Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik spedytor
  • Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:58
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 15:13

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby ocenić możliwości przedsiębiorstwa, ustalić jego atuty i słabości, a także szanse oraz zagrożenia, a ponadto oszacować zdolność do realizacji pojawiających się okazji na rynku usług spedycyjno-transportowych, konieczne jest wykonanie

A. badanie satysfakcji klientów
B. analizę SWOT
C. analizę PARETO
D. badanie statystyczne
Analiza SWOT to narzędzie strategiczne, które pozwala na kompleksową ocenę potencjału przedsiębiorstwa poprzez identyfikację jego mocnych i słabych stron, a także szans i zagrożeń związanych z otoczeniem rynkowym. W kontekście rynku usług spedycyjno-transportowych, analiza SWOT umożliwia zrozumienie, jakie atuty posiada firma (np. dobrze rozwinięta sieć logistyczna, wysoka jakość usług), a także które obszary wymagają poprawy (np. słabe zarządzanie flotą, niewystarczający marketing). Dodatkowo, analiza ta pomaga zidentyfikować zewnętrzne szanse do wykorzystania (np. rosnące zapotrzebowanie na usługi e-commerce) oraz potencjalne zagrożenia (np. wzrost konkurencji, zmiany regulacji prawnych). Przykładowo, firma transportowa, która zidentyfikuje rosnące zapotrzebowanie na transport ekologiczny, może rozwijać flotę pojazdów elektrycznych, co stanowi mocny atut w kontekście nowoczesnych trendów rynkowych. W praktyce, zastosowanie analizy SWOT jest uznawane za standard w planowaniu strategicznym, co podkreśla jej istotną rolę w procesie podejmowania decyzji w przedsiębiorstwach. Jej efektywne wykorzystanie prowadzi do lepszego dostosowania strategii do zmieniającego się otoczenia rynkowego.

Pytanie 2

Jakie nadwozie należy wybrać do transportu zapakowanych produktów spożywczych, które nie wymagają mrożenia, ale muszą być przewożone w stałej temperaturze przez 6 godzin?

A. chłodnia
B. firanka
C. izoterma
D. cysterna
Izoterma to typ nadwozia, który jest zaprojektowany do transportu towarów wymagających utrzymania stałej temperatury w trakcie przewozu, co jest kluczowe dla opakowanych artykułów spożywczych. W przypadku przewozu takich produktów, jak wędliny, nabiał czy świeże owoce, które mogą ulec zepsuciu w wyniku wahań temperatury, izoterma zapewnia odpowiednią izolację termiczną, co pozwala na zachowanie ich świeżości przez cały czas transportu. Przykładem zastosowania izotermy mogą być dostawy produktów spożywczych do supermarketów, gdzie temperatura wewnętrzna naczepy musi być kontrolowana, aby spełnić normy sanitarno-epidemiologiczne. W branży transportowej, izotermy są powszechnie stosowane w logistyce, ponieważ zapewniają elastyczność w dostosowywaniu temperatury, co jest zgodne z wymaganiami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), które określają zasady bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 3

Jakie dokumenty są używane do transportu ładunków drogą lotniczą?

A. CMR, CIV
B. AWB, HAWB
C. TIR, SMGS
D. Konosament, CIM
Dokumenty TIR, SMGS, CMR, CIV oraz konosament nie są odpowiednie dla transportu lotniczego, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście ich zastosowania. TIR (Transport Internationaux Routiers) oraz SMGS (Smlouvy o mezinárodním železničním přepravě zboží) są dokumentami związanymi z transportem drogowym oraz kolejowym, odpowiednio. TIR jest stosowany w transporcie drogowym, umożliwiając przewóz towarów przez granice w systemie zabezpieczenia celnego, a SMGS reguluje międzynarodowy transport kolejowy towarów w krajach Wspólnoty Niepodległych Państw. Z kolei CMR (Convention on the Contract for the International Carriage of Goods by Road) oraz CIV (Convention concerning International Carriage by Rail) dotyczą odpowiednio transportu drogowego i kolejowego. Oba dokumenty są kluczowe w logistyce alternatywnej, ale nie mają zastosowania w transporcie lotniczym. Konosament, typowy dla transportu morskiego, służy jako dowód przewozu towaru oraz potwierdzenie własności, jednak jego regulacje nie odnoszą się do transportu lotniczego. Kluczowe dla prawidłowego zrozumienia różnic między tymi dokumentami jest uświadomienie sobie, że każdy z nich jest dostosowany do specyfiki danego środka transportu oraz związanych z nim regulacji prawnych. Wybór niewłaściwego dokumentu może prowadzić do problemów z odprawą celną, nieprawidłowego rozliczenia przewozu, a w skrajnych przypadkach do strat finansowych związanych z opóźnieniami w dostawie towarów.

Pytanie 4

Która zasada nakłada na nabywcę obowiązek odbioru towaru w miejscu jego wytworzenia lub wydania przez sprzedającego, a na sprzedającego obowiązek przekazania towaru przewoźnikowi w wyznaczonym przez niego miejscu?

A. Delivered at Place
B. Franco
C. Loco
D. Free Alongside Ship
Wybór odpowiedzi "Franco", "Delivered at Place" oraz "Free Alongside Ship" to trochę niedopasowanie, bo nie do końca zrozumiano, co te terminy oznaczają w międzynarodowym handlu. "Franco" oznacza, że sprzedający pokrywa wszystkie koszty transportu do miejsca odbioru, więc to jest coś zupełnie innego niż "Loco". W tym przypadku odpowiedzialność za transport leży po stronie sprzedającego. "Delivered at Place" (DAP) też nie pasuje, bo tu sprzedający odpowiada za dostarczenie towaru do wskazanej lokalizacji przez kupującego, co różni się od warunku "Loco". Natomiast "Free Alongside Ship" (FAS) wiąże się z tym, że sprzedający dostarcza towar obok statku, co ogranicza jego odpowiedzialność do chwili, gdy towar dotrze w pobliże jednostki transportowej. W każdym z tych przypadków widać, że źle zrozumiano, kto odpowiada za transport i odbiór towaru, co jest kluczowe w międzynarodowych warunkach dostawy. Ludzie, którzy nie znają tych terminów, mogą mylić je, myśląc, że mają podobne znaczenie, co czasami prowadzi do zamieszania w transakcjach handlowych.

Pytanie 5

W formułach grupy F sprzedawca jest zobowiązany dostarczyć towar do punktu załadunku

A. na własny koszt i ryzyko
B. na koszt własny i ryzyko nabywcy
C. na koszt nabywcy i ryzyko sprzedawcy
D. na koszt i ryzyko nabywcy
Odpowiedź "na własny koszt i ryzyko" jest poprawna, ponieważ w ramach warunków dostawy F (Free on Board) sprzedający zobowiązany jest do dostarczenia towaru do określonego miejsca załadunku, ponosząc wszelkie koszty oraz ryzyko związane z transportem do tego punktu. Oznacza to, że wszelkie wydatki i zagrożenia związane z towarem do momentu załadunku na środek transportu leżą po stronie sprzedającego. Przykład praktyczny można zobaczyć w sytuacji, gdy sprzedający organizuje transport towaru do portu, gdzie następnie towar będzie załadowany na statek. W tym momencie odpowiedzialność za towar oraz ryzyko uszkodzenia lub utraty przechodzi na kupującego. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe w kontekście międzynarodowego handlu oraz przy pracy z incoterms, które definiują obowiązki i odpowiedzialności stron umowy. Dobrą praktyką jest dokładne zapoznanie się z warunkami dostawy przed finalizacją transakcji, aby uniknąć nieporozumień oraz dodatkowych kosztów.

Pytanie 6

Ile palet o rozmiarach 1200 x 800 x 100 mm (dł. x szer. x wys.) oraz masie 20 kg będzie potrzebnych do jednorazowego transportu 450 sztuk opakowań zbiorczych o wymiarach 400 x 400 x 400 mm i masie 20 kg, przy założeniu: maksymalnej wysokości paletowej jednostki ładunkowej (pjł) do 2400 mm oraz maksymalnej masy pjł do 800 kg?

A. 12 palet
B. 15 palet
C. 13 palet
D. 16 palet
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z niepełnego rozumienia ograniczeń i specyfiki obliczeń związanych z transportem. Wiele osób może skupić się wyłącznie na obliczeniach dotyczących wymiarów lub masy, nie biorąc pod uwagę ich wzajemnych interakcji. Na przykład, wybór 12 palet może wydawać się uzasadniony, jeśli ktoś nie uwzględnia w pełni wymagania dotyczącego maksymalnej masy na pjł, co prowadzi do zaniżenia rzeczywistej liczby potrzebnych palet. W rzeczywistości, przy podanych wymiarach opakowań oraz masie, obliczenia wskazują, że potrzebna liczba palet musi uwzględniać zarówno liczbę opakowań, jak i ich łączną masę, a także wysokość, co jest kluczowe w logistyce. W kontekście praktycznym, stosowanie niewłaściwej liczby palet może prowadzić do nadwagi ładunku, co jest naruszeniem przepisów transportowych oraz zwiększa ryzyko uszkodzenia towaru. Z kolei wybór 13 lub 16 palet może wyniknąć z zbyt prostych wyliczeń opartych na pojedynczych aspektach transportu, co nie jest wystarczające do kompleksowej oceny sytuacji. W logistyce istotne jest, aby zawsze brać pod uwagę szereg tych czynników jednocześnie, co zapewnia efektywność i bezpieczeństwo całego procesu transportowego.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Jaki dokument powinien wystawić sprzedawca, gdy na fakturze podał błędny numer NIP kupującego?

A. Faktura korygująca
B. Nota księgowa
C. Nota korygująca
D. Faktura marża
Wystawienie noty księgowej w przypadku błędnego numeru NIP nabywcy jest rozwiązaniem, które nie spełnia wymogów prawnych. Nota księgowa jest bowiem stosowana w kontekście rozliczeń między stronami w odniesieniu do błędów w rozliczeniach lub zmian w umowach, ale nie służy do korygowania błędów na fakturach. Jest to jedno z najczęstszych nieporozumień w praktyce, które może prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych i prawnych dla przedsiębiorców. Wybór faktury marża również nie jest odpowiedni, ponieważ ten dokument dotyczy transakcji, w których stosuje się szczególne zasady ustalania podstawy opodatkowania, a nie korekcji danych identyfikacyjnych. Z kolei wystawienie faktury korygującej w tej sytuacji jest także niewłaściwe, ponieważ faktura korygująca jest używana do zmiany wartości transakcji, a nie do prostowania błędów w NIP. Błędy te mogą prowadzić do nieprawidłowości w rozliczeniach podatkowych i mogą być podstawą do kar ze strony urzędów skarbowych. Dlatego tak istotne jest, aby przedsiębiorcy dokładnie przestrzegali procedur wystawiania dokumentów i stosowali noty korygujące, by zapewnić zgodność z przepisami prawa oraz zminimalizować ryzyko błędów.

Pytanie 9

W ubiegłym roku flota samochodowa zrealizowała pracę przewozową równą 2 400 000 tkm oraz przewiozła 80 000 przesyłek, a wydatki na transport w tym czasie wyniosły 1 200 000 zł. Jaki był koszt obsługi jednej przesyłki?

A. 0,50 zł
B. 0,07 zł
C. 15,00 zł
D. 2,00 zł
Aby obliczyć koszt obsługi jednej przesyłki, należy podzielić całkowite koszty transportu przez liczbę przewiezionych przesyłek. W tym przypadku, mamy całkowite koszty transportu wynoszące 1 200 000 zł oraz 80 000 przesyłek. Obliczenia przedstawiają się następująco: 1 200 000 zł / 80 000 przesyłek = 15 zł na przesyłkę. Taki sposób kalkulacji kosztów jest zgodny z dobrymi praktykami w logistyce, gdzie kluczowe jest dokładne śledzenie wydatków związanych z transportem oraz ich efektywność. Znajomość kosztu jednostkowego obsługi przesyłki jest istotna zarówno dla przedsiębiorstw transportowych, jak i dla klientów, ponieważ wpływa na decyzje dotyczące cen za usługi oraz optymalizację procesów. W praktyce, analizując koszty, można wprowadzać zmiany, które przyczynią się do zwiększenia rentowności i konkurencyjności firmy. Przykładem może być renegocjacja umów z przewoźnikami lub optymalizacja tras transportowych.

Pytanie 10

Który typ magazynu znajduje się w miejscu produkcji danych zapasów?

A. Wysyłkowy
B. Centralny
C. Zakładowy
D. Regionalny
Odpowiedź "Zakładowy" jest prawidłowa, ponieważ magazyn zakładowy jest miejscem, w którym przechowywane są zapasy produkcyjne bezpośrednio związane z działalnością danego zakładu. W praktyce oznacza to, że wszelkie surowce, półprodukty oraz gotowe wyroby są składowane w przestrzeni, która umożliwia efektywne zarządzanie ich obiegiem. Magazyny zakładowe często stosują różne systemy zarządzania zapasami, takie jak FIFO (First In, First Out) czy LIFO (Last In, First Out), które pomagają w utrzymaniu porządku i optymalizacji procesów logistycznych. Przykładowo, w branży produkcyjnej, gdzie czasami zachodzi konieczność szybkiego wprowadzenia towarów do obrotu, magazyn zakładowy jest kluczowym punktem, który umożliwia sprawne skompletowanie zamówień. Dobre praktyki w zarządzaniu magazynem zakładowym obejmują także wdrażanie systemów ERP (Enterprise Resource Planning), które integrują procesy zarządzania zapasami z innymi obszarami działalności przedsiębiorstwa, co prowadzi do poprawy efektywności operacyjnej.

Pytanie 11

Ładunek wystający z tyłu pojazdu powinien być oznaczony białymi i czerwonymi pasami umieszczonymi na tarczy, której powierzchnia musi wynosić co najmniej

A. 1 000 mm2
B. 0,02 m2
C. 2 500 mm2
D. 1 000 cm2
Wszystkie odpowiedzi, które nie są równoznaczne z 1 000 cm2, nie spełniają wymogu dotyczącego minimalnej powierzchni tarczy oznaczającej ładunek wystający z tyłu pojazdu. Odpowiedzi takie jak 0,02 m2, 1 000 mm2 czy 2 500 mm2 nie są zgodne z regulacjami prawymi, które wyraźnie określają wymaganą powierzchnię. 0,02 m2 odpowiada jedynie 200 cm2, co jest niewystarczające do zapewnienia właściwej widoczności, a tym samym bezpieczeństwa na drodze. Z kolei 1 000 mm2 to zaledwie 100 cm2, również znacznie poniżej wymogu. Z kolei odpowiedź 2 500 mm2, co odpowiada 250 cm2, choć wydaje się większa, nadal nie osiąga wymogu 1 000 cm2. Typowe błędy myślowe mogą obejmować pomylenie jednostek miary lub nieodpowiednią interpretację przepisów prawnych. Kluczowe w kontekście bezpieczeństwa drogowego jest zrozumienie, że właściwe oznaczenie ładunku jest nie tylko kwestią zgodności z prawem, ale również fundamentalnym aspektem prewencji wypadków i zapewnienia płynności ruchu drogowego. Dlatego tak istotne jest, aby wszyscy użytkownicy dróg przestrzegali ustalonych regulacji i dbali o widoczność swoich pojazdów, zwłaszcza w kontekście przewożenia ładunków, które mogą być niebezpieczne dla innych uczestników ruchu.

Pytanie 12

Firma prowadzi przewozy 30 pojazdami. 24 z nich realizują transporty w ustalonym czasie. Jaki procent przewozów odbywa się z opóźnieniem?

A. 17%
B. 100%
C. 80%
D. 20%
Aby obliczyć procent przewozów wykonywanych nieterminowo, należy najpierw zrozumieć, ile pojazdów nie realizuje przewozów zgodnie z wyznaczonym harmonogramem. W tym przypadku, z 30 środków transportu, 24 wykonują przewozy na czas, co oznacza, że 6 pojazdów działa nieterminowo. Procent przewozów nieterminowych obliczamy według wzoru: (liczba pojazdów nieterminowych / całkowita liczba pojazdów) x 100%. Wstawiając dane: (6 / 30) x 100% = 20%. Ta koncepcja jest kluczowa w logistyce i zarządzaniu transportem, gdzie terminowość jest często jednym z najważniejszych wskaźników wydajności. Utrzymanie wysokiej skuteczności przewozów jest istotne dla zadowolenia klientów oraz dla efektywności operacyjnej. W praktyce, analiza terminowości może prowadzić do poprawy procesów logistycznych oraz wprowadzenia lepszej organizacji pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, takimi jak Six Sigma czy Lean Management.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Jaką ilość paliwa wykorzysta auto, podróżując trasą Kraków-Szczecin-Kraków, przy założeniu, że norma zużycia paliwa wynosi 30 litrów na 100 km, a odległość między miastami to 665 km?

A. 90,5 litra paliwa
B. 199,5 litra paliwa
C. 399,0 litrów paliwa
D. 1 995,0 litrów paliwa
Aby obliczyć zużycie paliwa na trasie Kraków-Szczecin-Kraków, należy najpierw ustalić całkowitą odległość, którą pojazd pokona. Odległość w jedną stronę wynosi 665 km, więc w obie strony to 1330 km (665 km x 2). Normą zużycia paliwa w tym przypadku jest 30 litrów na 100 km. Możemy obliczyć całkowite zużycie paliwa, stosując następujący wzór: (całkowita odległość / 100) x norma zużycia paliwa. Podstawiając wartości, otrzymujemy (1330 km / 100) x 30 l = 399 litrów paliwa. To obliczenie jest zgodne z praktyką obliczania kosztów podróży i zużycia paliwa, co jest niezbędne przy planowaniu podróży, szczególnie dla firm transportowych oraz osób podróżujących na dłuższe trasy. Umożliwia to oszacowanie wydatków oraz zrozumienie wpływu na środowisko, co jest szczególnie ważne w kontekście zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 15

Klient zgłosił zapotrzebowanie na magazynowanie przez jeden dzień 20 palet w normalnej temperaturze oraz 30 palet wymagających niskiej temperatury. Którą cenę za magazynowanie w chłodni powinna zaoferować firma X, by dzienny koszt usługi był niższy niż w firmie Y, a zysk jak największy?

Oferta firmy XOferta firmy Y
magazynowanie palet w normalnej temperaturze: 6 zł/szt. za dzień380 zł dziennie za usługę magazynowania 20 palet w normalnej temperaturze i 30 palet w chłodni
A. 7 zł/szt. za dzień.
B. 10 zł/szt. za dzień.
C. 8 zł/szt. za dzień.
D. 9 zł/szt. za dzień.
Wybór cen 9 zł/szt., 7 zł/szt. lub 10 zł/szt. za dzień magazynowania w chłodni to tak naprawdę kiepska decyzja. Ustalenie stawki 9 zł/szt. prowadzi do całkowitego kosztu 450 zł, więc to już znacznie więcej niż oferta firmy Y. To sprawia, że firma X traci przewagę. A stawka 10 zł/szt. to już totalna katastrofa, bo generuje koszt 500 zł. Trochę mi się wydaje, że stawka 7 zł/szt. wydaje się kusząca, ale zysk z niej i tak nie pokrywa kosztów operacyjnych i w dłuższej perspektywie to nie trzyma się kupy. W takich wyborach widać typowe błędy, jak patrzenie tylko na cenę, zamiast na całkowite koszty i zyski. Tak naprawdę dobrze byłoby podejść do decyzji o cenach, myśląc o wszystkich kosztach, zarówno tych zmiennych, jak i stałych. Cała ta rzecz wymaga zrozumienia, jak różne stawki wpływają na sytuację finansową i konkurencję firmy. W tej branży trzeba znaleźć równowagę między cenami a rentownością.

Pytanie 16

Ile co najmniej pojazdów drogowych o ładowności 24 tony powinno być użytych do przewiezienia 960 ton ładunku w okresie 20 dni, przy założeniu, że średni czas wykonania pojedynczej dostawy oraz powrotu wynosi 2 dni?

A. 2 pojazdy
B. 4 pojazdy
C. 3 pojazdy
D. 1 pojazd
Aby obliczyć, ile środków transportu o ładowności 24 ton jest potrzebnych do przewozu 960 ton ładunku w ciągu 20 dni, należy najpierw określić, ile ładunku można przewieźć jednym środkiem transportu w ciągu tego okresu. Czas realizacji jednej dostawy, który wynosi 2 dni, oznacza, że jeden środek transportu może wykonać 10 pełnych cykli (20 dni / 2 dni). Każdy z tych cykli pozwala na przewóz 24 ton ładunku, co w rezultacie daje 240 ton ładunku na jeden środek transportu (10 cykli * 24 tony). Aby zrealizować przewóz 960 ton, potrzebujemy czterech środków transportu, ponieważ 960 ton / 240 ton = 4. W praktyce, taka kalkulacja jest kluczowa w logistyce, gdzie efektywne planowanie transportu może znacznie obniżyć koszty operacyjne. Wiedza ta jest zgodna z dobrymi praktykami branżowymi, które kładą nacisk na optymalizację floty transportowej, zapewniając jednocześnie terminowość dostaw.

Pytanie 17

Jaką czynność handlową obejmuje proces transportowy?

A. wystawienie faktury za zrealizowaną usługę transportową
B. op przygotowanie oferty dotyczącej usługi transportowej
C. zawarcie umowy ubezpieczenia ładunku na okres przewozu
D. sporządzenie umowy o transport
Choć przygotowanie oferty usługi transportowej, zawarcie umowy ubezpieczenia ładunku czy sporządzenie umowy o przewóz są istotnymi elementami procesu transportowego, nie stanowią one czynności handlowej w ścisłym tego słowa znaczeniu. Przygotowanie oferty to etap przedkontraktowy, który ma na celu zaprezentowanie potencjalnemu klientowi warunków usługi, ale nie jest jeszcze zobowiązaniem do jej wykonania. Z kolei zawarcie umowy ubezpieczenia ładunku dotyczy zabezpieczenia finansowego w razie wystąpienia szkód, co jest elementem ochrony interesów, ale nie wpływa bezpośrednio na samą transakcję handlową. Sporządzenie umowy o przewóz jest kluczowe w kontekście regulacji prawnych, jednak sama umowa również nie jest czynnością handlową, lecz dokumentem określającym obowiązki i prawa stron. Wiele osób myli te działania z czynnościami handlowymi, co może prowadzić do niewłaściwego zrozumienia procesu transportowego oraz jego aspektów prawnych. Warto zatem pamiętać, że czynności handlowe są ściśle związane z finalizowaniem transakcji, co w tym przypadku najlepiej reprezentuje wystawienie faktury, będącej ostatecznym potwierdzeniem wykonania usługi.

Pytanie 18

Określ znaczenie znaku manipulacyjnego wskazanego na ilustracji czerwoną strzałką.

Ilustracja do pytania
A. Miejsce zakładania zawiesi.
B. Sposób mocowania ładunku w skrzyni.
C. Położenie środka ciężkości ładunku.
D. Zakaz chwytania ładunku.
Odpowiedź "Miejsce zakładania zawiesi." jest poprawna, ponieważ oznaczenia w postaci krzyżyków na skrzyni transportowej wskazują konkretne punkty, w których należy zaczepić zawiesia. Te oznaczenia są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas podnoszenia i transportu ładunku. Zastosowanie zawiesi w odpowiednich miejscach gwarantuje stabilność ładunku oraz minimalizuje ryzyko jego przesunięcia lub uszkodzenia w trakcie transportu. W praktyce, ignorowanie tych oznaczeń może prowadzić do poważnych wypadków, dlatego ich prawidłowe zrozumienie i stosowanie jest istotne w branży logistycznej i transportowej. Rekomendacje dotyczące zakupu i stosowania zawiesi również podkreślają znaczenie odpowiednich oznaczeń, które muszą być widoczne i zrozumiałe dla operatorów. Właściwe podnoszenie ładunków zgodnie z tymi wskazaniami to nie tylko kwestia bezpieczeństwa, ale również efektywności operacyjnej, co zostało uwzględnione w normach branżowych, takich jak EN 818-1 dotyczących zawiesi łańcuchowych.

Pytanie 19

Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego dotyczącymi ofert i sposobów ich składania, oferta złożona w formie elektronicznej wiąże składającego, jeżeli

Fragment Ustawy dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny

Art.66.§1. Oświadczenie drugiej stronie woli zawarcia umowy stanowi ofertę, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy.

§2.Jeżeli oferent nie oznaczył w ofercie terminu, w ciągu którego oczekiwać będzie odpowiedzi, oferta złożona w obecności drugiej strony albo za pomocą środka bezpośredniego porozumiewania się na odległość przestaje wiązać, gdy nie zostanie przyjęta niezwłocznie; złożona w inny sposób przestaje wiązać z upływem czasu, w którym składający ofertę mógł w zwykłym toku czynności otrzymać odpowiedź wysłaną bez nieuzasadnionego opóźnienia.

Art.661.§1. Oferta złożona w postaci elektronicznej wiąże składającego, jeżeli druga strona niezwłocznie potwierdzi jej otrzymanie.

§2.Przedsiębiorca składający ofertę w postaci elektronicznej jest obowiązany przed zawarciem umowy poinformować drugą stronę w sposób jednoznaczny i zrozumiały o:

1) czynnościach technicznych składających się na procedurę zawarcia umowy;

2) skutkach prawnych potwierdzenia przez drugą stronę otrzymania oferty;

3) zasadach i sposobach utrwalania, zabezpieczania i udostępniania przez przedsiębiorcę drugiej stronie treści zawieranej umowy;

4) metodach i środkach technicznych służących wykrywaniu i korygowaniu błędów we wprowadzanych danych, które jest obowiązany udostępnić drugiej stronie;

5) językach, w których umowa może być zawarta;

6) kodeksach etycznych, które stosuje, oraz o ich dostępności w postaci elektronicznej.

A. zostaną przeprowadzone negocjacje po jej wysłaniu.
B. druga strona otrzymała wiadomość na skrzynkę elektroniczną, ale się z nią nie zapozna.
C. druga strona niezwłocznie potwierdzi jej otrzymanie.
D. zostanie wysłana na skrzynkę elektroniczną drugiej strony.
Podane odpowiedzi, które nie są zgodne z przepisami Kodeksu cywilnego, mogą wprowadzać w błąd co do skutków prawnych związanych z ofertami elektronicznymi. Kluczowym elementem jest pojęcie potwierdzenia otrzymania oferty, które ma zasadnicze znaczenie w kontekście jej ważności. Stwierdzenie, że oferta wiąże składającego, gdy druga strona otrzymała wiadomość, lecz się z nią nie zapozna, jest nieprawdziwe. W obrocie prawnym nie wystarczy, że wiadomość dotrze do odbiorcy; konieczne jest także, aby odbiorca ją potwierdził, co zapewnia pełną świadomość i akceptację warunków oferty. Negocjacje prowadzone po wysłaniu oferty również nie wpływają na jej wiążący charakter, ponieważ oferta ma swoje własne zasady skuteczności i nie zależy od późniejszych dyskusji. W praktyce może to prowadzić do nieporozumień, gdzie jedna strona może uważać, że oferta została przyjęta na podstawie nieformalnych rozmów, co nie ma podstaw prawnych. Dlatego tak istotne jest, aby każda osoba zaangażowana w proces składania ofert była świadoma obowiązujących przepisów i utrzymywała dokładną dokumentację potwierdzającą wszelkie ustalenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obrocie prawnym.

Pytanie 20

Firma ma do załadunku 64 paletowe jednostki ładunkowe (pjł) z użyciem wózka widłowego czołowego. Średnia długość jednego cyklu pracy wózka wynosi 1 minutę i 30 sekund. Równocześnie transportowane są 2 pjł. Jak długo minimalnie potrzebuje operator na załadunek wszystkich pjł?

A. 83 minut 12 sekund
B. 48 minut
C. 96 minut
D. 41 minut 36 sekund
Aby obliczyć czas potrzebny na załadunek 64 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) przy pomocy wózka widłowego, należy najpierw określić, ile cykli pracy wózek musi wykonać. Skoro w jednym cyklu wózek przenosi 2 pjł, to do załadunku 64 pjł operator musi wykonać 32 cykle (64 pjł / 2 pjł na cykl). Średni czas jednego cyklu wynosi 1 minutę i 30 sekund, co przekłada się na 90 sekund. Następnie mnożymy liczbę cykli przez czas jednego cyklu: 32 cykle * 90 sekund = 2880 sekund. Przeliczając sekundy na minuty, otrzymujemy 48 minut (2880 sekund / 60). W praktyce, znajomość efektywności operacyjnej i umiejętność optymalizacji procesów załadunkowych są kluczowe w logistyce. Umożliwia to nie tylko oszczędność czasu, ale również redukcję kosztów operacyjnych. W branży logistyki, zgodnie z zasadami Lean Management, dąży się do eliminacji marnotrawstwa, co w tym przypadku oznacza zwiększenie efektywności cykli załadunkowych.

Pytanie 21

Jakie powinny być minimalne wymiary wewnętrzne opakowania, które pomieści 12 kartonów jednostkowych o wymiarach (dł. x szer. x wys.) 0,3 x 0,4 x 0,4 m, umożliwiających piętrzenie i obracanie?

A. 0,6 x 1,2 x 0,8 m
B. 0,6 x 1,3 x 1,3 m
C. 0,8 x 1,0 x 0,8 m
D. 0,4 x 1,4 x 0,6 m
Właściwy wybór opakowania o wymiarach 0,6 x 1,2 x 0,8 m wynika z analizy przestrzennej i możliwości ułożenia 12 kartonowych opakowań jednostkowych. Każde z opakowań ma wymiary 0,3 m długości, 0,4 m szerokości oraz 0,4 m wysokości. Aby obliczyć minimalne wymagane wymiary opakowania zbiorczego, należy uwzględnić zarówno sposób ułożenia, jak i możliwość piętrzenia tych opakowań. Można je ustawić w dwóch warstwach. W przypadku ułożenia w dwóch warstwach, potrzeba przestrzeni na wysokość wynosi 0,4 m (wysokość jednego opakowania) pomnożone przez 2, co daje 0,8 m. Gdy umieszczamy opakowania w jednym rzędzie, długość to 0,3 m pomnożone przez 4, co daje 1,2 m. Szerokość z kolei to 0,4 m pomnożone przez 3, co daje 1,2 m, ale można ustawić je w orientacji, gdzie 0,4 m jest wzdłuż szerokości, co daje 0,6 m. Tak uzyskane wymiary opakowania zbiorczego są zgodne z zasadami ergonomii pakowania i efektywności transportu, co jest kluczowe w branży logistycznej. Dobre praktyki sugerują, że należy zawsze optymalizować przestrzeń, aby zminimalizować koszty transportu oraz magazynowania.

Pytanie 22

Jaką trasę przejedzie pojazd poruszający się z przeciętną prędkością 60 km/h w ciągu 2 godzin i 40 minut?

A. 120 km
B. 180 km
C. 130 km
D. 160 km
Aby obliczyć odległość pokonaną przez samochód, można zastosować wzór na prędkość, który brzmi: odległość = prędkość × czas. W tym przypadku średnia prędkość wynosi 60 km/h. Czas jazdy wynosi 2 godziny i 40 minut, co musimy najpierw przeliczyć na godziny. 40 minut to 2/3 godziny, czyli 0,67 godziny. Sumując, mamy 2 + 0,67 = 2,67 godziny. Teraz możemy obliczyć odległość: 60 km/h × 2,67 h = 160 km. Tego typu obliczenia są powszechnie stosowane w logistyce oraz w zarządzaniu transportem, gdzie precyzyjne planowanie tras jest kluczowe dla efektywności i kosztów operacyjnych. Wiedza o przeliczaniu czasu na godziny oraz umiejętność stosowania wzorów matematycznych są niezbędne w wielu branżach, w tym w transporcie i dostawach. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest zrozumienie relacji między prędkością, czasem a odległością w codziennych sytuacjach transportowych.

Pytanie 23

W pojazdach transportowych, w których temperatura jest utrzymywana na stałym poziomie przez cały czas trwania transportu, przewozi się ładunki

A. wrażliwe na zmiany temperatury
B. wrażliwe na obce zapachy
C. wrażliwe na działanie wilgoci
D. wrażliwe na wpływ światła
Odpowiedź "wrażliwe na zmiany temperatury" jest poprawna, ponieważ wiele ładunków, takich jak produkty spożywcze, leki czy chemikalia, wymaga utrzymania stałej temperatury podczas transportu, aby zachować swoje właściwości i bezpieczeństwo. Na przykład, niektóre leki biologiczne muszą być przewożone w temperaturze od 2 do 8 stopni Celsjusza, aby nie straciły skuteczności. W branży transportowej stosuje się różne technologie, takie jak kontenery chłodnicze czy systemy monitorujące temperaturę, aby zapewnić wymagane warunki. Zgodnie z normami, takimi jak GDP (Dobre Praktyki Dystrybucyjne), firmy muszą dbać o odpowiednie warunki transportu, co obejmuje monitorowanie temperatury, aby zapewnić jakość ładunków. Utrzymywanie stałej temperatury jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka uszkodzeń i strat, co jest istotne zarówno dla bezpieczeństwa konsumentów, jak i dla ochrony wartości ładunków.

Pytanie 24

Zgodnie z przedstawionym fragmentem rozporządzenia pojazd nienormatywny o długości 29 m, szerokości 4 m, wysokości 4,2 m i masie całkowitej 55 t powinien być pilotowany przez

Fragment Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 23 maja 2012 r. w sprawie pilotowania pojazdów nienormatywnych
§ 2. 1. Pojazd nienormatywny, który przekracza, co najmniej jedną z następujących wielkości:
1) długość pojazdu – 23,00 m,
2) szerokość – 3,20 m,
3) wysokość – 4,50 m,
4) masa całkowita – 60 t
– powinien być pilotowany przez jeden pojazd wykonujący pilotowanie.
2. Pojazd nienormatywny, który przekracza, co najmniej jedną z następujących wielkości:
1) długość pojazdu – 30,00 m,
2) szerokość – 3,60 m,
3) wysokość – 4,70 m,
4) masa całkowita – 80 t
– powinien być pilotowany przy użyciu dwóch pojazdów wykonujących pilotowanie, poruszających się z przodu i z tyłu pojazdu.
3. Pojazdy nienormatywne poruszające się w kolumnie powinny być pilotowane przy użyciu dwóch pojazdów wykonujących pilotowanie, poruszających się na początku i końcu kolumny.
A. dwa pojazdy poruszające się po obu bokach pojazdu nienormatywnego.
B. jeden pojazd poruszający się z przodu pojazdu nienormatywnego.
C. jeden pojazd poruszający się z tyłu pojazdu nienormatywnego.
D. dwa pojazdy poruszające się jeden z przodu i drugi z tyłu pojazdu nienormatywnego.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, pojazdy nienormatywne, które przekraczają określone wymiary i masy, muszą być pilotowane w sposób zapewniający maksymalne bezpieczeństwo na drodze. W przypadku pojazdu nienormatywnego o długości 29 m, szerokości 4 m, wysokości 4,2 m i masie całkowitej 55 t, wymagane jest, aby był on eskortowany przez dwa pojazdy – jeden poruszający się z przodu, a drugi z tyłu. Takie rozwiązanie pozwala na lepszą kontrolę nad manewrami oraz zwiększa widoczność pojazdu nienormatywnego, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa innych uczestników ruchu. Pilotowanie przez dwa pojazdy również minimalizuje ryzyko zderzeń oraz zapewnia płynność ruchu, ponieważ jeden z eskortujących pojazdów może ostrzegać innych kierowców o nadjeżdżającym dużym pojeździe. W praktyce, stosowanie takiej procedury jest zgodne z zasadami zarządzania ruchem drogowym oraz standardami bezpieczeństwa, które są kluczowe dla transportu nienormatywnego.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

Na trasie o długości 840 km przewóz jest realizowany przez dwuosobową ekipę, zgodnie z przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców. Pojazd porusza się z przeciętną prędkością eksploatacyjną wynoszącą 56 km/h. O której godzinie najpóźniej powinna rozpocząć pracę załoga, aby pojazd dotarł na odprawę celną o godzinie 20:45?

A. O godzinie 4:15
B. O godzinie 6:30
C. O godzinie 5:45
D. O godzinie 5:00
Odpowiedź o godzinie 5:45 jest prawidłowa, ponieważ umożliwia zrealizowanie trasy 840 km przy średniej prędkości eksploatacyjnej 56 km/h, co jest zgodne z normami przewozu towarów oraz przepisami regulującymi czas pracy kierowców. Obliczając czas przejazdu, używamy wzoru: czas = dystans / prędkość. Zatem czas podróży wynosi 840 km / 56 km/h = 15 godzin. Aby dotrzeć na odprawę celną o godzinie 20:45, załoga musi wyjechać o godzinie 20:45 - 15 godzin = 5:45. W praktyce jest to kluczowe, aby przestrzegać regulacji dotyczących czasu pracy kierowców, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach. Dobrze zorganizowany harmonogram wyjazdów, uwzględniający odpowiednie przerwy oraz odpoczynek, jest istotnym elementem efektywności transportu. Przykładowo, zgodnie z unijnymi regulacjami, kierowcy muszą przestrzegać maksymalnych czasów jazdy oraz minimalnych czasów odpoczynku, co wpływa na optymalizację planowania tras. Dlatego wyjazd o 5:45 jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży transportowej.

Pytanie 27

Podejmując się negocjacji, istotne jest, by cele były:

A. wymierne, złożone, osiągalne w dłuższej perspektywie
B. mierzalne, z nieokreślonym terminem realizacji
C. mierzalne, proste, trudne do zrealizowania
D. określone, mierzalne, wyznaczone w czasie, możliwe do zrealizowania
Odpowiedź określone, mierzalne, sprecyzowane w czasie, możliwe do osiągnięcia jest prawidłowa, ponieważ w negocjacjach kluczowe jest ustalenie jasnych celów. Cele określone oznaczają, że są one jasno zdefiniowane, co pozwala wszystkim uczestnikom negocjacji zrozumieć, co jest przedmiotem dyskusji. Mierzalność celów umożliwia ocenę postępów i sukcesów, co jest istotne w zarządzaniu projektami oraz w nieustannym doskonaleniu procesów. Sprecyzowanie w czasie wprowadza element pilności i pozwala na lepsze planowanie działań. Cele możliwe do osiągnięcia odzwierciedlają realistyczne oczekiwania, co zwiększa motywację do ich realizacji. Na przykład, w negocjacjach handlowych ustalenie celu, jakim jest zwiększenie sprzedaży o 15% w ciągu najbliższych sześciu miesięcy, jest przykładem praktycznego zastosowania tej zasady. Tego rodzaju podejście nie tylko sprzyja efektywności, ale także buduje zaufanie między stronami, co jest fundamentem udanych negocjacji.

Pytanie 28

Fragment Ogólnych Polskich Warunków Spedycyjnych W jakim terminie, zgodnie z Ogólnymi Polskimi Warunkami Spedycyjnymi, spedytor ma obowiązek udzielić odpowiedzi na złożoną reklamację?

24.1. Reklamacja zleceniodawcy złożona spedytorowi winna być wniesiona do spedytora na piśmie w ciągu 6 dni od daty, w której zleceniodawca dowiedział się lub powinien był się dowiedzieć o zaistniałej szkodzie. W terminie 14 dni od jej otrzymania spedytor zobowiązany jest do potwierdzenia otrzymania reklamacji i udzielenia wyjaśnień co do sposobu i terminu jej rozpatrzenia.

24.2. Reklamacji powinny towarzyszyć dokumenty stwierdzające stan przesyłki oraz okoliczności powstania szkody/braków.

24.3. Procedura reklamacyjna związana z wykonywaniem przez spedytora funkcji przewoźnika umownego uregulowana jest odrębnymi przepisami.

A. 30 dni.
B. 14 dni.
C. 7 dni.
D. 21 dni.
Zgodnie z Ogólnymi Polskimi Warunkami Spedycyjnymi, spedytor ma obowiązek udzielić odpowiedzi na złożoną reklamację w terminie 14 dni od daty jej otrzymania. Jest to standardowa praktyka w branży spedycyjnej, mająca na celu zapewnienie efektywności i przejrzystości w procesie reklamacyjnym. Przykładowo, jeśli reklamacja dotycząca uszkodzenia towaru zostanie złożona 1 marca, spedytor powinien przesłać odpowiedź najpóźniej do 15 marca. Taki termin umożliwia klientowi szybkie uzyskanie informacji na temat dalszych kroków oraz potencjalnych rekompensat. Dodatkowo, stosowanie się do określonych terminów w odpowiedziach na reklamacje jest zgodne z ogólnymi zasadami dobrego zarządzania klientem, co może wpływać na poziom zaufania oraz satysfakcji klientów. Warto również zauważyć, że przestrzeganie tego terminu jest nie tylko obowiązkiem spedycyjnym, ale także elementem budowania długotrwałych relacji z kontrahentami, co jest kluczowe w dzisiejszym konkurencyjnym środowisku biznesowym.

Pytanie 29

Aby przedstawić wiążącą ofertę sprzedaży lub zakupu towarów, bądź świadczenia usług na ustalonych warunkach i w wyznaczonym czasie, skierowaną do potencjalnych klientów lub dostawców, należy przygotować

A. zapytanie oferowe
B. ofertę
C. umowę dostawy
D. zamówienie
Poprawna odpowiedź to "oferta". Oferta jest formalnym dokumentem, który zawiera szczegóły dotyczące propozycji sprzedaży lub zakupu towarów oraz świadczenia usług. Stanowi ona kluczowy element w procesie negocjacji handlowych. Zgodnie z Kodeksem cywilnym, oferta powinna być określona co do istotnych warunków umowy, takich jak cena, ilość towaru, terminy dostawy czy warunki płatności. Przykładem zastosowania oferty w praktyce może być sytuacja, w której firma X składa ofertę na dostawę materiałów biurowych dla firmy Y. Oferta ta zawierać będzie szczegóły dotyczące cen, dostępnych produktów oraz czas realizacji zamówienia. Ważne jest, aby oferta była jasna i zrozumiała dla odbiorcy, co zwiększa szanse na jej akceptację. Standardy branżowe podkreślają znaczenie przejrzystości i precyzyjności w ofertach, ponieważ ma to bezpośredni wpływ na zaufanie i relacje między stronami transakcji.

Pytanie 30

Zgodnie z przedstawionym fragmentem OPWS roszczenie wynikające z umowy spedycji z tytułu utraty przesyłki, która miała być dostarczona odbiorcy 7 stycznia bieżącego roku upływa

Fragment Ogólnych Polskich Warunków Spedycyjnych (OPWS)
Przedawnienie
§ 26
26.1. Roszczenia z umowy spedycji przedawniają się z upływem jednego roku.
26.2. Przedawnienie zaczyna biec:
26.2.1. w przypadku roszczeń z tytułu uszkodzenia lub braków w przesyłce - od dnia jej dostarczenia;
26.2.2. w przypadku całkowitej utraty przesyłki lub dostarczenia jej z opóźnieniem - od dnia, w którym przesyłka miała być dostarczona;
26.2.3. we wszystkich innych przypadkach - od dnia wykonania zlecenia.
A. 7 stycznia przyszłego roku.
B. 21 stycznia bieżącego roku.
C. 31 grudnia bieżącego roku.
D. 21 stycznia przyszłego roku.
Odpowiedź "7 stycznia przyszłego roku" jest poprawna, ponieważ zgodnie z Ogólnymi Polskimi Warunkami Spedycyjnymi (OPWS), roszczenia wynikające z umowy spedycji przedawniają się po upływie jednego roku od dnia, w którym przesyłka miała być dostarczona. W tym przypadku, przesyłka miała być dostarczona 7 stycznia bieżącego roku, co oznacza, że termin przedawnienia roszczenia upływa 7 stycznia przyszłego roku. W praktyce oznacza to, że jeśli nastąpiłyby jakiekolwiek problemy z dostarczeniem przesyłki, odbiorca ma pełne prawo do zgłoszenia roszczenia przez cały rok od daty planowanej dostawy. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży logistycznej, które nakładają na spedytorów obowiązek informowania klientów o warunkach przedawnienia. Umożliwia to lepsze planowanie działań oraz ochronę praw zarówno nadawcy, jak i odbiorcy przesyłki.

Pytanie 31

Pojazd o nadmiernych wymiarach wymaga pilotażu, gdy jego wysokość jest większa niż

A. 4,5 m
B. 4,0 m
C. 3,7 m
D. 3,9 m
Odpowiedzi, które wskazują na niższe wartości niż 4,5 metra w kontekście pilotażu pojazdów ponadnormatywnych, opierają się na błędnym rozumieniu regulacji dotyczących transportu drogowego. Wysokości takie jak 3,9 m, 3,7 m czy 4,0 m, mogą być postrzegane jako normy dla standardowych pojazdów, które nie wymagają dodatkowego nadzoru. Jednak w przypadku transportu pojazdów lądowych, które przekraczają 4,5 m, kluczowe jest zrozumienie, że bezpieczeństwo na drogach publicznych staje się priorytetem. Nieprawidłowe podejście do tej kwestii może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak kolizje z infrastrukturą, na przykład z mostami, które nie są przystosowane do obsługi tak wysokich ładunków. Warto również zauważyć, że w transporcie drogowym obowiązują różne przepisy krajowe oraz europejskie, które regulują wymogi dotyczące pilotażu. Dlatego każdy, kto planuje transport ponadnormatywny, powinien być świadomy norm oraz wymaganych procedur, by uniknąć potencjalnych zagrożeń. Właściwe zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa na drodze oraz uniknięcia kosztownych kar związanych z naruszeniem przepisów.

Pytanie 32

W transporcie drogowym dokument, który można zastosować podczas odprawy celnej do przedstawienia towaru w formie skróconej deklaracji, to

A. zlecenie spedycyjno-transportowe
B. zezwolenie zagraniczne
C. zezwolenie tranzytowe
D. międzynarodowy samochodowy list przewozowy
Zezwolenie zagraniczne to dokument, który może być wymagany w niektórych specyficznych sytuacjach międzynarodowych, ale nie jest on podstawowym dokumentem do odprawy celnej towarów w transporcie drogowym. Często mylnie sądzimy, że zezwolenie zagraniczne jest kluczowym elementem, podczas kiedy jego rola jest bardziej ograniczona do kwestii związanych z regulacjami prawnymi i administracyjnymi w kraju docelowym. Zlecenie spedycyjno-transportowe z kolei jest dokumentem wewnętrznym pomiędzy zleceniodawcą a spedytorem, które nie ma bezpośredniego zastosowania w kontekście odprawy celnej, a jedynie określa warunki realizacji usługi transportowej. Nie jest to dokument wymagany przez organy celne, co prowadzi do nieporozumień w zakresie jego znaczenia. Zezwolenie tranzytowe jest istotne w kontekście przewozu towarów przez terytorium państw trzecich, ale również nie jest ono dokumentem służącym do przedstawienia towaru w ramach odprawy celnej. Typowym błędem jest mylenie tych dokumentów i przypisywanie im funkcji, których w rzeczywistości nie spełniają. W kontekście międzynarodowych norm przewozu, zrozumienie roli CMR jest kluczowe, aby uniknąć opóźnień w odprawach celnych oraz zapewnić sprawny przebieg transportu.

Pytanie 33

Wartość nominalna, maksymalna, wyrażona w kilogramach lub tonach, dla której zaprojektowano urządzenie do transportu bliskiego oraz dla której producent gwarantuje prawidłowe działanie, to

A. prędkość podnoszenia
B. rozpiętość
C. udźwig
D. wysokość podnoszenia
Odpowiedzi takie jak 'rozpiętość', 'wysokość podnoszenia' i 'prędkość podnoszenia' są często mylone z pojęciem udźwigu, jednak dotyczą zupełnie innych aspektów pracy urządzeń transportu bliskiego. Rozpiętość odnosi się do maksymalnej odległości, na jaką urządzenie może przemieszczać ładunki, co jest kluczowe w kontekście przestrzeni roboczej, ale nie ma wpływu na masę, jaką sprzęt może unieść. Wysokość podnoszenia to maksymalny zasięg pionowy, na który można podnieść ładunek, co jest istotne w kontekście użycia dźwigów lub wózków widłowych w magazynach, ale również nie odnosi się do maksymalnej masy ładunku. Prędkość podnoszenia odnosi się do tempa, w jakim ładunek może być podnoszony, co ma znaczenie dla efektywności pracy, ale również nie jest związane z maksymalnym udźwigiem. W kontekście transportu bliskiego, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi terminami, ponieważ niepoprawne ich stosowanie może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji w miejscu pracy. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć przez operatorów, którzy mogą niewłaściwie ocenić zdolności sprzętu, co zwiększa ryzyko przeciążenia i wypadków. Zrozumienie, że udźwig to konkretna, maksymalna masa, dla której urządzenie zostało zaprojektowane, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności w operacjach transportowych.

Pytanie 34

TEU (twenty-foot equivalent unit) to jednostka ładunkowa odpowiadająca wymiarom kontenera

A. 40-stopowego
B. 30-stopowego
C. 45-stopowego
D. 20-stopowego
Wybieranie kontenerów o długości 30, 40 czy 45 stóp to częsty błąd, bo TEU i jednostki ładunkowe naprawdę się od siebie różnią. TEU, czyli twenty-foot equivalent unit, to jednostka, która odnosi się tylko do 20-stopowego kontenera, a nie do innych rozmiarów. Odpowiedzi dotyczące 30- czy 40-stopowych kontenerów mogą być mylące, bo nie biorą pod uwagę tej podstawowej definicji. Musisz wiedzieć, że zrozumienie TEU jest ważne w logistyce, bo często trzeba przeliczać różne rozmiary kontenerów na TEU, żeby dobrze zarządzać przestrzenią ładunkową. Na przykład, kontener 40-stopowy to tak właściwie 2 TEU, czyli ma pojemność dwa razy większą niż ten standardowy 20-stopowy kontener. Jeśli nie rozumiesz tych jednostek, to może być kłopot z wykorzystaniem przestrzeni na statkach, a to może prowadzić do wyższych kosztów transportu. W praktyce, żeby wszystko działało sprawnie, logistycy muszą umieć oszacować pojemności kontenerów i efektywnie zarządzać różnymi typami kontenerów, co wymaga znajomości TEU i jego zastosowań w branży.

Pytanie 35

Klient zlecił firmie transportowej przewóz ładunku w przedziale czasowym od 10:00 do 10:30. Dystans pomiędzy miejscem załadunku a miejscem rozładunku wynosi 180 km. Średnia prędkość pojazdu to 60 km/h. O której godzinie kierowca najpóźniej powinien wyruszyć, aby dostarczyć ładunek na czas?

A. O godzinie 8:00
B. O godzinie 8:30
C. O godzinie 6:30
D. O godzinie 7:30
Wybór innych godzin jako czas wyjazdu opiera się na błędnym oszacowaniu czasu przejazdu lub nie uwzględnieniu dodatkowych czynników, które mogą wpłynąć na harmonogram dostawy. Na przykład, wyjazd o godzinie 6:30 oznaczałby, że kierowca miałby zbyt dużo czasu, co jest nieefektywne i niezgodne z zasadami optymalizacji czasu pracy. Z kolei godziny 8:00 i 8:30 nie pozwalałyby na osiągnięcie celu, ponieważ przy średniej prędkości 60 km/h czas przejazdu 180 km wynosi dokładnie 3 godziny, co oznacza, że kierowca dotarłby na miejsce z opóźnieniem. Ustalenie niewłaściwego czasu wyjazdu może prowadzić do niedotrzymania terminów, co ma bezpośredni wpływ na reputację firmy oraz zadowolenie klientów. W branży transportowej kluczowe jest zachowanie precyzyjnego harmonogramu, w tym uwzględnienie czasu na załadunek i rozładunek, a także nieprzewidziane okoliczności, takie jak korki czy warunki atmosferyczne. Dlatego tak istotne jest, aby planować wyjazdy z odpowiednim wyprzedzeniem i z rezerwą czasową, co jest standardem w profesjonalnym zarządzaniu logistyką.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

Skrót określający Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej to

A. SSCC
B. RFID
C. CPID
D. GRAI
Wybór odpowiedzi CPID, RFID lub GRAI może wynikać z niepełnego zrozumienia ich funkcji oraz zastosowania w logistyce. CPID, czyli Customer Product Identifier, jest używany do identyfikacji produktów na poziomie klienta, jednak nie posiada funkcji pozwalających na identyfikację jednostek wysyłkowych. RFID, czyli Radio Frequency Identification, jest technologią z zakresu identyfikacji za pomocą fal radiowych, która służy do zautomatyzowanej identyfikacji obiektów, ale nie jest numerem identyfikacyjnym samym w sobie. GRAI, General Returnable Asset Identifier, odnosi się do identyfikacji zwrotnych aktywów, takich jak kontenery, a nie jednostek wysyłkowych. Wybór tych opcji może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ich zastosowań. Kluczowe jest zrozumienie, że SSCC jest specyficznie zaprojektowany do identyfikacji jednostek wysyłkowych, co jest fundamentalne w kontekście śledzenia i zarządzania łańcuchem dostaw. Niepoprawne rozumienie tych terminów może prowadzić do błędów w dokumentacji oraz procesach logistycznych, co z kolei wpływa na efektywność operacyjną firmy.

Pytanie 38

Firma musi załadować 64 pjł przy użyciu wózka widłowego czołowego. Średni czas realizacji jednego cyklu pracy wózka wynosi 2,5 min. Liczba obsługiwanych równocześnie paletowych jednostek ładunkowych wynosi 1. Jak długo operator będzie potrzebował na załadunek wszystkich pjł?

A. 120 min
B. 64 min
C. 240 min
D. 160 min
Wybór odpowiedzi błędnych może wynikać z nieporozumień dotyczących podstawowych zasad obliczeń związanych z czasem pracy wózka widłowego. Na przykład, odpowiedzi takie jak 120, 240 czy 64 min mogą sugerować, że osoba rozwiązująca test nie uwzględniła odpowiednio liczby cykli potrzebnych do załadunku wszystkich pjł. Czas 120 minut mógłby wynikać z błędnych założeń dotyczących przetwarzania danych, np. z próby podzielenia 64 pjł przez 2,5, co w rzeczywistości nie odnosi się do zadania dotyczącego całkowitego czasu. Z kolei 240 minut mogłoby być wynikiem mylnego przekonania, że jeden cykl trwa dłużej niż w rzeczywistości lub że liczba cykli jest podwajana. Odpowiedź 64 min sugeruje, że osoba myśli, iż czas załadunku odpowiada liczbie pjł, co jest błędne, ponieważ nie uwzględnia czasu potrzebnego na wykonanie każdego cyklu. Takie błędne rozumowanie często prowadzi do nieprawidłowych wniosków w logistyce, gdzie precyzyjne obliczenia są niezbędne dla efektywnego zarządzania operacjami. W praktyce, aby uniknąć takich pomyłek, warto stosować systematyczne podejście do analizy czasów pracy oraz regularnie weryfikować stosowane dane.

Pytanie 39

Który rodzaj przewożonego ładunku oznaczany jest przedstawionym piktogramem?

Ilustracja do pytania
A. Materiały podatne na samozapalenie.
B. Materiały palne w kontakcie z wodą.
C. Ciecze palne.
D. Gazy toksyczne.
Odpowiedź "Materiał palny w kontakcie z wodą" jest prawidłowa, ponieważ piktogram przedstawiony na zdjęciu rzeczywiście wskazuje na substancje, które mogą reagować niebezpiecznie z wodą. W praktyce oznacza to, że materiały te mogą ulegać intensywnemu paleniu lub wydzielać niebezpieczne gazy w kontakcie z wilgocią. Przykładami takich materiałów są niektóre metale, jak sód czy potas, które w kontakcie z wodą mogą wybuchowo reagować, co stwarza poważne ryzyko zarówno podczas transportu, jak i przechowywania. W kontekście transportu substancji niebezpiecznych, znajomość i zrozumienie piktogramów jest kluczowe, aby zapewnić bezpieczeństwo pracowników oraz środowiska. Zgodność z przepisami CLP oraz innymi regulacjami międzynarodowymi stanowi fundament odpowiedzialnego zarządzania materiałami niebezpiecznymi, co jest szczególnie istotne w branżach takich jak przemysł chemiczny czy transport morski. Właściwe stosowanie tych symboli pozwala na szybką identyfikację zagrożeń i podejmowanie adekwatnych działań zapobiegawczych.

Pytanie 40

Firma wynajęła wózek widłowy na 2 godziny. Faktura dotycząca wynajmu opiewa na kwotę 369,00 zł brutto. Jak obliczyć cenę jednostkową netto za wynajem wózka na 1 godzinę, gdy usługa podlega 23% stawce VAT?

A. 150,00 zł
B. 226,94 zł
C. 300,00 zł
D. 184,50 zł
Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z kilku powszechnych błędów w podejściu do obliczeń związanych z wynajmem sprzętu. W przypadku odpowiedzi 184,50 zł, osoba mogła spróbować obliczyć wartość netto w sposób niepoprawny, pomijając odpowiedni współczynnik do przeliczenia wartości brutto na netto. To prowadzi do zaniżenia kwoty, co jest niezgodne z zasadami rachunkowości, gdzie zawsze należy uwzględniać podatek VAT przy takich obliczeniach. Z kolei odpowiedź 226,94 zł mogła pojawić się w wyniku nieprawidłowego podziału wartości netto przez 2 godziny, co pokazuje, że osoba nie zrozumiała, jak poprawnie obliczyć cenę jednostkową. Natomiast 300,00 zł to wartość netto za pełne 2 godziny wynajmu, a nie za 1 godzinę, co sugeruje nieprawidłowe zrozumienie podstawowych zasad rachunkowości. Wartości netto i brutto są kluczowymi pojęciami w prowadzeniu działalności gospodarczej, i błędne ich zrozumienie może prowadzić do znaczących problemów przy rozliczeniach podatkowych oraz budżetowaniu. Aby uniknąć takich pomyłek, zaleca się systematyczne przyswajanie wiedzy na temat przepisów podatkowych oraz korzystanie z narzędzi do obliczeń finansowych.