedy próba przypisania wartości stałej zwróci błąd kompilacji. Dodatkowo, niektóre narzędzia do analizy statycznej kodu, takie jak ESLint, mogą pomóc w wykrywaniu tego typu błędów.
Pytanie 24

Na stronie www znajduje się formularz, do którego należy stworzyć następujące funkcje: walidacja: w czasie wypełniania formularza na bieżąco kontrolowana jest poprawność danych, przesyłanie danych: po zrealizowaniu formularza i jego zatwierdzeniu, dane są przekazywane do bazy danych na serwerze. Aby zrealizować tę funkcjonalność w jak najprostszy sposób, należy zapisać

A. walidację oraz przesyłanie danych w języku PHP
B. walidację w języku JavaScript, a przesyłanie danych w skrypcie PHP
C. walidację w skrypcie PHP, a przesyłanie danych w JavaScript
D. walidację oraz przesyłanie danych w języku JavaScript
Walidacja danych w formularzu powinna być przeprowadzana po stronie klienta, co oznacza, że najwłaściwszym rozwiązaniem jest wykorzystanie języka JavaScript. Taki sposób umożliwia natychmiastowe informowanie użytkownika o błędach, co znacząco poprawia doświadczenia użytkowników. Przykłady zastosowania obejmują sprawdzanie, czy pola są puste, czy wprowadzony adres e-mail ma odpowiedni format oraz czy hasło spełnia określone kryteria. Po zatwierdzeniu formularza, dane powinny być przesyłane do serwera, gdzie można je obsłużyć i zapisać w bazie danych. W tym kontekście wykorzystanie języka PHP jest idealnym rozwiązaniem, ponieważ PHP jest popularnym językiem skryptowym do obsługi backendu i pracy z bazami danych. Serwerowa walidacja danych jest również konieczna dla zapewnienia bezpieczeństwa i integralności danych znajdujących się w bazie. W praktyce, mogą wystąpić sytuacje, w których użytkownik wyłączy JavaScript, dlatego niezbędne jest, aby walidacja odbywała się również po stronie serwera, jednak głównym celem jest zapewnienie wstępnej walidacji na poziomie klienta.
Pytanie 25

W obiektowym programowaniu w języku JavaScript zapis: this.zawod w podanym kodzie oznacza

function Uczen(){
  this.imie = '';
  this.nazwisko = '';
  this.technik = 'informatyk';
  this.zawod = function() {
    return this.technik;
  };
}
A. konstruktor
B. właściwość
C. klasę
D. metodę
Podejście, że this.zawod oznacza właściwość jest błędne, ponieważ w programowaniu obiektowym właściwością określamy element obiektu, który przechowuje dane. W przedstawionym kodzie this.zawod jest przypisany do funkcji, która jest metodą umożliwiającą wykonywanie operacji, a nie przechowywanie danych. Klasa w JavaScript, choć wprowadza nowe podejście do definiowania obiektów, jest konceptem wyższego poziomu i nie jest bezpośrednio związana z definicją metod za pomocą funkcji. W analizowanym kodzie użyto funkcji konstrukcyjnej, a nie klasy zdefiniowanej za pomocą słowa kluczowego class. Konstruktor w kontekście programowania obiektowego odnosi się do specjalnej funkcji, która inicjalizuje nowo utworzone obiekty, definiując ich właściwości i metody. W powyższym przykładzie funkcja Uczen pełni rolę konstruktora, lecz sam zapis this.zawod nie jest konstruktorem, gdyż nie służy do tworzenia instancji obiektów, lecz do definiowania ich zachowania. Rozróżnienie między metodą, właściwością, klasą i konstruktorem jest kluczowe dla zrozumienia struktury i działania obiektów w JavaScript. Typowe błędy myślowe wynikają z nieodróżniania tych pojęć i nieznajomości kontekstu, w jakim słowo this jest używane, które w JavaScript może odnosić się do różnych obiektów w zależności od miejsca wywołania i sposobu, w jaki funkcja została zdefiniowana lub wywołana. Zrozumienie tych pojęć jest fundamentalne dla efektywnego programowania obiektowego w JavaScript, co pozwala unikać błędów i pisać bardziej przejrzysty i efektywny kod
Pytanie 26

Jakie wartości zostaną wyświetlone kolejno w wyniku wykonania podanego skryptu?

<script language = "JavaScript">
var x = 1;
var y;
++y;
document.write(++x);
document.write(" ");
document.write(x--);
document.write(" ");
document.write(x);
</script>
A. 2 1 1
B. 1 2 2
C. 1 2 1
D. 2 2 1
Poprawna odpowiedź to 2 2 1 ponieważ skrypt modyfikuje wartość zmiennej x krok po kroku. Pierwsza instrukcja ++x zwiększa wartość x z 1 do 2 i wypisuje ją na ekranie. Jest to przykład preinkrementacji gdzie wartość zmiennej jest zwiększana przed jej użyciem w wyrażeniu. Drugie wywołanie x-- to postdekrementacja która najpierw zwraca bieżącą wartość zmiennej x czyli 2 a dopiero potem ją zmniejsza. Dlatego w wyniku druga wartość to również 2. Wreszcie ostatnia instrukcja wypisuje aktualną wartość x po dekrementacji która wynosi teraz 1. Tego typu operacje na zmiennych są kluczowe w programowaniu gdyż pozwalają na efektywną kontrolę nad przepływem danych i logiką sterującą w aplikacjach. Zrozumienie różnicy między pre- i post- inkrementacją jest istotne w kontekście optymalizacji kodu i zapobiegania potencjalnym błędom logicznym.
Pytanie 27

W skrypcie JavaScript użyto metody DOM getElementsByClassName('akapit'). Metoda ta odniesie się do akapitu

A. <p class="akapit">akapit4</p>
B. <p href="/akapit">akapit3</p>
C. <p id="akapit">akapit2</p>
D. <p>akapit</p>
Metoda getElementsByClassName('akapit') w JavaScript jest metodą DOM, która zwraca kolekcję wszystkich elementów w dokumencie HTML, które mają przypisaną określoną klasę. W tym przypadku interesuje nas klasa 'akapit'. Poprawna odpowiedź to <p class="akapit">akapit4</p>, ponieważ ten akapit ma atrybut class ustawiony na 'akapit'. Zastosowanie klasy w HTML jest zgodne z najlepszymi praktykami programistycznymi, ponieważ pozwala na łatwe stylowanie i manipulowanie grupą elementów za pomocą CSS i JavaScript. Na przykład, jeśli chcemy zmienić kolor tekstu wszystkich akapitów z klasą 'akapit', możemy to zrobić jednym poleceniem w CSS: .akapit { color: red; }. Ponadto, metoda getElementsByClassName zwraca tzw. HTMLCollection, co oznacza, że możemy iterować po tej kolekcji i modyfikować jej elementy. Użycie klas w ten sposób wspiera zasadę separacji treści od prezentacji, co jest kluczowe w nowoczesnym podejściu do tworzenia stron internetowych.
Pytanie 28

DOM oferuje funkcje i atrybuty, które w JavaScript umożliwiają

A. wykonywanie operacji na zmiennych przechowujących wartości liczbowe
B. pobieranie i modyfikowanie elementów strony załadowanej w przeglądarce
C. przesyłanie danych formularza bezpośrednio do bazy danych
D. manipulowanie łańcuchami zadeklarowanymi w kodzie
DOM (Document Object Model) to interfejs programistyczny, który umożliwia manipulację strukturą dokumentu HTML lub XML za pomocą języka JavaScript. Odpowiedź dotycząca pobierania i modyfikowania elementów strony jest poprawna, ponieważ DOM dostarcza zestaw metod, takich jak getElementById, getElementsByClassName, czy querySelector, które pozwalają programistom na selekcję, edytowanie, dodawanie lub usuwanie elementów w drzewie DOM. Na przykład, używając metody document.getElementById('example'), możemy uzyskać dostęp do konkretnego elementu na stronie oraz zmienić jego zawartość, styl czy atrybuty. Takie manipulacje są kluczowe w tworzeniu interaktywnych aplikacji webowych, które reagują na działania użytkownika, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie programowania front-end. Zmiany w DOM mogą także wpływać na wydajność strony, dlatego stosowanie odpowiednich metod i technik, takich jak unikanie zbyt częstych reflowów czy repaints, jest niezbędne dla optymalizacji. Warto również zaznaczyć, że stosowanie bibliotek, takich jak jQuery, może uprościć proces manipulacji DOM.
Pytanie 29

Jakie metody są związane z predefiniowanym obiektem Date w języku JavaScript?

A. fromCodePoint()
B. concat() oraz pop()
C. row()
D. getMonth() oraz getDay()
W języku JavaScript obiekt Date jest predefiniowanym obiektem, który umożliwia operacje związane z datami i czasem. Metody getMonth() oraz getDay() są kluczowymi funkcjami, które pozwalają na uzyskanie informacji o dacie. Metoda getMonth() zwraca miesiąc danej daty, przy czym wartości są indeksowane od 0 (styczeń) do 11 (grudzień). Z kolei metoda getDay() zwraca dzień tygodnia, gdzie wartości wynoszą od 0 (niedziela) do 6 (sobota). Przykładowe użycie tych metod może wyglądać następująco: var date = new Date('2023-10-05'); var month = date.getMonth(); var day = date.getDay(); console.log(month); // 9, console.log(day); // 4. Zgodnie z dokumentacją ECMAScript, obiekt Date i jego metody są standardem w JavaScript, co czyni je niezbędnymi w programowaniu webowym oraz aplikacjach. Dzięki tym metodom programiści mogą efektywnie zarządzać datami w różnych kontekstach, od planowania wydarzeń po analizy czasowe.
Pytanie 30

W JavaScript, wynik operacji przyjmuje wartość NaN, gdy skrypt usiłuje przeprowadzić

A. funkcję, która sprawdza długość stringa, a zawartość zmiennej była liczba
B. funkcję parseInt zamiast parseFloat na zmiennej numerycznej
C. operację arytmetyczną, a zawartość zmiennej była tekstem
D. operację arytmetyczną na dwóch dodatnich zmiennych liczbowych
W JavaScript, wartość NaN (Not-a-Number) jest wynikiem nieudanej operacji arytmetycznej, szczególnie gdy jedna z operandów jest napisem, a nie liczbą. Przykładem może być sytuacja, gdy próbujemy dodać liczbę do napisu: let result = 5 + 'abc';. W tym przypadku, JavaScript nie może przeprowadzić operacji arytmetycznej na liczbie i napisie, co skutkuje wartością NaN. Konwersja napisu na liczbę w kontekście arytmetyki jest kluczowa; funkcje takie jak parseFloat lub parseInt mogą być użyte do uzyskania liczby z napisu. Dobre praktyki sugerują, aby zawsze sprawdzać typ danych przed wykonaniem operacji arytmetycznych, co można osiągnąć za pomocą operatora typeof lub funkcji Number.isNaN(). W ten sposób unika się nieprzewidzianych rezultatów i poprawia się stabilność kodu. Zrozumienie, jak JavaScript radzi sobie z różnymi typami danych, jest fundamentalne dla każdego programisty, ponieważ błędy związane z typami danych mogą prowadzić do poważnych problemów w aplikacjach.
Pytanie 31

Jakie skutki wywoła poniższy fragment kodu w języku JavaScript? ```n = "Napis1"; s = n.length;```

A. Przypisze zmiennej s wartość odpowiadającą długości tekstu w zmiennej n
B. Przypisze zmiennej s część napisu ze zmiennej n o długości określonej przez zmienną length
C. Wyświetli liczbę znaków napisu z zmiennej n
D. Przypisze wartość zmiennej n do zmiennej s
Odpowiedzi 1, 2 oraz 4 są niepoprawne z różnych powodów, co wskazuje na nieporozumienia w zakresie działania właściwości length w JavaScript. W przypadku pierwszej odpowiedzi, twierdzenie, że zmienna n zostanie przypisana do zmiennej s, jest błędne. Wartości zmiennych są przypisywane, a nie same zmienne. Odpowiedź ta ignoruje fakt, że w kodzie następuje użycie operatora przypisania, co skutkuje przekazaniem wartości długości napisu. W kontekście drugiej odpowiedzi, należy podkreślić, że chociaż skrypt nie wyświetla bezpośrednio długości napisu, to długość jest przypisana do zmiennej s, co jest kluczowe dla dalszego użycia tej wartości. Ostatnia odpowiedź, mówiąca o przypisaniu fragmentu napisu o określonej długości, jest również myląca, ponieważ length dotyczy całkowitej liczby znaków w napisie, a nie jego fragmentu. Programiści często mylą funkcjonalności związane z długością łańcuchów znakowych z metodami, które pozwalają na wyodrębnienie części tekstu, takimi jak substring lub slice. Zrozumienie różnicy między tymi operacjami jest istotne dla efektywnego programowania i pracy z danymi tekstowymi.
Pytanie 32

Jak można wyświetlić bieżącą datę oraz czas na stronie internetowej przy użyciu JavaScript?

A. echo Date()
B. document.write(Date())
C. echo Date() + Time()
D. innerHTML = Date()
Odpowiedź 'document.write(Date());' jest prawidłowa, ponieważ wykorzystuje metodę 'document.write()', która pozwala na wstawienie tekstu bezpośrednio do dokumentu HTML w momencie jego ładowania. Funkcja 'Date()' zwraca aktualną datę i czas w formie tekstu, co czyni ją odpowiednią do użycia w metodzie 'document.write()'. Warto zauważyć, że zastosowanie 'document.write()' może być ograniczone do momentu pierwszego ładowania strony, dlatego istotne jest, aby używać tej metody z rozwagą. Dobrym praktycznym przykładem jest skrypt, który po załadowaniu strony wyświetla datę i czas w nagłówku lub w innym elemencie strony. Przykładowo, można użyć: <script>document.write('Aktualna data i czas: ' + Date());</script>. Dodatkowo, warto zaznaczyć, że w nowoczesnym podejściu do programowania w JavaScript preferuje się użycie metod manipulacji DOM, takich jak 'innerHTML', ale 'document.write()' nadal ma swoje miejsce w prostych przykładach edukacyjnych.
Pytanie 33

Fragmenty kodu JavaScript w dokumencie HTML mogą być umieszczone

A. zarówno w sekcji <head>, jak i <body>, w znaczniku <script>
B. wyłącznie w sekcji <head>, w znaczniku <script>
C. zarówno w sekcji <head>, jak i <body>, w znaczniku <java>
D. wyłącznie w sekcji <body>, w znaczniku <java>
Wstawianie kodu JavaScript w dokumenty HTML to naprawdę istotna sprawa. Dzięki temu możemy dodawać różne interaktywne funkcje do naszych stron. Warto wiedzieć, że umiejscowienie tego kodu ma ogromne znaczenie dla tego, jak szybko strona się ładowała. Możemy wstawić skrypty w sekcji <head> albo w <body>, ale zawsze muszą być w znaczniku <script>. Kiedy wrzucamy kod do <head>, skrypty ładują się przed resztą zawartości, co może trochę spowolnić ładowanie strony, bo przeglądarka musi najpierw załadować skrypty. Z drugiej strony, jeśli wstawimy je na dole w <body>, strona ładowana jest szybciej, bo najpierw widzimy zawartość, co jest lepsze dla użytkownika. Dobrze też korzystać z atrybutów async lub defer, żeby poprawić wydajność ładowania. Zgodnie z wytycznymi W3C, używanie znacznika <script> to najlepszy sposób na zapewnienie, że wszystko działa, a skrypty są kompatybilne z przeglądarkami. Można to zobaczyć na przykład, gdy chcemy użyć biblioteki jQuery lub dodać jakieś interaktywne elementy na stronie.
Pytanie 34

Co robi funkcja napisana w języku JavaScript?

function fun1(f)
{
  if(f < 0)
    f = f * (-1);
  return f;
}
A. wypisanie wartości bezwzględnej z f
B. zwrócenie wartości odwrotnej do f
C. wypisanie wartości odwrotnej do f
D. zwrócenie wartości bezwzględnej z f
Funkcja, którą podałeś w JavaScript, ma za zadanie zwrócić wartość bezwzględną z podanego argumentu f. Sprawdza, czy f jest mniejsze od zera, a jeśli tak, to mnoży je przez -1, co w praktyce oznacza, że zmienia znak liczby na dodatni. Jeśli wartość jest już dodatnia, to nic się nie dzieje. To wszystko jest zgodne z tym, jak definiujemy wartość bezwzględną, bo ta zawsze jest równa lub większa od zera. Z mojego doświadczenia, wartości bezwzględne są przydatne w różnych dziedzinach, jak matematyka czy analiza danych, gdzie zależy nam na wartościach liczbowych bez względu na to, czy są dodatnie, czy ujemne. Warto też wspomnieć, że JavaScript ma wbudowaną funkcję Math.abs(), która robi to samo i jest to naprawdę dobry wybór, bo ułatwia zrozumienie kodu i zmniejsza ryzyko błędów. Tworzenie takiej funkcji, jak w Twoim zadaniu, to świetny sposób na lepsze poznanie działania języka i manipulowania danymi.
Pytanie 35

Który sposób na utworzenie tablicy w JavaScript jest niepoprawny pod względem składniowym?

A. var liczby = [3];
B. var liczby = new Array[1, 2, 3];
C. var liczby = new Array(1, 2, 3);
D. var liczby = [1, 2, 3];
Zauważyłeś, że zapis 'var liczby = new Array[1, 2, 3];' jest błędny, i masz rację. Problem tkwi w tym, że w JavaScript do tworzenia tablicy używa się nawiasów okrągłych, a nie kwadratowych. Dlatego poprawny sposób na utworzenie tablicy z liczbami 1, 2 i 3 to 'var liczby = new Array(1, 2, 3);'. Ale szczerze mówiąc, dużo lepiej jest używać literałów tablicowych, czyli 'var liczby = [1, 2, 3];'. To jest zdecydowanie prostsze i czytelniejsze. W programowaniu dobrze jest wybrać opcje, które sprawiają, że kod jest łatwiejszy do zrozumienia i utrzymania, a literały tablicowe to dokładnie to. Tak więc, kiedy możesz, korzystaj z tej prostszej formy.
Pytanie 36

W sklepie z farbami obowiązuje określony sposób obliczania kosztu farby: dla koloru niebieskiego i zielonego przy pojemności 2 litry cena farby wynosi cena bazowa + 20%. Wyrażenie logiczne w języku JavaScript, które weryfikuje tę zasadę, ma formę

A. (kolor == 'niebieski' || kolor == 'zielony') && pojemnosc == 2
B. kolor == 'niebieski' && kolor == 'zielony' && pojemnosc == 2
C. kolor = 'niebieski' || kolor = 'zielony' && pojemnosc = 2
D. (kolor = 'niebieski' || kolor = 'zielony') || pojemnosc = 2
Odpowiedź jest poprawna, ponieważ stosuje właściwą składnię języka JavaScript i prawidłowo określa warunki, które muszą być spełnione, aby cena farby zwiększyła się o 20%. Wyrażenie '(kolor == 'niebieski' || kolor == 'zielony') && pojemnosc == 2' skutecznie sprawdza, czy zmienna 'kolor' przyjmuje wartość 'niebieski' lub 'zielony', a jednocześnie czy 'pojemnosc' wynosi 2. Użycie operatora logicznego '||' (lub) oraz '&&' (i) jest kluczowe w definiowaniu logiki warunkowej, co jest podstawą w programowaniu. Dzięki tej metodzie można z łatwością rozszerzyć logikę o inne kolory czy pojemności w przyszłości. Przykładem zastosowania tej logiki w praktyce może być tworzenie dynamicznego kalkulatora cen w aplikacji internetowej, gdzie użytkownicy wybierają różne kolory i pojemności, a program automatycznie oblicza cenę na podstawie zadanych reguł. Ważne jest przestrzeganie dobrych praktyk programistycznych, takich jak jasne nazewnictwo zmiennych i unikanie złożonych wyrażeń, co zwiększa czytelność kodu. Warto również pamiętać, że stosując operator '==' zamiast '=' unikamy przypisania wartości, co jest kluczowe w kontekście debugowania i poprawności działania skryptu.
Pytanie 37

Jak określa się metodę umożliwiającą nawiązanie asynchronicznego połączenia klienta z serwerem i prowadzenie komunikacji bez konieczności przeładowania całej strony WWW?

A. AJAX
B. VBScript
C. XML
D. PHP
AJAX (Asynchronous JavaScript and XML) to technika używana w projektowaniu aplikacji internetowych, która umożliwia asynchroniczną komunikację między klientem a serwerem. Główną zaletą AJAX jest to, że pozwala na zaktualizowanie części strony internetowej bez potrzeby jej przeładowywania. Dzięki temu użytkownicy mogą interaktywnie korzystać z aplikacji, co poprawia doświadczenia użytkownika i zwiększa wydajność strony. Przykładem zastosowania AJAX może być dynamiczne ładowanie danych w formularzach, aktualizacja treści przy użyciu przycisków (np. 'Zobacz więcej'), czy też autouzupełnianie w polach tekstowych. Wykorzystując AJAX, deweloperzy mogą również minimalizować ruch sieciowy, ponieważ tylko zmienione lub nowe dane są przesyłane między serwerem a klientem. Technika ta jest zgodna z wieloma standardami webowymi, w tym z RESTful API, co czyni ją kluczowym elementem nowoczesnych architektur webowych. Warto zaznaczyć, że AJAX jest fundamentem dla wielu frameworków JavaScript, takich jak jQuery, Angular czy React, które jeszcze bardziej ułatwiają jego implementację.
Pytanie 38

Sprawdzanie poprawności wypełnienia formularza, które ma przebiegać po stronie klienta, powinno być wykonane w języku

A. Ruby on Rails
B. CSS
C. JavaScript
D. PHP
Weryfikacja kompletności formularza po stronie przeglądarki jest kluczowym elementem interakcji użytkownika z aplikacją internetową. Do realizacji tego zadania najczęściej wykorzystuje się język JavaScript, który umożliwia dynamiczne manipulowanie strukturą HTML oraz reagowanie na zdarzenia użytkownika, takie jak kliknięcia czy wprowadzanie danych. Przykładem może być zdefiniowanie funkcji, która sprawdza, czy wszystkie wymagane pola formularza zostały uzupełnione przed jego wysłaniem. W tym celu można użyć zdarzenia 'submit', aby przechwycić moment wysłania formularza i przeprowadzić odpowiednie sprawdzenie. Standardy, takie jak W3C, zalecają stosowanie walidacji po stronie klienta, jako sposób na poprawę doświadczeń użytkownika i zmniejszenie obciążenia serwera. Przykład kodu JavaScript do walidacji formularza mógłby wyglądać następująco: function validateForm() { var x = document.forms["myForm"]["fname"].value; if (x == "") { alert("Imię musi być wypełnione"); return false; } }. Takie podejście nie tylko zwiększa użyteczność aplikacji, ale również pozwala na wczesne wykrywanie błędów, co może znacznie poprawić jakość danych przesyłanych do serwera.
Pytanie 39

W podanym kodzie JavaScript ponumerowano linie dla ułatwienia. W programie występuje błąd, ponieważ po wykonaniu żadna wiadomość nie jest wyświetlana. Aby usunąć ten błąd, należy 

1. if (a < b)
2. document.write(a);
3. document.write(" jest mniejsze");
4. else
5. document.write(b);
6. document.write(" jest mniejsze");
A. umieścić znaki $ przed nazwami zmiennych
B. w liniach 2 i 5 zmienne a i b umieścić w cudzysłowach
C. w liniach 3 i 6 zamienić znaki cudzysłowu na apostrof, np. ' jest mniejsze'
D. dodać nawiasy klamrowe w sekcjach if oraz else
Wstawienie nawiasów klamrowych do sekcji 'if' oraz 'else' jest kluczowe dla prawidłowego działania kodu w JavaScript. Kiedy nie używamy nawiasów klamrowych, język domyślnie interpretuje tylko jedną linię jako część bloku 'if' lub 'else'. W sytuacji, gdy mamy więcej niż jedną operację do wykonania w ramach tego samego warunku, brak nawiasów prowadzi do błędów wykonania. Przykład: jeśli chcemy wyświetlić komunikat oraz wartość zmiennej 'a', musimy objąć te operacje nawiasami klamrowymi. Warto również pamiętać, że korzystanie z nawiasów klamrowych zwiększa czytelność kodu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami programistycznymi. Stosowanie tej zasady pozwala unikać niejednoznaczności i potencjalnych błędów w logicznych blokach kodu. Dodatkowo, pomocne jest testowanie kodu w środowiskach, które wyłapują błędy syntaktyczne, co ułatwia wczesne wykrywanie problemów.
Pytanie 40

Podczas testowania skryptu JavaScript można w konsoli wyświetlać obecnie przechowywane wartości zmiennych przy użyciu funkcji

A. console.count()
B. console.error()
C. console.warn()
D. console.log()
Funkcja console.log() jest najczęściej używaną metodą do wyświetlania informacji w konsoli JavaScript. Umożliwia ona programistom monitorowanie wartości zmiennych w czasie rzeczywistym, co jest niezwykle pomocne podczas debugowania aplikacji. Używając console.log(), można łatwo wprowadzić komunikaty do konsoli, co pozwala na śledzenie zachowań aplikacji oraz identyfikację potencjalnych problemów. Przykładowo, jeśli mamy zmienną 'x' i chcemy zobaczyć jej wartość, wystarczy wpisać console.log(x). Dobre praktyki inżynierii oprogramowania sugerują, aby używać tego narzędzia do logowania istotnych informacji, w tym danych wejściowych oraz wyników operacji, co ułatwia późniejszą analizę i utrzymanie kodu. Ponadto, console.log() jest częścią standardu Web API, co potwierdza jego znaczenie i powszechność w branży. Warto też pamiętać, że nadmierne logowanie może prowadzić do zagracenia konsoli, dlatego kluczowe jest stosowanie tej funkcji w umiarkowany sposób, szczególnie w środowisku produkcyjnym.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej